Kryteria jakościowe dla E10 i B5 w oparciu o światową kartę paliw
Transkrypt
Kryteria jakościowe dla E10 i B5 w oparciu o światową kartę paliw
PRACE NAUKOWE POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ z. 98 Transport 2013 Ewa Rostek Instytut Transportu Samochodowego, Centrum Bada Materiaowych i Mechatroniki Maciej Babiak Politechnika Poznaska, Instytut Silników Spalinowych i Transportu KRYTERIA JAKO CIOWE DLA E10 I B5 W OPARCIU O WIATOW KART PALIW Rkopis dostarczono, kwiecie 2013 Streszczenie: Artyku zawiera kryteria jakociowe jakie spenia musz komponenty biopaliwowe suce do sporzdzania mieszanek etanolowych (E10) do silników o zaponie iskrowym oraz mieszanek paliwowych B5 stosowanych do zasilania silników o zaponie samoczynnym. Kryteria jakociowe opieraj si na wytycznych wiatowej Karty Paliw (WWFC) wydanie 4. W pracy przedstawiono take podzia biopaliw ze wzgldu na stopie skomercjalizowania technologii wytwarzania. Biopaliwa podzielono na obecnie stosowane biopaliwa "konwencjonalne" i przeszociowe biopaliwa "zaawansowane". Sowa kluczowe: biopaliwa konwencjonalne, biopaliwa zaawansowane, wiatowa Karta Paliw 1. WPROWADZENIE Biopaliwa zaczy by produkowane pod koniec XIX wieku, kiedy to zaczto wytwarza etanol z kukurydzy, a Rudolf Diesel uruchomi pierwszy silnik na olej arachidowy. Do 1940 roku biopaliwa postrzegane byy jako opacalne paliwa transportowe, ale spadajce ceny paliw kopalnych powstrzymay ich dalszy rozwój. Zainteresowanie komercyjn produkcj biopaliw do celów transportowych wzroso ponownie w poowie lat 70-tych i byo to zwizane z wytwarzaniem etanolu z trzciny cukrowej w Brazylii oraz z kukurydzy w Stanach Zjednoczonych. Polityka wsparcia dla biopaliw opiera si gownie na kwestiach bezpieczestwa energetycznego, w poczeniu z deniem do utrzymania sektora rolnego i rewitalizacji gospodarki wiejskiej. W ostatnich latach nacisk na redukcj emisji dwutlenku wgla pochodzcego z sektora transportu sta si wanym czynnikiem rozwoju biopaliw, szczególnie w krajach nalecych do Organizacji Wspópracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Jednym z najbardziej 558 Ewa Rostek, Maciej Babiak powszechnych rodków wsparcia jest tzw. mandat mieszania, okrelajcy odsetek biopaliw, które musz by stosowane w transporcie drogowym. Biopaliwa dzieli si na biopaliwa pierwszej, drugiej i trzeciej generacji, ale samo paliwo moe by klasyfikowane w róny sposób w zalenoci od zaawansowania technologii otrzymywania, bilansu emisji gazów cieplarnianych czy rodzaju surowca uywanego do jego produkcji. W niniejszym artykule klasyfikacji biopaliw dokonano na podstawie kryterium zaawansowania technologii i wprowadzono podzia na konwencjonalne i zaawansowane biopaliwa. Bilans emisji gazów cieplarnianych zaley zarówno od surowca, jak i od procesu wytwarzania, dlatego wane jest, aby istniaa wiadomo, e otrzymywanie zaawansowanych biopaliw nie zawsze jest korzystniejsze od otrzymywania konwencjonalnych biopaliw. Pod pojciem konwencjonalne technologie biopaliwowe rozumie si obecnie procesy produkcji biopaliw stosowane na skal przemysow. Biopaliwa otrzymywane t droga s powszechnie okrelane jako biopaliwa pierwszej generacji, a przykadem mog by takie biopaliwa jak etanol z cukru i skrobi, oparty na uprawach rolin olejowych i oleju rolinnym biodiesel, a take biogaz pochodzcy z fermentacji beztlenowej. Typowe surowce stosowane w tych procesach to trzcina i burak cukrowy, zawierajce skrobi kukurydza i zboa np. pszenica, roliny oleiste takie jak rzepak (olej rzepakowy) czy soja, a w niektórych przypadkach take tuszcze zwierzce i zuyty olej spoywczy. Zaawansowane technologie biopaliwowe to technologie otrzymywania biopaliw, które s obecnie jeszcze w fazie bada i rozwoju, technologie pilotaowe lub demonstracyjne. Otrzymywane ta drog biopaliwa okrela si powszechnie jako biopaliwa drugiej lub trzeciej generacji. Do zawansowanych biopaliw zalicza si np. hydrorafinowany olej rolinny (HVO) oparty na tuszczu zwierzcym i oleju rolinnym, a take biopaliwa otrzymywane z biomasy lignocelulozowej, np. celulozowy etanol, biopaliwa z procesów BtL oraz biogaz syntetyczny (bio-SG). Nowe technologie bdce obecnie w fazie bada i rozwoju to np. produkcja biopaliwa na bazie alg oraz zamiana cukrów na biopaliwa typu diesel z wykorzystaniem biologicznych lub chemicznych katalizatorów. W tablicy 1 przedstawiono aktualnie stosowane technologie produkcji biopaliw ciekych i gazowych. Tablica 1 Stopie komercjalizacji poszczególnych technologii otrzymywania biopaliw silnikowych Biopaliwa zaawansowane technologie na etapie B+R Bioetanol Biopaliwa typu diesel Inne paliwa i dodatki Biopaliwa konwencjonalne technologie na etapie komercjalizacji technologie skomercjalizowane Etanol z cukru i rolin zawierajcych skrobi Hydrorafinowane oleje rolinne Biodiesel z transestryfikacji Etanol z celulozy Biodiesel z alg; BtL diesel wglowodory na bazie (gazyfikacja + proces cukrów FT) Paliwa nowatorskie (np. Biobutanol, DME, furanowe) paliwa z pirolizy Biometan wodór technologie demonstracyjne Biogaz syntetyczny Wszystkie inne nowe paliwa Gazyfikacja + reforming Metanol Biogaz z fermentacji beztlenowej Biogaz z reformingu biopaliwa cieke biopaliwa gazowe Kryteria jakociowe dla E10 i B5 w oparciu o wiatow Kart Paliw 559 2. WYMAGANIA WIATOWEJ KARTY PALIW DLA ETANOLU I BIODIESLA Tak jak w przypadku benzyny i oleju napdowego, jako biopaliw musi odpowiada potrzebom i moliwociom technologii silników spalinowych i pojazdów. Celem wiatowej Karty Paliw (WWFC) jest promowanie w skali globalnej jakoci paliw, która zapewnia optymaln praca silnika, która charakteryzowaa by si wyszymi wartociami wskaników pracy, zmniejszeniem zuycia paliwa, wiksz trwaoci oraz moliwie najmniejsz emisj toksycznych skadników spalin. Zarówno etanol jak i biodiesel, jako paliwa odnawialne, mog w znaczny sposób przyczyni si do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych. Kluczem do osignicia niskiej emisji jest zrównowaona produkcja dobrej jakoci biopaliw oraz prawidowa dystrybucja gotowych paliw, tak aby zachoway dobr jako w caym acuchu dostaw. Etanol stosowany jest dzi zarówno jako bezporedni dodatek do paliw, oraz jako surowiec do wytwarzania dodatków do benzyn. Inne obiecujce odnawialne mieszaniny paliwowe do benzyn to m.in. bio-etery (np. eter etylowo-tert-butylowy (ETBE) i eter tert amylo-etylowy (TAEE)), bd bio-alkohole takie jak np. biobutanol. Biorc pod uwag znaczne rónice w otrzymywaniu samych komponentów do sporzdzania mieszanek paliwowych wiatowa Karta Paliw skupia si na opracowaniu kryteriów jakociowych dla skadników mieszanek a nie na gotowych biopaliwach. Wytyczne dotycz gównie komponentów pozwalajcych na skomponowanie biodiesla z 5 % zawartoci biododatków oraz benzyny z 10 % zawartoci etanolu. Powstae biopaliwa powinny take spenia zalecenia zawarte w WWFC dla rónych kategorii paliw rynkowych. wiatowa Karta Paliw zawiera kryteria jakociowe jakie spenia musi bezwodny 100 % etanol (E100) przeznaczonych do mieszania, z pochodzca z ropy naftowej benzyn, w celu skomponowania mieszanki zawierajcej maksymalnie 10 % etanolu (E10). Takie paliwo nadaje si do uytku w pojazdach wyposaonych w silniki o zaponie iskrowym. Mieszanki o wikszej zawartoci etanolu ni dla E10 mog by stosowane tylko w pojazdach, których silniki s specjalnie przystosowane do spalania tego rodzaju paliw. Utrzymanie dobrej jakoci paliwa wymaga dobrych praktyk podczas caego procesu produkcji, blendowania, ale take podczas dystrybucji i przechowywania. Z uwagi na korozyjne oddziaywanie wody na elementy silnika, etanol i mieszanki etanolowe nie mog by ni zanieczyszczone. W tablicy 2 umieszczono wymogi WWFC stawiane paliwom bioetanolowym. 560 Ewa Rostek, Maciej Babiak Tablica 2 Wymagania dla E100 wykorzystywanego do komponowania mieszanek paliwowych zawierajcych 10 % etanolu (E10) Waciwo Zawarto bezwodnego etanolu oraz alkoholi wyszych Zawarto alkoholi wyszych C3-C5 Zawarto metanolu Zawarto wody Warto Jednostka min 99.2 % m/m PN-EN 15721 ASTM D5501 Metoda badawcza max 2 % m/m PN-EN 15721 max 0.5 % m/m PN-EN 15721, ASTM D5501 max 0.3 % m/m PN-EN 15489, ASTM E203 okrela producent kg/m3 ASTM D4052 Przewodnictwo waciwe max 500 μS/m ASTM D1125 Zawarto nieorganicznych chlorków max 10.0 mg/l PN-EN 15484 or PN-EN 15492, ASTM D7319, D7328 max 4 mg/kg PN-EN 15492, ASTM D7318, D7319, D7328 max 0.100 ppm PN-EN 15488, ASTM D1688 metoda A max 10 max 1 mg/l % m/m Gsto Zawarto siarczanów Zawarto miedzi Zawarto zanieczyszcze organicznych Zawarto fosforu Zawarto siarki Zawarto metali cikich max 0.50 mg/l max 10 mg/kg lub ppm nie wykrywalna, nie dopuszcza si celowego dodania Zawarto materiaów nielotnych (sucha pozostao) max 5 mg/100 ml pHe 6.5 - 9 --- "pHe-like" Zawarto kwasów (w przeliczeniu na kwas octowy) Wygld Kolor 1 1 6-8 --- 0.007 max % m/m JIS JAAS001-6.4 PN-EN 15487, ASTM D3231 PN-EN 15486, ASTM D5453(<20 ppm) ICP-AES, ogólne wskazówki dotyczce wykonywania analiz ICP ladowej zawartoci pierwiastków znale mona w ASTM D7260 PN-EN 15691, ASTM D381 ASTM D6423 PN-EN 15490 PN-EN 1541, ASTM D1613 ciecz jasna, przejrzysta, bez metoda wzrokowa widocznych zanieczyszcze i osadów wymagania lokalne metoda wzrokowa W ASTM D6423 zdefiniowano empirycznie pojcie pHe. W metodach podajcych "pHe-like" warto pH nie jest zdefiniowana dla rozpuszczalników niewodnych. Wszelkie pomiary pH w rozpuszczalnikach niewodnych s zdefiniowane przez urzdzenia pomiarowe i zmodyfikowane odpowiednimi procedurami pomiarowymi. Dlatego te dla tej samej próbki wartoci te mog si róni. Kryteria jakociowe dla E10 i B5 w oparciu o wiatow Kart Paliw 561 Dopuszczaln zawarto denaturatu w paliwie etanolowym okrelaj rozporzdzenia krajowe. Dopuszczalne biododatki do paliw do silników o zaponie iskrowym to, zgodnie z PN-EN 228 lub ASTM D4814, eter etylowo-tert-butylowy (ETBE), eter tert-butylometylowy (MTBE), alkohol tert-butylowy (TBA), izobutanol (2-metylo 1-propanol) i izopropanol (2-propanol). Wszystkie ww. substancje mog by dodawane samodzielnie bd te razem – wyjtek stanowi izobutanol i izopropanol, w przypadku których nie zaleca si stosowania samodzielnego, z uwagi na tworzenie z benzyn niejednorodnej, zawiesistej mieszaniny. Obecnie produkowany biodiesel otrzymywany jest gównie na drodze estryfikacji, ale przyszociowe technologie wytwarzania skupiaj si na syntezie Fischera-Tropscha, pirolizie i procesach BtL (Biomas-to-Liquid). wiatowa Karta Paliw dla biodiesla zawiera kryteria jakociowe jakie spenia musi 100 % biodiesel (B100) przeznaczonych do mieszania, z wytwarzanym z ropy naftowej olejem napdowym, tak aby skomponowana mieszanka zawieraa maksymalnie 5 % biodiesla (B5). Takie paliwo nadaje si o uytku w pojazdach wyposaonych w silniki o zaponie samoczynnym. Biorc pod uwag naturalne waciwoci tego rodzaju paliwa naley zwróci szczególn uwag na proces utleniania zachodzcy ju podczas wytwarzania. Niewaciwe warunki przechowywania - wysoka temperatura, naraenie na dziaanie wody i ekspozycja na wiato znaczco przyspieszaj utlenianie ww. paliwa. Aby temu zapobiec, ju na etapie wytwarzania dodawane s antyutleniacze, które maj za zadanie spowolni proces degradacji i poprawi stabilno oksydacyjn biodiesla. Jednak naduywanie antyutleniaczy moe doprowadzi do tworzenia dodatkowego osadu – dlatego wane jest waciwe dobranie dodatku antyoksydacyjnego – zarówno pod wzgldem rodzaju, jak i iloci. W tablicy 3 przedstawiono wytyczne WWFC odnoszce si do mieszanek paliwowych do silników o zaponie samoczynnym. Tablica 3 Wymagania dla B100 wykorzystywanego do komponowania mieszanek paliwowych zawierajcych 5 % biodiesla Waciwo Warto Jednostka Metoda badawcza Zawarto estrów min 96.5 % m/m PN-EN 14103 Zawarto estru metylowego kwasu linolenowego max 12.0 % m/m PN-EN 14103 Zawarto estrów metylowych wielonasyconych kwasów tuszczowych (Ï 4 wizania podwójne) max 1 % m/m PN-EN 15779 Stabilno oksydacyjna metod przyspieszonego utleniania min 10 hr PN-EN 15751 lub PN-EN 14112 Liczba jodowa max 1301 g I2/100 g PN-EN 14111 Liczba kwasowa max 0.5 mg KOH/g PN-ISO 6618, ASTM D664, D974 562 Ewa Rostek, Maciej Babiak Tablica 3 cd. Wymagania dla B100 wykorzystywanego do komponowania mieszanek paliwowych zawierajcych 5 % biodiesla Waciwo Warto Jednostka Metoda badawcza Zawarto metanolu max 0.20 % m/m PN-EN 14110 Glicerydy Mono-glicerydy max 0.80 % m/m PN-EN 14105, ASTM D6584 Di-glicerydy max 0.20 % m/m PN-EN 14105, ASTM D6584 Tri-glicerydy max 0.20 % m/m PN-EN 14105, ASTM D6584 Gliceryna Wolny glicerol max 0.02 % m/m PN-EN 14105/14106, ASTM D6584 Ogólny glivcerol max 0.25 % m/m PN-EN 14105, ASTM D6584 Gsto okrela producent g/ml PN-EN ISO 3675, ASTM D4052, PN-EN ISO 12185 Lepko kinematyczna w 40ºC 2.0 – 5.02 mm2/s PN-EN ISO 3104, ASTM D445 Temperatura zaponu min 100 ºC PN-EN ISO 3679, ASTM D93 Liczba cetanowa min 51 --- PN-EN ISO 5165, ASTM D613 Zawarto wody max 500 ppm PN-EN ISO 12937 Zawarto wody i osadów max 0.05 % v/v ASTM D2709 Zawarto zanieczyszcze max 24 mg/kg PN-EN 12662, ASTM D2276, D5452, D6217 Zawarto popiou max 0.001 % m/m PN-EN ISO 6245, ASTM D482 Zawarto popiou siarczanowego max 0.005 % m/m PN ISO 3987, ASTM D874 Pozostao po koksowaniu max 0.05 % m/m ASTM D4530 Korozja na elazie max lekka korozja stopie ASTM D665 procedura A Zawarto siarki max 10 ppm PN-EN ISO 20846/20884, ASTM D5453/D2622 Zawarto fosforu max 4 mg/kg PN-EN 14107, ASTM D4951, D3231 Zawarto Na + K max 5 mg/kg PN-EN 14108/14109, PN-EN 14538 Zawarto Ca + Mg max 5 mg/kg PN-EN 14538 Zawarto metali kolorowych bez dodatku --- ASTM D7111 1 2 To ograniczenie moe niepotrzebnie wyklucza pewne surowce. Niektóre rozwizania konstrukcyjne silnika mog wymaga bardziej rygorystycznych kryteriów dla tego parametru. Aby unikn potencjalnie niebezpiecznych obcie napdu pompy wtryskowej dla temperatury niszej ni -20 ºC warto lepko kinematycznej powinna by równa lub mniejsza ni 48 mm2/s. Kryteria jakociowe dla E10 i B5 w oparciu o wiatow Kart Paliw 563 3. PODSUMOWANIE Zapotrzebowanie na pynne noniki energii wykorzystywane w transporcie spowodowao poszukiwania nowych materiaów i technologii obróbki. Obecnie wytwarzane, na skal przemysow, biopaliwa to tzw. biopaliwa I-szej generacji, a wic biopaliwa pochodz z przeróbki substancji organicznej, któr mona wykorzysta take do produkcji poywienia lub pasz. Biopaliwa pierwszej generacji produkowane s przy zastosowaniu konwencjonalnych metod, takich jak fermentacja czy estryfikacja, nie wymagajcych duych nakadów energetycznych. Wykorzystywanie surowców, takich jak trzcina cukrowa, kukurydza, pszenica czy buraki cukrowe, z których mona wyprodukowa pokarm dla ludzi i karm dla zwierzt powoduje, e ich produkcja konkuruje z produkcj ywnoci i nie zawsze starcza surowca na oba procesy. Stosowanie nieodpowiednich jakociowo biopaliw w nowoczesnych silnikach spalinowych moe powodowa pogorszenie parametrów eksploatacyjnych, dlatego wane jest wane jest, aby paliwa te speniay okrelone wymagania jakociowe. wiatowa Karta Paliw dla etanolu i biodiesla zawiera kryteria jakie powinny spenia paliwa zawierajce odpowiednie zawartoci biododatków. Zasada dziaania silników o zaponie iskrowym i zaponie samoczynnym jest znana i niezmienna. Prawidowa i niezawodna praca tych silników nie zaley jednak od pochodzenia wglowodorów z jakich otrzymywane jest paliwo, a jedynie od jego waciwoci, dlatego te paliwa z biododatkami stosowane s w przemyle motoryzacyjnym od dawna. Obiecujcym surowcem do uzyskania ciekych mieszanin wglowodorów syntetycznych jest np. biomasa (procesy BtL) lub substancje odpadowe (procesy WtL). Z uwagi na rónorodno gatunków, technologii otrzymywania oraz pochodzenia surowców do wytwarzania biopaliw, Europejska Platforma Technologiczna Biopaliw promuje podzia biopaliw na otrzymywane obecnie biopaliwa konwencjonalne i przyszociowe biopaliwa zaawansowane. Podzia taki pozwoliby ograniczy ilo rodzajów gatunków biopaliw, a tym samym uatwi uytkownikowi pojazdu wybór waciwego paliwa. Bibliografia 1. Bacovsky, D., Dallos, M., Wörgetter, M.: Status of 2nd Generation Biofuels Demonstration Facilities in June 2010, Report to IEA Bioenergy Task 39, 2010. 2. Bauen, A., Berndes, G., Junginger, M., Londo, M., Vuille, F.: Bioenergy - a sustainable and reliable energy source. A review of status and prospects., IEA Bioenergy: ExCo:2009:06, 2009. 3. Biodiesel Guidelines from the Worldwide Fuel Charter Committee, http://www.acea.be/images/uploads/files/20090423_B100_Guideline.pdf, 2009. 4. Ethanol Guidelines from the Worldwide Fuel Charter Committee, http://www.acea.be/images/uploads/files/20090423_E100_Guideline.pdf, 2009. 5. From 1st- to 2nd-generation Biofuel Technologies: An Overview of Current Industry and RD&D activities, www.iea.org/textbase/papers/2008/2nd_Biofuel_Gen.pdf, OECD/IEA, 2008. 6. Technology Roadmap – Biofuels for Transport, http://www.iea.org/papers/2011/biofuels_roadmap.pdf, 2011. 564 Ewa Rostek, Maciej Babiak THE QUALITATIVE CRITERIA FOR E10 AND B5 BASED ON WORLDWIDE FUEL CHARTER Summary: The paper contain qualitative criteria which the biofuel components have to meet for ethanol (E10) and biodiesel (B5) blends. The qualitative criteria are based on guidelines of fourth edition of Worldwide Fuel Charter (WWFC). In the paper the biofuels classification by the production technology commercialization rate is also presented. The biofuels were divided into two groups of conventional biofuels and future advanced biofuels. Keywords: conventional biofuels, advanced biofuels, Worldwide Fuel Charter