Korg X50 - customshop.pl
Transkrypt
Korg X50 - customshop.pl
TEST CD (6) DVD\Artykuły Korg X50 syntezator Remi Mierzicki 2.499 zł PRODUCENT Korg www.korg.com DOSTARCZYŁ Mega Music Sopot tel. 058-551-18-82 http://korg.megamusic.pl System: HI (Hyper Integrated). Polifonia: 62 głosy (Single Mode), 31 głosów (Double Mode). Brzmienia: 64 MB próbek (470 multisampli, 518 sampli perkusyjnych), 512 programów (Prog), 384 kombinacji (Combi), 40 zestawów perkusyjnych (16 załadowanych), 128 brzmień GM, 9 zestawów perkusyjnych GM. Tryby pracy: Combination (Combi), Program (Prog), Global, Multi. Sekcja efektów: 1 efekt Insert, 2 efekty Master, 1 efekt Master EQ, 89 algorytmów efektowych, funkcja dynamicznej modulacji parametrów efektów. Arpeggiator: pojedynczy w trybie Prog, podwójny, polifoniczny w trybach Combi i Multi, 5 zaprogramowanych paternów, 251 paternów użytkownika, tempo 40–240 BPM. Wyświetlacz: monochromatyczny LCD z podświetleniem, 240×64 punktów. Kontrolery: kółko odstrojenia (pitchbender), kółko modulacji, przyciski SW1 i SW2, 4 pokrętła Realtime Controls, ARP On/Off. Klawiatura: 61 klawiszy syntezatorowych. Wyjścia: L/MONO R, Indivi dual 1 i 2, słuchawkowe, MIDI Wejścia: Damper, Switch/ Pedal, MIDI Inne złącza: USB 1.1, gniazdo zasilacza. Wymiary: 975×257×80 mm. Waga: 4,3 kg. 64 Opracować technologię, która wyznaczy nowy kierunek rozwoju instrumentów klawiszowych, to nie lada wysiłek. Ale czerpać z niej korzyści przez wiele następnych lat i być cały czas na topie, to już mistrzostwo świata. Tak w skrócie możne powiedzieć o syntezie HI (Hyper Integrated) stworzonej przez firmę Korg w 1999 roku. T echnologia HI idealnie wpisała się w realia i oczekiwania nabywców. Po niezwykle udanej premierze i dwuletniej, bardzo dobrej sprzedaży całej serii modeli Triton Classic (gdzie Hyper Integrated był sercem instrumentu), Korg zaskoczył wszystkich kolejnym nowatorskim instrumentem bazującym oczywiście na syntezie HI – modelem Karma, który zmienił spojrzenie na tradycyjne przebiegi arpeggio. W 2002 roku fachowcy z Japonii zdecydowali się podnieść poprzeczkę nieco wyżej. Przygotowali droższą, studyjną wersję Tritona Classic (Triton Studio), która charakteryzowała się znacznie szybszą jednostką centralną o kilkukrotnie większej wydajności, pozwalając też na 2-ścieżkową rejestrację sygnału audio bezpośrednio na dysk twardy (16 bitów, 48 kHz, bez kompresji). W tym samym roku producent zrobił ukłon w stronę mniej zamożnych muzyków i skonstruował model Triton LE (nieco okrojona wersja Classic), czym zdobył również rynek instrumentów budżetowych. Apogeum kilkuletniego panowania syntezy HI miało miejsce w 2004 roku, kiedy światło dzienne ujrzał model Triton Extreme, zawierający wszystko to, co najlepsze w dotychczasowych modelach całej serii plus kilka nowych rozwiązań. Warto wspomnieć też o tym, że w tym samym czasie, w kategorii keyboardów Korg oferował serię aranżerów Pa, która też była wyposażona w syntezę HI (nowa seria modeli Pa posiada już inną technologię). Obecnie mamy połowę 2008 roku i w dalszym ciągu Hyper Integrated z powodzeniem stosowany jest w kilku instrumentach z aktualnej oferty Korga, takich jak TR-61, TR-76, TR-88, Pa50, MicroX i dzisiejszy bohater – X50. Informacje ogólne X50 to najmniejszy pięciooktawowy syntezator z aktualnej oferty Korga, oferujący w zasadzie ten sam potencjał co model TR. Na pokładzie mamy silnik HI, 64 MB próbek PCM, 512 programów brzmieniowych, 384 kombinacji, jeden efekt insertowy, dwa efekty master, korekcję i podwójny polifoniczny arpeggiator z 251 przebiegami. Mimo że X50 jest niezwykle mały, wąski, krótki i lekki, to prezentuje się całkiem przyzwoicie. Aż trudno uwierzyć, że ten instrumencik ma w sobie syntezę HI i siłę brzmień Tritona. Patrząc na X50, nie da się nie zauważyć, że producent maksymalnie zaoszczędził na materiale. Od razu rzuca się w oczy ciemnomatowa obudowa, w całości wykonana z tworzywa sztucznego (bez elementów metalowych). Uwagę zwracają również dość nietypowo (nad klawiaturą, a nie obok) rozmieszczone kontrolery odstrajania i modulacji, pokrętła regulacji parametrów w czasie rzeczywistym oraz boczne uchwyty – trudne do jednoznacznego określenia pod względem przydatności. Klawiatura, choć pełnowartościowa (dodatkowo Estrada i Studio • czerwiec 2008 Tylny panel X50 wyposażony jest we wszystko, czego oczekujemy od instrumentu elektronicznego w tym przedziale cenowym. z ośmioma pozycjami czułości) i pięciooktawowa, jest dość lekka i moim zdaniem lepsza niż w TR. W dalszym ciągu jednak odbiegająca na niekorzyść względem najlepszych, ale zarazem znacznie droższych instrumentów (M3, Motif XS, Fantom X). Panel przedni Panel sterowania został podzielony na trzy części, na których umieszczono wszystkie niezbędne elementy sterowania instrumentem. Środkową część konsoli standardowo zajmuje wyświetlacz (duży i czytelny LCD o rozmiarach 240×64 znaków, moim zdaniem znacznie lepszy niż w TR). W ramach minimalizacji kosztów zabrakło przycisków funkcyjnych, które znacznie ułatwiłyby pracę z instrumentem i przyspieszyły edycję. W zamian otrzymujemy do pomocy dwa przyciski PAGE– i PAGE+. Lewa część pulpitu to typowy przybornik, jaki Korg stosował w znacznie droższych syntezatorach (Triton Extreme, TR). Znajdziemy tam 4 przyciski wyboru trybu pracy – COMBI (zestawy brzmieniowe), PROG (pojedyncze barwy), GLOBAL (ustawienia globalne Estrada i Studio • czerwiec 2008 instrumentu) i MULTI (16-ścieżkowy generator brzmień). Przycisk SELECT współpracuje z czterema pokrętłami (kontrolerami czasu rzeczywistego) obsługującymi takie funkcje jak częstotliwość odcięcia LPF, rezonans/ HPF, intensywność pracy i czas zwalniania generatora obwiedni, 4 parametry definiowane przez użytkownika, poziom bramkowania, Velocity i długość impulsów arpeggiatora oraz tempo. W tym samym obszarze znajdziemy też przycisk aktywujący arpeggiator, dwa przyciski funkcyjne SW1 i SW2 oraz potencjometr głośności VOLUME. Z prawej strony panelu umieszczono kółko VALUE (pomocne przy wyborze wielu parametrów), dżojstik CLICK POINT oraz 28 przycisków. Wśród nich znajdziemy: CATEGORY (wybór zestawów brzmieniowych i pojedynczych barw), AUDITION (wciśnięcie w trybie Prog pozwala na odsłuchanie prezentacji barwy bez konieczności używania lawiatury; w trybie Combi funkcja k ta nie działa), DEC i INC, wspomniane wyżej PAGE–/PAGE+, przycisk wyjścia EXIT/CANCEL, wywołania menu/ zatwierdzenia MENU/OK, wybór programów i combi (PROG BANK i COMBI Cechą charakterystyczną X50 są umieszczone po jego bokach uchwyty, których funkcja, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę mały ciężar instrumentu, jest czysto dekoracyjna. 65 TEST Korg X50 Dzięki zaopatrzeniu X50 w gniazdo USB instrument staje się pełnowartościowym, 16-częściowym modułem brzmieniowym. Po zainstalowaniu dołączonego do instrumentu oprogramowania edycyjnego (X50 Editor) użytkownik otrzymuje możliwość zarządzania instrumentem z poziomu komputera. Barwy Przykładowe ekrany edycji parametrów instrumentu: Combi, wyboru programu w ramach kategorii, główne menu programu oraz konfiguracji arpeggiatora. BANK), 10 przycisków numerycznych, UTILITY (szybki dostęp do narzędzi, np. zapisywanie, selekcja wg kategorii, kopiowanie), COMPARE (porównuje brzmienie edytowane z oryginalnym) oraz –, ./HOLD i ENTER. Panel tylny Producent zadbał o to, aby wtyczka zewnętrznego zasilacza nie wysunęła się przypadkowo z gniazda. Tuż obok umieszczony jest wyłącznik instrumentu. 66 X50 oferuje podstawowy zestaw wejść i wyjść bez jakichkolwiek niespodzianek: analogowe wyjścia głów ne (L/MONO, R), wyjścia indywidualne (1, 2), gniazdo zewnętrznego pedału i przycisku (ASSIGNABLE PEDAL i SWITCH), gniazdo DAMPER do przyłączenia pedału wydłużającego dźwięk oraz 2 porty MIDI (IN, OUT). Jest też przycisk POWER i gniazdo do podłączenia zewnętrznego zasilacza. Instrument oferuje brzmienie z najwyższej półki – i to jest jego największym atutem. Do dyspozycji jest 512 pojedynczych programów zapisanych w czterech bankach, podzielonych na 16 kategorii brzmieniowych (patrz ramka „Programy”). W trybie Combi instrument oferuje możliwość jednoczesnego używania aż 8 barw w czasie rzeczywistym. X50 dostarcza 384 zestawów brzmieniowych (przyporządkowanych do banków A, B i C), gotowych do bezpośredniego wykorzystania podczas gry na żywo oraz w pełni edytowalnych. Choć X50 ma wiele cech stacji roboczej, to nią nie jest, czego dowodzi brak wewnętrznego sekwencera. Jeśli ktoś potrzebuje budżetowego workstation z brzmieniami X50, to polecam model TR (test w EiS 04/2008 – przyp. red.). Mimo wszystko producent zaopatrzył X50 w dość ciekawą funkcję – Multi – która umożliwia odtwarzanie utworów zapisanych na zewnętrznym sekwencerze. Tryb Multi to 16-ścieżkowy moduł edytowalny za pomocą kontrolerów czasu rzeczywistego, podwójnego arpeggiatora (który można zsynchronizować z zewnętrznym zegarem) i procesora efektów. Dzięki temu X50 może okazać się znakomitym uzupełnieniem naszego scenicznego instrumentarium. Edycja i Global Najważniejszym trybem pracy w X50 jest tryb Prog. To właśnie tutaj tworzymy i edytujemy barwy (nie biorąc pod uwagę perkusji, o której w dalszej części testu). Zaczynamy klasycznie, od oscylatorów (Ed-Basic), wybierając m.in.: OSC 1 i/lub OSC2 (należy pamiętać, że polifonia w trybie Single to 62 głosy, a w trybie Double to 31 głosów) oraz odpowiednie próbki (spośród 470 dostępnych, podzielonych na 15 tematycznych kategorii), ustalając strefy, głośność i transpozycję sampli. Następnie przechodzimy do sekcji wysokości dźwięku (Ed‑Pitch) oraz do ustawień LFO (Ed‑LFOs), gdzie m.in.: decydujemy o wyborze kształtu fali (do dyspozycji mamy Triangle, Saw, Square, Sine, Guitar, Exp.Triangle, Exp.Saw Down, Exp.Saw Up, Step Triangle-4, Step Triangle-6, Step Saw-4, Step Saw-6 i Random 1-6). Kolejną sekcją są filtry (Ed‑Filter): dolnoprzepustowy Low Pass Reso nance oraz górnoprzepustowy High Pass. W tej sekcji dokonuje się również wielu ustawień filtrów, używając całej gamy parametrów: EG, LFO, AMS (można się zakopać w gąszczu edycyjnym i uczciwie trzeba przyznać, że w tej sytuacji przydałby się większy wyświetlacz). Programy Instrument oferuje następujący zestaw programów (w nawiasie wyróżniono, zdaniem autora, najciekawsze): 00 Keyboard (m.in.: niezwykle ciepłe A097 DarkTineStage EP, przyjemne D001 PianoMezzoDark), 01 Organ (A007 Jazz Organ, D059 Garage Organ), 02 Bell/Mallet (dzwonki jak w filmie Piraci z Karaibów B104 Tinkle Bells, D024 Magical Bells), 03 Strings (C003 StSlowStringEXP, D099 Stereo String), 04 Vocal/Airy (B085 Fresh Breath, C117 Vocalscaping), 05 Brass (A022 Trumpet Duo, B118 Glen&TheBoys), 06 Woodwind/Reed (A014 Harmonica-Wah, B126 AltoSax2), 07 Guitar/ Plucked (A012 Nylon Guitar 2, A044 A.Guitar Gliss.), 08 Bass (A043 SuperSwitch Bass, C107 Karma Sutra), 09 SlowSynth (A073 ClassicAnaPad, C099 Symphonic Ensemble), 10 FastSynth (A038 5th Stab, C055 Polyphonic Line), 11 LeadSynth (A026 2VCO Planet Lead, B042 Espress Lead), 12 MotionSynth (A045 Time Stood Still, B045 Tinklin’ Pad), 13 SE (A095 Monster Island, B095 Dark Night, D095 Frozen Glaciers), 14 Hit/Arpg (A066 Chord Trigger, A098 Progressv Trance), 15 Drums (A004 Mashed Kit, A052 Psycho Kit, A100 Tricky Kit, A116 DB&SD Kit 1). X50 jest też urządzeniem obsługującym format General MIDI, więc producent zamieścił w instrumencie przypisany na stałe bank G, zawierający 128 barw i 9 zestawów perkusyjnych w formacie GM. Tak jak w przypadku barw pojedynczych w trybie Prog, również w trybie Combi instrument oferuje 16 kategorii brzmieniowych: 00 Keyboard, 01 Organ, 02 Bell/Mallet, 03 Strings, 04 Brass/ Reed, 05 Orchestral, 06 World, 07 Guitar/Plucked, 08 Pads, 09 Motion, 10 Synth, 11 LeadSplit, 12 BassSplit, 13 Complex & SE, 14 User, 15 DS./Hits. W skład kombinacji oprócz barw można dodać również dwa niezależne przebiegi arpeggio i oczywiście całą dostępną moc procesora efektów. Takie dodatkowe zabiegi spowodują, że kombinacja stanie się bardziej złożona, nabierając całkiem przyzwoitych rumieńców. Osoby szerzej zainteresowane testowanym instrumentem odsyłamy do naszej płyty CD Audio, na której zamieszczono kilkadziesiąt przykładów barw, po kilka sztuk z każdej kategorii, nagranych przez autora. Estrada i Studio • czerwiec 2008 Testowany instrument w „barwach ochronnych”, czyli specjalna wersja X50 zademonstrowana po raz pierwszy na tegorocznych targach NAMM Show w Anaheim. To dla tych, którzy lubią mieć coś nietypowego albo pragną zaszyć się ze swoim syntezatorem w leśnej głuszy i tam w spokoju tworzyć muzykę... Kolejnym przystankiem podczas naszej twórczo-edycyjnej podróży jest sekcja wzmacniacza (Ed‑Amp) umożliwiająca kontrolę i modyfikację krzywych głośności i panoramę. Należy pamiętać, że różne barwy mają odmienną krzywą głośności, np. dźwięk barwy Piano wycisza się do zera, niezależnie od długości czasu naciśnięcia klawisza, natomiast głośność wybrzmiewania barwy organowej pozostaje na tym samym poziomie, aż do zwolnienia klawisza. Przedostatnią sekcją jest arpeggiator (Ed-Arp). W ostatnich latach firma Korg przyzwyczaiła swoich użytkowników do polifonicznego arpeggiatora, generującego dwa różne przebiegi w czasie rzeczywistym. Taki sprytny zabieg przyczynił się do znacznego wzrostu zainteresowania modelem Triton Extreme, a później mniejszymi jego braćmi (jak choćby modelem TR). Korg X50 zaopatrzony jest oczywiście w ów podwójny polifoniczny arpeggiator oferujący 200 fabrycznych przebiegów. Tak samo jak w Korgu TR, również i tu podwójny zestaw działa tylko w trybie Combi. Wszystkie gotowce są na wysokim poziomie i w tej materii nie mam zastrzeżeń. Instrument daje możliwość tworzenia własnych przebiegów, co powinno zadowolić przyszłych użytkowników. Na koniec została nam sekcja procesora efektów (Ed-InsertFX i EdMasterFX oraz Master EQ). Blok efektów jest jednym z najważniejszych komponentów podczas tworzenia i edycji. X50 oferuje taki sam procesor, jaki posiada Korg TR: jeden efekt Insert, dwa efekty Master oraz 3-pasmowy korektor. W instrumencie zapisanych jest 89 typów efektów podzielonych na kategorie: filtry i efekty dynamiki, EQ oraz kompresor; efekty modulacyjne, chorus, phaser; inne efekty modulacyjne, takie jak pitchshifter, rotary; efekty delay; efekty reverb; efekty mono, mono-chain. Estrada i Studio • czerwiec 2008 Ekran edytora X50 uruchomiony jako wtyczka w programie Cubase Studio 4. Ekran przedstawia konfigurację efektu głównego dla brzmienia Combi. Podczas każdego etapu edycyjnej drogi przydają się przyciski PAGE– i PAGE+ oraz CURSOR. To one pomagają nam przechodzić poprzez kolejne zakładki wyświetlacza, otwierając nowe strony parametrów. Na koniec warto wspomnieć o edycji wielu innych ustawień – w trybie Global – dotyczących pracy całego instrumentu, które nie zostały jeszcze wymienione. Tutaj określimy wysokość stroju (Master Tune), ustawimy odpowiednie parametry MIDI i przycisków nożnych, potrzebną w danej chwili transpozycję klawiatury (Key Transpose), określimy czułość Velocity i Aftertouch, zmienimy nazwy programów i kombinacji na dowolnie przez nas wybrane oraz wyedytujmy i stworzymy zestawy perkusyjne (Drum Kit). Wszelkie dokonywane zmiany możemy zapisać w pamięci instrumentu. W przypadku perkusji dane możemy nadpisać na obecnie pracującym zestawie lub całość zapisać w nowej komórce, nadając jej własną nazwę. W trybie Global przywracamy również ustawienia fabryczne instrumentu, łącznie z brzmieniami i kombinacjami. Podsumowanie X50 to w pełni wartościowy ins trument bazujący na syntezie HI, zaopatrzony w najlepsze brzmienia ponadczasowej serii Triton. Dzięki temu doskonale sprawdzi się w studiu muzycznym jako kolejna bateria z barwami oraz bardzo dobrze posłuży na scenie jako odtwarzacz plików muzycznych (dzięki nowej funkcji Multi). To są chyba najważniejsze informacje, jakie powinni posiadać wszyscy potencjalni nabywcy. I choć X50 ma kilka wad, albo jak kto woli – uwidoczniony jest kompromis między sprawami technicznymi a ceną (kółko odstrojenia, brak złącza na Pendrive, zewnętrzny zasilacz), to w dalszym ciągu jest to bardzo przyzwoita maszyna. Korg X50 to mały syntezator, duże możliwości i niska cena. Chciałoby się powiedzieć: dokąd zmierza ten świat, dając nam takie małe instrumenty z tak olbrzymim potencjałem brzmieniowym? Ktoś kiedyś powiedział, że małe jest piękne i trzeba przyznać, że w tym przypadku owa teoria sprawdza się w pełni. EiS Autor testu chętnie udzieli wszelkich dodatkowych informacji na temat testowanego instrumentu: tel. 501-933-002. + b ardzo dobre brzmienia + przyzwoite możliwości edycyjne + u niwersalne przeznaczenie instrumentu + X 50 Editor +w aga instrumentu – umieszczenie kółka odstrojenia – przeciętna klawiatura – brak złącza Pendrive – zewnętrzny zasilacz 67