Opis Remont Przepompowni Górażdże Dworcowa

ZAWARTOŚĆ PROJEKTU:
I. CZĘŚĆ OPISOWA.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
PODSTAWA I ZAKRES OPRACOWANIA.
PRZEDMIOT I ROZMIAR INWESTYCJI.
OPIS ISTNIEJĄCEGO STANU ZAGOSPODAROWANIA.
CHAR. DANE O PRZYDATNOŚCI GRUNTÓW DO CELÓW BUDOWY
PROJEKTOWANE ROZWIAZANIA TECHNICZNE.
5.1. Przepompownia „Górażdże - Dworcowa”
5.2. Studnie kanalizacyjne.
SKRZYZOWANIE KOLEKTORA Z PRZESZKODAMI.
WYTYCZNE REALIZACJI.
7.1. Roboty ziemne
7.2. Montaż kolektorów z rur kamionkowych
7.3. Montaż rurociągów ciśnieniowych
7.4. Próba szczelności kolektora
7.5. Próba szczelności rurociągów ciśnieniowych
7.6. Instalacje wewnętrzne
7.7. Ochrona przeciwporażeniowa
WARUNKI B.H.P.
DANE O OCHRONIE ZABYTKÓW
PRZEDMIAR ROBÓT, WYPIS Z EWIDENCJI GRUNTÓW, ORYGINAŁ MAPY
II. CZĘŚĆ GRAFICZNA.
1. PROJ. ZAGOSPODAROWANIA TERENU - przepompownia „GórażdżeDworcowa”
Rys. nr 1
2. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” - rzut
Rys. nr 2
3. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – przekrój A-A
Rys. nr 3
4. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – przekrój B-B
Rys. nr 4
5. PODWIESZENIE PIONU TŁOCZNEGO
Rys. nr 5
6. PODPORA RUROCIĄGU SSAWNEGO
Rys. nr 6
7. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – komora kraty
Rys. nr 7
8. STUDNIA KANALIZACYJNA BETONOWA
Rys. nr 8
9. SCHEMAT IDEOWY ZASILANIA I POMIARU
Rys. nr E-1
1. PODSTAWA I ZAKRES OPRACOWANIA.
Podstawą opracowania projektu jest:
-
Zlecenie Inwestora.
Ustawa nr 414 z dnia 7 lipca 1994 r Prawo Budowlane Dz. U. 89 z 25 sierpnia
1994 r Rozdział 4. art. 33, 34.
Zarządzenie Min. Gosp. Przestrzennej i Budownictwa nr 30 z 30 grudnia
1994 r w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego Rozdz.
2, 3.
Zakres opracowania.
Zakres opracowania obejmuje projekt budowlano - wykonawczy usługi pn. „Remont
przepompowni ścieków „Górażdże - Dworcowa””. Przepompownia jest obiektem działającym,
będącym w złym stanie technicznym.
2. PRZEDMIOT I ROZMIAR INWESTYCJI.
Przedmiotem inwestycji jest remont istniejącej przepompowni ścieków będącej
w eksploatacji Komunalnego Przedsiębiorstwa Wielobranżowego Gogolin sp. z o.o.
w Gogolinie.
•
Przepompownia „Górażdże – Dworcowa ”(P2) zlokalizowana przy ulicy
Dworcowej w Górażdżach
3. OPIS ISTNIEJĄCEGO STANU ZAGOSPODAROWANIA.
Przepompownia „Górażdże - Dworcowa”
Zgodnie z „Inwentaryzacją głównej przepompowni ścieków przy ulicy Dworcowej
w Górażdżach” opracowanej przez „Santech - projekt” S.C. w Opolu we wrześniu 1999 r. obiekt
został wykonany również w latach 1977-1978, a w latach późniejszych był wielokrotnie
modernizowany (ostatnia modernizacja w latach 1993-1994 polegała na montażu urządzenia do
mechanicznego usuwania zgrubnych zanieczyszczeń). Zgodnie z ww. dokumentem napływ do
przepompowni wynosił 640 m3/d. Obecnie na obiekt dopływa: 322 m3/d (zgodnie z danymi
przekazanymi przez KPWG sp. z o.o. w Gogolinie).
Obecny stan techniczny przepompowni wykazuje daleko zaawansowane zużycie
zarówno niektórych elementów części budowlanej (studnia komory czerpnej, po wieloletnim
narażeniu na kontakt ze ściekami komunalnymi, wykazuje daleko posuniętą korozję), a przede
wszystkim orurowania, które zostało wykonane z materiału niskiej jakości. Zamontowane
pompy typ 125Z2K-6 o mocy 37 kW w ilości 3 szt. (pierwotnie 4 szt.) są pompami starego typu,
które są bardzo energochłonne. Przepompownia „Górażdże - Dworcowa” zasilana jest
bezpośrednio ze stacji transformatorowej S-650 „Górażdże II” kablem typu YAKY 4x240mm2.
Moc przyłączeniowa istniejącej pompowni wynosi 117,6 kW. Przepompownia posiada
półpośredni układ pomiarowy. Rozdzielnia NN oraz sterowanie przepompowni nadaje się do
wymiany.
W układzie technologicznym przepompowni przed komorą ściekową znajdują się studzienka
z kratą do ręcznego usuwania skratek. Na obejściu głównego kolektora zabudowana jest
przepompownia awaryjna (obecnie nieczynna) oraz komora z kratą koszową (urządzenie
w bardzo złym stanie technicznym, wyłączone z eksploatacji).
Teren przepompowni ścieków pokazano na mapie projektowej w skali 1:500
zamieszczonej w części graficznej opracowania.
5. PROJEKTOWANE ROZWIĄZANIA TECHNICZNE.
5.1. Przepompownia „Górażdże – Dworcowa”.
Przepompownia „Dworcowa-Górażdże” jest jedną z głównych przepompowni gminy
Gogolin, stąd konieczność przeprowadzenia remontu układu bez możliwości wyłączenia obiektu
z eksploatacji. Ważne jest zapewnienie tłoczenia ścieków przez cały czas trwania prac
remontowo-modernizacyjnych.
Kolejność planowanych działań remontowych.
Pierwszym etapem powinien być montaż tymczasowego sposobu odprowadzenia
ścieków: pompę tymczasową proponuje się zamontować w komorze ściekowej istniejącego
budynku przepompowni tymczasowej. Należy sprawdzić możliwość montażu pomp
(z możliwością wykorzystania pomp docelowych) w miejscu pierwotnie przeznaczonym dla
pomp awaryjnych z wykorzystaniem awaryjnego rurociągu ścieków – można to sprawdzić
jedynie w warunkach wykonawstwa, dokonując odkrywek istniejących rurociągów i wykonując
próby. W przypadku niemożliwości wykorzystania istniejącego układu awaryjnego należy
w istniejącej komorze ściekowej przepompowni awaryjnej zamontować pompę zatapialną,
a tymczasowy odcinek rurociągu tłocznego połączyć z istniejącym rurociągiem już za
budynkiem przepompowni. Kolejny etap to odcięcie przepływu ścieków w studni S4 w kierunku
studni S3 i przepompowni „Górażdże – Dworcowa” oraz szczelne zaślepienie odpływu ścieków
w studni S1 w kierunku studni S3. Po uruchomieniu przepływu ścieków między S1-S2przepompownia tymczasowa-rurociąg tłoczny, można przystąpić do prac remontowomodernizacjnych przepompowni „Górażdże – Dworcowa” opisanych poniżej.
Po odcięciu przepływu ścieków odcinek kanału S1-S3-S5-przepompownia oraz S3-S4 należy
wyczyścić i przeprowadzić inspekcję kamerą w celu oceny jego stanu technicznego –
w przypadku złego stanu technicznego kanały należy wymienić na nowe z rur kamionkowych
(decyzja możliwa do podjęcia jedynie w trakcie realizacji). Studnię S3 należy wymienić na nową
o średnicy Dn 1500 mm, a na odpływach należy zamontować zastawki odcinające ze stali
kwasoodpornej do zabudowy w studni np. prod. Tehaco lub zasuwy odcinające (zasuwy do
ścieków, montowane na kanałach w ziemi – 3 szt.), które w warunkach normalnej eksploatacji
będą umożliwiały swobodne zamykanie przepływu ścieków w tych kierunkach. Studnia S5 to
studnia z zamontowaną kratą ręczną. Płytę podwłazową z włazem oraz istniejącą kratę należy
zdemontować. Dno i ściany studni wyremontować wg opisu poniżej lub wymienić na nową.
Kratę ręczną należy wymienić na nową wykonaną ze stali kwasoodpornej min. OH18NP np.
prod. Eko-Celkon (krata wykonana na indywidualne zamówienie po określeniu dokładnych
parametrów kraty istniejącej). Po wykonaniu prac związanych z remontem studni S3, S5 oraz
zakończeniem remontu komory mokrej przepompowni oraz prac wewnątrz obiektu (łącznie
z rozruchem pomp) należy przeprowadzić wymianę studni S1. Wymianę studni należy
przeprowadzić w godzinach poza szczytem napływu ścieków odcinając dopływ ścieków do
studni S1 – zaistnieje konieczność krótkotrwałego przewozu ścieków wozem asenizacyjnym
(pompowanie ze studni kanalizacyjnej powyżej S1). Studnię S1 należy wymienić w całości na
nowy obiekt, montując na wszystkich odpływach i dopływie zastawki kanałowe lub zasuwy
odcinające. Po wykonaniu remontów opisanych powyżej należy przełączyć napływ ścieków
z obejścia tymczasowego na przepływ odcinkiem wyznaczonym studniami S1-S3-S5przepompownia „Górażdże – Dworcowa”, odcinając zastawką/zasuwą przepływ ścieków ze
studni S1 w kierunku studni S2.
Kolejny etap prac, to demontaż tymczasowego układu pompowania ścieków, wypompowanie
ścieków i płukanie ciągu technologicznego S1-S2-przepompownia awaryjna z komorą kraty- S4S3. Po wykonaniu ww. czynności należy przystąpić do oceny stanu technicznego kanałów
i podjąć decyzję o ich ewentualnej wymianie wraz ze studniami S2i S3, zdemontować istniejącą
kratę koszową, przeprowadzić prace remontowe w komorze kraty. Komora mokra
przepompowni awaryjnej – prace proponuje się w dwóch wariantach: likwidacja funkcji komory
poprzez ułożenie rurociągu łączącego odpływ z komory kraty z wlotem do studni S4 lub remont
komory wg przyjętego schematu dla komór ściekowych. Po wykonaniu ww. prac oraz montażu
i uruchomieniu nowej kraty mechanicznej należy przełączyć przepływ ścieków na ciąg
pomijający przepływ odcinkiem S1-S3 poprzez zamknięcie odpowiednich zasuw odcinających.
Opis prac remontowych na poszczególnych obiektach
Komory ściekowe
We wszystkich komorach ścieków (komora kraty ręcznej, kraty koszowej oraz mokra
przepompowni) należy w pierwszej kolejności dokonać czynności mycia ciśnieniowego,
piaskowania ścian komory, a następnie zabezpieczenia ich preparatem ochronnym MAXPLUG
firmy Drizoro lub innego analogicznego preparatu.
MAXPLUG jest szybkowiążącą zaprawą na bazie cementu hydraulicznego. Materiał zmieszany
z wodą tworzy błyskawicznie wiążącą, wodoszczelną zaprawę. Po stwardnieniu stanowi część
naprawionego podłoża.
Alternatywnie można wykorzystać izolację wykonaną ze zbrojonego włóknem poliestru,
w formie wykładziny prefabrykowanej. Pomiędzy wykładzinę, a stare kręgi należy wprowadzić
masę uszczelniającą. Proponuje się zastosowanie technologii firmy Per Aarsleff lub innej
równorzędnej. Technologia ta zapewnia stabilność wykonanej konstrukcji, pełną szczelność na
infiltrację wód gruntowych oraz eksfiltrację ścieków, przy jednoczesnym zwiekszeniu
żywotności studni, poprzez zastosowanie materiału odpornego na negatywne działanie substancji
zawartych w ściekach.
Przyjęte preparaty do naprawy i zabezpieczenia komór ściekowych, w tym studni
kanalizacyjnych muszą spełnić wymagania normy PN-EN 1504 „Wyroby i systemy do ochrony i
napraw konstrukcji betonowych – Definicje, wymagania, sterowanie jakością i ocena zgodności”
w zakresie dotyczącym ścieków sanitarnych.
Przepompownia ścieków „Górażdże – Dworcowa” – hala pomp
Stan techniczny istniejącego budynku głównej przepompowni ścieków wykazuje znaczące śladu
uszkodzeń eksploatacyjnych (część technologiczna) w skład których niezbędnej naprawy
wymaga:
a. Zabezpieczenie powierzchni ścian części podziemnej przepompowni (hala pomp),
proponuje się wykonanie zabezpieczenia w formie uszczelnienia przez zastosowanie
szybkowiążącej zaprawy na bazie cementu MAXPLUG lub innego preparatu
o analogicznym działaniu.
b. Uszczelnienia rurociągów po wymianie wykonać poprzez zastosowanie łańcuchów
uszczelniających np. produkcji Integra Gliwice.
c. Dno hali pomp osuszyć, a następnie pomalować farbą silikonową, która zabezpieczy
przed wnikaniem skroplin w przestrzenie betonowe. Proponuje się zastosowanie farby
produkcji Kreisel.
d. Należy wymienić schody zejściowe do hali pomp, gdyż wykazują znaczący stopień
skorodowania, co zmniejsza bezpieczeństwo podczas prowadzenia prac
eksploatacyjnych. Jako zamienne proponuje się zastosowanie schodów w wykonaniu
nierdzewnym (rama) ze stopniami wykonanymi z tworzywa sztucznego, o strukturze
antypoślizgowej.
e. Należy wymienić przykrycie włazu komory retencji na nową pokrywę nierdzewną,
ocieplaną z zainstalowanym amortyzatorem bezpieczeństwa.
Urządzenia technologiczne wymagające wymiany:
a. Rurociąg połączeniowy komory retencji z halą pomp, należy wykonać ze stali
kwasoodpornej OH18N9.
b. Rurociągi ssawne pomp należy wykonać ze stali kwasoodpornej OH18N9.
c. Rurociągi tłoczne pomp należy wykonać ze stali kwasoodpornej OH18N9.
d. Wszystkie połączenia rurociągów wykonać jako rozłączne poprzez zastosowanie
kołnierzy aluminiowych powlekanych łączonych na uszczelkę z gumy NBR z wstawką
metalową, dopuszcza się jedynie zastosowanie śrub ze stali kwasoodpornej A2.
e. Na rurociągu ssawnym każdej pompy należy zainstalować zasuwy nożowe do ścieków
z trzpieniem niewznoszącym dla ciśnienia nominalnego PN10 (np. prod. AVK).
f. Na rurociągach tłocznych każdej z pomp należy zainstalować zasuwy nożowe do
ścieków z trzpieniem niewznoszącym dla ciśnienia nominalnego PN10 (np. prod. AVK).
g. Na rurociągach tłocznych każdej z pomp należy zainstalować łączniki amortyzacyjne
kołnierzowe, mające na celu zmniejszenia przenoszenia drgań z pompy na rurociąg i
dalej na uszczelnienie (np. prod. Jafar).
h. Na rurociągach tłocznych każdej z pomp należy zainstalować zawory zwrotne
kołnierzowe ułatwiającej dostęp do wnętrza zaworu (w tym do kuli), posiadającej
certyfikat zgodności z Polską Normą PN-EN: 12050-4: „Zawory zwrotne w
przepompownia ścieków….” (np. prod. Szuster [Ekowodrol]).
i. Pompy należy wymienić na nowe o parametrach dopasowanych do aktualnego napływu
i aktualnej wysokości podnoszenia ścieków.
j. Pompę odwadniająca skropliny wymienić na nową ze zintegrowanym pływakiem
w obudowie. Proponuje się zastosowanie pompy Grundfos Unilift KP.
k. Należy wykonać nowy rurociąg tłocznym DN 32 PVC dla skroplin pompowanych przez
pompę odwaniającą z zakończeniem w komorze retencji ścieków.
l. Na kolektorze tłocznym zbiorczym należy zainstalować zasuwę nożową z trzpieniem
niewznoszącym celem ochrony układu podczas prac naprawczych.
Projektuje się zastosowanie wentylacji mechanicznej poprzez zastosowanie wentylatora
kanałowego WK 150 plastics produkcji Dospel, lub innego równorzędnego spełniającego
parametry wydajności wymiany powietrza w komorze technologicznej przepompowni
Q=520 m3/h o mocy nie większej niż P=70 W. Zastosowanie wentylacji mechaniczej ma na celu
dostarczenie do komory technologicznej powietrza świeżego, celem ochrony obsługi przez
możliwymi zagrożeniami gazami niebezpiecznymi. Załączenie wentylatora musi następować
w momencie otwarcia drzwi wejściowych do budynku przepompowni.
Aktualny układ zabezpieczająco – sterujący (UZS) należy wymienić na nowy. W skład nowego
UZS wchodzić powinno: szafa zasilająco sterownicza, okablowanie obiektu, oświetlenie, czujnik
zalania hali pomp (CPW), czujnik włamania, sonda hydrostatyczna poziomu ścieków w komorze
retencji, czujniki pływakowe poziomu alarmowego i suchobiegu
Opis funkcji i budowy Szafy sterowniczej
Szafka sterowania elektrycznego przepompowni (sterownica) zostanie dostarczona przez
Wykonawcę. Sterownica będzie wykonana w podwójnej obudowie z tworzywa sztucznego z
maskownicą wewnętrzną, o klasie ochrony IP 65, Obudowa będzie posiadała ogrzewane wnętrze
z załączaniem termostatycznym oraz oświetlenie. Drzwi wewnętrzne będą zabudowane
sygnalizatorami i manipulatorami oraz przemysłowym panelem operatorskim. Wykonanie drzwi
wewnętrznych zagwarantuje szczelność minimum IP 42.
Szafka zostanie zainstalowana wewnątrz budynku przepompowni w pomieszczeniu rozdzielni
elektrycznych. Szafka będzie zaopatrzona w zamek, odporny na zanieczyszczenia i uszkodzenia
otwierane trudnym do podrobienia kluczem.
Sterownica będzie spełniać dwie podstawowe funkcje:
• sterowania przepompownią;
• alarmowania i komunikacji.
Sterownica zostanie wyposażona w stałe gniazdo do podłączenia agregatu prądotwórczego.
Ze sterownicy zostaną również wyprowadzone obwody oświetlenia wewnętrznego
przepompowni, gniazd technologicznych jak również obwód zasilający do kraty mechanicznej.
Opis modułu sterowania i komunikacji
Analiza poziomu ścieków w zbiorniku przepompowni
Odczyt poziomu medium powinien być realizowany przy pomocy sondy hydrostatycznej
zamontowanej w komorze retencji. W przypadku awarii sondy hydrostatycznej lub jej
demontażu na czas serwisu, lub awarii sterownika, układ automatycznie powinien przejść w
sterowanie za pomocą 2 pływakowych czujników poziomu: czujnika poziomu suchobiegu, oraz
poziomu maksymalnego. Jednostka centralna układu sterowania powinna automatycznie
rozpoznawać awarię sondy, sterownika lub inny stan alarmowy.
Tryb pracy automatycznej.
W trybie pracy automatycznej przy sprawnym module sterującym powinny być realizowane
następującą funkcje:
• naprzemienna praca pomp,
• zastępowanie pompy z awarią w jej cyklu podstawowym na pompę sprawną,
• załączanie pompy pierwszej na poziomie załączania,
• wyłączanie pompy pierwszej na poziomie minimalnym,
• załączanie pompy drugiej na poziomie załączania,
• wyłączanie pompy drugiej na poziomie minimalnym,
• niejednoczesność startu pomp po zaniku zasilania i zalaniu zbiornika przepompowni
powyżej poziomu maksymalnego,
• niejednoczesność zatrzymania pomp na poziomie minimalnym,
• załączanie alarmu na poziomie przepełnienia,
• wyłączanie stanu alarmowego na poziomie maksymalnym,
• bezwzględne zatrzymanie pracy pomp na poziomie suchobiegu lub w przypadku
przegrzania pompy.
• sterowanie wentylatorem kanałowym w komorze technologicznej
W trybie pracy automatycznej przy uszkodzonym sterowniku praca przepompowni powinna być
realizowana co najmniej na jednej pompie (np. pompie nr 1). Układ nadal powinien
rozpoznawać awarię pracującej pompy (tzn. położenie wyłącznika silnikowego oraz stan
termokontaktu w pompie) i musi zastępować pompę z awarią na drugą pompę sprawną. Nie musi
występować natomiast naprzemienna praca pomp. Załączenie pracy pompy powinno odbywać
się na poziomie czujnika poziomu maksymalnego, natomiast wyłączenie jej na poziomie
czujnika suchobiegu. Praca w trybie awarii sterownika wymaga ustawienia przełącznika R-0-A
(ręczna/automatyczna) w położeniu pracy automatycznej.
Tryb pracy ręcznej.
Awaria centralnej jednostki układu sterowania lub sondy hydrostatycznej nie powinna blokować
możliwości sterowania pompami w trybie ręcznym. W tym trybie pracy powinno być
realizowane bezpośrednie sterowanie pracą pomp (z ominięciem sterownika).
Lokalne sygnały alarmowe.
Realizowany układ sterowania powinien sygnalizować następujące stany alarmowe:
• awarię sterownika lub zanik zasilania
• poziom alarmowy w zbiorniku,
• poziom suchobiegu w zbiorniku,
• awarie pomp,
• otwarcie sterownicy i budynku przepompowni,
• awaria przetwornika.
Zdalnie sygnalizowane stany alarmowe.
Projektowana przepompownia ścieków powinna być monitorowana i sterowana. Transmisję
sygnałów alarmowych należy zrealizować poprzez transmisję pakietową GPRS. Przepompownie
powinny sygnalizować zdalnie następujące stany alarmowe:
• awaria pompy nr 1 – zadziałanie wyłącznika termicznego,
• awaria pompy nr 2 – zadziałanie wyłącznika termicznego,
• awaria pompy nr 1 – zadziałanie czujnika wilgoci,
• awaria pompy nr 2 – zadziałanie czujnika wilgoci,
• stan pracy przepompowni,
• przekroczenie stanu maksymalnego,
• przekroczenie poziomu suchobiegu,
• czasy pracy pomp; chwilowe i sumaryczne,
• stan zasilania przepompowni,
• pomiar natężenia prądu pobieranego przez silnik pompy,
• awaria przetwornika pomiaru prądu,
• praca pompy lub pomp,
• poziom ścieków w zbiorniku,
• awaria przetwornika poziomu,
• sabotaż w sterownicy,
• nieautoryzowane otwarcie przepompowni.
Stan alarmowy sygnalizowany na zdalnej konsoli powinien wymagać od operatora
potwierdzenia zaistniałego alarmu.
Wymagania stawiane sterownikowi.
Sterownik zastosowany w sterownicy przepompowni powinien posiadać:
• zintegrowany panel operatorski
• interfejs RS232/485 MODBUS,
• moduł wejść-wyjść umożliwiający pomiar wartości analogowych z co najmniej
4 czujników jednocześnie np. przepływu chwilowego, natężenia prądu, sygnału z sondy
hydrostatycznej,
• co najmniej 5 wolnych wejść i wyjść binarnych,
• program sterujący gwarantujący:
- napisy o aktualnych stanach przepompowni, w tym liczniki czasu pracy pomp,
- niejednoczesność startu,
- wykrywanie awarii sondy hydrostatycznej bądź jej brak i przejście w sterowanie
czujnikami pływakowymi,
- analizę stanu aparatów elektrycznych w torach zasilania pomp (wyłączniki silnikowe,
termokontakt w pompie, potwierdzanie pracy),
- włączanie i wyłączanie pomp przy zaprogramowanych poziomach,
- sterowanie zewnętrznym sygnalizatorem.
Wymagania dla sterownicy.
Wyposażenie sterownicy powinno zawierać:
• mikroprocesorowy sterownik programowalny z zintegrowanym panelem operatorskim
oraz z portem RS232/485 i protokołem MODBUS np. Unitronics Jazz;
• moduł telemetryczny GSM/GPRS np. CellBOX-UxR;
• przełącznik sieć /0/ agregat,
• wyłącznik główny zasilania,
• ochronnik przeciwprzepięciowy klasy B+C
• ochronę przeciwprzepięciową sygnału analogowego,
• ochronę przeciwporażeniową realizowaną wyłącznikami różnicowoprądowymi,
• ochronę przeciwporażeniową indywidualnie dla każdej z pomp,
• soft starty odrębnie dla każdej z pomp,
• wyłączniki silnikowe z pokrętłem, realizujące funkcję zabezpieczenia zwarciowego
i przeciążeniowego pomp,
• wyłącznik obwodów sterowania z bezpiecznikiem,
• transformator bezpieczeństwa dla obwodów sterowania,
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
czujnik zaniku, kontroli i asymetrii faz,
elektromechaniczne liczniki godzin pracy dla każdej z pomp,
sterowanie pompami za pomocą sondy hydrostatycznej przystosowanej do pracy
w ściekach i 2 czujników wibracyjnych,
tryby awaryjne w przypadku uszkodzenia sondy hydrostatycznej lub sterownika,
styczniki główne pomp z cewką 230V,
przełącznik trybu pracy rozdzielnicy (ręczna/0/automatyczna),
wyłącznik miejscowej sygnalizacji akustyczno-optycznej,
modem GPRS pracujący w dwustronnej komunikacji,
ogrzewanie szafy o mocy 50W sterowane termostatem,
gniazdo do podłączenia agregatu wraz z przełącznikiem sieć/0/agregat,
zabezpieczenie podprądowe (od suchobiegu) w trybie auto,
niejednoczesność rozruchów pomp w trybie auto,
zasilacz z podtrzymaniem buforowym dla sterownika, pomiaru poziomu i sygnalizacji,
gniazda serwisowe - 3 x 400V 16A, 230V 6A, 24V 6A z zabezpieczeniami,
wyłącznik różnicowoprądowy dla gniazd serwisowych,
sterowanie oświetleniem zewnętrznym (wyłącznik zmierzchowy),
sygnalizator akustyczno – optyczny zabudowany na sterownicy,
amperomierze dla każdej pompy,
przycisk START i STOP,
lampki sygnalizacyjne pracy i awarii.
Przepompownie ścieków należy włączyć do istniejącego systemu telemetrycznego KPW
Gogolin. Koszt wykonania wizualizacji w systemie SCADA oraz włączenie do systemu
telemetrycznego należy uwzględnić w kosztorysie.
Zakres prac w systemie TelWin SCADA dla każdej przepompowni ścieków obejmuje:
przygotowanie bazy zmiennych serwera danych o zmienne z obiektu;
przygotowanie bazy zmiennych serwera alarmów o zmienne z obiektu;
konfigurację łącza transmisyjnego;
wykonanie schematu technologicznego obiektu oraz naniesienie na mapę;
przygotowanie wykresów oraz raportów parametrów technologicznych;
udostępnienie obiektu przez przeglądarkę internetową WWW;
poszerzenie licencji aplikacji TelWin SCADA.
Głównym elementem przepompowni będą pompy 2 sztuki, pracujące naprzemiennie
(jedna rezerwowa).
Dobrano pompy dla punktu pracy Q=29,4 l/s; H=17,4 m np. prod. Grundfos
S1.80.100.100.4.50H o mocy nominalnej 10,5 kW.
Zasilanie przepompowni
Zasilanie przepompowni nie wymaga modernizacji ze względu na zastosowane duże przekroje
kabli zasilających. Proponuje się wymianę rozdzielni NN wraz z układem pomiarowym, z której
będzie zasilona szafa sterownicza. Wymaga to wystąpienia inwestora do Operatora Systemu
Dystrybucyjnego (tut. TAURON Dystrybucja S.A.) o wydanie warunków przyłączenia odnośnie
zmiany układu pomiarowego jak również zmiany mocy umownej. Istniejącą baterię
kondensatorów należy unieczynnić i zdemontować. Schemat jednokreskowy zasilania i pomiaru
rozdzielni NN przedstawiono na rys. E-1.
Krata mechaniczna
Przed zamontowaniem urządzenia należy wyczyścić i zabezpieczyć ściany komory w sposób
opisany wyżej. Wszystkie przejścia szczelne należy doszczelnić łańcuchami uszczelniającymi.
W celu separacji substancji nierozpuszczalnych ze ścieków dopływających do komory krat
projektuje się wymianę istniejącej nieczynnej kraty koszowej na automatyczną, samoczyszczącą
kratę taśmowo-hakową KTH. Cząstki pływające są usuwane ze ścieków przepływających przez
taśmę filtracyjną kraty, która unosi poszczególne cząstki do rynny zsypowej. Specjalnie
zaprojektowane elementy taśmy (tzw. haki, wykonane z tworzywa sztucznego o dużej
wytrzymałości) zapewniają separację skratek znajdujących się na taśmie. Taśma napędzana jest
przez motoreduktor za pomocą łańcucha napędowego oraz wału kół prowadzących taśmę. Zaletą
kraty KTH jest zjawisko samooczyszczania elementów filtrujących taśmy oraz wyposażenie
w szczotkę obrotową oraz ocieplenie i izolację termiczną, tzw. pakiet „Zima”.
Parametry techniczne projektowanej kraty taśmowo-hakowej KTH:
Dostawca: np. PWP Katowice Sp. z o.o.
Prześwit kraty: 6mm
Szerokość kanału: 1460mm
Szerokość kraty: 500mm
Krata wyposażona w kanał napływowy ze stali nierdzewnej AISI304.
Głębokość kanału: 4700mm
Wysokość wysypu skratek: 1200mm
Napęd taśmy: 3x400V, 50Hz, N=0,18 kW, IP55
Napęd zgarniacza: 3x400V, 50Hz, N=0,12 kW, IP55
Czujnik poziomu ścieków prze kratą.
Kąt instalacji kraty: 90o
Krata wyposażona w pakiet „Zima” (ocieplenie i izolacja termiczna)
Wykonanie materiałowe urządzenia: stal nierdzewna AISI304, szczotki i haki –
tworzywo sztuczne ABS.
Szafa sterownicza do automatycznej pracy urządzenia, wyposażona w:
sterownik elektroniczny
wyłącznik główny
bezpieczniki
wyłączniki przeciążeniowe silników
przełącznik „ręcznie/automatycznie”
licznik godzin pracy
lampki sygnalizacyjne pracy i usterek
obudowę szczelną typu ISO do montażu na ścianie IP 65
inne niezbędne wyposażenie szafy
Niezbędne do wymiany odcinki kanałów grawitacyjnych między studniami wykonać
z rur kamionkowych i układać zgodnie ze spadkami i rzędnymi kanałów istniejących.
Projektuje się rury DN 700mm– system C, rura kamionkowa kielichowa, glazurowana,
z uszczelką PU (wytrzymałość 140 kN/m). Przed zamówieniem materiału rur należy dokładnie
określić stan techniczny rur istniejących oraz ich średnicę. Wymieniane rury należy dostosować
do istniejących średnic. Na potrzeby oszacowania kosztów przyjęto wymianę odcinków rur na
Dn 700 mm.
Rury kamionkowe kielichowe glazurowane produkowane zgodnie z normą PN EN 295 oraz
posiadające następujące wartości pozanormowe, dopuszczające do stosowania w inżynierii
komunikacyjnej:
• Wodoszczelność połączeń - woda 2,4 bar w czasie 15 min - ATV –DVWK-A 142, Pkt 3.1.
wytrzymałość na zmęczenie pod obciążeniem zmiennym 2,5-10 kN (maks. Częstotliwość
12 Hz), ilość cykli (6,4x104) po nasączeniu w: paliwie i środku odladzającym- zgodnie
z PN-EN 295-3
• Odporność na cykle termiczne (4 godzinny cykl zamrażania i odmrażania w temp. od -18oC
do +18 oC) po nasączeniu w: paliwie i środku odladzającym- zgodnie z PB/TB-1/23:2005.
• rezystancja elektrostatyczna - zgodnie z PN EN ISO 8031:1998 dla obiektów
petrochemicznych
• niepalność - reakcja na ogień w kanałach grawitacyjnych - zgodnie z PN EN 13501-1:2008
Potwierdzone Aprobatą Techniczną np. IBDiM.
Rury kamionkowe układać w gotowym umocnionym, wykopie na uprzednio
przygotowanej, zagęszczonej podsypce piaskowej gr. 20 cm z kątem posadowienia 90°. Obsypka
wszystkich rurociągów piaskiem gr. 30 cm ponad wierzch rury. Podsypkę i obsypkę należy
wykonać ręcznie i zagęścić. Do zasypki i obsypki użyć gruntu sypkiego – piasku dowiezionego
na plac budowy. Projektuje się wymianę gruntu. Całość zasypów zagęścić do wskaźnika min.
0,98.
Połączenie nowego(wymienionego) odcinka rurociągu tłocznego z rurociągiem
istniejącym (poza budynkiem przepompowni) należy wykonać poprzez uniwersalną kształtkę
połączeniową typu WAGA/Multijoint Dn 250 mm.
Zasilanie szafki sterowniczej kraty mechanicznej – istniejące.
5.3. Studzienki kanalizacyjne.
Uzbrojeniem sieci są studzienki kanalizacyjne Ø 1200 mm oraz Ø 1500 mm
z prefabrykowanych elementów betonowych i żelbetowych z betonu klasy C35/45
o nasiąkliwości 4%, wodoszczelności W8, mrozoodporności F-50, zgodnie z normą PN-89/B30016. Kręgi studni projektuje się łączone na uszczelkę gumową w celu zapewnienia szczelności
obiektu. Studnie powinny być zaopatrzone przez producenta powlekane stopnie złazowe oraz
przejścia szczelne dla podłączenia rurociągów. Są to studnie przełazowe umożliwiające wejście
do studni w celu kontroli i konserwacji kanałów.
Elementy studzienki kanalizacyjnej:
- dno studni wersja E1 d = 1200/1500
h = zmienne mm
- płyta pokrywowa AP – 04 1200(1500)/625 mm h = 180 mm
- właz żeliwny
Ø 600 mm żeliwny kl. D400 z wypełnieniem betonowym
- pierścień dystansowy AR d = 625 mm
h = 60, 80, 100 mm
Pierścień dystansowy służy do regulacji osadzenia włazu.
Wykonawca powinien określić w zamówieniu podstawowe dane do skompletowania studzienki:
- typ studzienki (II)
- wysokość studzienki.
-
typ uszczelek do łączenia elementów prefabrykowanych.
rodzaj wykonania materiałowego kinety.
dane dotyczące wykonania połączenia studzienki z kanałem odpływowym i kanałami
dopływowymi.
Prefabrykowane elementy studzienek ( z wyjątkiem pierścieni dystansowych) łączone są za
pomocą uszczelek. Typ uszczelki należy określić w zamówieniu.
Przejścia kanałów przez ściany studzienek wykonuje się jako szczelne w stopniu
uniemożliwiającym infiltrację wody gruntowej i eksfiltrację ścieków. W ścianach studzienek
fabrycznie osadzone są króćce połączeniowe dla przyłączy kanalizacyjnych.
6. SKRZYŻOWANIA Z PRZESZKODAMI.
W przypadkach skrzyżowań kanałów z istniejącymi przewodami, w miejscach zbliżeń,
należy zastosować zabezpieczenie istniejącego przewodu poprzez podwieszenie nad wykopem
oraz założenie rury ochronnej przed zasypaniem wykopu.
Powyższe roboty należy wykonać w obecności przedstawicieli właściciela kolidującego
uzbrojenia i po uprzednim wykonaniu przekopów kontrolnych, umożliwiających dokładne
zlokalizowanie kolidującego uzbrojenia.
W miejscu skrzyżowania z kablem energetycznymi i telekomunikacyjnymi na kablu
zamontować rurę osłonowe dwudzielną AROT typ PS φ110 o długości min. 4,0m. W rejonie
skrzyżowań z istniejącym uzbrojeniem (kablami energetycznymi) prace należy prowadzić
ręcznie ze szczególną ostrożnością.
7. WYTYCZNE REALIZACJI.
Klauzula
Biuro Projektów APM Anna Michałek informuje, że w niniejszej dokumentacji istniejące
uzbrojenie podziemne i nadziemne zostało wyrysowane przez uprawnionego geodetę w trakcie
wykonania i aktualizacji mapy. Podane w dokumentacji na mapach i profilach lokalizacje
i rzędne uzbrojenia są orientacyjne i nie mogą być podstawą zbliżeń i prowadzenia robót
ziemnych bez nadzoru.
Wykonawca winien bezwzględnie przed przystąpieniem do wykonania robót;
• zapoznać się z treścią oryginałów uzgodnień i opisem technicznym w dokumentacji,
• zapoznać się z wskazanymi normami,
• zgłosić się do właściciela-użytkownika uzbrojenia (kabli energetycznych,
telekomunikacyjnych, wodociągów, linii napowietrznych, gazociągów itd.) w celu
spisania notatki służbowej dla ustalenia nadzoru nad prowadzonymi robotami, terminów
i technologii wykonania robót,
• Wykonawca robót winien żądać od właściciela dokładnego zlokalizowania jego
uzbrojenia,
• Wykonawca robót winien potwierdzić ten fakt ręcznymi przekopami kontrolnymi
i wpisem do dziennika budowy,
• W przypadku rozbieżności stanu istniejącego z projektowanym, zawiadomić nadzór
projektowy i inwestorski.
Brak powyższych czynności ze strony Wykonawcy zwalnia Biuro ze skutków awarii urządzeń.
7.1. Roboty ziemne
Roboty ziemne należy wykonać zgodnie z przepisami zawartymi w PN-B-06050 „Roboty
ziemne. Wymagania ogólne.” oraz PN-B-10736 „Wykopy otwarte dla wykopów
wodociągowych i kanalizacyjnych”. Przed przystąpieniem do robót ziemnych trasę kolektora
wytyczyć geodezyjnie w terenie. Wykopy przyjęto wykonać mechanicznie i ręcznie, o ścianach
pionowych z umocnieniem boksami szalunkowymi. Szerokość w dnie 0,90÷1,6 m. W zbliżeniu
do istniejącego uzbrojenia podziemnego i nadziemnego, pod nadzorem ich właściciela, wykopy
wykonać ręcznie.
Rurociągi należy układać na podsypce piaskowej wyrobionej na kąt 90o o grubości
20cm. Obsypkę rurociągów do wysokości 30cm ponad wierzch rury wykonać materiałem
nowym (np. wilgotnym piaskiem) dowiezionym, ubijanym warstwami co 10-30cm na całej
szerokości wykopu z ręcznym zagęszczeniem ubijakami lub lekkim sprzętem mechanicznym.
Podsypkę o obsypkę należy układać równomiernie z obydwu stron przewodu i zagęśćcie
niezwłocznie po wbudowaniu w taki sposób, aby nie spowodować odkształcenia rur zarówno
w rzucie jak i w ich przekroju poprzecznym. Zagęszczenie tych warstw powinno przebiegać
ręcznie (warstwami nie grubszymi niż 15 cm) lub lekkim sprzętem (warstwami do 30 cm
grubości) – niedopuszczalne jest stosowanie sprzętu ciężkiego. Strefa ułożenia przewodu ma bowiem
największe znaczenie dla wytrzymałości kanału i dlatego nie wolno dopuścić do wystąpienia
pustych przestrzeni, szczególnie w dolnej części rury (podbicie „pach” przewodu), a
zagęszczenie nie może być mniejsze niż 85% zmodyfikowanej próby Proctor`a. Warstwa
obsypki grubości 5 cm układana bezpośrednio na podsypce i bezpośrednio pod przewodem nie
powinna być zagęszczana bardziej niż do stanu średniego zagęszczenia. Zostanie ona
dogęszczona podczas zagęszczania kolejnych warstw konstrukcyjnych w strefie ułożenia
przewodu i pozwoli na jego elastyczne ułożenie. Pod złączami należy wykonać zagłębienia pod
kielichy, aby przewody nie opierały się na złączach.
W przypadku wystąpienia w podłożu wykopu gruntów miękkoplastycznych kanały należy
posadowić na podłożu przygotowanym z warstw (kolejność warstw podano od dna wykopu):
a. pospółka stabilizowana cementem, grub. warstwy 20 cm (80 kg cementu na 1 m3 pospółki);
b. warstwa piasku zagęszczonego do ID = 0,98, o grub. 10 cm.
Wykopy zlokalizowane w pasie dróg dojazdowych zagęścić w dalszej części gruntem piaszczystym
nowym tak, aby wskaźnik zagęszczenia gruntu wynosił IS=0,98÷1,00 (zgodny z wymaganiami
administratora drogi).
Roboty ziemne należy wykonywać zgodnie z PN-B-10736:1999 „Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla
przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania”.
W miejscach występowania wody gruntowej wykop odwodnić przy pomocy igłofiltrów.
igłofiltrów Ø50 wpłukiwanych w obsypce do głębokości 1,0 m poniżej rzędnej dna wykopu
w rozstawie co 1,3-2 m po jednej lub obu stronach wykopu (zależnie od poziomu wody
gruntowej w czasie realizacji).
W okresie początkowego odwodnienia (tj. od rozpoczęcia pompowania do ustalenia się
krzywej depresji) prędkość obniżania poziomu wody gruntowej nie może przekroczyć
0,5 m/dobę. Pompowanie w tym okresie należy rozpocząć od minimalnego wydatku pomp
poprzez stopniowe zwiększanie wydajności. Należy regulować wydatek pompowania tak, aby
nie przekroczyć prędkości obniżania poziomu wód gruntowych.
Z uwagi na wysoki poziom wód gruntowych, na odcinkach wykopów głębokich przy
zwartej zabudowie należy wykonać przekopy kontrolne w celu ustalenia poziomu wód
gruntowych w czasie realizacji budowy. W przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych
należy opracować projekt odwodnienia, aby zabezpieczyć się przed uszkodzeniem budynków
w trakcie prac odwodnieniowych.
7.2. Montaż kolektorów z rur kamionkowych
Montaż rur kamionkowych kielichowych prowadzić zgodnie z Instrukcją projektowania
i budowy przewodów kanalizacyjnych z rur z kamionkowych. Do budowy kolektorów należy
stosować rury nieuszkodzone, pełnościenne, odpowiedniej klasy (określone w punkcie 5.1.), oraz
posiadające świadectwo jakości. Podczas wszystkich prac montażowych należy zachować
odpowiednie przepisy i zalecenia BHP.
Przed przystąpieniem do montażu należy sprawdzić niwelety dna wykopu oraz wykonać dołki
montażowe w miejscach połączeń rur. Montaż kolektora należy rozpocząć od najniższej rzędnej
dna rurociągu tj. od proj. przepompowni ścieków.
Rury należy układać na podsypce piaskowej gr. 20 cm z zagęszczeniem. Zasypka ręcznie
gruntem sypkim ( piasek ) warstwą 30 cm ponad wierzch rury, pozostałą część wykopu
uzupełnić, w zależności od odcinka ręcznie lub mechanicznie z zagęszczeniem co 20 cm.
Po zakończeniu montażu należy przeprowadzić inspekcję kamerą, mogącej potwierdzić
obrazem
z kamery telewizyjnej poprawność wykonania przewodów grawitacyjnych
(prawidłowy spadek, poprawność założenia uszczelek itd.).
7.3. Montaż rurociągów ciśnieniowych
Rury PE należy układać w temperaturze powietrza +5oC do +30oC. Do budowy przewodów
mogą być używane tylko rury, kształtki i łączniki z PE nie wykazujące uszkodzeń np.
wgniecenia, pęknięcia i rysy na ich powierzchni.
Łączenie PE wykonać metodą zgrzewania doczołowego, zamiennie można zastosować
zgrzewanie elektrooporowe.
Rury należy układać na podsypce piaskowej gr. 10 cm z zagęszczeniem. Zasypka ręcznie
gruntem sypkim ( piasek ) warstwą 30 cm ponad wierzch rury, pozostałą część wykopu
uzupełnić również ręcznie z zagęszczeniem.
7.4. Próba szczelności kolektora
W odbiorze na szczelność występują próby na: eksfiltrację i infiltrację wody. W pierwszej
kolejności przeprowadza się próbę na eksfiltrację odcinkami pomiędzy studniami przy długości
do 50,0 m. Osobno należy sprawdzić szczelność studni. Złącza kielichowe powinny zostać
odkryte. Woda do badanego odcinka musi byś doprowadzona z powierzchni terenu
grawitacyjnie. Nie wolno napełniać kanału wodą pod ciśnieniem. Czas napełniania odcinka nie
powinien byś krótszy od 1 h dla spokojnego napełnienia i odpowietrzenia przewodu. Czas próby
powinien wnosić co najmniej 8 h. Na złączach nie powinny pokazać się krople wody. Kolektor
jest szczelny, jeżeli dopełnienie ilości wody w rurociągu w czasie próby nie wynosi więcej niż
0,39 dm3/m2 powierzchni rury. W przypadku nieszczelnego złącza awarię usunąć, a próbę
powtórzyć.
Próbę na infiltrację przeprowadzić należy w przypadku występowania wody gruntowej na
poziomie posadowienia kolektora. Przeprowadza się ją dla całego odcinka sieci od końcowej
studzienki zgodnie z jego spadkiem. Wiąże się to z przerwami odwodnienia wykopu. Próbę
należy wykonać zgodnie z PN – 92/B – 10735 i PN- EN 1610 : 2002.
7.5. Próba szczelności rurociągów ciśnieniowych
Próby szczelności należy dokonywać dla sprawdzenia wytrzymałości rur i szczelności
połączeń zgodnie z PN-81/B-10725 metodą prób hydraulicznych. Próbę należy przeprowadzić
po ułożeniu przewodu i przysypaniu z podbiciem obu stron rur dla zabezpieczenia przed
przesuwaniem się przewodu. Wszystkie złącza powinny być odkryte dla możliwości
sprawdzenia ewentualnych przecieków. Należy zwracać uwagę na całkowite wypełnienie
przewodu wodą przed podnoszeniem ciśnienia. Odcinek poddany próbie nie powinien
przekraczać 200 m.
Wszystko należy wykonać z normą: PN-81/B-10725 "Wodociągi. Przewody zewnętrzne.
Wymagania i badania przy odbiorze" oraz zeszyt nr 3 COBRI Instal.
7.6. Instalacje wewnętrzne
Całość robót wykonać zgodnie z wiedzą i sztuką fachową, „Warunkami technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Tom 2. Instalacje sanitarne i
przemysłowe”, z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury - w sprawie warunków technicznych
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75 z 2002r. Poz.690, z
późniejszymi zmianami), z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru instalacji
wodociągowych” COBRTI INSTAL - Zeszyt 7, z „Warunkami technicznymi wykonania i
odbioru instalacji kanalizacyjnych” COBRTI INSTAL - Zeszyt 12, z „Warunkami technicznymi
wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych” COBRTI INSTAL - Zeszyt 5, oraz z
obowiązującymi przepisami, normami branżowymi i przepisami BHP.
Projektuje się wymianę instalacji elektrycznej dla potrzeb oświetlenia i gniazd
wtyczkowych, przewodami kabelkowymi YDY(żo) o przekroju odpowiednio 3(5)x1,5 (2,5)
mm2 układanymi pod tynkiem lub w korytach kablowych. Dla urządzeń pomiarowych oraz
zasilających urządzenia technologiczne zastosować okablowanie zgodne z wytycznymi
producenta urządzenia.
W całym obiekcie należy stosować osprzęt hermetyczny oraz wykonać połączenia
wyrównawcze wszystkich elementów przewodzących.
Całość robót wykonać zgodnie z wiedzą i sztuką oraz „Warunkami technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlanych”
7.7. Ochrona przeciwporażeniowa
Jako środek ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym należy zastosować szybkie
wyłączenie zasilania z zastosowaniem zabezpieczeń bezpiecznikowych w zakresie
projektowanych urządzeń. Jako dodatkowy środek ochrony przed porażeniem prądem
elektrycznym zastosować należy wyłączniki różnicowo-prądowe. Przewód ochrony „PE”
oznaczyć kolorem żółto-zielonym, ze szczególną dokładnością wykonać jego połączenie
zapewniając mu odpowiednią siłę docisku i styk. Zabrania się łączenia przewodu „PE”
z przewodem neutralnym „N” za miejscem rozdziału, jak również dzielenia go wyłącznikami lub
bezpiecznikami.
W budynku wykonać główną szynę wyrównawczą wykonaną z bednarki FeZn30x4 lub
płaskownika miedzianego Cu 30x3 mocowanego do ściany poprzez izolatory 1kV łącząc z nią
metalowe rury wody, kanalizacji, szynę PE, oraz obudowy tablic rozdzielczych. Na szynie
należy zainstalować zaciski śrubowe. Wszystkie połączenia elementów miedzianych
z ocynkowanymi bądź aluminiowymi należy wykonać poprzez złączki eliminujące bezpośredni
kontakt miedzi z ocynkiem bądź aluminium. Wartość oporności powinna być nie większa niż
10Ω.
Ochronę przeciwporażeniową wykonać zgodnie z obowiązującymi normami
i przepisami. Po wykonaniu instalacji dokonać sprawdzenia skuteczności działania wyłącznika
ochronnego oraz w trybie natychmiastowym po podaniu napięcia dokonać pomiarów
elektrycznych.
8. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY.
Wszystkie roboty związane z montażem sieci winny być prowadzone zgodnie
z zachowaniem przepisów BHP. Poza ogólnymi zasadami obowiązującymi przy wykonywaniu
robót ziemnych, montażowych, transportowych oraz obsługi sprzętu mechanicznego przy
wykonywaniu instalacji technologicznych należy przestrzegać przepisy z Rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia 6.02.2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych (DZ.U. nr 47, Poz. 401 z 2003 r.).
9. DANE O OCHRONIE ZABYTKÓW.
W przypadku odsłonięcia obiektów archeologicznych roboty należy przerwać, znalezisko
zabezpieczyć i niezwłocznie powiadomić o tym Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków
(Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162,
poz. 1568, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 238, poz. 2390 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 362)
z późniejszymi zmianami).
10. PRZEDMIAR ROBÓT, WYPIS Z EWIDENCJI GRUNTÓW, ORYGINAŁ MAPY
II. CZĘŚĆ GRAFICZNA.
1. PROJ. ZAGOSPODAROWANIA TERENU - przepompownia „Górażdże-Dworcowa”
Rys. nr 1
2. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” - rzut
Rys. nr 2
3. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – przekrój A-A
Rys. nr 3
4. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – przekrój B-B
Rys. nr 4
5. PODWIESZENIE PIONU TŁOCZNEGO
Rys. nr 5
6. PODPORA RUROCIĄGU SSAWNEGO
Rys. nr 6
7. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW „GÓRAŻDŻE-DWORCOWA” – komora kraty
Rys. nr 7
8. STUDNIA KANALIZACYJNA BETONOWA
9. SCHEMAT IDEOWY ZASILANIA I POMIARU
Rys. nr 8
Rys. nr E-1