Pobierz ulotkę
Transkrypt
Pobierz ulotkę
ROZMOWA Ektoina jest bezpieczną alternatywą dla chemicznych leków O zastosowaniu ektoiny w leczeniu chorób alergicznych rozmawiamy z prof. Krzysztofem Buczyłko. Wiadomo, że podstawową metodą leczenia przyczynowego alergii jest unikanie kontaktu z alergenem. Istnieje jednak również tzw. odczulanie (immunoterapia alergenowa). Jakie są do niego wskazania? Zarówno do eliminacji alergenów, jak też do wytwarzania odporności organizmu na te alergeny, czyli do immunoterapii, potrzebna jest bardzo precyzyjna diagnoza, czyli określenie, jaki alergen lub jaki jego składnik szkodzi danemu pacjentowi. Podkreślam podobieństwo tych dwóch metod, ponieważ część lekarzy niebędących specjalistami alergologii, jak również pacjentów, samorzutnie stosuje szereg dziwnych, nieskutecznych i nieuzasadnionych diet, np. bezbiałkowe itp. Dlatego muszę podkreślić, że nie ma takiej samej diety dla wszystkich alergików. Podobnie jak immunoterapia, dieta jest dla każdego nieco inna. Diagnostyka alergologiczna musi zatem polegać na dokładnej rozmowie z pacjentem o tym, co mu szkodzi, potem – na wykonaniu testów skórnych punktowych z podejrzanymi substancjami, z którymi się styka, podejrzanymi alergenami, które zjada oraz substancjami chemicznymi, nazywanymi haptenami, na które można mieć alergię kontaktową, a więc opóźnioną. Dopiero po tych badaniach rozważamy eliminację i odczulanie. Najlepiej jednak, by do tego zestawu początkowych badań diagnostycznych dołożyć oznaczenia z krwi, przeciwciał przeciwko poszczególnym alergenom, a jeszcze lepiej – przeciwko faktycznie uczulających komponentom, a więc głównym składnikom alergicznym. Na przykłąd dla brzozy składnikiem tym jest Bet v 1. Kiedy już wiemy, na co konkretnie pacjent jest uczulony, udzielamy mu informacji o tym, kiedy dane rośliny kwitną i proponujemy odczulanie, które zwykle zaczyna się poza sezonem narażenia. Obecnie stosowane szczepionki pozwalają kontynuować odczulanie także później, w okresie narażenia. Ekspert przypomina: Czy istnieją jakieś przeciwwskazania, związane z wiekiem pacjenta lub chorobami towarzyszącymi? Zazwyczaj odczulamy dzieci powyżej 5. roku życia. Nie wyznaczono górnej granicy wieku, w praktyce wynika ona z chorób towarzyszących u ludzi starszych. Kiedy np. muszą brać beta-blokery, to wówczas immunoterapii nie podejmujemy. Podobnie w ostrych czy też przewlekłych chorobach zapalnych o dużym nasileniu, nowotworach itd. Zazwyczaj odczulamy 3 lata, niekiedy wydłużając ten okres do 5 lat. Ten czas leczenia wygląda podobnie zarówno w metodzie podjęzykowej (kiedy alergen podaje się pod język w kropelkach), jak i podskórnej (kiedy alergen podaje się w postaci maleńkiego zastrzyku). Jeżeli jednak nie możemy ustalić dokładnej przyczyny alergii lub z innych powodów nie możemy zastosować immunoterapii, pozostają leki likwidujące objawy lub zapalenie. Zastosowanie bezpiecznych, nowoczesnych steroidów i innych preparatów pozwala opanować objawy zapalenia niemal w każdym przypadku. Dopiero wtedy możemy zastosować immunoterapię. Skoro nie ma jednej diety dla wszystkich alergików, to czy o jakichkolwiek domowych sposobach zmniejszania reakcji alergicznej możemy powiedzieć, że są skuteczne z medycznego punktu widzenia? Z naukowego punktu widzenia trzeba przestrzegać pacjentów przed samoleczeniem objawów (kaszlu, duszności, swędzenia itd.) zanim zostanie postawiona diagnoza, która wskaże czynnik wywołujący te objawy. Dlaczego? Wśród moich pacjentów przeprowadziłem ostatnio ze swoim zespołem badania i okazało się, że co trzeci odczulany pacjent ma silną alergię na zioła, o czym nie miał pojęcia. Mam tu na myśli zarówno zioła lecznicze (jak rumianek czy mięta), jak i przyprawowe (bazylia, oregano itp.). Zawsze oczywiście można próbować takiego leczenia, ale • Diagnostyka alergologiczna powinna obejmować dokładną rozmowę z pacjentem na temat tego, co mu szkodzi, wykonanie testów skórnych punktowych z podejrzanymi substancjami, a najlepiej także oznaczenia z krwi (przeciwciał przeciwko poszczególnym alergenom albo przeciwko faktycznie uczulających komponentom). • Wśród leków zwalczających objawy alergii do najbardziej skutecznych należą leki przeciwhistaminowe, przeciwzapalne oraz wziewne. • Ektoina jest naturalną substancją, która działa na pierwszym etapie, czyli blokuje kontakt alergenów ze środowiska. 46 czerwiec 2015 Praktyka Lekarska pamiętając, że popularne środki, jak miód czy mięta, właśnie mogą bardzo silnie uczulać, ponieważ zawierają białkowe substancje roślinne, a niekiedy także substancje podobne do aspiryny – w końcu aspiryna pochodzi od krzewu tawuły (łac. spirea). W związku z tym które substancje aktywne stosuje się w leczeniu objawowym alergii? Które grupy leków wykazują szczególną skuteczność? Pierwszą grupą są leki przeciwhistaminowe, takie jak cetyryzyna, loratadyna, bilastyna, rupatadyna, feksofenadyna lub ich pochodne. Drugą – leki przeciwzapalne, jak glikokortykosteroidy. Proszę przy tym zauważyć, że dzisiejsze formy glikokortykosteroidów są bezpieczne i bardzo skuteczne. Nieprawdą jest, że tuczą, że trzeba je stosować cały czas czy powodują powikłania – pod warunkiem oczywiście, że są stosowane zgodnie z zaleceniami. Trzecią grupą leków, stosowaną szczególnie w astmie, są leki wziewne, które rozszerzają oskrzela. Dziś przeważnie są one łączone z lekami zwalczającymi zapalenie, czyli właśnie ze steroidami wziewnymi. Ta forma jest wygodna, skuteczna, pomaga zmniejszać duszności i zapobiega pogarszaniu się stanu zdrowia, gdyż steroidy hamują proces zapalny. Oczywiście wymieniłem przykładowe grupy leków. Oprócz nich jest wiele preparatów chemicznych, które wspomagają zwalczanie zapalenia w astmie, są leki w postaci kromonów do oczu i do nosa, są miejscowe, jak azelastyna i połączenia. Takich wariacji jest wiele. Osobiście jednak jako alergolog większą uwagę przywiązuję do przyczyny, do tego, co pacjent ma zrobić ze swoim życiem. Wszystkie te metody leczenia objawowego nie zwalczą bowiem alergii, tylko złagodzą jej objawy. Dlatego warto albo się odczulić, albo przytomnie eliminować czynniki ryzyka. Oczywiście optymalnie jest wtedy, kiedy pacjent oprócz przyjmowania tych leków rozumie swoją alergię, wie, na co ma uczulenie, i lekami się wspiera, a nie zastępuje nimi rozsądek. Wśród naturalnych substancji w ostatnich latach szczególną popularnością cieszy się ektoina, powstająca w specyficznych warunkach. Rzeczywiście, ektoina jest substancją uzyskaną z drobnoustrojów żyjących w skrajnie trudnych warunkach, tzn. z Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Buczyłko jest specjalistą otolaryngologii i alergologii, do niedawna kierownikiem Zakładu Alergologii i Rehabilitacji Oddechowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Członek Europejskiej Akademii Alergologii i Immunologii Klinicznej, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Alergologicznego, kierownik NZOZ Centrum Alergologii w Łodzi. jednej strony pod wielkim ciśnieniem wody oceanicznej, a z drugiej – w pobliżu wybuchających z dna oceanów wulkanów. Oprócz ogromnego ciśnienia mamy tu również chemiczne zanieczyszczenie środowiska, wysokie zasolenie oraz duże zmiany temperatury. Warto wspomnieć, że takie warunki, w których żyją wszystkie drobnoustroje wytwarzające ektoinę, są trochę podobne do tych, w których powstawało życie na ziemi. O ile wydawałoby się, że człowiek by w nich nie przeżył, o tyle funkcjonują w nich drobnoustroje. Substancją umożliwiającą im życie w tych niekorzystnych warunkach osmotycznych jest ektoina, która od niedawna znalazła zastosowanie również w medycynie. Dzięki temu mamy teraz substancję, która koryguje w komórkach ustroju człowieka stopień wymiany wody z otoczeniem, reguluje osmozę i wydzielanie. Ektoina wpływa na wiele czynności organizmu, znakomicie poprawiając jego warunki funkcjonowania, kiedy harmonia np. wewnątrz nosa zostaje zaburzona wskutek ataku substancji chemicznych z ROZMOWA pyłków roślin czy też innych zanieczyszczeń. Podobnie działa np. w sytuacji, kiedy nos jest przesuszony, przeciążony, zanieczyszczony substancjami niebiologicznymi (czyli wszelkiego rodzaju chemicznymi) – w tych wszystkich okolicznościach ektoina przynosi wymierzone w badaniach klinicznych pozytywne efekty w stosunku do starannie zaplanowanych kontroli. Jakie jest praktyczne zastosowanie ektoiny w alergologii? Ektoina jest substancją skuteczną, ponieważ działa na wczesnym etapie choroby przeciwalergicznie, przeciwzapalnie i nawilżająco. Dzięki temu z powodzeniem łagodzi objawy, które towarzyszą alergii powietrznopochodnej, jak napady kichania, świąd, wodnisty katar, blokada nosa, łzawienie, zaczerwienie spojówek. Wraz z zawartą w preparacie wodą morską zmniejsza kontakt alergenów ze środowiska (np. pyłków roślin) z błoną śluzową nosa. To jest najlepsze miejsce uchwytu. Kiedy nie możemy ominąć nawały pyłkowej w pewnych okresach roku, a nie chcemy dostarczać do organizmu leków, które blokują późne skutki tego alergenu, to najlepiej usprawnić naturalne usuwanie alergenów. I do tego bardzo skutecznie służy ektoina. To nieco inna metoda niż objawowe leczenie preparatami, które reagują na późne skutki alergii, jak duszność czy obrzęk. Ektoina to leczenie wyprzedzające, zapobiegawcze, przywracające sprawność obronną błony śluzowej nosa. Przy których chorobach alergicznych jej nawilżające właściwości mają największe znaczenie? Moim zdaniem ten efekt nawilżający nadaje się do wykorzystania przede wszystkim w przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa i gardła, najczęściej związanym z mechanizmem alergii później, np. na substancje chemiczne, jak metale czy metale ciężkie. Ta grupa chorych, która ma objawy nadwrażliwości np. na niezłote i niesrebrne kolczyki lub inne zanieczyszczenia chemiczne w pożywieniu, lekach czy kosmetykach, odniesie największe korzyści ze stosowania ektoiny. Innym alergikom, którzy cierpią wówczas, gdy w powietrzu jest pełno pyłków, trzeba przypomnieć, że te pyłki to jest taka archaiczna struktura, z wierzchu okryta wapiennymi kolcami, w środku pełna agresywnych białek, które chcą zapylać i niestety czasem zapylają nos. To wtedy pojawiają się w nim niekorzystne zmiany. I właśnie poprawa nawilżenia, podanie ektoiny na tym etapie chroni nos, wzmacnia naturalną, pierwotną obronę przeciwko ta- kim czynnikom. Ta obrona jest osłabiona przez palenie papierosów, mieszkanie w zbyt suchych pomieszczeniach i inne czynniki związane z rozwojem cywilizacji. Dokładnie tak samo ektoina działa przy przewlekłych i alergicznych nieżytach spojówek, które są najbardziej narażone na kontakt ze wszystkim tym, co pływa w powietrzu. W czasie jednego spaceru do oka wpływają tysiące, a może nawet dziesiątki tysięcy cząsteczek pleśni czy pyłków roślin i oko wówczas nie potrafi się już bronić. Oprócz tego spojówki są zmęczone nadmiernym oglądaniem telewizji, wpatrywaniem się w ekran komputera itp. Wówczas terapia takimi środkami z ektoiną przynosi pacjentom zdecydowaną ulgę. Jakie jest bezpieczeństwo stosowania takich preparatów? Wszystkie dostępne dane wskazują na bezpieczeństwo tych preparatów, przypominające bezpieczeństwo placebo, a równocześnie skuteczność porównywalną z lekami dostępnymi na receptę, klasycznymi lekami antyhistaminowymi i innymi. Stąd wydaje się, że ektoina jest ciekawą alternatywą – nie mamy do czynienia z kolejną chemią dostarczaną do oka czy nosa, a z naturalnym preparatem o podobnym, bezpiecznym działaniu klinicznym. Osobi- ście w swojej praktyce nie spotkałem pacjenta, który skarżyłby się na efekty uboczne, ale oczywiście jest to możliwe jak przy każdej terapii. Wydaje się jednak, że ten problem jest znikomy. Również u dzieci występowanie działań ubocznych nie różni się od ich ryzyka w przypadku innych stosowanych dotychczas leków. Innym sezonowym problemem oprócz pylenia jest ryzyko nagłej ciężkiej reakcji alergicznej, związanej np. z uczuleniem na osy. Jak wygląda właściwe postępowanie w tym przypadku? To bardzo ważne zagadnienie. Osoby zagrożone takimi reakcjami, np. uczulone na pszczoły lub orzeszki, powinny nosić przy sobie ampułkostrzykawkę z adrenaliną i być dobrze wytrenowane w zakresie tego, jak ten lek stosować. Oczywiście jego podanie jest ważnym, ale jedynie pierwszym etapem ratowania człowieka we wstrząsie alergicznym. Oznacza to, że jak tylko chory go otrzyma, należy jak najszybciej przewieźć go do szpitala. Podskórne podanie adrenaliny to najskuteczniejsza metoda, dlatego np. w Stanach Zjednoczonych w szkołach wywieszone są na ścianach szafki z takimi ampułkami, aby w razie potrzeby każdy mógł je podać. Dagmara Moszyńska Praktyka Lekarska czerwiec 2015 47