Pomoc Eagle
Transkrypt
Pomoc Eagle
Klasy połączeń 1. Każde połączenie (net) posiada: - nazwę (domyślnie N$1, N$2, ...), - klasę – Net classes (domyślnie default), *Nazwy klas i połączeń nie są widoczne na schemacie. 2. Program umożliwia: definiowanie innych klas połączeń niż default, umieszczanie nazwy połączenia na schemacie, nadanie klasy połączeniu, zmianę nazwy połączenia. 3. Klasę połączenia opisują parametry: numer i nazwa klasy, np. 1 masa, 2 zasilanie; szerokość ścieżek (width) w danej klasie (np. 50 mil), minimalny odstęp między ścieżkami (clearance, np. 20 mil), średnica otworów w płytce (np. 32 mil). Wartość zero oznacza wymiar domyślny (wtedy program korzysta z modułu DRC). Menu EDIT - Net classes 4. Parametry klas są wykorzystywane do - sprawdzania geometrii ścieżek – narzędzie DRC (Design Rule Check), - automatycznego rysowania ścieżek – narzędzie AUTO. Rysowanie ścieżek łączących elementy Dostępne są 3 sposoby rysowania ścieżek: 1. WIRE - Ręczny – niezależnie od listy połączeń wynikającej ze schematu ideowego. 2. ROUTE - Ręczny – punkt początkowy i końcowy połączenia wg listy połączeń. Szerokość ścieżek i ich przebieg wg wyboru projektującego. 3. AUTO – Automatyczny – wykorzystuje nastawy w DRC i AUTO, listę połączeń i klasy połączeń. Zakres rysowania wybiera się poprzez: - OK wszystkie brakujące połączenia - SELECT – wybrane połączenia kolejno wskazywać kliknięciem, potem GO Uwagi ogólne do rysowania ścieżek 1. Zaleca się rysowanie ścieżek na przemian w sposób automatyczny (Auto) i ręczny (Route), zmieniając też położenie elementów oraz rozmiar siatki węzłów ścieżek (Routing Grid) i kolejno usuwając złe połączenia. 2. RIPUP – służy do usuwania ścieżek (wybranych – kliknięciem) albo wszystkich – z poleceniem GO. 3. Szerokość i położenie ścieżek modyfikuje się przez CHANGE >Width oraz MOVE. Wybrane narzędzia A) BUS – szyna albo wiązka przewodów, do tworzenia magistral sygnałowych (schemat). Kolejność czynności przy tworzeniu wiązki: 1. BUS - narysowanie wiązki, 2. NAME -nadanie nazwy wiązce, 3. NET – łączenie elementów z wiązką. Przykład nazwy wiązki: A[1..3], B – oznacza połączenia składowe: A1, A2, A3, B. B) MIRROR MIRROR – lustrzane odbicie elementu. W pakiecie Board służy do zmiany warstwy lokalizacji wybranego elementu. C) LOCK LOCK – służy do zablokowania położenia elementu na płytce drukowanej. D) DRC DRC – Design Rule Check sprawdzanie architektury ścieżek. Określa się następujące parametry: 1. Layers – wybór warstwy TOP/BOTTOM - Copper – grubość warstwy Cu, - Isolation – grubość warstwy izolacyjnej, 2. Clearance - minimalne odstępy pomiędzy różnymi elementami druku: wire- wire, wire – pad, pad – pad, via – pad, itp. 3. Distance – minimalne odległości pomiędzy krawędzią płytki a ścieżkami i punktami lutowniczymi, 4) Sizes – minimalne szerokości ścieżek i wymiary otworów. Moduł DRC sprawdza geometrię narysowanych ścieżek pod względem zgodności z zadanymi w nim parametrami i parametrami w klasach połączeń. Wymiary można podawać w w jednostkach niemetrycznych (cal, mil) albo metrycznych (mm). 1 mil = 0.001 inch, 1 inch =25.4 mm E) AUTO AUTO– automatyczne rysowanie ścieżek. Istnieje możliwość wyboru preferowanego kierunku prowadzenia ścieżek na poszczególnych warstwach: pionowo ( | ), poziomo ( – ), ukośnie (/ , \) lub dowolnie (*). Można wyłączyć wybraną warstwę opcją (N/A). Narzędzie AUTO w pierwszej kolejności korzysta z parametrów zdefiniowanych w klasach połączeń a następnie z parametrów z modułu DRC. Routing Grid - to siatka używana w rozmieszczaniu ścieżek. Każdy odcinek ścieżki musi zaczynać się i kończyć w węźle siatki. Należy wstępnie ustalić odstępy 50 mil, a potem ustawiać mniejsze wartości. Wskazane są podwielokrotności 100 mil (np. 25, 20, 10 mil). Mniejszy wymiar siatki umożliwia bardziej precyzyjne prowadzenie ścieżek. Wypełnianie wolnych powierzchni miedzią Powierzchnie wolne od ścieżek często pokrywa się miedzią, która zastępuje wybrane połączenie. Postępowanie: 1. Z wybranej warstwy usunąć ścieżki tworzące połączenie albo jego część (np. GND). Użyć polecenia RIPUP. 2. Włączyć narzędzie POLYGON, w linii poleceń wpisać nazwę połączenia (tu GND). 3. Zaznaczyć na wybranej warstwie obszar do wypełnienia. 4. Wybrany obszar zostanie wypełniony miedzią po użyciu narzędzia RATSNEST. Generowanie obrazu płytki drukowanej A) Obraz ścieżek na płytce – do wytrawiania. 1. Poleceniem DISPLAY > None wyłączyć wszystkie warstwy. 2. Włączyć warstwy 16 Bottom, 17 Pads, 20 Dimension (płytka jednowarstwowa). 3. Zatwierdzić zmiany przez OK. 4. Zapisać plik z obrazem druku; użyć zakładki: FILE > Export > Image, zaznaczyć Monochrome, rozdzielczość co najmniej 300dpi, wybrać lokalizację pliku, typ pliku (*.png lub *.bmp), podać jego nazwę i zapisać. B) Obraz rozmieszczenia elementów na płytce – do montażu. 1. Poleceniem DISPLAY >None wyłączyć wszystkie warstwy. 2. Włączyć warstwy 16, 17, od 20 do 28 włącznie, 51, 52. 3. Ustawić kolory w warstwach i) 16, 17 – jasnoszary, ii) pozostałe warstwy – czarny. 4. Zatwierdzić zmiany przez OK. 5. Zapisać plik z obrazem druku; użyć zakładki: FILE>Export > Image, tym razem nie zaznaczać Monochrome, rozdzielczość co najmniej 300dpi, wybrać lokalizację pliku, typ pliku (*.png lub *.bmp), podać jego nazwę i zapisać.