S06 Chemia fizyczna i kataliza

Transkrypt

S06 Chemia fizyczna i kataliza
S06
Chemia fizyczna
i kataliza
S06
WYKŁADY SEKCYJNE
Hierarchical hybrids of 1D ZnO nanorods on 2D graphene and 1D polypropylene fibers: low
temperature synthesis and enhanced photocatalytic performance
S06WS01 Juan Carlos Colmenares*, Yi-Jun Xu**
*Instytut Chemii Fizycznej PAN, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa, [email protected];
**College of Chemistry, Fuzhou University, China
A low-temperature heteroepitaxial growth strategy is
reported for planting CdS sensitized 1D ZnO nanorod
arrays on the 2D graphene (GR) sheet to obtain the
ternary hierarchical nanostructures, during which
graphene oxide (GO) as the precursor of GR acts as a
flexible substrate for the formation of ZnO nanorod arrays
and their use in photoselective reduction of nitro aromatics
[1,2]. Additionally, modern composite filter materials are
obtained via modification of commercially available
polypropylene (PP) fibers (1D) with particles of nanorods
ZnO with high aspect ratio through a process consisting
of coupling a radio frequency plasma treatment in oxygen
and low temperature hydrothermal growth of ZnO rods
(1D)[3].
These materials (ZnO/PP,1D-1D) are activite/stable in water
detoxification.
[1] Siqi Liu et al., Chemical Society Reviews (DOI:
10.1039/c4cs00408f) , 2015
[2] Chuang Han et al., Advanced Functional Materials, 2015, 25,
221– 229
[3] Juan C. Colmenares et al., Applied Catalysis B: Environmental,
2015, 170, 273– 282
This work was supported by the research fundings of Prof.
Colmenares and Prof. Xu groups.
Właś ciwoś ci cieczy jonowych
Juliusz Pernak*
S06WS02
*Politechnika Poznańska, WydziałTechnologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań,
[email protected];
Ciecze jonowe (ILs) to obiekt badań wielu ośrodków
naukowych i przemysłowych. Pierwsza nasza praca
dotycząca ILs ukazała się w 2001 r. Do dziś pracujemy w
tym obszarze, przechodząc od pierwszej, przez drugą, do
trzeciej generacji ILs. Podczas wykładu zostaną omówione
właściwości fizykochemiczne ILs, takie jak gęstość,
lepkość, współczynnik załamania światła, rozpuszczalność
i stabilność termiczna. Oddzielną częścią wykładu będzie
problematyka
aktywności
powierzchniowej
oraz
biologicznej. Ponadto zostaną zaprezentowane badania
dotyczące rozpuszczalności celulozy oraz reakcji
katalitycznych w ILs.
Projektowanie, synteza i badania ILs są intelektualnym
wyzwaniem
prowadzącym
do
sukcesu.
Prawdopodobieństwo założonego sukcesu jest tym większe,
im lepiej poznamy właściwości cieczy jonowych.
Półprzewodniki organiczne z zapomnianych barwników: synteza, właściwoś ci spektroskopowe,
elektrochemiczne, strukturalne i elektronowe
S06WS03 Adam Proń*, Kamil Kotwica*, Piotr Bujak*, Małgorzata Zagórska*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemii, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected];
Poprzez funkcjonalizację zapomnianych barwników z
grupy
alizaryny
otrzymaliśmy
nową
rodzinę
półprzewodników organicznych, przetwarzalnych z
roztworu - tetraalkoksydinafto[2,3-a:2’,3’-h]fenazyny (1).
Związki te można w prosty sposób otrzymać np. z
indantronu poprzez redukcję grupy karbonylowej i
wprowadzenie
solubilizujących
podstawników
alkoksylowych. Zbadano strukturę krystaliczną tych
związków oraz strukturę ich monowarstw na graficie
HOPG metodą skaningowej mikroskopii tunelowej (STM),
wykazując jej ścisłą zależność od długości podstawnika.
260
Otrzymane związki wykazują również ciekawe właściwości
elektrochemiczne i elektrochromowe, a także są bardzo
dobrymi foto- i elektroluminoforami, co wykazano
konstrując testowe diody elektroluminescencyjne (2).
[1] Kamil Kotwica i wsp., Chem. Commun., 2014, 50, 11543-11546
[2] Kamil Kotwica i wsp., J. Phys. Chem. C, 2015
Przedstawione badania były finansowane w ramach projektu
TEAM/2011 - 8/6 Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
WYKŁADY SEKCYJNE
S06
Od polarnych molekuł wiążących nadmiarowy elektron do silnych akceptorów gęstości
elektronowej
S06WS04 Piotr Skurski*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
H3NNH oraz H3PPH, czyli asymetryczne izomery
(tautomery) hydrazyny (H2NNH2) oraz difosfiny
(H2PPH2), stanowią przykłady polarnych molekuł
zdolnych do związania nadmiarowego elektronu
potencjałem dipola. W kontekście obserwacji, że
odpowiednie izomery symetryczne (H2NNH2 i H2PPH2)
nie tworzą stabilnych stanów anionowych, zdolność do
tworzenia anionów związanych dipolowo może być
traktowana jako cecha umożliwiająca identyfikację bądź
selekcję wskazanych tautomerów. Na przykładzie ww.
układów omówione zostaną najważniejsze właściwości
anionów
związanych
dipolowo,
ze
szczególnym
uwzględnieniem oddziaływań odpowiedzialnych za ich
stabilność. Ponadto, na przykładzie wybranych molekuł o
nietypowej stechiometrii, omówione zostaną właściwości
najsilniej związanych anionów molekularnych.
Badania były finansowane z grantu DS 530-8376-D499-15.
Aktywnosc katalityczna srebra(II) w procesie elektroulteniania trwałych zanieczyszczeń
organicznych.
S06WS05
Piotr Połczyński *, Rafał Jurczakowski*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, CNBCh, ul. Ż wirki i Wigury 101, 02-089 Warszawa,
[email protected];
Wysoko toksyczne oraz bierne chemicznie substancje tzw.
trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO) są bardzo
trudne do neutralizacji. Spalanie tych związków prowadzi
do powstawania toksycznych dioksyn i furanów. TZO
mogą być natomiast całkowicie utlenione w procesie
mediacyjnej
katalizy
elektrochemicznej.
W
dotychczasowych badaniach wykazaliśmy, że potencjał
formalny układu Ag(II)/Ag(I) może osiągnąć nawet do 2,9
V vs. NHE, co czyni ten układ najsilniejszym znanym
utleniaczem nie zawierającym fluoru.
Aktywność tego nowego mediacyjnego katalizatora w
procesie
elektrochemicznego
utleniania
trwałych
zanieczyszczeń
organicznych
(TZO),
takich
jak
chlorobenzeny
została
potwierdzona
metodami
elektrochemicznymi. Kinetyka procesów zbadana została
metodą elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej.
Nowe nanotlenkowe katalizatory do ochrony środowiska
Dominik Wierzbicki*, Monika Motak*, Radosław Dębek*, Rafał Baran*, Teresa Grzybek*, Bogdan
S06WS06 Samojeden*
*AGH im. Stanisława Staszic w Krakowie, Wydział Energetyki i Paliw, aleje Adama Mickiewicza 30,
30-059 Krakó w, [email protected];
Celem pracy było badanie nowych katalizatorów na bazie
hydrotalkitów do usuwania tlenków azotu z gazów
odlotowych. Preparowano katalizatory Mn-Co-Cu/HT.
Otrzymane materiały charakteryzowano metodami:
dyfrakcji promieni rentgenowskich XRD (badania w
temperaturze pokojowej oraz w funkcji temperatury od 25
do 900°C; określenie struktury i wielkości krystalitów),
spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni FTIR oraz
niskotemperaturowej sorpcji azotu. Wszystkie badane
katalizatory wykazywały wysoką aktywność katalityczną
w zakresie niskich temperatur (≤250°C).
Wprowadzenie kobaltu i/lub miedzi do struktury
hydrotalkitu przesuwa okno temperaturowe reakcji SCR do
niższych temperatur, zwiększa aktywność i zmienia
selektywność w stopniu zależnym do ilości wprowadzonego
manganu.
Prace statutowe grant AGH nr. 11.11.210.213
261
S06
WYKŁADY SEKCYJNE
Nowe spojrzenie na efekt podstawnikowy
Tadeusz Marek Krygowski*, Halina Szatyłowicz**
S06WS07
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa, [email protected];
**Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny
Klasyczny obraz efektu podstawnikowego to opis wpływu
podstawnika X przez układ transmitujący R na grupę
funkcyjną Y, na której obserwujemy reakcję chemiczną lub
proces fizyczny. Ilościowo efekt ten opisują stałe
podstawnikowe Hammetta, σ [1]. Jednak wartości tych
stałych zależą od natury Y i dlatego znanych jest wiele skal
stałych podstawnikowych [2]. Można przyjąć, że jest to
odwrotny
efekt
podstawnikowy
–
właściwości
podstawnika X zależą od rodzaju grupy funkcyjnej Y
będącej miejscem reakcji.
Zastosowanie modelu "charge of the substituent active
region" (w skrócie cSAR) [3] pozwala pokazać jak zmienia
się ilościowo charakterystyka podstawnika X w zależności
od rodzaju grupy funkcyjnej Y, a także od rodzaju układu
transmitującego R lub miejsca podstawienia.
[1] N. Sadlej-Sosnowska, Chem. Phys. Lett., 2007, 447, 192-196
[2] C. Hansch et al., Chem. Rev., 1991, 91, 165-195
[3] L.P. Hammett, Physical Organic Chemistry, McGraw-Hill, New
York, 1940
Przedstawione badania były finansowane w ramach grantu NCN
nr UMO-2013/11/B/ST4/00531
Is electronegativity a useful descriptor for the pseudo-alkali metal NH4 and H3O?
Maciej Gutowski
S06WS08
Institute of Chemical Sciences,School of Engineering&Physical Sciences, Heriot-Watt University,
Edinburgh EH14 4AS, United Kingdom, [email protected];
Molecular ions in the form of “pseudo-atoms” are common
structural motifs, with properties that are transferrable
between different compounds. We have determined one
such property – the electronegativity – for the
“pseudo-alkali metal” ammonium (NH4) and hydronium
(H3O), and evaluated its reliability as a descriptor versus
the electronegativities of the alkali metals. The computed
properties of ammonium’s binary complexes with astatine
and of selected borohydrides confirm the similarity of NH4
to the alkali metal atoms, although the electronegativity of
NH4 is relatively large in comparison to its cationic radius.
262
We have paid particular attention to these molecular
properties of ammonium and hydronium that can cause
deviations from the behavior expected of a conceptual “true
alkali metal” with this electronegativity. Electronegativity
surfaces were calculated for H3O and NH4 to illustrate the
geometry dependence of electronegativity for these
chemical species.
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS01
Zastosowanie cieczy jonowych do ekstrakcji butanolu z roztworów wodnych
Urszula Domańska-Żelazna*, Michał Wlazło*, Andrzej Marciniak*, Marek Królikowski*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa, [email protected];
Problem ekstrakcji butanolu z roztworów wodnych
pojawia sie podczas produkcji biobutanolu w procesie
fermentacji [1]. Ze względu na potencjalne zastosowanie
butanolu jako biopaliwa, poszukiwane są nowe,
ekonomiczne metody jego oczyszczania [2],[3]. Jedną z
proponowanych technik jest ekstrakcja butanolu z wody za
pomocą cieczy jonowych, rozpuszczalników o niezwykłych
zdolnościach solwatacyjnych. Niniejsza praca obejmuje
wyniki
badań
współczynników
aktywności
w
rozcieńczeniu nieskończenie wielkim dla cieczy jonowych
w układach z rozpuszczalnikami organicznymi i wodą oraz
równowagi fazowe w układach trójskładnikowych (woda +
butanol + ciecz jonowa).
S06KS02
Na
podstawie
otrzymanych
wyników
policzono
współczynniki selektywności i wydajności dla układu
woda/butanol i porównano z danymi literaturowymi.
[1] P. S. Nigam et al., Prog.Energy Combust. Sci. , 2011, 37, 52-68
[2] C. Jin et al., Renewable Sustainable Energy Rev. , 2011, 15,
4080-4106
[3] H. Zhou et al., Sep. Purif. Technol., 2011, 79, 375-384
Praca sfinansowana przez Narodowe Centrum Nauki na podstawie
decyzji numer DEC-2013/09//N/ST4/0093.
Słabokoordynujące aniony imidazolowe do zastosowań w elektrolitach i cieczach jonowych
Leszek Niedzicki*, Ewelina Karpierz*, Anna Bitner*, Tomasz Trzeciak*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected];
Komercyjnie dostępne słabokoordynujące aniony do cieczy
jonowych i elektrolitów są znane ze swych wad zwłaszcza najpopularniejszy z nich, PF6-. Istnieje więc
wyraźne zapotrzebowanie na nowe aniony. Nasz pomysł
polega na użyciu struktur organicznych, co minimalizuje
polaryzację wiązań, usunięciu tlenu i wodoru ze składu
tego typu anionów, przy jednoczesnym ograniczeniu (lub
wyeliminowaniu) atomów fluorowców. Efektem jest
rodzina
nowych
związków
heterocyklicznych
zawierających grupy wyciągające elektrony.
S06KS03
S06
Związkiem, który dotąd odniósł największy sukces z tej
rodziny, jest sól LiTDI [1], anion której, tak jak i
pozostałych soli, może być użyty w cieczach jonowych [2].
Same sole mogą być użyte jako elektrolity (lub dodatki
funkcjonalne do nich) do ogniw litowo-jonowych [1,3].
[1] L. Niedzicki et al., Electrochim. Acta, 2010, 55, 1450-1454
[2] L. Niedzicki et al., Phys. Chem. Chem. Phys. , 2014, 16,
11417-11425
[3] D.W. McOwen et al., 224th ECS Meeting Abstracts, 2013, #1182
Wpływ preparatyki katalizatorów SBA-15/TiO2 na ich właściwości fizykochemiczne i
aktywność w procesach fotoutleniania
Tomasz Olejnik*, Sylwia Pasieczna-Patkowska*, Janusz Ryczkowski*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Ul. Pl. M. Curie-Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin,
[email protected];
TiO2 jest jednym z najbardziej obiecujących
fotokatalitycznych półprzewodników stosowanych do
oczyszczania ścieków ze względu na jego trwałość w
trudnych warunkach, dostępność handlową i doskonałe
właściwości półprzewodnikowe. Główną wadą TiO2 jest
stosunkowo niska powierzchnia właściwa, a zatem niska
aktywność fotokatalityczna. W celu poprawy tych
właściwości i zwiększenia ilości miejsc aktywnych
adsorbuje się TiO2 na nośnikach stałych. W swoich
badaniach sprawdziliśmy wpływ preparatyki katalizatorów
SBA-15/TiO2 na ich właściwości fizykochemiczne i
aktywność w procesach fotoutleniania.
Serię próbek o różnej zawartości Ti na powierzchni
krzemionki poddano charakterystyce za pomocą
spektroskopii w podczerwieni z detekcją fotoakustyczną,
dyfrakcji rentgenowskiej oraz adsorpcji/desorpcji N2.
263
S06
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS04
Synteza i badanie właściwości bimetalicznych katalizatoró w reformingu parowego metanolu
Justyna Pawlonka*, Witold Zawadzki*, Grzegorz Słowik*, Wojciech Gac*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Rozwój alternatywnych źródeł energii, w tym ogniw Celem badań było określenie wpływy warunków syntezy
paliwowych, spowodował wzrost zainteresowania palladowo-cynkowych na właściwości powierzchniowe i
procesem reformingu parowego metanolu. Bardzo dobre strukturalne katalizatorów.
właściwości w tej reakcji wykazują bimetaliczne
katalizatory palladowo-cynkowe. Dużym problemem
okazuje się synteza katalizatorów bimetalicznych o
kontrolowanej wielkości krystalitów i dużej dyspersji. Na
podstawie dotychczasowych badań można sądzić, że
zastosowanie metody mikroemulsyjnej oraz dobór
odpowiednich warunków syntezy i aktywacji w metodzie
współstrącania umożliwia uzyskanie katalizatorów o
poszukiwanych właściwościach.
S06KS05
Synthesis and characterization of CNT supported Ni, CeZrO2 and Ni-CeZrO2 catalysts for H2O
dissociation and CO oxidation
Agata Łamacz*, Barbara Liszka*, Joaquin Silvestre-Albero**, Mirosława Pawlyta***, Krzysztof Matus***,
Izabela Janowska****
*Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34, 41-819 Zabrze,
[email protected]; **University of Alicante, Inorganic Chemistry Department; ***Politechnika
Śląska, Wydział Mechaniczny Technologiczny; ****Universite de Starsbourg, ICPEES
The work deals with synthesis and characterization of
CNT based metal catalysts for their application in Research was financed by the French Embassy in the frame of
reactions of CO oxidation and H2 production. The catalyst scientific research stay scholarship (SSHN-2014).
were obtained using various methods and then
characterized in order to determine metal (or metal oxide)
dispersion over the CNT support. Moreover, the activity of
as prepared catalysts was studied in selected reactions.
Results of complex characterization and catalytic tests
indicated a great impact of synthesis method on the
composition, morphology, structural properties and
catalytic activity of obtained catalysts.
S06KS06
Wysokociśnieniowe badania właściwości termodynamicznych fazy ciekłej – znaczenie i
zastosowania
Marzena Dzida*
*Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected];
Znajomość zachowania się fazy ciekłej poddanej działaniu Wiedza ta pozwala również znajdować nowe zastosowania
ciśnienia ma znaczenie w wielu dziedzinach nauki i związków chemicznych.
technologii. Badania właściwości termodynamicznych
pozwalają określić jak ciśnienie zmienia oddziaływania
międzycząsteczkowe oraz strukturę cieczy. Dane te
pozwalają na weryfikację modeli tworzonych dla opisania
właściwości fazy ciekłej, umożliwiających wyjaśnienie
zachowania cieczy w obszarze wysokiego ciśnienia.
Właściwości termodynamiczne fazy ciekłej są istotne w
biochemii, geologii, hydrologii, jak i technologii
chemicznej, przemyśle samochodowym, paliwowym,
spożywczym, farmakologii.
264
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS07
Nanostrukturalne filmy polielektrolitowe jako funkcjonalne powłoki
Tomasz Kruk*, Krzysztof Szczepanowicz*, Piotr Warszyński*
*Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. J. Habera PAN, Niezapominajek 8, 30-239 Kraków,
[email protected];
Jedną z najbardziej obiecujących metod tworzenia
ultracienkich powłok o kontrolowanych właściwościach
czy funkcjach jest metoda „Layer-by-Layer” (LbL) czyli
sekwencyjna adsorpcja naładowanych nanoobiektów na
granicy faz ciało stałe-roztwór. Celem pracy było
opracowanie podstaw naukowych funkcjonalizacji
cienkich filmów polimerowych wytwarzanych metodą LbL
poprzez inkorporacje w ich strukturę nanocząstek,
pegylowanych polielektrolitów, tlenku grafenu oraz
grafenu. Filmy takie mogą znaleźć zastosowanie jako
powłoki o różnych właściwościach i funkcjach np.
S06KS08
powłoki nano- i mikrokapsułek, powłoki antybakteryjne,
antygrzybiczne czy zapobiegające tworzeniu biofilmów oraz
jako warstwy przewodzące stanowiące podstawy dla
elektroaktywnych sensorów wykorzystywanych do detekcji
m.in. nadtlenku wodoru.
Praca finansowana z grantu NCN, PRELUDIUM 4, Numer:
UMO-2012/07/N/ST5/00173.
Procesy elektrokatalityczne na elektrodach modyfikowanych warstwami hybrydowymi
zawierającymi nanocząstki złota
Magdalena Blicharska*, Sylwia Żołądek*, Anna Dobrzeniecka*, Jadwiga Stroka*, Paweł Kulesza*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa,
[email protected];
Naszym zadaniem jest opracowanie nowych, aktywnych
katalitycznie oraz stabilnych materiałów elektrodowych
bazujących na nanocząstkach złota jak również określenie
wpływu parametrów charakteryzujących nanostruktury
(rozmiar, kształt, otoczka stabilizacyjna) na procesy
katalitycznego utleniania glukozy, redukcji tlenu oraz
rozkładu nadtlenku wodoru. Do wytworzenia materiałów
elektrodowych wykorzystywać będziemy dodatkowo różne
materiały węglowe co zapewni porowatą strukturę
otrzymanego katalizatora umożliwiającą wymianę
substratów pomiędzy elektrodą a roztworem elektrolitu.
S06KS09
S06
Przeprowadzimy również modyfikację wykorzystywanych
materiałów węglowych w celu wytworzenia na ich
powierzchni miejsc aktywnych o podwyższonej gęstości
elektronowej oraz wbudowując w ich strukturę różne
heteroatomy.
Tris(2,6-dizopropylofenoksy)silanotiolany trietyloaminy i pirydyny - analiza
rentgenostrukturalna, spektroskopowa i teoretyczna
Agnieszka Mielcarek*, Anna Dołęga*, Katarzyna Kazimierczuk*
*Politechnika Gdańska, WydziałChemiczny, ul. Narurowicza 11/12, 80-233 Gdańsk,
[email protected];
Badano
właściwości
wiązań
SH---N
dla tris(2,6-dizopropylofenoksy)silanotiolu i różnych donorów
pary elektronowej: trietyloaminy TDST-TEA i pirydyny
TDST-Py. Analizę strukturalną podobnych układów:
tri(tert-butoksy)silanotiol (TBST) - amina drugorzędowa
oraz TBST - imidazol przeprowadzono wcześniej [1,2].
Podobnie jak w przypadku układów z TBST, w układach z
TDST zaobserwowano przeniesienie protonu z grupy
tiolanowej na atom azotu.
Analizę przeprowadzono na podstawie porównania struktur
rentgenograficznych (wielkość komórki elementarnej,
upakowanie w krysztale, odległości międzyatomowe
S---H---N), widm w podczerwieni i wyników obliczeń DFT
dla badanych soli.
[1] K. Baranowska et al., New J. Chem. , 2012, 36, 1574-1582
[2] K. Baranowska et al., Polyhedron, 2006, 25, 1555-1560
Praca finansowana przez Narodowe Centrum Nauki, grant OPUS
Nr 2013/09/B/ST5/03479
265
S06
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS10
MECHANIZM REAKCJI CHEMILUMINESCENCJI PODSTAWIONYCH W POZYCJI 9
KATIONÓ W 10-METYLOAKRYDYNIOWYCH
Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Interesującym zjawiskiem jest chemiluminescencja [1],
która występuje w efekcie powrotu elektronu ze stanu
elektronowo wzbudzonego do stanu podstawowego,
któremu towarzyszy uwalnianie energii w postaci światła.
Proces ten odgrywa znaczącą rolę w diagnostyce
medycznej, gdzie wykorzystywane są głównie znaczniki
chemiluminescencyjne [2]. Powszechność zastosowań tych
ostatnich sprawia, że są one intensywnie badane pod
kątem budowy, posiadanych cech. Istotne dla zastosowań
jest, aby produkty reakcji wydajnie przekształcały się w
elektronowo
wzbudzone
cząsteczki
emitujące
promieniowanie – umożliwiając chemiluminometryczne
określanie stężenia badanej substancji [3].
S06KS11
W celu usuwania niepożądanych substancji często stosuje
się metody adsorpcyjne z wykorzystaniem węgla
aktywnego, o efektywności zależnej od właściwości
adsorbentu i adsorbatu, środowiska prowadzenia procesu
(pH), temperatury oraz występowania ko-adsorbatów. W
niniejszej pracy badano wpływ obecności ko-adsorbatów na
adsorpcję wybranych farmaceutyków.
Właś ciwoś ci dielektryczne mieszanin woda + alkoksyetanole. Nowe podejście do analizy
wielkoś ci nadmiarowych.
Marta Stańczyk*, Ilona Trzcińska*, Dorota Chęcińska-Majak*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódźki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź,
[email protected];
2-alkoksyetanole nazywane cellosolwami to związki o
wzorze ogólnym RO(CH2)2OH zawierające grupy
hydroksylowe i eterowe atomy tlenu. Wykonano pomiary
względnej
przenikalności
elektrycznej
mieszanin
2-alkoksyetanol-woda
(tj.
2-metoksyetanol-woda,
2-etoksyetanol-woda,
2-propoksyetanol-woda
i
2-butoksyetanol-woda) w pełnym zakresie składów w
zakresie temperatur 283,15K-333,15K. Wyznaczone
wartości względnej przenikalności elektrycznej pozwoliły
na obliczenie wiarygodnych wartości ich współczynników
temperaturowych.
Wyznaczono
również
wartości
nadmiarów względnej przenikalności elektrycznej i
współczynników Kirkwooda.
266
[1] A. Roda et al., Fresenius J. Anal. Chem., 2000, 366, 752-759
[2] G. Zomer et al., Anal. Chim. Acta, 1989, 227, 11-19
[3] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072-1085
Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum
Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419.
BADANIE ADSORPCJI WYBRANYCH FARMACEUTYKÓW W UKŁADACH
WIELOSKŁADNIKOWYCH
Małgorzata Sęczkowska*, Adam Wojciech Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Aktualne dane mówią o wzroście konsumpcji oraz
produkcji leków i środków farmaceutycznych. Tak
intensywny
rozwój
przemysłu
farmaceutycznego
spowodował występowanie stałego i rosnącego stężenia
preparatów farmaceutycznych w wodach i ściekach
przemysłowych oraz komunalnych. To z kolei skłoniło
naukowców do podjęcia badań nad podwyższeniem
efektywności oczyszczania wód i ścieków ze szczególnym
uwzględnieniem farmaceutyków.
S06KS12
Z tego względu ważne jest poznanie mechanizmu
chemiluminescencji związków znajdujących zastosowanie
jako wydajne chemiluminogeny.
Prawidłowo obliczone wartości nadmiarowe tych
parametrów diametralnie róż nią się od wartości ich
odchyleń od liniowości, ponadto znacznie lepiej róż nicują
badane układy.
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS13
S06
Ciecze jonowe jako związki amfifilowe
Katarzyna Materna*
*Politechnika Poznańska, WydziałTechnologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań,
[email protected];
Ciecze jonowe (ILs) wykazują w większości przypadków Celem pracy było określenie właściwości powierzchniowych
aktywność powierzchniową porównywalną, a niekiedy wybranych ILs i sprawdzenie możliwości zastosowania tych
przewyższającą
powszechnie
stosowane
związki związków do wydzielania fenoli z roztworów wodnych.
powierzchniowo czynne. W roztworach wodnych ILs
tworzą różnego typu agregaty, o strukturze uzależnionej
od rodzaju kationu, anionu czy stężenia. Obserwuje się
wysoką
skuteczność
obniżania
napięcia
powierzchniowego. ILs z powodzeniem mogą być
zastosowane
m.in.
w
preparatach
myjąco-dezynfekujących. Tworzenie agregatów przez ILs
może zostać również wykorzystane w alternatywnych do
klasycznej ekstrakcji procesach rozdziału, takich jak
separacja w wodnych układach dwufazowych.
S06KS14
Wolumetryczne i akustyczne badania mieszanin wody z glikolem di-, tri- i tetraetylenowym w
szerokim zakresie temperatur.
Krzysztof Klimaszewski*, Adam Bald*, Ewa Stronka-Lewkowska*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Precyzyjne pomiary gęstości i prędkości rozchodzenia się
dźwięków są jednymi z metod pozwalających na
wyznaczenie parametrów związanych ze strukturą
mieszanych rozpuszczalników. Przedstawiono wyniki
densymetrycznych i akustycznych badań mieszanin wody
z glikolem dietylenowym, glikolem trietylenowym oraz
glikolem tetraetylenowym w pełnym zakresie składów w
temperaturach 278,15 - 333,15K. Analizę wyników
prowadzono głównie w aspekcie tworzenia się asocjatów
międzycząsteczkowych i zmian w strukturze mieszanego
rozpuszczalnika.
S06KS15
Szeroki zakres badań w funkcji temperatury umoż liwił
wyznaczenie szeregu wielkości termodynamicznych, takich
jak pochodna ciepła molowego po ciśnieniu, pochodna
entalpii po ciśnieniu, pochodna entropii po ciśnieniu czy też
pochodna entalpii swobodnej po ciśnieniu.
Reforming parowy etanolu na katalizatorach otrzymanych w środowisku niewodnym
Magdalena Greluk*, Marek Rotko*, Bogna Banach*, Grzegorz Słowik*, Andrzej Machocki*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Katalizatory kobaltowe zostały otrzymane metodą
impregnacji nośnika CeO2 wodnym i bezwodnymi
(metanolowym, etanolowym, izopropylowym) roztworami
azotanu kobaltu(II). Katalizatory otrzymane z roztworów
niewodnych charakteryzują się zbliżoną wielkością
powierzchni ogólnej BET (~35 m2/g), podczas gdy
powierzchnia ogólna BET katalizatorów otrzymanych z
roztworu wodnego jest nieco mniejsza i wynosi ok. 30
m2/g. Najłatwiej redukowalnym spośród badanych
katalizatorów jest katalizator otrzymany z roztworu
metanolowego.
W przypadku wszystkich badanych katalizatorów
optymalną temperaturą ich pracy w procesie reformingu
parowego etanolu jest 540ºC, która pozwala uzyskać dwa
najbardziej pożądane produkty reakcji, czyli ditlenek węgla i
wodór, podczas gdy ilość innych produktów pozostaje
niewielka.
267
S06
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS16
S06KS17
Wpływ temperatury na termodynamikę tworzenia i przewodnictwo kompleksów inkluzyjnych
HP-β-cyklodekstryny z wybranymi surfaktantami
Katarzyna Abramczyk*, Adam Bald*, Andreas Heintz**, Robert Jonas**
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź,
[email protected]; **Universität Rostock, Institut für Chemie, Abteilung Physikalische;
W
badaniach
nad
kompleksami
inkluzyjnymi
cyklodekstryn (cyklicznymi oligomerami glukozy),
szczególnie dużą popularnością cieszą się metoda
konduktometryczna i kalorymetryczna.Celem naszej pracy
było wyznaczenie stałych tworzenia Kf kompleksów
inkluzyjnych
anionów
karboksylanowych
z
β-cyklodekstryną w zakresie temperatur 283,15 K–318,15
K. przy zastosowaniu pełnego równania przewodnictwa.
Pozwoliło to na wyznaczenie dokładnych wartości stałych
tworzenia i granicznego przewodnictwa molowego
kompleksu inkluzyjnego. Obliczono także wartości funkcji
termodynamicznych (ΔGf0, ∆Hf0, ∆Sf0) zachodzącego
procesu.
S06KS18
Badanie oddziaływań wybranych leków onkologicznych z dendrymerowymi
nanoprzeniśnikami typu PAMAM G-4
Bartłomiej Pałecz*, Adam Buczkowski*, Henryk Piekarski*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź,
[email protected];
Dendrymery, syntetyczne polimery o fraktalopodobnej
budowie, posiadają liczne grupy funkcyjne zlokalizowane,
zarówno na powierzchni jak i w wewnętrznych jamach.
Cząsteczki ligandów (leków) oddziałują zarówno z
powierzchniowymi grupami, jak i z grupami położonymi
wewnątrz makromolekuły dendrymeruPrzedstawione
wyniki badań oddziaływań dendrymerów PAMAM:
G4-NH2, G4-OH i G3.5-COONa z 5‑fluorouracylem,
6-merkaptopuryną,
fludarabiną
i
gemcytabiną
w roztworach
wodnych,
uzyskano
wykorzystując
kalorymetr ITC, aparaty do dializ równowagowych i
rozpuszczalnoś ci leku oraz spektroskop 1H NMR.
268
Zastosowanie metody kalorymetrycznej, pozwaliło na
wyznaczenie entalpii procesu wprost z pomiaru, co stanowi
ciekawe odniesienie do wartości otrzymanych na drodze
badań konduktometrycznych.
Uzyskane wyniki badań posłużyły do wyliczenia liczby
miejsc aktywnych w makrocząsteczkach dendrymerów
wiążących lek, stałe równowagi utworzonych kompleksów
oraz entalpie i entropie wiązania liganda.
Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na
podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509.
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS19
KINETYKA ADSORPCJI NA WĘGLACH AKTYWNYCH – WPŁYW IZOTERMY ADSORPCJI A
WPŁYW DYFUZJI
Adam W. Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Proste związki aromatyczne mają wielkie powinowactwo
do materiałów węglowych. Ze względu na efektywność
procesu, do usuwania toksycznych zanieczyszczeń stosuje
się
praktycznie
wyłącznie
mikroporowate
lub
mezoporowate materiały węglowe, a najczęściej węgle
aktywne.
Badając
adsorpcję
niskocząsteczkowych
związków aromatycznych obserwuje się z reguły brak
typowego dla dyfuzji wewnątrzziarnowej początkowego
przebiegu zależnego liniowo od pierwiastka z czasu [1-3].
Nawet gdy taki obszar istnieje, to optymalizacja równań
sugeruje, że stężenie zewnętrzne pozostaje stałe, podczas
gdy w rzeczywistości może maleć praktycznie do zera [3].
S06KS20
W pracy przeanalizowano szereg równań kinetycznych oraz
ich zgodność z danymi oraz przyczyny obserwowanych
rozbieżności z oczekiwaniami.
[1] A.W. Marczewski, Applied Surface Science, 2010, 256,
5145-5152
[2] A.W. Marczewski, Langmuir, 2010, 26, 15229-15238
[3] A.W. Marczewski et al., Adsorption, 2013, 19, 391-406
Dysocjacyjny wychwyt elektronów przez tiopochodne zasad azotowych
Janina Kopyra*, Hassan Abdoul-Carime**
*Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, WNŚ, 3 Maja 54, 08-110 Siedlce,
[email protected]; **Université de Lyon, France
Oddziaływanie niskoenergetycznych elektronów z
cząsteczkami o biologicznym znaczeniu cieszy się dużym
zainteresowaniem głównie ze względu na to iż mogą one
powodować uszkodzenia DNA [1]. Paradoksalnie efekty
genotoksyczne są wysoce pożądane w przypadku terapii,
które łączą stosowanie promieniowania jonizującego ze
związkami
chemicznymi
o
właściwościach
radiouczulających. Ważną grupę radiouczulaczy stanowią
halogenopochodne zasad azotowych, wśród nich
5-fluorouracyl.
W
charakterze
leków
przeciwnowotworowych
stosowane
są
również
tiopochodne zasad. Dlatego też niezbędne jest zrozumienie,
w jaki sposób elektrony oddziaływują z tiolowymi
analogami zasad.
S06KS21
S06
W niniejszej pracy przedstawione zostaną reakcje
fragmentacji 2-tiotyminy [2] oraz 2-tiouracylu [3]
wywołane przez elektrony <12 eV.
[1] B. Boudaïffa et al., Science, 2000, 287, 1658
[2] J. Kopyra et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2014, 16, 5342
[3] J. Kopyra et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2014, 16, 25054
Badania finansowane przez MNiSW (temat 277/S/11) oraz EU/ESF
Akcja COST MP1002 (Nano-IBCT).
Właściwości fizykochemiczne płynó w hydraulicznych z dodatkiem cieczy jonowej
Justyna Skowronek*, Marzena Dzida*, Marcin Piński**
*Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected]; **SPECOL Sp z
o.o., Kluczborska 31, 41-508 Chorzów
Głównym celem badań jest określenie wpływu budowy
cieczy jonowych na właściwości istotne z punktu widzenia
ich
zastosowania
jako
płynów
hydraulicznych.
Właściwości fizykochemiczne tj. gęstość (288-363 K) oraz
prędkość propagacji fali ultradźwiękowej (293-318 K),
zmierzona metodą otwartej pętli elektroakustycznej w
olejach hydraulicznych Specol L-HV-22, L-HV-46 oraz ich
mieszaninach z dodatkiem 10% wagowych cieczy jonowej,
etylosiarczanu
1-etylo-3-metyloimidazoliowego
[C2mim][EtSO4]. Szczególne znaczenie dla płynów
hydraulicznych ma ich ściśliwość.
Dodatek cieczy jonowej wpłynął na obniżenie wartości
współczynników ściśliwości adiabatycznej w mieszaninach
binarnych, na podstawie czego możemy wnioskować iż
ciecze jonowe wydają się być dobrymi modyfikatorami dla
płynów hydraulicznych.
Justyna Skowronek jest stypendystką projektu „DoktoRIS
-Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska”
269
S06
KOMUNIKATY SEKCYJNE
S06KS22
Samoorganizacja pochodnych tiofenu o strukturze donor-akceptor-donor
Robert Nowakowski*
*Instytut Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa,
[email protected];
Współczesna strategia syntezy organicznych związków
elektroaktywnych pozwala na otrzymywanie cząsteczek o
precyzyjnie
kontrolowanych
właściwościach
elektronowych.
Interesującą
grupę
stanowią
heterocząsteczki syntezowane poprzez przyłączenie do
rdzenia półprzewodników typu (p) silnych grup
akceptorowych. Aktualnie jest to efektywny sposób
otrzymywania stabilnych w powietrzu półprzewodników o
zachowaniu ambipolarnym.
S06KS23
Zależności typu struktura-właściwości w rodzinie estrów akrydyniowych – związków
luminogennych o znaczeniu praktycznym
Karol Krzymiński*, Beata Zadykowicz, Justyna Czechowska-Kryszk, Alicja Kawecka
*Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Tak zwane estry akrydyniowe (EA), od czasu ich
wprowadzenia do analityki, stanowią dziś jedną z
najważniejszych rodzin związków chemiluminogennych,
które znalazły zastosowanie w diagnostyce medycznej i
analizie śladowej [1]. Do tej pory nie podjęto jednak
systematycznych badań nad zależnościami typu
struktura-właściwości w tej grupie połączeń. W badaniach
zastosowano różne podejścia, z uwzględnieniem fazy
ciekłej, stałej i gazowej - metody rentgenografii
strukturalnej monokryształów, termoanalityczne (DSC,
TG), spektroskopię IR, NMR, spektrometrię mas oraz
metody obliczeniowe (DFT) [2,3].
S06KS24
Rezultaty pozwoliły na określenie kluczowych parametrów
wpływających na zdolności emisyjne EA, zaproponować
mechanizm chemiluminescencji oraz określić parametry
termodynamiczne i kinetyczne procesu CL.
[1] C. Dodeigne et al., Talanta, 2000, 51, 415-439
[2] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072−1085
[3] K. Krzymiński et al., J. Phys. Chem. A, 2010, 114, 10550–10562
Finansowanie badań: projekt badawczy NCN nr N N204 375740
(umowa 3757/B/H03/2011/40) na lata 2011– 2014.
Adsorpcja kopolimerów blokowych zawierających poli(L-lizynę) na powierzchni tlenku chromu
(III)
Iwona Ostolska*, Katarzyna Szewczuk-Karpisz*, Małgorzata Wiśniewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Poliaminokwasy oraz ich kopolimery blokowe z
poli(glikolem etylenowym) stanowią grupę syntetycznych
związków
wielkocząsteczkowych
wykazujących
interesujące właściwości [1, 2]. Charakteryzują się
całkowitą biodegradowalnością, wysoką stabilnością,
a także znakomitą rozpuszczalnością w wodzie. W
przedstawionych pomiarach zastosowane zostały dwa
kopolimery diblokowe oraz jeden triblokowy. Wszystkie
substancje posiadały w strukturze makrocząsteczki
łańcuch: kationowego poliaminokwasu – poli(L-lizyny)
oraz niezdolnego do dysocjacji elektrolitycznej poli(glikolu
etylenowego).
270
Przedstawię wyniki badań mikroskopią tunelową
samoorganizacji
półprzewodników
typu
donor-akceptor-donor, zbudowanych z oligomeru tiofenu o
właściwościach donorowych i centralnie podstawionej
grupy akceptorowej (tetrazyna, tiadiazol, diketopirolopirol).
Omówię wpływ grupy akceptorowej oraz pozycji
dodatkowych podstawników alkilowych na proces
samoorganizacji tych związków.
Celem badań było ustalenie zależności pomiędzy długością
fragmentu poli(L-lizyny) a mechanizmem adsorpcji
analizowanych kopolimerów blokowych.
[1] S. Louget et al., Journal of Colloid and Interface Science, 2011,
359, 413–422
[2] I. Ostolska et al., Journal of Hazardous Materials, 2015, 290,
69–77
POSTERY
S06P01
Facile sonophotodeposition advanced synthesis of Pd–Au/TiO2 photocatalysts: application to
selective oxidation of methanol to methyl formate
Juan Carlos Colmenares*, Paweł Lisowski*, Dariusz Łomot*, Olga Chernyayeva*, Dmytro Lisovytskiy*
*Instytut Chemii Fizycznej PAN, ul. Kasprzaka 44/52, 01-224 Warszawa, [email protected];
The well controlled fabrication of supported bimetallic
nanoparticles has inspired material scientists in the design
of new methodologies [1]. This study presents a systematic
approach for the synthesis, characterization (TEM, XPS,
XRD, UV-Vis), and evaluation of bimetallic nanoparticles
Pd-Au supported on Titania-P90 which are highly active
and selective in photocatalytic oxidation of methanol to
methyl formate. To achieve this goal. we have combined
the structural and surface effect of different components
using the SonoPhotodeposition advanced methodology
(Figure)[2]. We strongly believe that the strong metal
support interaction effect between Pd-Au alloy
nanoparticles and TiO2 surface (for the best photocatalyst)
S06P02
is one of the reasons for such good activity and selectivity
[3].
[1] Zhi-cheng Zhang et al., Chemical Society Reviews, 2014, 43,
7870-7886
[2] Juan C. Colmenares et al., Applied Catalysis B: Environmental ,
2014, 147, 624– 632
[3] Juan C. Colmenares et al., ChemSusChem
(DOI:10.1002/cssc.201403125), 2015
Dr hab. inż. Colmenares is grateful for the support from the
Institute of Physical Chemistry of PAS.
Badanie współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim w układzie ciecz
jonowa – rozpuszczalnik organiczny lub woda
Urszula Domańska-Żelazna*, Monika Karpińska*, Michał Wlazło*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected];
W niniejszej pracy zmierzono współczynniki aktywności
w
rozcieńczeniu
nieskończenie
wielkim
z
rozpuszczalnikami organicznymi oraz wodą w układach z
cieczą
jonową
tricyjanometanian
1-etylo-3-metyloimidazoliowy. Na podstawie otrzymanych
danych pomiarowych obliczono nadmiarowe funkcje
termodynamiczne w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim:
energię Gibbsa, entalpię oraz entropię.
S06P03
S06
Ponadto
wyznaczono
wartości
współczynników
selektywności i wydajności w układach heksan/heksen,
oraz cykloheksan/cykloheksen i porównano z wynikami dla
innych cieczy jonowych, co pozwoliło określić wpływ
struktury badanego związku na zdolność cieczy jonowej do
rozdzielania mieszanin węglowodorów nasyconych i
nienasyconych [1].
[1] Z. Lei et al., Fluid Phase Equilib., 2006, 241, 290-299
Praca finansowana przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyż szego
projekt "Iuventus Plus" nr IP2014 051373.
WSPÓŁCZYNNIKI AKTYWNOŚCI W ROZCIEŃ CZENIU NIESKOŃ CZENIE WIELKIM W
MLECZANIE 1-ETYLO-1-METYLOPIROLIDYNIOWYM
Monika Karpińska*, Urszula Domańska-Żelazna*, Maciej Zawadzki*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected];
Zsyntezowano mleczan 1-etylo-1-metylopirolidyniowy
[EMPyr[Lac]. Wykonano pomiary współczynników
aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim z 53
rozpuszczalnikami organicznymi oraz wodą. Wyznaczono
wartości współczynników selektywności i wydajności w
układach cykloheksan/cykloheksen, heksan/heksen oraz
heksan/benzen.
Otrzymane wartości w układzie heksan/heksen porównano
z wartościami literaturowymi dla cieczy jonowych opartych
na kationie pirolidyniowym, co pozwoliło na określenie
wpływu budowy kationu na zdolność cieczy jonowej do
rozdzielania mieszanin węglowodorów nasyconych i
nienasyconych oraz na ocenę potencjalnych możliwości
zastosowania
badanego
związku
w
procesach
ekstrakcyjnych.
Finansowanie w ramach programu MNiSW pod nazwą "Iuventus
Plus" w latach 2015-2017 nr projektu IP2014 051373
271
S06
POSTERY
S06P04
Synteza 9-podstawionych pochodnych akrydyny o potencjalnych właściwoś ciach
luminogennych
Anna Romanowska*, Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk,
[email protected];
Pochodne akrydyny cieszą się zainteresowaniem badaczy
od wielu dekad. Początkowo analizowano ich zastosowanie
jako potencjalnych farmaceutyków. Dopiero w latach
70-tych XX wieku F. McCapra rozpoczął badania nad
zastosowaniem
pochodnych
akrydyniowych
jako
chemiluminogenów[1],
które
nastepnie
znalazły
zastosowanie w diagnostyce chemicznej, medycznej czy
środowiskowej jako fragmenty chemiluminogenne
znaczników chemiluminescencyjnych [2].
S06P05
W komunikacie porównany zostanie wpływ budowy grupy
znajdującej się w pozycji 9 pierścienia akrydyny na
kinetykę reakcji chemiluminescencji oraz stabilność soli
akrydyniowych w różnych pH środowiska.
[1] Adamczyk M. et al., Tetrahedron , 1999, 55, 10899-10914
[2] Krzymiński K. et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072-1085
Praca finansowana w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki
nr 2011/03/D/ST4/02419
Teoretyczne badania nad wpływem podstawnikó w na proces chemiluminescencji tioestru
10-metyloakrydyniowego
Milena Pieńkos*, Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Znaczniki chemiluminescencyjne, w których fragmentem
chemiluminogennym są pochodne wywodzące się od
akrydyny znalazły zastosowanie w oznaczeniach
antybiotyków, przeciwciał, hormonów i wielu innych. [1]
W oznaczeniach biomolekuł pochodna akrydyniowa ulega
utlenianiu
nadtlenkiem
wodoru
w
środowisku
alkalicznym, co prowadzi do powstawania elektronowo
wzbudzonego 10-metylo-9-akrydonu, który relaksując
emituje promieniowanie.
W
prezentacji
zostanie
przedstawiony
wpływ
podstawników w grupie odchodzącej na wydajność
chemiluminescencji.
272
[1] McCapra F., Acc. Chem. Res., 1976, 9, 201-208
[2] Natrajan A. et al., Org. Biomol. Chem., 2014, 12, 3887-3901
Praca finansowana w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki
nr 2011/03/D/ST4/02419
Wpływ budowy grupy odchodzą cej na proces chemiluminescencji soli akrydyniowych
Anna Romanowska*, Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk,
[email protected];
Pochodne akrydyny podstawione w pozycji 9 rdzenia
akrydyny oraz przy endocyklicznym atomie azotu
wykazują właściwości luminogenne. Pozwoliło to na
zastosowanie ich jako fragmentów luminogennych w
znacznikach luminescencyjnych w analityce medycznej,
chemicznej, biochemicznej oraz środowiskowej.[1,2] Coraz
powszechniejsze
stosowanie
znaczników
jest
spowodowane dużą czułością metody (możliwość
określenia stężenia substancji na poziomie femtomoli
(10-15M)). Z tego też względu wciąż poszukiwane są nowe
połączenia akrydyny wykazujące cechy dobrego
chemiluminogenu.
S06P06
W komunikacie zaprezentowane zostaną etapy syntezy
nowych
pochodnych
10-metyloakrydyniowych
podstawionych w pozycji 9 pierścienia akrydyny różnymi
grupami funkcyjnymi, które mogą znaleźć zastosowanie
jako potencjalne chemiluminogeny w znacznikach
chemiluminescencyjnych.
Zaprezentowane
zostaną
wyniki
obliczeń
kwantowo-chemicznych
przeprowadzonych
metodą
funkcjonału gęstości (DFT) z funkcjonałem hybrydowym
B3LYP, korzystając z funkcji bazowych 6-31G**.
[1] A.Natrajan et al., Org. Biomol. Chem., 2015, 13, 2622-2633
Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum
Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419.
POSTERY
S06P07
Czy zmiana jednego atomu może znacząco wpłynąć na przebieg reakcji chemiluminescencji?
Milena Pieńkos*, Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Chemiluminescencja jest niezwykle ciekawym zjawiskiem.
Zachodzi gdy w wyniku reakcji chemicznej (głównie
utleniania) powstają elektronowo wzbudzone produkty. Te
ostatnie wracając do stanu podstawowego emitują
promieniowanie [1]. Chemiluminescencja znalazła swoje
zastosowanie w diagnostyce medycznej, chemicznej i
środowiskowej [2], gdzie do oznaczeń stężenia biomolekuł
wykorzystywane są znaczniki chemiluminescencyjne.
W komunikacie podjęta zostanie próba pokazania jaki
wpływ na mechanizm reakcji chemiluminescencji może
mieć
zmiana
jednego
atomu
w
kationie
10-metyloakrydyniowym.
S06P08
Odpowiedzi
na
postawione
pytanie
dokonano
przeprowadzając obliczenia kwantowo-chemiczne metodą
funkcjonału gęstości (DFT) z funkcjonałem hybrydowym
B3LYP, korzystając z funkcji bazowych 6-31G**.
[1] A.Roda et al., Fresenius J. Anal. Chem, 2000, 336, 752-759
[2] G.Zomer et al., Anal. Chim. Acta, 1989, 227, 11-19
Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum
Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419
TRÓJSKŁADNIKOWE RÓWNOWAGI FAZOWE W UKŁADACH Z WĘGLOWODORAMI
NASYCONYMI I NIENASYCONYMI ORAZ IMIDAZOLIOWYMI CIECZAMI JONOWYMI
Monika Karpińska*, Michał Wlazło*, Urszula Domańska-Żelazna*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, Ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected];
W
przemyśle
petrochemicznym
mieszaniny
węglowodorów nasyconych i nienasyconych są trudne do
rozdzielenia ze względu na podobną strukturę. Stosowana
destylacja kriogeniczna i próżniowa jest energochłonna,
dlatego proponowane są inne metody separacji, np.
ekstrakcja za pomocą cieczy jonowych. W niniejszej pracy
wyznaczono cięciwy równowagi dla 3 cieczy jonowych z
kationem 1-etylo-3-metyloimidazoliowym i anionami:
tricyjanometanianowym,
dicyjanoamidowym
i
bis(trifluorometylosulfonylo)imidowym
w
układach
trójskładnikowych
z
heksanem
i
heksenem,
cykloheksanem i cykloheksenem oraz etylobenzenem i
styrenem w temperaturze T = 298.15 K.
S06P09
S06
Następnie obliczono współczynniki selektywności i podziału
w celu zbadania wpływu struktury anionu cieczy jonowej na
zdolność do rozdzielania badanych mieszanin.
Finansowanie w ramach programu MNiSW pod nazwą "Iuventus
Plus" w latach 2015-2017 nr projektu IP2014 051373
Optymalizacja parametrów reakcji chemiluminescencji 9-podstawionych pochodnych
10-metyloakrydyniowych.
Agnieszka Piotrowska*, Beata Zadykowicz*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk.,
[email protected];
Akrydyna to heterocykliczny wielopierścieniowy związek
organiczny, którego 9-podstawione pochodne znalazły
zastosowanie w analityce medycznej, chemicznej i
środowiskowej, jako fragmenty chemiluminogenne
znaczników
chemiluminescencyjnych.
Kationy
akrydyniowe podstawione w pozycji 9 i przy
endocyklicznym atomie azotu ulegają utlenieniu przy
użyciu nadtlenku wodoru w środowisku alkalicznym, w
konsekwencji czego powstają elektronowo wzbudzone
cząsteczki N-podstawionego-9-akrydonu, które emitują
promieniowanie.
Istotony dla zastosowań jest taki dobór parametrów reakcji,
aby jej produkty wydajnie przekształcały się w elektronowo
wzbudzone cząsteczki, odpowiedzialne za efektywną emisję
promieniowania umożliwiającego tym samym określenie
stężenia badanej substancji.
[1] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem. , 2011, 76, 1071-1085
[2] A. M. García-Campañ a et al., Chemiluminescence in Analytical
Chemistry, 2001
Badania finansowane w ramach grantu Narodowego Centrum
Nauki nr 2011/03/D/ST4/02419.
273
S06
POSTERY
S06P10
Badania oddziaływań dendrymeru PAMAM G4-OH z monofosforanem fludarabiny w
środowisku wodnym
Adam Buczkowski*, Anetta Pietrzak*, Bartłomiej Pałecz*, Henryk Piekarski*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź,
[email protected];
Dendrymery
poliamidoaminowe
(PAMAM)
z
terminalnymi grupami hydroksylowymi są lepiej
tolerowane niż ich kationowe odpowiedniki. Mogą zatem
znaleźć zastosowanie jako przenośniki cząsteczek o
znaczeniu biologicznym i medycznym. Przedstawione
wyniki badań metodą separacyjną oddziaływań
dendrymeru
PAMAM
G4-OH
z
lekiem
przeciwnowotworowym monofosforanem fludarabiny
posłużyły do wyliczenia termodynamicznych parametrów
opisujących proces wiązania cząsteczek leku przez
makrocząsteczkę dendrymeru w roztworze wodnym.
S06P11
yznaczono również wartości stałych trwałości połączeń
dendymeru G3.5-COONa z jonami metali ziem rzadkich:
Ce(III), Nd(III) oraz Gd(III).
Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na
podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509.
Zastosowanie metody mikroemulsyjnej do syntezy katalizatorów Pd/ZnO dla reformingu
parowego metanolu
Justyna Pawlonka*, Witold Zawadzki*, Grzegorz Słowik*, Wojciech Gac*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Właściwości strukturalne i powierzchniowe nośników,
wielkość krystalitów oraz dyspersja fazy aktywnej istotnie
wpływają na aktywność i selektywność katalizatorów.
Metoda mikroemulsyjna jest jedną z niewielu metod, w
których otrzymane nanomateriały charakteryzują się
wąskim rozkładem wielkości krystalitów i wysoką
powierzchnią właściwą. Najważniejszą zaletą metody jest
możliwość kontroli wielkości formowanych cząstek przez
modyfikacje składu mikroemulsji. Obecne micele stanowią
swoiste nanoreaktory, podlegające ciągłym ruchom
termicznym, które zderzają się ze sobą.
274
Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na
podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509.
Badania oddziaływań dendrymerów PAMAM G-4 z lekami onkologicznymi oraz jonami metali
ziem rzadkich w roztworach wodnych
Bartłomiej Pałecz*, Adam Buczkowski*, Sylwia Belica-Pacha*, Dariusz Waliszewski*, Henryk Piekarski*,
Paweł Urbaniak**
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź,
[email protected]; **Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Nieorganiczne
Dendrymery poliamidoaminowe (PAMAM) w zależności
od powierzchniowych grup funkcyjnych wykazują
charakter kationowy (G4-NH2), obojętny (G4-OH) lub
anionowy
(G3.5-COONa).
Przedstawione
wyniki
pomiarów
wzrostu
rozpuszczalności
leków
przeciwnowotworowych:
5-fluorouracylu,
6-merkaptopuryny,
monofosforanu
fludarabiny
i
chlorowodorku gemcytabiny w wodnych roztworach o
wzrastającym stężeniu makromolekuł dendrymeru.
Rezultaty badań pozwoliły wskazać optymalne przenośniki
dla poszczególnych leków, dla których wyliczono liczby
miejsc wiążących w makromolekułach dendrymerów w
środowisku wodnym w temperaturze pokojowej (20°C).
S06P12
Uzyskane liczba miejsc wiążących w makrocząsteczce
dendrymeru oraz stała równowagi wskazują na odwracalne
wiązanie kilku cząsteczek fludarabiny z dendrymerem w
środowisku wodnym w temperaturze pokojowej (20°C).
W rezultacie dochodzi do wymiany zawartości micel oraz
reakcji (redukcji lub/i współstrącenia) w zależności od
zawartości miceli. Celem badań było określenie wpływy
stosunku woda/surfaktant na właściwości katalizatorów
Pd/ZnO.
POSTERY
S06P13
Magnetic nanoparticles doped with Co, Mn, or Ni
Urszula Wykowska*, Beata Kalska-Szostko*, Dariusz Satuła**
*Uniwersytet w Białymstoku, Instytut Chemii, ul. Hurtowa 1, 15-399 Białystok, [email protected];
**Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Fizyki
Iron oxide nanoparticles (NP's) are relatively best known
among nanostructures. Therefore recently its derivatives
became also good candidates for many applications. Many
research groups compete how to prepare structures with
modified properties by substitution elements in base
composition. That is why, very promising become NP's of
iron oxides doped with other 3d metals, e.g. Co, Mn or Ni.
In most cases, such structures preserves magnetite
crystalline structure, but magnetic properties can vary
significantly [1]. In this studies, we would like to show,
how magnetite NP's change their magnetic properties, due
to different metal doping.
S06P14
The modified particles were used as a base for enzymes
immobilization. Results will be discussed based on the TEM,
IR, XRD and Mö ssbauer spectroscopy.
[1] B Kalska et al., J. Phys.: Condens. Matter, 2001, 13, 2963
Finansowanie badań z funduszy NCN nr 2014/13/N/ST5/00568 oraz
UE nr POPW.01.03.00-20-034/09-00
Adsorpcja 4-chlorofenolu z roztworów wodnych na węglu kamiennym
Krzysztof Kuśmierek*, Andrzej Świątkowski*, Katarzyna Zarębska**
*Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii, ul. S. Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa,
[email protected]; **Akademia Górniczo-Hutnicza, WydziałEnergetyki i Paliw
Dokonano oceny przydatności niemodyfikowanego węgla
kamiennego jako taniego adsorbentu do usuwania
4-chlorofenolu (4-CP) z wody. Zbadano wpływ ilości
początkowej adsorbentu, pH oraz siły jonowej na
adsorpcję 4-CP. Eksperymenty prowadzono zarówno w
warunkach dynamicznych jak i równowagowych.
Kinetyka adsorpcji przebiegała zgodnie z modelem
kinetycznym pseudo II rzędu, równowaga adsorpcyjna
ustalała się już po 2 godzinach. Adsorpcja 4-CP na węglu
kamiennym w warunkach równowagowych była dobrze
opisana równaniem Langmuira (R2 > 0,99).
S06P15
S06
Uzyskane rezultaty pokazały, że węgiel kamienny może być
obiecującym adsorbentem do usuwania zanieczyszczeń
organicznych z wody porównywalnym z tzw. tanimi
adsorbentami pochodzenia roślinnego i może stanowić
interesującą alternatywę dla drogich węgli aktywnych.
Praca finansowana z projektu RMN 971
Równoczesna adsorpcja i utlenianie chlorofenoli na węglu aktywnym w obecności nadtlenku
wodoru
Krzysztof Kuśmierek*, Andrzej Świątkowski*
*Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii, ul. S. Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa,
[email protected];
Zbadano szybkość i skuteczność usuwania trzech
chlorofenoli – 2-chlorofenolu (2-CP), 2,4-dichlorofenolu
(2,4-DCP) i 2,4,6-trichlorofenolu (2,4,6-TCP) z roztworów
wodnych na węglu aktywnym w obecności nadtlenku
wodoru. W celu optymalizacji metody usuwania
chlorofenoli z wody zbadano wpływ pH, masy
początkowej węgla aktywnego oraz nadmiaru nadtlenku
wodoru. Najlepsze rezultaty uzyskano w kwaśnym
środowisku, stosując 15 mg węgla aktywnego i
pięciokrotny nadmiar H2O2 w stosunku do chlorofenolu.
Na węglu aktywnym najszybciej adsorbował się
trichlorofenol a najwolniej monochlorofenol.
W przypadku obecności nadtlenku wodoru w roztworze
szybkość usuwania chlorofenoli na drodze równoczesnej
adsorpcji i utleniania wzrastała się w kolejności 2,4,6-TCP <
2,4-DCP < 2-CP.
Praca finansowana z projektu RMN 971
275
S06
POSTERY
S06P16
Pozorne objętości molowe wybranych cyklodekstryn, soli sodowych kwasó w karboksylowych i
ich ró wnomolowych mieszanin
Katarzyna Abramczyk*, Adam Bald*, Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Cyklodekstryny są to duże makrocząsteczki składające się
z jednostek α-D-glukopiranozy. Ich nietypowa budowa
pozwala na tworzenie kompleksów inkluzyjnych z
hydrofobowymi fragmentami cząsteczek organicznych.
Zmierzono gęstości wodnych roztworów: soli sodowych
kwasów
karboksylowych,
β-cyklodekstryny,
2-HP-β-cyklodekstryny oraz równomolowych roztworów
cyklodekstryn z solami sodowymi. Badania prowadzono w
zakresie temperatur 283.15–318.15K. Wszystkie pomiary
prowadzone
były
przy
użyciu
precyzyjnego
gęstościomierza Anton Paar DMA 5000. W celu
zminimalizowania błędów pomiarowych zastosowano
ciągłą metodę rozcieńczeniową.
S06P17
Modelowanie procesów rekombinacji elektronów i jonów w torach promieniowania w cieczach
niepolarnych
Piotr Mateja*, Mariusz Wójcik*
*Politechnika Łódzka, Wydział Chemiczny, MITR, ul. Wróblewskiego 15, 93-590 Łódź,
[email protected];
Praca przedstawia zastosowania metod symulacji
komputerowej do opisu procesów fizykochemicznych
zachodzących w torach promieniowania jonizującego.
Badane są procesy rekombinacji elektronów i jonów w
ośrodkach o różnych mechanizmach transportu cząstek
naładowanych.
Wyznaczone
są
zależności
prawdopodobieństwa rekombinacji jonów od natężenia i
kierunku przyłożonego pola elektrycznego dla ośrodków o
niskiej ruchliwości ładunku (np. ciekłych węglowodorów),
w których transport cząstek ma charakter dyfuzyjny, oraz
dla ośrodka o wysokiej ruchliwości elektronów –
skroplonego argonu – gdzie transport cząstek ma
mechanizm quasi-balistyczny.
S06P18
Uzyskane wyniki mają znaczenie dla konstrukcji
detektorów promieniowania wykorzystywanych m.in. w
fizyce cząstek elementarnych.
Badania finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki
(projekt nr DEC-2013/09/B/ST4/02956)
Modele rekombinacji nośników ładunku w organicznych układach fotoprzewodzą cych
Artur Nowak*, Mariusz Wójcik*
*Politechnika Łódzka, Wydział Chemiczny, MITR, Wróblewskiego 15, 93-590 Łódź,
[email protected];
W wyniku absorpcji światła w organicznych układach
przewodzących powstają pary elektronów i dziur, które
mogą następnie ulec wzajemnej rekombinacji lub uciec od
niej stając się swobodnymi nośnikami prądu
elektrycznego.
Celem
niniejszej
pracy
jest
przeprowadzenie obliczeń symulacyjnych procesu
rekombinacji elektronów i dziur przy użyciu różnych
modeli sieciowych i ocena dokładności klasycznych teorii
rekombinacji opartych na przybliżeniu ciągłej dyfuzji.
Przedstawione zostaną wyniki obliczeń dla układów homoi heterogenicznych, uzyskane dla szerokiego zakresu
parametrów ośrodka przy użyciu różnych algorytmów
symulacyjnych.
276
Uzyskane wartości gęstości pozwoliły nam wyznaczyć
wartości pozornych i cząstkowych objętości molowych
wybranych cyklodekstryn, surfaktantów i ich mieszanin z
cyklodekstrynami.
Wyniki
posłużą
do
skonstruowania
zależności
empirycznych pozwalających na dogodny opis procesów
rekombinacji elektronów i dziur w układach o znaczeniu
praktycznym.
Badania finansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki
(projekt nr DEC-2013/09/B/ST4/02956).
POSTERY
S06P19
S06
Pomiary współczynników aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim
[N2212OCH3][NTf2] z rozpuszczalnikami organicznymi i wodą metodą GLC
Cezary Wiśniewski*, Marek Królikowski*
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected];
Współczynniki aktywności w rozcieńczeniu nieskończenie
wielkim (γ13∞) alkanów, alkenów, alkinów, cykloalkanów,
węglowodorów aromatycznych, alkoholi, eterów, ketonów,
tiofenu i wody w cieczy jonowej: bis{(trifluorometylo)
sulfonylo}imidku
N,N-dietylo-N-(2-metoksyetylo)-N
-metyloamoniowego wyznaczono metodą chromatografii
gazowej.
Z danych eksperymentalnych wyznaczono nadmiarową
entalpię ΔH13E,∞, entropię ΔS13E,∞ i entalpię swobodną
ΔG13E,∞ w rozcieńczeniu nieskończenie wielkim oraz ważne
z punktu widzenia procesów ekstrakcyjnych współczynniki
selektywności S12∞ i wydajności k2∞. Wykonano także
charakterystykę termofizyczną cieczy jonowej metodą DSC
i pomiary gęstości i lepkości w funkcji temperatury.
Cezary Wiśniewski pragnie podziękować za wsparcie w ramach
programu "Uniwersytet Młodych Wynalazców" MNiSW.
S06P20
Wpływ stężenia surfaktantu fluorowęglowego na widma emisyjne pirenu
Anna Taraba*, Katarzyna Szymczyk*, Bronisław Jańczuk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031
Lublin , [email protected];
Surfaktanty fluorowęglowe, pomimo wysokiej ceny, ze
względu na swoje doskonałe właściwości mają coraz
większe zastosowanie. Praktyczne zastosowania tych
surfaktantów w wielu przypadkach nie są oparte na
badaniach podstawowych związanych z ich zachowaniem
się na różnych granicach faz i w fazie objętościowej. Stąd
też celem przeprowadzonych badań była analiza wpływu
stężenia niejonowego surfaktantu fluorowęglowego,
Capstone FS-3100, na widma emisyjne pirenu oraz
wyznaczenie krytycznego stężenia micelizacji badanego
surfaktantu w różnych temperaturach.
S06P21
Właściwości adsorpcyjne n-oktyl-β -D-glukopiranozydu (OGP) na granicy faz woda-powietrze
Joanna Krawczyk*, Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Surfaktanty stanowią grupę związków, które dzięki
specyficznej budowie mają bardzo szerokie zastosowanie
w wielu dziedzinach przemysłu i życia codziennego.
Charakteryzują się one zdolnością do adsorpcji na granicy
stykających się faz, a w fazie objętościowej roztworu przy
odpowiednim stężeniu tworzą micelle. W praktyce
najczęściej mamy do czynienia z ich wodnymi roztworami,
stąd interesującym jest poznanie ich wpływu na napięcie
powierzchniowe wody. Spośród surfaktantów często
stosowanych w praktyce, właściwości powierzchniowe
tych opartych na surowcach naturalnych jak np. cukry nie
są dobrze zbadane.
Stąd też celem naszych badań było określenie właściwości
adsorpcyjnych wybranego surfaktantu cukrowego na
granicy faz woda-powietrze i porównanie do surfaktantów
klasycznych.
277
S06
POSTERY
S06P22
Kąt zwilżania a swobodna energia powierzchniowa ciała stałego
Bronisław Jańczuk*, Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
W literaturze można spotkać wiele różnych wartości Przeprowadzone rozważania potwierdziły wysuniętą
o
konieczności
uwzględniania
warstw
swobodnej energii powierzchniowej danego ciała stałego hipotezę
wyznaczonych na podstawie kątów zwilżania różnego powierzchniowych przy interpretacji kąta zwilżania.
rodzaju cieczy. Może to być wynikiem nieuwzględniania
istnienia warstw adsorpcyjnych w badanych układach
trójfazowych. Z tego powodu przeprowadzono rozważania
stanu równowagi w układach ciało stałe-kropla
cieczy-powietrze, ciało stałe-kropla węglowodoru-woda,
ciało
stałe-kropla
wody-węglowodór
i
ciało
stałe-pęcherzyk powietrza-woda. Zwrócono szczególną
uwagę na rolę warstw powierzchniowych w wyznaczaniu
swobodnej energii powierzchniowej ciał stałych z
równania Younga.
S06P23
Zachowanie się mieszaniny surfaktantów w obecności alkoholu na granicy faz woda-powietrze
Bronisław Jańczuk*, Magdalena Bielawska*, Anna Zdziennicka*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
W praktyce stosuje się najczęściej mieszany surfaktantów,
których właściwości powierzchniowe i objętościowe
można
zmienić
poprzez
dodanie
alkoholi
krótkołańcuchowych. Zachowanie się surfaktantów na
granicy faz woda-powietrze i w fazie objętościowej pod
wpływem alkoholi jest mało poznane. W związku z tym
przeprowadzono badania nad wpływem alkoholi na
właściwości agregacyjne Tritonu X-100 i bromku
heksadecylotrimetyloamoniowego
poprzez
pomiary
napięcia powierzchniowego, gęstości, lepkości i
przewodności właściwej.
S06P24
Wpływ alkoholu krótkołańcuchowego na krytyczne stężenie micelizacji mieszaniny
surfaktantu kationowego z anionowym
Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska*, Bronisław Jańczuk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii , pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Alkohole krótkołańcuchowe to popularne dodatki
organiczne, modyfikujące właściwości powierzchniowe i
objętościowe wodnych roztworów surfaktantów. Mimo
licznych danych literaturowych, ich wpływ na krytyczne
stężenie micelizacji (CMC) surfaktantu nie został
dostatecznie dokładnie wyjaśniony. W związku z tym
zbadano zmiany CMC mieszaniny dwóch klasycznych
surfaktantów: anionowego dodecylosiarczanu sodu (SDDS)
i kationowego bromku heksadecylotrimetyloamoniowego
(CTAB) w wodno – alkoholowych roztworach poprzez
pomiary napięcia powierzchniowego roztworu w
temperaturze 293K. Do badań wybrano dwa alkohole
krótkołańcuchowe: etanol i propanol.
278
Z przeprowadzonych badań wynika, że surfaktanty tworzą
mieszane micele jedynie w zakresie stężenia alkoholu, w
którym występuje on w roztworze w postaci
monomerycznej. Natomiast mieszanina surfaktantów w
niewielkim stopniu wpływa na zachowanie się alkoholu w
fazie objętościowej.
Wyznaczono również korelację między agregacją alkoholu a
micelizacją surfaktantu.
Dotacja celowa na prowadzenie badań naukowych służących
rozwojowi młodych naukowców, BS-M-03-002-15-D-02
POSTERY
S06P25
Alkohole a surfaktanty
Anna Zdziennicka*, Magdalena Bielawska*, Bronisław Jańczuk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Alkohole krótkołańcuchowe są powszechnie stosowane
jako dodatki organiczne do wodnych roztworów
surfaktantów w celu poprawienia ich właściwości
adsorpcyjnych i agregacyjnych. Zachowanie się alkoholi w
środowisku wodnym budzi wiele kontrowersji. Z tego
powodu przeprowadzono korelacje między właściwościami
adsorpcyjnymi i agregacyjnymi alkoholi i klasycznych
surfaktantów węglowodorowych o prostym łańcuchu
hydrofobowym.
S06P26
Okazało się, że na podstawie swobodnej energii adsorpcji
alkoholi na granicy faz woda-powietrze można przewidzieć
tę energię dla surfaktantów węglowodorowych o prostym
łańcuchu, natomiast na podstawie chemicznego potencjału
mieszania odpowiadającego krytycznemu stężeniu agregacji
alkoholu
można
przewidzieć
krytyczne
stężenie
micelowania tych surfaktantów.
Właś ciwoś ci adsorpcyjne mieszaniny Tritonu X-100 i ramnolipidu na granicy faz
woda-powietrze
Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk*, Joanna Krawczyk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Ramnolipid charakteryzuje się bardzo wysoką aktywnością
adsorpcyjną na granicy faz woda-powietrze. Należy
przypuszczać, że jego dodatek do klasycznych
surfaktantów może znacznie polepszyć ich właściwości
adsorpcyjne. Z tego względu przeprowadzono badania
wzajemnego wpływu ramnolipidu i Tritonu X-100 na ich
właściwości adsorpcyjne na granicy faz woda-powietrze
poprzez pomiary napięcia powierzchniowego ich wodnych
roztworów. Na podstawie otrzymanych wyników
przeprowadzono termodynamiczną analizę procesu
adsorpcji oraz określono skład mieszanej warstwy
adsorpcyjnej na granicy faz woda-powietrze.
S06P27
S06
Okazało sie, że Triton X-100 wykazuje największą tendencję
do adsorpcji na tej granicy faz przy stężeniu ramnolipidu
odpowiadającemu nienasyconej warstwie adsorpcyjnej w
nieobecności Tritonu X-100.
Fotokatalityczny rozkład cytostatyków (5-fluorouracylu i ifosfamidu) w obecności katalizatora
Bi-B-TiO2
Agnieszka Fiszka Borzyszkowska*, Aleksandra Ofiarska*, Aleksandra Pieczyńska*, Ewa Maria Siedlecka*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk,
[email protected];
Obecność cytostatyków w wodach nawet w niewielkich
stężeniach jest niepożądana ze względu na ich właściwości
mutagenne, kancerogenne i teratogenne oraz niski stopień
rozkładu na drodze biochemicznej. Do rozkładu
ifosfamidu i 5-fluorouracylu wykorzystano metodę
fotokatalityczną. TiO2 domieszkowany borem (2%) oraz
bizmutem w zakresie 0,5-5% przygotowano metodą zol-żel.
Badano wpływ ilości domieszki, dawki katalizatora,
stężenia leków, początkowego pH oraz zakresu
promieniowana elektromagnetycznego na kinetykę
fotokatalizy leków.
Ponadto określono mechanizm fotokatalitycznego rozkładu
cytostatyków poprzez:
a) przeprowadzenie eksperymentów w obecności
wymiataczy poszczególnych idywiduów chemicznych
biorących udział w utlenianiu,
b) analizę produktów ich rozkładu techniką LC-MS.
279
S06
POSTERY
S06P28
Fizykochemiczna i elektrochemiczna charakterystyka nowych układó w katalitycznych na
potrzeby sensoró w glukozy oraz bioogniw paliwowych
Magdalena Blicharska*, Sylwia Żołądek*, Anna Dobrzeniecka*, Jadwiga Stroka*, Paweł Kulesza*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 02-093 Warszawa,
[email protected];
Celem naszych badań jest wykorzystanie nanocząstkek
złota charakteryzujących się największą aktywnością
katalityczną zsyntezowanych zgodnie z procedurą opisaną
w literaturze[1] w procesie utleniania glukozy. W
przypadku sensorów wykorzystanie nanocząstek metali
szlachetnych pozwala na osiągnięcie szybkiej odpowiedzi,
niskiego limitu detekcji oraz szerokiego prostoliniowego
zakresu wskazań[2]. Do wytworzenia materiałów
elektrodowych wykorzystywać będziemy również
materiały węglowe jako nośnik dla koloidalnego złota.
S06P29
[1] S. Żołądek et al., Electrochim. Acta, 2011, 56, 10744-10750
[2] Y.E. Miao et al., Electrochim. Acta, 2013, 99, 117-123
Badania spektroskopowe 1H NMR oddziaływań dendrymeru PAMAM G4-OH z
monofosforanem fludarabiny
Artur Stępniak*, Adam Buczkowski*, Paweł Urbaniak**, Bartłomiej Pałecz*, Henryk Pierkarski*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul.Pomorska 165, 90-236 Łódź,
[email protected]; **Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Nieorganicznej;
Dendrymery
poliamidoaminowe
(PAMAM)
są
syntetycznymi
polimerami
o
charakterystycznej
przypominającej drzewa budowie. W cząsteczkach
dendrymerów PAMAM generacji czwartej (G4) z
terminalnymi resztami hydroksylowymi występują liczne
grupy funkcyjne zlokalizowane zarówno na powierzchni
jak i w wewnętrznych przestrzeniach (jamach), które mogą
oddziaływać z cząsteczkami monofosforanu fludarabiny.
Pomiary 1H NMR efektów oddziaływań składników
badanego układu w ciężkiej wodzie wskazują, że badany
dendrymer wiąże cząsteczki fludarabiny.
S06P30
Do
elektrochemicznej
charakterystyki
układów
katalitycznych wykorzystamy metody elektroanalityczne
takie jak: woltamperometria cykliczna oraz metoda
wirującego dysku. Do określenia morfologii otrzymanych
nanostruktur posłuży nam skaningowy i transmisyjny
mikroskop elektronowy.
Zaobserwowane zmiany położeń pików opisujących grupy
protonów w makrocząsteczkach dendrymeru wskazują, że w
wiązaniu cząsteczek leku trzeciorzędowe grupy aminowe
dendrymeru uczestniczą w większym stopniu niż grupy
hydroksylowe.
Projekt sfinansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki na
podstawie decyzji numer DEC-2012/07/B/ST4/00509.
Cyklodekstryny jako nanokontenery wybranych środkó w ochrony roślin
Artur Stępniak*, Sylwia Belica-Pacha*, Bartłomiej Pałecz*
*Uniwersytet Łódzki, Zakład Chemii Biofizycznej, ul. Pomorska 165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Cyklodekstryny jako związki mogące tworzyć kompleksy Wykonano również pomiary wzrostu rozpuszczalności w
inkluzyjne mogą wpływać na poprawę rozpuszczalności w wodzie zainkludowanego we wnętrzu β-cykoldekstryny
wodzie środków ochrony roślin. Perspektywa ograniczenia pestycydu wykorzystując spektrofotometr Specord 50.
ilości wykorzystywanych rozpuszczalników organicznych
bądź zastąpienie ich wodą lub mieszaninami wodno –
organicznymi warta jest rozpatrzenia. W związku z tym
zasadne jest zbadanie wpływu dodatku cyklodekstryn na
rozpuszczalność tych związków w wodzie, oraz specyfikę
tworzących
się
kompleksów.
Do
wyznaczenia
stechiometrii oraz fizykochemicznych parametrów
powstałego kompleksu β–cykoldekstryna – pestycyd,
użyto izotermicznego kalorymetru do miareczkowań
VP-ITC.
280
POSTERY
S06P31
S06
Przewodnictwa molowe i stałe asocjacji imidazoliowych cieczy jonowych w dichlorometanie od
278.15 do 303.15 K
Agnieszka Boruń*, Anna Daraż*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Poster prezentuje precyzyjne wyniki badań przewodnictwa Na podstawie zależności temperaturowej stałych asocjacji
elektryczne rozcieńczonych roztworów imidazoliowych obliczono funkcje termodynamiczne procesu tworzenia
cieczy jonowych [emim]BF4] i [bmim]BF4] w par jonowych takie jak energia Gibbsa, entropia i entalpia.
dichlorometanie w szerokim zakresie temperatur. Dane
przewodnictwa analizowano w oparciu o model chemiczny
dla niskich stężeń Barthel’a (lcCM). Analiza otrzymanych
wyników stałych asocjacji jonowej KA i granicznych
przewodnictw molowych Λo dostarcza istotnych informacji
na temat asocjacji jonowej badanych roztworów cieczy
jonowych. Wykazano, ze w badanym zakresie stężeń obie
ciecze jonowe są silnie zasocjowane w dichlorometanie.
S06P32
Konduktometryczne własności roztworó w cieczy jonowych [emim][BF4] i [bmim][BF4] w
butanolu w zakresie temperatur 283.15 K-318.15 K
Agnieszka Boruń*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Poster
przedstawia
przewodnictwa
molowe
Λ Dostarczają nam one bowiem cennych informacji na temat
rozcieńczonych roztworów imidazoliowych cieczy asocjacji jonowej, struktury rozpuszczalnika oraz
jonowych wyznaczone w funkcji temperatury. Dane oddziaływań jon-rozpuszczalnik.
konduktometryczne analizowane w oparciu o model
niskich stężeń Barthel’a (lcCM) umożliwiły wyznaczenie
stałych asocjacji, granicznych przewodnictw molowych i
parametru
odległości
międzyjonowej.
Obliczono
termodynamiczne funkcje asocjacji tj. energia Gibbsa,
entropia i entalpia. Wyniki prezentowane w niniejszym
posterze są częścią bardziej szczegółowych badań
konduktometrycznych wybranych cieczy jonowych w
różnych rozpuszczalnikach. Badania te pozwalają
zrozumieć zachowanie się cieczy jonowych w roztworach.
S06P33
Methane management with the use of ceria-zirconia based catalyst for production of CNTs and
H2
Agata Łamacz*
*Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34,
[email protected];
Nickel supported ceria-zirconia was used as a catalyst for
methane decomposition to CNTs and H2. After the The research is financed from state budget for science in years
process, CNTs were separated and the catalyst, still 2015-2017 (Iuventus Plus, 0262/IP2/2015/73)
covered to some extent with carbon nanomaterials, was
used in two reactions leading to H2, i.e. decomposition
(leading to catalyst regeneration) and WGS reaction,
which allows to reduce CO content in the gas from e.g.
steam reforming of methane. The spent catalyst was
characterized using X-ray diffraction (XRD), X-ray
photoelectron spectroscopy (XPS), Raman spectroscopy
(RS), thermogravimetric analysis (TGA), etc.
281
S06
POSTERY
S06P34
ANALIZA RÓWNOWAGI I KINETYKI PROCESU ADSORPCJI KWASU BENZOESOWEGO NA
WĘGLU AKTYWNYM
Adam W. Marczewski*, Małgorzata Sęczkowska*, Anna Deryło-Marczewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Kwas benzoesowy (BA) jest najprostszym aromatycznym
kwasem karboksylowym, którego cząsteczka zawiera
pierścień benzenowy oraz grupę karboksylową. Substancja
ta jest powszechnie stosowana jako środek konserwujący
do żywności (E210). Stosunkowo dobra rozpuszczalność
tego związku w wodzie (2,9 g/dm3, 25˚C) umożliwia
swobodne przemieszczanie się w środowisku. Ze względu
na budowę kwasu benzoesowego charakteryzuje go
wysoka reaktywność, co w kontakcie z innymi
substancjami może doprowadzić do utworzenia mniej lub
bardziej toksycznych związków.
S06P35
Prosta budowa BA pozwala go także wykorzystywać jako
prosty związek modelowy do badania i optymalizacji
procesów adsorpcyjnych na węglach aktywnych[1], które są
często wykorzystywane w celu usuwania zanieczyszczeń
organicznych [1-3].
[1] A. Deryło-Marczewska et al., Langmuir, 1999, 15, 3981-3986
[2] A.W. Marczewski , Applied Surface Science, 2010, 256,
5145-5152
[3] A.W. Marczewski et al., Adsorption, 2013, 19, 391-406
WPŁYW pH NA PROCES ADSORPCJI KWASÓW 2-, 3- I 4-NITROBENZOESOWEGO NA
MIKROPOROWATYM WĘGLU AKTYWNYM
Małgorzata Sęczkowska*, Adam Wojciech Marczewski*, Anna Deryło-Marczewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Pochodne nitrowe kwasu benzoesowego głównie Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu pH i pozycji
stosowane są w syntezie organicznej wielu związków. podstawnika na adsorpcję kwasów nitrobenzoesowych.
Substancje te są względnie dobrze rozpuszczalne w wodzie,
co umożliwia im łatwą migrację w środowisku. Z uwagi na
obecność pierścienia aromatycznego kwasy 2-, 3i 4-nitrobenzoesowy wykazują wysoką reaktywność, w
konsekwencji czego mogą powstawać substancje
toksyczne, co należy wziąć pod uwagę podczas pracy nad
ulepszaniem technologii oczyszczania wód i ścieków.
Efektywną metodą usuwania związków toksycznych jest
proces adsorpcji z zastosowaniem węgla aktywnego, o
wydajności zależnej m.in. od właściwości adsorbentu i
adsorbatu, temperatury i pH środowiska.
S06P36
Pozorne i cząstkowe objętości molowe cieczy jonowych w dichlorometanie, 1-propanolu i
N,N-dimetyloformamidzie w szerokim zakresie temperatur.
Marta Stańczyk*, Ilona Trzcińska*, Agnieszka Boruń*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódźki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź,
[email protected];
Ciecze jonowe to ciekłe elektrolity o temperaturach
topnienia niższych od temperatury wrzenia wody. Bardzo
interesującą grupą są imidazoliowe ciecze jonowe.
Wykonano pomiary gęstości roztworów dwóch
imidazoliowych cieczy jonowych tj. [emim]BF4 i
[bmim]BF4 w DMF, DCM oraz w propanolu. Obliczone
wartości pozornych objętości molowych (Vφ) dla zakresu
stężeń około 0,01 – 0,1 mol∙dm-3 analizowane były pod
kątem wyznaczania cząstkowych objętości molowych
badanych cieczy jonowych.
282
Dobór rozpuszczalników (DMF, DCM, propanol)
powodował, że w przypadku DMF badane ciecze jonowe
były całkowicie zdysocjowane, w DCM praktycznie
niezdysocjowane a w propanolu częściowo zdysocjowane.
Wymagało to zastosowania zupełnie różnych metod do
analizy zależności Vφ od stężenia.
POSTERY
S06P37
Nanocząstki złota stabilizowane polimerami hiperrozgałę zionymi jako mimetyki peroksydazy
chrzanowej
Mariusz Pietrzak*, Marcin Drozd*, Paweł G. Parzuchowski*, Marta Mazurkiewicz-Pawlicka**, Elżbieta
Malinowska*,
*Politechnika Warszawska, Wydział Chemiczny, ul. Noakowskiego 3, 00-664 Warszawa,
[email protected]; **Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii Materiałowej;
Nanocząstki złota to stabilne koloidalnie struktury
wykazujące szereg unikalnych cech wynikających z
nanometrycznych rozmiarów. Właściwości optyczne,
zdolność do biofunkcjonalizacji, jak również aktywność
katalityczna czynią je interesującym materiałem w
konstrukcji narzędzi bioanalitycznych. W ramach tej pracy
przedstawiona będzie procedura syntezy i charakteryzacji
nanocząstek złota stabilizowanych hiperrozgałęzionym
poliglicerolem oraz jego pochodną funkcjonalizowaną
grupami karboksylowymi. Pokazany zostanie wpływ
szeregu czynników, takich jak rodzaj modyfikatora
powierzchni, typ substratu, a także rodzaj i pH środowiska
reakcji na aktywność nanocząstek.
S06P38
Przedstawione będą parametry kinetyczne uzyskanych
nanozymów,
odpowiadające
kinetyce
Michaelisa-Menten wobec różnego typu substratów.
Praca była finansowana przez Politechnikę Warszawską
Akustyczne i wolumetryczne badania mieszanin wody z 1,5-pentanodiolem w zakresie
temperatur 278.15- 333,15K.
Krzysztof Klimaszewski*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163/165, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Badania wolumetryczne i akustyczne mieszanin wody z
1,5-pentanodiolem
stanowią
kontynuację
badań
fizykochemicznych
mieszanin
wodno-organicznych.
Zmierzono wartości gęstości i prędkości rozchodzenia się
ultradźwięków w pełnym zakresie składów w
mieszaninach woda- 1,5-pentanodiol w temperaturach
278,15 - 333,15K (288,15 - 318,15K dla pomiarów
akustycznych). Wyznaczono wartości objętości molowych,
współczynników
rozszerzalności
termicznej
i
współczynników ściśliwości oraz wielkości nadmiarowe
wymienionych parametrów.
S06P39
S06
Analizowano
zależ ności
wyznaczonych
wielkości
fizykochemicznych w funkcji składu mieszanin głównie w
aspekcie tworzenia się asocjatów międzycząsteczkowych i
zmian w strukturze mieszanego rozpuszczalnika.
FOTODEGRADACJA FENOLU TLENEM SINGLETOWYM W UKŁADZIE HETEROGENICZNYM
Z AKTYWNĄ FAZĄ STAŁĄ
Katarzyna Piwowar*, Agata Blacha-Grzechnik*, Jerzy Żak*
*Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. Ks. M. Strzody 9, 44 -100 Gliwice.,
[email protected];
Tlen singletowy charakteryzuje się wysoką reaktywnością
i stereoselektywnością, co sprawia, że jest szeroko
wykorzystywany m.in. w syntezie organicznej - produkcji
fine chemicals, w oczyszczaniu wody i gazów oraz w
wytwarzaniu powłok antybakteryjnych [1].
Od niedawna przedmiotem zainteresowania stały się
układy, w których proces generowania tlenu singletowego
zachodzi przy powierzchni ciała stałego modyfikowanego
w procesie chemicznej immobilizacji fotouczulacza [2].
Prezentujemy układy heterogeniczne z aktywną fazą stałą
zdolne do generowania tlenu singletowego do
przylegającej fazy ciekłej.
Fotoaktywacja
układów
heterogenicznych
została
przeprowadzona laserem o długości fali 638 nm.
Wytworzone układy zostały wykorzystane w fotodegradacji
fenolu obecnego w środowisku wodnym.
[1] Piccirillo et al., J. Mater. Chem. , 2009, 19, 6167-6171
[2] DeRosa et al., Coord. Chem. Rev. , 2002, 233, 351-371
Praca finansowana przez Narodowe Centrum Nauki grant nr
UMO-2014/15/N/ST4/02368.
283
S06
POSTERY
S06P40
Polioksyalkilenowane pochodne 2-etyloheksanolu – otrzymywanie i właściwoś ci
Agata Sznajdrowska*, Katarzyna Materna*, Karolina Dąbrowska**, Wiesław Hreczuch**
*Politechnika Poznańska, Wydział Technologii Chemicznej, ul. Berdychowo 4, 60-965 Poznań,
[email protected]; **Mexeo, Kędzierzyn-Koźle;
W pracy zaprezentowano sposób syntezy oraz wybrane [1] J. Janik et al., Przem. Chem., 2013, 92, 235-238
właściwości
nowych,
niejonowych
związków Praca finansowana przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju,
powierzchniowo
czynnychpolioksyalkilenowanych grant PBS1/A5/28/2012
pochodnych 2-etyloheksanolu, które wykazują aktywność
powierzchniową na granicy faz. W syntezie wykorzystano
konwencjonalny katalizator KOH oraz katalizator typu
dimetalocyjankowego (DMC)[1]. Przeprowadzone badania
wskazują na to, iż 2-etyloheksanol może być cennym
surowcem do produkcji skutecznych i tanich surfaktantów,
w porównaniu do alkoholi frakcji laurylowej.
S06P41
Wpływ struktury związków dwupierścieniowych na stabilność i skok helisy w fazie
ferroelektrycznej
Katarzyna Kurp*, Anna Gąszczyk*, Marzena Tykarska*
*Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Chemii , ul. gen. Sylwestra Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa,
[email protected];
W mieszaninach wieloskładnikowych właściwości
aplikacyjne, takie jak niska temperatura topnienia, mała
lepkość czy szeroki zakres temperaturowy występowania
fazy ciekłokrystalicznej, jak również parametry typu kąt
pochylenia czy skok helisy mogą być optymalizowane. W
efekcie SSFLC wykorzystuje się mieszaniny o długim
skoku helisy i małym kącie pochylenia cząsteczek w
warstwach (22,5o) natomiast w efekcie DHF pożądane są
mieszaniny z krótkim skokiem. Otrzymanie mieszaniny
wieloskładnikowej
jest
poprzedzone
badaniami
mieszalności [1].
S06P44
[1] Michael Hird, Liquid Crystals, 2011, 38, 1467-1493
Praca finansowana z grantu nr: RMN/08-964/2014/WAT.
Wolumetryczne, akustyczne, dielektryczne i refraktometryczne badania mieszanin woda 2-propoksyetanol.
Dorota Chęcińska-Majak*, Krzysztof Klimaszewski, Adam Bald
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, ul. Pomorska 163/165, 90-236, [email protected];
Zmierzono szybkość dźwięku, u, statyczną przenikalność
elektryczną, εr, gęstość, ρ, i współczynnik załamania
światła, n, dla mieszanin woda + 2-propoksyetanol w
pełnym zakresie składu, w szerokim zakresie temperatur.
Wartości ρ i u użyto do wyznaczenia objętości molowych
Vm i współczynnika βS, oraz ich nadmiarowych wartości.
Wyznaczono wartości cząstkowych molowych objętości
dla obu komponentów i parametry termodynamiczne:
dS/dp, dH/dp i dCp/dp.
284
Celem badań było sprawdzenie jak struktura domieszek (1 i
2) i ich ilość wpływa na stabilność i skok helisy w fazie
ferroelektrycznej w układach dwuskładnikowych. Zostaną
zaprezentowane uzyskane wyniki skoku helisy oraz badań
mieszalności.
Z wartości εr wyznaczono ∆εr, εrE, współczynniki
temperaturowe (∂lnεr)/∂T, jak również ich wartości
nadmiarowe ((∂lnεr)/∂T)E. Wyznaczono współczynniki
Kirkwooda, gK.
POSTERY
S06P45
S06
Badania densymetryczne i refraktometryczne mieszanin tetrachlorometanu z dietyloaminą w
aspekcie wiązań halogenowych.
Dorota Chęcińska-Majak*, Adam Bald
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, ul. Pomorska 163/165, 90-236, [email protected];
Zrozumienie natury wiązania halogenowego ma ogromny Wyniki badań analizowane były głównie w aspekcie
wpływ na możliwości aplikacyjne rozpuszczalników, w tworzenia się międzymolekularnych kompleksów za pomocą
których ten rodzaj oddziaływania występuje. Przedmiotem kierunkowych wiązań halogenowych.
badań były mieszaniny tetrachlorometanu (CCl4) z
dietyloaminą (DEA). Badania prowadzone były w pełnym
zakresie stężeń w temp. 298.15 K. Zbadano gęstość, ρ , oraz
współczynnik załamania światła, n. Zmierzone wartości
posłużyły do wyznaczenia objętości molowej, Vm,
nadmiarowych wartości objętości molowej, VmE, refrakcji
molowej, Rm, odchyleń od addytywności refrakcji
molowej, Δ Rm oraz zredukowanej swobodnej objętości
molowej, Δ (Vm/R).
S06P46
Dimeryzacja izobutenu z udziałem katalizatorów węglowych
Paulina Rechnia*, Monika Kot*, Aleksandra Miklaszewska*, Mieczysław Kozłowski*
*Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul. Umultowska 89b, 61-614 Poznań ,
[email protected];
Izooktan to węglowodór o dużym potencjale
wykorzystania w roli dodatku przeciwstukowego do paliw
silnikowych. Charakteryzuje się on wysoką liczbą
oktanową oraz niską prężnością pary nasyconej [1].
Izooktan powstaje w wyniku uwodornienia izooktenu,
który otrzymać można m.in. w procesie dimeryzacji
izobutenu. Reakcja ta prowadzona jest na skalę
przemysłową, jednak większość procesów komercyjnych
przebiega w fazie ciekłej, co wiąże się ze stosowaniem
podwyższonego ciśnienia [2].
S06P47
W związku z powyższym w niniejszej pracy podjęto próbę
przeprowadzenia reakcji dimeryzacji izobutenu pod
ciśnieniem atmosferycznym w fazie gazowej z
zastosowaniem modyfikowanych węgli aktywnych w roli
katalizatorów tego procesu.
[1] S. Tan et al., J. Appl. Polym. Sci., 2013, 127, 926– 932
[2] M. Honkela, Dimerisation of isobutene on acidic ion-exchance
resins, 2005
Badania właściwości kwasowo-zasadowych i redoks katalizatoró w CuO/CZ w reakcji konwersji
alkoholu etylowego
Monika Radlik*, Andrzej Krztoń**, Waldemar Krajewski***, Wincenty Turek*
*Politechnika Śląska, Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów, ul. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice, ;
**CMPW PAN, M. Curie-Skłodowskiej 34, 41-819 Zabrze, ; ***Instytut Inż ynierii Chemicznej PAN, ul.
Bałtycka 5, 44-100 Gliwice, ; , [email protected];
Celem przeprowadzonych badań była ocena rodzaju
centrów aktywnych katalizatorów CuO/CZ. W tym celu
układy o zmiennym obładowaniu Cu (2, 4 i 10%mas. Cu)
otrzymano
metodą
impregnacji
nośnika
cerowo-cyrkonowego CZ a następnie scharakteryzowano
za pomocą analizy XRD, SBET, SEM/EDX. Badania
rodzaju centrów aktywnych katalizatorów CuO/CZ
wykonano w reakcji testowej konwersji alkoholu
etylowego. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano
obecność centrów redoks oraz słabych centrów
kwasowych na powierzchni badanych katalizatorów.
Zaobserwowano, iż wprowadzenie fazy aktywnej wpływa
na wzrost ilości centrów redoks w porównaniu do nośnika.
Wykazano, iż efekt aglomeracji fazy aktywnej ma wpływ na
właściwości redoks i kwasowo-zasadowe katalizatorów
CuO/CZ.
Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska.
285
S06
POSTERY
S06P48
Wpływ wody na właś ciwoś ci akustyczne i termodynamiczne cieczy jonowych
Justyna Skowronek*, Marzena Dzida*
*Uniwersytet Ślaski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected];
Wpływ zawartości wody na temperaturową zależność
gęstości oraz prędkości propagacji fali ultradźwiękowej
został określony dla hydrofobowych cieczy jonowych:
[C4mim][NTf2], [C4mpyr] [NTf2], [C3mim][NTf2] oraz
hydrofilowej cieczy jonowej [C2mim][SCN] pod
ciśnieniem atmosferycznym. Na podstawie wyników
doświadczalnych zostały obliczone cząstkowe molowe i
pozorne objętości w zakresie temperatury (283-363 K) oraz
ściśliwości adiabatyczne w zakresie temperatury (293-318
K).
S06P49
Stwierdzono, że zarówno współczynniki ściśliwości
adiabatycznej
jak
i
izobaryczne
współczynniki
rozszerzalności termicznej wykazują wyższe wartości w
porównaniu do biodiesla.
Rozkład metanu z udziałem bimetalicznych katalizatorów węglowych
Aleksandra Miklaszewska*, Samuel Nawrocki*, Paulina Rechnia*, Mieczysław Kozłowski*
*Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul.Umultowska 89B, 61-614 Poznań ,
[email protected];
Zanieczyszczenie
środowiska,
spowodowane
użytkowaniem paliw kopalnych, skłania do poszukiwania
ekologicznych nośników energii takich jak wodór. Jedną z
metod jego otrzymywania jest katalityczny rozkład
metanu (CDM), podczas którego nie powstają szkodliwe
produkty uboczne. Reakcja CDM może być prowadzona
wobec katalizatorów węglowych lub metalicznych.
Materiały węglowe mogą także służyć jako nośniki
katalizatorów [1-3]. Aby ograniczyć dezaktywację
katalizatora można zastosować układy bimetaliczne, gdzie
dodatek metalu zwiększa stabilność katalizatora i
wydajność produktu.
286
Justyna Skowronek jest stypendystką projektu „DoktoRIS
-Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska”
Właściwości fizykochemiczne i akustyczne 2-metylofuranu w obszarze wysokich ciśnień
Sylwia Jężak*, Marzena Dzida*
*Uniwersytet Śląski, Instytut Chemii, ul. Szkolna 9, 40-006 Katowice, [email protected];
Przedmiotem
badań
jest
2-metylofuran
(MF),
przyszłościowe biopaliwo II generacji. Związek ten
otrzymywany jest z biomasy lignocelulozowej. W celu
wyznaczenia charakterystyki MF wykonano pomiary
gęstości (T=273-333 K; p=0,1 MPa), prędkości
ultradźwięków (T=293-318 K; p= 0,1-100 MPa) oraz
pojemności cieplnej (T=293-323 K; p=0,1 MPa). W oparciu
o metodę akustyczną wyznaczono temperaturową i
ciśnieniową zależność gęstości i izobarycznej pojemności
cieplnej. Współczynniki izobarycznej rozszerzalności
termicznej wyznaczono z definicji, a współczynniki
ściśliwości adiabatycznej ze wzoru Laplace’a.
S06P50
Mieszaniny [C2mim][SCN] z wodą, jak i czysta ciecz
jonowa, mają wyższe wartości prędkości ultradźwięków
oraz najniższe cząstkowe objętości i ściśliwości
adiabatyczne wśród badanych mieszanin.
W pracy otrzymano układy Ni, Fe i Co z dodatkiem Cu,
naniesione na węgiel aktywny oraz zbadano ich aktywność
w reakcji CDM. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem
zawartości miedzi wzrasta stabilność katalizatora
bimetalicznego.
[1] H.F. Abbas et al., Int. J. Hydrogen Energy, 2010, 35, 1160-1190
[2] J. Ashok et al., Catal. Surv. Asia, 2008, 12, 229-237
[3] Y. Shen et al., Applied Catalysis B: Environmental, 2015, 164,
61-69
POSTERY
S06P51
Wpływ obładowania Cu na aktywność i selektywność katalizatorów Cu/CeZrO2 w reakcji
redukcji tlenków azotu za pomocą amoniaku
Monika Radlik*, Monika Motak**, Andrzej Krztoń***, Waldemar Krajewski****, Wincenty Turek*
*Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. ks. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice, [email protected];
**AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw; ***Centrum Materiałów Polimerowych
i Węglowych PAN; ****Instytut Inżynierii Chemicznej, PAN;
Otrzymano serię katalizatorów zawierających fazę
aktywną CuO (zawartość Cu = 2, 4 i 10 %w.), osadzoną na
nośniku
cerowo-cyrkonowym
(CZ).
Katalizatory
scharakteryzowano za pomocą metod XRD, BET,
SEM/EDX. Aktywność i selektywność otrzymanych
preparatów CuO/CZ badano w reakcji redukcji NO
amoniakiem (NH3-SCR). Uzyskane wyniki badań
wykazały, iż wszystkie katalizatory są aktywne i
selektywne w reakcji NH3-SCR. Najlepszą konwersję NO,
ponad 90 % w zakresie temperatur 423-523 K,
zaobserwowano dla preparatu zawierającego 4 %w. Cu.
Ponadto, powyż ej temperatury 523 K, obserwowano
znaczny spadek konwersji NO na katalizatorach CuO/CZ
w reakcji NH3-SCR.
S06P52
Wykazano, iż jest to wynikiem nieselektywnego utleniania
NH3 do NO.
Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska.
Preparatyka nanowłókien węglowych metodą katalitycznego rozkładu wybranych prekursorów
Aleksandra Miklaszewska*, Damian Piwecki*, Paulina Rechnia*, Mieczysław Kozłowski*
*Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Chemii, ul.Umultowska 89B, 61-614 Poznań ,
[email protected];
Nanowłókna węglowe cieszą się dużym zainteresowaniem
wśród naukowców ze względu ich na unikalne właściwości
fizykochemiczne [1]. Doskonale nadają się do stosowania
m.in. jako nośniki katalizatorów [2].
Obecnie nanowłókna węglowe otrzymywane są głównie
metodą rozkładu gazów zawierających węgiel. Jako
katalizatory tej reakcji stosowane są najczęściej
nanocząstki metali grupy przejściowej. Powstające
nanowłókna węglowe można podzielić na trzy
podstawowe rodzaje: platelet, fishbone i nanotube. Typ
otrzymanego nanowłókna zależy od gazu stosowanego w
trakcie syntezy, jego przepływu, oraz od temperatury i
rodzaju użytego katalizatora [1].
S06P53
S06
Celem pracy było otrzymanie nanowłókien węglowych typu
fishbone oraz platelet wykorzystując metan, etylen lub
tlenek węgla jako gazowe prekursory węgla.
[1] J.-H. Zhou et al., Carbon, 2006, 44, 3255–3262
[2] V. Jiménez et al., Chem. Eng. J, 2009, 155, 931-940
Badania aktywności układó w Ni/CeZrO2 w reakcji katalitycznej redukcji tlenkó w azotu
amoniakiem
Monika Radlik*, Radosław Dębek**, Monika Motak**, Aleksandra Kurowska*, Andrzej Krztoń***, Wincenty
Turek*
*Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny, ul. ks. M. Strzody 9,44-100 Gliwice, Polska,
[email protected]; **AGH Akademia Górniczo-Hutnicza,Wydział Energetyki i Paliw; ***Centrum
Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN;
Celem niniejszej pracy są badania aktywności
katalizatorów w reakcji selektywnej katalitycznej redukcji
tlenków azotu amoniakiem (NH3-SCR). W tym celu,
otrzymano serię katalizatorów zawierających 2, 4 i 10 %w.
Ni w postaci tlenkowej, osadzonej na nośniku
cerowo-cyrkonowym (CZ). Otrzymane katalizatory
scharakteryzowano metodami: XRD, SBET, SEM/EDX.
Wyniki charakterystyk fizykochemicznych wykazały, że
wraz ze wzrostem zawartością fazy aktywnej Ni
krystality NiO wykazują tendencję do tworzenia
aglomeratów na powierzchni nośnika. Stwierdzono, iż
wszystkie badane preparaty były aktywne w reakcji
NH3-SCR. Ponadto, zaobserwowano znaczny wpływ stopnia
obładowania i aglomeracji NiO na aktywność badanych
katalizatorów w reakcji NH3-SCR.
Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska.
287
S06
POSTERY
S06P54
Wartości cząstkowych objętości molowych kwasów monohydroksybenzoesowych i ich soli
sodowych w zakresie temperatur 283.15 – 318.15K.
Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź ,
[email protected];
Zmierzono gęstości wodnych roztworów soli sodowych
kwasów
monohydroksybenzoesowych
w
zakresie
temperatur 283.15 – 318.15K. Do badań gęstości
roztworów używany był ultraprecyzyjny gęstościomierz
Anton Paar DMA5000 (∆d = ± 10-6 g/cm3). W celu
zminimalizowania
błędów
stosowano
ciągłą
(rozcieńczeniową) procedurę pomiarową. Wyznaczono
wartości cząstkowych objętości molowych dla soli, a
następnie cząstkowych objętości molowych kwasów
monohydroksybenzoesowych
w
ich
całkowicie
zdysocjowanej postaci.
S06P55
Wpływ zmiennego obładowania Ni na właściwości kwasowo-zasadowe i redoks katalizatoró w
NiO/CZ w reakcji konwersji alkoholu etylowego
Kinga Kępska*, Monika Radlik*, Tomasz Jarosz*, Agnieszka Krowiak*, Joanna Strzezik*, Wincenty Turek*
*Politechnika Śląska, Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów, ul. ks. M. Strzody 9, 44-100 Gliwice,
[email protected];
Przedmiotem badań była ocena wpływu zmiennego
obładowania Ni na właściwości kwasowo-zasadowe i
redoks katalizatorów NiO/CZ. W tym celu otrzymano
układy katalityczne złożone z NiO (Ni = 2, 4 i 10 %w.)
osadzonym na nośniku cerowo-cyrkonowym. Właściwości
fizykochemiczne otrzymanych preparatów badano min. za
pomocą analizy XRD, SEM/EDX. Badania rodzaju centrów
aktywnych układów NiO/CZ wykonano za pomocą rekcji
testowej konwersji alkoholu etylowego. Na podstawie
uzyskanych wyników badań wykazano efekt aglomeracji
fazy aktywnej dla obładowania Ni wynoszącego 10 %w.
Wyniki pomiarów reakcji testowej wykazały obecność
zarówno centrów redoks jak i kwasowo-zasadowych.
S06P56
Wykazano, iż rozmiar krystalitów NiO oraz ich efekt
aglomeracji ma istotny wpływ na badane właściwości
otrzymanych preparatów.
Monika Radlik otrzymała stypendium z projektu DoktoRIS Program stypendialny na rzecz innowacyjnego Śląska
Synteza siloksanów w cieczach jonowych zawierających grupę allilową
Rafał Kukawka*, Witold Zieliński**, Agnieszka Dutkiewicz**, Michał Dutkiewicz**, Hieronim Maciejewski*,
Marcin Śmiglak**
*Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań , [email protected]; **Poznań ski
Park Naukowo-Technologiczny, Fundacja UAM, Poznań ;
Immobilizacja katalizatorów na nośnikach zapewnia
możliwość ich odzysku i wielokrotnego wykorzystywania
do kolejnych cykli reakcji. Jednym z nośników, szeroko
wykorzystywanym ze względu na występowanie w stanie
ciekłym w szerokim zakresie temperatur, są ciecze jonowe.
Ze względu na fakt, iż katalizatory reakcji
hydrosililowania są kompleksami metali przejściowych
jako nośnik wybrano ciecze jonowe z grupą allilową,
zdolną do koordynowania do atomu centralnego
kompleksu, tym samym uniemożliwiając katalizatorowi
wymywanie się z nośnika do fazy produktów reakcji.
288
Ponadto
używając
odpowiednio
zmodyfikowanego
równania Redlica-Meyera-Rasenfelda możliwe było
wyznaczenie wartości cząstkowych objętości molowych
kwasów w formie niezdysocjowanej a tym samym
wyznaczenie molowych objętości dysocjacji.
Prezentowane wyniki badań dotyczą syntezy siloksanów
używając
popularnych
katalizatorów
reakcji
hydrosililowania w allilowych cieczach jonowych z
możliwością ich ponownego wykorzystania w kolejnych
cyklach katalitycznych.
[1] Wasserscheid P. et al., Ionic Liquids in Synthesis, 2003
[2] Maciejewski H. et al., Green Chemistry, 2009, 11, 1045-1051
Projekt finansowany przez NCN w ramach programu OPUS nr
UMO-2012/05/B/ST5/0037
POSTERY
S06P57
Oddziaływania międzycząsteczkowe w monowarstwach mieszanych zbudowanych z
kardiolipiny i sfingozyny na granicy faz woda/powietrze.
Agnieszka Serafin*, Aneta Petelska*, Zbigniew Figaszewski*
*Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, ul. Ciołkowskiego 1K, 15-245 Białystok,
[email protected];
Monowarstwy Langmuira, znane są jako specyficzny
model błony komórkowej, wykorzystuje się do opisu
oddziaływań między składnikami tworzącymi błonę oraz
oddziaływań między nimi a środowiskiem. Zbadano
oddziaływania pomiędzy składnikami monowarstwy na
granicy faz woda/powietrze z wykorzystaniem wanny
Langmuira. Do badań wykorzystano sfingozynę i
kardiolipinę oraz ich mieszaniny. Równocześnie
następował zapis wielkości napięcia powierzchniowego w
funkcji czasu przesuwu poprzeczki za pomocą programu
komputerowego Nima ST9002.
S06P58
Na podstawie otrzymanych wykresów uzyskiwano
zależność ciśnienia powierzchniowego monowarstwy w
funkcji pola przypadającego na pojedynczą cząsteczkę [1].
Rozważono istnienie kompleksu 1:1 powstającego w
monowarstwach mieszanych sfingozyną a kardiolipiną [2].
[1] A.D. Petelska et al., The Journal of Membrane Biology, 2013,
246, 13-19
[2] A.D. Petelska et al., Journal of Macromolecular Science, Part A,
2009, 46, 607-614
Mieszalność bis(trifluorosulfonylo)imidków 1-alkilo-3-metyloimidazoliowych z halogenowymi
pochodnymi benzenu. Wpływ podstawienia izotopowego.
Agnieszka Siporska*, Jerzy Szydłowski*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii , ul. Ż wirki i Wigury 101, [email protected];
Zbadano
mieszalność
imidków
1-alkilo-3-metyloimidazoliowych
([CnMIM][NTf2];
n=3-10) z fluorobenzenem (FB), chlorobenzenem (ClB),
bromobenzenem
(BB),
jodobenzenem
(IB)
i
1,2-dichlorobenzenem (dClB) oraz deuterowanymi:
chlorobenzenem,
bromobenzenem
oraz
1,2-dichlorobenzenem. Wszystkie diagramy fazowe
charakteryzują się górną krytyczną temperaturą
mieszalności, której wartość maleje wraz ze wzrostem
długości łańcucha alkilowego kationu. Mieszalność
układów z monohalogenopochodnymi rośnie w szeregu:
IB<BB<ClB<FB.
S06P59
S06
Zastąpienie
protu
deuterem
w
cząsteczkach
halogenobenzenów
we
wszystkich
przypadkach
spowodowało poprawę mieszalności układów, a otrzymane
efekty izotopowe mieszalności przyjmują niezwykle duże
wartości. Do opisu diagramów fazowych obok równania
skalującego zastosowano metodę NRTL.
[1] Agnieszka Siporska et al., J. Chem. Thermodynamics, 2015, 88,
22-29
Modelowanie trwałych struktur koordynacyjnych pomię dzy
3-azydo-2,3-dideoksy-D-heksopiranozydami n-propylu a jonami metali w reakcjach
kompleksowania
Anna Barabaś*, Jaromir Kira*, Grażyna Wawrzyniak*, Aleksandra Dąbrowska*
*Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk,
[email protected];
Wykorzystane
do
badań
cztery
izomery
3-azydo-2,3-dideoksy-heksopiranozydów n-propylu o
konfiguracji D-arabino i D-rybo1 różnią się konfiguracją
podstawników na dwóch atomach węgla: C1 (dwie pary
anomerów) i C3 (dwie pary epimerów). Możliwość zmian
konformacyjnych pierścienia (z 4C1 do 1C4) oraz różna
orientacja podstawników (ax = qax, eq = qeq) pozwoliła na
wyznaczenie stabilnych struktur, optymalnych miejsc
koordynacji i sposobów łączenia się badanych związków z
jonem metalu.
Wstępne modelowanie pokazało, że w tworzeniu
najtrwalszych kompleksów typu [Me-monosacharyd]2+
biorą udział atomy tlenu drugorzędowej grupy
hydroksylowej i grupa azydowa. Wyniki obliczeń
teoretycznych pokazują wpływ konfiguracji podstawników i
konformacji pierścienia liganda na trwałość powstających
kompleksów.
[1] Aleksandra Dąbrowska et al., Carbohyd. Res., 2004, 339,
1195-1199
Badania zostały przeprowadzone dzię ki grantom MNiSW o
numerach: DS/530-8237-D602-15 i BMN 538-8237-B659-14
289
S06
POSTERY
S06P60
Stabilność suspensji tlenku chromu (III) w obecności kopolimerów blokowych
poliaminokwasów z poli(glikolem etylenowym)
Iwona Ostolska*, Katarzyna Szewczuk-Karpisz*, Małgorzata Wiśniewska*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. M. Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Mechanizm stabilizacji cząstek w obecności polimerów jest
ściśle
związany
z
konformacją
łańcuchów
zaadsorbowanych na granicy faz ciało stałe – roztwór
[1,2]. Dzięki biodegradowalności, biozgodności oraz
nietoksyczności,
syntetyczne
polimery
z
grupy
poliaminokwasów oraz ich kopolimery z niejonowym
poli(glikolem etylenowym) można zaliczyć do jednej z
najczęściej klas substancji wykorzystywanych w
medycynie, inżynierii medycznej czy farmacji.
S06P61
W celu określenia preferencji do tworzenia struktur
uwodnionych pinakolu przeprowadzono rekrystalizacje w
komorze z kowadłami diamentowymi (DAC)3.
[1] L. Merrill et al., Review of Scientific Instruments, 1974, 45,
290−294
[2] H. Tomkowiak et al., Crystal Growth & Design, 2013, 13,
121–125
[3] N. Blagden et al., Advanced Drug Delivery Reviews, 2007, 59,
617–630
Modyfikowane wermikulity jako katalizatory w reakcji utleniania CO
Bogdan Samojeden*, Monika Motak*, Magdalena Nizio*
*AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw, Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków,
[email protected];
Wermikulity modyfikowano jonami srebra, miedzi i żelaza
metodą suchej impregnacji pierwszej wilgotności.
Otrzymane katalizatory charakteryzowano metodami
termoprogramowanej redukcji TPR i transmisyjnej
mikroskopii elektronowej TEM. Strukturę układó w badano
metodą dyfrakcji promieni rentgenowskich XRD, a
teksturę
wyznaczono
w
oparciu
o
analizę
niskotemperaturowej sorpcji azotu. Testy katalityczne dla
otrzymanych katalizatoró w prowadzono w reaktorze
szklanym w przepływie 250 mL/min mieszaniny
reakcyjnej o składzie: 0,05% CO, 2% O2, reszta Ar w
zakresie temperatur 25 do 500oC.
290
[1] M. Wiśniewska et al., Reactive & Functional Polymers , 2012,
72, 791–798
[2] I. Ostolska et al., RSC Advances, 2015, 5, 28505–28514
[3] C. Boyer et al., NPG Asia Materials , 2010, 2, 23–30
Dehydratcja pinakolu pod wpływem wyokiego ciśnienia.
Szymon Sobczak*, Andrzej Katrusiak*
*Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Chemii, ul. Umultowska 89b 61-614 Poznań ,
[email protected];
Powstawanie hydratów związków organicznych jest
tematem obszernych studiów w związku z ich możliwością
późniejszych zastosowań w przemyśle farmaceutycznym1.
Woda związana krystalicznie znacząco wpływa na
stabilność
oraz
właściwości
fizyko-chemiczne
substancji,takich jak ich rozpuszczalność czy aktywność
biologiczna. Stopień uwodnienia może być regulowany
poprzez temperaturę oraz stężenie substancji, jednak
niewiele wiadomo o wpływu ciśnienia na ten proces.
Wykazano, że w wyniku rekrystalizacji układów z
zastosowaniem wysokich ciśnień można zmienić
preferencje substancji do tworzenia hydratów2.
S06P62
Związki wielkocząsteczkowe o budowie blokowej znalazły
zastosowanie jako substancje pokrywające cząstki ciała
stałego w systemach z kontrolowanym uwalnianiem leków,
a także do otrzymywania stabilnych środków
kontrastujących używanych w badaniach jądrowego
rezonansu magnetycznego [3].
szystkie katalizatory były aktywne w procesie utleniania CO
do CO2. Na Rys. 1 przedstawiono temperatury, po któ rych
nastąpiło przereagowanie połowy CO (T50). N
Pracę sfinansowano w ramach grantu NCBiR nr SP/J/1/166183/12
(Zadanie nr 15)
POSTERY
S06P63
S06
Węgle aktywne modyfikowane mocznikiem jako katalizatory w reakcji selektywnej redukcji
katalitycznej tlenków azotu amoniakiem
Bogdan Samojeden*, Katarzyna Świrk*
*AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Energetyki i Paliw, Al. A. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków,
[email protected];
Węgiel aktywny aktywowano w kwasie azotowym (V), Najwyższe stopnie konwersji zaobserwowano dla próbek
impregnowano roztworami mocznika o stężeniu 5, 10, 15 modyfikowanych 10 wt% CO(NH2)2.
wt%, a następnie kalcynowano w He lub mieszaninie
He-O2. Otrzymane katalizatory charakteryzowano za
pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego SEM
oraz badano metodą dyfrakcji promieni rentgenowskich
XRD, a teksturę wyznaczono w oparciu o analizę
niskotemperaturowej sorpcji azotu. Warunki reakcji Pracę sfinansowano w ramach grantu AGH 11.11.210.213.
SCR: przepływ 100 mL/min, NO 800 ppm, NH3 800 ppm,
O2 2,25 vol.% i He jako gaz referencyjny, T=140-300oC.
Nieutlenione wstępnie katalizatory, wykazywały znacznie
niższa aktywność katalityczną (10-25%) niż utlenione.
S06P64
Nowe tlenkowe materiały do utylizacji CO2
Dominik Wierzbicki*, Monika Motak*, Radosław Dębek*
*Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, aleje Adama Mickiewicza 30, 30-059
Kraków, [email protected];
Celem pracy była preparatyka i charakterystyka nowych
katalizatorów nanotlenkowych do procesów chemicznej
sekwestracji CO2. Syntezowano hydrotalkity zawierające
Ni, Mg, Al i/lub Fe, Co lub La za pomocą metody
współstrącania przy stałym pH. Wybrane promotory
wprowadzano ponadto metodą nanoszenia adsorpcyjnego.
Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą FTIR
oraz XRD zarówno w temperaturze pokojowej, jak i w
funkcji temperatury. Badania te pozwoliły na określenie
warunków wstępnej modyfikacji koniecznej dla uzyskania
stabilnej struktury nano-tlenkowej o odpowiedniej
wielkości nano-krystalitów (ok. 10 nm).
S06P65
Widma FTIR pozwoliły na wyciągnięcie wniosków
dotyczących efektywności wprowadzania promotorów
metodą adsorpcyjną.
Projekt strategiczny Grant NCBR SP/J/1/166183/12 zadanie 15
Utylizacja CO2 metodą suchego reformingu metanu
Radosław Dębek*, Monika Motak*, Teresa Grzybek*, Patrick da Costa**
*Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, aleje Adama Mickiewicza 30, 30-059
Kraków, [email protected]; **Sorbonne Universites, UPMC Paris 6,
Celem pracy był dobór odpowiednich katalizatorów do
reakcji suchego reformingu metanu.Najbardziej istotnym
problemem w przypadku katalizatorów tego procesu jest
ich stabilność w funkcji czasu, zakoksowanie centrów
aktywnych, oraz spiekanie małych krystalitów. Porównano
materiały na bazie hydrotalkitu zawierającego nikiel i glin
lub nikiel, glin i magnez, bez dodatkowych promotorów
lub promowane cerem. Określono aktywność otrzymanych
układów w zakresie temperatur 550-800 °C. Katalizatory
zawierające cer charakteryzowały się zwiększoną
stabilnością.
Badania pokazały, ż e tlenki ceru ze względu na swoje
zdolności utleniające powodują zmniejszenie szybkości
gromadzenia się depozytu węglowego.
Prace statutowe grant AGH nr. 11.11.210.213
291
S06
POSTERY
S06P66
Matryce alginianowe jako nośnik komó rek bakterii E.coli w katalizie enzymatyczej
Karolina Podgórna*, Krzysztof Szczepanwicz*, Agnieszka Dudzik*, Maciej Szaleniec*, Piotr Warszyński*
*PAN, Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni, Niezapominajek 8, 30-239 Kraków,
[email protected];
Immobilizacja
biokatalizatorów
(enzymy, Zbadano wpływ warunków przygotowania matrycy na
mikroorganizmy), pozwala na prowadzenie procesów, aktywność biokatalizatora.
które są niemożliwe do wykonania klasycznymi metodami
syntezy organicznej, jednocześnie umożliwia ich cyklizację
i poprawia wydajność. Celem badań była immobilizacja
komórek bakterii E.coli, zawierających enzym PEDH, w
polimerowych złożach. Ż elowa matryca została
przygotowana poprzez bezpośrednie żelowanie jonami
wapniowymi, zawiesiny komórek bakterii w roztworze
alginianu
sodu.
Aktywność
zimmobilizowanego
biokatalizatora została sprawdzona w stereospecyficznej
reakcji redukcji acetofenonu do (S)-1- fenyletanolu.
S06P67
Chemiluminogenne sole akrydyniowe zawierające podstawniki o różnym wpływie
elektronowym i sterycznym – synteza, właściwości, zastosowania
Alicja Kawecka*, Karol Krzymiński, Beata Zadykowicz, Paweł Rudnicki, Justyna Czechowska-Kryszk
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Niektóre czwartorzędowe sole akrydyniowe ulegają
utlenianiu pod wpływem nadtlenku wodoru, co prowadzi
do emisji światła w zakresie widzialnym [1]. Cykl
przemian jasnych rozpoczyna się od przyłączenia jonów
HOO- do atomu C9 rdzenia akrydyny, a kończy na
powstawaniu wzbudzonych elektronowo cząsteczek
10-metylo-9-akrydan-onu, które są docelowymi emiterami
[2,3]. Wspomniane właściwości pozwalają wykorzystywać
je jako indykatory bądź znaczniki CL w analizach
biomedycznych i środowiskowych [1].
S06P68
[1] C. Dodeigne et al., Talanta, 2000, 51, 415– 439.
[2] K. Krzymiński et al., J. Org. Chem., 2011, 76, 1072– 1085.
[3] K. Krzymiński et al., J. Phys. Chem. A, 2010, 114, 10550– 1056
Finansowanie badań: grant badawczy Narodowego Centrum Nauki
nr UMO 2012/05/B/ST5/01680 na lata 2013-2016.
Study of benzene fusion temperature over a wide pressure range
Kamil Oster*, Stanisław L. Randzio**, Mirosław Chorążewski*
*Institute of Chemistry, University of Silesia, Szkolna 9, Pl-40-006 Katowice, Poland,
[email protected]; **Polish Academy of Sciences, Institute of Physical Chemistry;
Studies of properties of substances under extreme
conditions of pressure and temperature require a
verification of the obtained results with a standard
substance. Benzene seems to be a good standard for such
studies. Its fusion temperature and the derived properties,
such as enthalpy and volume of melting, have been
reported over wide pressure ranges (Bridgman(1914)1 and
Xu et al.(2007)2). The aim of the present study was to
investigate the properties of benzene with a scanning
transitiometer, which measures simultaneously the volume
change and the enthalpy of the transition3.
292
Celem pracy było otrzymanie serii oryginalnie
podstawionych estrów akrydyniowych, zawierających
podstawniki o różnym wpływie elektronowym i sterycznym
w pierścieniu benzenowym i/lub akrydynowym i
scharakteryzowanie ich właściwości luminogennych,
stosując metody eksperymentalnie i teoretyczne.
In the present communication we report first obtained
results, the melting temperature of benzene measured under
pressures up to 500 MPa and compare them with the
respective results of Bridgman1 and and Xu et al.2.
[1] P. W. Bridgman, Physical Review, 1914, 3, 153
[2] W. Xu et al., J. Chem. Eng. Data, 2007, 52, 1975
[3] S. L. Randzio, Chem. Soc. Rev., 1996, 25, 383
POSTERY
S06P69
Analiza wpływu struktury cieczy jonowych na bazie kationu morfoliniowego oraz anionu
aminokwasowego na ich podstawowe parametry fizykochemiczne
Adam Nowatkowski*, Emil Szepiński*, Łukasz Marcinkowski*, Adam Kloskowski*, Maria Milewska *, Jacek
Namieśnik*
*Politechnika Gdańska, WydziałChemii, ul. Gabriela Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk,
[email protected];
W ostatnich latach szczególne zainteresowanie wśród
przedstawicieli świata naukowego jak i specjalistów
odpowiedzialnych za prace wdrożeniowe wywołują ciecze
jonowe, ze względu na swoje unikalne właściwości
fizykochemiczne, do których zaliczyć można: wysoką
trwałość termiczną, skłonność do istnienia w fazach
metastabilnych, dużą lepkość, napięcie powierzchniowe,
powinowactwo
do
szerokiej
gamy
związków
chemicznych. W pracy przedstawiono wyniki badań
charakterystyki
fizykochemicznej
nowych
cieczy
jonowych bazujących na kationie morfoliniowym oraz
anionach aminokwasowych.
S06P70
Celem prowadzonych badań było wyznaczenie wartości
gęstości, lepkości oraz współczynnika załamania światła jak
również próba scharakteryzowania wpływu budowy
badanych cieczy jonowych na wartości wyznaczanych
parametrów.
[1] Ł. Marcinkowski et al., Journal of Chemical & Engineering Data,
2014, 59, 585-591
[2] J. Jacquemin et al., Green Chemistry, 2006, 8, 172-180
Badania stabilności soli arenodiazoniowych w układach micelarnych
Jolanta Narkiewicz-Michałek*, Andrzej Sienkiewicz*, Marta Szymula*, Carlos Bravo-Diaz**
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3,
[email protected]; **Vigo University, Department of Physical Chemistry
Czynnikiem
w
sposób
istotny
ograniczajacym
zastosowanie soli arenodiazoniowych w badaniach
fizykochemicznych jest ich mała stabilność. Stąd
konieczność badania wpływu warunków środowiska (np.
temperatury, pH, mocy jonowej) oraz typu i liczby
podstawaników w pierścieniu benzenowym na proces
rozkładu. W prezentacji zostaną omówione wyniki badań
spektroskopowych i elektrochemicznych reakcji rozkładu
para podstawionych soli ArN2+ w roztworach wodnych
zawierających surfaktanty i/lub dodatkowe składniki takie
jak β-cyklodekstryna czy galusan propylu.
S06P71
S06
Celem tych badań było określenie wpływu różnych
parametrów charakteryzujących układ koloidalny na
kinetykę rozpadu ArN2+. Okazało się, że rozpad soli
arenodiazoniowych dobrze opisuje równanie kinetyki
pierwszego rzędu.
[1] L. S. Romsted et al., Curr. Opin. Colloid Interface Sci., 2013, 18,
3-14
Właściwości adsorpcyjne a zwilżające n-oktyl-β-D-glukopiranozydu (OGP) w układzie
PTFE-roztwór
Joanna Krawczyk*, Diana Mańko*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Woda, która jest najpopularniejszym rozpuszczalnikiem,
ze względu na wysokie napięcie powierzchniowe słabo
zwilża powierzchnię większości ciał stałych, stąd celem
poprawy właściwości zwilżających wody w danym
układzie stosuje się dodatek surfaktantów. Związki te
dzięki zdolności do adsorpcji na granicy faz obniżają
napięcie powierzchniowe wody oraz wpływają na napięcie
międzyfazowe, a tym samym na zwilżalność danego ciała
stałego.
Ponieważ właściwości zwilżające surfaktantów opartych na
surowcach naturalnych pomimo ich niezmiernie szerokiego
wykorzystania są słabo poznane i opisane, to celem naszych
badań było określenie właściwości adsorpcyjnych i
zwilżających wybranego surfaktantu cukrowego w układzie
PTFE-roztwór.
293
S06
POSTERY
S06P72
Właś ciwoś ci adsorpcyjne ramnolipidu na granicy faz woda-powietrze a PTFE-woda
Diana Mańko*, Anna Zdziennicka*, Bronisław Jańczuk*, Joanna Krawczyk*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected];
Ramnolipid wykazuje dużą zdolność do adsorpcji na
granicy faz woda-powietrze i można przypuszczać, że
powinien też wykazywać podobną aktywność adsorpcyjną
na granicy faz politetrafluoroetylen (PTFE)-woda. W
literaturze brak jest danych dotyczących adsorpcji
ramnolipidu na granicy faz PTFE-woda i z tego względu
przeprowadzono badania dotyczące tej adsorpcji na
podstawie pomiarów kąta zwilżania wodnych roztworów
ramnolipidu na powierzchni tego polimeru. Korzystając z
równania Lucassen-Reynders oraz izotermy adsorpcji
Gibbsa obliczono nadmiarowe stężenie ramnolipidu na
granicy faz PTFE-woda i porównano z nadmiarowym
stężeniem na granicy faz woda-powietrze.
S06P73
Prowadzone badania skupiają się nad analizą wpływu
temperatury oraz obecności ciężkiej wody na strukturę
ciekłej wody oraz jej dynamikę wibracyjną.
[1] M.F. Chaplin, Biophysical Chemistry, 1999, 83, 211-221
[2] D. Eisenberg et al., The structure and properties of water, 1969
Elektrokatalityczne utlenianie kwasu mrówkowego z wykorzystaniem układu hybrydowego
poli(1,8-diaminokarbazol)/nanoczą stki bimetaliczne
Agata Fedorczyk*, Magdalena Skompska*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, ul. Pasteura 1, 01-093 Warszawa,
[email protected];
Badania prowadzone w ramach pracy dotyczą
wykorzystania poli(1,8-diaminokarbazolu) (PDACz) jako
komponentu w układach hybrydowych polimer
przewodzący/nanostruktury
metalu
wykazujących
właściwości katalityczne. Synteza kompozytu polega na
elektrochemicznej polimeryzacji PDACz na powierzchni
elektrody pracującej, a następnie bezprądowym osadzaniu
nanocząstek metalicznych zarówno na powierzchni, jak i
wewnątrz przewodzącej warstwy [1]. Otrzymane
kompozyty, PDACz/Au@Pt-NPs zostały wykorzystane
jako katalizatory wobec reakcji elektoutleniania kwasu
mrówkowego.
294
Dotacja celowa na prowadzenie badań naukowych służących
rozwojowi Młodych Naukowców, BS-M-03-002-15-D-03
Wibracyjna analiza struktury ciekłej wody
Paulina Filipczak*, Marcin Kozanecki*
*Katedra Fizyki Molekularnej, Politechnika Łódzka, Żeromskiego 116, 90-924 Łódź,
[email protected];
Pomimo, że woda jest najbardziej rozpowszechnioną
substancją na świecie, nadal nieznana jest jej dokładna
struktura.1 Jest wiele modelów struktury ciekłej wody,
m.in., modele o strukturze ciągłej (tetrahedralnej) oraz
modele wody, jako mieszaniny stanów dyskretnych –
klastrów. Przestrzenna sieć wiązań wodorowych w wodzie
posiada cechy obydwu grup.2 Spektroskopia Ramana jest
najczęściej używaną techniką badawczą do analizy
struktury wody oraz międzycząsteczkowych oddziaływań
w układach wodnych. Prosta i jasna interpretacja widma
Ramana ciekłej wody oraz jego dekonwolucja są nadal
obiektem dyskusji.
S06P74
Z uzyskanych danych wynika, że tendencja ramnolipidu do
adsorpcji na obu graniach faz jest porównywalna.
W toku pracy porównano aktywność katalityczną
nanocząstek bimetalicznych wytworzonych w wyniku
bezprądowego osadzania, jak i struktur elektrochemicznie
osadzonych na powierzchni polimeru.
[1] A. Fedorczyk et al., Electrochim. Acta, 2014, 122, 267-274
POSTERY
S06P75
Kinetics of the bubble collision at resting and vibrating water/air and water/solid interfaces
Jan Zawała*, Kazimierz Małysa*
*Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN, ul. Niezapominajek 8, 30-239 Kraków,
[email protected];
The kinetics of collision and bouncing of an air bubble at
water/air interface and surface of hydrophilic and
hydrophobic solids immersed in distilled water was
studied. We compared the bubble collision and bouncing
courses on the stagnant (undisturbed) and vibrating, with a
controlled frequency and amplitude, interfaces. It was
found that the kinetics of the bubble collision and rupture
is significantly different for undisturbed and for vibrated
interface, where profound prolongation of the bubble
lifetime was observed.
S06P76
The results obtained prove that the bubble bouncing from
various interfaces is determined by rates of two
simultaneous processes: i) exchange between kinetic and
surface energies of the system and ii) drainage of the liquid
film separating the interacting interfaces.
grant NCN nr 2013/09/D/ST4/03785
Metoda wyznaczania pozornych i cząstkowych objętości molowych wodnych roztworó w
kwasó w fenolowych i ich soli sodowych.
Ilona Trzcińska*, Marta Stańczyk*, Adam Bald*
*Uniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Fizycznej, ul. Pomorska 163, 90-236 Łódź ,
[email protected];
W literaturze istnieje niewiele doniesień dotyczących
fizykochemicznych właściwości roztworów fenolokwasów,
szczególnie właściwości wolumetrycznych. Spowodowane
jest to ich niską rozpuszczalnością w wodzie. Dzięki dobrej
rozpuszczalności soli sodowych kwasów fenolowych w
wodzie można prowadzić badania gęstości ich roztworów
w szerokim zakresie stężeń i wyznaczać pozorne objętości
molowe. Możliwe jest więc wyznaczenie wartości
cząstkowych objętości molowych dla soli z wysoką
dokładnością a następnie obliczenie wartości cząstkowych
objętości molowych fenolokwasów w ich całkowicie
zdysocjowanej postaci.
S06P77
S06
Dzięki zastosowaniu zmodyfikowanego równania Redlicha
– Mayera – Rosenfelda można również wyznaczyć wartości
cząstkowych objętości molowych kwasów fenolowych w
formie niezdysocjowanej.
Właściwości katalityczne promowanych i niepromowanych potasem nanomateriałó w
kobaltowo-niklowych z nośnikiem CeO2 w reformingu parowym etanolu
Grzegorz Słowik*, Magdalena Greluk*, Bogna Banach*, Andrzej Machocki*
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Chemii , Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3,
20-031 Lublin, [email protected];
Bimetaliczne katalizatory kobaltowo-niklowe z nośnikiem
CeO2,
promowane
i
niepromowane
potasem,
zsyntezowane zostały metodą dwuetapowej impregnacji.
Przygotowane układy katalityczne poddano redukcji
wodorem (aktywacji) bezpośrednio w reaktorze w
temperaturze 400°C a następnie zastosowano w
reformingu parowym etanolu, w mieszaninie reakcyjnej o
stosunku 12 mol H2O/1 mol EtOH, do produkcji wodoru.
Na podstawie badań wyznaczono selektywności,
konwersję EtOH i H2O, wydajność do wodoru oraz wpływ
promotora potasowego na właściwości katalityczne
układów.
Wszystkie badane katalizatory charakteryzowały się przede
wszystkim wysoką selektywnością do dwóch najbardziej
pożądanych produktów reakcji wodoru i dwutlenku węgla.
Jednak, najbardziej aktywnymi i stabilnymi okazały się być
układy niklowe.
295
S06
POSTERY
S06P78
Mieszane układy tlenkowe Cu-Mg-Al w roli katalizatoró w procesu selektywnego utleniania
amoniaku
Sylwia Basąg*, Zofia Piwowarska*, Rafał Baran**, Teresa Grzybek**, Lucjan Chmielarz*
*Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 31-007 Krakó w, [email protected];
**AGH, Wydział Energetyki i Paliw;
Materiały hydrotalkitowe typu Cu0,05MgxAly o
zróżnicowanym składzie matrycy magnezowo-glinowej
uzyskano metodą współstrącania z roztworów soli
azotanowych magnezu, glinu i miedzi w obecności NaOH
przy pH=10. Zsyntezowane materiały poddano
charakteryzacji
z
wykorzystaniem
technik
temperaturowo-programowanej redukcji (TPR) i desorpcji
(TPD), wysokotemperaturowej dyfrakcji rentgenowskiej
(HT-XRD) oraz termograwimetrii (TG-QMS).
S06P79
Selektywne utlenianie NH3 w obecności mieszanych układó w tlenkowych Mn-Mg-Al
uzyskanych na bazie materiałó w hydrotalkitowych
Sylwia Basąg*, Andrzej Kowalczyk*, Zofia Piwowarska*, Andrzej Pazdur*, Lucjan Chmielarz*
*Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 31-007 Krakó w, [email protected];
Układy tlenkowe Mn-Mg-Al otrzymano w wyniku
kalcynacji materiałów hydrotalkitowych uzyskanych
metodą współstrącania z roztworów wodnych soli
azotanowych manganu, magnezu i glinu w obecności
NaOH (pH=10). Zsyntezowane materiały hydrotalkitowe
różniły się zawartością glinu i magnezu przy stałej
molowej
zawartości
manganu
(Mn5%MgxAly(OH)2CO3∙nH2O, gdzie: x=62, 67, 72 lub 77%
mol., y=33, 28, 23 lub 18% mol). Skalcynowane materiały
hydrotalkitowe poddano szczegółowej charakteryzacji
fizykochemicznej obejmującej m.in.
S06P80
badania strukturalne (XRD ), teksturalne (BET), badania
formy, agregacji i redukowalności tlenków manganu
(UV-vis-DRS, H2-TPR) oraz przebadano je w roli
katalizatorów procesu selektywnego utleniania amoniaku do
azotu w układzie mikroreaktora przepływowego.
Ocena uszkodzeń indukowanych promieniowaniem UV w sekwencjach DNA modyfikowanych
bromodeoksyurydyną
Justyna Wiczk*, Kinga Westphal*, Janusz Rak*
*Uniwersytet Gdański, WydziałChemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, [email protected];
Wiele źródeł literaturowych potwierdza, że modyfikowane
zasady nukleinowe mogą działać jako efektywne
radiosensybilizatory. Wiadomo również, że typ i
wydajność powstających uszkodzeń, które mogą
decydować o śmierci komórki nowotworowej, zależy od
zastosowanej halogenopochodnej oraz zasad nukleinowych
znajdujących się w jej najbliższym otoczeniu.
Przeprowadzone przez nas badania koncentrowały się na
analizie
uszkodzeń
DNA
znakowanego
5’-bromo-2’-deoksyurydyną
wywołanych
promieniowaniem
UV.
Do
analizy
uszkodzeń
wykorzystaliśmy różne techniki analityczne.
296
Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie zmian
zachodzących w materiale hydrotalkitowym podczas jego
kalcynacji oraz na określenie wpływu składu chemicznego
wyjściowych próbek na własności fizyko-chemiczne
układów tlenkowych powstałych na drodze jego
termicznego rozkładu. Wybrane próbki przebadano w roli
katalizatorów procesu selektywnego utleniania amoniaku do
azotu.
Wysoka zgodność danych pochodzących z ilościowego
PCR-u (qPCR) i denaturującego PAGE’a pozwoliły
stwierdzić, iż ilościowy PCR może być wiarygodnym i
czułym narzędziem badań specyficznych uszkodzeń DNA.
Projekt finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w ramach
grantu 2012/05/B/ST5/00368 J.R.
POSTERY
S06P81
1-(2-Pyridyl)-pyrazolo[3,4-b]quinoline based compounds as fluorescent molecular sensors .
Tomasz Uchacz*, Andrzej Danel**, Marek Mac*, Agnieszka Wojciechowska*, Adrian Oponowicz*
*Uniwersytet Jagielloński, Wydział Chemii, ul. Ingardena 3, 30-060 Kraków, [email protected];
**Uniwersytet Rolniczy im. H.Kołłątaja, Instytut Chemii i Fizyki;
Abstract presents the photophysical properties of
1-(2-pyridyl)-3-(2-hydroxyphenyl)pyrazolo[3,4-b]quinoline
(PirOH) and its methoxy derivative (PirOCH3) as well as
the optical response to the presence of metal cations (in
acetonitrile). Methoxy derivative is a fluorescent sensor
responsive to the presence of calcium, zinc and cadmium.
The yielded complexes are characterized by a red-shifted
fluorescence band and fluorescent enhancement in the
presence of calcium (partial quenching in the case of Zn2+,
Cd2+). PirOH sensor is selective and sensitive to the
lithium cation. It is manifested by a 16-fold enhancement
of fluorescence intensity.
S06P82
Divalent cations of zinc, barium interact with the dye but
only 4-fold enhancement of fluorescence intensity was
observed.
This work was financed by the basic funding of the Jagiellonian
University (WFPH).
Radioliza roztworów wodnych trinukleotydów znakowanych jodopochodnymi zasad azotowych
Kinga Westphal*, Justyna Wiczk*, Justyna Łąkowska*, Janusz Rak*, Konrad Skotnicki**, Krzysztof
Bobrowski**
*Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, ul. Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk,
[email protected]; **Instytut Chemii i Techniki Ją drowej, Warszawa;
Aby zmniejszyć negatywny wpływ radioterapii, poszukuje
się nowych sensybilizatorów, dzięki którym możliwe
będzie zmniejszenie dawki terapeutycznej promieniowania
jonizującego. W eksperymentach przeprowadzonych w
ramach niniejszego projektu roztwory trinukleotydów
znakowanych
jodopochodnymi
zasad
azotowych,
5-jodouracylem i 5-jodocytozyną, zostały poddane
działaniu promieniowania gamma. Z kolei na
trinukleotydy natywne, działano nukleazą mikrokolaną i
nukleazą P1, w celu wygenerowania wzorców
umożliwiających rozróżnienie produktów pękania
łańcucha od strony 5’lub 3’.
S06P83
S06
Uzyskane wyniki wskazują, iż po wcieleniu do DNA,
jodopochodne zasad azotowych uczulają ten biopolimer na
promieniowanie jonizujące, co czyni je interesującymi
obiektami dalszych badań na żywych komórkach.
Projekt finansowany przez Narodowe Centrum Nauki, w ramach
grantu nr 2012/05/B/ST5/00368 (J.R.)
Badanie chemicznych właściwości powierzchni katalizatorów i adsorbentów techniką
Odwróconej Chromatografii Gazowej
Piotr Woszczyński*
*Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej "Blachownia", ul. Energetyków 9, 47-225 Kędzierzyn-Koźle,
[email protected];
Opracowano metodę pomiarową opartą o technikę
Odwróconej Chromatografii Gazowej. Polega ona na
poddaniu procesowi chromatograficznemu sondy adsorbatu na kolumnie wypełnionej badanym adsorbentem
– katalizatorem. Otrzymany chromatogram jest następnie
matematycznie obrabiany, w celu uzyskania widma
energetycznego badanego układu. Po dekonwolucji widma,
otrzymuje się pasma energetyczne - centra aktywne, o
określonych wartościach energii i intensywności. Metodą
tą przebadano próbki modyfikowanego klinoptylolitu.
Udało się określić wpływ modyfikatorów (kwas siarkowy,
kwas solny i Na2EDTA) na powierzchnię zeolitu.
Posiłkując się dodatkowymi danymi otrzymanymi z analizy
pierwiastkowej (XRF) można stwierdzić że jony SO4-2 (lub
HSO4-) mają wpływ na właściwości zasadowe powierzchni
klinoptylolitu
[1] H. Balard, Langmuir, 1997, 13, 1260
[2] H. Balard et al., Langmuir, 1997, 13, 1251
[3] H. Balard et al., J. Chromatogr. A , 2008, 173, 1198
297
S06
POSTERY
S06P84
5-Thiocyanato-2’-deoxyuridine as a potential radiosensitizer: ESR, steady-state radiolysis, and
DFT Studies
M. Zdrowowicz*, L. Chomicz*, M. Żyndul*, P. Wityk*, J. Rak*, T.J. Wiegand**, C.G. Hanson**, A.
Adhikary**, M.D. Sevilla**
*Faculty of Chemistry, University of Gdańsk, Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, Poland,
[email protected]; **Department of Chemistry, Oakland University, Rochester;
Modified pyrimidine nucleosides seem to be especially
well-suited for radiation-induced cell killing because of
their specific features. Most uniquely, these modified
nucleosides are sometimes able to substitute for the
corresponding native nucleosides in DNA without
affecting its structure and function. Thus, the lethal effects
are produced mainly as a result of interaction between
radiation and nucleoside analogs incorporated into DNA.
One of the most promising derivative of this type is
5-thiocyanato-2’-deoxyuridine (SCNdU).
A combination of theoretical studies with negative ion
photoelectron spectroscopy experiments demonstrated that
the compound possess properties required for efficient
radiosensitizers1. Here, we study the degradation of SCNdU
induced by radiation-induced excess electron attachment
using low-temperature ESR, steady-state radiolysis at
ambient temperature, and molecular modeling at the DFT
level2. Our results show the electron attachment induced
formation of two highly cytotoxic radicals: dU-S• and dU•
and consequently two stable degradation products:
dU-S-S-dU dimer and 2’-deoxyuridine.
[1] L. Chomicz et al., J. Phys. Chem. Lett., 2013, 4, 2853
[2] M. Zdrowowicz et al., Phys. Chem. Chem. Phys., 2015, 17, 16907
(NCN), Grant No. 2012/07/N/ST5/01877 (MZ), the National
Institutes of Health, Grant No. RO1CA045424 (MDS)
S06P85
Influence of metronidazole on DNA damage induced by ionizing radiation. Is metronidazole a
radiosensitizer or a radioprotector?
K. Butowska*, M. Zdrowowicz*, P. Wityk*, M. Żyndul*, K. Skotnicki**, K. Bobrowski**, J. Rak*
*Faculty of Chemistry, University of Gdańsk; , Wita Stwosza 63, 80-308 Gdańsk, Poland,
[email protected]; **Institute of Nuclear Chemistry and Technology in Warsaw;
Oxygen has long been known to enhance the sensitivity of
cells to be killed by ionizing radiation (ir).1 In the absence
of oxygen (hypoxia), cells can be sensitized to ir by
oxygen-mimetics. One of the best known group of such
compounds are nitroimidazoles.2 An interesting
representative of this type of sensitizers is metronidazole,
however the mode of its action is not clear.
Indeed, some experimental data show its radiosensitizing
properties and preferential cytotoxicity toward hypoxic cells
but the other ones demonstrate that this compound does not
increase radiation-induced DNA damage and may even
possess radio-protective properties.3 In attempts to clarify
the action mechanism of metronidazole under aerobic and
anaerobic conditions, γ -irradiations of oligonucleotide
solutions containing metronidazole were performed. The
irradiation effects were analyzed by means of denaturing
electrophoresis or/and enzymatic digestion coupled to HPLC
analysis. Our results show that metronidazole can provide
significant radioprotection or radiosensitization to DNA,
depending on its concentration.
[1] E.A. Wright et al., Acta Radiologica, 1957, 48, 26-32
[2] J.C. Asquith et al., Radiat. Res., 1974, 60, 108-118
[3] P.J. Boon et al., Chem. Soc., 1985, 2, 1057-1061
This work was supported by grant for Young Scientists 2015 from
University
Gdansk (BMN w
538-8725-B744-15)
Nagła denaturacja natywnego lizozymu przez
anionofmelitynowy
milimolarnych stężeniach
S06P86
Grzegorz Ścibisz*, Wojciech Dzwolak*
*Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii, Ludwika Pasteura 1, 02-093 Warszawa,
[email protected];
Badano układ lizozym z białka jaja kurzego (HEWL) –
kwas melitynowy (MAc) pod względem tworzonych przez
nie struktur w zależności od pH. Rozpoznano także, do tej
pory
nieznane,
działanie
denaturujące
anionu
melitynowego na białka.W temperaturze pokojowej MAc
tworzy z HEWL, w szerokim zakresie pH,
nierozpuszczalne, stabilne kompleksy. Jednak w wyższej
temperaturze (>50°C) następuje przemiana konformacyjna
białka i strukturalna kompleksów. W do tej pory w
przeważającej mierze α-helikalnym białku pojawia się
antyrównoległa
β-kartka,
charakterystyczna
dla
zagregowanych białek.
298
Przemiana ta następuje także w nieobecności MAc, jednak
wtedy jest kilkaset razy wolniejsza (z kilku dni została
przyśpieszona do kilku minut). Z kolei morfologia
kompleksów zmienia się na bardziej uporządkowaną.
[1] Shuguang Zhang, Biotechnology Advances, 2002, 20, 321-339
[2] Felix B Sheinerman et al., Current Opinion in Structural
Biology, 2000, 10, 153-159
Badania były finansowane w ramach projektu 501/64-BST-169709.
POSTERY
S06P87
S06
Wpływ stężenia par woda-etanol na wydajność procesu reformingu parowego etanolu na
katalizatorach K-CoZnAl i PtK-CoZnAl.
Bogna Banach*, Magdalena Greluk**, Grzegorz Słowik**, Andrzej Machocki**
*Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin,
[email protected]; **Plac Marii Curie-Skłodowskiej 3, 20-031 Lublin;
Katalizatory z aktywną fazą kobaltową uzyskane zostały
metodą współstrącania a następnie zaimpregnowane z
wodnych roztworów soli potasu i platyny. Katalizatory
charakteryzowały
się
powierzchnią
właściwą BET=23m2/g i zawierały ~26 % wag. kobaltu.
Zastosowanie platyny zwiększyło powierzchnię aktywną
kobaltu z 1,3 do 5,7 m2/gcat. oraz zwiększyło jego
dyspersję. Reforming parowy etanolu prowadzono w
temperaturze 420ºC dla mieszanek woda:etanol o
stosunkach molowych 12:1, 15:1 i 21:1. Dodatek platyny
pozwolił
na
ograniczenie
procesu
zawęglania
katalizatorów w przepływie mieszanki reakcyjnej
H2O:EtOH 15:1.
Proces reformingu zachodził selektywnie (do H2, CO2, CH4,
CO), z pełnym przereagowaniem etanolu jedynie w
przypadku
katalizatora
PtK-CoZnAl
w
przepływie mieszanki H2O:EtOH 21:1
Badania prowadzone w ramach projektu ACENET ERA-NET
(numer ACE.07.009).
299

Podobne dokumenty