hece w bibliotece - Gimnazjum nr 1 w Zawierciu

Transkrypt

hece w bibliotece - Gimnazjum nr 1 w Zawierciu
3 PYTANIA DO…
OGŁOSZENIA DROBNE
Jak wspominasz nasze gimnazjum?
Nasze gimnazjum wspominam bardzo
ciepło i miło. W placówce panowała
bardzo przyjemna, rodzinna atmosfera,
czułam się tu bezpiecznie.
Za kim lub
najbardziej?
za
czym
tęsknisz
Najbardziej tęsknię za taką beztroskością i
brakiem obaw o swoją przyszłość, bo
byłam w dobrych rękach. Tęskno mi także
za wyjazdami zagranicznymi, które
pozwoliły mi poznać kawałek historii i
innej kultury. Bardzo brakuje mi chóru
szkolnego, w którym się rozwijałam i
otwierałam na ludzi...
Czy gdybyś mogła cofnąć czas,
wybrałabyś tę szkołę ponownie czy
raczej poszłabyś do innego
gimnazjum?
Gdybym mogła cofnąć czas, to
wybrałabym jeszcze raz to gimnazjum.
Powodem tej decyzji byłoby to, że całe
grono pedagogiczne podchodzi do
uczniów po ludzku, ze zrozumieniem i
starają się, by przekazać jak najwięcej
wiedzy, która wróży dobrą przyszłość.
21 marca o godzinie 8.30 w Miejskim
Ośrodku Kultury w Zawierciu odbędzie
się kolejne spotkanie w ramach
programu edukacyjnego Kino-Szkoła.
Tym razem będziemy mieli okazję
zobaczyć film pt. „Rytm to jest to!”.
Cena biletu – 8 zł. Wychowawców
prosimy o dostarczenie gotowych list
do pani Agnieszki Kołodziejek.
HECE
W BIBLIOTECE
Numer 6, marzec 2013
W numerze:
- Parę słów o Dniu Kobiet
- Powieść w odcinkach – NOWOŚĆ!
22 marca w godzinach 15.00 – 20.00,
w szkolnej świetlicy, odbędzie się
Wieczór Filmowy. Osoby zapisane na
wieczór grudniowy, który nie mógł się
odbyć, proszone są o potwierdzenie
swojej obecności w marcowym
spotkaniu w bibliotece i odebranie
aktualnych zgód do podpisania przez
rodziców.
Kolejny numer
już w kwietniu
BIBLIOTEKA GIM1
ul. 11 Listopada 22
42 - 400 Zawiercie
[email protected]
- „3 pytania do…”
- Ogłoszenia drobne
"Książki są bramą, przez którą wychodzisz na
ulicę, mówiła Patricia. Dzięki nim uczysz się,
mądrzejesz, podróżujesz, marzysz, wyobrażasz
sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie
mnożysz razy tysiąc. Ciekawe, czy ktoś da ci
więcej za tak niewiele. Pomagają też odpędzić
różne złe rzeczy – samotność, upiory i tym
podobne … Czasem się zastanawiam, jak możecie
znieść to wszystko wy, które nie czytacie."/ Arturo
Pérez-Reverte – "Królowa Południa"
PARĘ SŁOW O DNIU KOBIET
Dzień Kobiet to coroczne święto
obchodzone 8 marca, jako wyraz
szacunku dla
ofiar walki
o
równouprawnienie kobiet. Początki
Międzynarodowego Dnia Kobiet
wywodzą się z ruchów robotniczych
w Ameryce Północnej i Europie.
Pierwsze obchody Narodowego Dnia
Kobiet odbyły się 28 lutego 1909 r. w
Stanach Zjednoczonych.
Ustanowione zostało w 1910 roku.
Dzień Kobiet w Polsce był
obchodzony na szeroką skalę do 1993
roku. Obecnie jest on oficjalnym
świętem w Albanii, Algierii, Armenii,
Azerbejdżanie, Białorusi, Bośni i
Hercegowinie, Brazylii, Bułgarii,
Burkina Faso, Kamerunie, Chinach,
Kubie,
Włoszech,
Laosie,
Kazachstanie, Kirgistanie, Macedonii,
Mołdawii, Mongolii, Czarnogórze,
Polsce, Rumunii, Rosji, Serbii,
Tadżykistanie,
Ukrainie,
Uzbekistanie, Wietnamie i Zambii ;-)
Solenizantkom życzymy
WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!
POWIEŚĆ W ODCINKACH
Każdy lubi czasem przeczytać coś
ciekawego, dlatego proponujemy Wam
powieść w odcinkach. Będzie młodzieżowo,
lekko, czasem zabawnie, a czasem poważnie.
Niby zwyczajny chłopak w zwyczajnej
szkole, ale… czy na pewno?
Mamy nadzieję, że spodoba Wam się
historia Evana, chłopaka, który nie jest
szczególnie
lubiany
przez
szkolną
„śmietankę” towarzyską. Pewnego dnia ktoś
z grona tych niedostępnych jednak go
zauważa i co się dzieje? Jeśli chcecie poznać
Evana, zapraszamy do lektury…
***
Odc. I
Evan spojrzał zrezygnowany na grupkę
najbardziej popularnych osób w całej szkole.
Wśród nich była także ona - Melinda.
Najpiękniejsza z dziewczyn…. Podkochiwał
się w niej skrycie już od podstawówki. Szkoda
tylko, że nie zwracała na niego zupełnie uwagi.
Otaczał ją krąg bogatych uczniów. Przyjaźniła
się jedynie z osobami, które kupowały w
najdroższych sklepach, a przy tym były dość
znane w szkole. Mimo to, chłopak czuł coś do
niej. Może tylko podziwiał jej urodę, a może
również spodziewał się, że spodoba mu się jej
charakter, kiedy będzie miał okazję ją poznać?
Tego niestety nie wiedział. Nie łudził się, że
nadejdzie taka okazja, jednakże starał się mimo
wszystko nie tracić nadziei.
Był traktowany jak popychadło - wszyscy
robili sobie z niego durne żarty i nikt nie
traktował go poważnie. Chłopak był nieśmiały,
a do tego bardzo dobrze się uczył. To
wyjątkowo psuło jego „image” wśród szkolnej
śmietanki. W związku z tym nie angażował się
w życie szkoły - bał się, że jego rówieśnicy będą
go jeszcze bardziej męczyć. Evan różnił się od
innych - dużo czytał, nie miał komórki, nie
ubierał się "modnie". Uwielbiał wyżywać się
artystycznie - pisał wiersze, malował obrazy, a
także grał na pianinie.
Tego dnia chłopak siedział, jak zwykle sam,
przed salą od języka włoskiego. Czytał książkę.
Zbliżał się właśnie do punktu kulminacyjnego,
kiedy to główna bohaterka miała ukazać swoją
prawdziwą twarz, gdy nagle podszedł do niego
Stan – jeden z „popularnych”. Przysiadł obok
Evana, uśmiechając się szeroko.
- Cześć młody. Słuchaj… -zaczął przeciągle.
Chłopak zamknął książkę i spojrzał podejrzliwie
na swojego rozmówcę, unosząc jedną brew.
Dlaczego do niego podszedł? Przecież szkolna
elita nigdy nie zwracała na niego uwagi, a jeśli
już, to tylko wtedy, gdy mieli ochotę komuś
dokuczyć, a on nie potrafił się bronić, więc był
dla nich idealnym obiektem żartów. O co więc
może chodzić? Postanowił mieć się na
baczności. A jeśli to jakiś podstęp?
cdn.
~ Mizofobia