Złoty dom Nerona

kultura
MUSICAL
WSZECH CZASÓW
„Upiór w operze” to trzy godziny porywającej muzyki, najpiękniejsze arie musicalowe w historii, sceny zbiorowe
na miarę największych twórców operowych doby romantyzmu. Ale też coś więcej – romans, który jest
w zasadzie archetypem wszystkich romansów, bez względu na epokę. Mamy trójkąt miłości i zazdrości – młodą
kobietę i dwóch mężczyzn. Dojrzałego mistrza i młodego romantyka. Żaden z nich nie jest bohaterem
jednoznacznym, każdy fascynuje ją inaczej. Wybór dziewczyny okazuje się nie tylko bardzo trudny – jest też
śmiertelnie niebezpieczny.
Premiera musicalu odbyła się w Her Majesty’s Theatre w Londynie 27 września 1986 oraz w Majestic
Theatre w Nowym Jorku 9 stycznia 1988. Prawdopodobnie obejrzało go do tej pory ok. 60 milionów ludzi na
całym świecie. Był wystawiony w ponad 100 miastach ponad 20 krajów na całym świecie, także w Kanadzie,
Nowej Zelandii, Korei, Meksyku, Brazylii i Australii, a teraz
również w Polsce. Świat wykreowany w powieści Gastona Leroux odżył na deskach warszawskiego teatru Roma.
W roli tytułowego upiora występują Łukasz Zagrobelny
i Damian Aleksander, w postać Christine wcielają się
trzy aktorki: Paulina Janczak, Kaja Mianowana i Edyta
Krzemień. Przy warszawskim spektaklu pracowało
500 osób, uszyto 100 par butów i 300 kostiumów.
(Warszawa, Teatr Roma, do 31 października 2008)
W 2007 roku obchodzono 200. rocznicę śmierci
Franciszka Smuglewicza. Z tej okazji Muzeum Narodowe
w Warszawie zaprezentowało wspaniałą, stanowiącą
wielką rzadkość tekę Vestigia delle Terme di Tito. Stanowi
ona owoc współpracy Franciszka Smuglewicza i dwóch
rzymskich artystów: znanego architekta i dekoratora
Vincenza Brenny oraz rytownika, specjalisty od przedstawiania zabytków starożytnych Marca Carloniego.
Teka Vestigia delle Terme di Tito (tytuł nadano zgodnie
z panującym wówczas przekonaniem, że odkryto
84 WITTCHEN
pozostałości Term Tytusa, podczas gdy były
to ruiny znajdującego się tam wcześniej
Złotego Domu Nerona) powstała w Rzymie
w latach 1774–1776, na fali zainteresowania
starożytnością i wykopaliskami prowadzonymi
w Herkulanum i Pompei. Przedstawia malowidła
w Złotym Domu Nerona. Odkryte w końcu XV w.
były źródłem inspiracji dla fresków Rafaela
w Loggiach Watykańskich i nowożytnej dekoracji groteskowej.
Tematyka mitologiczna wystawianego dzieła,
jego malowniczy i dekoracyjny charakter, świeżość barw z pewnością przyciągną nie
tylko archeologów i osoby zainteresowane
antykiem, ale i miłośników sztuki XVIII wieku,
a być może staną się też źródłem inspiracji dla
projektantów i scenografów.
(Muzeum Narodowe w Warszawie,
5 maja – 13 lipca 2008)
Fot. Muzeum Narodowe w Warszawie, Paweł Pyrz/Makata
ZŁOTY DOM NERONA