WYTYCZNE ppoż dla Centrum

ELABORAT
dotyczący wymagań przeciwpożarowych do projektu Centrum KulturalnoArtystycznego wraz z garażem podziemnym na dz. nr 2511 w Kozienicach
przy ul. Warszawskiej
Pracownia Projektowa;
Pracownia Architektury F 11
31- 513 Kraków ul. Olszańska 7a
Inwestor; GMINA KOZIENICE
Ul. Parkowa 5 , 26-900 Kozienice
Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń;
Adam Jeziorek
Kraków, dnia 2013 -02 - 12
1
1.
Wstęp
Celem wytycznych jest określenie wymagań ochrony przeciwpożarowej dla projektu
koncepcyjnego budowy budynku CENTRUM KULTURALNO- ARTYSTYCZNEGO wraz z
garażem podziemnym infrastrukturą jako założeń bazowych do rozwiązań projektowych a
w szczególności;
a)
Zapewnienie w projekcie budowlanym o pozwolenie na budowę rozwiązań
zgodnych z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej,
b)
Uwzględnienie w dokumentacji projektowej wymagań zawartych w warunkach
technicznych, Polskich Norm, zasad wiedzy technicznej,
c)
Uwzględnienie wymagań określonych przez inwestora,
Przy definiowaniu odporności ogniowej elementów budowlanych przyjęto zasadę
podawania wartości tego parametru zgodnie z normą EN 13501-2: 2005 klasyfikacja
ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków oraz warunkami technicznymi z
określeniem kryterium;
−
R – nośność ogniowa,
−
S - dymoszczelność,
- E – szczelność ogniowa,
- I – izolacyjność ogniowa,
Przyporządkowanie klas reakcji na ogień podane są w warunkach technicznych wg PN-EN
13501-1: 2008 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków –
Część 1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień „ .
Określenie palności wyrobów budowlanych (materiałów).
Tabela 1
Określenia dotyczące
rozporządzeniu
palności
stosowane
Niepalne
w Klasa reakcji na ogień wg PNEN13501-1
A1;
A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3,d0
niezapalne
Palne
trudno zapalne
A2-s1,d1; A2-s2,d1 ; A2-s3, d1;
A2-s1,d2; A2-s2, d2; A2-s3, d2;
B-s1, d0 ; B-s2, d0; B-s3, d0;
B-s1, d1 ; B-s2, d1; B-s3, d1;
B-s1, d2; B-s2, d2; B-s3, d2;
C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3, d0 ;
C-s1,d1; C-s2,d1; C-s3, d1 ;
C-s1,d2; C-s2,d2; C-s3, d2;
D-s1,d0; D-s1,d1; D-s1,d2;
2
łatwo zapalne
D-s2,d0; D-s3, d0;
D-s2,d1; D-s3,d1;
D-s2,d2; D-s3, d2;
E-d2; E; F
Niekapiące
A1;
A2-s1,d0; A2-s2,d0; A2-s3,d0;
B-s1,d0; B-s2,d0; B-s3, d0;
C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3,d0 ;
D-s1,d0; D-s2,d0; D-s3,d0 ;
Samogasnące
Co najmniej E
A2-s3,d0; A2-s3,d1; A2-s3,d2;
B-s3,d0; B-s3,d1; B-s3,d2;
Intensywnie dymiące
C-s3,d0; C-s3,d1; C-s3,d2;
D-s3,d0; D-s3,d1; D-s3,d2;
E-d2; E; F;
Przyporządkowanie euroklas określeniom w polskich przepisach – posadzki* w tym
wykładzinom podłogowym, podłogi drewniane odpowiadają klasy reakcji na ogień
zgodnie z PN-EN 13501-1 ;2008 (tabela 2).
Tabela 2
Określenie dotyczące palności
Klasy reakcji na ogień zgodnie z
PN-EN 13501-1; 2008
niepalne
A1fi ; A2fi – s2; A2fi –s2
Trudno zapalne
Bfi –s1 ; Bfi-s2 ; Cfi-s1 ; Cfi-s2
Łatwo zapalne
Dfi-s1; Dfi-s2; Efi ; Ffi ;
Intensywnie dymiące
A2fi-s2; Bfi-s2; Cfi-s2; Dfi-s2; Efi; Ffi
** Wyroby klasy Ffi uważa się za łatwo zapalne, intensywnie dymiące. Jeżeli nie podano
klasy wyrobu należy przyjąć klasę F.
Rozprzestrzenianie ognia przez elementy budynku z wyłączeniem ścian zewnętrznych
przy działaniu ognia z zewnątrz budynku (ściany wewnętrzne, stronę wewnętrzną ścian
zewnętrznych i sufity).
1) Klasy wyrobów stosowanych w elementach nierozprzestrzeniających ognia ‘NRO” tabela 3
Klasa podstawowa
Klasy dodatkowe
W zakresie wydzielania
W zakresie występowania
dymu
płonących kropli/cząsteczek
A1
A2
s1, s2, s3
d0
B
s1, s2, s3
d0
Jako nie rozprzestrzeniające ognia klasyfikuje się następujące elementy budowlane:
z okładzinami klasy odporności ogniowej co najmniej klasy EI15 i wypełnieniem co
najmniej klasy E,
wykonane z wyrobów podanych w tablicach 12, 13 instrukcji ITB,
wykonane z wyrobów klas wg PN-EN13-501 , podanych w tabeli 2 ,
3
wyroby badane w całości, jeżeli uzyskują jedną z klas w tabeli 2, przy czym warstwa
izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę co najmniej E wg PN,
wykonane z drewna litego o najmniejszym wymiarze przekroju, co najmniej 14 cm
lub klejonego o najmniejszym wymiarze przekroju co najmniej 12 cm.
2) Elementy słabo rozprzestrzeniające ogień „SRO”
Jako słabo rozprzestrzeniające klasy reakcji na ogień klasyfikuje się następujące
elementy:
wykonane z wyrobów klas wg PN-EN 13501-1, podanych w tabeli 3,
badane w całości, jeżeli uzyskają jedną z klas podanych w tabeli 3, przy czym
warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę co najmniej E
(wg PN jw.)
Klasy wyrobów stosowanych w elementach „SRO” słabo rozprzestrzeniających ogień. Tabela 3
Klasa podstawowa
Klasy dodatkowe
w zakresie wydzielania dymu
w zakresie płonących kropli/cząstek
C
s1, s2, s3
d0
D
s1
d0
Za dachy nie rozprzestrzeniające ognia uznaje się dachy z pokryciami z wyrobów lub
materiałów:
1) klasy BROOF uznanych za spełniające wszystkie wymagania w zakresie odporności
materiałów/wyrobów
na
działanie
ognia
zewnętrznego,
bez
potrzeby
przeprowadzenia badań.
2) Klasy BROOF(t1) badanych zgodnie z PN-ENV 1187 Metody badań oddziaływania
ognia zewnętrznego na dachy.
Pokrycia
dachowe
pozwalające
na
zakwalifikowanie
nierozprzestrzeniające ognia zawiera tabela nr 4.
Wyrób, materiał pokrycia dachowego
Łupki naturalne i kamienne
Płytki dachowe (dachówki): kamienne,
betonowe, ceramiczne, płytki stalowe
Wyroby cementowe wzmacniane
włóknami: płaskie lub profilowane
arkusze, łupki
Profilowane arkusze metalu: stal. Miedź,
aluminium, płaskie arkusze metalu
dachu
jako
BROOF(t1)
Tabela nr 4
Warunki specyficze
Każda zewnętrzna warstwa powinna być
nieorganiczna lub mieć ciepło spalania
PCS ≤ 4,0 MJ/m2 wg PN-EN ISO 1760 lub
gramaturę ≤ 200 g/m2
Powinny mieć ciepło spalania PCS ≤ 4,0
MJ/m2 (wg PN-EN ISO 1760)
Dotyczy grubości ≥0,4 mm; każda
zewnętrzna warstwa powinna być
nieorganiczna lub mieć ciepło spalania
PCS PCS ≤ 4,0 MJ/m2 wg PN-EN ISO
1760 lub gramaturę ≤ 200 g/m2
4
Wyroby stosowane w postaci całkowicie
zakrytej (pokryciami nieorganicznymi
podanymi obok)
Luźno ułożony żwir o grubości co
najmniej 50 mm , beton o grubości co
najmniej 30 mm, warstwa z kamienia lub
płyt mineralnych o grubości 40 mm.
Zgodnie z warunkami technicznymi każdy obiekt i urządzenia z nim związane
powinien być zaprojektowany i wykonany w sposób zapewniający w razie pożaru;
• nośność konstrukcji przez czas wynikający z przepisów,
• ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku,
• ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie budynki i strefy pożarowe,
• możliwość ewakuacji ludzi,
• bezpieczeństwo ekip ratowniczych.
Opracowania dokonano na podstawie założeń do projektu.
2.
Podstawa opracowania
1) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz.
U. Nr 75 poz.690 z 2002r z zmianami w 2009r,
2) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca
2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów
budowlanych i terenów,
3) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2009
r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod
względem ochrony przeciwpożarowej Dz. U. Nr. 119, poz. 998 z 2009 r.,
4) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca
2009r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych
Dz. U. Nr 124 poz. 1030 z 2009 r.
5) Polska Norma PN-B-02877-4:2001- Instalacje grawitacyjne do odprowadzenia
dymu i ciepła.
3.
Dane ogólne o obiekcie
Budynek centrum kulturalno- artystycznego w Kozienicach łączy w sobie funkcję
kina, domu kultury, szkoły muzycznej, telewizji regionalnej oraz biblioteki. Jest obiektem
wolnostojącym o szerokości 47,81m, ma formę zwartej bryły wewnątrz której
zaprojektowano patio, przekryte świetlikiem.
Zaprojektowany jest w technologii tradycyjnej murowano-żelbetowej. Posiada
5
słupy i ściany konstrukcyjne wewnętrzne– żelbetowe o grubość 24 cm i w garażu 30cm.
Ściany zewnętrzne zaprojektowano jako ściany żelbetowe
i z bloczków wapienno-
piaskowych o gr. 24cm . Ściany działowe wydzielające pomieszczenia wykonane zostały
jako żelbetowe o gr.20,24cm, z bloczków wapienno-piaskowych o gr. 18cm lub płyty
gipsowej o gr. 8,10cm. Całość budynku przykryta jest stropodachem pełnym o
odwróconym układzie warstw .
Dane ogólne i powierzchniowe dotyczące projektowanego budynku:
Powierzchnia zabudowy:
Powierzchnia całkowita budynku:
Powierzchnia budynku netto
Powierzchnia użytkowa budynku:
Kubatura:
Ilość kondygnacji:
− nadziemnych
− podziemnych
Wysokość budynku:
Maksymalna szerokość elewacji frontowej budynku
Powierzchnie poszczególnych kondygnacji;
2 078,80 m2
9 449,67 m2
8 117,33 m2
3 290,80 m2
26 681,34 m2
3
1
16m
47,81m
kondygnacja podziemna – 2445,9m2,
parter
- 2001,02m2,
1 piętro
- 2063,82m2,
2 piętro
- 1438,38m2,
powierzchnia dachu
- 2168 m2,
4.
Zaliczenie budynku do grupy wysokości
Wysokość niezbędną do określenia wymagań techniczno użytkowych zgodnie z § 6
warunków technicznych z 2009 r. liczona jest od poziomu terenu przy najniżej położonym
wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej
budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji
cieplnej i warstwy ją osłaniającą, bez uwzględnienia wyniesionych ponad tą płaszczyznę
maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych bądź najwyżej położonego
stropodachu, lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad
pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Obiekt posiadający wysokość 16 m,
klasyfikuje się go do grupy wysokości „SW”, średniowysoki.
6
5.
Przeznaczenie, ilość osób, klasyfikacja pożarowa obiektu
Na program użytkowy budynku składają się grupy pomieszczeń pełniących funkcje;
Biblioteki z zapleczem,
Kina z salą główną, kameralną, foyer, kabin, garderoby itp.,
Telewizji regionalnej z pomieszczeniami redakcji, reżyserki, studia nagrań itp.,
Kawiarni z zapleczem,
Domu kultury,
Szkoły muzycznej
Szacowana ilość osób na poszczególnych kondygnacjach ;
Piwnica
1.
parking
2201m2
2
3
4
5
pom. tech. -1.2, -1.3, -1.4,-1.5, -1.8
rozdzielnia nn
komora trafo
rozdzielnia fn
89
19,25m2
10,11m2
18,52m2
80 mp x 2os =
160 os.
-
Parter
lp
0.1
0.2
0.3
0.4
0.8
0.9
0.10
0.14
Nazwa pomieszczenia
Powierzchnia handlowa
Zaplecze
Galeria
Kawiarnia z zapleczem
Sala gł. Biblioteki
Sala dydaktyczna
Bar
Kasy kina
powierzchnia (m2)
110,31
16,62
135,02
161,44
142,33
34,16
23,34
7,92
36
58,43
7,5
366,02
2001,02
Ilość osób
28
1
34
60
34
10
4
2
oczekujący na
wejście do kina
130
10
6
1
4
11
1
100
436
powierzchnia (m2)
9,11
13,42
40,61
Ilość osób
1
1
2
0.15 Foyer kina/komunikacja
107,18
0.17
0.18
0.26
0.27
0.28
0.31
0.32
0.39
126,54
40,56
108,73
Sala kameralna
Scena
Studio nagrań
Reżyserka
Montażownia
Redakcja
Pom. Lektora
Dziedziniec/foyer/komunikacja
Razem parter
1 PIĘTRO
lp
1.1
1.2
1.3
nazwa pomieszczenia
kabina akustyka
projektornia sali kam.
amplifikatornia sali kam.
16,8
7
1.5
komunikacja/foyer kina
185,64
1.6
1.7
1.8
1.19
1.20
1.21
1.23
1.26
1.27
1.28
1.33
1.34
1.35
sala kina
scena
amplifikatornia sali głównej
sale zaj. dziennikarskich
sala dydaktyczna
studio nagrań muz.
sala zajęć teatralnych
sala zajęć solistów
sala zajęć plastycznych
sala taneczna
gabinet dyrektora
sekretariat
księgowość i kadry
razem piętro 1
2 piętro
nazwa pomieszczenia
projektornia gł. sali
sala do rytmiki
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
pokój ćw. instr. perk.
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
biblioteka/czytelnia
sala prób
zast. dyrektora
sekretariat
dyrektor
sala literatury muz.
pokój kształc. słuchu
pokój zajęć indywid.
pokój zajęć indywid.
razem piętro 2
321,21
82,75
43,08
34,82
49,97
40,97
74,09
37,42
54,95
134,17
35,73
35,7
40,16
2063,82
lp
2.1
2.8
2.9
2.10
2.11
2.12
2.13
2.14
2.15
2.16
2.17
2.19
2.21
2.22
2.23
2.30
2.31
2.32
2.38
powierzchnia (m2)
16,03
65,76
13,51
17,04
39,9
19,95
17,13
17,46
21,15
21,2
41,13
100,84
33,34
33,28
36,26
40,02
37,21
26,8
19,15
1438,38
Oczekujący na
wejście do kina
370
10
2
15
20
5
30
10
20
20
1
2
6
525
Ilość osób
1
20
2
2
4
2
2
2
2
2
10
30
1
2
1
10
8
2
2
104
Maksymalna ilość osób w budynku około 1065.
Ilość osób w budynku niezbędną do określenia wymaganej szerokości, ilości wyjść,
przejść oraz dróg ewakuacyjnych przyjmuje się według planu zagospodarowania widowni
kina, sal lekcyjnych, sal baletu i gastronomi zgodnie z zapisu §236.6 .
8
Zgodnie z § 209 ust. 1 i 2 warunków technicznych budynek oraz jego części
stanowiące oddzielne strefy pożarowe należy zaliczyć do odpowiedniej kategorii
zagrożenia ludzi ZL lub „PM”. Przyjęto następującą klasyfikację;
„PM” - piwnica →garaż i pomieszczenia techniczne, serwerownie 1piętro,
ZLI - parter, piętro 1,
ZLIII - piętro 2.
W związku z tym, że funkcje w budynku zaliczane do ZLIII nie są wydzielone jako
oddzielne strefy pożarowe dla całego obiektu w części nadziemnej przyjmuje się
wymagania kategorii zagrożenia ludzi ZLI , a dla piwnic klasyfikacja „PM”.
6.
Zagrożenie wybuchem
Nie występuje – brak cieczy łatwo zapalnych stanowiących zagrożenie wybuchem.
Zgodnie z przepisami pojazdy napędzane gazem propan butan nie powinny
garażować w kondygnacji podziemnej. Instalacje i urządzenia gazowe zasilane gazem
(butle z gazem) o gęstości większej od gęstości powietrza nie mogą być stosowane w
pomieszczeniach, w których poziom podłogi znajduje się poniżej otaczającego terenu oraz
gdy studzienki lub kanały instalacyjne i rewizyjne znajdują się poniżej podłogi [§157.8
warunków technicznych tj. rozporządzenie [3] Ministra Infrastruktury z dni a 12 kwietnia
2002 r.]. Gaz propan, butan są cięższe od powietrza (1,7 i 2,1).
W garażach zamkniętych, w których dopuszcza się parkowanie samochodów zasilanych
gazem propan-butan, i w których poziom podłogi znajduje się poniżej poziomu terenu
należy stosować wentylację mechaniczną, sterowaną czujkami niedopuszczalnego
poziomu stężenia gazu propan-butan (§108).
7.
Gęstość obciążenia ogniowego
Gęstości obciążenia ogniowego dla pomieszczeń ZL nie ustala się. Dla
pomieszczeń technicznych jak rozdzielnia elektryczna, wentylatornie, przyjmuje się
gęstość obciążenia ogniowego do 1000 MJ/m2. Dla garażu przyjmuje się gęstość
obciążenia ogniowego Qd ≤ 500 MJ/m2.
7 Odległość budynku z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe
Stosownie do zapisu § 271 odległości pomiędzy zewnętrznymi ścianami budynków
zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL nie będącymi ścianami oddzielenia
9
przeciwpożarowego, a mającymi na powierzchni większej niż 65 % klasę odporności
ogniowej E wymaganą dla budynku nie powinna być mniejsza niż 8m. Jeżeli ściana
zewnętrzna budynku ma na powierzchni nie większej niż 65%, lecz nie mniejszej niż 30% ,
klasę odporności E określoną w § 216 ust.1, wówczas odległość między tą ścianą lub jej
częścią a ścianą zewnętrzną drugiego budynku należy zwiększyć o 50% .
W pobliżu projektowanego budynku znajduje się:
− od strony południowo- wschodniej – niska zabudowa w odległości 13,28 m,
− od strony południowo- zachodniej-,ul Legionów,
− od strony północnej- główna arteria komunikacyjna- ul. Warszawska,
− od strony północno-zachodniej – ul. Sosnowa.
8 Dojazd pożarowy
Zgodnie z rozporządzeniem MSW i A z 2009 [4] drogi pożarowe powinny spełniać
następujące wymagania;
1) Droga pożarowa powinna przebiegać wzdłuż dłuższego boku budynku na całej jego
długości , przy czym bliższa krawędź drogi pożarowej musi być oddalona od ściany
budynku od 5-15m dla obiektów zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL.
Pomiędzy tą drogą i ścianą budynku nie mogą występować stałe elementy
zagospodarowania terenu lub drzewa i krzewy o wysokości przekraczającej 3m,
uniemożliwiające dostęp do elewacji budynku za pomocą drabin mechanicznych.
2) W
przypadkach
uzasadnionych
warunkami
lokalnymi,
a
w
szczególności
architektonicznymi, droga pożarowa do budynku może być poprowadzona w taki
sposób, aby był zapewniony dostęp do;
a)
30% obwodu zewnętrznego budynku, przy jego rozpiętości (największej
szerokości do 60m),
b) 50% obwodu zewnętrznego budynku , przy jego rozpiętości przekraczającej 60m,
- przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ust2 §12 rozporządzenia (5).
3) Minimalna szerokość dróg pożarowych powinna wynosić minimum 4 m, a jej
nachylenie podłużne nie może przekraczać 5% na całej długości budynku oraz na
odcinkach o długości 10m od tych miejsc zapewniając dojazd i wyjazd.
4) Droga pożarowa powinna umożliwić przejazd pojazdów straży pożarnej bez
zawracania a w przypadku braku takiej możliwości drogę zakończyć placem
manewrowym o wymiarach 20 m x 20 m lub innym równorzędnym rozwiązaniem.
10
Dopuszcza się wykonanie odcinka drogi pożarowej o długości nie większej niż 15m, z
którego wyjazd jest możliwy jedynie przez cofanie pojazdu.
5) Nośność drogi pożarowej nie mniejsza niż 100 kN na oś samochodu.
6) Najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi pożarowej powinien wynosić co
najmniej 11 m.
Usytuowanie budynku, układ dróg pożarowych obrazuje plan zagospodarowania terenu.
Do budynku drogę pożarową o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającej dojazd
pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej o każdej porze roku zapewniony jest z ul.
Legionów, ulicy Sosnowej, ulicy Warszawskiej.
9
Wymagana klasa odporności pożarowej budynku
Zgodnie z zapisem § 212 warunków technicznych dla budynku zaliczonego do
kategorii zagrożenia ludzi ZLI, „SW” przyjmuje się klasę „B” odporności pożarowej
budynku.
Dla klasy „B” odporności pożarowej budynku zgodnie z § 216 warunków wymagania
odporności ogniowej elementów budowlanych przedstawiono w tabeli 2
tabela 2
Elementy konstrukcyjne
Odporność ogniowa5)*)
elementów dla klasy B
Rozprzestrzenianie
ognia/ klasyfikacja
konstrukcja nośna
stropy1) nad częścią ZL
R 120
REI 60
NRO/ A1
NRO/ A1
stropy nad „PM”
REI120
NRO/A1
EI 30 (§217.1)
REI 120
EI 60(o↔i)
EI 30, 4)
REI 60
R 60
R30
RE30
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO/ A1
NRO / BROOF
obudowa korytarzy ewakuacyjnych
ściany zewnętrzne nośne
ściany zewnętrzne 1), 2)
ściany wewnętrzne 1)
obudowa klatek schodowych
biegi , spoczniki
konstrukcja dachu
przekrycie dachu 3)
1)
Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełnić także kryteria nośności ogniowej
(R) odpowiednio dla danej klasy odporności pożarowej budynku .
2)
3)
Klasa odporności pożarowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem.
Wymagania nie dot. naświetli dachowych, świetlików, lukarn, i okien połaciowych(z zastrzeżeniem §218),
jeżeli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20% jej powierzchni: nie dotyczą także budynku, w
11
którym nad najwyższą kondygnacją znajduje się strop albo inna przegroda , spełniająca kryteria (REI)
wymagane dla stopu dla danej klasy.
4)
Dla ścian komór zsypów wymaga się EI60 , a dla drzwi komór zsypów
5)
Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami złączy i dylatacjami.
EI30.
Oznaczenia w tabeli:
R- nośność ogniowa ( w minutach,
E – szczelność ogniowa (w minutach),
I – izolacyjność ogniowa (w minutach),
(o↔i) – oddziaływanie na przegrodę z dwóch stron.
Nowo projektowane elementy nośne budynku będą żelbetowe i murowane o wymaganej
odporności. Dach płaski płyta żelbetowa.
Powierzchnia świetlika dachowego wynosi 104 m2 , co stanowi 4,83% powierzchni dachu.
Podłoga podniesiona ponad poziom stropu (nad sceną) powinna mieć niepalną
konstrukcję nośną oraz co najmniej niezapalne płyty podłogi od strony przestrzeni
podpodłogowej, mające klasę odporności ogniowej co najmniej REI30.
W ścianach zewnętrznych budynku wielokondygnacyjnego powinny być pasy między
kondygnacyjne o wysokości co najmniej 0,8m (nie dot. ścian holu i dróg komunikacji
ogólnej §223).
10 Strefy pożarowe
Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej dla budynku „SW” średniowysokiego,
zaliczonego do ZLI, ZLIII, wynosi do 5000 m2 zgodnie z § 227 warunków technicznych.
Budynek został podzielony na strefy pożarowe co wynika z przekroczonej powierzchni
oraz różnej funkcji pomieszczeń budynku.
W budynku przyjmuje się następujące strefy pożarowe;
1) Strefa nr 1 → garaż podziemny o powierzchni 2201m2,
2) Strefa nr 2 →, pomieszczenia stacji trafo, rozdzielni, kanał kablowy,
3) Strefa nr 3 → pomieszczenia kina tzw. sali kameralnej na parterze i piętrze, sala
kina na 1 piętrze z zapleczem ,
4) Strefa nr 4 → pozostałe pomieszczenia ZL na parterze, 1, 2 piętra,
5) Strefa nr 5a,b,c,d → wydzielone klatki schodowe ewakuacyjne oddymiane,
wydzielone ścianami REI60 i drzwiami EI30.
12
11 Oddzielenia przeciwpożarowe
Ściany stanowiące oddzielenie pożarowe powinny być wykonane z materiałów
niepalnych zgodnie z § 232.4 przepisu [2] a odporność ogniowa powinna wynosić :
Klasa odporności ogniowej
Klasa
odporności
pożarowej
budynku
elementów oddzielenia
przeciwpożarowego
ścian i stropów
z wyjątkiem
stropów w ZL
stropów
ZL
w
drzwi
ppoż
lub
innych
zamknięć
drzwi z przedsionka
przeciwpożarowego
na korytarz i do
pomieszczenia
na klatkę
schodową
1
2
3
4
5
6
„B”
REI 120
REI 60
EI 60
EI 30
E 30
Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być
wykonane z materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory zamykane przy pomocy
drzwi przeciwpożarowych. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia
otworów nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie oddzielenia 0,5%
powierzchni stropu §232.2 warunków technicznych.
W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem
przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana, lub inne przeszklenie, jeżeli
powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany, przy czym
klasa odporności ogniowej wypełnień nie powinna być niższa niż;
- dla klasy odporności REI120 → klasa wypełnienia obudowy drogi EI60, innej E60,
- dla klasy odporności REI60 → klasa wypełnienia obudowy drogi EI30, innej E30.
Zgodnie z § 268.1.5) maszynownie wentylacyjne i klimatyzacyjne w budynkach powinny
być wydzielone ścianami o klasie odporności ogniowej EI60 i zamykane drzwiami EI30.
Przepusty instalacji w elementach oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć klasę
odporności ogniowej wymaganą dla tych elementów, tj. odpowiednio EI 120 lub EI 60
(§234.1).
W budynku stacja transformatorowa jest wydzielona jako oddzielna strefa i spełniony jest
zapis § 182 warunków technicznych. Rozdzielnia elektryczna zasilające wentylację
pożarową wydzielona jest jako oddzielna strefa.
Wentylatorownia pożarowa powinna być wydzielona jako oddzielna strefa pożarowa, lub
wentylatory pożarowe mogą być usytuowane na żelbetowej płycie dachu i. Kanały
wentylacji oddymiającej żelbetowe wyposażone w klapy odcinające w klasie REI 120.
13
Na parterze wydzielono pomieszczenie na odpady ścianami REI120 i zamknięto drzwiami
EI60.
Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4cm w ścianach i stropach pomieszczenia
zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niższa niż EI60
lub REI60, a nie będących elementami oddzielenia przeciwpożarowego, powinny mieć
klasę odporności ogniowej ścian i stropów tego pomieszczenia (wg § 234.3).
Dopuszcza się nie instalowanie przepustów, dla pojedynczych rur instalacji wodnych ,
kanalizacyjnych i ogrzewczych, wyprowadzonych przez ściany i stropy do pomieszczeń
higieniczno sanitarnych (§234.2).
Dźwig towarowo-osobowy w osi 6-7 należy zamknąć drzwiami EI30, a dźwig oddymiany
klapą oddymiającą nie mniejszą niż 0,5m2.
Pomieszczenia funkcjonalne związane z budynkiem jak wentylatornia, pom. techniczne,
serwerownie należy wydzielić ścianami, stropem w klasie REI60 i zamknąć drzwiami EI30.
Odległość między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatek schodowych, a inną
ścianą zewnętrzną tego samego budynku lub innego budynku (jeżeli jedna z tych ścian
nie spełnia wymagań klasy odporności ogniowej jak dla stropu) odległość ta powinna
wynosić;
- 2m pomiędzy otworami przy linii stykających się ścian pod kątem > 1200, lub
zastosowano wypust 0,3m w linii na całej wysokości,
- 4m pomiędzy otworami przy linii stykających się ścian pod kątem od 600 do 1200.
W/w zasada obowiązuje również na linii stref pożarowych.
Kotłowni gazowej nie projektuje się – ogrzewanie z sieci, wymiennikownia w piwnicy.
12
Warunki ewakuacji
Podstawą do określenia ilości wyjść i szerokości dróg ewakuacyjnych jest ilość
osób mogąca przebywać budynku. Łączna szerokość drzwi wyjściowych z budynku,
pomieszczenia obliczona jest wg wskaźnika 0,6 m na 100 osób.
Ewakuację ludzi z poziomu parteru bezpośrednio na zewnątrz zapewniają;
•
podwójne drzwi z wiatrołapu 0.41 o szerokości drzwi 2 x 140cm = 280 cm,
•
podwójne drzwi z wiatrołapu 0.40 o szerokości drzwi 2 x 140cm = 280 cm,
•
dwuskrzydłowe drzwi z korytarza 0.34 o szerokości 140 cm,
•
drzwi dwuskrzydłowe z lokali usługowych i kawiarni 3 x 140cm = 420 cm.
14
Łączna szerokość wyjść ewakuacyjnych z parteru wynosi 11,20m.
Z piętra 1 ewakuację ludzi zapewniają trzy klatki schodowe o szerokości 420cm.
Z piętra 2 ewakuację zapewniają cztery klatki schodowe o łącznej szerokości 570cm.
W budynku użyteczności publicznej łączną szerokość użytkową biegów oraz spoczników
w klatkach schodowych, stanowiących drogę ewakuacyjną oblicza się proporcjonalnie do
liczby osób mogących przebywać równocześnie na kondygnacji, na której przewiduje się
obecność największej ich liczby, przyjmując co najmniej 0,6m na 100 osób (§68.2).
Obliczeniowa szerokość biegów i spoczników oraz szerokość drzwi wyjściowych z klatek
do ewakuacji 525 osób z 1 piętra wynosi 3,15m, a przyjęto w projekcie 420cm.
Nie wydzielonej klatki schodowej łączącej trzy kondygnacje w obrębie jednej strefy
pożarowej nie traktuje się jako klatki ewakuacyjnej.
Kierunki ewakuacji należy oznaczyć w projekcie na rzutach poszczególnych kondygnacji.
Drzwi na drogach ewakuacyjnych należy wyposażyć w zamki antypaniczne.
Drzwi rozsuwane mogą stanowić wyjście ewakuacyjne, a także mogą być instalowane na
drogach ewakuacyjnych, jeżeli są przeznaczone nie tylko do celów ewakuacji, a ich
konstrukcja zapewnia:
•
Otwieranie automatyczne i ręczne bez możliwości ich blokowania,
•
Samoczynne ich rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w razie pożaru lub
awarii drzwi. Drzwi te należy podłączyć do panelu sterowania centrali pożarowej.
Długość przejścia
W pomieszczeniach ZL długość przejścia mierzona jest od najdalszego miejsca, w
którym może przebywać człowiek do wyjścia na drogę ewakuacyjną nie powinna
przekraczać 40m. Przy zastosowaniu oddymiania w przykrytym dziedzińcu i na drogach
ewakuacyjnych długości w/w mogą być zwiększone o 50% przy zastosowaniu
samoczynnych
urządzeń
oddymiających
uruchamianych
przy
pomocy
systemu
wykrywania dymu.
Szerokość przejść ewakuacyjnych z widowni obliczona jest odpowiednio do liczby
osób na widowni - szerokości przejść wynosi140cm, ilość wyjść jest zgodna z
wymaganiami w tym zakresie.
Długości dojścia
15
Dla budynku przyjmuje się wymagania jak do kategorii zagrożenia ludzi ZLI.
Długości dojścia według § 256.3 warunków technicznych dla budynku zaliczonego do ;
1) kategorii zagrożenia ludzi ZLI nie mogą przekroczyć;
•
10 m - przy jednym kierunku ewakuacji,
•
40 m - przy co najmniej dwóch kierunkach ewakuacji.
2) strefy PM przy Qd > 500 MJ/m2;
•
30 m – przy jednym kierunku ewakuacji,
•
60 m – przy co najmniej dwóch kierunkach ewakuacji.
Długości dojść mogą być powiększone o 50% pod warunkiem ochrony drogi
ewakuacyjnej samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi uruchamianymi za pomocą
systemu wykrywania dymu §256.4 (WT). Długości dojść zostały oznaczone na rzutach
kondygnacji.
Klatki schodowe
Klatki schodowe powinny być obudowane ścianami o klasie odporności ogniowej
określoną jak dla stropów. Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie powinny być
wykonane z materiałów niepalnych klasa A1 lub A2 –s1 do s3 i d o i mieć klasę
odporności ogniowej co najmniej R60 (§ 249). Klatki schodowe oddzielone są od garażu
wentylowanym przedsionkiem przeciwpożarowym z drzwiami 2 x EI30. Obudowa ścian
klatek ze szkła w klasie EI60 nie powinna przekraczać 15% powierzchni tej ściany.
Szerokość biegu klatek schodowych wynosi 150cm i 120cm, szerokość spoczników
150 cm, maksymalna wysokość stopni 17,5 cm, liczba schodów w jednym biegu mniej
niż 17 stopni.
W budynku
sklasyfikowanym jako ZLI i „SW” wszystkie klatki schodowe należy
obudować i zamknąć drzwiami EI30 oraz wyposażyć w urządzenia służące do usuwania
dymu zgodnie z wymaganiami §245 (WT). Wyjścia z klatek schodowych prowadzą
bezpośrednio na zewnątrz.
Wymagania dla pomieszczeń
Pomieszczenia powinny mieć co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od
siebie o co najmniej 5m w przypadkach, gdy;
- są przeznaczone do jednoczesnego przebywania w nim ponad 50 osób,
16
- znajduje się w strefie ZL, a jego powierzchnia przekracza 300m2.
W pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób
lub przeznaczonych do przebywania ponad 6 osób o ograniczonej zdolności poruszania
się drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz
pomieszczeń. Łączna szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z
pomieszczeń, obliczona powinna być proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać
w nim równocześnie, przyjmując co najmniej 0,6m szerokości na 100 osób, przy czym
najmniejsza szerokość drzwi w świetle ościeżnicy powinna wynosić 0,9m.
Ewakuację 370 osób z sali kina zapewniają cztery wyjścia o szerokości 140cm każde.
Zapewniono również układ komunikacji do sali taki aby drogi wejścia do kina i wyjścia przy
seansach bezpośrednio następujących nie krzyżowały się.
Poziome drogi ewakuacyjne (korytarze ewakuacyjne)
1)
Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności
ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych EI30 (§241).
2)
Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych obliczona jest proporcjonalnie do
liczby osób mogących przebywać na danej kondygnacji budynku, przyjmując co
najmniej 0,6m / 100 osób, lecz nie mniej niż 1,4m.
3)
Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2m,
jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób.
4)
Wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2m przy czym
długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5m.
5)
Skrzydła drzwi stanowiące wyjścia na drogę ewakuacyjną, nie mogą przy ich
całkowitym otwarciu zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi.
6)
Układ poziomych dróg ewakuacyjnych na galerii należy zastosować rozwiązania
techniczno-
budowlane
zabezpieczające
przed
zadymieniem
dróg
ewakuacyjnych.
13 Wystrój wnętrz
W strefach pożarowych ZL I, zabronione jest:
17
1) stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których
produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące
( § 258),
2) w przypadku stosowania materiałów wykończeniowych luźno zwisających, w
szczególności w kurtynach, kotarach, zasłonach, żaluzjach, za łatwo zapalne
uważa się materiały, których właściwości określone w badaniach zgodnych z
PN odnoszącymi się do zapalności i rozprzestrzeniania płomienia przez
wyroby włókiennicze, nie spełniają co najmniej jednego z kryteriów:
•
ti ≥ 4s,
•
ts ≤ 30s,
•
nie występuje przepalenie trzeciej nitki,
•
nie występują płonące krople.
3) Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone zgodnie z § 262 należy wykonać
z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających
pod wpływem ognia (np klasa A1, A2-s1,d0: A2-s2,d0; A2-s3,d0).
4)
Stosowanie materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych na drogach
komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji jest zabronione (np.
stosować klasy A1fl, A2fl –s1, A2fl –s2, Bfl-s1, Bfl-s2),
5)
stosowanie łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i
wystroju
wnętrz
oraz
wykładzin
podłogowych
w
pomieszczeniach
przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób § 260.1.
(stosować np. klasy A1, A2:s1 do s3:d0 i d1dod2, Bs1 do s3: d0 do d2, C-s1
do s3:d0- d2, ).
6) Zastosowane materiały do wystroju i wyposażenia wnętrz powinny mieć
odpowiednie aktualne certyfikaty (SRO) lub NRO wydane przez uprawnione
jednostki naukowo badawcze.
7) Sale kinowe przeznaczona do jednoczesnego przebywania 200 osób
dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w
rzędach, powinny mieć:
a. fotele i inne siedzenia trudno zapalne oraz nie wydzielające produktów
rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską
Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych; określenie
18
trudno zapalny przypisuje się fotelom i innym siedzeniom, które nie
ulegają postępującemu tleniu i spalania płomieniowemu w warunkach
określonych PN dot. badania zapalności mebli tapicerowanych,
b. szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie mniejszą niż 0,45m,
przy czym odległość tę należy ustalić, biorąc pod uwagę odstęp między
stałymi elementami siedzeń,
c. liczbę siedzeń w rzędzie nie większą niż 16 pomiędzy przejściami oraz 8
w rzędach przyściennych,
d. szerokość przejść komunikacyjnych nie mniejszą niż 1,2m przy liczbie
osób do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy zwiększyć
proporcjonalnie o 0,6m na 100 osób,
e. rzędy siedzeń lub ławek trwale umocowane do podłogi albo siedzenia
sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz między rzędami.
8) Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są
prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe,
powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia
(§264).
14
1)
Instalacja elektryczna, oświetlenie ewakuacyjne
Główny wyłącznik prądu należy zlokalizować w pobliżu głównego wejścia do
budynku i odpowiednio oznakować. Wyłącznik dla budynku powinien odcinać
dopływ prądu do wszystkich obwodów z wyjątkiem obwodów zasilających
urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru.
2)
Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne należy stosować w budynkach użyteczności
publicznej, pomieszczeniach
widowni kina, sali komercyjnej (wielofunkcyjnej),
wszystkich drogach ewakuacyjnych.
3)
Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 1 godzinę
od zaniku oświetlenia podstawowego. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne nie jest
wymagane w pomieszczeniach, w których awaryjne oświetlenie zapasowe
spełnia w/w warunek określony dla awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego.
19
Oświetlenie awaryjne należy wykonać zgodnie z PN dotyczących wymagań w
tym zakresie.
4)
Główne ciągi instalacji elektrycznych w budynku użyteczności publicznej należy
prowadzić
poza
pomieszczeniami
przeznaczonymi
na
pobyt
ludzi,
w
wydzielonych kanałach i szybach instalacyjnych zgodnie z PN dotyczącą
wymagań w tym zakresie.
5)
W pomieszczeniach, które są użytkowane
przy wyłączonym oświetleniu
podstawowym, należy stosować oświetlenie dodatkowe zasilane napięciem nie
przekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale, służące
uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, dróg komunikacji
ogólnej lub sposobu jego użytkowania, a także podświetlone znaki wskazujące
kierunki ewakuacji. Stopnie w salach kinowych odpowiednio podświetlane.
6)
7)
Stacja transformatorowa, rozdzielnie wydzielone są jako oddzielna strefa.
Przewody i kable elektryczne
wraz z ich zamocowaniami zwane zespołami
kablowymi stosowane w systemach sterowania zasilania urządzeniami służącymi
ochronie
przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii
elektrycznej lub przekazu sygnału przez czas wymagany do uruchomienia i
działania urządzenia.
8)
Przewody i kable elektryczne w obwodach urządzeń alarmu pożaru, oświetlenia
awaryjnego i łączności powinny mieć klasę PH odpowiednią do czasu
wymaganego do działania tych urządzeń zgodnie z wymaganiami PN dot.
metody badań palności cienkich przewodów i kabli bez ochrony specjalnej
stosowanych w obwodach zabezpieczających.
15 Instalacja odgromowa
Budynek należy wyposażyć w instalację odgromową chroniącą obiekt od
wyładowań atmosferycznych. Instalacja piorunochronna powinna być wykonana zgodnie z
PN dotyczącą ochrony odgromowej obiektów budowlanych.
20
16 Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru
Woda do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru to woda
przeznaczona do gaszenia i osłony obiektów zagrożonych przerzutem ognia, która może
być czerpana z wodociągów, zbiorników naturalnych i sztucznych, punktów czerpania
wody za pomocą pomp lub sprzętu straży pożarnej. Dla projektowanego budynku zgodnie
z § 5.1 rozporządzeniem MSW i A z dnia 24 lipca 2009 roku o powierzchni ponad 1000m 2 i
kubaturze ponad 5000m3 wymagana jest wydajność 20dm3/s co najmniej z dwóch
hydrantów o średnicy 80mm . Należy wykonać pomiary wydajności i ciśnienia hydrantów
zewnętrznych przy otwarciu dwóch hydrantów jednocześnie.
17 Wymagania dla wentylacji mechanicznej
1. Instalacja wentylacji mechanicznej i klimatyzacji w budynku powinna
spełniać następujące wymagania:
1)
Przewody wentylacyjne powinny być wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w
przypadku pożaru nie oddziaływały siłą większą niż 1 kN na elementy budowlane, a
także aby przechodziły przez przegrody w sposób uniemożliwiający kompensacje
wydłużeń przewodu (§ 268.1),
2)
Zamocowanie przewodów do element budowlanych powinny być wykonane
materiałów niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku
pożaru w czasie nie krótszym niż wymagany dla klasy odporności ogniowej
przewodu lub klapy odcinającej (268.2),
3) W przewodach wentylacyjnych nie można prowadzić innych instalacji (268.3),
4)
Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscach przejścia przez elementy
oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy
odcinające o klasie odporności ogniowej EI równe klasie odporności ogniowej
elementu oddzielenia przeciwpożarowego z uwagi na szczelność ogniową,
izolacyjność ogniową i dymoszczelność (EIS) wg § 268.4.
5)
Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne prowadzone przez strefę pożarową, której
nie obsługują, powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla elementów
oddzielenia przeciwpożarowego tych stref pożarowych z uwagi na szczelność
ogniową,
izolacyjność
ogniową i dymoszczelność (EIS), lub powinny
być
wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające ( 268.5).
21
6)
W budynku, w którym jest wykonana instalacja
sygnalizacyjno-alarmowa,
przeciwpożarowe klapy odcinające powinny być uruchamiane przez tę instalację,
niezależnie od zastosowania wyzwalacza termicznego (268.6).
7)
Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne
izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych
mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni w sposób zapewniający
nierozprzestrzenianie ognia (§ 267.1).
8)
Drzwiczki rewizyjne stosowane w przewodach i kanałach wentylacyjnych wykonane
powinny być z materiałów niepalnych (§267.4).
9)
Elastyczne elementy łączące, służące do połączenia sztywnych przewodów
wentylacyjnych z elementami izolacji lub urządzeniami, z wyjątkiem wentylatorów,
powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, posiadać długość
nie większą niż 4m, przy czym nie powinny być prowadzone przez elementy
oddzielenia przeciwpożarowego(267.6).
10) Elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi powinny być
wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie
powinna przekraczać 0,25m (§267.7).
11)
Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach
wodociągowych,
kanalizacyjnej, ogrzewczej powinny być wykonane w sposób zapewniający nie
rozprzestrzenianie ognia „NRO”.
2. Wymagania dla instalacji oddymiającej
Instalacja wentylacji oddymiającej powinna spełniać wymagania:
1) usuwać dym z intensywnością zapewniającą, że w czasie potrzebnym do
ewakuacji ludzi na chronionych przejściach i drogach ewakuacyjnych, nie
wystąpi
zadymienie
lub
temperatura
uniemożliwiająca
bezpieczną
ewakuację,
2) mieć stały dopływ powietrza zewnętrznego uzupełniającego braki tego
powietrza w wyniku jego wypływu wraz z dymem.
3) Przewody wentylacji oddymiającej obsługujące:
22
−
wyłącznie jedną strefę pożarową, powinny mieć klasę odporności
ogniowej z uwagi na szczelność ogniową i dymoszczelność – E600S, co
najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu, przy czym dopuszcza
się stosowanie klasy E300S , jeżeli wynikająca z obliczeń temperatura
dymu powstającego w czasie pożaru nie przekracza 3000C,
−
więcej niż jedną strefę pożarową, powinny mieć klasę odporności
ogniowej EIS co najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu.
4) Klapy odcinające do przewodów wentylacji oddymiającej, obsługujące :
−
wyłącznie
jedną
strefę
pożarową,
powinny
być
uruchamiane
automatycznie i mieć klasę odporności ogniowej z uwagi na szczelność
ogniową i dymoszczelność – E600S AA, co najmniej taką, jak klasa
odporności ogniowej stropu.
−
więcej
niż
jedną
strefę
pożarową,
powinny
być
uruchamiane
automatycznie i mieć klasę odporności ogniowej EIS AA, co najmniej taką,
jak klasa odporności ogniowej stropu.
5) Wentylatory oddymiające powinny mieć klasę :
−
F60060, jeżeli przewidywana temperatura dymu przekracza 4000C,
− F400120 w pozostałych przypadkach, przy czym dopuszcza się inne klasy,
jeżeli z analizy obliczeniowej temperatury dymu oraz zapewnienia
bezpieczeństwa ekip ratowniczych wynika taka możliwość.
6) Klapy dymowe w grawitacyjnej wentylacji oddymiającej powinny mieć klasę
B30030- dla klap otwieranych automatycznie.
ZABEZPIECZENIE BUDYNKU W URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE
18 Hydranty do wewnętrznego gaszenia pożaru
Zgodnie z § 19 rozporządzeniem MSW i A z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w budynku
ZL powinny być stosowane hydranty wewnętrzne 25. Minimalną wydajność poboru wody
mierzona na wylocie prądownicy wynosi dla hydrantu 25 – 1,0 dm3/s.
23
Hydranty 33 należy usytuować w garażu podziemnym.
Hydranty wewnętrzne powinny być umieszczane na drogach komunikacji ogólnej a w
szczególności ;
1) przy wejściu do budynku lub klatek schodowych na każdej kondygnacji,
2)
na korytarzach, w tym w holach, przy wyjściach ewakuacyjnych.
3)
na widowni przy dużej scenie sali kina.
Zasięg hydrantów wewnętrznych w poziomie powinien objąć całą powierzchnię
chronionego budynku, strefy pożarowej lub pomieszczenia, z uwzględnieniem:
•
długości odcinka węża hydrantu wewnętrznego
określonej w normach,
•
efektywnego zasięgu rzutu prądów gaśniczych;
3m – w strefach ZL przyjmowanego dla prądów rozproszonych stożkowych.
Ciśnienie na zaworze odcinającym hydrantu wewnętrznego powinno zapewnić wydajność
określoną dla danego hydrantu, z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy
prądownicy, i być nie mniejsza niż 0,2 MPa.
Instalacja przeciwpożarowa w budynku powinna zapewniać możliwość jednoczesnego
poboru wody na kondygnacji budynku z dwóch sąsiednich hydrantów wewnętrznych.
Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa musi być zasilana z zewnętrznej sieci
wodociągowej przeciwpożarowej lub ze zbiorników
o odpowiednim zapasie wody do
celów przeciwpożarowych, bezpośrednio albo za pomocą pompowni przeciwpożarowej, w
sposób zapewniający spełnienie wymagań w zakresie wydajności i ciśnienia. Średnice
nominalne przewodów zasilających w milimetrach, na których instaluje się hydranty
wewnętrzne powinny wynosić co najmniej DN 25 – dla hydrantów 25 oraz średnice
przewodów minimum 52 dla hydrantów 33.
Przewody zasilające instalacji wodociągowej przeciwpożarowej muszą być wykonane jako
obwodowe zapewniające doprowadzenie wody z co najmniej dwóch stron (§ 25.6), w
przypadku gdy:
- liczba pinów w budynku , zasilanych z jednego przewodu , jest większa niż 3,
- na przewodach rozprowadzających zainstalowano więcej niż 5 hydrantów wewnętrznych.
24
Dopuszcza się przyłączenie do przewodów zasilających instalacji wodociągowej
przeciwpożarowej przyborów sanitarnych, pod warunkiem, że w przypadku ich
uszkodzenia nie spowoduje to niekontrolowanego wypływu wody z instalacji.
Zasilanie hydrantów wewnętrznych musi być zapewnione co najmniej przez 1 godzinę.
Pompownia przeciwpożarowa spełniać powinna wymagania w zakresie zasilania,
ciśnienia, napędu jak dla urządzeń tryskaczowych wg PN (§11 rozporządzenia MSW i A z
2009r Dz. U. Nr 124).
19 System sygnalizacji pożarowej
Zgodnie z § 28.1) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z
dnia 7 czerwca 2010 r. (2) w budynku należy wykonać system sygnalizacji pożarowej,
obejmujący urządzenia sygnalizacyjno alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i
przekazywania informacji o pożarze, a także urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych i
urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych. System sygnalizacji pożarowej jest
niezbędny do sterowania urządzeniami przeciwpożarowymi, klapami oddymiającymi,
wentylacją w garażu itp. Ilość miejsc na widowni 370 osób. Garaż podziemny wymaga
zabezpieczenia w sygnalizację pożarową z uwagi na powierzchnię ponad 1500m2.
Detektory pożarowe powinny być instalowane we wszystkich pomieszczeniach, a
instalacja i urządzenia powinny być zgodnie z Polskimi Normami. Czujki, centrala,
przyciski i pozostały sprzęt powinny posiadać aktualne certyfikaty. Centrala pożarowa
powinna być zlokalizowana na poziomie parteru przy służbie dozoru obiektu.
20
Urządzenia zapobiegające zadymieniu - oddymianie
1) oddymianie klatek schodowych.
Klatki schodowe wyposażone powinny być w urządzenia oddymiające - klapy. Dla
klatek proponuje się klapy oddymiające o powierzchni czynnej 5% rzutu powierzchni klatki
na danej kondygnacji o największej powierzchni lecz nie mniejsza niż 1m2. Uruchamiane
klapy poprzez czujki dymowe usytuowane w klatce na każdej kondygnacji. Napływ
powietrza przez otwarcie drzwi na poziomie parteru.
2) Oddymianie przykrytego dziedzińca (pasażu)
25
Z przykrytego dziedzińca , w którym wkomponowany jest układ komunikacji galerii
należy zastosować zgodnie z §247.2 (WT) należy zastosować rozwiązania technicznobudowlane zabezpieczające przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych.
W rozumieniu
przepisów przeciwpożarowych §2.10) rozporządzenia MSW i A z 2010r przez
zadymieniem
dróg
ewakuacyjnych
–
należy
rozumieć
zabezpieczenie
przed
utrzymywaniem się na drogach ewakuacyjnych dymu w ilości, która ze względu na
ograniczenie widoczności, toksyczności lub temperaturę uniemożliwiałaby bezpieczną
ewakuację.
Jako rozwiązanie przed utrzymywaniem się na drogach ewakuacyjnych dymu
przyjęto w założeniach projektowych urządzenia oddymiające – klapy oddymiające,
zainstalowane w świetliku dachu oraz nad galerią komunikacyjną drugiego piętra.
Dodatkowym rozwiązaniem jest wydzielenie przestrzeni kina jako oddzielnej strefy
pożarowej oraz zapewnienie niezależnej ewakuacji dwoma klatkami schodowymi
zlokalizowanymi w tej strefie.
Powierzchnia czynna Acz klap zainstalowanych w dachu i świetliku powinna być
obliczona wg PN –B-02877-4;2001 instalacje grawitacyjne do odprowadzenia dymu i
ciepła.
Dla pasażu tzw. przykrytego dziedzińca, do których przylegają pomieszczenia handlowe
nie wyposażone w klapy dymowe, jako powierzchnie przestrzeni poddachowej należy
przyjmować sumę powierzchni pasażu i powierzchni tych pomieszczeń (pkt 4.7 PN). Do
obliczeń przyjmuje się powierzchnię podłogi dziedzińca, foyer kina, lokale handlowe o
łącznej powierzchni około 700 m2, a bez lokali handlowych pow. około 480m2.
Wymaganą powierzchnię czynną Acz otworów klap dymowych należy obliczyć przyjmując
dskor 0,85H, grupę projektową GP =3, wskaźnik udziału procentowego α = 2,8 , F=700m 2,
wówczas obliczone Acz = α x AR = 2,8 x 700 = 21,6m2.
Dla powierzchni F = 480m2 (przy oddymianiu lokali usługowych) obliczone Acz = 13,5 m2.
Przy oddymianiu tzw. pasażu dla prawidłowego funkcjonowania systemu oddymiania
należy zapewnić napływ powietrza na poziomie parteru o powierzchni otworów o 130% z
obliczonej powierzchni geometrycznej Ag = Acz / cv.
Napowietrzanie do patia zrealizowano poprzez otwory drzwiowe na poziomie
parteru, z dwóch stron oraz dodatkowymi otworami okiennymi.
3)
Oddymianie garaży
26
Garaż podziemny o powierzchni powyżej 1500m2 zgodnie z zapisem §277.4
(WT) należy stosować samoczynne urządzenia oddymiające.
Wymagania dla wentylacji oddymiającej podane są w pkt 17.2 opracowania.
21 Dźwiękowy system ostrzegawczy „DSO”
Zgodnie z § 29. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7
czerwca 2010 r. (4) w budynku DSO nie jest wymagany.
22 Sprzęt gaśniczy
Obiekt powinien być wyposażony w gaśnice przenośne spełniające wymagania
Polskich Norm będących odpowiednikiem norm europejskich (EN) dotyczących gaśnic.
Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach
powinna przypadać na każde 100m2 powierzchni zaliczonej do ZL nie wyposażonej w
instalację tryskaczową. Sprzęt gaśniczy należy rozstawić tak aby odległość dojścia do
niego nie przekroczyła
30 m. Wskazane jest umieszczenie gaśnic w specjalnych
zamykanych szafkach hydrantowych
Oznakowanie sprzętu zgodnie z
z odpowiednim miejscem na sprzęt gaśniczy.
normą. Dla stref „PM” przyjmuje się 1 jednostkę na
300m2 strefy pożarowej.
Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które
mogą wystąpić w obiekcie :
A – materiałów stałych, zwykłe pochodzenia organicznego, których normalne
spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli;
B – cieczy i materiałów stałych topiących się;
C – gazów;
D – metali;
F- tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych.
Do zabezpieczenia budynku przyjmuje się gaśnice proszkowe. Gaśnice powinny być
rozmieszczone w miejscach łatwo dostępnych i widocznych tj. przy wejściach do budynku,
korytarzach, na przejściach, pomieszczeniach. Rozmieszczenie gaśnic i urządzeń
przeciwpożarowych powinno być opisane na rzutach kondygnacji projektu.
27
23 Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego
Obowiązek
opracowania
„Instrukcja bezpieczeństwa
pożarowego”
wynika
z
§ 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r.
w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
(Dz. U. Nr 109, poz. 719 z 2010 r.).
Zakres opracowania obejmuje między innymi poniższe zagadnienia:
1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu
użytkowania,
2) określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe, gaśnice oraz
sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym,
3) sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru i innego zagrożenia,
4) sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli
takie prace są przewidywane,
5) warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania,
6) sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z
przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji,
7) zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich
stałymi użytkownikami,
8) plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego, z
uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności:
powierzchni, wysokości, liczby kondygnacji budynku,
odległości od obiektów sąsiednich,
parametrów pożarowych występujących substancji palnych,
gęstości obciążenia ogniowego w strefach pożarowych,
kategorii zagrożenia ludzi, liczby osób na każdej kondygnacji,
lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zew. zakwalifikowanych jako strefy
zagrożenia wybuchem,
podziału obiektu na strefy pożarowe,
warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków, i wyjść ewakuacyjnych,
miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównej
instalacji gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc
usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych,
hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów ppoż,
28
dróg pożarowych innych dróg dojazdowych zaznaczeniem wjazdów.
Instrukcję należy opracować przed oddaniem budynku do eksploatacji.
24 Scenariusz pożaru
Do projektów należy opracować scenariusz rozwoju pożaru w celu doboru urządzeń i
odpowiedniego sterowania urządzeniami przeciwpożarowymi. Scenariusz pożaru należy
opracować
na
etapie
projektów
wykonawczych
systemów
zabezpieczeń
przeciwpożarowych.
25 Deklaracje zgodności, świadectwa dopuszczenia, aprobaty
Zastosowane
wyroby
budowlane
do
stosowania
przy
wykonywaniu
robót
budowlanych dopuszczone do stosowania jest dokument pt. Krajowa Deklaracja
Zgodności w systemie krajowym – deklarację tą wystawia producent wyrobu. Jest to
jedyny dokument poświadczający właściwości pożarowe wyrobu. W krajowym systemie
wprowadzania wyrobów budowlanych do obrotu
wyroby oznakowane powinny być
znakiem B co oznacza, że może być stosowany gdyż spełnia on wymagania PN lub
wydanej aprobaty technicznej.
Europejski System wprowadzania wyrobów budowlanych do obrotu (znak CE) może być
stosowany wyłącznie dla wyrobów budowlanych dla których ;
- istnieją zharmonizowane normy (hEN),
- wydana jest europejska aprobata techniczna (ETA).
Podstawowym dokumentem świadczącym, że wyrób budowlany dopuszczony jest do
stosowania to : DEKLARACJA ZGODNOSCI w systemie europejskim.
Niektóre wyroby wyspecyfikowane w rozporządzeniu MSW i A tj. wyroby służące
zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia
wprowadzone
do
użytkowania
w
jednostkach
ochrony
oraz mienia
przeciwpożarowej
oraz
wykorzystywane przez te jednostki do alarmowania o pożarze, prowadzenia działań
ratowniczych mogą być stosowane; wyłącznie po uprzednim uzyskania dokumentu
„Świadectwo Dopuszczenia” wydanego przez CNBOP.
Kraków, dnia 12 luty 2013 r.
29