prognoza studium solary

ArKom
ul. Niecała 2D Zielona Góra
PROGNOZA
ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO GMINY ŚWIDNICA
- ZMIANA -
Autor prognozy:
mgr inż.arch. Agnieszka Nierzwicka-Mróz – nr upr.urb 1493
mgr inż. Grzegorz Mróz
Zielona Góra, maj 2013r.
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
SPIS TREŚCI
1. PODSTAWA PRAWNA
2. CEL, ZAKRES, METODYKA PROGNOZY
3. MATERIAŁY WEJŚCIOWE
4. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA TERENU OPRACOWANIA
5. USTALENIA STUDIUM
6. STAN ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO NA OBSZARACH OBJĘTYCH
PRZEWIDYWANYM ZNACZĄCYM ODDZIAŁYWANIEM ORAZ
PRZEWIDYWANE ZNACZĄCE ODDZIAŁYWANIE NA KOMPONENTY
ŚRODOWISKA
6.1. Rzeźba terenu i budowa geologiczna
6.2. Warunki wodne
6.3. Gleby
6.4. Lasy
6.5. Flora i fauna
6.6. Zasoby naturalne
6.7. Warunki klimatyczne
6.8. Powietrze
6.9. Zabytki i dobra kulturalne
6.10. Ludzie
7. OBSZARY PODLEGAJĄCE OCHRONIE
8. PROGNOZA ZMIAN ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCYCH
Z PROJEKTOWANEGO PRZEZNACZENIA TERENU
9. ZALECENIA I ROZWIĄZANIA MINIMALIZUJĄCE SKUTKI ZMIAN,
ZAGROŻEŃ W ŚRODOWISKU PRZYRODNICZYM, ROZWIĄZANIA
ALTERNATYWNE
10. TRANSGRANICZNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO
11. PROPOZYCJE DOTYCZĄCE METOD I CZĘSTOTLIWOŚCI
PRZEPROWADZANIA MONITORINGU SKUTKÓW REALIZACJI
POSTANOWIEŃ DOKUMENTU
12. STRESZCZENIE
2
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
1. PODSTAWA PRAWNA
- Ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. Nr 199 poz. 1227 ze zm.)
- Ustawa z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2004r. Nr 121
poz.1266 ze zm.),
- Ustawa z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne (Dz.U. z 2012r. poz. 145),
- Rozporządzenie MŚ z dnia 8 lipca 2004r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy
wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla
środowiska wodnego (Dz.U. Nr 168, poz.1763)
- Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008r. Nr 25, poz.150 ze zm.)
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213 poz. 1397)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14.06.2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów
hałasu w środowisku (Dz.U. Nr 120, poz. 826 ze zm. – Dz. U. z 2012r.poz. 1109)
- Ustawa z 27.04.2001r. o odpadach (Dz.U. z 2013r. poz.21)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9.07.2004r. w sprawie gatunków dziko występujących
roślin objętych ochroną (Dz. U. Nr 168 poz.1764)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9.07.2004r. w sprawie gatunków dziko występujących
grzybów objętych ochroną (Dz. U. Nr 168 poz.1765)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12.10.2011r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt
(Dz. U. Nr 237, poz. 1419)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9.09.2002r. w sprawie standardów jakości gleby oraz
standardów jakości ziemi (Dz. U. Nr 165 poz.1359)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012r. w sprawie poziomów niektórych
substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012r., poz. 1031)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 września 2012r. w sprawie dokonywania oceny
poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012r. poz. 1032)
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2.10.2007r. w sprawie wymagań w zakresie
prowadzenia pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii przez zarządzającego drogą,
linia kolejową, linią tramwajową, lotniskiem, portem (Dz. U. 192, poz 1392)
- Ustawa z dnia 28 września 1991r. o lasach (Dz.U. z 2005r. Nr 45, poz. 435 ze zm.)
- Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009r. Nr 151, poz.1220 ze zm.)
- Uchwała Nr XXIII/135/12 z dnia 24 października 2012r. w sprawie przystąpienia do sporządzania
zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Świdnica.
3
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
2. CEL, ZAKRES, METODYKA PROGNOZY
Celem prognozy jest określenie charakteru, nasilenia i zasięgu przestrzennego prawdopodobnych
oddziaływań na środowisko, które mogą być wywołane przez realizację dopuszczonych przez studium
sposobów użytkowania i zagospodarowania terenu.
Oddziaływania te, prognoza ocenia z punktu widzenia potencjalnych korzystnych i niekorzystnych
wpływów na poszczególne elementy środowiska jak: powietrze, powierzchnia terenu łącznie z glebą,
wody powierzchniowe i podziemne, klimat, fauna, flora, krajobraz, dobra kultury oraz warunki życia
ludzi, a także z punktu widzenia wywołanych konfliktów między różnymi sposobami użytkowania
przestrzeni.
Niniejsza prognoza wykonana została zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008r
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199 poz. 1227 ze zm.) oraz ustawą 27 kwietnia
2001 - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008r. Nr 25, poz.150 ze zm.).
Stopień szczegółowości prognozy zależy każdorazowo od stopnia szczegółowości opracowania, do
którego sporządzana jest prognoza.
Prognoza obejmuje następujące zagadnienia:
rozpoznanie środowiska przyrodniczego,
charakterystykę rozwiązań przyjętych w zmianie studium,
prognozę zmian środowiska wynikających z projektowanego przeznaczenia terenów oraz
zależności pomiędzy komponentami środowiska
• zalecenia, rozwiązania minimalizujące skutki zmian w środowisku.
Prognoza w szczególności:
• uwzględnia zagrożenia mające wpływ na środowisko i zdrowie ludzi,
• określa wrażliwość i odporność środowiska na presję i jego zdolność do regeneracji,
• analizuje proponowane w projekcie studium warunki zagospodarowania terenu, wynikające
z potrzeb ochrony środowiska, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony
gruntów rolnych i leśnych.
Prognozę sporządzono w oparciu o analizę istniejących informacji zawartych w:
• projekcie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
Świdnica,
• dokumentach stosowanych w pracach planistycznych,
• wnioskach do studium w tym m. in. z zakresu ochrony środowiska,
• opracowaniach fizjograficznych,
• państwowym monitoringu środowiska,
• innych dokumentach oraz materiałach planistycznych i inwentaryzacyjnych.
Wyniki analizy skonfrontowano z rozwiązaniami przyjętymi w projekcie zmiany studium, a także
w szczególności z wymogami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawy Prawo
ochrony środowiska, ustawy o ochronie przyrody oraz ekofizjografią sporządzoną na potrzeby zmiany
studium.
Określenie charakteru, nasilenia i zasięgu przestrzennego prawdopodobnych oddziaływań na
środowisko, które mogą być wywołane przez realizację dopuszczonych przez rozwiązania przyjęte w
projekcie zmiany studium sposobów użytkowania i zagospodarowania terenu, jest rzeczą trudną i trzeba
liczyć się z szacunkowym charakterem prognozy. Wpływ na to mają zmieniające się warunki otoczenia,
niezależne od ustaleń planu.
Część graficzną prognozy stanowi rysunek w skali 1:10000.
•
•
•
3.MATERIAŁY WEJŚCIOWE:
3.1. Archiwalne materiały:
- kartograficzne,
- inwentaryzacyjne i studialne oraz inwentaryzacja bezpośrednia
3.2. Inwentaryzacja bezpośrednia w terenie.
4
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
3.3. Opracowanie ekofizjograficzne na potrzeby zmiany studium – Arkom, Zielona Góra 2013r.
3.4. Stan środowiska w województwie lubuskim w latach 1999-2008r.na podstawie badań
monitoringowych prowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Zielonej
Górze.
3.5. Rejestr zabytków, ewidencji dóbr kultury i innych materiałów dokumentujących obiekty kulturowe
i stanowiska archeologiczne.
3.6.Obowiązujące przepisy prawne dotyczące obszarów chronionego krajobrazu, obszarów Natura 2000
i innych terenów chronionych na terenie gminy Świdnica.
3.7. Atlas hydrologiczny polski. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Wydawnictwo
Geologiczne, Warszawa 1986r.
3.7. Geografia Regionalna Polski. Jerzy Kondracki, PWN, Warszawa 2001r.
3.8. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Świdnica.
Jeleniogórskie Biuro Planowania i Projektowania sp. z o.o., 2000r. oraz zmiana studium z 2011r.
3.9. Zabytki województwa zielonogórskiego. Stanisław Kowalski, Lubuskie Towarzystwo Naukowe,
Zielona Góra 1987.
3.10. Inwentaryzacja przyrodnicza gminy Świdnica. Liga Ochrony Przyrody Z.U.”Natura”, Zielona
Góra.
3.11. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa lubuskiego – uchwalony uchwałą Sejmiku
Woj. Lub. Nr XXXVII/272/2002 z dnia 02.10.2002r. ze zmianami.
3.12. Prognozowanie skutków przyrodniczych planu zagospodarowania przestrzennego. Instytut
Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej – oddział w Krakowie, Kraków 1998r.
4. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA TERENU OPRACOWANIA
Niniejsze opracowanie dotyczy dwóch obszarów położonych w obrębie Letnica, które objęte są
zmianą Studium.
Pierwszy obszar (oznaczony na rysunku literą A), obejmuje działki oznaczone numerami
ewidencyjnymi 207/1 i 209/1. Położony jest na południowy zachód od obszaru zabudowanego wsi
Letnica, przy drodze powiatowej nr F1181 relacji Wilkanowo – Buchałów – Letnica – Koźla – Rożen.
Obszar A graniczy:
- od południa – z terenem wód powierzchniowych – rzeka Śląska Ochla,
- od wschodu – z drogą powiatową nr F1181,
- od pozostałych kierunków – z terenami rolnymi – gruntami ornymi oraz użytkami zielonymi.
Drugi obszar (oznaczony na rysunku literą B), obejmuje działki oznaczone numerami
ewidencyjnymi 348/4, 348/5, 349/2, 348/6, 348/7, 347/1, 346/4, 346/1. Położony jest na południe od
obszaru zabudowanego wsi Letnica, przy drodze powiatowej nr F1178 relacji Świdnica – Grabowiec –
Lipno. Obszar B graniczy:
- od południa – z drogą powiatową nr F1178,
- od pozostałych kierunków – z terenami rolnymi – gruntami ornymi oraz użytkami zielonymi.
Łączna powierzchnia terenów przeznaczonych do objęcia zmianą Studium wynosi ok. 13,21 ha.
5. USTALENIA PROJEKTU ZMIANY STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Projekt zmiany studium, dla którego sporządzona jest prognoza, składa się z części tekstowej oraz
rysunku w skali 1:10000, które podlegają uchwaleniu.
Tekst kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Świdnica, stanowiący część
uaktualnioną w wyniku procedury zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego, został opracowany w formie uzupełnienia, w części wynikającego z dostosowania do
przepisów nowych obowiązujących przepisów.
Integralną częścią opracowania zmiany studium jest sporządzone w oparciu o przepisy odrębne,
opracowanie ekofizjograficzne. Jakkolwiek zawiera ono treści informacyjne, to jednak stanowią one
pierwszorzędne wytyczne – uwarunkowania rozwiązań i ustaleń przyjętych w kierunkach rozwoju
przestrzennego gminy Świdnica.
Rysunek zmiany studium zawiera w szczególności następujące oznaczenia:
5
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
•
•
•
granice opracowania,
strefy funkcjonalne przyjętych działań przestrzennych,
strefy ochronne dla projektowanych farm fotowoltaicznych.
Projekt zmiany studium ustala podstawowe funkcje użytkowania terenów wg stref funkcjonalnych:
tereny działalności gospodarczej, w tym dopuszczenie farm fotowoltaicznych stanowiących tereny
produkcyjne energii elektrycznej.
W kierunkach zagospodarowania przestrzennego zmiany studium zawarto zapisy istotne dla ochrony
środowiska jak np.:
• objęcie systemem kanalizacji obszarów poddanych urbanizacji,
• zaopatrzenie w wodę z sieci wodociągów komunalnych,
• przedstawiono szczegółowe wytyczne ochrony środowiska kulturowego z uwzględnieniem
powiązań ze środowiskiem przyrodniczym,
• zalecono stosowanie jako źródła energii paliw, które spełniają wymogi prawa o ochronie
środowiska naturalnego w tym wykorzystanie alternatywnych źródeł energii odnawialnej.
6. STAN ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO NA OBSZARACH OBJĘTYCH
PRZEWIDYWANYM
ZNACZĄCYM
ODDZIAŁYWANIEM
ORAZ
PRZEWIDYWANE ZNACZĄCE ODDZIAŁYWANIE NA KOMPONENTY
ŚRODOWISKA
6.1. Rzeźba terenu i budowa geologiczna.
Według fizyczno-geograficznej regionalizacji J. Kondrackiego, analizowany obszar położony jest
w:
- prowincji – Niż Środkowoeuropejski,
- podprowincji – Pojezierze Południowobałtyckie,
- makroregionie – Wzniesienia Zielonogórskie,
- mezoregionie – Wał Zielonogórski (315.74).
Wał Zielonogórski przebiega ze wschodu na zachód. Na jego skłonach położonych jest większość
wsi gminy, w tym wieś Letnica. Wał Zielonogórski jest moreną czołową spiętrzoną, utworzoną
prawdopodobnie w okresie zlodowacenia południowo–polskiego i środkowo-polskiego. Zlodowacenie
północno–polskie (bałtyckie) dotarło jedynie do północnych stoków Wału, ale go nie przekroczyło.
Najwyższym wzniesieniem na Wale Zielonogórskim jest tzw. Góra Wilkanowska, o wysokości
220,81m n.p.m. Wał wznosi się od 100m do 220m n.p.m. Powierzchnia Wału jest bardzo urozmaicona,
występuje tu szereg wzniesień i dolinek. Na wychodniach utworów spoistych (pyły, iły, gliny)
obserwuje się obniżenia, dolinki lub załomy terenu, a na wychodniach gruntów sypkich (piaski i żwiry)
– wyniesienia. Na zachód od osiedla Letnica występuje obniżenie w Wale, nazywane Bramą Letnicką.
Dno tej Bramy położone jest w poziomie 85–87m n.p.m., a spadek dna jest w kierunku południowym.
Najniższą wysokość osiąga ona między torem kolejowym a zespołem pieczarkarni.
Budowa geologiczna analizowanego obszaru jest ściśle związana z jego położeniem
geomorfologicznym. Podział gminy na jednostki geologiczne jest w zasadzie taki sam jak na jednostki
geomorfologiczne. Pod względem podziału na jednostki geologiczne, analizowany obszar znajduje się
w obrębie Wału Zielonogórskiego. Wał Zielonogórski jest moreną czołową spiętrzoną. Jego długość
wynosi 36 km, a szerokość ok. 6 km. Ciągnie się on od przełomowego odcinka Odry na wschodzie do
doliny Bobru na zachodzie. Zaburzenia glacitektoniczne Wału w rejonie Zielonej Góry sięgają do
130m. Zaburzenia obejmują również iły mioceńskie i węgle brunatne. Osady te miejscami występują
blisko powierzchni i były eksploatowane przez kopalnie węgla brunatnego (w Słonem do 1947r.) oraz
przez cegielnię „Krośnieńska” (położoną między Zieloną Górą a Wilkanowem). Iły trzeciorzędowe
w okolicach Świdnicy są wyniesione do wysokości 120–150m n.p.m. Osady czwartorzędowe są
zmiennej miąższości. Gliny zwałowe starszych zlodowaceń są zaburzone glacitektonicznie. Jedynie
osady najmłodszego zlodowacenia nie zostały zaburzone. W utworach czwartorzędowych w obrębie
Wału Zielonogórskiego obserwuje się bardzo dużą zmienność litologiczną, zarówno w profilu
pionowym, jak też w rozprzestrzenieniu poziomym, co wynika ze zmiennych warunków sedymentacji.
6
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
W obrębie wysoczyzny w podłożu występują również piaski o różnej granulacji oraz pospółki
i żwiry. Jedynie podrzędnie są to przewarstwienia mułków, które mogą też występować w lokalnych
obniżeniach terenu. Obszary położone na Wale Zielonogórskim będą miały bardzo urozmaiconą
budowę geologiczną. Występować tu będą zaburzone glacitektonicznie osady trzeciorzędowe (iły, pyły,
piaski) oraz czwartorzędowe (gliny lodowcowe, piaski, żwiry).
6.2. Warunki wodne.
Wody powierzchniowe
Na terenie gminy Świdnica występują dwie zlewnie. Główną zlewnią jest Śląska Ochla, do której
spływają wszystkie cieki ze środkowej i południowej części gminy. Część grzbietowa Wału
Zielonogórskiego jest lokalnym działem wodnym między Śląską Ochlą na południu i Zimną Wodą na
północy. Śląska Ochla zbiera głównie wody spływające z południowych i zachodnich stoków Wału
Zielonogórskiego i Bramy Letnickiej. Okolice wsi Grabowiec nie odwadnia żaden ciek. Natomiast
w okolicach wsi Wilkanowo, Słone i Buchałów (północne stoki Wału Zielonogórskiego) występują
małe rowy, których wody wsiąkają w piaski terasy kemowej. W okolicach wsi Drzonów i Lipno
znajdują się źródła cieków, które spływają ku północnemu zachodowi do Młynówki Kosierskiej. Przez
gminę przebiega wododział między Odrą i Bobrem.
W okolicy wsi Letnica występuje sieć rowów melioracyjnych, których odcinki występują
w obrębie terenów przewidzianych do objęcia zmianą Studium.
Teren badany nie należy do obszarów zalewowych, leży poza zasięgiem wody stuletniej.
Wody podziemne
Analizowany obszar znajduje się w regionie hydrogeologicznym Wału Zielonogórskiego. Na
terenie Wału Zielonogórskiego występują elewacyjne zbiorniki wód podziemnych. Przeważnie są one
usytuowane w synklinach glacitektonicznych wypełnionych osadami piaszczysto-żwirowymi. Zasoby
takich zbiorników są ograniczone. Zaopatrzenie w wodę wsi położonych na Wale odbywa się często
z ujęć - źródeł (np. Letnica), z rynny wypełnionej piaskami (np. Koźla) oraz ze zbiorników
elewacyjnych (Wilkanowo, Świdnica).
Analizowany teren znajduje się poza zasięgiem występującego w obszarze gminy Głównego
Zbiornika Wód Podziemnych Nr 301 Zasieki-Nowa Sól.
Zasięg tego zbiornika, w obszarze gminy Świdnica przedstawiony jest na planszy części graficznej
Studium - Uwarunkowania przyrodnicze i kulturowe, w skali 1: 10 000.
Na terenach przewidzianych do objęcia zmianą Studium nie występują ujęcia wód podziemnych
6.3. Gleby.
Gmina Świdnica należy do rolniczego subregionu zielonogórskiego. Warunki tego subregionu są
słabe i pod względem rolniczym najmniej korzystne z całego województwa lubuskiego.
Ukształtowanie terenu i wynikająca z niego budowa geomorfologiczna ma znaczenie dla
waloryzacji przestrzeni rolniczej gminy.
Ocena warunków wodnych środowiska dla przydatności rolniczej (w skali 10-cio punktowej)
określa warunki gminy Świdnica na 4,7 punktu. Średnie warunki dla byłego województwa
zielonogórskiego w skali punktowej wynoszą 4,8.
Budowa gleby charakteryzuje się wysoką zawartością piasku, co powoduje średnią i dużą
przepuszczalność gleb i mały kompleks sorpcyjny gleb. Konsekwencją takiego układu jest uboga w
związki mineralne gleba, będąca okresowo lub stale za sucha. Jednak gleby na bazie piasku będące pod
stałym źródłem zasilania naturalnego (np. tereny przy ciekach), nie będą wykazywały niedoborów
wody. Niekorzystne jest także nisko występujące lustro wody (10-30m p.p.t.), co przy średnich opadach
rocznych ok. 600mm i małej retencji glebowej powoduje, że opad nie pokrywa zapotrzebowania roślin
w wodę.
W gminie dominują gleby kwaśne i bardzo kwaśne (łącznie ponad 80% powierzchni gleb). Około
70% gleb wymaga systematycznego nawożenia magnezem. Gleby obszaru gminy Świdnica są mało
zasobne w fosfor, a największe niedobory pierwiastków dotyczą molibdenu, miedzi i boru.
W obrębie obszarów przewidzianych do objęcia zmianą Studium występują grunty sklasyfikowane
jako łąki klasy III (2,1895 ha) użytki rolne klasy IV, V i VI (11,3686 ha). Łączna powierzchnia gruntów
wynosi 13,5581 ha. W świetle obowiązujących przepisów dla gruntów klasy III będzie wymagane
7
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
uzyskanie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze i nieleśne, o której
mowa w art. 7 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Przedmiotowe grunty od wielu lat
odłogują i stanowią faktycznie nieużytki.
6.4. Lasy.
Pod względem przyrodniczo–leśnym lasy gminy Świdnica położone są w III krainie Wielkopolsko
– Pomorskiej, 6 Dzielnicy Pojezierza Lubuskiego.
Najliczniejszym i najważniejszym gospodarczo gatunkiem na terenie gminy jest sosna, która
zajmuje 92% powierzchni leśnej. Jako gatunek główny występuje bez wyjątku na wszystkich
siedliskach na mniejszej lub większej powierzchni. Na siedliskach borowych tworzy przeważnie
drzewostany jednogatunkowe, najczęściej bezpodszytowe, a na siedliskach żyźniejszych w większości
z dobrze rozwiniętą warstwą podszytów.
Lasy te, obok funkcji gospodarczej i rekreacyjnej, pełnią rolę klimatyczno-filtracyjną, spełniają
rolę zieleni wysokiej w środowisku zurbanizowanym, a przede wszystkim powinny zapewnić
bezpośredni kontakt ludności z możliwie naturalnym środowiskiem leśnym, czyli spełniać funkcję
edukacyjną.
W obrębie obszarów przewidzianych do zmiany studium nie występują grunty sklasyfikowane
jako lasy (ls).
6.5. Flora i fauna.
Według geobotanicznego podziału Polski (Szafer W. i Zarzycki K., 1972) województwo lubuskie
leży w granicach Państwa Holarktydy, Obszaru Eurosyberyjskiego, Prowincji Niżowo-Wyżynnej –
Środkowoeuropejskiej, Dziale Bałtyckim (A), Poddziale Pas Wielkich Dolin (A2), Krainie
Wielkopolsko-Kujawskiej (7), Okręgu Noteckiego (7a), Lubuskiego (7b) i Baryckiego (7e).
W podziale zoogeograficznym Polski (wg A. Jakubowskiego) analizowany teren zaliczony jest do
Krainy Południowobałtyckiej, regionu piaszczysk zachodniolubuskich.
Na terenach rolnych obszaru analizowanego stwierdzono występowanie gatunków objętych
częściową ochroną prawną, tj. kreta, myszy polnej, a także innych drobnych gryzoni. W środowisku
leśnym bytują: lisy, kuny leśne, mysz leśna. Gatunki będące pod ochroną prawną to: jeże, krety,
wiewiórki.
Ornitofaunę reprezentują: kawka, gawron, wróbel oraz gatunki gniazdujące typowe dla
ekosystemów rolnych, a także gatunki gniazdujące typowo leśne, jak m.in.: kowaliki, sikory. Na
terenach leśnych stwierdzono występowanie gatunków ptaków objętych ochroną ścisłą, tj. kukułki,
dzięciołów, myszołowa.
Rozpoznanie występującej fauny wymaga wieloletnich badań i w tym zakresie jest niepełne.
Dotyczy to przede wszystkim owadów.
Na analizowanym obszarze występuje roślinność nieużytków rolnych, reprezentowana przede
wszystkim przez roślinność stepową odłogów i łąk, stanowiących zbiorowisko roślin zielnych z
domieszką traw.
Tereny objęte zmianą studium, ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo terenów zurbanizowanych
mieszkaniowych i związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, dróg komunikacji
publicznej, korytarze przebiegu istniejących sieci elektroenergetycznych wysokich napięć oraz
projektowane korytarze przebiegu gazociągu wysokiego ciśnienia, a także ze względu na duży zespół
budynków stanowiących farmę hodowli pieczarek i prowadzoną do niedawna intensywną działalność
rolną – pola uprawne - nie mogą być traktowane jako ostoja i siedlisko zwierzyny oraz roślin
chronionych. Wizja w terenie nie wykazała też istnienia szlaków wędrówek zwierząt.
6.6. Zasoby naturalne.
W obrębie analizowanego terenu nie występują udokumentowane złoża surowców mineralnych.
6.7. Warunki klimatyczne.
Gmina Świdnica leży w strefie przejściowej, objętej wpływami Atlantyku i Eurazji. Ze względu na
położenie gminy przy zachodnim skraju Polski uwydatniają się tu także wpływy oceaniczne.
8
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
Gmina Świdnica położona jest na terenie XI krainy Wału Zielonogórskiego, a okolice wsi Piaski
leżą w IX krainie Pasa Pradolin Południowych (Prawdziwiec, Koźmiński - Agroklimat województwa
zielonogórskiego. Zielona Góra, 1972r.).
W związku ze znacznym wzniesieniem Wału Zielonogórskiego, tutejszy klimat jest chłodniejszy
od klimatu otaczających go pradolin. Występują tu największe opady atmosferyczne, zwłaszcza w
okresie od kwietnia do września. Wcześniej pojawia się tu zima i występuje największa liczba dni z
pokrywą śnieżną. Kraina ta jest najbardziej uprzywilejowaną pod względem amplitud średnich
dobowych (wynoszą tylko 9-10ºC) i bardzo małego zagrożenia przez przymrozki. Przymrozki na Wale
Zielonogórskim zanikają średnio między 15-20 kwietnia. Występuje tu również najmniejsza częstość
okresów bezopadowych.
Na podstawie danych ze stacji klimatycznej w Zielonej Górze, średnia temperatura wieloletnia dla
lat 1951-1990 w gminie Świdnica wynosiła 8,3ºC. Najwyższa średnia roczna temperatura po wojnie
wystąpiła w 1989r. i wynosiła 9,8ºC. Najchłodniejszym rokiem był rok 1949 ze średnią temperaturą
roczną 6,1ºC.
Charakterystyczne cechy klimatu dla krainy klimatycznej Wał Zielonogórski są następujące:
- temperatura roczna – +8,0÷8,1°C,
- temperatura okresu V-VII – 15,6÷15,7°C,
- temperatura okresu IV-IX – 14,3÷14,4°C,
- amplitudy dobowe temperatur okresu V-VII – 9,0÷10,0°C,
- liczba dni gorących w roku (temp. powyżej 25°C) – 30÷32 dni,
- liczba dni z przymrozkami w okresie IV-X – 5÷10 dni,
- liczba dni mroźnych w roku (temp. max poniżej 0°C) – 35÷38 dni.
Średnie opady gminy Świdnica szacuje się na 650mm. Największe opady atmosferyczne
występują na Wale Zielonogórskim. Największe ilości opadu występują w miesiącu lipcu, najniższe w
miesiącach zimowych. Opady w miesiącach IV-IX stanowią ok. 60% rocznego opadu.
Na analizowanym terenie panują korzystne warunki klimatu lokalnego dla lokalizacji
budownictwa.
6.8. Powietrze.
Ocenę jakości powietrza przeprowadza Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w oparciu
o następujące akty prawne:
- ustawę z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska,
- rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012r. w sprawie poziomów niektórych
substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012r., poz. 1031),
- rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 13 września 2012r. w sprawie dokonywania oceny
poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012r. poz. 1032)
- rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 listopada 2008r. w sprawie zakresu i sposobu
przekazywania informacji dotyczących zanieczyszczenia powietrza (Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz.
1377),
- założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych
ustaw (stanowiącej transpozycję Dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
21 maja 2008r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy), przyjęte przez Radę
Ministrów w dniu 16 listopada 2010r.
Podstawę oceny jakości powietrza w Polsce stanowią określone dla substancji, w prawie krajowym
(rozporządzenie Ministra Środowiska z 3 marca 2008r. w sprawie poziomów niektórych substancji w
powietrzu) i w dyrektywach unijnych (2008/50/WE – CAFE oraz 2004/107/WE), normatywne stężenia
w postaci poziomów dopuszczalnych/docelowych/celu długoterminowego w powietrzu, ze względu na
ochronę zdrowia ludzkiego i ochronę roślin.
Oceny jakości powietrza i wynikające z nich działania odnoszone są do obszarów nazywanych
strefami. Dotychczasowy podział województwa lubuskiego na strefy ze względu na oceniane
zanieczyszczenia i ich charakterystykę (wg rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 marca 2008r.
w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza) obowiązywał do 2009 roku.
W założeniach do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych
innych ustaw (przygotowanych w związku z transpozycją do prawa polskiego Dyrektywy 2008/50/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008r. w sprawie jakości powietrza i czystszego
9
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
powietrza dla Europy) przyjmuje się, że od stycznia 2011r. dla wszystkich zanieczyszczeń
uwzględnianych w ocenach jakości powietrza będzie obowiązywał nowy podział kraju na strefy. Ocenę
za 2010 rok wykonano już w nowym układzie stref. Według nowego podziału obszar województwa
lubuskiego podzielono na trzy strefy. Analizowany obszar znajduje się w strefie lubuskiej (kod strefy
PL 0803).
Podstawę klasyfikacji stref w oparciu o wyniki rocznej oceny jakości powietrza, zgodnie z art. 89
ustawy Prawo ochrony środowiska stanowią:
- dopuszczalny poziom substancji w powietrzu,
- dopuszczalny poziom substancji w powietrzu powiększony o margines tolerancji,
- poziom docelowy substancji w powietrzu,
- poziom celu długoterminowego.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami co roku dokonuje się oceny poziomu substancji
w powietrzu w danej strefie, a następnie klasyfikacji stref, w których poziom:
1) choćby jednej substancji przekracza poziom dopuszczalny powiększony o margines tolerancji,
2) choćby jednej substancji mieści się pomiędzy poziomem dopuszczalnym, a poziomem
dopuszczalnym powiększonym o margines tolerancji,
3) substancji nie przekracza poziomu dopuszczalnego,
4) przekracza poziom docelowy,
5) nie przekracza poziomu docelowego,
6) przekracza poziom celu długoterminowego,
7) nie przekracza poziomu celu długoterminowego.
Klasyfikacji stref dokonuje się oddzielnie dla dwóch grup kryteriów:
- ustanowionych w celu ochrony zdrowia (dla terenu kraju i uzdrowisk),
- ustanowionych w celu ochrony roślin (dla terenu kraju z wyłączeniem aglomeracji i miast powyżej
100 tys. mieszkańców).
Klasyfikacji dokonuje się dla każdego zanieczyszczenia, dla każdego parametru znajdującego
zastosowanie w strefie, z uwzględnieniem:
- obszarów wydzielonych (ochrony uzdrowiskowej, parków narodowych),
- różnych czasów uśredniania stężeń dopuszczalnych (rok, 24 godziny, 1 godzina) dla SO2, NO2
i PM10 (w przypadku kryteriów związanych z ochroną zdrowia).
Końcowym wynikiem klasyfikacji jest określenie jednej klasy dla strefy ze względu na ochronę
zdrowia i jednej klasy ze względu na ochronę roślin.
Aktualna roczna ocena jakości powietrza w województwie lubuskim wykonana została na
podstawie wyników badań zanieczyszczeń powietrza wykonanych w 2010r.
W świetle oceny stężeń zanieczyszczeń występujących w powietrzu w 2010r. na obszarze
województwa lubuskiego, dokonanej pod kątem ochrony zdrowia, wszystkie strefy zaliczono do klasy
C, ze względu na przekroczenia dotyczące dopuszczalnych i docelowych stężeń substancji w powietrzu.
W strefie lubuskiej stwierdzono występowanie w ciągu roku ponadnormatywnej ilości przekroczeń
dopuszczalnego, średniodobowego stężenia pyłu zawieszonego PM10 oraz przekroczenie wartości
docelowej stężenia średniorocznego benzo(α)pirenu.
Na obszarze strefy lubuskiej stwierdzono przekroczenie poziomu celu długoterminowego,
określonego w odniesieniu do stężenia ozonu (8 godz. średnia krocząca). W świetle oceny stężeń
zanieczyszczeń w powietrzu występujących w 2010r. na obszarze strefy lubuskiej, dokonanej pod
kątem ochrony roślin, stwierdzono stężenia ozonu (wskaźnika AOT40) przekraczające poziom
docelowy i poziom celu długoterminowego. Strefę lubuską zaliczono do klasy C.
Zgodnie z art. 91 ustawy Prawo ochrony środowiska dla wszystkich stref, w których stwierdzono
przekroczenia poziomów dopuszczalnych i docelowych (strefy w klasie C) należy opracować programy
ochrony powietrza.
Monitoring Chemizmu Opadów Atmosferycznych i Depozycji na obszarze województwa
lubuskiego prowadzi Wrocławski Oddział Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej stanowiący
jeden z podsystemów Państwowego Monitoringu Środowiska (PMŚ). Ma on na celu określenie w skali
kraju rozkładu ładunków zanieczyszczeń wprowadzanych z mokrym opadem do podłoża w ujęciu
czasowym i przestrzennym. Poprzez systematyczne badanie składu fizykochemicznego opadów oraz
równoległe obserwacje i pomiary parametrów meteorologicznych monitoring ten dostarcza informacji
10
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
o obciążeniu obszarów leśnych, gleb i wód powierzchniowych związkami zakwaszającymi, biogennymi
i metalami ciężkimi deponowanymi wraz z opadami z powietrza.
Średnioroczna suma opadów dla województwa lubuskiego w 2009r. wyniosła 643,1 mm i była
niższa względem 2010r., w którym wyniosła 782,2 mm.
Zmalał wniesiony wraz z opadami w 2010r. ładunek siarczanów, w porównaniu do średniego z lat
1999-2009, o 3,8%, chlorków – o 18,0%, magnezu – o 4,4%, cynku – o 12,1%, żelaza – o 14,6%,
ołowiu – o 40,9%, niklu – o 19,2% i jonów wodorowych – o 43,7%. Na poziomie wartości średniej
kształtował się ładunek fosforu ogólnego, zanotowano natomiast wzrost obciążenia azotynami
i azotanami o 6,8%, azotem amonowym – o 9,0%, azotem ogólnym – o 5,3%, sodem – o 12,9%,
potasem – o 4,0%, wapniem – o 4,7%, miedzią – o 33,8%, kadmem – o 66,3%, chromem – o 18,5%
i manganem – o 30,4%.
W 2010r. najmniejsze obciążenie odnotowano w powiecie zielonogórskim (w którym położona
jest gmina Świdnica) i wyniosło ono 38,6 kg/ha, z najniższym obciążeniem ładunkami siarczanów,
chlorków, azotynów i azotanów, sodu, potasu, wapnia, magnezu, kadmu i niklu.
Ocena wyników badań monitoringowych chemizmu opadów atmosferycznych i depozycji
zanieczyszczeń do podłoża, prowadzonych w sposób ciągły wykazała, że depozycja roczna
analizowanych substancji wprowadzonych wraz z opadami na obszar województwa lubuskiego
w 2010r., dla większości składników kształtowała się na poziomie średniej z wielolecia 1999-2009,
przy średniorocznej sumie wysokości opadów wyższej o 34,1%.
Wprowadzany depozyt zanieczyszczeń atmosferycznych na obszar województwa lubuskiego, jaki
został zaobserwowany w wieloleciu 1999–2010, stanowi znaczące źródło zanieczyszczeń
oddziałujących na stan środowiska naturalnego tego regionu.
Zanieczyszczenie powietrza w omawianym rejonie powodowane jest głównie przez emisje gazów
i pyłów na terenie miasta Zielona Góra oraz przez zanieczyszczenia napływające z południa oraz
zachodu. O stanie zanieczyszczenia powietrza decydują również lokalne emitory zanieczyszczeń.
Głównym problemem jest tzw. niska emisja (emisja zanieczyszczeń pochodzących z lokalnych
kotłowni (emitor do 40m) i indywidualnych palenisk domowych) związana ze stosowaniem paliw
o niskiej jakości i spalaniem odpadów w całkowicie do tego nie przystosowanych paleniskach
domowych. W wielu gospodarstwach domowych często stosuje się różnego rodzaju "paliwa zastępcze"
(butelki i opakowania z mas plastycznych, guma, papier zafoliowany, itp.). Szczególnie dotyczy to
okresu jesiennego, kiedy temperatura powietrza jest na tyle wysoka, że można ogrzać pomieszczenie
mniej kalorycznymi, zastępczymi paliwami.
Mieszkańcy posiadają ogrzewanie z własnych, lokalnych źródeł, o zasięgu ograniczonym do
poszczególnych budynków. W związku z dużą liczbą kotłowni wykorzystujących jako paliwo węgiel
kamienny, miał węglowy, drewno oraz koks, oprócz problemu emisji niskiej i stosowania
nieekologicznych paliw, dochodzi jeszcze niska sprawność kotłowni. Stopniowo jednak obserwuje się
zmianę nośników energii z paliw stałych w postaci węgla i koksu na paliwa ekologiczne, w tym
głównie gaz i energię elektryczną, olej opałowy i brykiety ze słomy i odpadów stolarskich.
6.9. Zabytki i dobra materialne.
Obszar objęty niniejszym opracowaniem zlokalizowany jest w średnio atrakcyjnej krajobrazowo
okolicy.
Analizowany teren znajduje się poza układem urbanistycznym wsi Letnica lecz pozostaje
w kontynuacji zabudowy pomiędzy zwartym układem osadniczym a rozproszoną zabudową produkcji
rolnej – farma uprawy pieczarek, budynki działalności gospodarczej innej, budynki wielorodzinne
(dawniej zabudowa PGR-owska), cmentarz, napowietrzne sieci elektroenergetyczne wysokich
i średnich napięć.
Obecnie obszary przeznaczone do objęcia zmianą Studium zajmują zaniedbane łąki. Występują tu
grunty rolne, które faktycznie stanowią nieużytki.
W okolicach wsi Letnica stwierdzono występowanie 26 stanowisk archeologicznych,
wczesnodziejowych i średniowiecznych, w tym grodzisko i gródek stożkowy. Dwa stanowiska
występują w obrębie obszaru B, przewidzianego do objęcia zmianą Studium i wykazano je w części
uwarunkowań do studium z 2000r., objęte ochroną na mocy przepisów o ochronie zabytków i opiece
nad zabytkami:
- obszar nr 1 – stanowisko archeologiczne nr 19 (na obszarze AZP 63-12/50),
11
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
- obszar nr 2 – stanowisko archeologiczne (AZP 63-12/49).
6.8. Ludzie.
Projektowane zainwestowanie musi uwzględniać przepisy obowiązującego prawa w zakresie
oddziaływania inwestycji na środowisko, w tym zdrowie ludzi. Wobec powyższego, rozwiązania
przyjęte w projekcie zmiany studium muszą spełniać warunki w zakresie ochrony środowiska
i możliwości przebywania w nim ludzi bez narażania na negatywne znaczące oddziaływanie
przedsięwzięć.
Hałas, pyły i gazy, promieniowanie – to podstawowe zanieczyszczenia wprowadzane do powietrza
w wyniku prowadzonej przez człowieka działalności, mające zasadniczy wpływ na zdrowie i życie
ludzi.
Źródłami tych zanieczyszczeń będą w szczególności układy komunikacyjne, prowadzona
działalność gospodarcza oraz funkcjonowanie w środowisku zabudowy mieszkaniowej, eksploatacja
sieci infrastruktury technicznej, w tym stacji bazowych telefonii komórkowej oraz sieci
elektroenergetycznych.
Tereny dróg powodują natomiast przerwanie ciągłości ekosystemów, są miejscami niekorzystnymi
dla migracji zwierząt oraz mają negatywny wpływ ze względu na emisję zanieczyszczeń
komunikacyjnych i hałasu. Tereny napowietrznych sieci elektroenergetycznych wskazują na możliwość
występowania uciążliwości emisji promieniowania magnetycznego oraz wyznaczanie stref
ograniczonego użytkowania dla zabudowy.
Innym zagrożeniem zdrowia i życia ludzi mogą być skutki poważnych awarii powstałych w
wyniku zdarzeń na ciągach komunikacyjnych, rozszczelnienia się sieci gazowych, pożarów, awarii
i wypadków w obrębie zakładów pracy.
Zapisy zmiany studium nie obejmują terenów wymagających ograniczenia terenów zieleni
wysokiej.
Planowana zabudowa działalności gospodarczej związana jest z funkcją wytwórczości, usług nie
należy do funkcji chronionych.
Na wyznaczonych obszarach, mając na uwadze położęnie terenu oraz brak emisji uciążliwości w
postaci hałasu, pyłów, gazów, odorów, dopuszczono lokalizację farm fotowoltaicznych, pozwalających
na produkcję energii odnawialnej. W tym przypadku należało wyznaczyć strefę ochronną, o której
mowa w przepisach ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym art. 10 ust. 2a. Strefa ta
musi zawierać się w obszarze wyznaczonym w studium do realizacji inwestycji.
Lokalizacja projektowanej funkcji pozostaje bez wpływu na istniejące i projektowane obszary
zabudowy mieszkaniowej.
7.
OBSZARY PODLEGAJĄCE OCHRONIE
Jedną z form ochrony przyrody są obszary chronionego krajobrazu, które obejmują wyróżniające
się krajobrazowo tereny o różnych typach ekosystemów. Służą rekreacji we wszystkich jej formach.
Działalność gospodarcza na tych terenach podlega pewnym ograniczeniom, polegającym m.in. na
zakazie lokowania obiektów uciążliwych dla środowiska i stosowania niszczących form użytkowania
przyrody.
Obszar chronionego krajobrazu jest przestrzennie wydzieloną jednostką o określonych granicach
na mapie województwa, poddaną ochronie ze względu na mało zniekształcone środowisko
przyrodnicze zachowujące zdolność równowagi biologicznej.
W województwie lubuskim obszary chronionego krajobrazu utworzono rozporządzeniem
Wojewody Lubuskiego Nr 3 z dnia 17 lutego 2005r. (Dziennik Urzędowy Województwa Lubuskiego
Nr 9, poz. 172 ze zm.).
Rejon wsi Letnica położony jest w zasięgu dwóch obszarów chronionego krajobrazu: Nr 22
„Wzniesienia Zielonogórskie” i Nr 23 „Dolina Śląskiej Ochli”. Ich zasięg przedstawiono na załączniku
graficznym do niniejszego opracowania. Obszar B, przewidziany do objęcia zmianą Studium,
zlokalizowany jest w obrębie OCHK Nr 22.
12
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
Na analizowanym obszarze elementami podlegającymi ochronie prawnej są określone właściwymi
przepisami gatunki chronionych roślin i zwierząt.
Przedmiotowy teren znajduje się poza siecią obszarów chronionych Natura 2000, które znajdują
się w znacznej odległości od terenu objętego opracowaniem.
Na analizowanym obszarze elementami podlegającymi ochronie prawnej są określone
właściwymi przepisami gatunki chronionych roślin i zwierząt.
Inne formy ochrony przyrody nie występują.
Do obiektów i obszarów objętych ochroną prawna należą również zabytki - w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2003r.
Nr 162, poz.1568 ze zm.). Zapisy projektu zmiany studium w pełni zabezpieczają potrzeby w zakresie
ochrony obiektów budowlanych, terenów archeologicznych, układów osadniczych, stref ekspozycji itd.
Analizowany obszar położony jest poza obszarami narażonymi na niebezpieczeństwo powodzi
oraz obszarami potencjalnego zagrożenia powodzią.
8. PROGNOZA ZMIAN ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO WYNIKAJĄCYCH
Z PROJEKTOWANEGO PRZEZNACZENIA TERENU.
Przeznaczenie nowych, niezurbanizowanych terenów pod planowaną zabudowę, spowoduje
zmiany w środowisku przyrodniczym, które polegać będą w szczególności na:
• zmianie użytkowania terenu i gleby
W trakcie prac ziemnych nastąpi zerwanie oraz przemieszczenie powierzchniowych warstw
glebowych. Nastąpi przyrost terenów zurbanizowanych w Gminie; w przypadku lokalizacji farm
fotowoltaicznych nie wystąpią zanieczyszczenia w postaci hałasu, wytwarzania ścieków, odpadów,
wprowadzania do powietrza gazów i pyłów.
• zmianie rzeźby terenu
Posadowienie
budynków,
projektowane
ewentualne
nowe
układy komunikacyjne
i infrastrukturalne, spowodują konieczność niwelacji i plantowania terenu, w niewielkim stopniu,
ponieważ teren należy raczej do terenów płaskich, o niewielkim skłonie i niezróżnicowanej rzeźbie;
• zmianie krajobrazu naturalnego
W krajobrazie pojawią się nowe obiekty kubaturowe (budynki usługowo-produkcyjne, zespoły
ogniw fotiowoltaicznych oraz towarzysząca im infrastruktura techniczna), obce dla środowiska
przyrodniczego;
Potencjalne oddziaływanie terenów zabudowy usługowej, przemysłowej i komunikacji na krajobraz to:
– ubytek terenów otwartych i zielonych, a także ograniczenie lub przerwanie ciągów ekologicznych,
– powstanie nowych dominant, przekształcenie istniejących panoram, likwidacja osi widokowych,
– ubytek atrakcyjnych krajobrazowo form oraz pojawienie się form niepożądanych: obiektów o
znacznych gabarytach, nieuporządkowanych zespołów zabudowy o dysharmonizujących formach
architektonicznych (kolorystyka, kształt dachu),
– utrata dotychczasowej czytelności i zwartości układu przestrzennego,
– wzrost ekspozycji terenów zabudowy o niskiej atrakcyjności krajobrazowej,
– ponadto w przypadku zabudowy usługowej niepożądany wzrost ekspozycji urządzeń
towarzyszących np. parkingów.
Znaczny wzrost oddziaływania planowanych form zagospodarowania może nastąpić w przypadku
braku określenia lub niedostatecznego zakresu warunków, zasad i standardów kształtowania zabudowy
i urządzenia terenu oraz wadliwych zasad zagospodarowania terenu spowodowanych nie
uwzględnieniem w dostatecznym stopniu potrzeby ochrony i kształtowania krajobrazu w ustaleniach
przyszłych planów miejscowych dotyczących przedmiotowych obszarów.
Wyznaczenie nowych obszarów do lokalizacji funkcji działalności gospodarczej tj. przemysłowousługowych z określeniem możliwości lokalizacji obiektów produkcji energii elektrycznej na bazie
wykorzystania energii słonecznej, a tym samym wykluczenie wykorzystania energii wiatru jest swoista
ochroną krajobrazu przed lokalizacją dominant w postaci wież wiatraków elektrowni wiatrowych.
• zmianie czystości atmosfery
Emisja zanieczyszczeń pochodząca z procesów spalania paliw to główny czynnik negatywnego
oddziaływania substancji znajdujących się w powietrzu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na wegetację
13
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
roślin. Aby nie dopuścić do zwiększenia stężeń substancji szkodliwych w powietrzu należy ograniczyć
powstawanie nowych zanieczyszczeń i redukować już istniejące. Należy podejmować działania
zmierzające do stopniowego ograniczania emisji, wymuszające zmiany technologiczne w procesach
wytwórczych niektórych produktów. Ponadto trzeba ograniczyć: uciążliwość tzw. niskiej emisji
komunalnej w rejonach zabudowy, wysoką energochłonność układu przestrzennego, gwałtowny wzrost
zanieczyszczeń komunikacyjnych, a także specyficzne dla warunków miejscowych zanieczyszczenia
lokalne (odory, emisja niezorganizowana itp.). Można to uzyskać m.in. poprzez:
– określenie dodatkowych wymagań odnoszących się do systemów zaopatrzenia budynków w ciepło,
wykorzystanie biopaliw i energii odnawialnej (m.in. wierzba energetyczna, panele solarne),
termomodernizację obiektów, a także gazyfikację;
– wyeliminowanie problemu spalania w paleniskach domowych „paliw zastępczych”: butelek z PET,
opakowań z mas plastycznych i aluminium, gumy;
– określenie energooszczędnych lub bezodpadowych wymagań technologicznych dla nowych
działalności;
– ochronę czynną dla poprawy standardów jakości powietrza w postaci urządzeń ograniczających
emisję, pasów zieleni lub przeszkód hamujących rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń, w tym
hałasu,
– wyznaczenie obszarów ograniczonego użytkowania, jeśli zastosowanie innych środków jest
niemożliwe,
– egzekwowanie reżimu emisji spalin przez użytkowników pojazdów.
Duży nacisk należy położyć na zmniejszenie skali narażenia mieszkańców gminy ponadnormatywnym
poziomem hałasu. Działania, które należy podjąć w tym celu to m.in.: przebudowa dróg, zwiększenie
udziału transportu zbiorowego i rowerowego, budowa ekranów akustycznych. Problem zagrożenia
emisją hałasu należy uwzględniać w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Realizacja ustaleń spowoduje powstanie nowych, lokalnych źródeł hałasu (układ komunikacyjny,
motoryzacja) i zanieczyszczenia atmosfery (lokalne źródła). Przewiduje się, że stopień oddziaływania
tych czynników na otoczenie będzie niewielki i nie będzie przekraczał standardów dla terenów
osadnictwa wiejskiego. Nie przewiduje się, żeby projektowane funkcja produkcyjna, w tym funkcja
produkcji energii elektrycznej z wykorzystaniem słońca powodowały wprowadzanie do powietrza
zanieczyszczeń mogących przekroczyć dopuszczone prawem progi. Należy zaznaczyć, że w projekcie
zmiany studium wyznaczono strefy ochronne dla wyznaczonych terenów, które nie mogą przekroczyć
ich granic i powodować uciążliwości na terenach sąsiednich.
• możliwym znaczącym oddziaływaniu na środowisko projektowanych inwestycji
W przypadku realizacji usługowej lub produkcyjnej w wyznaczonym terenie może zaistnieć sytuacja,
że powstaną obiekty realizowane w ramach przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na
środowisko lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko na terenie nie objętym ochroną
z tytułu położenia w obszarach chronionego krajobrazu. W tym przypadku, jeżeli postępowanie w
sprawie oddziaływania na środowisko wykaże, że inwestycja nie może być realizowana, w studium
zawarto rozwiązania alternatywne tj. przewidziano zamiennie funkcję mieszkaniową.
Po analizie istniejących uwarunkowań, skali i rodzaju projektowanych przedsięwzięć nie
przewiduje się negatywnego wpływu przyszłych inwestycji na stosunki wodne w tym poziom wód
gruntowych, cieki wodne, zbiorowiska roślinne i siedliska fauny. Tereny objęte opracowaniem zmiany
studium, ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo obszaru wiejskiego zurbanizowanego od wielu lat są
penetrowane.
Mając na uwadze przepisy art. 9 i art. 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym, które nakazują określenie w studium w szczególności zasad i kierunków działań, a nie
szczegółowych rozwiązań, których ustalenie jest zarezerwowane dla ustaleń miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego, na etapie sporządzania studium nie można ostatecznie rozstrzygać
o rozwiązaniach technicznych dotyczących realizacji przedsięwzięć.
Zarówno w obszarze objętym opracowaniem jak i na terenach sąsiednich nie były sporządzane
żadne prognozy oddziaływania na środowisko (związane z innymi dokumentami planistycznymi) nie
przeprowadzano też postępowań w sprawie oddziaływania na środowisko, a tym samym nie
sporządzano raportów oddziaływania na środowisko przedsięwzięć istniejących.
14
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
9. ZALECENIA I
ZAGROŻEŃ
ROZWIĄZANIA
W
MINIMALIZUJĄCE
ŚRODOWISKU
SKUTKI
PRZYRODNICZYM,
ZMIAN
I
ROZWIĄZANIA
ALTERNATYWNE:
W zakresie ochrony gleb i gruntu:
W celu zapobiegania potencjalnym zagrożeniom gleb należy położyć nacisk na ich właściwe
użytkowanie, ochronę przed zanieczyszczeniami oraz na rekultywację gleb zdegradowanych.
Racjonalne wykorzystanie zasobów gleb powinno polegać na zagospodarowaniu gleb
w sposób, który odpowiada ich przyrodniczym walorom oraz na lepszym dostosowaniu
formy ich zagospodarowania do naturalnego potencjału.
Dla utrzymania optymalnego stanu wilgotności gleby i prawidłowego systemu odwadniania
konieczne będzie utrzymanie urządzeń melioracyjnych, rowów i drenażu w dobrym stanie,
a także zachowanie właściwej retencji terenowej. Eksploatacja tych systemów powinna
polegać na regulacji odpływu wód i możliwie długim utrzymaniu zasobów wody w profilu
glebowym.
Polityka ochrony gleb będzie również uwzględniać działania zapobiegające procesom erozji.
Erozja wietrzna jest typowa dla otwartych przestrzeni rolnych, dlatego niezbędne będzie
stosowanie zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych oraz stałe utrzymanie gleby pod pokrywą
roślinną.
Zakładając ciągły rozwój przedsiębiorczości, a równocześnie sieci komunikacyjnej, należy
liczyć się ze wzrostem negatywnego wpływu oddziaływania obiektów działalności
gospodarczej i ruchu kołowego na gleby. Z tego względu budowa ciągów komunikacyjnych
i zakładów na obszarach gleb najwyższej jakości musi być ograniczana. W tym celu, przy
lokalizacji zabudowy należy stosować bariery wyłapujące zanieczyszczenia, w tym zieleń
izolacyjną, urządzoną i inną.
W zakresie ochrony rzeźby terenu i krajobrazu naturalnego:
Rozmiary i jakość zmian krajobrazowych uzależnione będą od przyjętych rozwiązań
urbanistyczno – architektonicznych planowanych inwestycji kubaturowych; Jedną z przesłanek
uwzględnianych w ustalaniu przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu powinny być
reguły kompozycji krajobrazu obejmujące zasady:
– podporządkowania, czyli „wtopienia w tło”,
– neutralności, według której nowe elementy uzupełniają krajobraz bez zmiany istniejącej
koncepcji kompozycyjnej układu,
– kontrastu.
O pięknie krajobrazu decyduje spójność całości, a nie wyłącznie jakość poszczególnych jego
komponentów. Brak konsekwentnego stosowania powyższych zasad w zgodności z przyjętymi
celami i kierunkami zagospodarowania przestrzennego może spowodować zagrożenie lub
zniszczenie istniejącej kompozycji krajobrazu bądź utrudnić kształtowanie jego nowej
kompozycji.
Określenie rodzaju oddziaływań na krajobraz polega na identyfikacji zmian, jakie mogą
powstać w wyniku realizacji ustaleń planów miejscowych, czyli do jakiego stopnia zmieni się
dotychczasowy typ krajobrazu, jego kompozycja, warunki ekspozycji, a także w jakim zakresie
zostaną utrzymane elementy decydujące o jego walorach.
Jednakże, nie przewiduje się żeby projektowane inwestycje miały duży negatywny wpływ na
rzeźbę terenu i krajobraz. Projektowana zabudowa będzie się znajdować w relacji kontynuacji
istniejącej zabudowy wsi Letnica, spajając, obecnie rozdwojony, układ urbanistyczny położony
wzdłuż drogi powiatowej.
Mając na uwadze istniejącą sytuację gospodarczo-ekonomiczną kraju, regionu i gminy
podstawowym zaleceniem jest ograniczanie powierzchni zespołów osadniczych,
15
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
koncentracja zabudowy, wykorzystywanie terenów już uzbrojonych w infrastrukturę
techniczną i komunikację, bazowanie na własnych zasobach ludzkich i surowcowych.
Ogólny stan środowiska przyrodniczego Gminy Świdnica należy określić jako dobry. Obszar
gminy uważa się za stosunkowo mało zdegradowany.
Pamiętać należy, że wszystkie prace przy obiektach wpisanych do rejestru zabytków oraz
objętych ewidencją konserwatorską, a także w obrębie i w sąsiedztwie stanowisk
archeologicznych wymagają uzgodnienia z Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorem
Zabytków.
W zakresie ochrony wód:
Aby nie dopuścić do degradacji wód powierzchniowych i podziemnych należy realizować
następujące główne cele:
– zapewnienie II klasy czystości wód powierzchniowych,
– ograniczenie spływu zanieczyszczeń do wód,
– zapewnienie odpowiedniej jakości wody pitnej,
– uregulowanie gospodarki wodno–ściekowej.
Zwiększenie skuteczności ochrony jakości wód podziemnych ma na celu zmniejszenie
przenikania zanieczyszczeń z powierzchni ziemi do warstw wodonośnych. Duże
znaczenie będzie mieć zapewnienie właściwej ochrony wód w strefach szczególnie
wrażliwych, a więc tam, gdzie podatność na ich zanieczyszczenie jest największa. Do
osiągnięcia tego celu konieczne jest uwzględnienie w planach zagospodarowania
przestrzennego wszelkich informacji bieżących oraz prognoz dotyczących oddziaływania
na środowisko wodne projektowanej zabudowy i obszarów funkcjonalnych. Sporządzenie na
ich podstawie projektów stref ochronnych, a następnie odpowiednie ich wdrożenie da
możliwość sprawowania dostatecznej kontroli nad procesami migracji zanieczyszczeń i tym
samym ograniczy degradację wód. Głównymi czynnikami, które powinny być brane pod
uwagę są parametry hydrogeologiczne, topografia, a także dane na temat istniejących obiektów
mogących zagrażać jakości wód (m.in. ferma hodowli pieczarek, linia kolejowa) oraz
urządzeń lub miejsc związanych z pozyskiwaniem wody (ujęcia), a także zbiorników i cieków
powierzchniowych.
Istotnym źródłem zanieczyszczenia, zwłaszcza wód podziemnych, są spływy obszarowe
oraz przedostawanie się zanieczyszczeń z nieszczelnych szamb, ścieki przedostające się
z nieszczelnej kanalizacji. Z tego względu, dla zapewnienia odpowiedniej jakości użytkowej
wód konieczne jest uporządkowanie gospodarki ściekowej w gminie, czyli:
– rozbudowa sieci kanalizacyjnej wieś Letnica posiada system kanalizacji sanitarnej,
– kontrola miejsc nielegalnego zrzutu ścieków,
– optymalizacja wykorzystania istniejących oczyszczalni ścieków;
– wdrażanie programów racjonalnej gospodarki wodno–ściekowej w przemyśle.
Wyżej wymienione działania, zwłaszcza odnośnie ochrony jakości wód podziemnych, będą
skutkowały poprawą jakości wody ujmowanej dla celów pitnych. Udostępnienie wody dobrej
jakości zależeć będzie także od poprawy wskaźnika zwodociągowania i stanu technicznego
istniejącej sieci wodociągowej oraz wydajności i sprawności stacji uzdatniania wody.
W zakresie ochrony powietrza atmosferycznego i klimatu:
Stosowanie proekologicznych nośników energii. Dla ograniczania niskiej emisji winny być
propagowane do wytwarzania ciepłej wody i ogrzewania skojarzone systemy, wykorzystujące
energię słońca, ziemi, ze wspomaganiem gazowym. Podobnie powinno być na nowych
terenach przewidzianych w przyszłości do zainwestowania. Postęp gazyfikacji istniejącej
zabudowy, pozwalający na eliminację spalania kopalnych paliw stałych, przyczyni się do
zmniejszenia ilości emitowanych do powietrza zanieczyszczeń gazowych i pyłowych.
Powyższe działania winny zapewnić poprawę jakości powietrza, zwłaszcza w sezonie
16
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
grzewczym, kiedy niska emisja jest najbardziej odczuwalna, Działania minimalizujące wpływ
negatywnych czynników na klimat lokalny powinny polegać m.in. na: określeniu
preferowanego układu i typu zabudowy oraz układu zieleni, a także sposobu rozbudowy
istniejących osiedli, dogęszczeń i warunków lokalizacji nowych zespołów mieszkaniowych.
Szczególny nacisk należy położyć na ochronę terenów zielonych, gdyż zieleń oddziałuje na
zmianę własności termicznych i wilgotnościowych powietrza oraz na aktywność ruchu
powietrza. Klimatyczne i aerosanitarne oddziaływanie zieleni zależy od wielkości, kształtu
powierzchni oraz składu gatunkowego. Emisja zanieczyszczeń pochodząca z procesów
spalania paliw to główny czynnik negatywnego oddziaływania substancji znajdujących się w
powietrzu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na wegetację roślin. Aby nie dopuścić do
zwiększenia stężeń substancji szkodliwych w powietrzu należy ograniczyć powstawanie
nowych zanieczyszczeń i redukować już istniejące. Należy podejmować działania zmierzające
do stopniowego ograniczania emisji, wymuszające zmiany technologiczne w procesach
wytwórczych niektórych produktów. Ponadto trzeba ograniczyć: uciążliwość tzw. niskiej
emisji komunalnej w rejonach zabudowy, wysoką energochłonność układu przestrzennego,
gwałtowny wzrost zanieczyszczeń komunikacyjnych, a także specyficzne dla warunków
miejscowych zanieczyszczenia lokalne (odory, emisja niezorganizowana itp.). Można to
uzyskać m.in. poprzez:
– określenie dodatkowych wymagań odnoszących się do systemów zaopatrzenia budynków
w ciepło, wykorzystanie biopaliw i energii odnawialnej, termomodernizację obiektów, a
także gazyfikację;
– wyeliminowanie problemu spalania w paleniskach domowych „paliw zastępczych”:
butelek z PET, opakowań z mas plastycznych i aluminium, gumy;
– określenie energooszczędnych lub bezodpadowych wymagań technologicznych dla
nowych działalności;
– ochronę czynną dla poprawy standardów jakości powietrza w postaci urządzeń
ograniczających emisję, pasów zieleni lub przeszkód hamujących rozprzestrzenianie się
zanieczyszczeń, w tym hałasu,
– wyznaczenie obszarów ograniczonego użytkowania, jeśli zastosowanie innych środków
jest niemożliwe,
– ograniczenie ruchu docelowego na obszarach cennych przyrodniczo,
– egzekwowanie reżimu emisji spalin przez użytkowników pojazdów.
Duży nacisk należy położyć na zmniejszenie skali narażenia mieszkańców gminy
ponadnormatywnym poziomem hałasu. Działania, które należy podjąć w tym celu to m.in.:
przebudowa dróg, zwiększenie udziału transportu zbiorowego i rowerowego, budowa ekranów
akustycznych. Problem zagrożenia emisją hałasu należy uwzględniać w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego.
W zakresie ochrony zdrowia ludzi: przy realizacji inwestycji zgodnie z przyjętymi
kierunkami zagospodarowania przestrzennego i obowiązującymi przepisami nie wystąpią
zagrożenia dla zdrowia ludzi.
W przypadku realizacji usługowej lub produkcyjnej w wyznaczonym terenie może
zaistnieć sytuacja, że w obszarze A powstaną obiekty realizowane w ramach przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Jednakże, obszar ten położony jest
w znacznej odległości od terenów zabudowy mieszkaniowej i innych chronionych, pomiędzy
fermą hodowli pieczarek a linią kolejową.
Jakość powietrza na obszarze Gminy Świdnica ogólnie jest dobra. Stopniowo obserwuje
się zmianę nośników energii z paliw stałych w postaci węgla i koksu na paliwa ekologiczne,
w tym głównie gaz i energię elektryczną, olej opałowy i brykiety ze słomy i odpadów
stolarskich. Ważne jest wyeliminowanie z procesu spalania w indywidualnych paleniskach tzw.
„paliw zastępczych”. W celu zapobiegania i zmniejszania zanieczyszczeń powietrza
17
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
spowodowanych emisją przemysłową, należy przyjąć koncepcję „najlepszej dającej się
zastosować technologii nie wymagającej nadmiernych kosztów”.
Celem dla Gminy powinno być zbadanie możliwości wykorzystania energii odnawialnej
i niekonwencjonalnej. W tym przypadku wyznaczono obszary możliwe do lokalizacji takiej
funkcji.
10. TRANSGRANICZNE ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO
Mając na uwadze położenie Gminy Świdnica oraz projektowane zagospodarowanie
wynikające z kierunków zagospodarowania przestrzennego Studium Gminy nie przewiduje się
transgranicznego oddziaływania na środowisko.
11. PROPOZYCJE
DOTYCZĄCE
METOD
I
CZĘSTOTLIWOŚCI
PRZEPROWADZANIA
MONITORINGU
SKUTKÓW
REALIZACJI
POSTANOWIEŃ DOKUMENTU
Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy poddawane jest
ocenie i analizie zmian zachodzących w zagospodarowaniu przestrzennym co najmniej raz
w czasie kadencji rady. Ze względu na charakter Gminy Świdnica będącej sypialnią i
zapleczem rekreacyjnym dla miasta Zielona Góra oraz obecnie panującą sytuację gospodarczą
w kraju nie przewiduje się zwiększenia częstotliwości dokonywania ww. analiz.
Monitoring środowiska musi być prowadzony zgodnie z przepisami odrębnymi
wynikającymi z ustaw: Prawo ochrony środowiska, Prawo wodne, ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko.
12. STRESZCZENIE
Realizacja ustaleń projektu zmiany Studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego Gminy Świdnica może spowodować zmiany w środowisku
przyrodniczym dotyczące:
• użytkowania i rzeźby terenu,
• warstwy glebowej,
• krajobrazu naturalnego.
Mając na uwadze zapisy projektu zmiany studium, należy przyjąć, że skutki realizacji
przyjętych rozwiązań na środowisko przyrodnicze będą minimalizowane poprzez maksymalną
ochronę jego istniejących walorów i nie pogarszania stanu środowiska, respektując lokalne
uwarunkowania fizjograficzne oraz zasady realizacji w/w inwestycji.
Projektowane w zmianie studium i przyszłych planach miejscowych wyznaczenie nowych
terenów zabudowy wymagać będzie dodatkowych działań zabezpieczających środowisko
przyrodnicze w zakresie:
- uzbrojenia terenów zurbanizowanych i projektowanych do urbanizacji w media
infrastruktury technicznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania tych terenów
zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, w celu zabezpieczenia przed skażeniem wód,
gleby i powietrza,
- stopniowania uciążliwości funkcji terenu w celu „wygaszenia” konfliktów,
- zachowanie właściwej retencji terenowej.
Przyszły rozwój inwestycyjny nie powinien powodować drastycznych zmian w czystości
powietrza. Planowane tereny zainwestowania mają być uzbrojone w sieć gazową, co pozwoli
18
Prognoza oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Świdnica
wyeliminować spalanie stałych paliw kopalnych i tzw. „niską emisję” oraz mogą być
zaopatrywane w energię pochodząca z ogniw fotowoltaicznych.
Powyższe działania zapewniają jak najczystsze powietrze, stanowiące jeden z czynników
przyciągających inwestorów skłonnych lokować na terenie gminy przedsięwzięcia turystyczne,
usługowe czy zabudowę mieszkaniową.
Diagnoza stanu naruszeń, ocena gospodarki przestrzennej i ochrony środowiska w gminie
pozwala określić działania, jakie samorząd i społeczność lokalna winny podjąć, by skutki
zagrożeń środowiska zminimalizować i umożliwić jego funkcjonowanie.
Obszar objęty opracowaniem charakteryzuje się dużym potencjałem zdolności
odpornościowej na postępujące zmiany w jego strukturze. Zmiany w sferze gospodarczospołecznej i politycznej kraju znalazły swoje odzwierciedlenie zagospodarowaniu przestrzeni,
a co za tym idzie również w środowisku naturalnym.
W obrębie analizowanego terenu obszarem konfliktowym są tereny przebiegu dróg
powiatowych, lokalnej linii kolejowej, fermy hodowli pieczarek, napowietrzne linie
elektroenergetyczne wysokich napięć 220kV. Mówiąc o konfliktach mamy na myśli sytuacje,
w których określone formy działalności człowieka powodują niepożądane zmiany cech
komponentów środowiska przyrodniczego, w istotny sposób zakłócając jego funkcjonowanie,
utrudniając lub uniemożliwiając prawidłowy rozwój innych form działalności oraz zagrażając
egzystencji samego człowieka. W przypadku terenu fermy hodowli pieczarek są to obiekty
służące wytworzeniu ciepła – kotłownie, ścieki pochodzące z produkcji, w przypadku linii
klejowej to hałas i zanieczyszczenia gruntu, w przypadku napowietrznych linii
elektroenergetycznych to promieniowanie elektromagnetyczne i strefy ograniczonego
użytkowania. W przypadku terenów użytkowanych rolniczo, ze względu na stosowanie
różnych metod nawożenia, mogą wystąpić pewne zaburzenia w środowisku gruntowowodnym. Tereny dróg powodują natomiast przerwanie ciągłości ekosystemów, są miejscami
niekorzystnymi dla migracji zwierząt oraz mają negatywny wpływ ze względu na emisję
zanieczyszczeń komunikacyjnych i hałasu.
Środowisko w obrębie analizowanego terenu jest przekształcone głównie w wyniku
użytkowania rolniczego. Elementami antropogenicznymi są tutaj drogi komunikacji kołowej.
Brak jest atrakcyjnych kulturowo elementów środowiska.
Na analizowanym obszarze nie występują ograniczenia związane z występowaniem
elementów środowiska przyrodniczego i kulturowego objętych ochroną prawną.
Proponowane w zmianie studium inwestycje, w momencie ich niewłaściwego wykonania
i eksploatacji oraz ewentualnych awarii mogą stworzyć zagrożenie dla istniejących
okolicznych ekosystemów łąkowych, polnych i leśnych. Dotyczy to przede wszystkim
pożarów oraz zanieczyszczenia wód i gleby pochodzącego ze ścieków i odpadów stałych.
Niekorzystnym zjawiskiem występującym na przedmiotowym obszarze jest duży udział
gruntów ugorowanych i odłogowanych.
Proces użytkowania i zagospodarowania terenu opracowania powinien odbywać się
z uwzględnieniem jego naturalnych (przyrodniczych) predyspozycji dla rozwoju określonej
funkcji z uwzględnieniem infrastruktury technicznej i komunikacji niezbędnej do
prawidłowego funkcjonowania tych obszarów. Zwrócono uwagę na obecny chaotyczny rozwój
zabudowy związany ze spełnianiem większości wniosków właścicieli gruntów w zakresie
określania warunków zabudowy na podstawie decyzji administracyjnych oraz podejmowanie
prac planistycznych na terenach oddalonych od obszarów zurbanizowanych, pozbawionych
sieci infrastruktury technicznej.
Biorąc pod uwagę fakt, iż studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego określa tylko zasady i kierunki w zagospodarowaniu przestrzeni, bez
określania szczegółowych rozwiązań, większość zaleceń zawartych w niniejszej prognozie
powinna być uwzględniona na etapie sporządzania przyszłych planów miejscowych,
a także innych, szczegółowych dokumentów strategicznych.
19