OPIS TECHNICZNY

OPIS TECHNICZNY
1.
Podstawa opracowania
Projekt opracowano na podstawie:
• zlecenia Inwestora;
• pomiarów projektanta w terenie;
• przepisów oraz wytycznych w zakresie projektowania i budowy wewnętrznych instalacji
gazowych oraz instalacji centralnego ogrzewania;
• wstępnej opinii kominiarskiej do celów projektowych;
• uzgodnień z Konserwatorem Zabytków.
2.
Zakres opracowania
Niniejsze opracowanie obejmuje swym zakresem projekt remontu oraz rozbudowy
wewnętrznej instalacji gazowej dla lokalu handlowo-usługowego przy ul. Konarskiego 2
w Piotrkowie Trybunalskim.
Projekt został opracowany w oparciu o istniejące przyłącze gazowe do budynku oraz
istniejącą wewnętrzną instalację gazu w budynku i lokalu. Obecnie istniejąca instalacja gazu w
omawianym lokalu nie zasila żadnych odbiorników gazowych, a ze względu na zły stan techniczny
podlega całkowitemu demontażowi i wymianie.
Projektowana instalacja gazu będzie zasilać kocił gazowy dwufunkcyjny.
3.
Wewnętrzna instalacja gazu
Projektowaną instalację wewnętrzną w lokalu wykonać z rur stalowych bez szwu, łączonych
za pomocą spawania, produkowanych zgodnie z PN-EN 10208-1:2011 - Rury stalowe przewodowe
dla mediów palnych-Warunki techniczne dostawy-Część 1: Rury o klasie wymagań A lub z rur
miedzianych łączonych przy pomocy kształtek lutem twardym, bądź zaciskowo na uszczelkę np.
systemu SHANA. Połączenia gwintowane stosować jedynie przy armaturze. Poziome odcinki
instalacji gazowej powinny być usytuowane w odległości co najmniej 0,l m powyżej innych
przewodów instalacyjnych. Przewody instalacji gazowej krzyżujące się z innymi przewodami
instalacyjnymi powinny być od nich oddalone co najmniej o 0,02 m. Kolizje, jakie wystąpią przy
montażu instalacji gazowej z innymi instalacjami należy rozwiązać przebudowując istniejące
instalacje tak, aby nie kolidowały z instalacją gazu. Istniejący pion gazowy DN 25 mm wraz z
gazomierzem znajduje się w miejscu zainstalowania kotła. Instalację w lokalu poprowadzić po
wierzchu ściany, zgodnie z częścią rysunkową projektu.
W lokalu odbiornikiem gazu będzie kocioł gazowy dwufunkcyjny (c.o.+c.w.u.) z zamkniętą
komorą spalania (typu C).
Przy podłączeniu kotła gazowego należy spełnić następujące warunki:
•
kocioł gazowy należy połączyć na stałe przewodami instalacji gazowej;
•
kurek odcinający dopływ gazu do urządzenia należy umieścić w miejscu łatwo dostępnym w
pomieszczeniu, gdzie znajduje się kocioł.
Grzewcze urządzenia gazowe, takie jak: kotły grzewcze, grzejniki wody przepływowej,
niezależnie od ich obciążeń cieplnych, powinny być podłączone na stałe z indywidualnymi
kanałami spalinowymi, z uwzględnieniem instrukcji technicznej producenta urządzenia, o której
mowa w przepisach dotyczących zasadniczych wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe.
Przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od urządzeń gazowych na zasadzie
ciągu naturalnego powinny posiadać przekroje wynikające z obliczeń oraz zapewniać podciśnienie
1
ciągu w wysokości odpowiedniej dla danego typu urządzenia i jego mocy cieplnej. Wyrzut spalin z
kotła odbywał się będzie poprzez dobudowanie komina ze stali kwasoodpornej na klatce
schodowej. Projektuje się przewód powietrzno-spalinowy, dwuścienny (rura w rurze DN 80/110
mm) dla wyrzutu spalin i zasysu powietrza z ponad dachu dla prawidłowej pracy tego typu kotła.
Kanał powietrzno-spalinowy będzie wyprowadzony na klatkę schodową i będzie przechodził przez
pomieszczenie strychu ponad połać dachową na wysokość zabezpieczającą przed
niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu (ok. 1,0 m). Na zakończeniu przewodu zastosować należy
nasadę kominową (daszek). Ważną rzeczą jest prawidłowa obróbka przejścia komina przez połać
dachową oraz zastosowanie prefabrykowanej płyty dachowej (kołnierza) skośnej z blachą z ołowiu
dopasowującą się do kształtu dachu oraz rodzaju jego pokrycia. W celu zabezpieczenia komina
przed uszkodzeniami i ewentualnym rozszczelnieniem w pomieszczeniu strychu zaleca się
wykonanie lekkiej zabudowy z płyty kartonowo-gipsowej ognioodpornej na stelarzu z profili
aluminiowych. Przestrzeń pomiędzy obudową kartonowo-gipsową a zewnętrzną częścią komina
wypełnić wełną mineralną o odpowiedniej odporności ogniowej. Wkład kominowy (wraz z
przewodem wentylacyjnym) wystający ponad połać dachową należy obudować dla zachowania
estetyki obiektu oraz nawiązać stylem i wykonaniem do istniejących kominów. Obudowę należy
wykonać z lekkiej zabudowy, płyt cementowych np. Aquapanel Outdoor (producent Knauf)
charakteryzujących się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, dużą wytrzymałością
mechaniczną, odpornością ogniową oraz odpornością na działanie grzybów i pleśni, a także
możliwością pokrycia dowolną okładziną. W tym przypadku dla zachowania jednolitego stylu
obudowę komina należy pokryć blachą ocynkowaną. Przestrzeń pomiędzy wkładem kominowym a
obudową komina wypełnić wełną mineralną o odpowiedniej odporności ogniowej. Należy pamiętać
o dokładnej obróbce dekarskiej na styku dach-obudowa komina. Istnieje również możliwość
wykonania obudowy komina spalinowego i wentylacyjnego z blachy ocynkowanej o przekroju
prostokątnym (60cmx40 cm) i wypełnieniu przestrzeni między wkładami kominowym a obudową
wełną mineralną o odpowiedniej odporności ogniowej. Kanał spalinowy wraz z kanałem
wentylacyjnym przechodzący przez klatkę schodową należy wykonać w bruździe ściennej i zakryc
masa tynkarską. Prace związane z prawidłową wentylacją pomieszczenia oraz kanałem
spalinowym należy wykonać pod nadzorem i w porozumieniu z zakładem kominiarskim. Po
zakończeniu prac modernizacyjnych przewód kominowy oraz wentylacyjny poddać ponownej
inwentaryzacji kominiarskiej oraz uzyskać pozytywną opinię.
Przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od urządzeń gazowych, z
wyłączeniem kotłów, powinny spełniać następujące wymagania:
1)przekroje poprzeczne przewodu, a także kanału spalinowego powinny być stałe na całej długości,
2)długość pionowych przewodów spalinowych powinna być nie mniejsza niż 0,22 m, a przewodów
poziomych ułożonych ze spadkiem co najmniej 5% w kierunku urządzenia - nie większa niż 2 m,
3)długość kanału spalinowego mierzona od osi wlotu przewodu spalinowego do krawędzi wylotu
kanału nad dachem powinna być nie mniejsza niż 2 m,
4)wyloty kanałów spalinowych, jeżeli wynika to z warunków pracy urządzeń, powinny być
zaopatrzone w wywietrzniki dobrane do ilości spalin, długości odcinków pionowych, położenia w
określonej strefie wiatrowej i warunków lokalnych.
Kocioł gazowy powinien posiadać samoczynne zabezpieczenie przed skutkami spadku ciśnienia
gazu oraz spełniać wymagania Polskich Norm.
Pomieszczenie, w którym zainstalowany będzie kocioł gazowy powinno posiadać sprawnie
działającą wentylację grawitacyjną. Pomieszczenie to wentylowane będzie poprzez dobudowanie
kanału o przekroju kołowym (DN 140mm) z rur i kształtek wentylacyjnych gładkich posiadających
stosowne atesty. Zakończenie komina na dachu wykonać poprzez zastosowanie nasady kominowej
(daszka ochronnego). Otwór wentylacyjny od strony pomieszczenia zakończyć kratką
wentylacyjną. Przejście komina przez połać dachową wykonać poprzez zastosowanie
prefabrykowanej płyty dachowej (kołnierza) skośnej z blachą z ołowiu dopasowującą się do
2
kształtu dachu oraz rodzaju jego pokrycia. Kanał wentylacyjny musi być wykonany z materiałów
niepalnych. Palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny mogą być stosowane na
zewnętrznej powierzchni przewodów w sposób ograniczający rozprzestrzenianie się ognia. Izolacje
wymagane są przy prowadzeniu przewodów przez pomieszczenia (przestrzenie) nieogrzewane.
Zaleca się wyprowadzanie przewodu nad dach na wysokość zabezpieczającą przed zawiewaniem, a
także prowadzenie obok siebie przewodu wentylacyjnego i spalinowego. Zabrania się natomiast
wykonywania zbiorczego przewodu wentylacji grawitacyjnej. Wymiary przewodów
wentylacyjnych określa się na podstawie ilości odprowadzanego powietrza, wysokości przewodu i
różnicy temperatur. Przekrój kanału wentylacji grawitacyjnej powinien wynosić co najmniej 0,016
m², zaś przekrój co najmniej 0,14 m. Projektuje się przewód metalowy, rury takie produkowane są z
blachy: stalowej ocynkowanej, aluminiowo-cynkowej, aluminiowej o podwyższonej odporności
termicznej, ze stali nierdzewnej i szlachetnej. Zależnie od materiału blacha może mieć grubość od
0,4 do 1,85 mm (wg danych różnych producentów). Przewody metalowe mogą wystąpić jako
przewody gładkie, przewody skręcane spiralnie (tzw. rury spiro) oraz przewody elastyczne.
Przewody gładkie mogą być wykonane jako przewody okrągłe (o średnicy 140 mm) lub o przekroju
prostokątnym (o przekroju 150 x 50 mm). Przewód wentylacyjny wyposażyć w specjalną kształtkę
(rewizję), która umożliwi jego inspekcję i czyszczenie. Przewody wentylacyjne w budownictwie
mieszkaniowym muszą też spełniać wymagania dotyczące szczelności: powinny być przewodami o
klasie A (normalna szczelność). Wskaźniki szczelności dla tej klasy określone są w normie PN-B76001:1996. Przewody wentylacyjny wykonać w oparciu o normę PN-83/B-03430/Az3:2000
Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej.
Obudowę kanału wentylacyjnego opisano powyżej przy kanale spalinowym. Lokalizację kanału
zobrazowano w części graficznej opracowania zgodnie z wydaną opinia kominiarską.
Całość instalacji wykonać zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia
12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie (Dz.U.z 2002, nr 75, poz. 690 z późn. zm.)
Przy wykonaniu instalacji w technologii spawanej, instalację należy zabezpieczyć przed
korozją poprzez dokładne oczyszczenie oraz pomalowanie farbą podkładową chlorokauczukową.
Po wyschnięciu farby podkładowej należy nałożyć warstwę farby nawierzchniowej olejnej. Roboty
te należy wykonać przy temperaturze powietrza nie niższej niż 10°C i wilgotności max 75%.
Po wykonaniu instalacji (przed powłoką antykorozyjną) należy poddać ją próbie szczelności.
Ciśnienie próby powinno wynosić 50 kPa przez min. 0,5 h dla instalacji w budynku w przypadku
prowadzenia instalacji przez pomieszczenia mieszkalne. Po podłączeniu urządzeń (gazomierza,
kotła gazowego i kuchni gazowej) instalację należy poddać próbie szczelności na ciśnienie 15 kPa
lub na maksymalne dopuszczalne ciśnienie dla zainstalowanych urządzeń jeżeli jest ono niższe.
Z próby szczelności należy sporządzić protokół oraz podpisać przez Inwestora i wykonawcę.
Gazomierz miechowych do pomiaru zużycia gazu w lokalu zainstalowany jest obok
istniejącego pionu w pomieszczeniu zainstalowania kotła. Przed gazomierzem zamontowany jest
zawór kulowy odcinający do gazu. Połączenie gazomierza z instalacją wykonano poprzez
dwuzłączki umożliwiające demontaż gazomierza bez demontażu pozostałej części instalacji i
poprzez tzw. "zawias" eliminujący przenoszenie naprężeń z instalacji na gazomierz.
4. Instalacja centralnego ogrzewania
Zasilanie w ciepło instalacji będzie odbywało poprzez kocioł gazowy przepływowy z
zamkniętą komorą spalania zlokalizowany w pomieszczeniu gospodarczym zgodnie z częścią
rysunkową.
Do ogrzewania lokalu projektuje się instalację centralnego ogrzewania o parametrach 80/60
o
C, dwururową, pompową z rozdziałem dolnym pracującą w układzie zamkniętym z rur
zgrzewanych systemowych Fusiotherm Stabi PP-R sdr 7,4 w sztangach np. firmy Aquatherm.
Rurociągi zasilające prowadzone będą z minimalnym spadkiem 3‰ , po wierzchu ścian.
3
Kompensacja wydłużeń liniowych realizowana będzie poprzez układy naturalnych zmian
kierunków wynikających z konstrukcji budynku. Wszystkie przejścia rurociągów przez przegrody
budowlane należy prowadzić w tulejach ochronnych wykonanych np. z cienkościennych rur z
tworzywa. Projektuje się zastosowanie grzejników płytowych, stalowych dolnozasilanych.
Grzejniki winny posiadać dopuszczenie do stosowania potwierdzone decyzją COBRI INSTAL.
Przy grzejnikach projektuje się zastosowanie zaworów termostatycznych zintegrowanych z
grzejnikiem, z głowicą termostatyczną z czujnikiem cieczowym z automatycznym zabezpieczeniem
przed mrozem i możliwością ograniczenia oraz blokady nastawy temperatury (o zakresie nastaw od
16*C do 28*C) i odpowiednimi nastawami wstępnymi. Na podejściach pod grzejniki przewidziano
zawory odcinające RLV z możliwością spustu wody.
Regulacja instalacji będzie realizowana wielostopniowo:
•
•
temperaturowa, zależna od temperatury zewnętrznej,
regulacja ilości czynnika grzejnego dopływającego do każdego grzejnika poprzez
ustawienie nastaw wstępnych na zaworach grzejnikowych.
Odpowietrzenie instalacji zaprojektowano zgodnie z PN-91/B-02420. Na bocznych ściankach
grzejników zamontowane będą korki z odpowietrznikami do odpowietrzania ręcznego.
W najwyższych punktach instalacji zamontowane będą odpowietrzniki automatyczne z zaworem
odcinającym. Odwodnienie instalacji przewidziano poprzez zawory spustowe oraz korki na
grzejnikach. Instalację centralnego ogrzewania należy wykonać zgodnie z Warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych, cz. II – „Roboty instalacyjne
sanitarne i przemysłowe”. Po zakończeniu montażu instalację należy dokładnie wypłukać, które
polega na trzykrotnym napełnieniu instalacji wodą oraz jej spuszczeniu. Spuszczenie wody
powinno być jak najszybsze. W celu usprawnienia takiego sposobu płukania należy:
- grzejniki płukać przez montażem,
- rury montować po sprawdzeniu czystości wnętrz,
- instalację napełniać wodą wcześniej o 24 godziny,
- wodę spuszczać z instalacji równocześnie przez króćce na zasilaniu i powrocie,
- instalację płukać przed montażem zaworów i ich regulacją.
Wszystkie instalacje wodne muszą być, zgodnie z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru
Robót Bud.-Montaż. poddane próbie ciśnieniowej przed zakryciem i zaizolowaniem, przy czym
ciśnienie próbne musi wynosić 1,5-krotność wartości ciśnienia roboczego.
Próbę ciśnieniową należy przeprowadzać jako próbę wstępną, główną i końcową.
Przy próbie wstępnej należy zastosować ciśnienie próbne, odpowiadające 1,5-krotnej wartości
najwyższego możliwego ciśnienia roboczego. Ciśnienie to musi być w okresie 30 minut
wytworzone dwukrotnie, w odstępie 10 minut. Po dalszych 30 minutach próby, ciśnienie nie może
obniżyć się o więcej niż 0,6 bara. Nie mogą wystąpić żadne nieszczelności. Bezpośrednio po próbie
wstępnej, należy przeprowadzić próbę główną. Czas próby głównej wynosi 2 godziny. W tym
czasie ciśnienie próbne, odczytane po próbie wstępnej, nie może obniżyć się o więcej niż 0,2 bara.
Po zakończeniu próby wstępnej i głównej, należy przeprowadzić próbę końcową (impulsową). W
próbie tej, w 4 cyklach co najmniej 5 minutowych, wytwarzane jest na przemian ciśnienie 10 i 1
bar. Pomiędzy poszczególnymi cyklami próby, sieć rur powinna być pozostawiona w stanie
bezciśnieniowym. W żadnym miejscu badanej instalacji nie może wystąpić nieszczelność.
Do pomiaru ciśnień próbnych należy używać manometru, który pozwala na bezbłędny odczyt
zmiany ciśnienia o 0,1 bara. Powinien on być umieszczony możliwie w najniższym punkcie
4
instalacji. Z próby ciśnienia sporządzić protokół, który należy podpisać przez Inwestora oraz
wykonawcę.
Lokalizacja kotła gazowego zgodnie z dokumentacją rysunkową (pomieszczenie gospodarcze), a
podłączenie odprowadzania spalin i czerpni powietrza zgodnie z załączoną opinią kominiarską.
Projektuje się kocioł gazowy np. firmy Junkers CERACLASS ZW 14-2 DV KE dwufunkcyjny z
zamkniętą komorą spalania o następujących parametrach:
Moc nominalna c.o.
Moc nominalna c.w.u.
Max. wydajność c.w.u. przy
przyroście temperatury 30 C
Waga
Wymiary (wys/szer/głęb)
kW
kW
l/min.
14,0
24,0
11,4
kg
31
700/400/298
Doprowadzenie zimnej wody do kotła wykonać z pomieszczenia wc. Włączenie w instalację
wykonać za zestawem wodomierzowym. Na odgałęzieniu zamontować zawór zwrotny, filtr do
wody oraz kulowy zawór odcinający. Zasilanie kotła w wodę wykonać z rur PP-R zgrzewanych np.
fusiotherm SDR 6 klasy PN 20 DN 20mm. Średnice rurociągów centralnego ogrzewania, zasilania
w zimną wodę oraz doprowadzenie c.w. wraz z wielkościami grzejników i ich mocami
zobrazowano w części graficznej opracowania.
5. Instalacja wody ciepłej
Ciepła woda będzie doprowadzona do umywalki znajdującej się na zapleczu lokalu
handlowo-usługowego. Wykonanie wewnętrznej instalacji wody ciepłej wykonano w oparciu
o PN 92/B-01706 „Instalacje wodociągowe-wymagania w projektowaniu”.
Ciepła woda będzie przygotowywana poprzez kocioł gazowy i ogrzewana przepływowo.
Instalację zaprojektowano z rur polipropylenowych klasy PN 20 SDR 6 DN 20 mm łączonych przy
pomocy zgrzewania. Materiał ten wyróżnia się m.in. specjalną stabilnością cieplną. Maksymalna
temperatura robocza dla tego typu rur została określona na 90 st. C, a temperatura pracy ciągłej
wynosi 80 st. C.
Przydatność w budownictwie rur i kształtek z polipropylenu pod względem higienicznym
została poświadczona oceną PZH nr W/460/91 oraz Atestem Higienicznym PZH
HK/W/0256/91/2000 (dla systemu fusiotherm). Woda przesyłana rurociągami fusiotherm pod
względem bakteriologicznym, hydrobiologicznym i fizykochemicznym odpowiada obowiązującym
wymaganiom, a okres eksploatacyjny nie wpływa na jakość zdrowotną wody do picia. Przy
łączeniu elementów systemu poprzez polifuzję termiczną (zgrzewanie) nie występuje konieczność
stosowania innych materiałów, których obojętność fizjologiczną należałoby określić.
Rury i kształtki spełniają wymagania klasy palności B2 (normalna zapalność). Podczas spalania nie
wydzielają się szkodliwe produkty jak chlorowodór czy dioksyny.
Zalety systemu:
-wszystkie materiały są odporne na korozję i inkrustację (zarastanie kamieniem);
-materiał charakteryzuje się wysoka odpornością chemiczną;
-eliminuje hałasy przepływu i drgania;
-jest obojętny fizjologicznie i mikrobiologicznie;
-ścianki nie przepuszczają światła, nie ma rozwoju alg;
-mała przewodność cieplna ogranicza schładzanie i nagrzewanie wody w instalacji;
-połączenia systemu bezpośrednio po zgrzewaniu mogą być obciążone lub eksploatowane.
5
Podczas montażu instalacji rurociągi należy odpowiednio mocować do konstrukcji
budowlanych. Trasę przebiegu rurociągu zobrazowano w części graficznej opracowania.
Mocowania wykonać przy pomocy obejm metalowych
z wkładka gumową. Obejmy tworzyć będą tzw. punkty stałe a instalacja zostaje podzielona na
odcinki. Punkty stałe przejmują siły wynikające z wydłużeń przewodów łącznie z ewentualnymi
obciążeniami dodatkowymi.
Polipropylen charakteryzuje się dużą izolacyjnością cieplną (wsp. przewodności cieplnej
wynosi 0,24 W/mK), pomimo tego zaleca się zaizolowanie rurociągów otuliną z pianki
poliuretanowej o grubości warstwy izolacji 9 mm
(w oparciu o PN-85/B-02421). Po zakończeniu prac montażowych, a przed pracami termoizolacyjnymi wykonać próbę szczelności. Ciśnienie próby powinno wynosić 1,5 krotną wartość ciśnienia
roboczego. Próbę należy przeprowadzić jako wstępną, główna i końcową na ciśnienie 1,0 MPa. Dla
próby wstępnej czynność podnoszenia ciśnienia wykonać 2 razy w okresie 30 min odpowiednio co
10 min. Po czasie 30 min ciśnienie nie może się obniżyć o więcej niż 0.6 bara i nie może wystąpić
żaden przeciek. Próbę główną przeprowadza się po próbie wstępnej i trwa ona 2 godziny, a spadek
ciśnienia nie może być większy niż 0.2 bara.
Po zakończeniu próby wstępnej i głównej, należy przeprowadzić próbę końcową polegającą na
wytwarzaniu naprzemiennie co 5 min ciśnienia 1.0 i 10 bar. W żadnym miejscu instalacji nie może
wystąpić nieszczelność. Po próbie szczelności wykonać izolacje rurociągów. Przy przejściach przez
przegrody budowlane zastosować tuleje ochronne o średnicy dwukrotnie większej od średnicy
prowadzonego przewodu. Instalacje poprowadzić zgodnie z częścią graficzną opracowania.
6. B.H.P. i P.Poż
Warunki BHP przy budowie instalacji wewnętrznych gazu wynikają z ogólnie
obowiązujących przepisów. W szczególności dotyczą one:
- prac przygotowawczych,
- prac demontażowych,
- robót montażowych,
- prac transportowych oraz składowania materiałów.
7. Uwagi końcowe
Wszystkie prace montażowe, próby i odbiory wykonywać zgodnie z "Warunkami
technicznymi wykonywania i odbioru robót budowlano-montażowych cz.2 Instalacje sanitarne
i przemysłowe" i właściwymi przepisami branżowymi oraz przepisami B.H.P .
Wszystkie odstępstwa i zmiany na etapie wykonawstwa mogą być dokonane w uzgodnieniu
z projektantem, dostawcą gazu oraz Inwestorem.
6
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
I OCHRONY ZDROWIA
NAZWA I ADRES
OBIEKTU
BUDOWLANEGO: REMONT ORAZ ROZBUDOWA WEWNĘTRZNEJ
INSTALACJI GAZU DLA LOKALU HANDLOWOUSŁUGOWEGO USYTUOWANEGO
PRZY UL. KONARSKIEGO 2
W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM
IMIĘ I
NAZWISKO,
ADRES
INWESTORA:
TOWARZYSTWO BUDOWNICTWA SPOŁECZNEGO
Sp. z o.o.
AL. 3-GO MAJA 31
97-300 PIOTRKÓW TRYBUNALSKI
IMIĘ I
NAZWISKO,
ADRES
PROJEKTANTA:
JAKUB SZAJEWSKI
UL. POPRZECZNA 15/22
97-300 PIOTRKÓW TRYBUNALSKI
7
1. Zakres robót przy wykonywaniu robót budowlanych
A.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
instalacji gazowej:
powiadomienie zainteresowanych stron o prowadzonych robotach;
przywóz materiałów i sprzętu na teren objęty robotami;
prace demontażowe istniejącej instalacji gazu;
montaż rurociągów gazowych w lokalu;
przygotowanie i przeprowadzenie próby szczelności instalacji;
podłączenie odbiornika gazu;
przeprowadzenie próby szczelności instalacji;
nagazowanie i odpowietrzenie instalacji gazowej;
prace wykończeniowe (zabezpieczenia antykorozyjne) i porządkowe;
B.
−
−
−
−
−
−
−
instalacji wodociągowej oraz centralnego ogrzewania:
powiadomienie zainteresowanych stron o prowadzonych robotach;
przywóz materiałów i sprzętu na teren objęty robotami;
montaż rurociągów PP (woda i c.o.) w lokalu;
montaż grzejników;
przygotowanie i przeprowadzenie prób szczelności instalacji;
montaż kotła gazowego wraz z systemem kominowym i wentylacją;
prace wykończeniowe (zabezpieczenia antykorozyjne, izolacje rurociągów) i porządkowe;
2. Przewidywane zagrożenia przy realizacji robót.
Ewentualne zagrożenia dla bezpieczeństwa i ochrony zdrowia wynikają z prowadzenia prac
przy urządzeniach i instalacjach gazowych. Realizacja planowanych robót w obrębie występowania
zagrożenia odbywać się winna z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wykonywanie prac
mogących stwarzać zagrożenie odbywać się winna z zachowaniem szczególnej ostrożności.
Wykonywane roboty montażowe mogące stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi
uważa się za typowe dla tego typu prac. W związku z powyższym przy zachowaniu szczególnej
ostrożności oraz zasad BHP ryzyko wystąpienia zagrożenia ocenia się, jako niewielkie.
3. Instruktaż pracowników przed przystąpieniem do realizacji robót.
Celem zminimalizowania zagrożeń przed przystąpieniem do wykonywania prac kierownik
budowy winien przeszkolić pracowników w zakresie wykonywanych prac oraz przedstawić
zagrożenia związane z wykonywaniem robót objętych zakresem projektu.
4. Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom.
Kierownik budowy winien zapewnić wymagane przepisami narzędzia, wskazać
pracownikom drogi komunikacyjne umożliwiające szybką ewakuację na wypadek awarii i innych
zagrożeń oraz przekazać procedury BHP. Pracownicy winni zostać poinformowani o numerach
telefonów alarmowych, lokalizacji środków ochrony p.poż, itp.
Obowiązkiem kierownika budowy jest dopilnowanie, aby pracownicy zatrudnieni przy realizacji
obiektu byli wyposażeni w środki ochrony osobistej. Wysokości występujące przy realizacji robót
są powszechne należy, więc przedstawić standardowe środki ochrony zdrowia i życia ludzi.
8
5. Prowadzenie w/w prac wymaga stosowania się do następujących zaleceń:
− prace rozruchowe, próby techniczne urządzeń i instalacji gazowych powinny być
prowadzone zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, odrębnych przepisów, instrukcji
eksploatacji oraz uzgodnione z ich użytkownikiem;
− urządzenia, instalacje gazowe lub ich części, przy których będą prowadzone prace
modernizacyjne powinny być wyłączone, pozbawione czynników stwarzających zagrożenia i
skutecznie zabezpieczone przed ich przypadkowym uruchomieniem oraz oznakowane;
− wykonujący prace przy urządzeniach i instalacjach gazowych, zainstalowanych w
pomieszczeniach i strefach obiektów, są zobowiązani do przestrzegania wymagań
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosowania zabezpieczeń przewidzianych dla tego rodzaju
gazu oraz urządzeń i instalacji gazowych;
− sposób eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych określa instrukcji eksploatacji tych
urządzeń i instalacji;
− urządzenia i instalacje gazowe powinny pod względem bezpieczeństwa odpowiadać
warunkom określonym w Polskich Normach oraz odrębnych przepisach;
− podczas prac przy urządzeniach i instalacjach gazowych należy przestrzegać wymagań
dotyczących ochrony przed pożarem lub wybuchem;
− w pomieszczeniach, w których znajdują się instalacje gazowe, powinna być zainstalowana
skutecznie działająca wentylacja wywiewno – nawiewna.
6. Wymagania odnośnie pracowników:
− pracownicy prowadzący roboty instalacyjne powinni posiadać uprawnienia eksploatacyjne oznaczone literą ”E” (monterzy);
− kierownik budowy uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności do kierowania
robotami budowlanymi oraz uprawnienia dozorowe i eksploatacyjne.
7. Uwagi końcowe:
Budowę powinien nadzorować Inspektor Nadzoru. Plac budowy powinien być niedostępny
dla osób nieupoważnionych. Tablica informacyjna budowy powinna znajdować się w czytelnym
miejscu. Wszelkie prace należy wykonywać zgodnie ze sztuką budowlaną oraz przepisami BHP.
Wszystkie materiały i narzędzia powinny posiadać odpowiednie atesty oraz certyfikaty i oznaczone
być znakiem bezpieczeństwa "B" lub „CE”.
W oparciu o przepisy prawo budowlanego i Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia
23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. z 2003, Nr 120, poz. 1126) stwierdza się, że prace objęte
projektem nie wymagają sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
Wewnętrzna instalacja gazowa wraz z instalacja wody i centralnym ogrzewaniem nie występuje w
wykazie (§6 p.1 – 10 ww. rozporządzenia) prac wymagających sporządzenia planu bezpieczeństwa
i ochrony zdrowia. Ponadto prace objęte projektem wykonywane będą w czasie krótszym niż 30 dni
roboczych przez mniej niż 20 pracowników oraz pracochłonność nie będzie przekraczać 500
osobodni. Cykl pracy to 5 dni roboczych, przy zatrudnieniu 3 osób. Zatem w myśl obowiązujących
przepisów nie jest wymagane sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
9