2. CEL STUDIÓW, UPRAWNIENIA, MODEL KSZTAŁCENIA

2. CEL STUDIÓW, UPRAWNIENIA,
MODEL KSZTAŁCENIA
2.1. Cel studiów
Najważniejszym celem studiów podyplomowych NEUROLOGOPEDIA jest
zapoznanie słuchaczy z metodyką pracy neurologopedy oraz z teoretycznymi
podstawami tego zawodu. Osiągnięciu tego efektu służą cele szczegółowe, z których
najważniejsze to:
 zdobycie przez słuchaczy wiedzy na temat medycznych podstaw pracy
neurologopedy (wiedza z zakresu neurologii, psychiatrii, neuropsychologii),
 zdobycie wiedzy na temat językowych podstaw neurologopedii (nauka o
komunikowaniu i jego psycho- i neurologicznym podłożu: psycholingwistyka
i neurolingwistyka), a także zdobycie umiejętności tworzenia i odtwarzania
systemu językowego i kompetencji komunikacyjnej.
 wykształcenie umiejętności diagnozowania osób dorosłych i dzieci z
problemami komunikacyjnymi wynikającymi z uszkodzeń lub dysfunkcji
ośrodkowego układu nerwowego,
 zapoznanie słuchaczy ze strategią postępowania logopedycznego w
przypadkach różnorodnych problemów z mową o podłożu neurologicznym,
 wykształcenie umiejętności programowania i prowadzenia
logopedycznej zarówno z dziećmi, jak i osobami dorosłymi.
terapii
 wykształcenie umiejętności współpracy neurologopedy nie tylko z pacjentem,
ale także z jego otoczeniem.
Studia mają bezpośrednio przygotować absolwenta do podjęcia pracy w
zawodzie neurologopedy, zarówno w różnego typu placówkach opiekuńczych, jak i
medycznych oraz w gabinetach logopedycznych. Osiągnięciu tego celu służą
prowadzone na uczelni zajęcia audytoryjne, zajęcia warsztatowe, a także praktyki w
różnych instytucjach opiekuńczo-wychowawczych (ośrodek wczesnej interwencji,
oddział szpitalny, gabinet logopedyczny, dom opieki społecznej itp.) oraz praca
własna słuchaczy (m.in. pisanie pracy dyplomowej).
2.2. Uprawnienia
Absolwent studiów ma prawo posługiwać się tytułem zawodowym
neurologopedy. Studia uprawniają do pracy w ośrodkach opiekuńczych i
wychowawczych (szkoły specjalne, ośrodki wczesnej interwencji, przedszkola i
szkoły integracyjne, domy opieki społecznej, sanatoria itp.) oraz w placówkach służby
zdrowia (np. na oddziałach rehabilitacyjnych, psychiatrycznych itp.), a także do
prowadzenia terapii neurologopedycznej w praktyce prywatnej.
Uwaga!
Ukończenie studiów podyplomowych nie jest równoważne ze zdobyciem
specjalizacji neurologopedycznej w ramach służby zdrowia i odbyciem stażu
zawodowego.
2.3. Ogólny model kształcenia
Logopedia to kierunek łączący w sobie różne treści i wiedzę z kilku dziedzin.
Nauka ta bowiem zrodziła się jako gałąź fonetyki stosowanej, czyli działu
językoznawstwa. Wspomaga się jednak metodologią wypracowaną przez nauki
społeczne. Terapia osób z nierzadko bardzo rozległymi i złożonymi problemami
zdrowotnymi nie byłaby możliwa bez elementarnej znajomości wybranych zagadnień
z nauk medycznych oraz nauk o zdrowiu.
Także neurologopedia jest specjalnością interdyscyplinarną, bazującą na
wiedzy z zakresu nauk humanistycznych, społecznych oraz nauk o zdrowiu i nauk
medycznych. Program kształcenia studiów neurologopedycznych obejmuje zatem 5
modułów odpowiadających wybranym zagadnieniom z trzech obszarów kształcenia.
Również efekty kształcenia na kierunku Logopedia odnoszą się do trzech dziedzin
(Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym, Dz.U. z 2012 r., poz. 572; Rozporządzenie
Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. w sprawie
Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, Dz. U. z 2011 r., Nr 253, poz.
1520)
Moduł I tworzą przedmioty z zakresu Komunikacji językowej i jej aspektów
neuro- i psychologicznych. Modułowi temu przyporządkowano 30 godzin wykładów
i 3 punkty ECTS. Przedmioty wchodzące w skład tego bloku należą do nauk
humanistycznych i społecznych:
1. NL/KJ1: Neurolingwistyka – 10 w, 1 ECTS (sem. I, zal.)
2. NL/KJ2: Psycholingwistyka – 10 w, 1 ECTS (sem. I, zal.)
3. NL/KJ3: Neuropsychologia – 10 w, 1 ECTS (sem. I, zal.)
Moduł II to przedmioty z bloku medycznego. W planie studiów przypisano im
45 godz. dydaktycznych i 7 punktów ECTS: Przedmioty wchodzące w skład tego
modułu należą do nauk medycznych:
1. NL/BM1: Neurologia dziecięca – 12 w, 2 ECTS (sem. I, zal.)
2. NL/BM2: Neurologia dorosłych – 12 w, 2 ECTS (sem. II, zal.)
3. NL/BM3: Psychiatria dzieci – 8 w, 1 ECTS (sem. I, zal.)
4. NL/BM4 Psychiatria dorosłych – 8 w, 1 ECTS (sem. II, zal.)
5. NL/BM5: Diagnostyka radiologiczna schorzeń neurologicznych – 5 w, 1 ECTS
(sem. I, zal.)
Na moduł III składają się przedmioty z bloku terapii zaburzeń komunikacji
dzieci. Obszerny moduł obejmuje 80 godzin dydaktycznych, którym przyznano 18
punktów ECTS. Przedmioty z tego bloku wchodzą w zakres nauk o zdrowiu i nauk
społecznych:
1. NL/TD1: Terapia SLI i zaburzeń afatycznych u dzieci – 8 w + 4 ćw., 2 ECTS
(sem. I, zal. z oc..)
2. NL/TD2: Terapia dysartrii u dzieci – 4 w + 8 ćw., 4 ECTS (sem. I, E.)
3. NL/TD3: Terapia zaburzeń płynności mowy u dzieci – 4 w + 4 ćw., 2 ECTS
(sem. I, zal. z oc.)
4. NL/TD4: Wczesna interwencja logopedyczna – w koncepcji NDT-Bobath
i w metodzie Rodolfo Castillo-Moralesa – 8 w + 4 ćw, 2 ECTS (sem. I, zal. z
oc.)
5. NL/TD5: Zaburzenia mowy u dzieci z zespołami genetycznymi – 8 w + 4 ćw.,
2 ECTS (sem. I, zal. z oc.)
6. NL/TD6: Elementy SI w diagnozie i terapii logopedycznej – 4 w + 4 ćw., 2
ECTS (sem. I, zal. z oc.)
7. NL/TD7: Wczesna interwencja logopedyczna u dzieci z całościowymi
zaburzeniami rozwoju – 4 w + 12 ćw., 4 ECTS (sem. I, E)
Moduł IV to blok terapii zaburzeń komunikacji dorosłych. Przeznaczono
nań 85 godz. dydaktycznych, którym przypisano 16 punktów ECTS. Przedmioty z
tego modułu realizują treści z zakresu nauk o zdrowiu i nauk społecznych:
1. NL/TS1: Terapia zaburzeń mowy w afazji – 8 w + 12 ćw., 4 ECTS (sem. I, zal.
z oc.)
2. NL/TS2: Terapia dysartrii u dorosłych – 4 w + 4 ćw., 2 ECTS (sem. I, zal. z
oc.)
3. NL/TS3: Terapia zaburzeń płynności mowy u dorosłych – 8 w 4 ćw., 2 ECTS
(sem. I, zal. z oc.)
4. NL/TS4:
Terapia
zaburzeń
mowy
pacjentów
z
chorobami
neurodegradacyjnymi i schzofazja – 8 w + 4 ćw., 2 ECTS (sem. I, zal. z oc.)
5. NL/TS5: Terapia osób laryngektomowanych – 4 w + 8 ćw., 2 ECTS (sem. I,
zal. z oc.)
6. NL/TS6: Terapia mowy u osób z całościowymi zaburzeniami rozwoju – 4 w + 8
ćw., 2 ECTS (sem. I, zal. z oc.)
7. NL/TS7: Dysfagia – 5 w + 4 ćw, 2 ECTS (sem. I, zal. z oc.)
Na moduł V składają się przedmioty dotyczące organizacji pracy
neurologopedy. Przeznaczono na nie 88 godzin dydaktycznych i przypisano 16
punktów ECTS. Przedmioty wchodzące w skład tego modułu należą do nauk o
zdrowiu i nauk społecznych:
1. NL/OP1: Praca z dzieckiem przejawiającym trudne zachowania – 8 w, 1 ECTS
(sem. I, zal.)
2. NL/OP2: Warsztat neurologopedy – 4 ćw., 1 ECTS (sem. I, zal.)
3. NL/OP3: Praca neurologopedy z zespołem terapeutycznym i rodziną pacjenta
– 12 ćw., 2 ECTS (sem. I, zal. z oc.)
4. NL/OP4: Logorytmika z elementami psychomotoryki – 8 ćw., 1 ECTS (sem. I,
zal.)
5. NL/OP5: Terapia logopedyczna – 40 war., 3 ECTS (sem. II, zal.)
6. NL/OP6: Seminarium dyplomowe – 10 sem., 7 ECTS (sem. II, zal.)
7. NL/OP7: Wykłady gościnne – 6 w, 1 ECTS (sem. I, II zal.)
W sumie program studiów obejmuje 328 godzin, w tym 170 godziny wykładów,
108 godzin ćwiczeń oraz 50 godzin zajęć warsztatowych i praktyk.
Wiedza przekazywana w niektórych modułach ma charakter teoretyczny. Tak jest
na przykład na module medycznym – od neurologopedy nie wymaga się bowiem
leczenia czy stawiania diagnoz, a jedynie ugruntowanej wiedzy z tego zakresu
(logopeda musi rozumieć treść diagnozy lekarskiej, musi wiedzieć, jakie objawy
towarzyszą określonym schorzeniom, musi odczytać wyniki badań itp.). Również
moduł kształcenia językowego nastawiony jest głównie na przekazywanie wiedzy,
mniej na kształtowanie umiejętności. Takie nastawienie mają moduły III-V,
kształtujące umiejętności stawiania diagnozy i programowania terapii pacjentów z
rozmaitymi uszkodzeniami ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.