D - Sąd Okręgowy w Szczecinie

Sygn. akt II Ca 1360/14
POSTANOWIENIE
Dnia 15 kwietnia 2015 roku
Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący:
SSO Tomasz Szaj (spr.)
Sędziowie:
SO Dorota Gamrat – Kubeczak
SO Agnieszka Bednarek – Moraś
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dniu 15 kwietnia 2015 roku w S.
sprawy z wniosku Przychodni im. (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.
z udziałem M. D. (1) i M. D. (2)
o zezwolenie na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego
na skutek apelacji uczestnika M. D. (2)
od postanowienia Sądu Rejonowego w Myśliborzu
z dnia 5 sierpnia 2014 roku, sygn. akt I Ns 405/14
I. zmienia zaskarżone postanowienie tylko o tyle, że ustala, iż wypłata z depozytu nastąpi na rzecz
spadkobierców H. D., po wykazaniu przez nich praw do spadku stosownym dokumentem;
II. oddala apelację;
III. ustala, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze
swym udziałem w sprawie.
Sygn. akt II Ca 1360/14
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 roku, sygn. akt I Ns 405/14, Sąd Rejonowy w Myśliborzu zezwolił
wnioskodawczyni na złożenie do depozytu sądowego kwoty 14 915,- zł stanowiącej dywidendę za 2013 roku, z
zastrzeżeniem, że wypłata sumy z depozytu nastąpi na rzecz spadkobierców H. D. po uprzednim przedłożeniu Sądowi
prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po H. D..
Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy przytoczył regulację art. 6931 k.p.c. i wskazał, że w postępowaniu o
złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku.
Natomiast ustalenie spadkobierców zmarłego nie nastąpiło do tej pory. W konsekwencji w świetle przytoczonych we
wniosku okoliczności Sąd Rejonowy uznał wniosek za uzasadniony.
Apelację od powyższego postanowienia złożył uczestnik M. D. (2), zarzucając:
1. naruszenie prawa procesowego – art. 693 pkt 3 k.p.c.
2. naruszenie prawa materialnego – art. 922 § 1 k.c.
polegające na określeniu warunku wypłaty w sposób nieprawidłowy, tj. nie uwzględniający faktu, że udziały zostały
nabyte w 1999 roku w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej pomiędzy E. D. i H. D.. Również w czasie
trwania tej wspólności następowały zmiany w ilości posiadanych udziałów. W konsekwencji dywidenda przypadająca
od powyższych udziałów powinna być wypłacona spadkobiercom obojga jego rodziców stosownie do udziałów jakie
zostaną wskazane w postanowieniach o stwierdzeniu nabycia spadku, a nie tylko spadkobiercom H. D..
Wniósł o zmianę postanowienia poprzez określenie warunku wypłaty z depozytu w ten sposób, że wypłata sumy
nastąpi na rzecz spadkobierców E. D. i H. D. po uprzednim przedłożeniu Sądowi prawomocnego odpisu postanowień
o stwierdzeniu nabycia spadku po tych spadkodawcach.
W odpowiedzi na apelację wnioskodawca uznał żądanie uczestnika. Podał, że spółka nie miała wiedzy o objęciu
udziałów należących do wspólnika H. D. małżeńską wspólnością ustawową z jego zmarłą żoną E. D.. Uczestnik od
dnia śmierci E. D. nie kontaktował się ze spółką i w żaden sposób nie starał się zgłosić spółce swych praw. Nie toczyło
się też postępowanie spadkowe po zmarłej. Ponadto wskazał, że E. D. zmarła 20 sierpnia 2005 roku, a 9 udziałów w
spółce (...) objął po tej dacie.
Uczestniczka M. D. (1) wniosła o oddalenie apelacji i zasadzenie kosztów postępowania. Wniósł o zobowiązanie
wnioskodawcy do przedłożenia dokumentów potwierdzających nabycie udziałów przez H. D. oraz przesłuchanie
zarządu wnioskodawcy.
Uzasadniając apelację wskazał, że nie zostało wykazane twierdzenie uczestnika, że udziały w spółce, które nabył H.
D. weszły do majątku wspólnego małżonków.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja okazała się nieuzasadniona.
Przede wszystkim wskazać należy, że stosownie do art. 693 k.p.c. we wniosku o złożenie przedmiotu świadczenia do
depozytu sądowego należy:
1) określić zobowiązanie, przy wykonaniu którego składa się przedmiot,
2) przytoczyć okoliczności uzasadniające złożenie,
3) dokładnie oznaczyć przedmiot, który ma być złożony,
4) wskazać osobę, której przedmiot ma być wydany, oraz warunki, pod którymi wydanie ma nastąpić.
Obowiązkiem Sądu jest, stosownie do art. 6931 k.p.c., ocenienie czy według przytoczonych okoliczności złożenie do
depozytu sądowego jest prawnie uzasadnione.
Podkreślić należy, że w postępowaniu o złożenie do depozytu sądowego wnioskodawcę obciąża wskazanie okoliczności
uzasadniających wniosek. Winien on zatem sformułować te okoliczności.
Niewątpliwe i niekwestionowane w niniejszym postępowaniu było, że zaszły przesłanki złożenia przedmiotu
świadczenia do depozytu sądowego. Skoro bowiem udziałowiec spółki zmarł i nie ustalono w drodze prawomocnego
postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku czy też aktu poświadczenia dziedziczenia kręgu jego spadkobierców
spółka nie wiedząc kto jest jej wierzycielem może skutecznie domagać się złożenia przedmiotu świadczenia do
depozytu sądowego.
Spór ogniskował się w zakresie ustalenia warunków wypłaty z depozytu. W tej kwestii apelacja okazała się bezzasadna,
przy czym kontrola instancyjna zaskarżonego postanowienia doprowadziła jedynie do zmian redakcyjnych w treści
postanowienia, nie zmieniających jego istoty.
Podkreślić należy, że warunki wydania z depozytu sądowego określa wnioskodawca w składanym wniosku.
Postępowanie to nie służy ustalaniu komu przysługuje ewentualnie dywidenda z udziałów H. D. w spółce czy też komu
przysługują same udziały. Ta kwestia winna być przedmiotem postępowania o dział spadku po H. D. czy też również
postępowania o dział spadku i zniesienie współwłasności po E. D.. W tym bowiem postępowaniu zgodnie z art. 684
k.p.c. Sąd ustala skład i wartość spadku. Zatem również rozstrzyga czy i w jakim zakresie udziały w Przychodnia im.
(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w M. wchodzą w skład spadku po H. D. czy też r również po E. D..
Z przedłożonej do wniosku kopii odpisu KRS spółki z 6 lutego 2014 wynika, że H. D. przysługiwały 62 udziały w spółce.
W żadnej mierze nie sposób jest zatem na tej podstawie i w tym postępowaniu przesądzić, że udziały te wchodziły
w skład majątku wspólnego E. D. i H. D.. Samo tylko twierdzenie (nie w całości przyznane przez wnioskodawcę) że
udziały zostały nabyte w okresie trwania związku małżeńskiego E. D. i H. D. nie przesądzają o tym, że udziały te weszły
w skład ich majątku wspólnego. W konsekwencji żądanie uczestnika zawarte w apelacji jest bezzasadne. Jednocześnie
stosownie do art. 383 k.p.c. w postępowaniu apelacyjnym nie można rozszerzyć żądania pozwu ani występować z
nowymi roszczeniami. Jednakże w razie zmiany okoliczności można żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu
jego wartości lub innego przedmiotu. W toku sporu nie zaszły żadne zmiany okoliczności, gdyż E. D. zmarła na blisko
9 lat przed złożeniem wniosku.
Z przyczyn powyżej opisanych bezzasadne były również wnioski dowodowe uczestniczki M. D. (1), gdyż jak wskazano
powyżej w tym postępowaniu Sąd nie rozstrzyga komu przysługuje prawo do środków złożonych do depozytu.
Z uwagi na nieprecyzyjność sformułowania zastosowanego przez Sąd Rejonowy należało dokonać zmiany
zaskarżonego postanowienia i określić, że wydanie z depozytu może nastąpić po wykazaniu następstwa prawnego
po H. D. stosownymi dokumentami. Dokumentem takim może być bowiem zarówno prawomocne postanowienie o
stwierdzeniu nabycia spadku po H. D., jak i akt poświadczenia dziedziczenia stwierdzający następstwo prawne, jak
również postanowienie Sądu dokonujące działu spadku po H. D., w którym kwota ta zostałaby ujęta.
Z tych względów na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy dokonał zmiany orzeczenia w
zakresie przesłanek uprawniających do uzyskania wypłaty, zaś na podstawie art. 385 k.p.c. apelację oddalił.
Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego uzasadnia art. 520 § 1 k.p.c. W niniejszej sprawie co do istoty sprawy
apelacja została oddalona. Niemniej jednak w istocie interesy stron nie są sprzeczne, albowiem nikt nie kwestionował
zasadności złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu, a spór ogniskował się co do sposobu podziału środków.