Przydomowe kompostowanie

Przydomowe kompostowanie
Co to jest kompostowanie
Kompostowanie jest jedną z najkorzystniejszych form przetwarzania odpadów organicznych znaną ludzkości od
wieków i sam proces sięga początków rolnictwa. Istota kompostowania wywodzi się od naturalnej zasady zamkniętego
obiegu materii w środowisku naturalnym.
Kompostowanie to proces rozkładu materii organicznej na proste związki w postaci kompostu.
W rozdrobnionych odpadach organicznych poddanych kompostowaniu, przy zachowaniu odpowiedniego stopnia wilgotności i
dostępu powietrza oraz przy obecności mikroorganizmów (głownie bakterii), grzybów i niektórych bezkręgowców
(dżdżownic) zachodzą dwa procesy biochemiczne:
1. mineralizacja materii organicznej (rozkład związków organicznych, w wyniku którego powstaje woda, dwutlenek węgla
oraz energia cieplna, ponadto azotany, siarczany, fosforany i inne związki mineralne),
2. humifikacja – czyli łączenie się składników rozkładu w wielkocząsteczkowe substancje próchniczne).
Prawidłowy kompost powinien wyglądać jak wilgotna czarna ziemia i pachnieć jak leśna ściółka.
Charakteryzuje się znaczącą zawartością azotu, potasu i przyswajalnych form fosforu.
Kompostowanie przydomowe można prowadzić w różny sposób. Tradycyjnie materiały do kompostowania
układa się w pryzmach, tworząc warstwy kompostu przegradzane ziemią, zapewniając dopływ powietrza i
przewracając go, co jakiś czas. Pełnowartościowy kompost uzyskuje się tą metodą po około sześciu
miesiącach.
Obecnie na rynku pojawiły się specjalne urządzenia, takie jak kompostowniki drewniane lub małe kontenery
z tworzyw sztucznych, które ułatwiają i często przyspieszają przydomową produkcję kompostu. Niewielkie, drewniane
kompostowniki przydomowe można również z powodzeniem wykonać samodzielnie (korzystając z fachowej literatury,
czasopism czy informacji internetowych).
Umiejscowienie kompostownika
Kompostownik powinien być umiejscowiony w miejscu zacienionym, bezpośrednio na gruncie
(umożliwi to przenikanie do kompostu dżdżownic oraz innych mikroorganizmów glebowych) Dobrze, jeśli
będzie się znajdować na lekkim wzniesieniu, by woda się nie zbierała i nie doszło do zawilgocenia. Ważne, aby
kompostownik znajdował się w miejscu nie powodującym uciążliwości zarówno dla nas jak i mieszkańców
nieruchomości sąsiednich. Ze względów estetycznych warto obsadzić go drzewami lub krzewami.
Jak kompostować.
Przy rozpoczynaniu kompostowania warto na dno kompostownika położyć kilka pociętych gałęzi i przysypać je
ziemią lub torfem. Będzie to warstwa podtrzymująca i ułatwiająca przewietrzanie. Torf zatrzyma substancje organiczne przed
wsiąkaniem do gleby. Następnie wrzuca się już dojrzały kompost z innego kompostownika. Jeśli takiego nie mamy, można
się posłużyć specjalnymi preparatami, które zawierają odpowiednie szczepy bakterii. Następnie do kompostownika wrzucamy
materiał biodegradowalny. Warto zadbać, aby był różnorodny. Biomasę w kompostowniku należy mieszać co kilka tygodni,
aby umożliwić dopływ tlenu i dotarcie mikroorganizmów do każdego miejsca.
Co można wrzucać do kompostownika
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
W kompostowniku mogą się znaleźć:
rozdrobnione gałęzie z przyciętych krzewów lub zeschłe gałęzie z drzew,
opadłe z drzew i krzaków owoce, niewykorzystane warzywa,
chwasty bez nasion, darń, liście, kora, trociny,
skoszona trawa, kwiaty cięte,
popiół z kominka lub z grilla,
odpadki kuchenne pochodzenia roślinnego (np. obierki z warzyw, owoców, skorupki z jajek, fusy z kawy i herbaty.),
niezadrukowana rozdrobniona tektura.
Czego nie należy kompostować:
materiału nieorganicznego (szkła, plastiku, gruzu, piasku, środków chemicznych),
zakonserwowanych octem lub solą odpadków,
skórek z owoców cytrusowych,
resztek potraw zawierających dużą ilość tłuszczy,
kości, mięsa,
– porażonych, chorych roślin czy ich części,
– chwastów z dojrzałymi nasionami, oraz roślin mogących rosnąć z kłącza np. perzu,
– zadrukowanej tektury czy papieru.
Dobre rady
•
Zbyt gruba warstwa świeżej trawy łatwo zbija się w nieprzepuszczalną warstwę, blokującą dopływ tlenu w głąb
pryzmy kompostowej i powodującą gnicie. Dlatego, przed dodaniem do kompostownika należy ją podsuszyć lub układać
cienkimi warstwami, przekładając grubszym materiałem, jak rozdrobnione pędy i gałęzie, słoma czy kora.
Ważny jest odpowiedni stopień rozdrobnienia odpadów dodawanych do kompostu. Optymalna wielkość cząstek do
kompostowania naturalnego w pryzmie wynosi 25-40 mm średnicy.
•
W okresie upałów wskazane jest nawet podlewanie kompostu wodą w celu utrzymania odpowiedniej wilgotności.
•
Nie powinno się ubijać kompostu.
•
Unikajmy kompostowania liści z roślin porażonych chorobami, gdyż zarodniki wielu chorób zimują właśnie w
opadłych liściach. Unikajmy również kompostowania innych chorych części roślin.
•
Musimy bardzo uważać na rośliny, które zdążyły zakwitnąć. Nasiona, które znajdą się w kompostowniku
najprawdopodobniej przetrwają i wykiełkują po użyciu nawozu zachwaszczając nasz ogród.
•
Należy unikać nadmiaru produktów pochodzenia zwierzęcego – dodane w dużej ilości, mogą gnić i przyciągać do
naszego kompostownika psy, koty czy szczury. Nie znaczy to jednak, ze musimy przebierać resztki z naszych stołów,
niewielka ilość odpadków zwierzęcych na pewno nie zaszkodzi.
Kompostowanie należy uznać za najbardziej pożądany sposób unieszkodliwiania odpadów
biodegradowalnych - pozwala znacznie zmniejszyć ilość odpadów trafiających na składowisko. Skorzysta na
tym środowisko naturalne, a my dodatkowo uzyskamy cenny nawóz, który można wykorzystywać w ogrodzie
bez ograniczeń. Dlatego wszystkich, którzy mają taką możliwość, zachęcamy do stosowania tej metody
unieszkodliwiania bioodpadów.
Pamiętajmy jednak, że wybierając sposób i miejsce kompostowania należy wziąć pod uwagę
ewentualne uciążliwości dla sąsiednich nieruchomości i tak zlokalizować kompostowanie aby nie powodować
tych uciążliwości i tym samym konfliktów sąsiedzkich.
Informujemy, że odległości, które należy zachować przy wyborze miejsca na kompostownik określa
rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.02.75.690 ze
zmianami). Dla kompostowników o pojemności od 10 m3 do 50 m3 powinny wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1 - 30 m,
2) od granicy działki sąsiedniej- 7,5 m,
3) od linii rozgraniczającej drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 10 m.
Właściwy organ w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w porozumieniu z państwowym
wojewódzkim inspektorem sanitarnym, może ustalić dla działek budowlanych położonych przy zabudowanych działkach
sąsiednich odległości mniejsze.
Niezależnie od powyższego, zasady korzystania ze swej nieruchomości reguluje kodeks cywilny,
gdzie w art. 144 kodeksu cywilnego wskazano, że ”Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu
swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich
ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków
miejscowych”.