wyrok uzasadnienie - Sąd Okręgowy w Kaliszu

Sygn. akt II Ca 325/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
K., dnia 15 października 2015 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący:
SSO Wojciech Vogt (spr.)
Sędziowie:
SSO Marian Raszewski
SSO Janusz Roszewski
Protokolant:
st. sekr. sąd. Jolanta Bąk
po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015r. w Kaliszu
na rozprawie
sprawy z powództwa M. S.
przeciwko (...) S.A. w W.
o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji
na skutek apelacji powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie
z dnia 27 marca 2015r. sygn. akt I C 614/14
1. oddala apelację,
2. zasądza od powódki M. S. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
apelacyjnego.
II Ca 325/15
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 6 marca 2014r., złożonym w tutejszym Sądzie w dniu 7 marca 2014r., zatytułowanym skarga na
czynności komornika z wnioskiem o zwolnienie ruchomości spod zajęcia, powódka M. S. wniosła o zwolnienie od
egzekucji ruchomości w postaci przyczepy – lawety nr rej. (...). Powódka podniosła, iż powyższa nieruchomość stanowi
jej własność od roku. Przedmiotowe pismo zostało zakwalifikowane jako pozew o zwolnienie od egzekucji.
W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa.
Sąd Rejonowy w Jarocinie wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r. oddalił powództwo i orzekł o kosztach
postępowania.
Apelację od tego rozstrzygnięcia wniosła powódka zaskarżając wyrok w całości. Wskazała, że została skrzywdzona
a sąd dał przyzwolenie na złodziejski proceder. Sąd nie wziął pod uwagę pisma powódki o wyjęcie spod egzekucji
ruchomości. Sąd swoją opieszałością dopuścił do sprzedaży lawety. Niewłaściwie ustalił miejsce zajęcia lawety. Sąd nie
wziął pod uwagę umowy dotyczącej kupna lawety. W oparciu o te zarzuty wniosła o zmianę orzeczenia i uwzględnienie
powództwa.
Pozwany wniósł o oddalenie apelacji.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne.
W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej
instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26
kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34.
Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada
1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).
Wbrew zarzutom zawartym w apelacji Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny. Wskazał dowody, na których
się oparł i motywy dla których dowodom przeciwnym odmówił wiarygodności. Ocena dokonana przez Sąd I instancji
nie jest ocena dowolną. Jest ona zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.
Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że sporna laweta została zajęta na nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), co
wynika z protokołu zajęcia nieruchomości znajdującego się w aktach komorniczych.
Również co do wiarygodności umowy sprzedaży lawety potwierdzonej dokumentem prywatnym stanowisko Sądu I
instancji zasługuje na aprobatę. Sąd ten szczegółowo i przekonywująco uzasadnił swoje stanowisko i rozumowanie
Sądu ani jego ocena nie może budzić wątpliwości.
Skarżąca w apelacji przedstawia własny stan faktyczny konkurencyjny do ustalonego przez Sąd Rejonowy. Taki sposób
kwestionowania prawidłowych ustaleń Sądu nie może skutecznie ich podważyć.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, należało zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono
zgodnie z art. 98 k.p.c.