„Pluszowy Miś u lekarza” projekt: „Szpital Pluszowego Misia”
Transkrypt
„Pluszowy Miś u lekarza” projekt: „Szpital Pluszowego Misia”
www.pomocedydaktyczne.ig.pl „Pluszowy Miś u lekarza” projekt: „Szpital Pluszowego Misia” Pediatryczna przychodnia zdrowia- w poczekalni rodzice z dziećmi w różnym wieku; jedne z nich dokazują, inne- te z poważniejszymi dolegliwościami: marudzą, często płaczą. Wszystkie mniej lub bardziej, w zależności od wieku i swoich życiowych doświadczeń, mają różne pojęcie o tym, co będzie działo się z nimi za drzwiami gabinetu lekarskiego. Co zrobić aby dziecięce badanie lekarskie nie odbywało się w atmosferze ogólnego niepokoju: rodzic- lekarz, a dziecko dla dobra diagnozy podjęło współpracę z lekarzem-pediatrą? Dzień „Pluszowego Misia”- 25 listopada, był inspiracją do zorganizowania w Przedszkolu Nr 61 we Wrocławiu, przy ul. Gajowickiej 199 zabawy w leczenie chorych maskotek, przy współpracy studentów Akademii Medycznej we Wrocławiu. Projekt, „Szpital Pluszowego Misia” został przeprowadzony przez grupę studentów Akademii Medycznej, zrzeszonych w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Studentów Medycyny IFMSA- Poland, oddział Wrocławski. Projekt objął 120 dzieci- wszystkie grupy wiekowe przedszkolaków: od 3 do 6 roku życia. Zespół studentów- grupa 6 osobowa, przyjmował „pluszowych pacjentów” wraz ze swoimi opiekunami- przedszkolakami, od godz. 9.00 do 13.00. Realizacja „projektu” nie zakłócała dziennego pobytu dziecka w przedszkolu, została precyzyjnie zaplanowana i omówiona z koordynatorem projektu, panem Damianem Ślepeckim (student IV roku medycyny- lokalny koordynator akcji „Szpital Pluszowego Misia”) i nauczycielkami przedszkola. Dokładny wywiad lekarski, Pan Damian Ślepecki wcześniej odwiedził przedszkole i ustalił organizację. diagnoza Mała sala zabawowo- dydaktyczna została szybko i profesjonalnie przygotowana przez studentów w specjalistyczną przychodnię zdrowia: z poczekalnią, rejestracją, gabinetami: lekarza rodzinnego, zabiegowym, USG, RTG... Cała aranżacja przestrzeni oraz własne materiały: począwszy od estetycznych napisów, oznaczeń poszczególnych gabinetów lekarskich, poprzez- pomoce do gabinetu zabiegowego (plastry, szpatułki, zastrzyki, płyny znieczulające, etc.), laptop (do USG nagrany obraz filmowy do śledzenia akcji serca, wnętrza jamy brzusznej), rentgen (estetycznie oklejone kolorowe pudło, klisze), oryginalne wydruki recept, aż po nieskazitelnie białe fartuchy lekarzy- studentów, spowodowała, że dzieci szybko przejęły rolę opiekunów swoich „chorych” maskotek. Była cisza w poczekalni, rzeczowa odpowiedź na pytania pani doktor i spokojne wsłuchanie się w jej rady oraz chęć dostosowania się do lekarskich zaleceń. Dzieci 3, 4, 5 i 6- cio latki zdawały sobie sprawę z wagi problemu zdrowotnego swojej maskotki- zabawę przejęły z dużym zainteresowaniem. Nawet gabinet zabiegowy, który w rzeczywistości lekarskiej Czy to coś poważnego? byłby dla dziecka trudną wizytą, był chętnie odwiedzany: dzieci widziały koGabinet RTG i USG nieczność zabiegu- często zastrzyk, dla polepszenia stanu zdrowia swojego pluszaka. Forma zabawowa przeprowadzonego „projektu”, we współpracy ze studentami AM, pozwoliła nam, nauczycielom przedszkola osiągnąć następujące zadania wychowawczo-dydaktyczne: - dziecko wie, na czym polega praca lekarza- podkreślenie osoby lekarza jako autorytetu w zakresie leczenia i profilaktyki chorób; - dziecko rozumie konieczność wizyty lekarskiej w przypadku utraty zdrowia, konieczność podjęcia leczenia, a tym samym zastosowania się do zaleceń lekarskich; - dziecko posiada podstawowe wiadomości z zakresu leczenia, umie werbalizować podstawowe problemy zdrowotne, potrafi przełamać lęk przed wiPoczekalnia zytą u lekarza; - dziecko rozumie konieczność spokojnego i kulturalnego zachowania się w przychodni zdrowia. Praca studentów podczas realizacji „Projektu...”, została wysoko oceniona przez nauczycieli przedszkola. Nauczyciele podkreślali m. in.: - podmiotowe relacje w kontaktach z dzieckiem; - umiejętność szybkiego nawiązania kontaktu werbalnego z dzieckiem (nawet tym słabo mówiącym); - rzeczowość „diagnozy” lekarskiej; - pomysłowość w wypisywaniu recept- opierającą się na elementach zabawowych (oprócz, np. tabletek, syropu o smaku truskawkowym, zapisywano pięć przytulasków, całusków itp.); - poświęcenie i gotowość zabawy z dzieckiem; - znakomitą organizację czasu, przestrzeni, miejsca. 1 www.pomocedydaktyczne.ig.pl Halina Marecka, Violetta Krajewska Przedszkole Nr 61 we Wrocławiu 2