Jednostkowe procesy chemiczne. Chlorowcowanie.
Transkrypt
Jednostkowe procesy chemiczne. Chlorowcowanie.
CHLOROWCOWANIE Proces chlorowcowania polega na wiązaniu się jednego lub więcej atomów chlorowca ze związkiem organicznym. Otrzymywanie związków organicznych, zawierających fluor, chlor, brom i jod moŜe być dokonywane rozmaitymi metodami i w zaleŜności od wprowadzonego chlorowca – proces taki nazywa się fluorowaniem, chlorowaniem, bromowaniem lub jodowaniem. Reakcje tego typu mają duŜe znaczenie ze względu na zdolność chlorowca do reakcji przyłączania, podstawiania i wymiany. Szersze zastosowanie w technice znalazł proces chlorowania, a to dlatego, Ŝe w przyrodzie związki chloru są bardzo rozpowszechnione (sól kuchenna), a chlor najczęściej stosowany w przemyśle, otrzymywany jest na drodze elektrolizy NaCl. Chlorowania moŜna dokonać bezpośrednim działaniem chloru gazowego.: FeCl 3 Cl2HC – CHCl2 HC=CH + 2 Cl2 AlCl 3 H2C=CH2 + Cl2 CuCl2 CH4 + Cl2 CH3Cl + HCl PCl3 CH3COOH + Cl2 + CH3 2 CH2ClCOOH + HCl Cl FeCl 3 Cl 2 +2 + Cl2 FeCl3 25 HCl CH2Cl PCl3 + Cl2 CH 3 ClH2C – CH2Cl CH2Cl Cl + + HCl CH 3 Cl + 2HCl Działając chlorem na toulen w fazie gazowej w stosunku stechiometrychnym obu substancji 1:1, w obecności promieni ultrafioletowych, otrzymać moŜna czysty chlorek benzylu; wprowadzenie dwóch moli Cl2 prowadzi do otrzymania chlorku benzylidenu, a trzech moli Cl2 – chlorku benzylidynu: CH 3 CH3 UV + Cl2 + 2 Cl2 UV CH 2Cl CH2Cl + + HCl 2HCl 1 CH3 + CH2Cl UV 2 Cl2 + 2HCl Czynnikiem chlorującym moŜe być takŜe chlorowodór, będący niejednokrotnie tanim produktem odpadkowym w przemyśle. UŜywany z utleniaczami np. tlenem z powietrza lub chloranami, działa podobnie jak wolny chlor. Przebieg reakcji przyspieszają chlorki rtęci (Hg), bizmutu (Bi), glinu (Al), Ŝelaza (Fe), cyny (Sn) i cynku (Zn) oraz węgle aktywowane: HgCl2 CH = CH + HCl 200 2 + + 2CH3Cl=+ 2 H2O 400 o H 2SO4 HCl 2HCl + O2 OH = CHCl CuCl2 2CH4 + 2 HCl C 2H 5OH CH2 o C 2H 5Cl + CuCl2 na Al2O3 Cl 2 SnCl 2 Cl ZnCl2 + HCl H2O + + 2H2O H2O O 3 O3N SO3Na + 6HCl NaClO3 O O 3 O3N Cl + 4NaCl + 3 H2SO4 O W niektórych przypadkach jako czynnik chlorujący znalazły zastosowanie podchloryny: CH 3NO2 NaOCl + alkalia 25 CCl3NO2 o Cl OH NaOCl NaOH NH - COCH3 Ca(OCl) 2 OH Cl NH-COCH3 2 Chlorowania moŜna równieŜ dokonać fosgenem (COCl2), chlorkiem tionylu (SOCl2) lub chlorkiem benzylidynu (C6H5CCl3) CH3COOH + COCl2 → CH3COCl + CO2 + HCl CHO + COOH OH SO3H CHCl2 COCl2 + SOCl2 150 o COCl PCl5 OH Cl + SOCl2 + CO2 + SO2 + HCl + 2 SO2 + HCl CH3COOH + C6H5CCl3 → CH3COCl + C6H5COCl + HCl Reakcje te moŜna zatrzymać na chlorku benzoilu lub doprowadzić do otrzymania kwasu benzoesowego: 2CH3COOH + C6H5CCl3 → 2CH3COCl + C6H5COOH + HCl Znane są równieŜ sposoby chlorowania za pomocą chlorku sulfurylu. Zamiast niego do przeprowadzenia reakcji w fazie gazowej moŜna stosować SO2 i Cl2, które łącząc się tworzą SO2Cl2: CH4+ 3 SO2Cl2 C aktyw. swiatlo CHCl3 CH 3 + 3 SO2 + 3HCl CH 3 +2 SO2Cl2 Cl SbCl3 + 2 SO2 + 2HCl Cl NH3Cl +3 NH3Cl SO2Cl2 C6H6 Cl Cl ROZPUSZCZALNIK + 3 SO2 + 3HCl Cl Do chlorowania związków aromatycznych, które trudno chlorowaniu, stosuje się reakcje Sandmayera i Gattermanna: ulegają bezpośredniemu 3 N 2Cl N + e + Cu++ N 2Cl HCl + Cu2Cl2 + NI + Cu Cl Cl + N2 + + IN Cl + Cu 2Cl2 NI + Cu++ e + Cu Cu Cl HCl + N2 Czynnikiem chlorującym mogą być takŜe chlorki fosforu: 3C2H5OH + PCl3 = 3C2H5Cl + H3PO3 2C2H5OH + PCl5 = 2C2H5Cl + POCl3 + H2O 3CH3COONa + PCl5 = 3CH3COCl + NaPO3 + 2NaCl Mechanizm procesu chlorowania jest dość skomplikowany i moŜe przebiegać rodnikowo lub jonowo w zaleŜności od warunków reakcji. Na przykład reakcję otrzymywania sześciochlorocykloheksanu moŜna wyrazić ogólnym równaniem w sposób następujący: C6H6 + 3Cl2 → C6H6Cl6 W rzeczywistości reakcja przyłączenia odbywa się najprawdopodobniej w 3 etapach. Początkowo tworzy się dwuchlorek benzenu, następnie czterochlorek benzenu i ostatecznie sześciochlorocykloheksan. Reakcję przyłączenia chloru do pierścienia benzenowego tłumaczy się powstawaniem chloru atomowego. Stopień dysocjacji cząsteczki chloru zwiększa się nie tylko ze wzrostem temperatury, ale takŜe pod wpływem światła, a więc w warunkach korzystnych dla przyłączenia chloru do pierścienia aromatycznego. Reaguje z benzenem, tworząc rodnik, na który z kolei działa cząsteczka chloru przeprowadzając go w dwuchlorek benzenu, z wydzielaniem atomu chloru. Według tej zasady dwuchlorek benzenu poprzez stadium czterochlorku benzenu przechodzi w sześciochlorocykloheksan: Inaczej tłumaczy się mechanizm podstawiania chlorowca w pierścieniu aromatycznym przy uŜyciu katalizatora. Katalityczne działanie np. chlorku Ŝelazowego tłumaczy się zdolnością polaryzowania cząsteczki chloru i benzenu. Kation Cl+ przyłącza się do węgla o ładunku ujemnym spolaryzowanej cząsteczki benzenu, po czym następuje stabilizacja: 4 CL2 + FeCl3 [Cl + FeCl4 ] H [Cl + FeCl4 ] + Cl Cl - + FeCl4 + FeCl2 + HCl Chlorowcowanie moŜe odbywać się i bez udziału zwykłych katalizatorów, poniewaŜ polaryzacja cząsteczki związku organicznego i chloru moŜe zachodzić pod wpływem rozpuszczalnika nawet w niezbyt wysokiej temperaturze. Najsilniejszy wpływ na polaryzację – spośród wielu rozpuszczalników – wywiera kwas siarkowy. Na przykład chlorobenzen i dwuchlorobenzen moŜna otrzymać przez chlorowanie benzenu chlorem w obecności niewielkich ilości 90 % kwasu siarkowego, przy czym stwierdzono, Ŝe szybkość reakcji chlorowania powyŜszym sposobem, nawet w niskiej temperaturze, nie jest mniejsza niŜ przy uŜyciu katalizatorów FeCl3 lub AlCl3. Reakcje chlorowania przeprowadza się przewaŜnie w cylindrycznych aparatach zwanych chloratorami. Jako tworzywa do tego typu reaktorów uŜywa się Ŝeliwa z wykładzinami ołowianymi i szklanymi. Często równieŜ stosuje się reaktory porcelanowe lub kamionkowe. Dobór tworzywa uzaleŜniony jest od środowiska, w jakim odbywa się proces chlorowania (bezwodne albo w roztworze wodnym). Chlor wprowadza się najczęściej od dołu za pomocą bełkotki. Chlorator zaopatrzony jest w płaszcz chłodzący zewnętrzny i urządzenie chłodzenia wewnętrznego. 5