Sprawa C-17/03 Vereniging voor Energie, Milieu en Water i

Transkrypt

Sprawa C-17/03 Vereniging voor Energie, Milieu en Water i
Sprawa C-17/03
Vereniging voor Energie, Milieu en Water i in.
przeciwko
Directeur van de Dienst uitvoering en toezicht energie
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony
przez College van Beroep voor het bedrijfsleven)
Rynek wewnętrzny energii elektrycznej — Uprzywilejowany dostęp do sieci do
transgranicznego przesyłu energii elektrycznej — Przedsiębiorstwo uprzednio
odpowiedzialne za zarządzanie usługami w ogólnym interesie gospodarczym —
Kontrakty długoterminowe istniejące przed liberalizacją rynku — Dyrektywa
96/92/WE — Zasada niedyskryminacji — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań
i zasada pewności prawa
Opinia rzecznika generalnego C. Stix-Hackl przedstawiona w dniu 28 paździer­
nika 2004 r
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 7 czerwca 2005 r
I-4986
I - 5016
I - 4983
STRESZCZENIE — SPRAWA C-17/03
Streszczenie wyroku
1. Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunatu — Granice — Pytania pozbawione
w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście
wykluczającym użyteczną odpowiedź (art. 234 WE)
2. Zbliżanie ustawodawstw — Przepisy mające na celu ustanowienie i zapewnienie
funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej — Dyrektywa 96/92 — Zasada
dostępu do sieci przesyłowej energii elektrycznej bez dyskryminacji — Zakres art 7 ust. 5
i art. 16 — Zastosowanie do wszystkich przejawów dyskryminacji — Możliwość uzyskania
odstępstw w ramach procedury przewidzianej w art. 24
(dyrektywa nr 96/92 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 7 ust. 5, art. 16 i 24)
3. Prawo wspólnotowe — Zasady — Ochrona uzasadnionych oczekiwań — Granice —
Ostrożny i rozważny podmiot gospodarczy
4. Prawo wspólnotowe — Zasady — Pewność prawa — Pojęcie — Uregulowanie niekorzystne
dla jednostek — Wymóg jasności i precyzyjności — Zmiany ustawodawcze —
Dopuszczalność — Uwzględnienie szczególnych sytuacji
1. W ramach ustanowionej na mocy
art. 234 WE współpracy pomiędzy Try­
bunałem a sądami krajowymi jedynie do
sądu krajowego należy ocena na pod­
stawie szczególnych okoliczności danej
sprawy zarówno tego, czy dla wydania
wyroku konieczne jest wydanie orzecze­
nia w trybie prejudycjalnym, jak
i znaczenia dla sprawy pytań prejudycjalnych przedstawionych Trybunałowi.
Nieuwzględnienie przez Trybunał przed­
stawionego przez sąd krajowy wniosku
jest możliwe jedynie wówczas, gdy
w sposób oczywisty okazuje się, że
wykładnia prawa wspólnotowego,
o której dokonanie się zwrócono, nie
pozostaje w jakimkolwiek związku ze
stanem faktycznym lub przedmiotem
postępowania przed sądem krajowym,
lub że pytanie jest ogólne lub hipote­
tyczne.
(por. pkt 34)
I - 4984
2.
Przepisy art. 7 ust. 5 oraz art. 16
dyrektywy nr 96/92 dotyczącej wspól­
nych zasad rynku wewnętrznego energii
elektrycznej, wymagające, aby działania
operatora systemu oraz działania pań­
stwa przy udzielaniu dostępu do sieci nie
były dyskryminacyjne, nie ograniczają się
jedynie do przepisów technicznych, lecz
mają zastosowanie do wszelkich przeja­
wów dyskryminacji.
Stoją one na przeszkodzie środkom
krajowym przyznającym przedsiębior­
stwu, z powodu zobowiązań zaciągnię­
tych przed wejściem w życie dyrektyw,
VEMW I IN.
na zasadzie pierwszeństwa moc przesyłu
transgranicznego energii elektrycznej,
niezależnie od tego, czy środki te zostały
przyjęte przez operatora systemu, pod­
miot kontrolujący zarządzanie siecią czy
też przez ustawodawcę, w przypadku gdy
nie uzyskano zezwolenia na te środki
w ramach procedury przewidzianej
w art. 24 wyżej wymienionej dyrektywy
przewidującej możliwość zastosowania
pod pewnymi warunkami systemu prze­
jściowego celem osłabienia pewnych
konsekwencji liberalizacji.
(por. pkt 45-47, 57, 7 1
oraz pkt 1, 2 sentencji)
3.
Zasada ochrony uzasadnionych oczeki­
wań zalicza się do podstawowych zasad
Wspólnoty. Możliwość powołania się na
nią jest otwarta dla każdego podmiotu
gospodarczego, po stronie którego insty­
tucja spowodowała powstanie uzasad­
nionych oczekiwań. Jednakże w sytuacji,
w której ostrożny i rozważny podmiot
gospodarczy jest w stanie przewidzieć
przyjęcie danego środka wspólnotowego,
który może wywrzeć wpływ na jego
interesy, nie może on powoływać się na
tę zasadę w przypadku przyjęcia tego
środka.
(por. pkt 73, 74)
4.
Zasada pewności prawa wymaga, aby
uregulowanie pociągające za sobą nieko­
rzystne skutki dla jednostek było jasne
i precyzyjne, natomiast sposób jego
stosowania był możliwy do przewidzenia
dla podmiotów nim objętych.
Nie można jednak oczekiwać całkowi­
tego braku zmian ustawodawczych,
można jedynie zakwestionować sposób
wprowadzenia takich zmian. Podobnie
zasada pewności prawa nie wymaga
braku zmian ustawodawczych, lecz
wymaga raczej, aby ustawodawca wziął
pod uwagę szczególną sytuację podmio­
tów gospodarczych i w razie potrzeby
dostosował odpowiednio stosowanie
nowych przepisów prawnych.
(por. pkt 80, 81)
I - 4985