ZADANIE NAUCZYCIELA W MODULE III (dla chętnych)

KONSPEKT LEKCJI
Autor:
Anna Wygaś
Temat lekcji:
Przedmiot/ rodzaj zajęć:
Klasa : IV
przyroda
Oddychanie – proces niezbędny do życia.
Cele uczenia się ucznia:
Uczeń:
 wyjaśnia proces wymiany gazowej,
 wymienia elementy budowy układu oddechowego,
 podaje, jakie funkcje pełnią drogi doprowadzające
powietrze do płuc,
 określa położenie płuc i ich rolę w procesie
oddychania,
 wie, jaka jest rola krwi w transportowaniu tlenu i
dwutlenku węgla w organizmie,
 wymienia sytuacje, w których zwiększa się
zapotrzebowanie na tlen,
 wymienia czynniki warunkujące sprawność układu
oddechowego,
 zna zasady prawidłowego oddychania,
 zna zasady higieny układu oddechowego,
 wyjaśnia na czym polega mechanizm wdechu
wydechu,
 wykonuje proste doświadczenia, wnioskuje.
Kryteria sukcesu dla ucznia:
Uczeń:
- opisuje drogę wdychanego i wydychanego powietrza w
układzie oddechowym
- wymienia funkcje dróg oddechowych
- wyjaśnia jak odbywa się wymiana gazowa w płucach
- przedstawia rolę krwi w wymianie gazowej
Dotychczasowa wiedza i umiejętności uczniów:
Uczniowie poznali układ pokarmowy i trawienie i wchłanianie pokarmu, układ krwionośny.
Narzędzia TIK, które zamierzam wykorzystać na tej lekcji oraz cel ich zastosowania:
Prezentacja multimedialna
Tablica interaktywna
Laptop
Przebieg lekcji – aktywności uczniów prowadzące do osiągnięcia celów lekcji:
Nauczyciel
prosi uczniów o wykonanie prostego doświadczenia. Każdy ma wstrzymać oddech na tyle czasu, ile
potrafi – kto potrzebuje kolejnego oddechu, podnosi rękę do góry. Uczniowie wyciągają wniosek, że bez powietrza
nie można żyć.
Nauczyciel wyjaśnia, że mechanizm oddychania jest niezależny od naszej woli.
Wyświetla Slajdy 1–2.
Wybrany uczeń wykonuje 10 pełnych wdechów i wydechów. Pozostali zwracają uwagę na ruchy klatki piersiowej.
Następnie opisują wdech i wydech, obserwując zachowanie własnego ciała. Nauczyciel wyświetla Slajd 3 –
uzupełnia wypowiedzi uczniów. Opisuje mechanizm wypełniania się płuc powietrzem oraz rolę narządów
pomocniczych, czyli mięśni oddechowych.
Uczniowie wykonują dwa proste doświadczenia.
A. Centymetrem krawieckim mierzą sobie obwód klatki piersiowej podczas wdechu i wydechu. Notują wyniki,
obliczają różnicę. Pomiary zapisują na tablicy. Wyciągają wniosek, że podczas wdechu zwiększa się objętość klatki
piersiowej.
B. Liczą oddechy w spoczynku w czasie jednej minuty. Następnie wykonują po 10 przysiadów
i ponownie liczą oddechy przez minutę. Pomiary zapisują na tablicy. Wyciągają wniosek, że podczas wysiłku
fizycznego wzrasta zapotrzebowanie organizmu na tlen.
Nauczyciel wyświetla Slajd 4. Podaje, że układ oddechowy składa się z dróg oddechowych i płuc. Nauczyciel
wyświetla Slajd 5. Omawia narządy dróg oddechowych.
Nauczyciel wyświetla Slajd 6 i pyta, jakie substancje, oprócz tlenu, trafiają do płuc wraz z wdychanym powietrzem.
Przewidywane odpowiedzi uczniów: zanieczyszczenia, pyłki, bakterie, wirusy. Nauczyciel wyjaśnia, że wędrując
drogami oddechowymi, powietrze jest oczyszczane, ogrzewane i nawilżane. Wyświetla Slajdy 7–8.
Wyświetlając Slajd 9, nauczyciel informuje, że płuca są właściwym narządem wymiany gazowej. Następuje
omówienie budowy płuc – Slajdy 10 –11.
Na przykładzie Slajdu 12 nauczyciel omawia proces wymiany gazowej w pęcherzykach płucnych.
Nauczyciel wyświetla Slajd 13 i wyjaśnia, na czym polega oddychanie komórkowe i jakie znaczenie ma energia,
która powstaje w wyniku tego procesu. Prosi uczniów o przykłady wykorzystania energii powstającej w komórkach.
Nauczyciel zadaje pytania pomocnicze:
• Skąd pochodzą substancje pokarmowe?
• Skąd pochodzi tlen?
Wyjaśnia uczniom, że w oddychaniu komórkowych niezbędna jest współpraca trzech układów narządów:
pokarmowego, oddechowego i krwionośnego.
Zwraca także uwagę na uboczne produkty oddychania – wodę i dwutlenek węgla. Uczniowie pod nadzorem
nauczyciela wykonują doświadczenia.
C. Wyznaczony uczeń przez około minutę wdmuchuje powietrze do słoika z wodą wapienną. Nauczyciel wyjaśnia,
że woda wapienna ulega zmętnieniu w obecności dwutlenku węgla. Uczniowie porównują wygląd wody w słoiku,
do którego wdmuchnięto powietrze, z próbą kontrolną. Wyciągają wniosek, że wydychane powietrze zawiera
dwutlenek węgla.
D. Na jedno z dwóch lusterek wyznaczony uczeń wydycha powoli powietrze. Uczniowie porównują wygląd lusterka
z próbą kontrolną. Z pomocą nauczyciela wyciągają wniosek, że wydychane powietrze zawiera wodę w postaci
pary wodnej.
Nauczyciel wyświetla Slajd 14. Omawia wykres zapotrzebowania na energię w zależności od wykonywanej
czynności.
Nauczyciel wyświetla Slajd 15, zachęca uczniów do dyskusji na temat: Jak dbać o układ oddechowy?
Sposób podsumowania lekcji z uwzględnieniem celów:
Nauczyciel wyświetla Slajd 16. Uczniowie nazywają poszczególne narządy układu oddechowego.