S06 Chemia fizyczna i kataliza
Transkrypt
S06 Chemia fizyczna i kataliza
S06 Chemia fizyczna i kataliza S06 WYKŁADY SEKCYJNE Hierarchical hybrids of 1D ZnO nanorods on 2D graphene and 1D polypropylene fibers: low temperature synthesis and enhanced photocatalytic performance S06WS01 Juan Carlos Colmenares*, Yi-Jun Xu** *Instytut Chemii Fizycznej PAN, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa, [email protected]; **College of Chemistry, Fuzhou University, China A low-temperature heteroepitaxial growth strategy is reported for planting CdS sensitized 1D ZnO nanorod arrays on the 2D graphene (GR) sheet to obtain the ternary hierarchical nanostructures, during which graphene oxide (GO) as the precursor of GR acts as a flexible substrate for the formation of ZnO nanorod arrays and their use in photoselective reduction of nitro aromatics [1,2]. Additionally, modern composite filter materials are obtained via modification of commercially available polypropylene (PP) fibers (1D) with particles of nanorods ZnO with high aspect ratio through a process consisting of coupling a radio frequency plasma treatment in oxygen and low temperature hydrothermal growth of ZnO rods (1D)[3]. These materials (ZnO/PP,1D-1D) are activite/stable in water detoxification. [1] Siqi Liu et al., Chemical Society Reviews (DOI: 10.1039/c4cs00408f) , 2015 [2] Chuang Han et al., Advanced Functional Materials, 2015, 25, 221– 229 [3] Juan C. Colmenares et al., Applied Catalysis B: Environmental, 2015, 170, 273– 282 This work was supported by the research fundings of Prof. Colmenares and Prof. Xu groups. Właś ciwoś ci cieczy jonowych Juliusz Pernak* S06WS02 *Politechnika Poznańska, WydziałTechnologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań, [email protected]; Ciecze jonowe (ILs) to obiekt badań wielu ośrodków naukowych i przemysłowych. Pierwsza nasza praca dotycząca ILs ukazała się w 2001 r. Do dziś pracujemy w tym obszarze, przechodząc od pierwszej, przez drugą, do trzeciej generacji ILs. Podczas wykładu zostaną omówione właściwości fizykochemiczne ILs, takie jak gęstość, lepkość, współczynnik załamania światła, rozpuszczalność i stabilność termiczna. Oddzielną częścią wykładu będzie problematyka aktywności powierzchniowej oraz biologicznej. Ponadto zostaną zaprezentowane badania dotyczące rozpuszczalności celulozy oraz reakcji katalitycznych w ILs. Projektowanie, synteza i badania ILs są intelektualnym wyzwaniem prowadzącym do sukcesu. Prawdopodobieństwo założonego sukcesu jest tym większe, im lepiej poznamy właściwości cieczy jonowych. Półprzewodniki organiczne z zapomnianych barwników: synteza, właściwoś ci spektroskopowe, elektrochemiczne, strukturalne i elektronowe S06WS03 Adam Proń*, Kamil Kotwica*, Piotr Bujak*, Małgorzata Zagórska* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemii, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; Poprzez funkcjonalizację zapomnianych barwników z grupy alizaryny otrzymaliśmy nową rodzinę półprzewodników organicznych, przetwarzalnych z roztworu - tetraalkoksydinafto[2,3-a:2’,3’-h]fenazyny (1). Związki te można w prosty sposób otrzymać np. z indantronu poprzez redukcję grupy karbonylowej i wprowadzenie solubilizujących podstawników alkoksylowych. Zbadano strukturę krystaliczną tych związków oraz strukturę ich monowarstw na graficie HOPG metodą skaningowej mikroskopii tunelowej (STM), wykazując jej ścisłą zależność od długości podstawnika. 260 Otrzymane związki wykazują również ciekawe właściwości elektrochemiczne i elektrochromowe, a także są bardzo dobrymi foto- i elektroluminoforami, co wykazano konstrując testowe diody elektroluminescencyjne (2). [1] Kamil Kotwica i wsp., Chem. Commun., 2014, 50, 11543-11546 [2] Kamil Kotwica i wsp., J. Phys. Chem. C, 2015 Przedstawione badania były finansowane w ramach projektu TEAM/2011 - 8/6 Fundacji na rzecz Nauki Polskiej WYKŁADY SEKCYJNE S06 Od polarnych molekuł wiążących nadmiarowy elektron do silnych akceptorów gęstości elektronowej S06WS04 Piotr Skurski* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; H3NNH oraz H3PPH, czyli asymetryczne izomery (tautomery) hydrazyny (H2NNH2) oraz difosfiny (H2PPH2), stanowią przykłady polarnych molekuł zdolnych do związania nadmiarowego elektronu potencjałem dipola. W kontekście obserwacji, że odpowiednie izomery symetryczne (H2NNH2 i H2PPH2) nie tworzą stabilnych stanów anionowych, zdolność do tworzenia anionów związanych dipolowo może być traktowana jako cecha umożliwiająca identyfikację bądź selekcję wskazanych tautomerów. Na przykładzie ww. układów omówione zostaną najważniejsze właściwości anionów związanych dipolowo, ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań odpowiedzialnych za ich stabilność. Ponadto, na przykładzie wybranych molekuł o nietypowej stechiometrii, omówione zostaną właściwości najsilniej związanych anionów molekularnych. Badania były finansowane z grantu DS 530-8376-D499-15. Aktywnosc katalityczna srebra(II) w procesie elektroulteniania trwałych zanieczyszczeń organicznych. S06WS05 Piotr Połczyński *, Rafał Jurczakowski* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, CNBCh, ul. Ż wirki i Wigury 101, 02-089 Warszawa, [email protected]; Wysoko toksyczne oraz bierne chemicznie substancje tzw. trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO) są bardzo trudne do neutralizacji. Spalanie tych związków prowadzi do powstawania toksycznych dioksyn i furanów. TZO mogą być natomiast całkowicie utlenione w procesie mediacyjnej katalizy elektrochemicznej. W dotychczasowych badaniach wykazaliśmy, że potencjał formalny układu Ag(II)/Ag(I) może osiągnąć nawet do 2,9 V vs. NHE, co czyni ten układ najsilniejszym znanym utleniaczem nie zawierającym fluoru. Aktywność tego nowego mediacyjnego katalizatora w procesie elektrochemicznego utleniania trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO), takich jak chlorobenzeny została potwierdzona metodami elektrochemicznymi. Kinetyka procesów zbadana została metodą elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej. Nowe nanotlenkowe katalizatory do ochrony środowiska Dominik Wierzbicki*, Monika Motak*, Radosław Dębek*, Rafał Baran*, Teresa Grzybek*, Bogdan S06WS06 Samojeden* *AGH im. Stanisława Staszic w Krakowie, Wydział Energetyki i Paliw, aleje Adama Mickiewicza 30, 30-059 Krakó w, [email protected]; Celem pracy było badanie nowych katalizatorów na bazie hydrotalkitów do usuwania tlenków azotu z gazów odlotowych. Preparowano katalizatory Mn-Co-Cu/HT. Otrzymane materiały charakteryzowano metodami: dyfrakcji promieni rentgenowskich XRD (badania w temperaturze pokojowej oraz w funkcji temperatury od 25 do 900°C; określenie struktury i wielkości krystalitów), spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni FTIR oraz niskotemperaturowej sorpcji azotu. Wszystkie badane katalizatory wykazywały wysoką aktywność katalityczną w zakresie niskich temperatur (≤250°C). Wprowadzenie kobaltu i/lub miedzi do struktury hydrotalkitu przesuwa okno temperaturowe reakcji SCR do niższych temperatur, zwiększa aktywność i zmienia selektywność w stopniu zależnym do ilości wprowadzonego manganu. Prace statutowe grant AGH nr. 11.11.210.213 261 S06 WYKŁADY SEKCYJNE Nowe spojrzenie na efekt podstawnikowy Tadeusz Marek Krygowski*, Halina Szatyłowicz** S06WS07 *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa, [email protected]; **Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny Klasyczny obraz efektu podstawnikowego to opis wpływu podstawnika X przez układ transmitujący R na grupę funkcyjną Y, na której obserwujemy reakcję chemiczną lub proces fizyczny. Ilościowo efekt ten opisują stałe podstawnikowe Hammetta, σ [1]. Jednak wartości tych stałych zależą od natury Y i dlatego znanych jest wiele skal stałych podstawnikowych [2]. Można przyjąć, że jest to odwrotny efekt podstawnikowy – właściwości podstawnika X zależą od rodzaju grupy funkcyjnej Y będącej miejscem reakcji. Zastosowanie modelu "charge of the substituent active region" (w skrócie cSAR) [3] pozwala pokazać jak zmienia się ilościowo charakterystyka podstawnika X w zależności od rodzaju grupy funkcyjnej Y, a także od rodzaju układu transmitującego R lub miejsca podstawienia. [1] N. Sadlej-Sosnowska, Chem. Phys. Lett., 2007, 447, 192-196 [2] C. Hansch et al., Chem. Rev., 1991, 91, 165-195 [3] L.P. Hammett, Physical Organic Chemistry, McGraw-Hill, New York, 1940 Przedstawione badania były finansowane w ramach grantu NCN nr UMO-2013/11/B/ST4/00531 Is electronegativity a useful descriptor for the pseudo-alkali metal NH4 and H3O? Maciej Gutowski S06WS08 Institute of Chemical Sciences,School of Engineering&Physical Sciences, Heriot-Watt University, Edinburgh EH14 4AS, United Kingdom, [email protected]; Molecular ions in the form of “pseudo-atoms” are common structural motifs, with properties that are transferrable between different compounds. We have determined one such property – the electronegativity – for the “pseudo-alkali metal” ammonium (NH4) and hydronium (H3O), and evaluated its reliability as a descriptor versus the electronegativities of the alkali metals. The computed properties of ammonium’s binary complexes with astatine and of selected borohydrides confirm the similarity of NH4 to the alkali metal atoms, although the electronegativity of NH4 is relatively large in comparison to its cationic radius. 262 We have paid particular attention to these molecular properties of ammonium and hydronium that can cause deviations from the behavior expected of a conceptual “true alkali metal” with this electronegativity. Electronegativity surfaces were calculated for H3O and NH4 to illustrate the geometry dependence of electronegativity for these chemical species. KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS01 Zastosowanie cieczy jonowych do ekstrakcji butanolu z roztworów wodnych Urszula Domańska-Żelazna*, Michał Wlazło*, Andrzej Marciniak*, Marek Królikowski* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; Problem ekstrakcji butanolu z roztworów wodnych pojawia sie podczas produkcji biobutanolu w procesie fermentacji [1]. Ze względu na potencjalne zastosowanie butanolu jako biopaliwa, poszukiwane są nowe, ekonomiczne metody jego oczyszczania [2],[3]. Jedną z proponowanych technik jest ekstrakcja butanolu z wody za pomocą cieczy jonowych, rozpuszczalników o niezwykłych zdolnościach solwatacyjnych. Niniejsza praca obejmuje wyniki badań współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim dla cieczy jonowych w układach z rozpuszczalnikami organicznymi i wodą oraz równowagi fazowe w układach trójskładnikowych (woda + butanol + ciecz jonowa). S06KS02 Na podstawie otrzymanych wyników policzono współczynniki selektywności i wydajności dla układu woda/butanol i porównano z danymi literaturowymi. [1] P. S. Nigam et al., Prog.Energy Combust. Sci. , 2011, 37, 52-68 [2] C. Jin et al., Renewable Sustainable Energy Rev. , 2011, 15, 4080-4106 [3] H. Zhou et al., Sep. Purif. Technol., 2011, 79, 375-384 Praca sfinansowana przez Narodowe Centrum Nauki na podstawie decyzji numer DEC-2013/09//N/ST4/0093. Słabokoordynujące aniony imidazolowe do zastosowań w elektrolitach i cieczach jonowych Leszek Niedzicki*, Ewelina Karpierz*, Anna Bitner*, Tomasz Trzeciak* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; Komercyjnie dostępne słabokoordynujące aniony do cieczy jonowych i elektrolitów są znane ze swych wad zwłaszcza najpopularniejszy z nich, PF6-. Istnieje więc wyraźne zapotrzebowanie na nowe aniony. Nasz pomysł polega na użyciu struktur organicznych, co minimalizuje polaryzację wiązań, usunięciu tlenu i wodoru ze składu tego typu anionów, przy jednoczesnym ograniczeniu (lub wyeliminowaniu) atomów fluorowców. Efektem jest rodzina nowych związków heterocyklicznych zawierających grupy wyciągające elektrony. S06KS03 S06 Związkiem, który dotąd odniósł największy sukces z tej rodziny, jest sól LiTDI [1], anion której, tak jak i pozostałych soli, może być użyty w cieczach jonowych [2]. Same sole mogą być użyte jako elektrolity (lub dodatki funkcjonalne do nich) do ogniw litowo-jonowych [1,3]. [1] L. Niedzicki et al., Electrochim. Acta, 2010, 55, 1450-1454 [2] L. Niedzicki et al., Phys. Chem. Chem. Phys. , 2014, 16, 11417-11425 [3] D.W. McOwen et al., 224th ECS Meeting Abstracts, 2013, #1182 Wpływ preparatyki katalizatorów SBA-15/TiO2 na ich właściwości fizykochemiczne i aktywność w procesach fotoutleniania Tomasz Olejnik*, Sylwia Pasieczna-Patkowska*, Janusz Ryczkowski* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Ul. Pl. M. Curie-Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin, [email protected]; TiO2 jest jednym z najbardziej obiecujących fotokatalitycznych półprzewodników stosowanych do oczyszczania ścieków ze względu na jego trwałość w trudnych warunkach, dostępność handlową i doskonałe właściwości półprzewodnikowe. Główną wadą TiO2 jest stosunkowo niska powierzchnia właściwa, a zatem niska aktywność fotokatalityczna. W celu poprawy tych właściwości i zwiększenia ilości miejsc aktywnych adsorbuje się TiO2 na nośnikach stałych. W swoich badaniach sprawdziliśmy wpływ preparatyki katalizatorów SBA-15/TiO2 na ich właściwości fizykochemiczne i aktywność w procesach fotoutleniania. Serię próbek o różnej zawartości Ti na powierzchni krzemionki poddano charakterystyce za pomocą spektroskopii w podczerwieni z detekcją fotoakustyczną, dyfrakcji rentgenowskiej oraz adsorpcji/desorpcji N2. 263 S06 KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS04 Synteza i badanie właściwości bimetalicznych katalizatoró w reformingu parowego metanolu Justyna Pawlonka*, Witold Zawadzki*, Grzegorz Słowik*, Wojciech Gac* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Rozwój alternatywnych źródeł energii, w tym ogniw Celem badań było określenie wpływy warunków syntezy paliwowych, spowodował wzrost zainteresowania palladowo-cynkowych na właściwości powierzchniowe i procesem reformingu parowego metanolu. Bardzo dobre strukturalne katalizatorów. właściwości w tej reakcji wykazują bimetaliczne katalizatory palladowo-cynkowe. Dużym problemem okazuje się synteza katalizatorów bimetalicznych o kontrolowanej wielkości krystalitów i dużej dyspersji. Na podstawie dotychczasowych badań można sądzić, że zastosowanie metody mikroemulsyjnej oraz dobór odpowiednich warunków syntezy i aktywacji w metodzie współstrącania umożliwia uzyskanie katalizatorów o poszukiwanych właściwościach. S06KS05 Synthesis and characterization of CNT supported Ni, CeZrO2 and Ni-CeZrO2 catalysts for H2O dissociation and CO oxidation Agata Łamacz*, Barbara Liszka*, Joaquin Silvestre-Albero**, Mirosława Pawlyta***, Krzysztof Matus***, Izabela Janowska**** *Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34, 41-819 Zabrze, [email protected]; **University of Alicante, Inorganic Chemistry Department; ***Politechnika Śląska, Wydział Mechaniczny Technologiczny; ****Universite de Starsbourg, ICPEES The work deals with synthesis and characterization of CNT based metal catalysts for their application in Research was financed by the French Embassy in the frame of reactions of CO oxidation and H2 production. The catalyst scientific research stay scholarship (SSHN-2014). were obtained using various methods and then characterized in order to determine metal (or metal oxide) dispersion over the CNT support. Moreover, the activity of as prepared catalysts was studied in selected reactions. Results of complex characterization and catalytic tests indicated a great impact of synthesis method on the composition, morphology, structural properties and catalytic activity of obtained catalysts. S06KS06 Wysokociśnieniowe badania właściwości termodynamicznych fazy ciekłej – znaczenie i zastosowania Marzena Dzida* *Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected]; Znajomość zachowania się fazy ciekłej poddanej działaniu Wiedza ta pozwala również znajdować nowe zastosowania ciśnienia ma znaczenie w wielu dziedzinach nauki i związków chemicznych. technologii. Badania właściwości termodynamicznych pozwalają określić jak ciśnienie zmienia oddziaływania międzycząsteczkowe oraz strukturę cieczy. Dane te pozwalają na weryfikację modeli tworzonych dla opisania właściwości fazy ciekłej, umożliwiających wyjaśnienie zachowania cieczy w obszarze wysokiego ciśnienia. Właściwości termodynamiczne fazy ciekłej są istotne w biochemii, geologii, hydrologii, jak i technologii chemicznej, przemyśle samochodowym, paliwowym, spożywczym, farmakologii. 264 KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS07 Nanostrukturalne filmy polielektrolitowe jako funkcjonalne powłoki Tomasz Kruk*, Krzysztof Szczepanowicz*, Piotr Warszyński* *Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. J. Habera PAN, Niezapominajek 8, 30-239 Kraków, [email protected]; Jedną z najbardziej obiecujących metod tworzenia ultracienkich powłok o kontrolowanych właściwościach czy funkcjach jest metoda „Layer-by-Layer” (LbL) czyli sekwencyjna adsorpcja naładowanych nanoobiektów na granicy faz ciało stałe-roztwór. Celem pracy było opracowanie podstaw naukowych funkcjonalizacji cienkich filmów polimerowych wytwarzanych metodą LbL poprzez inkorporacje w ich strukturę nanocząstek, pegylowanych polielektrolitów, tlenku grafenu oraz grafenu. Filmy takie mogą znaleźć zastosowanie jako powłoki o różnych właściwościach i funkcjach np. S06KS08 powłoki nano- i mikrokapsułek, powłoki antybakteryjne, antygrzybiczne czy zapobiegające tworzeniu biofilmów oraz jako warstwy przewodzące stanowiące podstawy dla elektroaktywnych sensorów wykorzystywanych do detekcji m.in. nadtlenku wodoru. Praca finansowana z grantu NCN, PRELUDIUM 4, Numer: UMO-2012/07/N/ST5/00173. Procesy elektrokatalityczne na elektrodach modyfikowanych warstwami hybrydowymi zawierającymi nanocząstki złota Magdalena Blicharska*, Sylwia Żołądek*, Anna Dobrzeniecka*, Jadwiga Stroka*, Paweł Kulesza* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa, [email protected]; Naszym zadaniem jest opracowanie nowych, aktywnych katalitycznie oraz stabilnych materiałów elektrodowych bazujących na nanocząstkach złota jak również określenie wpływu parametrów charakteryzujących nanostruktury (rozmiar, kształt, otoczka stabilizacyjna) na procesy katalitycznego utleniania glukozy, redukcji tlenu oraz rozkładu nadtlenku wodoru. Do wytworzenia materiałów elektrodowych wykorzystywać będziemy dodatkowo różne materiały węglowe co zapewni porowatą strukturę otrzymanego katalizatora umożliwiającą wymianę substratów pomiędzy elektrodą a roztworem elektrolitu. S06KS09 S06 Przeprowadzimy również modyfikację wykorzystywanych materiałów węglowych w celu wytworzenia na ich powierzchni miejsc aktywnych o podwyższonej gęstości elektronowej oraz wbudowując w ich strukturę różne heteroatomy. Tris(2,6-dizopropylofenoksy)silanotiolany trietyloaminy i pirydyny - analiza rentgenostrukturalna, spektroskopowa i teoretyczna Agnieszka Mielcarek*, Anna Dołęga*, Katarzyna Kazimierczuk* *Politechnika Gdańska, WydziałChemiczny, ul. Narurowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, [email protected]; Badano właściwości wiązań SH---N dla tris(2,6-dizopropylofenoksy)silanotiolu i różnych donorów pary elektronowej: trietyloaminy TDST-TEA i pirydyny TDST-Py. Analizę strukturalną podobnych układów: tri(tert-butoksy)silanotiol (TBST) - amina drugorzędowa oraz TBST - imidazol przeprowadzono wcześniej [1,2]. Podobnie jak w przypadku układów z TBST, w układach z TDST zaobserwowano przeniesienie protonu z grupy tiolanowej na atom azotu. Analizę przeprowadzono na podstawie porównania struktur rentgenograficznych (wielkość komórki elementarnej, upakowanie w krysztale, odległości międzyatomowe S---H---N), widm w podczerwieni i wyników obliczeń DFT dla badanych soli. [1] K. Baranowska et al., New J. Chem. , 2012, 36, 1574-1582 [2] K. Baranowska et al., Polyhedron, 2006, 25, 1555-1560 Praca finansowana przez Narodowe Centrum Nauki, grant OPUS Nr 2013/09/B/ST5/03479 265 S06 KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS10 MECHANIZM REAKCJI CHEMILUMINESCENCJI PODSTAWIONYCH W POZYCJI 9 KATIONÓ W 10-METYLOAKRYDYNIOWYCH Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Interesującym zjawiskiem jest chemiluminescencja [1], która występuje w efekcie powrotu elektronu ze stanu elektronowo wzbudzonego do stanu podstawowego, któremu towarzyszy uwalnianie energii w postaci światła. Proces ten odgrywa znaczącą rolę w diagnostyce medycznej, gdzie wykorzystywane są głównie znaczniki chemiluminescencyjne [2]. Powszechność zastosowań tych ostatnich sprawia, że są one intensywnie badane pod kątem budowy, posiadanych cech. Istotne dla zastosowań jest, aby produkty reakcji wydajnie przekształcały się w elektronowo wzbudzone cząsteczki emitujące promieniowanie – umożliwiając chemiluminometryczne określanie stężenia badanej substancji [3]. S06KS11 W celu usuwania niepożądanych substancji często stosuje się metody adsorpcyjne z wykorzystaniem węgla aktywnego, o efektywności zależnej od właściwości adsorbentu i adsorbatu, środowiska prowadzenia procesu (pH), temperatury oraz występowania ko-adsorbatów. W niniejszej pracy badano wpływ obecności ko-adsorbatów na adsorpcję wybranych farmaceutyków. Właś ciwoś ci dielektryczne mieszanin woda + alkoksyetanole. Nowe podejście do analizy wielkoś ci nadmiarowych. Marta Stańczyk*, Ilona Trzcińska*, Dorota Chęcińska-Majak*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódźki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź, [email protected]; 2-alkoksyetanole nazywane cellosolwami to związki o wzorze ogólnym RO(CH2)2OH zawierające grupy hydroksylowe i eterowe atomy tlenu. Wykonano pomiary względnej przenikalności elektrycznej mieszanin 2-alkoksyetanol-woda (tj. 2-metoksyetanol-woda, 2-etoksyetanol-woda, 2-propoksyetanol-woda i 2-butoksyetanol-woda) w pełnym zakresie składów w zakresie temperatur 283,15K-333,15K. Wyznaczone wartości względnej przenikalności elektrycznej pozwoliły na obliczenie wiarygodnych wartości ich współczynników temperaturowych. Wyznaczono również wartości nadmiarów względnej przenikalności elektrycznej i współczynników Kirkwooda. 266 [1] A. Roda et al., Fresenius J. Anal. Chem., 2000, 366, 752-759 [2] G. Zomer et al., Anal. Chim. Acta, 1989, 227, 11-19 [3] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072-1085 Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419. BADANIE ADSORPCJI WYBRANYCH FARMACEUTYKÓW W UKŁADACH WIELOSKŁADNIKOWYCH Małgorzata Sęczkowska*, Adam Wojciech Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Aktualne dane mówią o wzroście konsumpcji oraz produkcji leków i środków farmaceutycznych. Tak intensywny rozwój przemysłu farmaceutycznego spowodował występowanie stałego i rosnącego stężenia preparatów farmaceutycznych w wodach i ściekach przemysłowych oraz komunalnych. To z kolei skłoniło naukowców do podjęcia badań nad podwyższeniem efektywności oczyszczania wód i ścieków ze szczególnym uwzględnieniem farmaceutyków. S06KS12 Z tego względu ważne jest poznanie mechanizmu chemiluminescencji związków znajdujących zastosowanie jako wydajne chemiluminogeny. Prawidłowo obliczone wartości nadmiarowe tych parametrów diametralnie róż nią się od wartości ich odchyleń od liniowości, ponadto znacznie lepiej róż nicują badane układy. KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS13 S06 Ciecze jonowe jako związki amfifilowe Katarzyna Materna* *Politechnika Poznańska, WydziałTechnologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań, [email protected]; Ciecze jonowe (ILs) wykazują w większości przypadków Celem pracy było określenie właściwości powierzchniowych aktywność powierzchniową porównywalną, a niekiedy wybranych ILs i sprawdzenie możliwości zastosowania tych przewyższającą powszechnie stosowane związki związków do wydzielania fenoli z roztworów wodnych. powierzchniowo czynne. W roztworach wodnych ILs tworzą różnego typu agregaty, o strukturze uzależnionej od rodzaju kationu, anionu czy stężenia. Obserwuje się wysoką skuteczność obniżania napięcia powierzchniowego. ILs z powodzeniem mogą być zastosowane m.in. w preparatach myjąco-dezynfekujących. Tworzenie agregatów przez ILs może zostać również wykorzystane w alternatywnych do klasycznej ekstrakcji procesach rozdziału, takich jak separacja w wodnych układach dwufazowych. S06KS14 Wolumetryczne i akustyczne badania mieszanin wody z glikolem di-, tri- i tetraetylenowym w szerokim zakresie temperatur. Krzysztof Klimaszewski*, Adam Bald*, Ewa Stronka-Lewkowska* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź , [email protected]; Precyzyjne pomiary gęstości i prędkości rozchodzenia się dźwięków są jednymi z metod pozwalających na wyznaczenie parametrów związanych ze strukturą mieszanych rozpuszczalników. Przedstawiono wyniki densymetrycznych i akustycznych badań mieszanin wody z glikolem dietylenowym, glikolem trietylenowym oraz glikolem tetraetylenowym w pełnym zakresie składów w temperaturach 278,15 - 333,15K. Analizę wyników prowadzono głównie w aspekcie tworzenia się asocjatów międzycząsteczkowych i zmian w strukturze mieszanego rozpuszczalnika. S06KS15 Szeroki zakres badań w funkcji temperatury umoż liwił wyznaczenie szeregu wielkości termodynamicznych, takich jak pochodna ciepła molowego po ciśnieniu, pochodna entalpii po ciśnieniu, pochodna entropii po ciśnieniu czy też pochodna entalpii swobodnej po ciśnieniu. Reforming parowy etanolu na katalizatorach otrzymanych w środowisku niewodnym Magdalena Greluk*, Marek Rotko*, Bogna Banach*, Grzegorz Słowik*, Andrzej Machocki* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Katalizatory kobaltowe zostały otrzymane metodą impregnacji nośnika CeO2 wodnym i bezwodnymi (metanolowym, etanolowym, izopropylowym) roztworami azotanu kobaltu(II). Katalizatory otrzymane z roztworów niewodnych charakteryzują się zbliżoną wielkością powierzchni ogólnej BET (~35 m2/g), podczas gdy powierzchnia ogólna BET katalizatorów otrzymanych z roztworu wodnego jest nieco mniejsza i wynosi ok. 30 m2/g. Najłatwiej redukowalnym spośród badanych katalizatorów jest katalizator otrzymany z roztworu metanolowego. W przypadku wszystkich badanych katalizatorów optymalną temperaturą ich pracy w procesie reformingu parowego etanolu jest 540ºC, która pozwala uzyskać dwa najbardziej pożądane produkty reakcji, czyli ditlenek węgla i wodór, podczas gdy ilość innych produktów pozostaje niewielka. 267 S06 KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS16 S06KS17 Wpływ temperatury na termodynamikę tworzenia i przewodnictwo kompleksów inkluzyjnych HP-β-cyklodekstryny z wybranymi surfaktantami Katarzyna Abramczyk*, Adam Bald*, Andreas Heintz**, Robert Jonas** *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź, [email protected]; **Universität Rostock, Institut für Chemie, Abteilung Physikalische; W badaniach nad kompleksami inkluzyjnymi cyklodekstryn (cyklicznymi oligomerami glukozy), szczególnie dużą popularnością cieszą się metoda konduktometryczna i kalorymetryczna.Celem naszej pracy było wyznaczenie stałych tworzenia Kf kompleksów inkluzyjnych anionów karboksylanowych z β-cyklodekstryną w zakresie temperatur 283,15 K–318,15 K. przy zastosowaniu pełnego równania przewodnictwa. Pozwoliło to na wyznaczenie dokładnych wartości stałych tworzenia i granicznego przewodnictwa molowego kompleksu inkluzyjnego. Obliczono także wartości funkcji termodynamicznych (ΔGf0, ∆Hf0, ∆Sf0) zachodzącego procesu. S06KS18 Badanie oddziaływań wybranych leków onkologicznych z dendrymerowymi nanoprzeniśnikami typu PAMAM G-4 Bartłomiej Pałecz*, Adam Buczkowski*, Henryk Piekarski* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź, [email protected]; Dendrymery, syntetyczne polimery o fraktalopodobnej budowie, posiadają liczne grupy funkcyjne zlokalizowane, zarówno na powierzchni jak i w wewnętrznych jamach. Cząsteczki ligandów (leków) oddziałują zarówno z powierzchniowymi grupami, jak i z grupami położonymi wewnątrz makromolekuły dendrymeruPrzedstawione wyniki badań oddziaływań dendrymerów PAMAM: G4-NH2, G4-OH i G3.5-COONa z 5‑fluorouracylem, 6-merkaptopuryną, fludarabiną i gemcytabiną w roztworach wodnych, uzyskano wykorzystując kalorymetr ITC, aparaty do dializ równowagowych i rozpuszczalnoś ci leku oraz spektroskop 1H NMR. 268 Zastosowanie metody kalorymetrycznej, pozwaliło na wyznaczenie entalpii procesu wprost z pomiaru, co stanowi ciekawe odniesienie do wartości otrzymanych na drodze badań konduktometrycznych. Uzyskane wyniki badań posłużyły do wyliczenia liczby miejsc aktywnych w makrocząsteczkach dendrymerów wiążących lek, stałe równowagi utworzonych kompleksów oraz entalpie i entropie wiązania liganda. Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509. KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS19 KINETYKA ADSORPCJI NA WĘGLACH AKTYWNYCH – WPŁYW IZOTERMY ADSORPCJI A WPŁYW DYFUZJI Adam W. Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Proste związki aromatyczne mają wielkie powinowactwo do materiałów węglowych. Ze względu na efektywność procesu, do usuwania toksycznych zanieczyszczeń stosuje się praktycznie wyłącznie mikroporowate lub mezoporowate materiały węglowe, a najczęściej węgle aktywne. Badając adsorpcję niskocząsteczkowych związków aromatycznych obserwuje się z reguły brak typowego dla dyfuzji wewnątrzziarnowej początkowego przebiegu zależnego liniowo od pierwiastka z czasu [1-3]. Nawet gdy taki obszar istnieje, to optymalizacja równań sugeruje, że stężenie zewnętrzne pozostaje stałe, podczas gdy w rzeczywistości może maleć praktycznie do zera [3]. S06KS20 W pracy przeanalizowano szereg równań kinetycznych oraz ich zgodność z danymi oraz przyczyny obserwowanych rozbieżności z oczekiwaniami. [1] A.W. Marczewski, Applied Surface Science, 2010, 256, 5145-5152 [2] A.W. Marczewski, Langmuir, 2010, 26, 15229-15238 [3] A.W. Marczewski et al., Adsorption, 2013, 19, 391-406 Dysocjacyjny wychwyt elektronów przez tiopochodne zasad azotowych Janina Kopyra*, Hassan Abdoul-Carime** *Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, WNŚ, 3 Maja 54, 08-110 Siedlce, [email protected]; **Université de Lyon, France Oddziaływanie niskoenergetycznych elektronów z cząsteczkami o biologicznym znaczeniu cieszy się dużym zainteresowaniem głównie ze względu na to iż mogą one powodować uszkodzenia DNA [1]. Paradoksalnie efekty genotoksyczne są wysoce pożądane w przypadku terapii, które łączą stosowanie promieniowania jonizującego ze związkami chemicznymi o właściwościach radiouczulających. Ważną grupę radiouczulaczy stanowią halogenopochodne zasad azotowych, wśród nich 5-fluorouracyl. W charakterze leków przeciwnowotworowych stosowane są również tiopochodne zasad. Dlatego też niezbędne jest zrozumienie, w jaki sposób elektrony oddziaływują z tiolowymi analogami zasad. S06KS21 S06 W niniejszej pracy przedstawione zostaną reakcje fragmentacji 2-tiotyminy [2] oraz 2-tiouracylu [3] wywołane przez elektrony <12 eV. [1] B. Boudaïffa et al., Science, 2000, 287, 1658 [2] J. Kopyra et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2014, 16, 5342 [3] J. Kopyra et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2014, 16, 25054 Badania finansowane przez MNiSW (temat 277/S/11) oraz EU/ESF Akcja COST MP1002 (Nano-IBCT). Właściwości fizykochemiczne płynó w hydraulicznych z dodatkiem cieczy jonowej Justyna Skowronek*, Marzena Dzida*, Marcin Piński** *Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected]; **SPECOL Sp z o.o., Kluczborska 31, 41-508 Chorzów Głównym celem badań jest określenie wpływu budowy cieczy jonowych na właściwości istotne z punktu widzenia ich zastosowania jako płynów hydraulicznych. Właściwości fizykochemiczne tj. gęstość (288-363 K) oraz prędkość propagacji fali ultradźwiękowej (293-318 K), zmierzona metodą otwartej pętli elektroakustycznej w olejach hydraulicznych Specol L-HV-22, L-HV-46 oraz ich mieszaninach z dodatkiem 10% wagowych cieczy jonowej, etylosiarczanu 1-etylo-3-metyloimidazoliowego [C2mim][EtSO4]. Szczególne znaczenie dla płynów hydraulicznych ma ich ściśliwość. Dodatek cieczy jonowej wpłynął na obniżenie wartości współczynników ściśliwości adiabatycznej w mieszaninach binarnych, na podstawie czego możemy wnioskować iż ciecze jonowe wydają się być dobrymi modyfikatorami dla płynów hydraulicznych. Justyna Skowronek jest stypendystką projektu „DoktoRIS -Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska” 269 S06 KOMUNIKATY SEKCYJNE S06KS22 Samoorganizacja pochodnych tiofenu o strukturze donor-akceptor-donor Robert Nowakowski* *Instytut Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa, [email protected]; Współczesna strategia syntezy organicznych związków elektroaktywnych pozwala na otrzymywanie cząsteczek o precyzyjnie kontrolowanych właściwościach elektronowych. Interesującą grupę stanowią heterocząsteczki syntezowane poprzez przyłączenie do rdzenia półprzewodników typu (p) silnych grup akceptorowych. Aktualnie jest to efektywny sposób otrzymywania stabilnych w powietrzu półprzewodników o zachowaniu ambipolarnym. S06KS23 Zależności typu struktura-właściwości w rodzinie estrów akrydyniowych – związków luminogennych o znaczeniu praktycznym Karol Krzymiński*, Beata Zadykowicz, Justyna Czechowska-Kryszk, Alicja Kawecka *Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Tak zwane estry akrydyniowe (EA), od czasu ich wprowadzenia do analityki, stanowią dziś jedną z najważniejszych rodzin związków chemiluminogennych, które znalazły zastosowanie w diagnostyce medycznej i analizie śladowej [1]. Do tej pory nie podjęto jednak systematycznych badań nad zależnościami typu struktura-właściwości w tej grupie połączeń. W badaniach zastosowano różne podejścia, z uwzględnieniem fazy ciekłej, stałej i gazowej - metody rentgenografii strukturalnej monokryształów, termoanalityczne (DSC, TG), spektroskopię IR, NMR, spektrometrię mas oraz metody obliczeniowe (DFT) [2,3]. S06KS24 Rezultaty pozwoliły na określenie kluczowych parametrów wpływających na zdolności emisyjne EA, zaproponować mechanizm chemiluminescencji oraz określić parametry termodynamiczne i kinetyczne procesu CL. [1] C. Dodeigne et al., Talanta, 2000, 51, 415-439 [2] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072−1085 [3] K. Krzymiński et al., J. Phys. Chem. A, 2010, 114, 10550–10562 Finansowanie badań: projekt badawczy NCN nr N N204 375740 (umowa 3757/B/H03/2011/40) na lata 2011– 2014. Adsorpcja kopolimerów blokowych zawierających poli(L-lizynę) na powierzchni tlenku chromu (III) Iwona Ostolska*, Katarzyna Szewczuk-Karpisz*, Małgorzata Wiśniewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Poliaminokwasy oraz ich kopolimery blokowe z poli(glikolem etylenowym) stanowią grupę syntetycznych związków wielkocząsteczkowych wykazujących interesujące właściwości [1, 2]. Charakteryzują się całkowitą biodegradowalnością, wysoką stabilnością, a także znakomitą rozpuszczalnością w wodzie. W przedstawionych pomiarach zastosowane zostały dwa kopolimery diblokowe oraz jeden triblokowy. Wszystkie substancje posiadały w strukturze makrocząsteczki łańcuch: kationowego poliaminokwasu – poli(L-lizyny) oraz niezdolnego do dysocjacji elektrolitycznej poli(glikolu etylenowego). 270 Przedstawię wyniki badań mikroskopią tunelową samoorganizacji półprzewodników typu donor-akceptor-donor, zbudowanych z oligomeru tiofenu o właściwościach donorowych i centralnie podstawionej grupy akceptorowej (tetrazyna, tiadiazol, diketopirolopirol). Omówię wpływ grupy akceptorowej oraz pozycji dodatkowych podstawników alkilowych na proces samoorganizacji tych związków. Celem badań było ustalenie zależności pomiędzy długością fragmentu poli(L-lizyny) a mechanizmem adsorpcji analizowanych kopolimerów blokowych. [1] S. Louget et al., Journal of Colloid and Interface Science, 2011, 359, 413–422 [2] I. Ostolska et al., Journal of Hazardous Materials, 2015, 290, 69–77 POSTERY S06P01 Facile sonophotodeposition advanced synthesis of Pd–Au/TiO2 photocatalysts: application to selective oxidation of methanol to methyl formate Juan Carlos Colmenares*, Paweł Lisowski*, Dariusz Łomot*, Olga Chernyayeva*, Dmytro Lisovytskiy* *Instytut Chemii Fizycznej PAN, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa, [email protected]; The well controlled fabrication of supported bimetallic nanoparticles has inspired material scientists in the design of new methodologies [1]. This study presents a systematic approach for the synthesis, characterization (TEM, XPS, XRD, UV-Vis), and evaluation of bimetallic nanoparticles Pd-Au supported on Titania-P90 which are highly active and selective in photocatalytic oxidation of methanol to methyl formate. To achieve this goal. we have combined the structural and surface effect of different components using the SonoPhotodeposition advanced methodology (Figure)[2]. We strongly believe that the strong metal support interaction effect between Pd-Au alloy nanoparticles and TiO2 surface (for the best photocatalyst) S06P02 is one of the reasons for such good activity and selectivity [3]. [1] Zhi-cheng Zhang et al., Chemical Society Reviews, 2014, 43, 7870-7886 [2] Juan C. Colmenares et al., Applied Catalysis B: Environmental , 2014, 147, 624– 632 [3] Juan C. Colmenares et al., ChemSusChem (DOI:10.1002/cssc.201403125), 2015 Dr hab. inż. Colmenares is grateful for the support from the Institute of Physical Chemistry of PAS. Badanie współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim w układzie ciecz jonowa – rozpuszczalnik organiczny lub woda Urszula Domańska-Żelazna*, Monika Karpińska*, Michał Wlazło* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; W niniejszej pracy zmierzono współczynniki aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim z rozpuszczalnikami organicznymi oraz wodą w układach z cieczą jonową tricyjanometanian 1-etylo-3-metyloimidazoliowy. Na podstawie otrzymanych danych pomiarowych obliczono nadmiarowe funkcje termodynamiczne w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim: energię Gibbsa, entalpię oraz entropię. S06P03 S06 Ponadto wyznaczono wartości współczynników selektywności i wydajności w układach heksan/heksen, oraz cykloheksan/cykloheksen i porównano z wynikami dla innych cieczy jonowych, co pozwoliło określić wpływ struktury badanego związku na zdolność cieczy jonowej do rozdzielania mieszanin węglowodorów nasyconych i nienasyconych [1]. [1] Z. Lei et al., Fluid Phase Equilib., 2006, 241, 290-299 Praca finansowana przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyż szego projekt "Iuventus Plus" nr IP2014 051373. WSPÓŁCZYNNIKI AKTYWNOŚCI W ROZCIEŃ CZENIU NIESKOŃ CZENIE WIELKIM W MLECZANIE 1-ETYLO-1-METYLOPIROLIDYNIOWYM Monika Karpińska*, Urszula Domańska-Żelazna*, Maciej Zawadzki* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; Zsyntezowano mleczan 1-etylo-1-metylopirolidyniowy [EMPyr[Lac]. Wykonano pomiary współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim z 53 rozpuszczalnikami organicznymi oraz wodą. Wyznaczono wartości współczynników selektywności i wydajności w układach cykloheksan/cykloheksen, heksan/heksen oraz heksan/benzen. Otrzymane wartości w układzie heksan/heksen porównano z wartościami literaturowymi dla cieczy jonowych opartych na kationie pirolidyniowym, co pozwoliło na określenie wpływu budowy kationu na zdolność cieczy jonowej do rozdzielania mieszanin węglowodorów nasyconych i nienasyconych oraz na ocenę potencjalnych możliwości zastosowania badanego związku w procesach ekstrakcyjnych. Finansowanie w ramach programu MNiSW pod nazwą "Iuventus Plus" w latach 2015-2017 nr projektu IP2014 051373 271 S06 POSTERY S06P04 Synteza 9-podstawionych pochodnych akrydyny o potencjalnych właściwoś ciach luminogennych Anna Romanowska*, Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Pochodne akrydyny cieszą się zainteresowaniem badaczy od wielu dekad. Początkowo analizowano ich zastosowanie jako potencjalnych farmaceutyków. Dopiero w latach 70-tych XX wieku F. McCapra rozpoczął badania nad zastosowaniem pochodnych akrydyniowych jako chemiluminogenów[1], które nastepnie znalazły zastosowanie w diagnostyce chemicznej, medycznej czy środowiskowej jako fragmenty chemiluminogenne znaczników chemiluminescencyjnych [2]. S06P05 W komunikacie porównany zostanie wpływ budowy grupy znajdującej się w pozycji 9 pierścienia akrydyny na kinetykę reakcji chemiluminescencji oraz stabilność soli akrydyniowych w różnych pH środowiska. [1] Adamczyk M. et al., Tetrahedron , 1999, 55, 10899-10914 [2] Krzymiński K. et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072-1085 Praca finansowana w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419 Teoretyczne badania nad wpływem podstawnikó w na proces chemiluminescencji tioestru 10-metyloakrydyniowego Milena Pieńkos*, Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Znaczniki chemiluminescencyjne, w których fragmentem chemiluminogennym są pochodne wywodzące się od akrydyny znalazły zastosowanie w oznaczeniach antybiotyków, przeciwciał, hormonów i wielu innych. [1] W oznaczeniach biomolekuł pochodna akrydyniowa ulega utlenianiu nadtlenkiem wodoru w środowisku alkalicznym, co prowadzi do powstawania elektronowo wzbudzonego 10-metylo-9-akrydonu, który relaksując emituje promieniowanie. W prezentacji zostanie przedstawiony wpływ podstawników w grupie odchodzącej na wydajność chemiluminescencji. 272 [1] McCapra F., Acc. Chem. Res., 1976, 9, 201-208 [2] Natrajan A. et al., Org. Biomol. Chem., 2014, 12, 3887-3901 Praca finansowana w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419 Wpływ budowy grupy odchodzą cej na proces chemiluminescencji soli akrydyniowych Anna Romanowska*, Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Pochodne akrydyny podstawione w pozycji 9 rdzenia akrydyny oraz przy endocyklicznym atomie azotu wykazują właściwości luminogenne. Pozwoliło to na zastosowanie ich jako fragmentów luminogennych w znacznikach luminescencyjnych w analityce medycznej, chemicznej, biochemicznej oraz środowiskowej.[1,2] Coraz powszechniejsze stosowanie znaczników jest spowodowane dużą czułością metody (możliwość określenia stężenia substancji na poziomie femtomoli (10-15M)). Z tego też względu wciąż poszukiwane są nowe połączenia akrydyny wykazujące cechy dobrego chemiluminogenu. S06P06 W komunikacie zaprezentowane zostaną etapy syntezy nowych pochodnych 10-metyloakrydyniowych podstawionych w pozycji 9 pierścienia akrydyny różnymi grupami funkcyjnymi, które mogą znaleźć zastosowanie jako potencjalne chemiluminogeny w znacznikach chemiluminescencyjnych. Zaprezentowane zostaną wyniki obliczeń kwantowo-chemicznych przeprowadzonych metodą funkcjonału gęstości (DFT) z funkcjonałem hybrydowym B3LYP, korzystając z funkcji bazowych 6-31G**. [1] A.Natrajan et al., Org. Biomol. Chem., 2015, 13, 2622-2633 Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419. POSTERY S06P07 Czy zmiana jednego atomu może znacząco wpłynąć na przebieg reakcji chemiluminescencji? Milena Pieńkos*, Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Chemiluminescencja jest niezwykle ciekawym zjawiskiem. Zachodzi gdy w wyniku reakcji chemicznej (głównie utleniania) powstają elektronowo wzbudzone produkty. Te ostatnie wracając do stanu podstawowego emitują promieniowanie [1]. Chemiluminescencja znalazła swoje zastosowanie w diagnostyce medycznej, chemicznej i środowiskowej [2], gdzie do oznaczeń stężenia biomolekuł wykorzystywane są znaczniki chemiluminescencyjne. W komunikacie podjęta zostanie próba pokazania jaki wpływ na mechanizm reakcji chemiluminescencji może mieć zmiana jednego atomu w kationie 10-metyloakrydyniowym. S06P08 Odpowiedzi na postawione pytanie dokonano przeprowadzając obliczenia kwantowo-chemiczne metodą funkcjonału gęstości (DFT) z funkcjonałem hybrydowym B3LYP, korzystając z funkcji bazowych 6-31G**. [1] A.Roda et al., Fresenius J. Anal. Chem, 2000, 336, 752-759 [2] G.Zomer et al., Anal. Chim. Acta, 1989, 227, 11-19 Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419 TRÓJSKŁADNIKOWE RÓWNOWAGI FAZOWE W UKŁADACH Z WĘGLOWODORAMI NASYCONYMI I NIENASYCONYMI ORAZ IMIDAZOLIOWYMI CIECZAMI JONOWYMI Monika Karpińska*, Michał Wlazło*, Urszula Domańska-Żelazna* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; W przemyśle petrochemicznym mieszaniny węglowodorów nasyconych i nienasyconych są trudne do rozdzielenia ze względu na podobną strukturę. Stosowana destylacja kriogeniczna i próżniowa jest energochłonna, dlatego proponowane są inne metody separacji, np. ekstrakcja za pomocą cieczy jonowych. W niniejszej pracy wyznaczono cięciwy równowagi dla 3 cieczy jonowych z kationem 1-etylo-3-metyloimidazoliowym i anionami: tricyjanometanianowym, dicyjanoamidowym i bis(trifluorometylosulfonylo)imidowym w układach trójskładnikowych z heksanem i heksenem, cykloheksanem i cykloheksenem oraz etylobenzenem i styrenem w temperaturze T = 298.15 K. S06P09 S06 Następnie obliczono współczynniki selektywności i podziału w celu zbadania wpływu struktury anionu cieczy jonowej na zdolność do rozdzielania badanych mieszanin. Finansowanie w ramach programu MNiSW pod nazwą "Iuventus Plus" w latach 2015-2017 nr projektu IP2014 051373 Optymalizacja parametrów reakcji chemiluminescencji 9-podstawionych pochodnych 10-metyloakrydyniowych. Agnieszka Piotrowska*, Beata Zadykowicz* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk., [email protected]; Akrydyna to heterocykliczny wielopierścieniowy związek organiczny, którego 9-podstawione pochodne znalazły zastosowanie w analityce medycznej, chemicznej i środowiskowej, jako fragmenty chemiluminogenne znaczników chemiluminescencyjnych. Kationy akrydyniowe podstawione w pozycji 9 i przy endocyklicznym atomie azotu ulegają utlenieniu przy użyciu nadtlenku wodoru w środowisku alkalicznym, w konsekwencji czego powstają elektronowo wzbudzone cząsteczki N-podstawionego-9-akrydonu, które emitują promieniowanie. Istotony dla zastosowań jest taki dobór parametrów reakcji, aby jej produkty wydajnie przekształcały się w elektronowo wzbudzone cząsteczki, odpowiedzialne za efektywną emisję promieniowania umożliwiającego tym samym określenie stężenia badanej substancji. [1] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem. , 2011, 76, 1071-1085 [2] A. M. García-Campañ a et al., Chemiluminescence in Analytical Chemistry, 2001 Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419. 273 S06 POSTERY S06P10 Badania oddziaływań dendrymeru PAMAM G4-OH z monofosforanem fludarabiny w środowisku wodnym Adam Buczkowski*, Anetta Pietrzak*, Bartłomiej Pałecz*, Henryk Piekarski* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź, [email protected]; Dendrymery poliamidoaminowe (PAMAM) z terminalnymi grupami hydroksylowymi są lepiej tolerowane niż ich kationowe odpowiedniki. Mogą zatem znaleźć zastosowanie jako przenośniki cząsteczek o znaczeniu biologicznym i medycznym. Przedstawione wyniki badań metodą separacyjną oddziaływań dendrymeru PAMAM G4-OH z lekiem przeciwnowotworowym monofosforanem fludarabiny posłużyły do wyliczenia termodynamicznych parametrów opisujących proces wiązania cząsteczek leku przez makrocząsteczkę dendrymeru w roztworze wodnym. S06P11 yznaczono również wartości stałych trwałości połączeń dendymeru G3.5-COONa z jonami metali ziem rzadkich: Ce(III), Nd(III) oraz Gd(III). Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509. Zastosowanie metody mikroemulsyjnej do syntezy katalizatorów Pd/ZnO dla reformingu parowego metanolu Justyna Pawlonka*, Witold Zawadzki*, Grzegorz Słowik*, Wojciech Gac* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Właściwości strukturalne i powierzchniowe nośników, wielkość krystalitów oraz dyspersja fazy aktywnej istotnie wpływają na aktywność i selektywność katalizatorów. Metoda mikroemulsyjna jest jedną z niewielu metod, w których otrzymane nanomateriały charakteryzują się wąskim rozkładem wielkości krystalitów i wysoką powierzchnią właściwą. Najważniejszą zaletą metody jest możliwość kontroli wielkości formowanych cząstek przez modyfikacje składu mikroemulsji. Obecne micele stanowią swoiste nanoreaktory, podlegające ciągłym ruchom termicznym, które zderzają się ze sobą. 274 Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509. Badania oddziaływań dendrymerów PAMAM G-4 z lekami onkologicznymi oraz jonami metali ziem rzadkich w roztworach wodnych Bartłomiej Pałecz*, Adam Buczkowski*, Sylwia Belica-Pacha*, Dariusz Waliszewski*, Henryk Piekarski*, Paweł Urbaniak** *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź, [email protected]; **Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Nieorganiczne Dendrymery poliamidoaminowe (PAMAM) w zależności od powierzchniowych grup funkcyjnych wykazują charakter kationowy (G4-NH2), obojętny (G4-OH) lub anionowy (G3.5-COONa). Przedstawione wyniki pomiarów wzrostu rozpuszczalności leków przeciwnowotworowych: 5-fluorouracylu, 6-merkaptopuryny, monofosforanu fludarabiny i chlorowodorku gemcytabiny w wodnych roztworach o wzrastającym stężeniu makromolekuł dendrymeru. Rezultaty badań pozwoliły wskazać optymalne przenośniki dla poszczególnych leków, dla których wyliczono liczby miejsc wiążących w makromolekułach dendrymerów w środowisku wodnym w temperaturze pokojowej (20°C). S06P12 Uzyskane liczba miejsc wiążących w makrocząsteczce dendrymeru oraz stała równowagi wskazują na odwracalne wiązanie kilku cząsteczek fludarabiny z dendrymerem w środowisku wodnym w temperaturze pokojowej (20°C). W rezultacie dochodzi do wymiany zawartości micel oraz reakcji (redukcji lub/i współstrącenia) w zależności od zawartości miceli. Celem badań było określenie wpływy stosunku woda/surfaktant na właściwości katalizatorów Pd/ZnO. POSTERY S06P13 Magnetic nanoparticles doped with Co, Mn, or Ni Urszula Wykowska*, Beata Kalska-Szostko*, Dariusz Satuła** *Uniwersytet w Białymstoku, Instytut Chemii, ul. Hurtowa 1, 15-399 Białystok, [email protected]; **Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Fizyki Iron oxide nanoparticles (NP's) are relatively best known among nanostructures. Therefore recently its derivatives became also good candidates for many applications. Many research groups compete how to prepare structures with modified properties by substitution elements in base composition. That is why, very promising become NP's of iron oxides doped with other 3d metals, e.g. Co, Mn or Ni. In most cases, such structures preserves magnetite crystalline structure, but magnetic properties can vary significantly [1]. In this studies, we would like to show, how magnetite NP's change their magnetic properties, due to different metal doping. S06P14 The modified particles were used as a base for enzymes immobilization. Results will be discussed based on the TEM, IR, XRD and Mö ssbauer spectroscopy. [1] B Kalska et al., J. Phys.: Condens. Matter, 2001, 13, 2963 Finansowanie badań z funduszy NCN nr 2014/13/N/ST5/00568 oraz UE nr POPW.01.03.00-20-034/09-00 Adsorpcja 4-chlorofenolu z roztworów wodnych na węglu kamiennym Krzysztof Kuśmierek*, Andrzej Świątkowski*, Katarzyna Zarębska** *Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii, ul. S. Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa, [email protected]; **Akademia Górniczo-Hutnicza, WydziałEnergetyki i Paliw Dokonano oceny przydatności niemodyfikowanego węgla kamiennego jako taniego adsorbentu do usuwania 4-chlorofenolu (4-CP) z wody. Zbadano wpływ ilości początkowej adsorbentu, pH oraz siły jonowej na adsorpcję 4-CP. Eksperymenty prowadzono zarówno w warunkach dynamicznych jak i równowagowych. Kinetyka adsorpcji przebiegała zgodnie z modelem kinetycznym pseudo II rzędu, równowaga adsorpcyjna ustalała się już po 2 godzinach. Adsorpcja 4-CP na węglu kamiennym w warunkach równowagowych była dobrze opisana równaniem Langmuira (R2 > 0,99). S06P15 S06 Uzyskane rezultaty pokazały, że węgiel kamienny może być obiecującym adsorbentem do usuwania zanieczyszczeń organicznych z wody porównywalnym z tzw. tanimi adsorbentami pochodzenia roślinnego i może stanowić interesującą alternatywę dla drogich węgli aktywnych. Praca finansowana z projektu RMN 971 Równoczesna adsorpcja i utlenianie chlorofenoli na węglu aktywnym w obecności nadtlenku wodoru Krzysztof Kuśmierek*, Andrzej Świątkowski* *Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii, ul. S. Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa, [email protected]; Zbadano szybkość i skuteczność usuwania trzech chlorofenoli – 2-chlorofenolu (2-CP), 2,4-dichlorofenolu (2,4-DCP) i 2,4,6-trichlorofenolu (2,4,6-TCP) z roztworów wodnych na węglu aktywnym w obecności nadtlenku wodoru. W celu optymalizacji metody usuwania chlorofenoli z wody zbadano wpływ pH, masy początkowej węgla aktywnego oraz nadmiaru nadtlenku wodoru. Najlepsze rezultaty uzyskano w kwaśnym środowisku, stosując 15 mg węgla aktywnego i pięciokrotny nadmiar H2O2 w stosunku do chlorofenolu. Na węglu aktywnym najszybciej adsorbował się trichlorofenol a najwolniej monochlorofenol. W przypadku obecności nadtlenku wodoru w roztworze szybkość usuwania chlorofenoli na drodze równoczesnej adsorpcji i utleniania wzrastała się w kolejności 2,4,6-TCP < 2,4-DCP < 2-CP. Praca finansowana z projektu RMN 971 275 S06 POSTERY S06P16 Pozorne objętości molowe wybranych cyklodekstryn, soli sodowych kwasó w karboksylowych i ich ró wnomolowych mieszanin Katarzyna Abramczyk*, Adam Bald*, Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź , [email protected]; Cyklodekstryny są to duże makrocząsteczki składające się z jednostek α-D-glukopiranozy. Ich nietypowa budowa pozwala na tworzenie kompleksów inkluzyjnych z hydrofobowymi fragmentami cząsteczek organicznych. Zmierzono gęstości wodnych roztworów: soli sodowych kwasów karboksylowych, β-cyklodekstryny, 2-HP-β-cyklodekstryny oraz równomolowych roztworów cyklodekstryn z solami sodowymi. Badania prowadzono w zakresie temperatur 283.15–318.15K. Wszystkie pomiary prowadzone były przy użyciu precyzyjnego gęstościomierza Anton Paar DMA 5000. W celu zminimalizowania błędów pomiarowych zastosowano ciągłą metodę rozcieńczeniową. S06P17 Modelowanie procesów rekombinacji elektronów i jonów w torach promieniowania w cieczach niepolarnych Piotr Mateja*, Mariusz Wójcik* *Politechnika Łódzka, Wydział Chemiczny, MITR, ul. Wróblewskiego 15, 93-590 Łódź, [email protected]; Praca przedstawia zastosowania metod symulacji komputerowej do opisu procesów fizykochemicznych zachodzących w torach promieniowania jonizującego. Badane są procesy rekombinacji elektronów i jonów w ośrodkach o różnych mechanizmach transportu cząstek naładowanych. Wyznaczone są zależności prawdopodobieństwa rekombinacji jonów od natężenia i kierunku przyłożonego pola elektrycznego dla ośrodków o niskiej ruchliwości ładunku (np. ciekłych węglowodorów), w których transport cząstek ma charakter dyfuzyjny, oraz dla ośrodka o wysokiej ruchliwości elektronów – skroplonego argonu – gdzie transport cząstek ma mechanizm quasi-balistyczny. S06P18 Uzyskane wyniki mają znaczenie dla konstrukcji detektorów promieniowania wykorzystywanych m.in. w fizyce cząstek elementarnych. Badania finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki (projekt nr DEC-2013/09/B/ST4/02956) Modele rekombinacji nośników ładunku w organicznych układach fotoprzewodzą cych Artur Nowak*, Mariusz Wójcik* *Politechnika Łódzka, Wydział Chemiczny, MITR, Wróblewskiego 15, 93-590 Łódź, [email protected]; W wyniku absorpcji światła w organicznych układach przewodzących powstają pary elektronów i dziur, które mogą następnie ulec wzajemnej rekombinacji lub uciec od niej stając się swobodnymi nośnikami prądu elektrycznego. Celem niniejszej pracy jest przeprowadzenie obliczeń symulacyjnych procesu rekombinacji elektronów i dziur przy użyciu różnych modeli sieciowych i ocena dokładności klasycznych teorii rekombinacji opartych na przybliżeniu ciągłej dyfuzji. Przedstawione zostaną wyniki obliczeń dla układów homoi heterogenicznych, uzyskane dla szerokiego zakresu parametrów ośrodka przy użyciu różnych algorytmów symulacyjnych. 276 Uzyskane wartości gęstości pozwoliły nam wyznaczyć wartości pozornych i cząstkowych objętości molowych wybranych cyklodekstryn, surfaktantów i ich mieszanin z cyklodekstrynami. Wyniki posłużą do skonstruowania zależności empirycznych pozwalających na dogodny opis procesów rekombinacji elektronów i dziur w układach o znaczeniu praktycznym. Badania finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki (projekt nr DEC-2013/09/B/ST4/02956). POSTERY S06P19 S06 Pomiary współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim [N2212OCH3][NTf2] z rozpuszczalnikami organicznymi i wodą metodą GLC Cezary Wiśniewski*, Marek Królikowski* *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; Współczynniki aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim (γ13∞) alkanów, alkenów, alkinów, cykloalkanów, węglowodorów aromatycznych, alkoholi, eterów, ketonów, tiofenu i wody w cieczy jonowej: bis{(trifluorometylo) sulfonylo}imidku N,N-dietylo-N-(2-metoksyetylo)-N -metyloamoniowego wyznaczono metodą chromatografii gazowej. Z danych eksperymentalnych wyznaczono nadmiarową entalpię ΔH13E,∞, entropię ΔS13E,∞ i entalpię swobodną ΔG13E,∞ w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim oraz ważne z punktu widzenia procesów ekstrakcyjnych współczynniki selektywności S12∞ i wydajności k2∞. Wykonano także charakterystykę termofizyczną cieczy jonowej metodą DSC i pomiary gęstości i lepkości w funkcji temperatury. Cezary Wiśniewski pragnie podziękować za wsparcie w ramach programu "Uniwersytet Młodych Wynalazców" MNiSW. S06P20 Wpływ stężenia surfaktantu fluorowęglowego na widma emisyjne pirenu Anna Taraba*, Katarzyna Szymczyk*, Bronisław Jańczuk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin , [email protected]; Surfaktanty fluorowęglowe, pomimo wysokiej ceny, ze względu na swoje doskonałe właściwości mają coraz większe zastosowanie. Praktyczne zastosowania tych surfaktantów w wielu przypadkach nie są oparte na badaniach podstawowych związanych z ich zachowaniem się na różnych granicach faz i w fazie objętościowej. Stąd też celem przeprowadzonych badań była analiza wpływu stężenia niejonowego surfaktantu fluorowęglowego, Capstone FS-3100, na widma emisyjne pirenu oraz wyznaczenie krytycznego stężenia micelizacji badanego surfaktantu w różnych temperaturach. S06P21 Właściwości adsorpcyjne n-oktyl-β -D-glukopiranozydu (OGP) na granicy faz woda-powietrze Joanna Krawczyk*, Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Surfaktanty stanowią grupę związków, które dzięki specyficznej budowie mają bardzo szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu i życia codziennego. Charakteryzują się one zdolnością do adsorpcji na granicy stykających się faz, a w fazie objętościowej roztworu przy odpowiednim stężeniu tworzą micelle. W praktyce najczęściej mamy do czynienia z ich wodnymi roztworami, stąd interesującym jest poznanie ich wpływu na napięcie powierzchniowe wody. Spośród surfaktantów często stosowanych w praktyce, właściwości powierzchniowe tych opartych na surowcach naturalnych jak np. cukry nie są dobrze zbadane. Stąd też celem naszych badań było określenie właściwości adsorpcyjnych wybranego surfaktantu cukrowego na granicy faz woda-powietrze i porównanie do surfaktantów klasycznych. 277 S06 POSTERY S06P22 Kąt zwilżania a swobodna energia powierzchniowa ciała stałego Bronisław Jańczuk*, Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; W literaturze można spotkać wiele różnych wartości Przeprowadzone rozważania potwierdziły wysuniętą o konieczności uwzględniania warstw swobodnej energii powierzchniowej danego ciała stałego hipotezę wyznaczonych na podstawie kątów zwilżania różnego powierzchniowych przy interpretacji kąta zwilżania. rodzaju cieczy. Może to być wynikiem nieuwzględniania istnienia warstw adsorpcyjnych w badanych układach trójfazowych. Z tego powodu przeprowadzono rozważania stanu równowagi w układach ciało stałe-kropla cieczy-powietrze, ciało stałe-kropla węglowodoru-woda, ciało stałe-kropla wody-węglowodór i ciało stałe-pęcherzyk powietrza-woda. Zwrócono szczególną uwagę na rolę warstw powierzchniowych w wyznaczaniu swobodnej energii powierzchniowej ciał stałych z równania Younga. S06P23 Zachowanie się mieszaniny surfaktantów w obecności alkoholu na granicy faz woda-powietrze Bronisław Jańczuk*, Magdalena Bielawska*, Anna Zdziennicka* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; W praktyce stosuje się najczęściej mieszany surfaktantów, których właściwości powierzchniowe i objętościowe można zmienić poprzez dodanie alkoholi krótkołańcuchowych. Zachowanie się surfaktantów na granicy faz woda-powietrze i w fazie objętościowej pod wpływem alkoholi jest mało poznane. W związku z tym przeprowadzono badania nad wpływem alkoholi na właściwości agregacyjne Tritonu X-100 i bromku heksadecylotrimetyloamoniowego poprzez pomiary napięcia powierzchniowego, gęstości, lepkości i przewodności właściwej. S06P24 Wpływ alkoholu krótkołańcuchowego na krytyczne stężenie micelizacji mieszaniny surfaktantu kationowego z anionowym Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska*, Bronisław Jańczuk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii , pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Alkohole krótkołańcuchowe to popularne dodatki organiczne, modyfikujące właściwości powierzchniowe i objętościowe wodnych roztworów surfaktantów. Mimo licznych danych literaturowych, ich wpływ na krytyczne stężenie micelizacji (CMC) surfaktantu nie został dostatecznie dokładnie wyjaśniony. W związku z tym zbadano zmiany CMC mieszaniny dwóch klasycznych surfaktantów: anionowego dodecylosiarczanu sodu (SDDS) i kationowego bromku heksadecylotrimetyloamoniowego (CTAB) w wodno – alkoholowych roztworach poprzez pomiary napięcia powierzchniowego roztworu w temperaturze 293K. Do badań wybrano dwa alkohole krótkołańcuchowe: etanol i propanol. 278 Z przeprowadzonych badań wynika, że surfaktanty tworzą mieszane micele jedynie w zakresie stężenia alkoholu, w którym występuje on w roztworze w postaci monomerycznej. Natomiast mieszanina surfaktantów w niewielkim stopniu wpływa na zachowanie się alkoholu w fazie objętościowej. Wyznaczono również korelację między agregacją alkoholu a micelizacją surfaktantu. Dotacja celowa na prowadzenie badań naukowych służących rozwojowi młodych naukowców, BS-M-03-002-15-D-02 POSTERY S06P25 Alkohole a surfaktanty Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska*, Bronisław Jańczuk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Alkohole krótkołańcuchowe są powszechnie stosowane jako dodatki organiczne do wodnych roztworów surfaktantów w celu poprawienia ich właściwości adsorpcyjnych i agregacyjnych. Zachowanie się alkoholi w środowisku wodnym budzi wiele kontrowersji. Z tego powodu przeprowadzono korelacje między właściwościami adsorpcyjnymi i agregacyjnymi alkoholi i klasycznych surfaktantów węglowodorowych o prostym łańcuchu hydrofobowym. S06P26 Okazało się, że na podstawie swobodnej energii adsorpcji alkoholi na granicy faz woda-powietrze można przewidzieć tę energię dla surfaktantów węglowodorowych o prostym łańcuchu, natomiast na podstawie chemicznego potencjału mieszania odpowiadającego krytycznemu stężeniu agregacji alkoholu można przewidzieć krytyczne stężenie micelowania tych surfaktantów. Właś ciwoś ci adsorpcyjne mieszaniny Tritonu X-100 i ramnolipidu na granicy faz woda-powietrze Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk*, Joanna Krawczyk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Ramnolipid charakteryzuje się bardzo wysoką aktywnością adsorpcyjną na granicy faz woda-powietrze. Należy przypuszczać, że jego dodatek do klasycznych surfaktantów może znacznie polepszyć ich właściwości adsorpcyjne. Z tego względu przeprowadzono badania wzajemnego wpływu ramnolipidu i Tritonu X-100 na ich właściwości adsorpcyjne na granicy faz woda-powietrze poprzez pomiary napięcia powierzchniowego ich wodnych roztworów. Na podstawie otrzymanych wyników przeprowadzono termodynamiczną analizę procesu adsorpcji oraz określono skład mieszanej warstwy adsorpcyjnej na granicy faz woda-powietrze. S06P27 S06 Okazało sie, że Triton X-100 wykazuje największą tendencję do adsorpcji na tej granicy faz przy stężeniu ramnolipidu odpowiadającemu nienasyconej warstwie adsorpcyjnej w nieobecności Tritonu X-100. Fotokatalityczny rozkład cytostatyków (5-fluorouracylu i ifosfamidu) w obecności katalizatora Bi-B-TiO2 Agnieszka Fiszka Borzyszkowska*, Aleksandra Ofiarska*, Aleksandra Pieczyńska*, Ewa Maria Siedlecka* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Obecność cytostatyków w wodach nawet w niewielkich stężeniach jest niepożądana ze względu na ich właściwości mutagenne, kancerogenne i teratogenne oraz niski stopień rozkładu na drodze biochemicznej. Do rozkładu ifosfamidu i 5-fluorouracylu wykorzystano metodę fotokatalityczną. TiO2 domieszkowany borem (2%) oraz bizmutem w zakresie 0,5-5% przygotowano metodą zol-żel. Badano wpływ ilości domieszki, dawki katalizatora, stężenia leków, początkowego pH oraz zakresu promieniowana elektromagnetycznego na kinetykę fotokatalizy leków. Ponadto określono mechanizm fotokatalitycznego rozkładu cytostatyków poprzez: a) przeprowadzenie eksperymentów w obecności wymiataczy poszczególnych idywiduów chemicznych biorących udział w utlenianiu, b) analizę produktów ich rozkładu techniką LC-MS. 279 S06 POSTERY S06P28 Fizykochemiczna i elektrochemiczna charakterystyka nowych układó w katalitycznych na potrzeby sensoró w glukozy oraz bioogniw paliwowych Magdalena Blicharska*, Sylwia Żołądek*, Anna Dobrzeniecka*, Jadwiga Stroka*, Paweł Kulesza* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa, [email protected]; Celem naszych badań jest wykorzystanie nanocząstkek złota charakteryzujących się największą aktywnością katalityczną zsyntezowanych zgodnie z procedurą opisaną w literaturze[1] w procesie utleniania glukozy. W przypadku sensorów wykorzystanie nanocząstek metali szlachetnych pozwala na osiągnięcie szybkiej odpowiedzi, niskiego limitu detekcji oraz szerokiego prostoliniowego zakresu wskazań[2]. Do wytworzenia materiałów elektrodowych wykorzystywać będziemy również materiały węglowe jako nośnik dla koloidalnego złota. S06P29 [1] S. Żołądek et al., Electrochim. Acta, 2011, 56, 10744-10750 [2] Y.E. Miao et al., Electrochim. Acta, 2013, 99, 117-123 Badania spektroskopowe 1H NMR oddziaływań dendrymeru PAMAM G4-OH z monofosforanem fludarabiny Artur Stępniak*, Adam Buczkowski*, Paweł Urbaniak**, Bartłomiej Pałecz*, Henryk Pierkarski* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul.Pomorska 165, 90-236 Łódź, [email protected]; **Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Nieorganicznej; Dendrymery poliamidoaminowe (PAMAM) są syntetycznymi polimerami o charakterystycznej przypominającej drzewa budowie. W cząsteczkach dendrymerów PAMAM generacji czwartej (G4) z terminalnymi resztami hydroksylowymi występują liczne grupy funkcyjne zlokalizowane zarówno na powierzchni jak i w wewnętrznych przestrzeniach (jamach), które mogą oddziaływać z cząsteczkami monofosforanu fludarabiny. Pomiary 1H NMR efektów oddziaływań składników badanego układu w ciężkiej wodzie wskazują, że badany dendrymer wiąże cząsteczki fludarabiny. S06P30 Do elektrochemicznej charakterystyki układów katalitycznych wykorzystamy metody elektroanalityczne takie jak: woltamperometria cykliczna oraz metoda wirującego dysku. Do określenia morfologii otrzymanych nanostruktur posłuży nam skaningowy i transmisyjny mikroskop elektronowy. Zaobserwowane zmiany położeń pików opisujących grupy protonów w makrocząsteczkach dendrymeru wskazują, że w wiązaniu cząsteczek leku trzeciorzędowe grupy aminowe dendrymeru uczestniczą w większym stopniu niż grupy hydroksylowe. Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509. Cyklodekstryny jako nanokontenery wybranych środkó w ochrony roślin Artur Stępniak*, Sylwia Belica-Pacha*, Bartłomiej Pałecz* *Uniwersytet Łódzki, Zakład Chemii Biofizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź , [email protected]; Cyklodekstryny jako związki mogące tworzyć kompleksy Wykonano również pomiary wzrostu rozpuszczalności w inkluzyjne mogą wpływać na poprawę rozpuszczalności w wodzie zainkludowanego we wnętrzu β-cykoldekstryny wodzie środków ochrony roślin. Perspektywa ograniczenia pestycydu wykorzystując spektrofotometr Specord 50. ilości wykorzystywanych rozpuszczalników organicznych bądź zastąpienie ich wodą lub mieszaninami wodno – organicznymi warta jest rozpatrzenia. W związku z tym zasadne jest zbadanie wpływu dodatku cyklodekstryn na rozpuszczalność tych związków w wodzie, oraz specyfikę tworzących się kompleksów. Do wyznaczenia stechiometrii oraz fizykochemicznych parametrów powstałego kompleksu β–cykoldekstryna – pestycyd, użyto izotermicznego kalorymetru do miareczkowań VP-ITC. 280 POSTERY S06P31 S06 Przewodnictwa molowe i stałe asocjacji imidazoliowych cieczy jonowych w dichlorometanie od 278.15 do 303.15 K Agnieszka Boruń*, Anna Daraż*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź , [email protected]; Poster prezentuje precyzyjne wyniki badań przewodnictwa Na podstawie zależności temperaturowej stałych asocjacji elektryczne rozcieńczonych roztworów imidazoliowych obliczono funkcje termodynamiczne procesu tworzenia cieczy jonowych [emim]BF4] i [bmim]BF4] w par jonowych takie jak energia Gibbsa, entropia i entalpia. dichlorometanie w szerokim zakresie temperatur. Dane przewodnictwa analizowano w oparciu o model chemiczny dla niskich stężeń Barthel’a (lcCM). Analiza otrzymanych wyników stałych asocjacji jonowej KA i granicznych przewodnictw molowych Λo dostarcza istotnych informacji na temat asocjacji jonowej badanych roztworów cieczy jonowych. Wykazano, ze w badanym zakresie stężeń obie ciecze jonowe są silnie zasocjowane w dichlorometanie. S06P32 Konduktometryczne własności roztworó w cieczy jonowych [emim][BF4] i [bmim][BF4] w butanolu w zakresie temperatur 283.15 K-318.15 K Agnieszka Boruń*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź , [email protected]; Poster przedstawia przewodnictwa molowe Λ Dostarczają nam one bowiem cennych informacji na temat rozcieńczonych roztworów imidazoliowych cieczy asocjacji jonowej, struktury rozpuszczalnika oraz jonowych wyznaczone w funkcji temperatury. Dane oddziaływań jon-rozpuszczalnik. konduktometryczne analizowane w oparciu o model niskich stężeń Barthel’a (lcCM) umożliwiły wyznaczenie stałych asocjacji, granicznych przewodnictw molowych i parametru odległości międzyjonowej. Obliczono termodynamiczne funkcje asocjacji tj. energia Gibbsa, entropia i entalpia. Wyniki prezentowane w niniejszym posterze są częścią bardziej szczegółowych badań konduktometrycznych wybranych cieczy jonowych w różnych rozpuszczalnikach. Badania te pozwalają zrozumieć zachowanie się cieczy jonowych w roztworach. S06P33 Methane management with the use of ceria-zirconia based catalyst for production of CNTs and H2 Agata Łamacz* *Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34, [email protected]; Nickel supported ceria-zirconia was used as a catalyst for methane decomposition to CNTs and H2. After the The research is financed from state budget for science in years process, CNTs were separated and the catalyst, still 2015-2017 (Iuventus Plus, 0262/IP2/2015/73) covered to some extent with carbon nanomaterials, was used in two reactions leading to H2, i.e. decomposition (leading to catalyst regeneration) and WGS reaction, which allows to reduce CO content in the gas from e.g. steam reforming of methane. The spent catalyst was characterized using X-ray diffraction (XRD), X-ray photoelectron spectroscopy (XPS), Raman spectroscopy (RS), thermogravimetric analysis (TGA), etc. 281 S06 POSTERY S06P34 ANALIZA RÓWNOWAGI I KINETYKI PROCESU ADSORPCJI KWASU BENZOESOWEGO NA WĘGLU AKTYWNYM Adam W. Marczewski*, Małgorzata Sęczkowska*, Anna Deryło-Marczewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Kwas benzoesowy (BA) jest najprostszym aromatycznym kwasem karboksylowym, którego cząsteczka zawiera pierścień benzenowy oraz grupę karboksylową. Substancja ta jest powszechnie stosowana jako środek konserwujący do żywności (E210). Stosunkowo dobra rozpuszczalność tego związku w wodzie (2,9 g/dm3, 25˚C) umożliwia swobodne przemieszczanie się w środowisku. Ze względu na budowę kwasu benzoesowego charakteryzuje go wysoka reaktywność, co w kontakcie z innymi substancjami może doprowadzić do utworzenia mniej lub bardziej toksycznych związków. S06P35 Prosta budowa BA pozwala go także wykorzystywać jako prosty związek modelowy do badania i optymalizacji procesów adsorpcyjnych na węglach aktywnych[1], które są często wykorzystywane w celu usuwania zanieczyszczeń organicznych [1-3]. [1] A. Deryło-Marczewska et al., Langmuir, 1999, 15, 3981-3986 [2] A.W. Marczewski , Applied Surface Science, 2010, 256, 5145-5152 [3] A.W. Marczewski et al., Adsorption, 2013, 19, 391-406 WPŁYW pH NA PROCES ADSORPCJI KWASÓW 2-, 3- I 4-NITROBENZOESOWEGO NA MIKROPOROWATYM WĘGLU AKTYWNYM Małgorzata Sęczkowska*, Adam Wojciech Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Pochodne nitrowe kwasu benzoesowego głównie Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu pH i pozycji stosowane są w syntezie organicznej wielu związków. podstawnika na adsorpcję kwasów nitrobenzoesowych. Substancje te są względnie dobrze rozpuszczalne w wodzie, co umożliwia im łatwą migrację w środowisku. Z uwagi na obecność pierścienia aromatycznego kwasy 2-, 3i 4-nitrobenzoesowy wykazują wysoką reaktywność, w konsekwencji czego mogą powstawać substancje toksyczne, co należy wziąć pod uwagę podczas pracy nad ulepszaniem technologii oczyszczania wód i ścieków. Efektywną metodą usuwania związków toksycznych jest proces adsorpcji z zastosowaniem węgla aktywnego, o wydajności zależnej m.in. od właściwości adsorbentu i adsorbatu, temperatury i pH środowiska. S06P36 Pozorne i cząstkowe objętości molowe cieczy jonowych w dichlorometanie, 1-propanolu i N,N-dimetyloformamidzie w szerokim zakresie temperatur. Marta Stańczyk*, Ilona Trzcińska*, Agnieszka Boruń*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódźki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź, [email protected]; Ciecze jonowe to ciekłe elektrolity o temperaturach topnienia niższych od temperatury wrzenia wody. Bardzo interesującą grupą są imidazoliowe ciecze jonowe. Wykonano pomiary gęstości roztworów dwóch imidazoliowych cieczy jonowych tj. [emim]BF4 i [bmim]BF4 w DMF, DCM oraz w propanolu. Obliczone wartości pozornych objętości molowych (Vφ) dla zakresu stężeń około 0,01 – 0,1 mol∙dm-3 analizowane były pod kątem wyznaczania cząstkowych objętości molowych badanych cieczy jonowych. 282 Dobór rozpuszczalników (DMF, DCM, propanol) powodował, że w przypadku DMF badane ciecze jonowe były całkowicie zdysocjowane, w DCM praktycznie niezdysocjowane a w propanolu częściowo zdysocjowane. Wymagało to zastosowania zupełnie różnych metod do analizy zależności Vφ od stężenia. POSTERY S06P37 Nanocząstki złota stabilizowane polimerami hiperrozgałę zionymi jako mimetyki peroksydazy chrzanowej Mariusz Pietrzak*, Marcin Drozd*, Paweł G. Parzuchowski*, Marta Mazurkiewicz-Pawlicka**, Elżbieta Malinowska*, *Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected]; **Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii Materiałowej; Nanocząstki złota to stabilne koloidalnie struktury wykazujące szereg unikalnych cech wynikających z nanometrycznych rozmiarów. Właściwości optyczne, zdolność do biofunkcjonalizacji, jak również aktywność katalityczna czynią je interesującym materiałem w konstrukcji narzędzi bioanalitycznych. W ramach tej pracy przedstawiona będzie procedura syntezy i charakteryzacji nanocząstek złota stabilizowanych hiperrozgałęzionym poliglicerolem oraz jego pochodną funkcjonalizowaną grupami karboksylowymi. Pokazany zostanie wpływ szeregu czynników, takich jak rodzaj modyfikatora powierzchni, typ substratu, a także rodzaj i pH środowiska reakcji na aktywność nanocząstek. S06P38 Przedstawione będą parametry kinetyczne uzyskanych nanozymów, odpowiadające kinetyce Michaelisa-Menten wobec różnego typu substratów. Praca była finansowana przez Politechnikę Warszawską Akustyczne i wolumetryczne badania mieszanin wody z 1,5-pentanodiolem w zakresie temperatur 278.15- 333,15K. Krzysztof Klimaszewski*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź , [email protected]; Badania wolumetryczne i akustyczne mieszanin wody z 1,5-pentanodiolem stanowią kontynuację badań fizykochemicznych mieszanin wodno-organicznych. Zmierzono wartości gęstości i prędkości rozchodzenia się ultradźwięków w pełnym zakresie składów w mieszaninach woda- 1,5-pentanodiol w temperaturach 278,15 - 333,15K (288,15 - 318,15K dla pomiarów akustycznych). Wyznaczono wartości objętości molowych, współczynników rozszerzalności termicznej i współczynników ściśliwości oraz wielkości nadmiarowe wymienionych parametrów. S06P39 S06 Analizowano zależ ności wyznaczonych wielkości fizykochemicznych w funkcji składu mieszanin głównie w aspekcie tworzenia się asocjatów międzycząsteczkowych i zmian w strukturze mieszanego rozpuszczalnika. FOTODEGRADACJA FENOLU TLENEM SINGLETOWYM W UKŁADZIE HETEROGENICZNYM Z AKTYWNĄ FAZĄ STAŁĄ Katarzyna Piwowar*, Agata Blacha-Grzechnik*, Jerzy Żak* *Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. Ks. M. Strzody 9, 44 -100 Gliwice., [email protected]; Tlen singletowy charakteryzuje się wysoką reaktywnością i stereoselektywnością, co sprawia, że jest szeroko wykorzystywany m.in. w syntezie organicznej - produkcji fine chemicals, w oczyszczaniu wody i gazów oraz w wytwarzaniu powłok antybakteryjnych [1]. Od niedawna przedmiotem zainteresowania stały się układy, w których proces generowania tlenu singletowego zachodzi przy powierzchni ciała stałego modyfikowanego w procesie chemicznej immobilizacji fotouczulacza [2]. Prezentujemy układy heterogeniczne z aktywną fazą stałą zdolne do generowania tlenu singletowego do przylegającej fazy ciekłej. Fotoaktywacja układów heterogenicznych została przeprowadzona laserem o długości fali 638 nm. Wytworzone układy zostały wykorzystane w fotodegradacji fenolu obecnego w środowisku wodnym. [1] Piccirillo et al., J. Mater. Chem. , 2009, 19, 6167-6171 [2] DeRosa et al., Coord. Chem. Rev. , 2002, 233, 351-371 Praca finansowana przez Narodowe Centrum Nauki grant nr UMO-2014/15/N/ST4/02368. 283 S06 POSTERY S06P40 Polioksyalkilenowane pochodne 2-etyloheksanolu – otrzymywanie i właściwoś ci Agata Sznajdrowska*, Katarzyna Materna*, Karolina Dąbrowska**, Wiesław Hreczuch** *Politechnika Poznańska, Wydział Technologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań, [email protected]; **Mexeo, Kędzierzyn-Koźle; W pracy zaprezentowano sposób syntezy oraz wybrane [1] J. Janik et al., Przem. Chem., 2013, 92, 235-238 właściwości nowych, niejonowych związków Praca finansowana przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, powierzchniowo czynnychpolioksyalkilenowanych grant PBS1/A5/28/2012 pochodnych 2-etyloheksanolu, które wykazują aktywność powierzchniową na granicy faz. W syntezie wykorzystano konwencjonalny katalizator KOH oraz katalizator typu dimetalocyjankowego (DMC)[1]. Przeprowadzone badania wskazują na to, iż 2-etyloheksanol może być cennym surowcem do produkcji skutecznych i tanich surfaktantów, w porównaniu do alkoholi frakcji laurylowej. S06P41 Wpływ struktury związków dwupierścieniowych na stabilność i skok helisy w fazie ferroelektrycznej Katarzyna Kurp*, Anna Gąszczyk*, Marzena Tykarska* *Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii , ul. gen. Sylwestra Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa, [email protected]; W mieszaninach wieloskładnikowych właściwości aplikacyjne, takie jak niska temperatura topnienia, mała lepkość czy szeroki zakres temperaturowy występowania fazy ciekłokrystalicznej, jak również parametry typu kąt pochylenia czy skok helisy mogą być optymalizowane. W efekcie SSFLC wykorzystuje się mieszaniny o długim skoku helisy i małym kącie pochylenia cząsteczek w warstwach (22,5o) natomiast w efekcie DHF pożądane są mieszaniny z krótkim skokiem. Otrzymanie mieszaniny wieloskładnikowej jest poprzedzone badaniami mieszalności [1]. S06P44 [1] Michael Hird, Liquid Crystals, 2011, 38, 1467-1493 Praca finansowana z grantu nr: RMN/08-964/2014/WAT. Wolumetryczne, akustyczne, dielektryczne i refraktometryczne badania mieszanin woda 2-propoksyetanol. Dorota Chęcińska-Majak*, Krzysztof Klimaszewski, Adam Bald *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, ul. Pomorska 163/165, 90-236, [email protected]; Zmierzono szybkość dźwięku, u, statyczną przenikalność elektryczną, εr, gęstość, ρ, i współczynnik załamania światła, n, dla mieszanin woda + 2-propoksyetanol w pełnym zakresie składu, w szerokim zakresie temperatur. Wartości ρ i u użyto do wyznaczenia objętości molowych Vm i współczynnika βS, oraz ich nadmiarowych wartości. Wyznaczono wartości cząstkowych molowych objętości dla obu komponentów i parametry termodynamiczne: dS/dp, dH/dp i dCp/dp. 284 Celem badań było sprawdzenie jak struktura domieszek (1 i 2) i ich ilość wpływa na stabilność i skok helisy w fazie ferroelektrycznej w układach dwuskładnikowych. Zostaną zaprezentowane uzyskane wyniki skoku helisy oraz badań mieszalności. Z wartości εr wyznaczono ∆εr, εrE, współczynniki temperaturowe (∂lnεr)/∂T, jak również ich wartości nadmiarowe ((∂lnεr)/∂T)E. Wyznaczono współczynniki Kirkwooda, gK. POSTERY S06P45 S06 Badania densymetryczne i refraktometryczne mieszanin tetrachlorometanu z dietyloaminą w aspekcie wiązań halogenowych. Dorota Chęcińska-Majak*, Adam Bald *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, ul. Pomorska 163/165, 90-236, [email protected]; Zrozumienie natury wiązania halogenowego ma ogromny Wyniki badań analizowane były głównie w aspekcie wpływ na możliwości aplikacyjne rozpuszczalników, w tworzenia się międzymolekularnych kompleksów za pomocą których ten rodzaj oddziaływania występuje. Przedmiotem kierunkowych wiązań halogenowych. badań były mieszaniny tetrachlorometanu (CCl4) z dietyloaminą (DEA). Badania prowadzone były w pełnym zakresie stężeń w temp. 298.15 K. Zbadano gęstość, ρ , oraz współczynnik załamania światła, n. Zmierzone wartości posłużyły do wyznaczenia objętości molowej, Vm, nadmiarowych wartości objętości molowej, VmE, refrakcji molowej, Rm, odchyleń od addytywności refrakcji molowej, Δ Rm oraz zredukowanej swobodnej objętości molowej, Δ (Vm/R). S06P46 Dimeryzacja izobutenu z udziałem katalizatorów węglowych Paulina Rechnia*, Monika Kot*, Aleksandra Miklaszewska*, Mieczysław Kozłowski* *Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul. Umultowska 89b, 61-614 Poznań , [email protected]; Izooktan to węglowodór o dużym potencjale wykorzystania w roli dodatku przeciwstukowego do paliw silnikowych. Charakteryzuje się on wysoką liczbą oktanową oraz niską prężnością pary nasyconej [1]. Izooktan powstaje w wyniku uwodornienia izooktenu, który otrzymać można m.in. w procesie dimeryzacji izobutenu. Reakcja ta prowadzona jest na skalę przemysłową, jednak większość procesów komercyjnych przebiega w fazie ciekłej, co wiąże się ze stosowaniem podwyższonego ciśnienia [2]. S06P47 W związku z powyższym w niniejszej pracy podjęto próbę przeprowadzenia reakcji dimeryzacji izobutenu pod ciśnieniem atmosferycznym w fazie gazowej z zastosowaniem modyfikowanych węgli aktywnych w roli katalizatorów tego procesu. [1] S. Tan et al., J. Appl. Polym. Sci., 2013, 127, 926– 932 [2] M. Honkela, Dimerisation of isobutene on acidic ion-exchance resins, 2005 Badania właściwości kwasowo-zasadowych i redoks katalizatoró w CuO/CZ w reakcji konwersji alkoholu etylowego Monika Radlik*, Andrzej Krztoń**, Waldemar Krajewski***, Wincenty Turek* *Politechnika Śląska, Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów, ul. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice, ; **CMPW PAN, M. Curie-Skłodowskiej 34, 41-819 Zabrze, ; ***Instytut Inż ynierii Chemicznej PAN, ul. Bałtycka 5, 44-100 Gliwice, ; , [email protected]; Celem przeprowadzonych badań była ocena rodzaju centrów aktywnych katalizatorów CuO/CZ. W tym celu układy o zmiennym obładowaniu Cu (2, 4 i 10%mas. Cu) otrzymano metodą impregnacji nośnika cerowo-cyrkonowego CZ a następnie scharakteryzowano za pomocą analizy XRD, SBET, SEM/EDX. Badania rodzaju centrów aktywnych katalizatorów CuO/CZ wykonano w reakcji testowej konwersji alkoholu etylowego. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano obecność centrów redoks oraz słabych centrów kwasowych na powierzchni badanych katalizatorów. Zaobserwowano, iż wprowadzenie fazy aktywnej wpływa na wzrost ilości centrów redoks w porównaniu do nośnika. Wykazano, iż efekt aglomeracji fazy aktywnej ma wpływ na właściwości redoks i kwasowo-zasadowe katalizatorów CuO/CZ. Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska. 285 S06 POSTERY S06P48 Wpływ wody na właś ciwoś ci akustyczne i termodynamiczne cieczy jonowych Justyna Skowronek*, Marzena Dzida* *Uniwersytet Ślaski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected]; Wpływ zawartości wody na temperaturową zależność gęstości oraz prędkości propagacji fali ultradźwiękowej został określony dla hydrofobowych cieczy jonowych: [C4mim][NTf2], [C4mpyr] [NTf2], [C3mim][NTf2] oraz hydrofilowej cieczy jonowej [C2mim][SCN] pod ciśnieniem atmosferycznym. Na podstawie wyników doświadczalnych zostały obliczone cząstkowe molowe i pozorne objętości w zakresie temperatury (283-363 K) oraz ściśliwości adiabatyczne w zakresie temperatury (293-318 K). S06P49 Stwierdzono, że zarówno współczynniki ściśliwości adiabatycznej jak i izobaryczne współczynniki rozszerzalności termicznej wykazują wyższe wartości w porównaniu do biodiesla. Rozkład metanu z udziałem bimetalicznych katalizatorów węglowych Aleksandra Miklaszewska*, Samuel Nawrocki*, Paulina Rechnia*, Mieczysław Kozłowski* *Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul.Umultowska 89B, 61-614 Poznań , [email protected]; Zanieczyszczenie środowiska, spowodowane użytkowaniem paliw kopalnych, skłania do poszukiwania ekologicznych nośników energii takich jak wodór. Jedną z metod jego otrzymywania jest katalityczny rozkład metanu (CDM), podczas którego nie powstają szkodliwe produkty uboczne. Reakcja CDM może być prowadzona wobec katalizatorów węglowych lub metalicznych. Materiały węglowe mogą także służyć jako nośniki katalizatorów [1-3]. Aby ograniczyć dezaktywację katalizatora można zastosować układy bimetaliczne, gdzie dodatek metalu zwiększa stabilność katalizatora i wydajność produktu. 286 Justyna Skowronek jest stypendystką projektu „DoktoRIS -Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska” Właściwości fizykochemiczne i akustyczne 2-metylofuranu w obszarze wysokich ciśnień Sylwia Jężak*, Marzena Dzida* *Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected]; Przedmiotem badań jest 2-metylofuran (MF), przyszłościowe biopaliwo II generacji. Związek ten otrzymywany jest z biomasy lignocelulozowej. W celu wyznaczenia charakterystyki MF wykonano pomiary gęstości (T=273-333 K; p=0,1 MPa), prędkości ultradźwięków (T=293-318 K; p= 0,1-100 MPa) oraz pojemności cieplnej (T=293-323 K; p=0,1 MPa). W oparciu o metodę akustyczną wyznaczono temperaturową i ciśnieniową zależność gęstości i izobarycznej pojemności cieplnej. Współczynniki izobarycznej rozszerzalności termicznej wyznaczono z definicji, a współczynniki ściśliwości adiabatycznej ze wzoru Laplace’a. S06P50 Mieszaniny [C2mim][SCN] z wodą, jak i czysta ciecz jonowa, mają wyższe wartości prędkości ultradźwięków oraz najniższe cząstkowe objętości i ściśliwości adiabatyczne wśród badanych mieszanin. W pracy otrzymano układy Ni, Fe i Co z dodatkiem Cu, naniesione na węgiel aktywny oraz zbadano ich aktywność w reakcji CDM. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości miedzi wzrasta stabilność katalizatora bimetalicznego. [1] H.F. Abbas et al., Int. J. Hydrogen Energy, 2010, 35, 1160-1190 [2] J. Ashok et al., Catal. Surv. Asia, 2008, 12, 229-237 [3] Y. Shen et al., Applied Catalysis B: Environmental, 2015, 164, 61-69 POSTERY S06P51 Wpływ obładowania Cu na aktywność i selektywność katalizatorów Cu/CeZrO2 w reakcji redukcji tlenków azotu za pomocą amoniaku Monika Radlik*, Monika Motak**, Andrzej Krztoń***, Waldemar Krajewski****, Wincenty Turek* *Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. ks. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice, [email protected]; **AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw; ***Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN; ****Instytut Inżynierii Chemicznej, PAN; Otrzymano serię katalizatorów zawierających fazę aktywną CuO (zawartość Cu = 2, 4 i 10 %w.), osadzoną na nośniku cerowo-cyrkonowym (CZ). Katalizatory scharakteryzowano za pomocą metod XRD, BET, SEM/EDX. Aktywność i selektywność otrzymanych preparatów CuO/CZ badano w reakcji redukcji NO amoniakiem (NH3-SCR). Uzyskane wyniki badań wykazały, iż wszystkie katalizatory są aktywne i selektywne w reakcji NH3-SCR. Najlepszą konwersję NO, ponad 90 % w zakresie temperatur 423-523 K, zaobserwowano dla preparatu zawierającego 4 %w. Cu. Ponadto, powyż ej temperatury 523 K, obserwowano znaczny spadek konwersji NO na katalizatorach CuO/CZ w reakcji NH3-SCR. S06P52 Wykazano, iż jest to wynikiem nieselektywnego utleniania NH3 do NO. Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska. Preparatyka nanowłókien węglowych metodą katalitycznego rozkładu wybranych prekursorów Aleksandra Miklaszewska*, Damian Piwecki*, Paulina Rechnia*, Mieczysław Kozłowski* *Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul.Umultowska 89B, 61-614 Poznań , [email protected]; Nanowłókna węglowe cieszą się dużym zainteresowaniem wśród naukowców ze względu ich na unikalne właściwości fizykochemiczne [1]. Doskonale nadają się do stosowania m.in. jako nośniki katalizatorów [2]. Obecnie nanowłókna węglowe otrzymywane są głównie metodą rozkładu gazów zawierających węgiel. Jako katalizatory tej reakcji stosowane są najczęściej nanocząstki metali grupy przejściowej. Powstające nanowłókna węglowe można podzielić na trzy podstawowe rodzaje: platelet, fishbone i nanotube. Typ otrzymanego nanowłókna zależy od gazu stosowanego w trakcie syntezy, jego przepływu, oraz od temperatury i rodzaju użytego katalizatora [1]. S06P53 S06 Celem pracy było otrzymanie nanowłókien węglowych typu fishbone oraz platelet wykorzystując metan, etylen lub tlenek węgla jako gazowe prekursory węgla. [1] J.-H. Zhou et al., Carbon, 2006, 44, 3255–3262 [2] V. Jiménez et al., Chem. Eng. J, 2009, 155, 931-940 Badania aktywności układó w Ni/CeZrO2 w reakcji katalitycznej redukcji tlenkó w azotu amoniakiem Monika Radlik*, Radosław Dębek**, Monika Motak**, Aleksandra Kurowska*, Andrzej Krztoń***, Wincenty Turek* *Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. ks. M. Strzody 9,44-100 Gliwice, Polska, [email protected]; **AGH Akademia Górniczo-Hutnicza,Wydział Energetyki i Paliw; ***Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN; Celem niniejszej pracy są badania aktywności katalizatorów w reakcji selektywnej katalitycznej redukcji tlenków azotu amoniakiem (NH3-SCR). W tym celu, otrzymano serię katalizatorów zawierających 2, 4 i 10 %w. Ni w postaci tlenkowej, osadzonej na nośniku cerowo-cyrkonowym (CZ). Otrzymane katalizatory scharakteryzowano metodami: XRD, SBET, SEM/EDX. Wyniki charakterystyk fizykochemicznych wykazały, że wraz ze wzrostem zawartością fazy aktywnej Ni krystality NiO wykazują tendencję do tworzenia aglomeratów na powierzchni nośnika. Stwierdzono, iż wszystkie badane preparaty były aktywne w reakcji NH3-SCR. Ponadto, zaobserwowano znaczny wpływ stopnia obładowania i aglomeracji NiO na aktywność badanych katalizatorów w reakcji NH3-SCR. Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska. 287 S06 POSTERY S06P54 Wartości cząstkowych objętości molowych kwasów monohydroksybenzoesowych i ich soli sodowych w zakresie temperatur 283.15 – 318.15K. Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź , [email protected]; Zmierzono gęstości wodnych roztworów soli sodowych kwasów monohydroksybenzoesowych w zakresie temperatur 283.15 – 318.15K. Do badań gęstości roztworów używany był ultraprecyzyjny gęstościomierz Anton Paar DMA5000 (∆d = ± 10-6 g/cm3). W celu zminimalizowania błędów stosowano ciągłą (rozcieńczeniową) procedurę pomiarową. Wyznaczono wartości cząstkowych objętości molowych dla soli, a następnie cząstkowych objętości molowych kwasów monohydroksybenzoesowych w ich całkowicie zdysocjowanej postaci. S06P55 Wpływ zmiennego obładowania Ni na właściwości kwasowo-zasadowe i redoks katalizatoró w NiO/CZ w reakcji konwersji alkoholu etylowego Kinga Kępska*, Monika Radlik*, Tomasz Jarosz*, Agnieszka Krowiak*, Joanna Strzezik*, Wincenty Turek* *Politechnika Śląska, Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów, ul. ks. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice, [email protected]; Przedmiotem badań była ocena wpływu zmiennego obładowania Ni na właściwości kwasowo-zasadowe i redoks katalizatorów NiO/CZ. W tym celu otrzymano układy katalityczne złożone z NiO (Ni = 2, 4 i 10 %w.) osadzonym na nośniku cerowo-cyrkonowym. Właściwości fizykochemiczne otrzymanych preparatów badano min. za pomocą analizy XRD, SEM/EDX. Badania rodzaju centrów aktywnych układów NiO/CZ wykonano za pomocą rekcji testowej konwersji alkoholu etylowego. Na podstawie uzyskanych wyników badań wykazano efekt aglomeracji fazy aktywnej dla obładowania Ni wynoszącego 10 %w. Wyniki pomiarów reakcji testowej wykazały obecność zarówno centrów redoks jak i kwasowo-zasadowych. S06P56 Wykazano, iż rozmiar krystalitów NiO oraz ich efekt aglomeracji ma istotny wpływ na badane właściwości otrzymanych preparatów. Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska Synteza siloksanów w cieczach jonowych zawierających grupę allilową Rafał Kukawka*, Witold Zieliński**, Agnieszka Dutkiewicz**, Michał Dutkiewicz**, Hieronim Maciejewski*, Marcin Śmiglak** *Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań , [email protected]; **Poznań ski Park Naukowo-Technologiczny, Fundacja UAM, Poznań ; Immobilizacja katalizatorów na nośnikach zapewnia możliwość ich odzysku i wielokrotnego wykorzystywania do kolejnych cykli reakcji. Jednym z nośników, szeroko wykorzystywanym ze względu na występowanie w stanie ciekłym w szerokim zakresie temperatur, są ciecze jonowe. Ze względu na fakt, iż katalizatory reakcji hydrosililowania są kompleksami metali przejściowych jako nośnik wybrano ciecze jonowe z grupą allilową, zdolną do koordynowania do atomu centralnego kompleksu, tym samym uniemożliwiając katalizatorowi wymywanie się z nośnika do fazy produktów reakcji. 288 Ponadto używając odpowiednio zmodyfikowanego równania Redlica-Meyera-Rasenfelda możliwe było wyznaczenie wartości cząstkowych objętości molowych kwasów w formie niezdysocjowanej a tym samym wyznaczenie molowych objętości dysocjacji. Prezentowane wyniki badań dotyczą syntezy siloksanów używając popularnych katalizatorów reakcji hydrosililowania w allilowych cieczach jonowych z możliwością ich ponownego wykorzystania w kolejnych cyklach katalitycznych. [1] Wasserscheid P. et al., Ionic Liquids in Synthesis, 2003 [2] Maciejewski H. et al., Green Chemistry, 2009, 11, 1045-1051 Projekt finansowany przez NCN w ramach programu OPUS nr UMO-2012/05/B/ST5/0037 POSTERY S06P57 Oddziaływania międzycząsteczkowe w monowarstwach mieszanych zbudowanych z kardiolipiny i sfingozyny na granicy faz woda/powietrze. Agnieszka Serafin*, Aneta Petelska*, Zbigniew Figaszewski* *Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, ul. Ciołkowskiego 1K, 15-245 Białystok, [email protected]; Monowarstwy Langmuira, znane są jako specyficzny model błony komórkowej, wykorzystuje się do opisu oddziaływań między składnikami tworzącymi błonę oraz oddziaływań między nimi a środowiskiem. Zbadano oddziaływania pomiędzy składnikami monowarstwy na granicy faz woda/powietrze z wykorzystaniem wanny Langmuira. Do badań wykorzystano sfingozynę i kardiolipinę oraz ich mieszaniny. Równocześnie następował zapis wielkości napięcia powierzchniowego w funkcji czasu przesuwu poprzeczki za pomocą programu komputerowego Nima ST9002. S06P58 Na podstawie otrzymanych wykresów uzyskiwano zależność ciśnienia powierzchniowego monowarstwy w funkcji pola przypadającego na pojedynczą cząsteczkę [1]. Rozważono istnienie kompleksu 1:1 powstającego w monowarstwach mieszanych sfingozyną a kardiolipiną [2]. [1] A.D. Petelska et al., The Journal of Membrane Biology, 2013, 246, 13-19 [2] A.D. Petelska et al., Journal of Macromolecular Science, Part A, 2009, 46, 607-614 Mieszalność bis(trifluorosulfonylo)imidków 1-alkilo-3-metyloimidazoliowych z halogenowymi pochodnymi benzenu. Wpływ podstawienia izotopowego. Agnieszka Siporska*, Jerzy Szydłowski* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii , ul. Ż wirki i Wigury 101, [email protected]; Zbadano mieszalność imidków 1-alkilo-3-metyloimidazoliowych ([CnMIM][NTf2]; n=3-10) z fluorobenzenem (FB), chlorobenzenem (ClB), bromobenzenem (BB), jodobenzenem (IB) i 1,2-dichlorobenzenem (dClB) oraz deuterowanymi: chlorobenzenem, bromobenzenem oraz 1,2-dichlorobenzenem. Wszystkie diagramy fazowe charakteryzują się górną krytyczną temperaturą mieszalności, której wartość maleje wraz ze wzrostem długości łańcucha alkilowego kationu. Mieszalność układów z monohalogenopochodnymi rośnie w szeregu: IB<BB<ClB<FB. S06P59 S06 Zastąpienie protu deuterem w cząsteczkach halogenobenzenów we wszystkich przypadkach spowodowało poprawę mieszalności układów, a otrzymane efekty izotopowe mieszalności przyjmują niezwykle duże wartości. Do opisu diagramów fazowych obok równania skalującego zastosowano metodę NRTL. [1] Agnieszka Siporska et al., J. Chem. Thermodynamics, 2015, 88, 22-29 Modelowanie trwałych struktur koordynacyjnych pomię dzy 3-azydo-2,3-dideoksy-D-heksopiranozydami n-propylu a jonami metali w reakcjach kompleksowania Anna Barabaś*, Jaromir Kira*, Grażyna Wawrzyniak*, Aleksandra Dąbrowska* *Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Wykorzystane do badań cztery izomery 3-azydo-2,3-dideoksy-heksopiranozydów n-propylu o konfiguracji D-arabino i D-rybo1 różnią się konfiguracją podstawników na dwóch atomach węgla: C1 (dwie pary anomerów) i C3 (dwie pary epimerów). Możliwość zmian konformacyjnych pierścienia (z 4C1 do 1C4) oraz różna orientacja podstawników (ax = qax, eq = qeq) pozwoliła na wyznaczenie stabilnych struktur, optymalnych miejsc koordynacji i sposobów łączenia się badanych związków z jonem metalu. Wstępne modelowanie pokazało, że w tworzeniu najtrwalszych kompleksów typu [Me-monosacharyd]2+ biorą udział atomy tlenu drugorzędowej grupy hydroksylowej i grupa azydowa. Wyniki obliczeń teoretycznych pokazują wpływ konfiguracji podstawników i konformacji pierścienia liganda na trwałość powstających kompleksów. [1] Aleksandra Dąbrowska et al., Carbohyd. Res., 2004, 339, 1195-1199 Badania zostały przeprowadzone dzię ki grantom MNiSW o numerach: DS/530-8237-D602-15 i BMN 538-8237-B659-14 289 S06 POSTERY S06P60 Stabilność suspensji tlenku chromu (III) w obecności kopolimerów blokowych poliaminokwasów z poli(glikolem etylenowym) Iwona Ostolska*, Katarzyna Szewczuk-Karpisz*, Małgorzata Wiśniewska* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Mechanizm stabilizacji cząstek w obecności polimerów jest ściśle związany z konformacją łańcuchów zaadsorbowanych na granicy faz ciało stałe – roztwór [1,2]. Dzięki biodegradowalności, biozgodności oraz nietoksyczności, syntetyczne polimery z grupy poliaminokwasów oraz ich kopolimery z niejonowym poli(glikolem etylenowym) można zaliczyć do jednej z najczęściej klas substancji wykorzystywanych w medycynie, inżynierii medycznej czy farmacji. S06P61 W celu określenia preferencji do tworzenia struktur uwodnionych pinakolu przeprowadzono rekrystalizacje w komorze z kowadłami diamentowymi (DAC)3. [1] L. Merrill et al., Review of Scientific Instruments, 1974, 45, 290−294 [2] H. Tomkowiak et al., Crystal Growth & Design, 2013, 13, 121–125 [3] N. Blagden et al., Advanced Drug Delivery Reviews, 2007, 59, 617–630 Modyfikowane wermikulity jako katalizatory w reakcji utleniania CO Bogdan Samojeden*, Monika Motak*, Magdalena Nizio* *AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw, Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków, [email protected]; Wermikulity modyfikowano jonami srebra, miedzi i żelaza metodą suchej impregnacji pierwszej wilgotności. Otrzymane katalizatory charakteryzowano metodami termoprogramowanej redukcji TPR i transmisyjnej mikroskopii elektronowej TEM. Strukturę układó w badano metodą dyfrakcji promieni rentgenowskich XRD, a teksturę wyznaczono w oparciu o analizę niskotemperaturowej sorpcji azotu. Testy katalityczne dla otrzymanych katalizatoró w prowadzono w reaktorze szklanym w przepływie 250 mL/min mieszaniny reakcyjnej o składzie: 0,05% CO, 2% O2, reszta Ar w zakresie temperatur 25 do 500oC. 290 [1] M. Wiśniewska et al., Reactive & Functional Polymers , 2012, 72, 791–798 [2] I. Ostolska et al., RSC Advances, 2015, 5, 28505–28514 [3] C. Boyer et al., NPG Asia Materials , 2010, 2, 23–30 Dehydratcja pinakolu pod wpływem wyokiego ciśnienia. Szymon Sobczak*, Andrzej Katrusiak* *Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Chemii, ul. Umultowska 89b 61-614 Poznań , [email protected]; Powstawanie hydratów związków organicznych jest tematem obszernych studiów w związku z ich możliwością późniejszych zastosowań w przemyśle farmaceutycznym1. Woda związana krystalicznie znacząco wpływa na stabilność oraz właściwości fizyko-chemiczne substancji,takich jak ich rozpuszczalność czy aktywność biologiczna. Stopień uwodnienia może być regulowany poprzez temperaturę oraz stężenie substancji, jednak niewiele wiadomo o wpływu ciśnienia na ten proces. Wykazano, że w wyniku rekrystalizacji układów z zastosowaniem wysokich ciśnień można zmienić preferencje substancji do tworzenia hydratów2. S06P62 Związki wielkocząsteczkowe o budowie blokowej znalazły zastosowanie jako substancje pokrywające cząstki ciała stałego w systemach z kontrolowanym uwalnianiem leków, a także do otrzymywania stabilnych środków kontrastujących używanych w badaniach jądrowego rezonansu magnetycznego [3]. szystkie katalizatory były aktywne w procesie utleniania CO do CO2. Na Rys. 1 przedstawiono temperatury, po któ rych nastąpiło przereagowanie połowy CO (T50). N Pracę sfinansowano w ramach grantu NCBiR nr SP/J/1/166183/12 (Zadanie nr 15) POSTERY S06P63 S06 Węgle aktywne modyfikowane mocznikiem jako katalizatory w reakcji selektywnej redukcji katalitycznej tlenków azotu amoniakiem Bogdan Samojeden*, Katarzyna Świrk* *AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw, Al. A. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków, [email protected]; Węgiel aktywny aktywowano w kwasie azotowym (V), Najwyższe stopnie konwersji zaobserwowano dla próbek impregnowano roztworami mocznika o stężeniu 5, 10, 15 modyfikowanych 10 wt% CO(NH2)2. wt%, a następnie kalcynowano w He lub mieszaninie He-O2. Otrzymane katalizatory charakteryzowano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego SEM oraz badano metodą dyfrakcji promieni rentgenowskich XRD, a teksturę wyznaczono w oparciu o analizę niskotemperaturowej sorpcji azotu. Warunki reakcji Pracę sfinansowano w ramach grantu AGH 11.11.210.213. SCR: przepływ 100 mL/min, NO 800 ppm, NH3 800 ppm, O2 2,25 vol.% i He jako gaz referencyjny, T=140-300oC. Nieutlenione wstępnie katalizatory, wykazywały znacznie niższa aktywność katalityczną (10-25%) niż utlenione. S06P64 Nowe tlenkowe materiały do utylizacji CO2 Dominik Wierzbicki*, Monika Motak*, Radosław Dębek* *Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, aleje Adama Mickiewicza 30, 30-059 Kraków, [email protected]; Celem pracy była preparatyka i charakterystyka nowych katalizatorów nanotlenkowych do procesów chemicznej sekwestracji CO2. Syntezowano hydrotalkity zawierające Ni, Mg, Al i/lub Fe, Co lub La za pomocą metody współstrącania przy stałym pH. Wybrane promotory wprowadzano ponadto metodą nanoszenia adsorpcyjnego. Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą FTIR oraz XRD zarówno w temperaturze pokojowej, jak i w funkcji temperatury. Badania te pozwoliły na określenie warunków wstępnej modyfikacji koniecznej dla uzyskania stabilnej struktury nano-tlenkowej o odpowiedniej wielkości nano-krystalitów (ok. 10 nm). S06P65 Widma FTIR pozwoliły na wyciągnięcie wniosków dotyczących efektywności wprowadzania promotorów metodą adsorpcyjną. Projekt strategiczny Grant NCBR SP/J/1/166183/12 zadanie 15 Utylizacja CO2 metodą suchego reformingu metanu Radosław Dębek*, Monika Motak*, Teresa Grzybek*, Patrick da Costa** *Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, aleje Adama Mickiewicza 30, 30-059 Kraków, [email protected]; **Sorbonne Universites, UPMC Paris 6, Celem pracy był dobór odpowiednich katalizatorów do reakcji suchego reformingu metanu.Najbardziej istotnym problemem w przypadku katalizatorów tego procesu jest ich stabilność w funkcji czasu, zakoksowanie centrów aktywnych, oraz spiekanie małych krystalitów. Porównano materiały na bazie hydrotalkitu zawierającego nikiel i glin lub nikiel, glin i magnez, bez dodatkowych promotorów lub promowane cerem. Określono aktywność otrzymanych układów w zakresie temperatur 550-800 °C. Katalizatory zawierające cer charakteryzowały się zwiększoną stabilnością. Badania pokazały, ż e tlenki ceru ze względu na swoje zdolności utleniające powodują zmniejszenie szybkości gromadzenia się depozytu węglowego. Prace statutowe grant AGH nr. 11.11.210.213 291 S06 POSTERY S06P66 Matryce alginianowe jako nośnik komó rek bakterii E.coli w katalizie enzymatyczej Karolina Podgórna*, Krzysztof Szczepanwicz*, Agnieszka Dudzik*, Maciej Szaleniec*, Piotr Warszyński* *PAN, Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni, Niezapominajek 8, 30-239 Kraków, [email protected]; Immobilizacja biokatalizatorów (enzymy, Zbadano wpływ warunków przygotowania matrycy na mikroorganizmy), pozwala na prowadzenie procesów, aktywność biokatalizatora. które są niemożliwe do wykonania klasycznymi metodami syntezy organicznej, jednocześnie umożliwia ich cyklizację i poprawia wydajność. Celem badań była immobilizacja komórek bakterii E.coli, zawierających enzym PEDH, w polimerowych złożach. Ż elowa matryca została przygotowana poprzez bezpośrednie żelowanie jonami wapniowymi, zawiesiny komórek bakterii w roztworze alginianu sodu. Aktywność zimmobilizowanego biokatalizatora została sprawdzona w stereospecyficznej reakcji redukcji acetofenonu do (S)-1- fenyletanolu. S06P67 Chemiluminogenne sole akrydyniowe zawierające podstawniki o różnym wpływie elektronowym i sterycznym – synteza, właściwości, zastosowania Alicja Kawecka*, Karol Krzymiński, Beata Zadykowicz, Paweł Rudnicki, Justyna Czechowska-Kryszk *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Niektóre czwartorzędowe sole akrydyniowe ulegają utlenianiu pod wpływem nadtlenku wodoru, co prowadzi do emisji światła w zakresie widzialnym [1]. Cykl przemian jasnych rozpoczyna się od przyłączenia jonów HOO- do atomu C9 rdzenia akrydyny, a kończy na powstawaniu wzbudzonych elektronowo cząsteczek 10-metylo-9-akrydan-onu, które są docelowymi emiterami [2,3]. Wspomniane właściwości pozwalają wykorzystywać je jako indykatory bądź znaczniki CL w analizach biomedycznych i środowiskowych [1]. S06P68 [1] C. Dodeigne et al., Talanta, 2000, 51, 415– 439. [2] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072– 1085. [3] K. Krzymiński et al., J. Phys. Chem. A, 2010, 114, 10550– 1056 Finansowanie badań: grant badawczy Narodowego Centrum Nauki nr UMO 2012/05/B/ST5/01680 na lata 2013-2016. Study of benzene fusion temperature over a wide pressure range Kamil Oster*, Stanisław L. Randzio**, Mirosław Chorążewski* *Institute of Chemistry, University of Silesia, Szkolna 9, Pl-40-006 Katowice, Poland, [email protected]; **Polish Academy of Sciences, Institute of Physical Chemistry; Studies of properties of substances under extreme conditions of pressure and temperature require a verification of the obtained results with a standard substance. Benzene seems to be a good standard for such studies. Its fusion temperature and the derived properties, such as enthalpy and volume of melting, have been reported over wide pressure ranges (Bridgman(1914)1 and Xu et al.(2007)2). The aim of the present study was to investigate the properties of benzene with a scanning transitiometer, which measures simultaneously the volume change and the enthalpy of the transition3. 292 Celem pracy było otrzymanie serii oryginalnie podstawionych estrów akrydyniowych, zawierających podstawniki o różnym wpływie elektronowym i sterycznym w pierścieniu benzenowym i/lub akrydynowym i scharakteryzowanie ich właściwości luminogennych, stosując metody eksperymentalnie i teoretyczne. In the present communication we report first obtained results, the melting temperature of benzene measured under pressures up to 500 MPa and compare them with the respective results of Bridgman1 and and Xu et al.2. [1] P. W. Bridgman, Physical Review, 1914, 3, 153 [2] W. Xu et al., J. Chem. Eng. Data, 2007, 52, 1975 [3] S. L. Randzio, Chem. Soc. Rev., 1996, 25, 383 POSTERY S06P69 Analiza wpływu struktury cieczy jonowych na bazie kationu morfoliniowego oraz anionu aminokwasowego na ich podstawowe parametry fizykochemiczne Adam Nowatkowski*, Emil Szepiński*, Łukasz Marcinkowski*, Adam Kloskowski*, Maria Milewska *, Jacek Namieśnik* *Politechnika Gdańska, WydziałChemii, ul. Gabriela Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, [email protected]; W ostatnich latach szczególne zainteresowanie wśród przedstawicieli świata naukowego jak i specjalistów odpowiedzialnych za prace wdrożeniowe wywołują ciecze jonowe, ze względu na swoje unikalne właściwości fizykochemiczne, do których zaliczyć można: wysoką trwałość termiczną, skłonność do istnienia w fazach metastabilnych, dużą lepkość, napięcie powierzchniowe, powinowactwo do szerokiej gamy związków chemicznych. W pracy przedstawiono wyniki badań charakterystyki fizykochemicznej nowych cieczy jonowych bazujących na kationie morfoliniowym oraz anionach aminokwasowych. S06P70 Celem prowadzonych badań było wyznaczenie wartości gęstości, lepkości oraz współczynnika załamania światła jak również próba scharakteryzowania wpływu budowy badanych cieczy jonowych na wartości wyznaczanych parametrów. [1] Ł. Marcinkowski et al., Journal of Chemical & Engineering Data, 2014, 59, 585-591 [2] J. Jacquemin et al., Green Chemistry, 2006, 8, 172-180 Badania stabilności soli arenodiazoniowych w układach micelarnych Jolanta Narkiewicz-Michałek*, Andrzej Sienkiewicz*, Marta Szymula*, Carlos Bravo-Diaz** *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, [email protected]; **Vigo University, Department of Physical Chemistry Czynnikiem w sposób istotny ograniczajacym zastosowanie soli arenodiazoniowych w badaniach fizykochemicznych jest ich mała stabilność. Stąd konieczność badania wpływu warunków środowiska (np. temperatury, pH, mocy jonowej) oraz typu i liczby podstawaników w pierścieniu benzenowym na proces rozkładu. W prezentacji zostaną omówione wyniki badań spektroskopowych i elektrochemicznych reakcji rozkładu para podstawionych soli ArN2+ w roztworach wodnych zawierających surfaktanty i/lub dodatkowe składniki takie jak β-cyklodekstryna czy galusan propylu. S06P71 S06 Celem tych badań było określenie wpływu różnych parametrów charakteryzujących układ koloidalny na kinetykę rozpadu ArN2+. Okazało się, że rozpad soli arenodiazoniowych dobrze opisuje równanie kinetyki pierwszego rzędu. [1] L. S. Romsted et al., Curr. Opin. Colloid Interface Sci., 2013, 18, 3-14 Właściwości adsorpcyjne a zwilżające n-oktyl-β-D-glukopiranozydu (OGP) w układzie PTFE-roztwór Joanna Krawczyk*, Diana Mańko* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Woda, która jest najpopularniejszym rozpuszczalnikiem, ze względu na wysokie napięcie powierzchniowe słabo zwilża powierzchnię większości ciał stałych, stąd celem poprawy właściwości zwilżających wody w danym układzie stosuje się dodatek surfaktantów. Związki te dzięki zdolności do adsorpcji na granicy faz obniżają napięcie powierzchniowe wody oraz wpływają na napięcie międzyfazowe, a tym samym na zwilżalność danego ciała stałego. Ponieważ właściwości zwilżające surfaktantów opartych na surowcach naturalnych pomimo ich niezmiernie szerokiego wykorzystania są słabo poznane i opisane, to celem naszych badań było określenie właściwości adsorpcyjnych i zwilżających wybranego surfaktantu cukrowego w układzie PTFE-roztwór. 293 S06 POSTERY S06P72 Właś ciwoś ci adsorpcyjne ramnolipidu na granicy faz woda-powietrze a PTFE-woda Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk*, Joanna Krawczyk* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Ramnolipid wykazuje dużą zdolność do adsorpcji na granicy faz woda-powietrze i można przypuszczać, że powinien też wykazywać podobną aktywność adsorpcyjną na granicy faz politetrafluoroetylen (PTFE)-woda. W literaturze brak jest danych dotyczących adsorpcji ramnolipidu na granicy faz PTFE-woda i z tego względu przeprowadzono badania dotyczące tej adsorpcji na podstawie pomiarów kąta zwilżania wodnych roztworów ramnolipidu na powierzchni tego polimeru. Korzystając z równania Lucassen-Reynders oraz izotermy adsorpcji Gibbsa obliczono nadmiarowe stężenie ramnolipidu na granicy faz PTFE-woda i porównano z nadmiarowym stężeniem na granicy faz woda-powietrze. S06P73 Prowadzone badania skupiają się nad analizą wpływu temperatury oraz obecności ciężkiej wody na strukturę ciekłej wody oraz jej dynamikę wibracyjną. [1] M.F. Chaplin, Biophysical Chemistry, 1999, 83, 211-221 [2] D. Eisenberg et al., The structure and properties of water, 1969 Elektrokatalityczne utlenianie kwasu mrówkowego z wykorzystaniem układu hybrydowego poli(1,8-diaminokarbazol)/nanoczą stki bimetaliczne Agata Fedorczyk*, Magdalena Skompska* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 01-093 Warszawa, [email protected]; Badania prowadzone w ramach pracy dotyczą wykorzystania poli(1,8-diaminokarbazolu) (PDACz) jako komponentu w układach hybrydowych polimer przewodzący/nanostruktury metalu wykazujących właściwości katalityczne. Synteza kompozytu polega na elektrochemicznej polimeryzacji PDACz na powierzchni elektrody pracującej, a następnie bezprądowym osadzaniu nanocząstek metalicznych zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz przewodzącej warstwy [1]. Otrzymane kompozyty, PDACz/Au@Pt-NPs zostały wykorzystane jako katalizatory wobec reakcji elektoutleniania kwasu mrówkowego. 294 Dotacja celowa na prowadzenie badań naukowych służących rozwojowi Młodych Naukowców, BS-M-03-002-15-D-03 Wibracyjna analiza struktury ciekłej wody Paulina Filipczak*, Marcin Kozanecki* *Katedra Fizyki Molekularnej, Politechnika Łódzka, Żeromskiego 116, 90-924 Łódź, [email protected]; Pomimo, że woda jest najbardziej rozpowszechnioną substancją na świecie, nadal nieznana jest jej dokładna struktura.1 Jest wiele modelów struktury ciekłej wody, m.in., modele o strukturze ciągłej (tetrahedralnej) oraz modele wody, jako mieszaniny stanów dyskretnych – klastrów. Przestrzenna sieć wiązań wodorowych w wodzie posiada cechy obydwu grup.2 Spektroskopia Ramana jest najczęściej używaną techniką badawczą do analizy struktury wody oraz międzycząsteczkowych oddziaływań w układach wodnych. Prosta i jasna interpretacja widma Ramana ciekłej wody oraz jego dekonwolucja są nadal obiektem dyskusji. S06P74 Z uzyskanych danych wynika, że tendencja ramnolipidu do adsorpcji na obu graniach faz jest porównywalna. W toku pracy porównano aktywność katalityczną nanocząstek bimetalicznych wytworzonych w wyniku bezprądowego osadzania, jak i struktur elektrochemicznie osadzonych na powierzchni polimeru. [1] A. Fedorczyk et al., Electrochim. Acta, 2014, 122, 267-274 POSTERY S06P75 Kinetics of the bubble collision at resting and vibrating water/air and water/solid interfaces Jan Zawała*, Kazimierz Małysa* *Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN, ul. Niezapominajek 8, 30-239 Kraków, [email protected]; The kinetics of collision and bouncing of an air bubble at water/air interface and surface of hydrophilic and hydrophobic solids immersed in distilled water was studied. We compared the bubble collision and bouncing courses on the stagnant (undisturbed) and vibrating, with a controlled frequency and amplitude, interfaces. It was found that the kinetics of the bubble collision and rupture is significantly different for undisturbed and for vibrated interface, where profound prolongation of the bubble lifetime was observed. S06P76 The results obtained prove that the bubble bouncing from various interfaces is determined by rates of two simultaneous processes: i) exchange between kinetic and surface energies of the system and ii) drainage of the liquid film separating the interacting interfaces. grant NCN nr 2013/09/D/ST4/03785 Metoda wyznaczania pozornych i cząstkowych objętości molowych wodnych roztworó w kwasó w fenolowych i ich soli sodowych. Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk*, Adam Bald* *Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź , [email protected]; W literaturze istnieje niewiele doniesień dotyczących fizykochemicznych właściwości roztworów fenolokwasów, szczególnie właściwości wolumetrycznych. Spowodowane jest to ich niską rozpuszczalnością w wodzie. Dzięki dobrej rozpuszczalności soli sodowych kwasów fenolowych w wodzie można prowadzić badania gęstości ich roztworów w szerokim zakresie stężeń i wyznaczać pozorne objętości molowe. Możliwe jest więc wyznaczenie wartości cząstkowych objętości molowych dla soli z wysoką dokładnością a następnie obliczenie wartości cząstkowych objętości molowych fenolokwasów w ich całkowicie zdysocjowanej postaci. S06P77 S06 Dzięki zastosowaniu zmodyfikowanego równania Redlicha – Mayera – Rosenfelda można również wyznaczyć wartości cząstkowych objętości molowych kwasów fenolowych w formie niezdysocjowanej. Właściwości katalityczne promowanych i niepromowanych potasem nanomateriałó w kobaltowo-niklowych z nośnikiem CeO2 w reformingu parowym etanolu Grzegorz Słowik*, Magdalena Greluk*, Bogna Banach*, Andrzej Machocki* *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Chemii , Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; Bimetaliczne katalizatory kobaltowo-niklowe z nośnikiem CeO2, promowane i niepromowane potasem, zsyntezowane zostały metodą dwuetapowej impregnacji. Przygotowane układy katalityczne poddano redukcji wodorem (aktywacji) bezpośrednio w reaktorze w temperaturze 400°C a następnie zastosowano w reformingu parowym etanolu, w mieszaninie reakcyjnej o stosunku 12 mol H2O/1 mol EtOH, do produkcji wodoru. Na podstawie badań wyznaczono selektywności, konwersję EtOH i H2O, wydajność do wodoru oraz wpływ promotora potasowego na właściwości katalityczne układów. Wszystkie badane katalizatory charakteryzowały się przede wszystkim wysoką selektywnością do dwóch najbardziej pożądanych produktów reakcji wodoru i dwutlenku węgla. Jednak, najbardziej aktywnymi i stabilnymi okazały się być układy niklowe. 295 S06 POSTERY S06P78 Mieszane układy tlenkowe Cu-Mg-Al w roli katalizatoró w procesu selektywnego utleniania amoniaku Sylwia Basąg*, Zofia Piwowarska*, Rafał Baran**, Teresa Grzybek**, Lucjan Chmielarz* *Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 31-007 Krakó w, [email protected]; **AGH, Wydział Energetyki i Paliw; Materiały hydrotalkitowe typu Cu0,05MgxAly o zróżnicowanym składzie matrycy magnezowo-glinowej uzyskano metodą współstrącania z roztworów soli azotanowych magnezu, glinu i miedzi w obecności NaOH przy pH=10. Zsyntezowane materiały poddano charakteryzacji z wykorzystaniem technik temperaturowo-programowanej redukcji (TPR) i desorpcji (TPD), wysokotemperaturowej dyfrakcji rentgenowskiej (HT-XRD) oraz termograwimetrii (TG-QMS). S06P79 Selektywne utlenianie NH3 w obecności mieszanych układó w tlenkowych Mn-Mg-Al uzyskanych na bazie materiałó w hydrotalkitowych Sylwia Basąg*, Andrzej Kowalczyk*, Zofia Piwowarska*, Andrzej Pazdur*, Lucjan Chmielarz* *Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 31-007 Krakó w, [email protected]; Układy tlenkowe Mn-Mg-Al otrzymano w wyniku kalcynacji materiałów hydrotalkitowych uzyskanych metodą współstrącania z roztworów wodnych soli azotanowych manganu, magnezu i glinu w obecności NaOH (pH=10). Zsyntezowane materiały hydrotalkitowe różniły się zawartością glinu i magnezu przy stałej molowej zawartości manganu (Mn5%MgxAly(OH)2CO3∙nH2O, gdzie: x=62, 67, 72 lub 77% mol., y=33, 28, 23 lub 18% mol). Skalcynowane materiały hydrotalkitowe poddano szczegółowej charakteryzacji fizykochemicznej obejmującej m.in. S06P80 badania strukturalne (XRD ), teksturalne (BET), badania formy, agregacji i redukowalności tlenków manganu (UV-vis-DRS, H2-TPR) oraz przebadano je w roli katalizatorów procesu selektywnego utleniania amoniaku do azotu w układzie mikroreaktora przepływowego. Ocena uszkodzeń indukowanych promieniowaniem UV w sekwencjach DNA modyfikowanych bromodeoksyurydyną Justyna Wiczk*, Kinga Westphal*, Janusz Rak* *Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; Wiele źródeł literaturowych potwierdza, że modyfikowane zasady nukleinowe mogą działać jako efektywne radiosensybilizatory. Wiadomo również, że typ i wydajność powstających uszkodzeń, które mogą decydować o śmierci komórki nowotworowej, zależy od zastosowanej halogenopochodnej oraz zasad nukleinowych znajdujących się w jej najbliższym otoczeniu. Przeprowadzone przez nas badania koncentrowały się na analizie uszkodzeń DNA znakowanego 5’-bromo-2’-deoksyurydyną wywołanych promieniowaniem UV. Do analizy uszkodzeń wykorzystaliśmy różne techniki analityczne. 296 Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie zmian zachodzących w materiale hydrotalkitowym podczas jego kalcynacji oraz na określenie wpływu składu chemicznego wyjściowych próbek na własności fizyko-chemiczne układów tlenkowych powstałych na drodze jego termicznego rozkładu. Wybrane próbki przebadano w roli katalizatorów procesu selektywnego utleniania amoniaku do azotu. Wysoka zgodność danych pochodzących z ilościowego PCR-u (qPCR) i denaturującego PAGE’a pozwoliły stwierdzić, iż ilościowy PCR może być wiarygodnym i czułym narzędziem badań specyficznych uszkodzeń DNA. Projekt finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach grantu 2012/05/B/ST5/00368 J.R. POSTERY S06P81 1-(2-Pyridyl)-pyrazolo[3,4-b]quinoline based compounds as fluorescent molecular sensors . Tomasz Uchacz*, Andrzej Danel**, Marek Mac*, Agnieszka Wojciechowska*, Adrian Oponowicz* *Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 30-060 Kraków, [email protected]; **Uniwersytet Rolniczy im. H.Kołłątaja, Instytut Chemii i Fizyki; Abstract presents the photophysical properties of 1-(2-pyridyl)-3-(2-hydroxyphenyl)pyrazolo[3,4-b]quinoline (PirOH) and its methoxy derivative (PirOCH3) as well as the optical response to the presence of metal cations (in acetonitrile). Methoxy derivative is a fluorescent sensor responsive to the presence of calcium, zinc and cadmium. The yielded complexes are characterized by a red-shifted fluorescence band and fluorescent enhancement in the presence of calcium (partial quenching in the case of Zn2+, Cd2+). PirOH sensor is selective and sensitive to the lithium cation. It is manifested by a 16-fold enhancement of fluorescence intensity. S06P82 Divalent cations of zinc, barium interact with the dye but only 4-fold enhancement of fluorescence intensity was observed. This work was financed by the basic funding of the Jagiellonian University (WFPH). Radioliza roztworów wodnych trinukleotydów znakowanych jodopochodnymi zasad azotowych Kinga Westphal*, Justyna Wiczk*, Justyna Łąkowska*, Janusz Rak*, Konrad Skotnicki**, Krzysztof Bobrowski** *Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected]; **Instytut Chemii i Techniki Ją drowej, Warszawa; Aby zmniejszyć negatywny wpływ radioterapii, poszukuje się nowych sensybilizatorów, dzięki którym możliwe będzie zmniejszenie dawki terapeutycznej promieniowania jonizującego. W eksperymentach przeprowadzonych w ramach niniejszego projektu roztwory trinukleotydów znakowanych jodopochodnymi zasad azotowych, 5-jodouracylem i 5-jodocytozyną, zostały poddane działaniu promieniowania gamma. Z kolei na trinukleotydy natywne, działano nukleazą mikrokolaną i nukleazą P1, w celu wygenerowania wzorców umożliwiających rozróżnienie produktów pękania łańcucha od strony 5’lub 3’. S06P83 S06 Uzyskane wyniki wskazują, iż po wcieleniu do DNA, jodopochodne zasad azotowych uczulają ten biopolimer na promieniowanie jonizujące, co czyni je interesującymi obiektami dalszych badań na żywych komórkach. Projekt finansowany przez Narodowe Centrum Nauki, w ramach grantu nr 2012/05/B/ST5/00368 (J.R.) Badanie chemicznych właściwości powierzchni katalizatorów i adsorbentów techniką Odwróconej Chromatografii Gazowej Piotr Woszczyński* *Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej "Blachownia", ul. Energetyków 9, 47-225 Kędzierzyn-Koźle, [email protected]; Opracowano metodę pomiarową opartą o technikę Odwróconej Chromatografii Gazowej. Polega ona na poddaniu procesowi chromatograficznemu sondy adsorbatu na kolumnie wypełnionej badanym adsorbentem – katalizatorem. Otrzymany chromatogram jest następnie matematycznie obrabiany, w celu uzyskania widma energetycznego badanego układu. Po dekonwolucji widma, otrzymuje się pasma energetyczne - centra aktywne, o określonych wartościach energii i intensywności. Metodą tą przebadano próbki modyfikowanego klinoptylolitu. Udało się określić wpływ modyfikatorów (kwas siarkowy, kwas solny i Na2EDTA) na powierzchnię zeolitu. Posiłkując się dodatkowymi danymi otrzymanymi z analizy pierwiastkowej (XRF) można stwierdzić że jony SO4-2 (lub HSO4-) mają wpływ na właściwości zasadowe powierzchni klinoptylolitu [1] H. Balard, Langmuir, 1997, 13, 1260 [2] H. Balard et al., Langmuir, 1997, 13, 1251 [3] H. Balard et al., J. Chromatogr. A , 2008, 173, 1198 297 S06 POSTERY S06P84 5-Thiocyanato-2’-deoxyuridine as a potential radiosensitizer: ESR, steady-state radiolysis, and DFT Studies M. Zdrowowicz*, L. Chomicz*, M. Żyndul*, P. Wityk*, J. Rak*, T.J. Wiegand**, C.G. Hanson**, A. Adhikary**, M.D. Sevilla** *Faculty of Chemistry, University of Gdańsk, Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, Poland, [email protected]; **Department of Chemistry, Oakland University, Rochester; Modified pyrimidine nucleosides seem to be especially well-suited for radiation-induced cell killing because of their specific features. Most uniquely, these modified nucleosides are sometimes able to substitute for the corresponding native nucleosides in DNA without affecting its structure and function. Thus, the lethal effects are produced mainly as a result of interaction between radiation and nucleoside analogs incorporated into DNA. One of the most promising derivative of this type is 5-thiocyanato-2’-deoxyuridine (SCNdU). A combination of theoretical studies with negative ion photoelectron spectroscopy experiments demonstrated that the compound possess properties required for efficient radiosensitizers1. Here, we study the degradation of SCNdU induced by radiation-induced excess electron attachment using low-temperature ESR, steady-state radiolysis at ambient temperature, and molecular modeling at the DFT level2. Our results show the electron attachment induced formation of two highly cytotoxic radicals: dU-S• and dU• and consequently two stable degradation products: dU-S-S-dU dimer and 2’-deoxyuridine. [1] L. Chomicz et al., J. Phys. Chem. Lett., 2013, 4, 2853 [2] M. Zdrowowicz et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2015, 17, 16907 (NCN), Grant No. 2012/07/N/ST5/01877 (MZ), the National Institutes of Health, Grant No. RO1CA045424 (MDS) S06P85 Influence of metronidazole on DNA damage induced by ionizing radiation. Is metronidazole a radiosensitizer or a radioprotector? K. Butowska*, M. Zdrowowicz*, P. Wityk*, M. Żyndul*, K. Skotnicki**, K. Bobrowski**, J. Rak* *Faculty of Chemistry, University of Gdańsk; , Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, Poland, [email protected]; **Institute of Nuclear Chemistry and Technology in Warsaw; Oxygen has long been known to enhance the sensitivity of cells to be killed by ionizing radiation (ir).1 In the absence of oxygen (hypoxia), cells can be sensitized to ir by oxygen-mimetics. One of the best known group of such compounds are nitroimidazoles.2 An interesting representative of this type of sensitizers is metronidazole, however the mode of its action is not clear. Indeed, some experimental data show its radiosensitizing properties and preferential cytotoxicity toward hypoxic cells but the other ones demonstrate that this compound does not increase radiation-induced DNA damage and may even possess radio-protective properties.3 In attempts to clarify the action mechanism of metronidazole under aerobic and anaerobic conditions, γ -irradiations of oligonucleotide solutions containing metronidazole were performed. The irradiation effects were analyzed by means of denaturing electrophoresis or/and enzymatic digestion coupled to HPLC analysis. Our results show that metronidazole can provide significant radioprotection or radiosensitization to DNA, depending on its concentration. [1] E.A. Wright et al., Acta Radiologica, 1957, 48, 26-32 [2] J.C. Asquith et al., Radiat. Res., 1974, 60, 108-118 [3] P.J. Boon et al., Chem. Soc., 1985, 2, 1057-1061 This work was supported by grant for Young Scientists 2015 from University Gdansk (BMN w 538-8725-B744-15) Nagła denaturacja natywnego lizozymu przez anionofmelitynowy milimolarnych stężeniach S06P86 Grzegorz Ścibisz*, Wojciech Dzwolak* *Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, Ludwika Pasteura 1, 02-093 Warszawa, [email protected]; Badano układ lizozym z białka jaja kurzego (HEWL) – kwas melitynowy (MAc) pod względem tworzonych przez nie struktur w zależności od pH. Rozpoznano także, do tej pory nieznane, działanie denaturujące anionu melitynowego na białka.W temperaturze pokojowej MAc tworzy z HEWL, w szerokim zakresie pH, nierozpuszczalne, stabilne kompleksy. Jednak w wyższej temperaturze (>50°C) następuje przemiana konformacyjna białka i strukturalna kompleksów. W do tej pory w przeważającej mierze α-helikalnym białku pojawia się antyrównoległa β-kartka, charakterystyczna dla zagregowanych białek. 298 Przemiana ta następuje także w nieobecności MAc, jednak wtedy jest kilkaset razy wolniejsza (z kilku dni została przyśpieszona do kilku minut). Z kolei morfologia kompleksów zmienia się na bardziej uporządkowaną. [1] Shuguang Zhang, Biotechnology Advances, 2002, 20, 321-339 [2] Felix B Sheinerman et al., Current Opinion in Structural Biology, 2000, 10, 153-159 Badania były finansowane w ramach projektu 501/64-BST-169709. POSTERY S06P87 S06 Wpływ stężenia par woda-etanol na wydajność procesu reformingu parowego etanolu na katalizatorach K-CoZnAl i PtK-CoZnAl. Bogna Banach*, Magdalena Greluk**, Grzegorz Słowik**, Andrzej Machocki** *Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin, [email protected]; **Plac Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin; Katalizatory z aktywną fazą kobaltową uzyskane zostały metodą współstrącania a następnie zaimpregnowane z wodnych roztworów soli potasu i platyny. Katalizatory charakteryzowały się powierzchnią właściwą BET=23m2/g i zawierały ~26 % wag. kobaltu. Zastosowanie platyny zwiększyło powierzchnię aktywną kobaltu z 1,3 do 5,7 m2/gcat. oraz zwiększyło jego dyspersję. Reforming parowy etanolu prowadzono w temperaturze 420ºC dla mieszanek woda:etanol o stosunkach molowych 12:1, 15:1 i 21:1. Dodatek platyny pozwolił na ograniczenie procesu zawęglania katalizatorów w przepływie mieszanki reakcyjnej H2O:EtOH 15:1. Proces reformingu zachodził selektywnie (do H2, CO2, CH4, CO), z pełnym przereagowaniem etanolu jedynie w przypadku katalizatora PtK-CoZnAl w przepływie mieszanki H2O:EtOH 21:1 Badania prowadzone w ramach projektu ACENET ERA-NET (numer ACE.07.009). 299