Grafika inżynierska I, II, III - Akademia Morska – Wydział Mechaniczny

Transkrypt

Grafika inżynierska I, II, III - Akademia Morska – Wydział Mechaniczny
WYDZIAŁ MECHANICZNY
AKADEMIA MORSKA w GDYNI
Nr
13
Grafika inżynierska I, II, III
Przedmiot:
Kierunek/Poziom kształcenia:
MiBM/studia pierwszego stopnia
Forma studiów:
stacjonarne
Profil kształcenia:
ogólnoakademicki
Specjalność:
Inżynieria Eksploatacji Instalacji/Technologia Remontów
Maszyn i Urządzeń Okrętowych/Inżynieria Produkcji
Semestr
ECTS
II
III
IV
4
3
1
Liczba godzin w tygodniu
W
C
1
2
2
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
15
30
30
15
90
Razem w czasie studiów:
L
P
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji (jeśli dot.
przedmiotu)
1. Wiedza i umiejętności w zakresie szkoły średniej
Cele przedmiotu
1. Pozyskanie podstawowej wiedzy w zakresie technik i metod sporządzania rysunku
technicznego, schematów, planów i szkiców odręcznych niezbędnych do przeprowadzenia
obsług technicznych maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych, a także wyrobienie
umiejętności odczytywania, weryfikowania i posługiwania się dokumentacją techniczno –
ruchową maszyn, urządzeń i instalacji przemysłowych.
Efekty kształcenia dla całego przedmiotu (EKP) – po zakończeniu cyklu kształcenia:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur geometrycznych
oraz odtworzyć rzeczywiste kształty i wielkości figur geometrycznych
przedstawionych w rzutach
rozwiązać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według podanego
algorytmu
dobrać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe
elementy rysunku technicznego
wymiarować części maszynowe według wybranego systemu
wymiarowania z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i
geometrycznych
sporządzić rysunek wykonawczy części maszynowej na podstawie
rysunku złożeniowego z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i
geometrycznych oraz oznaczenia chropowatości powierzchni
wynikających ze spełnianego przez nią zadania w zespole
maszynowym
rozpoznawać wymiary główne, linie teoretyczne, układ osi
K_W01, K_U22
K_W01, K_U22
K_W01, K_U18,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U13,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U02,
K_U13, K_U18,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U02,
EKP7
współrzędnych i płaszczyzny bazowe przy odwzorowaniu kształtu
kadłuba kształtu kadłuba statku oraz identyfikować elementy
strukturalne poszycia kadłuba statku (wręg, węzłówka, wzdłużnik
itp.); sporządzić schemat instalacji siłowni okrętowych dla zadanych
jej elementów strukturalnych
wyjaśnić zasadę wektorowego zapisu geometrii w graficznych bazach
danych; posługiwać się narzędziami rysunkowymi komputerowego
edytora rysunkowego do wykonywania rysunku technicznego oraz
modyfikować rysunek korzystając z poleceń edycyjnych
porozumiewać się przy użyciu różnych technik graficznych
K_U11, K_U13,
K_U18, K_U21,
K_U22, K_K06
K_W01, K_U02,
K_U21, K_U22
K_U02
K_W; K_U; K_K – symbole efektów kształcenia dla kierunku (W-wiedza, U-umiejętności, K-kompetencje społeczne)
EKP8
Treści programowe:
Semestr II
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Zagadnienia
1
Odniesienie
do EKP dla
przedmiotu
EKP1
1
EKP1
1
1
2
EKP1
EKP1
EKP1
1
4
EKP2, EKP8
EKP2
3
EKP2, EKP8
Liczba godzin
W
Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy
przestrzeni. Pojęcie rzutu i metody rzutowania.
Rzuty Monge’a – odwzorowanie elementów przestrzeni (punkt,
prosta, płaszczyzna) w rzutach prostokątnych.
Przynależność elementów. Elementy wspólne.
Równoległość i prostopadłość. Odległości.
Pomocnicze płaszczyzny rzutów – układ trzech płaszczyzn
wzajemnie prostopadłych, użycie kilku pomocniczych
płaszczyzn rzutów (transformacja).
Obroty i kłady. Kąty.
Zagadnienia dotyczące wielościanów – rzuty wielościanów
położonych dowolnie w przestrzeni, przekroje płaszczyznami,
przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przenikanie
wielościanów.
Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia
powierzchni obrotowych.
Znormalizowane elementy rysunku technicznego:
a) formaty arkuszy,
b) podziałki,
c) grubości, rodzaje i zastosowanie linii rysunkowych,
d) pismo techniczne,
e) układ rzutni,
f) widoki, przekroje, kłady,
g) tabliczki znamionowe.
Połączenia gwintowe:
a) rodzaje gwintów,
b) oznaczenia,
c) uproszczenia rysunkowe.
Połączenia spawane:
a) kształty spoin,
b) oznaczenia,
c) uproszczenia rysunkowe.
Koła i przekładnie zębate - uproszczenia rysunkowe.
Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym:
a) szczególne przypadki wymiarowania,
b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym.
1
C
L/P
19
EKP3
2
EKP3, EKP8
2
EKP3, EKP8
4
3
EKP3, EKP8
EKP4
Semestr III
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Zagadnienia
Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym:
a) szczególne przypadki wymiarowania,
b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym.
Oznaczenia tolerancji kształtu, położenia i bicia.
Oznaczenie chropowatości powierzchni, informacje dodatkowe
na rysunku technicznym.
Zasady sporządzania rysunków wykonawczych części maszyn.
Wykonywanie rysunków i wymiarowanie podstawowych
elementów maszyn:
a) rysunek wykonawczy części maszyn,
b) rysunek złożeniowy.
Wymiary główne i linie teoretyczne kadłuba.
Schematy instalacji siłowni okrętowych i zasady ich rysowania czytanie schematów instalacji siłowni okrętowych.
Zasady sporządzania schematów układów hydraulicznych i
pneumatycznych, czytanie schematów układów hydraulicznych i
pneumatycznych.
Zasady sporządzania schematów instalacji elektrycznej, czytanie
schematów instalacji elektrycznej.
Czytanie rysunków technicznych oraz schematów instalacji z
dokumentacji technicznej statku.
Liczba
godzin
W Ć L
2
Odniesienie
do EKP dla
przedmiotu
EKP4
2
2
EKP4, EKP8
EKP4, EKP8
4
10
EKP5
EKP3, EKP5,
EKP8
2
2
EKP6, EKP8
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Komputerowe programy wspomagające rysowanie – edytory
rysunków.
Organizacja zapisu rysunku do graficznej bazy danych. Układ
współrzędnych w edytorze. Współrzędne bezwzględne i
względne. Konfigurowanie edytora.
Podstawowe narzędzia rysunkowe edytora. Warstwy.
Modyfikowanie rysunku.
Tworzenie rysunków wykonawczych wybranych części
maszynowych.
Wymiarowanie i kreskowanie
Tworzenie bloków rysunkowych. Zapisywanie, odtwarzanie
rysunków, nanoszenie poprawek.
1
Odniesienie
do EKP dla
przedmiotu
EKP7
2
EKP7
2
2
4
EKP7
EKP7
EKP7, EKP5,
EKP8
EKP7. EKP4
EKP7, EKP4
EKP5, EKP8
2
2
Metody weryfikacji efektów kształcenia /w odniesieniu do poszczególnych efektów/:
Symbol
EKP
Test
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
EKP1
X
EKP2
X
EKP3
X
Sprawozdanie
Projekt
Prezentacja
Zaliczenie
praktyczne
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
X
Inne
EKP4
X
EKP5
X
EKP6
X
EKP7
X
EKP8
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
X
(podczas
ćw. projek.)
Kryteria zaliczenia przedmiotu:
Semestr
II
III
IV
Ocena pozytywna (min. dostateczny)
Student uzyskał zakładane efekty kształcenia. Uczęszczał na wykłady (dopuszczalne – 3
usprawiedliwione nieobecności).
Wykład: zaliczenie - kolokwium z wykładu.
Ćwiczenia projektowe - zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych podczas zajęć.
Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych oraz zaliczenia
kolokwium z wykładu.
Student uzyskał zakładane efekty kształcenia.
Ćwiczenia projektowe: wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych
podczas zajęć.
Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych.
Student uzyskał zakładane efekty kształcenia.
Ćwiczenia projektowe: wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń projektowych
podczas zajęć.
Ocena końcowa: średnia z zaliczenia wszystkich ćwiczeń projektowych.
Uwaga: student otrzymuje ocenę powyżej dst., jeżeli uzyskane efekty kształcenia przekraczają wymagane
minimum.
Nakład pracy studenta:
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi
Szacunkowa liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
90
15
45
15
L
P
2
5
172
8
8
75+45+5 = 125h
S
Obciążenie studenta na zajęciach wymagających
bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich
90+2+5=97h
Literatura:
Literatura podstawowa
1. Lewandowski. Z. Geometria wykreślna. PWN, 1980
2. Dobrzański T. Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2006.
3. Danielewicz J. Rysunek techniczny maszynowy i okrętowy, Wyd. Morskie, Gdynia 1982.
4. Skorek G. Grafika inżynierska. Komputerowy zapis konstrukcji na przykładzie AutoCAD-a.
Wydawnictwo Akademii Morskiej w Gdyni. Gdynia 2012.
Literatura uzupełniająca
1. Kochanowski M., Zapis konstrukcji z geometrią wykreślną, wyd. 1. Wydawnictwo
Politechniki Gdańskiej.
2. Pikon Andrzej: AutoCAD 201x.
3. AutoCAD Tutor: http://www.cadtutor.net/tutorials/autocad/
Prowadzący przedmiot:
Tytuł/stopień, imię, nazwisko
Jednostka dydaktyczna
1. Osoba odpowiedzialna za przedmiot:
dr inż. Małgorzata Kotlicka
KPT
2. Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
dr inż. Grzegorz Skorek
KPT
mgr inż. Tomasz Kowalewski
KPT
mgr inż. Jadwiga Borkowska
KPT
mgr inż. Krzysztof Rudzki
KPT
Objaśnienie skrótów:
W –zajęcia audytoryjne,
Ć – ćwiczenia,
L – laboratorium,
P –projekt,
S – seminarium
E – egzamin
ECTS - (ang. European Credit Transfer System) - punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów
zaliczanych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia
Konwencja STCW – (ang. Standards of Training, Certification and Watchkeeping) - międzynarodowa konwencja o wymaganiach
w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht.
Data aktualizacji: 16.01.2013 r.