Grafika inżynierska I, II, III - Akademia Morska – Wydział Mechaniczny
Transkrypt
Grafika inżynierska I, II, III - Akademia Morska – Wydział Mechaniczny
WYDZIAŁ MECHANICZNY AKADEMIA MORSKA w GDYNI Nr 13 Grafika inżynierska I, II, III Przedmiot: Kierunek/Poziom kształcenia: MiBM/studia pierwszego stopnia Forma studiów: stacjonarne Profil kształcenia: ogólnoakademicki Specjalność: Inżynieria Eksploatacji Instalacji/Technologia Remontów Maszyn i Urządzeń Okrętowych/Inżynieria Produkcji Semestr ECTS II III IV 4 3 1 Liczba godzin w tygodniu W C 1 2 2 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 15 30 30 15 90 Razem w czasie studiów: L P Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dot. przedmiotu) 1. Wiedza i umiejętności w zakresie szkoły średniej Cele przedmiotu 1. Pozyskanie podstawowej wiedzy w zakresie technik i metod sporządzania rysunku technicznego, schematów, planów i szkiców odręcznych niezbędnych do przeprowadzenia obsług technicznych maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych, a także wyrobienie umiejętności odczytywania, weryfikowania i posługiwania się dokumentacją techniczno – ruchową maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych. Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur geometrycznych oraz odtworzyć rzeczywiste kształty i wielkości figur geometrycznych przedstawionych w rzutach rozwiązać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według podanego algorytmu dobrać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe elementy rysunku technicznego wymiarować części maszynowe według wybranego systemu wymiarowania z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i geometrycznych sporządzić rysunek wykonawczy części maszynowej na podstawie rysunku złożeniowego z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i geometrycznych oraz oznaczenia chropowatości powierzchni wynikających ze spełnianego przez nią zadania w zespole maszynowym rozpoznawać wymiary główne, linie teoretyczne, układ osi K_W01, K_U22 K_W01, K_U22 K_W01, K_U18, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U13, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U02, K_U13, K_U18, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U02, EKP7 współrzędnych i płaszczyzny bazowe przy odwzorowaniu kształtu kadłuba kształtu kadłuba statku oraz identyfikować elementy strukturalne poszycia kadłuba statku (wręg, węzłówka, wzdłużnik itp.); sporządzić schemat instalacji siłowni okrętowych dla zadanych jej elementów strukturalnych wyjaśnić zasadę wektorowego zapisu geometrii w graficznych bazach danych; posługiwać się narzędziami rysunkowymi komputerowego edytora rysunkowego do wykonywania rysunku technicznego oraz modyfikować rysunek korzystając z poleceń edycyjnych porozumiewać się przy użyciu różnych technik graficznych K_U11, K_U13, K_U18, K_U21, K_U22, K_K06 K_W01, K_U02, K_U21, K_U22 K_U02 K_W; K_U; K_K – symbole efektów kształcenia dla kierunku (W-wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje społeczne) EKP8 Treści programowe: Semestr II Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. Zagadnienia 1 Odniesienie do EKP dla przedmiotu EKP1 1 EKP1 1 1 2 EKP1 EKP1 EKP1 1 4 EKP2, EKP8 EKP2 3 EKP2, EKP8 Liczba godzin W Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy przestrzeni. Pojęcie rzutu i metody rzutowania. Rzuty Monge’a – odwzorowanie elementów przestrzeni (punkt, prosta, płaszczyzna) w rzutach prostokątnych. Przynależność elementów. Elementy wspólne. Równoległość i prostopadłość. Odległości. Pomocnicze płaszczyzny rzutów – układ trzech płaszczyzn wzajemnie prostopadłych, użycie kilku pomocniczych płaszczyzn rzutów (transformacja). Obroty i kłady. Kąty. Zagadnienia dotyczące wielościanów – rzuty wielościanów położonych dowolnie w przestrzeni, przekroje płaszczyznami, przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przenikanie wielościanów. Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia powierzchni obrotowych. Znormalizowane elementy rysunku technicznego: a) formaty arkuszy, b) podziałki, c) grubości, rodzaje i zastosowanie linii rysunkowych, d) pismo techniczne, e) układ rzutni, f) widoki, przekroje, kłady, g) tabliczki znamionowe. Połączenia gwintowe: a) rodzaje gwintów, b) oznaczenia, c) uproszczenia rysunkowe. Połączenia spawane: a) kształty spoin, b) oznaczenia, c) uproszczenia rysunkowe. Koła i przekładnie zębate - uproszczenia rysunkowe. Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: a) szczególne przypadki wymiarowania, b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym. 1 C L/P 19 EKP3 2 EKP3, EKP8 2 EKP3, EKP8 4 3 EKP3, EKP8 EKP4 Semestr III Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Zagadnienia Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: a) szczególne przypadki wymiarowania, b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym. Oznaczenia tolerancji kształtu, położenia i bicia. Oznaczenie chropowatości powierzchni, informacje dodatkowe na rysunku technicznym. Zasady sporządzania rysunków wykonawczych części maszyn. Wykonywanie rysunków i wymiarowanie podstawowych elementów maszyn: a) rysunek wykonawczy części maszyn, b) rysunek złożeniowy. Wymiary główne i linie teoretyczne kadłuba. Schematy instalacji siłowni okrętowych i zasady ich rysowania czytanie schematów instalacji siłowni okrętowych. Zasady sporządzania schematów układów hydraulicznych i pneumatycznych, czytanie schematów układów hydraulicznych i pneumatycznych. Zasady sporządzania schematów instalacji elektrycznej, czytanie schematów instalacji elektrycznej. Czytanie rysunków technicznych oraz schematów instalacji z dokumentacji technicznej statku. Liczba godzin W Ć L 2 Odniesienie do EKP dla przedmiotu EKP4 2 2 EKP4, EKP8 EKP4, EKP8 4 10 EKP5 EKP3, EKP5, EKP8 2 2 EKP6, EKP8 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Komputerowe programy wspomagające rysowanie – edytory rysunków. Organizacja zapisu rysunku do graficznej bazy danych. Układ współrzędnych w edytorze. Współrzędne bezwzględne i względne. Konfigurowanie edytora. Podstawowe narzędzia rysunkowe edytora. Warstwy. Modyfikowanie rysunku. Tworzenie rysunków wykonawczych wybranych części maszynowych. Wymiarowanie i kreskowanie Tworzenie bloków rysunkowych. Zapisywanie, odtwarzanie rysunków, nanoszenie poprawek. 1 Odniesienie do EKP dla przedmiotu EKP7 2 EKP7 2 2 4 EKP7 EKP7 EKP7, EKP5, EKP8 EKP7. EKP4 EKP7, EKP4 EKP5, EKP8 2 2 Metody weryfikacji efektów kształcenia /w odniesieniu do poszczególnych efektów/: Symbol EKP Test Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium EKP1 X EKP2 X EKP3 X Sprawozdanie Projekt Prezentacja Zaliczenie praktyczne X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) X Inne EKP4 X EKP5 X EKP6 X EKP7 X EKP8 X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) X (podczas ćw. projek.) Kryteria zaliczenia przedmiotu: Semestr II III IV Ocena pozytywna (min. dostateczny) Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Uczęszczał na wykłady (dopuszczalne – 3 usprawiedliwione nieobecności). Wykład: zaliczenie - kolokwium z wykładu. Ćwiczenia projektowe - zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych podczas zajęć. Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych oraz zaliczenia kolokwium z wykładu. Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Ćwiczenia projektowe: wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych podczas zajęć. Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych. Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Ćwiczenia projektowe: wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych podczas zajęć. Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych. Uwaga: student otrzymuje ocenę powyżej dst., jeżeli uzyskane efekty kształcenia przekraczają wymagane minimum. Nakład pracy studenta: Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi Szacunkowa liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C 90 15 45 15 L P 2 5 172 8 8 75+45+5 = 125h S Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich 90+2+5=97h Literatura: Literatura podstawowa 1. Lewandowski. Z. Geometria wykreślna. PWN, 1980 2. Dobrzański T. Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2006. 3. Danielewicz J. Rysunek techniczny maszynowy i okrętowy, Wyd. Morskie, Gdynia 1982. 4. Skorek G. Grafika inżynierska. Komputerowy zapis konstrukcji na przykładzie AutoCAD-a. Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni. Gdynia 2012. Literatura uzupełniająca 1. Kochanowski M., Zapis konstrukcji z geometrią wykreślną, wyd. 1. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej. 2. Pikon Andrzej: AutoCAD 201x. 3. AutoCAD Tutor: http://www.cadtutor.net/tutorials/autocad/ Prowadzący przedmiot: Tytuł/stopień, imię, nazwisko Jednostka dydaktyczna 1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot: dr inż. Małgorzata Kotlicka KPT 2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia: dr inż. Grzegorz Skorek KPT mgr inż. Tomasz Kowalewski KPT mgr inż. Jadwiga Borkowska KPT mgr inż. Krzysztof Rudzki KPT Objaśnienie skrótów: W –zajęcia audytoryjne, Ć – ćwiczenia, L – laboratorium, P –projekt, S – seminarium E – egzamin ECTS - (ang. European Credit Transfer System) - punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczanych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia Konwencja STCW – (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht. Data aktualizacji: 16.01.2013 r.