3 - cw_3 - Politechnika Rzeszowska
Transkrypt
3 - cw_3 - Politechnika Rzeszowska
Grupa Politechnika Rzeszowska Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych 1……………..................... Data kierownik Laboratorium Metrologii I 2......................................... Ocena Nr ćwicz. Ocena niepewności wyniku pomiaru metodą typu B 3......................................... N3 4......................................... I. Cel ćw iczenia Celem ćwiczenia jest poznanie zasad oceny metodą typu B standardowej niepewności wyniku pomiaru oraz korekcji oddziaływań systematycznych podczas pomiaru napięcia DC i oceny złożonej niepewności skorygowanego wyniku. II. Zagadnienia 1. Podstawowe parametry metrologiczne przyrządów (woltomierze DC). 2. Ocena metodą typu B standardowej niepewności pomiaru przyrządem. 3. Korekcja oddziaływania systematycznych spowodowanych ograniczaną wartością rezystancji wejściowej woltomierza podczas pomiaru napięcia DC. Niepewność korekcji. 4. Złożona niepewność wyniku pomiaru obliczana metodą typu B. III. Program ćwiczenia: 1. Za pomocą multimetru zmierzyć wartości rezystancji R1 i R2 zadanych rezystorów dzielnika. 2. Zestawić układ wg rys. 1 do pomiaru napięcia. Zanotować w tabeli 1 podstawowe dane używanych w układzie przyrządów. 3. Według zadanej przybliżonej wartości napięcia zasilania Uz dobrać odpowiedni zakres pomiarowy woltomierza cyfrowego V1 i po włączeniu zasilacza nastawić napięcie zasilania i zanotować jego wartość Uz= . 4. Dla zmierzonej wartości napięcia zasilającego Uz oraz zmierzonych wartości R1 i R2 rezystancji rezystorów dzielnika obliczyć wartość spadku napięcia Ux na zadanym rezystorze (R1 lub R2) (rys. 1,a). 5. Według obliczonej wartości napięcia Ux dobrać odpowiedni zakres pomiarowy woltomierza cyfrowego V1 i po włączeniu zasilacza zaobserwować i zapisać w tabeli 2 wynik pomiaru Uv1. Porównać uzyskany wynik Uv1 z wynikiem obliczeń Ux. 6. Na podstawie wartości współczynników a i b lub c (wyznaczających dopuszczalne granice zmian wskazań woltomierza), zakresu Un,V1 oraz wskazania UV1 woltomierza cyfrowego metodą typu B obliczyć wartość standardowej niepewności wskazania woltomierza. 7. Na podstawie zadanych wartości rezystancji R1 ,R2 oraz nominalnej rezystancji wejściowej woltomierza RV1,nom oszacować wartości błędów systematycznych bezwzględnego i względnego, spowodowanych ograniczaną wartością rezystancji wejściowej woltomierza. 8. Podłączając równolegle do woltomierza podstawowego dodatkowy rezystor Rb (rys.1,c) lub dodatkowy woltomierz cyfrowy V2 (docelowo z taką samą rezystancją wejściową Rb,nom=Rv1,nom) zaobserwować wskazanie woltomierza V1 i zapisać w tabeli 2 wynik pomiaru Uv1,b. 9. Na podstawie uzyskanych wskazań Uv1 Uv1,b woltomierza V1 i znajomości nominalnych rezystancji woltomierza RV1,nom i dodatkowego rezystora Rb,nom w sposób eksperymentalny skorygować wpływ oddziaływania systematycznego podczas pomiaru napięcia 10. Na podstawie niepewności wartości rezystancji wejściowej woltomierza i dodatkowego rezystora oraz niepewności uzyskanych wskazań woltomierza oszacować złożoną standardową niepewność skorygowanego wyniku pomiaru napięcia. 1 Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii I. 2010/11 I V . P r z e b i e g ćw i c z e n i a 1. Parametry zastosowanych przyrządów: Zas. Tabela 1 Zasilacz napięcia DC Typ Numer Rezystancja wyjściowa Zakres zmian napięcia wyjściowego: Dopuszczalny prąd: Multimetr - woltomierz cyfrowy: Typ: Numer: Rezystancja wejściowa (nominalna) Zakres pomiarowy: U n ,V = RV1,nom= Ω; mV1=±0,10% Parametry dokładności: Rozdzielczość (wartość cyfry najmniej Od odczytu: b=± %; znaczącej: CNZ= V Od zakresu: a=± %. Rb Rezystor dodatkowy (bocznik). Może być woltomierz cyfrowy V2 Typ Numer Parametr dokładności: mb=±0,10%; Rezystancja nominalna Rb,nom= Ω V2 Rezystancja wejściowa woltomierza dodatkowego mV2=±0,10% RV2,nom= Ω. R1 Rezystor R1 Typ Tolerancja: m1=± % Moc P= Rezystancja nominalna: R1,nom= Ω R2 Rezystor R2 Typ Tolerancja: m2=± % Moc P= Rezystancja nominalna: R2,nom= Ω V1 2. Układ pomiarowy: Zasilacz Zasilacz R1 Uz R2 Rwy,z R1 Uz Ux V1 Rv1 Ux1 R2 Rwy,z Ux2 a b Zasilacz Rb R1 Uz Rwy,z Ux Rv1 V1 Rv2 V2 R2 c Rys. 1. Uproszczony schematy układów: do obliczenia wartości spadków napięcia na rezystorach (a); do pomiaru napięcia na rezystorach (b); do korekcji oddziaływania systematycznego (c) 2 Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii I. 2010/11 3.Wyniki pomiarów i obliczeń Wszystkie wyniki obliczeń i pomiarów wpisywać w tabele 2. 3.1. Za pomocą multimetru zmierzyć wartości rezystancji R1 i R2 zadanych rezystorów dzielnika. Ω; R1= Ω; R2= 3.2. Zestawić układ wg rys. 1 do pomiaru napięcia. Zanotować w tabeli 1 podstawowe dane używanych w układzie przyrządów. Według zadanej przeze prowadzącego przybliżonej wartości napięcia zasilania Uz≈ V dobrać odpowiedni zakres pomiarowy woltomierza cyfrowego V1 i po włączeniu zasilacza nastawić napięcie zasilania i zanotować jego wartość Uz= . Dla nastawionej wartości napięcia zasilającego Uz= V i rezystancji wyjściowej Rwy,z=0,2 Ω oraz wartości rezystancji rezystorów R1, R2 dzielnika (rys. 1,a) oszacować wartość Ux napięcia mierzonego na zadanym przeze prowadzącego rezystorze Rpom (R1 lub R2 ): Ux =Uz 3.3. R pom R1 + R2 = V, Dobrać odpowiedni zakres pomiarowy Un,V1 woltomierza cyfrowego V1 i przeprowadzić pomiar spadku napięcia na zadanym rezystorze: UV1 = V. Porównać wskazanie UV1 woltomierza z obliczoną wartością napięcia Ux. 3.4. Oszacować wartości błędu systematycznego bezwzględnego i względnego wyników pomiaru spadku napięcia spowodowanego równoległym podłączeniem woltomierza do rezystora: ∆ RV 1 (U x ) = U V 1 − U x = δR = V1 ∆ RV 1 (U x ) Ux - 100% = V= 100% = V; %. 3.5. Na podstawie znajomości zakresu pomiarowego U n ,V 1 woltomierza cyfrowego, jego wskazania UV1, oraz wartości współczynników a = ± % i b=± % lub c=± (CNZ) metodą typu B oszacować standardową niepewność bezwzględną u B (U V 1 ) i względną u B ,r (U V 1 ) wskazania woltomierza: u B (U V 1 ) = a ⋅U V 1 + b ⋅U n ,V 1 lub u B (U V 1 ) = 3 ⋅100% = ⋅ 1 a ⋅U V 1 ⋅ + c ⋅ CNZ = 3 100% + 3 ⋅100% 1 ⋅ 3 3 ⋅ ⋅ 100% = + V; ⋅ = V; Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii I. 2010/11 u B ,r (U V 1 ) = u B (U V 1 ) UV1 100% = 100% = %. Porównać wartość względnej standardowej niepewności u B , r (U V 1 ) wskazania woltomierza z wartością błędu względnego systematycznego δ RV 1 (U x ) pomiaru tego napięcia. 3.6. W celu korekcji błędu systematycznego, spowodowanego wpływem rezystancji woltomierza RV1, równolegle do niego podłączyć rezystor (bocznik) o rezystancji Rb,nom=……….Ω. Docelowo dobrać Rb,nom=RV1,nom. Zamiast rezystora można podłączyć dodatkowy woltomierz cyfrowy V2 (rys.1,b), z taką samą rezystancją wejściową jak i rezystancja woltomierza V1: RV2,nom=RV1,nom. Zaobserwować wskazanie UV1,b woltomierza cyfrowego V1 podczas pomiaru napięcia na zadanym rezystorze po podłączeniu bocznika (lub dodatkowego woltomierza cyfrowego V2): U V 1,b = V. 3.7. Wyznaczyć skorygowaną wartość U sk wyniku pomiaru tego napięcia, poprzednio obliczywszy wartości parametrów: β = RV 1,nom Rb,nom = = γ = U V 1 U V 1,b = U sk = U V 1 1 + RV 1 ; = ; RV 1 Rb β = UV1 = Rb − U V 1 U V 1,b 1+ β − γ 1+ = − V. Porównać skorygowaną wartość Usk napięcia z obliczoną poprzednio wartością Ux. 3.8. Na podstawie znajomości zakresu pomiarowego Un,V1 woltomierza, jego wskazania UV1,b oraz wartości współczynników a = i b= (CNZ) metodą typu B lub c= oszacować bezwzględną u B (U V 1,b ) i względną u B ,r (U V 1,b ) niepewności standardowe wskazania UV1,b woltomierza przy podłączonym dodatkowym rezystorze: u B (U V 1,b ) = a ⋅U V 1,v + b ⋅U n ,V 1 lub u B (U V 1,b ) = u B ,r (U V 1,b ) = 3 ⋅100% = ⋅ 1 a ⋅U V 1,b ⋅ + c ⋅ CNZ = 3 100% u B (U V 1,b ) 100% = U V 1,b + ⋅ 3 ⋅100% = 1 ⋅ 3 ⋅ 100% 100% = %. 4 + V; ⋅ = V; Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii I. 2010/11 3.9. Przy założeniu jednostajnego rozkładu prawdopodobieństwa możliwych odchyleń rezystancji woltomierza i bocznika od ich wartości nominalnych RV1,nom, Rb,nom wyznaczyć względne niepewności standardowe ich rezystancji: u B ,r (RV 1 ) = u B (RV 1 ) m 100% = V 1 = RV 1,nom 3 u B (Rb ) m 100% = b = Rb ,nom 3 u B ,r (Rb ) = = 3 = 3 %; %. Jeśli zamiast bocznika został wykorzystany dodatkowy woltomierz cyfrowy V2 z taką samą rezystancją wejściową jak i rezystancja woltomierza V1, wtedy: u B (Rb ) = u B ,r (RV 2 ) = mV 2 3 = mV 1 3 = 3 = %. 3.10. Wykorzystując obliczone wartości względnych standardowych niepewności u B , r (U V 1 ) , u B , rel (UV 1,b ) , u B , r (RV 1 ) u B ,r (Rb ) , oraz wartości współczynników β i γ obliczyć względną i bezwzględną złożoną standardową niepewność skorygowanego wyniku: 1 [(1 + β ) ⋅ u B ,r (U V 1 ) − γ ⋅ u B ,r (U V 1,b )]2 + (1 − γ )2 [u B2 ,r (RV 1 ) + u B2 ,r (Rb )] = (1 + β − γ ) (U ) ⋅ U sk u V. ucB (U sk ) = cB ,rel sk = u cB,r (U sk ) ≈ %. 100% 3.111. Zapisać skorygowany wynik pomiaru w formie: U = (U sk + ucB (U sk )) = V. Wyniki obliczeń oraz pomiaru Ω R1,nom,= m1=± % Ω R2,nom= m2=± % mV1=±0,10 % R1= Ω R2 = Ω uB,r(RV1)= Ux= V UV1= V ∆ RV 1 (U x ) UV1,b= V β= uB(Uv1)= V uB,r(Uv1)= % ucB(Usk)= V ucB,r(Usk)= % Ω RV1,nom= 5 Ω mb=±0,10 % % V γ= uB(Uv1,b)= Rb,nom= Tabela 2 V uB,r(Rb)= % δR = % V1 Usk= V uB,r(Uv1,b)= % Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych Laboratorium Metrologii I. 2010/11 V. Wnioski VI. Pytania kontrolne Parametry liczbowe w zagadnieniach będą zadawane indywidualnie! 1. Podać najważniejsze parametry metrologiczne woltomierze DC. 2. Oszacować standardową niepewność typu B (uB(UV)) wyniku pomiaru napięcia przy następnych założeniach: zakres pomiarowy Un,V=2 V, wskazanie woltomierza (odczyt) UV=1,583 V, dopuszczalne graniczne wartości odchyleń wskazań woltomierza wynoszą: a = ±0,04% od odczytu (wskazania), b = ±0,025% od zakresu. Przyjęć jednostajny rozkład prawdopodobieństwa odchyleń wskazań woltomierza w przedziale wartości granicznych. 3. Oszacować względną standardową niepewność uB,rel(UV) wskazania woltomierza (odczyt) UV=1,583 V, jeśli oszacowana metodą typu B standardową niepewność wyniku pomiaru uB(UV)=1,23 mV. 4. Jak wpływa rezystancja woltomierza na wartość błędu systematycznego pomiaru napięcia? Podać i przeanalizować wzór. 5. Oszacować wartość systematycznego błędu względnego pomiaru napięcia woltomierzem napięcia DC w obwodzie elektrycznym z następnymi wartościami rezystancji: rezystancja, na której jest mierzone napięcie, R1,nom=100 kΩ, ekwiwalentna rezystancja reszty obwodu względem rezystancji mierzonej Ro,e=200 kΩ, nominalna rezystancja wejściowa woltomierza Rv,nom=1 MΩ. 6. W jakim przypadku można analitycznie skorygować systematyczny błąd pomiaru napięcia, spowodowany wpływem rezystancji woltomierza? 7. Co ogranicza skuteczność analitycznej korekcji systematycznego błędu pomiaru napięcia, spowodowanego wpływem rezystancji woltomierza? 8. Przyjmując jednostajny rozkład prawdopodobieństwa względnych odchyleń rezystancji rezystora w granicach mR=±2,0 % od wartości nominalnej Rnom=10 kΩ wyznaczyć bezwzględną standardową niepewność rezystancji rezystora. 9. Przyjmując jednostajny rozkład prawdopodobieństwa względnych odchyleń rezystancji rezystora w granicach mR=±1,0 % od wartości nominalnej wyznaczyć bezwzględna standardową niepewność rezystancji rezystora. 10. Na czym polega eksperymentalna korekcja systematycznego błędu pomiaru napięcia, spowodowanego wpływem rezystancji woltomierza? 11. Podczas pomiaru woltomierzem napięcia w obwodzie elektrycznym uzyskano wskazanie woltomierza: UV=12,50V i w celu korekcji systematycznego odchylenia, spowodowanego wpływem rezystancji woltomierza Rv,nom=10 MΩ, równolegle do niego został podłączony rezystor o rezystancji Rb,nom=5 MΩ, i uzyskano drugie wskazanie woltomierza UV,b=10,00V. Obliczyć skorygowaną wartość wyniku pomiaru napięcia. 12. Wykorzystując ogólne zasady obliczania złożonej niepewności wyznaczyć złożoną niepewność szeregowego połączenia dwóch rezystorów, jeśli standardowe niepewności rezystancji tych rezystorów wynoszą uB(R1)=4 Ω oraz uB(R2)=3 Ω. Literatura 1. 2. 3. Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd miar. 1999. Taylor J.R.: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. Warszawa: PWN, 1995. Turzeniecka D.: Ocena niepewności wyniku pomiarów. Poznań: Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1997. 6