popularyzatorski opis rezultatów projektu
Transkrypt
popularyzatorski opis rezultatów projektu
Nr wniosku: 212890, nr raportu: 19594. Kierownik (z rap.): Dr Agata Weronika Pomorska „Szczotki polimerowe szczepione z powierzchni tlenku cynku w formie nanokrystalicznego filmu oraz nanocząstek” Dr. Agata Pomorska- kierownik projektu, Prof. Szczepan Zapotoczny- opiekun naukowy Staż podoktorski FUGA2 wykonywany przez dr Agatę Pomorską na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego miał na celu opracowanie metody otrzymywania uporządkowanych przewodzących i fotoaktywnych szczotek polimerowych na powierzchni tlenku cynku o nanostrukturalnej topografii jako perspektywicznego nowego materiał do otrzymania ogniw fotowoltaicznych. Struktura takich szczotek składających się z pojedynczych łańcuchów polimerowych przyczepionych jednym końcem do powierzchni i rozciągniętych w kierunku prostopadłym do niej (jak w szczotce) umożliwiałaby kierunkowe przewodzenie prądu lub zbieranie i kierunkowe przekazywanie energii zaabsorbowanego światła wzdłuż pojedynczych łańcuchów polimerowych, co jest istotne dla poprawy wydajności przyszłych ogniw słonecznych. Praca na rzecz tego projektu zaowocowała min. stworzeniem unikatowego układu do monitorowania wzrostu szczotek polimerowych w czasie przy pomocy tzw. mikrowagi kwarcowej (QCM) w atmosferze gazu szlachetnego. Urządzenie to umożliwia detekcję zmian w strukturze polimerowej powłoki osadzanej na krysztale kwarcu. Początkowo monitorowano struktury modelowego polimeru, PNIPAM, stosując kontrolowaną polimeryzację rodnikową (SI-ATRP), która to metoda polimeryzacji jest wykorzystywana to syntezy przewodzących szczotek. Struktura tej makrocząsteczki jest zależna od warunków polimeryzacji. PNIPAM przyjmuje globularna bądź rozciągniętą strukturę w zależności od temperatury jak i składu rozpuszczalnika. Otrzymane wyniki na płaskim złotym substracie oraz nanostrukturalnym tlenku cynku w temperaturze pokojowej pozwoliły na opracowanie „przepisu” na otrzymanie gęstych i rozprostowanych struktur szczotkowych. Otrzymane rezultaty mają zasadniczy wpływ na dopasowanie parametrów analogicznej reakcji syntezy dla przewodzących szczotek polimerowych w kontekście ich kształtu i uporządkowania na danej topografii. Dlatego w kolejnym etapie skupiono się na syntezie szczotek przewodzących na nanokrystalicznym tlenku cynku. Szczotki te maja strukturę drabinkową, w której podstawowa część jest syntezowana przy pomocy SI-ATRP, a druga poprzez polimeryzację matrycową grup bocznych. Powstałe makrocząstki mają zdolność do przenoszenia ładunku. Standardowe warunki tych modyfikacji powodowały degradację nanokrystalicznego tlenku cynku. W toku badań projektu udało się jednak zoptymalizować warunki reakcji i wstępne badania mikroskopowe potwierdzają stabilność układu wybranych szczotek przewodzących na nanokrystalicznym tlenku cynku. W kolejnym etapie pracy wsparto opracowywanie syntezy fotoaktywnych szczotek polimerowych na gładkich powierzchniach tlenku krzemu. Zmiany w ich strukturze były monitorowane przy pomocy QCM w celu zoptymalizowania ich gęstości. Zsyntezowany układ poddany zostały charakteryzacji fotofizycznej, której wyniki sugerują, że ma on potencjał jako materiał efektywnie zbierający światło słoneczne i umożliwiający lepszą kontrolę nad przekazywaniem zaabsorbowanej energii światła. W toku równoległych badań w ramach projektu przeprowadzono szereg eksperymentów w celu uzyskania nanostrukturalnego filmu tlenku cynku w formie cienkich igieł. Taki kształt pozwala na zwiększenie powierzchni łączącej materię organiczną i nieorganiczną w perspektywicznych ogniwach fotowoltaicznych. Uzyskane wyniki opublikowane zostały w formie artykułu naukowego w czasopiśmie Polymer, a dwa kolejne manuskrypty są przygotowywane do publikacji.