Harmonogram dla ochrony œrodowiska
Transkrypt
Harmonogram dla ochrony œrodowiska
Treści kształcenia z przedmiotu grafika inŜynierska dla studiów stacjonarnych kierunku ochrona środowiska w roku akademickim 2014/2015 Nr Wykład tyg. 1 Pojęcie grafiki inŜynierskiej i jej znaczenie w działalności technicznej. Wprowadzenie do teorii odwzorowań graficznych. Rzutowanie równoległe jako podbudowa technicznie uŜytecznych metod odwzorowań. Związki niemiarowe i miarowe w rzutowaniu równoległym. 2 Rzutowanie prostokątne i jego szczególne właściwości. Aksonometria oraz jej rodzaje. Stosowanie aksonometrii w rysunkach odręcznych i technicznych. 3 Metoda Monge’a – załoŜenia metody, zapis prostych i płaszczyzn za pomocą pary rzutów. Odwzorowanie związków miarowych i niemiarowych w metodzie Monge’a. 4 Konstrukcja rzutu trzeciego. Transformacje prostych i płaszczyzn. Kłady prostych i płaszczyzn. Znajdowanie uzupełniających informacji miarowych o obiektach za pomocą rzutów i kładów. Układy trzech rzutów Monge’a. 5 Zasady i sposoby przedstawiania obiektów w rysunkach technicznych – układy 6 rzutów, podziałki, uproszczenia rysunkowe, przekroje oraz ich rodzaje. Zasady i sposoby wymiarowania w rysunkach technicznych. 6 Podstawowe informacje o rzucie cechowanym jako metodzie odwzorowania powierzchni terenu. Zapis linii i powierzchni w rzucie cechowanym. Zastosowania rzutu cechowanego w projektowaniu zmian ukształtowania terenu. 7 Elementy rysunku urbanistycznego, budowlanego, instalacyjnego i maszynowego. 8 Sprawdzian wiedzy objętej programem wykładów. 9 10 11 12 13 14 15 Ćwiczenia Zapoznanie z efektami kształcenia oraz omówienie zasad zaliczania przedmiotu. Materiały, przybory i pomoce niezbędne do uzyskania zaliczenia. Podstawowe wytyczne wykonywania rysunków technicznych – arkusze, linie rysunkowe, pismo techniczne. AutoCAD jako podstawowy program w zakresie komputerowego wspomagania projektowania. Arkusz C/1: Rysunek aksonometryczny obiektu na podstawie modelu fizycznego. Ćwiczenia laboratoryjne Interfejs i komunikacja uŜytkownika z programem AutoCAD. Dostosowanie interfejsu do preferencji uŜytkownika. Wyświetlanie rysunku na ekranie. Rysowanie obiektów geometrycznych 2D. Układy współrzędnych 2D i rodzaje współrzędnych. Narzędzia rysowania precyzyjnego. Sprawdzanie poprawności rysunku. Modyfikowanie obiektów 2D. Sposoby wybierania obiektów poddawanych edycji. Ćwiczenie umiejętności precyzyjnego konstruowania rysunków 2D. Konstruowanie rysunków 2D z wykorzystaniem narzędzi edycyjnych. Arkusz C/2: Układ trzech rzutów obiektu na podstawie modelu fizycznego. Właściwości obiektów rysunkowych (kolor, rodzaj linii, szerokość linii). Warstwy i operacje na warstwach. Zmiana właściwości obiektów. Wymiarowanie i opisywanie rysunku 2D. Koordynacja pracy w obszarze modelu i papieru. Wydruk rysunku do formatu PDF. Elipsa jako rzut prostokątny okręgu. Konstrukcja zestawu rzutów obiektu na podstawie jego opisu. Rysunek wykonawczy obiektu technicznego (rzut poziomy, przekrój stopniowy, wymiarowanie) w formie rysunku 2D – Arkusz P/1. Arkusz P/1 – cd. Arkusz C/3: Konstrukcja zestawu rzutów kształtki graniastosłupowej. Konstruowanie rzutów dodatkowych i kładów w celu znalezienia uzupełniającej informacji miarowej o obiekcie. Arkusz C/4: Znajdowanie uzupełniającej informacji miarowej (długości odcinków, miary kątów płaskich i dwuściennych) w obiektach przedstawionych w rzutach Monge’a. Uzupełnianie zaległości. Modelowanie trójwymiarowe w programie AutoCAD. Typy modeli 3D – modele krawędziowe, powierzchniowe i bryłowe. Rodzaje współrzędnych i układy współrzędnych 3D. Operacje 3D. Konstruowanie obiektów bryłowych. Generowanie rzutów modeli 3D oraz rozróŜnianie linii widocznych i niewidocznych w rzutach. Konstrukcja modelu bryłowego 3D oraz jego układu rzutów – Arkusz P/2. Uzupełnianie zaległości.