Opis Arch E I,Zad 2,E poprawiony

60-114 POZNAŃ UL. ŚMIEŁOWSKA 63 tel./fax (61) 835 03 73, 835 04 76
PROJEKT WYKONAWCZY
ETAP I - ZADANIE 2
Inwestor:
UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU
UL. Wieniawskiego 1
Nazwa
inwestycji:
61-712 Poznań
BUDOWA WIELOFUNKCYJNEGO BUDYNKU WYDZIAŁU
PEDAGOGICZNO-ARTYSTYCZNEGO UAM
Z PRZEZNACZENIEM NA BIBLIOTEKĘ WYDZIAŁU, AMFITEATRALNĄ
SALĘ KONFERENCYJNO-KONCETROWĄ, POMIESZCZENIA
DYDAKTYCZNE I ADMINISTRACYJNE, ZAPLECZE SOCJALNE,
BUDOWIE SALI SPORTOWEJ Z BOISKAMI OTWARTYMI JAK RÓWNIEŻ
MIEJSC POSTOJOWYCH ORAZ WJAZDÓW I WYJAZDÓW Z TERENU
INWESTYCJI
Kod CPV
Grupa robót : 45200000-9 Klasa robót: 45210000-2 Kategoria robót : 45214000-0
Podkategoria robót - szkolnictwo wyższe 45214400-4
Etap inwestycji:
I ETAP
Zadanie :
ZADANIE 2 obiekt
:
BLOK E
A - Budynek Adaptowany ( przebudowa skrzydła południowego )
B - Budynek Centralny(z częścią wejściową, administracyjną, dydaktyczną i socjalną)
C - Sala Konferencyjno-Koncertowa
D - Biblioteka
E - Budynek Dydaktyczny
Adres
inwestycji:
UL. NOWY ŚWIAT 28-30
Gł. projektant :
architektura
projektował:
mgr inż. arch. Jacek BUŁAT
62-800 KALISZ
obręb nr 45 Śródmieście II działki nr 67/1,69/1,70/3,70/5,70/6,74/1,74/3,74/5,
74/12,74/16,74/20,74/23,74/25,74/26,74/28,74/29,74/31,74/32,74/33,
upr. Nr 47/85/Pw specjal; architektura
mgr inż. arch. Paweł Świerkowski
mgr inż. arch. Adam Błaszczyk
sprawdził :
mgr inż. arch. Marcin SIADEK
upr. Nr Uprawnienia 7131/3/P/2002 specjal; architektura
Dokumentacja :
PROJEKT WYKONAWCZY
ARCHITEKTONICZNO-BUDOWLANY
BUDYNEK : E
Treść składnika
dokumentacji:
ARCHITEKTURA
Nr egzemplarza:
5+1
Branża :
ARCHITEKTURA
- BUDOWLANA
Pozycja umowy :
POZNAŃ CZERWIEC 2006
PW-I/2E/A
SPIS TREŚCI - CZĘŚĆ OPISOWA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Strona tytułowa
Spis dokumentacji
Opis techniczny część I – Dane ogólne
Opis techniczny część II – Zagospodarowanie terenu
Opis techniczny część III – Architektoniczno - budowlana
Opis techniczny część IV – Konstrukcja
Opis techniczny część V – Ocena stanu technicznego budynku
Opis techniczny część VI – ochrona p.poż
SPIS RYSUNKÓW
BUDYNEK „E”
1. Rzut kondygnacji 1
2. Rzut kondygnacji 2
3. Rzut kondygnacji 3
4. Rzut dachu
5. Przekrój poprzeczny E1
6. Przekrój poprzeczny E2
7. Przekrój poprzeczny E3
8. Przekrój poprzeczny E4
9. Przekrój poprzeczny E5
10. Elewacja Południowo – Zachodnia
11. Elewacja Południowo – Zachodnia – Kolorystyka
12. Elewacja Północno – Wschodnia
13. Elewacja Północno – Wschodnia – Kolorystyka
14. Elewacja Południowo – Wschodnia
15. Elewacja Południowo – Wschodnia – Kolorystyka
16. Elewacje Atrium 1
17. Elewacje Atrium 2
nr rys. E.1.01.A
nr rys. E.2.01.A
nr rys. E.3.01.A
nr rys. E.4.01.A
nr rys. E.E1.01.A
nr rys. E.E2.01.A
nr rys. E.E3.01.A
nr rys. E.E4.01.A
nr rys. E.E5.01.A
nr rys. E.E6.01.A
nr rys. E.E6.02.A
nr rys. E.E7.01.A
nr rys. E.E7.02.A
nr rys. E.E8.01.A
nr rys. E.E8.02.A
nr rys. E.E9.01.A
nr rys. E.E10.01.A
UWAGA !
Wszystkie przywołane w treści dokumentacji ( opis + rysunki ) nazwy własne wyrobów i materiałów
budowlanych oraz ich producentów, należy traktować jako przykładowe wskazanie standardu
jakościowego i propozycję techniczną rozwiązania budowlanego. W realizacji obiektu można stosować
materiały zamienne o niegorszych parametrach. Uwaga dotyczy projektów wszystkich branż.
Zmiany należy każdorazowo uzgodnić z projektantem i Inwestorem, którzy są odpowiedzialni za
dotrzymanie standardów jakościowych, koordynacyjnych, serwisowych i ostateczny wygląd obiektu
Zastosowane w obiekcie urządzenia i materiały budowlane muszą posiadać wszystkie wymagane
polskim prawem atesty, aprobaty, dopuszczenia itp.
OPIS TECHNICZNY
DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO :
BUDOWA WIELOFUNKCYJNEGO BUDYNKU WYDZIAŁU PEDAGOGICZNO-ARTYSTYCZNEGO
UAM Z PRZEZNACZENIEM NA BIBLIOTEKĘ WYDZIAŁU, AMFITEATRALNĄ SALĘ
KONFERENCYJNO -KONCETROWĄ, POMIESZCZENIA DYDAKTYCZNE I ADMINISTRACYJNE,
ZAPLECZE SOCJALNE, BUDOWA SALI SPORTOWEJ Z BOISKAMI OTWARTYMI JAK RÓWNIEŻ
MIEJSC POSTOJOWYCH ORAZ WJAZDÓW I WYJAZDÓW Z TERENU INWESTYCJI
I ETAP INWESTYCJI - ZADANIE 2
CZĘŚĆ - BLOK E
CZĘŚĆ I - DANE OGÓLNE
1. Przedmiot inwestycji
Przedmiotem inwestycji jest rozbudowa Wydziału Pedagogiczno – Artystycznego
UAM o wielofunkcyjny budynek wydziału, amfiteatralną salę konferencyjno koncertową, pomieszczenia dydaktyczne, administracyjne i socjalne, salę sportową a także
budowa miejsc postojowych, wjazdów i wyjazdów na teren inwestycji a także przebudowa
infrastruktury technicznej. Jednocześnie programem inwestycji, przebudowy objęto istniejące
fragmenty budynków istniejących przylegające do nowoprojektowanych. Całość inwestycji
objętej Decyzją została podzielona na dwa etapy oznaczone na załączonych
planach.Niniejsza dokumentacja budowlana obejmuje I Etap inwestycji podzielony
dodatkowo na dwa Zadania, a także obejmuje fragment budynku istniejącego podlegającego
przebudowie.
2. Cel opracowania
Celem opracowania jest sporządzenie projektu budynku spełniającego
wymogi Inwestora oraz Urzędów opiniujących i zatwierdzających dokumentację. Niniejsze
opracowanie umożliwia uzyskanie pozwolenia na budowę i w dalszej kolejności przystąpienie
do realizacji inwestycji.
3. Podstawa opracowania
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
Umowa z Inwestorem
Program inwestycji
Wybrana w drodze konkursu architektonicznego koncepcja autorstwa :
arch arch Jacek Bułat, Marcin Siadek, Paweł Świerkowski.
Mapa aktualizowana terenu w skali 1:500
3.5.
3.6.
3.7.
3.8.
3.9.
3.10.
Dokumentacja własnościowa
Warunki techniczne podłączenia do mediów.
Uzgodnienia z instytucjami i urzędami opiniującymi dokumentacje
Dokumentacja geotechniczna autorstwa GEOPROJEKT POZNAŃ z 2005 r
Obowiązujące Normy i przepisy
Uzgodnienia międzybranżowe
4. Forma i funkcja oraz program użytkowy
Budynki projektowane - Etap I, zadanie nr 1 ( Blok A+B+C+D )
Hol
Centralnym elementem funkcji nowego budynku ( dla wszystkich etapów ) jest główny hol
wejściowy. Ze względu na uwarunkowania urbanistyczne zaprojektowano go jako 3kondygnacyjny. Dwie najniższe kondygnacje pełnią rolę kondygnacji wejściowych. Hol poziomu
0,00 dostępny jest od parkingów. Hol na poziomie +3,6 otwarty jest na ul. Nowy Świat. Wejście
od tej strony jest wejściem reprezentacyjnym. Hol został zaprojektowany jako przestrzeń
wielokondygnacyjna i tak usytuowany by był z niego dostęp bezpośredni do wszystkich
zespołów funkcjonalnych Uniwersytetu. Na poziomie parteru jest to blok pomieszczeń Zakładu
Bibliotekarstwa i Informacji naukowej, księgarnia, stołówka (bar) studencka z zapleczem i salą
konsumpcyjną, szatnia studencka, zaplecze sali koncertowo-konferencyjnej, a także przejście
do zakładu edukacji muzycznej (który powstanie w 2. zadaniu I etapu. W holu zaprojektowano
też otwartą komunikację pionową z biegami schodowymi i przeszkloną windą, a także
sanitariaty (w tym dla niepełnosprawnych), punkt ksero, rekreację. Zaprojektowano także
dojście do pomieszczeń technicznych i socjalnych obsługi. Wejście do holu zaprojektowano w
poziomie dziedzińca wejściowego.
Hol I piętra zapewnia wyjście/wejście w poziomie chodnika ulicy Nowy Świat. Tędy będą
przychodziły na uczelnię osoby, które nie korzystają z samochodów. Wejście to ma jednocześnie
charakter reprezentacyjny. Ten poziom holu obsługuje dziekanat, bibliotekę, salę wykładową
(amfiteatralną na 60 osób) Zakładu Bibliotekarstwa i Informacji Naukowej przejście do Zakładu
Projektowania Ubioru i Mody i pokoi kadry Zakładu Edukacji Muzycznej. Przede wszystkim hol
ten to foyer sali koncertowo-konferencyjnej z szatnią, kawiarnią (windy towarowe łączą
kawiarnię z zapleczem kuchennym stołówki), zaprojektowano tu także miejsce na ekspozycje
tzw galerię. Z tego poziomu holu projektuje się także przejście na widownię sali sportowej,
która powstanie w III Etapie. Zaprojektowano tu także portiernię, pomieszczenie monitoringu, a
także wejście na zaplecze sali koncertowej i do garderoby dyrygenta. Najwyższy poziom holu
obsługuje górny poziom amfiteatru sali koncertowej, a także blok dydaktyczny Zakładów
Filologii Angielskiej i Ochrony Dóbr Kultury i Historii. Zlokalizowano tu także palarnię. Z holu
zaprojektowano także wejścia do dwóch sal dydaktycznych zaprojektowanych z myślą o
zastąpieniu istniejących sal na parterze starego budynku ( skrzydło południowe ).W wyniku
przemyśleń projektowych zdecydowano się na rozwiązanie w którym istniejące sale będą
włączone do dziekanatu, stąd potrzeba stworzenia zastępczej powierzchni. Wszystkie poziomy
holu obsługiwane są przez otwarte biegi schodowe i windy. Dodatkowo w holu zaprojektowano
zamkniętą klatkę schodową ewakuacyjną.
Biblioteka
Biblioteka została zlokalizowana na I piętrze i zaprojektowana zgodnie z wymogami inwestora tj
w systemie magazynu z dostępnymi regałami. Zaprojektowano strefę katalogów, wypożyczalni,
kabiny do nauki a także miejsca czytelnicze. W najbardziej oddalonej od wypożyczalni części
biblioteki usytuowano pomieszczenia dla robocze pracowników biblioteki a także klatkę
schodową i windę do transportu książek. Książki przywożone do biblioteki samochodem, który
parkuje pod zadaszeniem prześwitu są przenoszone do windy i dalej są transportowane na
zaplecze.
Zakład Bibliotekarstwa i Informacji Naukowej
Blok biblioteki i Zakładu zlokalizowano w tym samym skrzydle budynku. Klatka schodowa łączy
zaplecze biblioteki z zakładem Bibliotekarstwa i Informacji Naukowej, który zlokalizowany na
poziomie parteru. Zlokalizowano tu całość funkcji zakładu, oprócz sali amfiteatralnej na 60 osób
którą umieszczono na parterze.
Sala konferencyjno - koncertowa
Sala konferencyjno – koncertowa wykorzystywana będzie przez Uniwersytet ale także przez
Filharmonię Kaliską. Stawia to wysokie wymogi przed jakością akustyki sali, niestety sprzeczne
w pewnych aspektach. Innych właściwości akustycznych oczekujemy od sal audytoryjnych, inne
od sal koncertowych, jeszcze inne od sal z nagłośnieniem niezbędnym w czasie tłumaczeń
symultanicznych. Najwyższe wymagania w zakresie kształtu sali i wielkości kubatury stawia
słuchanie muzyki symfonicznej, dlatego podstawowe parametry wielkościowe dostosowano do
tych potrzeb. Jednocześnie projektuje się elementy wnętrza sali z możliwością zmiany
parametrów akustycznych części elementów. np. przestawny panel ścienny o zmiennej
geometrii za miejscem mówcy. Zastosowano do tego ścianki typu SOVAN panelowe, przestawne
poruszające się na szynach zwieszonych na stropie i dające rożne możliwości aranżacji sceny.
Projektuje się także zmienne parametry akustyczne bocznych ścian, poprzez zastosowanie
ruchomych paneli ukrytych za ażurową okładziną wnętrzarską. Panele te w zależności od
ustawienia zmieniają parametry akustyczne ściany.
Projektuje się opuszczany ekran na czas konferencji, zastosowane materiał wg wytycznych
akustyka i projektu wykonawczego. Fotele z pulpitami panicznymi o charakterystyce
akustycznej zbliżonej do widza, scena ze schodami - drewniana.
Sala zaprojektowana jest dla 400 widzów, siedzących w układzie amfiteatralnym. Dolny poziom
amfiteatru zlokalizowano na poziomie + 3,65, górny na poziomie +7,30. Rzędne te to poziom
holu na drugiej i trzeciej kondygnacji. Wobec powyższego miejsca tuż przy scenie i za ostatnim
rzędem będą dostępne dla osób niepełnosprawnych na wózkach. Dodatkowo zaprojektowano
wyjście ewakuacyjne z sali bezpośredni na plac przed wejściem. Dla potrzeb sceny
zaprojektowano urządzenie do transportu instrumentów. Za sceną zaprojektowano obejście,
umożliwiające wejście artystom z dowolnej strony. Scenę i tylną ścianę zaprojektowano tak by
w przyszłości wyposażyć ją w organy. Zaplecze sceny połączono klatką schodową z poziomem
0.0 na którym zaprojektowano garderoby solistów i zespołowe, a także techniczne i
magazynowe zaplecze sceny. Garderoba dyrygenta ze względu na znaczenie została
zaprojektowana na poziomie +3,65 z dostępem od głównego holu i zaplecza. W tyle sali
zaprojektowano na dodatkowym poziomie ( nad korytarzem wyjściowym ) pomieszczenie z
kabiną sterowniczą i projekcyjną a także z kabinami tłumaczy.
Dziekanat Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego
Dziekanat zaprojektowano na poziomie +3,65 m, obok głównym wejściu od ul. Nowy Świat i
przy istniejącym korytarzu łączącym starą i nową część uniwersytetu. Na dziekanat
przeznaczono nowo wybudowane pomieszczenia jaki i trzy istniejące sale na poziomie 3,65 m.
W salach tych zaprojektowano gabinety prodziekanów wraz z sekretariatem a także
pomieszczenia na dziekanat studio dziennych i zaocznych. Jednocześnie projektuje się
modernizację elewacji tego skrzydła istniejącego budynku poprzez wymianę okien, dachu i
obłożenie elementami ceramicznymi, a tym samym scalenia wyglądu budynku Uniwersytetu
wzdłuż ulicy Nowy Świat. Dodatkowo projektuje się częściową zabudowę powstałego dziedzińca
z przeznaczeniem na salę Rady Wydziału, gabinet dziekana z sekretariatem i pokoje kierownika
dziekanatu i pokój planowania. Szczególną formę architektoniczną nadano sali rady wydziału
(rotunda z dodatkowym górnym oświetleniem).Dodatkowe górne oświetlenie dzienne posiada
także pokój dziekana i sekretariat. Pomieszczenia te zaprojektowano w samym centrum uczelni
z łatwym dostępem od strony nowego i starego budynku.
Gastronomia
Na poziomie 0,0 zaprojektowano zaplecze kuchenne z dostawą towarów bezpośrednio z
zewnątrz, zapleczem socjalnym, przygotowalnią magazynem i kuchnią. Zaprojektowano także
bufet wydający posiłki dla korzystających ze studenckiej stołówki. Zaplecze gastronomiczne
połączono windą towarową z pomieszczeniem zlokalizowanym powyżej, które pełni rolę
zaplecza kawiarni. Zlokalizowane jest ono w głównym holu w rejonie sali koncertowej. Stoliki
kawiarniane ustawiono w holu. Z kawiarni będą mogli korzystać także widzowie z sali
sportowej. Od strony holu kawiarnia zamykana jest kratą rolowaną .
Szatnia, portiernia, monitoring, sanitariaty
Szatnie dla studentów zaprojektowano na poziomie 0,0. Szatnie na poziomie 3,65 zasadniczo
projektuje się dla widzów sali koncertowej i sportowej. W rejonie górnej szatni zaprojektowano
portiernię z informacją i pomieszczenie monitoringu.
Pomieszczenia techniczne, pomieszczenia obsługi, gospodarcze
Pomieszczenia te zaprojektowano na poziomie 0,0 pod holem głównym i salą koncertową.
Etap I, zadanie nr 2 (blok E)
Zadanie to będzie realizowane w budynku przylegającym do holu po południowej jego części z
przeznaczeniem dydaktycznym dla Zakładów Edukacji Muzycznej, Projektowania Ubiorów i
Mody, Filologii Angielskiej i Ochrony Dóbr Kultury i Historii.
Budynek dydaktyczny Zakładów zaprojektowano jako trzykondygnacyjny i trzytraktowy.
Usytuowany równolegle do ulicy Nowy Świat, przylegający do holu głównego i sali
konferencyjno-koncertowej. Trakty zewnętrzne przeznaczono na na małe i średnie
pomieszczenia dydaktyczne i pokoje kadry. Trakt środkowy na największe sale w tym o układzie
audytoryjnym. Sale audytoryjne zaprojektowano jako dwukondygnacyjne z poziomem
podstawowym na rzędnej + 3,65 m. Wszystkie sale posiadają bezpośrednie oświetlenie
światłem dziennym. Umożliwiają to zaprojektowane wewnętrzne patia doświetlające wnętrze
budynku. Na każdej kondygnacji zaprojektowano sanitariaty i ewakuacje wydzielonymi klatkami
schodowymi.
Zakład Edukacji Muzycznej
Część dydaktyczną w tym sale do ćwiczeń muzycznych zaprojektowano na poziomie 0,0,
z myślą o ich wytłumieniu akustycznym. Pomaga w tym lokalizacja na najniższej kondygnacji,
rozdzielenie budynku patiami a także zaprojektowane ścianki o wysokich parametrach
tłumiących dźwięki. Część ta łączy się korytarzami w prosty sposób z zapleczem sali
koncertowej. Pokoje dla profesorów, adiunktów oraz pozostałej kadry zaprojektowano na
poziomie + 3,65 m, wzdłuż zachodniej elewacji,także z łatwym dostępem na zaplecze sali
koncertowej. Na tym poziomie umieszczono także wejście do sali kameralnej amfiteatralnej na
100 osób będącej salą występów muzycznych. Zapewniono właściwą ewakuację ( dwa wyjścia
dolne i z górnego poziomu )
Zakład Projektowania Ubiorów i Stylistyki Mody
Zlokalizowano go w całości na poziomie + 3,65 m wzdłuż wschodniej elewacji.
Zakład Filologii Angielskiej i Ochrony Dóbr Kultury
Pomieszczenia kadry tych zakładów zaprojektowano na poziomi +7,3 m wzdłuż zachodniej
elewacji. Wzdłuż wschodniej zaprojektowano pomieszczenia dydaktyczne na potrzeby tych
zakładów i Zakładu Projektowania Mody. W trakcie środkowym zlokalizowano audytoria
amfiteatralne na 60 miejsc.
Etap II
Zgodnie z warunkami konkursu w etapie drugi będzie realizowana sala sportowa i boiska
zewnętrzne. Etap ten będzie przedmiotem oddzielnej dokumentacji.
Uwaga: układ funkcjonalny zobrazowano na rzutach.
5. Podstawowe dane
Projektowany budynek Wydziału podzielony został na następujące budynki wchodzące w skład
I Etapu inwestycji :
A – Budynek dydaktyczny istniejący,trzykondygnacyjny, przebudowywany na
potrzeby
dziekanatu na poziomie +3,65 m, a także na potrzeby łączności komunikacyjnej z nową częścią
wydziału ( blok B ) W budynku projektuje się przebudowę dachu a także modernizację
elewacji,docieplenie i dopasowanie jej do nowej części.
B - Budynek dydaktyczny projektowany, trzykondygnacyjny z częścią wejściową, holem
głównym, zapleczem szatniowym i sanitarnym, stołówką studencką,komunikacją pionową oraz
windą osobową. Główne wejścia do projektowanego Wydział zlokalizowano tutaj, na poziomie +
0,00 od strony parkingów, a na poziomie + 3,65 od strony placu wejściowego od ulicy Nowy
Świat.
C - Budynek z salą konferencyjno-koncertową na 400 osób i dużą sceną dostosowaną do
występów orkiestry symfonicznej, kabinami tłumaczy, kabiną sterowniczą i wyposażeniem
multimedialnym.
D – Budynek dwukondygnacyjny z przeznaczeniem na dydaktykę i bibliotekę
Na poziomie + 0,0 będzie funkcjonował Zakład Bibliotekarstwa i Informacji Naukowej a poziom
+ 3,65 przeznaczono na bibliotekę.Budynek wyposażono w klatkę schodową i windę.
Na piętrze przy bibliotece umieszczono dział opracowania zbiorów.
E – Budynek dydaktyczny przeznaczony dla Zakładu Edukacji Muzycznej, Zakładu Projektowania
Ubiorów i Stylistyki Mody, a także Zakładu Dóbr Kultury i Historii i Zakładu Filologii Angielskiej.
Zlokalizowano tutaj sale audytoryjne, salę kameralną a także pokoje do indywidualnej nauki gry
na instrumentach, pokoje pracowników dydaktycznych, pokoje socjalne i sanitariaty.
Inwestycję pierwszego etapu dopełnia zagospodarowanie terenu złożone z placu wejściowego
od strony Nowego Światu, dziedzińców od strony przeciwnej,wjazdów na teren Uniwersytetu z
ulicy Rumińskiego i Ułańskiej, parkingów, dróg wewnętrznych i chodników a także terenów
zielonych. Istotnym elementem inwestycji jest zespół trafostacji zlokalizowany pod placem
wejściowym.
W skład II Etapu inwestycji ( nie objętego niniejszym opracowaniem) wejdzie sala sportowa z
widownią ( budynek F ) a także zespół boisk sportowych otwartych i renowacja parku przy
pomniku Marii Konopnickiej.
ZESTAWIENIE POWIERZCHNI I KUBATUR
BLOK A - BUDYNEK ISTNIEJĄCY MODERNIZOWANY
Powierzchnia netto – stan surowy :
Projekt wykonawczy
Kondygnacja 1: 108,11 m2
Kondygnacja 2: 280,59 m2
Kondygnacja 3: 111,89 m2
Razem: 500,59 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 349,78 m2
Kondygnacja 2: 349,78 m2
Kondygnacja 3: 349,78 m2
Razem: 1049,34 m2
Powierzchnia zabudowy: 349,78 m2
Kubatura: 4057,44 m2
BLOK B – BUDYNEK PROJEKTOWANY WEJŚCIOWY - WIELOFUNKCYJNY
Powierzchnia netto – stan surowy :
Projekt wykonawczy
Kondygnacja 1: 1145,45 m2
Kondygnacja 2: 1144,13 m2
Kondygnacja 3: 466,67 m2
Razem: 2756,25 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 1311,81 m2
Kondygnacja 2: 1274,23 m2
Kondygnacja 3: 669,28 m2
Razem: 3255,32 m2
Powierzchnia zabudowy: 1311,81 m2
Kubatura: 14089,4 m3
BLOK C – PROJEKTOWANA SALA KONCERTOWO-KONFERENCYJNA
Powierzchnia netto – stan surowy :
Projekt wykonawczy
Kondygnacja 1: 69,66 m2
Kondygnacja 2: 658,87 m2
Kondygnacja 3: 63,23 m2
Kondygnacja 4: 114,31 m2
Razem: 906,07 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 92,94 m2
Kondygnacja 2+4: 793,98 m2
Razem: 886,22 m2
Powierzchnia zabudowy: 92,94 m2
Kubatura: 9816,53 m3
BLOK D – PROJEKTOWANY BUDYNEK DYDAKTYCZNY Z BIBLIOTEKĄ
Powierzchnia netto – stan surowy :
Projekt wykonawczy
Kondygnacja 1: 580,09 m2
Kondygnacja 2: 1041,35 m2
Razem: 1621,44 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 705,47 m2
Kondygnacja 2: 1170,99 m2
Razem: 1876,46 m2
Powierzchnia zabudowy: 1170,99 m2
Kubatura: 10129,06 m3
BLOK E – PROJEKTOWANY BUDYNEK DYDAKTYCZNY Z AUDYTORIAMI
Powierzchnia netto – stan surowy :
Projekt wykonawczy
Kondygnacja 1: 1121,07 m2
Kondygnacja 2: 1283,45 m2
Kondygnacja 3: 1149,55 m2
Razem: 3554,08 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 1353,35 m2
Kondygnacja 2: 1607,40 m2
Kondygnacja 3: 1500,59 m2
Razem: 4461,34 m2
Powierzchnia zabudowy: 1353,35 m2
Kubatura: 18183,8 m2
BLOKI BCDE - ŁĄCZNIE
Powierzchnia netto – stan surowy :
Kondygnacja 1: 2911,53 m2
Kondygnacja 2: 4133,91 m2
Kondygnacja 3: 1692,58 m2
Kondygnacja 4: 109,31 m2
Razem: 8847,33 m2
Powierzchnia całkowita :
Kondygnacja 1: 3812,65 m2
Kondygnacja 2: 5196,38 m2
Kondygnacja 3+4: 2519,65 m2
Razem: 11528,68 m2
Powierzchnia zabudowy: 3929,09 m2
Kubatura: 52218,8 m2
TRAFOSTACJA ( PODZIEMNA PROJEKTOWANA POD PLACEM WEJŚCIOWYM )
Pow. Netto : ( 7,24 + 7,17 +11,01 ) 25,42 m2
Powierzchnia zabudowy, całkowita ( pod ziemią ) : 29,09 m2
Kubatura: 76,8 m3
UWAGA ! Dane dotyczące lokalizacji w części opisowej Planu Zagospodarowania
CZĘŚĆ II - ZAGOSPODAROWANIE TERENU
1 PRZEDMIOT INWESTYCJI
Przedmiotem inwestycji jest budowa (rozbudowa) Wydziału Pedagogiczno –Artystycznego
UAM o wielofunkcyjny budynek wydziału, amfiteatralną salę konferencyjno- koncertową,
pomieszczenia dydaktyczne, administracyjne i socjalne, salę sportową a także budowa miejsc
postojowych, wjazdów i wyjazdów na teren inwestycji a także przebudowa infrastruktury
technicznej. Jednocześnie programem inwestycji, przebudowy objęto fragmenty budynków
istniejących przylegające do nowoprojektowanych. Całość inwestycji objętej Decyzją Nr 7/05
została podzielona na dwa etapy oznaczone na załączonych planach . Niniejsza
dokumentacja budowlana obejmuje I Etap inwestycji podzielony dodatkowo na dwa zadania,
a także obejmuje fragment budynku istniejącego podlegającego przebudowie.
W zakresie zagospodarowania terenu projekt obejmuje lokalizację projektowanych
budynków Etapu II i Etapu I z podziałem na dwa zadania, dróg wewnętrznych, parkingów i
chodników, wyjazdów i wyjazdów projektowanych tras instalacji mediów w zakresie wody,
kanalizacji sanitarnej i deszczowej, ciepłociągu, kabli energetycznych, a także usunięcia
kolizji z istniejącymi trasami ciepłociągu, linii energetycznych, istniejącą stacją trafo
( zastąpienie jej nową ) Projektuje się także wycinkę drzew, które będą zastąpione nowymi
nasadzeniami. Na załączonych planszach o znaczono elementy planu zagospodarowania
wyznaczone do realizacji w II Etapie tj park wokół pomnika Marii Konopnickiej i zespół boisk
sportowych zlokalizowany w sąsiedztwie Sali sportowej przewidzianej do realizacji
również w II etapie.
2.ISTNIEJĄCY STAN ZAGOSPODAROWANIA DZIAŁKI
Teren będący przedmiotem inwestycji złożony jest z następujących działek
o numerach : 67/1,69/1,70/3,70/5,70/6,74/1,74/3,74/5,74/12,74/16,74/20,
74/23,74/25,74/26,74/28,74/29,74/31,74,32,74/33, znajdujących się w obrębie nr 45
Śródmieście II w Kaliszu przy ul. Nowy Świat 28-30 dodatkowo ograniczony ulicami
Bolesława Rumińskiego i Ułańską, a od wschodu terenami z zabudową gospodarczą i
mieszkaniową. Teren ten za wyjątkiem działki o nr 70/6 ( będącej własnością Energetyki
Kaliskiej ) należy do Uniwersytetu im Adama Mickiewicza. Na działkach zgrupowanych w
środkowo- północnym rejonie wzniesiono w latach 60-tych ubiegłego wieku szkołę, w której
obecnie mieści się Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM. Budynek ten posiada od trzech
do czterech kondygnacji i złożony jest z pięciu segmentów, z których część północna
przeznaczona jest na internat. Do internatu przylega bezpośredni budynek mieszkalny
wielorodzinny zlokalizowany na działkach nr 74/30, 74/27 i 74/24.
Budynek ten i przynależne działki wyłączone są z zakresu opracowania i inwestycji. Bryły
istniejących budynków są proste prostopadłościenne, dachy płaskie z niewielkimi gzymsami.
Stan techniczny dobry. Budynek istniejący zlokalizowany na styku z projektowaną nową
częścią będzie modernizowany i połączony funkcjonalnie w całość Zachodni narożnik terenu
zajmuje park z pomnikiem Marii Konopnickiej. Stanowi on otwartą przestrzeń przed
obecnymi wejściami do UAM i jest ogólnodostępny. Nasadzona w tym rejonie zieleń i
poprowadzone dróżki wymagają renowacji i uporządkowania. Uporządkowanie tego
fragmentu terenu jest przewidywane w kolejnym etapie inwestycji. Częściowo na tym
terenie zlokalizowano obecnie parking. Kolejny parking utwardzony znajduje się obecnie w
środkowej części terenu po północnej stronie istniejącej zabudowy. Prowadzi do niego
utwardzona droga z wjazdem i wyjazdem na ulicę Ułańską. Parking ten jak i prowadząca
droga będą przebudowane, a liczne tu murki ozdobne i zasieki na opał -zlikwidowane.
Za parkingiem w stronę ulicy Rumińskiego znajduje się fragment terenu niezabudowany,
który do niedawna był wykorzystywany na ogródki działkowe. Ogródki działkowe zajmowały
do niedawna także południowo-wschodnią części terenu inwestycji. Obecnie ogródki
zlikwidowano i teren przygotowano pod
inwestycję. Powstanie w tym miejscu zespól
boisk sportowych projektowanych do realizacji w II Etapie. Między tymi ogródkami a
zabudową szkoły znajduje się zespół boisk i urządzeń sportowych do ćwiczeń a także
utwardzony dziedziniec. Stan techniczny boisk i dziedzińca zły. Boiska i dziedzinie będą
zlikwidowane i zajęte pod nową zabudowę. Na terenie UAM znajdują się także zabudowania
gospodarcze i garaże przewidziane do rozbiórki ( pokazane w odrębnym opracowaniu ) a
także istniejąca trafostacja na wydzielonej działce ( własność energetyki ).Stacja ta koliduje
z projektowanym zainwestowaniem terenu i w porozumieniu z ENERGĄ S.A będzie
rozebrana, a jej funkcję przejmie nowa trafostacja zlokalizowana w pobliżu. Całość
zainwestowania terenu uzupełniają liczne płoty częściowo murowane biegnące na obrzeżach
terenu jak i wzdłuż niektórych dawnych podziałów ( przeznaczone do likwidacji ). Granica
terenu między ulicą Nowy Świat a własnością UAM, na długości od parku do południowego
cypla, jest ukształtowana przez uskok terenowy dochodzący do 3 m. Uskok konstrukcyjnie
wsparto murem oporowym żelbetowym na którym postawiono płot murowany z cegły
silikatowej z polami wypełnionymi siatką stalową ( płot do likwidacji ). Stan płotu zły, mur
oporowy w stanie konstrukcyjnym dobrym, estetycznym złym. Na terenie inwestycji
znajdują się liczne drzew i krzewy rozsiane równomiernie. Dla potrzeb projektowanej
inwestycji wykonano całościową inwentaryzację drzew i krzewów, którą naniesiono na Plan
Zagospodarowania i oznaczono w zależności od przeznaczenia tj do zachowania lub do
wycinki.
Całość zainwestowania terenu dopełnia infrastruktura złożona z dróg okalających teren
lokalizacji ( jezdnie asfaltowe z pełnym uzbrojenie i oświetleniem ) a także uzbrojenie terenu
lokalizacji tj doprowadzone media do istniejących budynków woda z sieci miejskiej,
kanalizacja deszczowa i sanitarna, ciepłociąg, podziemne linie kablowe energetyczne i
telefoniczne. Projektowana zabudowa będzie wymagała fragmentarycznego usunięcia
kolizji z istniejącym ciepłociągiem, jedną z linii kablowych i trafostacją.
Teren projektowanej lokalizacji pod względem geomorfologicznym usytuowany jest
na wyższej erozyjno-akumulacyjnej holoceńskiej terasie w lewobrzeżnej – południowej części
doliny rzeki Prosny, w odległości ~ 400 m od jej koryta i ~250 od kanału Ruminkowskiego.
Powierzchnia terenu w granicach lokalizacji nowej zabudowy wyniesiona jest na rzędnych od
102,3 do 104,5 m i pochylona w kierunku północnym, deniwelacja wynosi do 2,3 m.
Szczegółowe badania geotechniczne wykazały bardzo duże zróżnicowanie
warunków gruntowych i wodnych. Pod powierzchniową warstwą nasypów i gleby w
podłożu występują w górnej części osady rzeczne w postaci rożnej miąższości warstw
piasków i namułków. Woda gruntowa występuje w piaskach rzecznych w soczewkach
piasków w śród namułków a przede wszystkim piaskach i żwirach wodnolodowcowych.
Ustabilizowane zwierciadło wody stwierdzono na głębokościach 1,1 do 3,2 m pod
powierzchnią terenu. Przy pracach budowlanych szczególną uwagę należy zwrócić na
występujące w podłożu mułki a także pyły i pyły piaszczyste mułki
o właściwościach
tiksotropowych.
3. PROJEKTOWANE ZAGOSPODAROWANIE TERENU
Na projektowane zagospodarowanie terenu terenu składają się elementy
istniejące włączone w urbanistykę nowego zespołu oraz budynki i urządzenia
terenowe nowo projektowane.
BUDYNKI :
Projektowany budynek Wydziału podzielony został na następujące budynki wchodzące w
skład I Etapu inwestycji :
A – Budynek dydaktyczny istniejący, trzykondygnacyjny, przebudowywany na
potrzeby dziekanatu na poziomie +3,65 m, a także na potrzeby łączności
komunikacyjnej z nową częścią wydziału ( blok B ) W budynku projektuje się
przebudowę dachu a także modernizację elewacji, docieplenie i dopasowanie jej do
nowej części. Budynek ten łączy się z pozostałą istniejącą zabudową
UAM, posiada
jedną klatkę schodową i wyjście ewakuacyjne na poziomie najniższym na tzw
dziedziniec zielony.
B - Budynek centralny projektowany, trzykondygnacyjny z częścią wejściową, holem
głównym, zapleczem szatniowym i sanitarnym, stołówką studencką,komunikacją
pionową oraz windą osobową. Główne wejścia do projektowanego Wydział
zlokalizowano tutaj, na poziomie + 0,00
od strony parkingów, a na poziomie + 3,65
od strony placu wejściowego od ulicy Nowy Świat. Budynek posiada oprócz otwartej
dwie wydzielone klatki schodowe obsługujące także budynki C i E
C - Budynek z salą konferencyjno-koncertową na 400 osób
i dużą sceną dostosowaną do występów orkiestry symfonicznej, kabinami
tłumaczy, kabiną sterowniczą i wyposażeniem multimedialnym.
D – Budynek dwukondygnacyjny z przeznaczeniem na dydaktykę i bibliotekę
Na poziomie + 0,0 będzie funkcjonował Zakład Bibliotekarstwa i Informacji
Naukowej a poziom + 3,65 przeznaczono na bibliotekę.Budynek
wyposażono w klatkę schodową i windę. Na piętrz przy bibliotece umieszczono dział
opracowania zbiorów.
E – Budynek dydaktyczny przeznaczony dla Zakładu Edukacji Muzycznej
Zakładu Projektowania Ubiorów i Stylistyki Mody, a także Zakładu
Dóbr Kultury i Historii i Zakładu Filologii Angielskiej. Zlokalizowano
tutaj sale audytoryjne, salę kameralną a także pokoje do indywidualnej nauki
gry na instrumentach, pokoje pracowników dydaktycznych a także pokoje
socjalne i sanitariaty.
F – Budynek sali sportowej dwukondygnacyjny – przeznaczony do realizacji w drugim
Etapie inwestycji, poza zakresem obecnego opracowania.
Projektowane budynki wysokością całościową jaki i poszczególnych kondygnacji a także
rzędną posadowienia i stropów nawiązują do budynków istniejących UAM. Budynki B,
i E mają po trzy kondygnacje, budynek D dwie, budynek C ( sala konferencyjno –
koncertowa ) cztery kondygnacje. Budynek sali dodatkowo zaakcentowany jest
urbanistycznie przez swobodną formę, wysunięcie przed pozostałe obiekty jak i
zwiększoną wysokość. Pozostałe obiekty nawiązują gabarytami do zabudowy istniejącej
Projektuje się też ujednolicenie elewacji budynku A z projektowaną nową zabudową
( docieplenie i obłożenie okładzina ceramiczną ). Nową zabudowę usytuowano zgodnie z
wydaną Decyzją o Ustaleniu Lokalizacji Nr 7/05, w szczególności z wymogami
określonymi przez linię zabudowy z uwzględnieniem możliwości lokalnego jej
przekroczenia ( sala koncertowa ) Przy sytuowaniu budynków, parkingów, dróg itp.
dochowano też innych wymogów określonych w prawie i decyzji.
DROGI PARKINGI CHODNIKI PLACE
Zewnętrzna obsługa komunikacyjna projektowanego Wydziału realizowana jest przez
sieć zewnętrznych istniejących dróg przylegających bezpośrednio do terenu lokalizacji.
Wjazdy i wyjazdy na teren zaprojektowano z ul. Rumińskiego, ul. Ułańskiej.
Zaprojektowano także wjazd z ul. Nowy Świat na Plac Wejściowy zlokalizowany przed
wejściem głównym. Wjazdy z Ułańskiej i Rumińskiego łączą się układem dróg
wewnętrznych i obsługują projektowane parkingi, dojazd z zaopatrzeniem i w celach
porządkowych. Dojazd pożarowy dla budynków zlokalizowanych wzdłuż ulicy Nowy
Świat zapewnia ta ulica poprzez podjazd na plac wejściowy dla budynku C,
Pozostałe budynki jako,,niskie” pożarowo obsługiwane są z drogi głównej.
Budynek F pożarowo będzie obsługiwany od strony ul. Rumińskiego.Projektowane
parkingi zgrupowano w dwóch zespołach. Pierwszy na 60 miejsc postojowych
( oznaczony na planie nr 3 ) drugi na 185 miejsc oznaczony na planie nr 4 ) dodatkowo
zaprojektowano 9 miejsc dla osób niepełnosprawnych i 2 dla autobusów. Łącznie 256
miejsc postojowych. Nawierzchnia wewnętrznych dróg z kostki betonowej prostokątnej
szarej, nawierzchnia miejsc postojowych z kostek betonowych szarych z przerwami
systemowymi do przerastania trawą. Chodniki projektuje się z kostki betonowej
prostokątnej ciemnoszarej. Plac wejściowy i dziedziniec wejściowy projektuje się z
kostki granitowej w różnych kolorach ułożonej w zaprojektowany wzór.
UKSZTAŁTOWANIE TERENU
Teren projektowanej inwestycji charakteryzuje się dużym uskokiem wysokościowym
terenu na granicy oddzielającej go od Ulicy Nowy Świat. W miejscu tym istnieje mur
oporowy żelbetowy a różnica wysokości dochodzi do 3 m. Mur ten pozostanie na całej
długości granicy i budowanego obiektu. Projektuje się jednak jego obsypanie skarpą i
zazielenienie. Projektuje się też obniżenie istniejącego terenu w rejonie południowej
elewacji budynku E, W pozostałych obszarach projektowany teren zbliżony jest do
istniejącego, jedynie w miejscu placu wejściowego projektuje się nasyp ( ziemia z
wykopu ) w celu całkowitego zasypania i wyrównania terenu między istniejącym
chodnikiem a wejściem głównym. Boki placu wejściowego będą przytrzymane przez
ściany oporowe z układem podcieni na wykorzystanym na lokalizację trafostacji i
wyrzutni powietrza. Na granicy wszystkich uskoków terenowych i w miejscu murów
oporowych projektuje się barierki ochronne. Poręcze projektuje się także przy schodach
terenowych i skarpach o dużym nachyleniu. Na terenie projektuje się schody terenowe i
pochylnie zaznaczone na załączonym Planie. Obiekt zaprojektowana tak by był w pełni
dostępny dla osób niepełnosprawnych zarówno od strony ul. Nowy Świat jak i
przeciwnej, gdzie zaprojektowano pochylnię.
INFRASTRUKTURA TECHNICZNA – UZBROJENIE
Obszar na którym projektowana jest inwestycja uzbrojony jest we wszystkie
niezbędne media. W zakresie poszczególnych mediów projektuje się następujące
rozwiązania :
Ciepłociąg : Na podstawie wydanych przez PEC S.A. W Kaliszu warunków
oraz na podstawie porozumienia między PEC i UAM przyjęto rozwiązanie
projektowe na polegające na : dostawcą ciepła dla budowanego obiektu UAM będzie
PEC Kalisz, a technicznie rozwiązanie dostawy ciepła polega na budowie przyłącza
cieplnego a także przełożeniu istniejącego fragmentu sieci ciepłowniczej kolidującej z
projektowaną zabudową. Trasa przełożonego ciepłociągu przebiega w całości od strony
ul. Nowy Świat przez teren UAM i przecina w piwnicy starą część budynku w miejscu
istniejącego tam węzła cieplnego i dalej łączy się z istniejącą nieprzebudowywaną
częścią ciepłociągu. Krótką odnogą od ciepłociągu jest przyłącze cieplne prowadzące
do węzła cieplnego zlokalizowanego w rejonie pod wejście głównym. Projekt
przełożenia sieci cieplnej i budowa przyłącza zostały wyodrębnione do oddzielnego
opracowania projektowego i odrębnego pozwolenia na budowę.
Woda, kanalizacja deszczowa i kanalizacja sanitarna :
Na podstawie wydanych przez PWiK w Kaliszu warunków technicznych
zaprojektowano zaopatrzenie budynku w wodę do celów socjalnych,bytowych i ppoż.
Na przyłączu projektowanym od strony ulicy Nowy Świat wykonano hydrant ppoż
zewnętrzny Ø 80. Pozostałe hydranty zewnętrzne służące do obrony ppoż
zlokalizowane są wzdłuż ulicy Rumińskiego i na terenie UAM.
Ścieki sanitarne z terenu inwestycji będą odprowadzane do kolektora w ulicy
Rumińskiego przez wybudowane nowe przyłącze. Nie zależnie przeprojektowano
istniejący układ kanalizacji sanitarnej odprowadzającej ścieki z istniejącej zabudowy, tak
by wyłączyć z użytkowania istniejące dawne szambo służące jak studzienka pośrednia.
Układ ten nie wymaga budowy nowego przyłącza poza terenem UAM, korzysta z
istniejącego prowadzącego do kolektora w ulicy Ułańskiej.
Kanalizacja deszczowa zaprojektowana jest jako dwustrefowa. Pierwsza strefa zbiera
wody czyste i odprowadza zaprojektowanym przyłączem wody do kolektora w ulicy
Rumińskiego. Druga zbiera wody z ulicy wewnętrznej i
parkingów i poprzez separator
odprowadza zaprojektowanym przyłączem do kolektora w ulicy Ułańskiej.
Zaprojektowane przyłącza kanalizacyjne prowadzące do ulicy Rumińskiego
wymagały zaprojektowania i usunięcia kolizji z istniejącym gazociągiem.
PROJEKTOWANE ZASILANIE BUDYNKU I OŚWIETLENIE TERENU
Projektowany budynek Wydziału będzie zasilany ( zgodnie z otrzymanymi
warunkami technicznymi z Koncernu Energetycznego ENERGA S.A.) z własnej stacji
transformatorowej tzw konsumenckiej. Stacja ta będzie zasilana z istniejącej linii
kablowej SN, wspólnie z nową stacją energetyki zlokalizowaną w bezpośrednim
sąsiedztwie projektowanej trafostacji konsumenckiej . Istniejąca na działce nr 70/6
obecna stacja trafo należąca do ENERGA S.A. ulegnie likwidacji, a działka włączona
użytkowo do terenów UAM i będzie wykorzystana jako fragment drogi dojazdowej do
trafo. Zespół nowych trafostacji powstanie pod powierzchnią placu wejściowego
od strony ulicy Nowy Świat. Dojazd obsługowy zaprojektowano z wykorzystaniem
uskoku terenowego, przez tereny UAM z wjazdem od ul. Rumińskiego.
Jednocześnie zgodnie z warunkami technicznymi ENERGI projektuje się
usunięcie kolizji projektowanych budynków wydziału z istniejącym kablem zasilającym
budynek mieszkalny. Kabel ten zostanie poprowadzony nową,
inną trasą przez
tereny UAM i dalej po swojej trasie wymieniony będzie na kabel o lepszych parametrach.
Na terenie UAM projektuje się oświetlenie terenowe w szczególności placów
parkingowych, placu wejściowego a także oświetlenie parkowe ścieżek.
ISTNIEJĄCA I PROJEKTOWANA ZIELEŃ
Istniejące na terenie inwestycji drzewa i krzewy zostały w całości zinwentaryzowane i
naniesione na plan zagospodarowania. Drzewa kolidującej z projektowanymi budynkami
zostaną usunięte. Także część drzew i krzewów z rejonu parkingów będzie wycięta.
Na wycinkę drzew uzyskano Decyzję Prezydenta Miasta Kalisza z dnia 14 kwietnia 2006
w której Prezydent postanowił zwolnić UAM z opłaty za usunięcie oznaczonych drzew i
krzewów. Przy projektowaniu parkingów brano pod uwagę stan i wartość
poszczególnych drzew i tak projektowano miejsca postojowe by oszczędzić istniejąca
zieleń. Istniejąca zieleń będzie uzupełniona poprzez nowe nasadzenia zwłaszcza wzdłuż
granicy posesji na granicy z zabudową mieszkaniową. Osobną wartość terenów
zielonych stanowi park z pomnikiem Marii Konopnickiej, który będzie odnawiany w
drugim etapie inwestycji. Zieleń będzie także towarzyszyła projektowanym boiskom
sportowym ( II Etap inwestycji – poza niniejszym opracowaniem )
POZOSTAŁE ELEMENTY PLANU
Projektuje się następujące dodatkowe elementy zagospodarowania :
Plac gospodarczy przy wjeździe z miejscem na dwa kontenery na
odpadki i dodatkowy pojemnik na odpadki ze stołówki. Ogrodzenie terenu z bramą
przesuwną na pilota i furtką z domofonem od strony ulicy Rumińskiego. Dodatkową
bramę z furtką od strony ulicy Ułańskiej. Bramę dwuskrzydłową otwierana ręcznie
usytuowaną między budynkiem E a granicą działki. Projektuje się ogrodzenie ( siatka
stalowa powlekana na słupkach stalowych wys 1,8 m) terenu UAM od strony ulicy
Ułańskiej i Rumińskiego, a także na granicy z terenami zabudowy mieszkaniowej. W
rejonie boisk płot podwyższony do 4 m i gęste szpalery drzew iglastych
szybkorosnących . W ramach prac porządkujących teren projektuje się rozbiórkę trzech
parterowych obiektów tj budynku 6 garaży, budynku gospodarczego i trafostacji.
PARK i BOISKA SOPRTOWE – II Etap realizacji, poza zakresem obecnego
opracowania , zamieszczony na planie kształt parku i boiski ma charakter informacyjny
i nie przesadza ostatecznego kształtu tych obiektów.
4. ZESTAWIENIE POWIERZCHNI TERENU
Powierzchnia terenu w granicach lokalizacji I + II Etap –
38597,56 m2
( działki nr 67/1,69/1,70/3,70/5,70/6,74/1,74/3,74/5,74/12,74/16,74/20,
74/23,74/25,74/26,74/28,74/29,74/31,74,32,74/33 )
w tym
działki należące do UAM
38473,00 m2
działka nr 70/6 należąca do koncernu ENERGA
124,56 m2
Powierzchnia terenu I Etapu projektu ( tj aktualna dokumentacja ) –
Powierzchnia terenu II Etapu projektu
25003,67 m2
( hala sportowa, istn sala gimnastyczna, park, boiska sport. ) - 1867,29 + 290,02 +6894,99 + 4541,59 =13593,89
m2
Powierzchnia zabudowy budynków UAM istniejąca i projektowana - 8526,14 m2
w tym
istniejąca zabudowa budynków UAM
2729,75 m2
2
( z czego modernizowana
w I Etapie
350,89 m
w II Etapie
290,02 m2
projektowana zabudowa UAM
I + II Etap
5796,39 m2
2
( z czego budowana w I Etapie
3929,09 m ( Zad. 1 2575,74 + Zad. 2 1353,35)
w II Etapie 1867,30 m2
( dopuszczalna powierzchnia nowej zabudowy wg Decyzji 8000 m2 )
Powierzchnia dróg,parkingów,chodników, plac gospodarczy 13027,776 m2
w tym
drogi wewnętrzne
2442,848 m2
parkingi ( miejsca postojowe i drogi manewrowe 5570,103 m2
plac gospodarczy
124,315 m2
chodniki łącznie z placami
4890,51 m2
Tereny zielone ( biologiczne czynne )
16873,99 m2
( wymagana wg Decyzji powierzchnia terenu biologiczne czynna min 25% tj ~ 9650 m2 )
5. DANE INFORMACYJNE
a) Teren na którym będzie wznoszony budynek podlega ochronie
konserwatorskiej wobec powyższego projekt budowy Wydziału PedagogicznoArtystycznego UAM został uzgodniony z Urzędem Konserwatora Zabytków.
Jednocześnie obowiązuje Inwestora wymóg poprzedzenia prac budowlanych
ratowniczymi pracami wykopaliskowymi.
b) Teren inwestycji nie jest położony w zasięgu eksploatacji górniczej.
Teren i budowę można zaliczyć do I kategorii geotechnicznej.
5. INFORMACJA O PRZEWIDYWANYCH ZAGROŻENIACH DLA ŚRODOWISKA
a) projektowana zabudowa ma charakter śródmiejskiej zabudowy usytuowanej przy głównych
i ruchliwych ulicach miasta. Stąd wynika że może być narażona
na uciążliwości wynikające z hałasu. W ramach prowadzonych prac projektowych
wykonano badani natężenia hałasu w rejonie projektowanej zabudowy.
( Badania wykonał zespół dr Piotra Pękali z Zakładu Akustyki UAM ). Na tej podstawie w
projekcie budowlanym przyszłych obiektów dobrano przegrody budowlane i izolacyjność okien.
Zwrócono szczególną uwagę na izolacyjność akustyczną sal do nauki gry na instrumentach i
izolacyjność ścian sali koncertowej.
b) budynek UAM nie stwarza zagrożenia dla środowiska, gdyż nie są w nim wytwarzane żadne
szkodliwe dla środowiska substancje ani ścieki. Ścieki bytowe są odprowadzane do kanalizacji
sanitarnej, ścieki deszczowe z parkingów są odprowadzane poprzez separator i podczyszczenie
do kanalizacji burzowej.
Odpadki bytowe ( śmieci wytwarzane przez studentów i kadrę pedagogiczną składowane w
kontenerach zamykanych i wywożone na składowisko odpadów.
W budynku występują źródła hałasu w postaci central wentylacyjnych
ulokowanych na dachu i osłoniętych przewiewną obudową dźwiękochłonną.
Sporządzony dla projektowanego obiektu wykres izolinii równoważnego poziomu dźwięku A
( zgodnie z przyjętymi w projekcie parametrami urządzeń i osłon )
nie wykazał zagrożenia ponadnormatywnym hałasem okolicznej zabudowy mieszkaniowej. Dla
terenów boisk sportowych i parkingów przyjęto zasadę izolacji zielenią, której szpalery złożone z
szybkorosnących drzew iglastych projektuje się na obrzeżach i granicy nieruchomości jako
uzupełnienie zielenie istniejącej.
6. DOSTĘPNOŚĆ DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Budynek Wydziału zaprojektowano by był dostępny dla osób niepełnosprawnych
zarówno od strony ulicy Nowy Świat jak i przeciwnej. Na terenie zaprojektowano pochylnie by
ułatwić poruszanie się osobą na wózkach. Poprzez nowy budynek i zainstalowaną tam
windę,zostanie także udostępniony zespół starych budynków
gdyż zaprojektowano między nimi bezprogowe połączenie.
Opracował : arch Jacek Bułat
CZĘŚĆ III - ARCHITEKTONICZNO - BUDOWLANA
1. Stan istniejący
Działka objęte opracowaniem znajduje się w centrum Kalisza, obecnie zabudowana jest
budynkami dawnej szkoły użytkowanej przez UAM. Projektowana zabudowa będzie rozbudową
istniejącej.
2. Projekt zagospodarowania terenu
Opis wg Tomu
oraz
3.Przyłącza
Opis wg Tomów
4. Komunikacja
Opis wg Tomu
PW- I/1+2/PZ /A Plan Zagospodarowania
PW- I/1+2/PZ /A/rb Projekt rozbiórek
PW- I/1+2/PZ/A/ma Mała Architektura
PW- I/1+2/PZ/A/zl Zieleń
PW- I/1+2/PZ/D Drogi i Chodniki + Ukształtowanie Terenu
PWPWPWPW-
I/1+2/PZ/IS IS zewnętrzne – Przyłącza i przykanaliki
I/1+2/PZ/IS Przebudowa gazociągów n/c DN 200/65
I/1+2/PZ/IE Instalacje elektryczne zewnętrzne
I/1+2/PZ/IE Projekt trafostacji
PW- I/1+2/PZ/D Drogi i Chodniki + Ukształtowanie Terenu
5. Podstawowe dane
Opis wg Części I i II
6. Ocena stanu technicznego
Dotyczy budynku A Opis wg Projektu Wykonawczego Architektura Blok A
7. Warunki gruntowo-wodnego
Opis wg Części II i Projektu Konstrukcji
8. Technologia realizacji oraz rozwiązania techniczno -materiałowe
8.1 Układ konstrukcyjny
Projektowana technologia wykonania obiektu to szkielet żelbetowy z żelbetowymi
ścianami usztywniającymi wewnętrznymi i zewnętrznymi a także żelbetowymi stropami.
Budynek sali koncertowej w konstrukcji monolitycznej żelbetowej, strop stalowo-żelbetowy.
Szczegółowy opis wg części konstrukcyjnej.
8.2 Fundamenty
Budynek posadowiony na żelbetowej płycie fundamentowej. Szczegółowy opis wg części
konstrukcyjnej. Zastosowano Beton w klasie B-37 W-8
9.3 Ściany fundamentowe
Ściany fundamentowe żelbetowe, wykonane z betonu B-37 W-8, wg części konstrukcyjnej.
8.4 Ściany konstrukcyjne
Ściany konstrukcyjne żelbetowe, częściowo wykonane z betonu architektonicznego i
wyeksponowane we wnętrzu budynku, zasadniczo o grubości 20 cm, wg części konstrukcyjnej.
Ściany oporowe zewnętrzne ( trzymające płytę placu ) wykonać z betonu architektonicznego.
Uwaga ! W ścianach i stropach żelbetowych wykonać otwory dla prowadzenia np. tras
instalacyjnych zgodnie z rysunkami konstrukcyjnymi i architektonicznymi.
Otwory o niewielkiej średnicy do 10 cm nie zostały oznaczone w konstrukcji żelbetowej i należy
je na budowie wykonać przez wycięcie lub nawiercenie betonu.
8.5 Słupy
Słupy żelbetowe, częściowo wykonane z betonu architektonicznego i wyeksponowane we
wnętrzu budynku, średnica 40 cm, wg części konstrukcyjnej.
Uwaga !
WYTYCZNE WYKONANIA BETONU ARCHITEKTONICZNEGO
1. Betony architektoniczne i fasadowe
Beton architektoniczny jest betonem, który powinien gwarantować dotrzymanie wymogów
wytrzymałościowych betonu przy równoczesnym uzyskaniu estetycznych i trwałych zewnętrznych
powierzchni betonu nie wymagających gruntowania, malowania czy tynkowania. W celu
zagwarantowania powyższych parametrów wymagana jest szczególna dokładność i staranność na etapie
produkcji oraz układania mieszanki betonowej.
Podstawowe czynniki wpływające na ostateczny wygląd betonu architektonicznego są następujące:
• rodzaj i jakość szalunków,
• receptura betonu jak i powtarzalna jakość surowców,
• technologia układania, zagęszczania i pielęgnacji świeżego betonu,
•wpływ czynników atmosferycznych w czasie betonowania i później w czasie eksploatacji.
Równocześnie, wykonując elementy z betonu architektonicznego należy podjąć środki zaradcze w trakcie
budowy, aby uniknąć powstawania często występujących wad i braków do których zalicza się :
• plamy i różnice w zabarwieniu powierzchni betonu,
• pory, rysy skurczowe czy gniazda żwirowe,
• miejsca z plamami rdzy,
• pylenie się powierzchni betonu.
Beton elewacyjny powinien charakteryzować się następującymi parametrami:
• jednorodna powierzchnia, gładka, szczelna o małej ilości porów,
• jednolitym zabarwieniu całej powierzchni betonu na wszystkich elementach konstrukcji,
• wszystkie krawędzie wg wymaganych wymiarów bez usterek i uszczerbień,
• staranne zaplanowanie i wykonanie niezbędnych fug otworów po ściągach w sposób mało
widoczny.
Wszystkie wymagania wymienione powyżej, mimo wielkiego postępu w technologii betonu osiągniętego
w ostatnich 30 latach są trudne nawet dzisiaj do spełnienia.
Już na etapie projektowania autor projektu powinien dokładnie opisać jakie funkcje artystyczne ma
spełniać beton i jaki ma mieć wygląd. Im precyzyjniejsza będzie definicja betonu tym łatwiejsza będzie
ocena wykonanych elementów betonowych.
Beton architektoniczny należy oceniać z odpowiedniej odległości w zależności od wielkości powierzchni i
rodzaju budowli.
Do wymagań, które możliwe są do spełnienia zaliczamy te właściwości, które dają się zmierzyć, a
opisane są w normach technicznych:
• skład betonu winien być powtarzalny i jednorodny,
• powierzchnia musi tworzyć zwartą szczelną strukturę,
• brzegi, fugi i otwory po ściągach muszą być wykonane zgodnie z wymogami sztuki budowlanej,
• szalunki nie mogą ulegać deformacji i muszą być szczelne i czyste,
• pielęgnacja betonu musi odpowiadać warunkom dla betonów architektonicznych (zachowanie
barwy powierzchni betonu).
Technologia betonów fasadowych i architektonicznych wymaga ścisłego reżimu technologicznego
podczas wszystkich etapów wykonania – od projektowania aż do pielęgnacji gotowego elementu. Ogólne
zalecenia dotyczące składników przedstawiono poniżej.
Cement
• stosować cementy spełniające wymagania normy PN-EN 197-1,
• dla drobnych elementów zazwyczaj stosuje się cementy portlandzkie CEM I lub cementy portlandzkie
wieloskładnikowe CEM II,
• wskazane jest, aby dla elementów większych (masywnych) stosować cementy hutnicze CEM III z
wyższym udziałem granulowanego żużla wielkopiecowego lub wypełniacze mineralne (np. mielony
granulowany żużel wielkopiecowy),
• niewskazane jest stosowanie cementów z dodatkiem popiołów lotnych oraz popiołu lotnego jako
dodatku w celu uzupełnienia drobnych frakcji w kruszywie (możliwość zmiany barwy elementu),
• do produkcji elementów elewacyjnych zawsze stosować ten sam cement z tego samego źródła,
• ilość cementu w 1m3 nie powinna być mniejsza niż 300 -320 kg
• dla betonów barwionych należy stosować biały cement
Kruszywa
Stosować kruszywa odpowiadające wymogom normy PN- EN12620 najwyższej jakości z zaleceniami :
• o małej nasiąkliwości, mrozoodporne, bez zanieczyszczeń obcych, ziaren słabych i zwietrzałych wskazane jest stosowanie kruszyw naturalnych czystych dobrze wypłukanych,
• krzywa uziarnienia kruszywa do betonu fasadowego i architektonicznego winna się mieścić w pobliżu
krzywej przesiewu optymalnej,
• zalecana zawartość miałkich frakcji <0,250 mm w mieszance betonowej winna odpowiadać
następującym wartościom przy stosowaniu kruszywa o uziarnieniu :
< 8 mm zawartość drobnych frakcji >550 kg/m3
do 16 mm zawartość drobnych frakcji >500 kg/m3
do 32 mm zawartość drobnych frakcji >450 kg/m3
• maksymalna wielkość ziaren kruszywa nie może być większa jak 80% minimalnej grubości otuliny
zbrojenia; dodatkowo przy gęstym zbrojeniu należy tą wielkość zmniejszyć. Minimalna otulina zbrojenia
powinna wynosić 20 mm.
• stosować kruszywa z jednego źródła i od jednego dostawcy ograniczając wahania zawartości drobnych
frakcji w piaskach (wahania konsystencji),
• w przypadku braku dostatecznej ilości drobnych frakcji w piasku należy stosować dodatek mączki
skalnej lub zmielony żużel wielkopiecowy, poprawiający urabialność mieszanki betonowej
Woda
• powinna spełniać wymagania normy PN - EN 1008 „Woda zarobowa do betonu”,
• nie należy stosować wody po recyklingu,
• ograniczyć ilość wody w betonie tak, aby wskaźnik wodno-cementowy nie był wyższy niż 0,55.
Wskazane jest, aby wskaźnik ten był poniżej 0,45,
• ilość wody w betonie nie powinna być wyższa niż 170 l/m3.
Domieszki i dodatki do betonu
• stosować domieszki upłynniające do betonu - plastyfikatory, superplastyfikatory oraz domieszki,
• przy większych elementach, dalszym dowozie lub w okresie wyższych temperatur stosować domieszki
opóźniające wiązanie. Wielkość dozowanej domieszki musi być stała w całym elemencie i wcześniej
ustalona laboratoryjnie,
• stosowane domieszki do betonu nie mogą powodować „wyrzucenia” wody z mieszanki betonowej,
• jako dodatki do betonu uzupełniające części drobne w kruszywie należy stosować mączki skalne i
mielony granulowany żużel wielkopiecowy. Przy produkcji drobnych elementów architektonicznych można
stosować pył krzemionkowy (ciemniejsza barwa betonu),
• dla elementów barwionych stosować wysokiej jakości pigmenty farbiarskie (stała barwa elementu).
8.6 Belki, podciągi i nadproża oraz konstrukcje stalowe
Wykonane jako monolityczne w ścianach konstrukcyjnych, wg części konstrukcyjnej.
Konstrukcyjne elementy stalowe w projekcie to : pomost roboczy w sali koncertowej
zaprojektowany w konstrukcji stalowej, kratowej połączony z rusztem technologicznym nad
sceną, kratownice i blachownice w konstrukcji nośnej stropodachu nad sala koncertowoaudytoryjną, w budynku E schody prowadzące z poziomu III na dach w rejon wentylatorowni,
konstrukcje ścian ażurowych osłonowych wentylatorowni wraz z zadaszeniem, konstrukcja
windy panoramicznej w holu.
Wszystkie elementy stalowe konstrukcyjne dachu pomalować i zabezpieczyć pożarowo farbą np.
Flame Control do klasy R30, pomost, schody i dźwig do R60.
8.7 Stropy i wieńce, prefabrykaty
Żelbetowe, o grubości 25 i 30 cm. Nad salą koncertową płyta żelbetowa wsparta na stalowych
wiązarach kratowych. Szczegóły wg części konstrukcyjnej.
Uwaga ! W ścianach i stropach żelbetowych wykonać otwory dla prowadzenia np. tras
instalacyjnych zgodnie z rysunkami konstrukcyjnymi i architektonicznymi.
Otwory o niewielkiej średnicy do 10 cm nie zostały oznaczone w konstrukcji żelbetowej i należy
je na budowie wykonać przez wycięcie lub nawiercenie betonu. Pod wpusty dachowe Pluvia
na etapie betonowania osadzić kształtki prowadzące z tworzywa.
Skrajne pola placu wejściowego ułożone na stopach prefabrykowanych typu SPIROL
sprężonych o rozpiętości 13,20 i gr. 32 cm Płyty stropowe które znajdują się nad
projektowanymistacjami trafo ułożyć po montażu tych trafostacji. Trafostacje projektuje się jako
typowe w obudowie z prefabrykatów żelbetowych . W pierwszej kolejności zamontować
prefabrykat skrzyni fundamentowej w drugiej kolejności główną część trafo, na końcu płytę
dachową.
Po ustawieniu trafostacji można montować płyty Spirol. Trafostacje osłonić przed zalaniem
resztkami betonu i brudnej wody.
8.8 Schody wewnętrzne
We wszystkich budynkach schody żelbetowe. Dojścia do central wentylacyjnych na dachu
budynku E zaprojektowane jako schody stalowe. Szczegóły wg części konstrukcyjnej.
8.9 Dachy
Wszystkie stropodachy w budynkach projektowanych w odwróconym układzie warstw, z
ociepleniem z polistyrenu ekstrudowanego dociążonego żwirem o granulacji 16/32 mm.
Wzdłuż attyk, wokół urządzeń technicznych oraz jako dojścia -ułożyć na żwirze betonowe płyty
chodnikowe. Płyty chodnikowe ułożyć także wzdłuż poziomych zwodów instalacji odgromowej
(zwody mocowane do płyt, tak by uniknąć dziurawienia membrany dachowej).
Nad przebudowywanym fragmentem istniejącego budynku stropodach tradycyjny z pokryciem
papowym, wykonany po rozebraniu istniejącego stropodachu.
Odwodnienie dachów wewnętrzne, wpusty w systemie Pluvia, ogrzewane, z zaprojektowanymi
przelewami awaryjnymi. Koryta dachowe izolowane papą ogrzewane kablami elektrycznymi.
Na fragmentach dachów zaprojektowano świetliki, wykonane ze szkła lub jako systemowe
kopułki doświetlające.
Omurowania kominów systemowych typu Schiedel oraz kanałów instalacyjnych
wyprowadzanych nad dach doprowadzić do wysokości attyk i wywinąć izolację przeciwwodną
stropodachu na pełną wysokość attyki; dodatkowo ocieplić materiałem użytym do izolacji
termicznej stropodachu oraz opierzyć blachą aluminiową RAL 9007.
Na kominach wentylacyjnych wykonać czapy żelbetowe oraz opierzenie z blachy aluminiowej
-zgodnie z rysunkami.
Nad salą koncertową dach o konstrukcji z wiązarów stalowych związanych z żelbetową płytą
stropową, na wiązarach legary drewniane z wyprofilowaniem dostosowanym do krzywizny
dachu. Na legarach deski gr 30 mm + folia Delta –Trela + blacha tytanowo-cynkowa
patynowana ( kolor jasnoszary -srebrzysty ), układana na podwójny rąbek stojący z
uszczelnieniem. Ryty szerokości ok 60 cm lub większe dostosowane do arkuszy blachy
dostępnych w handlu i do technologii krycia. Blacha gr. 0,8. Koryto wokół dachu izolowane
2 x papa termozgrzewalna, odwodnienie wpustami Pluvia z przelewami. Koryto i wpusty
podgrzewane.
Przebudowie ulega stropodach nad istniejącym budynkiem oznaczonym jako Blok A,
przebudowywanym w obecnym etapie w zadaniu I. Należy rozebrać istniejący stropodach
wentylowany wykonany w konstrukcji żelbetowej ( płyta żelbetowa pod papę + pociągi
żelbetowe ) usunąć istniejącą izolację cieplną w postaci żużla, rozebrać mury attyki z gzymsem
i kominy w części wystającej ponad ostatni strop. Następnie wykonać nowe mury attyki,
i kominy wentylacyjne z cegły klasy 250. Stropodach wykonać jako niewentylowany z
odwodnieniem wewnętrznym typu pluvia, wpusty podgrzewany +przelewy awaryjne.
Uwaga: ze względu na trudności w lokalizowaniu uszkodzeń izolacji w dachach
odwróconych oraz możliwość chwilowego zalegania warstwy wody opadowej na
dachu - izolację należy wykonać szczególnie starannie, przestrzegając wszystkich
wymagań producenta papy oraz warunków technicznych dla dachów odwróconych.
W szczególności zabrania się przebijania membrany dachowej w celu
przepuszczania jakichkolwiek instalacji oraz mocowania jakichkolwiek elementów
wyposażenia budynku bezpośrednio do dachu. Wszelkie zmiany i odstępstwa należy
uzgodnić z projektantem.
8.10. Izolacje
Izolacja przeciwilgociowa
– Ławy i stopy fundamentowe wykonać z betonu B-37 wodoszczelnego W-8. Dodatkowo
pod płytą fundamentową ułożyć 1 x papę termozgrzewalną na zgruntowanym podbetonie.
Płytę i ściany fundamentowe do wysokości 30 cm nad teren pomalować preparatem typu
ABIZOL ( 2 R+P ) przy zastosowaniu izolacji termicznej z hydrofobizowanej wełny
mineralnej( PREFROCK ) lub preparatem SUPERFLEX przy ociepleniu styropianem typu
Styrohart lub Styrodur. Na izolacji termicznej ułożyć twardą folię kubełkową z wywinięciem
na odsadkę płyty fundamentowej. Górą folia zakończona pod blachą cokołową aluminiową.
Budynek A odkopać, usunąć resztki starej izolacji i zaizolować np. ABIZOlem
– pod posadzką parteru ułożyć 1 x papa asfaltową na lepiku na zagruntowanym podłożu
(zabronione użycie lepiku na zimno niszczącego styropian ) lub klejoną folię izolacyjną PE
– w ścianach żelbetowych wykonać korki izolacyjne z betonu szczelnego. Na styku korka i
papy wykonać szczelne połączenie poprzez wywinięcie papy na ścianę żelbetową na
wysokość min 15 cm i sklejenie. Dodatkowo styk uszczelnić szlamem izolacyjnym.
- izolacja przeciwwilgociowa pomieszczeń mokrych typu sanitariaty i pomieszczenia
gospodarcze z tzw. płynnych folii. Folię nanieść na wszystkie ściany przed przyklejeniem
płytek (na całą powierzchnię klejenia).
Paroizolacja -w stropodachach tradycyjnych i w tarasie stosować folię paroizolacyjną PE od
wewnątrz, ułożoną w sposób szczelny
Izolacja dachu o konstrukcji odwróconej - zastosować 2 warstwy papy termozgrzewalnej z
atestem do dachów odwróconych np. GEMINI, na przygotowanym i zagruntowanym podłożu.
Spadek pod papę ukształtować z lekkiego betonu np. keramzytobetonu.
Na tę izolację ułożyć folię kubełkową np. TEGOLA TEFOND PLUS i 20 cm twardego styropianu
z atestem do dachów odwróconych np. STYROHART FS 30, oraz warstwę ochronną z flizeliny
technicznej i warstwę min. 5 cm grubego żwiru 16/32. Woda odprowadzana do wpustów
dachowych podgrzewanych typu PLUVIA, działających w systemie podciśnienia tj bardzo
wydajnych. Każdemu wpustowi przypisano jeden przelew awaryjny. Wpusty są podgrzewane
tak samo jak wszystkie koryta dachowe papowe. Na budynku A przeprojektowano stary
stropodach na nowy ocieplony styropianem w układzie stropodachu tradycyjnego,
niewentylowanego, krytego 2 x papą termozgrzewalną, odprowadzenie wody – wpusty typu
Pluvia podgrzewane. Wszelkie opierzenia na dachu i attyce wykonać z blachy aluminiowej
grubości 0,7 lub 0,8 malowanej proszkowo na RAL 9007.
Izolacja dachu i ścian sali koncertowej – dach pokrywany jest blachą cynkowo-tytanową
patynowaną gr 0,8 – np. RHEINZINK. Z blachy tej są wykonywane także wszystkie opierzenia i
ściany boczne sali koncertowej. Technologia krycia na rąbek podwójny dodatkowo izolowany.
Pod blachę każdorazowo stosować folię izolacyjno- przewietrzającą np. Delta – Trela
Odprowadzenie wody z połaci do koryta obwodowego, wnętrze koryt dachowych - 2x papa
termozgrzewalna na betonowym korycie. Dach wentylowany obwodowo wzdłuż wewnętrznej
krawędzi koryta i na połaci dachowej wzdłuż przełamania. Na połaci dachowej w środkowej
części ukształtowano w drewnianym poszyciu przełamanie połaci o wysokości ok 15 cm.
Umożliwia ono krycie dachu odcinkami blach o długości do 10 m i wykonstruowanie górnego
poziomu wentylacji. Ściany boczne sali koncertowo-audytoryjnej pokryte blachą tytanowocynkową w systemie tzw dużych rombów wg firmy RHEINZINK ( inaczej zwanych też łuskami )
Poszczególne elementy będą miały kształt prostokątów o wymiarze ok 60 x 120 cm
( dostosowane do typowych arkuszy blachy ) wykonane z blachy o gr 0,8 mm. Elementy
montowane w zasięgu ludzi wykonać z blachy grubości 1 mm. Blacha wstępnie patynowana.
Elementy montować w układzie pionowym. (Uwaga ! Dopuszcza się układ poziomy po
dodatkowych ustaleniach z projektantem). Obłożenie ścian blachą wymaga wyjątkowej
staranności i dbałości o każdy zakładany element, musi być wykonywane przez fachowców
z dużym doświadczeniem, gwarantujących profesjonalizm. Wykonawstwo ściany musi być
poprzedzone wykonaniem makiety w skali 1:1 fragmentu okładziny blaszanej i uzgodnieniem
z projektantem i inwestorem szczegółów wykonania elewacji. Uwaga ! Należy zastosować
tę samą technikę krycia ściany sali koncertowej na części zewnętrznej jak i wewnętrznej.
Tę samą technikę i blachę zastosować do obłożenia ściany zewnętrznej sali kameralnej w
budynku E.
Izolacja akustyczna – W posadzkach jako izolację akustyczną zastosować AKUSTYR ST z
właściwosciami akustycznymi do silnie obciążonych posadzek o wytrzymałości min. 0,3 Mpa.
Grubość przed zabudowaniem gr 4,7 po zabudowaniu ( obciążeniu ) 4,5 cm. Izolację
dociążyć podkładem betonowym B20 zbrojonym siatką stalową z Ø 4,5 co 20 cm.
Wariantowo podkład można wylać z jastrychu płynnego np. Gyvlon firmy Lafarge.
Pokład oddzielić od ścian styropianem gr 2 cm ( tzw podłoga pływająca ). Wylewać na izolacji
przykrytej folią PE.
Wszystkie ścianki działowe wykonywane z płyt gipsowo-kartonowych mają określoną
w projekcie klasę izolacyjności akustycznej. Szczegóły konstrukcyjne tych ścian pokazano na
rysunkach detali. Ze względu na charakter obiektu szkoła muzyczna) wymagane jest
ścisłe przestrzeganie zawartych tam wymogów dla uzyskania właściwych parametrów
akustycznych ścian. Ścianki wypełniać wełną mineralną np. ROCKTON. Prowadzone w
ściankach przewody wentylacji dodatkowo obudować gipsem izolując w ten sposób od
przenoszenia hałasu z sąsiadujących pomieszczeń.
W projekcie określono wymogi akustyczne wszystkich okien i drzwi ( zestawienie stolarki ),
należy zmawiać stolarkę spełniającą te wymogi i montować zgodnie z aprobatą.
Wszystkie okładziny ścienne i sufity podwieszone mają określone parametry akustyczne,
które należy bezwzględnie przestrzegać. Zwraca się uwagę na zamontowanie na stropie
konstrukcyjnym, nad sufitami podwieszonymi wełny mineralnej gr min 5 cm ( niepylącej )
osłoniętej flizeliną techniczną w kolorze czarnym.
Wszystkie przejścia instalacji technicznych przez przegrody izolować akustycznie i chronić przed
wibracjami stosując odpowiednie zawiesia i uchwyty montażowe. Po wykonaniu instalacji
zbędne przestrzenie w stropach i ścianach zalać betonem i dalej powstała szparę na styku z
rurarzem wypełnić substancją elastyczną i ochronną ppoz. Jeśli pełne odcięcie ze względów
użytkowych jest niemożliwe do wykonania - przejścia zabezpieczyć izolacją typu Pyroplast
naniesioną na twardą wełnę mineralną wypełniającą całkowicie chroniony otwór.
( izolacja ppoż i akustyczna wspólna )
Pomieszczenia w których powstaje hałas zarówno techniczne jaki i użytkowe chronione są
wykładzinami akustycznymi oznaczonymi w projekcie.Przestrzenie techniczne zlokalizowane
na dachu izolowane są od reszty budynku i od przestrzeni zewnętrznej żaluzjami i odpowiednio
dobranymi systemami montażu. Pomieszczenia techniczne izoluje się np. płytami z wełny
drzewnej spojonej mineralnie Tektalan C/HA gr 4 cm + ruszt i wełna mineralna.
Dobór izolacji nastąpił na podstawie obliczeń i wytycznych zawartych w projekcie AKUSTYKA.
Należy ściśle przestrzegać zawartych tam wytycznych.
Szczególnym zagadnieniem jest akustyczne kształtowanie przestrzeni sali koncertowokonferencyjnej i sali kameralnej. Zastosowane tam rozwiązania zostały poprzedzone
obliczeniami akustycznymi i doborem materiałów i kształtów opisanymi w tomie AKUSTYKA.
Zastosowane tam ustroje akustyczne pokazano w formie szczegółów w Projekcie Wnętrz.
Izolacja termiczna
- Ściany zewnętrzne ocieplić wełną mineralną np. SUPERROCK gr 12 cm w systemie z elewacją
zawieszaną klinkierową ArGeTon. Na wełnie ułożyć izolację wiatrochronną np.ROCKWOOL.
- Część cokołową budynku ocieplić wełną mineralną gr 10 cm i 12 cm np. PREFROCK
ułożoną na izolacji przeciwwilgociowej ściany fundamentowej. Wełna przed ułożeniem
musi być zabezpieczona przed chłonięciem wilgoci i musi posiadać atest do stosowania
w gruncie w zawilgoconym środowisku. Wełnę przed zasypaniem osłonić folią kubełkową
zapewniającą wentylację izolacji.
Wariantowo mury fundamentowe można ocieplić płytami styropianowych IZODREN z
zastosowaniem geowłókniny (przy izolacji przeciwilgociowej z Superflexu, nie zawierającej
rozpuszczalników organicznych).
- Ściany tynkowane istniejące w budynku A jak i projektowane żelbetowe ocieplić wełną
mineralną np. ECOROCK L gr 12 cm następnie otynkować tynkiem systemowym mineralnym na
siatce cieńkowarstwowym gładzonym, malowanie farba silikatowa.
- Izolacja termiczna stropodachu odwróconego – w przestrzeni stropodachu ułożyć 20 cm
spienionego polistyrenu np. STYROHARTU FS-30 z aprobatą do stosowania w dachach
odwróconych. Izolację układać na folii kubełkowej i zabezpieczyć flizeliną techniczną.
– Izolacja stropodachu tradycyjnego niewentylowanego ( budynek A, sala Rady Wydziału )
wykonać z 20 cm STYROHARTU zabezpieczonego paroizolacją od dołu i folią PE od góry
przed wykonaniem podłoża betonowego pod papę.
Uwaga: do izolacji przeciwwodnych i przeciwwilgociowych we fragmentach
budynku izolowanych strypianem stosować środki nie zawierające
rozpuszczalników organicznych – tj. nie powodujące uszkodzenia styropianu
(styroduru).
8.11. Posadzki - konstrukcja
Posadzki ( grubość )wykonać zgodnie z rysunkami, płyty posadzki wykonać jako pływające.
W posadzkach jako izolację akustyczną zastosować AKUSTYR ST i STYROHAT FS 30
Płytę posadzki (podkład )wykonać z betonu B20 z plastyfikatorami zbrojonego siatką stalową z
Ø 4,5 co 20 cm. Do wykonania betonu w posadkach ogrzewanych użyć dodatków zalecanych
przez producenta systemu ogrzewania. Wariantowo podkład można wylać z jastrychu płynnego
np. Gyvlon firmy Lafarge. Posadzki dylatować zgodnie z normą w zależności od zastosowanego
materiału w podłożu (Beton lub Gyvlon) i przeznaczenia (np. posadzka ogrzewana) Pokład
oddzielić od ścian styropianem gr 2 cm (tzw podłoga pływająca). Wylewać na izolacji przykrytej
folią PE. Dylatacje wykończyć w wierzchniej warstwie przy pomocy systemowych profili
metalowych. W pomieszczeniach sanitarnych zgodnie z rysunkami osadzić kratki odwadniające,
metalowe inox,posadzki wykonać ze spadkiem. Podłoża przygotować do położenia warstwy
wykończeniowej poprzez wylanie wylewki samopoziomujacej.
8.12 Ścianki działowe.
Ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych, wykonane zgodnie z oznaczeniami na rysunkach,
opisem akustycznym i rysunkami detali w systemie producenta gwarantującym odpowiednie
parametry akustyczne. Ścianki stawiać na stropie rozdzielając jastrych podłogi pływającej -dla
zapewnienia odpowiedniej izolacyjności akustycznej.
Stosować w zależności od lokalizacji stelaże metalowe gr 50,75 i 100 mm. Część ścianek
wykonana z wykorzystaniem podwójnego stelażu rozdzielonego przekladkami elastycznymi.
Płyty typu GK, w pomieszczeniach sanitarnych - GKI. Większość ścianek obłożona podwójną
warstwą płyt. Między słupkami wełna mineralna o dedykowanym przeznaczeniu np. ROCTON.
Ścianki obudowy szachtów instalacyjnych częściowo wykonane jako murowane z cegły pełnej
( ze względów akustycznych i nośnych ) Od strony pomieszczeń ścianki obłożyć je płytami
gipsowymi.
Ścianki o wymaganej odporności pożarowej wykonać zgodnie z zaleceniami producenta rusztu i
płyt gipsowo kartonowych ( stosować płyty GKF i GKFI )
Ścianki w sanitariatach systemowe, gr ok 2 cm wyposażone w drzwi, klamki zamki zawiasy
samozamykacze np. SOWAN lub BKT. Dodatkowo w tym samym systemie przegrody między
pisuarami.
Ścianka przestawna wydzielająca część sceny w zależności od funkcji – dzielona na panele
chowane do kiszeni montowane na szynach jezdnych podwieszonych do pomostu nad sceną.
Ścianka w okleinie drewnianej dąb szary firmy np. SOWAN.
8.12 Stolarka okienna i drzwiowa, systemy fasadowe
Stolarka okienna w pomieszczeniach aluminiowa ocieplana otwierana uchylno-rozwierana.
Dobór stolarki i jej parametrów w tym akustycznych i termicznych pokazano w zestawieniach
stolarki. Część okien i szklenia wykonać w klasie pożarowej.
Ściany fasadowe kurtynowe przeszklone zewnętrzne wykonać w systemie fasadowym stalowym
np. firmy JANSEN kolor profili srebrny metaliczny – RAL 9007 firmy OXYPLAST.
Detale zamocowania i wykończenia fasady zgodnie z zaleceniami producenta systemu, obróbki
przy ścianach i gzymsie z płyty ocieplanych np. REYNOBOND RAL 9007. Szyby zespolone
termoizolacyjne klasy U=1.1, niskoemisyjne ( tj chroniące przed nadmiernym zyskiem ciepła a
tym samym ograniczająca moc potrzebną dla klimatyzacji ) wg załączonego zestawienia, szyba
wewnętrzna bezpieczna (zabezpieczenie przed rozbiciem od wewnątrz oraz upadkiem szyby do
wewnątrz a także przed wypadnięciem człowieka ) Dobór zestawów szklanych pokazano w
zestawieniach stolarki,a ich zastosowanie i rozmieszczenie pokazano na elewacjach.
Zestawy szyb przykładowo przygotowano wg programu firmy Piklington.
Ścianki wewnętrzne przeszklone stalowe lub aluminiowe o wymaganiach ogniowych.
Ścianki na piętrze na styku z pustką oszklić szkłem chroniącym przed wypadnięciem człowieka.
Dla wszystkich drzwi sprawdzić atesty akustyczne, przeciwpaniczne i pożarowe oraz
wyposażenie w zamki i zabezpieczenia - zgodnie z wymaganiami Inwestora, przepisami
i wymogami oznaczonymi w zestawieniu.
Rozsuwane automatycznie drzwi wejściowe np. BESAM spełniają wymagania określone
przepisami, przystosowane do współpracy z systemem sygnalizacji ppoż. a także spełniają
wymóg otwierania automatycznego i ręcznego bez możliwości ich blokowania oraz
samoczynnego rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w razie pożaru lub awarii drzwi.
Stolarka drzwiowa wewnętrzna - zgodnie z opisem wykończenia wewnętrznego pomieszczeń
oraz zestawieniem, rysunkami i projektem aranżacji. Przykładowo w zestawieniu zastosowano
drzwi firmy BKT SYSTEM drewniane z ościeżnicami stalowymi. Wybrano drzwi płycinowe z
przylgami, pełnym wypełnieniem, o budowie wewnętrznej uzależnionej od klasy ochrony
akustycznej i ppoż. Zewnętrzne wykończenie drzwi – okleina naturalna lub laminat
drewnopodobny wysokogatunkowy. Wzór – dąb szary.
Zastosowana ościeżnica stalowa dwudzielna np. BKT z wyłogami montowana na gotową ścianę.
Grubość ościeżnicy dobrać do grubości ściany. Drzwi wyposażyć w adekwatne okucia. Dobór
okuć wg zestawienia stolarki + w nadzorze autorskim. Wymagane by były ze stali nierdzewnej
satynowanej.
Drzwi ewakuacyjne - zgodnie z opisem i zestawieniem, z zabezpieczeniami umożliwiającymi
otwarcie w razie pożaru. Drzwi pożarowe i dymoszczelne wyposażone w samozamykacze.
W drzwiach do pomieszczeń sanitarnych, zgodnie z zestawieniem i rysunkami, zapewnić otwory
nawiewne (min. 0.022 m2 powierzchni), drzwi wyposażyć w samozamykacze.
Krata rolowana do bufetu wyposażona w silnik i zdalne sterowanie. Kolor RAL 9007
Nad oknami rolety wewnętrzne zaciemniające pomieszczenie i chroniące przed nadmiernym
nasłonecznieniem. Część rolet z napędem elektrycznym.
Uwaga:
Przed zamówieniem stolarki sprawdzić na budowie wymiary otworów.
Ustalić z Inwestorem typy zamków i zabezpieczeń drzwi i okien, przedstawić atesty
producentów. W szczególności ustalić rozmieszczenie drzwi objętych kontrolą
dostępu i wyposażyć je w zwory magnetyczne o odpowiednich parametrach.
Zamontowanie zwór nie może naruszać atestów kwalifikacyjnych drzwi.
Kolor i wzór klamek, okuć itp. elementów stolarki w/g zestawienia oraz
zatwierdzony w nadzorze. W profilach fasadowych w rejonie drzwi zapewnić
prowadzenie przewodów sterowniczych (wewnątrz profilu).
9. Wykończenie zewnętrzne
Elewację budynku wykonać z płyt elewacyjnych ceramicznych ArGeTon montowanych na
ruszcie systemowym aluminiowym. Wymiary płyt podstawowych 40x20 cm i dodatkowo 50x20
cm.
Wykończenie obrzeży okiennych i parapetów zewnętrznych blacha Alu i profile systemowe
ArGeTon malowany na RAL 9007 . Dodatkowo między płytami projektuje się żaluzje z profili
aluminiowych malowanych w kolorze płytek ceramicznych. Profil indywidualny typ rozwarte C,
wykonany z blachy Alu gr 3 mm. Elewacja docieplona wełną mineralną. W partiach nieobjętych
płytkami ceramicznymi, na wełnie wykonać tynk cieńkowarstwowy, systemowy
na siatce. Tynk paroprzepuszczalny. Malowanie tynku farbami silikatowymi np. KEIM o dużej
paroprzepuszczalności i nie elektryzującymi się (brak przyciągania kurzu).
W ścianach zewnętrznych pomieszczeń wentylatorowni zamontować żaluzje wentylacyjne
Renson - wymiary i oznaczenie na rysunkach, kolor RAL 9007. Pod żaluzje wykonać ruszt
stalowy łącznie z zadaszeniem wentylatorowni i konsolami pod urządzenia wentylacyjne.
W obudowach wykonać drzwi do wyjścia na dach (drzwi na ramie stalowej z profili Renson –
dopasowane do obudowy).
Wokół budynku opaski i chodniki z kostki granitowej. Cokół tynkowany zgodnie z rysunkami
elewacji. Na styku gruntu i elewacji cokolik z blachy aluminiowej w kolorze elewacji.
Opierzenia z blachy aluminiowej. Obudowy słupków okiennych z blachy aluminiowej 0,7
RAL 9007 na ruszcie aluminiowym ( jak ArGeTon ) Część słupków międzyokiennych projektuje
się z ArGeTon, wykonać je zawsze z ościeżami z tego samego materiału.
Wszelkie blaszane wykończenia elewacji np. parapety, attyki itp. wykonać z blachy aluminiowej
RAL 9007 grubości 0,7, 0,8 lub 1,0 mm. Nie dotyczy ta uwaga elewacji sali koncertowej i
kameralnej gdzie wyłącznie należy stosować blachę tytanowo-cynkową patynowaną.
Kolor szyb – biały przezroczysty.
Ściany boczne sali koncertowo-audytoryjnej pokryte blachą tytanowo-cynkową w systemie tzw
dużych rombów wg firmy RHEINZINK ( inaczej zwanych też łuskami )
Poszczególne elementy będą miały kształt prostokątów o wymiarze ok 60 x 120 cm
(dostosowane do typowych arkuszy blachy) wykonane z blachy o gr 0,8 mm. Elementy
montowane w zasięgu ludzi wykonać z blachy grubości 1 mm. Blacha wstępnie patynowana.
Elementy montować w układzie pionowym. Uwaga ! Dopuszcza się układ poziomy po
dodatkowych ustaleniach z projektantem). Obłożenie ścian blachą wymaga wyjątkowej
staranności i dbałości o każdy zakładany element, musi być wykonywane przez fachowców
z dużym doświadczeniem, gwarantujących profesjonalizm. Wykonawstwo ściany musi być
poprzedzone wykonaniem makiety w skali 1:1 fragmentu okładziny blaszanej i uzgodnieniem
z projektantem i inwestorem szczegółów wykonania elewacji. Uwaga ! Należy zastosować
tę samą technikę krycia ściany sali koncertowej na części zewnętrznej jak i wewnętrznej.
Tę samą technikę i blachę zastosować do obłożenia ściany zewnętrznej sali kameralnej w
budynku E. Pod blachę wykonać konstrukcję z wiązarków drewnianych mocowanych w układzie
pionowym do ścian żelbetowych sali. Rozstaw wiązarków ok 120 cm. Każdy z wiązarów ma
indywidualnie nadaną krzywiznę, przybite do nich deski gr 2,5 cm utworzą planowaną powłokę
sali koncertowej i kameralnej. Na deskach przybić folię wentylującą i układać łuski z blachy.
Konstrukcję drewnianą i deskowanie zabezpieczyć pożarowo do NRO ( uwaga dotyczy również
dachu ) Część wiązarków dachowych wykonana jako dwuczęściowe z których jedna część
znajdzie się na zewnątrz budynku a druga we wnętrzu. Obłożenie zewnętrznych i wewnętrznych
identyczne z tym ze do wewnątrz bez ocieplenia. Ocieplenie zewnętrzne z wełny mineralnej
SUPERROCK + folia wiatrochronna.
Ważnym elementem wystroju zewnętrznego są place wejściowe od strony ul. Nowy Świat i
parkingów. Projektuje się tam posadzkę z kostki granitowej, schody z pełnych elementów
kamiennych a także balustrady z elementów ze stali nierdzewnej i szkła hartowanego
warstwowego.
10. Wykończenie wewnętrzne
Uwaga: przed rozpoczęciem robót wykończeniowych ustalić szczegółowo z projektantem (w
nadzorze) wszystkie okleiny, farby, okładziny, profile okienne i drzwiowe itp. Elementy.
Wszelkie zmiany materiałowe są możliwe tylko po uzgodnieniu z projektantem
i akceptacji Inwestora.
Zwraca się uwagę na konieczność zamówienia materiałów i urządzeń z
odpowiednim wyprzedzeniem - czas oczekiwania na dostawę może wynosić w
zależności od dystrybutora 2-3 miesiące.
10.1 Podłogi:
Posadzki w komunikacji - marmur JURA POLAR gr 2 cm. Wariantowo po uzgodnieniu
z autorami i Inwestorem dopuszcza się stosowanie zamienne płytek gresowych 30x60 w
zbliżonym kolorze. Zastosowane płytki to kalibrowane ( monokaliber o wymiarach 298 x 597 ,
597 x 597 , 298 x 298) kładzione bezfugowo , twardośc 8 , nasiąkliwośc 0,001.
W pomieszczeniach sanitarnych zaprojektowano płytki gresowe kalibrowane, bezfugowe jw .
W innych pomieszczeniach w zależności od wymagań wykładziny dywanowe w płytkach,
kauczukowe (lub typu linoleum) wszystkie z wymaganymi atestami tj higienicznym,
antystatycznym, p.poż i odpornością na kółka krzeseł. Dobór wykładziny w nadzorze .
Przykładowo w projekcie zastosowano wykładziny twarde, linoleum typu MARMOLEUM
i wykładziny dywanowe BURMATEX i AMSTRONG. Cokoliki na korytarzach wysokości 10 cm
- w gipsie z marmuru gr 1 cm ( lub gresu w zależności od typu posadzki ) wpuszczonego na
głębokość jednej płyty gipsowe . W ścianach z żelbetu architektonicznego - z blachy stalowej
nierdzewnej. W pomieszczeniach cokoliki powstałe z wyłożenia materiału podłogowego na
ścianę.
W pomieszczeniach ukształtowanych amfiteatralnie, uskoki kształtować z użyciem twardego
styropianu FS-30 i ścianek murowanych z cegły pełnej.
Na tak ukształtowanym wstępnie amfiteatrze wylać płytę betonową min B20 zbrojoną siatką.
Amfiteatr w sali koncertowej i kameralnej ukształtowany konstrukcyjnie. Podłogę wykonać z
parkietu dębowego gr 3 cm ( wymóg akustyczny ) klejonego do podłoża. Schody wewnętrzne w
tych salach częściowo z marmuru JURA 3 cm a częściowo drewniane z dębu klejonego gr 3 cm.
Podstopnice w amfiteatrze ze sklejki wodoodpornej giętej po łuku oklejonej dębiną.
Wszystkie stopnie wykonane tradycyjnie z pełnego drewna i wykończone tradycyjnie,
zabrania się kształtowania i zabezpieczania nosków schodowych przy pomocy jakichkolwiek
dodatkowych profili. W schodach umieścić światła ewakuacyjne
W klatkach schodowych zastosowano stopnice z podstopnicami lastryko a także płytki lastryko.
Schody główne w holu a także schody w korytarzach wyrównawcze do sal audytoryjnych
obłożone marmurem JURA POLAR.
10.2 Ściany
Podstawowy sposób wykończenia ścian żelbetowych to tynk cementowo-wapienny gr 2 cm
gipsowany. Ściany z płyt gipsowych zagładzić całościowo gipsem. Wykończenie ścian zgodnie z
rysunkami projektu wykonawczego oraz wytycznymi akustycznymi i projektem wnętrz.
Malowanie ścian – farba emulsyjna lateksowa. W pomieszczeniach przeznaczonych do nauki gry
i ćwiczeń na instrumentach muzycznych, salach koncertowych, rytmiki, salach audytoryjnych
zaprojektowano ustroje akustyczne zapewniające odpowiednią charakterystykę akustyczną -wg
szczegółowych wytycznych i rysunków. Podstawowy materiał wykończeniowy to panele ścienne
i sufitowe GUSTAFS, zastępowane w mniej wymagających przypadkach panelami MULTI.
(Oba produkty o rdzeniu gipsowym oklejone fornirem dębowym) montowane na rusztach
+ wełna mineralna. W pomieszczeniach ćwiczeń na instrumentach na ścianach montować
ustroje drewniane firmy RPG (dopuszcza się użycie innych ustrojów w tym robionych
indywidualnie pod warunkiem uzyskania podobnych parametrów akustycznych).
W sali koncertowej projektuje się specjalistyczne okładziny budowane z paneli przygotowanych
ze sklejki. Elementy te montować bezpośrednio na ścianach żelbetowych. Pełnią one rolę
estetyczną ale przede wszystkim akustyczną. Wymagana jest najwyższa jakość prac
wnętrzarskich i wykończeniowych. Elementy drewniane we wszystkich salach w tym przede
wszystkim w koncertowej zabezpieczyć lakierem ppoż (nie wpływającym negatywnie na wygląd)
np. Ekspander. W trakcie montowania paneli akustycznych w sali koncertowej należy wykonać
kilkakrotnie pomiary akustyczne, które pozwolą sprawdzić stan realny z założeniami
projektowymi i wprowadzić korekty w ustawieniu paneli tzw dostrojenie sali. Pomiary dokonuje
projektant akustyk, zgodnie z zaleceniami w części projektu AKUSTYKA.
Uwaga ! Pomieszczenia – przestrzenie techniczne pod salą koncertową – nie projektuje się
tam żadnych prac wykończeniowych ani ściennych ani posadzkowych. Kanały techniczne
murowane otynkowane tynkiem cementowo-wapiennym. Ściany wylane w żelbecie pozostawić
bez tynkowania. Ściany pomieszczeń technicznych otynkować tynk kat III i nie gipsować.
Ściany z okładzinami – nietynkowane.
10.3 Schody
Żelbetowe obłożone kamieniem i elementami lastykowymi.
Balustrady indywidualne ze stali nierdzewnej i szkła. Część balustrad stalowych malowanych
proszkowo na kolor RAL 9007, każdorazowo z pochwytem ze stali nierdzewnej. Pochwyt można
po ścisłym ustaleniu z projektantem zamienić na drewniany lity dębowy o kształcie
dostosowanym do balustrady. Dopuszcza się po uzgodnieniu z projektantem zamianę kształtu
balustrad z indywidualnych na systemowe (wybranego producenta).
10.4 Sufity podwieszone
Sufity podwieszone zgodnie z rysunkami w projekcie wykonawczym. Sufit podstawowy np.
Ecophon FOCUS DG (konstrukcja częściowo ukryta szer. 15 mm) - płyty w kolorze białym o
wymiarach 60x120 oraz dłuższe -dopasowane do szerokości pomieszczeń, ruszt nośny
systemowy, montaż zgodnie z wymaganiami producenta. Sufit montować tak, by zapewnić
wymagany dostęp do tras kablowych, instalacji i urządzeń. W wypadku prowadzenia w wąskim
korytarzu w przestrzeni sufitu tras elektrycznych i rur z wodą, ciągi te należy oddzielić
przegrodą zwieszoną z sufitu zapewniającą ochronę kabli przed bryzgami wody. Płyty
wypełniające w suficie dobrano tak by stymulować właściwe rozchodzenie się dźwięku np. typ
MasterGama i MasterAlfa. Na korytarzach i w holach sufit ażurowy aluminiowy o oczkach 10
x10 np. firmy BARWA w kolorze RAL 9007. W miejscach stosowania tego sufitu pod stropem
umieścić wełnę mineralną osłoniętą flizeliną. Przestrzeń wewnętrzna tego sufitu pomalowana
na czarno. W podcieniach zewnętrznych projektuje się sufit podwieszony listwowy metalowy
firmy BARWA w kolorze RAL 9007.
Część sufitów wykonana z płyt gipsowo-kartonowych, w tym elementy zwieszone z sufitu w
szatniach i barach.
Część sufitów i ustrojów sufitowych w sali koncertowej i kameralnej wykonana także z plyt
gipsowo-kartonowych na ruszcie metalowym. Pozostałe elementy sufitów w tych
pomieszczeniach wykonać z paneli GUSTAFS i indywidualnych konstrukcji zwieszonych
o złożonej budowie. Konstrukcje te budowane na bazie rusztu stalowego zwieszone będą nad
sceną i widownią. Do budowy wg rysunków szczegółowych użyć elementów sklejek dębowych,
płyt gipsowo-kartonowych a także płyt MULTI oklejonych fornirem dębowym. Wygląd
zewnętrzny – drewno dębowe szare. W trakcie wykonawstwa elementów należy pamiętać o
dopuszczalnym ciężarze podwieszonych ustrojów przyjętym do obliczeń konstrukcyjnych
tj sufity akustyczne wygłuszające mocowane na stałe p1max = 1,00 kN/m2
sufity akustyczne wygłuszające ruchome p2max = 0,35 kN/m2
inne instalacje podwieszone p3max = 0,40 kN/m2
Panele GUSTAFS na suficie zaprojektowano także w sali rady wydziału i w części głównej holu,
jako element przestrzenny wolno zwieszony.
Uwaga: w czasie montażu konstrukcji sufitu wieszaki rozmieścić w sposób nie
kolidujący z podwieszonymi pod stropem instalacjami i urządzeniami. Układanie
sufitu i instalacji rozpocząć od tras wentylacji mechanicznej i klimatyzacji. Elementy
ruchome sufitu muszą zapewnić dostęp do instalacji w szczególności tras kablowych
i wentylacji.
W pomieszczeniach przeznaczonych do nauki gry i ćwiczeń na instrumentach muzycznych,
salach koncertowych, rytmiki, salach audytoryjnych itp. stosować sufity o określonych
parametrach akustyczne zapewniające odpowiednią charakterystykę akustyczną -wg
szczegółowych wytycznych.
10.5 Balustrady wewnętrzne
Balustrady indywidualne ze stali nierdzewnej i szkła. Część balustrad stalowych malowanych
proszkowo na kolor RAL 9007, każdorazowo z pochwytem ze stali nierdzewnej. Pochwyt można
po ścisłym ustaleniu z projektantem zamienić na drewniany lity dębowy o kształcie
dostosowanym do balustrady. Dopuszcza się po uzgodnieniu z projektantem zamianę ksztaltu
balustrad z indywidualnych na systemowe ( wybranego producenta ).
10.6 Elementy wykończenia wnętrz i wyposażenia
Wg projektu wykonawczego oraz projektu wnętrz.
- Parapety wewnętrzne – ze sklejki wodoodpornej w kolorze dębowym, identyczne jak drzwi
wejściowe do pomieszczeń.
- Obudowy szachtów elektrycznych na klatce schodowej – konstrucja stalowa obudowana płytą
Multi obłogowana fornirem dębowym wg detalu.
- Drzwi do szachtów instalacyjnych – metalowe malowane w kolorze ściany. Zwraca sie uwagę
na wydzielenie pożarowe szachtów i zasklepianie ich przejść przez stropy lub ściany o klasie
ogniowej.
- Skrzynki hydrantów – malowane w kolorze ściany z symbolem H, zawierające hydrant i
gaśnicę.
- Sanitariaty wyposażyć w suszarki elektryczne do rąk 1 do 2 na sanitariat, pojemnik na mydło
w płynie 1 szt na umywalkę, pojemnik na papier toaletowy, lustro nad umywalkami, blat do
mocowania umywalek lastrykowy,kosz na śmieci min 1 szt na sanitariat + w każdej kabinie
damskiej.
- wyposażenie szatni na II kondygnacji – automatyczne urządzenie szatniowe np. SOWRANA z
pulpitem sterowniczym ( 400 osób )
- szatnia na poziomie I – wieszaki tradycyjne i schowki na min 400 osób.
- Sala koncertowa wyposażona w : dwa ekrany spuszczane z sufitu, system
konferencyjny,nagłośnienie z głośników, projektor multimedialny w kabinie, kloce podestowe
ruchome dla orkiestry i chóru, fotele koncertowe firmy FIGUERAS z wysuwanym stolikiem
konferencyjnym z chowaniem antypanicznym, windę dla fortepianów, wielorakie systemy
multimedialne, komputerowe i bezpieczeństwa wg projektów branżowych.
11. Wyposażenie techniczno -instalacyjne
11.1 Dźwigi
- Dźwig osobowy elektryczny w holu z przeszklonym szybem,przystosowany dla osób
niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich.
- Dźwig osobowy przystosowany do przewozu książek w rejonie biblioteki. ( z wymogiem ppoż )
- Dźwig sceniczny przystosowany do transportu fortepianów.
- Dźwig towarowy - typ ISO-D firmy PROLIFT Poznań, kursujący pomiędzy zapleczami
gastronomii.
Uwaga: poziomy i wykonanie płyt fundamentowych pod dźwigi zostały
zaprojektowane zgodnie z wytycznymi producentów urządzeń j.w.
11.2 Przewody kominowe – wentylacji grawitacyjnej.
Ze względu na wymagania inwestora zaprojektowano w budynku oprócz wentylacji
mechanicznej także wentylację grawitacyjną, która może być uruchomiona tylko na wypadek
awarii wentylacji mechanicznej. W trakcie pracy wentylacji mechanicznej kanały grawitacyjne
pozostają zamknięte.
11.3 Wentylacja
Wentylacja mechaniczna obejmuje wszystkie pomieszczenia zgodnie z projektem branżowym.
11.4 Instalacja chłodzenia
Chłodzeniem objęto salę koncertową, salę kameralną oraz salę rady uczelni. Szczegóły i opis wg
projektu branżowego
11.5 Instalacja centralnego ogrzewania
Źródłem ciepła dla budynku jest węzeł cieplny. Ogrzewanie budynku za pomocą instalacji
pompowej, źródłem ciepła są grzejniki płytowe oraz miejscowo ogrzewanie podłogowe.
Szczegóły i opis wg projektu branżowego.
11.6 Instalacja zimnej i ciepłej wody użytkowej
Zasilana z miejskiej sieci wodociągowej, Szczegóły i opis wg projektu branżowego.
11.7 Instalacja kanalizacji sanitarnej i deszczowej
Zgodnie z projektem branżowym. Ścieki sanitarne odprowadzone do sieci kanalizacji sanitarnej,
ścieki deszczowe odprowadzone z dachu wpustami wewnętrznymi.
11.8 Instalacja gazowe
Nie występuje.
11.9 Instalacje elektroenergetyczne
Szczegóły i opis wg projektu branżowego. Obejmuje instalację oświetlenia zewnętrznego i
wewnętrznego (część opraw z modułem awaryjnym spełnia rolę oświetlenia awaryjnego),
instalację gniazd wtykowych oraz zasilanie urządzeń technicznych.
11.10 Instalacja odgromowa
Opis wg projektu branżowego
11.11 Instalacje teletechniczne i specjalne
Budynek wyposażony w sieci logiczne, telewizji przemysłowej, instalacje sygnalizacji pożarowej,
kontrola dostępu - opis wg projektu branżowego.
12. Charakterystyka energetyczna obiektu
12.1 Bilans mocy urządzeń elektrycznych
Moc przyłączeniowa zapotrzebowana
700 kW
12.2 Właściwości cieplne przegród zewnętrznych
?
?
?
?
?
?
?
?
ściany zewnętrzne projektowane
ściany zewnętrzne istniejące
ściana przy gruncie
podłoga na gruncie
stropodach
strop nad przejazdem
okna całość
drzwi zewnętrzna
U= 0,314 W/m2K
U= 0,298 W/m2K
U= 0,329 W/m2K
U= 0,322W/m2K
U= 0,164 W/m2K
U= 0,273 W/m2K
U= 2,200 W/m2K
U= 2,500 W/m2K
12.3 Sprawność energetyczna
- instalacja c.o. - ok. 95 %
- instalacja chłodzenia - ok. 90 %
12.4 Oszczędność energii i izolacyjność cieplna
?
sumaryczna strata ciepła
386943 W
wskaźnik cieplny budynku
10,991 W/m3
wskaźnik sezonowego zapotrzebowania energii
EA
105,648 kWh/m2
EV
28,631 kWh/m3
roczne zapotrzebowanie energii
107 928 kWh
stosunek A/V
0,386 1/m
?
wskaźnik Evo
?
?
?
?
31,237 kWh/m3
Uwaga: szczegółowe obliczenia w archiwum projektantów.
13. Charakterystyka ekologiczna obiektu i wpływ na środowisko oraz zdrowie ludzi
Zapotrzebowanie na wodę i odprowadzenie ścieków
Zapotrzebowanie na wodę Qd śr=18,0 m3/d
Qmax=2,8 m3/d
Bilans ścieków sanitarnych Qd śr=18,0 m3/d
Emisja zanieczyszczeń gazowych
Brak emisji zanieczyszczeń gazowych.
Wytwarzanie odpadków stałych
Ilość odpadków, gromadzenie i wywóz - odpadki gromadzone w pojemnikach ustawionych na
placyku gospodarczym. Wytwarzane odpadki nie mają negatywnego wpływu na otoczenie.
Emisja hałasów i wibracji oraz promieniowania
Brak emisji promieniowania. Emisja hałasów i wibracji -zgodnie z opisem do projektu
zagospodarowania terenu.
Wpływ na istniejący drzewostan i powierzchnię ziemi oraz glebę, wody
powierzchniowe i podziemne.
Opracowanie przewiduje wycinkę cześci istniejących drzew. Do wycinki przeznaczono drzewa
znajdujące się w obrysie projektowanego budynku, oraz nieliczne drzewa na terenie dróg
dojazdowych i budynków -przy projektowaniu parkingów miejsca postojowe usytuowano w
sposób zapewniający zachowanie najbardziej wartościowej istniejącej zieleni -zgodnie z
opracowaną inwentaryzacją. Na podstawie tego opracowania przewidziano usunięcie drzew i
krzewów owocowych z byłych ogródków. W miejsce usuniętej zieleni zaprojektowano nową
zieleń ozdobną i izolacyjną.
Projektowany budynek i zagospodarowanie terenu nie wywiera negatywnego wpływu na
powierzchnię ziemi, glebę oraz wody powierzchniowe i podziemne. Przy projektowaniu
uwzględniono maksymalizację terenu biologicznie czynnego.
14. Dostępność obiektu dla osób niepełnosprawnych.
Budynek zaprojektowano w sposób zapewniający dostęp osób niepełnosprawnych
poruszających się na wózkach inwalidzkich do wszystkich pomieszczeń budynku. Na parkingach
wydzielono miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych w maksymalnym zbliżeniu do wejść
do budynku. Dostęp do budynku jest zapewniony przez pochylnię (od strony parkingów) oraz
bezpośrednio do wejścia od ulicy Nowy Świat (brak schodów).
W holu znajduje się winda przystosowana do przewozu osób na wózkach, zapewniająca dostęp
na wszystkie kondygnacje projektowanych budynków, oraz -dzięki dostosowaniu poziomów
projektowanych kondygnacji do kondygnacji budynków istniejących -do pozostałych budynków
Uniwersytetu. Osoby poruszające się na wózkach mają w szczególności dostęp na górne i dolne
poziomy widowni głównej sali koncertowej oraz sali kameralnej oraz na zielone patia i
dziedzińce.
W budynku zaprojektowano pomieszczenia sanitarne przeznaczone dla osób
niepełnosprawnych.
15. Warunki ochrony przeciwpożarowej
wg część VII opisu.
Opracował :
mgr inż. arch. Jacek Bułat
mgr inż. arch. Marcin Siadek
CZĘŚĆ IV - PROJEKT KONSTRUKCJI
OPIS SKRÓCONY – PEŁNA WERSJA OPISU W CZĘŚCI KONSTRUKCYJNEJ DOKUMENTACJI
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
1.1.
Projekt architektoniczny
1.2.
„Dokumentacja Geotechniczna określająca warunki gruntowo-wodne w podłożu
projektowanej rozbudowy Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM przy ul, Nowy
Świat 28/30 w Kaliszu” wykonana przez Przedsiębiorstwo Geoprojekt – Poznań z siedzibą
w Poznaniu, przy ulicy Św. Szczepana 46A we wrześniu 2005 roku.
1.3.
Uzgodnienia międzybranżowe
1.4.
Polskie normy, przepisy i instrukcje
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest część konstrukcyjna projektu budowlanego rozbudowy Wydziału
Pedagogiczno-Artystycznego UAM, przy ul. Nowy Świat 28/30 w Kaliszu.
3. WARUNKI GRUNTOWO - WODNE
Warunki gruntowe przyjęto na podstawie dokumentacji wymienionej w p. 1.2.
Z przedmiotowego opracowania wynika, że na rozpatrywanym terenie pod warstwą nasypów
niekontrolowanych i gleby o miąższości ~0,5 – 1,3 m, występują:
w górnej części podłoża - osady rzeczne w postaci różnej miąższości warstw piasków
oraz mułków:
- piaski o uziarnieniu piasków drobnych i średnich w stanie średniozagęszczonym o
uogólnionym stopniu zagęszczenia ID(n)=0,35 (warstwy IIIAi IIIB)
- mułki wykształcone jako pyły, gliny pylaste i pyły piaszczyste głównie w stanie
twardoplastycznym (warstwa IIC o uogólnionym stopniu plastyczności IL(n)=0,15),
częściowo – w strefie wody gruntowej w stanie plastycznym (warstwa IIB o IL(n)=0,35),
lokalnie również miękkoplastycznym (warstwa IIA o IL(n)=0,60)
Wśród piasków i mułków lokalnie na różnych poziomach występują w niewielkich
soczewkach grunty organiczne.
w dolnej części podłoża – od głębokości ca 2,5 – 6,0 m p.p.t. występują osady
wodnolodowcowe w postaci piasków różnej granulacji, lokalnie pospółek i żwirów z
niewielkiej miąższości soczewkami mułków w postaci glin pylastych i pyłów:
- piaski, pospółki i żwiry występują w stanie średniozagęszczonym o uogólnionym
stopniu zagęszczenia ID(n)=0,50 (warstwy IIICi IIIE)
- lokalne mułki występują w stanie twardoplastycznym (warstwa IIC o stopniu
plastyczności IL(n)=0,15) i plastycznym (warstwa IIB o IL(n)=0,35)
Woda gruntowa występuje w piaskach rzecznych, w soczewkach piasków wśród mułków
zastoiskowych, a przede wszystkim w piaskach i żwirach wodnolodowcowych. Ustabilizowany
poziom wody w podłożu stwierdzono na głębokościach ~1,1 - 3,2 m p.p.t., na rzędnych ~100,5
– 101,7 m n.p.m. W okresie stanów wysokich woda może wystąpić o ~0,3 – 0,4 m płycej.
Uwagi ogólne:
Mułki zaliczone do grupy II, a szczególnie pyły i pyły piaszczyste są bardzo wrażliwe na
dodatkowe nawodnienie zarówno przez wodę gruntową jak i przez wodę z opadów
atmosferycznych oraz na przemarzanie i przesuszenie. Grunty te w dnie wykopu wymagają
szczególnej odnowy – zgodnie z zaleceniami podanymi w p. 2.4 normy PN-81/B03020.
ZE WZGLĘDU NA DUŻE ZRÓŻNICOWANIE GRUNTÓW W PODŁOŻU KONIECZNE BĘDZIE
SPRAWOWANIE NADZORU GEOTECHNICZNEGO NAD WYKONANIEM ROBÓT ZIEMNYCH I
FUNDAMENTOWYCH.
4. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA KONSTRUKCYJNA OBIEKTU
Projektowany obiekt jest budynkiem 3-kondygnacyjnym bez podpiwniczenia. Z uwagi na
istniejącą konfigurację terenu wejścia do budynku znajdują się zarówno na poziomie „1” jak i
na poziomie „2”. Obiekt zaprojektowano w technologii żelbetowej monolitycznej z elementami
stalowymi. Konstrukcja żelbetowa wykonana zostanie z betonu B37 zbrojonego stalą A-IIIN
(Rb500). Elementy stalowe projektuje się ze stali St3S.
Zasadniczą konstrukcję nośną stanowi układ słupowo – płytowy. Sztywność przestrzenną
budynku zapewniają żelbetowe ściany klatek schodowych oraz żelbetowe ściany sal
wykładowych.
Ściany zewnętrzne zaprojektowano również jako żelbetowe. Podokiennik oraz nadproże
połączone są z płytami stropowymi usztywniając ich krawędzie.
Budynek składa się z części głównej - „B” i „C” - mieszczącej salę koncertową, hall i
pomieszczenia pomocnicze (garderoby, magazyny) oraz dwóch skrzydeł: części „D” mieszczącej
bibliotekę i części „E” z pomieszczeniami dydaktycznymi. W części „E” znajduje się też sala
kameralna usytuowana na poziomie „2”. Szczegółowy opis funkcji znajduje się w części
architektonicznej opracowania projektowego.
Części: „B” w rejonie osi 3-5 / B-F oraz „D” w rejonie osi 1 / K-M przylegją do budynku
istniejącego (część „A”) i są oddzielone od jego konstrukcji.
Poszczególne nowoprojektowane części budynku oddzielone są od siebie dylatacjami (przy osi F
oraz pomiędzy 13 i 14). Dodatkowo, z uwagi na jej rozmiar, część dydaktyczna „E” została
podzielona dylatacją między osiami 19 i 20.
Sala koncertowa (część „C”) wraz z pomieszczeniami bezpośrednio jej służącymi oddylatowana
jest od konstrukcji części „B” budynku (głównie ze względów akustycznych).
Konstrukcja sali, w przeważającej części żelbetowa (ściany, stropy, widownia) przekryta będzie
stropodachem o konstrukcji stalowej wykonanej z dźwigarów kratowych z podwieszoną dołem
żelbetową płytą. Zewnętrzny kształt części „C” projektuje się uzyskać przez blachy elewacyjne
na ruszcie stalowym, mocowanym do żelbetowych ścian i stropu..
Pozostałe części budynku zaprojektowano jako żelbetowe (w zakresie ścian, stropów, słupów,
podciągów i klatek schodowych). Jedynie schody techniczne prowadzące do pomieszczeń
klimatyzacji usytuowanych na stropodachach zaprojektowano jako stalowe. Elewacje wykonane
z płyt ArGeTon na ruszcie systemowym mocowanym do konstrukcji żelbetowej.
Szyby dźwigowe - żelbetowe monolityczne. Jeden z szybów (znajdujący się w hallu głównym)
został zaprojektowany jako panoramiczny o konstrukcji stalowej.
W budynku istniejącym (część „A”) zaprojektowano szereg zmian funkcjonalnych wymagających
wykonania przekuć w ścianach i osadzenia nadproży.
5. POZIOM ODNIESIENIA
Jako poziom odniesienia przyjęto rzędną wykończonej posadzki poziomu „1”:
+ 0,00=103,99 m n.p.m.
6. POSADOWIENIE
Budynek posadowiony jest w warunkach II kategorii geotechnicznej.
Zaprojektowano posadowienie budynku na żelbetowej płycie fundamentowej.
Jako poziom posadowienia przyjęto rzędną -2,00 – dla części „B”, „C” i „E”
-2,40 – dla części „D”
7. OPIS POSZCZEGÓLNYCH USTROJÓW I ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH
7.1. FUNDAMENTY
7.1.1. PŁYTY FUNDAMENTOWE
Zaprojektowano płyty fundamentowe o grubości 60 cm: wspólną dla części „B”, „C” i „E” o
spodzie na rzędnej -2,00 oraz dla części „D” odrębną, której spód znajdować się będzie na
rzędnej -2,40. Posadowienie na dwóch poziomach wynika ze zróżnicowania rzędnych
projektowanego terenu (od około 102,50 do około 103,70 m n.p.m.)
Płyty wykonane zostaną z betonu B37 zbrojonego siatkami z prętów ze stali A-IIIN. Zbrojenie w
postaci siatek o regularnych oczkach zostanie uzupełnione dodatkowymi prętami w miejscach
koncentracji obciążeń. Otulina zbrojenia wynosi 5 cm.
W przypadku natrafienia w czasie prac ziemnych na występujące w poziomie posadowienia
soczewki gruntów nienośnych (namuły), konieczne będzie ich usunięcie i zastąpienie chudym
betonem.
7.1.2. ŚCIANY OPOROWE
Ze względu na projektowaną konfigurację terenu konieczne jest wykonanie ścian oporowych w
rejonie głównego wejścia od ulicy Nowy Świat. Ściana oporowa ma grubość 40 cm i posiada
płytę odciążającą grubości 25 cm zlokalizowaną 1,00 m poniżej jej korony. Płyta podstawy o
grubości 50 cm.
Ściany oporowe zaprojektowano z betonu B37 zbrojonego stalą A-IIIN.
Otulina zbrojenia – 5 cm.
POD WSZYSTKIMI FUNDAMENTAMI NALEŻY WYKONAĆ PODŁOŻE Z CHUDEGO BETONU KLASY
MINIMUM B10. GRUBOŚĆ PODŁOŻA MINM 10 CM.
7.2. SŁUPY
W częściach „B”, „D” i „E” zaprojektowano słupy monolityczne żelbetowe kwadratowe o
przekroju 40 x 40 cm oraz słupy okrągłe o średnicy 40 cm. Wszystkie słupy zaprojektowano z
betonu B37 zbrojonego stalą A-IIIN.
Ze względów na wymagania ochrony p-poż otulina zbrojenia liczona od osi pręta zbrojenia
głównego do lica słupa musi wynosić 4,5 cm.
7.3. PODCIĄGI
Zaprojektowano szereg podciągów żelbetowych o wymiarach wynikających z obliczeń
statycznych oraz wymagań architektonicznych, wykonanych z betonu B37 i zbrojonych stalą AIIIN.
Podciągi należy betonować łącznie ze stropami.
Usytuowanie podciągów pokazano na rzutach architektonicznych.
7.4. STROPY
Zaprojektowano stropy żelbetowe monolityczne o grubości 25 cm z betonu B37 zbrojonego
stalą A-IIIN dwukierunkowo dołem i górą na całej powierzchni. Zbrojenie w postaci siatek o
regularnych oczkach zostanie uzupełnione dodatkowymi prętami w miejscach koncentracji
obciążeń. Otulina zbrojenia wynosi 2,5 cm.
Stropy oparte będą na ścianach i słupach oraz podciągach żelbetowych.
Części stropów odpowiadające poszczególnym częściom budynku będą oddzielone od siebie
dylatacjami.
W części „B” w korytarzu na zapleczu sali koncertowej między osiami C i D projektowane są
schody będące elementem płyty stropowej.
7.5. WIEŃCE STROPOWE
Wieńce stropowe należy wykonać z betonu i stali takich jak stropy i betonować je w tym samym
etapie.
Szczegóły zostaną pokazane na etapie opracowywania projektu wykonawczego.
7.6. SCHODY
Klatki schodowe w częściach „B”, „D” i „E” zaprojektowano jako żelbetowe monolityczne płytowe
z ukrytą belką spocznikową. Grubość płyt biegowych 14 cm, grubość spocznika 18 cm. Schody
ozdobne w hallu głównym w części „B” - jako żelbetowe monolityczne płytowe o grubościach
płyt 18 i 20 cm. Schody wykonane będą z betonu B37 zbrojonego wkładkami ze stali A-IIIN. W
budynku zaprojektowano również schody stalowe wykonane ze stali St3S prowadzące z
najwyższych kondygnacji do pomieszczeń klimatyzacji usytuowanych na dachu.
Usytuowanie schodów pokazano na rzutach architektonicznych.
7.7. ŚCIANY WEWNĘTRZNE
Wewnętrzne ściany konstrukcyjne zaprojektowano jako żelbetowe wykonane z betonu B37 i
zbrojone dwustronnie siatkami z prętów ze stali A-IIIN. Grubość ścian wynosi 20 cm. Wyjątkiem
od tej zasady są ściany Sali koncertowo-konferencyjnej o grubości 30 cm. Zaprojektowano
szereg ścian wewnętrznych, które nie pełnią roli konstrukcyjnej – ściany te opisano w części
architektonicznej opracowania.
7.8. ŚCIANY ZEWNĘTRZNE
Część konstrukcyjna ścian zewnętrznych to żelbetowe podokienniki i nadproża. Elementy te
połączone są monolitycznie z tarczami stropowymi i usztywniają je na krawędziach. Grubość
tych elementów wynosi 20 cm, zaś wysokości podokienników i nadproży wynikają z wymiarów
stolarki okiennej i pokazane są na rzutach i przekrojach architektonicznych.
Konstrukcja wyżej opisanych elementów wykonana będzie z betonu B37 zbrojonego stalą AIIIN.
7.9. NADPROŻA
W ścianach żelbetowych nadproża będą elementami ścian i jako takie zostaną wykonane razem
ze ścianami jako żelbetowe monolityczne.
Nadproża osadzane w miejscach nowych otworów drzwiowych w części istniejącej „A” wykonać
należy z profili stalowych, ze stali St3S.
7.10. SZYBY DŹWIGOWE
Szyby dźwigowe zaprojektowano zasadniczo jako żelbetowe monolityczne. Ściany o grubości 20
cm wykonane będą z betonu B37 i zbrojone dwoma siatkami z prętów ze stali A-IIIN.
Odstępstwem od tej zasady jest szyb dźwigowy w hallu głównym, który został zaprojektowany
jako panoramiczny o konstrukcji stalowej.
7.11. WIDOWNIA SALI KONCERTOWEJ
Zaprojektowano żelbetową konstrukcję widowni wykonaną z betonu B37 zbrojonego stalą AIIIN.
Płyta pochyła nośna jest oparta lub podwieszona do żelbetowych ścian sali.
Na płycie wykonstruowano betonowe stopnie dostosowane do umiejscowienia na nich siedzisk
oraz zapewnienia właściwej komunikacji. W ścianach podpierających przewidziano otwory
technologiczne oraz przejścia dla instalacji. Wielkości otworów oraz ich lokalizacja zostaną
pokazane na rozwinięciach ścian na etapie sporządzania projektu wykonawczego.
7.12. SCENA SALI KONCERTOWEJ
Scena, zlokalizowana zasadniczo na poziomie +4,48 posiada konstrukcję żelbetową opartą na
żelbetowych ścianach i podciągach.
Żelbetowa konstrukcja posiada otwór na część ruchomą sceny, której mechanizmy ustawione są
na poziomie „1”.
Żelbetowy fragment sceny (płyta, podciągi) wykonany będzie z betonu B37 zbrojonego stalą AIIIN. Na tak przygotowanym podłożu zostanie wykonana podłoga zgodnie z wytycznymi
architektonicznymi i akustycznymi.
7.13. WIDOWNIA SALI KAMERALNEJ
Zaprojektowano żelbetową konstrukcję widowni wykonaną z betonu B37 zbrojonego stalą AIIIN.
Zasadniczymi elementami nośnymi będą belki o przekrojach 15 x 60 cm rozpięte pomiędzy
bocznymi ścianami sali, tworzące wraz płytkami o grubości 12 cm stopniowanie widowni
dostosowane do umiejscowienia na nich siedzisk oraz zapewnienia właściwej komunikacji. W
belkach przewidziano otwory technologiczne oraz przejścia dla instalacji. Wielkości otworów
oraz ich lokalizacja zostaną pokazane na rysunkach konstrukcyjnych na etapie sporządzania
projektu wykonawczego.
7.14. STROPODACHY
7.14.1. DACH NAD SALĄ KONCERTOWĄ
Konstrukcję nośną dachu nad salą koncertową w części „C” stanowią spawane dźwigary
kratowe o rozpiętościach 21,3-26,6 m o zmiennej wysokości wsparte przegubowo na ścianach
żelbetowych. W poziomie pasa dolnego dźwigara zostanie wylana na montażu płyta żelbetowa
wytłumiająca dźwięki w sali koncertowej o grubości 25 cm.
Elementy nośne konstrukcji dachu nad salą koncertową zostały zaprojektowane do
przeniesienia następujących obciążeń technologicznych:
sufity akustyczne wygłuszające mocowane na stałe
p1max = 1,00 kN/m2
sufity akustyczne wygłuszające ruchome
p2max = 0,35 kN/m2
inne instalacje podwieszone
p3max = 0,40 kN/m2
7.14.2. STROPODACHY NAD POZOSTAŁYMI POMIESZCZENIAMI
Poza obrębem sali koncertowej i hallu wejściowego stropodachy zostaną zrealizowane w
konstrukcji żelbetowej jako monolityczne płyty oparte na ścianach, podciągach i nadciągach.
Grubość żelbetowej płyty stropodachu wynosi 25 cm. Stropodachy posiadają ścianki attykowe,
które wykonane będą w konstrukcji żelbetowej jako wsporniki kotwione w płycie. Część attyk
jest obciążona oddziaływaniem stalowej konstrukcji zadaszenia pomieszczeń klimatyzacji.
Elementy stropodachów wykonane będą z betonu B37 zbrojonego stalą A-IIIN.
Układ warstw powyżej konstrukcji oraz ich opis umieszczono na przekrojach architektonicznych.
8.
WYTYCZNE
WYKONANIA
POWŁOK
ANTYKOROZYJNYCH
ELEMENTÓW
STALOWYCH
Konstrukcja malowana w wytwórni. Wszystkie elementy stalowe konstrukcji należy
zabezpieczyć na warsztacie, co najmniej w następujący sposób:
Czyścić metodą strumieniowo-ścierną do klasy czystości SA 2,5
Konstrukcję malować jedną warstwą farby podkładowej. Zaleca się emalię epoksydową o gr.
min 100 um w kolorze jasnym malować 2 razy farbą nawierzchniową. Zaleca się emalię
poliuretanową o gr. min 60 um w kolorze wg projektu architektonicznego. Konkretny dobór
zestawu malarskiego na etapie projektu warsztatowego.
Wszystkie śruby stosować ocynkowane na gorąco Fe/Zn5.
Marki, okucia itp. w elementach żelbetowych zabezpieczyć a-kor. w wytwórni podobnie jak
elementy konstrukcji stalowych.
Co 12 miesięcy należy przeprowadzić kontrolę stanu powłok malarskich.
Ewentualne zamienniki farby nawierzchniowej uzgodnić z Inwestorem.
9. UWAGI KOŃCOWE
Wszystkie roboty budowlane prowadzone muszą być przez osoby i firmy uprawnione zgodnie z
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” oraz innymi przepisami szczegółowymi
wymienionymi we wcześniejszych punktach niniejszego opisu.
Zmiana jakichkolwiek rozwiązań konstrukcyjnych wymaga pisemnej zgody autorów niniejszego
projektu a także (w przypadku zmian znaczących) sporządzenia aneksu lub projektu
zamiennego
Opracował:
mgr inż. Maciej Kaleta
CZĘŚĆ V – OCENA STANU TECHNICZNEGO KONSTRUKCJI
BUDYNKU ISTNIEJĄCEGO BUDYNEK A
Budynek oznaczony symbolem A , jest budynkiem który powstał w latach 60-tych
ubiegłego wieku jako część budowanego zespołu obiektów szkolnych .
Jest to budynek trzykondygnacyjny wykonany w technologii tradycyjnej uprzemysłowionej , bez
podpiwniczenia z dachem płaskim . Przeznaczenie obiektu to sale dydaktyczne na wszystkich trzech
kondygnacjach .
Fundamenty
Ławy żelbetowe , wykonane częściowo na wymienionym podłożu piaskowym , w dobrym stanie
technicznym .
Ściany murowane
Ściany murowane z cegły pełnej gr 38 cm, w dobrym stanie technicznym.
Część filarków okiennych żelbetowych ocieplonych gazobetonem gr 6 cm. Tynki wapienne, wymagają w
piwnicach i na pozostałych kondygnacjach wymagają niewielkich uzupełnień. Nie stwierdzono sladów
zawilgocenia .
Stropy i podciągi
Istniejący stropy typu DMS w dobry stanie, nie wykazują nadmiernych ugięć. Podciągi żelbetowe w
dobrym stanie technicznym – tynki niespękane, nie zauważono elementów odsłoniętych ani ze znacznymi
ubytkami korozyjnymi.
Stropodach wentylowany i pokrycie dachu
Stropodach wykonano jako wentylowany o indywidualnej konstrukcji
żelbetowej wylewanej na mokro . Spadek dachu niewielki polać pokryta papą . Ocieplenie dachu –
warstwa polepy o niewielkiej grubości ok 10 cm .
Izolacje
W budynku brak śladów występującej wilgoci co świadczy o dobrym stanie izolacji ścian piwnicznych i
fundamentów , pomimo wielu lat działania wód gruntowych. Izolacje termiczne – właściwie nie
występują i budynek wymaga docieplenia.
Klatka schodowa
Żelbetowa w bardzo dobrym stanie technicznym i właściwych parametrach schodów i spoczników
Instalacje sanitarne
Sprawna instalacja co i wod kan . Ogrzewanie zasilane z istniejacego w sąsiednim budynku węzła
cieplnego . Sanitariaty odnowione w dobrym stanie technicznym . Budynek posiada wentylację
grawitacyjną częściowo nieczynną ( poprzez zamurowanie kanałów wlotowych )
Instalacja elektryczna – starego typu , nienormowa .
Stolarka okienna i drzwiowa zużyta – zakwalifikowana do wymiany .
Posadzki – zużyte
Podsumowanie – budynek w dobrym stanie technicznym ,zwłaszcza konstrukcyjnym . Izolacje do
uzupełnienia lub naprawy . Instalacje choć sprawne są starego typu i będą wymagał z czasem wymiany.
Stolarka do częściowej wymiany . Ewakuacja i ochrona ppoż zgodna z normą . Wentylacja grawitacyjna
do odtworzenia lub zastąpienia mechaniczną .
Opracował arch Jacek Bułat
CZĘŚĆ VI – OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
1. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
Celem niniejszego opracowania jest określenie warunków technicznych w zakresie
wymagań bezpieczeństwa pożarowego projektowanej rozbudowy Wydziału Pedagogiczno Artystycznego UAM w Kaliszu, w rozumieniu postanowień obowiązujących przepisów o
ochronie przeciwpożarowej. Określone wymagania przeciwpożarowe uwzględniono też w
branżowych projektach dotyczących omawianego budynku.
2. PODSTAWA OPRACOWANIA
Podstawę merytoryczną stanowią postanowienia aktów prawnych, przepisów i norm technicznych
z zakresu ochrony przeciwpożarowej, a w szczególności:
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (j.t. Dz. U. z 2002 roku Nr 147, poz. 1029 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2000 roku Nr 106, poz. 1126 z późn. zm.),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie (Dz. U. 2002 Nr 75, poz. 69, z późn. zm.),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych
obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 121, poz. 1138),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz
dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod
względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 kwietnia 1992 roku w sprawie wydawania świadectwa dopuszczenia (atestu) użytkowania
wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. 1992 Nr 40, poz. 172 ),
PN - 64/B-02850 - Klasyfikacja pożarowa materiałów i elementów budowlanych, nazwy i określenia podstawowe,
PN-B-02852- Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru,
PN−92/N-01256/01- Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa,
PN−92/N-01256/02- Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja,
PN−86/E-05003/01 - Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania ogólne.
PN−86/E-05003/02 - Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona podstawowa,
PN−B-02877-4 - Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła,
PN-84/E-02033 - Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym,
Instrukcja nr 221 Instytutu Techniki Budowlanej „Wytyczne oceny odporności ogniowej elementów konstrukcji budowlanych,
PN-EC 60364-5-56.
3. MATERIAŁY WYJŚCIOWE
Materiałami wyjściowymi do niniejszego opracowania są:
− Projekt budowlany + projekt wykonawczy
4. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU
Projektowany obiekt (rozbudowa Wydziału Pedagogiczno – Artystycznego UAM w Kaliszu) pod
względem realizacyjnym podzielony został na dwa etapy, przy czym w etapie I wyróżniono dwa
zadania. Poszczególne części projektowanego obiektu, wg podziału na etapy i zadania,
przedstawiają się następująco:
1) etap II - hala sportowa z zapleczem:
- ilość kondygnacji – 2 (w części 1),
- wysokość do 12 m,
- powierzchnia pomieszczeń 2 333 m2 (poziom 1= 1 717 +poz. 2= 616),
- widownia dla 205 osób,
2) etap I zadanie 2 – pomieszczenia dydaktyczne i pokoje nauczycieli akademickich: -ilość
kondygnacji – 3 (w części 2)
- wysokość 11,80 m,
- powierzchnia pomieszczeń 3554,08 m2 (poziom 1= 1221 +poz. 2= 1283 + poz. 3=
1149),
- sale dydaktyczne: sala kameralna na 100 miejsc, 2 sale po 60 osób, sale mniejsze (40, 20
miejsc),
3) etap I zadanie 1 – pozostała część rozbudowy, w tym sala koncertowo – konferencyjna:
- ilość kondygnacji -3 (w części, np. biblioteka -2 kondygnacje),
- wysokość : sala koncertowo – konferencyjna 15,2 m; pozostała część poniżej 12 m
(11,10 m),
- powierzchnia pomieszczeń 5 784 m2 (poz. 1 =1903 + poz. 2= 3125 + poz.3= 642 + poz.
4= 114),
- pomieszczenia przeznaczone dla dużych grup osób: sala koncertowo – konferencyjna na
400 miejsc, księgozbiór 130 miejsc, sale dydaktyczne - 60, 40,30 i 20 miejsc; sala konsumpcyjna –
60 miejsc, kawiarnia - 36 miejsc.
5. GĘSTOŚĆ OBCIĄŻENIA OGNIOWEGO
Gęstość obciążenia ogniowego jest to energia cieplna wyrażona w megadżulach [MJ],
która może powstać przy spaleniu materiałów palnych znajdujących się w pomieszczeniu, strefie
pożarowej lub składowisku materiałów stałych, przypadająca na jednostkę powierzchni tego
obiektu, wyrażona w metrach kwadratowych [m2].
Dla kondygnacji z powierzchniami przeznaczonymi na funkcje użyteczności publicznej, gęstości
obciążenia ogniowego się nie oblicza.
6. KWALIFIKACJA BUDYNKU
Rozbudowywany obiekt, ze względu na przeznaczenie, zalicza się do budynków użyteczności
publicznej. Części budynku wydzielone ścianami oddzielenia przeciwpożarowego w pionie – od
fundamentu do przekrycia dachu – mogą być traktowane jako odrębne budynki (§ 210 warunków
techniczno – budowlanych).
Korzystając z w/w możliwości rozbudowywana część obiektu traktowana będzie jako następujące
cztery odrębne budynki (numeracja poniższa przyjęta dla potrzeb nin. opracowania):
1) budynek A + B + D – rozbudowa + zakres etapu I zadanie 1
2) budynek C - sala koncertowo – konferencyjna,
3) budynek E - część dydaktyczna przewidziana do realizacji w etapie I zadanie 2
4) budynek F - hala sportowa.
Poszczególne budynki kwalifikuje się do następujących kategorii zagrożenia ludzi:
1) budynek A+B+D
– ZL I + III,
2) budynek C
- ZL I + III,
3) budynek E
- ZL III,
4) budynek F
- ZL I + III.
We wszystkich budynkach występują pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego
przebywania ponad 50 osób. W części dydaktycznej (budynek E) pomieszczenia powyższe
przeznaczone są dla osób będących ich stałymi użytkownikami dlatego ten budynek
zakwalifikowany został tylko do kategorii zagrożenia ludzi ZL III.
W pozostałych budynkach z pomieszczeń i holi oraz widowni hali sportowej przeznaczonych
do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób korzystać również będą osoby nie będące ich
stałymi użytkownikami (sala koncertowo – konferencyjna, hole obok sali koncertowo –
konferencyjnej, hala sortownia z widownią).
Ze względu na wysokość poszczególne budynki kwalifikuje się następująco:
- budynek C (sala koncer – konferenc): – do grupy budynków średniowysokich /SW/,
- pozostałe trzy budynki: - do grupy budynków niskich (N).
7. ODLEGŁOŚCI OD INNYCH BUDYNKÓW ORAZ GRANICY DZIAŁKI
Odległość ściany zewnętrznej wznoszonych budynków od granicy sąsiedniej niezabudowanej
działki budowlanej powinna wynosić co najmniej połowę odległości wymaganej między
budynkami, przy założeniu, że na działce niezabudowanej będzie usytuowany budynek o
przeznaczeniu określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przy czym
dla budynków PM należy przyjmować, że będzie on miał gęstość obciążenia ogniowego strefy
pożarowej Q większą od 1000 MJ/m2, lecz nie większą niż 4000 MJ/m2, a w przypadku braku
takiego planu – budynek ZL ze ścianą zewnętrzną mającą na powierzchni większej niż 65 % klasę
odporności ogniowej /E/.
Oznacza to, dla budynków UAM odległość od granicy działki*):
- jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano na działce
sąsiedniej budynek PM
– 7,5 m,
- jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano na działce
sąsiedniej budynek ZL lub w przypadku braku takiego planu – 4 m,
Odległość fragmentu ściany szczytowej budynku E od granicy działki jest mniejsza niż 4 m,
dlatego ten fragment ściany musi spełniać wymagania ściany oddzielenia przeciwpożarowego
klasy REI 120.
*) przy czym ściany zewnętrzne projektowanych budynków od strony granicy działki muszą
spełnić warunek posiadania na powierzchni co najmniej 65 % klasę odporności
ogniowej (E) wymaganą dla ścian zewnętrznych przedmiotowych obiektów. W
przypadku np. przeszklenia tych ścian zewnętrznych szkłem bez odporności ogniowej na
powierzchni powyżej 35 % do 70 %, konieczne byłoby zwiększenie odległości w
stosunku „do wyjściowych” o 50 %, a w przypadku przeszklenia na powierzchni
powyżej 70 % - aż o 100 %.
Natomiast, jeżeli sąsiednie działki są już zagospodarowane, to odległość między nimi, a
przedmiotowym budynkiem należy rozpatrywać indywidualnie, uwzględniając funkcje tych
istniejących budynków, ich kwalifikację, np. do kategorii zagrożenia ludzi ZL lub do PM, gęstość
obciążenia ogniowego, przeszklenie ścian zewnętrznych itd., względnie konieczne jest
zastosowanie pionowego oddzielenia przeciwpożarowego pomiędzy budynkiem istniejącym a
nowoprojektowanym. Odległość między projektowanymi budynkami a istniejącymi budynkami
użyteczności publicznej (UAM) powinna wynosić co najmniej 8 m, pod warunkiem posiadania na
powierzchni większej niż 65 % klasę odporności ogniowej (E) wymaganą dla ścian zewnętrznych
przedmiotowych obiektów (patrz dział w dalszej części opracowania: „Klasa odporności
pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej elementów budowlanych”). W przypadku np.
przeszklenia szkłem bez wymaganej odporności ogniowej tych ścian zewnętrznych na
powierzchni od 35 % do 70 %, konieczne byłoby zwiększenie odległości w stosunku „do
wyjściowych” o 50 %, a w przypadku przeszklenia na powierzchni powyżej 70 % - aż o 100 %.
Minimalne odległości między ścianami budynków mogą być zmniejszone o 50 % w pasie terenu
gdzie ściany tworzą między sobą kąt 60 0 lub większy, lecz mniejszy niż 120 0.
W przypadku gdy w/w wymagania dot. odległości między budynkami nie będą spełnione należy
oddzielić budynki z zastosowaniem ścian oddzielenia przeciwpożarowego o wymaganej klasie
odporności ogniowej.
8. STREFY POŻAROWE
8.1. Zasady ogólne
Za strefę pożarową − zgodnie z postanowieniami przepisów rozporządzenia /3/ - uważa się
budynek albo jego część oddzieloną od innych budynków lub innych części budynku elementami
oddzieleń przeciwpożarowych o klasie odporności ogniowej wynikającej z klasy odporności
pożarowej budynku, bądź też pasami wolnego terenu o wymaganej szerokości określonej
przepisami rozporządzenia /3/.
Częścią budynku stanowiącą odrębną strefę pożarową może być jego kondygnacja, jeżeli klatki
schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku spełniają określone przepisami wymagania dla klatek
schodowych, w szczególności w zakresie ich obudowania i zamykania drzwiami o klasie
odporności ogniowej co najmniej EI 30 oraz wyposażenia w urządzenia zapobiegające
zadymieniu lub służące do usuwania dymu.
8.2. Określenie stref pożarowych
Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi
ZL I, ZL III w budynkach wielokondygnacyjnych, w zależności od grupy wysokości do jakiej
zostały zaliczone, wynosi odpowiednio :
- budynki średniowysokie
– 5 000 m2,
- budynki niskie
- 8 000 m2.
Strefy pożarowe zaliczone do więcej niż jednej kategorii zagrożenia ludzi, np. ZL I + III, powinny
spełniać wymagania określone dla każdej z tych kategorii, a więc wymagania dla ZL I i dla ZL III.
Zaprojektowano podział na następujące strefy pożarowe.
Budynek A+B+D – strefa pożarowa (ZL I + III) o powierzchni 4878,28 m2.(dop. pow. 8000 m2).
Budynek C – strefa pożarowa (ZL I + III) o powierzchni 906,07 m2 (dop. pow. 5000 m2).
Budynek E - strefa pożarowa (ZL III) o powierzchni 3554,08 m2 (dop. pow. 8000 m2).
Budynek F – strefa pożarowa (ZL I + III) o powierzchni 2 333 m2 (dop. pow. 8000 m2)
Odrębną strefę pożarową powinna również stanowić stacja transformatorowa konsumencka.
Jeżeli w budynku znajdują się pomieszczenia, w których będą umieszczone:
- rozdzielnie elektryczne, zasilające niezbędne podczas pożaru instalacje i urządzenia,
Występujące w budynkach inne pomieszczenia techniczne związane funkcjonalnie z budynkiem
(pomieszczenia wentylacji i klimatyzacji użytkowej, kotłownie … ) nie muszą stanowić odrębnej
strefy pożarowej ale powinny być wydzielone ścianami i stropem o klasie odporności ogniowej co
najmniej EI 60 i zamykane drzwiami co najmniej EI 30.
9. WYMAGANIA BUDOWLANE
9.1. Wymagana klasa odporności pożarowej budynku
Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia /3/ poszczególne budynki – uwzględniając ich
przeznaczenie i sposób użytkowania oraz wysokość – powinny spełniać wymagania następujących
klas odporności pożarowej:
- budynki nr A+B+D i C
- budynek nr E i F
9.2.
- „B”,
- „C”.
Określenie wymagań dla elementów budowlanych
Elementy budowlane dla klasy „B” odporności pożarowej należy zaprojektować z materiałów
nie rozprzestrzeniających ognia o następującej minimalnej klasie odporności ogniowej *):
–
–
–
–
–
–
główna konstrukcja nośna − R 120,
konstrukcja stropu 1) – REI 60,
konstrukcja dachu − R 30,
ściany zewnętrzne 3) – EI 60,
ściany wewnętrzne 1),2) – EI 30.
przekrycie dachu – E 30.
Elementy budowlane dla klasy „C” odporności pożarowej należy zaprojektować z materiałów
nie rozprzestrzeniających ognia o następującej minimalnej klasie odporności ogniowej *):
–
–
–
–
–
–
główna konstrukcja nośna − R 60,
konstrukcja stropu 1) – REI 60,
konstrukcja dachu − R 15,
ściany zewnętrzne 3) – EI 30,
ściany wewnętrzne 1),2) – EI 15.
przekrycie dachu – E 15.
*) elementy oddzieleń przeciwpożarowych oraz ich konstrukcja wsporcza powinny spełniać
wymagania jak dla ścian i stropów oddzieleń przeciwpożarowych (ściany – REI 120, stropy w ZL
- REI 60, a w pozostałych REI 120)
1)
jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria
nośności ogniowej /R/ odpowiednio do wymagań głównej konstrukcji nośnej i konstrukcji
dachu.
2)
ścianki działowe oddzielające od siebie pomieszczenia, dla których określa się łącznie długość
przejścia ewakuacyjnego, nie muszą spełniać wymagań ścian wewnętrznych.
3)
klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze
stropem.
W ścianach zewnętrznych budynku ZL, pasy międzykondygnacyjne muszą mieć wysokość co
najmniej 0,8 m (powyższe nie dotyczy ścian holu i dróg komunikacji ogólnej)
Przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu,
powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku.
Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach: wodociągowej, kanali-zacyjnej i
ogrzewczej powinny być wykonane w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia.
Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4 cm w ścianach i stropach niebędących elementami
oddzieleń przeciwpożarowych, dla których jest wymagana klasa odporności ogniowej co najmniej
EI 60 lub REI 60, powinny mieć klasę odporności ogniowej (EI) tych elementów.
Elementy okładzin elewacyjnych wymagają mocowania do konstrukcji budynków w sposób
uniemożliwiający ich odpadanie w przypadku pożaru w czasie krótszym niż wynikający z
wymaganej klasy odporności ogniowej dla ściany zewnętrznej odpowiednio do klasy odporności
pożarowej budynku, czyli co najmniej EI 60 (EI 30 w budynku nr E).
9.3. Ściany i stropy oddzieleń przeciwpożarowych
•
1. Postanowienia ogólne
Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wznosić na własnym fundamencie lub na
stropie, opartym na konstrukcji nośnej o klasie odporności ogniowej nie niższej od odporności
ogniowej tej ściany.
•
Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego muszą być wykonane z
materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory – obudowane przedsionkami
przeciwpożarowymi lub zamykane za pomocą drzwi przeciwpożarowych bądź innego
zamknięcia przeciwpożarowego.
•
Klasa odporności pożarowej części budynku nie powinna być niższa od klasy odporności
pożarowej części budynku położonej nad nią.
•
W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia otworów zamykanych /o
odpowiedniej klasie odporności ogniowej EI/ nie powinna przekraczać 15 % powierzchni
ściany, a w stropie oddzielenia przeciwpożarowego – 0,5 % powierzchni stropu. Ponadto w
ścianie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem
przepuszczającym światło /o odpowiedniej klasie odporności ogniowej: EI – w ścianie
będącej obudową drogi ewakuacyjnej lub E w ścianie innej/, takim jak luksfery, cegła szklana
lub inne przeszklenie na powierzchni do 10 % powierzchni ściany,
•
Ściana oddzielenia przeciwpożarowego musi być wysunięta na co najmniej 0,3 m poza lico
ściany zewnętrznej budynku, jeżeli na całej wysokości ściany zewnętrznej nie zastosowano
pasa z materiału niepalnego o szerokości co najmniej 2 m i klasie odporności ogniowej EI 60
(lub jeżeli w tym pasie występują np. otwory okienne).
W budynku, w dachu którego znajdują się świetliki lub klapy dymowe, ściany oddzielenia
przeciwpożarowego usytuowane od nich w odległości poziomej mniejszej niż 5 m, należy
wyprowadzić ponad górną ich krawędź na wysokość co najmniej 0,3 m, przy czym
wymaganie to nie dotyczy świetlików nieotwieranych o klasie odporności ogniowej co
najmniej E 30.
•
2. Określenie wymagań dla ścian i stropów oddzieleń przeciwpożarowych
1) Ściany oddzielenia przeciwpożarowego. Wszystkie ściany oddzielenia przeciw pożarowego
należy zaprojektować w klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120.
Ściany oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120
wymagane są:
– dla pionowego oddzielenia poszczególnych części rozbudowy, które muszą stanowić odrębne
strefy pożarowe - odrębne budynki (dotyczy również ścian zewnętrznych na odcinkiu gdzie
nie są zachowane wymagania dotyczące min. odległości między budynkami),
– dla pionowego oddzielenia poszczególnych pomieszczeń (grup pomieszczeń) technicznych
wymagających wydzielenia jako odrębne strefy pożarowe.
2) Stropy oddzielenia przeciwpożarowego
Stropy oddzielenia przeciwpożarowego w budynkach ze strefami pożarowymi
zakwalifikowanymi do kategorii zagrożenia ludzi ZL muszą mieć klasę odporności ogniowej co
najmniej REI 60. Stropy oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej REI 120
należy wykonać dla ewentualnych pomieszczeń technicznych wymagających wydzielenia
pożarowego.
3) Kurtyny przeciwpożarowe
Ze względu na liczbę miejsc na widowni poniżej 600, nie obowiązuje stosowanie kurtyny
przeciwpożarowej dla oddzielenia widowni od sceny.
4) Inne uwarunkowania:
a) Przepusty instalacyjne, które przechodzą przez ścianę lub strop oddzielenia
przeciwpożarowego (na granicy stref pożarowych) muszą mieć klasę odporności
ogniowej (EI) równą klasie odporności ogniowej wymaganej dla tych elementów, a więc
REI 120 (REI 60). Odstępstwo od tych wymagań dotyczy pojedynczych rur instalacji
wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych prowadzonych przez ściany i stropy do
pomieszczeń higieniczno-sanitarnych.
b) W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego (REI 120) dopuszcza się wypełnienie otworów
materiałem przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana lub inne
przeszklenie na powierzchni do 10 % powierzchni ściany o klasie odporności ogniowej
wypełnień co najmniej EI 60 będącego obudową drogi ewakuacyjnej lub E 60 – innej.
4) Kratki wentylacyjne w elementach oddz. ppoż. muszą być wykonane ze specjalnego
materiału zapobiegającego rozprzestrzenianiu się ognia i dymu pomiędzy strefami
pożarowymi (np. typu „PROMASEAL”, które są wykonane z organicznego,
intumescencyjnego materiału, który pod wpływem temperatury pożaru tworzy pianę o
właściwościach termoizolacyjnych).
3. Określenie wymagań dla drzwi i bram w ścianach oddzieleń przeciwpożarowych
Drzwi i bramy przeciwpożarowe w ścianach oddzieleń przeciwpożarowych należy
zaprojektować o klasie odporności ogniowej 1/2 klasy odporności ogniowej ściany.
W ścianach oddzielenia przeciwpożarowego, dla których określono klasę odporności ogniowej
REI 120, otwory drzwiowe należy zamykać drzwiami i bramami o klasie odporności ogniowej EI
60
10. EWAKUACJA
10.1. Liczba użytkowników obiektu
W projektowanych budynkach maksymalna liczba użytkowników wynika z przeznaczenia i
sposobu zagospodarowania pomieszczeń.
Przewidywana maksymalna liczba osób w pomieszczeniach i na kondygnacjach budynków:
poziom 1:
a) budynek A+B+D : 370 (sala konsumpcyjna na 60 miejsc);
b) budynek nr C: 50 (bez pomieszczeń dla ponad 50 osób);
c) budynek nr E: 280 (bez pomieszczeń dla ponad 50 osób);
d) budynek nr F: 150 (boisko + widownia ponad 100);
razem = 850;
poziom 2:
a) budynek A+B+D: 340 (czytelnia + biblioteka ok. 180 miejsc, sala wykładowa 60 miejsc);
b) budynek C: 500 (widownia sali koncertowej 400 + 100 scena) – na hol ewak. 200,
c) budynek E: 380 (sale na 60 miejsc, sala na 100 miejsc);
d) budynek F: 280 (widownia 205 miejsc);
razem = 1500 ( w tym 200 osób do ewakuacji bezpośrednio na zewnątrz budynku oraz ok. 100
osób na kondygnację poziomu 3);
poziom 3:
a) budynek A+B+D : 130 ;
b) budynek C: 100
c) budynek E : 370 ;
razem = 600.
Maksymalna liczba osób przewidziana do ewakuacji z kondygnacji – ok. 1200 (poziom 2).
10.2. Przejścia
Długości przejść ewakuacyjnych, mierzone od najdalszego miejsca, w którym może przebywać
człowiek do wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej, albo na
zewnątrz budynku, nie może przekraczać w strefach pożarowych ZL
- 40 m (może być
powiększona o 25% w pomieszczeniach o wysokości przekraczającej 5 m, np. w sali koncertowo
– konferencyjnej, boisku hali sportowej).
Przy długości przejścia mierzy się faktyczną odległość z uwzględnieniem wszelkich przeszkód i
innych utrudnień. Przejście może rowadzić maksymalnie przez 3 pomieszczenia.
Wysokość drzwi lub lokalnego obniżenia na drodze ewakuacyjnej nie może być mniejsza niż 2,0
m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5 m.
10.3. Wyjścia, drzwi
Szerokość wyjścia ewakuacyjnego nie może być mniejsza niż 0,9 m w świetle, przy czym należy
ją dostosować do liczby osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu, przyjmując
0,6 m na 100 osób (w przypadku drzwi służących do ewakuacji do 3 osób – szerokość drzwi w
świetle może wynosić 0,8 m).
Drzwi, stanowiące wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu,
zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi (np. szerokości korytarza, biegu lub spocznika klatki
schodowej).Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi należy zapewnić możliwość ewakuacji
w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, bezpośrednio albo
drogami komunikacji ogólnej. Ze strefy pożarowej powinno być wyjście bezpośrednio na
zewnątrz budynku lub przez inną strefę pożarową.
Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamykane drzwiami. Szerokość drzwi
stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z
klatki schodowej, prowadzącej na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej nie może być
mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej wynikająca z przewidywanej ilości ewakuowanych
osób ( 1,20 m lub więcej). Drzwi stanowiące wyjścia z budynku muszą się otwierać na zewnątrz..
Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne muszą otwierać się na zewnątrz pomieszczeń (tj. zgodnie
z kierunkiem ewakuacji):
– przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób,
– prowadzących na piętrach budynków z korytarzy na klatki schodowe i do przedsionków
przeciwpożarowych oraz z przedsionków przeciwpożarowych na klatki schodowe,
– na parterze z klatek schodowych na zewnątrz oraz z korytarzy na zewnątrz,
– z pomieszczeń technicznych o charakterze elektrycznym,
Konieczne jest zapewnienie co najmniej dwóch wyjść ewakuacyjnych, które muszą być oddalone
od siebie o co najmniej 5 m:
– z pomieszczeń o powierzchni przekraczającej 300 m2.,
– z pomieszczeń przeznaczonych do jednoczesnego przebywania w nim ponad 50 osób
(sala
koncertowo – konferencyjna, sale dydaktyczne dla ponad 50 osób, biblioteka – księgozbiór,
hala sportowa – widownia, … )
W wyjściach ewakuacyjnych z budynków, a także w wyjściach z pomieszczeń na drogi
ewakuacyjne oraz na drogach ewakuacyjnych dopuszcza się stosowanie drzwi rozsuwanych (np.
drzwi zewnętrzne z holu wejściowego), jeżeli są przeznaczone nie tylko do celów ewakuacji, a
ich konstrukcja zapewnia: otwieranie automatyczne i ręczne bez możliwości ich blokowania,
samoczynne ich rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w razie pożaru lub awarii drzwi.
UWAGA:
warunkiem samoczynnego otwarcia jest sprzężenie ww. drzwi z systemem sygnalizacji
pożarowej zaprojektowanej dla całego budynku.
Drzwi przeciwpożarowe o wymaganej klasie odporności ogniowej lub dymoszczelności muszą
być zaopatrzone w urządzenia zapewniające samoczynne zamykanie otworu w razie pożaru.
Należy też zapewnić możliwość ręcznego otwierania drzwi służących do ewakuacji.
Drzwi wieloskrzydłowe powinny mieć co najmniej jedno, nieblokowane skrzydło drzwiowe o
szerokości co najmniej 0,9 m. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną nie
mogą po ich całkowitym otwarciu zmniejszać wymiarów szerokości tej drogi.
Ze względu na liczbę osób na widowni sali koncertowo - konferencyjnej powyżej 300, drzwi z
tego pomieszczenia, stanowiące wyjścia ewakuacyjne, jak również drzwi na drodze ewakuacyjnej
z tego pomieszczenia (aż na zewnątrz budynku) wymagają wyposażenia w urządzenia
antypaniczne.
Korytarze wymagają podzielenia na odcinki nie dłuższe niż 50 m przy zastosowaniu przegród z
drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu
się dymu.
10.4. Poziome drogi ewakuacyjne
Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych oblicza się przyjmując 0,6 m na 100 osób mogących
przebywać na danej kondygnacji, jednak szerokość ta nie może być mniejsza niż 1,4 m.
Dopuszcza się zmniejszenia szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeżeli jest ona
przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób.
Wysokość dróg ewakuacyjnych, za wyjątkiem holu, należy przyjąć minimum 2,2 m, natomiast
wysokość lokalnego obniżenia − 2,0 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może
być większa niż 1,5 m.
Korytarze (będące drogą ewakuacyjną) wymagają podzielenia na odcinki nie dłuższe niż
50 m przy zastosowaniu przegród z drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych,
zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu.
10.5. Dojścia ewakuacyjne
Długość drogi ewakuacyjnej od wyjścia z pomieszczenia na tę drogę do wyjścia do innej strefy
pożarowej lub na zewnątrz budynku, zwanej dalej dojściem ewakuacyjnym, mierzy się wzdłuż osi
drogi ewakuacyjnej.
Max dopuszczalna długość dojścia ewakuacyjnego:
a) przy jednym dojściu wynosi:
9. w strefie pożarowej ZL I (również ZL I + III)
–10 m,
10.w strefie pożarowej ZL III – 30 m, przy czym na poziomym odcinku max. 20 m
b) przy wielu*) dojściach wynosi:
9. w strefie pożarowej ZL I (również ZL I + III) – 40 m,
10.w strefie pożarowej ZL III – 60 m.
__________
*) odległość ta dotyczy najkrótszego dojścia, przy czym dla drugiego dojścia dopuszcza się długość większą o
100 % od najkrótszego. Dojścia te nie mogą się pokrywać ani krzyżować
10.6. Klatki schodowe
Klatki schodowe obudowane i zamykane drzwiami oraz wyposażone w urządzenia zapobiegające
zadymieniu lub służące do usuwania dymu - z uwagi na wysokość budynków i kwalifikacje do
kategorii zagrożenia ludzi – należy obligatoryjnie zastosować w budynku średniowysokim (budek
nr C). W budynkach niskich nie wymaga się obligatoryjnego spełnienia w/w warunku. Jednak ze
względu na wymagania ewakuacyjne (długość dojścia) istnieje konieczność zastosowania klatek
schodowych spełniających poniższe wymagania w budynku nr F, w budynku D – z biblioteki, w
budynku nr C – z poziomu 4.
Jeżeli długości dojść ewakuacyjnych liczone od wyjścia ewakuacyjnego z pomieszczenia na drogę
ewakuacyjną do sąsiedniej strefy pożarowej lub na zewnątrz budynku przekraczają dopuszczalne
długości to należy stosować obudowane klatki schodowe i zamykane drzwiami o klasie
odporności ogniowej co najmniej EI 30 oraz oddymiane (długość dojścia ewakuacyjnego można
liczyć do drzwi takiej klatki schodowej).
Wyjście z klatki schodowej (traktowanej jako równorzędnej wyjściu do innej strefy pożarowej)
powinno prowadzić na zewnątrz budynku, bezpośrednio lub poziomymi drogami komunikacji
ogólnej o obudowie co najmniej w klasie odporności ogniowej REI 60 i otworami w obudowie z
zamknięciami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30.
Oddymianie klatki schodowej należy realizować poprzez wyposażenie jej w urządzenia
zapobiegające zadymieniu lub samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą
systemu wykrywania dymu (klapy dymowe).
Ściany wewnętrzne i stropy stanowiące obudowę klatki schodowej powinny mieć klasę
odporności ogniowej REI 60. Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie służące do ewakuacji
powinny być wykonane z materiałów niepalnych i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej R
60.
Szerokość użytkowa biegów nie może być mniejsza niż wynika to ze wskaźnika 0,6 m na
100 osób (na kondygnacji) o największej liczbie przewidywanych użytkowników znajdujących się
tam jednocześnie, jednak nie mniej niż 1,20 m. Szerokość użytkową schodów mierzy się między
wewnętrznymi krawędziami poręczy. Szerokość użytkowa spocznika klatek schodowych musi
wynosić co najmniej 1,50 m (ale nie może być mniejsza niż wynika to ze wskaźnika 0,6 m na 100
osób na kondygnacji), a maksymalna wysokość stopni – 0,17 m.
W budynku należy zapewnić wyjście na dach i do urządzeń technicznych tam
zainstalowanych z co najmniej jednej klatki schodowej. Jako wyjście z klatki schodowej na dach
należy stosować drzwi o szerokości 0,8 m i wysokości co najmniej 1,9 m lub klapy wyłazowe o
wymiarze 0,8 m x 0,8 m w świetle, do których dostęp (np. za pomocą drabin lub klamer)
powinien odpowiadać określonym przepisami warunkom.
10.7. Windy
Dźwigi zlokalizowane w klatkach schodowych traktowanych na równi z odrębnymi strefa pożarowymi
(klatki obudowane i zamykane drzwiami klasy EI 30 oraz wentylowane pożarowo) powinny posiadać
obudowę klasy co najmniej REI 60 i drzwi EI 60 oraz powinny być oddymiane pożarowo (np. dźwig w
klatce schodowej Biblioteki Wydziałowej).
10.8. Miejsca do siedzenia na widowni sali koncertowo - konferencyjnej
Na widowni zaprojektowano 400 miejsc siedzących, które ustawione mają być w 12
rzędach: Konieczne jest spełnienie następujących wymagań:
- ponieważ liczba siedzeń w jednym rzędzie pomiędzy przejściami przekracza 16, szerokość
przejść pomiędzy rzędami siedzeń ustala się, biorąc pod uwagę odstęp między stałymi elementami
siedzeń, przyjmując, że odległość ta nie może być mniejsza niż odległość podstawowa wynosząca
0,45 m zwiększona o 1 cm na każde dodatkowe siedzenie powyżej 16.
- szerokość przejść komunikacyjnych powinna wynosić 1,20 m przy liczbie osób do 150, a przy
większej ich liczbie, szerokość tę należy zwiększyć proporcjonalnie o 0,6 m na 100 osób.
Oznacza to, że przy liczbie siedzeń 400, szerokość przejść komunikacyjnych musi wynosić łącznie
co najmniej 2,7 m, jednakże żadne z przejść komunikacyjnych nie może mieć szerokości mniejszej
niż 1,20 m, zaprojektowano 2 przejścia szerokosci 180 cm
- rzędy siedzeń muszą być trwale umocowane do podłogi,.
– siedzenia muszą być trudno zapalne odpowiadające wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej
oceny zapalności mebli tapicerowanych oraz niewydzielające produktów rozkładu i spalania,
określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania
produktów toksycznych.
10.9. Ewakuacja z sali koncertowo - konferencyjnej
Widownia przeznaczona jest dla 400 osób. Wymagane są co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne o
min. łącznej szerokości 0,6 m x 4 =2,4 m. Drzwi otwierane na zewnątrz pomieszczenia i
wyposażone w urządzenia przeciwpaniczne (dotyczy również drzwi na drodze ewakuacyjnej z
tego pomieszczenia.
Przewidziano następujące wejścia/wyjścia z widowni sali:
- wyjście na poziomie 2 prowadzące bezpośrednio na zewnątrz budynku od ul. Nowy Świat
(wyjście ewakuacyjne),
- wejście dla widzów z holu na poziomie 2 (przewidywane również jako wyjście ewakuacyjne),
- wejście dla widzów z holu na poziomie 3 (nie jest przewidywane jako wyjście ewakuacyjne).
W/w rozwiązania wyjść ewakuacyjnych są do przyjęcia jedynie w sytuacji gdy w sali koncertowo
– konferencyjnej nie będzie występowała jednoczesna wymiana publiczności.
Zgodnie z § 4.1. pkt.13 rozporządzenia (4) zabronione jest „wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej
z sali widowiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna
wymiana publiczności (użytkowników), jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali”.
Przewidziano dodatkowe wyjścia ewakuacyjne ze sceny na korytarz (droga ewakuacyjna)
okalający scenę. Należy spełnić wymagania dotyczące ilości wyjść ze sceny (tak jak z
pomieszczenia). Jeżeli przewiduje się jednoczesny pobyt na scenie ponad 50 osób to powinny być
zapewnione co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne, co zostało zaprojektowane.
10.10. Elementy wykończenia wnętrz
W zakresie wykończenia wnętrz budynku należy przestrzegać poniższych zasad:
•
•
•
•
•
•
•
•
w strefach pożarowych ZL (kondygnacje nadziemne) zabronione jest stosowanie do
wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są
bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące,
na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji nie dopuszcza się stosowania
materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych,
okładziny sufitów oraz sufity podwieszone należy wykonywać z materiałów niepalnych lub
niezapalnych niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia,
przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem powinna być podzielona na sektory o
powierzchni nie więcej niż 1000 m2, a w korytarzach – przegrodami co 50 m, wykonanymi z
materiałów niepalnych,
w pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób zabronione
jest stosowanie łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz,
w pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób oraz w
pomieszczeniach PM oraz w pomieszczeniach z podłogami podniesionymi zabronione jest
stosowanie łatwo zapalnych wykładzin podłogowych,
na drogach ewakuacyjnych zabronione jest wykonywanie w podłodze podniesionej otworów
do wentylacji lub ogrzewania,
przewody elektroenergetyczne i inne instalacje wykonane z materiałów palnych, prowadzone
w przestrzeni podpodłogowej podłogi podniesionej, wykorzystywanej do wentylacji lub
ogrzewania pomieszczenia, powinny mieć osłonę lub obudowę o klasie odporności ogniowej
co najmniej EI 30,
• podłogi podniesione o więcej niż 0,2 m ponad poziom stropu lub innego podłoża powinny
mieć w budynku :
- niepalną konstrukcję nośną oraz co najmniej niezapalne płyty podłogi od strony przestrzeni
podpodłogowej, mające klasę odporności ogniowej co najmniej REI 30,
- przestrzeń podpodłogową podzieloną na sektory o powierzchni nie większej niż 1000 m2
przegrodami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30,
• palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone
przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed
możliwością zapalenia lub zwęglenia.
11. URZĄDZENIA I PRZEWODY WENTYLACYJNE
Zgodnie z postanowieniami przepisów rozporządzenia /3/ urządzenia i przewody
wentylacyjne w budynku należy zaprojektować z zachowaniem następujących warunków:
• przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje
cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być
stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni, w sposób zabezpieczający
nierozprzestrzenianie ognia;
• odległość nieizolowanych przewodów wentylacyjnych od wykładzin i powierzchni palnych
powinna wyno-sić co najmniej 0,5 m,
• drzwiczki rewizyjne stosowane w kanałach i przewodach wentylacyjnych powinny być
wykonane z materiałów niepalnych,
• elastyczne elementy łączące, służące do połączenia sztywnych przewodów wentylacyjnych z
elementami instalacji lub urządzeniami, z wyjątkiem wentylatorów, powinny być wykonane z
materiałów co najmniej trudno zapalnych, posiadać długość nie większą niż 4 m, przy czym nie
powinny być prowadzone przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego,
• elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi powinny być
wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie powinna
przekraczać 0,25 m,
• izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach: wodociągowej, kanalizacyjnej i
ogrzewczej powinny być wykonane w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia,
• Instalacje wentylacji mechanicznej i klimatyzacji powinny spełniać następujące wymagania:
– przewody wentylacyjne powinny być wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w
przypadku pożaru nie oddziaływały siłą większa niż 1 kN na elementy budowlane, a także aby
przechodziły przez przegrody w sposób umożliwiający kompensacje wydłużeń przewodu,
– zamocowania przewodów do elementów budowlanych powinny być wykonane z materiałów
niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku pożaru w czasie nie
krótszym niż wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej,
– w przewodach wentylacyjnych nie należy prowadzić innych instalacji,
– filtry i tłumiki powinny być zabezpieczone przed przeniesieniem się do ich wnętrza palących
się cząstek,
• dopuszcza się instalowanie w przewodzie wentylacyjnym nagrzewnic elektrycznych, na paliwo
ciekłe lub gazowe, których temperatura powierzchni grzewczych nie przekracza 160 0C, pod
warunkiem zastosowania ogranicznika temperatury, automatycznie wyłączającego ogrzewanie
po osiągnięciu 110 0C oraz zabezpieczenia umożliwiającego pracę nagrzewnicy bez przepływu
powietrza,
• dopuszcza się zainstalowanie w przewodzie wentylacyjnym wentylatorów i urządzeń do
uzdatniania powietrza pod warunkiem wykonania ich obudowy o klasie odporności ogniowej
EI 60,
• przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia
przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie
odporności ogniowej (EI), równej klasie odporności ogniowej elementu oddzielenia
przeciwpożarowego (czyli w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności
ogniowej REI 120 – klapy odcinające też muszą mieć klasę odporności ogniowej REI 120 lub
być obudowane elementami o klasie odporności ogniowej wymaganej dla elementów
oddzielenia przeciwpożarowego,
• przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne prowadzone przez strefę pożarową, której nie
obsługują, powinny być obudowane elementami o klasie odporności ogniowej (EI)
wymaganej dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego tych stref pożarowych ( EI 120,
bądź też być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające),
• przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy budowlane
(ściana, strop) nie będące oddzieleniami przeciwpożarowymi, ale o wymaganej klasie
odporności ogniowej co najmniej REI 60 lub EI 60 powinny być wyposażone w
przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej (EI) równej klasie
odporności ogniowej elementu budowlanego.
12. INSTALACJA I URZĄDZENIA WENTYLACJI ODDYMIAJĄCEJ
Klatki schodowe ewakuacyjne w budynkach średniowysokich oraz w budynkach niskich jeżeli są traktowane w zakresie ewakuacji jako równoważne odrębnej strefy pożarowej wymagają wyposażenia w urządzenia zapobiegające zadymieniu (np. stworzenie wentylatorem
nadciśnienia o wartości minimum 30 mm słupa H2O) lub samoczynne urządzenia oddymiające
uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu (klapy dymowe).
Powierzchnia czynna klap dymowych powinna wynosić nie mniej niż 5 % powierzchni
rzutu poziomego podłogi klatki schodowej, przy czym powierzchnia jednego otworu pod klapę
dymową nie może być mniejsza niż 1,0 m2. Klapę lub wentylator należy uruchamiać
automatycznie detektorem dymu oraz ręcznie przyciskiem usytuowanym przy klatkach
schodowych na poziomie parteru i najwyższej kondygnacji (druga lub trzecia kondygnacja).
Połączenie elektryczne przycisków należy wykonać przed przeciwpożarowym wyłącznikiem
prądu.
W projekcie zastosowano klapy dymowe zgodnie z wymaganiami, rozmieszczenie wg
rysunków.
13. PRZEWODY SPALINOWE I DYMOWE
Przewody spalinowe i dymowe – nie występują w budynku.
14. INSTALACJA ODGROMOWA
Zgodnie z postanowieniami Polskich Norm /12, 13/ obiekty należy wyposażyć w instalację
odgromową wg zasad szczegółowych w nich określonych.
15. INSTALACJA WODOCIĄGOWA WEWNĘTRZNA
PRZECIWPOŻAROWA
Zgodnie z rozporządzeniem /4/ obiekt wymaga wyposażenia w hydranty 25.
Hydranty wewnętrzne powinny spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących tych
urządzeń, będących odpowiednikami norm europejskich. Zasilanie poboru wody musi być
zapewnione przez co najmniej 2 godziny. Hydranty 25 muszą być wyposażone w węże
półsztywne i prądownice na prąd stożkowy rozproszony.
Hydranty 25 powinny być umieszczane przy drogach komunikacji ogólnej, a w szczególności:
– przy wejściach do budynku i klatek schodowych na każdej kondygnacji
– w przejściach i na korytarzach, holach,
– przy wyjściach na przestrzeń otwartą, przy wyjściach ewakuacyjnych z pomieszczeń.
Projektując instalację wewnętrzną przeciwpożarową należy uwzględnić jednoczesność poboru
wody na jednej kondygnacji lub w jednej strefie pożarowej z co najmniej dwóch sąsiednich
hydrantów wewnętrznych 25.
Zawory hydrantowe należy umieszczać na wysokości 1,35 ± 0,1 m od poziomu podłogi. Nasady
tłoczne powinny być skierowane do dołu, usytuowane wraz z pokrętłem zaworu względem ścian
lub obudowy w sposób umożliwiający łatwe przyłączanie węża tłocznego oraz otwieranie i
zamykanie jego zaworu. Zasięg hydrantów wewnętrznych należy przyjmować jako sumę długości
odcinka węża (węże 20 lub 30 m) i rzutu strumienia wody wynoszącego 3 m.
Zatem maksymalny zasięg hydrantów 25 należy przyjmować – 23 m lub 33 m (w zależności od
długości węża). Przed hydrantem wewnętrznym powinna być zapewniona dostateczne przestrzeń
do rozwinięcia linii gaśniczej.
Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy powinna wynosić
– dla hydrantu 25 – 1,0 dm3/s. Ciśnienie na zaworze hydrantowym hydrantu wewnętrznego
powinno zapewnić wyżej określoną wydajność (z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy
prądownicy).
Przewody instalacyjne, z których pobiera się wodę do gaszenia pożaru, wykonane z materiałów
palnych, powinny być obudowane ze wszystkich stron osłonami o klasie odporności ogniowej
wynoszącej co najmniej EI 60.
Średnice nominalne (w mm) przewodów zasilających, na których instaluje się hydranty
wewnętrzne 25, powinny wynosić co najmniej DN 25,
Doprowadzenie wody do przewodów zasilających instalacji wodociągowej przeciwpożarowej
należy zapewnić co najmniej z dwóch stron (w miejscach możliwie najbardziej odległych od
siebie), w przypadku gdy liczba pionów w budynku zasilanych z jednego przewodu, jest większa
niż trzy.
Wymagane jest zapewnienie możliwości odłączenia zasuwami lub zaworami tych części
przewodów zasilających instalację wodociągową przeciwpożarową, które znajdują się pomiędzy
doprowadzeniami wymaganymi wyżej.
Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa powinna być zasilana z zewnętrznej sieci
wodociągowej. Przewody zasilające instalacji wodociągowej przeciwpożarowej powinny być
prowadzone jako piony w klatkach schodowych lub przy klatkach schodowych.
16. INSTALACJE ELEKTRYCZNE
Instalacje elektroenergetyczne należy wykonać w sposób spełniający wymogi określone dla
pomieszczeń zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi lub zagrożonych pożarem w
odniesieniu do stref pożarowych PM.
Obiekty należy wyposażyć w przeciwpożarowe wyłączniki prądu, które należy umieścić w
pobliżu głównego wejścia do obiektu lub złącza i odpowiednio oznakować.
Przeciwpożarowy wyłącznik prądu musi obejmować swym obszarem wyłączenia co najmniej
jedną strefę pożarową, albo kilka stref pożarowych, albo cały budynek.
W przedmiotowych budynkach konieczne jest zamontowanie wyłączników przeciwpożarowycho
dla każdej strefy pożarowej.
Wyłączniki przeciwpożarowe należy szczegółowo opisać, poprzez określenie obszaru wyłączenia
/np. które strefy pożarowe lub kondygnacje są wyłączone/.
Sprzed wyłącznika przeciwpożarowego zasilane muszą być wszystkie urządzenia, które muszą
pracować podczas pożaru.
Przeciwpożarowy wyłącznik prądu ma za zadanie odcięcie dopływu prądu do wszystkich
obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie
jest niezbędne podczas pożaru.
Obwody elektryczne zabudowane w strefie pożarowej objętej pożarem, które nie powinny być
wyłączone w czasie pożaru należy projektować i wykonywać wg zasad obowiązujących dla
instalacji bezpieczeństwa spełniające wymagania PN-EC 60364-5-56.
Elementy wykonawcze instalacji bezpieczeństwa,( oprawy oświetlenia awaryjnego, elektryczne
napędy klap przeciwpożarowych odcinających, wentylatory oddymiające …) mogą znajdować się
w strefie objętej pożarem lub poza nią. Kable zasilające powyższe urządzenia muszą posiadać
odporność ogniową wymaganą na czas pracy tych urządzeń lub odpowiednią obudowę (być
prowadzone w ognioodpornych obudowach).
Przewody i kable wraz z zamocowaniami stosowane w systemach zasilania i stero-wania
urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii
elektrycznej w warunkach pożaru przez wymagany czas działania urządzenia
przeciwpożarowego, jednak nie mniejszy niż 90 minut, przy czym w obrębie przestrzeni
chronionych stałym urządzeniem gaśniczym tryskaczowym dopuszcza się ograniczenie tego czasu
do 30 minut.
Budynki, w których zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie
życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne,
należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się źródeł energii
elektrycznej oraz wyposażać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa
i ewakuacyjne).
Jeżeli nawet krótkotrwałe wyłączenie oświetlenia podstawowego może spowodować ww.
następstwa, wówczas konieczne jest stosowanie w tych pomieszczeniach oświetlenia
bezpieczeństwa. Czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany do warunków
występujących w pomieszczeniu i wynosić nie mniej niż 1 godzinę.
Linie zasilające nie można prowadzić jednym torem. Kable zasilające należy rozdzielić i
wprowadzić do pomieszczenia rozdzielni oddzielnymi trasami.
Odcięcie dopływu prądu przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu nie może powodować
samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej, z wyjątkiem źródła zasilającego
oświetlenie awaryjne.
Oświetlenie ewakuacyjne, samoczynnie załączające się w przypadku zaniku napięcia w
oświetleniu podstawowym należy zaprojektować:
•
•
•
•
w sali koncertowo - konferencyjnej, hali sportowej,
na drogach ewakuacyjnych z w/w pomieszczeń (korytarze i klatki schodowe, hol główny),
na drogach ewakuacyjnych oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
w pomieszczeniach rozdzielni głównej oświetlenia podstawowego i awaryjnego.
Oświetlenie przeszkodowe oraz podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji, należy
stosować w pomieszczeniach, które będą użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym
(np. sala koncertowo – konferencyjna). Oświetlenie przeszkodowe, zasilane napięciem
bezpiecznym, służy do uwidocznienia przeszkód wynikających z układu budynku, drogi
komunikacyjnej lub sposobu jego użytkowania.
Oświetlenie bezpieczeństwa powinno działać przez co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia
podstawowego, natomiast oświetlenie ewakuacyjne – przez co najmniej 2 godziny od zaniku
oświetlenia podstawowego.
Natężenie oświetlenia na drodze ewakuacyjnej nie powinno być mniejsze niż 1 lx.
Oświetlenie ewakuacyjne powinno się pojawiać w czasie nie dłuższym niż 2 sekundy po zaniku
innych rodzajów oświetlenia elektrycznego.
17. URZĄDZENIA GAŚNICZE I SYSTEM SYGNALIZACJI POŻAROWEJ
17.1. Stałe urządzenia gaśnicze
W projektowanych budynkach nie występuje konieczność stosowania stałych urządzeń
gaśniczych.
17.2. System sygnalizacji pożarowej
System sygnalizacji pożarowej (SSP) wymagany jest w budynku nr C (sala koncertowo
– konferencyjna). Systemem sygnalizacyjnym należy objąć cały budynek.
System sygnalizacji pożarowej wymagany będzie również w budynku nr 1, jeżeli wystąpi
chociażby jeden z niżej wymienionych przypadków:
Poszczególne pomieszczenia i komunikacja wymagają wyposażenia w ilość i rodzaj czujek
zgodnie z zasadami (wytycznymi) projektowania dla konkretnego systemu.
System sygnalizacji pożarowej (wszystkie jego elementy) musi posiadać homologację
dopuszczającą do stosowania na terenie RP, wydaną przez CNBOP w Józefowie.
System sygnalizacji pożarowej należy zaprojektować, uwzględniając, iż musi ona
sterować innymi urządzeniami przeciwpożarowymi zamontowanymi w budynku (np.:
instalacją wentylacji oddymiającej, przeciwpożarowymi klapami odcinającymi), drzwiami i
bramami przeciwpożarowymi, drzwiami rozsuwanymi w budynku, oświetleniem awaryjnym,
sprowadzaniem do poziomu parteru wszystkich wind w razie pożaru) oraz posiadać możliwość
podłączenia do instalacji monitorującej.
Centralkę SSP należy usytuować w pomieszczeniu dozorowanym przez całą dobę.
Przewody i kable wraz z zamocowaniami systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego
urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania
informacji o pożarze (zasilania i sterowania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej)
powinny zapewniać ciągłość dostawy energii elektrycznej w warunkach pożaru przez wymagany
czas działania urządzenia przeciwpożarowego, jednak nie mniejszy niż 90 minut. Kable zasilające
powyższe urządzenia muszą posiadać odporność ogniową wymaganą na czas pracy tych urządzeń
lub odpowiednią obudowę (być prowadzone w ognioodpornych obudowach).
17.3. Dźwiękowy system ostrzegawczy
Dźwiękowy system ostrzegawczy, umożliwiający rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych
i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osob przebywających w budynku,
nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także
przez operatora nie jest obligatoryjnie wymagany.
18. OZNACZENIA EWAKUACYJNE
Drogi ewakuacyjne, miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych, elementy sterujące
urządzeniami przeciwpożarowymi, lokalizację przeciwpożarowych wyłączników prądu itp. należy
przed oddaniem obiektów do użytku oznakować znakami ewakuacji i ochrony przeciwpożarowej
zgodnie z normami /10 i 11/.
19. ZAPOTRZEBOWANIE WODNE DO ZEWNĘTRZNEGO GASZENIA POŻARU
Zapotrzebowanie wody do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru
wynosi 20 dm3/s. Ilość tę należy zapewnić łącznie z co najmniej dwóch hydrantów o średnicy 80
mm lub zapasem wody 200 m3 w przeciwpożarowym zbiorniku wodnym.
Wydajność nominalna hydrantu zewnętrznego DN 80, przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa
mierzonym na zaworze hydrantowym podczas poboru wody, powinna wynosić co najmniej 10
dm3/s.
Odległość hydrantu od ściany budynku w kierunku prostopadłym do ściany nie może być
mniejsza niż 5 m. Odległość między hydrantami nie powinna przekraczać 150 m.
Maksymalna odległość hydrantów od budynku nie może być większa niż 75 m.
Sieć przeciwpożarowa powinna być zbudowana jako sieć wodociągowa obwodowa, przy
czym dopuszcza się budowę odgałęzień z sieci obwodowej w celu zasilania hydrantów
zewnętrznych.
Minimalne średnice przewodów wodociągowych, na których mogą być instalowane
hydranty zewnętrzne powinna wynosić:
- DN 100 - w sieci obwodowej,
- DN 125 - w sieci rozgałęzieniowej,
- według obliczeń hydraulicznych -w odgałęzieniach sieci obwodowej.
Wodociąg, który służy nie tylko do celów przeciwpożarowych, powinien mieć wydajność,
zapewniającą łącznie wymaganą ilość wody dla potrzeb:
– przeciwpożarowych,
– bytowo-gospodarczych, ograniczonych do 15 %,
– przemysłowych, ograniczonych do niezbędnej obsługi urządzeń technologicznych.
Jeżeli wystąpiłaby konieczność budowy własnej pompowni przeciwpożarowej, to musiałaby
ona stanowić odrębną strefę pożarową.
20. PODRĘCZNY SPRZĘT GAŚNICZY
Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia /4/ obiekty wymagają wyposażenia, przed oddaniem
do użytkowania, w podręczny sprzęt gaśniczy w ilości, wg poniższych zasad:
• jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach powinna
przypadać na każde 100 m2 powierzchni strefy pożarowej,
• maksymalna odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek do
najbliższej gaśnicy nie może przekroczyć 30 m,
• do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m.
Szczegółowe zasady rozmieszczenia podręcznego sprzętu gaśniczego należy określić w
Instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, którą należy opracować przed oddaniem budynku do
użytkowania.
21. DROGI POŻAROWE
Do budynków oraz punktów poboru wody do zewnętrznego gaszenia pożaru (hydranty
zewnętrzne, zbiorniki przeciwpożarowe) wymagana jest droga pożarowa.
Droga pożarowa powinna posiadać utwardzoną nawierzchnię, umożliwiającą dojazd o każdej
porze roku pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej do obiektu budowlanego.
Droga pożarowa powinna przebiegać wzdłuż dłuższego boku budynku, przy czym bliższa
krawędź drogi pożarowej powinna być oddalona od ściany budynku o 5 – 15 m, a pomiędzy tą
drogą i ścianą budynku nie powinny występować stałe elementy zagospodarowania terenu o
wysokości przekraczającej 3 m lub drzewa. Jeżeli szerokość budynku jest większa niż 60 m to
droga pożarowa powinna przebiegać z jego dwóch stron.
Budynek powinien mieć połączenie z drogą pożarową, utwardzonym dojściem o szerokości
minimalnej 1,5 m i długości nie większej niż 50 m, tych wyjść ewakuacyjnych z budynku, poprzez
które jest możliwy dostęp, bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi, do każdej strefy pożarowej.
Droga pożarowa powinna być zakończona placem manewrowym o wymiarach co najmniej 20 m
x 20 m lub w inny sposób umożliwiać dojazd do obiektu budowlanego i powrót pojazdu bez
cofania.
Minimalna szerokość drogi pożarowej na terenie działki, na której jest usytuowany budynek
powinna wynosić 3,5 m, a jej dopuszczalny nacisk na oś powinna wynosić co najmniej 100 kN.
Minimalna szerokość drogi pożarowej powinna wynosić 4 m na całej długości budynku oraz na
odcinku 10 m przed i za tym budynkiem.
Ponieważ budynki są trzykondygnacyjne ( budynek „o nie więcej niż 3 kondygnacjach
nadziemnych”) droga pożarowa nie musi przebiegać wzdłuż dłuższego boku budynku, ale
powinien być spełniony następujący warunek:
- należy zapewnić połączenie z drogą pożarową, utwardzonym dojściem o szerokości minimalnej
1,5 m i długości nie większej niż 30 m, wyjścia ewakuacyjnego ze stref pożarowych.
Opracował arch Jacek Bułat