Pobierz - 2B North East - Magazyn dla Polonii

Transkrypt

The Festival Issue
Numer Festiwalowy
#59
W NUMERZE:/IN THIS ISSUE:
Inspiracja życiem
4-6
Poezji jest tam bardzo mało!
8-9
Czy wiesz, że ...?
Made in...!? No właśnie, to
ważne gdzie i jak!
Uśmiech jest uniwersalny
Festiwal, który łączy
Za parę tygodni w północno-wschodniej Anglii będzie głośno o Polakach. Wszystko za
sprawą szóstej edycji festiwalu
‘Made in Poland’. Myślimy, że
warto przypominać Polakom,
co ciekawego dzieje się w polskiej kulturze, a Brytyjczyków
zapoznawać z artystami, których nie mieliby okazji poznać
w żaden innych sposób. Mamy
się czym chwalić!
Festiwal pozwala spotkać się
lokalnym społecznościom i każdy powinien znaleźć tu coś dla
siebie. Z roku na rok festiwal się
rozwija. W tym roku do ekipy
organizatorów dołączyły nowe
twarze. Z zupełnie świeżych
pomysłów,
zaproponujemy
warsztaty gotowania polskich
potraw. Już teraz niektórzy zacierają ręce na taką możliwość,
bo polska kuchnia w Newcastle
cieszy się dużą popularnością.
Ponadto będą koncerty, czytanie poezji, pokazy polskich filmów, a także wystawy polskich
plakatów oraz rysunku satyrycznego. Ten numer „2B” jest
pełen nowych, nigdzie wcześniej niepublikowanych informacji na temat festiwalu.
Dobra frekwencja na imprezach w poprzednich latach
utwierdza nas w przekonaniu,
że warto kontynuować ten wolontariacki projekt. Naprawdę
mam nadzieję, że zobaczymy
się na wydarzeniach.
Miłej lektury!
In a few weeks’ time there will
be lots of talk about Polish people in North-East England.
It will be because of the sixth
‘Made in Poland’ festival. We
think that it is worth reminding
Polish people about some of the
interesting things happening
in our culture and to introduce the British people to artists
that they may not have heard of
otherwise. We have plenty to be
proud of!
The Made in Poland festival
encourages local communities
to come together, and by putting on a wide variety of events,
we hope everyone will be able
to find something to enjoy. The
festival continues to evolve
from year to year. New event
organisers have joined the team
this year. One of the exciting
new ideas is a cookery workshop on how to prepare Polish
dishes. Some people are already
really looking forward to this
opportunity as Polish cuisine
is very popular in Newcastle.
There will also be concerts,
live performances, screenings
of Polish films, a fashion show,
an exhibition and a poetry reading event. You will find details about all of the events in this
festival issue of 2B Magazine.
Good attendance at the events
in previous years makes us convinced that it is worth continuing this project. I really hope
to see you there!
Enjoy reading!
Szczegóły dotyczące wydarzeń festiwalowych można znaleźć na
stronie: www.madeinpolandfestival.co.uk
The details are available on the website:
www.madeinpolandfestival.co.uk.
Mobilny festiwal polskich
filmów rusza na podbój Wysp
Brytyjskich
Kompleksowa obsługa
księgowa
Do nabycia: kawałek
polskości
Mania biegania
Dolma w „kąpieli”
Ona to umie gadać o futbolu!
Już wkrótce nowy sezon!
Fancy joining us? Write to: [email protected]
7
Inspired by life
Do you that...?
Not enough poetry there!
10-13 Made in…? It’s important…
when and how?
14-15 The smile is universal
16-17
18-19
20
21
Purchase: a piece of
Polishness
22-23 Running Mania
23
Dolma in “water bath”
24-25 She can talk about football
26
The new season coming
soon!
#59 september/october 2012
3
Inspired by
At the end of October Monika Lidke will perform at the ‘Made in
Poland’ Festival in Newcastle, accompanied by guitar and cello.
2B: You link traditions with
sounds and languages. You
sing, write and dance. How
would you describe your
work?
Monika Lidke: When an idea
comes to my mind I do not try
to immediately give it a direction or rein it in. I let it live its
own life and sometimes it is
a question of minutes, sometimes of years but when the
story completes then a song
appears. When I lived in Paris
I used French every day and I
wrote more in that language. I
have lived in London since 2005
and here I have made links with
Polish and English poets and
now I write more in Polish and
English. The surroundings and
what I experience at any given
moment have the greatest influence on my work. I think it is
very personal and stylistically
you could describe it as songs
with elements of Folk and Jazz.
2B: On one hand your music
is delicate and melodious;
you can hear a lot of emotions
in it. On the other hand you
are not afraid to experiment.
Please, tell us a bit about the
process of creation. How do
you come up with the ideas
for music or lyrics? Is it hard
work or waiting for the right
moment? What inspires you?
ML: The ideas just come to me
and they work on me until I do
something with them. Of course
it has not always been like that.
When I was starting to write
songs I was trying to make as
many of my ideas as possible
into some shape that I would
find satisfactory, sometimes a
bi too forcefully. I now think
that it was a way of developing
my technique. I am lucky that I
4
am inspired by everyday life: a
man falling asleep, a train going
over the bridge, English breakfast being eaten, curiosity and
innocence of a child and a speck
of dust swirling in the air... all
this finds its place in my songs.
I listen to different types of music, from Classic Rock to Jazz
and this also inspires me and
helps me create without limiting myself to one specific style.
With sharpened senses, openness to another human being
and a bit of experience in writing, there will never be a shortage of ideas.
2B: You sing in Polish, English
and French. Why? Do different languages let you express
different emotions? What
helps you in your contact
with the audience?
ML: When you live in a foreign
country you have to try to understand the people that live
there. For me the most important thing is to have harmonious
contact with another person.
Each language has its character
and way of expressing thoughts
or describing the reality, and it
has its own melody and rhythm.
As I have mentioned previously,
I do not control my ideas, they
come to me in a specific language and I convey it to the
world as best as I can. I sing in
those three languages because
I know them very well and I
know that thanks to that I can
reach different people.
2B: I can see that you are happy to share your work with
others. One can listen to your
songs on MySpace and YouTube. Do you create for yourself or for others?
ML: I think that my work does
#59 wrzesień/październik 2012
not belong to me. I am an instrument for conveying a particular
type of energy. I have trained
diligently and for a long time
and I try to express the values
that are most important for me
in my singing: love for the surrounding world, gratitude for
the time given to me, patience
for the lessons given to me by
life. For me the music is what
a prayer is for other people: it
gives my heart direction.
2B: “Waking up to Beauty” – it
is the title of your most recent
album. Where does it come
from?
ML: This is one of the lucky coincidences or creative mistakes
which often happen in life!
When I sent the information
about the record to my friend
Agnieszka Kolman (a photographer and graphic designer for
the record cover) the title was
“Waking up the Beauty”. Agnieszka accidentally changed
one word and I liked the new
title so much that I decided to
keep it as“Waking up to Beauty”. I think it describes a stage
in maturity, which wakes up
the inner peace in us. There
appears an acceptance that allows us to look at ourselves and
others in a more gentle way. We
stop wasting our energy on our
futile fights and we have more
of it for what is good for us and
for the world.
2B: Someone wrote about
you: “Can one sing better?
Interpret? Create? Monika is
the entire art.”What do you
say to this?
ML: I do not know who wrote
it, but thank you for those kind
words! I will let others have
their opinion. I try to prepare
2b.nepco.org.uk
for my performances, recordings and meetings with the audience professionally. It is not
about being better than others
but about doing things the best
you can.
2B: You were born in Poland,
you lived in France and now
you live in England. What
next? In what direction would
you like to go? What are your
plans for the future that you
could share with the readers
of 2B magazine?
ML: I got married and gave
birth to my son in England and
this is my home. I would like all
those places where there are
people with sensitivity similar
to mine to be my creative home.
I have recently performed in
Poland together with Elżbieta
Adamiak and I hope that we
will create a performance together with which we will tour
round the world. I have recently
recorded a song together with
Basia Trzmielewska and who
knows what will come out of
that? I write music to the poetry by Marlena Zygner so there
definitely will be some new recordings in Polish as a result. I
want to perform where my audience is.
2B: What will you offer to
the audience who come to
the concert on 28th October?
What do you expect from the
visit in the North East of England?
ML: I will sing my own pieces
accompanied by the guitar and
cello. There will be songs with
my own lyrics and I will also
sing the poems by Marlena
Zyger with my own musical interpretation and there will also
be a few surprises! I hope that
y life
we will establish a working relationship for the future. Maybe
one day we will organise singing workshops that will conclude in a concert. A concert in
cooperation with Elżbieta Adamiak? An evening of poetry set
to music? The ideas are endless!
My regards to your readers,
thank you for the invitation and
I am looking forward to seeing
you there.
2B: I am convinced that anyone who has listened to Monika Lidke at least once will
be definitely with us at this
concert. I cannot wait! You
are cordially welcome: 28th
October, at “Krakow”, 2-6
Shakespeare Street, Newcastle Upon Tyne, NE1 6AQ.
Questions: Danka Kudlacik
5
Inspiracja życiem
Monika Lidke pod koniec października wystąpi
na festiwalu ‘Made in Poland’ w Newcastle przy
akompaniamencie gitary i wiolonczeli
2B: Łączysz tradycje, dźwięki,
języki. Śpiewasz, piszesz, tańczysz. Jak określiłabyś swoją
twórczość?
Monika Lidke: Kiedy przychodzi mi do głowy jakiś pomysł, nie
staram się go od razu ukierunkować lub okiełznać. Pozwalam
mu żyć swoim życiem i czasem
jest to kwestia kilku minut, czasem kilku lat, ale kiedy historia
się dopełnia, pojawia się piosenka. Kiedy mieszkałam w Paryżu
i na co dzień posługiwałam się
językiem francuskim, pisałam
więcej w tym języku. Od 2005
roku mieszkam w Londynie,
tutaj nawiązałam kontakty z
polskimi i angielskimi poetami i
teraz najwięcej piszę po polsku i
po angielsku. Otoczenie oraz to,
co w danej chwili przeżywam,
mają największy wpływ na moją
twórczość. Myślę, że jest ona bardzo osobista, stylistycznie zaś
określić ją można jako piosenkę z
domieszką folku i jazzu.
2B: Z jednej strony Twoja muzyka jest delikatna, melodyjna, słychać w niej wiele emocji.
Nie brakuje Ci jednak odwagi
na eksperymenty. Opowiedz
trochę o procesie tworzenia.
Jak rodzi się pomysł na tekst,
na melodię? Co jest Twoją inspiracją? To ciężka praca?,
właściwy moment?, natchnienie?
ML: Pomysły przychodzą do
mnie same i tak długo nade mną
pracują, aż coś z nimi zrobię.
Oczywiście nie zawsze tak było;
kiedy zaczynałam pisać piosenki, starałam się jak najwięcej
tych pomysłów doprowadzić do
pewnego satysfakcjonującego
dla mnie kształtu, czasem trochę
na siłę. Teraz myślę, że była to
praca nad warsztatem. Mam to
szczęście, że inspiruje mnie życie
na co dzień: zasypiający mężczyzna, pociąg przejeżdżający przez
most, jedzone właśnie angielskie
śniadanie, ciekawość i niewinność dziecka, wirujący w powietrzu kurz... Wszystko to znajduje
6
swoje miejsce w moich piosenkach. Słucham dużo różnej muzyki, od klasyki, przez rock do
jazzu, i to również mnie inspiruje
i pomaga tworzyć, nie zamykając
się w jednym określonym stylu.
Przy wyostrzonych zmysłach,
otwartości na drugiego człowieka i odrobinie doświadczenia w
pisaniu, pomysłów nigdy nie zabraknie.
2B: Śpiewasz po polsku, po angielsku, po francusku. Dlaczego? Czy różne języki pozwalają
wyrazić inne emocje? Czy to
pomaga w kontakcie z publicznością?
ML: Kiedy żyje się w obcym kraju, trzeba starać się zrozumieć
ludzi, którzy w nim mieszkają.
Dla mnie najważniejszy w życiu
jest harmonijny kontakt z drugim człowiekiem. Każdy język
ma swoją specyfikę i sposób
wyrażania myśli, określania rzeczywistości oraz swoją własną
melodię i rytm. Jak już wcześniej
wspomniałam, nie kontroluję
swoich pomysłów; przychodzą
do mnie w danym języku, a ja
przekazuję je światu najlepiej jak
mogę. Śpiewam w tych trzech językach, ponieważ bardzo dobrze
je znam i wiem, że mogę w ten
sposób docierać do różnych osób.
2B: Widzę, że bardzo chętnie
dzielisz się swoją twórczością.
Twoich piosenek można posłuchać na przykład na Myspace
czy na You Tube. Tworzysz dla
siebie czy dla innych?
ML: Myślę, że moja twórczość
do mnie nie należy. Jestem instrumentem do przekazywania
pewnego typu energii. Kształciłam się długo i rzetelnie, i staram
się moim śpiewaniem wyrażać
najważniejsze dla mnie wartości: miłość do otaczającego nas
świata, wdzięczność za dany mi
czas, cierpliwość w podejmowaniu lekcji, które życie mi zadaje.
Dla mnie muzyka jest jak dla innych osób modlitwa: nadaje ona
kierunek mojemu sercu.
2B: „Waking up to Beauty” –
„Budzenie się do piękna” - to
tytuł Twojeg o ostatniego albumu. Skąd się wziął?
ML: To jeden ze szczęśliwych
przypadków albo kreatywnych
pomyłek, które tak często przytrafiają się w życiu! Kiedy wysłałam informację o płycie mojej
przyjaciółce Agnieszce Kolman
(autorce fotografii i projektu
graficznego okładki płyty), tytuł
brzmiał: „Waking up the Beauty”,
czyli „Budzenie Piękna”. Agnieszka przez pomyłkę zmieniła jeden
wyraz, a nowy tytuł spodobał
nam się tak bardzo, że pozostało
„Budzenie się do Piękna”. Myślę,
że określa on pewien etap dojrzałości, która powoduje, że budzi się w nas spokój wewnętrzny
i pojawia się akceptacja, pozwalająca spojrzeć na samego siebie i
innych odrobinę łagodniej. Przestajemy tracić energię na walkę z
wiatrakami, za to mamy jej więcej na to, co dobre i dla nas, i dla
świata.
2B: Ktoś o Tobie napisał: „Czy
można lepiej śpiewać, interpretować, tworzyć? Monika
jest cała sztuką.” Co Ty na to?
ML: Nie wiem, kto to napisał,
ale bardzo dziękuję! Ocenę pozostawiam innym, natomiast
sama staram się profesjonalnie
przygotowywać do występów,
nagrań, spotkań z publicznością.
Nie chodzi o to, żeby coś robić lepiej niż inni, tylko najlepiej, jak
się potrafi.
2B: Urodziłaś się w Polsce,
mieszkałaś we Francji, teraz
jesteś w Anglii. Co dalej? W
którym kierunku chciałabyś
pójść? Jakie masz plany na
przyszłość, którymi możesz
się podzielić z czytelnikami
‘2B’?
ML: W Anglii wyszłam za mąż i
urodziłam synka, tutaj jest mój
dom. Natomiast chciałabym, aby
moim artystycznym domem były
2b.nepco.org.uk
wszystkie te miejsca, gdzie są ludzie o podobnej do mojej wrażliwości. Niedawno występowałam
w Polsce z Elżbietą Adamiak i
mam nadzieję, że stworzymy
razem spektakl, z którym będziemy podróżować po świecie.
Nagrałam niedawno piosenkę z
Basią Trzetrzelewską i kto wie,
co z tego wyniknie? Piszę muzykę do poezji Marleny Zynger, na
pewno będą z tego nowe nagrania po polsku. Chcę występować
tam, gdzie jest moja publiczność.
2B: Co zaproponujesz słuchaczom, którzy przyjdą na koncert w Newcastle 28 października? Czego oczekujesz po wizycie w północno-wschodniej
Anglii?
ML: Zaśpiewam własne utwory
przy akompaniamencie gitary
i wiolonczeli. Będą to piosenki
do moich tekstów, zaśpiewam
wiersze Marleny Zyger we własnym opracowaniu muzycznym,
będzie również kilka niespodzianek! Mam nadzieję, że uda
nam się nawiązać współpracę na
przyszłość. Być może kiedyś zorganizujemy warsztaty śpiewu
zakończone koncertem? Wspólny koncert z Elżbietą Adamiak?
Wieczór poezji śpiewanej? Pomysłów nie brakuje! Serdecznie
pozdrawiam państwa czytelników, dziękuję za zaproszenie i
czekam na nasze spotkanie!
2B: Jestem przekonana, że ktokolwiek raz posłuchał Moniki
Lidke, na pewno będzie z nami
na tym koncercie. Ja już nie
mogę się doczekać! Serdecznie
zapraszamy: 28 października,
„Kraków”, 2-6 Shakespeare
Street, Newcastle Upon Tyne,
NE1 6AQ.
Pytania: Danka Kudłacik
Czy wiesz, że ...?
Did you know that...?
?
?
?
?
Who is behind it???????????
‘Made in Poland’ Festival w North East rozpoczął się w
2008 r. i od tej pory nieprzerwanie - rok w rok - gości na
mapie lokalnych festiwali?
W decyzji o to, jaki polski deser ma być gwoździem programowym warsztatów gotowania Culture Kitchen, typowa polska szarlotka przegrała z chrustem. Ciężki wybór!
Festiwal mógł nazywać się ‘Polish Your May’, ale nazwa
‘Made in Poland’ zwyciężyła. I dobrze, bo co byśmy zrobili
z październikowymi wydarzeniami..?
„Podglądanie ciszy” to tomik poezji Grażyny Winniczuk,
który będzie miał swoją światową premierę podczas wydarzenia ‘Dress the poetry”
Organizatorzy ciągle spotykają ludzi, którzy mówią: „
Cieszymy się, że festiwal jest!”
(DK)
The ‘Made in Poland’ Festival was established in 2008 and
since then has been organised year after year?
In the process of deciding the menu for the Polish Cuisine
Workshops, the classic Polish apple pie was narrowly beaten
by pastry straws? What a difficult choice that was!
One of the ideas for the name of the Festival was “Polish your
May” as the first festival was in May, but the name “Made in
Poland” won. And rightly so, as what would we do with the
October festival this year…?
‘Peeping at the Silence” is the title of a poetry book by Grazyna
Winniczuk which will make its world premiere during the
festival event ‘Dress the Poetry”.
The organisers of “Made in Poland” are frequently approached
by people saying, “We are so happy that the festival exists!”
(DK)
Daniel Krzyszczak (ICOS) i Danka Kudłacik (Nepco CIC) – koordynatorzy festiwalu Made in Poland 2012 / coordinators of
the ‘Made in Poland’ Festival Grażyna Winniczuk – organizator wydarzenia ‘Dress the Poetry”, spotkania muzyczno-poetyckiego z pokazem mody etycznej Asi Lompart – Chlaściak / organiser of ‘Dress the Poetry”, poetry and music
event with the Fairtrade Fashion Show by Asia Lompart Chlaściak Kasia Bobrzak – organizator wystawy
polskiej sztuki / the organiser of the art exhibition Wielokulturowa Organizacja Challenger – organizatorzy festiwalowych zajęć dla dzieci i rodzin „Kto ty jesteś? Polak mały” / the organisers of the festival’s children’s and families
activities ‘Who are you? I’m a little Pole?’ +Dziesiątki wolontariuszy, którzy będą nas wspierać, dzielić się informacjami
na temat wydarzeń festiwalowych, rozdawać ulotki, przyklejać plakaty, wozić gości, rozdawać ankiety, pokazywać artystom okolice,
wieszać obrazy, itd. Many volunteers who support us by sharing information about the festival, giving
out leaflets, putting posters up, preparing exhibition spaces, driving guests, giving out questionnaires, showing artists around Newcastle and the North-East, etc.
Artur Burchardt fotografem
na ‘Made in Poland’ 2012
Artur pochodzi z Wielkopolski, ukończył studia w Poznaniu. Zajmuje się fotografią, którą chciałby uczynić głównym źródłem
utrzymania w Anglii: „Nie dorabiam filozofii do mojej pasji, uczę
się codziennie czegoś nowego i wierzę, że najlepsze jest ciągle
przede mną . Staram się promować efekty swojej pracy, nie samą
pracę lub siebie. Moją nową stronę, nad którą właśnie pracuję, będzie można znaleźć pod adresem: www.northeastphoto.co.uk”.
Dziękujemy!
Na skrzynkę magazynu 2B (to be) przyszło wiele dobrych
słów na temat ostatniego wydania. Cieszymy się, że Wam się
podoba i dziękujemy za miłe słowa. Dodają nam skrzydeł!
Pismo wygląda fantastycznie - czy byłaby możliwość zamówienia
prenumeraty 2 egzemplarzy? Asia Barton
Jesteście super! Edward Sułek
Tekst o przesądach strasznie mi się podoba. Piotr Piasta
Fantastyczny numer. Dobra robota! Arnold Cieślak
Całkiem ciekawe artykuly, tak trzymać :) Aleksander G.
Pozdrawiam serdecznie z wakacji i jednoczesnie gratuluje wspaniałego wydania 2B. Jest naprawdę zadziwiający! Bardzo mi się
podoba. Kasia Bobrzak
Zapraszamy na popołudnie pełne zabaw dla dzieci oraz wielu innych atrakcji, na którym będziemy Państwa częstować polskimi
pysznościami ze sklepów Małgosia i European Foods. Już 14 października w Toy Cafe (Summerhill Street, Newcastle upon Tyne,
NE4 6EL) w ramach festiwalu ‚Made in Poland’ odbędzie się wydarzenie: ‚Kto ty jesteś? Polak mały’.
Więcej informacji możecie Państwo znaleźć na naszym blogu:
www.polskiesklepy.blogspot.com
David i Małgosia
We are supporting the Polish community in the
North East by sponsoring a food tasting session
during the „Who are you? I’m a little Pole” family event, which is part of the Made in Poland
Festival.
7
Poezji jest tam bardzo mało
Grażyna Winniczuk „Gaby Winn”, organizator „Dress the Poetry”, wydarzenia
festiwalu ‘Made in Poland’, w którym będzie można uczestniczyć
20 października w Bibliotece Miejskiej w Newcastle upon Tyne.
2B: Czego możemy się spodziewać podczas imprezy?
Czy powinni na nią przyjść
wyłącznie miłośnicy poezji?
Opowiedz, proszę, czytelnikom 2B, co będzie się działo
podczas „Dress the Poetry”?
GW: Dress The Poetry to nie
tylko poezja. Kiedy patrzę na
program, jaki ułożyłam, to wydaje mi się nawet, że poezji jest
tam bardzo mało! Ale poezja
oczywiście będzie, choć nieco
przemycona, na przykład w
piosenkach, jakie będzie śpiewał zaproszony chórek Silver
Belles albo Graham Moffitt.
Jeden lub dwa moje wiersze
będą z podkładem muzycznym
i animacjami Tymoteusza Sułka, będzie również coś słodkiego, na dodatek z wierszem!
Będziemy również mieli krótki
film o tym, co robi z poezją nasz
gość z Warszawy Juliusz Erazm
Bolek. Podczas trzech godzin
programu będziemy mieli okazję posłuchać wspaniałych
gitarzystów: Jamie Adams zagra muzykę flamenco, Simon
O’Byrne jazz i muzykę klasyczną, Melanie King zaśpiewa kilka
piosenek ze znanych musicali.
No i dwa mini pokazy mody odpowiedzialnej. Piętro wyżej będzie można obejrzeć wystawę
grafik i malarstwa zorganizowaną przez Pegaz.
2B: Wydarzenie „Dress the
Poetry” zostało włączone do
festiwalu „Made in Poland”
ze względu na uczestnictwo
w nim Polaków. Jak przedstawiłabyś osoby, które będą się
prezentować?
GW: Mamy bardzo zmiksowaną grupę Polaków i Anglików,
ale to przecież świadczy o naszej integracji. Pośród Polaków
mamy Asię Lompart-Chlaściak
z modą fair-trade ze swojego
internetowego sklepu Zielona
Nitka, Tymoteusza Sułka, studenta ostatniego roku animacji,
który zaprezentuje swoje ani-
8
macje, modelki (niektóre to Polki) będzie czesać Kasia Dryfik,
moja i nie tylko ulubiona fryzjerka, będziemy mieli wypieki
Pani Basi Kulikowskiej, poeta
Juliusz Erazm Bolek przyjedzie
do nas z Warszawy, zamienimy
słowo z Marcinem Czarnym,
który niedawno opublikował
swoją powieść, Kasia Bobrzak
zorganizuje wystawę lokalnych
polskich artystów...
2B: Podejrzewam, że niewiele
osób przychodzi do biblioteki
na 4 godziny. Czy polecasz
uczestnikom przyjście na
cały dzień czy tylko na wybrane punkty programu?
GW: Oczywiście polecam cały
program, czyli dwie półtoragodzinne części z przerwą na
ciasto Basi i kawę z kawiarni na
tym samym piętrze. Program
jest bardzo napięty, każdy element będzie miał od dwóch,
trzech minut (na przykład animacja do wiersza) do pół godziny (muzyka w wykonaniu
zaproszonych gości).
2B: Dlaczego zdecydowałaś
się na promocję poezji? Czy
poezja jest ważna w codziennym życiu? Czy ktoś w ogóle
ma na nią dzisiaj czas?
GW: Myślę, że każdy styka się
z poezją w ten czy inny sposób,
najczęściej słuchając muzyki.
Słowa piosenek to przecież często wiersze i często to właśnie
słowo powstaje przed muzyką.
Poezja zawsze miała na mnie
wpływ, więc trudno nie promować i nie dzielić się swoją pasją.
Nie znaczy to, że codziennie
czytam jakieś wiersze, codziennie jednak próbuję wydobyć
z szarej codzienności choćby
jedną myśl, która być może kiedyś zamieni się w wiersz. Bo
codziennie na pisanie a nawet
czytanie rzeczywiście czasu
nie ma.
2B: O tym, że chcesz zorganizować wydarzenie poetyckie,
wiedziałaś już od zeszłego
roku. Czego nauczyłaś się
przez te miesiące organizacji
wydarzenia? Czy zajmuje Ci
dużo czasu?
GW: Im bliżej wydarzenia, tym
mniej czasu i więcej stresu, bo
mimo wszystko wiele spraw załatwia się w ostatniej minucie,
bo inaczej się nie da. Czasowo
to kilkanaście godzin spotkań
i rozmów z ludźmi, wiele rozmów telefonicznych i wysłanych maili, no i myślenie o tym
non stop! Najgorsze jednak
przede mną - prowadzenie tej
imprezy!
2B: Masz tremę, że coś może
2b.nepco.org.uk
się nie udać?
GW: Trema będzie i jest ogromna. Nie mam pojęcia, jak w
praktyce wypadnie podwójna
wersja językowa, bo druga osoba prowadząca, Chris Morrison,
nie zna polskiego...
2B: Czy już planujesz tego
typu imprezy w przyszłości?
GW: To chyba zależy od powodzenia tej pierwszej! Ale myślę,
że tak, bo mam nadzieję nauczyć się na błędach, jakie niewątpliwie popełnię!
Pytania zadała:
Danka Kudłacik
Not enough poetry!
Grażyna Winniczuk, ‘Gaby Winn’, talks about her event, Dress the Poetry,
which is part of the Made in Poland Festival and will be taking place on the
20th of October in Newcastle City Library.
2B: What can we expect during
your event? Is it only for poetry
enthusiasts?
Grażyna Gabi Winniczuk:
Dress the Poetry is not only about
poetry. In fact looking at the programme we have put together, I
think there’s not enough poetry
there! It is present, naturally, but
somehow masked, for example in
the songs of the invited performers: the Silver Belles or Graham
Moffitt. One or two of my poems
will be presented with a music
background and animations by
Tymoteusz Sulek; we will also
have a little something sweet to
go with the poems! We will present a short film portraying our
guest Juliusz Erazm Bolek, an
acclaimed Warsaw-based poet.
During the three-hour event we
will listen to great guitarists:
Jamie Adams who will play Flamenco and Simon O’Byrne performing Jazz and Classical music; Melanie King will sing some
great songs from well-known
musicals. Woven in between
the music performances will be
a couple of Fair Trade fashion
shows. On the floor above, an art
exhibition will take place.
2B: The Dress the Poetry event
was added to the Made in Poland festival since Polish people are taking part in it. What
can you tell us about the Polish artists and tradesmen involved?
GW: The people involved are
both Polish and English, which
I believe shows our integration.
Amongst the Poles we have Joanna Lompart-Chlasciak presenting Fair Trade fashion from her
Internet shop Zielona Nitka (The
Green Thread), Tymoteusz Sulek,
a student of Animation, who will
show us some of his work, Katarzyna Dryfik, a very popular hair
stylist, will be working with our
models (some of whom are Polish
too), Basia Kulikowska will offer a taste of her delicious cakes,
Kasia Bobrzak (representing the
Polish community organisation
Pegaz) has organised the art
exhibition presenting the work
of local Polish artists, the poet
Juliusz Erazm Bolek is coming
from Warsaw, and we will talk to
Marcin Czarny who has recently
published his novel.
2B: I suppose not so many people come to the library to spend
four hours in there. Would you
encourage people to come for
the duration of the event, or
perhaps pick their favourites
out of the programme?
GW: Of course I would recommend the whole thing. The programme is bursting with varied attractions that last from
2-3 minute presentations to
30-minute performances. It is
organised into two 90-minute
halves with an interval that will
offer you the temptation of Basia’s cakes served in the café on
the same floor.
2B: Why did you decide to
promote poetry? Is poetry important in everyday life? Does
anyone today have time for poetry?
GW: I think we are all exposed
to poetry in our everyday lives
one way or another, for example
while listening to music. The lyrics of songs are often poems and
they often come into existence
before the music. I have always
been influenced by poetry so it is
nothing but natural for me to try
and share my passion. It does not
mean that I read or write poetry
every day, but I do try to catch
an interesting thought each day
that might eventually turn into a
poem. In our everyday lives there
is indeed little time for writing,
or even reading.
2B: You have been tempted by
the idea of organising a poetry
event for over a year. What
have you learnt during the
months of organising it, and
did it take up a lot of your time?
GW: The closer to the event the
less time and more stress there
is, because so many things can
only be organised at the last
minute! As far as the time element is concerned, it took several
hours of talks and meetings, an
uncountable number of phone
calls and e-mails plus it is constantly on your mind! However,
the most harrowing thing is yet
ahead of me - to actually have to
host it!
2B: Do you get stage fright?
Do you worry that something
might go wrong?
GW: Stage fright is and will be
enormous for me. I have no idea
how we will manage to conduct
the event in two languages, as
my co-presenter, Chris Morrison,
doesn’t speak Polish.
2B: Are you planning similar
events in the future?
GW: I suppose it will depend on
how successful the first one is!
But yes, I would like to and I fully
intend to learn from any mistakes!
Translation into English:
Kasia Makarewicz
9
Made in...!? It does mat
Asia Lompart-Chlasciak set up an Internet store a year ago. Zielona Nitka (Green
Thread) was established to promote ethical fashion. The “Made in Poland” Festival will
be presenting an event called “Dress the Poetry’’ at which Asia will say more about the
concept responsible shopping. The event will take place in Newcastle City Centre Library
on 20th of October 2012.
2B: Asia, what is your role
in this event ?
ALC:I will be there to dress
up the poetry, literally. The
performances poets and mu-
poetry is not necessarily like
that. Poems are written by
ordinary people, Polish immigrants as well as British
people. Poetry can be hila-
not only about tea and coffee.
I gathered more and more
information, browsing the
Internet. I found out about
the horrendous conditions
manufacturing were horrifying as well. I also attended a
lecture on “Fair Trade in the
Fashion Industry” at Northumbria University, which
sicians (along with delicious
Polish treats on offer) will be
accompanied by my two mini
fashion shows. What’s unique about it is that we intend
to promote British clothes
manufacturers who create
people-friendly fashion according to Fair Trade policy,
using organic fabrics. This
sort of fashion is created by
sensitive, conscientious people: public-spirited people,
travellers, even poets! The
main organiser of this event
is Grazynka Winniczuk who
is passionate about reading
and books. Her love for poetry will shortly result in
publishing her first poetry
volume.
2B: How did you and Grazyna get together?
ALC: We have been friends
for a few years. The idea to
organise this event distilled
during the conversations we
had. She was telling me a lot
about her love for poetry and
I brought up my interest in
responsible fashion. It was
Grazyna’s idea to merge both
ideas into one performance.
2B: What is the aim of this
event and what do you
expect to achieve ?
ALC: Many people associate
poetry with something elevated and detached from reality, so they do not find it appealing. We would like to show
rious, sensual or saucy. It can
be read, spoken and sung. It
can also reflect our everyday
matters, e.g. how we dress.
During the event we will aim
to show all those aspects of
poetry – both in English and
Polish. Additionally, my secret desire is to spread the
fashion awareness among
the audience.
2B: In your blog, zielonanitka.wordpress.com, you
have said, ‚’I suddenly realised that my clothes can
change the world’’. Can you
remember when you got
interested in Fair Trade fashion products?
ALC: I found out about the
Fair Trade movement shortly after my relocation to England. Living in Poland, I barely knew about such things.
While shopping here it’s easy
to find the Fair Trade logo,
whenever you buy a coffee or
chocolate. Newcastle has an
official status of a Fair Trade
- friendly city (in Poland, the
cities of Poznan and Gdansk
are currently working towards becoming Fair Trade - friendly venues). I came
across some leaflets promoting Fair Trade in Newcastle,
and that is how my interest
started. One day, while shopping at M&S, I found t-shirts
with the Fair Trade logo and
it was then that I realised it’s
in which some big - label
garments are manufactured.
Certain facts about conventional cotton farming and its
impact on the environment
were also striking. The details on the exploitation of underage workers in jewellery
was a part of last year’s Newcastle Fashion Week. Slowly, I
began to realise that I knew
absolutely nothing about
where the garments I wore
came from. From my childhood memories I can recall
my grandmother who was a
10
2b.nepco.org.uk
tter where and how!
dress maker. She would sew
clothes for us and I can vividly picture how much effort
and skill she put into that. All
that had a positive impact on
me and inspired me to create
the Zielona Nitka internet
store.
2B: What is ‚’responsible
fashion’’?
ALC: I can give three prin-
users. Make them wearable for as long as possible by
washing and ironing according to manufacturer’s instructions (I admit burning
a few of my blouses myself
by setting an iron to a wrong
temperature!) Swap clothes
with family and friends or
by attending special events
such as those organised by
the Gateshead-based compa-
buyers are more like clones –
they dress up identically. It’s
time we took lessons in crotchet-hooking or knitting and
tried to create something for
ourselves to emphasize our
unique personalities and at
the same time join the trend
of recycling and upcycling in
fashion. I have recently made
my first brooch using crotchet-hook myself! Lastly, buy
to change our ways and make
us become more aware as
fashion consumers. I like the
words spoken by Yvon Chouinard, the founder of the
(strictly ecological) fashion
label Patagonia. Yvon said:
‚’Be a part of a solution, don’t
create a problem’’
a n d
tha-
ciples that contribute to responsible fashion: common
sense, imagination and consumers’ awareness. Firstly,
let’s take good care of the
clothes we already have so
that they serve us well for a
long time, or for second-hand
ny, Daisy Green. We can also
use charity shops and pass
on our unwanted clothes there. Secondly, let’s play with
fashion and dare to become
creators ourselves. Vivienne Westwood said recently
that today’s fashion clothes
new clothes responsibly. Do
not be tempted by the latest
promotions. Buy clothing you
really need. Classic designs
that really fit you will last
for a lot longer than temporary fashion trends. Pay attention to brands too – not
for status, but to be aware of
which manufacturers use toxic pigments or which producer uses a child labour force
to manufacture their clothes.
Every two years “Labour Behind the Label” issue reports
on brands present on the British fashion market. It is easy
to find out about manufacturers who diminish the impact
on the environment in their
process of production and
who employ the rules of Fair
Trade. Let’s take an interest
in alternative brands whose philosophy is to support
Fair Trade policy as well. The
most recognizable is People
Tree which is a manufacturer of clothes made of organic
cotton and hand-woven fabrics. Their role is to support
small, local communities that
use manufacturing income to
boost their schools or hospitals.
2B: Is one Zielona Nitka
capable of changing the
global machine that is the
clothing industry?
ALC: I don’t think Zielona Nitka can do that alone. I aspire
t ’ s
t h e
way it
should
work. Globally, initial changes are being seen. Fashion giants tend
to launch small collections
made of recycled fabrics.
Last spring collection by
H&M was exactly like that. It
shows that customers’ preferences and the way they want
to spend their money motivate big manufacturers to promote and sell eco and Fair
Trade collections. Thanks to
our combined effort (that is
buying only eco and Fair Trade products) we can have a
positive impact on the changes within the clothing industry. Zielona Nitka will participate in some bigger fashion
events this year. You can see
our mini fashion show in the
Re-Act fashion gala (an international competition for
eco fashion creators) in the
city of Lodz, which will take
place between 12th and 14th
of October. You will also find
us at Poland’s first Fair of Responsible Fashion Wear. I am
certainly looking forward to
that!
Questions: Danka Kudłacik
Translation to English:
Arek Alberciak, e-mail: arek_
[email protected]
11
Made in...!? No właśnie
Asia Lompart-Chlaściak rok temu założyła sklep internetowy Zielona Nitka, w którym
promuje etyczną modę. 20 października w ramach festiwalu „Made in Poland” w
Bibliotece Miejskiej w Newcastle odbędzie się niezwykłe wydarzenie „Ubieranie Poezji”,
podczas którego będzie można dowiedzieć się trochę więcej o odpowiedzialnych
zakupach.
2B: Asiu, na czym polega
Twój udział w tym wydarzeniu?
ALCh: Ja tę poezję ubiorę!
Do wierszy, muzyki i piose-
wistości. Nie jest atrakcyjna.
Chciałybyśmy pokazać, że tak
wcale nie musi być. Wiersze
piszą zwykli ludzie – zarówno Polacy na emigracji, jak i
ten temat. I tak to się zaczęło.
A gdy pewnego dnia na dziale
bieliźnianym w Marks&Spencer zauważyłam podkoszulki
z bawełny Fairtrade, uderzyło
nalna uprawa bawełny może
doprowadzić do katastrof
ekologicznych. O wykorzystywaniu dzieci do produkcji
biżuterii. Poszłam też na wy-
nek (oraz pysznych polskich
ciasteczek),
recytowanych,
granych i śpiewanych (i pałaszowanych) w czasie imprezy
Dress the Poetry dodam dwa
małe pokazy mody. Będą to
jednak pokazy niezwykłe,
gdyż zaprezentujemy ubrania
brytyjskich marek, które tworzą modę przyjazną ludziom i
planecie. Z ekologicznych tkanin, z poszanowaniem praw
człowieka i zasad sprawiedliwego handlu. Tak się składa,
że modę taką tworzą ludzie
bardzo wrażliwi – społecznicy, podróżnicy i również poeci.
Główną organizatorką wydarzenia jest Grażynka Winniczuk - miłośniczka czytania,
bibliotek i poezji, która niedługo będzie wydawać swój
pierwszy tomik wierszy.
2B: W jakiś sposób doszło do
współpracy między Tobą a
Grażyną?
ALCh: Znamy się z Grażynką
już od kilku dobrych lat. Pomysł na imprezę powstał w
czasie naszych rozmów. Ona
o poezji, ja o moich zainteresowaniach odpowiedzialną
modą i tak od słowa do słowa,
Grażyna wpadła na pomysł, by
te dwie sprawy połączyć.
2B: Jaki jest cel całego przedsięwzięcia i czego się po nim
spodziewasz?
ALCh: Wielu osobom poezja
kojarzy się z czymś patetycznym i oderwanym od rzeczy-
Brytyjczycy, wśród których
mieszkamy. Poezja może być
zabawna, rubaszna, zmysłowa... Można ją czytać, mówić, śpiewać. Można z niej się
śmiać. Może też dotykać naszych codziennych spraw – jak
na przykład to, w co się ubieramy. W czasie imprezy chcemy
więc te różne oblicza poezji
pokazać – zarówno po polsku,
jak i po angielsku. A dodatkowo moim cichym pragnieniem
jest to, by uczestnicy, oprócz
wierszy, „zarazili się” również
odpowiedzialną modą.
2B: Na swoim blogu zielonanit k a.wordpress.com
piszesz, że „nagle uświadomiłaś sobie, że Twoje ciuchy
mogą zmienić świat”. Pamiętasz dokładnie, skąd wzięło
się Twoje zainteresowanie
produktami fair trade, czyli
zgodnymi z zasadami sprawiedliwego handlu?
ALCh: O ruchu sprawiedliwego handlu dowiedziałam
się po przeprowadzce do Anglii. Wcześniej, mieszkając w
Polsce, nigdy o nim nawet nie
słyszałam. A tu, robiąc zakupy w supermarketach, bardzo
łatwo można natrafić na kawę
czy czekoladę z logo Fairtrade.
Newcastle ma też oficjalny status Miasta Przyjaznego Sprawiedliwemu Handlowi, (w
Polsce starają się teraz o niego
Gdańsk i Poznań), więc wpadły mi w ręce jakieś ulotki na
mnie, że to nie tylko o kawę
i herbatę chodzi. Zaczęłam
szperać po Internecie i znalazłam masę informacji na temat
skandalicznych warunków, w
jakich produkowane są ubrania dla wielkich marek odzieżowych. O tym, jak konwencjo-
kład o fair trade w modzie na
Uniwersytecie Northumbria w
ramach zeszłorocznego Newcastle Fashion Week. I uświadomiłam sobie, że nie wiem
absolutnie nic o tym, skąd się
wzięły moje ubrania. A z dzieciństwa pamiętam, jak moja
12
2b.nepco.org.uk
e, to ważne gdzie i jak!
babcia – krawcowa, szyła dla
nas. I ile pracy i umiejętności
to wymagało. To chyba bardzo
zadziałało na moją wyobraźnię. I tak powoli powstała Zielona Nitka.
2B: Czym właściwie jest „odpowiedzialna moda”?
ALCh: Dla mnie są to trzy
rzeczy: zdrowy rozsądek, wyobraźnia i świadomość konsumencka. Po pierwsze więc:
spaliło (a muszę się przyznać,
że mam na swym koncie kilka
spalonych zbyt gorącym żelazkiem bluzek...). Wymieniajmy
się ciuchami z rodziną i znajomymi albo na specjalnych
imprezach zwanych „szafingiem” czy „swapem” - polecam
te organizowane w North East
przez firmę z Gateshead: Daisy
Green. Zaglądajmy do charity
shops i oddawajmy tam swe
mu przerabiać, szydełkować,
robić na drutach, szyć. Podkreślimy w ten sposób swą osobowość i pięknie dołączymy do
coraz bardziej popularnego
nurtu recycklingu i upcycklingu w modzie. Ja ostatnio zrobiłam swą pierwszą broszkę na
szydełku! A po trzecie, i ostatnie – kupujmy nowe ubrania
z głową! Nie róbmy tego pod
wpływem impulsu – bo jest
oczywiście całego świata nie
zmieni! Zielona Nitka, czy to
jako blog, czy sklep, czy strona
na Facebooku, chce tylko pomóc nam stać się świadomym
konsumentem mody. Bardzo
podoba mi się to, co powiedział
Yvon
C h o uinard,
założy-
szanujmy ciuchy, które już
mamy, by jak najdłużej służyły nam lub innym i jak najpóźniej trafiły na wysypisko.
Sprowadza się to do prostych
rzeczy typu: pierzmy i prasujmy zgodnie z instrukcją, by
nic nam się nie zbiegło, czy nie
niechciane już rzeczy.
Po drugie - bawmy się modą i
nie bójmy się samemu jej tworzyć. Vivienne Westwood powiedziała niedawno, że wyglądamy coraz bardziej jak klony
– wszyscy ubieramy się tak
samo. Czas więc zacząć same-
promocja. Kupujmy tylko to,
czego na prawdę potrzebujemy. Wybierajmy fasony bardziej klasyczne i dopasowane
do naszego typu sylwetki, takie, które nie wyjdą z mody za
kilka tygodni. I jeszcze bardzo
ważne: zwracajmy uwagę na
marki. Ale nie po to, by obnosić
się potem z modnym logo, ale
by nie kupować ubrań firm,
które np. używają toksycznych barwników czy szyją w
fabrykach, gdzie pracują dzieci
i panują niewolnicze warunki.
Organizacja Labour Behind
the Label co dwa lata publikuje
raporty o markach obecnych
na brytyjskim rynku – łatwo
jest więc dowiedzieć się, która z nich faktycznie zmniejsza
swój wpływ na środowisko i
wprowadza zasady sprawiedliwego handlu. Zainteresujmy się też alternatywnymi
markami – tymi, których filozofia opiera się na fair trade i
ekologii. Jedną z najbardziej
uznanych jest People Tree,
która produkuje ubrania z
ekologicznej bawełny i ręcznie tkanych materiałów oraz
wspiera małe, lokalne społeczności, które dochód ze swej
pracy przeznaczają na prowadzenie szkoły czy szpitala.
2B: Ale czy jedna Zielona Nitka może zmienić tę globalną
machinę, którą jest przemysł odzieżowy?
ALCh: O, jedna Zielona Nitka
ciel
( b a rd z o
ekologicznej) marki odzieży sportowej
Patagonia: „bądź częścią rozwiązania, a nie problemu”. I to
właśnie mi chodzi. A globalnie
- widać już pierwsze jaskółki zmian. Giganci odzieżowi
zaczynają wprowadzać małe
kolekcje np. z tkanin z recyclingu. Na przykład ostatnia
wiosenna kolekcja H&M miała taki akcent. Świadczy to o
tym, że klienci „głosują swymi
portfelami”. To, na co przeznaczamy nasze pieniądze, bardzo interesuje międzynarodowe koncerny. Działając razem
(czyli wybierając ubrania z
tkanin eko i fair trade) możemy mieć ogromny wpływ na
przemysł odzieżowy! Zielona
Nitka włącza się też w większe
inicjatywy. Od 12 do 14 października będzie na przykład
w Łodzi: najpierw z mini pokazem mody w ramach gali Re-Act (jest to międzynarodowy
konkurs dla projektantów eko
mody), a potem ze stoiskiem
na pierwszych w Polsce Targach Odpowiedzialnej Mody
Wear Fair. Już się nie mogę doczekać!
Pytania: Danka Kudłacik
13
2B: Mieszkając w Polsce i podróżując dużo po świecie co
zmotywowało Cię, aby wziąć
udział w Festiwalu Made in
Poland w Newcastle?
SzS: Od dawna staram się
przekonać
Pol a k ów
(nie tylko) polscy karykaturzyści, prezentowana kilka miesięcy temu w
Newcastle,
mieszkających poza krajem, że
polska kultura to nie tylko Mickiewicz, Chopin, a więc wielkie
projekty promujące polską kulturę, na które Polska wydaje
duże pieniądze. Mamy XXI wiek,
świat w dobie nowych mediów
skurczył się. Jeśli Polacy poza
krajem mają się zintegrować i
pokazać innym naszą kulturę,
powinni t o robić inaczej niż 100
lat temu. Nie każda polonijna
impreza musi być śmiertelnie
poważna, nudna i podobna do
pozostałych. Stąd moje pomysły, aby pokazywać Polskę w
inny sposób niż dotychczas.
Polska kultura, to także polski
humor. Nie tylko: Bóg, honor i
Ojczyzna, ale także optymizm,
poczucie humoru i uśmiech.
Wystawy polskiego humoru (nie
tylko z moimi rysunkami), które
proponuję Polakom na świecie,
mają pokazać, że uśmiech jest
uniwersalny. Że w ten sposób
łatwiej nam dotrzeć do innych
narodowości, a przy okazji
świetnie się bawić. Przygotowana przeze mnie wystawa rysunku satyrycznego o Pegazie i
mitologii, w której uczestniczyli
potwierdziła to. Teraz przyszła
kolej na wystawę moich wesołych rysunków podczas festiwalu Made in Poland. Śmiejcie się,
bo śmiech to zdrowie.
2B: Jakimi pasjami jesteś pochłonięty w Polsce, jakie znaczenie ma dla Ciebie kontakt z
Polonią i jakie projekty realizujesz w świecie?
SzS: Moje rysunki od lat istnieją
w polskich mediach i równocześnie w świecie, w tym również
w mediach polonijnych - od Europy po USA. Wystawy moich
rysunków satyrycznych można oglądać w Polsce, a także w
innych krajach świata. Polacy
mieszkający w różnych krajach
chętnie organizują ekspozycje
moich rysunków, bo są ponadczasowe i zrozumiałe pod każdą
szerokością geograficzną, więc
mogą się z nich śmiać nie tylko
Polacy. Za udostępnienie rysunków na niekomercyjne wystawy, nie oczekuję honorariów. To
okazja do nawiązania kontaktów z interesującymi osobami,
które myślą podobnie do mnie.
Przykłady? Po polskich szkołach w USA od kilku miesięcy
krąży moja wystawa „Sadurski
polskim
dzieciom w Ameryce”, przygotowana przez portal
Dobra
Polska
Szkoła. Namalowane przeze
mnie
polskie
stroje ludowe na
wesoło, co jakiś
czas pokazywane są w różnych
krajach świata. I
jeszcze, jeśli chodzi o tematykę
polonijną, prowadzę portal SuperPolonia.info,
który pokazuje
Polskę i sprawy
polonijne w inny sposób niż robią to inni. Na co
dzień
nych miejscach Wielkiej Brytanii. Może znajdą się osoby, które
chciałyby zorganizować podobną ekspozycję u siebie, na przykład przy okazji jakiejś imprezy
polonijnej? Jestem otwarty na
ciekawe propozycje, proszę o e-maile.
2B: Jakie znaczenia ma dla
Ciebie dobry humor, zabawa,
satyra i karykatura?
SzS: Często nie zdajemy sobie z
tego sprawy, ale uśmiech i optymizm szalenie pomagają w życiu. Na ile to możliwe, warto tak
zorganizować sobie życie, aby na
co dzień częściej się uśmiechać.
Rozweselaniem innych zawodowo zajmuję się od lat, w dodatku 11 lat temu założyłem Partię
Dobrego Humoru, która ma już
3 tysiące członków na świecie, a
jej składka członkowska wynosi
3 uśmiechy dziennie. Należę do
tych, którzy całe życie się śmieją i jeszcze z tego się
utrzymują, to
Kasia Bobrzak, szefowa
organizacji Pegaz oraz organizator wystawy
polskich artystów jako części festiwalu ‘Made in Poland’,
w rozmowie ze Szczepanem Sadurskim, który 20 października
zaprezentuje swoje rysunki wszystkim, którzy przyjdą do Biblioteki
Miejskiej w Newcastle upon Tyne.
14
tworzę wiele rysunków i karykatur, z czego od lat słynę i dzięki czemu mogę rozwijać moje
inne, pozazawodowe pasje.
2B: Czym charakteryzować
się będzie Twoja wystawa
w Newcastle i w jaki sposób
chciałbyś zainteresować odbiorców?
SzS: Przygotowałem 50 moich
rysunków humorystycznych,
które mogą oglądać osoby w
każdym wieku. Połowa z nich
nie ma tekstu, więc także Brytyjczycy wrócą z tej wystawy w
dobrym humorze.
2B: Czy masz jakieś plany
związane z Polonią w północnej Anglii i jakie chciałbyś nawiązać kontakty?
SzS: Niestety, termin wystawy w Newcastle pokrywa się z
terminem mojego wyjazdu do
Nowego Jorku na zaproszenie
Polonia of Long Island, gdzie
otworzę kilka moich ekspozycji
i będę miał spotkania z Polonią. Chciałbym do was zawitać,
może przy okazji kolejnej wystawy? Zresztą rysunki, które
zostaną pokazane w Newcastle,
można potem pokazywać w in-
2b.nepco.org.uk
mój sposób na życie. Cały czas
staram się „zarażać” innych
uśmiechem, na różne sposoby.
2B: Co sądzisz o Festiwalu
Made in Poland, porównując
go do innych imprez kulturalnych organizowanych w
świecie?
SzS: Każda taka inicjatywa jest
warta poparcia, szczególnie jeśli jest wartościowa i powstaje
mimo tego, że właściwie nie ma
na nią pieniędzy, a osoby, które
ją tworzą, wkładają w nią wiele
serca i wysiłku. Pieniądze to nie
wszystko, czasem warto zrobić coś tylko dla
sat ysfakcji
własnej i
innych.
Gdyby
osób,
które
myślą
podobnie było
więcej,
byłoby i więcej takich ciekawych inicjatyw niż obecnie.
2B: Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia z wystawą.
2B: You are currently living
in Poland but often travel
around the world too. What
motivated you to take part
in the “Made in Poland” Festival in Newcastle?
SzS: I have spent a long time
convincing Poles living abroad that Polish culture is not
only represented by the
works of Mickiewicz or Chopin, projects attracting financial sponsorship. It is the 21st
century and thanks to new
technologies we can communicate with the world better
and faster, therefore we should promote our culture differently than the way it was 100
years ago. In my opinion, Polish culture is represented not
only by “God, Honour and Fa-
rently working on?
SzS: My drawings are often
used in the media within Poland, and also in publications
of interest to Poles across Europe and the United States. Poles living in different countries
often organise exhibitions of
my drawings because they
are timeless and can appeal to
a wide range of viewers. I do
not expect the royalties from
my exhibitions; I value new
contacts and reviews of my
work. I am currently showing
drawings at the “Sadurski
for Polish children in America” exhibition, where Polish
folk costumes can be admired by children and adults
from a satirical perspective.
My work can also be seen on
my website SuperPolonia.info
rous drawings for all ages to
see. Half of them do not have
any writing, so they can be
enjoyed without the constraints of language, and I
hope that all viewers
will enjoy them as
much as the Poles.
2B: Do you have
any plans for
the Polish community in the
North of England,
and who would you like
to work with and engage
with?
SzS: I am unable to make it for
the exhibition in Newcastle
due to a visit with the Polish
community in New York, but
I would love to take part next
that a smile and optimism
can help you in your everyday life. Consequently I would
suggest: reorganise your life
and make space for laughter. 11 years ago
I decided to set up
the Good Humour Party. Now
professionally I
am cheering up
others and I am
collecting the membership fee of three
smiles per year from each
member of my Party. I am
among those who laugh all his
life and this is my way of life.
I always try to “infect” others
with a smile and I have to say
that I succeed in many different ways.
2B: What do you think abo-
Kasia Bobrzak, the president of Pegasus Organisation and the
organiser of the exhibition for the “Made in Poland” Festival, in
conversation with Szczepan Sadurski, who is going to
present his drawings on 20th Oct. in the City Library in
Newcastle.
therland”,
but also by the
optimism and the sense
of humour and smiles of the
Polish people. Polish humour
exhibitions which I’ve presented in the past proved that
the smile is universal and can
also cross international boundaries. This was confirmed at
a previous exhibition presented a few months ago in Newcastle, of satirical drawings of
Pegasus and mythology, with
the participation of (not only)
Polish cartoonists. Now I have
decided to show only my own
drawings and take part at
the “Made in Poland” festival
to promote the idea that “It’s
good to laugh”.
2B: What are your passions
in Poland and how important to you is contact with
Poles around the World?
What projects are you cur-
dedicated to Polish a f f a irs all around the World, presented in a unique satirical
way. I also create many other
drawings, and the caricature,
which is my great passion.
2B: Can you explain the reasons for the Sadurski Exhibition in Newcastle and how
do you want to engage the
audience?
SzS: I have created 50 humo-
time. Also
I would like to encourage everyone to show my drawings
elsewhere; maybe there are
other people or organisations
happy to organise my exhibition in other parts of the UK?
Please send me an e-mail if
you would be interested.
2B: What does good humour, fun, satire and caricature means to you personally?
SzS: Often we do not realise
u t
the festival “Made
in Poland” compared
with the other Polish cultural events organized around the world?
SzS: All initiatives such as the
“Made in Poland” festival are
worthy of support, especially
if there is very little or no money involved. It is important
to support the volunteers who
put all their heart and efforts
into it. Money is not everything. Sometimes it is more
rewarding and satisfying to
do something for others. If
more people thought and felt
this way, such interesting
events would be far more numerous than there are at the
moment.
2B: Thank you for the interview and good luck with
your exhibition.
15
Festiwal, który łączy
W tym numerze FrAnia i Dorota, inicjatorki i organizatorki pierwszej
edycji Made in Poland, wspominają początki festiwalu i współpracy.
Ania „FrAnia” Fraszczyk:
Co pamiętasz z organizacji
pierwszej edycji Made in Poland? Ja pamiętam pierwszy
plakat i PL dialogue.
Dorota Antoniak: Ja pamiętam pierwszą ulotkę.
AF: Czerwoną, z maluchem i
papieżem?
DA: Składaną na trzy w knajpie the Forth. I ten mały druk.
Zbyt długie opisy jak na ulotkę, ale chcieliśmy zmieścić
wszystko. Do tej pory mam tę
ulotkę i wszystkie kolejne do
kolekcji.
AF: Tak, druk był faktycznie
mały. Ale wszyscy się wtedy
uczyliśmy.... Najważniejsza
była chyba nazwa. Pamiętam,
że ją akurat wymyślił Matej
(Mateusz Błaszczyk, współorganizator pierwszych
edycji festiwalu – przyp.red.).
Mój pomysł był „Polish your
May”, bo festiwal był w maju.
DA: To chyba było najfajniejsze, że mieliśmy tak dużo
pomysłów. Jeszcze mało doświadczenia i praktyki, mało
‚know how’, ale dużo entuzjazmu i samozaparcia.
AF: Tak. I wielu wolontariuszy do pomocy.
DA: Właściwie nawet mało
się znaliśmy, bo wszystko
zaczęło się od tego spotkania
w polskim klubie. Było jedno
spotkanie, dużo chętnych,
dużo pomysłów, a potem... cisza i nic, aż w ostatniej chwili
zabraliśmy się do pracy i się
udało.
AF: Tak, udało się i trwa do
dziś. A pamiętam jeszcze film
o Polakach
i rozmowę
16
z autorką. Było bardzo mało
ludzi, ale film oglądaliśmy
ze znajomymi już wcześniej
w lokalnej TV. Wtedy u mnie
w domu było ponad 10 osób
– bohaterów. Wszyscy jakoś
żyli bliżej siebie, a dziś mają
już swoje mieszkania, swoje
rodziny...
DA: Ale nadal są chętni do
organizacji i do brania udziału w imprezach. Pula stałych
bywalców, znajomych twarzy,
ale zawsze jest też ktoś nowy.
AF: Tak. Wiesz, ostatnio w
parku spotkałam Polkę, która ma 2 dzieci; mieszkają w
Northumberland i nigdy nie
słyszeli o festiwalu Made in
Poland. Jest szansa, że przyjdą na nową edycję w październiku. Brakuje ci trochę
tamtego organizowania?
DA: To było dużo stresu:
czy będą pieniądze, czy się
wszystko uda zorganizować,
a przede wszystkim czy uda
się dobrze rozreklamować,
czy przyjdą ludzie. Obdzwanianie wszystkich znajomych,
z pracy i wszystkich z innych
źródeł, ale potem dużo radości i satysfakcji.
AF: Tak, ale pamiętasz te
tłumy w galerii na Ouseburn?
Ona już dziś nie istnieje...
DA: Pamiętam, jak ciągle
sprawdzałam w kasie w kinie,
ile biletów się sprzedało. Do
tej pory śledzę sukcesy Jamesa (Jamesa Hopkinsa, autora
książki Winter under water”
– przyp.red.). Był później z
nim wywiad w „Wysokich
Obcasach”, a kiedy my go zaprosiliśmy był jeszcze raczej
mało znany. Pamiętam, jak
odbierałam Jamesa z dworca
i on był trochę przerażony
night life w Newcastle, że hotel tak blisko dworca i że nie
będzie mógł się wyspać. Na
szczęście udało się zamienić
pokój na jakiś od podwórka.
AF: Z kolejnych edycji to
najlepiej pamiętam koncert
Ani Marii Jopek. To było duże
„coś”. Wiesz, te wydarzenia to
jak historia Newcastle i śledzenie zmian zachodzących w
mieście. Tamtej galerii już nie
ma, Gospoda zmieniła się w
Kraków...
DA: Naturalnie, że dużo się
zmieniło. Wszystko i wszyscy. My mamy już dzieci.
Ja się przeprowadziłam na
południe. Mamy inne prace.
Dzisiaj już nie mogłabym się
tak zaangażować w MIP jak
wtedy.
AF: Czas na młodych. Wiele
osób i projektów przewinęło
się przez festiwal Tak naprawdę byliśmy we właściwym czasie i miejscu.
DA: Ale cieszę się, że Made in
Poland nadal istnieje, że idea
przetrwała. Dla mnie było
najważniejsze, żeby festiwal
łączył ludzi, wszystkie polonijne organizacje i grupy. I
tak też się dzieje. Oczywiście
jest tego cena i czasami festiwal jest ‚nierówny’ - wydarzenia w różnym stylu i na
różnym poziomie, ale tak jest,
jak ma być „coś dla każdego”...
AF: Mmmm, no właśnie, ja
nie wierzę w imprezy dla
każdego, ale pod parasolem
MiP jednak było ich wiele
2b.nepco.org.uk
skierowanych do różnych
grup i funkcjonowało to dobrze. Naszą strategią od początku było integrować ludzi
poprzez kulturę. MiP do dziś
boryka się z tym, że jest tworzony przez wolontariuszy,
którzy mają swoje prace na
pełen etat i brakuje im czasu
np. na szukanie sponsorów.
DA:
Myślę
też, że
wtedy
była kompletnie inna sytuacja. Polacy byli
nowi. Był 2007-2008
rok wszyscy byli ciekawi Polaków. Było już
na tyle dużo Polaków,
że stali się widoczni,
ale jeszcze mało znani. Teraz sytuacja
jest już zupełnie
inna. Anglicy się już
chyba przyzwyczaili, że Polacy tu po
prostu mieszkają.
DA: W każdym razie
przed festiwalem dzisiaj
stoi dużo większe wyzwanie. Wydarzenia muszą być
na coraz lepszym poziomie,
żeby przyciągnąć publiczność. Naprawdę życzę powodzenia dzisiejszym organizatorom i mam nadzieję, że
publiczność będzie się dobrze
bawić.
AF: Chodzi mi już po głowie
jakiś projekt na 10-lecie wejścia Polski do Unii… (...)
The Festival that Connects
In this issue of ‘2B’ FrAnia and Dorota, the organisers and initiators
of the first Made in Poland Festival, talk about the festival itself
and the co-operation.
Ania “FrAnia” Fraszczyk:
What do you remember about
organising the first festival? I
remember the first poster and
the Polish Dialogue event.
Dorota Antoniak: I remember
the first leaflet.
AF: The red one? With the picture of “The Little Fiat” (a type
of a car popular in the 80’s)
and the Pope?
DA: Being folded in
three in The Forth
Pub. And this tiny
print. The descriptions were
too long for the
leaflet, but we
wanted to fit
everything
on. I still have
this one and all
the others.
AF: Yes, this
print was really
small. But we all
were learning at
that time. The most
important was the name,
I think. I remember that Matej (Mateusz Błaszczyk, the co-organiser of the first festival)
came up with it. My idea was
“Polish your May”, because the
festival was in May.
DA: I think that the best thing
was that we had so many
ideas. Not a lot of experience
and practice, very little “know
how”, but a lot of enthusiasm
and perseverance.
AF: Yes. And many volunteers
to help.
DA: We didn’t even know
each other that well, because
everything started from this
meeting
in the Polish Club.
There was one
meeting, lots of keen people
and ideas and then… nothing.
Silence up to the last minute
when we started working on it
but it turned out well.
AF: Yes, it went well and it’s
still going today. I also remember this film about Polish
people and the conversation
with the director. There were
only a few people, but we watched it beforehand on the local
TV. There were more than 10
people at my house. We were
all living closer at that time,
but today everybody has their
own houses, their families…
DA: But there are still people
willing to organise events and
take part in them. A group of
frequent visitors and familiar
faces, but there are new people
joining in too.
AF: You know, recently I met
a Polish woman with two
children in the park, they live
in Northumberland and had
never heard of the Made in Poland Festival. There is a chance
that they will come for the
events in October. Do you miss
being involved in organizing
the festival?
DA: It was very stressful trying
to raise enough money. We didn’t know if we would manage
to organise everything on time,
and if people would come. I
was calling friends, colleagues,
everybody I could get a hold of.
But then it was lots of joy and
satisfaction.
AF: Yes, but do you remember
the crowds in the Gallery in
Ouseburn? It doesn’t exist
anymore.
DA: I remember
that I was
constantly checking how many
tickets for the film screening
had been sold. Today I still
follow the success of James
(James Hopkins – the author of
‘Winter Under Water”). There
was an interview with him in
“High Heels” (Wysokie Obcasy,
a Polish women’s magazine),
but when we invited him, he
wasn’t well known. I remember when I was picking him up
from the station, he was a bit
scared of the Newcastle night
life and that the hotel was so
close to the station and he
wouldn’t sleep well. Fortunately, we managed to change the
reservation to the room facing
the yard.
AF: From the following festival,
I remember the concert of
Ania Maria Jopek. It was really
something! You know, these
events are like the history
of Newcastle following the
changes that happened in the
city. That gallery is no more,
Gospoda Restaurant has been
renamed to Krakow…
DA: Naturally – lots of things
have changed. Everyone
and everything. We all have
children now. I moved down
south. We have different jobs. I
couldn’t have got involved with
the festival as I used to.
AF: It’s time for the young!
There were lots of projects and
people, but to be honest, we
were in the right place at the
right time.
DA: But I’m happy that the
Made in Poland Festival still
exists, that the idea lasts. For
me, it is important that the
festival connects people, all Polish organisations and groups.
And it does!
Of course,
there is a
price to
pay and sometimes the
festival events
are on different
levels and styles, but
that is what happens when you
want to deliver “something for
everybody”.
AF: I don’t believe in events
for ‘everybody’, but under the
umbrella of “Made in Poland’, it
worked well. Our strategy was
to integrate people through
culture. Today, Made In Poland
still struggles with the fact
that it is organised by volunteers who have full time jobs and
not enough time, for example
to look for sponsors.
DA: I think that the situation
was completely different back
then. The Poles were new. It
was 2007-2008 and everybody
was curious about the Polish
people. They were becoming
more visible, but still quite
obscure. Today the situation
is totally different. English
people have become used to
Poles living nearby. Anyway,
today the festival faces an even
bigger challenge. The events
need to be on a better and
better level to attract spectators. I really wish good luck to
the organisers and I hope that
everybody will have lots of fun.
AF: I have a project in mind
to celebrate Poland’s 10th anniversary as a member of the
European Union…
(…)
17
Mobilny festiwal pol
na podbój Wysp Bry
Polskie kino jesienią po raz drugi podbijać będzie serca kinomanów
w Zjednoczonym Królestwie, Norwegii i Kanadzie. Obok starannie
wyselekcjonowanych polskich filmów pełnometrażowych z ostatnich lat,
organizatorzy przygotowali pokazy specjalne oraz jedyne w swoim rodzaju
wystawy polskich plakatów filmowych m.in. z okresu socjalizmu. Celebracja
polskiego filmu na Wyspach rozpocznie się 28 września w Birmingham
pokazem dramatu „Joanna” w reżyserii Feliksa Falka.
Play Poland Film Festival to
cykl projekcji filmowych i imprez towarzyszących, który
wyróżnia w jesiennym kalendarzu wydarzeń kulturalnych
w Zjednoczonym Królestwie
polski koloryt i poparcie wielu
renomowanych instytucji kulturalnych. Polish Art Europe,
organizacja non-profit, promująca polską kulturę i sztukę na
Wyspach Brytyjskich, zadbała
o pozyskanie znaczących partnerów i doskonały dobór repertuaru.
Polskie współczesne kino jest
zjawiskiem fascynującym. Filmy nagradzanych w świecie reżyserów, operatorów i twórców
muzyki filmowej, opowiadają
zajmujące historie z perspektywy mieszkańca państwa po
transformacji ustrojowej, który
próbuje rozliczać się ze swoim
dziedzictwem. Niekoniecznie
jest to kino zaangażowane społecznie albo historyczne. To
często kino autorskie, intymne,
takie, w którym reżyserzy opowiadają o własnych doświadczeniach – komentuje Bartosz
Konopka, reżyser „Lęku wysokości”, który będzie można zobaczyć podczas festiwalu. Jego
zdaniem polskie kino powinno
spodobać się widzom z Zacho-
18
du, ponieważ jest w nim spora
dawka humanizmu. W kinie
z innych krajów panuje nurt
apokaliptyczny, melancholijny,
nastrój zwątpienia w człowieka. My mamy w sobie nadzieję.
Zastanawiamy się nad ludzką
kondycją i ciągle wierzymy w
człowieka – dodaje Konopka.
Wydarzenia festiwalowe w
Zjednoczonym Królestwie zainauguruje projekcja wielokrotnie nagradzanego filmu „Joanna” Feliksa Falka (28 września
Birmingham, 11 października
Edynburg, 25 października
Liverpool). To dramatyczna
historia kobiety, która w okupowanej przez Niemców Warszawie opiekuje się opuszczoną
kilkuletnią Żydówką. Z czasem
obecność dziewczynki staje się
dla Joanny źródłem strachu i
cierpienia, a odruch serca zamienia się w przekleństwo. Czy
to znaczy, że człowieczeństwo
przegrywa z lękiem? „Joanna”
to przewrotna opowieść o ważnych wyborach i losie, obdarowującym miłością, za którą
trzeba zapłacić ogromną cenę,
nakręcona i zagrana z nerwem i
wrażliwością, właściwą twórcy
tak głośnych filmów, jak „Wodzirej” czy „Był jazz”.
Kolejny obraz festiwalu, który
będzie można zobaczyć w Birmingham czwartego, a w Edynburgu 18 października, to „80
akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów
związkowych pieniędzy, zanim
milionów” Waldemara Krzystka. Dolnośląska historia z czasów tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego portretuje młodych działaczy Solidarności,
którzy organizują brawurową
konto zostanie zablokowane.
Funkcjonariusze SB podążają
za nimi krok w krok. W pasjonującą rozgrywkę zaangażowani zostają duchowni i… cinkciarze. Każda ze stron ma asy w
2b.nepco.org.uk
lskich filmów rusza
ytyjskich
rękawie.
Miłośnicy bardziej osobistego kina będą mieli okazję
obejrzeć wspomniany już „Lęk
wysokości” Bartosza Konopki
(12 października Birmingham,
25 października Edynburg, 10
listopada Oxford, 15 listopada
Liverpool). Reżyser, skupiony
na intymnych, rodzinnych relacjach, przyznaje, że opowieść
zrodziła się z potrzeby zmierzenia się z sytuacją odejścia
jego własnego ojca. Główny
bohater robi karierę w telewizji, ma udane życie osobiste,
gdy nagle dowiaduje się o poważnych problemach ojca. Czy
umiemy poradzić sobie z lękiem
przed bliskością z inną osobą?
mężczyznami.
I wreszcie, 18 października
w Birmingham, 1 listopada w
Edynburgu i 15 listopada w Belfaście będzie można obejrzeć
brawurową polsko-amerykańską produkcję „Wygrany”, w reżyserii Wiesława Saniewskiego. Nakręcony z rozmachem
film opowiada historię utalentowanego amerykańskiego pianisty polskiego pochodzenia,
który stracił w życiu wszystko:
miłość, uznanie, karierę. Dzięki
przypadkowemu spotkaniu z
byłym profesorem matematyki
bohater odnajduje własną drogę i prawdziwą miłość. Doskonałą grę aktorów (gwiazdorska
obsada, m.in. Janusz Gajos, Woj-
Wg reżysera „Lęk wysokości”
jest opowieścią o poszukiwaniu
miłości. To męski melodramat,
z trudnymi emocjami, które
pojawiają się tylko pomiędzy
ciech Pszoniak, Grażyna Barszczewska, Robert Gonera) uzupełnia ścieżka dźwiękowa, w
której obok utworów Chopina
znalazły się np. przeboje Elvisa
Presley’a.
W Glasgow, Edynburgu, Birmingham, Belfaście, Sunderland, Newcastle i Londynie,
jak również w kanadyjskiej
Ottawie oraz norweskim Oslo
od września będą też mieć
miejsce pokazy specjalne,
czyli projekcje najlepszych
polskich filmów krótkometrażowych, dokumentalnych
i animacji.
Ze względu na głębię i urok
wizualny na szczególną uwagę
zasługują obrazy powstałe w
Studiu Andrzeja Munka, takie
jak „Kawałek lata” Marty Mironowicz, pełna poezji i nostalgii
animacja Grzegorza Wacławka
„Poza starością” czy nagrodzone „Ciemnego pokoju nie trzeba się bać”
Kuby Czekaja oraz
wiele innych filmów,
by wymienić tylko nominowaną do Oskara
„Katedrę” Tomka Bagińskiego.
Widzowie tegorocznej
edycji festiwalu będą
mieli także okazję zobaczyć wystawę polskiego plakatu filmowego
„Plakat wyobraźni”, w
ramach której zostaną
pokazane afisze z okresu zimniej wojny przygotowane do filmów
amerykańskich. O ich
wyjątkowości zdecydowało zderzenie szarego
polskiego socjalizmu
oraz blichtru Hollywood. Sytuacja polityczna
i ograniczony dostęp
do materiałów dystrybutora sprawiły, że
plakaciści mogli polegać tylko na
własnej percepcji świata „zza żelaznej kurtyny”, co zaowocowało
oryginalnym stylem. Wystawa
obejmuje ponad 40 plakatów ta-
kich twórców, jak m.in. Edward
Lutczyn i Henryk Sawka. Plakaty zostały zaprojektowane
do filmów takich reżyserskich
sław, jak Steven Spielberg, Alfred
Hitchcock, Clint Eastwood i Francis Coppola.
Więcej informacji na temat programu imprezy, która potrwa
do grudnia, miejsc emisji filmów
i dostępności biletów można
znaleźć w rozbudowanym o interesujące wiadomości filmowe
serwisie internetowym festiwalu www.playpoland.org.uk oraz
na fan page’u festiwalu na Facebooku www.facebook.com/#!/
PlayPoland.
Projekt jest dofinansowany ze
środków: Polskiego Instytutu
Sztuki Filmowej, Wspólnoty Polskiej, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiego Konsulatu
Generalnego w Edynburgu oraz
Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Ottawie.
Oficjalnymi sponsorami Play
Poland Film Festival 2012 są Ryanair, MoneyGram, Justycja oraz
Orfin Studio.
Wśród patronów medialnych
imprezy są m.in.: TVP Kultura,
NK, Filmweb, Emito, Londynek,
Fotka, Panorama, Polish Express,
Dziennik Polski, Goniec Polski,
Ipla, The Polish Observer, Magazyn Emigrant, Halo TV, Nowy
Czas, Polacy, Strefa, Polska Plus,
GazetaE, KobietaWUK, Doncaster4u, Nasz Express, a także
media brytyjskie takie jak: The
Skinny, MovieScope Magazine,
Screen International, Eyeforfilm,
Subtitledonline oraz Film-News.
Wydarzenia festiwalowe
wspiera kilkadziesiąt brytyjskich, polskich, irlandzkich,
kanadyjskich oraz norweskich
organizacji polonijnych, uniwersytetów, festiwali, wytworni i szkół filmowych.
19
Artykuł sponsorowany
Kompleksowa obsługa księgowa
2B: Pani Moniko, prowadzi
Pani Polskie Biuro Księgowe w Newcastle i w Sunderland. Czym dokładnie się
Pani zajmuje?
Monika Skibińska: Nasza
działalność nie ogranicza
się jedynie do tych dwóch
miast. Myślę, że można śmiało powiedzieć, że obsługuje
całe North East, bowiem moi
klienci to właściciele małych,
średnich oraz dużych biznesów właśnie z tego regionu.
Moja działalność polega głównie na kompleksowej obsłudze księgowej polskich firm,
włączając w to rozliczenia
podatkowe oraz rozliczenia z
pracownikami. Prowadzimy również konsultacje
dla osób, które mają zamiar rozpocząć działalność gospodarczą w UK.
Doradzamy, jaką formę
działalności wybrać, pomagamy w rejestracji i na
życzenie klienta reprezentujemy go przed urzędem
skarbowym.
Jednym
słowem dbamy o to, aby
klient mógł się skupić
na prowadzeniu biznesu i dążeniu do sukcesu, bez potrzeby zajmowania się rozliczeniami,
pamiętaniu o terminach
i śledzeniem coraz to
zmieniających się przepisów podatkowych.
2B: Jakie były początki firmy PLGB? Jak długo istnieje ona na rynku?
MS: Powstanie PLGB podyktowane
zostało
potrzebą rynku. Ponieważ jesteśmy narodem
bardzo
przedsiębiorczym, w przeciągu ostatnich kilku lat pojawiło się
bardzo dużo małych oraz
średnich polskich przedsiębiorców, którzy poszukiwali usług księgowych.
Na początku zajmowałam
się głównie doradztwem w
zakresie rozpoczęcia działalności oraz rozliczeniami podatkowymi małych firm. W
tej chwili nasza działalność
20
obejmuje wszystkie aspekty
szeroko pojętej księgowości
oraz obsługi podatkowej i kadrowej. Już od ponad 3 lat cieszymy się zaufaniem naszych
klientów.
2B: Kim są najczęściej Pani
klienci?
MS: Nasi klienci to zarówno
osoby fizyczne prowadzące
działalność gospodarczą, jak
i średnie i duże firmy Ltd.
Począwszy od firm sprzątających poprzez wszelkiego
rodzaju
drobne
usługi, skle-
py, na dużych firmach budowlanych skończywszy. Obsługujemy w tej chwili ponad 20
polskich firm i liczba ta ciągle
rośnie. Nasi klienci to firmy
z Newcastle, Sunderland,
Middlesbrough, Darlingt on,
Hartlepool
i
Consett a
nawet
S z -
koc ji
I Irlandii.
2B: Jak radzą
sobie
na rynku angielskim polscy
przedsiębiorcy?
MS: Radzą sobie
świetnie. Pomimo
niezbyt sprzyjającej
koniunktury wielu
naszych klientów z
małych jednoosobowych firm zamieniło
2b.nepco.org.uk
się w firmy limited, stało się
pracodawcami i przedsiębiorcami liczącymi się w swojej
dziedzinie. Trzeba tutaj wspomnieć, że polscy fachowcy są
bardzo cenieni za swój profesjonalizm oraz rzetelność i
cieszą się coraz większym zaufaniem angielskich klientów.
2B: Jak można się z Panią
skontaktować w celu
skorzystania z usług
PLGB?
MS: Osoby, które
chciałyby
skorzystać
z
naszych
usług lub potrzebują konsultacji
mogą skontaktować się z nami
telefonicznie
pod
numerem
07713118 830,
mailowo info@
biuroksiegowe.
co.uk lub odwiedzając naszą
stronę www.biuroksiegowe.co.uk.
Ponieważ w chwili
obecnej jesteśmy na
etapie zmiany siedziby naszej firmy, aktualny adres będzie można
niebawem znaleźć na stronie internetowej.
2B: Jakie są powody, dla
których postanowiła Pani
wesprzeć festiwal kultury
polskiej ‘Made in Poland”?
MS: To była naturalna reakcja. Made in Poland Festival to
jedno z wielu, o ile nie najważniejsze tego typu, wydarzenie
w naszym regionie, które z
roku na rok nabiera rozpędu i jest czymś bardzo pozytywnym z wielu powodów.
Po pierwsze, mamy okazję
pokazać, jak wiele mamy do
zaoferowania, przybliżyć naszą kulturę osobom, które nie
znając jej, nie do końca nas zawsze rozumieją. Zbliża do siebie również samych Polaków,
daje szansę do nawiązania nowych znajomości i kontaktów.
Poza tym to świetna zabawa.
Pytania zadała:
Danka Kudłacik
Artykuł sponsorowany / A sponsored article
Purchase: a piece of Polishness
2B:
Nasze
Targowisko
[Our Marketplace] (www.
naszetargowisko.com) is a
website for Polish people in
the UK, dedicated mainly to
books. But statistically, Polish people read only one book
a year...
Marek Trybull, the founder
and operator of the website:
Naszetargowisko.com is a Polish online marketplace in the
UK. It is similar to e-bay or allegro, but without auctions and
charges. It is a place where Polish people can buy and sell both
new and second hand things
- not only books - but anything
else that the law and website
regulations allow. It just so
happens that at the moment
the majority of the things are
books. And do the Poles really
read so little? Well, now they
have no excuses, as here they
can quickly and cheaply buy
books in Polish.
2B: Where did the idea for the
website come from?
M.T.: Over two years ago I
bought a book from one of the
Polish online bookshops in the
UK. I had to wait for over 4
weeks for the book because it
was ‘travelling to me’ from Poland! Apart from that I couldn’t
find Polish music and second
hand Polish books anywhere in
the UK.
2B: Are you idealists or busi-
nessmen?
M.T.: Idealists with the makings of businessmen. In the future there may be some money
in it but it does not drive us. We
want to make it easier for Polish
people to trade with each other
and to create a space where
you can purchase ‘a piece of
Polishness’ - a book, film or music- without the need to wait
3- 4 weeks for it. The website is
completely free and we do not
charge any commission for either sales or photo galleries of
the items. We do not limit the
number of products that can be
displayed.
Naszetargowisko.
com is 100% secure because
all our payments are done via
PayPal.
2B; How do you differ from
other websites of this type?
M.T.: In the UK there is no other
page like ours so we encourage
everyone to visit naszetargowisko.com – let’s make history!
2B: Why have you decided to
sponsor the ‘Made in Poland”
festival?
M.T.: We think it is a great idea
and a way of spreading knowledge about Polish art, culture
and customs.
2B: Thank you for the interview.
Interviewer: Danka Kudłacik
Do nabycia: kawałek polskości
2B: Nasze Targowisko (www.
naszetargowisko.com)
to
strona dla Polaków w UK poświęcona głównie książkom,
a przecież Polacy statystycznie czytają tylko jedną książkę rocznie...
Marek Trybull, założyciel i
operator portalu: Naszetargowisko.com jest polskim targowiskiem on-line w UK. Jest
to miejsce, gdzie Polacy mogą
sprzedawać i kupować rzeczy,
zarówno nowe, jak i używane. To odpowiednik e-Bay lub
Allegro, tylko bez aukcji i bezpłatnie. Ale nie tylko książki –
wszystko, na co pozwala prawo
i regulamin strony. Akurat tak
wyszło, że książek na chwilę
obecną jest najwięcej. A czy
Polacy naprawdę tak mało czytają? No cóż, teraz już nie mają
wymówki, u nas można szybko
i tanio kupić książki w języku
polskim.
2B:Skąd wziął się pomysł na
taką stronę?
M.T.: Ponad dwa lata temu kupiłem książkę w pewnej polskiej księgarni on-line w UK, na
którą czekałem ponad 4 tygodnie, ponieważ książka jechała
do mnie z Polski! Poza tym nigdzie nie mogłem znaleźć pol-
skiej muzyki oraz używanych
książek w UK.
2B: Jesteście idealistami czy
biznesmenami?
M.T.: Idealistami z zadatkiem
na biznesmenów. W przyszłości
może będą z tego jakieś pieniądze, ale nie jest to nasza myśl
przewodnia. Chcemy ułatwić
Polakom handel między sobą
i stworzyć miejsce, w którym
można nabyć „kawałek polskości” - książkę, film, muzykę - i
nie czekać na to 3-4 tygodnie.
Strona jest kompletnie
bezpłatna, nie pobieramy żadnej prowizji od
sprzedaży ani galerii
zdjęć
wystawianych
rzeczy. Nie ograniczamy ilości wystawionych
produktów. Naszetargowisko.
com jest bezpieczne w 100
proc., ponieważ wszystkie
płatności odbywają się za pomocą PayPal. 2B: Czym różnicie się od innych tego typu stron?
M.T.: W UK nie ma drugiej takiej polskiej strony, dlatego zapraszam wszystkich na naszetargowisko.com - stwórzmy
historię!
2B: Dlaczego zdecydowaliście się wesprzeć festiwal
„Made in Poland”?
M.T.: Uważamy jest to wspaniały pomysł i sposób na rozpowszechnianie polskiej sztuki,
kultury i obyczajów.
2B: Dziękuję
za rozmowę.
Pytania zadała: Danka Kudłacik
21
Mania biegania
16 września br. wystartował Bupa Great North Run. Jest to największy półmaraton w północno-wschodniej Anglii, który co roku przyciąga około 50 tys. (tak! pięćdziesiąt tysięcy!) uczestników. Są wśród nich
zarówno dorośli, którzy biegną na dystansie 13,1 lub 5 km, jak i dzieci, które w zależności od kategorii
wiekowej pokonują dystans miedzy 1,5 a 4 km jeden dzień przed głównym wyścigiem. Trasa maratonu
wiedzie ulicami hrabstwa Tyne and Wear ze startem w Newcastle i metą w South Shields. W ubiegłym
roku biegacze z ponad 40 krajów spotkali się w Newcastle, żeby kontynuować tradycje biegu, którego początki w regionie sięgają 1981 r. Pytamy czterech biegaczy amatorów z północno-wschodniej Anglii, po co
im ten pot i łzy, co jedzą, gdy biegną i jak smakuje dotarcie na metę po ponad godzinnym biegu.
Imię: Jacek Chlaściak
Lat: 34
Miejscowość:
Newcastle upon Tyne
Wspierana organizacja:
Diabetes UK
Zebrana kwota: 45 £
Brałem udział w Great North
Run po raz… drugi, rok temu
był pierwszy raz i złapałem
bakcyla.
Moje przygotowania do półmaratonu zaczęły się od…
mniej więcej od maja, z małymi
przerwami. W zależności od
dostępnego czasu biegi do 10
km.
Ten bieg był dla mnie wyjątkowy bo… na bieg przyjechali
moi rodzice, a dodatkowo zdecydowałem się wspierać Diabetes UK z powodu choroby babci
mojej żony i mojego taty.
Atmosfera wśród uczestników na starcie była… ekscytująca, wszyscy oczekiwali
startu z niecierpliwością, by
moc w końcu ruszyć i radować
się ze wszystkimi.
Na trasie kibice… jak zwykle
22
wspierający i gorąco dopingujący. Myślę, że bez tak wielkiej
rzeszy kibiców nie byłoby takiej wspanialej atmosfery. Mam
takie poczucie, że w tym biegu
nie jest ważne kto wygrywa,
ale ogromny doping i emocje
towarzyszące startowi. Każdy
kto biegnie czuje się zwycięzcą.
Najtrudniejsze dla mnie w
tym biegu było… ostatnie 6
km. Dwa razy musiałem się
zatrzymać z powodu skurczy
mięśni i niemożliwości dalszego biegu.
Aby nie opaść z sił w czasie
biegu jadłem… raczej piłem,
ale rozpuszczalna guma do
żucia i kawałki pomarańczy
podarowane przez kibiców
podniosły mnie na siłach.
W przyszłym roku… na pewno jeszcze raz wystartuję.
Pomimo ogromnego wysiłku i
bólu następnego dnia, na pewno warto i wszystkim polecam.
Wszystkim, którzy myślą o
przyłączeniu się do Great
North Run w 2013… proponuję się dobrze przygotować.
Z pewnością nie można tego
biegu przebiec bez treningu, na
który trzeba poświecić ok 2-3
miesięcy. Jeśli jesteś w stanie
przebiec 10 km, to na pewno
dasz radę. Nie myśl o czasie,
w jakim to zrobisz. A ostatnia
mila biegu jest niesamowita…
Brałam udział w Great North
Run po raz… trzeci.
Moje przygotowania do pólmaratonu zaczęły się od… zaczęło
się od krótkich biegów, które
wydłużałam. Oprócz tego dołączyłam się do lokalnego klubu
biegaczy.
Ten bieg był dla mnie wyjątkowy bo… biegłam dla organizacji
która jest dla mnie bardzo ważna. Moj synek urodził się martwy
i wiem, jak bardzo ważne jest
wsparcie od osób, które przeszły to samo. Zebrane pieniądze
pozwolą Newcastle Sands kontynuować to wsparcie (www.
newcastle-sands.org.uk).
Atmosfera wśród uczestników
na starcie była… wspaniała,
trochę nerwów, ale wszyscy byli
w dobrym humorze.
Na trasie kibice… byli SUPER!
Rozdawali miski, ciastka, napoje,
pomarańcze. Niesamowite!
Najtrudniejsze dla mnie w
tym biegu było… wyprzedzanie
ludzi. Bo jak nogi ledwo niosą, to
jest to spory wysiłek.
Aby nie opaść z sił w czasie biegu jadłam … żelki, które miałam
w torebce! Oprócz tego zjadłam
pomarańcze i zamrożony sok,
Imię:
Edyta Werońska-Bowles,
Lat: 37
Organizacja wspierana:
Sands (Stillbirth and neonatal death charity; szczególnie
dla grupy Newcastle Sands),
Kwota zebrana: 565 £
2b.nepco.org.uk
który dostałam od „widzów”.
W przyszłym roku… też chciałabym wziąć udział w Great North
Run i pobić tegoroczny czas 2
godzin 16 minut i 37 sekund!
Wszystkim, którzy myślą o
przyłączeniu się do Great
North Run w 2013… warto, a tak
naprawdę trzeba, szczególnie jak
się mieszka w Newcastle. Atmosfera jest wspaniała, biegnie się
przez Tyne Bridge i ma się okazje
zebrać pieniądze na ważne cele!
Zebrała: Anna Fraszczyk
Name: Corry Gellatly
Age: 36
Charity supported: Jubilee
Debt Campaign, Oxfam and
Stop Aids
Amount raised: £175
I took part in the BUPA Great
North Run for the… first time.
My preparations for the marathon started… in March, but got
derailed by a knee injury. I did a
lot of cycling cross-training to get
fit instead of running.
This half-marathon was
unique for me because… it was
my first. I had wanted to do it for
quite a while, and was encouraged by a friend who is a very
good runner and has finished in
the top 250 the last two years. By
comparison, I finished in the top
13,000!
The atmosphere amongst
the runners at the start point
was… incredible, there was a
great sense of anticipation and a
lot of pent up energy!
Supporters along the streets
were… amazing, really doing
their bit to help people along.
In this race the most difficult
thing for me was… John Reid
road, which is a long steady run
uphill, between 10.5 - 12 miles;
The last 800 meters were also
really tough, because I had upped
the pace for the last mile and
those last meters seemed to go on
forever. To keep me up and running
during the half-marathon I
drank… water and Powerade,
even though it tastes horrible and
makes your teeth furry, which
was handed out at the side of the
road.
Next year… I’m aiming for 1:45!
I’m hoping to run it with my
brother, maybe for a Parkinson’s
charity, as our Granddad suffered
from the disease before he died.
All people who are thinking
about joining the GNR in 2013...
I would recommend everyone
to give it a go at least once; it’s a
great experience, but also a serious challenge. If you are prepared
to train and push yourself, then
go ahead and do it! Name: Pauline Thomas
Age: 31
Charity supported: ME North
East
Amount raised: £800 (with
my running partner)
I took part in the BUPA Great
North Run for the… second time.
My preparations for the marathon started… recently - only 5
runs before the event!
This half-marathon was
unique for me because… I ran
together with my friend, trying to
encourage her the whole way.
The atmosphere amongst
the runners at the start point
was… friendly.
Supporters along the streets
were… brilliant, they are the best
thing about the run.
In this run the most difficult
thing for me was… all the queuing before and after the event.
To keep me up and running
during the half-marathon I ate/
drank… oranges given out by the
crowd and water, energy drinks
and jelly babies given out by the
sponsors.
Next year… I can’t do it because
my joints don’t like running!
All people who are thinking
about joining the GNR in 2013…
DO IT. It is loads of fun and the
crowd and the bands give you the
energy you need to get round.
Dolma w „kąpieli”
Faszerowane liście z winogron w wodzie (przepis uzbecki)
Składniki:
225 gramów ryżu
700 g mielonej wołowiny lub
baraniny
½ łyżki soli
½ łyżki kminku
½ łyżki kolendry w proszku
trochę pietruszki lub kolendry
1 posiekana cebula
2 łyżki oliwy z oliwek (chociaż lepszy byłby tłuszcz z
ogona baraniego)
liście winorośli
Przygotowanie:
Wymieszaj mięso mielone z
przyprawami, solą i ziołami.
Zawiń kulki mięsne w liście z
winogron. Włóż wszystko do
miski i dodaj oliwę z oliwek
(lub tłuszcz barani). Włóż miskę do garnka z gotującą się
wodą tak, żeby poziom wody
był poniżej krawędzi miski.
Przykryj i zmniejsz ogień pod
garnkiem. Zostaw na około 40
minut do 1 godziny. Gotową potrawę można poznać
p o
pysznym
aromacie.
Wyłącz ogień, podnieś
p r z y kr y wkę.
Zobaczysz liście z winogron w
wywarze „z kąpieli”. Przełóż je
na talerz, dodaj odrobinę oliwy z oliwek lub kilka kropel z
cytryny. Można serwować z jogurtem albo kwaśną śmietaną
w zależności od upodobań.
W przypadku trudności w znalezieniu świeżych liści winorośli, można wykorzystać liście z
puszki.
Svetlana Rakhimova (tłum.
DK)
INGREDIENTS
1 cup white rice,
700 g beef or lamb minced
meat
1/2 tsp salt
1/2 tsp cumin
1/2 tsp coriander (powder)
a few sprigs of green parsley or coriander
1 chopped onion,
2 tbsp. olive oil (although
melted sheep/lamb tail fat
would be better)
Vine leaves
PREPARATION
Mix the mince meat with
spices and salt and herbs.
Wrap meat balls in vine
leaves.
Put them in a bowl and add
the olive oil (or a dollop of lamb
fat).
Put the bowl in a pan of boiling
water so that the water level
is below the edges of the bowl
with stuffed vine leaves.
Tightly close the pan with a lid
and lower the heat.
Leave
for approximately 40
min to 1 hour. You will know
when it’s ready by the delicious
smell of the cooked dolma.
Turn off the heat, open the lid.
You will see your dolma shiny
and in a little soup, which
condensed from the boiling
“water-bath”.
Remove and place on a serving
plate. Drizzle with olive oil, and
if desired, sprinkle with a little
fresh lemon juice or yogurt or
soured cream as you wish.
Canned vine leaves will do if
you can’t find fresh.
Svetlana Rakhimova
Dolma in „water-bath”
Stuffed vine leaves in a “water-bath” (Uzbek recipe)
23
Ona t umie gadać futb lu!
Z Kay Murray, prezenterką telewizji Real Madryt TV, na temat piłki nożnej,
„Królewskich” i dziennikarstwa rozmawia Łukasz Samek.
2B: Bardzo proszę o przedstawienie swojej osoby czytelnikom magazynu 2B?
Kay Murray: Nazywam się Kay
Murray. Urodziłam się i wychowałam w Middlesbrough. Obecnie mieszkam w Madrycie, gdzie
pracuję jako dziennikarka dla
oficjalnego kanału telewizyjnego
Real Madryt TV. Wszystko zaczęło się od pasji do futbolu, którą
odkryłam w sobie gdy miałam 6
lat, wtedy to mój dziadek zaczął
zabierać mnie na stadion Ayresome Park na mecze Middlesbrough
FC. Później nadeszły Mistrzostwa
Świata w 1990 r. we Włoszech i
poczułam, że to jest właśnie to co
chcę robić w życiu. Chęć bycia blisko futbolu wciągnęła mnie bez
reszty!
2B: Z czego jesteś najbardziej
dumna jako dziennikarka?
KM: Byłam współgospodarzem
rozdania nagród dla najlepszych
piłkarzy na świecie – FIFA Ballon D’or. Uroczystość odbyła się
w styczniu w Szwajcarii, i wspólnie z Ruudem Gullitem miałam
przyjemność poprowadzenia
gali. To było niesamowite
przeżycie i swego rodzaju ukoronowanie mojej
dotychczasowej pracy
dziennikarskiej.
2B: Jak wygląda Twój
typowy dzień w pracy? Co w Twojej pracy
najbardziej Cię ekscytuje?
KM: Życie dziennikarza jest bardzo zróżnicowane. Jeśli nie pracuję przy porannych wiadomościach, nie produkuję programu
lub mam wolne od prowadzenia
Extra Time; to wtedy obserwuje
zespół jak trenuje i przeprowadzam z zawodnikami wywiady.
W dniu meczu, zanim ustawię się
na stanowisku dla dziennikarzy
przy murawie, po tej stronie na
którą atakują zawodnicy Realu
Madryt, przeprowadzam wywiady z fanami oraz przygotowuję
przegląd informacyjny. Później
przenoszę się do mix zone, aby
porozmawiać z zawodnikami i
wracam do studia, aby wszystko
zmontować. Tak wygląda dzień
gdy gramy u siebie. Jeśli mecz jest
wyjazdowy zazwyczaj wszyscy
24
spieszymy się na samolot powrotny. Czasem zdarza się, że mam
możliwość wbiec na boisko lub
lecieć prywatnym samolotem do
Szwajcarii z kapitanem Mistrzów
Świata! Najlepszym momentem mojej pracy jest oczywiście
oglądnie meczów i zdobywanie
trofeów.
2B: Opowiedz o największych
gwiazdach Realu Madryt.
KM: Są bardzo popularni w porównaniu do reszty piłkarskiego świata, ale bardzo dobrze się
z nimi pracuje dzięki temu, że
są bardzo miłymi ludźmi. Z zewnątrz wydawać by się mogło, że
życie piłkarzy jest łatwe, ponieważ zarabiają olbrzymie pieniądze, odnoszą sukcesy i są słynni,
ale żeby to wszystko osiągnąć
trzeba wiele samozaparcia i poświęcenia. Poza tym, znajdują się
bezustannie pod olbrzymią presją, cały czas wystawieni na komentarze opinii publicznej. Zawodowi piłkarze to tacy sami ludzie
jak my, pełni normalnych emocji,
których my także doświadczamy.
2B: W sezonach 2009/10 i
2010/11 w kadrze Realu Madryt znajdował się polski
bramkarz Jerzy Dudek. Czy
możesz powiedzieć kilka słów
na Jego temat?
KM: Tak. Jerzy jest obdarzony
imponującą osobowością i niesamowitym charakterem. Przeprowadziłam z nim niezliczoną ilość
wywiadów, a jeden z nich obejmował najważniejsze momenty z
finału Ligi Mistrzów z 2005 roku,
w którym opowiadał o tym jak się
czul tej nocy oraz zdradził trochę
szczegółów z szatni. Był bardzo
dumny z tego, że jest Polakiem
oraz z faktu, że Polacy odwiedzają
Santiago Bernabeu, aby zobaczyć
jak gra.
2B: Podróżowanie to część
Twojej pracy. Jakie są Twoje
ulubione miejsca, które odwiedziłaś? Czy miałaś już okazje
zobaczyć Polskę?
KM: W Hiszpanii uwielbiam Sewillę. Natomiast jeśli chodzi o
podróżowanie poza Hiszpanią,
to moim ulubionym miejscem są
Włochy, zwłaszcza jeśli chodzi o
wycieczki związane z piłką noż-
ną. We Włoszech można wszędzie spotkać się z olbrzymią kibicowską pasją. Nie byłam jeszcze
w Polsce, ale mam polskich znajomych, więc jestem pewna, że
wkrótce odwiedzę wasz kraj.
2B: Kay, odniosłaś wiele sukcesów zawodowych. Jaką radę dałabyś młodym ludziom którzy
właśnie rozpoczynają swoją
karierę zawodową?
KM: Zawsze wierzcie w siebie i
nigdy nie pozwólcie sobie wmówić, że czegoś nie potraficie zrealizować. Nie wszystko można
osiągnąć natychmiast, ale zawsze
należy podążać za tym, co podpowiada serce i bezwzględnie nigdy
nie można się poddawać. Nie jest
łatwo zrealizować swoje ambicje,
ale ciężkie wyzwania budują charakter i wzmagają determinację,
a poprzez to osiągnięty efekt daje
więcej satysfakcji. Próbujcie się
wyróżniać i znaleźć swoją niszę,
to pozwoli Wam wybić się z tłumu. Na początku kariery warto
pomyśleć o wolontariacie, gdyż
często jest to niezbędne, aby nabyć potrzebne doświadczenie na
dalszą drogę zawodową.
2B: Opowiedz o swoim zaangażowaniu w prace organizacji
charytatywnej.
KM: Wspólnie z prezenterką
BBC Breakfest Steph McGovern zakładamy organizację
charytatywną, ale zanim zainaugurujemy jej działalność
nie chce za dużo mówić na
ten temat. Celem organizacji
będzie inspirowanie i pomaganie młodym osobom z Teesside.
2B: Jesteś znana z olbrzymiego zamiłowania do Middlesbrough? Co sprawia, że
to miejsce jest takie szczególne.
KM: Wyjątkowi są ludzie. Ludzie z Middlesbrough mają
specyficzne poczucie humoru, często rozumiane jedynie
przez mieszkańców tego regionu. Ze względu na pracę
dużo podróżuje po świecie,
lecz nigdzie nie jest mi tak dobrze jak u siebie w domu. Wracam do Teesside tak często jak
jest to tylko możliwe i jestem
2b.nepco.org.uk
dumna z mojego akcentu. Akcent
ludzi z Middlesbrough jest tak
wyróżniający, że ciężko pomylić
go z innym. Poza tym to piękny
zakątek świata, z mnóstwem
pięknych okolicznych wiosek i
miasteczek.
2B: Wielu naszych czytelników przeprowadziło się do
North East z różnych części
świata? Czy mogłabyś wskazać swoje ulubione miejsca w
North East.
KM: Moim ulubionym
miejscem w Anglii
jest Whitby. Jest
tam mnóstwo ciekawych miejsc do
zobaczenia, które
przywołują wiele
wspomnień z mojego
dzieciństwa. Uwielbiam
również takie miejsca jak Sheepwash w North York Mors i Saltburn, które są idealne na długie
spacery po plaży.
2B: Jakie jest Twoje hobby?
KM: Kocham biegać i robię to tak
często jak to tylko możliwe. Poza
tym uwielbiam czytać powieści i
rysować.
2B: Bardzo dziękuję za poświęcony czas.
She can talk ab ut f tball
Real Madrid TV presenter, Kay Murray talks about football, Real Madrid and
journalism in an interview with Lukasz Samek.
2B: Could you introduce yourself to 2B readers?
Kay Murray: I’m Middlesbrough
born and bred, but now live in
Madrid, Spain, where I work
as a Broadcast Journalist
for Real Madrid’s official
club channel, Real Madrid
TV. My passion for football
stems back to the age of 6,
when my granddad started
taking me to see Middlesbrough play at Ayresome Park. Then
came Italia 90 when I was just 9
years old and that was it, I was
hooked!
2B: What’s your proudest moment as a journalist?
KM: Co-presenting the FIFA Ballon D’or in January of this year
with Ruud Gullit in Switzerland. It
was such an amazing experience
and felt like the icing on the cake
for all the hard work I have put in
over the years in my career in football broadcasting.
2B: What’s your typical day at
work? What is the best part of
your job?
KM: It is extremely varied. My
working week depends on the
day. If I am not working on the
morning news shift or the production and hosting of the twice-
-weekly talk show I present, Extra
Time, then I am out watching the
team train or doing player interviews and sound bites. Match
days involve interviewing the
fans and working on a match preview before positioning ourselves
pitch side at whichever end Real
Madrid are attacking. Once that’s
done, we hotfoot it to the private
mixed zone to catch up with our
players for an interview and then
it’s back to the TV to cut it all. That’s if we’re not away from home
and then it’s usually a mad rush to
make the team flight in time after
the game! On a brilliant, brilliant
day I may just find myself invading a pitch or sat on a private jet
to Switzerland with the World
Cup winning captain! But the best
part of the job is of course, watching the football and the trophy
wins.
2B: Could you describe in few
sentences the biggest stars of
Real Madrid?
Well they are super famous to the
rest of the football world, but they
are all easy to work around and
are actually nice people too. There’s a side you don’t see to these
football superstars. On the outside, people often assume that their lives are
easy because they earn
millions
and are successful and
famous, but
there are a
lot of sacrifices that
have to be
made to be
at this level
as a sportsman and
they
are
under a lot
of pressure
and public
scrutiny all
the
time,
which a lot
of people
seem
to
forget. Underneath it,
they are just human beings like
the rest of us and are not immune
to the normal emotions that the
rest of us feel.
2B: In seasons 2009/10 and
2010/11 goal-keeper Jerzy Dudek played for Real Madrid. Could you tell us something more
about Jerzy?
KM: Jerzy was one of the biggest
and best characters I have ever
worked with in football. I carried out numerous interviews
with him, one of which involved
watching the 2005 Champions
League final highlights with him,
while he talked through how he
felt that night and told us some of
the behind-the-scenes stories. He
was very proud to be Polish and
to have the Polish fans come to the
Bernabeu to see him play.
2B: Travelling is part of your
job. What’s your favourite place? Did you have a chance to visit Poland?
KM: In Spain I love Sevilla, but
when it comes to travelling outside of Spain, then my favourite
place is Italy, especially when it
comes to football trips due to the
passion the fans display there on
Champions League nights. I have
yet to visit Poland but I have a
number of Polish friends and I’m
sure I’ll get there soon enough.
2B: Kay, you are a very successful person. What kind of advice
you would like to give to young
people, who aren’t sure what to
do?
KM: To always believe in yourself
and never let anyone tell you that
you can’t do something. You don’t
need all the answers now, but always follow your heart and never
give up. It is not always easy to
achieve your ambition, but it’s the
knock backs and tough times that
build your character and determination, and make the end product
all the more rewarding. Also, try
and make yourself stand out in
your field and look for a niche;
this sets you apart from others.
In the beginning of many careers,
you find yourself volunteering or
carrying out work experience,
but this can often be essential and
will allow you to learn so much
more about your trade as it is
hands-on experience.
2B: Could you tell us abort your
involvement in different charity works?
KM: BBC Breakfast presenter
Steph McGovern and I are setting
up a charity, we are not saying too
much just yet until we launch it,
but it is being set up with the aim
of inspiring and helping Teesside’s youngsters to be the best they
can be in life.
2B: You are known as a person who loves Middlesbrough.
What makes Middlesbrough so
special?
KM: Its people; People from
Middlesbrough boast a sense of
humour like no other, one that is
instantly, and sometimes only,
understood by people from the
region. I’ve been lucky enough to
travel the world with my job, but
there’s no place like home and
there are no people like our own.
I come back to Teesside as much
as I possibly can and I’m proud
to have kept my accent. It’s such
a distinctive accent that there’s
no mistaking it when you hear it.
It’s a beautiful part of the world as
well, with so much scenery surrounding the town in nearby towns
and villages.
2B: A lot of our readers
moved to North
East from different countries. Could
you recommend your
f avo u r i t e s
places
in
North East?
KM: Whitby is actually my favourite
place in England, there’s so much
to see there and it holds some
very special childhood memories
too. I also love places such as Sheepwash in the North York Moors
and Saltburn for long walks on
the beach.
2B: What’s your hobby?
KM: I love running and get out
as much as possible. I also love to
read novels and draw.
2B: Thank you for your time.
25
Mimo tak poważnych ubytków
kadrowych manager zespołu
Damon Shaw pozyskał na ich
miejsce młodych, utalentowanych zawodników z Teesside,
mając na celu budowanie zespołu
i ustabilizowanie składu na wiele
sezonów. Shaw zaufał także wielu zawodnikom wywodzącym
się z klubowej szkółki. Jednym z
nich jest Bradley Mills, 16–letni
zawodnik powołany niedawno
na konsultacje narodowej kadry
futsalu. Mills zadebiutował w
barwach Boro pod koniec ubiegłego sezonu oraz zdobył bramkę w finałach. Zawodnik ten z
pewnością będzie decydował o
sile zespołu w nadchodzących
sezonach. W czasie gdy Mills
przebywał na zgrupowaniu kadry, jego klubowi koledzy odnieśli
imponujące zwycięstwo 10:4 z
Leeds. Mecz udowodnił, że nowi
zawodnicy są już gotowi wziąć na
swoje barki trudy nadchodzącego
sezonu. Boro oczekuje powrotu
do składu dwóch zawodników:
Theo Furnessa i Bena Eversona,
którzy obecnie występują w lidze
islandzkiej. Wymienieni zawodnicy nie będą dostępni na początku
sezonu, lecz manager zespołu nie
obawia wystawić młodych futsalowców do pierwszego składu.
„Mecz z Sheffield będzie chrztem
bojowym dla nowych zawodników i nie powinniśmy wywierać na nich zbyt dużej presji. Być
może minie trochę czasu, nim
młodzi zawodnicy przywykną do
standardów rozgrywek ligowych,
lecz w dłuższej perspektywie czasowej jestem pewien, że ci zawodnicy mają odpowiednie umiejętności” - powiedział Damon Shaw.
Mecz inaugurujący sezon futsalowy pokaże czego będzie można
oczekiwać od drużyny w tym sezonie. W przedsezonowych rozważaniach, specjaliści wskazują
drużynę Sheffield jako faworyta
do wygrania dywizji. Niezależnie
od wyniku, nadchodzący sezon
będzie bardzo ciekawy dla najpopularniejszego zespołu futsalu w
kraju.
Więcej na temat zespołu znaleźć
można na stronie www.BoroFutsal.com i profilu www.facebook.
com/BoroFutsal
Łukasz Samek
The new season coming soon!
Już wkrótce nowy sezon!
Middlesbrough Futsal Club przygotowuje się do rozpoczęcia
kolejnego
sezonu
futsalowego. Inauguracja FA National
League nastąpi 23
września
meczem
z Sheffield. W ubiegłym sezonie Boro
zakończyło rozgrywki regionalne na
drugim miejscu, a w
finałach przegrało jedynie z późniejszym
mistrzem kraju - drużyną Helvecia. Przed
sezonem
drużynę
opuściło kilku podstawowych zawodników: Ernesto Casan, Marc Caballeria,
Samu Gallego, najlepszy strzelec ubiegłego sezonu Mikey Roberts oraz bramkarz
Elliot Brown.
Middlesbrough
Futsal Club are
preparing for
another
tilt
at silverware
when they open
their FA National League campaign against
Sheffield
on
September
23rd. Boro enjoyed a solid
season
last
year, finishing
second in their
regional league
and only losing
out to eventual
winners Helvecia at the national finals.
Boro have lost a number of
experienced players over the
summer with Spaniards Ernesto Casan, Marc Caballeria and
Samu Gallego all moving on as
well as last season’s top scorer,
the experienced Mikey Roberts
and ‘keeper Elliot Brown. However, manager Damon Shaw has
moved quickly to replace them
with a torrent of rising Teesside talent as he seeks to build a
team squad bursting with local
players that he can develop over
a number of years. Shaw has put
his faith in a number of players
from the club’s flourishing academy setup and the early signs
look promising. Bradley Mills,
16, is one prospect who has already been rewarded for the
potential he’s shown with a call
up to the England development
squad. Mills made his Boro debut at the end of last season and
even scored in the national finals. He is set to play a key role in
the coming season. Whilst Mills
was away on international duty,
his team mates impressed in a
10-4 pre-season victory away
to Leeds in a performance that
showed the new faces are ready
for the campaign ahead. Boro
are hoping to welcome back
Theo Furness and Ben Everson
who are currently playing football in the Icelandic top flight.
They will not be available for the
start of the season but Shaw is
not afraid to throw his youngsters straight in. He said: “Sheffield will be a baptism of fire for
some of the new players and we
shouldn’t put pressure on them.
It could take a while for the boys
to get used to national league
futsal, but long term I am confident they’ll have what it takes.”
The opening game of the season
is sure to be a clear indicator of
what Boro can expect to achieve
this season when they come up
against a Sheffield side that on
paper appear to be the strongest
team in the division. Regardless,
it is sure to be another roller
coaster season for the country’s
most supported futsal team.
To find out more about Middlesbrough Futsal Club visit www.
BoroFutsal.com and www.facebook.com/BoroFutsal
Łukasz Samek
DARMOWE BILETY
FREE TICKETS
KONKURS
To be in with a chance of winning a rare Middlesbrough Futsal Club shirt, simply answer the
following question:
Where do Middlesbrough Futsal Club play their home
games?
Send the answer to: [email protected] (deadline 15th
October).
Jeśli chcesz otrzymać darmową wejściówkę na następny mecz ligowy napisz maila ze swoim imieniem, nazwiskiem i numerem telefonu na adres:
[email protected]. Na jeden adres mailowy
przypada jeden bilet.
Wygraj koszulkę Middlesbrough Futsal Club! Odpowiedz na pytanie: Gdzie swoje mecze rozgrywa zespół Middlesbrough Futsal Club? Odpowiedzi prosimy przesyłać do 15 października na adres: lukasz@
borofutsal.co.uk
26
If you want to get a free ticket for the next home game send
email with your name and telephone number to: lukasz@
borofutsal.co.uk (one ticket per email address).
2b.nepco.org.uk
COMPETITION
27

Pobierz - 2B North East - Magazyn dla Polonii

Transkrypt

Podobne dokumenty

Prace plastyczne

Dzień Instytutu Neofilologii _Plakat 1

Drodzy Czytelnicy! - Zespół Szkół w Duczkach