doc10 r. ostatniej pielgrzymki Ojca Świętego 16-19 sierpnia 2002r.
download 
Reklamacja Transkrypt
10 r. ostatniej pielgrzymki Ojca Świętego 16-19 sierpnia 2002r.
nr 13 (198) 2012 r. Wydanie okolicznościowe • egzemplarz bezpłatny ISSN 1429–9437 www.pielgrzym.com.pl ukazuje się od 16 lat 10 r. ostatniej pielgrzymki Ojca Świętego bł. Jana Pawła II do Polski 16-19 sierpnia 2002r. 2 „Bóg bogaty w Miłosierdzie” od takich hasłem przebiegała ostatnia, ósma pielgrzymka Ojca Świętego bł. Jana Pawła II do ojczyzny. Od 16 do 19 sierpnia 2002 r. papież odwiedził Kraków i Kalwarię Zebrzydowską. Głównym celem tej czterodniowej wizyty była konsekracja nowo wybudowanej Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie–Łagiewnikach. W tym roku obchodzimy 10. rocznicę tamtych wielkich wydarzeń. Ostatnia wizyta Ojca Świętego bł. Jana Pawła II była wyjątkowa i szczególna. Choć trwała zaledwie cztery dni, to wymowa jej była ogromna. Papież–Polak żegnał się ze swoją Ojczyzną, rodakami, a jednocześnie zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu. „Przybywam do Krakowa, ale serdeczną myślą ogarniam całą Polskę i wszystkich rodaków. Niech te trzy dni mojego pobytu w Ojczyźnie obudzą w nas głęboką wiarę w moc miłosierdzia Bożego” – witał się z Polakami na lotnisku w Balicach Jan Paweł II. Najważniejszym wydarzeniem 17 sierpnia była konsekracja nowo wybudowanej Bazyliki Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. W specjalnej modlitwie Jan Paweł II zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu. Na zakończenie uroczystości Ojciec Święty wspominał swoją młodość: „Jak można było sobie wyobrazić, że ten człowiek w drewniakach kiedyś będzie konsekrował bazylikę Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach”. Z Łagiewnik Jan Paweł II wyruszył w podróż po Krakowie. Zatrzymał się na terenie budowy nowego Kampusu UJ i Biblioteki PA, a następnie pojechał na ul. Tyniecką 10, gdzie jako student student UJ mieszkał wraz ojcem. Kolejnym przystankiem byli księża salezjanie na Dębnikach – dawna krakowska parafia, do której Karol Wojtyła należał nie będąc jeszcze księdzem. Wieczorem Ojciec Święty nie zawiódł tysięcy, głównie młodych ludzi stojących pod słynnym oknem papieskim na ul. Franciszkańskiej 3 i przemówił do nich. Dzień później, 18 sierpnia, na krakowskich Błoniach w obecności 2,5 mln pielgrzymów, Jan Paweł II beatyfikował czworo Polaków: abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, metropolitę FOT. ARCH. CALVARIANUM „KALWARIA PAPIESKA” P Akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata! pismo bezpłatne WYDAWCA: Agencja Reklamowa – Wydawnictwo „TA i TA”, REDAKCJA: 30–435 KRAKÓW, UL. ZAKOPIAŃSKA 176B/1, ADRES KORESPONDENCYJNY: 30–960 Kraków 1, skr. pocztowa 159 tel. 602–75–45–75, fax: (12) 266–30–79, e–mail: [email protected]. REDAKTOR NACZELNY: Krzysztof Cyganik. Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych i zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych materiałów oraz zmiany tytułów. Redakcja nie odpowiada za treść reklam. Zdjęcia na pierwszej stronie: arch. Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia; Tadeusz Warczak, arch. Misericordia, arch. Calvarianum. ISSN 1429–9437 warszawskiego, więźnia władz carskich; ks. Jana Beyzyma, długoletniego misjonarza na Madagaskarze; ks. Jana Balickiego, rektora seminarium w Przemyślu oraz s. Sancję Janinę Szymkowiak, serafitkę, opiekunkę biednych. „Różne były czasy, w których żyli, różne były ich osobiste dzieje. Jednak jednoczy ich ten szczególny rys świętości, jakim jest oddanie sprawie miłosierdzia” – mówił w homilii papież. W niej też Ojciec Święty mówił m.in. „o wyobraźni miłosierdzia”. W drodze z Błoń papieski samochód zatrzymał się na Rynku Głównym pod Kościołem Mariackim. Po południu Jan Paweł II odwiedził katedrę wawelską i cmentarz rakowicki. W katedrze modlił się przy grobie abp. Eugeniusza Baziaka, który w 1958 r. udzielił mu sakry biskupiej, oraz przy konfesji św. Stanisława, biskupa i męczennika. W drodze na Cmentarz Rakowicki zatrzymał się przy kościele św. Floriana, gdzie był wikariuszem w latach 1949–1951 i prowadził duszpasterstwo akademickie. Na cmentarzu zapalił znicz na grobie rodziców i brata. Na kolację zaś papież zaprosił koleżanki z czasów wadowickich. W ostatnim dniu wizyty papież wyruszył w podróż z Krakowa do Kalwarii Zebrzydowskiej. W drodze Ojciec Święty zatrzymywał się najpierw przy kościele Najświętszego Salwatora, a potem w Skawinie i Radziszowie, by pobłogosławić wizerunki Matki Bożej. W ołtarzu przygotowanym dla papieża na czas celebrowania mszy św. umieszczono obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej, która jak mówił Jan Paweł II „wychowała jego serce”. W czasie mszy św. papież jeszcze raz zawierzył Matce Bożej cały naród, Kościół i swą papieską posługę. Przed zakończeniem swojej pielgrzymki papież odwiedził jeszcze klasztor kamedułów na krakowskich Bielanach i klasztor benedyktynów w Tyńcu. Ceremonia pożegnania na lotnisku w Balicach rozpoczęła się około godziny 18.00. „Tak wielu mnie oczekiwało, tak wielu pragnęło się ze mną spotkać, nie wszystkim było to dane. Może następnym razem (...). A na koniec, cóż powiedzieć? Żal odjeżdżać!” – żegnał się z Polską i Polakami Ojciec Święty Jan Paweł II. (AB) REDAKCJA INFORMATORA PIELGRZYMA SKŁADA PODZIĘKOWANIA DLA: Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Ojców Bernardynów z Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej, Wydawnictwa Calvarianum, za udostępnienie materiałów i zdjęć. Serdeczne Bóg zapłać! 3 Rocznica poświęcenia Bazyliki Miłosierdzia Bożego Homilia Ojca Świętego wygłoszona w dniu poświęcenia świątyni Rozważ treść homilii Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszonej w czasie poświęcenia tej świątyni. Jej treść odsłoni przed tobą szczególne znaczenie tego miejsca. O niepojęte i niezgłębione Miłosierdzie Boże Kto Cię godnie uwielbić i wysławić może Największy przymiocie Boga Wszechmocnego Tyś słodka nadzieja dla człowieka grzesznego (Dz. , 951). 1. Drodzy Bracia i Siostry! Powtarzam dzisiaj te proste i szczere słowa Św. Faustyny, by wraz z nią i z wami wszystkimi uwielbić niepojętą i niezgłębioną tajemnicę Bożego miłosierdzia. Podobnie jak ona, chcemy wyznać, że nie ma dla człowieka innego źródła nadziei, jak miłosierdzie Boga. Pragniemy z wiarą powtarzać: Jezu, ufam Tobie! To wyznanie, w którym wyraża się ufność we wszechmocną miłość Boga, jest szczególnie potrzebne w naszych czasach, w których człowiek doznaje zagubienia w obliczu wielorakich przejawów zła. Trzeba, aby wołanie o Boże miłosierdzie płynęło z głębi serc ludzkich, pełnych cierpienia, niepokoju i zwątpienia, poszukujących niezawodnego źródła nadziei. Dlatego przychodzimy dziś tutaj, do łagiewnickiego sanktuarium, aby na nowo odkrywać w Chrystusie oblicze Ojca, który jest „Ojcem miłosierdzia oraz Bogiem wszelkiej pociechy” (po r. 2 Kor 1, 3). Pragniemy oczyma duszy wpatrywać się w oczy miłosiernego Jezusa, aby w głębi Jego spojrzenia znaleźć odbicie własnego życia oraz światło łaski, którą już po wielekroć otrzymaliśmy i którą Bóg zachowuje dla nas na każdy dzień i na dzień ostateczny. 2. Za chwilę dokonamy konsekracji tej nowej świątyni poświęconej miłosierdziu Bożemu. Zanim to nastąpi pragnę serdecznie podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do jej powstania. Dziękuję szczególnie księdzu kardynałowi Franciszkowi, który tyle troski włożył w to dzieło, dając dowód osobistego nabożeństwa do miłosierdzia Bożego. Serdeczną myślą obejmuję Siostry Matki Bożej Miłosierdzia, dziękuję im za dzieło rozpowszechniania przesłania, jakie pozostawiła Św. siostra Faustyna. Pozdrawiam obecnych tu kardynałów i biskupów z Polski z Kardynałem Prymasem na czele, jak również biskupów z różnych stron świata. Zdjęcia: arch. Fundacji Sanktuarium W każdym kościele, który został poświęcony, uroczyście przeżywa się rocznicę tego wydarzenia. Jest to dzień wdzięczności Bogu za dar Jego obecności pośród swego ludu i za nieustannie okazywane miłosierdzie. Poświęcenia bazyliki Miłosierdzia Bożego dokonał Ojciec Święty bł. Jan Paweł II dnia 17 sierpnia 2002 roku. Dlatego co roku w dniu 17 sierpnia obchodzona jest Łagiewnikach uroczystość rocznicy poświęcenia kościoła. Cieszę się z obecności kapłanów diecezjalnych i zakonnych jako też seminarzystów. Serdecznie pozdrawiam wszystkich, którzy uczestniczą w tej liturgii, a szczególnie przedstawicieli Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, która administruje jego budową, jak też samych budowniczych z różnych przedsiębiorstw. Wiem, że wielu spośród tu obecnych szczodrze wspierało materialnie tę budowę. Proszę Boga, aby wynagrodził waszą hojność i wasz trud swoim błogosławieństwem! 3. Bracia i siostry! Kiedy konsekrujemy tę nową świątynię, możemy zadawać sobie pytanie, jakie nurtowało króla Salomona, gdy oddawał Bogu na zamieszkanie świątynię jerozolimską: „Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię ogarnąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem” (1 Krl 8, 27). Tak, na pierwszy rzut oka wiązanie obecności Boga z pewnym określonym miejscem może się wydawać niestosowne. A jednak trzeba pamiętać, że czas i miejsce należą całkowicie do Boga. Choć każdy czas i cały świat można uważać za Jego „świątynię”, to jednak są czasy i są miejsca, które Bóg obiera, aby w nich w sposób szczególny ludzie doświadczali Jego obecności i Jego łaski. A ludzie wiedzeni zmysłem wiary przychodzą do tych miejsc, bo mają pewność, że rzeczywiście stają przed Bogiem, który jest tam obecny. W tym samym duchu wiary przybyłem do Łagiewnik, aby konsekrować tę nową świątynię. Jestem bowiem przekonany, że jest to także szczególne miejsce, które Bóg obrał sobie, aby tu wylewać łaski i udzielać swego miłosierdzia. Modlę się, by ten kościół był zawsze miejscem głoszenia orędzia o miłosiernej miłości Boga; miejscem nawrócenia i pokuty; miejscem sprawowania ofiary eucharystycznej – źródła miłosierdzia; miejscem modlitwy – wytrwałego błagania o miłosierdzie Boże dla nas i całego świata. Modlę się wiec słowami Salomona: „O Panie, Boże mój, (...) wysłuchaj to wołanie i tę modlitwę, w której dziś Twój sługa stara się ubłagać Ciebie o to, aby w nocy i w dzień Twoje oczy patrzyły na tę świątynię. (...) Wysłuchaj błagania Twego sługi i Twojego ludu, (...) ilekroć modlić się będzie na tym miejscu. Ty zaś wysłuchaj w miejscu Twego przebywania – w niebie. Nie tylko wysłuchaj, ale też i przebacz!” (1 Krl 8, 28–30). 4. „Nadchodzi (...) godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec” (J 4, 23). Kiedy odczytujemy te słowa Pana Jezusa w sanktuarium Miłosierdzia Bożego, w szczególny sposób uświadamiamy sobie, że tu człowiek nie może stanąć inaczej, jak w Duchu i prawdzie. To Duch Święty, Pocieszyciel i Duch Prawdy, wprowadza nas na drogi Bożego miłosierdzia. Przekonując świat „o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie” (J 16, 8), równocześnie odsłania pełnię zbawienia w Chrystusie. To przekonywanie o grzechu dokonuje się w dwojakim odniesieniu do Krzyża Chrystusa. Z jednej strony Duch Święty pozwala nam przez Krzyż Chrystusa poznać grzech, każdy grzech, w pełnej skali zła, jakie w sobie zawiera. Z drugiej strony, przez Krzyż Chrystusa Duch Święty pozwala nam zobaczyć grzech w świetle mysterium pietatis, czyli miłosiernej, przebaczającej miłości Boga (po r. Dominum et vivificantem, 32). Dokończenie na str. 4 4 Rocznica poświęcenia Bazyliki Miłosierdzia Bożego 5. „Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata; (...) dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata „ – słowa z Dzienniczka Siostry Faustyny (n. 476). Dla nas i świata całego... Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego miłosierdzia! Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie. Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, które koi ludzkie umysły i serca i rodzi pokój. Gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosiernej miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia. Potrzeba miłosierdzia, 6. aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy. Dlatego dziś w tym sanktuarium chcę dokonać uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu. Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga, które tutaj zostało ogłoszone za pośrednictwem Siostry Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją. Niech to przesłanie rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść „iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście” (po r. Dzienniczek, 1732). Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! To zadanie powierzam wam, drodzy bracia i siostry, Kościołowi w Krakowie i w Polsce oraz wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia, którzy tutaj przybywać będą z Polski i z całego świata. Bądźcie świadkami miłosierdzia! FOT. ARCH. FUNDACJI SANKTUARIUM Tak oto „przekonywanie o grzechu” staje się równocześnie przekonywaniem o tym, że grzech może być odpuszczony, a człowiek może odzyskać poczucie godności umiłowanego dziecka Bożego. Krzyż bowiem „stanowi najgłębsze pochylenie się Bóstwa nad człowiekiem [...]. Krzyż stanowi jakby dotknięcie odwieczną miłością najboleśniejszych ran ziemskiej egzystencji człowieka” – jak napisałem w Dives in misericordia (n.8). Tę prawdę będzie stale nam przypominał kamień węgielny tej świątyni, który został wzięty z góry Kalwarii – niejako spod krzyża, na którym Jezus Chrystus pokonał grzech i śmierć. Gorąco wierzę, iż ta nowa świątynia pozostanie na zawsze miejscem, w którym ludzie będą stawać przed Bogiem w Duchu i w prawdzie. Będą przychodzić tu z ufnością, jaka towarzyszy każdemu, kto z pokorą otwiera swe serce na działanie miłosiernej miłości Boga – tej miłości, której największy grzech nie zdoła przezwyciężyć. Tu w ogniu Bożej miłości ludzkie serca pałać będą pragnieniem nawrócenia, a każdy, kto szuka nadziei, znajdzie ukojenie. Fot. Archiwum Misericordia Dokończenie ze str. 3 Boże, Ojcze miłosierny który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi ulecz naszą słabość przezwycięż wszelkie zło pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia aby w Tobie, trójjedyny Boże zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Pozdrowienie końcowe po Mszy Św. : Na koniec tej uroczystej liturgii pragnę powiedzieć, że wiele moich osobistych wspomnień wiąże się z tym miejscem. Przychodziłem tutaj zwłaszcza w czasie okupacji, gdy pracowałem w pobliskim Solvayu. Do dzisiaj pamiętam tę drogę, która prowadziła z Borku Fałęckiego na Dębniki, którą odbywałem codziennie, przychodząc na różne zmiany w pracy, przychodząc w drewnianych butach. Takie się wtedy nosiło. Jak można było sobie wyobrazić, że ten człowiek w drewniakach kiedyś będzie konsekrował bazylikę Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach. Cieszę się, że powstała ta piękna świątynia poświęcona Miłosierdziu Bożemu. Troskę o materialny, a szczególnie o duchowy kształt tego sanktuarium powierzam ks. kard. Franciszkowi i całej archidiecezji krakowskiej oraz siostrom Matki Bożej Miłosierdzia. Niech ta współpraca w dziele szerzenia kultu Jezusa Miłosiernego przynosi błogosławione owoce w sercach wiernych w Polsce i na całym świecie. Wszystkim pielgrzymom, którzy tu przybywają i przybywać będą, niech Miłosierny Bóg obficie błogosławi! JAN PAWEŁ II, Kraków–Łagiewniki, 17.08.2002 5 10–lecie konsekracji Bazyliki Bożego Miłosierdzia roczystą Mszą św. pod przewodnictwem kard. Franciszka Macharskiego rozpoczęły się 17 sierpnia obchody jubileuszu 10–lecia konsekracji Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach przez Jana Pawła II oraz aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu. Sanktuarium to stało się światowym centrum kultu Bożego Miłosierdzia, do którego przybywają pielgrzymi z wszystkich zakątków świata. Podczas homilii ks. prałat Marian Rapacz, pierwszy prezes Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, podkreślił, że spotykamy się w wyjątkowym czasie, 10 lat po konsekracji bazyliki, dokonanej przez Jana Pawła II. „Siostrze Faustynie Jezus polecił głoszenie miłosierdzia do każdego człowieka” – mówił ks. Rapacz. I dodał, że ogłoszenie jej błogosławioną przez Jana Pawła II w 1993 roku przyczyniło się do szerzenia kultu miłosierdzia. „Za życia była w cieniu, a teraz nadal służy tej wielkiej sprawie” – zaznaczył kaznodzieja. Według niego po kanonizacji św. Faustyna stała się jeszcze bardziej znana jako szczególny wzór rozmodlenia. „Zbudowany został ten wyjątkowy wieczernik naszych czasów” – podkreślił ks. prałat Rapacz. „Siostra Faustyna pozwoliła odkryć Boga we wnętrzu swojej duszy. Nie szukała Jezusa daleko, spotykała się z nim na modlitwie” – mówił. „Łagiewnickie sanktuarium stało się coraz bardziej znane, przybywają tu ludzie jak do dobrej szkoły, by uczyć się miłosierdzia i jak być miłosiernym w życiu” – powiedział ks. prałat. Podczas nabożeństwa bp Jan Zając, kustosz sanktuarium w Łagiewnikach podkreślił, że sanktuarium stało się światowym centrum kultu Bożego Miłosierdzia, do którego przybywają pielgrzymi z wszystkich stron świata. „Myśląc o budowie mamy w pamięci rzesze ludzi dobrej woli, dzięki którym rozrosło się to światowe centrum” – mówił. Swoje podziękowania skierował do kard. Franciszka Macharskiego, kard. Stanisława Dziwisza, wszystkich biskupów, sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i osób świeckich, które wspierały budowę sanktuarium, budowniczych świątyni i wszystkich ludzi dobrej woli. ZDJĘCIA: ARCH. FUNDACJI SANKTUARIUM U Po nabożeństwie wierni wysłuchali świadectw na temat Bożego Miłosierdzia, osób, które uczestniczyły w II Światowym Kongresie Miłosierdzia Bożego. W ramach obchodów jubileuszu 10–lecia konsekracji bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach oraz aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu przez Jana Pawła II otwarta została wystawa zdjęć pt. „Dekada Miłosierdzia”. Na ekspozycję złożyły się fotografie małopolskich fotoreporterów. Odbyła się sesja naukowa „Idea Miłosierdzia Bożego w muzyce” oraz koncert pod tym samym tytułem, na który złożyły się dzieła dawnych i współczesnych kompozytorów, zainspirowane tematem Misericordia. Pod wieżą łagiewnickiego Sanktuarium przez cały jubileuszowy weekend trwały zabawy plenerowe, koncerty ewangelizacyjne, konkursy, gry i zabawy dla dzieci. Można było obejrzeć także wystawę fotograficzną „Papamobilem ku świętości – pojazdy Jana Pawła II”, na którą składają się zdjęcia samochodów, samolotów, pociągów, riksz, gondol, którymi podróżował Jan Paweł II. Na wystawie pokazano prace ponad 10 autorów, w tym fotografa watykańskiego Arturo Mari, towarzyszącego papieżowi w wielu pielgrzymkach Adama Bujaka, fotografa prymasów polskich Ryszarda Rzepeckiego. Na fotografiach uwiecznili papieża– Polaka w niecodziennych sytuacjach: w pociągu, którym jechał do Fatimy, w barce, którą płynął po rzece w Indiach; w ferrari, do którego przetestowania został namówiony na torze wyścigowym Fiorano Modenese w Modenie we Włoszech. Zwiedzający mogą zobaczyć także Jana Pawła II w kolejce linowej na Kasprowy Wierch, w meleksie czy Fiacie 125p. Z okazji jubileuszu gospodarze łagiewnickiego sanktuarium przygotowali dla pielgrzymów niecodzienną atrakcję: możliwość przejażdżki historycznymi samochodami z orszaku papieskiego i papieskim meleksem, a także samochodami z epoki. Trasa wiodła z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia do Sanktuarium Bł. Jana Pawła II. Odbyło się również spotkanie po latach z organizatorami papieskiej pielgrzymki w 2002 roku oraz dziennikarzami, którzy ją wówczas relacjonowali w lokalnych mediach. Pod wieżą Sanktuarium odbyły się koncerty Anny Bałchan, Magdy Anioł, Wioli Brzezińskiej i Dzieci z Brodą, a także wielki finał koncertu pod hasłem „Zaufaj Panu już dziś”. Trzydniowe obchody jubileuszu zakończyły się pokazem laserowym pt. „Przychodzę do Ciebie, Faustyno”. 6 Bazylika Bożego Miłosierdzia Homilia ks. prałata Mariana Rapacza, budowniczego Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie–Łagiewnikach, wygłoszona podczas Mszy św. w 10. rocznicę konsekracji świątyni przez Jana Pawła II Eminencjo, kochany Księże Kardynale! Czcigodny Księże Biskupie Janie, Rektorze Sanktuarium! Czcigodni Księża Biskupi! Czcigodni Bracia w kapłaństwie! Wielebne siostry zakonne, zwłaszcza Siostry Matki Bożej Miłosierdzia, wszystkie siostry zakonne! Umiłowani Bracia i Siostry w Chrystusie! Jesteśmy zgromadzeni na Mszy świętej tu, w Łagiewnikach, w zupełnie wyjątkowym czasie – dzisiaj bowiem wspominamy 10. rocznicę konsekracji tej świątyni, Bazyliki Bożego Miłosierdzia w światowej stolicy kultu Bożego Miłosierdzia – krakowskich Łagiewnikach. Tu, przy tym ołtarzu, przed dziesięciu laty, dziś błogosławiony, Jan Paweł II papież zwracał się do Boga tymi słowami: „Wszechmogący, Wieczny Boże ześlij na to miejsce swoją łaskę i udziel pomocy wszystkim, którzy Ciebie wzywają. Niech tutaj moc Twojego słowa i sakramentów utwierdza w wierze serca wszystkich wiernych”. Przybywamy do tej Bazyliki na uroczystą Mszę św. pod przewodnictwem Księdza Kardynała Franciszka, gdzie na ołtarzu poprzez posługę sakramentalnego kapłaństwa uobecniana jest męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. To tu i teraz dokonuje się to samo, co na Golgocie – nasze zbawienie. A my w czasie tej Eucharystii mamy lepiej poznać, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Dobrze wiemy, że właśnie jej, Siostrze Faustynie, Pan Jezus polecił głoszenie światu o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka. Jej polecił wypraszanie Miłosierdzia Bożego oraz podejmowanie konkretnych dzieł miłosierdzia. Zaś wśród nowych form kultu Miłosierdzia Bożego m.in. Siostra Faustyna zapisała jako polecenie Jezusa – ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Właśnie w tę niedzielę, w roku 1993 Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił Siostrę Faustynę, Apostołkę i Sekretarkę Bożego Miłosierdzia – błogosławioną. Zaowocowało to jeszcze większym rozwojem kultu Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, w Polsce i na całym świecie. Za życia będąca w cieniu i na całkowitej służbie Bogu bogatemu w miłosierdzie, jako błogosławiona nadal służy tej wielkiej sprawie tak, aby ludzie przełomu tysiącleci, uwikłani w różne problemy, pozbawieni głębszego sensu życia i nadziei, poznali, że Bóg ich kocha swoją miłosierną miłością, że Bóg nie chce Ks. prałat Marian Rapacz odprawia mszę św. karać zbolałej ludzkości, ale ją leczyć, przytulając do swojego miłosiernego serca. Jest niewątpliwie Boże Miłosierdzie głoszone, wypraszane i czynione nowym imieniem nadziei, wyrażonej słowami „Jezu ufam Tobie”. Ta, która zaufała Bogu bez reszty, bł. Siostra Faustyna w Święto Miłosierdzia Bożego 30 kwietnia 2000 roku została ogłoszona świętą i stała się jeszcze bardziej znana w całym Kościele jako współczesny wzór osoby rozmodlonej, ufającej Bogu i niosącej światło miłosierdzia. Siostry i Bracia! Uczniowie Jezusa zaraz po Zmartwychwstaniu mieli poważne problemy z rozpoznaniem Go, gdy się im ukazywał dla budowania wiary w swoje zmartwychwstanie. Nie mogły Go rozpoznać kobiety przy pustym grobie. Nie mogli Go rozpoznać uczniowie idący do Emaus, a także apostołowie łowiący ryby w Morzu Tyberiadzkim. To był bowiem nowy, inny niż przed ukrzyżowaniem, sposób obecności Jezusa w Kościele. Szybko jednak, po znakach, które czynił i po słowach, rozpoznawali w Nim ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana. Zwłaszcza po Zesłaniu Ducha Świętego rozumieli ten nowy czas i sposób spotykania się z Chrystusem Zmartwychwstałym w Sakramentach świętych i modlitwie, zawsze mocą Ducha Świętego. To, co się stało w Wieczerniku zarazem w Wielki Czwartek, jak i w dniu Zesłania Ducha Świętego było, jak powie Jan Paweł II w czasie pielgrzymki do Ziemi Świętej, „przedłużeniem Wcielenia”, a Wieczernik stał się miejscem Eucharystycznego narodzenia po to, by Bóg mógł być z każdym FOT. ARCH. FUNDACJI SANKTUARIUM człowiekiem i w każdym człowieku Emmanuelem, tzn. Bogiem z nami. Bóg w swoim miłosierdziu tak się pozwolił uniżyć i samoograniczyć dla nas, grzesznych ludzi. Dlatego zbudowany został ten wyjątkowy wieczernik naszych czasów – Bazylika Bożego Miłosierdzia. W tym miejscu chcę z całego serca podziękować błogosławionemu Janowi Pawłowi II Papieżowi, ówczesnemu metropolicie krakowskiemu Jego Eminencji Kardynałowi Franciszkowi Macharskiemu – założycielowi fundacji pod rozbudowę Sanktuarium, wszystkim ofiarodawcom –każda ofiara była bardzo hojna – projektantowi, kierownictwu budowy ze strony fundacji, firmom budowlanym i wszystkim, którzy przez modlitwę i ofiarowane cierpienie przyczynili się do tej budowy. W sposób szczególny dziękuję Siostrom Matki Bożej Miłosierdzia, Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, zarządowi Fundacji. Dziękuję także sąsiadom, którzy przez dwa lata znosili uciążliwości tej budowy. Kochane Siostry i Bracia! Bardzo szybko odkryła tę prawdę Siostra Faustyna wchodząc na drogę modlitwy kontemplacyjnej. Poznawanie tajemnicy Miłosierdzia Bożego pozwoliło jej odkryć Boga w swej duszy. „Wnętrze mojej duszy – pisała, – jest jakby wielkim i wspaniałym światem, w którym mieszka Bóg i ja, i nikt inny nie ma tam wstępu”. Dlatego nie szukała Boga gdzieś daleko, by się z Nim spotkać, ale spotykała się z Nim na modlitwie w głębi swojego jestestwa. Stąd pisała: „Czuję, że mieszkasz we mnie Jezu, z Ojcem i Duchem Świętym. A raczej czuję, że ja żyję w Tobie, Boże Niepojęty”. 7 Kraków-Łagiewniki: nowa odsłona serwisu miłosierdzie.pl Interaktywna Koronka do Bożego Miłosierdzia, internetowa telewizja oraz wirtualny spacer po Sanktuarium Bożego Miłosierdzia – to tylko niektóre z nowości odświeżonego serwisu miłosierdzie.pl, zaprezentowanego podczas obchodów 10.rocznicy konsekracji Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Uroczystości jubileuszowe to pierwsze wydarzenie relacjonowane w nowej formule serwisu. Nowy serwis milosierdzie.pl jest otwarty dla gości. Każdy może się w nim zarejestrować, utworzyć własny profil i skorzystać ze specjalnego „Bonus Menu”, które dostępne jest tylko dla zarejestrowanych użytkowników. Dla dopełnienia, serwis zintegrowany jest z profilami na Facebook, Google+ i Naszej Klasie. Nowa strona internetowa Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach jest dynamiczna, a poruszanie się po niej – intuicyjne. Dołączono także wyszukiwarkę ułatwiającą docieranie do treści serwisu. Najważniejsze informacje i aktualności, jak również Ewangelia dnia i filary łagiewnickiego sanktuarium: Akt Zawierzenia Świata, Odpust Zupełny, postaci św. Siostry Faustyny i bł. Jana Pawła II znajdują się na głównej stronie. W Menu znajdują się aktualności, a w nich – bieżące informacje z życia Sanktuarium, ogłoszenia niedzielne oraz Kalendarz, gdzie prezentowane są bieżące i przyszłe wydarzenia. Znajdziemy tu również serwisy z wielkich wydarzeń, jak pielgrzymki Papieży; Jana Pawła II i Benedykta XVI do Sanktuarium, Peregrynacji obrazu Pana Jezusa Miłosiernego, Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia, czy Jubileuszu 10-lecia Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu i konsekracji Bazyliki. Możliwe jest również elektroniczna rejestracja na Adorację w Kaplicy Wieczystej Adoracji. Druga część menu to przede wszystkim Akt Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu oraz interaktywna Koronka do Miłosierdzia Bożego, która umożliwia odmawianie jej wraz z lektorami. Ostatnia część menu zawiera dział Multimedia, gdzie umieszczane są fotorelacje z uroczystości i wydarzeń, filmy, galeria Bazyliki, kaplic, wieży widokowej, zdjęcia lotnicze. Możemy się również udać na wirtualny spacer po całym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i Sanktuarium bł. Jana Pawła II. Atrakcyjną nowością jest telewizja miłosierdzie.pl, gdzie już niedługo będzie można oglądać transmisje Mszy Świętych oraz uroczystości odbywających się w Bazylice Bożego Miłosierdzia. Pierwsze transmisje prowadzone są z obchodów jubileuszu 10-lecia konsekracji Bazyliki i Aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu. W serwisie znajduje się także Press Room, gdzie publikowane są komunikaty prasowe i materiały dla mediów. Wraz z nowym serwisem został uruchomiony również e-kiosk. Strona zawiera ponad 300 stron stałych i około 200 dynamicznych. Siostry i Bracia! Gdy nieporadni jesteśmy w modlitwie, gdy mamy problemy z pobożnym uczestnictwem we Mszy św. niedzielnej, sięgajmy po Pismo Święte i czytajmy go, zwłaszcza Ewangelię, ale także i Listy św. Pawła, a w nich te wspaniałe słowa: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?“, a św. Faustyna dopowie, iż przez Ducha Świętego mieszka w nas Ojciec i Syn, cała Trójca Święta. Czytamy: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus”. Bóg w swoim wielkim miłosierdziu jest naprawdę blisko nas, Bóg nas naprawdę kocha, naprawdę czeka, a odpowiedzią na Jego wielką miłość i miłosierdzie, które najpełniej objawiło się na krzyżu, nie jest tylko litość i współczucie, ale nade wszystko nasze nawrócenie. Bracia i Siostry! Łagiewnickie Sanktuarium stało się jeszcze bardziej znane na całym świecie i przybywają tu liczne grupy ludzi z Polski, Europy i świata tak, jak się przyjeżdża do dobrej szkoły, po to, by uczyć się głoszenia miłosierdzia, by wypraszać miłosierdzie oraz by uczyć się całkiem konkretnie być miłosiernym w życiu. Bez tych wszystkich elementów nie można być owocnym apostołem Bożego Miłosierdzia. Dlatego wybudowaliśmy tę krakowską szkołę Bożego Miłosierdzia – Bazylikę, by więcej ludzi mogło się tu modlić i uczestniczyć w Eucharystii, Dom Duszpasterstwa Miłosiernego, by pielgrzymi mogli się spotykać, uczyć się i rozmawiać na te ważne tematy. Konkretnym zapleczem tego Sanktuarium jest ośrodek wychowawczy dla dziewcząt, a w przyszłości nowe dzieła miłosierdzia. Sanktuarium nie byłoby bowiem kompletne i przekonywujące, gdyby poprzestało na słowach, nawet gdyby to były słowa najwznioślejszej modlitwy, a zapomniało o Chrystusowym zapewnieniu: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Panie mój i Boże! Ty pragniesz, bym jak św. Siostra Faustyna zaniósł przesłanie o Twoim miłosierdziu na cały świat. Rozpal we mnie ducha misyjnego, ducha świadectwa, bym umiał dzielić się radością z mojego spotkania z Tobą. Święta Siostro Faustyno! Naucz mnie wyobraźni miłosierdzia, bym nie odwracał się od zagubionych, od bezrobotnych i od chorych. Wstawiaj się za mną u Pana, by oczy moje, serce, nogi, były miłosierne tak, bym wypełniał wszystkie te czyny, które Bóg dla mnie przygotował. Amen. Kraków, 17 sierpnia 2012 8 Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu ieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu odbywa się w osobnej kaplicy obok Bazyliki Bożego Miłosierdzia. Mieści ona jednorazowo około 40 osób, z tego powodu liczba chętnych do modlitwy w tym samym czasie jest ograniczona. Adoracja nocna trwa od godz. 21:00 do 6:00, można jednak rozpocząć czuwanie parafii wcześniej już w godzinach południowych. W nocy może czuwać jedna grupa całą noc lub kilka grup w poszczególnych godzinach (zależy to od możliwości dojazdu i podejmowanych zajęć w dniu po nocnym czuwaniu). Modlitwa adoracji odbywa się w ciszy. W przypadku grupy z parafii może ona być prowadzona na głos, jednak należy zachować ciszę w godz. 23:00– 23:30, 1:30–2:00 oraz od 4:00–4:30. Podczas czuwania w recepcji Domu Duszpasterskiego można skorzystać z automatu z gorącą kawą i herbatą oraz zjeść przyniesiony suchy prowiant. Potwierdzenie podjęcia adoracji w konkretnym dniu i godzinie należy zgłaszać z tygodniowym wyprzedzeniem: • osobiście w Punkcie Informacyjnym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia • telefonicznie na numer: (12) 252–33–11 lub 252–33–33 • drogą elektroniczną na adres: [email protected] Szczegółowe informacje można uzyskać w Punkcie Informacyjnym lub na stronie: www.milosierdzie.pl/adoracja.php W Dojazd do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach: Samochody osobowe mogą dojechać na parking obok Bazyliki Bożego Miłosierdzia. Jadąc z kierunku Katowic, Warszawy lub Rzeszowa najlepiej kierować się na południowe obejście autostradowe wokół Krakowa i zjechać oznaczonym zjazdem na Łagiewniki. Jadąc od Zakopanego można również wjechać na obwodnicę Krakowa na kierunek Rzeszów i zjechać oznaczonym zjazdem na Łagiewniki. Jest także możliwość zjazdu z „zakopianki” wprost na ul. Siostry Faustyny przy stacji kolejowej Kraków–Łagiewniki. W kierunku Łagiewnik można się dostać również tramwajami następujących linii: nr 8, 19 (odjeżdża z Dworca Głównego), 22, 23. Należy wysiąść na przystanku „Sanktuarium”. Dojazd autokarem według oznaczeń drogowych na parking przy ul. Motarskiego; dojście z parkingu wprost na Bazylikę. Organy w Bazylice Bożego Miłosierdzia Muzyka towarzyszy liturgii od początków chrześcijaństwa i jest jej integralną częścią. W „Konstytucji o liturgii świętej” możemy przeczytać: Brzmienie organów ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich. W trosce o piękno liturgii podjęto też decyzję o budowie organów piszczałkowych w Bazylice Bożego Miłosierdzia. W 2005 roku ogłoszono konkurs na projekt instrumentu do bazyliki. Planowany instrument będzie posiadał 50 głosów rozdzielonych na trzy manuały i klawiaturę pedałową. Dyspozycja utrzymana zostanie w stylu francuskiego romantyzmu. Ofiary na organy można wpłacać na specjalne konto: 17 1240 4432 1111 0010 2908 8121 Za wszystkich ofiarodawców modlimy się codziennie, zwłaszcza w Godzinie Miłosierdzia o 15.00, a w każdy trzeci piątek miesiąca odprawiana jest uroczysta Msza święta w ich intencji. Dziękujemy za wszelkie ofiary na ten cel. 9 Informacje dla pielgrzymów Sanktuarium Bożego Miłosierdzia SANKTUARIUM BOŻEGO MIŁOSIERDZIA ul. Św. Siostry Faustyny 3, 30–420 Kraków www.milosierdzie.pl Punkt informacyjny czynny w dni powszednie w g. 8.30–18.00, w niedziele i święta 10.00–17.00 z przerwą w Godzinie Miłosierdzia (15.00–15.30). Informacje oraz zgłaszanie grup pielgrzymkowych, prelekcji, rezerwacja terminów mszy świętych, udział grup w adoracji Najświętszego Sakramentu, intencje modlitewne i mszy świętych, zwiedzanie wieży widokowej i kaplicy Communio Sanctorum: tel. 12 252 33 11 (33), fax 12 263 79 97 Rezerwacja noclegów, posiłków, sali konferencyjnej i zgłoszenia rekolekcji: tel. 12 252 33 00, fax 12 263 79 97 INFOKRAKÓW Od lipca 2010 na terenie sanktuarium działa Punkt Informacji Miejskiej prowadzony przez Krakowskie Biuro Festiwalowe czynny codziennie w g. 9.00– 17.00. Kontakt: tel. 12 263 60 64, e– mail: [email protected] DOJAZD Samochody osobowe. Jadąc z kierunku Katowic, Warszawy lub Rzeszowa najlepiej kierować się na południową obwodnicę Krakowa (autostrada) i skręcić w oznaczony zjazd na Łagiewniki. Jadąc od Zakopanego można również wjechać na obwodnicę (kierunek Rzeszów) i dalej zjazdem na Łagiewniki. Dojazd autokarem według oznaczeń drogowych na parking przy ul. Motarskiego; dojście z parkingu wprost do bazyliki. Z Dworca Głównego do Łagiewnik można dojechać tramwajami linii nr 8 i 19, w święta: nr 40; kursują tu także tramwaje 22 i 23. Należy wysiąść na przystanku „Sanktuarium Bożego Miłosierdzia”. Szczegółowe informacje na stronie www.mpk.krakow.pl PORADNIA MIŁOSIERDZIA Specjalistyczna pomoc w rozwiązywaniu problemów osobistych i rodzinnych w zakresie duchowym, psychologicznym i prawnym. Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 16.30–18.30, w sobotę od 10.00–12.00 Poniedziałek 16.30 – 18.30 Siostra zakonna – poradnictwo duchowe Psycholog Wtorek 16.30 – 18.30 Kapłan – poradnictwo duchowe Psycholog Do sanktuarium można również dotrzeć bezpośrednio pociągiem. W Dniu Miłosierdzia Bożego na stacji „Kraków– Łagiewniki” zatrzymują się wszystkie przejeżdżające tędy pociągi osobowe i pospieszne. Szczegółowe informacje na stronie www.pkp.pl W czasie Święta Miłosierdzia Bożego występują zmiany w organizacji ruchu oraz aranżowane są dodatkowe parkingi dla pielgrzymów. Informacje podawane są w aktualnościach na stronie www.milosierdzie.pl PORZĄDEK NABOŻEŃSTW Pielgrzymi mogą korzystać z posługi sakramentalnej zarówno w nowej bazylice, jak i w kaplicy z obrazem Jezusa Miłosiernego i relikwiami Św. Siostry Faustyny. W niedzielę i święta msze święte odbywają się o g. 9.00, 10.30, 12.00, 13.30, 15.20, 18.00 (w bazylice) oraz o g. 7.00, 8.30 i 19.00 (w kaplicy); w dni powszednie o g. 9.00, 10.00, 15.20, 18.00 (w bazylice) oraz o g. 6.30 i 17.00 (w kaplicy). Codziennie między 8.00 a 18.00 można również skorzystać z sakramentu pojednania (w starej kaplicy: 6.00– 6.30, 14.30–15.30 oraz 17.00–17.30). Godzina Miłosierdzia, połączona z koronką do Bożego Miłosierdzia, odprawiana jest w bazylice, codziennie o g. 15.00. W kaplicy Wieczystej Adoracji począwszy od 3 kwietnia 2005 roku trwa wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. Na zewnątrz rozmieszczone są stacje drogi krzyżowej, a także ołtarz polowy, przy którym sprawowana jest msza święta podczas wielkich uroczystości. W każdą pierwszą sobotę miesiąca o g. 21.00 organizowane są Wieczory Jana Pawła II. Wspominając śmierć Papieża (w pierwszą sobotę kwietnia 2005 roku o g. 21.37), uczestnicy modlą się i rozważają jego naukę. Szczegółowy harmonogram na stronie www.milosierdzie.pl Środa 16.30 – 18.30 Siostra zakonna – poradnictwo duchowe Poradnictwo socjalne – /1 środa miesiąca/ Prawnik – /pozostałe środy miesiąca/ Czwartek 16.30 – 18.30 Psycholog – poradnictwo rodzinne Doradca ds. uzależnień Piątek 16.30 – 18.30 Siostra zakonna – poradnictwo duchowe Psycholog Sobota 10.00 – 12.00 Kapłan – poradnictwo duchowe Terapeuta ds. uzależnień Poradnia znajduje się w Domu Duszpasterskim i jest nieczynna w święta. Wieczór Jana Pawła II Dnia 2 kwietnia 2005 roku, w pierwszą sobotę miesiąca, o godz. 21.37, u progu Niedzieli Miłosierdzia, Bóg zakończył ziemską pielgrzymkę Jana Pawła II. Fakt ten przyjmujemy jako znak dany nam przez Boga. Dlatego wieczór pierwszej soboty miesiąca stał się dla nas czasem spotkania i rozmowy, refleksji i modlitwy, pojednania i umacniania więzów między ludźmi. Zazwyczaj rozpoczynamy go o godz. 21.00. Wieczór może być przeżywany jako • W drugiej uczymy się od Jana Pawła II, niestrudzonego apostoła pojednania, pokoju i komunii wśród ludzi, w rodzinach i pomiędzy narodami, jak być człowiekiem pokoju i komunii, apostołem pojednania. Dlatego wieczór papieski, przeżywany co miesiąc, jest jednym ze sposobów przypominania i wcielania w życie słów Jana Pawła II: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata” (List Novo millennio ineunte, 43). Niech zstąpi Duch Twój • Wydarzenie parafialne gromadzące wszystkich zainteresowanych, a szczególnie grupy modlitewne i apostolskie posługujące we wspólnocie. To godzina jedności wypełniona refleksją i modlitwą, zbliżająca ludzi do siebie i pomagająca w budowaniu wspólnoty. • Spotkanie rodzinne, w którym jest miejsce na modlitwę i śpiew, lekturę wybranych tekstów i rozmowę, podanie ręki i przeproszenie za winy. • Kontynuacja rozmów o sprawach, którymi żył Jan Paweł II. W dniach jego śmierci i pogrzebu taką rozmowę prowadzili wierzący i niewierzący, przedstawiciele różnych wyznań i religii, reprezentanci odmiennych opcji politycznych. Także dziś „Wieczór Jana Pawła II” może być czasem zbliżenia i dialogu w wymiarze społecznym. Każdy „Wieczór” składa się z dwóch części • W pierwszej spotykamy się z Janem Pawłem II jako nauczycielem prawdy. Rozważamy Jego nauczanie, podejmujemy modlitwę i refleksję w oparciu o zaproponowane teksty. Ich tematyka jest dostosowana do programu duszpasterskiego Episkopatu Polski. Modlitwa Jana Pawła II, skierowana do Boga wraz ze wszystkimi zgromadzonymi na placu Zwycięstwa w Warszawie w czasie jego pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny wydała niezwykłe owoce. Stała się też symbolem całej Jego działalności, w której przyczyniał się on do odnowy człowieka i świata, działając w mocy Ducha Świętego. Dlatego miesięczne spotkanie z Janem Pawłem II jest przede wszystkim przyzywaniem tego Ducha, abyśmy, Nim napełnieni, odnawiali oblicze ziemi. Wieczór w Łagiewnikach Modlitewne i formacyjne spotkania pod nazwą „Wieczór Jana Pawła II” rozpoczęły się w pierwszą sobotę lipca 2005 roku w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Od tego dnia w miejscu, w którym Jan Paweł II zawierzył świat Bożemu miłosierdziu, w każdą pierwszą sobotę miesiąca • o godz. 20.00 jest sprawowana Msza Św. • o godz. 21.00 rozpoczyna się Wieczór Jana Pawła II FUNDACJA SANKTUARIUM BOŻEGO MIŁOSIERDZIA Dla rozbudowy Sanktuarium Metropolita Krakowski Franciszek kard. Macharski powołał Fundację, która gromadzi środki i prowadzi prace budowlane. Na terenie Sanktuarium wybudowano nową świątynię, w której górny kościół konsekrował Ojciec Święty Jan Paweł II (17.08.2002), wieżę wolno stojącą, kaplicę adoracji Najświętszego Sakramentu, amfiteatr, Dom Duszpasterski z zapleczem hotelowym i gastronomicznym, pasaż handlowy, drogi dojazdowe i parkingi. Aktualnie prowadzone są prace przy tworzeniu witraży, budowie organów, drogi krzyżowej i wiele innych. Ofiary na ten cel można wpłacać na konto: PEKAO S.A. Konto PLN: PL 72 1240 4432 1111 0000 4737 4672 Konto USD: USD 83 1240 4432 1787 0000 4722 3983 Konto EURO: EUR 43 1240 4432 1978 0000 4738 0732 Wsparcie udzielone Fundacji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia umożliwia odpisy podatkowe. FUNDACJA SANKTUARIUM BOŻEGO MIŁOSIERDZIA ul. Siostry Faustyny 3, 30–420 Kraków tel. 12–266–58–59 w. 170, fax 12–266–23–68, E–mail: [email protected] 10 Homilia Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszona 18 sierpnia 2002 r. w czasie Mszy św. beatyfikacyjnej na krakowskich Błoniach „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 15, 12). Drodzy Bracia i Siostry! Te słowa Pana Jezusa, które słyszeliśmy przed chwilą, wpisują się w szczególny sposób w temat dzisiejszego liturgicznego spotkania na krakowskich Błoniach: „Bóg bogaty w miłosierdzie”. To hasło jest niejako streszczeniem całej prawdy o tej miłości Boga do człowieka, która przyniosła ludzkości odkupienie. „Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia” (Ef 2, 4–5). Pełnia tej miłości objawiła się w ofierze Krzyża. Nikt bowiem „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13). Taka jest miara miłosiernej miłości! Taka jest miara miłosierdzia Bożego! Kiedy uświadamiamy sobie tę prawdę, zdajemy sobie sprawę, że Chrystusowe wezwanie do miłości wzajemnej na wzór Jego miłości wyznacza nam wszystkim tę samą miarę. Doznajemy niejako przynaglenia, abyśmy korzystając z daru miłosiernej miłości Boga, sami z dnia na dzień oddawali życie, czyniąc miłosierdzie wobec braci. Uświadamiamy sobie, że Bóg, okazując nam miłosierdzie, oczekuje, że będziemy świadkami miłosierdzia w dzisiejszym świecie. Wezwanie do dawania świadectwa miłosierdzia brzmi szczególnie wymownie tu, w umiłowanym Krakowie, nad którym góruje Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach, które wczoraj dane mi było konsekrować. Tu brzmi to wezwanie znajomo, bo odwołuje się do wielowiekowej tradycji tego miasta, której szczególnym znamieniem była zawsze gotowość do niesienia pomocy potrzebującym. Nie można zapomnieć, że z tej tradycji wyrosło wielu świętych, błogosławionych – kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich – którzy poświęcili swe życie posłudze miłosierdzia. Od biskupa Stanisława, Królowej Jadwigi wawelskiej, Jana Kantego, Piotra Skargi, aż do Brata Alberta, Anieli Salawy i kardynała Sapiehy, kolejne pokolenia wiernych mieszkańców tego miasta podejmowały dziedzictwo miłosierdzia. Dziś to dziedzictwo zostało przekazane w nasze ręce i nie może pójść w zapomnienie. Dziękuję kardynałowi Franciszkowi, że zechciał nam przypomnieć o tej tradycji w skierowanych do mnie słowach pozdrowienia. Jestem wdzięczny za zaproszenie do mojego Krakowa i za gościnę. Pozdrawiam wszystkich tu zebranych z kardynałami i biskupami na czele, jak też tych, którzy uczestniczą w tej Eucharystii za pośrednictwem radia i telewizji. Pozdrawiam całą Polskę. W myślach przemierzam ten świetlisty szlak, na którym św. Faustyna Kowalska przygotowywała się do przyjęcia orędzia o miłosierdziu – od Warszawy, przez Płock, 2. FOT. ARCH. CALVARIANUM „KALWARIA PAPIESKA” 1. Wilno, po Kraków – wspominając również tych, którzy na tym szlaku służyli św. siostrze Faustynie, Apostołce miłosierdzia pomocą. Pragnę pozdrowić naszych gości. Słowa pozdrowienia kieruję do Pana Prezydenta Rzeczypospolitej, Pana Premiera oraz przedstawicieli władz państwowych i terytorialnych. Sercem obejmuję wszystkich moich rodaków, a szczególnie dotkniętych cierpieniem i chorobą. O mej duchowej bliskości i o stałym towarzyszeniu w modlitwie pragnę zapewnić wszystkich doświadczanych wielorakimi trudnościami, zwłaszcza bezrobotnych, bezdomnych, ludzi w podeszłym wieku, samotnych i rodziny wielodzietne. Pozdrowieniem obejmuję naszych rodaków rozsianych po całym świecie. Serdecznie pozdrawiam również pielgrzymów, którzy przybyli tu z różnych krajów Europy i świata. Kościół od początku swego istnienia, odwołując się do tajemnicy Krzyża i zmartwychwstania, naucza o Bożym miłosierdziu, które jest rękojmią nadziei i źródłem zbawienia człowieka. Wydaje się jednak, że dzisiaj jest szczególnie wezwany, by głosić światu to orędzie. Nie może zaniechać tej misji, skoro wzywa go do tego sam Bóg przez świadectwo św. siostry Faustyny. A wybrał Bóg do tego nasze czasy. Może dlatego że wiek XX, mimo niewątpliwych osiągnięć w wielu dziedzinach, naznaczony był w szczególny sposób „misterium nieprawości”. Z tym dziedzictwem dobra, ale też i zła, weszliśmy w nowe tysiąclecie. Przed ludzkością jawią się nowe perspektywy rozwoju, a równocześnie nowe zagrożenia. Człowiek nierzadko żyje tak, jakby Boga nie było. Uzurpuje sobie prawo Stwórcy do ingerowania w tajemnicę życia ludzkiego. Usiłuje decydować o jego zaistnieniu, wyznaczać jego kształt przez manipulacje genetyczne i w końcu określać granicę śmierci. Odrzucając Boże prawa i zasady 3. moralne, otwarcie występuje się przeciw rodzinie. Na wiele sposobów usiłuje się zagłuszyć głos Boga w ludzkich sercach, a Jego samego uczynić „wielkim nieobecnym” w kulturze i społecznej świadomości narodów. „Tajemnica nieprawości” wciąż wpisuje się w rzeczywistość świata, w której żyjemy. Doświadczając tej tajemnicy, człowiek przeżywa lęk przed przyszłością, przed pustką, przed cierpieniem, przed unicestwieniem. Może właśnie dlatego, przez świadectwo skromnej zakonnicy z Łagiewnik, Chrystus niejako wchodzi w nasze czasy, aby wyraźnie wskazać na to źródło ukojenia i nadziei, jakie jest w odwiecznym miłosierdziu Boga. Trzeba, aby Jego orędzie o miłosiernej miłości zabrzmiało z nową mocą. Świat potrzebuje tej miłości. Nadszedł czas, żeby Chrystusowe przesłanie dotarło do wszystkich, zwłaszcza do tych, których człowieczeństwo i godność zdaje się zatracać w mysterium iniquitatis. Nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji – cywilizacji miłości. To orędzie Kościół pragnie niestrudzenie głosić nie tylko żarliwym słowem, ale także gorliwą praktyką miłosierdzia. Dlatego też nieustannie wskazuje na przykłady tych, którzy w imię miłości Boga i człowieka „szli i owoc przynosili”. Dziś dołącza do nich czworo nowych błogosławionych. Różne były czasy, w których żyli, różne były ich osobiste dzieje. Jednak jednoczy ich ten szczególny rys świętości, jakim jest oddanie sprawie miłosierdzia. Błogosławiony Zygmunt Szczęsny Feliński, arcybiskup Warszawy, w trudnym czasie niewoli narodowej, wytrwale wzywał do ofiarności na rzecz ubogich, do otwierania instytucji wychowawczych i zakładów dobroczynnych. Sam założył sierociniec i szkołę i sprowadził do stolicy Siostry Matki Bożej Miłosierdzia. Po upadku Powstania Styczniowego, wiedziony miłosierdziem wobec braci, otwarcie wystąpił w obronie prześladowanych. Ceną za tę wierność miłości było zesłanie w głąb Rosji, które trwało dwadzieścia lat. Oto przykład duszpasterskiej posługi, który dziś w szczególny sposób pragnę powierzyć moim braciom w biskupstwie. Drodzy Bracia, niech arcybiskup Feliński patronuje waszym wysiłkom mającym na celu tworzenie i realizację duszpasterskiego programu miłosierdzia. Ten program niech kształtuje wasze zaangażowanie wpierw w życie Kościoła, a także w życie społeczno–polityczne na arenie narodowej, europejskiej i światowej. W duchu tak pojmowanej miłości społecznej arcybiskup Feliński głęboko angażował się w obronę wolności narodowej. Potrzeba tego i dzisiaj, kiedy różne siły – często kierujące się fałszywą ideologią wolności – starają się ten teren 4. Dokończenie na str. 12 11 ZDROWIE JEST NAJWAŻNIEJSZE Łatwo usprawiedliwiamy złe uczynki wobec samych siebie, wobec własnego zdrowia. Nie znajdujemy czasu na wypoczynek, ciągle gdzieś biegniemy, odżywiamy się byle jak. Jeśli nie chcemy otrzymać surowej kary od życia – zróbmy coś dla siebie! Możemy starać się zmienić styl życia. Powinniśmy zrobić coś więcej. ZMIEŃMY SWOJĄ DIETĘ! Sposób odżywiania wywiera ogromny wpływ na stan całego organizmu – na nasz wygląd, samopoczucie i zdrowie. Czasami proste zmiany w diecie w olbrzymim stopniu poprawiają nasz nastrój. Warto więc zmienić codzienne przyzwyczajenia, by nasze życie stało się zdrowsze i radośniejsze. Przyczyną wielu chorób są zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Objawiają się one w różny sposób, np. w postaci alergii. Lecząc chorobę należy znaleźć jej przyczynę oraz wzmocnić układ odpornościowy, który najlepiej sobie z nią poradzi. Odpowiednia dieta stosowana oczywiście pod kontrolą dietetyka eliminująca szkodliwe składniki może pomóc odzyskać zdrowie. Nasze jelita to ważne miejsce od którego zależy stan naszego zdrowia. Mogą pozostawać w nich resztki szybko jedzonych, ciężko strawnych pokarmów. Na pewno od czasu do czasu warto je oczyścić z niestrawionych resztek. Specjalne diety warzywno–owocowe stosowane przez określony czas mogą pomóc nam odzyskać dobrą formę. W specjalnych sytuacjach, np. po ciężkich chorobach dzięki właściwie skomponowanej diecie nasze jelita mają szansę odpocząć i odbudować się. Oczywiście nie zapominajmy o innych ważnych sposobach odzyskania zdrowia i dobrego samopoczucia. Konieczne jest zachowanie równowagi pomiędzy pracą i wypoczynkiem. Warto też pamiętać o codziennej aktywności fizycznej. Trzeba okresowo kontrolować stan zdrowia – nawet przy braku objawów chorób. Zdrowa dieta to ukoronowanie działań na rzecz naszego zdrowia. Zawsze należy pamiętać, że wszelkie zmiany stylu życia, aktywności fizycznej i diety warto skonsultować z lekarzem, dietetykiem czy fizjoterapeutą. Doświadczonych specjalistów można spotkać w polskich uzdrowiskach. Zbiegają się w nich drogi wszystkich ludzi, którzy chcą dbać o zdrowie. Warto je odwiedzić by uzyskać fachową poradę i podreperować zdrowie. Przy okazji gratis można dostać piękne widoki, świeże powietrze i spokój – tak potrzebny w dzisiejszych czasach. Przekonują się o tym co roku tysiące Polaków. Warto podążyć ich śladem i cieszyć się życiem. 12 Homilia Ojca Świętego Jana Pawła II Dokończenie ze str. 10 zagospodarować dla siebie. Kiedy hałaśliwa propaganda liberalizmu, wolności bez prawdy i odpowiedzialności nasila się również w naszym kraju, pasterze Kościoła nie mogą nie głosić jednej i niezawodnej filozofii wolności, jaką jest prawda Krzyża Chrystusowego. Pragnienie niesienia miłosierdzia najbardziej potrzebującym zaprowadziło błogosławionego Jana Beyzyma – jezuitę, wielkiego misjonarza – na daleki Madagaskar, gdzie z miłości do Chrystusa poświęcił swoje życie trędowatym. Cieszę się, że ten duch solidarności w miłosierdziu wciąż panuje w polskim Kościele, czego dowodem jest wiele dzieł pomocy społecznościom dotkniętym przez klęski żywiołowe w różnych regionach świata, czy też niedawna inicjatywa skupu nadwyżek zboża, aby można było przekazać je głodującym w Afryce. Mam nadzieję, że ta szlachetna idea doczeka się realizacji. W duchu miłosierdzia nieustannie wspierajcie misjonarzy pomocą i modlitwą. Służbą miłosierdziu było życie błogosławionego Jana Balickiego. Jako kapłan miał zawsze otwarte serce dla wszystkich potrzebujących. Jego posługa miłosierdzia przejawiała się w niesieniu pomocy chorym i ubogim, ale szczególnie mocno wyraziła się przez posługę w konfesjonale. Zawsze z cierpliwością i pokorą starał się zbliżyć grzesznego człowieka do tronu Bożej łaski. 5. 6. Drogi Czytelniku – Pielgrzymie, Ojciec Święty bł. Jan Paweł II przez cały swój pontyfikat nauczał i zapraszał ludzkość do budowania „kultury miłości”. Wzorem do naśladowania i wskazówką jak budować tą kulturę miłości jest przypowieść ewangeliczna o „Miłosiernym Samarytaninie”. Błogosławiony Papież wiele razy podkreślał, że każdy człowiek choć raz w życiu powinien na nowo „napisać przypowieść o samarytaninie”. Zapraszamy więc Ciebie – Czytelniku–Pielgrzymie do udziału we wspólnym „pisaniu” przypowieści o miłosiernym samarytaninie naszych czasów. Każdego roku młodzież Wolontariatu św. Eliasza organizuje głosowanie na „Samarytanina Roku”. Celem tego niezwykłego plebiscytu jest propagowanie nauczania Jana Pawła II, wspólne budowanie „kultury miłości” poprzez pokazanie, że pośród nas żyją i działają ludzie dobrzy, miłosierni i wspaniali. Jesteśmy przekonani, że i Ty znasz wielu takich współczesnych samarytanów, których warto pokazać i podziękować im za dobro i miłosierdzie, którym obdarzają innych. Dlatego prosimy Cie, weź udział w głosowaniu na „Miłosiernego Samarytanina Roku”. Stań się i Ty budowniczym „kultury miłości”. Niech to będzie prawdziwy pomnik oddający hołd naszemu wielkiemu rodakowi. Napisz do nas i oddaj głos na Wspominając o tym, zwracam się do kapłanów i seminarzystów: proszę was, bracia, nie zapominajcie, że na was, szafarzach Bożego miłosierdzia, spoczywa wielka odpowiedzialność. Dzieło miłosierdzia wyznaczało również drogę powołania zakonnego błogosławionej Sancji Janiny Szymkowiak, serafitki. Już z domu rodzinnego wyniosła gorącą miłość do Najświętszego Serca Jezusowego i w tym duchu była pełna dobroci dla wszystkich ludzi, a szczególnie dla najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących. Pozdrawiając zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej – serafitek, zwracam się do wszystkich sióstr zakonnych i osób konsekrowanych: Niech błogosławiona Sancja będzie wam przykładem i patronką. Przyjmijcie za swój sposób jej duchowy testament, który zawarła w jednym prostym zdaniu: „Jak się oddać Bogu, to oddać się na przepadłe”. Bracia i Siostry! Wpatrując się w postaci tych błogosławionych, pragnę przypomnieć raz jeszcze słowa, które napisałem w encyklice o Bożym miłosierdziu: „Człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości w stosunku do bliźnich” (n. 14). Obyśmy na tej drodze odkrywali coraz pełniej tajemnicę miłosierdzia Bożego i żyli nią na co dzień! Trzeba spojrzenia miłości, aby dostrzec obok siebie brata, który wraz z utratą pracy, dachu nad 7. 8. głową, możliwości godnego utrzymania rodziny i wykształcenia dzieci doznaje poczucia opuszczenia, zagubienia i beznadziei. Potrzeba „wyobraźni miłosierdzia”, aby przyjść z pomocą dziecku zaniedbanemu duchowo i materialnie; aby nie odwracać się od chłopca czy dziewczyny, którzy zagubili się w świecie różnorakich uzależnień lub przestępstwa; aby nieść radę, pocieszenie, duchowe i moralne wsparcie tym, którzy podejmują wewnętrzną walkę ze złem. Potrzeba tej wyobraźni miłosierdzia wszędzie tam, gdzie ludzie w potrzebie wołają do Ojca miłosierdzia: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Oby dzięki bratniej miłości tego chleba nikomu nie brakowało! „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5, 7). Podczas mojej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny w 1979 roku, tu na tych Błoniach, mówiłem, że „gdy jesteśmy mocni Duchem Boga, jesteśmy także mocni wiarą w człowieka – wiarą, nadzieją i miłością: są one nierozerwalne i jesteśmy gotowi świadczyć sprawie człowieka wobec każdego, któremu ta sprawa prawdziwie leży na sercu”. Dlatego prosiłem was, „abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest ‚największa’, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu”. Słowa te były wypowiedziane 10 czerwca 1979 r. Dziś je przypominam i powtarzam. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Dziękuję wam za cierpliwość. 9. „Miłosierny Samarytanin Roku” „Samarytanina Roku”. Może będzie to ktoś z Twojej rodziny, może Twój sąsiad lub znajomy, może lekarz lub pielęgniarka, osoba, która według Twojej oceny zasługuje na taki tytuł i wyróżnienie. Napisz do nas, podając imię i nazwisko osoby na którą głosujesz, kilka zdań wyjaśniających dlaczego uważasz, że ta osoba zasługuje na wyróżnienie, podpisz się, bo jest to Twoje świadectwo, a nie żaden anonim, podaj numer telefonu, by można się było z Tobą skontaktować. Pamiętaj, na jedną osobę można oddać wiele głosów, tak więc zaproś i innych do udziału w naszym głosowaniu, ponieważ tylko wspólnie możemy stworzyć coś wielkiego i wspaniałego. Spośród nadesłanych zgłoszeń, osoby wyróżnione (wybrane podczas Kapituły po zakończeniu głosowania) będą zaproszone do Krakowa i w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach otrzymają prestiżową statuetkę i wyróżnienie „Miłosierny Samarytanin roku 2012” postrzegana jako swoistego rodzaju powołanie, osoba, która często bezinteresownie poświęca swój czas cierpiącym. II kategoria: osoba nie należąca do żadnej organizacji charytatywnej, która stara się żyć i realizować przykazanie miłości pomagając innym w potrzebie, osoba szlachetna, dla której pomoc drugiemu człowiekowi jest czymś naturalnym, wypływającym z potrzeby serca. Pamiętaj: Głosowanie trwa do 31 stycznia 2013r. Głosując podajemy: imię i nazwisko, adres lub nr telefonu, osoby, którą uważamy za godną wyróżnienia wraz z kilkoma słowami motywacji Głosowanie odbywa się w dwóch kategoriach: „Głosy” możemy przesłać listownie na adres: Stowarzyszenie Wolontariat św. Eliasza Ul. Porucznika Wąchały 5, 30–608 Kraków www.eliasz.org.pl I kategoria: pracownik służby zdrowia, dla którego praca i pomoc chorym nie jest tylko i wyłącznie „pracą zarobkową”, ale jest Pocztą elektroniczną na adres: [email protected] [email protected] 13 W charyzmacie Bożego Miłosierdzia tym roku przypada 150. rocznica istnienia Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. Zgromadzenia, w którym żyła i zmarła św. Siostra Faustyna, Apostołka Bożego Miłosierdzia. Założone przez m. Teresę Ewę z książąt Sułkowskich Potocką dla ratowania dziewcząt i kobiet potrzebujących moralnej odnowy, wydało św. Siostrę Faustynę, która wniosła w jego historię charyzmat głoszenia światu miłosiernej miłości Boga do człowieka. „Zgromadzenie założyła przed 150 laty Ewa z książąt Sułkowskich hr. Potocka (1814–1881) dla wsparcia, ratowania i wychowania zagubionych dziewcząt i kobiet, potrzebujących głębokiej odnowy moralnej. Wzorem dla życia zakonnego i prowadzenia niełatwego dzieła apostolskiego dla kobiet i dziewcząt „upadłych” (jak ich wówczas nazywano), była francuska wspólnota matki Teresy Rondeau (1793– 1866). W rodzinnej miejscowości w Laval założyła 1 listopada 1818 r. Dom Miłosierdzia dla nawróconych „magdalen”, które jak to często bywało utraciły szacunek nawet do samych siebie. Dom ten powstał na wzór placówki prowadzonej po rewolucji francuskiej przez Matkę Teresę de Lamourous (1754–1836) w Bordeaux. Hr. Potocka, późniejsza matka Teresa, wraz z pierwszymi towarzyszkami: Teklą i Antoniną Kłobukowskimi, po powrocie z Laval przyjęła zaproszenie ks. abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i objęła Dom Schronienia dla pierwszych dwunastu pokutnic przy ul. Żytniej w Warszawie. Sam Arcybiskup 1 listopada 1862 r. poświęcił dom i kaplicę na potrzeby wspólnoty – i ten dzień przyjęto za datę powstania Zgromadzenia w Polsce. Tu wypada podkreślić, że w Domach Miłosierdzia prowadzonych przez siostry zarówno we Francji, jak i w Polsce, początkowo schronienie znajdowały tylko te „magdaleny”, które dobrowolnie podjęły próbę zmiany życia” – mówi siostra Elżbieta Siepak ZMBM. Współczesne Konstytucje Zgromadzenia określają jego duchowość jednym słowem: MIŁOSIERDZIE. Ono charakteryzuje styl życia całego Instytutu i każdej siostry, która ma się starać, by swoje życie kształtować w tym duchu, to znaczy „przemienić się w miłosierdzie” FOT. ARCH. ZGROMADZENIA FOT. ARCH. FUNDACJI SANKTUARIUM W Założycielka Zgromadzenia Siostry ZMBM – jak mówiła św. Siostra Faustyna. W centrum tej duchowości znajduje się więc tajemnica miłosierdzia Bożego, która jest źródłem, wzorem i motywem dla miłosierdzia w relacjach międzyludzkich. Poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego i jej kontemplacja w codzienności, rozważanie czynnego udziału Maryi Matki Miłosierdzia w dziele Odkupienia, prowadzi do postawy zaufania Bogu i miłosierdzia względem bliźnich, do apostolskiej gorliwości mężnej, cierpliwej i bezinteresownej, dającej siostrom gotowość do składania ofiar dla zbawienia dusz. W tę duchowość wpisana jest praktyka nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego w nowych formach, które przekazała św. Siostra Faustyna. Ona wnosi w historię Zgromadzenia i Kościoła nową szkołę duchowości, w której spoiwem wiążącym wszystkie jej elementy jest tajemnica miłosierdzia Bożego. Ona kształtuje nie tylko obraz Boga i relację ufności wobec Niego, ale także relacje międzyludzkie, praktyki modlitewne i ascetyczne, słowem – całożyciowe odniesienie do Boga, ludzi, świata i samego siebie. „Od czasu s. Faustyny, Zgromadzenie nie tylko zajmuje się dziewczętami potrzebującymi pomocy moralnej (nie przychodzą już dobrowolnie, ale są kierowane przez sądy lub inne instytucje), ale zgodnie z charyzmatem Mistyczki z Łagiewnik, głosi miłosierną miłość Boga poprzez różne dzieła miłosierdzia, słowa i modlitwę, obejmując różne środowiska, kraje i kontynenty. Jej prorocka misja polega na ratowaniu już nie tylko setek kobiet ale całego, zagubionego świata. W duchowości i misji apostolskiej Zgromadzenia uczestniczą obok sióstr kapłani, osoby konsekrowane i świeckie, aktualnie z 85 krajów świata zrzeszone w Stowarzyszeniu Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, które siostry wprowadzają w duchowość i misję Zgromadzenia poprzez formację w kilku językach. Dar głoszenia orędzia miłosierdzia wymaga sięgania po różne środki ewangelizacji, z mediami, Internetem, Facebookem włącznie. Już 26 rok wychodzi nasz kwartalnik „Orędzie miłosierdzia”. W kilkunastu językach życie, misję i duchowość Faustyny upowszechnia nasze Wydawnictwo „Misericordia”. Siostry współpracują także z mediami, ludźmi kultury, nauki, teologami, dokumentują kult Bożego Miłosierdzia... Docierają z miłosierną miłością Boga wszędzie tam, gdzie ludzie oczekują różnorakiej pomocy” – kończy swoją wypowiedź siostra Elżbieta Siepak ZMBM. Na podstawie strony: www.faustyna.pl (AB) 14 Bóg bogaty w miłosierdzie «Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj!» Homilia Jana Pawła II wygłoszona podczas Mszy św. w bazylice Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej z okazji jubileuszu 400–lecia sanktuarium Umiłowani Bracia i Siostry! Przybywam dziś do tego Sanktuarium jako pielgrzym, tak jak przychodziłem tu jako dziecko i w wieku młodzieńczym. Staję przed obliczem kalwaryjskiej Madonny, jak wówczas, gdy przyjeżdżałem tu jako biskup z Krakowa, aby zawierzać Jej sprawy archidiecezji i tych, których Bóg powierzył mojej pasterskiej pieczy. Przychodzę tu i jak wtedy mówię: Witaj! Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia! Ile razy doświadczałem tego, że Matka Bożego Syna zwraca swe miłosierne oczy ku troskom człowieka strapionego i wyprasza łaskę takiego rozwiązania trudnych spraw, że w swej niemocy zdumiewa się on potęgą i mądrością Bożej Opatrzności. Czy nie doświadczają tego również pokolenia pątników, które przybywają tutaj od czterystu lat? Z pewnością tak. Inaczej nie byłoby dziś tej uroczystości. Nie byłoby tu was, umiłowani, którzy przemierzacie kalwaryjskie Dróżki wiodące śladami krzyżowej męki Chrystusa i szlakiem współcierpienia i chwały Jego Matki. To miejsce w przedziwny sposób nastraja serce i umysł do wnikania w tajemnicę tej więzi, jaka łączyła cierpiącego Zbawcę i Jego współcierpiącą Matkę. A w centrum tej tajemnicy miłości każdy, kto tu przychodzi, odnajduje siebie, swoje życie, swoją codzienność, swoją słabość i równocześnie moc wiary i nadziei – tę moc, która płynie z przekonania, że Matka nie opuszcza swego dziecka w niedoli, ale prowadzi je do Syna i zawierza Jego miłosierdziu. «A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena» (J 19, 25). Ta, 2. FOT. ARCH. SANKTUARIUM 1. która była złączona z Bożym Synem więzami krwi i matczyną miłością, tam u stóp krzyża, przeżywała zjednoczenie w cierpieniu. Ona jedna, mimo bólu matczynego serca, wiedziała, że to cierpienie ma sens. Ona ufała – ufała mimo wszystko – że oto spełnia się starodawna obietnica: «Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje, a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę» (Rdz 3, 15). A Jej ufność znalazła potwierdzenie, gdy konający Syn zwrócił się do Niej: «Niewiasto». Czy wtedy, pod krzyżem, mogła przewidywać, że już niebawem – za trzy dni – Boża obietnica się wypełni? To pozostanie na zawsze Sanktuarium kalwaryjskie wzbogaciło się o relikwiarz bł. Jana Pawła II, który ma kształt kapłańskiego brewiarza umieszczonego na klęczniku. 19 VIII 2012 r. minęła 10-ta rocznica obecności Papieża Polaka w Kalwarii Zeb. podczas jego ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny. Tego pamiętnego dnia nasz wielki Rodak modlił się w Cudownej Kaplicy Matki Bożej Kalwaryjskiej na klęczniku, który stał się podstawą dla nowego relikwiarza. Warto także pamiętać, że Ojciec św. odprawił wówczas swoją ostatnią Mszę św. na ojczystej ziemi. Dla upamiętnienia tych wydarzeń stróżowie Sanktuarium wystarali się o ten szczególny FOT. ARCH. SANKTUARIUM Relikwiarz bł. Jana Pawła II tajemnicą Jej serca. Jedno jednak wiemy: Ona pierwsza pośród ludzi miała udział w chwale zmartwychwstałego Syna. Ona – jak wierzymy i wyznajemy – z duszą i ciałem została wzięta do nieba, aby zaznawać zjednoczenia w chwale, u boku Syna radować się owocami Bożego miłosierdzia i wypraszać je tym, którzy do Niej się uciekają. Tajemnicza więź miłości. Jakże wspaniale wyraża ją to miejsce. Historia mówi, że u początków XVII wieku Mikołaj Zebrzydowski, fundator sanktuarium, położył fundamenty pod kaplicę Golgoty, wzniesioną na wzór jerozolimskiego kościoła Ukrzyżowania. 3. relikwiarz, którego kształt podsunął sam Błogosławiony przykładem ufnej i żarliwej modlitwy. Do dziś pamiętamy jego słowa: Tutaj moje serce pozostało. Spełniają się one przez jego wyjątkową obecność w postaci kropli krwi, złożonej na srebrnym kapłańskim brewiarzu, przygotowanym z wotów kalwaryjskich pielgrzymów wdzięcznych za otrzymane od Boga łaski. Bł. Jan Paweł II zawsze pragnął być blisko ludzi. Nasz nowy relikwiarz, znajdujący się obecnie w Kaplicy Niepokalanego Poczęcia, wychodzi naprzeciw jego oczekiwaniom i jest dostępny dla wszystkich, którzy go kochają i czczą. Błogosławiony Janie Pawle II, papieżu, módl się za nami! 15 Pragnął w ten sposób przybliżyć sobie i innym nade wszystko tajemnicę męki i śmierci Chrystusa. Potem jednak, gdy planował budowę Dróg Męki Pańskiej od Wieczernika do Grobu Chrystusa, wiedziony maryjną pobożnością i Bożym natchnieniem, postanowił umieścić na nich również kaplice upamiętniające przeżycia Maryi. I tak powstały inne Dróżki i nowe nabożeństwo, które jest niejako uzupełnieniem Drogi Krzyżowej: nabożeństwo zwane Drogą Współcierpienia Matki Bożej. Od czterech wieków kolejne pokolenia pielgrzymów wędrują tu po śladach Odkupiciela i Jego Matki, czerpiąc obficie z tej miłości, która przetrwała cierpienie i śmierć i w chwale nieba znalazła swoje ukoronowanie. A w ciągu tych stuleci wiernie towarzyszą pątnikom duchowi opiekunowie kalwaryjskiego sanktuarium, ojcowie franciszkanie, zwani bernardynami. Dziś pragnę im wyrazić wdzięczność za to umiłowanie cierpiącego Chrystusa i Jego współcierpiącej Matki, które z gorliwością i oddaniem przelewają tutaj w serca pielgrzymów. Drodzy ojcowie i bracia bernardyni, niech dobry Bóg błogosławi wam w tej posłudze teraz i w przyszłości! W 1641 roku Sanktuarium kalwaryjskie zostało ubogacone szczególnym darem. Opatrzność skierowała kroki Stanisława z Brzezia Paszkowskiego do Kalwarii, gdzie oddał w opiekę Ojców Bernardynów wizerunek Matki Najświętszej, który już w jego domowej kaplicy zasłynął łaskami. Odtąd, a szczególnie od dnia koronacji, której w 1887 roku z przyzwolenia papieża Leona XIII dokonał biskup Krakowa Albin Sas Dunajewski, pielgrzymi kończą wędrówkę po dróżkach przed Jej obliczem. Od początku przychodzili tu ze wszystkich stron Polski, a także z Litwy, Rusi, Słowacji, Czech, Węgier, Moraw i z Niemiec. Szczególnie upodobali sobie Ją Ślązacy, którzy ufundowali koronę dla Pana Jezusa, a od koronacji co roku uczestniczą w procesji w dniu wniebowzięcia Matki Bożej. Jakże ważne było to miejsce dla Polski podzielonej pomiędzy zaborców. Dał temu wyraz biskup Dunajewski, gdy dokonując koronacji, tak się modlił: «W dniu tym Maryja została wzięta w niebo i tam ukoronowana. W powracającą rocznicę dnia tego wszyscy święci składają swe korony u stóp swej Królowej, a dziś naród polski niesie także złote korony, by przez ręce biskupie włożone zostały 4. na skronie Maryi w tym cudownym obrazie. Odpłać–że nam to, Matko, byśmy byli i między sobą jedno – i z Tobą jedno». Tak modlił się do Niej o zjednoczenie Polski rozbitej. Dziś, gdy stanowi ona terytorialną i narodową jedność, słowa te nie tracą swej aktualności, choć nabierają nowego znaczenia. Trzeba je dziś powtarzać, prosząc Maryję, by wypraszała jedność wiary, jedność ducha i myśli, jedność rodzin i jedność społeczną. O to modlę się dziś razem z wami: Matko kalwaryjska, spraw, «byśmy byli między sobą jedno, – i z Tobą». 5. «Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!» Wejrzyj, łaskawa Pani, na ten lud, który od wieków pozostawał wierny Tobie i Synowi Twemu. Wejrzyj na ten naród, który zawsze pokładał nadzieję w Twojej matczynej miłości. Wejrzyj, zwróć na nas swe miłosierne oczy, wypraszaj to, czego dzieci Twoje najbardziej potrzebują. Dla ubogich i cierpiących otwieraj serca zamożnych. Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę. Wyrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad głową. Rodzinom daj miłość, która pozwala przetrwać wszelkie trudności. Młodym pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość. Dzieci otocz płaszczem swej opieki, aby nie ulegały zgorszeniu. Wspólnoty zakonne ożywiaj łaską wiary, nadziei i miłości. Kapłanów ucz naśladować Twojego Syna w oddawaniu co dnia życia za owce. Biskupom upraszaj światło Ducha Świętego, aby prowadzili ten Kościół jedną i prostą drogą do bram Królestwa Twojego Syna. Matko Najświętsza, Pani Kalwaryjska, wypraszaj także i mnie siły ciała i ducha, abym wypełnił do końca misję, którą mi zlecił Zmartwychwstały. Tobie oddaję wszystkie owoce mego życia i posługi; Tobie zawierzam losy Kościoła; Tobie polecam mój naród; Tobie ufam i Tobie raz jeszcze wyznaję: Totus Tuus, Maria! Totus Tuus. Amen. Słowo na zakończenie Mszy św. przed błogosławieństwem: „Tak oto dobiega końca moje pielgrzymowanie do Polski, do Krakowa. Cieszę się, że to zwieńczenie wizyty dokonuje się właśnie w Kalwarii, u stóp Maryi. Raz jeszcze pragnę zawierzyć jej opiece was tutaj zgromadzonych, Kościół w Polsce i wszystkich rodaków. Niech jej miłość będzie obfitym źródłem łask dla naszego kraju i jego mieszkańców. Kiedy nawiedzałem to Sanktuarium w roku 1979, prosiłem, abyście się za mnie modlili, za życia mojego i po śmierci. Dziś dziękuję wam i wszystkim kalwaryjskim pielgrzymom za te modlitwy i za duchowe wsparcie, jakiego nieustannie doznaję. I nadal proszę: nie ustawajcie w tej modlitwie, raz jeszcze powtarzam, za życia mojego i po śmierci. Ja zaś, jak zawsze, będę odwzajemniał tę waszą życzliwość, polecając wszystkich Miłosiernemu Chrystusowi i jego Matce.” Jan Paweł II Papież ZDJĘCIA: ARCHIWUM CALVARIANUM „KALWARIA PAPIESKA” 16 Sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej - Informacje dla pielgrzymów OPROWADZANIE: • pielgrzymi i turyści przybywający do Kalwaryjskiego Sanktuarium w grupach zorganizowanych mogą poprosić o przewodnika, który przedstawi historię sanktuarium lub poprowadzi modlitwę na Dróżkach; • rezerwacji przewodnika należy dokonać w Kalwaryjskim Centrum Informacji (KCI) pod numerem telefonu: (33) 87 66 304, 87 65 301; • po przybyciu do Kalwarii należy zgłosić pielgrzymkę w KCI i potwierdzić wcześniejszą rezerwację; • godziny i zakres oprowadzania: Historia sanktuarium (ok. 45 min.) od 9.00 do 17.00 (o pełnej godzinie); Droga Krzyżowa od Piłata (ok. 2 godz.) godz.: 9.00, 11.00, 13.00, 15.00; Dróżki Pana Jezusa lub Matki Bożej (ok. 5 godz.) po uprzedniej rezerwacji. DOM PIELGRZYMA, RESTAURACJA, KIOSK Z PAMIĄTKAMI: Czynne cały rok – pielgrzymi przybywający do sanktuarium w grupach zorganizowanych oraz indywidualnie mogą skorzystać z noclegów i posiłków. W Domu Pielgrzyma przy recepcji znajduje się kaplica, makieta klasztoru i Dróżek kalwaryjskich. Zapraszamy do odwiedzenia kiosku klasztornego z pamiątkami i dewocjonaliami PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH: MSZE ŚWIĘTE W NIEDZIELE I ŚWIĘTA: 6.00, 7.00, 9.00, 11.00, 13.00, 15.00,17.00, 19.00 MSZE ŚWIĘTE W DNI POWSZEDNIE: 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 12.00, 17.00*, 19.00** * Msza św. o godz. 17.00 od 1 XI do Niedzieli Palmowej ** Msza św. o godz. 19.00 od Niedzieli Palmowej do 31 X oraz w każdą sobotę roku (z formularza Mszy św. niedzielnej) MSZE ŚWIĘTE PIELGRZYMKOWE: Istnieje możliwość odprawienia Mszy św. dla grup pielgrzymkowych przez naszego kapłana – po uprzednim dokonaniu rezerwacji. Kapłani przybywający do sanktuarium z grupami pielgrzymkowymi mogą celebrować Mszę św. o pełnych godzinach przez cały dzień od godz. 6.00 do 19.00 (latem) lub do 17.00 (zimą). PORZĄDEK DNIA W SANKTUARIUM: Odsłonięcie Cudownego Obrazu: godz. 6.00; Msze św. wieczyste: codziennie o godz. 6.00 przed obrazem Matki Bożej Kalwaryjskiej; Msze św. w intencji Ojca Świętego: codziennie o godz. 9.00; Modlitwa różańcowa i Apel Maryjny: godz. 20.30, w sezonie zimowym – godz. 16.30; Nowenna do Matki Bożej Kalwaryjskiej: w środy po Mszy św. wieczornej; Spowiedź święta w godzinach: 6.00–20.00, w sezonie zimowym: 6.00–18.00; Zasłonięcie Cudownego Obrazu: po Apelu Maryjnym lub po ostatniej Mszy św. Porządek dnia w sanktuarium ulega zmianie podczas głównych uroczystości i odpustów. Msze św. można zamawiać w zakrystii, przy furcie klasztornej lub listownie. Informacje i rezerwacje: (33) 876–63–04 (prosić Brata zakrystiana!) Kalwaria Papieska „Tutaj moje serce zostało na zawsze” WAŻNE: Sanktuarium posiada wirtualny spacer dostępny na stronie: http://kalwaria.wkraj.pl oraz własną stronę internetową z wszelkimi aktualnymi informacjami: www.kalwaria.eu ADRES SANKTUARIUM: Klasztor OO. Bernardynów ul. Bernardyńska 46, 34–130 KALWARIA ZEBRZYDOWSKA archidiecezja krakowska, woj. małopolskie KONTAKT: Furta klasztorna: tel. (33) 876–63–04; 876–54–99; 876–53–01 fax (33) 876–66–41, e–mail: [email protected] Rezerwacja Mszy św.: (33) 876–63–04 (prosić z zakrystią); Kustosz sanktuarium: e–mail: [email protected] Dom Pielgrzyma: (33) 876–55–39; e–mail: [email protected]; Kiosk z dewocjonaliami: (33) 876–55–25; e–mail: [email protected] Redakcja czasopisma „Pielgrzym Kalwaryjski”: e–mail: [email protected]; www.kalwaria.ofm.pl/pielgrzym Redakcja serwisu sanktuarium: e–mail: [email protected] Album o Kalwarii Zebrzydowskiej, umiłowanym sanktuarium bł. Jana Pawła II. W albumie umieszczono wszystkie wypowiedzi bł. Jana Pawła II o kalwaryjskim sanktuarium oraz kalendarium Jego wizyt. Kolorowe i czarno-białe fotografie ukazujące wizyty Karola Wojtyły i bł. Jana Pawła II w Kalwarii na przestrzeni ponad 40 lat (od 1959 roku aż po 2002 rok). Autorami zdjęć są: Berard Lasyk OFM, Adam Bujak, Arturo Mari, Marian Wachowicz OFM, Jacek Witaliński. Str. 176, format 21 x 31 cm, cena: 36,75 zł Publikację można zamawiać pod numerem tel. 12 422 16 50 w. 73, tel./fax 12 432 22 30 Wydawnictwo „CALVARIANUM” www.calvarianum.pl O. A. Hess OFM Coraz częściej w publikacjach opisujących kalwaryjskie sanktuarium, w rozmowach, reportażach i przeprowadzanych wywiadach pojawia się określenie – „Kalwaria Papieska”. Kiedy mówimy: „Kalwaria Papieska” nasze myśli i serca biegną ku osobie Ojca Świętego bł. Jana Pawła II – największego spośród kalwaryjskich pielgrzymów – który w cieniu, a raczej w świetle kalwaryjskiego sanktuarium cierpiącego Zbawiciela i Jego Matki wzrastał i kształtował swą duchową sylwetkę oraz maryjną pobożność, która zadziwiła cały świat. Jako dar wdzięczności za pontyfikat bł. Jana Pawła II pragniemy przedstawić utrwalone słowa i uchwycone obiektywem gesty, które pomogą zrozumieć zasadność tego powiedzenia. Stanie się tak, gdy popatrzymy na Kalwarię oczyma Karola Wojtyły – chłopca, młodzieńca, kapłana, biskupa, kardynała i Następcy św. Piotra – a patrząc, otworzymy – jak On – swoje serce na działanie łaski, którą Kalwaria niewątpliwie w sobie kryje. 17 Polska niepodległa coś Polskę...”. Jak wspominał porucznik Stawarz: tłumy publiczności, rozradowanej do ostatecznych granic wznosiły okrzyki: „Niech żyje Polska”, „Niech żyje pierwsza polska warta”. W całym mieście trwało rozbrajanie okupantów, ludzie, w tym młodzież gimnazjalna, odbierali żołnierzom broń, Prusakom pikielhauby (hełmy), zatykając je jak trofea na laski i obnosząc po ulicach. Po południu austriacki generał Benigni przekazał władzę w mieście w ręce pułkownika legionowego Bolesława Roi, mianowanego przez Komisję Likwidacyjną naczelnikiem siły zbrojnej. Porozlepiano afisze zawiadamiające mieszkańców o bezkrwawym przejęciu władzy. Krakowski kronikarz, Klemens Bąkowski zapisał w swoim dzienniku: „Polska jest naprawdę! Kraków jest polski”. Polaków czekała jeszcze długa walka o utrzymanie niepodległości i granice. W tym czasie walczyły już „lwowskie orlęta”, kilka tygodni później wybuchło Powstanie Wielkopolskie, następnie Powstania Śląskie i wojna z bolszewicką Rosją. Na pokój trzeba było czekać do wiosny 1921 roku. JAROSŁAW SZAREK Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego przed Belwederem w Warszawie FOT. J. SZARKOWA „Wczoraj o godzinie 7.30 rano pociągiem berlińskim przybył do Warszawy Józef Piłsudski w towarzystwie podpułkownika Sosnkowskiego. Na dworcu kolejowym oczekiwał go regent ks. Lubomirski z adiutantem rotmistrzem Roztworowskim, grupa POW i spora ilość publiczności. Wychodzących z dworca kolejowego Piłsudskiego i Sosnkowskiego zgromadzeni przyjęli okrzykami Niech żyje. Obu obrzucono kwiatami” – donosiły poranne gazety 11 listopada 1918 roku. Dzień ten jest uznany za moment odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach zaborów. Już nocą żołnierze polscy zajęli Belweder i warszawski odwach. Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę nad wojskiem i powierzyła misję utworzenia rządu narodowego, Niemcy podpisały kapitulację i I wojna światowa dobiegła końca. Tymczasem w Krakowie cieszono się już polskimi rządami. Politycy z całego kraju wyruszali do stolicy, aby spotkać się z brygadierem Piłsudskim. Więźniowie polityczni wychodzili na wolność. „Na poczcie na placu Wareckim zdjęto niemieckie napisy i w południe ją zamknięto. Do godz. 12 załatwiano publiczność przy 8 okienkach, przyjmując listy polecone i pieniężne, i wypłacając należności z przekazów”. Z komisariatów zdejmowano obce szyldy i rozbrajano resztki niemieckich żołnierzy. „Około godz. 11–ej zdjęto wszystkie szyldy z gmachu Nr 4 przy ul. Nowy Świat. Dokonano tego przy pomocy strażaków, gdyż szyldy wmurowane były bardzo trwale”. „Ach, Boże, już sztandary nasze powiewają z balkonu. Tłumy ludzi. Napisy niemieckie ze ścian i murów znikły. Już tedy jesteśmy naprawdę gospodarzami u siebie. Już...” – relacjonowano przejmowanie urzędów kolejowych na dworcu warszawsko–wiedeńskim. W tej przełomowej chwili uniesienie i radość z odzyskiwanej niepodległości były prawie powszechne. Natomiast Tarnów czy Kraków już od blisko dwóch tygodni cieszył się wolnością. Stało się to możliwe po akcji rozbrojenia oddziałów okupacyjnych. Wczesnym rankiem, 31 października grupa ludzi pod dowództwem płk. Antoniego Stawarza rozbroiła Niemców w koszarach w Podgórzu, a następnie z wpiętymi orzełkami pomaszerowała na Rynek Główny, gdzie o 10.30 przejęła wartę na odwachu przy Wieży Ratuszowej – widomym znaku austriackiego panowania w mieście. Polski wartownik zatknął sztandar z wyhaftowanym na czerwonym polu białym orłem, w obramowaniu 10–ramiennej gwiazdy; na sztandarze z drugiej strony na białym tle widniał obraz Matki Bożej Częstochowskiej i napisy „W jedności z Bogiem, w pracy z narodem”, a orkiestra grała „Boże MUZEUM BŁOGOSŁAWIONEGO KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI Podziemia kościoła pw. św. Stanisława Kostki 01–565 Warszawa ul. Hozjusza 2 tel./faks: +48 (22) 561 00 56 www.popieluszko.net.pl GODZINY OTWARCIA: od środy do piątku: 10.00 – 16.00 sobota, niedziela: 10.00 – 17.00 MUZEUM NIECZYNNE: w poniedziałki i wtorki, 1 stycznia, Wielki Tydzień, Niedziela Zmartwychwstania, Poniedziałek Wielkanocny, 1 – 3 maja, Boże Ciało, Wszystkich Świętych, od 22 do 26 grudnia, 31 grudnia. Co 20 minut do muzeum wchodzi grupa maksymalnie 25 osób. Ostatni zwiedzający rozpoczynają zwiedzanie 30 minut przed zamknięciem muzeum. Projekt ekspozycji – zespół: ks. prałat Zygmunt Malacki, Grzegorz Pfeifer, Ewa Anna Zając Projekt architektoniczny: dr arch. Jacek Kwiatkowski Serdecznie dziękujemy za wszelkie wpłaty na rzecz muzeum Bank Zachodni WBK S.A. 69 1090 1030 0000 0000 0403 8331 Ojcowie Bernardyni zapraszaj¦ mÏodzieĂ m¸sk¦ (w wieku od 16 lat) na dni ze äw. Franciszkiem z AsyĂu LeĂajsk Rekolekcje o rozeznanie drogi Ăyciowej (18-21 II) Dni skupienia (3-5 V; 25-27 X) VIII Nocne czuwanie modlitewne w intencji powoÏaÑ (4/5 V) P i o t r k ó w Tr y b u n a l s k i Rekolekcje o rozeznanie drogi Ăyciowej (11-14 II) Dni skupienia (10/11 V; 13/14 XII) Zakopane Rekolekcje o rozeznanie drogi Ăyciowej (19-24 VIII) Kalwaria Zebrzydowska Rekolekcje o rozeznanie drogi Ăyciowej (21-24 I; 4-7 II; 5-9 VIII) Dni skupienia (1-3 III; 8-10 XI) X Ogólnopolskie Nocne czuwanie modlitewne w intencji powoÏaÑ (8/9 VI) II Kalwaryjskie Dni MÏodych (1-4 VII) m j macje Informacje i zgÏoszenia: z zenia: o. ZeƤryn yn Mazur OFM ul. BernardyÑska 25 34-130 Kalwaria Zebrzydowska tel.l 33 8 876-64-80 87 [email protected] f @ www.powolanie.bernardyni.pl Dział reklamy tel. 602-75-45-75 19 „Jeszcze Polska nie zginęła dopóki kochamy” W przyszłym roku minie okrągłe 10 lat od chwil kiedy Zgromadzenie Sióstr Urszulanek nawiązało współpracę z Teatrem Zwierciadło w Łodzi. Wtedy to Dyrektor tego Teatru, reżyser i aktor Krzysztof Kaczmarek został poproszony przez s. Aleksandrę Topolę o stworzenie sztuki o ich założycielce Matce Urszuli Ledóchowskiej. Zbliżała się Jej kanonizacja. W ten sposób siostry chciały uczcić to wielkie wydarzenie. Nie wiedziały wówczas, że w ciągu przyszłej dekady powstanie nie jedna, a trzy sztuki! Że wspólny projekt zawodowego Teatru Zwierciadło z kreatywnością sióstr, będzie powodem wzruszeń nie tylko widzów w całej Polsce ale licznej Polonii rozsianej po całym świecie. Spektakle „Jeszcze Polska nie zginęła dopóki kochamy” i „Od zaraz święty” obejrzała publiczność od wybrzeża po Tatry, rodacy w Republice Południowej Afryki, Litwy, Anglii, a tego roku Danii. Ta ostania wyprawa była szczególnym przeżyciem nie tylko dla widzów ale i dla samych aktorów, gdyż biegła śladami św. Urszuli Ledóchowskiej, która w latach dwudziestych XX w. pracowała i działała właśnie w Danii. Tu tworzyła ochronki dla dzieci, tu pomagała biednym, tu uczyła patriotyzmu i miłości do swojej ojczyzny – Polski. Dlatego Polonia tak licznie wypełniała sale teatralne w całej Danii. Czy powstanie nowa sztuka? Pewnie tak, bo zagranie 300 dotychczasowych spektakli, wymaga od twórców nowej artystycznej propozycji Teatr może dotrzeć do każdego zakątka Polski, dysponuje własnym transportem, nagłośnieniem i oświetleniem. Zamówienia na spektakle można składać Krzysztof Kaczmarek tel. 607–493–144. www.teatrzwierciadlo.pl 20
