hece w bibliotece - Gimnazjum nr 1 w Zawierciu
Transkrypt
hece w bibliotece - Gimnazjum nr 1 w Zawierciu
3 PYTANIA DO… OGŁOSZENIA DROBNE Jak wspominasz nasze gimnazjum? Nasze gimnazjum wspominam bardzo ciepło i miło. W placówce panowała bardzo przyjemna, rodzinna atmosfera, czułam się tu bezpiecznie. Za kim lub najbardziej? za czym tęsknisz Najbardziej tęsknię za taką beztroskością i brakiem obaw o swoją przyszłość, bo byłam w dobrych rękach. Tęskno mi także za wyjazdami zagranicznymi, które pozwoliły mi poznać kawałek historii i innej kultury. Bardzo brakuje mi chóru szkolnego, w którym się rozwijałam i otwierałam na ludzi... Czy gdybyś mogła cofnąć czas, wybrałabyś tę szkołę ponownie czy raczej poszłabyś do innego gimnazjum? Gdybym mogła cofnąć czas, to wybrałabym jeszcze raz to gimnazjum. Powodem tej decyzji byłoby to, że całe grono pedagogiczne podchodzi do uczniów po ludzku, ze zrozumieniem i starają się, by przekazać jak najwięcej wiedzy, która wróży dobrą przyszłość. 21 marca o godzinie 8.30 w Miejskim Ośrodku Kultury w Zawierciu odbędzie się kolejne spotkanie w ramach programu edukacyjnego Kino-Szkoła. Tym razem będziemy mieli okazję zobaczyć film pt. „Rytm to jest to!”. Cena biletu – 8 zł. Wychowawców prosimy o dostarczenie gotowych list do pani Agnieszki Kołodziejek. HECE W BIBLIOTECE Numer 6, marzec 2013 W numerze: - Parę słów o Dniu Kobiet - Powieść w odcinkach – NOWOŚĆ! 22 marca w godzinach 15.00 – 20.00, w szkolnej świetlicy, odbędzie się Wieczór Filmowy. Osoby zapisane na wieczór grudniowy, który nie mógł się odbyć, proszone są o potwierdzenie swojej obecności w marcowym spotkaniu w bibliotece i odebranie aktualnych zgód do podpisania przez rodziców. Kolejny numer już w kwietniu BIBLIOTEKA GIM1 ul. 11 Listopada 22 42 - 400 Zawiercie [email protected] - „3 pytania do…” - Ogłoszenia drobne "Książki są bramą, przez którą wychodzisz na ulicę, mówiła Patricia. Dzięki nim uczysz się, mądrzejesz, podróżujesz, marzysz, wyobrażasz sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie mnożysz razy tysiąc. Ciekawe, czy ktoś da ci więcej za tak niewiele. Pomagają też odpędzić różne złe rzeczy – samotność, upiory i tym podobne … Czasem się zastanawiam, jak możecie znieść to wszystko wy, które nie czytacie."/ Arturo Pérez-Reverte – "Królowa Południa" PARĘ SŁOW O DNIU KOBIET Dzień Kobiet to coroczne święto obchodzone 8 marca, jako wyraz szacunku dla ofiar walki o równouprawnienie kobiet. Początki Międzynarodowego Dnia Kobiet wywodzą się z ruchów robotniczych w Ameryce Północnej i Europie. Pierwsze obchody Narodowego Dnia Kobiet odbyły się 28 lutego 1909 r. w Stanach Zjednoczonych. Ustanowione zostało w 1910 roku. Dzień Kobiet w Polsce był obchodzony na szeroką skalę do 1993 roku. Obecnie jest on oficjalnym świętem w Albanii, Algierii, Armenii, Azerbejdżanie, Białorusi, Bośni i Hercegowinie, Brazylii, Bułgarii, Burkina Faso, Kamerunie, Chinach, Kubie, Włoszech, Laosie, Kazachstanie, Kirgistanie, Macedonii, Mołdawii, Mongolii, Czarnogórze, Polsce, Rumunii, Rosji, Serbii, Tadżykistanie, Ukrainie, Uzbekistanie, Wietnamie i Zambii ;-) Solenizantkom życzymy WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO! POWIEŚĆ W ODCINKACH Każdy lubi czasem przeczytać coś ciekawego, dlatego proponujemy Wam powieść w odcinkach. Będzie młodzieżowo, lekko, czasem zabawnie, a czasem poważnie. Niby zwyczajny chłopak w zwyczajnej szkole, ale… czy na pewno? Mamy nadzieję, że spodoba Wam się historia Evana, chłopaka, który nie jest szczególnie lubiany przez szkolną „śmietankę” towarzyską. Pewnego dnia ktoś z grona tych niedostępnych jednak go zauważa i co się dzieje? Jeśli chcecie poznać Evana, zapraszamy do lektury… *** Odc. I Evan spojrzał zrezygnowany na grupkę najbardziej popularnych osób w całej szkole. Wśród nich była także ona - Melinda. Najpiękniejsza z dziewczyn…. Podkochiwał się w niej skrycie już od podstawówki. Szkoda tylko, że nie zwracała na niego zupełnie uwagi. Otaczał ją krąg bogatych uczniów. Przyjaźniła się jedynie z osobami, które kupowały w najdroższych sklepach, a przy tym były dość znane w szkole. Mimo to, chłopak czuł coś do niej. Może tylko podziwiał jej urodę, a może również spodziewał się, że spodoba mu się jej charakter, kiedy będzie miał okazję ją poznać? Tego niestety nie wiedział. Nie łudził się, że nadejdzie taka okazja, jednakże starał się mimo wszystko nie tracić nadziei. Był traktowany jak popychadło - wszyscy robili sobie z niego durne żarty i nikt nie traktował go poważnie. Chłopak był nieśmiały, a do tego bardzo dobrze się uczył. To wyjątkowo psuło jego „image” wśród szkolnej śmietanki. W związku z tym nie angażował się w życie szkoły - bał się, że jego rówieśnicy będą go jeszcze bardziej męczyć. Evan różnił się od innych - dużo czytał, nie miał komórki, nie ubierał się "modnie". Uwielbiał wyżywać się artystycznie - pisał wiersze, malował obrazy, a także grał na pianinie. Tego dnia chłopak siedział, jak zwykle sam, przed salą od języka włoskiego. Czytał książkę. Zbliżał się właśnie do punktu kulminacyjnego, kiedy to główna bohaterka miała ukazać swoją prawdziwą twarz, gdy nagle podszedł do niego Stan – jeden z „popularnych”. Przysiadł obok Evana, uśmiechając się szeroko. - Cześć młody. Słuchaj… -zaczął przeciągle. Chłopak zamknął książkę i spojrzał podejrzliwie na swojego rozmówcę, unosząc jedną brew. Dlaczego do niego podszedł? Przecież szkolna elita nigdy nie zwracała na niego uwagi, a jeśli już, to tylko wtedy, gdy mieli ochotę komuś dokuczyć, a on nie potrafił się bronić, więc był dla nich idealnym obiektem żartów. O co więc może chodzić? Postanowił mieć się na baczności. A jeśli to jakiś podstęp? cdn. ~ Mizofobia