Pedagogika
Transkrypt
Pedagogika
Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – opiekun społeczny – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Andragogika z elementami gerontologii 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3/4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: język 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) polski S/45 S/15 S/30 NS/30 NS/10 NS/20 dr Beata A. Orłowska B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot pedagogika ogólna. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy i terminologii z zakresu subdyscyplin pedagogiki, pozwalającej zrozumieć procesy rozwoju człowieka, prawidłowości i zakłóceń więzi społecznych między pokoleniami. Umiejętności CU1: Kształtowanie specjalistycznych umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykorzystania wiedzy do obserwowania, analizowania i diagnozowania problemów ludzi dorosłych. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności nad problemami innych, szczególnie dotkniętych np. bezrobociem, chorobą itp. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKU1 EKU2 EKK1 Wiedza Student zna elementarną terminologię używaną w andragogice i gerontologii. Student ma uporządkowaną wiedzę na temat wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw przebiegających u ludzi dorosłych. Umiejętności Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej. Student potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań. Kompetencje społeczne Student docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych z ludźmi dorosłymi. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Wprowadzenie w zagadnienia andragogiki. Wyk. 2. Człowiek dorosły jako przedmiot procesów edukacyjnych. Wyk. 3. Cechy współczesnej edukacji dorosłych. Wyk. 4. Główne strategie kształcenia dorosłych. K_W01 K_W03 K_U01 K_U02 K_K02 S 2 2 2 2 Ns 2 1 1 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wyk. 5. Właściwości procesu nauczania – uczenia się dorosłych. Wyk. 6. Potrzeba wychowania i samowychowania dorosłych. Wyk. 7. Nauczyciele andragodzy – pojęcie, funkcje i zadania. Wyk. 8. Zaliczenie przedmiotu Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w zagadnienia andragogiki i gerontologii. Ćw. 2. Ogólna charakterystyka człowieka dorosłego, możliwości i potrzeby edukacji dorosłych, dojrzałość i dorosłość, fazy życia i cele społeczno-zawodowe dorosłych. Linia rozwoju zawodowego w dorosłości. Ćw. 3. Potrzeby kulturalno-oświatowe dorosłych. Ćw. 4. Wybrane teorie aktywności edukacyjnej dorosłych. Ćw. 5. Aktywność i aktywizacja kulturalno-oświatowa. Ćw. 6. Właściwości procesu samokształcenia dorosłych. Ćw. 7. Współczesne dylematy wychowania dorosłych. Ćw. 8. Tendencje rozwojowe edukacji dorosłych na świecie. Ćw. 9. Inni realizatorzy zadań edukacji dorosłych. Ćw. 10. Edukacja na odległość jako współczesne propozycje rozwiązań edukacji dorosłych. Ćw. 11. Uniwersytet Trzeciego Wieku jako jedna z form pracy z dorosłymi. Ćw. 12. Kształcenie permanentne a kształcenie ustawiczne. Ćw. 13. Bezrobocie a wykształcenie dorosłych. Ćw. 14. Edukatorzy – sektory zajmujące się edukacją dorosłych. Ćw. 15. Zaliczenie przedmiotu. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 2 1 15 S 2 2 1 1 2 1 10 Ns 1 1 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 30 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 1 1 1 20 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, burza mózgów, dyskusja, M5 – metoda projektów: projekt grupowy, projekt indywidualny. Środki dydaktyczne: brak. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (ustny wiedzy), F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu indywidualnego i grupowego), F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P1 – egzamin (pisemny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Gerlach Ryszard, Nauczyciel w pozaszkolnych formach oświaty zawodowej w Polsce, Bydgoszcz 1997, 2. Janowski Dzierżymir, Przyszczypkowski Kazimierz, Skrzypczak Józef, Podstawy edukacji dorosłych, Poznań 1999, 3. Malewski Mieczysław, Teorie andragogiczne, Wrocław 1996, 4. Marczak Mieczysław (red.), Problemy i dylematy andragogiki, Lublin – Radom 1994, 5. Wujek Tadeusz (red.), Wprowadzenie do andragogiki, Warszawa 1996, 6. Wujek Tadeusz (red.), Wprowadzenie do pedagogiki dorosłych, Warszawa 1992, Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Aleksander Tadeusz, Teraźniejszość i przyszłość edukacji dorosłych, Toruń 1997, 2. Czerniawska Olga, Szkice z andragogiki i gerontologii, Łódź 2007, 3. Pachociński Ryszard, Andragogika w wymiarze międzynarodowym, Warszawa 1998, 4. Pietrasiński Zbigniew, Rozwój człowieka dorosłego, Warszawa 1990, 5. Półturzycki Józef, Dydaktyka dorosłych, Warszawa 1991, 6. Półturzycki Józef, Edukacja dorosłych za granicą, Toruń 1998. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Beata A. Orłowska Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) 30 maja 2012 [email protected] 507-198-627 Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakadamicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Bezpieczeństwo i higiena pracy 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 0 5. Język wykładowy: język 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk) polski S/4 S/4 NS/4 NS/4 Jolanta Muniak specjalista ds. bhp, aspirant ppoż, ratownik medyczny. B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z problematyką bezpieczeństwa i higieny pracy. Umiejętności CU1: Przedstawienie zasad i sposobów reagowania w sytuacjach trudnych, wymagających prawidłowego reagowania. Kompetencje społeczne CK1: Umiejętność komunikowania i rozwiązywania sytuacji trudnych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKU1 EKK1 Wiedza Student posiada podstawy wiedzy o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych. Umiejętności Dokonuje analizy własnych działań, potrafi wskazać obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu Kompetencje społeczne Adaptuje się do nowych, zmiennych okoliczności, które mogą występować podczas wykonywania pracy zawodowej odpowiedzialnie przygotowując się do swojej pracy K_W17 K_U14 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady S Ns Wyk.1 Istota bezpieczeństwa i higieny pracy; obowiązki i odpowiedzialność studentów w zakresie bhp. Przepisy resortowe dotyczące bhp w szkołach wyższych; ochrona przeciwpożarowa; zasady udzielania pierwszej pomocy; tryb dochodzenia roszczeń powypadkowych. 2 2 Wyk.2 Bezpieczeństwo i higiena pracy w instytucjach edukacyjnych. 2 2 Razem liczba godzin wykładów 4 4 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 4 4 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, M4 – wykład z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. G - Metody oceniania F – formująca P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. F2 – obserwacja. P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie (bez oceny). H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1.Kodeks pracy. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1998r. z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny podlegać budynki i ich usytuowania, z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Mgr Jolanta Muniak 29.05.2012. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika I stopień ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Biomedyczne podstawy rozwoju 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Danuta Godlewska polski S/30 S/15 S/15 NS/20 NS/10 NS/10 B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z czynnikami wpływającymi na rozwój biologiczny człowieka i ich związkiem z procesem wychowania. Umiejętności CU1: Wykształcenie umiejętności pozwalających na wykorzystanie wiedzy obejmującej rozwój biologiczny człowieka w praktyce pedagogicznej, w organizowaniu środowiska wychowawczego sprzyjającego prawidłowemu rozwojowi, planowaniu działań poprawiających warunki fizyczne i społeczne w procesie rozwoju. Kompetencje społeczne CK1: Wykształcenie aktywnej postawy wobec wartości zdrowia, przekonanie o potrzebie ciągłego doskonalenia własnych umiejętności wpływających na rozwój i zdrowie dzieci i młodzieży. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student ma uporządkowaną wiedzę o biologicznych i medycznych aspektach powiązanych z procesem wychowania i kształcenia. Student posiada podstawową wiedzę o rozwoju biologicznym człowieka w cyklu życia i jego związkach z aspektami rozwoju psychicznego i społecznego. Student wykazuje elementarną wiedzę o zasadach bezpieczeństwa i higieny w środowisku edukacyjnym sprzyjających prawidłowemu rozwojowi dzieci i młodzieży. Umiejętności Student potrafi wykorzystywać wiedzę o biologicznych i medycznych aspektach rozwoju w analizowaniu i interpretowaniu problemów edukacyjnych i wychowawczych. Student potrafi samodzielnie pogłębiać swoją wiedzę w zakresie biologicznych i medycznych czynników determinujących i modyfikujących rozwój. Student potrafi wykorzystywać wiedzę o biologicznych i medycznych aspektach rozwoju zgodnie z zasadami i normami etycznymi a także regulacjami prawnymi. Kompetencje społeczne Student ma świadomość poziomu własnej wiedzy o rozwoju biologicznym w cyklu życia a także ma potrzebę poszerzania własnych kompetencji i umiejętności w tym zakresie. Student ma przekonanie o wartości i potrzebie podejmowania działań zawodowych w środowisku fizycznym i społecznym poprawiających warunki dla prawidłowego rozwoju biologicznego i umacniania zdrowia. K_W03 K_W05 K_W19 K_U02 K_U04 K_U12 K_K01 K_K03 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Czynniki rozwoju biologicznego człowieka; determinanty genetyczne, stymulatory paragenetyczne i niegenetyczne, modyfikatory naturalne rozwoju. 2. Rozwój fizyczny człowieka; czynniki rozwoju, aspekty rozwoju, najczęstsze zaburzenia w rozwoju fizycznym wśród dzieci i młodzieży. 3. Rozwój psychomotoryczny; czynniki wpływające na rozwój, przebieg rozwoju w ontogenezie. 4. Rozwój psychoseksualny; uwarunkowania biologiczne okresu prenatalnego i postnatalnego, czynniki psychiczne, społeczne i kulturowe w rozwoju. 5. Kierunki działań profilaktycznych w opiece zdrowotnej okresu rozwojowego . 6. Rola żywienia w rozwoju dzieci i młodzieży; zasady żywienia, mechanizmy fizjologiczne regulujące odżywianie organizmu, żywienie a zdrowie, czynniki wpływające na zachowania żywieniowe dzieci i młodzieży. 7. Rola aktywności fizycznej w rozwoju dzieci i młodzieży; zalecany poziom AF, czynniki wpływające na zmiany w poziomie AF, przyczyny i skutki niskiego poziomu AF. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia 1. Etapy rozwoju osobniczego. Sfery rozwoju osobniczego. Dymorfizm płciowy. 2. Metody oceny rozwoju fizycznego i stanu zdrowia dzieci i młodzieży; charakterystyka wskaźników negatywnych, pośrednich i pozytywnych. 3. Tendencje przemian w rozwoju; analiza czynników, akceleracja rozwoju, trend sekularny, wiek rozwojowy(biologiczny) a wiek kalendarzowy-implikacje dla pedagogów. 4. Rozwój układu ruchu-układ kostny i mięśniowy; czynniki rozwoju, proces kształtowania się krzywizn kręgosłupa, okresy krytyczne w kształtowaniu się postawy ciała, rola pedagoga w profilaktyce wad postawy ciała. 5. Rozwój układu nerwowego w ontogenezie; budowa i funkcja układu nerwowego, organizacja i plastyczność mózgowia, biologiczne podstawy procesu uczenia się , fizjologiczne podłoże emocji i fizjologiczne mechanizmy reakcji na stres. 6. Rozwój, budowa i funkcja narządów zmysłu (wzroku, słuchu, czucia). 7. Związki pomiędzy rozwojem i zdrowiem dzieci i młodzieży a ich edukacją; główne problemy zdrowotne w okresie rozwojowym, wczesna profilaktyka najczęstszych zaburzeń, wad i nieprawidłowości rozwojowych. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 2 Ns 1 2 1 2 2 1 1 2 2 2 2 3 2 15 S 2 2 10 Ns 1 1 2 1 2 1 2 2 2 3 2 2 15 10 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład konwersacyjny, dyskusja, M5 – analiza tekstu, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusjach), F1 – sprawdzian ustny (wiedzy). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P1- egzamin pisemny. Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Woynarowska B., Kowalewska A., Izdebski Z., Komosińska K., Biomedyczne podstawy kształcenia i wychowania. Warszawa 2010. 2. Biomedyczne podstawy rozwoju z elementami higieny szkolnej. Red. B. Doleżych, P. Łasica, Toruń 2004. 3. Jopkiewicz A., Suliga E., Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania. Radom 2005. 4. Malinowski A., Auksologia. Rozwój osobniczy człowieka w ujęciu biomedycznym. Zielona Góra 2004 Literatura zalecana / fakultatywna: Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1. 2. 3. Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania. Red. A. Jaczewski, Warszawa Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania. Red. N. Wolański, Warszawa Zdrowie i szkoła. Red. B. Woynarowska , Warszawa 2000. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Danuta Godlewska 5.02.2012 [email protected] tel.502 581 843 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZED MIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Diagnoza i terapia pedagogiczna 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: V 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: S/45 NS/30 Wykład (Wyk.) S/30 NS/20 Ćwiczenia (Ćw.) S/15 NS/10 dr Anna Lis-Zaldivar, mgr Marta Wawrzyniak B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotów: wprowadzenie do psychologii, pedagogika ogólna, elementy pedagogiki specjalnej. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z zakresem teoretycznej wiedzy na temat diagnozy i terapii pedagogicznej oraz z podstawowymi technikami diagnostycznymi. CW2: Wyposażenie studentów w kompetencje niezbędne do rozpoznawania sytuacji edukacyjnej uczniów z wybranymi zaburzeniami rozwojowymi, będącymi przyczynami niepowodzeń szkolnych. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi działaniami związanymi z zastosowaniem wybranych dziedzin arteterapii w terapii pedagogicznej. CU2: Zapoznanie studentów z projektowaniem i organizowaniem zindywidualizowanych działań terapeutycznych i wyrównawczo-dydaktycznych, prowadzących do wyrównywania szans edukacyjnych. Kompetencje społeczne CK1: Uwrażliwienie studentów na przestrzeganie zasad etyki zawodowej. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student definiuje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu diagnozy i terapii pedagogicznej, ich cele, etapy, zasady działania, a także dobiera oraz charakteryzuje podstawowe techniki działań diagnostycznych. Student rozpoznaje specjalne i specyficzne potrzeby edukacyjne dzieci, planuje i przeprowadza diagnozę pedagogiczną zgodnie z procedurami i dobrymi praktykami pedagogicznym. Student charakteryzuje wybrane dziedziny arteterapii, objaśnia ich zastosowanie w terapii pedagogicznej oraz dobiera właściwe środki dydaktyczne do ich realizacji. Umiejętności Student podejmuje współpracę w zespole, pełniąc rolę organizatora i wykonawcy projektu terapeutycznego, dotyczącego wybranej dziedziny arteterapii oraz projektuje scenariusz działań terapeutycznych. Student wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu diagnozy i terapii pedagogicznej w celu interpretowania sytuacji dydaktyczno-wychowawczej ucznia ze specjalnymi i specyficznymi potrzebami edukacyjnymi. Student posługuje się ogólnymi zasadami oraz normami etycznymi obowiązującymi w terapii pedagogicznej, jak również przewiduje skutki konkretnych czynności wykonywanych podczas realizacji projektu terapeutycznego. Kompetencje społeczne K_W01 K_W13 K_W15 K_W16 K_W16 K_U13 K_U09 K_U02 K_U10 K_U12 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 EKK3 Student dokonuje weryfikacji własnych umiejętności i rozumie konieczność ciągłego doskonalenia warsztatu nauczyciela. Student odznacza się przekonaniem o sensie i wartości podejmowania działań terapeutycznych wśród wychowanków. Student odznacza się przekonaniem o wadze zachowania się w sposób profesjonalny w oparciu o zasady etyki zawodowej podczas działań terapeutycznych. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk.1 Przedstawienie ogólnych założeń diagnozy, terapii pedagogicznej, zajęć wyrównawczodydaktycznych w świetle aktualnych wymagań i tendencji pedagogicznych. Wyk.2 Omówienie metod i technik badawczych wykorzystywanych w diagnozie pedagogicznej. Wyk.3 Omówienie psycho-pedagogicznych uwarunkowań nabywania umiejętności czytania, pisania, liczenia oraz myślenia operacyjnego na operacjach konkretnych. Wyk.4 Omówienie dysleksji, dysgrafii, dysortografii, jako specyficznych trudności w czytaniu, pisaniu oraz sposobów ich diagnozowania. Wyk.5 Przedstawienie trudności edukacyjnych w zakresie matematyki. Rozpoznawanie symptomów dyskalkulii oraz określanie poziomu myślenia operacyjnego. Wyk.6 Omówienie założeń organizowania i przebiegu terapii pedagogicznej i zajęć wyrównawczodydaktycznych, zindywidualizowanych działań pedagogicznych. Wyk.7 Zapoznanie z różnymi sposobami diagnozowania wybranych kompetencji poznawczych i społecznych dziecka. Wyk.8 Kolokwium. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 Wprowadzenie w obszar tematyczny. Omówienie zasad pracy na zajęciach i formy zaliczenia przedmiotu. Teoretyczne podstawy terapii pedagogicznej. Rozróżnienie pojęć: „specjalne potrzeby edukacyjne”, „specyficzne potrzeby edukacyjne”, „trudności w uczeniu się”. Pojęcie terapii pedagogicznej, jej cele, formy i zasady. Czynniki warunkujące jakość i skuteczność działań terapeutycznych. Ćw.2 Diagnoza pedagogiczna. Pojęcie i znaczenie diagnozy pedagogicznej w procesie terapeutycznym. Przedmiot i cechy dobrej diagnozy pedagogicznej. Diagnoza interdyscyplinarna i jej aspekty. Typy diagnozy w ujęciu S. Ziemskiego. Podstawowe techniki diagnostyczne w pedagogice (obserwacja, wywiad, rozmowa) i zakłócenia w ich prowadzeniu. Ćw.3 Charakterystyka wybranych zaburzeń rozwojowych, będących przyczynami niepowodzeń szkolnych. Trudności w uczeniu się uwarunkowane zaburzeniami spostrzeżeń wzrokowych oraz słuchowych. Budowa, funkcjonowanie, znaczenie analizatora wzroku i słuchu. Znaczenie i konsekwencje zaburzeń omawianych analizatorów w procesie edukacyjnym. Przykładowe ćwiczenia korekcyjnokompensacyjne usprawniające percepcję wzrokową i słuchową. Ćw.4 Dojrzałość do uczenia się matematyki Pojęcie dojrzałości szkolnej i dojrzałości do uczenia się matematyki. Omówienie rozwoju poznawczego w ujęciu J. Piageta. Zakres dojrzałości do uczenia się matematyki w warunkach szkolnych (wskaźniki dojrzałości matematycznej). Diagnozowanie dojrzałości matematycznej na podstawie wybranych prób badawczych wraz z interpretacją. Ćw.5 Kolokwium z zagadnień teoretycznych. Ćw.6 Prezentacja i realizacja studenckiego projektu terapeutycznego z wykorzystaniem biblioterapii. Przedłożenie scenariusza projektu terapeutycznego. Przygotowanie pracowni arteterapeutycznej: przygotowanie (dekorowanie) sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu terapeutycznego. Prezentacja podstawowych zagadnień teoretycznych z zakresu biblioterapii. Praktyczne zrealizowanie projektu terapeutycznego podczas ćwiczeń. Ćw.7 Prezentacja i realizacja studenckiego projektu terapeutycznego z wykorzystaniem muzykoterapii. Przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego. Przygotowanie pracowni arteterapeutycznej: przygotowanie (dekorowanie) sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu terapeutycznego. Prezentacja podstawowych zagadnień teoretycznych z zakresu muzykoterapii. Praktyczne zrealizowanie projektu terapeutycznego podczas ćwiczeń. Ćw.8 Prezentacja i realizacja studenckiego projektu terapeutycznego z wykorzystaniem arteterapii. K_K01 K_K03 K_K04 K_K05 S 4 Ns 2 2 4 2 4 6 4 6 2 5 3 2 2 1 30 S 2 1 20 Ns 1 2 1 2 1 2 1 1 2 1 1 2 2 2 2 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Przedłożenie scenariusza projektu terapeutycznego. Przygotowanie pracowni arteterapeutycznej: przygotowanie (dekorowanie) sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu terapeutycznego. Prezentacja podstawowych zagadnień teoretycznych z zakresu arteterapii. Praktyczne zrealizowanie projektu terapeutycznego podczas ćwiczeń. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 45 10 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład konserwatoryjny, wykład problemowy, burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, klasyczna metoda problemowa, drama, M5 - analiza tekstu źródłowego, analiza artykułów z czasopism fachowych, projekt terapeutyczny, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: projektor, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne, artykuły z czasopism fachowych, teksty źródłowe, muzyka terapeutyczna, artykuły papiernicze i plastyczne (brystole, markery, farby, bibuła, kredki, kleje, nożyczki, masa solna, itp.), artykuły tekstylne (koce, poduszki) i inne nietypowe pomoce dydaktyczne. F– formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdziany (ustny i pisemny), F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P1 – kolokwium (pisemne), P5 – wystąpienie/rozmowa (dyskusja o przygotowanym projekcie pedagogicznym oraz pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna podstawowe problemy i rozwiązania, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2006. 2. Czajkowska, K. Herda, Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, WSiP, Warszawa 2005. 3. E. Skorek,Terapia pedagogiczna, Zaburzenia rozwoju psychoruchowego dzieci tom I, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2007. 4. E. Gruszczyk – Kolczyńska, „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki”, WSiP, Warszawa 1997. 5. E. J. Konieczna, Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Gładyszewska - Cylulko, Teoretyczne i praktyczne podstawy terapii przez sztukę, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. 2. E.Gruszczyk-Kolczyńska (red.), Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, Edukacja Polska, Warszawa 2009. 3. M. Kowaluk, Efektywność terapii pedagogicznej dzieci z trudnościami w uczeniu się, Wydawnictwo UMCS, 2009. 4. M. Bogdanowicz, Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa 1985. 5. M.Bogdanowicz, Integracja percepcyjno- motoryczna. Teoria-diagnoza-terapia, CMPP-P, Warszawa 2000. 6. M. Molicka, Bajki terapeutyczne, T. I iII, Media Rodzina, Poznań 2002. 7. E. J. Konieczna (red.), Biblioterapia w praktyce. Poradnik dla nauczycieli, wychowawców i terapeutów, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2010. 8. M. Piszczek, Diagnoza i wspomaganie rozwoju dziecka. Wybrane zagadnienia. CMPP-P, Warszawa 2007. 9. E. Skorek, Terapia pedagogiczna, tom II , Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2007. 10. D. Wosik-Kawala, T. Zubrzycka-Maciąg (red.), Kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne nauczyciela, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. 11. L. Kataryńczuk-Mania (red.), Metody i formy terapii sztuką, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr Anna Lis-Zaldivar, mgr Marta Wawrzyniak Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 02.02.2012r. [email protected], [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Instytut Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Dydaktyczne strony www 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Laboratorium (Lab.) S/45 S/30 S/15 NS/30 NS/20 NS/10 Dr Wojciech A. Sysło (koordynator) B - Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty: technologie informacyjne, opracowywanie materiałów multimedialnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki, i powiązań z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując technologie informacyjne i komunikacyjne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując najnowsze technologie w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKW4 EKU1 EKU2 EKU3 EKU4 Wiedza ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania się w aspekcie ich technicznej realizacji, w szczególności odnosząc się do zagadnień kształcenia na odległość ma elementarną wiedzę o projektowaniu i realizacji narzędzi informatycznych wspomagających nauczanie na odległość ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowanie technologii informacyjnych w edukacji Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie informacyjne i komunikacyjne ma rozwinięte umiejętności pozwalające wykorzystać różne kanały i techniki komunikacji w swojej pracy dydaktycznej wykorzystując istniejące i tworząc nowe materiały dydaktyczne potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji własnych materiałów dydaktycznych, w szczególności stron www potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z K_W02 K_W08 K_W12 K_W16 K_U04 K_U07 K_U09 K_U13 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. realizacji projektów edukacyjnych, wykorzystujących TIK, w tym w budowie strony www EKK1 EKK2 EKK3 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii, wspomagających jego działalność pedagogiczną jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych niebędących specjalistami w tej dyscyplinie rozumie rolę stosowania technologii w edukacji, będąc odpowiednio przygotowanym do jej wypełniania K_K01 K_K07 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykład 1. Materiały w sieci WWW. Internet największy komputer. Znajduję, jak wiem czego szukam. 2. Pojęcie hipertekstu, formaty hipertekstowe na WWW. 3. Strona w formacie HTML: znaczniki formatowania logicznego i wizualnego. 4. Umieszczanie hiperłączy i multimediów; materiałów dydaktycznych. 5. Serwisy społecznościowe, przegląd pod kątem zastosowania w edukacji. 6. Przykładowe realizacje stron WWW z różnych dziedzin, sposoby wykorzystania w pracy własnej nauczyciela. Razem liczba godzin wykładów Laboratoria 1. Narzędzia programistyczne do tworzenia własnych stron WWW. 2. Obsługa programu do tworzenia stron WWW. 3. Strona w formacie HTML – kolejne kroki jej tworzenia. 4. Projekt własnej/klasowej/przedmiotowej strony WWW. 5. Przygotowanie materiałów do umieszczenia na własnej stronie. 6. Kolejne etapy tworzenia zaprojektowanej strony WWW. Razem liczba godzin laboratorium S 5 5 5 5 5 5 NS 3 3 3 3 4 4 30 S 2 2 2 2 2 5 15 20 NS 1 2 1 2 1 3 10 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: urządzenia techniki komputerowej. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, sprawdzian umiejętności przy obsłudze stron www, sprawdzian umiejętności projektowania kolejnych etapów strony www, F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P2 – kolokwium pisemne. P5 – wystąpienie/rozmowa (prezentacja i omówienie stworzonej przez studenta strony WWW). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. R. Sokół, Tworzenie stron WWW, Helion, Gliwice 2003. 2. D. Cederholm, Kuloodporne strony internetowe. Jak poprawić elastyczność z wykorzystaniem XHTML-a i CSS, Helion, Gliwice 2006. 3. D. Szultz, C. Cook, HTML, XHTML i CSS. Nowoczesne tworzenie stron WWW, Helion, Gliwice 2008. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. D. A. Crowder, A. Bailey, Tworzenie stron WWW. Biblia, Helion, Gliwice 2005. 2. B. Danowski, ABC tworzenia stron WWW, Helion, Gliwice 2003. 3. E. Castro, Po prostu HTML, XHTML i CSS, Helion, Gliwice 2007. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Dr Wojciech A. Sysło 15.06.2012 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Dydaktyka ogólna 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: język 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Beata A. Orłowska polski S/ 45 S/ 30 S/ 15 NS/ 30 NS/ 20 NS/ 10 B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zaznajomienie z pojęciami związanymi z teorią kształcenia. Zdefiniowanie tych pojęć. Umiejętności CU1: Nabycie umiejętności wykorzystania teoretycznej wiedzy z dydaktyki w pracy dydaktycznej na lekcji. Kompetencje społeczne CK1: Nabycie kompetencji do pracy w zespole klasowym. D - Efekty kształcenia EKW1 Wiedza Student zna elementarną terminologię używaną w dydaktyce i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. K_W01 EKW2 Student zna podstawowe teorie dotyczące uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów. K_W09 EKU1 EKU2 EKK1 Umiejętności Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień metodycznych; z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin. Potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności dydaktycznej. Kompetencje społeczne Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykład Wyk.1 – Wprowadzenie w problematykę zagadnień dydaktyki ogólnej. Wyk.2 – Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna. Wyk.3 – Przedmiot i zadania współczesnej dydaktyki. Wyk.4 – Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe. Wyk.5 – Główne nurty myślenia o edukacji szkolnej i szkole. Wyk.6 – Szkoła jako instytucja wspomagająca rozwój jednostki i społeczeństwa. K_U06 K_U09 K_K08 S 2 2 2 2 2 2 Ns 2 2 2 2 2 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wyk.7 – Modele współczesnej szkoły. Wyk.8 – Program ukryty szkoły. Wyk.9 – Współczesne koncepcje nauczania. Edukacja do refleksyjnej praktyki. Wyk.10 – Proces nauczania – uczenia się. Cele kształcenia – źródła, sposoby formułowania i rodzaje. Wyk.11 – Zasady dydaktyki. Wyk.12 – Treści nauczania. Wyk.13 – Programy nauczania – rodzaje, wzorce i modele programów. Ewaluacja programów. Wyk.14 – Ocenianie szkolne. Rodzaje i funkcje oceny. Wyk.15 – Zaliczenie przedmiotu. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 – Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne. Ćw.2 – Organizacja procesu kształcenia i pracy uczniów. Lekcja i jej budowa. Formy organizacji uczenia się. Ćw.3 – Wykorzystanie środków dydaktycznych w edukacji. Ćw.4 – Różne metody nauczania i uczenia się. Wykorzystanie metod aktywnych w edukacji. Ćw.5 – Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb edukacyjnych. Ćw.6 – Działania edukacyjne w pracy z uczniem szczególnie uzdolnionym. Ćw.7 – Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia. Ćw.8 – Zaliczenie przedmiotu. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 2 2 2 2 2 2 2 30 S 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 20 Ns 2 1 2 2 2 2 2 1 15 1 1 1 1 2 1 10 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, M5 – projekt. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdziany (ustny wiedzy, umiejętności; pisemny wiedzy, umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P1 – egzamin (ustny), P4 – praca pisemna (projekt). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, 2004, F. Bereźnicki, Podstawy dydaktyki, 2007, K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, 2004, Cz. Kupisiewicz, Podstawy dydaktyki, 2005, B. Niemierko, Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, 2007, B. Niemierko, Między oceną szkolną a dydaktyką. Bliżej dydaktyki, 1991, W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, 2003, J. Półturzycki, Dydaktyka dla nauczycieli, 2002. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. K. Denek, Ku dobrej edukacji, 2005, 2. S. Dylak, Wprowadzenie do konstruowania programów nauczania, 2000, 3. H. Komorowska, O programach prawie wszystko, 1999, 4. Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, t.2, 2004, 5. B.A. Orłowska, A. Olczak, Program i podręcznik we wczesnej edukacji dziecka – wybrane zagadnienia, Gorzów Wlkp.20100 5. D.F. Walker, J. F. Solis, Program i cele kształcenia, przeł. K. Kruszewski, 2000, 6. E.C. Wragg, Trzy wymiary programu, przeł. K. Kruszewski, 1999 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Beata Orłowska 30 maja 2012 [email protected] tel. 507-198-627 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Działania opiekuńczo-wychowawcze 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 9 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykłady (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/75 S/30 S/45 NS/50 NS/20 NS/30 Dr Waldemar Segiet B - Wymagania wstępne Potwierdzona wiedza i umiejętności z zakresu pedagogiki ogólnej. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z zakresem teoretycznej wiedzy na temat diagnozowania, opisywania, analizowania i wyjaśniania zjawiska opieki i wychowania oraz oddziaływań opiekuńczo-wychowawczych. Zapoznanie studentów z metodami, technikami i formami pracy opiekuńczo-wychowawczej z dziećmi i młodzieżą w placówkach opiekuńczowychowawczych i edukacyjnych. Umiejętności CU1: Rozwijanie umiejętności osobistych studenta zorientowanych na rozumieniu własnej działalności, rozumieniu innych ludzi, rozumieniu siebie. Kompetencje społeczne CK1: Wykształcenie gotowości do podjęcia pracy wychowawczej z dziećmi i młodzieżą w placówkach opiekuńczowychowawczych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 Wiedza Posiada wiedzę z zakresu teoretycznych podstaw, genezy i rozwoju działań opieki. Umie wskazać tendencje przemian i prawne aspekty działań opieki we współczesnym świecie. Zna problematykę dotyczącą struktury i organizacji działań opieki w Polsce i na świecie (podstawowe zadania i kierunki działania opieki). Charakteryzuje założenia aksjologiczne, zasady i cele w działaniach opiekuńczowychowawczych. Opisuje doświadczenia z zakresu problemów opiekuńczo-wychowawczych w wybranych krajach (Francja, Niemcy, USA, Dania, Wielka Brytania, Norwegia, Szwecja). EKK1 Umiejętności Zna jest gotów zastosować różne metody, techniki i formy oddziaływań opiekuńczowychowawczych w pracy z dziećmi i młodzieżą. Rozumie i stosuje podstawowe zasady pracy opiekuńczo – wychowawczej z dziećmi i młodzieżą. Projektuje oddziaływania wychowawcze w zakresie pracy z dziećmi i młodzieżą oraz umie pisać raporty związane z interwencją opiekuńczą (rozwiązywanie zróżnicowanych problemów opiekuńczych). Kompetencje społeczne Uczestniczy w dyskusji na temat różnych form oddziaływań opiekuńczo-wychowawczych. EKK2 Gotowy na pracę wychowawczą z dziećmi i młodzieżą w placówkach opiekuńczo- EKU1 EKU2 EKU3 K_W01 K_W10 K_W15 K_U02 K_U04 K_U05 K_U04 K_K07 K_K07 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. wychowawczych. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. System opieki i jego teoretyczne podstawy. Geneza i rozwój systemów opieki oraz społecznokulturowe uwarunkowania systemów opieki. Wyk. 2. Struktura i organizacja opieki. Instytucja opieki. Organizacja opieki na szczeblu podstawowym (gmina). Właściwości opieki (zakres, zasięg, efektywność, sprawność). Funkcjonowanie opieki. Wyk. 3. Formy i środki interwencji opiekuńczej. Koordynacja działalności opiekuńczej, zarządzanie i kontrola. Ekonomiczne, cywilizacyjne, polityczne modyfikatory społecznego systemu opieki. Wyk. 4. Opieka we współczesnych państwach. Systemy świadczeń opiekuńczych w wybranych państwach. Państwo opiekuńcze i jego reformą. Tendencje przemian systemów opieki we współczesnym świecie. Wyk. 5. Opieka jako składowy element polityki wewnętrznej państwa. Zmiany w rodzimym systemie opieki. Polski system opiekuńczy w świetle standardów europejskich. System opieki – zagrożenia i perspektywy rozwoju. Diagnoza socjalna wybranych problemów opiekuńczych. Wyk. 6. Projektowanie i rozwiązywanie problemów opiekuńczych w Polsce i na świecie. Wyk. 7. Interpretacja wyników badań. Metody pisania krótkich doniesień naukowych. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę. Omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Dyskusja dotycząca: struktury i organizacji opieki, instytucji opieki, organizacji opieki na szczeblu podstawowym (gmina), właściwości opieki (zakres, zasięg, efektywność, sprawność) oraz funkcjonowania opieki. Ćw. 3. Formy i środki interwencji opiekuńczej. Koordynacja działalności opiekuńczej. Zarządzanie i kontrolą. Ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne modyfikatory społecznego systemu opieki. Ćw. 4. Opieka we współczesnych państwach. Systemy świadczeń opiekuńczych w wybranych państwach. Państwo opiekuńcze i jego reforma. Tendencje przemian opieki we współczesnym świecie. Ćw. 5. Opieka jako składowy element polityki wewnętrznej państwa. Zmiany w rodzimym systemie opieki. Polski system opiekuńczy w świetle standardów europejskich. System opieki – zagrożenia i perspektywy rozwoju. Diagnoza socjalna wybranych problemów opiekuńczych. Ćw. 6. Przykładowe projekty i rozwiązania problemów opiekuńczych w Polsce i na świecie. Ćw. 7. Omówienie przez studentów przykładowych projektów działań związanych z opieką i wychowaniem. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 1 Ns 1 5 4 5 3 5 3 5 3 5 4 30 S 1 7 3 3 20 Ns 1 5 8 5 7 5 8 5 7 7 45 5 4 30 75 50 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, dyskusja, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 - analiza dokumentacji. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie i omówienie projektów; pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Z.W. Stelmaszuk (red.), Zmiany w systemie opieki nad dzieckiem i młodzieżą. Perspektywa europejska, Katowice 2001; 2. J. Brągiel, S. Badora (red.), Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej, Opole 2005. 3.Cz. Kępski(red.), Opieka i wychowanie. Systemy wychowania i opieki nad dziećmi w okresie przemian ustrojowych, Lublin 1998; 4.S. Badora, D. Marzec (red.), System opieki kompensacyjnej w zjednoczonej Europie, Kraków 2002. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Zahorska, M. Żytko (red.), Małe Dziecko w systemie opieki społecznej i edukacji, Warszawa 2004; Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 2.M. Racław – Markowska, S. Legat (red.), Opieka zastępcza nad dzieckiem i młodzieżą – od form instytucjonalnych do rodzinnych, Warszawa 2004. 3. Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem, Warszawa 1999. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Waldemar Segiet 28.05.2012 [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Edukacja artystyczna z metodyką 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykłady (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/ 25 S/ 10 S/ 15 NS/20 NS/10 NS/10 dr hab. prof. PWSZ Zbigniew Romańczuk B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy pedagogicznej obejmującej terminologię, teorie, nurty myśli pedagogiki artystycznej i pedagogiki twórczości oraz jej powiązań z innymi dyscyplinami zwłaszcza filozoficznymi, społeczno-kulturowymi i psychospołecznymi, stanowiącymi podstawę działalności pedagogicznej. CW2: Przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju i funkcjonowania instytucji kulturalnych i terapeutycznych, wykorzystujących programy i systemy rozwijające ekspresję artystyczną dzieci. CW3: Przekazanie wiedzy z zakresu subdyscyplin pedagogiki, dydaktyki i metodyki działalności pedagogicznej oraz projektowania ścieżek edukacyjnych. Umiejętności CU1: Kształtowanie specjalistycznych umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykorzystania wiedzy do obserwowania, analizowania i diagnozowania problemów edukacyjnych, motywów ludzkiego zachowania, sytuacji i strategii działań praktycznych oraz projektowania działalności kulturalnej i artystycznej. CU2: Kształtowania u studentów umiejętności uczenia się i doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności i kompetencji pedagogicznych na bazie dorobku pedagogiki przy wykorzystaniu metod, technik i procedur realizowanych w różnych sferach działalności artystycznej. CU3: Kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole zgodnie z zasadami etyki, dostrzegania i analizowania dylematów etycznych we własnych działaniach i przewidywania skutków podejmowanych działań pedagogicznych. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy innych, wrażliwości etycznej, postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań zawodowych. CK2: Umożliwienie studentom doskonalenia umiejętności radzenia sobie na rynku pracy, przekonanie o potrzebie ciągłego dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji indywidualnych i zespołowych profesjonalnych działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student zna elementarną terminologię w edukacji artystycznej oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. Ma podstawową wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń oraz ekspresji artystycznej. Zna i rozumie podstawowe teorie dotyczące badań nad twórczą ekspresją dziecka oraz ma orientację w piśmiennictwie związanym z tym zagadnieniem. Jest świadomy powiązań i zależności pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi koncepcjami K_W01 K_W08 K_W09 K_W16 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 pedagogiki twórczości oraz ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej. Umiejętności Po ukończeniu studiów potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych oraz umie tworzyć i realizować własne scenariusze zajęć oraz wizualne pomoce dydaktyczne. Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych, potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii oraz podejmować samodzielne decyzje odnośnie realizacji i projektowania zajęć artystycznych. Kompetencje społeczne Docenia znaczenie pedagogiki artystycznej dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych. Jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne; jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie. K_U02 K_U03 K_U10 K_U11 K_K02 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Wprowadzenie w problematykę, omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Wyk. 2. Wybrane problemy edukacji artystycznej. Wyk. 3. Warsztaty twórcze w edukacji. Wyk. 4. Wybrane problemy analizy dzieła sztuki – treści ikonograficzne i formalne . Wyk. 5. Arteterapia jako metoda wspomagająca emocjonalny i intelektualny rozwój dzieci i młodzieży. Wyk. 6. Omówienie prac zaliczeniowych, zaliczenie wykładów, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę, omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Analiza twórczości artystycznej dzieci w różnych przedziałach wiekowych. Ćw. 3. Zapoznanie z językiem edukacji artystycznej poprzez działalność praktyczną. Ćw. 4. Omówienie procesu dydaktycznego: typów lekcji, metod aktywizujących, form kształcenia. Ćw. 5. Opracowanie scenariuszy zajęć, przygotowanie i praktyczna realizacja projektów edukacyjnych. Ćw. 6. Omówienie prac zaliczeniowych, zaliczenie ćwiczeń, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń S 1 2 2 2 2 1 10 S 1 2 6 2 2 2 15 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 25 Ns 1 2 2 2 2 1 10 Ns 1 1 4 1 2 1 10 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 – analiza tekstu źródłowego. Środki dydaktyczne: projektor, sprzęt multimedialny, materiały plastyczne, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P4 – praca pisemna (esej), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej; prezentacja i omówienie własnego portfolio). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1.Wojnar I., Humanistyczne intencje edukacji, Warszawa 2002. 2.Popek S., Człowiek jako jednostka twórcza, Lublin 2002. 3.Karolak W., Warsztaty twórcze – warsztaty artystyczne, Kraków 2005. 4. Karolak W., Rysunek w arteterapii, Łódź 2004. 5. Dymara B. (red.), Dziecko w świecie sztuki, Kraków 2010. Literatura zalecana / fakultatywna: 1.Knapik M. (red.), Sztuka i dziecko, Recepcja, edukacja, terapia, Katowice 2003. 2.Gloton R., Clero C., Twórcza aktywność dziecka, Warszawa 1988. 3.Popek S., Barwy i psychika, Lublin 2001. 4.Trojanowska A., Dziecko i plastyka, Warszawa 1988. 5.Szuflik W. Pękala A. (red.), Dziecko i sztuka, Częstochowa 2000. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Zbigniew Romańczuk [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Edukacja artystyczna z metodyką 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykłady (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/ 25 S/ 10 S/ 15 NS/20 NS/10 NS/10 dr hab. prof. PWSZ Zbigniew Romańczuk B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy pedagogicznej obejmującej terminologię, teorie, nurty myśli pedagogiki artystycznej i pedagogiki twórczości oraz jej powiązań z innymi dyscyplinami zwłaszcza filozoficznymi, społeczno-kulturowymi i psychospołecznymi, stanowiącymi podstawę działalności pedagogicznej. CW2: Przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju i funkcjonowania instytucji kulturalnych i terapeutycznych, wykorzystujących programy i systemy rozwijające ekspresję artystyczną dzieci. CW3: Przekazanie wiedzy z zakresu subdyscyplin pedagogiki, dydaktyki i metodyki działalności pedagogicznej oraz projektowania ścieżek edukacyjnych. Umiejętności CU1: Kształtowanie specjalistycznych umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykorzystania wiedzy do obserwowania, analizowania i diagnozowania problemów edukacyjnych, motywów ludzkiego zachowania, sytuacji i strategii działań praktycznych oraz projektowania działalności kulturalnej i artystycznej. CU2: Kształtowania u studentów umiejętności uczenia się i doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności i kompetencji pedagogicznych na bazie dorobku pedagogiki przy wykorzystaniu metod, technik i procedur realizowanych w różnych sferach działalności artystycznej. CU3: Kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole zgodnie z zasadami etyki, dostrzegania i analizowania dylematów etycznych we własnych działaniach i przewidywania skutków podejmowanych działań pedagogicznych. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy innych, wrażliwości etycznej, postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań zawodowych. CK2: Umożliwienie studentom doskonalenia umiejętności radzenia sobie na rynku pracy, przekonanie o potrzebie ciągłego dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji indywidualnych i zespołowych profesjonalnych działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student zna elementarną terminologię w edukacji artystycznej oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. Ma podstawową wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń oraz ekspresji artystycznej. Zna i rozumie podstawowe teorie dotyczące badań nad twórczą ekspresją dziecka oraz ma orientację w piśmiennictwie związanym z tym zagadnieniem. Jest świadomy powiązań i zależności pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi koncepcjami K_W01 K_W08 K_W09 K_W16 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 pedagogiki twórczości oraz ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej. Umiejętności Po ukończeniu studiów potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych oraz umie tworzyć i realizować własne scenariusze zajęć oraz wizualne pomoce dydaktyczne. Potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych, potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii oraz podejmować samodzielne decyzje odnośnie realizacji i projektowania zajęć artystycznych. Kompetencje społeczne Docenia znaczenie pedagogiki artystycznej dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych. Jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne; jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie. K_U02 K_U03 K_U10 K_U11 K_K02 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Wprowadzenie w problematykę, omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Wyk. 2. Wybrane problemy edukacji artystycznej. Wyk. 3. Warsztaty twórcze w edukacji. Wyk. 4. Wybrane problemy analizy dzieła sztuki – treści ikonograficzne i formalne . Wyk. 5. Arteterapia jako metoda wspomagająca emocjonalny i intelektualny rozwój dzieci i młodzieży. Wyk. 6. Omówienie prac zaliczeniowych, zaliczenie wykładów, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę, omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Analiza twórczości artystycznej dzieci w różnych przedziałach wiekowych. Ćw. 3. Zapoznanie z językiem edukacji artystycznej poprzez działalność praktyczną. Ćw. 4. Omówienie procesu dydaktycznego: typów lekcji, metod aktywizujących, form kształcenia. Ćw. 5. Opracowanie scenariuszy zajęć, przygotowanie i praktyczna realizacja projektów edukacyjnych. Ćw. 6. Omówienie prac zaliczeniowych, zaliczenie ćwiczeń, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń S 1 2 2 2 2 1 10 S 1 2 6 2 2 2 15 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 25 Ns 1 2 2 2 2 1 10 Ns 1 1 4 1 2 1 10 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 – analiza tekstu źródłowego. Środki dydaktyczne: projektor, sprzęt multimedialny, materiały plastyczne, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P4 – praca pisemna (esej), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej; prezentacja i omówienie własnego portfolio). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1.Wojnar I., Humanistyczne intencje edukacji, Warszawa 2002. 2.Popek S., Człowiek jako jednostka twórcza, Lublin 2002. 3.Karolak W., Warsztaty twórcze – warsztaty artystyczne, Kraków 2005. 4. Karolak W., Rysunek w arteterapii, Łódź 2004. 5. Dymara B. (red.), Dziecko w świecie sztuki, Kraków 2010. Literatura zalecana / fakultatywna: 1.Knapik M. (red.), Sztuka i dziecko, Recepcja, edukacja, terapia, Katowice 2003. 2.Gloton R., Clero C., Twórcza aktywność dziecka, Warszawa 1988. 3.Popek S., Barwy i psychika, Lublin 2001. 4.Trojanowska A., Dziecko i plastyka, Warszawa 1988. 5.Szuflik W. Pękala A. (red.), Dziecko i sztuka, Częstochowa 2000. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Zbigniew Romańczuk [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANI A PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja matematyczna z metodyką 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: język polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć Wykład (Wyk.) S/30 NS/20 i liczba godzin w semestrze: Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących dr Bogumiła Walak zajęcia B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotu: psychologia rozwojowa i wychowawcza. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z zakresem wiedzy teoretycznej na temat kształcenia kompetencji matematycznych uczniów i wspomagania ich rozwoju umysłowego. Zapoznanie z kształtowaniem pojęć matematycznych, kształtowaniem pojęć mnogościowych, zasadami kształtowania pojęcia liczby naturalnej, działania i formuły matematycznej, techniką rachunkową, wiadomościami z zakresu pojęć geometrycznych oraz wiadomości i umiejętności praktycznych i rozwiązywania zadań tekstowych. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi zasadami i sposobami metodycznymi w zakresie prowadzenia zajęć z edukacji matematycznej, stosowania rozwiązań metodycznych w zakresie kształtowania pojęcia liczby naturalnej, dodawania i odejmowania, mnożenia i dzielenia, dziesiątkowego układu pozycyjnego i rozszerzania zakresu liczbowego. Kształtowania techniki rachunkowej, pojęcia ułamka zwykłego, algorytmów działań pisemnych, umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych. Kompetencje społeczne CK1: Zapoznanie i uświadomienie studentom istoty etyki w ich przyszłej pracy oraz konieczności ciągłego doskonalenia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student wymienia i charakteryzuje metody z zakresu kształcenia kompetencji matematycznych uczniów klas młodszych. Student objaśnia pojęcia związane z podstawowymi zagadnieniami w zakresie pojęć matematycznych: kształtowaniem pojęć mnogościowych, zasadami kształtowania pojęcia liczby naturalnej, działania i formuły matematycznej, techniką rachunkową, wiadomościami z zakresu pojęć geometrycznych, wiadomościami i umiejętnościami praktycznymi oraz rozwiązywaniem zadań tekstowych. Student opisuje działania metodyczne związane z rozwiązywaniem problemów matematycznych dziecka w zakresie kształcenia kompetencji matematycznych uczniów ze wspomaganiem rozwoju umysłowego. Umiejętności Student dobiera i stosuje różne metody w zakresie kształtowania kompetencji matematycznych uczniów klas młodszych. Student wdraża poznane pojęcia związane z podstawowymi zagadnieniami matematycznymi zawartymi w minimum programowym. Student rozwija myślenie twórcze w zakresie edukacji matematycznej dziecka. K_W16 K_W09 K_W08 K_U03 K_U09 K_U06 K_U10 K_U11 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. K_U13 EKK1 EKK2 Kompetencje społeczne Student uczestniczy w doskonaleniu umiejętności wspomagających edukację matematyczną dziecka. Student jest otwarty na potrzebę współpracy ze środowiskiem ucznia i środowiskiem zawodowym; ma świadomość znaczenia nauk matematycznych w rozwoju cywilizacyjnym. K_K03 K_K08 K_K03 K_K04 K_K06 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Metodyka edukacji matematycznej uczniów klas młodszych. Wyk. 2. Cele kształcenia i wychowania w matematyce. Wyk. 3. Podstawa programowa w edukacji matematycznej uczniów klas młodszych. Wyk. 4. Rozwijanie aktywności matematycznej uczniów. Wyk. 5. Czynnościowe nauczanie matematyki w klasach początkowych. Wyk. 6. Metody nauczania matematyki. Wyk. 7. Kształtowanie pojęć mnogościowych. Wyk. 8. Kształtowanie pojęć matematycznych. Wyk. 9. Kształtowanie pojęcia liczby. Wyk. 10. Rozwijanie umiejętności arytmetycznych. Wyk. 11. Rozwijanie umiejętności geometrycznych. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie z tematyką ćwiczeń. Omówienie metod pracy na zajęciach. Poznanie warunków zaliczeń i ćwiczeń. Ćw. 2. Wprowadzenie w problematykę celów kształcenia i wychowania w zakresie edukacji matematycznej. Wyjaśnienia terminologiczne. Ćw. 3. Rozwijanie aktywności matematycznej uczniów. Dostrzeganie i wykorzystywanie analogii. Schematyzowanie. Interpretowanie definicji oraz racjonalne stosowanie jej w praktyce. Dedukowanie i redukowanie. Kodowanie, stosowanie języka symbolicznego. Algorytmizowanie. Ćw. 4. Czynnościowe nauczanie matematyki w klasach młodszych. Poznanie dyrektyw w zakresie organizacji nauczania czynnościowego. Schemat postępowania dydaktycznego przy realizacji nauczania czynnościowego. Ćw. 5. Metody nauczania matematyki. Opowiadanie (wyjaśnianie, pogadanka, dyskusja, praca z tekstem matematycznym, pokaz – obserwacja). Zajęcia laboratoryjne i praktyczne. Ćw. 6. Kształtowanie pojęć mnogościowych. Elementy teorii mnogości. Propozycje rozwiązań metodycznych w zakresie kształtowania pojęcia zbioru i części wspólnej zbioru. Ćw. 7. Kształtowanie pojęcia liczby naturalnej. Wieloaspektowość pojęcia liczby naturalnej. Kształtowanie pojęcia liczby jako wyniki pomiarów. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych – zagadnienia metodyczne. Ćw. 8. Pojęcia działania i formuły matematycznej. Dodawanie i odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Własności mnożenia i dzielenia. Ćw. 9. Dziesiątkowy układ pozycyjny i rozszerzanie zakresu liczbowego. Znaczenie pojęć układ dziesiątkowy i układ pozycyjny. Etapy pracy nad kształtowaniem pojęć dziesiątka, jedność. Zrozumienie pozycyjnego znaczenia cyfr. Rozszerzenie zakresu liczbowego w zakresie 100, 1000 i 1000000. Ćw. 10. Kształtowanie techniki rachunkowej. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych – zagadnienia metodyczne. Ćw. 11. Kształtowanie pojęcia ułamka zwykłego. Pogłębienie rozumienia dzielenia. Ćw. 12. Algorytmy działań pisemnych. Algorytm dodawania pisemnego, odejmowania pisemnego, mnożenia pisemnego, dzielenia sposobem pisemnym. Ćw. 13. Kształtowanie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych. Klasyfikacja zadań matematycznych. Struktura zadania tekstowego. Etapy rozwiązywania zadań. Rozwiązywanie zadań różnymi sposobami. Kontrola i ocena zadań tekstowych. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych – zagadnienia metodyczne. Ćw. 14. Kształtowanie pojęć geometrycznych. Przykłady rozwiązań metodycznych wybranych zagadnień. Zastosowanie środków dydaktycznych i graficznych w kształtowaniu pojęć geometrycznych. Ćw. 15. Wiadomości i umiejętności praktyczne. Przykłady opracowania wybranych zagadnień. Rozwiązywanie zadań tekstowych, których tematyka dotyczy wiadomości i umiejętności praktycznych. Rozwijanie uzdolnień matematycznych w klasach początkowych. Elementy struktury zdolności matematycznych i ich specyfika. S 3 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 30 S 1 Ns 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 1 20 Ns 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 3 2 2 1 2 2 1 2 2 2 2 2 2 2 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Kształcenie uczniów zdolnych matematyczne – propozycje ćwiczeń. Razem liczba godzin ćwiczeń 30 20 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. G - Metody oceniania P– podsumowująca F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – egzamin (ustny), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa 1. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, Wydawnictwo Edukacja Polska, Warszawa 2009. 2. Z. Semadeni (red.) Nauczanie początkowe matematyki, WSiP, Warszawa 1981 T.1, Warszawa 1984 T.2, Warszawa 1985 T.3, Warszawa 1988 T.4. 3. E. Stucki, Nauczanie matematyki w klasach niższych, Cz. I, Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1998. 4. M. Szpiter, Edukacja matematyczna w klasach początkowych, Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku, Słupsk 2006. Literatura zalecana/fakultatywna 1. M. Cackowska, Rozwiązywanie zadań tekstowych w klasach 1-3, WSiP, Warszawa 1990. 2. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki, WSiP, Warszawa 1997. 3. Z. Krygowska, Zarys dydaktyki matematyki, Cz. 1, 2. 3, WSiP, Warszawa 1979. 4. E. Kozak-Czyżewska, Edukacja matematyczna w kształceniu zintegrowanym - oczekiwania a efekty, [w:] Kusiak K., Nowakowska-Buryła I., Stawinoga R. (red.): Edukacyjne konteksty rozwoju dziecka w wieku wczesnoszkolnym. Wyd. UMCS, Lublin 2009. 5. Z. Linke, Materiały pomocnicze do nauczania geometrii w klasach 1-3 szkoły podstawowej, Koszalin 1982; 6. Siwek H., Czynnościowe nauczanie matematyki, Warszawa 1998, WSiP. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja polonistyczna z metodyką 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 7 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: język polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć Wykład (Wyk.) S/30 NS/20 i liczba godzin w semestrze: Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących dr Bogumiła Walak zajęcia B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotu: psychologia rozwojowa i wychowawcza. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z zakresem teoretycznej wiedzy na temat kształcenia kompetencji komunikacyjnych uczniów w zakresie słuchania, mówienia, elementarnej nauki czytania i pisania, redagowania podstawowych form wypowiedzi ustnych i pisemnych, gramatyki, ortografii, pracy z tekstem, twórczej aktywności dziecka. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi zasadami i sposobami metodycznymi w zakresie prowadzenia zajęć, formułowaniem scenariuszy zajęć z kształcenia literackiego, językowego i komunikacyjnego oraz współpracą ze środowiskiem ucznia. Kompetencje społeczne CK1: Zapoznanie i uświadomienie studentom istoty etyki w ich przyszłej pracy oraz konieczności ciągłego doskonalenia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student wymienia i charakteryzuje metody z zakresu kształcenia kompetencji językowych i komunikacyjnych uczniów klas młodszych. Student objaśnia pojęcia związane z podstawowymi zagadnieniami w zakresie słuchania, mówienia, czytania, pisania, ćwiczeń gramatycznych i ortograficznych. Student opisuje działania związane z rozwijaniem ekspresji językowej dziecka. Umiejętności Student dobiera i stosuje różne metody w zakresie kształtowania kompetencji językowych i komunikacyjnych uczniów klas młodszych. Student wdraża poznane pojęcia związane ze słuchaniem, mówieniem, czytaniem, pisaniem, ćwiczeniami gramatycznymi i ortograficznymi. Student rozwija twórczą aktywność w zakresie ekspresji językowej dziecka. Kompetencje społeczne Student jest świadomy, chętny i kreatywny w rozwijaniu kompetencji językowych i komunikacyjnych uczniów w społeczeństwie. Student jest otwarty i wrażliwy na potrzebę współpracy ze środowiskiem ucznia i środowiskiem zawodowym oraz dba o precyzyjne stosowanie zasad i metod pracy, które mają istotny wpływ na funkcjonowanie dziecka w przyszłym społeczeństwie. K_W16 K_W09 K_W08 K_U03 K_U09 K_U06 K_U10 K_U11 K_U13 K_K03 K_K08 K_K03 K_K04 K_K06 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wykłady Wyk. 1. Wiodąca i integrująca rola języka polskiego w edukacji wczesnoszkolnej. Wyk. 2. Metodyka języka polskiego – wprowadzenie w problematykę. Wyk. 3. Rozwijanie słuchania, myślenia i mowy dziecka. Wyk. 4. Proces czytania uczniów w klasach młodszych. Wyk. 5. Wprowadzenie i rozwijanie umiejętności pisania w klasach I-III. Wyk. 6. Okres elementarzowy w edukacji dziecka. Wyk. 7. Podstawowe formy ustne i pisemne w edukacji językowej dziecka. Wyk. 8. Podstawy ortografii w klasach młodszych. Wyk. 9. Gramatyka i jej znaczenie w edukacji językowej dziecka. Wyk. 10. Praca z tekstem literackim. Wyk. 11. Rozwijanie pamięci obrazowej dziecka: obrazka, ilustracji, nauki tekstu na pamięć. Wyk. 12. Rola inscenizacji w klasach młodszych. Wyk. 13. Kontrola i ocena w edukacji językowej dziecka. Wyk. 14. Kompetencje nauczyciela w edukacji językowej dziecka. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie z tematyką ćwiczeń. Omówienie metod pracy na zajęciach. Poznanie warunków zaliczeń i ćwiczeń. Ćw. 2. Wprowadzenie w problematykę. Świadomość lingwistyczna nauczyciela. Wyjaśnienia terminologiczne: kompetencje językowe, kompetencje komunikacyjne, kształcenie językowe, kształcenie literackie. Ćw. 3. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych uczniów w zakresie mówienia i słuchania. Definicje i struktura języka. Cele w zakresie kształcenia, mówienia i słuchania. Funkcje wypowiedzi językowej. Etapy rozwoju mowy dziecka. Podstawowe ćwiczenia w mówieniu. Ćw. 4. Kształtowanie kompetencji komunikacyjnych uczniów w zakresie nauki czytania i pisania. Cele elementarnej nauki czytania i pisania. Przegląd metod nauki czytania. Etapy nauki czytania. Ćwiczenia w zakresie analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej. Etapy pisania. Doskonalenie umiejętności czytania i pisania. Problemy czytania i pisania. Kontrola i ocena nauki czytania i pisania. Ćw. 5. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych w zakresie wprowadzenia litery, dwuznaków i zmiękczeń. Uwzględnienie zagadnień metodycznych. Ćw. 6. Rozwijanie kompetencji językowych i komunikacyjnych uczniów w zakresie redagowania podstawowych form wypowiedzi. Cele edukacji polonistycznej w zakresie stosowania podstawowych form pisemnych. Rodzaje, etapy wprowadzania i ćwiczenia rozwijające podstawowe formy wypowiedzi pisemnych. Ćw. 7. Redagowanie scenariuszy zajęć zintegrowanych dotyczących podstawowych form wypowiedzi pisemnych takich jak: opis, opowiadanie, list, plan, streszczenie, sprawozdanie, ogłoszenie. Uwzględnienie zagadnień metodycznych. Ćw. 8. Kształtowanie kompetencji językowych uczniów w zakresie gramatyki. Kompetencje gramatycznoleksykalne. Metody i rodzaje ćwiczeń gramatycznych. Ćw. 9. Doskonalenie umiejętności ortograficznych uczniów klas młodszych. Zasady ortografii polskiej. Rodzaje ćwiczeń ortograficznych i ich sposoby wprowadzania. Kontrola i ocena. Ćw. 10. Praca z tekstem literackim. Cele i zadania etapy pracy z tekstem: czytanka, wiersz, lektura szkolna. Analiza i interpretacja tekstów poetyckich i tekstów pisanych prozą. Ćw. 11. Redagowanie scenariuszy zajęć w zakresie pracy z tekstem literackim. Zastosowanie zagadnień metodycznych. Ćw. 12. Twórcza aktywność dziecka a kompetencje językowe i komunikacyjne. Rola inscenizacji. Sposoby jej przygotowania. Drama w edukacji językowej i komunikacji ucznia. Wykorzystanie technik medialnych Ćw. 13. Kompetencje nauczyciela w rozwijaniu umiejętności językowych i komunikacyjnych. Przygotowanie merytoryczne, metodyczne, pedagogiczne, psychologiczne, społeczne, w zakresie komunikacji interpersonalnej, kompetencji informacyjno-komunikacyjnych. Ćw. 14. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych w zakresie kształtowania kompetencji językowych i komunikacyjnych. Wybór dowolnego tematu i zakresu ćwiczeń. Kontrola, ocena i omówienie prac. Zaliczanie ćwiczeń, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń S 2 2 2 2 2 2 2 2 3 2 2 2 3 2 30 S 2 Ns 1 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 20 Ns 1 2 2 2 2 2 2 3 2 2 2 3 2 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 1 30 20 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M3 – Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. G - Metody oceniania P– podsumowująca F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – egzamin (ustny), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa 1. H. Baczyńska, Metodyka języka polskiego w klasach 1-3 szkoły podstawowej, WSiP, Warszawa 1985. 2. D. Czelakowska, Metodyka edukacji polonistycznej dzieci w wieku szkolnym, Oficyna Wydawnicza „IMPULS”, Kraków 2009. 3. A. Jakubowicz-Bryx, Kompetencje leksykalne uczniów w edukacji wczesnoszkolnej, UKW, Bydgoszcz 2006. 4. A. Jedut, A. Pleskot, Nauczanie ortografii w klasach I – III, WSiP, Warszawa 1991. 5. M. Jaworski, Metodyka nauki o języku polskim, Warszawa 1991. 6. S. Taboł, Istota czytania, Oficyna Wydawnicza „IMPULS”, Kraków 2005. Literatura zalecana/fakultatywna 1. N. Bober-Pełzowska, Rozwijanie mowy uczniów klas niższych, WSiP, Warszawa 1983; 2. K. Lenartowska, W. Świętek, Lektura w klasach 1-3, WSiP, Warszawa 1987. 3. W. Skrzypiec, Ćwiczenia gramatyczno-ortograficzne i stylistyczne w klasach 1-3, WSiP, Warszawa 1992.K. 4. Sochacka, Rozwój umiejętności czytania, Wydawnictwo Uniwersyteckie Trans Humana, Białystok 2004. 5. B. Zakrzewska, Trudności w czytaniu i pisaniu: modele ćwiczeń, WSiP, Warszawa 1996. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja przyrodnicza z metodyką 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: język polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć Wykład (Wyk.) S/15 NS/10 i liczba godzin w semestrze: Ćwiczenia (Ćw.) S/15 NS/10 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących dr Bogumiła Walak zajęcia B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotu: psychologia rozwojowa i wychowawcza. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami wiedzy merytorycznej z zakresu geografii, przyrody, ekologii, środowiska lokalnego, metodami, formami pracy oraz integrującą rolą edukacji środowiskowej w realizacji treści programowych I. etapu kształcenia. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi sposobami projektowania zajęć z zakresu edukacji przyrodniczej z uwzględnieniem procesu badawczego. Kompetencje społeczne CK1: Zapoznanie i uświadomienie studentom istoty etyki w ich przyszłej pracy oraz konieczności ciągłego doskonalenia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje terminy, pojęcia z zakresu podstaw środowiska geograficznego, przyrodniczego oraz lokalnego. Student opisuje wiedzę na temat społecznych i kulturowych powiązań funkcjonowania człowieka w szeroko pojętym środowisku. Student wymienia i charakteryzuje normy, zasady, harmonię w funkcjonowaniu człowieka, jako obywatela świata na rzecz ochrony środowiska. Umiejętności Student obserwuje, diagnozuje, organizuje i inicjuje sposoby ochrony środowiska życia człowieka, zwierząt i roślin. Student opracowuje, dobiera i wykorzystuje tradycyjne i nowoczesne środki dydaktyczne w edukacji przyrodniczej. Student projektuje scenariusz zajęć z zakresu edukacji przyrodniczej z uwzględnieniem procesu badawczego. Kompetencje społeczne Student postępuje zgodnie z zasadami w zakresie odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy i świata. Student utożsamia się z wartościami, celami i zasadami w praktyce etyki zawodowej, społecznej wobec ludzi i wychowanków. K_W01 K_W08 K_W11 K_U01 K_U07 K_U11 K_U03 K_U06 K_K08 K_K04 K_K05 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wykłady Wyk. 1. Edukacja przyrodnicza, cele, zadania, funkcje. Wyk. 2. Ochrona przyrody i krajobrazu na tle wymagań Unii Europejskiej. Wyk. 3. Rola środowiska geograficznego, przyrodniczego, ekologicznego i lokalnego w funkcjonowaniu człowieka, zwierząt i roślin. Wyk. 4. Metody i formy pracy w edukacji przyrodniczej. Wyk. 5. Rozwijanie postaw badawczych dziecka w poznawaniu najbliższego środowiska. Wyk. 6. Edukacja zdrowotna a świat roślin, zwierząt i człowieka w edukacji przyrodniczej dziecka. Wyk. 7. Poznawanie przyrody przez dzieci. Wyk. 8. Turystyka i krajoznawstwo w edukacji dzieci klas młodszych. Wyk. 9. Działy treści programowych w zakresie edukacji przyrodniczej. Wyk. 10. Integrująca rola edukacji przyrodniczej w kształceniu zintegrowanym. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Zajęcia organizacyjne. Zapoznanie z tematyką ćwiczeń. Omówienie metod pracy na zajęciach. Poznanie warunków zaliczeń i ćwiczeń. Środowisko – wyjaśnienia terminologiczne i ich integracja. Ćw. 2. Poznawanie przyrody przez dzieci. Ćw. 3. Analiza treści programu z edukacji przyrodniczej I. etapu kształcenia. Ćw. 4. Sposoby rozwijania postaw badawczych z zakresu edukacji przyrodniczej u dzieci klas młodszych. Ćw. 5. Wycieczka, jako podstawowa forma poznawania środowiska przyrodniczego przez dziecko. Ćw. 6. Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych. Ćw. 7. Kształtowanie postaw ekologicznych dziecka. Ćw. 8. Środowisko społeczno-przyrodnicze a integracja językowa, matematyczna, artystyczna, fizyczna. Ćw. 9. Redagowanie scenariusza zajęć zintegrowanych zagadnienia metodyczne. Ćw. 10. Projekty społeczno-przyrodnicze w pracy nauczyciela z dzieckiem. Razem liczba godzin ćwiczeń S 1 1 1 Ns 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 15 S 1 1 1 1 1 1 1 1 10 Ns 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 15 1 1 1 1 1 1 1 1 1 10 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – egzamin (ustny), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa 5. A. Budniak: Edukacja społeczno-przyrodnicza dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym, Kraków 2009. 6. B. Dymara, S. Michałowski: Dziecko w świecie przyrody, Kraków 2000. 7. I. Zioło: Edukacja środowiskowa na poziomie nauczania zintegrowanego, Kraków 2002. 8. E., J. Frątczakowie: Edukacja ekologiczna uczniów klas I–III, Pabianice 1993. 9. H. Gutowska (red.): Środowisko społeczno-przyrodnicze w klasach I-III, Warszawa 1998. Literatura zalecana/fakultatywna 7. T. Parczewska: Metody aktywizujące w edukacji przyrodniczej uczniów klas I-III, Lublin 2005; 8. M. Parlak: Edukacja ekologiczna w procesie kształcenia wczesnoszkolnego: założenia, program, propozycje metodyczne, Kielce 2005; 9. J. Stasica: 160 pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I-III. Przyroda. Kraków 2008. 10. W. Stawiński (red.): Podstawy nauczania środowiska przyrodniczego, Kraków 1993. 11. A. Suchora-Olech: Kształtowanie postawy ekologicznej w edukacji wczesnej. Słupsk 2000. 12. E. Węgrzyn-Kamela: Od jesieni do jesieni: mały badacz przyrody, Warszawa 2003. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja regionalna 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: język 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) polski S/ 45 S/ 30 S/ 15 NS/ 30 NS/ 20 NS/ 10 Dr Beata A. Orłowska B - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć pedagogicznych kształtowania tożsamości. i koncepcji współczesnej pedagogiki oraz orientacja w procesie C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zaznajomienie z podstawową wiedzą o regionalizmie. Umiejętności CU1: Nabycie umiejętność posługiwania się językiem różnych koncepcji wychowania dla opisu rzeczywistości społecznej; umiejętne poruszanie się w obszarze pojęć regionalizm, pogranicza kultur, sztuki ludowej; umiejętne wykorzystanie założeń edukacji regionalnej w praktyce na zajęciach szkolnych. Kompetencje społeczne CK1: Nabycie podstawowych kompetencji niezbędnych do prowadzenia badań nad regionalizmem. D - Efekty kształcenia EKW1 EKU1 EKU2 EKK1 Wiedza Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, w powiązaniu ze społecznością lokalną, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. Umiejętności Student potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych zachodzących w środowisku lokalnym; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej. Student posiada elementarne umiejętności badawcze, pozwalające na analizowanie przykładów badań oraz konstruowanie i prowadzenie prostych badań pedagogicznych w zakresie regionalizmu; potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować wyniki (z wykorzystaniem ICT) oraz wskazywać kierunki dalszych badań. Kompetencje społeczne Student docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk.1 Humanistyczne podstawy edukacji regionalnej. Wyk.2 Społeczność lokalna a kultura regionalna. Wyk.3 Korzenie tożsamości osobistej i społecznej. Wyk.4 Badanie dziedzictwa kulturowego. Wyk.5 Edukacja regionalna na pograniczach. Wyk.6 Edukacja regionalna w ujęciu Aleksandra Kazimierza Patkowskiego. K_W10 K_U01 K_U05 K_K02 S 2 2 2 2 2 2 Ns 1 1 1 1 1 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wyk.7 Region w pradziejach. Wyk.8 Edukacja na pograniczu kulturowym. Wyk.9 Współczesne wyzwania i zadania edukacji. Wyk.10 Edukacja etnocentryczna, akulturacyjna czy asymilacyjna? Wyk.11 Edukacja regionalna jako podstawa kreowania społeczeństwa wielokulturowego. Wyk.12 Edukacja europejska. Edukacja wielokulturowa. Wyk.13 Edukacja obywatelska wobec współistnienia w globalnym świecie. Wyk.14 Ku tożsamości międzykulturowej. Wyk.15 Język jako istotny element kreowania tożsamości kulturowej. Poszukiwanie tożsamości i ucieczka od tożsamości. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 W poszukiwaniu korzeni kulturowych. Ćw.2 Sztuka ludowa i jej dziedziny. Ćw.3 Stereotypy kulturowe czyli jak widzimy innych i jak inni widzą nas? Ćw.4 Tożsamość społeczna. Ćw.5 Tożsamość indywidualna – jednostkowa – osobowa. Ćw.6 Tożsamość kulturowa. Koncepcja kreowania tożsamości międzykulturowej. Ćw.7 Praktykowanie edukacji regionalnej. Ćw.8 Zaliczenie przedmiotu. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 2 2 2 2 2 30 S 2 2 2 2 2 2 2 1 15 20 Ns 2 2 1 1 1 1 1 1 10 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, burza mózgów, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – metoda projektów (projekt indywidualny i zespołowy). Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (ustny wiedzy), F2 – obserwacja/aktywność. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie projektu indywidualnego i zespołowego; pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Edukacja regionalna, red. nauk. A.W. Brzezińska, A. Hulewska, J. Słomska, 2006, 2. J. Nikitorowicz, Edukacja regionalna i miedzykulturowa, Warszawa 2009, 3. J. Nikitorowicz, Edukacja miedzykulturowa, Kreowanie tożsamości dziecka, Gdańsk 2007, 4. J. Nikitorowicz, Młodzież pogranicza kulturowego Polski, Białorusi i Ukrainy wobec integracji europejskiej, 2000, 5. W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 1995, 6. T. Pilch, Encyklopedia pedagogiki XXI wieku, tom I-V, Warszawa 2003-2006, 7. B. Śliwerski, Współczesne kierunki i nurty wychowania, 2004, 8. Czasopisma „Edukacja i Dialog”, „Nowa Szkoła”, „Nowe w Szkole”, „Wychowanie Na Co Dzień”. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia. Procesy. Konteksty, tom I-III, 2007, 2. N. Goodman , Wstęp do socjologii,2009, 3. Teraźniejszość i przyszłość edukacji społeczności romskiej pod red. J. Horyń 2009, 4. Edukacja międzykulturowa w Polsce i na świecie, T. Lewowicki (red.) 2000, 5. Oświata etniczna w Europie Środkowej, Z. Jasiński, T. Lewowicki (red.) 2001. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Beata A. Orłowska 30 maja 2012 [email protected] tel. 507-198-627 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Humanistyczny Kierunek pedagogika wczesnoszkolna z pedagogiką przedszkolną, pedagogika wczesnoszkolna – guwernantka, pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną Poziom studiów Profil kształcenia studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Edukacja techniczno-informatyczna 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr: VI 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/20 S/10 S/10 NS/20 NS/10 NS/10 Dr Wojciech A. Sysło B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki, i powiązań innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując wiedzę fizyczną w tym elementy techniki i technologie informacyjno i komunikacyjne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii komunikacyjnej opisów zjawisk otaczającego świata i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji techniki i technologii. Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii i modeli opisu otaczającej rzeczywistości. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 Wiedza student ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów kształcenia, jego projektowania, uwzględniając obecność nowych technologii i modelowego opisu zjawisk fizycznych jego realizacji ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowanie opisu świata fizycznego i technologii informacyjnych w edukacji Umiejętności student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie potrafi dobierać i wykorzystać dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych oraz wykorzystywać nowoczesne technologie i opisy świata fizycznego do pracy dydaktycznej K_W02 K_W08 K_W16 K_U04 K_U07 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU3 EKU4 EKK1 EKK2 EKK3 potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych związanych z odpowiednimi etapami edukacyjnymi potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych o interdyscyplinarnym charakterze na różnych etapach edukacyjnych Kompetencje społeczne student rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii, wspomagających własną działalność pedagogiczną jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych niebędących specjalistami w tej dyscyplinie rozumie rolę stosowania mediów w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania K_U09 K_U13 K_K01 K_K07 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Podstawa programowa, podstawa programowa zajęć komputerowych, program nauczania. Standardy kształcenia przygotowujące do wykonywania zawodu nauczyciela na określonym etapie edukacyjnym. Proces kształcenia, etapy jego projektowania. 2. Rozwój techniki i technologii i jego wpływ na społeczeństwo i edukację. Model zmian w edukacji – cztery etapy rozwoju technologii informacyjnej w edukacji. 3. Podstawowe sposoby wykorzystywania TIK w różnych dziedzinach nauczania: programy użytkowe, strony www, platformy edukacyjne. 4. Ciekawość otaczającego świata – zadziwienia, kształcenie przez działanie, przykładowe zestawy do ilustracji zjawisk przyrody za pomocą doświadczeń. 5. Formy i metody realizacji procesu kształcenia z uwzględnieniem TIK i prostych realizacji doświadczeń. Przykłady dobrych praktyk. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia 1. Obsługa zestawów multimedialnych: komputer, projektor, tablica interaktywna, połączenie sieciowe. 2. Wykorzystanie programów użytkowych w pracy nauczyciela: Word , Excel, programy do przygotowania prezentacji. 3. Przygotowanie odpowiednich zasobów materiałów do wykorzystania, wykorzystanie Internetu 4. Przygotowanie prostych zestawów z opisem ich zastosowanie, do ilustracji zjawisk przyrody. 5. Opracowanie przykładowych scenariuszy i konspektów zajęć wykorzystujących technologie i własne zestawy do ilustracji zjawisk. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu S 2 Ns 2 2 2 2 2 2 2 2 2 10 S 2 10 Ns 2 2 2 1 3 2 1 3 2 10 10 20 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: urządzenia techniki komputerowej. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, umiejętności wyszukiwania i analizowania potrzebnych informacji, F3 – praca pisemna: tworzenie scenariuszy i konspektów zajęć, F2 – obserwacja/aktywność (rozwiązywanie problemów wskazanych w dyskusji). P2 – kolokwium pisemne, P5 – wystąpienie/rozmowa (ocena z przygotowania konspektu zajęć i jego prezentacji, oceniana praca koncepcyjna projektowania i przygotowania materiałów dydaktycznych). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. S. Juszczyk i inni, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Z. Osiński, Technologia informacyjna w edukacji humanistycznej, Wyd. MADO, Toruń 2005. Standardy przygotowania nauczycieli w zakresie technologii informacyjnej i komunikacyjnej, PTI 2010. D. Górecka (red.), Cyfrowa przyszłość. Katalog kompetencji medialnych i informatycznych, Fundacja Nowoczesna Polska, Warszawa 2012. 5. W. Jochemczyk, Kształcenie zintegrowane, klasa 1 – 3. Lekcje z komputerem, WSiP, Warszawa 2011. 6. W. Jochemczyk, Lekcje z komputerem w nauczaniu zintegrowanym. Zeszyt ćwiczeń + CD, WSiP, Warszawa 2011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Z. Nowakowski, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej w praktyce, MIKOM, Warszawa 2003. 2. Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. Media a edukacja, red. W. Strykowski, W. Skrzydlewski, Wyd. eMPi2, Poznań 2004. 3. Walat, Zarys dydaktyki informatyki, OEIiZK, Warszawa 2007. 2. 3. 4. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Wojciech A. Sysło 15.06.2012 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja zdrowotna 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/30 S/ 15 S/ 15 NS/20 NS/10 NS/10 Dr Danuta Godlewska Mgr Agnieszka Woźniczka B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z podstawową terminologią stosowaną w edukacji zdrowotnej i jej powiązaniami z pedagogiką i innymi dyscyplinami naukowymi; miejscem edukacji zdrowotnej w systemie edukacyjnym; a także z podstawową wiedzą w zakresie projektowania i prowadzenia badań i diagnoz w obszarze zdrowia; metodyką realizacji zadań wchodzących w zakres edukacji zdrowotnej. Umiejętności CU1: Wykształcenie umiejętności obejmujących wykorzystywanie wiedzy teoretycznej z zakresu edukacji zdrowotnej do diagnozowania, analizowania i określania problemów i potrzeb edukacyjnych, a także umiejętności ich planowania i realizacji. Kompetencje społeczne CK1: Uzyskanie postawy, którą cechuje świadomość wartości zdrowia w aspekcie jednostkowym i społecznym, dbałość o zdrowie własne i społeczności, otwartość na działania powiązane z nowymi problemami i potrzebami zdrowotnymi w środowisku edukacyjnym. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student zna podstawową terminologię stosowaną w edukacji zdrowotnej, charakteryzuje historyczne i współczesne koncepcje zdrowia i wykazuje ich związek z działaniami edukacyjnymi w obszarze zdrowia. Student charakteryzuje proces projektowania i prowadzenia badań obejmujących style życia i zachowania zdrowotne w środowisku edukacyjnym. Student opisuje podstawowe założenia metodyczne, procedury i zasady wykorzystywane w procesie edukacji zdrowotnej. Umiejętności Student potrafi wykorzystywać wiedzę z zakresu edukacji zdrowotnej i powiązanych z nią dyscyplin do analizowania i diagnozowania problemów oraz potrzeb zdrowotnych w środowisku edukacyjnym. Student posiada umiejętność oceny metod i procedur w realizacji programów edukacyjnych z obszaru zdrowia, a także umiejętność opracowania i realizacji programu z zakresu edukacji zdrowotnej w środowisku edukacyjnym. Student potrafi współpracować w zespole, wykorzystywać wiedzę i umiejętności organizacyjne do realizacji celów związanych z działaniami edukacyjnymi z zakresu zdrowia, stylów życia, zachowań zdrowotnych. Kompetencje społeczne K_W01 K_W04 K_W12 K_W16 K_U02 K_U09 K_U13 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 Student docenia znaczenie zdrowia, ma świadomość wartości zdrowia osobniczego i społecznego, ma przekonanie o zależności pomiędzy podejmowanymi działaniami z zakresu edukacji zdrowotnej a stanem zdrowia własnego i w środowisku fizycznym i społecznym. Student wykazuje aktywność i kreatywność w środowisku edukacyjnym, a także gotowość do współpracy z organizacjami i instytucjami realizującymi programowe cele edukacji zdrowotnej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wykład 1. Zdrowie – kluczowe pojęcie edukacji zdrowotnej. Definicje zdrowia. Aspekty zdrowia. Czynniki wpływające na zdrowie osobnicze i populacji. Wykład 2. Biomedyczny model zdrowia i choroby. Społeczno-ekologiczna koncepcja zdrowia. Wykład 3. Edukacja zdrowotna a promocja zdrowia. Wykład 4. Szkoła Promująca Zdrowie. Wykład 5. Style życia i zachowania zdrowotne – charakterystyka, metody badań, rola w promowaniu zdrowia i profilaktyce najczęstszych chorób. Wykład 6 Substancje psychoaktywne; aktualna sytuacja epidemiologiczna, współczesne kierunki działań profilaktycznych, obejmujących stosowanie substancji psychoaktywnych. Wykład 7. Promocja zdrowia psychicznego; koncepcja salutogenetyczna Antonowskyego, poczucie koherencji, czynniki ryzyka i czynniki chroniące. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćwiczenia 1. Koncepcje i teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej; terminologia, definicje, podstawowe pojęcia, cele, modele. Ćwiczenia 2. Metodyka edukacji zdrowotnej; planowanie (etapy) oraz ewaluacja procesu i wyników w edukacji zdrowotnej. Zasady układania scenariuszy zajęć. Ćwiczenia 3. Edukacja zdrowotna w podstawie programowej kształcenia ogólnego. Ćwiczenia 4. Substancje psychoaktywne; podstawowe założenia programów edukacyjnych, obejmujących profilaktykę uzależnień od substancji psychoaktywnych. Ćwiczenia 5. Żywienie a zdrowie; współczesne poglądy na racjonalne żywienie, zasady nowoczesnej edukacji żywieniowej. Ćwiczenia 6. Zdrowie psychiczne – wybrane aspekty; podstawowe pojęcia, czynniki warunkujące zdrowie psychiczne. Umiejętności życiowe, ich rodzaje, możliwości rozwoju w edukacji szkolnej. Ćwiczenia 7. Zdrowie seksualne i prokreacyjne; edukacja dotycząca HIV/AIDS w szkole. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: K_K03 K_K07 S 2 Ns 2 2 2 2 2 2 1 1 1 2 1 3 2 15 S 2 10 Ns 2 2 2 2 2 1 1 2 1 2 3 1 2 15 10 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, metody problemowe, debata „za i przeciw”, M5 - analiza artykułów z czasopism fachowych, projekt, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: artykuły z czasopism fachowych, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdziany (ustny wiedzy i umiejętności; praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność, F3 – praca pisemna (scenariusze zajęć), F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (dłuższa wypowiedź pisemna). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1.Woynarowska B., Edukacja zdrowotna. Warszawa 2008. 2.Charońska E., Zarys wybranych problemów edukacji zdrowotnej. Warszawa 1997. 3. Karski J., Promocja zdrowia. Warszawa 1999. 4. Woynarowska B., Szkoła promująca zdrowie. Warszawa 2000. Literatura zalecana / fakultatywna: 1.Cylkowska – Nowak M.(red.), Edukacja zdrowotna. Możliwości, problemy, ograniczenia. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego, Poznań 2008. 2. Syrek E., Borzucka-Sitkiewicz K., Edukacja zdrowotna. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009. 3. Wrona- Wolny W., Wypisy z wychowania zdrowotnego. Kraków 2000. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Danuta Godlewska 28.05.2012 [email protected], Tel.502 581 843 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Edukacja zdrowotna 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 5 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/30 S/ 15 S/ 30 NS/20 NS/10 NS/20 Dr Danuta Godlewska Mgr Agnieszka Woźniczka B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z podstawową terminologią stosowaną w edukacji zdrowotnej i jej powiązaniami z pedagogiką i innymi dyscyplinami naukowymi; miejscem edukacji zdrowotnej w systemie edukacyjnym; a także z podstawową wiedzą w zakresie projektowania i prowadzenia badań i diagnoz w obszarze zdrowia; metodyką realizacji zadań wchodzących w zakres edukacji zdrowotnej. Umiejętności CU1: Wykształcenie umiejętności obejmujących wykorzystywanie wiedzy teoretycznej z zakresu edukacji zdrowotnej do diagnozowania, analizowania i określania problemów i potrzeb edukacyjnych, a także umiejętności ich planowania i realizacji. Kompetencje społeczne CK1: Uzyskanie postawy, którą cechuje świadomość wartości zdrowia w aspekcie jednostkowym i społecznym, dbałość o zdrowie własne i społeczności, otwartość na działania powiązane z nowymi problemami i potrzebami zdrowotnymi w środowisku edukacyjnym. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student zna podstawową terminologię stosowaną w edukacji zdrowotnej, charakteryzuje historyczne i współczesne koncepcje zdrowia i wykazuje ich związek z działaniami edukacyjnymi w obszarze zdrowia. Student charakteryzuje proces projektowania i prowadzenia badań obejmujących style życia i zachowania zdrowotne w środowisku edukacyjnym. Student opisuje podstawowe założenia metodyczne, procedury i zasady wykorzystywane w procesie edukacji zdrowotnej. Umiejętności Student potrafi wykorzystywać wiedzę z zakresu edukacji zdrowotnej i powiązanych z nią dyscyplin do analizowania i diagnozowania problemów oraz potrzeb zdrowotnych w środowisku edukacyjnym. Student posiada umiejętność oceny metod i procedur w realizacji programów edukacyjnych z obszaru zdrowia, a także umiejętność opracowania i realizacji programu z zakresu edukacji zdrowotnej w środowisku edukacyjnym. Student potrafi współpracować w zespole, wykorzystywać wiedzę i umiejętności organizacyjne do realizacji celów związanych z działaniami edukacyjnymi z zakresu zdrowia, stylów życia, zachowań zdrowotnych. Kompetencje społeczne K_W01 K_W04 K_W12 K_W16 K_U02 K_U09 K_U13 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 Student docenia znaczenie zdrowia, ma świadomość wartości zdrowia osobniczego i społecznego, ma przekonanie o zależności pomiędzy podejmowanymi działaniami z zakresu edukacji zdrowotnej a stanem zdrowia własnego i w środowisku fizycznym i społecznym. Student wykazuje aktywność i kreatywność w środowisku edukacyjnym, a także gotowość do współpracy z organizacjami i instytucjami realizującymi programowe cele edukacji zdrowotnej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wykład 1. Zdrowie – kluczowe pojęcie edukacji zdrowotnej. Definicje zdrowia. Aspekty zdrowia. Czynniki wpływające na zdrowie osobnicze i populacji. Wykład 2. Biomedyczny model zdrowia i choroby. Społeczno-ekologiczna koncepcja zdrowia. Wykład 3. Edukacja zdrowotna a promocja zdrowia. Wykład 4. Szkoła Promująca Zdrowie. Wykład 5. Style życia i zachowania zdrowotne – charakterystyka, metody badań, rola w promowaniu zdrowia i profilaktyce najczęstszych chorób. Wykład 6 Substancje psychoaktywne; aktualna sytuacja epidemiologiczna, współczesne kierunki działań profilaktycznych, obejmujących stosowanie substancji psychoaktywnych. Wykład 7. Promocja zdrowia psychicznego; koncepcja salutogenetyczna Antonowskyego, poczucie koherencji, czynniki ryzyka i czynniki chroniące. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćwiczenia 1. Koncepcje i teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej; terminologia, definicje, podstawowe pojęcia, cele, modele. Ćwiczenia 2. Metodyka edukacji zdrowotnej; planowanie (etapy) oraz ewaluacja procesu i wyników w edukacji zdrowotnej. Zasady układania scenariuszy zajęć. Ćwiczenia 3. Edukacja zdrowotna w podstawie programowej kształcenia ogólnego. Ćwiczenia 4. Substancje psychoaktywne; podstawowe założenia programów edukacyjnych, obejmujących profilaktykę uzależnień od substancji psychoaktywnych. Ćwiczenia 5. Żywienie a zdrowie; współczesne poglądy na racjonalne żywienie, zasady nowoczesnej edukacji żywieniowej. Ćwiczenia 6. Zdrowie psychiczne – wybrane aspekty; podstawowe pojęcia, czynniki warunkujące zdrowie psychiczne. Umiejętności życiowe, ich rodzaje, możliwości rozwoju w edukacji szkolnej. Ćwiczenia 7. Zdrowie seksualne i prokreacyjne; edukacja dotycząca HIV/AIDS w szkole. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: K_K03 K_K07 S 2 Ns 2 2 2 2 2 2 1 1 1 2 1 3 2 15 S 1 10 Ns 1 5 4 5 5 3 3 5 3 5 3 4 30 3 20 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, metody problemowe, debata „za i przeciw”, M5 - analiza artykułów z czasopism fachowych, projekt, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: artykuły z czasopism fachowych, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdziany (ustny wiedzy i umiejętności; praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność, F3 – praca pisemna (scenariusze zajęć), F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (dłuższa wypowiedź pisemna). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1.Woynarowska B., Edukacja zdrowotna. Warszawa 2008. 2.Charońska E., Zarys wybranych problemów edukacji zdrowotnej. Warszawa 1997. 3. Karski J., Promocja zdrowia. Warszawa 1999. 4. Woynarowska B., Szkoła promująca zdrowie. Warszawa 2000. Literatura zalecana / fakultatywna: 1.Cylkowska – Nowak M.(red.), Edukacja zdrowotna. Możliwości, problemy, ograniczenia. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego, Poznań 2008. 2. Syrek E., Borzucka-Sitkiewicz K., Edukacja zdrowotna. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009. 3. Wrona- Wolny W., Wypisy z wychowania zdrowotnego. Kraków 2000. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza z promocją zdrowia – Kierunek nienauczycielska; opiekuńczo-wychowawcza – opiekun społeczny – nienauczycielska) Poziom studiów Profil kształcenia studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Elementy arteterapii 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: język polski 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20 Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 mgr Marta Wawrzyniak B - Wymagania wstępne Student potrafi posługiwać się zagadnieniami z pedagogiki specjalnej i podstaw psychologii. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: zapoznanie studentów z zakresem teoretycznej wiedzy na temat arteterapii, jej pojęciami, funkcjami, celami, zadaniami oraz dziedzinami. CW2: zapoznanie studentów z miejscem i rolą arteterapii w pedagogice, z jednoczesnym zwróceniem uwagi na znaczenie osoby terapeuty w działaniach arteterapeutycznych. Umiejętności CU1: zapoznanie studentów z praktycznymi działaniami związanymi z zastosowaniem wybranych dziedzin arteterapii w pedagogice. CU2: zapoznanie studentów z projektowaniem i organizowaniem pracy w zespole arteterapeutycznym, z jednoczesnym zwróceniem uwagi na umiejętność wykorzystania podstawowej wiedzy teoretycznej w działaniach arteterapeutycznych. Kompetencje społeczne CK1: uwrażliwienie studentów na odpowiedzialne projektowanie i wykonywanie działań arteterapeutycznych zgodnych z zasadami etyki zawodowej. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 Wiedza definiuje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu arteterapii, zna jej cele, zadania i funkcje, charakteryzuje wybrane dziedziny arteterapii, objaśnia ich zastosowanie w pedagogice oraz dobiera właściwe środki dydaktyczne do ich realizacji, tłumaczy miejsce i rolę arteterapii w pedagogice oraz objaśnia znaczenie osoby terapeuty w działaniach arteterapeutycznych. Umiejętności podejmuje współpracę w zespole pełniąc rolę organizatora i wykonawcy projektu arteterapeutycznego dotyczącego wybranej dziedziny arteterapii oraz projektuje scenariusz działań terapeutycznych, wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu zaplanowania i realizacji działań arteterapeutycznych, dokonuje oceny własnych działań arteterapeutycznych, a także potrafi wskazać elementy wymagające udoskonalenia. Kompetencje społeczne odznacza się odpowiedzialnością w projektowaniu i wykonaniu działań arteterapeutycznych, podczas których zachowuje się w sposób profesjonalny w oparciu o zasady etyki zawodowej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów K_W13 K_W16 K_W13 K_W15 K_U13 K_U09 K_U02 K_U14 K_K08 K_K04 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Ćwiczenia 1. Ogólne wprowadzenie w obszar tematyczny. Omówienie zasad pracy na zajęciach i formy zaliczenia przedmiotu. 2. Teoretyczne podstawy arteterapii: rozróżnienie podstawowych definicji arteterapii. Cele, funkcje, zakresy i zadania terapii przez sztukę. Ogólny podział dziedzin arteterapii. 3. Miejsce i rola arteterapii w pedagogice (terapii pedagogicznej): pojęcie i ogólne założenia terapii pedagogicznej. Zasady terapii pedagogicznej a zasady arteterapeutyczne. Znaczenie osoby terapeuty w działaniach arteterapeutycznych. 4. Biblioterapia. Etymologia pojęcia „biblioterapia”. Podstawowe założenia biblioterapii, główne cele, funkcje i rodzaje. Umiejętny dobór literatury dla realizacji celów biblioterapeutycznych. Omówienie etapów postępowania biblioterapeutycznego. Znaczenie biblioterapii w procesie wychowawczym. Analiza przykładowych scenariuszy biblioterapeutycznych. 5. Muzykoterapia. Etymologia pojęcia „muzykoterapia”. Podstawowe założenia muzykoterapii, główne cele, funkcje i rodzaje. Omówienie faz postępowania muzykoterapeutycznego. Muzykoterapia i trening relaksacyjny. Znaczenie muzykoterapii w procesie terapeutycznym. Analiza przykładowych scenariuszy terapeutycznych z wykorzystaniem muzyki. 6. Arteterapia przez sztuki plastyczne. Podstawowe założenia plastykoterapii, główne cele, funkcje i rodzaje. Omówienie podstawowych metod i technik terapii wizualnej. Istota rysunku i koloru w terapii. Znaczenie plastykoterapii w procesie terapeutycznym. Analiza przykładowych scenariuszy terapeutycznych z wykorzystaniem terapii wizualnej. 7. Choreoterapia. Etymologia pojęcia „choreoterapia”. Podstawowe założenia choreoterapii, główne cele, funkcje i podziały. Metody, techniki i strategie stosowne w terapii tańcem. Omówienie faz postępowania choreoterapeutycznego. Znaczenie choreoterapii w procesie terapeutycznym. Przykładowe scenariusze terapeutyczne z wykorzystaniem tańca. 8. Teatroterapia z wykorzystaniem dramy. Etymologia pojęcia „drama”. Drama jako jedna z charakterystycznych rodzajów teatroterapii. Podstawowe założenia dramy, główne cele, funkcje i podziały. Techniki i strategie stosowne w dramoterapii. Omówienie faz sesji dramoterapeutycznej. Znaczenie dramy w procesie terapeutycznym. Analiza przykładowych scenariuszy terapeutycznych z wykorzystaniem dramy. 9. Kolokwium z zagadnień teoretycznych. 10. Prezentacja i realizacja studenckiego projektu arteterapeutycznego z wykorzystaniem biblioterapii: – przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego, – przygotowanie „pracowni arteterapeutycznej”: dekorowanie sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu arteterapeutycznego, – praktyczne zrealizowanie projektu arteterapeutycznego podczas ćwiczeń. 11. Prezentacja i realizacja studenckiego projektu arteterapeutycznego z wykorzystaniem muzykoterapii: – przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego, – przygotowanie „pracowni arteterapeutycznej”: dekorowanie sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu arteterapeutycznego, – praktyczne zrealizowanie projektu arteterapeutycznego podczas ćwiczeń. 12. Prezentacja i realizacja studenckiego projektu arteterapeutycznego z wykorzystaniem dramy: – przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego. – przygotowanie „pracowni arteterapeutycznej”: dekorowanie sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu arteterapeutycznego. – praktyczne zrealizowanie projektu arteterapeutycznego podczas ćwiczeń. 13. Prezentacja i realizacja studenckiego projektu arteterapeutycznego z wykorzystaniem choreoterapii: – przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego, – przygotowanie „pracowni arteterapeutycznej”: dekorowanie sali dydaktycznej, rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu arteterapeutycznego, – praktyczne zrealizowanie projektu arteterapeutycznego podczas ćwiczeń. 14. Prezentacja i realizacja studenckiego projektu arteterapeutycznego z wykorzystaniem plastykoterapii: – przedłożenie scenariusza projektu arteterapeutycznego. – przygotowanie „pracowni arteterapeutycznej”: dekorowanie sali dydaktycznej, S 2 Ns 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 1 2 1 2 2 1 1 2 1 2 1 2 1 2 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. rozmieszczenie niezbędnych środków i pomocy dydaktycznych do zrealizowania projektu arteterapeutycznego, – praktyczne zrealizowanie projektu arteterapeutycznego podczas ćwiczeń. 15. Omówienie zrealizowanych projektów arteterapeutycznych. Wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń 2 30 1 20 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, klasyczna metoda problemowa, drama, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M5 – metoda projektów (projekt terapeutyczny), analiza tekstu źródłowego, analiza artykułów z czasopism fachowych. Środki dydaktyczne: projektor multimedialny, muzyka terapeutyczna, artykuły papiernicze i plastyczne (brystole, markery, farby, bibuła, kredki, kleje, nożyczki, masa solna, itp.), artykuły tekstylne (koce, poduszki), artykuły spożywcze (makarony, ryż, przyprawy) i inne nietypowe pomoce, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji, przygotowanie do zajęć). F1 – sprawdzian pisemny. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie projektu terapeutycznego, omówienie projektu, przedstawienie i omówienie prezentacji multimedialnej) Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. E. J. Konieczna, Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. 2. J. Gładyszewska-Cylulko, Teoretyczne i praktyczne podstawy terapii przez sztukę, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. 3. W. Karolak, B. Kaczorowska (red.), Arteterapia. Od rozważań nad teorią do zastosowań praktycznych, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2011. 4. W. Szulc, Arteterapia: narodziny idei, ewolucja teorii, rozwój praktyki, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2011. 5. L. Kataryńczuk-Mania (red.), Metody i formy terapii sztuką, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005. 6. E. Skorek; Terapia pedagogiczna, tom II , Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2007. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. E. J. Konieczna (red.), Biblioterapia w praktyce. Poradnik dla nauczycieli, wychowawców i terapeutów, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2010. 2. K. Witerska, Drama: techniki, strategie, scenariusze, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2011. 3. D. Wosik-Kawala, T. Zubrzycka-Maciąg (red.), Kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne nauczyciela, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2011. 4. W. Karolak, Rysunek w arteterapii, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2005. 5. D. Koziełło, Taniec i psychoterapia, KMK Promotions, Poznań 2002. 6. M. Molicka, Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii, Media Rodzina, Poznań 2002. 7. M. Molicka, Bajki terapeutyczne, T. I i II, Media Rodzina, Poznań 2002. 8. H. Kaduson, C. Schaefer, Zabawa w psychoterapii, GWP, Gdańsk 2002. 9. I. Czajkowska, K. Herda, Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, Warszawa 1989; 10. A. Arciszewska-Binnebesel, Szczęśliwy świat tworzenia czyli arteterapia : materiały metodyczne do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi, w szkołach podstawowych i gimnazjach, w placówkach szkolnowychowawczych szkolnictwa specjalnego, w świetlicach szkolnych i terapeutycznych, na koloniach, obozach i wycieczkach, Bea-Bleja, Toruń 2003. 11. I. Borecka, Biblioterapia : teoria i praktyka : poradnik, Wydawnictwo SBP, Warszawa 2001. 12. M. Janiszewski, Muzyka w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji, Akademia Muzyczna, Łódź 1998. 13. M. KronenbergerMuzykoterapia : podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu, Mediatour, Szczecin 2004. 14. O. Handford, W. Karolak, Mandala w arteterapii, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistycznej, Łódź 2008. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Marta Wawrzyniak 31. 05. 2012 r. [email protected], tel. 602 265 235 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Elementy pedagogiki specjalnej 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/45 S/ 30 S/ 15 NS/30 NS/20 NS/10 dr Anna Lis-Zaldivar B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotu psychologia rozwojowa i wychowawcza. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Wyposażenie w wiedzę z zakresu medycyny, psychologii, pedagogiki, niezbędnej do zrozumienia problemu niepełnosprawności, zakresu i możliwości rehabilitacji oraz nowoczesnych metod wspomagania rozwoju. Umiejętności CU1: Rozwijanie umiejętności planowania i przeprowadzania działań wspierających rozwój dzieci z wybranymi niepełnosprawnościami. Kompetencje społeczne CK1: Rozwijanie wrażliwości etycznej, emaptii oraz odpowiedzialności w stosunku do niepełnosprawnych osób. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKU1 EKU2 EKK1 Wiedza Wyposażenie w wiedzę z zakresu specyfiki funkcjonowania dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Zapoznanie się ze strukturą systemu edukacji powołanego dla dzieci z różnymi niepełnosprawnościami: podstawą prawną, organizacją, celami i zasadami funkcjonowania. Umiejętności Rozwijanie sprawności samodzielnego zdobywania wiedzy, celem rozwijania własnych kompetencji pedagogicznych. Nabywanie umiejętności oceniania przydatności technik i metod pracy do realizacji konkretnych, praktycznych rozwiązań. Przygotowanie własnych, innowacyjnych rozwiązań edukacyjno-terapeutycznych. Kompetencje społeczne Posiadanie przekonania o konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych, zmierzających do rozwoju dzieci z różnymi niepełnosprawnościami. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów K_W01 K_W04 K_W07 K_W14 K_U04 K_U09 K_U11 K_U13 K_K03 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wykłady Wyk.1 Pedagogika specjalna jako subdyscyplina pedagogiki ogólnej. Założenia, cele, aktualne problemy i wyzwania. Wyk.2 Paradygmaty pedagogiki specjalnej. Wyk.3 Zdrowie a niepełnosprawność w aspekcie biologicznym, społecznym, psychicznym. Orzekanie o niepełnosprawności – procedury, wytyczne, problemy. Wyk.4 Zapoznanie z uwarunkowaniami i konsekwencjami utraty słuchu. Profilaktyki i perspektywy wyleczenia. Omówienie specyficznych warunków kształtowania mowy i myślenia, procesów poznawczych, rozwoju społecznego dzieci niesłyszących i słabosłyszących. Wyk.5 Omówienie specyfiki rozwojowej dzieci, młodzieży i osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną. Nauczania oraz zatrudnienia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wyk.6 Zapoznanie z uwarunkowaniami i konsekwencjami wad wzroku. Omówienie specyficznych warunków kształtowania orientacji przestrzennej, myślenia, procesów poznawczych, rozwoju społecznego dzieci niewidomych, niedowidzących i ociemniałych. Szkolnictwa oraz zatrudnienia osób z wadami wzroku. Wyk.7 Integracja osób niepełnosprawnych i sprawnych w procesie nauczania w przedszkolach, szkołach i zakładach pracy. Wyk.8 Stowarzyszenia i organizacje pożytku publicznego, działające na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 Omówienie warunków zaliczenia przedmiotu oraz zakresu i form pracy. Przedstawienie systemu edukacji dzieci z różnymi rodzajami niepełnosprawności w świetle aktualnych umocowań prawnych. Ćw.2 Odpowiadanie na pytania Czy rodzina, w której jest osoba niepełnosprawna może być szczęśliwa, spełniona zawodowo, społecznie? Jeśli tak, to co należy zrobić, aby to było możliwe? Odszukiwanie i omówienie sukcesów o zasięgu lokalnym, polskim i międzynarodowym osób niepełnosprawnych. Ćw.3 Określanie stopnia i rodzaju niedosłuchu, a na ich podstawie możliwości rozwoju mowy u dzieci z uwzględnieniem czasu utraty słuchu. Ćw.4 Zaprezentowanie metod rehabilitacji dzieci z wadą słuchu: daktylografia, fonogesty, metoda audytywno-werbalna, język migowy. Ćw.5 Adoptowanie materiału edukacyjnego do możliwości dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Opracowanie praktycznych rozwiązań. Ćw.6 Zapoznanie z integracją włączającą w polskich warunkach społeczno-edukacyjnych. Ćw.7 Zaprezentowanie organizacji i instytucji działających na rzecz osób niepełnosprawnych. Ćw.8 Zaliczenie przedmiotu. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 2 Ns 1 2 2 1 2 6 4 8 6 6 3 2 2 2 1 30 S 2 20 Ns - 2 2 2 1 2 1 2 2 2 2 2 1 15 45 1 1 10 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, wykład problemowy, dyskusja, M5 – ćwiczenia audytoryjne, ćwiczenia problemowe, analiza tekstu źródłowego, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji podczas ćwiczeń), F4 – wypowiedź/wystąpienie (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P4 – praca pisemna (projekt), P5 – wystąpienie/rozmowa (prezentacja i omówienie projektu), P2 – kolokwium (wiedzy i umiejętności). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. 3. Clarke, A.D.B. Clarke, Upośledzenie umysłowe. Nowe poglądy .PWN, Warszawa 1969. W. Dykcik (red.), Pedagogika specjalna, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2001. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów we specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały dla nauczycieli. MEN 2010. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 4. Z. Sękowska, Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo WSPS, Warszawa 1998. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. Adamowicz-Hummel, Posługiwanie się wzrokiem przez dzieci słabo widzące, [w] Poradnik dydaktyczny dla nauczycieli realizujących podstawę programową w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjum z uczniami niewidomymi i słabo widzącymi, MEN, Warszawa 2001. N.C.Barraga, J.E.Morris, Program rozwijania umiejętności posługiwania się wzrokiem, WSPS-PZN, Warszawa 1997. E.Bendych, Przygotowanie dzieci niewidomych do nauki szkolnej, WSiP, Warszawa 1985. B.Błachut, Warunki dla słabo widzących w klasie, Edukacja i Dialog nr 6/2004, s.15-18. M.Błaziak, A.Kałkus, Warunki optymalnego funkcjonowania ucznia z dysfunkcją wzroku w klasie integracyjnej, Szkoła Specjalna nr 5/2002, s. 290-295. U.Eckert, Przygotowanie dzieci z wadą słuchu do nauki szkolnej, WSiP, Warszawa 1986. M.Gadomska, Mapy i plany w nauczaniu orientacji przestrzennej osób niewidomych, Szkoła Specjalna nr 1/2003, s. 40-45. T.Gałkowski, I.Kaiser-Grodecka, Psychologia dziecka głuchego, PWN 1995 M. Góralówna, B. Hołyńska, Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu, PZWL, Warszawa 198. E. Kulesza, Rozwój poznawczy dzieci z lekkim i umiarkowanym stopniem upośledzenia umysłowego – diagnoza i wspomaganie. Studia empiryczne, Wydawnictwo APS, Warszawa 2004. J.Kwapisz, J.Kwapisz, Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidomych oraz słabo widzących. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa 1990. A. Lowe, Rozwijanie słuchu w zabawie. Praktyczne wskazówki do ćwiczeń słuchowych z dziećmi w wieku przedszkolnym z uszkodzonym słuchem i zaburzeniami postrzegania, PZWL, Warszawa 1983. Maciarz (red.), Człowiek niepełnosprawny w rodzinie i środowisku lokalnym, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Zielona Góra Obuchowska (red.), Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, WSiP, Warszawa 1999. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów we specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe. cz 1. MEN 2010. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów we specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe. cz 2. MEN 2010. A.Rakowska, Jak porozumiewają się dzieci niesłyszące z osobami słyszącymi. Analiza wybranych interakcji komunikacyjnych, Wyd. Naukowe Akademii pedagogicznej, Kraków 2000. Szczygieł, Jak pracować z dzieckiem niepełnosprawnym? Konstruowanie programu zajęć, organizowanie klasy integracyjnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005. R.Walthes, Tyflopedagogika, Pedagogika GWP, Gdańska 2007. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Anna Lis-Zaldivar Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Emisja głosu i ergonomia 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 1 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/ 15 S/ 15 NS/ 10 NS/ 10 mgr Małgorzata Kamczyc-Süyünc B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy dotyczącej budowy aparatu głosowego, zjawisk fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami, odbiorem i higieną. CW2: Przekazanie wiedzy dotyczącej opanowania umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia, rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania. CW3: Przekazanie wiedzy dotyczącej podstawowych pojęć teoretycznych oraz metod badawczych z zakresu fonetyki, akustyki i logopedii związanych z głosem i mową dźwiękową. Umiejętności CU1: Kształtowanie u studentów umiejętności prawidłowego tworzenia i operowania głosem oraz jego ustawienia. CU2: Kształtowanie u studentów umiejętności rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania, w tym ćwiczeń fonacyjnych, artykulacyjnych i dykcyjnych. CU3: Kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności dotyczących tworzenia głosu oraz przewidywania skutków podejmowanych działań. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy emisyjne swoje oraz innych. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za postawę społeczną i projektowanie działań zawodowych. CK2: Przekonanie o potrzebie ciągłego doskonalenia się zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji działań pedagogicznych z zakresu emisji głosu i ergonomii. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 Wiedza posiada wiedzę dotyczącą budowy i funkcjonowania narządu głosu, K_W05 posiada wiedzę umożliwiającą rozpoznawanie i usuwanie zaburzeń aparatu głosotwórczego; posiada wiedzę umożliwiającą dobór odpowiednich metod usprawniania i tłumaczenia celowości ich zastosowania, K_W16 zna podstawowe pojęcia i słownictwo dotyczące emisji głosu. K_W01 K_W18 Umiejętności EKU1 posiada umiejętność prawidłowego tworzenia oraz operowania głosem, K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU2 posiada umiejętność diagnozowania i rozwiązywania problemów emisyjnych, K_U02 EKU3 znajomość efektywnych technik ćwiczenia pozwalających na samodzielne doskonalenie warsztatu, posiada umiejętność opanowania stresu podczas publicznych występów oraz potrafi reagować odpowiednio do okoliczności towarzyszących takich jak akustyka, wymagania publiczności. K_U11 K_U14 EKK1 EKK2 Kompetencje społeczne wykształcenie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy emisyjne swoje oraz innych. Wykształcenie poczucia odpowiedzialności za postawę społeczną i projektowanie działań zawodowych, przekonanie o potrzebie ciągłego doskonalenia się zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji działań pedagogicznych z zakresu emisji głosu i ergonomii. Student jest chętny do integracji z innymi osobami w ramach różnych zadań, projektów i przedsięwzięć kulturalnych. K_K01 K_K08 K_K01 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia S Ns Ćw.1 Wprowadzenie w problematykę. Budowa i funkcjonowanie narządu mowy. Omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. 2 1 Ćw.2 Ciało jako instrument. Prawidłowa postawa ciała jako podstawa prawidłowej emisji. 2 1 Ćw.3 Ćwiczenia oddechowe aktywujące przepony. Ćwiczenia relaksacyjne. 2 1 Ćw.4 Głos, rodzaje. Średnica głosu. Mowa a śpiew, podstawowe zasady i wskazania dla mowy zawodowej i śpiewu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. 2 1 Ćw.5 Aparaty czynnościowe instrumentu głosu Aparat rezonacyjno-artykulacyjny. Dykcja, środki wyrazu oraz opracowanie tekstu. Ćwiczenia przygotowujące aparat rezonacyjno-artykulacyjny do prawidłowej pracy. 2 1 Ćw.6 Aparat otwarcia. Aparat rytmiczno-emocjonalny. Ćwiczenia i wprawki wokalne. 2 1 Ćw.7 „Technika otwarcia gardła”. Higiena i choroby narządu głosu. 2 2 Ćw.8 Autoprezentacja. Omówienie i podsumowanie semestru. 1 2 15 10 Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 15 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 – wykład konwersatoryjny. Środki dydaktyczne: pianino, odtwarzacz CD. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusjach), F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P5 – wystąpienie (prezentacja ćwiczeń). Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. J. Gałęska-Tritt, Dzieci lubią śpiewać, a my razem z nimi! Mały poradnik metodyczny dla wychowawców i rodziców. Wydawnictwo: MILA Poznań 2007 2. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie, podręcznik do nauki emisji głosu, wydawnictwo: UNIVERSITAS, Kraków 2006 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Gałęska-Tritt, Śpiewam solo i w zespole, psychofizjologia śpiewu dla każdego Poznań 2009 2. Łastik A. – Poznaj swój głos..., (Audio Book) wydawnictwo: Studio Emka 3. Toczyska B. – Głośno i wyraźnie (9 lekcji dobrego mówienia) Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2007 4. Toczyska B. – Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańskie Wydawnictwo Oswiatowe, Gdańsk 2007 5. Toczyska B. – Łamańce z dedykacją (logopedia dla logopedów, nauczycieli, młodzieży szkół srednich, studentów szkół artystycznych) wydawnictwo: Podkowa, Gdańsk 2006 6. Wojtynski J. Cz. –Emisja glosu, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1970 7. Zielińska H. – Kształcenie głosu, Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia, Lublin 2002 I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Małgorzata Kamczyc-Süyünc 31.05.12 [email protected] 502533533 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogónoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Historia myśli pedagogicznej 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 6 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/ 60 S/ 30 S/ 30 NS/40 NS/20 NS/20 dr Robert Jankowski, mgr Marta Urban-Sigłowy B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z usystematyzowaną wiedzą z zakresu organizacji wychowania, rozwoju szkolnictwa i myśli pedagogicznej od starożytności po wiek XX. Umiejętności CU1: Student potrafi analizować, interpretować i oceniać wybrane teksty źródłowe, przygotować i zaprezentować esej z zakresu teorii i praktyki pedagogicznej wybranych przedstawicieli polskiej i zachodnioeuropejskiej myśli pedagogicznej, zaprojektować i przeprowadzić panel dyskusyjny w zespołach problemowych i posłużyć się środkami nowoczesnej technologii nauczania. Kompetencje społeczne CK1: Docenienie znaczenia historii wychowania w zakresie zapoznania jak warunki danej epoki historycznej wpływały na tworzącą się teorię pedagogiczną i rozwój instytucji kształcących i wychowawczych. Student ma przekonanie o wadze i wartości zagadnień pedeutologicznych, docenia społeczną funkcję zawodu nauczyciela, ma zdolność do refleksji na temat zasad etyki zawodowej i etosu nauczycielskiego. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student ma uporządkowaną wiedzę na temat organizacji wychowania, rozwoju szkolnictwa myśli pedagogicznej od starożytności grecko-rzymskiej po wiek XX, ma podstawową wiedzę na temat wpływu warunków społeczno- kulturowych, filozoficznych, historycznych, politycznych, ekonomicznych na teorię pedagogiczną i rozwój instytucji kształcących i wychowawczych. Student definiuje pojęcia zakresu historii myśli pedagogicznej, ma podstawową wiedzę na temat historycznych źródeł pedagogiki i jej związku z historią wychowania. Student potrafi nazywać i objaśniać systemy wychowania, teoretyczne nurty, koncepcje szkolnictwa ich ewolucję i przemiany w kontekście historycznym i kulturowym. Umiejętności Student umie dobierać, analizować, interpretować i oceniać teksty źródłowe ukazujące wpływ zjawisk społecznych na teorię i praktykę pedagogiczną w układzie problemowym i chronologicznym. Student umie przygotować i przeprowadzić w sposób precyzyjny i spójny prezentację na wybrany temat z historii szkolnictwa i myśli pedagogicznej w ujęciu interdyscyplinarnym. Student potrafi korzystać z doświadczeń historycznych na gruncie teorii i praktyki pedagogicznej, weryfikować i ocenić ich przydatność w rozwiązywaniu współczesnych dylematów wychowawczych. Kompetencje społeczne K_W03 K_W01 K_W11 K_U01 K_U06 K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 Student ma świadomość znaczenia wiedzy historyczno-pedagogicznej w doskonaleniu kompetencji i umiejętności oraz rozumie konieczność kształcenia ustawicznego. Student jest gotowy do współpracy z innymi osobami oraz grupami i organizacjami w zakresie podejmowania i rozwiązywania problemów pedagogicznych z wykorzystaniem historycznych tradycji i doświadczeń. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk.1 Historia wychowania, przedmiot i zakres, podstawy metodologiczne, znaczenie w kształceniu pedagogicznym. Wyk.2 Wychowanie i myśl pedagogiczna starożytności na przykładzie Grecji i Rzymu. Wyk.3 Wychowanie i szkolnictwo w Europie w okresie średniowiecza. Wyk.4 Szkolnictwo i myśl pedagogiczna w okresie renesansu w Europie Zachodniej. Wyk.5 Rozwój szkolnictwa i myśli pedagogicznej w okresie renesansu w Polsce. Wyk.6 Myśl pedagogiczna w początkach czasów nowożytnych i jej przedstawiciele. Wyk.7 Wychowanie i szkolnictwo w Polsce na przełomie XVII i XVIII wieku. Myśl pedagogiczna Stanisława Konarskiego. Wyk.8 Założenia oświatowo wychowawcze Komisji Edukacji Narodowej na tle europejskiego oświecenia. Wyk.9 Koncepcje szkolnictwa elementarnego i średniego w Europie Zachodniej w XIX wieku. Myśl pedagogiczna J. H. Pestalozziego, J. F. Herbarta i H. Spencera. Wyk.10 Wychowanie i szkolnictwo na ziemiach polskich pod zaborami w XIX wieku. Wyk.11 Myśl pedagogiczna na ziemiach polskich pod zaborami w XIX wieku. Wyk.12 Społeczny ruch oświatowy w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX wieku, organizacje i stowarzyszenia, przedstawiciele. Wyk.13 Prądy i kierunki w pedagogice europejskiej na początku XX wieku. Założenia i przedstawiciele pedagogiki „nowego wychowania”. Wyk.14 Szkolnictwo i myśl pedagogiczna w Polsce w okresie międzywojennym (1918- 1939). Wyk.15 Organizacja i rozwój szkolnictwa w Polsce w latach 1945- 2000. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 Historia wychowania, przedmiot i zakres, miejsce wśród nauk humanistycznych i znaczenie w kształceniu nauczycieli. Ćw.2 Wychowanie i myśl pedagogiczna starożytności na przykładzie Grecji i Rzymu. Ćw.3 Wychowanie i szkolnictwo w Europie w okresie średniowiecza. Ćw.4 Szkolnictwo i poglądy pedagogiczne w okresie renesansu w Europie Zachodniej i w Polsce. Ćw.5 Myśl pedagogiczna w początkach czasów nowożytnych i jej przedstawiciele. Ćw.6 Stan oświaty i szkolnictwa w Polsce na przełomie XVII i XVIII wieku. Myśl pedagogiczna Stanisława Konarskiego. Ćw.7 Założenia oświatowo wychowawcze Komisji Edukacji Narodowej na tle europejskiego oświecenia. Ćw.8 Koncepcje szkolnictwa elementarnego i średniego w Europie Zachodniej w XIX wieku. Analiza poglądów pedagogicznych J. H. Pestalozziego, J. F. Herbarta, H. Spencera. Ćw.9 Stan szkolnictwa na ziemiach polskich pod zaborami. Ćw.10 Myśl pedagogiczna na ziemiach polskich pod zaborami, podstawowe nurty i przedstawiciele. Ćw.11 Społeczny ruch oświatowy w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX wieku, tajne nauczanie, organizacje i stowarzyszenia, publicystyka pedagogiczna. Ćw.12 Pedagogika „nowego wychowania”, podstawy teoretyczne, przedstawiciele w teorii i praktyce pedagogicznej. Ćw.13 Szkolnictwo i myśl pedagogiczna w Polsce w okresie międzywojennym (1918- 1939). Ćw.14 Organizacja i rozwój szkolnictwa w Polsce w latach 1945- 2000. Ćw.15 Repetytorium i zaliczenie ćwiczeń. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: K_K01 K_K07 S 2 Ns 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 1 2 2 1 1 2 2 2 1 1 1 2 1 2 2 30 S 2 1 1 20 Ns 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 2 1 1 2 2 2 1 1 1 2 1 2 2 2 30 1 1 1 20 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M4 – wykład problemowy z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego, M5 – analiza tekstu źródłowego. Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 - sprawdzian (ustny wiedzy), F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji podczas ćwiczeń). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P1 – egzamin (ustny), P5 – wystąpienie (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. St. Kot, Historia wychowania, t. 1 i 2. Warszawa 2010. 2. Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej. Wybór i opracowanie Stefan Wołoszyn, t. 1, 2, 3. Kielce 199-1997. 3. St. Litak, Historia wychowania, t.1. Do Wielkiej Rewolucji Francuskiej, Kraków 2004. 4. J. Draus, R. Terlecki, Historia wychowania, t. 2. Wiek XIX i XX. Kraków 2005. 5. K. Bartnicka, I. Szybiak, Zarys historii wychowania, Warszawa 2001. 6. S. I. Możdżeń, Historia wychowania do 1795. Kielce 2005. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. S. I. Możdżeń, Historia wychowania 1795- 1918. Kielce 2000. 2. S. I. Możdżeń, Historia wychowania 1918- 1945. Kielce 2000. 3. Stef. Wołoszyn, Rozwój i zmienność wychowania i kształcenia, w: Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 1. Red. Z.Kwieciński, B. Śliwerski. Warszawa 2004. 4. St. Mauersberg, M. Walczak, Szkolnictwo polskie po drugiej wojnie światowej (1944- 1956). Warszawa 2005. 5. Wł. Szulakiewicz, Historia oświaty i wychowania w Polsce 1944- 1956. Kraków 2006. 6. ks. A. Orczyk, Zarys historii szkolnictwa i myśli pedagogicznej. Warszawa 2008. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Robert Jankowski 30.05 2012. [email protected] Robert Jankowski Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – opiekun społeczny – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Instytucje rynku pracy, wspieranie zatrudnienia i organizacje pożytku publicznego 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/30 S/30 NS/20 NS/20 Dr hab. Jerzy Rossa B - Wymagania wstępne Zaliczenie przedmiotu: podstawy pracy socjalnej elementami polityki i praktyki socjalnej państwa. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy na temat instytucjonalno-organizacyjnych aspektów społecznych reakcji na problem bezrobocia, a także na temat formalnych i nieformalnych wzorów społecznych interakcji pomiędzy bezrobotnymi a personelem instytucji społecznych. Umiejętności CU1: Kształtowanie u studentów umiejętności do zdobywania wiedzy o instytucjonalno-społecznych reakcjach na problemy społeczne oraz umiejętności znajdowania sojuszników w procesie organizowania systemów społecznego wsparcia. Kompetencje społeczne CK1: Student jest zdolny do projektowania i realizowania własnych strategii zdobywania miejsca na rynku pracy. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKK1 Wiedza Student posiada niezbędną wiedzę na temat rozmaitych instytucji życia publicznego ze szczególnym uwzględnieniem instytucji oraz organizacji funkcjonujących w sferze bezrobocia. Student potrafi odszukać, analizować i wykorzystać w ramach własnego, profesjonalnego warsztatu niezbędne informacje, dotyczące bezrobocia na lokalnym rynku pracy. Student posiada wiedzę o rozmaitych populacjach i ich środowiskach społecznych oraz ich typowych nomotetycznych oraz idiograficznych problemach. Umiejętności Student potrafi budować trwałe relacje interpersonalne w ramach formalnych i nieformalnych systemów społecznego oparcia oraz skutecznie funkcjonować w sensie społecznym po to, żeby dostarczyć opieki, pomocy oraz wsparcia swoim podopiecznym. Student posiada zdolność do autorefleksji oraz autokrytycyzmu, co pozwala mu rozwijać swój profesjonalny warsztat. Kompetencje społeczne Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w rozmaitych społecznych, formalnych i nieformalnych sieciach, gdzie bierze aktywny i kreatywny udział w rozwiązywaniu problemu społecznego bezrobocia. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1. Rynek pracy a współczesna gospodarka. Miejsce bezrobocia w ramach współczesnych problemów społecznych. Społeczne, kulturowe, ekonomiczne oraz polityczne wzory społecznych reakcji na problem K_W07 K_W08 K_W10 K_U13 K_U14 K_K07 S 2 Ns 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. bezrobocia. Paradygmaty socjologiczne w analizowaniu współczesnych problemów społecznych. Ćw. 2. Typy bezrobocia. Bezrobocie frykcyjne, klasyczne, techniczne, cykliczne, strukturalne, instytucjonalne. Ćw. 3. Wskaźniki społeczne bezrobocia. Sposoby identyfikowania zjawiska bezrobocia. Źródła danych o bezrobociu na lokalnym rynku pracy. Ćw. 4. Instytucje rynku pracy. Publiczne służby zatrudnienia; Ochotnicze Hufce Pracy; Agencje zatrudnienia; Instytucje szkoleniowe; Instytucje dialogu społecznego; Instytucje partnerstwa lokalnego. Ćw. 5. Formalne i nieformalne procedury, dotyczące funkcjonowania instytucji rynku pracy. Instrumenty i usługi rynku pracy. Ćw. 6. Świadczenia z tytułu bezrobocia oraz instrumenty rozwoju zasobów na rynku pracy. Ćw. 7. Społeczeństwo obywatelskie, kapitał społeczny, kapitał ludzki, zaufanie a procesy wykluczenia społecznego i marginalizacji. Ćw. 8. Kompetencje organów zatrudnienia a społeczne procesy na lokalnym rynku pracy. Analiza lokalnego rynku pracy. Ćw. 9. Organizacje pożytku publicznego oraz sfery ich działań w Polsce. Ćw. 10. Organizacje pożytku publicznego na lokalnym rynku pracy. Ćw. 11. Wolontariat dawniej i dzisiaj. Settlementy a współczesny wolontariat. Ćw. 12. Zatrudnienie socjalne. CIS. Roboty publiczne, prace interwencyjne, prace społecznie użyteczne. Ćw. 13. Nadzieje na ekonomię społeczną. Ćw. 14. Wsparcie zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Ćw. 15. Wsparcie zatrudnienia młodzieży i absolwentów. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 1 2 1 2 1 2 1 2 2 1 1 2 1 2 2 2 2 2 2 2 30 1 1 2 2 2 2 2 20 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, praca z tekstem źródłowym, M2 – metoda przypadku, dyskusja. Środki dydaktyczne: teksty źródłowe. G - Metody oceniania F – formująca F1 – sprawdziany (ustny wiedzy, umiejętności; pisemny wiedzy, umiejętności; praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. P– podsumowująca P4 – prace pisemne (esej, raport). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Gazon J., Ani bezrobocie, ani opieka społeczna. Od wyboru etycznego do ekonomicznej realizacji, Wyd. naukowe PWN, Warszawa 2008. 2. Kurowska A., Wskaźniki społeczne w polityce społecznej, Difin, Warszawa 2011. 3. Kwiatkowski E., Bezrobocie. Podstawy teoretyczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002. 4. Szylko-Skoczny M., Polityka społeczna wobec bezrobocia w Trzeciej Rzeczypospolitej, IPS UW Warszawa 2004. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Bezrobocie-bezrobotni-pomoc społeczna-urzad pracy. Raport przygotowany w ramach projektu „Modelowy system na rzecz integracji społecznej”, Warszawa 2011. 2. Starega-Piasek J., (red.) Ekonomia społeczna. Perspektywa rynku pracy i pomocy społecznej, IRSS Warszawa 2007. 3. Garraty J. A. Unemployment in History, Harper 1978. 4. Góra M. Sztanderska U., Wprowadzenie do analizy lokalnego rynku pracy, Warszawa 2006. 5. Analiza aktualnej struktury instytucji rynku pracy i instytucji pomocy społecznej w kontekście zakresu ich wzajemnej współpracy, a także głównych obszarów styku. Raport końcowy z badania ewaluacyjnego, MPiPS Warszawa 2009. 6. Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, Dz.U. 2003 Nr 96 poz. 873 7. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Dz.U. 2004 Nr 99 poz. 1001 8. Zawadzki K., Wiśniewski Z.,(red.) Aktywna polityka rynku pracy w Polsce w kontekście europejskim, Toruń 2010. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Dr hab. Jerzy Rossa 31 V 2012 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – guwernantka – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Języka francuski 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: język francuski 8. Liczba godzin ogółem: S/ 60 Ćwiczenia (Ćw.) S/60 NS/40 NS/40 dr Renata Nadobnik mgr Jolanta Plust B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej A1 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego, CW2: Student zna i rozumie kilka podstawowych terminów w zakresie pedagogiki, CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do krajów francuskojęzycznych. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia prostych tekstów czytanych, rozumienia prostych tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej A1 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie, CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania prostej komunikacji z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka, CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole, CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKK1 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej A1, zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka, z uwzględnieniem kilku podstawowych terminów w zakresie pedagogiki, wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności rozumie środki językowe w tekstach słuchanych dotyczących opisu osób, rodziny, bezpośredniego otoczenia; rozumie środki językowe w krótkich komunikatach, ogłoszeniach, plakatach, katalogach; formułuje krótkie proste wypowiedzi pisemne; potrafi zadawać proste pytania na tematy potoczne, dotyczące jego potrzeb, potrafi odpowiedzieć na takie pytania, opisać ludzi i miejsca, które zna. Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_W01 K_W01 K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 K_K01 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia S 8 NS 8 6 6 6 6 10 5 10 5 10 5 10 5 Razem liczba godzin zajęć 60 40 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 40 Ćw. 1-4 Życie codzienne Student potrafi: powiedzieć, co lubi/chciałby zjeść lub wypić; zna potrawy i wina typowe dla kuchni francuskiej; umie złożyć zamówienie w kawiarni lub restauracji stosując odpowiednie wyrażenia grzecznościowe; potrafi umówić się na dany dzień, godzinę, podać datę; umie przedstawić siebie i członków rodziny, podać nr telefonu; umie przedstawić plan dnia zarówno prywatny, jak i zawodowy. Ćw. 5-7 Czas wolny, wakacje Student potrafi: określić swoje ulubione zajęcia, zna nazwy i daty świąt we Francji, potrafi zarezerwować bilety na pociąg, pokój w hotelu, stosuje nazwy pór roku, miesięcy. Ćw. 8-10 W urzędzie Student potrafi: zapytać o usługi w banku (np. o konto oszczędnościowe, o wybieranie pieniędzy z konta), w bibliotece (co zrobić, aby się zapisać), na dworcu (zmienić datę ważności biletu), napisać prosty e-mail urzędowy z właściwymi wyrażeniami grzecznościowymi. Ćw. 11-15 Wokół dziecka Student potrafi: nazwać podstawowe czynności związane z opieką nad dzieckiem; zaprosić przyjaciół, rodzinę na ślub, powiadomić o narodzinach dziecka, powiadomić pracodawcę o planowanym urlopie macierzyńskim, Ćw. 16-20 Zdrowie Student potrafi: nazwać części ciała, powiedzieć, co go boli, nazwać podstawowe typy leków (witaminy, antybiotyk, syrop, maść, itp.); potrafi kupić proste leki w aptece, wytłumaczyć lekarzowi, jak się czuje; potrafi nazwać proste zasady zdrowego trybu życia. Ćw. 21-25 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę (wygląd, ubiór, główne cechy), powiedzieć o swoich lub czyichś upodobaniach, opowiedzieć lub napisać krótką wiadomość elektroniczną dot. spotkania. Ćw. 26-30 Prace domowe Student potrafi: nazwać podstawowe prace domowe i sprzęty potrzebne do ich wykonania (typu odkurzacz, gąbka, mop, proszek do prania, żelazko, itp.); nazwać czynności i przedmioty związane z poranną toaletą; zrozumieć proste ulotki proponujące usługi domowe. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: przekazywać informacje z wykorzystaniem podstawowych czasów gramatycznych: présent, futur proche oraz passé camposé; zadawać proste pytania, opisywać znane osoby i miejsca; używać liczebniki do wskazania ilości, ceny, numerów telefonu, daty, wieku, godziny; budować liczbę mnogą i rodzaj żeński; stosować proste formy trybu rozkazującego, wyrażać zaprzeczenie. F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie krótkiej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu), F3 – praca pisemna (formułowanie krótkiej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 – egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1. Miquel C., Vite et bien, CLE INTERNATIONAL 2010. 2. Merieux R., Loiseau Y., Latitudes 1, Didier 2008. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Loiseau Y., Merieux R., POINT PAR POINT, Didier 1998. 2. Monnerie A., La France Aux Cent Visages, Didier-Hatier 1995. Ponadto: fragmenty francuskojęzycznych artykułów prasowych, słowniki polsko-francuskie i francusko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Jolanta Plust, dr Renata Nadobnik 30 maja 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna - guwernantka studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Języka francuski 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: język francuski 8. Liczba godzin ogółem: S/ 60 Ćwiczenia (Ćw.) S/60 NS/40 NS/40 dr Renata Nadobnik mgr Jolanta Plust B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej A1 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego, CW2: Student zna i rozumie kilka podstawowych terminów w zakresie pedagogiki, CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do krajów francuskojęzycznych. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia prostych tekstów czytanych, rozumienia prostych tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej A1 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie, CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania prostej komunikacji z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka, CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole, CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKK1 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej A1, zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka, z uwzględnieniem kilku podstawowych terminów w zakresie pedagogiki, wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności rozumie środki językowe w tekstach słuchanych dotyczących opisu osób, rodziny, bezpośredniego otoczenia; rozumie środki językowe w krótkich komunikatach, ogłoszeniach, plakatach, katalogach; formułuje krótkie proste wypowiedzi pisemne; potrafi zadawać proste pytania na tematy potoczne, dotyczące jego potrzeb, potrafi odpowiedzieć na takie pytania, opisać ludzi i miejsca, które zna. Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_W01 K_W01 K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 K_K01 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia S 8 NS 8 6 6 6 6 10 5 10 5 10 5 10 5 Razem liczba godzin zajęć 60 40 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 40 Ćw. 1-4 Życie codzienne Student potrafi: powiedzieć, co lubi/chciałby zjeść lub wypić; zna potrawy i wina typowe dla kuchni francuskiej; umie złożyć zamówienie w kawiarni lub restauracji stosując odpowiednie wyrażenia grzecznościowe; potrafi umówić się na dany dzień, godzinę, podać datę; umie przedstawić siebie i członków rodziny, podać nr telefonu; umie przedstawić plan dnia zarówno prywatny, jak i zawodowy. Ćw. 5-7 Czas wolny, wakacje Student potrafi: określić swoje ulubione zajęcia, zna nazwy i daty świąt we Francji, potrafi zarezerwować bilety na pociąg, pokój w hotelu, stosuje nazwy pór roku, miesięcy. Ćw. 8-10 W urzędzie Student potrafi: zapytać o usługi w banku (np. o konto oszczędnościowe, o wybieranie pieniędzy z konta), w bibliotece (co zrobić, aby się zapisać), na dworcu (zmienić datę ważności biletu), napisać prosty e-mail urzędowy z właściwymi wyrażeniami grzecznościowymi. Ćw. 11-15 Wokół dziecka Student potrafi: nazwać podstawowe czynności związane z opieką nad dzieckiem; zaprosić przyjaciół, rodzinę na ślub, powiadomić o narodzinach dziecka, powiadomić pracodawcę o planowanym urlopie macierzyńskim, Ćw. 16-20 Zdrowie Student potrafi: nazwać części ciała, powiedzieć, co go boli, nazwać podstawowe typy leków (witaminy, antybiotyk, syrop, maść, itp.); potrafi kupić proste leki w aptece, wytłumaczyć lekarzowi, jak się czuje; potrafi nazwać proste zasady zdrowego trybu życia. Ćw. 21-25 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę (wygląd, ubiór, główne cechy), powiedzieć o swoich lub czyichś upodobaniach, opowiedzieć lub napisać krótką wiadomość elektroniczną dot. spotkania. Ćw. 26-30 Prace domowe Student potrafi: nazwać podstawowe prace domowe i sprzęty potrzebne do ich wykonania (typu odkurzacz, gąbka, mop, proszek do prania, żelazko, itp.); nazwać czynności i przedmioty związane z poranną toaletą; zrozumieć proste ulotki proponujące usługi domowe. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: przekazywać informacje z wykorzystaniem podstawowych czasów gramatycznych: présent, futur proche oraz passé camposé; zadawać proste pytania, opisywać znane osoby i miejsca; używać liczebniki do wskazania ilości, ceny, numerów telefonu, daty, wieku, godziny; budować liczbę mnogą i rodzaj żeński; stosować proste formy trybu rozkazującego, wyrażać zaprzeczenie. F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie krótkiej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu), F3 – praca pisemna (formułowanie krótkiej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 – egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 1. Miquel C., Vite et bien, CLE INTERNATIONAL 2010. 2. Merieux R., Loiseau Y., Latitudes 1, Didier 2008. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Loiseau Y., Merieux R., POINT PAR POINT, Didier 1998. 2. Monnerie A., La France Aux Cent Visages, Didier-Hatier 1995. Ponadto: fragmenty francuskojęzycznych artykułów prasowych, słowniki polsko-francuskie i francusko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Jolanta Plust, dr Renata Nadobnik 30 maja 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika opiekuńczo-wychowawcza – guwernantka, pedagogika wczesnoszkolna - guwernantka I stopień ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Język niemiecki 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: język niemiecki 8. Liczba godzin ogółem: S/60 Ćwiczenia (Ćw.) S/60 NS/40 NS/40 dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem niemieckim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół ponadgimnazjalnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. CW2: student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych. CW3: student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów nauczanego języka. Umiejętności CU1: student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. Kompetencje społeczne CK1: student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie. CK2: student jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. CK3: student posiada umiejętności pracy w zespole. CK4: student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKK1 EKK2 EKK3 Wiedza student zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej, publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem podstawowej terminologii nauk o pedagogice i nauk pokrewnych zna wybrane aspekty komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka Umiejętności student posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego, w tym w zakresie sprawności: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, literackich): określanie głównej myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji, odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej oraz dłuższych wypowiedzi (w tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej wypowiedzi Kompetencje społeczne student rozumie potrzebę podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz uczenia się przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności student jest otwarty na pracę zespołową jest gotowy do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-4 Człowiek i relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając dane dotyczące jej wyglądu, charakteru, zwyczajów oraz upodobań oraz uzyskiwać informacje na ten temat od swojego rozmówcy; sformułować krótką wypowiedź ustną oraz wyrażać opinię na temat. relacji międzyludzkich, ról społecznych, rodziny, kręgów towarzyskich; zrozumieć i interpretować informacje zawierające dane statystyczne; napisać list prywatny; interpretować krótkie teksty literackie. Ćw. 5-7 Styl życia Student potrafi: opisywać i porównywać warunki życia, wyrażając opinię; napisać list formalny zawierający skargę dotyczącą usługi hotelarskiej/mieszkaniowej; negocjować warunki najmu; wyrażać dezaprobatę, streścić oraz zaprezentować wybrany artykuł prasowy lub tekst literacki. Ćw. 8-10 Edukacja Student potrafi: wypowiadać się na temat swoich doświadczeń szkolnych, procesie uczenia się, koncepcji edukacji przez całe życie; formułować dłuższą wypowiedź ustną dotyczącą wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów. Ćw. 11-15 Formy spędzania wolnego czasu Student potrafi: sformułować krótką wypowiedź ustną na temat wybranych form organizacji czasu wolnego, przedstawiając swoje preferencje; zachęcić rozmówcę do obejrzenia wybranego filmu/przeczytania wybranej książki, zarekomendować wybraną restaurację, relacjonować zdarzenia z podróży, przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dotyczącą pobytu, przemieszczania się i zwiedzania nowego miejsca; uczestniczyć w rozmowie, wyrażając zdziwienie i zainteresowanie; sformułować dłuższą wypowiedź ustną na temat kształcących walorów podróżowania; napisać opowiadanie. Ćw. 16-18 Praca Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy i podanie o pracę; relacjonować wydarzenia, argumentować, a także formułować pytania, prośby, rady i polecenia; streścić oraz zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny. K_W01 K_W01 K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 K_K01 K_K07 K_K07 S 8 NS 6 6 4 6 4 10 6 6 4 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Ćw. 19-20 Święta / Uroczystości Student potrafi: formułować życzenia; wyrażać podziękowanie; zredagować tekst zaproszenia i odpowiedzi na nie; wyrażać aprobatę lub dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju niemieckojęzycznym. Ćw. 21-22 Zagrożenia współczesnego świata Student potrafi: opisywać stan pogody, sformułować wypowiedź ustną na temat wybranych działań człowieka w zakresie ochrony środowiska naturalnego; sformułować wypowiedź ustną na temat znaczenia wybranych wynalazków; podać instrukcję obsługi wybranego urządzenia. Ćw. 23-30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju niemieckojęzycznym, odtwarzać treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować formy działalności wybranej placówki artystycznej w jednym z krajów niemieckojęzycznych; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu pedagogiki i działalności artystycznej w tekstach niemieckojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: stosować wszystkie czasy gramatyczne do wyrażania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości; zdania proste i złożone (przydawkowe, okolicznikowe celu, czasu, sposobu, warunkowe); konstrukcje bezokolicznikowe; czasowniki modalne do wyrażenia zaleceń, nakazów, zakazów; imiesłowy w funkcji przydawki; stronę bierną; odczytywać informacje wyrażone za pomocą mowy zależnej; odmieniać przymiotniki i rzeczowniki; sformułować polecenie/nakaz używając trybu rozkazującego oraz przypuszczenie/ życzenie za pomocą trybu przypuszczającego Konjunktiv II; wyrażać porównania stosując stopniowanie przymiotników i przysłówków; określić położnie używając przyimków; zna podstawowe zasady w zakresie słowotwórstwa. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 10 6 6 4 8 6 60 40 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektów, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu, prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego), F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 – egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Dallapiazza R.-M., Evans S., Fischer R., Kilimann A., Schümann A., Winkler M., Ziel B2, Hueber Verlag, Ismaning 2009. 2. Perlmann-Balme M., Schwalb S., Weers D., Em neu Brückenkurs B1+, Hueber, Ismaning 2008. Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Dittrich R., Frey E., Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002. 2.Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechanlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht, Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986. 3. Fandrych Ch., Tallowitz U., Klipp und Klar. Gramatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008. 4. Głowania M., Nycz K., Zertifikat Deutsch. Wortschatztraining, Langenscheidt, Berlin, München, Warschua, Wien, Zürich, New York 2007. Ponadto: niemieckojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji dr Renata Nadobnik 10.06.2013 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Język angielski 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: język angielski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (lektorat) S/ 60 S/60 NS/60 NS/60 dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem angielskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. CW2: Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych. CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów poznawanego języka. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie. CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole. CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej B2, zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej, publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem specyfiki języka specjalistycznego w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych, wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia językowego w zakresie poszczególnych sprawności, w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, specjalistycznych): określanie głównej myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji, odczytywanie intencji autora; rozumienia i K_W01 K_W01 K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. interpretacji tekstów słuchanych: określanie głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej, korespondencji oraz dłuższych wypowiedzi (w tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej wypowiedzi. EKK1 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_K01 EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-6 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając informacje dot. jej wyglądu, cech charakteru, zwyczajów oraz upodobań; przedstawić cechy poszczególnych etapów życia człowieka, opisywać relacje międzyludzkie oraz uzyskiwać dane w tym zakresie; interpretować dane zawarte w zestawieniach statystycznych, napisać list prywatny; zrozumieć teksty specjalistyczne (pisane, słuchane) z wybranych obszarów psychologii i socjologii; tworzyć własne teksty dot. emocji, zachowania ludzi, ról społecznych, rodziny, przyjaciół. Ćw. 7, 8 Media Student potrafi: wyrażać opinię i odnosić się do opinii innych osób nt. wpływu mediów na człowieka i wybrane procesy społeczne; napisać recenzję wybranego programu telewizyjnego/sztuki teatralnej; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu nauk społecznych. Ćw. 9-11 Edukacja Student potrafi: sformułować wypowiedź nt. swoich doświadczeń związanych z edukacją; zrozumieć i odtworzyć informacje w tekstach z zakresu historii wychowania dot. różnych koncepcji edukacji; wyrazić opinię nt. edukacji przez całe życie, zalet i wad wybranych systemów szkolnych. Ćw. 12-15 Styl życia Student potrafi: opisywać, oceniać i porównywać warunki życia; napisać list formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; wyrażać akceptację lub dezaprobatę; negocjować warunki najmu lokalu/świadczenia usług; sformułować wypowiedź ustną nt. zjawiska bezdomności i wykluczenia; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu pedagogiki lub nauk pokrewnych. Ćw. 16-20 Czas wolny / Podróżowanie Student potrafi: sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. wychowawczych, poznawczych i terapeutycznych walorów zajęć twórczych i wybranych form organizacji czasu wolnego; zrelacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego; napisać opowiadanie; zarekomendować wybrane miejsce i sposób wypoczynku; przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dot. pobytu, przemieszczania się i zwiedzania nowego miejsca; wyrażać zdziwienie i zainteresowanie; przedstawić podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Ćw. 21-26 Problemy współczesnego świata Student potrafi: wyrazić opinię nt. różnych form zarobkowania, stosunku do pieniądza; zredagować tekst oferty usługi edukacyjnej lub opiekuńczej, a także zaproszenia i odpowiedzi na nie; negocjować ceny; przygotować na podstawie wyszukanych przez siebie źródeł informacji i sformułować wypowiedź ustną nt. potrzeb edukacyjnych społeczeństwa; sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. przemian i zagrożeń cywilizacyjnych (takich, jak np. ubóstwo, wykluczenie społeczne, uzależnienia, różne formy przemocy); streścić i zaprezentować wybrany tekst nawiązujący do w/w tematyki. Ćw. 27-30 Praca zawodowa Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy oraz podanie o pracę; formułować pytania, prośby, rady i polecenia; określić cechy, które predysponują ludzi do wykonywania danego zawodu; streścić i zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny nawiązujący do wybranej specjalności. S 12 NS 12 4 4 6 6 8 8 10 10 12 12 8 8 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: posługiwać się czasami gramatycznymi Present Simple, Present Continuous, Present Perfect Simple i Present Perfect Continuous; tworzyć stronę bierną oraz formułować zdania podrzędnie złożone; wyrażać porównania, stosując stopniowanie przymiotników i przysłówków; stosować czas Future Simple, wyrażając prognozę na przyszłość oraz wyrażenie to be going to i czas Present Continuous, określając swoje plany; nawiązać i podtrzymać rozmowę przy wykorzystaniu zdań typu Question Tags; stosować czasowniki modalne dla wyrażania zaleceń, nakazów i zakazów oraz formułować przypuszczenia za pomocą zdań warunkowych I, II i III typu; stosować konstrukcje gerundialne i bezokolicznikowe, stosować wyrażenia określające ilość w odniesieniu do rzeczowników policzalnych od niepoliczalnych; tworzyć pytania o podmiot i dopełnienie; relacjonować stany i zdarzenia przeszłe z użyciem wyrazu posiłkowego would, wyrażenia used to oraz czasów Past Simple, Past Continuous i Past Perfect, stosować różne rodzaje przysłówków. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 60 60 60 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu, prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego), F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 - egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) 1. Kay S., Hird J., Maggs P., Move Upper-intermediate, Macmillan 2006. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Evans V.: FCE Use of English, Express Publishing 2001. 2. McCarthy M.: English Vocabulary in Use, Cambridge University Press 1994. 3. Murphy R.: English Grammar in Use, Cambridge University Press 1996. Ponadto: fragmenty wybranych anglojęzycznych artykułów prasowych oraz tekstów literackich; słowniki polsko-angielskie i angielsko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Anna Lachowska-Krawczyk, dr Renata Nadobnik 30 kwietnia 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Język niemiecki 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: język niemiecki 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (lektorat) S/ 60 S/60 NS/60 NS/60 dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem niemieckim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. CW2: Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych. CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów poznawanego języka. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie. CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole. CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej B2, zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej, publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem specyfiki języka specjalistycznego w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych, wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności K_W01 K_W01 K_W01 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU1 posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia językowego w zakresie poszczególnych sprawności, w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, specjalistycznych): określanie głównej myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji, odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej, korespondencji oraz dłuższych wypowiedzi (w tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej wypowiedzi. K_U04 K_U07 K_U13 EKK1 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_K01 EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-6 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając informacje dot. jej wyglądu, cech charakteru, zwyczajów oraz upodobań; przedstawić cechy poszczególnych etapów życia człowieka, opisywać relacje międzyludzkie oraz uzyskiwać dane w tym zakresie; interpretować dane zawarte w zestawieniach statystycznych, napisać list prywatny; zrozumieć teksty specjalistyczne (pisane, słuchane) z wybranych obszarów psychologii i socjologii; tworzyć własne teksty dot. emocji, zachowania ludzi, ról społecznych, rodziny, przyjaciół. Ćw. 7, 8 Media Student potrafi: wyrażać opinię i odnosić się do opinii innych osób nt. wpływu mediów na człowieka i wybrane procesy społeczne; napisać recenzję wybranego programu telewizyjnego/sztuki teatralnej; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu nauk społecznych. Ćw. 9-11 Edukacja Student potrafi: sformułować wypowiedź nt. swoich doświadczeń związanych z edukacją; zrozumieć i odtworzyć informacje w tekstach z zakresu historii wychowania dot. różnych koncepcji edukacji; wyrazić opinię nt. edukacji przez całe życie, zalet i wad wybranych systemów szkolnych. Ćw. 12-15 Styl życia Student potrafi: opisywać, oceniać i porównywać warunki życia; napisać list formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; wyrażać akceptację lub dezaprobatę; negocjować warunki najmu lokalu/świadczenia usług; sformułować wypowiedź ustną nt. zjawiska bezdomności i wykluczenia; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu pedagogiki lub nauk pokrewnych. Ćw. 16-20 Czas wolny / Podróżowanie Student potrafi: sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. wychowawczych, poznawczych i terapeutycznych walorów zajęć twórczych i wybranych form organizacji czasu wolnego; zrelacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego; napisać opowiadanie; zarekomendować wybrane miejsce i sposób wypoczynku; przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dot. pobytu, przemieszczania się i zwiedzania nowego miejsca; wyrażać zdziwienie i zainteresowanie; przedstawić podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Ćw. 21-26 Problemy współczesnego świata Student potrafi: wyrazić opinię nt. różnych form zarobkowania, stosunku do pieniądza; zredagować tekst oferty usługi edukacyjnej lub opiekuńczej, a także zaproszenia i odpowiedzi na nie; negocjować ceny; przygotować na podstawie wyszukanych przez siebie źródeł informacji i sformułować wypowiedź ustną nt. potrzeb edukacyjnych społeczeństwa; sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. przemian i zagrożeń cywilizacyjnych (takich, jak np. ubóstwo, wykluczenie społeczne, uzależnienia, różne formy przemocy); streścić i zaprezentować wybrany tekst nawiązujący do w/w tematyki. Ćw. 27-30 Praca zawodowa S 12 NS 12 4 4 6 6 8 8 10 10 12 12 8 8 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy oraz podanie o pracę; formułować pytania, prośby, rady i polecenia; określić cechy, które predysponują ludzi do wykonywania danego zawodu; streścić i zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny nawiązujący do wybranej specjalności. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: stosować wszystkie czasy gramatyczne do wyrażania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości; zdania proste i złożone (przydawkowe, okolicznikowe celu, czasu, sposobu, warunkowe); konstrukcje bezokolicznikowe; czasowniki modalne do wyrażenia zamierzeń, preferencji, zaleceń, nakazów, zakazów; imiesłowy w funkcji przydawki; stronę bierną; odczytywać informacje wyrażone za pomocą mowy zależnej; odmieniać przymiotniki i rzeczowniki; sformułować polecenie/nakaz używając trybu rozkazującego oraz przypuszczenie/ życzenie za pomocą trybu przypuszczającego Konjunktiv II; wyrażać porównania stosując stopniowanie przymiotników i przysłówków; określić położnie używając przyimków; zna podstawowe zasady słowotwórstwa. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 60 60 60 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu, prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego), F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 - egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) 1. Dallapiazza R.-M., Evans S., Fischer R., Kilimann A., Schümann A., Winkler M., Ziel B2, Hueber Verlag, Ismaning 2009. 2. Niebisch D., Penning-Hiemstra S., Specht F., Bovermann M., Reimann M., Schritte International,Hueber Varlag, Ismaning 2007. 3. Perlmann-Balme M., Schwalb S., Weers D., Em neu Brückenkurs B1+, Hueber, Ismaning 2008. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Dittrich R., Frey E., Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002. 2. Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechsnlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht, Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986. 3. Fandrych Ch., Tallowitz U., Klipp und Klar. Grmatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008. 4. Głowania M., Nycz K., Zertifikat Deutsch. Wortschatztraining, Langenscheidt, Berlin, München, Warschua, Wien, Zürich, New York 2007. Ponadto: niemieckojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Anna Lachowska-Krawczyk, dr Renata Nadobnik 30 kwietnia 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Język francuski 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: język francuski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (lektorat) S/ 60 S/60 NS/60 NS/60 dr Renata Nadobnik mgr Jolanta Plust B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem francuskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. CW2: Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych. CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów poznawanego języka. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie. CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole. CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej B2, zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej, publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem specyfiki języka specjalistycznego w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych, K_W01 K_W01 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKW3 EKU1 wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia językowego w zakresie poszczególnych sprawności, w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, specjalistycznych): określanie głównej myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji, odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej, korespondencji oraz dłuższych wypowiedzi (w tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej wypowiedzi. K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 EKK1 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_K01 EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-6 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając informacje dot. jej wyglądu, cech charakteru, zwyczajów oraz upodobań; przedstawić cechy poszczególnych etapów życia człowieka, opisywać relacje międzyludzkie oraz uzyskiwać dane w tym zakresie; interpretować dane zawarte w zestawieniach statystycznych, napisać list prywatny; zrozumieć teksty specjalistyczne (pisane, słuchane) z wybranych obszarów psychologii i socjologii; tworzyć własne teksty dot. emocji, zachowania ludzi, ról społecznych, rodziny, przyjaciół. Ćw. 7, 8 Media Student potrafi: wyrażać opinię i odnosić się do opinii innych osób nt. wpływu mediów na człowieka i wybrane procesy społeczne; napisać recenzję wybranego programu telewizyjnego/sztuki teatralnej; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu nauk społecznych. Ćw. 9-11 Edukacja Student potrafi: sformułować wypowiedź nt. swoich doświadczeń związanych z edukacją; zrozumieć i odtworzyć informacje w tekstach z zakresu historii wychowania dot. różnych koncepcji edukacji; wyrazić opinię nt. edukacji przez całe życie, zalet i wad wybranych systemów szkolnych. Ćw. 12-15 Styl życia Student potrafi: opisywać, oceniać i porównywać warunki życia; napisać list formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; wyrażać akceptację lub dezaprobatę; negocjować warunki najmu lokalu/świadczenia usług; sformułować wypowiedź ustną nt. zjawiska bezdomności i wykluczenia; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu pedagogiki lub nauk pokrewnych. Ćw. 16-20 Czas wolny / Podróżowanie Student potrafi: sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. wychowawczych, poznawczych i terapeutycznych walorów zajęć twórczych i wybranych form organizacji czasu wolnego; zrelacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego; napisać opowiadanie; zarekomendować wybrane miejsce i sposób wypoczynku; przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dot. pobytu, przemieszczania się i zwiedzania nowego miejsca; wyrażać zdziwienie i zainteresowanie; przedstawić podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Ćw. 21-26 Problemy współczesnego świata Student potrafi: wyrazić opinię nt. różnych form zarobkowania, stosunku do pieniądza; zredagować tekst oferty usługi edukacyjnej lub opiekuńczej, a także zaproszenia i odpowiedzi na nie; negocjować ceny; S 12 NS 12 4 4 6 6 8 8 10 10 12 12 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. przygotować na podstawie wyszukanych przez siebie źródeł informacji i sformułować wypowiedź ustną nt. potrzeb edukacyjnych społeczeństwa; sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. przemian i zagrożeń cywilizacyjnych (takich, jak np. ubóstwo, wykluczenie społeczne, uzależnienia, różne formy przemocy); streścić i zaprezentować wybrany tekst nawiązujący do w/w tematyki. Ćw. 27-30 Praca zawodowa Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy oraz podanie o pracę; formułować pytania, prośby, rady i polecenia; określić cechy, które predysponują ludzi do wykonywania danego zawodu; streścić i zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny nawiązujący do wybranej specjalności. 8 8 60 60 Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Student potrafi: przekazywać informacje z wykorzystaniem wszystkich czasów gramatycznych, stosować zaimki, dopełnienia bliższe i dalsze, zdania warunkowe przy wykorzystaniu trybu conditionnel présent oraz trybu subjonctif, czas futur simple dla wyrażania czynności w przyszłości; zdania przydawkowe; opisać przedmioty za pomocą przymiotników (również w formach komparatywnych); wyrażać przyczyny i skutki przy wykorzystaniu formy infinitif oraz trybu subjonctif, tworzyć stronę bierną, zadawać pytania o podmiot, dopełnienie; opowiadać o przeszłości stosując zasady zgodności czasów . Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 60 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu, prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego), F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 - egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) 1. Flumian C., Labascoule J., Royer C., ROND-POINT, PUG 2004. 2. Heu E., Mabilat J.-J., Edito Méthode de français, Didier, 2006. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Berger D., Spicacci N., ACCORD 2, Didier 2000. 2. Loiseau Y., Merieux R., POINT PAR POINT, Didier 1998. 3. Miquel C., Vite et bien, CLE INTERNATIONAL 2010. 4. Monnerie A., La France Aux Cent Visages, Didier-Hatier 1995. Ponadto: francuskojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-francuskie i francusko-polskie. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Anna Lachowska-Krawczyk, dr Renata Nadobnik 30 kwietnia 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot: A - Informacje ogólne Język rosyjski 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: język rosyjski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia: 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (lektorat) S/ 60 S/60 NS/60 NS/60 dr Renata Nadobnik mgr Halina Uchto B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem rosyjskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego. CW2: Student zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych. CW3: Student zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów poznawanego języka. Umiejętności CU1: Student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim systemem opisu kształcenia językowego. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie. CK2: Student jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. CK3: Student posiada umiejętności pracy w zespole. CK4: Student reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur. D - Efekty kształcenia EKW1 Wiedza zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz znajomości zasad wymowy i ortografii) zgodnie z wytycznymi Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego na poziomie biegłości językowej B2, K_W01 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKW2 EKW3 EKU1 zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej, publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem specyfiki języka specjalistycznego w zakresie pedagogiki i nauk pokrewnych, wykazuje się znajomością wybranych aspektów komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego języka, z uwzględnieniem czynników wynikających z kontekstu społecznego, czynników kulturowych oraz komunikacji niewerbalnej. Umiejętności posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia językowego w zakresie poszczególnych sprawności, w tym: rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, specjalistycznych): określanie głównej myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji, odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej, korespondencji oraz dłuższych wypowiedzi (w tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej wypowiedzi. K_W01 K_W01 K_U04 K_U07 K_U13 EKK1 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę rozwijania kompetencji językowych przez całe życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności, K_K01 EKK2 jest otwarty na pracę zespołową, K_K07 EKK3 jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-6 Relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając informacje dot. jej wyglądu, cech charakteru, zwyczajów oraz upodobań; przedstawić cechy poszczególnych etapów życia człowieka, opisywać relacje międzyludzkie oraz uzyskiwać dane w tym zakresie; interpretować dane zawarte w zestawieniach statystycznych, napisać list prywatny; zrozumieć teksty specjalistyczne (pisane, słuchane) z wybranych obszarów psychologii i socjologii; tworzyć własne teksty dot. emocji, zachowania ludzi, ról społecznych, rodziny, przyjaciół. Ćw. 7, 8 Media Student potrafi: wyrażać opinię i odnosić się do opinii innych osób nt. wpływu mediów na człowieka i wybrane procesy społeczne; napisać recenzję wybranego programu telewizyjnego/sztuki teatralnej; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu nauk społecznych. Ćw. 9-11 Edukacja Student potrafi: sformułować wypowiedź nt. swoich doświadczeń związanych z edukacją; zrozumieć i odtworzyć informacje w tekstach z zakresu historii wychowania dot. różnych koncepcji edukacji; wyrazić opinię nt. edukacji przez całe życie, zalet i wad wybranych systemów szkolnych. Ćw. 12-15 Styl życia Student potrafi: opisywać, oceniać i porównywać warunki życia; napisać list formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; wyrażać akceptację lub dezaprobatę; negocjować warunki najmu lokalu/świadczenia usług; sformułować wypowiedź ustną nt. zjawiska bezdomności i wykluczenia; zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny dot. wybranego aspektu pedagogiki lub nauk pokrewnych. Ćw. 16-20 Czas wolny / Podróżowanie Student potrafi: sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. wychowawczych, poznawczych i terapeutycznych walorów zajęć twórczych i wybranych form organizacji czasu wolnego; zrelacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego; napisać opowiadanie; zarekomendować wybrane miejsce i sposób wypoczynku; przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dot. pobytu, przemieszczania się i zwiedzania nowego miejsca; wyrażać zdziwienie i zainteresowanie; przedstawić podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Ćw. 21-26 Problemy współczesnego świata S 12 NS 12 4 4 6 6 8 8 10 10 12 12 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Student potrafi: wyrazić opinię nt. różnych form zarobkowania, stosunku do pieniądza; zredagować tekst oferty usługi edukacyjnej lub opiekuńczej, a także zaproszenia i odpowiedzi na nie; negocjować ceny; przygotować na podstawie wyszukanych przez siebie źródeł informacji i sformułować wypowiedź ustną nt. potrzeb edukacyjnych społeczeństwa; sformułować dłuższą wypowiedź ustną nt. przemian i zagrożeń cywilizacyjnych (takich, jak np. ubóstwo, wykluczenie społeczne, uzależnienia, różne formy przemocy); streścić i zaprezentować wybrany tekst nawiązujący do w/w tematyki. Ćw. 27-30 Praca zawodowa Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy oraz podanie o pracę; formułować pytania, prośby, rady i polecenia; określić cechy, które predysponują ludzi do wykonywania danego zawodu; streścić i zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny nawiązujący do wybranej specjalności. Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści): Formy gramatyczne połączeń wyrazowych, np. у кого есть/нет; экзамен по грамматике, владеть чем, учиться где, учить что; заниматься чем; кому нравится что, кто должен быть каким, писать кому; где что стоит, куда что поставить, какой этаж, на каком этаже; работать/стать кем, устроиться на работу, что нужно уметь/кто должен уметь что делать; отмечать/ праздновать что, поздравлять с чем, желать чего/кому; Formy liczebników: пять - пяти; formy liczebników porządkowych oraz w konstrukcjach określających czas i datę, np. какое число, когда это произошло, утром, днём oraz когда? летом, зимой. Połączenie liczebników (1,2-4, 5) z rzeczownikiem год (года, лет); Formy osobowe czasowników w czasie teraźniejszym, przeszłym, przyszłym złożony z czasownikiem быть; czasowniki: дарить, получать, мечтать о чём; Formy gramatyczne wybranych rzeczowników wszystkich rodzajów liczby pojedynczej i mnogiej; Rzeczowniki określające nazwy zajęć lub zawodów. Formy gramatyczne przymiotników; Przyimki: слева/справа от, в/на, рядом с. Połączenia przyimkowe. 8 8 60 60 Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 60 60 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych. Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe, quizy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć, wykonywanie prac domowych), F1 – sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności), F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu, prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego), F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej na wybrany temat). P1 - egzamin (ustny). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: (jeden z wyszczególnionych podręczników) Pado A., start.ru 2 język rosyjski dla średnio zaawansowanych, Warszawa 2006. Тelepnev A., M. Ziomek M., Влюбиться в Россию, Wydaw. Szkolne PWN, Warszawa 2011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Dziewanowska D., Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami, Warszawa 2005. 2. Корчагина Е. Л., Романчук С.И., Самуйлова Н. И., Степанова Е. М., Русский язык цель и результат. Тестовый практикум. Москва 1997. 3. Родимкина А., Райли З., Ландсман Н., Россия сегодня. Тексты и упражнения, Warszawa 2003. 4. Szczęsny A., Jak pisać po rosyjsku listy, kartki, sms-y, e-maile, ogłoszenia, Warszawa 2008. Ponadto: rosyjskojęzyczne czasopisma, fragmenty wybranych tekstów specjalistycznych, słowniki dwujęzyczne, materiały autentyczne (widokówki, mapa Rosji, plan metra, bilety, druki). I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) mgr Anna Lachowska-Krawczyk, dr Renata Nadobnik 30 kwietnia 2012 r. e-mail: [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Podpis Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Instytut Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Komputery i sieć 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Laboratorium (Lab.) S/30 NS/20 S/15 NS/10 S/15 NS/10 Dr Wojciech A. Sysło (koordynator) B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki i powiązań z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując technologie informacyjne i komunikacyjne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując najnowsze technologie w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKW4 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą technicznej realizacji komputerowego zapisu informacji i komunikacji ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych w edukacji ma elementarną wiedzę o przygotowaniu do prowadzenia badań w pedagogice z zastosowaniem współczesnych technik i narzędzi komputerowych Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie informacyjne oraz komunikacyjne ma rozwinięte umiejętności pozwalające wykorzystać różne narzędzia techniki komputerowej, sprzętowej i programowej w pracy nauczyciela potrafi ocenić przydatność typowych rozwiązań sprzętowych techniki K_W02 K_W08 K_W16 K_W12 K_U04 K_U07 K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU4 EKK1 EKK2 EKK3 komputerowej w realizacji zadań związanych z ich wykorzystaniem w edukacji potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych, wykorzystujących technologie informacyjne i komunikacyjne Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii komputerowych i sieciowych jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie rozumie rolę stosowania technologii w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania K_U13 K_K01 K_K07 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Komputery i oprogramowanie, podstawowe wiadomości. 2. Sieci komputerowe: model ISO-OSI, rodzaje i topologie sieci, protokół TCP/IP. 3. Sieci lokalne i rozległe, identyfikacja komputerów w sieci, podstawowe usługi sieciowe. 4. Praca w sieci: modemy, routery, przepustowość łącza, poczta elektroniczna, usługi sieciowe. 5. Zasoby Internetu: strona, witryna, wyszukiwanie informacji, pobieranie danych, grupy dyskusyjne, platformy edukacyjne. 6. Edytory tekstowe i graficzne, mechanizmy edycji tekstu i grafiki, formaty zapisu grafiki. 7. Bezpieczeństwo i zagrożenia w sieci, w Internecie. Razem liczba godzin wykładów Laboratoria 1. Poznanie budowy i zasad działania komputera i jego obsługi. 2. Specyfika pracy pod różnymi systemami operacyjnymi, obsługa wybranych programów. 3. Okablowanie sieciowe – pojęcia podstawowe, instalacja złączy w sieci przewodowej. 4. Zestawianie sieci w oparciu o urządzenia sieciowe technologii Ethernet – pracownia komputerowa w szkole, konfiguracja i obsługa, przykładowe realizacje. 5. Komunikacja bezprzewodowa, różne realizacje z różnymi urządzeniami. 6. Realizacja podstawowych usługi sieciowych: poczta elektroniczna, transmisja danych, zdalny dostęp, serwisy informacyjne. 7. Realizacja zadań w wybranych programach użytkowych, edytorach tekstu, grafiki. 8. Elementy multimediów, budowa, funkcjonalności, obsługa; współpraca z komputerem i siecią. 9. Praktyczne przykłady zagrożeń w pracy z komputerem, systemów komputerowych, sposoby zabezpieczeń, programy antywirusowe. Razem liczba godzin laboratorium Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 2 2 2 2 2 NS 2 2 2 1 1 3 15 S 2 2 2 2 1 1 10 NS 2 1 1 1 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 15 10 30 20 2 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: urządzenia techniki komputerowej. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, umiejętności przy obsłudze elementów systemów komputerowych. F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, udział w dyskusji), F5 – ćwiczenia przedmiotowe. P2 – kolokwium pisemne z treści wykładów, P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących z ćwiczeń przedmiotowych – z wykonania zadanych czynności obsługi urządzeń techniki komputerowej. P5 – wystąpienie/rozmowa – ocena sprawozdań z realizacji przydzielonych zadań. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Silberschatz, P.B. Galvin, G. Gagne, Podstawy systemów operacyjnych, WNT, Warszawa 2006. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 2. M. Kopertowska, Grafika menedżerska i prezentacyjna, seria ECDL, MIKOM, Warszawa 2007. 3. K. Krysiak, Sieci komputerowe. Kompendium, Helion, Gliwice 2003. 4. Skop, Sieć bezprzewodowa Wi-Fi. Ćwiczenia, Helion, Gliwice 2005. 5. M. Sokół, P. Raja, Internet. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice 2010. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. F. Kurose, K. W. Ross, Sieci komputerowe: od ogółu do szczegółu z Internetem w tle, Helion, Gliwice 2006. 2. P. Roshan, J. Leary, Bezprzewodowe sieci LAN 802.11. Podstawy, Mikom, Warszawa 2004. 3. D. E. Comer, Sieci komputerowe i intersieci, WNT, Warszawa 2001. 4. T. Rak, Tworzenie sieci komputerowej. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice 2006. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Wojciech A. Sysło 10.06.2012 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza nienauczycielska) studia I stopnia Profil kształcenia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU* A - Informacje ogólne Komunikacja interpersonalna 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykłady (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/40 S/10 S/30 NS/30 NS/10 NS/20 mgr Joanna Rutkowska B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Znajomość podstawowych pojęć z zakresu komunikacji interpersonalnej. CW2: Uświadomienie roli, jaką komunikacja odgrywa w życiu. CW3: Rozumienie istoty procesu komunikowania, jego poziomów, typów i form, oraz sposobów porozumiewania się ludzi, wybranych systemów komunikowania społecznego, przyczyn zaburzeń w komunikacji interpersonalnej. Umiejętności CU1: Kształcenie umiejętności efektywnego porozumiewania się w różnorodnych sytuacjach. CU2: Kształcenie umiejętności w zakresie autoprezentacji. CU3: Kształcenie umiejętności wystąpień publicznych. Kompetencje społeczne CK1: Motywowanie studentów do pogłębiania i zdobywania wiedzy poprzez samodzielne poszukiwania. CK2: Ćwiczenie umiejętności zespołowego rozstrzygania problemów. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje podstawowe terminy z zakresu komunikacji interpersonalnej. Student wie, jaką rolę odgrywa komunikacja w życiu. Student rozumie istotę procesu komunikowania. Umiejętności Student efektywnie porozumiewa się w różnych sytuacjach. Student umiejętnie się prezentuje. Student potrafi przygotować efektywne i poprawne wystąpienie publiczne i zaprezentować je. Kompetencje społeczne Student pogłębia i zdobywa wiedzę poprzez samodzielne poszukiwania. Student potrafi zespołowo rozstrzygać problemy. K_W08 K_W08 K_W08 K_U06 K_K07 K_K07 K_K01 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Istota komunikacji – rola nadawcy, odbiorcy, kanał informacyjny, kod, szum; modele komunikacji, warunki prawidłowej komunikacji, bariery komunikacyjne. 2. Komunikowanie werbalne i niewerbalne; komunikacja ustna i pisemna. 3. Komunikowanie się w procesie negocjacji: komunikacja werbalna i niewerbalna w negocjacjach, sztuka zadawania pytań, S 2 Ns 2 2 2 2 2 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. sztuka odpowiadania na pytania, aktywne słuchanie. 4. Komunikacja na poziomie grupy; wyrażanie swoich myśli, odczuć; komunikacja z trudnym partnerem; analiza komunikatu: co nadawca mówi o sobie; konstruktywna krytyka i jej przyjmowanie. 5. Sztuka wystąpień publicznych – autoprezentacja, przemówienie, konferencje, zebrania, błędy i style językowe. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia 1. Omówienie oraz ćwiczenie podstawowych umiejętności komunikacyjnych – takich, jak: obserwacja, aktywne słuchanie, odzwierciedlanie, parafrazowanie. 2. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych w zakresie odbierania i wysyłania komunikatów niewerbalnych. 3. Ćwiczenie podstawowych umiejętności komunikacyjnych, takich jak: nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu wzrokowego, synchronizacja niewerbalna, uważne słuchanie i obserwowanie innych, empatia; pogłębianie świadomości komunikatów niewerbalnych związanych z postawą ciała. 4. Przedstawienie i przećwiczenie zasad efektywnej komunikacji interpersonalnej zgodnie z modelem transakcyjnym. 5. Przedstawienie i przećwiczenie (poprzez odgrywanie scenek – psychodram na forum grupy) różnych rodzajów komunikatów werbalnych (komunikaty krytyczne, oceniające, wspierające itd.). 6. Doświadczenie różnicy pomiędzy treściowym i relacyjnym aspektem komunikacji (metakomunikacja). 7. Ćwiczenie zdolności samoujawniania (self-disclosure) w procesie komunikacji z innymi ludźmi. 8. Ćwiczenia umiejętności efektywnego komunikowania się werbalnego z innymi (scenki odgrywane w zespołach). 9. Odgrywanie scenek-psychodram akcentujących znaczenie komunikatów werbalnych i niewerbalnych w nawiązywaniu kontaktu i podtrzymywaniu relacji z osobami przejawiającymi zaburzenia emocjonalne. 10. Klasyfikacja błędów językowych, korekta tekstów pisanych i mówionych. 11. Ćwiczenia autoprezentacji, przemówień i innych form wystąpień publicznych. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 2 2 10 S 2 10 Ns 2 2 2 2 2 2 2 4 2 4 2 4 4 2 2 2 2 2 2 30 1 1 20 40 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, pytania i odpowiedzi, dyskusja, heureza, M5 – praca z tekstem, ćwiczenia przedmiotowe. Środki dydaktyczne: podręczniki, poradniki, słowniki, ćwiczenia ksero, nagrania przemówień i innych wystąpień publicznych. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (ocena ćwiczeń praktycznych; udział w dyskusji). P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (ustne). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Meyer R., Sztuka argumentacji, jak wygrać każdy spór, Gdańsk 2008. 2. Nauka o języku dla polonistów, pod red. S. Dubisza, Warszawa 1994, 1996, 1999. 3. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000. 4. Przybylska R., Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych, Kraków 2004. 5. Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice, Gdańsk 2004. 6. Steward J., Mosty zamiast murów, Podręcznik Komunikacji interpersonalnej, 2008. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 7. Thompson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998. 8. Żurek E., Sztuka wystąpień, Warszawa 2003. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Berne E., W co grają ludzie, Warszawa 2004. 2. Bierach A.J., Komunikacja niewerbalna. Sztuka czytania z twarzy, 1996. 3. Błaut R., Skuteczne negocjacje, Warszawa 1994. 4. Chełpa S., T. Witkowski, Psychologia konfliktów, Wrocław 1995. 5. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 1996. 6. Eisler-Mertz Ch., Mowa rąk: co zdradzają nasze gesty, Wrocław 1999. 7. Fleischer M., Ogólna teoria komunikacji, Wrocław 2007. 8. Garczyński S., Rozmawiać? Tak. Ale jak?, Warszawa 1993. 9. Głodowski W., Komunikacja niewerbalna, Gdańsk 2000. 10. Gofffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 1981 i nast. wyd. 11. Hamlin S., Jak mówić, żeby nas słuchali, Warszawa 2001. 12. Hartley P., Komunikacja w grupie, Poznań 2000. 13. Kennedy G., Negocjator. Leksykon, Warszawa 1998. 14. Knapp M., Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, Wrocław 2000. 15. Kochan M., Pojedynek na słowa, Kraków 2005. 16. KOMUNIKACJA interpersonalna w procesie edukacji. Oprac. Iwona Bukowska. Wszystko dla Szkoły 2002, nr 7-8, s. 34-35. 17. KOMUNIKACJA interpersonalna. Oprac. Walewicz G. Wszystko dla Szkoły 2000, nr 12, s. 24. 18. KOMUNIKACJA międzyludzka. Oprac. Jarosław Michalski, Berta Strycharska. Nowa Szkoła 1997, nr 9, s. 35-36. 19. KOMUNIKACJA niewerbalna – bibliografia w wyborze (druki zwarte). Oprac. M. Sieletycka . Wszystko dla Szkoły 2003, nr 12, s. 23-24. 20. Mikułowski-Pomorski J., Z. Nęcki, Komunikowanie perswazyjne [w:] tychże, Komunikowanie skuteczne?, Kraków 1983 i nast. wyd. 21. Morreale S. P., B. H. Spitzberg, J. K. Barge, Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Warszawa 2007. 22. Pszczókowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Warszawa 1974. 23. Rosenberg M.B., Porozumienie bez przemocy, Warszawa 2003. 24. Schulz von Thun F., Sztuka rozmawiania, t. 1, Kraków 2003. 25. Strategie i techniki perswazji [w:] Sztuka perswazji, red. R. Garpiel, K. Leszczyńska, Kraków 2004 26. Sujak E., ABC psychologii komunikacji, Kraków 2007. 27. Tease A., Mowa ciała: jak odczytywać myśli innych ludzi z ich gestów, Kielce 2001. 28. Thiel E., Komunikacja niewerbalna. Mowa ciała, Wrocław 1997. 29. Thiel E., Mowa ciała zdradzi więcej niż tysiąc słów, Wrocław 1994. 30. Tkacz L., Komunikacja niewerbalna: postawa, mimika, gest, Wrocław 1999. 31. Volvik V., Język ciała uczniów i nauczycieli, Kraków 1998. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Joanna Rutkowska 20 maja 2012 r. [email protected]; 606 66 74 76 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Kształcenie na odległość – platformy edukacyjne 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: 6. Rok studiów: II 7. Semestr: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Laboratorium (Lab.) S/45 S/30 S/15 NS/30 NS/20 NS/10 Dr Wojciech A. Sysło (koordynator) B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki i powiązań z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując technologie informacyjne i komunikacyjne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując najnowsze technologie w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania się w aspekcie ich technicznej realizacji, w szeroko pojętym zakresie, do wspierania edukacji na odległość ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowań technologii w edukacji, w szczególności przygotowując się do realizacji kształcenia na odległość Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie w kształceniu na odległość przy zastosowaniu elearningu ma rozwinięte umiejętności pozwalające wykorzystać różne kanały i techniki w swojej pracy dydaktycznej, tworząc nowe formy realizacji procesu kształcenia potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z wykorzystaniem technologii w kształceniu na odległość K_W02 K_W08 K_W16 K_U04 K_U07 K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU4 EKK1 EKK2 EKK3 potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych, wykorzystujących TIK w kształceniu na odległość Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii, wspomagających jego działalność pedagogiczną K_U13 jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych niebędących specjalistami w tej dyscyplinie rozumie rolę stosowania technologii w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania K_K07 K_K01 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Edukacja na odległość – pojęcia, definicje, przesłanki wykorzystania tej formy kształcenia. 2. Zarys historii kształcenia na odległość w Polsce i na świecie. 3. Specyfika procesu kształcenia na odległość z uwzględnieniem roli aktorów procesu oraz form materiałów dydaktycznych, podstawowe zasady nauczania na odległość. 4. Formy e-learningu, klasy systemów, architektura systemu, platformy e-learningowe. 5. Web 2.0, technologie wspierające systemy e-learningu: webcasty, społeczności, aplikacje Gogle. 6. Etapy tworzenia kursu w formie zdalnej, implementacja na wybranej platformie edukacyjnej. 7. Moodle – platforma e-learningowa. 8. Pomiar i dydaktyczny i ewaluacja w kształceniu na odległość. 9. Ramy organizacyjne kursu edukacji zdalnej w określonym rozmiarze i formie. Razem liczba godzin wykładów Laboratoria 1. Praktyczne zasady nauczania na odległość. 2. Moodle – platforma e-learningowa, praca na platformie. 3. Proces tworzenia kursu edukacji zdalnej. Wybór tematu przez grupy ćwiczeniowe. 4. Narzędzia e-learningowe: tworzenie kursu, przygotowanie i edycja materiałów na potrzeby kształcenia zdalnego. 5. Projektowanie kursu: określenie odbiorcy, plany kursu, rozkłady zajęć, standardy materiałów kursowych, określenie sposobów komunikacji i ewaluacji. Razem liczba godzin laboratorium Zajęcia mogą być prowadzone stacjonarnie – konwersatorium lub przez Internet. Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 4 3 3 NS 3 2 2 2 10 3 3 1 1 30 S 2 4 2 2 2 7 1 1 1 1 20 NS 1 2 2 2 5 3 15 10 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: urządzenia techniki komputerowej, platformy e-learningowe. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, sprawdzian umiejętności przy obsłudze platformy e-learningowej, sprawdzian umiejętności tworzenia kursu e-learnigowego, F2 – obserwacja/aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów. P2 – kolokwia: kolokwium pisemne, kolokwium praktyczne – ocena z umiejętności obsługi Modle. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. S. Juszczyk, Edukacja na odległość, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2003. 2. M. Hyla, Przewodnik po e-learningu, Kraków 2005. 3. Stasiecka, W. Dąbrowski, E, Stępisz, Systemowe wsparcie zdalnej edukacji, http://www.einformatyka.pl/article/show/1110?locale=en_EN. 4. K. Stanisławska, W poszukiwaniu modelu kształcenia przez Internet, http://www.okno.pw.edu.pl/mewanew/mewa_nr_5/stanislawska.pdf. 5. M. M. Sysło, e – learning w szkole, e-mentor 1 (28), Łódź 2009. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Z. Zieliński, E-learning w EDUKACJI, jak stworzyć multimedialną w pełni interaktywną treść dydaktyczną, Helion, Gliwice 2012. 7. M. Susfał, Moodle. Doceń e-learning z platformą Moodle!, Helion, Gliwice 2012. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Madey, Dekalog e-nauczania, Uniwersytet Warszawski 2007. 2. J. Z. Górnikiewicz, Studia na odległość w USA i Polsce na przełomie XX i XXI wieku, Białystok 2004. 3. Strona pakietu http://moodle.org. 4. Otwarta platforma edukacyjna Fronter, http://fronter.info. 5. W. Howil, moodle, Stwórz własny serwis e-learningowy, Helion, Gliwice 2012. 6. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Wojciech A. Sysło 10.06.2012 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Kształcenie zintegrowane w pedagogice przedszkolnej i wczesnoszkolnej 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/35 S/ 20 S/ 15 NS/25 NS/15 NS/10 dr Agnieszka Olczak B - Wymagania wstępne Znajomość zagadnień z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyk szczegółowych edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej. Znajomość metod nauczania, form, specyfiki pracy w przedszkolu i klasach I-III. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z teoretycznymi założeniami kształcenia zintegrowanego. Umiejętności CU1: Doskonalenie umiejętności praktycznego zastosowania strategii, metod realizacji kształcenia zintegrowanego w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Kompetencje społeczne CK1: Przygotowanie studentów do profesjonalnego i odpowiedzialnego projektowania własnego warsztatu pracy z dziećmi. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje założenia kształcenia zintegrowanego i kluczowe pojęcia. K_W01 Zna aspekty i płaszczyzny integracji w edukacji i rozumie ich znaczenie w kontekście edukacji dzieci. Zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy kształcenia zintegrowanego. Umiejętności Student sporządza projekty zajęć zintegrowanych, projektuje zadania, dobiera zabawy odpowiednie dla różnych grup wiekowych, potrafi przewidywać ich przebieg i prognozować skutki tych oddziaływań. Student trafnie dobiera koncepcje teoretyczne, strategie integracji, metody i formy pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. K_W09 Student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT). Kompetencje społeczne Student wykazuje dbałość w starannym, profesjonalnym i odpowiedzialnym projektowaniu zajęć zintegrowanych. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. K_U04 K_W04 K_U10 K_U08 K_K08 K_K01 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wykłady Wyk. 1 Przemiany w kształceniu wczesnoszkolnym, źródła myśli o kształceniu zintegrowanym – rys historyczny. Wyk. 2 Teoretyczne podstawy kształcenia zintegrowanego, główne pojęcia, aspekty, płaszczyzny, strategie integracji w edukacji. Wyk. 3 Znaczenie wczesnej edukacji zintegrowanej i pożądane kierunki jej praktycznej realizacji. Wyk. 4 Zabawa jako płaszczyzna integracji. Wyk. 5 Zadania w kształceniu zintegrowanym. Wyk. 6 Pozory w edukacji zintegrowanej. Wyk. 7 Miejsce programu i podręcznika w kształceniu zintegrowanym. Wyk. 8 Umowa w edukacji zintegrowanej. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1 Planowanie zajęć zintegrowanych – bloków, ośrodków tematycznych. Ćw. 2 Projektowanie zajęć zintegrowanych dla różnych grup wiekowych, formułowanie celów, dobieranie ofert edukacyjnych. Ćw. 3 Projektowanie zabaw i zadań dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Ćw. 4 Analiza programów i podręczników pod kątem integracji. Ćw. 5 Umowa społeczna jako płaszczyzna społecznej integracji grupy dziecięcej – kontrakt grupowy. Ćw. 6 Aktywność badawcza w kształceniu zintegrowanym. Ćw. 7 Metoda projektów w kształceniu zintegrowanym. Razem liczba godzin ćwiczeń S 2 Ns 1 4 2 2 3 3 2 2 2 20 S 2 2 2 2 2 2 2 2 15 Ns 2 1 2 2 2 3 2 15 1 1 1 2 2 10 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 35 25 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, klasyczna metoda problemowa, pogadanka heurystyczna, burza mózgów, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: projektor multimedialny, prezentacje multimedialny, sprzęt multimedialny, programy nauczania w przedszkolu i klasach I-III, podręczniki, karty pracy, brystol, flamastry. G - Metody oceniania P– podsumowująca F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji; ocena wykonania zadań zleconych). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. D. Klus-Stańska, J. Kruk, Tworzenie warunków dla rozwojowej zmiany poznawczej i konstruowania wiedzy przez dziecko [w:] Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania, red. D. Klus-Stańska, M. SzczepskaPustkowska, Warszawa 2009, Wyd. Akademickie i Profesjonalne. 2. E. Zalewska, Kształcenie zintegrowane jako koncepcja zmiany w polskiej edukacji początkowej [w:] Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania, red. D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska, Warszawa 2009, Wyd. Akademickie i Profesjonalne. 3. J. Bałachowicz, Początkowe kształcenie zintegrowane – problemy teoretyczne i praktyczne [w:] Renesans (?) nauczania całościowego. Współczesna dydaktyka wobec nauczania zintegrowanego, blokowego i przedmiotowego, red. D. Klus-Stańska, M. J. Szymański, M.S. Szymański, Warszawa 2003, Wyd. Akademickie „Żak”. 4. E. Zalewska, Teoretyczne konteksty nauczania zintegrowanego – rekonstrukcja przez powrót do źródeł [w:] Renesans (?) nauczania całościowego. Współczesna dydaktyka wobec nauczania zintegrowanego, blokowego i przedmiotowego, red. D. Klus-Stańska, M. J. Szymański, M.S. Szymański, Warszawa 2003, Wyd. Akademickie „Żak”. 5. D. Waloszek, Pedagogika przedszkolna, metamorfoza statusu i przedmiotu badań, Kraków 2006, Wyd. AP. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. B. Pawlak, Projektowanie pracy grupowej w kształceniu zintegrowanym [w:] Kształcenie zintegrowane. Projektowanie działań edukacyjnych, red. I. Adamek, Kraków 2003, Wyd. AP. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 2. A. Nowak-Łojewska, Zintegrowane zadania w edukacji wczesnoszkolnej, Kraków 2004, Wyd. Impuls. 3. W. Okoń, Zabawa a rzeczywistość, Warszawa 1995. Wyd. „Żak”. 4. A. Olczak, Umowa społeczna z dzieckiem jako droga ku demokracji w wychowaniu, Zielona Góra 2010, Wyd. UZ. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis dr Agnieszka Olczak 30.05.2012 [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Kształcenie zintegrowane w pedagogice przedszkolnej i wczesnoszkolnej 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 5 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/60 S/ 20 S/ 40 NS/40 NS/15 NS/25 dr Agnieszka Olczak B - Wymagania wstępne Znajomość zagadnień z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyk szczegółowych edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej. Znajomość metod nauczania, form, specyfiki pracy w przedszkolu i klasach I-III. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z teoretycznymi założeniami kształcenia zintegrowanego. Umiejętności CU1: Doskonalenie umiejętności praktycznego zastosowania strategii, metod realizacji kształcenia zintegrowanego w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Kompetencje społeczne CK1: Przygotowanie studentów do profesjonalnego i odpowiedzialnego projektowania własnego warsztatu pracy z dziećmi. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje założenia kształcenia zintegrowanego i kluczowe pojęcia. K_W01 Zna aspekty i płaszczyzny integracji w edukacji i rozumie ich znaczenie w kontekście edukacji dzieci. Zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy kształcenia zintegrowanego. Umiejętności Student sporządza projekty zajęć zintegrowanych, projektuje zadania, dobiera zabawy odpowiednie dla różnych grup wiekowych, potrafi przewidywać ich przebieg i prognozować skutki tych oddziaływań. Student trafnie dobiera koncepcje teoretyczne, strategie integracji, metody i formy pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. K_W09 Student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT). Kompetencje społeczne Student wykazuje dbałość w starannym, profesjonalnym i odpowiedzialnym projektowaniu zajęć zintegrowanych. Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. K_U04 K_W04 K_U10 K_U08 K_K08 K_K01 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wykład Wyk. 1. Przemiany w kształceniu wczesnoszkolnym, źródła myśli o kształceniu zintegrowanym – rys historyczny Wyk. 2. Teoretyczne podstawy kształcenia zintegrowanego, główne pojęcia, aspekty, płaszczyzny, strategie integracji w edukacji. Wyk. 3. Znaczenie wczesnej edukacji zintegrowanej i pożądane kierunki jej praktycznej realizacji. Wyk. 4. Zabawa jako płaszczyzna integracji. Wyk. 5. Zadania w kształceniu zintegrowanym. Wyk. 6. Pozory w edukacji zintegrowanej. Wyk. 7. Miejsce programu i podręcznika w kształceniu zintegrowanym. Wyk. 8. Umowa w edukacji zintegrowanej. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Planowanie zajęć zintegrowanych – bloków, ośrodków tematycznych. Ćw. 2. Zapoznanie z różnymi typami planów – planem dziennym, miesięcznym i rocznym. Ćw. 3. Projektowanie zajęć zintegrowanych dla różnych grup wiekowych, formułowanie celów, dobieranie ofert edukacyjnych. Ćw. 4. Projektowanie zabaw dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Ćw. 5. Projektowanie zadań zintegrowanych dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Ćw. 6. Analiza programów i podręczników pod kątem integracji. Ćw. 7. Umowa społeczna jako płaszczyzna społecznej integracji grupy dziecięcej – kontrakt grupowy. Ćw. 8. Aktywność badawcza w kształceniu zintegrowanym. Ćw. 9. Aktywność twórcza w kształceniu zintegrowanym. Ćw. 10. Metoda projektów w kształceniu zintegrowanym. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 2 Ns 2 4 1 2 3 3 2 2 2 20 S 4 4 4 1 2 3 2 2 2 15 Ns 3 3 3 4 4 4 4 4 4 4 40 3 3 2 2 2 2 2 25 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, klasyczna metoda problemowa, pogadanka heurystyczna, burza mózgów, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: projektor multimedialny, prezentacje multimedialny, sprzęt multimedialny, programy nauczania w przedszkolu i klasach I-III, podręczniki, karty pracy, brystol, flamastry. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji; ocena wykonania zadań zleconych). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 6. D. Klus-Stańska, J. Kruk, Tworzenie warunków dla rozwojowej zmiany poznawczej i konstruowania wiedzy przez dziecko [w:] Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania, red. D. Klus-Stańska, M. SzczepskaPustkowska, Warszawa 2009, Wyd. Akademickie i Profesjonalne. 7. E. Zalewska, Kształcenie zintegrowane jako koncepcja zmiany w polskiej edukacji początkowej [w:] Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania, red. D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska, Warszawa 2009, Wyd. Akademickie i Profesjonalne. 8. J. Bałachowicz, Początkowe kształcenie zintegrowane – problemy teoretyczne i praktyczne [w:] Renesans (?) nauczania całościowego. Współczesna dydaktyka wobec nauczania zintegrowanego, blokowego i przedmiotowego, red. D. Klus-Stańska, M. J. Szymański, M.S. Szymański, Warszawa 2003, Wyd. Akademickie „Żak”. 9. E. Zalewska, Teoretyczne konteksty nauczania zintegrowanego – rekonstrukcja przez powrót do źródeł [w:] Renesans (?) nauczania całościowego. Współczesna dydaktyka wobec nauczania zintegrowanego, blokowego i przedmiotowego, red. D. Klus-Stańska, M. J. Szymański, M.S. Szymański, Warszawa 2003, Wyd. Akademickie „Żak”. 10. D. Waloszek, Pedagogika przedszkolna, metamorfoza statusu i przedmiotu badań, Kraków 2006, Wyd. AP. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Literatura zalecana / fakultatywna: 5. B. Pawlak, Projektowanie pracy grupowej w kształceniu zintegrowanym [w:] Kształcenie zintegrowane. Projektowanie działań edukacyjnych, red. I. Adamek, Kraków 2003, Wyd. AP. 6. A. Nowak-Łojewska, Zintegrowane zadania w edukacji wczesnoszkolnej, Kraków 2004, Wyd. Impuls. 7. W. Okoń, Zabawa a rzeczywistość, Warszawa 1995. Wyd. „Żak”. 8. A. Olczak, Umowa społeczna z dzieckiem jako droga ku demokracji w wychowaniu, Zielona Góra 2010, Wyd. UZ. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis dr Agnieszka Olczak 30.05.2012 [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika I stopień ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne Kultura języka polskiego 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 8. Liczba godzin ogółem: Wykłady (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia mgr Joanna Rutkowska polski S/50 S/20 S/30 NS/35 NS/15 NS/20 B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Znajomość podstawowych pojęć z zakresu kultury języka polskiego. CW2: Doskonalenie sprawności komunikacyjnej. CW3: Prezentacja i wyjaśnienie wybranych zagadnień z zakresu wiedzy o języku dawnym i współczesnym. Umiejętności CU1: Umiejętność wykorzystywania w praktyce podstawowych zagadnień z zakresu wiedzy o języku dawnym i współczesnym. CU2: Kształcenie poprawności i biegłości językowej oraz doskonalenie sprawności komunikacyjnej. CU3: Umiejętność wskazania, nazwania i poprawienia błędów językowych. CU4: Umiejętność posługiwania się bazą podręcznikowo-słownikową z zakresu wiedzy o języku polskim, w tym poprawności językowej. Kompetencje społeczne CK1: Motywowanie studentów do pogłębiania i zdobywania wiedzy poprzez samodzielne poszukiwania. CK2: Ćwiczenie umiejętności zespołowego rozstrzygania problemów. CK3: Kształtowanie kultury wypowiedzi, wrażliwości estetycznej i językowej oraz świadomości ich wpływu na skuteczność wypowiedzi D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 Wiedza Definiuje i rozumie podstawowe terminy z zakresu kultury języka polskiego. Zna zasady poprawnej polszczyzny i skutecznej komunikacji. EKW3 Ma podstawową wiedzę z zakresu polszczyzny mówionej i pisanej; dawnej i współczesnej, jej odmianach. EKU1 EKU2 EKU3 EKU4 EKU5 Umiejętności Posługuje się językiem polskim w sposób biegły, poprawny. Potrafi wykorzystać w praktyce znajomość zagadnień z zakresu języka i komunikacji. Potrafi poprawnie i skutecznie się komunikować. Potrafi wskazać, nazwać i poprawić błędy językowe. Potrafi posługiwać się bazą podręcznikowo-słownikową z zakresu wiedzy o języku polskim i poprawnością językową. Kompetencje społeczne K_W01 K_W02 K_W08 K_W03 K_U06 K_U06 K_U06 K_U05 K_U04 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 EKK3 EKK4 EKK5 Pogłębia i zdobywa wiedzę poprzez samodzielne poszukiwania. Potrafi zespołowo rozstrzygać problemy. Uczestniczy czynnie w dyskursie na temat polszczyzny mówionej i pisanej. Wykorzystuje wiedzę i umiejętności z zakresu kultury języka w codziennych sytuacjach. Ma świadomość wpływu wrażliwości estetycznej i językowej na skuteczność wypowiedzi i osiągnięcie celu komunikacyjnego. K_K01 K_K07 K_K01 K_K08 K_K04 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Język i jego rola. Język jako wartość. 2. Kultura języka – podstawowe terminy związane z kulturą języka. 3. Pojęcie sprawności językowej. 4. Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny. 5. Estetyka słowa i etyka wypowiedzi. Brutalizacja języka publicznego. 6. Grzeczność językowa. 7. Współczesna polszczyzna. Charakterystyczne zjawiska, procesy, tendencje. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia 1. Wprowadzenie do przedmiotu „kultura języka polskiego” - pojęcie kultury języka, - podstawowe pojęcia z zakresu kultury języka, - komunikat a komunikacja społeczna (cechy procesów i zjawisk), - werbalne a pozawerbalne aspekty komunikacji międzyludzkiej, - sprawność językowa a sprawność komunikacyjna. 2. Poglądy na kulturę języka - puryzm językowy i jego rodzaje, - pojęcie normy językowej i jej podziały, - zmienność normy językowej, - błąd językowy; klasyfikacja błędów, - kryteria oceny poprawności językowej. 3. Norma stylistyczna - pojęcie normy stylistycznej, - kryteria poprawności stylistycznej, - pojęcie i zakres błędu stylistycznego. 4. Współczesny język polski - miejsce języka polskiego w europejskim systemie komunikacyjnym, - podziały współczesnego języka polskiego, - styl funkcjonalny, odmiana funkcjonalna, odmiana leksykalna, - odmiany współczesnej polszczyzny. 5. Tendencje rozwojowe współczesnego języka polskiego - zasoby leksykalne współczesnej polszczyzny, - zapożyczenia z różnych języków we współczesnej polszczyźnie, - tendencje rozwoju języka polskiego, - czynniki kształtujące współczesną polszczyznę. 6. Charakterystyka oficjalnych i nieoficjalnych odmian polszczyzny współczesnej - język środków masowego przekazu, - język współczesnej polityki, - nowa mowa czy nowomowa. 7. Wybrane zagadnienia poprawności ortograficznej - zasady ortograficzne (fonetyczna, morfologiczna, historyczna, umowna), - pisownia partykuły nie z różnymi częściami mowy, - pisownia łączna, rozdzielna, - wielką czy małą literą. 8. Aspekty poprawnej wymowy - budowa aparatu mowy, - zasady wymowy samogłosek nosowych, - błędy w artykulacji głosek. 9. Akcent w języku polskim S 2 3 3 3 3 3 3 20 S 2 Ns 2 3 2 2 2 2 2 15 Ns 2 3 2 3 2 2 2 2 2 2 1 2 1 2 1 2 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. - prawidła akcentu wyrazowego w polszczyźnie, - intonacja w zdaniu (akcent zdaniowy), - najczęściej popełniane błędy i wykroczenia w zakresie akcentu, 10. Nazwa własna a nazwa pospolita - zasady identyfikacji i klasyfikacji formalnej nazw, - zasady pisowni nazw własnych. 11. O imionach i nazwiskach w polszczyźnie - tradycja i współczesność, - zasady odmiany imion i nazwisk w polszczyźnie, - zwyczaj lokalny czy błąd fleksyjny. 12. Wybrane zagadnienia w zakresie poprawności fleksyjnej - deklinacja rzeczownika, przymiotnika, zaimka i liczebnika, - koniugacja w języku polskim, - błędy fleksyjne. 13. O poprawności i skuteczności składniowej - zasady polskiej składni, - imiesłowowy równoważnik zdania, - błędy w zakresie składni. 14. Frazeologia i paremiologia w zasobie polszczyzny - źródła frazeologii i paremiologii w języku polskim, - klasyfikacja frazeologizmów, - słowniki frazeologiczne języka polskiego, - podłoże błędów frazeologicznych. Razem liczba godzin ćwiczeń 2 1 2 2 2 1 2 1 2 1 30 20 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 50 35 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, pytania i odpowiedzi, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: słowniki, poradniki z zakresu kultury żywego słowa i języka, karty ksero z ćwiczeniami, kopie pisemnych prac uczniowskich, zasoby internetowe, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusjach). P2 –kolokwium ustne Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach oraz odpowiedzi ustnej po zakończeniu zajęć. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Encyklopedia kultury polskiej, t. II: Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław 1993. 2. Nauka o języku dla polonistów, pod red. S. Dubisza, Warszawa 1994, 1996, 1999. 3. Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowskiego, Warszawa 1999. 4. Polszczyzna płata nam figle. Poradnik językowy, pod red. J. Podrackiego, Warszawa 1993. 5. Przybylska R., Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych, Kraków 2004. 6. Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, wydanie dowolne. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Bańko M., Krajewska M., Słownik wyrazów kłopotliwych, Warszawa 1994. 2. Bartmińscy, Słownik wymowy i odmiany nazwisk obcych, Olsztyn 1992. 3. Bąba S., Innowacje frazeologiczne współczesnej polszczyzny, Poznań 1989. 4. Bąba S., Walczak B., Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Warszawa-Poznań 1992. 5. Bąba S., Z zagadnień współczesnej normy językowej, „Studia Polonistyczne” 1981, t. IX. 6. Butler D., Kurkowska H., Satkiewicz H., Kultura języka polskiego, Warszawa 1973-1982.. 7. Drągalski Z., Rozmiarek J., Listy i pisma użytkowe, Warszawa 2003. 8. Encyklopedia kultury polskiej, t. II: Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław 1993. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. Garczyński S., Rozmawiać? Tak. Ale jak?, Warszawa 1993. Hamlin S., Jak mówić, żeby nas słuchali, Warszawa 2001. Kida J., Stylistyka, styl i język artystyczny w edukacji polonistycznej, Rzeszów 1998. Kowalikowa J., ABC… wiedzy o języku polskim, Kraków 2005. Lubaś W., Urbańczyk S., Podręczny słownik poprawnej wymowy, Warszawa 1990. Markowski A., Polszczyzna znana i nieznana, Warszawa 1993. Podlawska D., Płóciennik I., Słownik wiedzy o języku, Bielsko-Biała 2004. Podracki J., Pułapki językowe – w szkole i nie tylko…, Warszawa 2000. Skorupska-Raczyńska E., Dykcjonarz Michała Amszejewicza na tle nowopolskich słowników wyrazów obcych, Gorzów Wielkopolski 2004. Słownik poprawnej polszczyzny nie tylko dla młodzieży, pod red. A. Markowskiego, Warszawa 1995. Słownik poprawnej polszczyzny, pod red. W. Doroszewskiego, H. Kurkowskiej, Warszawa 1973. Wilkoń A., Język artystyczny, Katowice 1999. Wilkoń A., Spójność i struktura tekstu, Kraków 2002. Wilkoń A., Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice 1987. Zgółkowie H. i T., Językowy savoir-vivre, Poznań 1993. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Joanna Rutkowska 16 kwietnia 2012 r. [email protected]; 606 66 74 76 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna – guwernantka, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza - guwernantka I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Kurs samoobrony 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: S/30 Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 NS/20 B - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna podstawowe informacje na temat aikido, w tym terminologię (liczebniki i nazwy technik). Umiejętności CU1: potrafi wykonać podstawowe techniki obezwładniające w aikido. Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy swojej wiedzy i rozumie konieczność ciągłego dokształcania. D - Efekty kształcenia Wiedza EKW1 zna terminologię aikido K_W01 EKW2 ma uporządkowaną wiedzę na temat samoobrony, jej społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych podstaw Umiejętności potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych w celu dostrzeżenia zagrożenia potrafi animować prace nad rozwojem uczestników kursu oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie Kompetencje społeczne ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności K_W03 EKU1 EKU2 EKK1 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia 1. Szkolenie BHP, nauka zasad i ceremoniału zajęć. 2. Gimnastyczne podstawy padów i przewrotów. 3. Warianty dźwigni na nadgarstki: nikkyo. 4. Warianty dźwigni na nadgarstki: kote geashi. 5. Warianty dźwigni na staw łokciowy i barkowy: ikkyo. 6. Warianty dźwigni na staw tokyo. 7. Warianty dźwigni na staw łokciowy i barkowy: sankyo. 8. Rzuty proste z przewrotem do tyłu: kokyu ho. 9. Rzuty proste z przewrotem do tyłu: shiho nage. 10. Rzuty proste z przewrotem do tyłu: kokyu ho, shiho nage, irimi nage. Razem liczba godzin wykładów K_U01 K_U11 K_K01 S 1 2 3 3 3 3 3 4 4 4 30 NS 1 1 2 2 2 2 2 2 3 3 20 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Ogółem liczba godzin przedmiotu: F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia praktyczne. Środki dydaktyczne: samochód osobowy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdzian ustny wiedzy. F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie postawy aikido i technik) F2 – obserwacja/aktywność (aktywny udział w zajęciach). P2 – kolokwium – praktyczne zaliczenie przedmiotu. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: O. Ratti, A. Westbrook, Aikido i dynamiczna sfera, Wyd. Diamond Books, Bydgoszcz 1997. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 15.06.2012 30 20 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Instytut Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Media w edukacji 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: III 7. Semestr: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Laboratorium (Lab.) S/30 S/30 NS/20 NS/20 Dr Wojciech A. Sysło B - Wymagania wstępne C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pozwalającej na rozumieniu powiązań pedagogiki z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując technologie informacyjne i komunikacyjne Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując najnowsze technologie w realizacji działań pedagogicznych D - Efekty kształcenia Student po zakończeniu procesu kształcenia: EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKU4 Wiedza ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania się w aspekcie ich technicznej realizacji, w szeroko pojętym zakresie, z zastosowaniem współczesnych środków technicznych, ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice z zastosowaniem współczesnych technik i narzędzi badawczych, ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowanie technologii informacyjnych w edukacji, Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie informacyjne i komunikacyjne, ma rozwinięte umiejętności, pozwalające wykorzystać różne kanały i techniki komunikacji w swojej pracy dydaktycznej, potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z wykorzystaniem technologii w edukacji, potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych, wykorzystujących technologie informacyjne i K_W08 K_W12 K_W16 K_U04 K_U07 K_U09 K_U13 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. komunikacyjne, EKK1 EKK2 EKK3 Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii, wspomagających jego działalność pedagogiczną, jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych nie będących specjalistami w tej dyscyplinie, rozumie rolę stosowania technologii w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania. E - Treści programowe K_K01 K_K07 K_K08 oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Laboratorium: S NS Lab1. Komputer i projektor multimedialny, tablica interaktywna, wizualizer, tablet – obsługa i wykorzystanie. Lab2. Praca z urządzeniami i oprogramowaniem do tworzenia elementów prezentacji i jej przedstawiania. Lab3. Internet, wykorzystanie jego zasobów. Lab4. Cechy dobrej prezentacji, scenariusze prezentacji do realizacji tematów pedagogiki wczesnoszkolnej. Lab5. Scenariusz prezentacji dla wybranego tematu lekcji, podział zadań w grupie. Lab6. Implementacja elementów prezentacji multimedialnej: tekst, tabele, obrazy, zdjęcia, wideo. Lab7. Efekty wzbogacające prezentację, tak w obsłudze jej jak i pokazie. Lab8. Praca w sieci komputerowej: przewodowej i bezprzewodowej, sala komputerowa w szkole. Lab9. Praca na wybranej platformie edukacyjnej. Lab10. System Testico – ankiety, testy. Razem liczba godzin laboratorium 4 3 3 2 3 5 3 2 3 2 30 3 2 2 1 2 3 2 2 2 1 20 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania M5: ćwiczenia laboratoryjne, doskonalące w obsłudze programów komputerowych i urządzeń techniki multimedialnej Środki dydaktyczne: komputer, projektor, tablica interaktywna, wizualizer, tablet, Internet, programy komputerowe G - Metody oceniania F – formująca F1: sprawdzian ustny wiedzy, F2: obserwacja umiejętności przy realizacji zadań, F3: przygotowanie pracy/prezentacji na zadany temat: scenariusz lekcji wyszukiwanie informacji, edycja tekstu wg zadanego wzorca, uwzględniające wykorzystanie mediów, F4: wypowiedź/wystąpienie (praca w zespole: podział ról i zadań, realizacja zadań). P– podsumowująca P3: ocena podsumowująca (ocena kolejnych etapów realizacji postawionego zadania: wiedza i umiejętności obsługi narzędzi informatycznych), P5: wystąpienie/rozmowa (ocena ostatecznej formy przygotowanego materiału dydaktycznego z zastosowaniem wybranych mediów). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną Oceny cząstkowe z realizacji kolejnych etapów, nabywanie umiejętności wykorzystywania MM w pracy, przygotowania materiału dydaktycznego, ocena ostatecznego produktu. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. M. Kopertowska, Grafika menedżerska i prezentacyjna, seria ECDL, MIKOM, Warszawa 2007. 2. T. Negrino, Po prostu PowerPoint 2007 PL, Helion, Gliwice 2008. 3. A. Clarke , Multimedia w edukacji--poradniki , WKŁ, Warszawa 2007. 4. J. Bednarek, Multimedia w kształceniu, PWN, Warszawa 2006. 5. A. Kelby, Fotografia cyfrowa. Edycja zdjęć, Helion, Gliwice 2004. 6. Instrukcje obsługi wykorzystywanych urządzeń techniki komputerowej. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. A. Jay, R. Jay, Skuteczna prezentacja, Zysk i S-ka, Poznań 2001. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 2. A. Clarke , Multimedia w edukacji--poradniki , WKŁ, Warszawa 2007. 3. M. Sokół, P. Raja, Internet. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice 2010. 4. T. Rak, Tworzenie sieci komputerowej. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice 2006. 5. Strona pakietu http://moodle.org. 6. Otwarta platforma edukacyjna Fronter, http://fronter.info. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Wojciech A. Sysło 08.01.2013 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Metody badań pedagogicznych 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład S/ 15 S/ 15 NS/ 10 NS/ 10 dr hab. Włodzimierz Krysiak, prof. PWSZ B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Poznanie podstawowych paradygmatów wiedzy naukowej i specyfiki badań jakościowych i ilościowych. Umiejętności CU1: Krytyczna postawa wobec wybieranych strategii badawczych i narzędzi badawczych. Kompetencje społeczne CK1: Jest świadomy stosowania wybranych orientacji badawczych w badaniach własnych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 Wiedza Ma elementarną wiedzę o projektowaniu badań w pedagogice. Posiada wiedzę o problemie badawczym, metodach, technikach i narzędziach badawczych. Zna podstawowe tradycje paradygmatyczne badań społecznych, z których wywodzą się poszczególne metody. Umiejętności Posiada elementarne umiejętności badawcze pozwalające na analizowanie przykładowych badań oraz konstruowanie i prowadzenie prostych badań pedagogicznych. Potrafi sformułować wnioski, opracować i zaprezentować wyniki badań. Potrafi projektować kontynuację dalszych badań. Kompetencje społeczne Jest świadomy istnienia etycznego wymiaru w badaniach naukowych. K_W12 K_W12 K_W12 K_U05 K_U05 K_U05 K_K06 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Podział nauk. 2. Pluralistyczne podejście w badaniach pedagogicznych. 3. Dwie strategie badań w pedagogice (Badania jakościowe i ilościowe). 4. Problemy badawcze i kryteria ich poprawności. 5. Pojęcie, klasyfikacja oraz cechy metod, technik badawczych i narzędzi badawczych. 6. Etapy badań pedagogicznych. 7. Usystematyzowanie oraz analiza jakościowa i ilościowa uzyskanych danych empirycznych i ich wizualizacja. Razem liczba godzin wykładów S 2 2 2 2 3 2 2 Ns 1 1 2 2 2 1 1 15 10 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Ogółem liczba godzin przedmiotu: 15 10 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, wykład problemowy. Środki dydaktyczne: projektor multimedialny, specjalistyczne oprogramowanie SPSS. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność. P5 – rozmowa. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Mieczysław Łobocki, Metody i techniki badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006. 2. Mieczysław Łobocki, Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007. 3. Tadeusz Pilch, Zasady badań pedagogicznych. Wydanie drugie poprawione i rozszerzone, Wydawnictwo „Żak”, Warszawa 1995. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Earl Babbie, Badania społeczne w praktyce, tłumaczenie Witold Betkiewicz, WN PWN, Warszawa 2004. 2. Heinz – Hermann Kruger, Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu, przekład Dorota Sztobryn. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005. 3. Krzysztof Rubacha, Metodologia badań nad edukacją, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Włodzimierz Krysiak 31.05.2012 r. [email protected], tel. 607 066 396 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Metodyka edukacji zdrowotnej i wychowania fizycznego 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 6 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/60 S/35 S/25 NS/40 NS/20 NS/20 mgr Malwina Gros B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z wiedzą teoretyczną o charakterze metodyczno-wychowawczym, służącą planowaniu i realizacji edukacji fizycznej i zdrowotnej. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi działaniami związanymi z organizacją i wykorzystaniem różnych form aktywności w nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu procesu opanowania umiejętności ruchowych i zdrowotnych. Kompetencje społeczne CK1: Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności. Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 Wiedza Student posiada podstawową wiedzę związaną z aktywnością ruchową, wychowaniem fizycznym oraz edukacją zdrowotną, wpływającą na rozwój człowieka w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym. Student dysponuje elementarną wiedzą, wpływającą na wzajemną komunikację w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa podczas wzajemnej asekuracji, w trakcie uprawianej aktywności fizycznej. Student posiada wiedzę o metodyce prowadzenia poszczególnych form zajęć z wychowania fizycznego oraz edukacji zdrowotnej. Zna metody i formy konstruowania różnych zajęć ruchowych. Umiejętności Student analizuje techniki rozwiązań poszczególnych zdań ruchowych opartych na doświadczeniach z zakresu wychowania fizycznego oraz formułuje i odtwarza działania praktyczne. Student prowadzi szczegółową analizę pojawiających się problemów podczas prowadzonych zajęć. Formułuje propozycję rozwiązań. Szczegółowo wyznacza etapy działań praktycznych, analizując przewidywane skutki rozwiązań. Student potrafi dokonać analizy własnych działań w zakresie zdrowia i aktywności fizycznej oraz wskazać obszary, które wymagają modyfikacji w celu polepszenia funkcjonowania organizmu. Kompetencje społeczne Student dostrzega konieczność postępowania zgodnie z zasadami etyki zawodowej w celu ukazania profesjonalizmu kształcenia wychowanków. K_W05 K_W08 K_W16 K_U03 K_U10 K_U14 K_K04 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK2 Student jest gotowy do współpracy zarówno ze specjalistami jak i osobami z innych dziedzin, w celu podnoszenia jakości kształcenia poprzez zdobywanie doświadczenia. K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Wprowadzenie w tematykę przedmiotu. Zapoznanie studentów z zasadami obowiązującymi podczas wykładów. Analiza formy zaliczenia przedmiotu. Wyk. 2. Retrospektywne spojrzenie na wychowanie fizyczne. Podstawowe definicje związane w wychowaniem fizycznym: podstawa programowa, program nauczania, plan wynikowy, rozkład materiału. Wyk. 3. Zdrowie i czynniki je warunkujące. Definicje związane ze zdrowiem. Wyk. 4. Podejście do zdrowia i choroby zaproponowane przez A. Antonowskiego. Wyk. 5. Biomedyczny i holistyczny model zdrowia. Wyk. 6. Społeczno-ekologiczny model zdrowia podstawą promocji zdrowia. Wyk. 7. Treści wychowania fizycznego: schemat trzech kręgów, rola pedagoga-nauczyciela wychowania fizycznego w trzech aspektach. Analiza porównawcza osiągnięć. Wyk. 8. Promocja zdrowia według M.P. O’Donnell’a. Styl życia – definicja. Styl życia sprzyjający zdrowiu. Wyk. 9. Obszary edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia. Wyk. 10. Promocja zdrowia a profilaktyka. Wyk. 11. Promocja zdrowia a edukacja zdrowotna. Wyk. 12. Szkoła Promująca Zdrowie – założenia, cele, koncepcja. Wyk. 13. Program edukacji zdrowotnej, ethos zdrowia w szkole. Wyk. 14. Wychowanie fizyczne a edukacja zdrowotna w szkole. Założenia edukacji zdrowotnej. Obliczanie BMI ciała. Rola aktywności fizycznej i jej wpływ na funkcjonowanie organizmu. Wyk. 15. Zadania wychowania zdrowotnego. Założenia, definicje i cele. Wyk. 16. Główne zagrożenia zdrowia. Kryteria zagrożenia procesu wychowania zdrowotnego. Wyk. 17. Potrzeby zdrowotne (biologiczne, psychiczne, społeczne). Wyk. 18. Podsumowanie, zaliczenie wykładów, wpisy do indeksów. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Ogólne wprowadzenie w obszar tematyczny. Omówienie zasad pracy na zajęciach i formy zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Cele edukacji, zadania szkoły, treści nauczania w wychowaniu fizycznym. Projekt podstawy programowej wychowania fizycznego. Ćw. 3. Wymagania ogólne i szczegółowe w szkole podstawowej. Programy wychowania fizycznego w szkole podstawowej. Ćw. 4. Wykorzystanie odpowiednich metod do prowadzenia zajęć. Różnicowanie doboru metod w zależności od rodzaju zajęć, umiejętności i zaangażowania ćwiczących. Ćw. 5. Budowa konspektu, jako podstawowa forma jednostki lekcyjnej. Toki lekcji poszczególnych jednostek lekcyjnych. Tworzenie metryczki przez studentów na podstawie podanych informacji teoretycznych. Ćw. 6. Dostarczenie opracowanego konspektu gier i zabaw ruchowych według toku lekcji dla klasy 3 szkoły podstawowej. Analiza najczęstszych błędów pojawiających się podczas prowadzonych zajęć. Ćw. 7. Wyjaśnienie zasad prowadzenia obserwacji zajęć. Formy protokołowania. Przygotowanie protokołów zajęć. Ćw. 8. Cykl lekcji wychowania fizycznego dla klasy. Formułowanie celów lekcji wychowania fizycznego na przykładzie cyklu tematycznego. Ćw. 9. Omówienie narzędzi służących do wspomagania samokontroli i samooceny ucznia. Karta sprawności fizycznej ucznia. Dzienniczek samokontroli ucznia i samooceny ucznia, portfolio. Przygotowanie projektu karty. Ćw. 10. Weryfikowanie umiejętności oceniania bieżącego uczniów – prowadzenie lekcji kontrolnej w szkole podstawowej. Ćw. 11. Znaczenie pojęć WSO, PSO. Ocenianie kryterialne, różnicujące, sumujące, diagnostyczne. Ocena formalna, nieformalna. Ocenianie według kryteriów i według rozkładów. Ćw. 12. Związek samooceny z oceną w wychowaniu fizycznym. Omówienie zajęć. Podsumowanie. Zaliczenie ćwiczeń. Wpisy do indeksów Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne S 1 Ns 1 2 1 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 1 35 S 1 2 2 1 1 20 Ns 1 4 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 1 2 1 25 20 60 40 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Metody nauczania: M2 – wykład problemowy, burza mózgów, metoda problemowa, M5 – analiza tekstu źródłowego, analiza artykułów z czasopism, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych,. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, różne akcesoria (gazety, balony, zapałki itd.), prezentacje multimedialne. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdziany (praktyczny umiejętności; pisemny – wyjściówka) F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (pisemne), P5 – wystąpienie/rozmowa (pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Bartosiewicz R., Koszczyc T., Nowak A., Kontrola i ocena w wychowaniu fizycznym, WTN, Wrocław 2003. 2. Bondarowicz M., Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych, Warszawa 1994. 3. Bronikowski M. (red), Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, Poznań 2001. 4. Bronikowski M., Muszkieta R., Zabawy i gry ruchowe w szkolnym wychowaniu fizycznym, AWF, Poznań 2000. 5. Gniewkowski W., Wlaźnik K., Wychowanie fizyczne, WSiP. Warszawa 1985. 6. Górna K., Garbaciak W., Kultura fizyczna w szkole, AWF, Katowice 1996. 7. Kasperczyk T. (red.), Poradnik ćwiczeń korekcyjnych, FH-U „Kasper”, Kraków 1996. 8. Kołodziej M. J., Wybrane lekcje wychowania fizycznego w nauczaniu początkowym, FOSZE, Rzeszów 1996. 9. Osiński W., Bartoszewicz R., Koszczyc T., Nowak A., Kontrola i ocena w wychowaniu fizycznym, Wydawnictwo WTN, Wrocław 2003. 10. Sieniek Cz., Planowanie pracy w zreformowanej szkole podstawowej klas I-III część I, Helvetica, Starachowice 1999. 11. Sulisz S. (red.), Wychowanie fizyczne w kształceniu zintegrowanym, WSiP, Warszawa 2000. 12. Wlaźnik K., Wychowanie fizyczne w klasach 1-3. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Łódź 1996. 13. Wlaźnik K., Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Łódź 1996. 14. Woynarowska B., Edukacja zdrowotna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007 15. Kuński H., Promowanie zdrowia: podręcznik dla studentów wychowania fizycznego i zdrowotnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2000 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Bondarowicz M., Staniszewski T., Wielka księga zabaw i gier ruchowych, Część I wiosenno-letnie ciepłe dni, Wydawnictwo BK, Wrocław 2003. 2. Bondarowicz M., Staniszewski T., Wielka księga zabaw i gier ruchowych, Część II jesienno-zimowe chłodne dni, Wydawnictwo BK, Wrocław 2003. 3. Czerska E., Program wychowania fizycznego o profilu rekreacyjno-zdrowotnym dla gimnazjum i liceum. Res Polonia, 1999. 4. Frołowicz T. (red.), Ocena w wychowaniu fizycznym w nowym systemie edukacji w aspekcie mierzenia, jakości pracy szkoły, Wydawnictwo BK, Wrocław 2005. 5. Frołowicz T., Przysiężna B., Moja sprawność i zdrowie, Przewodnik metodyczny dla nauczycieli I etapu, Fokus, Gdańsk 2006. 6. Jopkiewicz A., Wróblewski P., Minigry sportowe dla najmłodszych, Kielce 1996. 7. Pilicz S., Pomiar ogólnej sprawności fizycznej, AWF, Studia i Monografie, Warszawa 1997. 8. Pośpiech J. (red.), Nowoczesne wychowanie fizyczne, Wydawnictwo Bk, Europejskie Centrum Edukacyjne 2006. 9. Strzyżewski S., Wychowanie fizyczne poza salą gimnastyczną, WSiP, Warszawa 1992. 10. Sulisz S., Lekkoatletyka dla najmłodszych, Zarząd Główny SZS, Warszawa 1998. 11. Szopa J., Mleczko E., Żak S., Podstawy antropomotoryki, PWN, Warszawa 1996. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia/aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Malwina Gros 2.02.2012 [email protected], 691 427 626 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 13 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/135 S/75 S/60 NS/90 NS/50 NS/40 Dr Waldemar Segiet B - Wymagania wstępne Potwierdzona wiedza i umiejętności z zakresu pedagogiki ogólnej. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy dotyczącej pojęć niezbędnych w procesie diagnozowania, opisywania i analizowania zjawisk związanych opieką oraz metodyką pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rozwinięcie problematyki dotyczącej aksjologicznych podstaw i uzasadnień odnoszących się do zjawisk i procesów opieki oraz nakreślenie wiedzy dotyczącej organizacji i wykonywania funkcji opiekuńczych. Umiejętności CU1: Przygotowanie do właściwego definiowania i rozumienia „modelu pojęciowego opieki” i odmiennych podejść koncepcyjnych oraz rozwijanie umiejętności osobistych zorientowanych na rozumieniu własnej działalności, rozumieniu innych ludzi, rozumieniu siebie. Kompetencje społeczne CK1: Zdobycie kompetencji z zakresu zawodu opiekuna i świadomości o konieczności dalszego samodoskonalenia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKK1 EKK2 Wiedza Posiada wiedzę z zakresu genezy i rozwoju metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej oraz zna nowoczesnych prekursorów idei opieki. Zna i rozumie pojęcie opieki międzyludzkiej oraz zakresu i aktualnego stanu interpretacji pojęcia „opieka”. Zna i rozumie nowe propozycje spojrzenia na kwestie opieki, jako przedmiotu norm moralnych, głównych wartości i założeń aksjologicznych. Umiejętności Orientuje się w ideałach międzynarodowych organizacji opieki, potrafi ocenić ich przydatność do realizacji działań związanych z opieką. Zna wyspecjalizowane agencje opieki i kontroli. Sieć placówek i instytucji opiekuńczych w państwie. Stowarzyszenia opieki i pomocy społecznej. Potrafi wykorzystać tę wiedzę do analizowania strategii działań opiekuńczo-wychowawczych. Kompetencje społeczne Posługuje się kompetencjami z zakresu zawodu opiekuna (specjalizacje, kompetencje, obowiązki i uprawnienia) oraz drogi kształcenia i doskonalenia pracowników opieki oraz perspektywy samorozwoju w zawodzie. Uczestniczy w dyskusji na temat różnych wyspecjalizowanych agencji opieki i kontroli oraz sieci placówek i instytucji opiekuńczych w państwie. K_W01 K_W01 K_W02 K_W06 K_W03 K_W04 K_U01 K_U09 K_U03 K_K01 K_K05 K_K07 K_K08 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk. 1. Zapoznanie studentów z ogólną charakterystyką pracy opiekuńczo-wychowawczej jako systemu wiedzy i przedmiotu nauczania. Wyk. 2. Zapoznanie studentów z różnymi ujęciami metodyki pracy opiekuńczo-wychowawczej (ujęcie instytucjonalne, problemowo-zadaniowe). Wyk. 3. Zapoznanie studentów z instytucjonalizacją opieki i wychowania (system instytucji opiekuńczowychowawczej w społeczeństwie – geneza, powiązania i zależności, zakładane funkcje instytucji opiekuńczo-wychowawczych w świetle oczekiwań społecznych i regulacji prawnych). Wyk. 4. Przegląd i charakterystyka problemów opiekuńczo-wychowawczych. Wyk. 5. Zapoznanie studentów z opieką jako składowym elementem polityki wewnętrznej państwa, ze zmianami w rodzimym systemie opieki, z polskim systemem opiekuńczym w świetle standardów europejskich oraz z systemem opieki – zagrożeniami i perspektywami rozwoju, diagnozą socjalną wybranych problemów opiekuńczych. Wyk. 6. Zapoznanie studentów z działalnością opiekuńczą, diagnozowaniem, projektowaniem i rozwiązywaniem problemów opiekuńczych w Polsce i na świecie. Wyk. 7. Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami rozwiązywania problemów opiekuńczowychowawczych oraz z rolą i zadaniami osoby podejmującej pracę opiekuńczo-wychowawczą. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę. Omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Dyskusja dotycząca roli i zadań osoby podejmującej pracę opiekuńczo-wychowawczą. Struktura i organizacja opieki, instytucji opieki, organizacja opieki na szczeblu podstawowym (gmina), właściwości opieki (zakres, zasięg, efektywność, sprawność) oraz z funkcjonowanie opieki. Ćw. 3. Formy i środki interwencji opiekuńczej, koordynacja działalności opiekuńczej, zarządzanie i kontrola oraz ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne modyfikatory społecznego systemu opieki. Ćw. 4. Opieka we współczesnych państwach, systemy świadczeń opiekuńczych w wybranych państwach, państwo opiekuńcze i jego reforma oraz tendencje przemian opieki we współczesnym świecie. Ćw. 5. Wprowadzanie zasad działalności opiekuńczo-wychowawczej w życie. Propozycje rozwiązań metodycznych w wybranych obszarach. Zmiany w rodzimym systemie opieki. Polski system opiekuńczy w świetle standardów europejskich oraz system opieki – zagrożenia i perspektywy rozwoju, diagnoza socjalna wybranych problemów opiekuńczych. Ćw. 6. Przykładowe metody rozwiązywania problemów opiekuńczo-wychowawczych. Ćw. 7. Przygotowanie studentów do samodzielnych działań opiekuńczo-wychowawczych. Ćw. 8. Omówienie przez studentów przykładowych projektów działań z wiązanych z opieką i wychowaniem wobec dzieci lub grupy z nakreśleniem ich efektów. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 10 Ns 7 11 7 11 7 10 11 7 8 11 7 11 7 75 S 7 7 50 Ns 5 5 7 5 8 5 8 5 8 7 8 5 5 5 60 40 135 90 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, dyskusja, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 – metoda projektu. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P1 – egzamin (pisemny), P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie i omówienie projektu pedagogicznego; pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. J. Brągiel, S Badora (red.) Formy pracy opiekuńczo – wychowawczej, Częstochowa 1997. 2. G. Gajewska, Pedagogika opiekuńcza i jej metodyka, Stan i perspektywy rozwoju, Zielona Góra 1999. 3. J. Nikitorowicz, K. Sawicki, T. Bajkowski (red.), Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. wychowaniu, Olecko 2001. 4. M. Zahorska, M. Żytko (red.), Małe Dziecko w systemie opieki społecznej i edukacji, Warszawa 2004. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Z.W. Stelmaszuk (red.), Zmiany w systemie opieki nad dzieckiem i młodzieżą. Perspektywa europejska, Katowice 2001. 2. Z.W. Stelmaszuk (red.), Współczesne kierunki w opiece nad dzieckiem, Warszawa 1999. 3. Cz. Kępski(red.), Opieka i wychowanie. Systemy wychowania i opieki nad dziećmi w okresie przemian ustrojowych, Lublin 1998. 4. S. Badora, D. Marzec (red.), System opieki kompensacyjnej w zjednoczonej Europie, Kraków 2002. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Waldemar Segiet 29.05.2012 [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Instytut Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Metodyka zajęć komputerowych 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Laboratorium (Lab.) S/30 S/15 S/15 NS/20 NS/10 NS/10 Dr Wojciech A. Sysło (koordynator) B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki, i powiązań innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując technologie informacyjne i komunikacyjne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych . Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem technologii. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując najnowsze technologie w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKW4 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów kształcenia, jego projektowania, uwzględniając obecność mediów w jego realizacji ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice z zastosowaniem współczesnych technik i narzędzi badawczych ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowanie technologii informacyjnych w edukacji Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i technologie ma rozwinięte umiejętności pozwalające wykorzystać różne kanały i techniki komunikacji w swojej pracy dydaktycznej potrafi wybrać i ocenić przydatność środków dydaktycznych w realizacji zadań związanych z wykorzystaniem technologii w edukacji K_W02 K_W08 K_W12 K_W16 K_U04 K_U07 K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU4 EKK1 EKK2 EKK3 potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych z uwzględnieniem nowych mediów Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze nowych technologii, wspomagających własną działalność pedagogiczną K_U13 jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o nowe technologie, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych niebędących specjalistami w tej dyscyplinie rozumie rolę stosowania mediów w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. Podstawy kształcenia. Podstawa programowa, podstawa programowa zajęć komputerowych, program nauczania. Proces kształcenia, etapy jego projektowania. 2. Wpływ rozwoju technologicznego na społeczeństwo i edukację. Model zmian w edukacji – cztery etapy. Etapy rozwoju technologii informacyjnej w edukacji. 3. Podstawowe sposoby wykorzystywania TIK w różnych dziedzinach nauczania. 4. TIK zintegrowane z różnymi dziedzinami nauczania, TIK jako pomoc edukacyjna, analiza wykorzystania TIK w kształceniu ogólnym. 5. Formy i metody realizacji procesu kształcenia z uwzględnieniem technologii (komputerów i mediów). 6. Standardy przygotowania nauczycieli w zakresie technologii informacyjnej i komunikacyjnej (TIK). 7. Analiza programów wybranych dziedzin edukacyjnych pod katem wykorzystania TIK. Razem liczba godzin wykładów Laboratoria 1. Zajęcia komputerowe w podstawie programowej. 2. Identyfikacja składników procesu kształcenia, w których pojawia się technologia (komputer, media) zarówno jako element danego przedmiotu jak i pomoc dydaktyczna. 3. Analiza programów nauczania pod kątem wykorzystania technologii – komputera i mediów. 4. Przegląd podręczników, oprogramowania i pomocy dydaktycznych do wykorzystania na zajęciach z udziałem komputera i mediów. 5. Zgromadzenie i przygotowanie odpowiednich zbiorów informacji do zajęć z różnych dziedzin, umożliwiających zaprojektowanie zajęć dydaktycznych. 6. Opracowanie przykładowych scenariuszy i konspektów zajęć wykorzystujących TIK – praca w grupach. Razem liczba godzin laboratorium Ogółem liczba godzin przedmiotu: K_K01 K_K08 S 3 NS 2 2 2 2 2 1 1 2 1 2 2 15 S 2 2 1 2 10 NS 1 2 2 2 1 2 2 1 5 3 15 10 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: Podstawa programowa, programy nauczania. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, sprawdzian umiejętności wyszukiwania i analizowania potrzebnych informacji, F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji, przygotowanie do zajęć). P1 – egzamin pisemny. P5 – wystąpienie/rozmowa (ocena z przygotowania konspektu zajęć z wykorzystaniem TIK i jego prezentacji). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. S. Juszczyk i inni, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006. 2. Z. Osiński, Technologia informacyjna w edukacji humanistycznej, Wyd. MADO, Toruń 2005. 3. T. Lewowicki, B. Siemieniecki, Współczesna technologia kształcenia i edukacja medialna, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2004. 4. E. Gurbiel i inni, Informatyka. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa 2004. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. W. Strykowski, Program przemiotu Metodyka edukacji medialnej i informatycznej, Poznań 2004. M. M. Sysło, e – learning w szkole, e-mentor 1 (28), Łódź 2009. Standardy przygotowania nauczycieli w zakresie technologii informacyjnej i komunikacyjnej, PTI 2010. D. Górecka (red.), Cyfrowa przyszłość. Katalog kompetencji medialnych i informatycznych, Fundacja Nowoczesna Polska, Warszawa 2012. 9. W. Jochemczyk, Kształcenie zintegrowane, klasa 1 – 3. Lekcje z komputerem, WSiP, Warszawa 2011. 10. W. Jochemczyk, Lekcje z komputerem w nauczaniu zintegrowanym. Zeszyt ćwiczeń + CD, WSiP, Warszawa 2011. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Z. Nowakowski, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej w praktyce, MIKOM, Warszawa 2003. 2. Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. Media a edukacja, red. W. Strykowski, W. Skrzydlewski, Wyd. eMPi2, Poznań 2004. 3. D. Kiałka, Informatyka Europejczyka. Poradnik metodyczny dla nauczycieli informatyki w szkole podstawowej w kształceniu zintegrowanym, Helion, Gliwice 2012. 4. Walat, Zarys dydaktyki informatyki, OEIiZK, Warszawa 2007. 5. 6. 7. 8. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Dr Wojciech A. Sysło 15.06.2012 [email protected], 604 540 811 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – guwernantka – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Nauka gry na instrumencie 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 6 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/60 S/ 60 NS/40 NS/ 40 mgr Małgorzata Kamczyc-Süyünc B - Wymagania wstępne Słuch muzyczny i poczucie rytmu. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy dotyczącej różnorodności stylów muzycznych, począwszy od epoki renesansu aż do muzyki współczesnej. CW2: Przekazanie wiedzy dotyczącej muzyki ludowej polskiej i innych narodowości oraz jej powiązania z kulturą i historią danej grupy społecznej. CW3: Przekazanie wiedzy dotyczącej podstaw teorii muzyki, prawidłowej postawy i budowy instrumentu. Umiejętności CU1: Rozwinięcie umiejętności samodzielnego dostrzegania i rozwiązywania problemów technicznych i interpretacyjnych, pojawiających się w wykonywanych utworach. CU2: Kształtowanie u studentów umiejętności uczenia się, opanowania instrumentu w stopniu umożliwiającym samodzielne i jak najlepsze wykonanie wybranych utworów pod względem technicznym i interpretacyjnym. CU3: Doskonalenie gry na fortepianie oraz umiejętności gry a’vista. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów wyobraźni muzycznej, wrażliwości estetycznej. CK2: Rozwijanie u studentów osobowości artystycznej. Przygotowanie do samodzielnej pracy pedagogicznej. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student posiada ogólną znajomość literatury muzycznej i rozróżnia wybrane style muzyczne. Posiada znajomość podstawowego repertuaru. Student posiada wiedzę dotyczącą muzyki ludowej polskiej i innych narodowości oraz jej powiązań z kulturą i historią danej grupy społecznej. Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą budowy instrumentu, prawidłowej postawy i zasad muzyki. Umiejętności Student potrafi przyjąć właściwą postawę. Student potrafi wykonać ćwiczenia poświęcone różnym problemom technicznym. Student posiada umiejętność właściwego odczytu i interpretacji prostego zapisu nutowego w kluczu wiolinowym i basowym. Student posiada umiejętność czytania a’vista jednogłosowych melodii i prostych utworów. Kompetencje społeczne Student posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do budowania konstruktywnej krytyki w obrębie działań muzycznych, artystycznych oraz w obszarze szeroko pojmowanej kultury. Student jest przygotowany do samodzielnej pracy pedagogicznej, w sposób świadomy i profesjonalny umie zaprezentować własną działalność artystyczną, rozumie potrzebę K_W01 K_W01 K_W02 K_W13 K_U02 K_U03 K_U14 K_U11 K_K01 K_K01 K_K08 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. ciągłego doskonalenia zawodowego. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-15 Treści nauczania są zindywidualizowane, w zależności od stopnia zaawansowania studenta i obejmują: zapoznanie studenta z budową instrumentu i klawiaturą, sposoby wydobywania dźwięków, technika gry, prawidłowa postawa i ustawienie aparatu, wartości nut i pauz, zapis nutowy w kluczu wiolinowym i basowym, ćwiczenie czytania a’vista prostych melodii jednogłosowych oraz praca na konkretnych utworach (w tym: gama durowa i mollowa, 2 etiudy, 1część sonatiny, 1 utwór polifoniczny, 6 krótkich utworów dowolnych). Wymagania odnośnie zaliczenia semestru: 1etiuda i 1utwór dowolny na pamięć. Ćw. 16-30 Treści nauczania są zindywidualizowane, w zależności od stopnia zaawansowania studenta i obejmują: rozczytywanie utworu z uczniem, ze wskazaniem na istotne elementy (klucz, tonacja, metrum, rytm, artykulacja, dynamika), utrwalanie umiejętności pracy nad utworem, doskonalenie umiejętności czytania a’vista, rozwijanie wrażliwości i wyobraźni muzycznej, gamy, pasaże, akordy, próby improwizacji oraz nauka wybranych utworów (w tym: gama durowa, mollowa, pasaże, 2 etiudy, 1 część sonatiny, 1 utwór polifoniczny, 6 utworów dowolnych). Wymagania odnośnie zaliczenia semestru: gama, 1etiuda, 1utwór polifoniczny, 1 utwór dowolny, wszystko z pamięci. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 30 Ns 20 30 20 60 40 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 –wykład konwersatoryjny. Środki dydaktyczne: pianino. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (sprawdzające praktyczne umiejętności). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Propozycje repertuarowe: Szkoły i zbiory dla początkujących: 1. A.M. Klechniowska, Szkoła na fortepian 2. J. Garścia, Muzyczne abc przy fortepianie 3. Wydawnictwo PWM, opracowanie zbiorowe, Gamy i pasaże na fortepian cz.1 Etiudy: 1. S. Raube, Etiudy dla dzieci t. I i II 2. W. Sawicka, G. Stępniowa, Etiudy t.I Polifoniczne 1. Z. Śliwiński, Dawne tańce i melodie t. I i II 2. J. S. Bach, Łatwe utwory 3. J. S. Bach, Drobne utwory 4. J. S. Bach, Małe preludia Klasyczne 1. J. Hofmann, A. Rieger, Wybrane sonatiny t I i II 2. S. Raube, Wybór sonatin t. I I II 3. J. Garścia, Sonatiny op.4 Różne 1. E. Altberg, Czytanki muzyczne cz. I i II 2. F. Rybicki, Zaczynam grać 3. P. Czajkowski, Album dla młodzieży op.39 4. F. Rybicki, Już gram 5. D. Kabalewski, Łatwe utwory op.39 I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr. Małgorzata Kamczyc-Süyünc 31.05.2012 [email protected] 502533533 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna - guwernantka studia I Stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Nauka gry na instrumencie 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 6 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/60 S/ 60 NS/40 NS/ 40 mgr Małgorzata Kamczyc-Süyünc B - Wymagania wstępne Słuch muzyczny i poczucie rytmu. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy dotyczącej różnorodności stylów muzycznych, począwszy od epoki renesansu aż do muzyki współczesnej. CW2: Przekazanie wiedzy dotyczącej muzyki ludowej polskiej i innych narodowości oraz jej powiązania z kulturą i historią danej grupy społecznej. CW3: Przekazanie wiedzy dotyczącej podstaw teorii muzyki, prawidłowej postawy i budowy instrumentu. Umiejętności CU1: Rozwinięcie umiejętności samodzielnego dostrzegania i rozwiązywania problemów technicznych i interpretacyjnych, pojawiających się w wykonywanych utworach. CU2: Kształtowanie u studentów umiejętności uczenia się, opanowania instrumentu w stopniu umożliwiającym samodzielne i jak najlepsze wykonanie wybranych utworów pod względem technicznym i interpretacyjnym. CU3: Doskonalenie gry na fortepianie oraz umiejętności gry a’vista. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów wyobraźni muzycznej, wrażliwości estetycznej. CK2: Rozwijanie u studentów osobowości artystycznej. Przygotowanie do samodzielnej pracy pedagogicznej. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student posiada ogólną znajomość literatury muzycznej i rozróżnia wybrane style muzyczne. Posiada znajomość podstawowego repertuaru. Student posiada wiedzę dotyczącą muzyki ludowej polskiej i innych narodowości oraz jej powiązań z kulturą i historią danej grupy społecznej. Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą budowy instrumentu, prawidłowej postawy i zasad muzyki. Umiejętności Student potrafi przyjąć właściwą postawę. Student potrafi wykonać ćwiczenia poświęcone różnym problemom technicznym. Student posiada umiejętność właściwego odczytu i interpretacji prostego zapisu nutowego w kluczu wiolinowym i basowym. Student posiada umiejętność czytania a’vista jednogłosowych melodii i prostych utworów. Kompetencje społeczne Student posiada umiejętność samooceny, jak też jest zdolny do budowania konstruktywnej krytyki w obrębie działań muzycznych, artystycznych oraz w obszarze szeroko pojmowanej kultury. Student jest przygotowany do samodzielnej pracy pedagogicznej, w sposób świadomy i profesjonalny umie zaprezentować własną działalność artystyczną, rozumie potrzebę K_W01 K_W01 K_W02 K_W13 K_U02 K_U03 K_U14 K_U11 K_K01 K_K01 K_K08 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. ciągłego doskonalenia zawodowego. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1-15 Treści nauczania są zindywidualizowane, w zależności od stopnia zaawansowania studenta i obejmują: zapoznanie studenta z budową instrumentu i klawiaturą, sposoby wydobywania dźwięków, technika gry, prawidłowa postawa i ustawienie aparatu, wartości nut i pauz, zapis nutowy w kluczu wiolinowym i basowym, ćwiczenie czytania a’vista prostych melodii jednogłosowych oraz praca na konkretnych utworach (w tym: gama durowa i mollowa, 2 etiudy, 1część sonatiny, 1 utwór polifoniczny, 6 krótkich utworów dowolnych). Wymagania odnośnie zaliczenia semestru: 1etiuda i 1utwór dowolny na pamięć. Ćw. 16-30 Treści nauczania są zindywidualizowane, w zależności od stopnia zaawansowania studenta i obejmują: rozczytywanie utworu z uczniem, ze wskazaniem na istotne elementy (klucz, tonacja, metrum, rytm, artykulacja, dynamika), utrwalanie umiejętności pracy nad utworem, doskonalenie umiejętności czytania a’vista, rozwijanie wrażliwości i wyobraźni muzycznej, gamy, pasaże, akordy, próby improwizacji oraz nauka wybranych utworów (w tym: gama durowa, mollowa, pasaże, 2 etiudy, 1 część sonatiny, 1 utwór polifoniczny, 6 utworów dowolnych). Wymagania odnośnie zaliczenia semestru: gama, 1etiuda, 1utwór polifoniczny, 1 utwór dowolny, wszystko z pamięci. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 30 Ns 20 30 20 60 40 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 –wykład konwersatoryjny. Środki dydaktyczne: pianino. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (sprawdzające praktyczne umiejętności). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Propozycje repertuarowe: Szkoły i zbiory dla początkujących: 4. A.M. Klechniowska, Szkoła na fortepian 5. J. Garścia, Muzyczne abc przy fortepianie 6. Wydawnictwo PWM, opracowanie zbiorowe, Gamy i pasaże na fortepian cz.1 Etiudy: 3. S. Raube, Etiudy dla dzieci t. I i II 4. W. Sawicka, G. Stępniowa, Etiudy t.I Polifoniczne 5. Z. Śliwiński, Dawne tańce i melodie t. I i II 6. J. S. Bach, Łatwe utwory 7. J. S. Bach, Drobne utwory 8. J. S. Bach, Małe preludia Klasyczne 4. J. Hofmann, A. Rieger, Wybrane sonatiny t I i II 5. S. Raube, Wybór sonatin t. I I II 6. J. Garścia, Sonatiny op.4 Różne 5. E. Altberg, Czytanki muzyczne cz. I i II 6. F. Rybicki, Zaczynam grać 7. P. Czajkowski, Album dla młodzieży op.39 8. F. Rybicki, Już gram 5. D. Kabalewski, Łatwe utwory op.39 I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr. Małgorzata Kamczyc-Süyünc 31.05.2012 [email protected] 502533533 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna – guwernantka, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza - guwernantka studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Nauka jazdy konnej 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: S/30 Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 NS/20 B - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna terminologię związaną z jazdą konną, zna podstawy hipoterapii. Umiejętności CU1: potrafi jeździć konno i dostrzegać terapeutyczną istotę tej umiejętności. Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy swojej wiedzy i rozumie konieczność ciągłego dokształcania. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKU1 EKU2 EKK1 EKK2 Wiedza zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w hipoterapii ma uporządkowaną wiedzę na temat wychowania przez hipoterapię, biologicznych, psychospołecznych i medycznych podstaw Umiejętności potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązana z istotą kontaktu człowieka z koniem ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka dotyczącego jazdy konnej i porozumiewać się w sposób precyzyjny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych z odbiorcami spoza grona specjalistów Kompetencje społeczne ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wskazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia 1. Pierwsze spotkanie z koniem. 2. Zachowanie wobec konia. 3. Nauka jazdy konnej – nazwy siodeł itd., technika. 4. Nauka jazdy konnej różnym tempem. 5. Hipoterapia – terminy, wpływ na zdrowie. Razem liczba godzin wykładów K_W01 K_W03 K_U01 K_U07 K_K01 K_K03 S 1 1 2 25 1 30 NS 1 1 2 15 1 20 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia praktyczne. Środki dydaktyczne: sprzęt potrzebny do jazdy konnej. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, umiejętności. F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie sprzętu jeździeckiego) F2 – obserwacja/aktywność (aktywny udział w zajęciach). P2 – kolokwium – praktyczne zaliczenie przedmiotu (jazda konna różnym tempem: stępem, kłusem, galopem i cwałem). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: J. M. Kotowski, E. Kaszuba-Warpechowskak, ABC jeździectwa, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1998. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 10.06.2012 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna – guwernantka, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza - guwernantka I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Nauka jazdy na nartach 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: S/30 Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20 NS/20 B - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna zasady poruszania się na stoku narciarskim i posiada wiedzę z zakresu obsługi i terminologii sprzętu narciarskiego. Umiejętności CU1: potrafi jeździć na nartach, posiada umiejętności udzielenia pierwszej pomocy. Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy swojej wiedzy i rozumie konieczność ciągłego dokształcania. D - Efekty kształcenia EKW1 EKU1 EKU2 EKK1 EKK2 Wiedza ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie podczas działań na stoku narciarskim Umiejętności potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu nauki jazdy na nartach ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji Kompetencje społeczne ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia 1. Bezpieczeństwo na stoku – zasady poruszania się. 2. Pierwsza pomoc poszkodowanemu w wypadku na stoku. 3. Nauka jazdy na nartach – praktyka. Razem liczba godzin wykładów Ogółem liczba godzin przedmiotu: F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia praktyczne. Środki dydaktyczne: samochód osobowy. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca K_W17 K_U02 K_U07 K_K01 K_K04 S 5 5 20 30 NS 3 3 14 20 30 20 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. F1 – sprawdzian ustny wiedzy – terminologia narciarska i nazwy sprzętu narciarskiego F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie profesjonalnego wyposażenia narciarskiego) F2 – obserwacja/aktywność (aktywny udział w zajęciach). P2 – kolokwium – praktyczne zaliczenie przedmiotu. Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: M. Bydliński, M. Szafrański, Narciarstwo. Od amatorów do zawodowców, Wyd. Bosz, 2011. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 10.06.2012 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – guwernantka – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Nauka śpiewu 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3,4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 6 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/60 S/60 NS/40 NS/40 mgr Małgorzata Kamczyc-Süyünc B - Wymagania wstępne Słuch muzyczny i poczucie rytmu. Zaliczony przedmiot: emisja głosu i ergonomia. C - Cele kształcenia Wiedza CW1 Przekazanie wiedzy dotyczącej budowy aparatu głosowego, zjawisk fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami, odbiorem i higieną. CW2 Przekazanie wiedzy dotyczącej opanowania umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia, rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania. CW3 Przekazanie wiedzy dotyczącej podstawowych pojęć teoretycznych oraz metod badawczych z zakresu fonetyki, akustyki i logopedii związanych z głosem. Umiejętności CU1 Kształtowanie u studentów umiejętności prawidłowego tworzenia i operowania głosem oraz jego ustawienia. CU2 Kształtowanie u studentów umiejętności rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania, w tym ćwiczeń fonacyjnych, artykulacyjnych i dykcyjnych. CU3 Kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności dotyczących tworzenia głosu oraz przewidywania skutków podejmowanych działań. Kompetencje społeczne CK1 Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy emisyjne swoje oraz innych. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za postawę społeczną i projektowanie działań zawodowych. CK2 Przekonanie o potrzebie ciągłego doskonalenia się zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji działań pedagogicznych z zakresu wokalistyki. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza Student posiada poszerzoną wiedzę dotyczącą budowy i funkcjonowania narządu głosu. Posiada znajomość podstawowego repertuaru wokalnego Student posiada wiedzę umożliwiającą zdobywanie niezbędnych informacji z zakresu wokalistyki, ich analizowanie oraz odpowiednie interpretowanie Student posiada wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć teoretycznych oraz metod badawczych z zakresu fonetyki, akustyki i logopedii związanych z głosem. Umiejętności Student posiada umiejętność właściwego odczytania zapisu nutowego, odpowiedniej interpretacji oraz doboru repertuaru do słuchacza. Student stosuje techniki prawidłowej emisji głosu, wykorzystuje różnorodne i odpowiednie środki ekspresji. Rozpoznaje i rozwiązuje problemy emisyjne. Student przedstawia ćwiczenia, pozwalające na samodzielne doskonalenie warsztatu, posiada umiejętność opanowania stresu podczas publicznych występów oraz potrafi reagować odpowiednio do okoliczności towarzyszących takich jak akustyka, wymagania publiczności K_W02 K_W05 K_W16 K_W18 K_W13 K_U09 K_U02 K_U11 K_U10 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKK1 EKK2 Kompetencje społeczne Student jest zdolny do przekładania wiedzy na praktykę; do samodzielnego integrowania wiedzy oraz podejmowania w zorganizowany sposób nowych kompleksowych działań. Student jest chętny do integracji z innymi osobami w ramach różnych zadań, projektów i przedsięwzięć kulturalnych, zorientowany na ciągły rozwój i doskonalenie zawodowe. K_K03 K_K07 K_K08 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę. Omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Ćw. 2. Ciało jako instrument. Prawidłowa postawa ciała jako podstawa prawidłowej emisji. Ćwiczenia oddechowe aktywujące przepony. Ćwiczenia relaksacyjne. Ćw. 3. Głos, rodzaje. Aparaty czynnościowe instrumentu głosu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Ćw. 4. Aparat rezonacyjno-artykulacyjny. Ćwiczenia przygotowujące aparat rezonacyjno-artykulacyjny do prawidłowej pracy. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Ćw. 5. Aparat otwarcia. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 6. Aparat rytmiczno-emocjonalny. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 7. „Technika otwarcia gardła”. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 8. Vaccai. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Kształtowanie głosu odpowiednio do wymagań partytury. Ćw. 9. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Wyzwalanie energii oddechowej zamiast „podparcia”. Ćw. 10. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Aparat wyprowadzenia. Ćw. 11. Środki wyrazu: tempo, dynamika, barwa, intonacja, fraza, akcent. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 12. Kształtowanie barwy głosu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 13. Praca nad skalą, brzmieniem, otwarciem, kondycją głosu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 14. Ciągła korekta aparatów czynnościowych instrumentu głosu. Ćwiczenia i wprawki wokalne. Praca na konkretnym utworze. Ćw. 15. Autoprezentacja. Podsumowanie i omówienie rozwoju wokalnego. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 4 Ns 2 4 2 4 4 2 2 4 4 4 4 2 2 2 2 4 2 4 4 2 4 4 4 4 4 4 4 4 60 4 40 60 40 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, M5 – ćwiczenia przedmiotowe. Środki dydaktyczne: pianino, odtwarzacz CD. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji, przygotowanie do zajęć). Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (sprawdzające praktyczne umiejętności). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 3. J. Gałęska-Tritt, Dzieci lubią śpiewać, a my razem z nimi! Mały poradnik metodyczny dla wychowawców i rodziców. Wydawnictwo: MILA Poznań 2007 4. J. Gałęska-Tritt, Śpiewam solo i w zespole, psychofizjologia śpiewu dla każdego, Akademia Muzyczna Poznań 2009 5. N. Vaccai, Metodo prawico di canto italiano, podręcznik do nauki śpiewu, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 6. Pieśni polskie: Moniuszko, Karłowicz, Chopin; łatwiejsze pieśni niemieckie i łatwiejsze arie. Arie starowłoskie. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie, podręcznik do nauki emisji głosu. Wydawnictwo: UNIVERSITAS, Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Kraków 2006 2. K. Gawęda, J. Łazewski, O błędach wymowy. Wydawnictwo: Kwadrat, Białystok 2004 3. A. Łastik, Poznaj swój głos…,audio book. Wydawnictwo: Studio Emka 4. B. Toczyska, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe Gdańsk 2007 5. B. Toczyska, Głośno i wyraźnie, 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2007 6. B. Toczyska, Łamańce z dedykacją. Wydawnictwo: Podkowa, Gdańsk 2006 7. Cz. Wojtyński, Emisja głosu. Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1970 8. H. Zielińska, Kształcenie głosu. Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia, Lublin 2002 I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Małgorzata Kamczyc-Süyünc 31.05.2012 [email protected] 502533533 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – guwernantka – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Nauka tańca 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/ 30 S/ 30 NS/20 NS/20 mgr Malwina Gros B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z wiedzą teoretyczną na temat historii, roli i funkcji tańca. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi działaniami związanymi z wykorzystaniem rytmiki w poszczególnych ćwiczeniach tanecznych oraz przekazanie metodycznych zasad wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce. Kompetencje społeczne CK1: Student ma świadomość jak ważne jest pogłębianie poziomu swojej wiedzy i umiejętności. Dostrzega potrzebę ciągłego dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje i objaśnia pojęcia związane z tańcem oraz aktywnością ruchową. Charakteryzuje wybrane tańce towarzyskie w zakresie historii. Student charakteryzuje wpływ tańca na cykl życia, rozróżniając aspekt biologiczny, psychologiczny oraz społeczny. Student opisuje cele, zadania, funkcjonowanie tańca w systemie edukacyjnym. Umiejętności Student analizuje różne sytuacje i związane z nimi rozwiązania oparte na doświadczeniach z zakresu aktywności ruchowej oraz dokonuje opracowania praktycznego. Student prowadzi umiejętne ocenianie sytuacji analizę z zakresu wykorzystania tańca w codziennym życiu, na podstawie obserwacji i diagnozowania oraz wdraża nabytą wiedzę teoretyczną w celu podejmowania działań praktycznych. Student opracowuje praktyczne zastosowanie wiedzy na temat tańca. Kompetencje społeczne Student odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie, która skutkuje zapewnieniem bezpieczeństwa podopiecznym podczas wprowadzania i stosowania zasad związanych z aktywnością taneczną. Student jest gotowy do współpracy w celu aktywizowania społeczeństwa i wykorzystania tańca jako jednej z form uprawiania aktywności ruchowej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1. Ogólne wprowadzenie w obszar tematyczny. Omówienie zasad pracy na zajęciach i formy zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Rola tańca jako element wpływający na nasze zdrowie i aktywność ruchową. Zapoznanie z K_W01 K_W05 K_W10 K_U03 K_U07 K_U08 K_U04 K_K06 K_K07 S 2 Ns 1 2 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. podstawowymi definicjami związanymi z tańcem. Ćw. 3. Funkcje tańca. Wiadomości z zakresu ćwiczeń rytmiczno-metrycznych i elementów muzyki. Ćw. 4. Historia i charakterystyka wybranych tańców towarzyskich (cha-cha, walc angielski, walc wiedeński, samba, rumba). Ćw. 5. Metodyka nauczania podstawowych kroków wybranych tańców towarzyskich (cha-cha, walc angielski). Ćw. 6. Metodyka nauczania podstawowych kroków wybranych tańców towarzyskich (walc wiedeński, samba, rumba). Ćw. 7. Figury w tańcach towarzyskich i ich wykorzystanie do tworzenia układów tanecznych (cha-cha, walc angielski). Ćw. 8. Figury w tańcach towarzyskich i ich wykorzystanie do tworzenia układów tanecznych (cha-cha, walc angielski). Ćw. 9. Teoretyczne wprowadzenie do tańców integracyjnych. Definicja, cele, rodzaje. Ćw. 10. Zapoznanie z tańcami klanzy (Taniec Belgijski, Emeryt na Hawajach, pata pata) Ćw. 11. Podstawowe figury i kroki w tańcach integracyjnych klanza. Ćw. 12. Wprowadzenie do tańców ludowych. Teoretyczne podstawy kujawiaka, polki, poloneza. Ćw. 13. Podstawowe kroki i figury w kujawiaku, polce, polonezie. Ćw. 14. Prezentacja przez studentów przygotowanych układów tanecznych. Analiza i omówienie. Ćw. 15. Taniec klanza – taniec belgijski. Podsumowanie zajęć. Wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 1 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 2 2 2 2 2 2 30 1 1 2 2 2 2 2 20 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – metoda problemowa, burza mózgów. Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P5 – wystąpienie (praktyczna prezentacja). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Wieczysty M., Tańczyć każdy może, Ad Oculos, Warszawa- Rzeszów 2006. Fostiak D., Tańce towarzyskie w Światowym Programie Tańca, Zeszyty metodyczne, gimnastyka AWF Gdańsk 2008. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce – rytm, ruch, muzyka”. Wydawnictwo Sport i Turystyka, W-wa 2001. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce, wybór dla potrzeb wychowania fizycznego”. WSWF Gdańsk 2009. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce. Poradnik metodyczny”. AWF W-wa 1996. Literatura zalecana / fakultatywna: Dąbrowska G.: „Tańcujże dobrze”. WSiP, W-wa 1991. Hearn G.: “Mambo” ISTD London 1999. Jedyńska I.: „Tańczymy lepiej i piękniej”. CPARA, W-wa 1963. Kapczyńska M., Sroka C.: „Tańce Towarzyskie. Część I”. AWF Warszawa 1978. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Malwina Gros 26.05.2012 [email protected], 691 427 626 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna - guwernantka studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Nauka tańca 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 3 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: Ćwiczenia (Ćw.) S/ 30 S/ 30 NS/20 NS/20 mgr Malwina Gros B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z wiedzą teoretyczną na temat historii, roli i funkcji tańca. Umiejętności CU1: Zapoznanie studentów z praktycznymi działaniami związanymi z wykorzystaniem rytmiki w poszczególnych ćwiczeniach tanecznych oraz przekazanie metodycznych zasad wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce. Kompetencje społeczne CK1: Student ma świadomość jak ważne jest pogłębianie poziomu swojej wiedzy i umiejętności. Dostrzega potrzebę ciągłego dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Student definiuje i objaśnia pojęcia związane z tańcem oraz aktywnością ruchową. Charakteryzuje wybrane tańce towarzyskie w zakresie historii. Student charakteryzuje wpływ tańca na cykl życia, rozróżniając aspekt biologiczny, psychologiczny oraz społeczny. Student opisuje cele, zadania, funkcjonowanie tańca w systemie edukacyjnym. Umiejętności Student analizuje różne sytuacje i związane z nimi rozwiązania oparte na doświadczeniach z zakresu aktywności ruchowej oraz dokonuje opracowania praktycznego. Student prowadzi umiejętne ocenianie sytuacji analizę z zakresu wykorzystania tańca w codziennym życiu, na podstawie obserwacji i diagnozowania oraz wdraża nabytą wiedzę teoretyczną w celu podejmowania działań praktycznych. Student opracowuje praktyczne zastosowanie wiedzy na temat tańca. Kompetencje społeczne Student odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie, która skutkuje zapewnieniem bezpieczeństwa podopiecznym podczas wprowadzania i stosowania zasad związanych z aktywnością taneczną. Student jest gotowy do współpracy w celu aktywizowania społeczeństwa i wykorzystania tańca jako jednej z form uprawiania aktywności ruchowej. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1. Ogólne wprowadzenie w obszar tematyczny. Omówienie zasad pracy na zajęciach i formy zaliczenia przedmiotu. Ćw. 2. Rola tańca jako element wpływający na nasze zdrowie i aktywność ruchową. Zapoznanie z K_W01 K_W05 K_W10 K_U03 K_U07 K_U08 K_U04 K_K06 K_K07 S 2 Ns 1 2 1 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. podstawowymi definicjami związanymi z tańcem. Ćw. 3. Funkcje tańca. Wiadomości z zakresu ćwiczeń rytmiczno-metrycznych i elementów muzyki. Ćw. 4. Historia i charakterystyka wybranych tańców towarzyskich (cha-cha, walc angielski, walc wiedeński, samba, rumba). Ćw. 5. Metodyka nauczania podstawowych kroków wybranych tańców towarzyskich (cha-cha, walc angielski). Ćw. 6. Metodyka nauczania podstawowych kroków wybranych tańców towarzyskich (walc wiedeński, samba, rumba). Ćw. 7. Figury w tańcach towarzyskich i ich wykorzystanie do tworzenia układów tanecznych (cha-cha, walc angielski). Ćw. 8. Figury w tańcach towarzyskich i ich wykorzystanie do tworzenia układów tanecznych (cha-cha, walc angielski). Ćw. 9. Teoretyczne wprowadzenie do tańców integracyjnych. Definicja, cele, rodzaje. Ćw. 10. Zapoznanie z tańcami klanzy (Taniec Belgijski, Emeryt na Hawajach, pata pata) Ćw. 11. Podstawowe figury i kroki w tańcach integracyjnych klanza. Ćw. 12. Wprowadzenie do tańców ludowych. Teoretyczne podstawy kujawiaka, polki, poloneza. Ćw. 13. Podstawowe kroki i figury w kujawiaku, polce, polonezie. Ćw. 14. Prezentacja przez studentów przygotowanych układów tanecznych. Analiza i omówienie. Ćw. 15. Taniec klanza – taniec belgijski. Podsumowanie zajęć. Wpisy do indeksów. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 1 1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 2 2 2 2 2 2 30 1 1 2 2 2 2 2 20 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – metoda problemowa, burza mózgów. Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności), F2 – obserwacja/aktywność. Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P5 – wystąpienie (praktyczna prezentacja). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Wieczysty M., Tańczyć każdy może, Ad Oculos, Warszawa- Rzeszów 2006. Fostiak D., Tańce towarzyskie w Światowym Programie Tańca, Zeszyty metodyczne, gimnastyka AWF Gdańsk 2008. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce – rytm, ruch, muzyka”. Wydawnictwo Sport i Turystyka, W-wa 2001. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce, wybór dla potrzeb wychowania fizycznego”. WSWF Gdańsk 2009. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: „Tańce. Poradnik metodyczny”. AWF W-wa 1996. Literatura zalecana / fakultatywna: Dąbrowska G.: „Tańcujże dobrze”. WSiP, W-wa 1991. Hearn G.: “Mambo” ISTD London 1999. Jedyńska I.: „Tańczymy lepiej i piękniej”. CPARA, W-wa 1963. Kapczyńska M., Sroka C.: „Tańce Towarzyskie. Część I”. AWF Warszawa 1978. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis mgr Malwina Gros 26.05.2012 [email protected], 691 427 626 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne Ochrona własności intelektualnej 1. Przedmiot 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 1 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 8. Liczba godzin ogółem: S/ 15 NS/10 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: Wykład (Wyk.) S/15 NS/10 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Ewa Wiśniowska-Adamus mgr Marcin Szott 7. Semestr/y: 2 B - Wymagania wstępne Brak. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Przekazanie wiedzy prawniczej obejmującej terminologię i teorię z zakresu ochrony własności intelektualnej, pozwalającej na rozumienie specyfiki praw twórców oraz jej powiązań różnymi dziedzinami życia człowieka. Umiejętności CU1: Kształtowanie u studentów umiejętności uczenia się i doskonalenia swojej wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie ochrony własności intelektualnej, przy wykorzystaniu różnych kanałów, metod, technik, procedur i dobrych praktyk realizowanych w różnych sferach działalności prawniczej oraz nowoczesnych środków i metod pozyskiwania, organizowania i przetwarzania informacji, komunikacji interpersonalnej ze specjalistami i odbiorcami spoza grona specjalistów. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie u studentów pogłębionej refleksyjności na problemy związane z ochroną autorskich praw osobistych i majątkowych oraz zwrócenie uwagi na odpowiedzialności z tytułu naruszenia tych praw; D - Efekty kształcenia EKW1 Wiedza zna elementarną terminologię prawniczą używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie ochrony własności intelektualnej oraz jej powiązania z innymi dyscyplinami naukowymi, K_W01 K_W02 EKW2 ma elementarną, uporządkowaną wiedzę na temat praw i obowiązków twórców i organizacji zbiorowego zarządu prawami autorskimi i pokrewnymi oraz zachodzącymi między nimi relacjami, K_W07 K_W13 EKW3 ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, norm prawnych i etycznych, a także procedurach stosowanych w zakresie ochrony własności intelektualnej. K_W16 K_W19 EKU1 Umiejętności potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych oraz posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi; analizuje ich powiązania na podstawie obowiązujących przepisów prawa autorskiego i praw pokrewnych, K_U01 K_U02 K_U03 K_U10 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU2 potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień z zakresu ochrony własności intelektualnej, K_U04, K_U06 EKU3 potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu. K_U14 EKK1 EKK2 EKK3 Kompetencje społeczne ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej, jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach publicznych oraz jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami z zakresu ochrony własności intelektualnej. K_K01 K_K04 K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykład Wyk.1 – Źródła prawa autorskiego oraz przedmiot ochrony – utwór jako rezultat twórczości autora. Wyk.2 – Autorskie prawa osobiste tzw. autorskie dobra osobiste. Wyk.3 – Autorskie prawa majątkowe. Wyk.4 – Ograniczenia treści autorskich praw majątkowych oraz regulacje szczególne. Wyk.5 – Zasada wolności kontraktowej i jej ograniczenia. Wyk.6 – Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych oraz organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Wyk.7 – Konwencje międzynarodowe, autorskie prawo wspólnotowe (dyrektywy); plagiat, piractwo i odpowiedzialność karna. Razem liczba godzin wykładów Ogółem liczba godzin przedmiotu: S 2 2 2 2 2 2 Ns 1 1 1 1 1 2 3 3 15 10 15 10 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, wykład problemowy połączony z dyskusją. Środki dydaktyczne: brak. G - Metody oceniania F – formująca P– podsumowująca F2 – obserwacja/aktywność. P2 – kolokwium (ustne). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie i prawa pokrewne Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2008; 2. ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, ze zm.); Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 1. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Prawo autorski i prawa pokrewne – komentarz, Zakamycze 2005; 2. J. Sieńczyło-Chlabicz (red.), Prawo własności intelektualnej, LexisNexis 2009; 3. R. Golat, Dobra niematerialne – kompendium prawne, Oficyna Wydawnicza Branta 2006; I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego dr Ewa Wiśniowska-Adamus mgr Marcin Szott Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 1 czerwiec 2012 r. [email protected] – telefon: 500 779 213 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika wczesnoszkolna z edukacją informatyczną studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Opracowywanie materiałów multimedialnych 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 3. Punkty ECTS: 5 5. Język wykładowy: polski 8. Liczba godzin ogółem: S/30 Wykład (Wyk.) S/15 Laboratorium (Lab.) S/15 NS/20 NS/10 NS/10 B - Wymagania wstępne Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: przekazanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie jej specyfiki, i powiązań innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z dyscyplinami, które wspomagają edukację wykorzystując materiały multimedialne. Umiejętności CU1: kształtowanie umiejętności doskonalenia swojej wiedzy przy wykorzystaniu różnych sposobów w zakresie technologii i stosowaniu jej w szeroko rozumianej praktyce pedagogicznej. CU2: kształtowanie u studentów samodzielności w zdobywaniu wiedzy i umiejętności pracy w zespole, wzbogacających możliwości wykorzystania w edukacji materiałów multimedialnych. Kompetencje społeczne CK1: kształtowanie pogłębionej refleksji na problemy edukacji i poczucia odpowiedzialności w projektowaniu działań edukacyjnych związanych z zastosowaniem materiałów multimedialnych. CK2: wyrobienie u studentów przekonania o stałej konieczności doskonalenia umiejętności radzenia sobie z problemami zawodowymi wykorzystując materiały multimedialne w realizacji działań pedagogicznych. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKW4 EKU1 EKU2 EKU3 Wiedza ma elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz jej powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi, w szczególności z naukami technicznymi, wspomagającymi nauczanie ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania się w aspekcie ich technicznej realizacji, w szeroko pojętym zakresie, z zastosowaniem współczesnych środków multimedialnych ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań i procedurach, stosowanych w obszarze zastosowania materiałów multimedialnych ma elementarną wiedzę o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice z zastosowaniem materiałów multimedialnych Umiejętności potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, wykorzystując różne źródła i materiały multimedialne ma rozwinięte umiejętności pozwalające wykorzystać różne kanały i techniki komunikacji w swojej pracy dydaktycznej potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z wykorzystaniem technologii w edukacji K_W02 K_W08 K_W12 K_W16 K_U04 K_U07 K_U09 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. EKU4 EKK1 EKK2 EKK3 potrafi pracować w zespole i pełnić w nim różne role, wykonując zadania wynikające z realizacji projektów edukacyjnych, wykorzystujących materiały multimedialne Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju osobistego, w szczególności w obszarze materiałów multimedialnych, wspomagających jego działalność pedagogiczną K_U13 jest przygotowany do pracy w grupie realizującej działania pedagogiczne w oparciu o materiały multimedialne, przedstawiając je w sposób zrozumiały dla innych niebędących specjalistami w tej dyscyplinie rozumie rolę stosowania materiałów multimedialnych w edukacji, będąc odpowiednio przygotowany do jej wypełniania K_K07 E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady 1. System komputerowy, komunikacja, posługiwanie się informacją: wyszukiwanie, porządkowanie, wykorzystanie informacji. 2. Formułowanie problemów, etapy rozwiązywania problemu, ich ocena, szukanie najlepszych rozwiązań. 3. Sposoby prezentacji informacji. Razem liczba godzin wykładów Laboratoria 1. Poznanie możliwości wykorzystania różnych materiałów multimedialnych. 2. Wyszukiwanie, przetwarzanie, przechowywanie informacji. 3. Wykorzystanie środków multimedialnych w pracy własnej nauczyciela i uczniów, tworzenie prezentacji jako metoda uczenia się jak i przekazu informacji. 4. Konspekt-scenariusz zajęć, jako efekt projektowania zajęć, włączający materiały multimedialne do prowadzonych zajęć. Razem liczba godzin laboratorium Ogółem liczba godzin przedmiotu: K_K01 K_K08 S 5 NS 5 5 3 5 15 S 3 4 4 2 10 NS 2 2 3 4 3 15 10 30 20 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – pokaz prezentacji multimedialnych, M2 – dyskusje problemowe, M1 – wykład informacyjny. Środki dydaktyczne: urządzenia techniki komputerowej. F – formująca G - Metody oceniania P– podsumowująca F1 – sprawdziany: ustny wiedzy, umiejętności przy obsłudze elementów systemów komputerowych, F4 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie projektu grupowego) F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P2 – kolokwium pisemne z treści wykładu, P5 – wystąpienie/rozmowa (prezentacja i omówienie grupowego projektu), P4 – praca pisemna (ocena konspektu – scenariusza zajęć). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Clarke, Multimedia w edukacji-poradniki , WKŁ, Warszawa 2007. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis 15.06.2012 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Patologie społeczne 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: polski 4. Rodzaj przedmiotu: 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) S/45 S/15 S/30 NS/30 NS/10 NS/20 mgr Beata Uchto B - Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty: wprowadzenie do psychologii, psychologia rozwojowa i wychowawcza. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami teoretyczno-metodologicznymi z zakresu patologii społecznych. Umiejętności CU1: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania i zapobiegania rozszerzania się patologii społecznych, opanowanie podstawowych metod terapii. Kompetencje społeczne CK1: Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za podejmowane zadania terapeutyczne i diagnostyczne. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 EKU3 EKK1 EKK2 Wiedza Definiuje pojęcia z zakresu patologii, charakteryzuje główne przejawy patologii w życiu społecznym oraz prezentuje podstawowe umiejętności terapeutyczne. Ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat patologii występujących we współczesnym świecie i zagrażających głównie dzieciom i młodzieży. Ma pogłębioną wiedzę o zasadach relacji terapeutycznej, charakteryzuje jej podstawowe zasady i warunki stosowania. Umiejętności Potrafi wykorzystać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychoterapii i patologii w celu analizy złożonych problemów wychowawczych i dydaktycznych. Prezentuje główne przejawy patologii społecznych oraz wybrane metody oddziaływań terapeutycznych, które dostosowuje do wybranych sytuacji wychowawczych. Potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych technik komunikacyjnych ze specjalistami z różnych dziedzin, współpracować z różnymi środowiskami w celu wspierania i leczenia osoby, która przejawia zachowania patologiczne. Kompetencje społeczne Uczestniczy w dyskursie na temat różnych przejawów patologii. Student jest gotowy na współpracę z otoczeniem w zakresie projektowania wspólnych działań profilaktycznych, opiniowania i diagnozowania uczniów zagrożonych patologią. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady Wyk.1 Wprowadzenie w problematykę przedmiotu. Znaczenie wiedzy z patologii społecznych w pracy pedagoga. Wyk.2 Typy patologii społecznych. Kryteria zdrowia i patologii. K_W01 K_W05 K_W07 K_U02 K_U06 K_U03 K_K07 K_K02 S 2 Ns 2 3 2 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Wyk.3 Źródła i okoliczności tworzenia się patologii społecznych (środowiskowe i osobowościowe). Wyk.4 Klasyfikacja wpływów patogennych: środowisko rodzinne, szkolne, grypy, media itp. Wyk.5 Podstawowe metody diagnozowania i wspomagania osób zagrożonych wystąpieniem patologii. Wyk.6 Kryzys egzystencjalny u młodzieży i jego skutki osobowościowe. Wyk.7 Podstawowe zasady projektowania programów profilaktycznych. Razem liczba godzin wykładów Ćwiczenia Ćw.1 Wprowadzenie do przedmiotu. Omówienie kryteriów zaliczenia ćwiczeń. Ćw.2 Geneza i identyfikacja problemów społecznych – metody diagnozy. Ćw.3 Dyskryminacja i uprzedzenia społeczne – charakterystyka problemu. Ćw.4 Dziecko w cyberprzestrzeni – zagrożenia związane ze światem wirtualnym. Ćw.5 Charakterystyka zjawiska przemocy i przestępczości – uwarunkowania środowiskowe i osobowościowe. Ćw.6 Narkomania jako zjawisko społeczne: wprowadzenie, główne tezy. Ćw.7 Podstawowe pojęcia związane z narkomanią, definicje uzależnienia, nałogu, omówienie rodzajów uzależnień (fizyczne, psychiczne i społeczne). Ćw.8 Podział środków psychoaktywnych: ich działanie oraz objawy. Ćw.9 Sekty i destrukcyjne kulty – typologia i mechanizmy działania. Ćw.10 Niekontrolowany seks, pornografia i prostytucja (marginalizacja i naznaczenie). Ćw.11 Agresja i przemoc wśród młodzieży – przyczyny, przejawy, pomoc. Ćw.12 Alkoholizm – charakterystyka zjawiska w perspektywie jednostkowej i grupowej. Ćw.13 Przyczyny, objawy i metody leczenia uzależnienia od alkoholu. Ćw.14 Projektowanie zajęć profilaktycznych dla dzieci z wybranego tematu dotyczącego patologii. Ćw.15 Zaliczenie oraz wpisanie ocen. Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 2 2 2 2 2 15 S 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1 10 Ns 2 2 2 2 2 2 2 1 1 2 2 2 2 2 2 2 2 30 1 1 1 1 1 1 1 1 20 45 30 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody oceniania: M1 – wykład informacyjny, M2 – burza mózgów, dyskusja, gry dydaktyczne, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej. Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne. G - Metody oceniania F – formująca F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji). P– podsumowująca P1 – egzamin P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie i omówienie projektu profilaktyki). Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. 3. 4. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, Wydawnictwo Info- Trade, Gdańsk 2001. Cierpiałkowska L., Alkoholizm- przyczyny, leczenie, profilaktyka, Scholar, Poznań 2000. McWhirter J., McWhirter A., McWhirter E., Zagrożona młodzież, PARPAMEDIA, Warszawa 2008. Pospiszyl I., Patologie społeczne, PWN, Warszawa 2008. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Baranowska M., Wiciak I., Wybrane patologie społeczne. Uwarunkowania, przejawy, profilaktyka. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 2011. 2. Hassan S., Psychomanipulacja w sektach, Wydawnictwo RAVI, Łódź 1997. 3. Sołtysiak T. (red), Zjawiska patologiczne wśród studentów, Wydawnictwo UKW w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2008. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Beata Uchto [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nienauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Pedagogika czasu wolnego 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 4 5. Język wykładowy: 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) polski S/50 S/5 S/45 NS/35 NS/5 NS/30 dr hab. Danuta Umiastowska prof. nadzw. B - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z pedagogika i psychologii oraz zagadnień z zakresu pedagogiki społecznej. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna podstawowe pojęciami oraz zagadnieniami z zakresu pedagogiki czasu wolnego. Umiejętności CU1: Student posiada umiejętności diagnozowania gospodarowaniem czasem wolnym przez różne grupy społeczne, planowania czasu wolnego dzieci i młodzieży oraz dorosłych, projektuje scenariusze różnych zajęć. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie społeczno-wychowawcze aspekty relacji: człowiek – wychowanie – czas wolny; umie usytuować problemy wychowania do czasu wolnego w całokształcie zabiegów edukacyjnych jednostki na tle całego życia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 Wiedza Definiuje podstawowe pojęcia z pedagogiki czasu wolnego. Zna społeczne, psychologiczne i kulturowe mechanizmy, pozwalające na kształtowanie właściwych postaw do uczestnictwa w czasie wolnym. Dokonuje oceny realizowania zadań w czasie wolnym i ich wpływu na socjalizację jednostki. Umiejętności Potrafi dokonać analizy potrzeb dzieci i młodzieży oraz dorosłych niezbędnej do właściwego organizowania czasu wolnego. Wykorzystuje wiedzę o sposobach organizowania czasu wolnego i umie kierować rozwojem osobniczym tak by doprowadzić jednostki do podejmowania właściwych działań. K_W01 K_W04 K_W06 K_U01 K_U10 K_U11 K_U13 EKK1 Przygotowuje wychowanka do pełnienia różnych ról społecznych i umiejętności funkcjonowania w zespole oraz zaspokajania własnych potrzeb, wynikających z zachowań wolnoczasowych. Kompetencje społeczne Jest przygotowany do uczestnictwa w pracy grupy i animowania jej działań. EKK2 Jest świadomy powierzonej mu roli, odpowiedzialnie planuje i przygotowuje swoje zadania. K_K08 EKU3 K_K07 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady S Ns Wyk. 1: Czas wolny – podstawowe pojęcia i definicje. Pedagogika czasu wolnego – kulturoznawczy i filozoficzny aspekt zagadnienia. Wprowadzenie w problematykę czasu wolnego, definiowanie, funkcje, zachowania wolnoczasowe i ich determinanty. 2 2 Wyk. 2: Czas wolny dzieci, młodzieży i dorosłych. Różne koncepcje, potrzeba nowych kompetencji uczestnika, przygotowanie wychowawcy. Animacja społeczno-kulturalna – definicje, koncepcje animacji społeczno-kulturalnej. Zadania animacji. 2 2 Wyk. 3: Metodologiczne problemy badania czasu wolnego. Zakres tematyki badawczej, specyficzne metody badań, narzędzia i techniki. 1 1 Razem liczba godzin wykładów 5 5 Ćwiczenia S Ns Ćw. 1. Mechanizmy związane z powstawaniem czasu wolnego. Społeczno-wychowawcze funkcje czasu wolnego. Czas w kulturze, kultura czasu wolnego. 1 1 Ćw. 2. Czas wolny dzieci i młodzieży i jego społeczno – wychowawcza problematyka. 4 3 Ćw. 3. Czas wolny dorosłych - potrzeba nowych kompetencji. Wieś i miasto jako zróżnicowane środowisko wychowania do czasu wolnego 5 3 Ćw. 4. Rodzina, grupy rówieśnicze a wzorce spędzania czasu wolnego 5 3 Ćw. 5. Nauczyciel, wychowawca a czas wolny. 5 3 Ćw. 6. Czas wolny w Polsce, Animacja społeczno-kulturalna – definicje, koncepcje animacji społeczno – kulturalnej. Zadania animacji, 5 3 Ćw. 7. Pedagogika zabawy – jako inny styl wychowania do czasu wolnego. Klasyfikacja zabaw, zasady ich organizowania. Rola zabawy w życiu dziecka. 5 3 Ćw. 8. Schematy programowania imprez. Układanie scenariuszy imprez związanych z organizacją czasu wolnego, umiejętność dostosowania programu do wieku uczestników 5 3 Ćw. 9. Miejsce krajoznawstwa i turystyki w edukacji kulturalnej. Znaczenie kontaktu z przyrodą i środowiskiem naturalnym w kształceniu właściwych postaw do spędzania czasu wolnego 5 4 Ćw. 10. Trudności wychowawcze związane z organizowaniem czasu wolnego dla różnych grup społecznych. Umiejętność rozwiązywania różnych problemów. 5 4 45 30 Razem liczba godzin ćwiczeń Ogółem liczba godzin przedmiotu: 50 35 F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1- wykład informacyjny, M2 – dyskusja dydaktyczna, symulacje, burza mózgów, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 – projekt. Środki dydaktyczne: projektor, prezentacje multimedialne, karty pracy. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność, F1 – sprawdziany (pisemny wiedzy i umiejętności; praktyczny umiejętności) Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (pisemne), P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie i omówienie projektu; pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. F. Adamski: Kultura między sacrum i profanum, [w:] Człowiek – wychowawca – kultura, Kraków 1993; Czas w kulturze, Warszawa 1987. J. Danecki: Jedność czasu podzielonego, Warszawa 1986. K. Denek: Poza ławką szkolną, Poznań 2002. K. Denek: Edukacja. Dziś – jutro, Leszno – Poznań – Żary 2006. J. Huizinga: Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1985. Z. Melosik: Ciało i zdrowie w społeczeństwie konsumpcji, Toruń – Poznań 1999. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. J. Grad, U.: Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 2005. M. Dudzikowa: Pomyśl siebie... Minieseje dla wychowawców klasy. Gdańsk 2007. L. Dyczewski: Kultura polska w procesie przemian, Lublin 1993. K. Kowalik: Czas pracy a czas wolny – uwarunkowania i rozmiar [w:] Czas wolny, Poznań 1987, s. 77-104. J. Kargul: Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997. A. Tyszka: Interesy i ideały kultury, Warszawa 1987. Z. Zaorska: Pedagogika zabawy – inny styl wychowania, ,,Credo” 1991, nr 2, s. 34-36. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Danuta Umiastowska 31 maja 2012 [email protected] Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. Instytut Kierunek Poziom studiów Profil kształcenia Humanistyczny pedagogika (opiekuńczo-wychowawcza – nauczycielska) studia I stopnia ogólnoakademicki PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * 1. Przedmiot A - Informacje ogólne Pedagogika czasu wolnego 2. Kod przedmiotu: 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 3. Punkty ECTS: 2 5. Język wykładowy: 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: IV 9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze: 10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia 8. Liczba godzin ogółem: Wykład (Wyk.) Ćwiczenia (Ćw.) polski S/20 S/5 S/15 NS/15 NS/5 NS/10 dr hab. Danuta Umiastowska prof. nadzw. B - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z pedagogika i psychologii oraz zagadnień z zakresu pedagogiki społecznej. C - Cele kształcenia Wiedza CW1: Student zna podstawowe pojęciami oraz zagadnieniami z zakresu pedagogiki czasu wolnego. Umiejętności CU1: Student posiada umiejętności diagnozowania gospodarowaniem czasem wolnym przez różne grupy społeczne, planowania czasu wolnego dzieci i młodzieży oraz dorosłych, projektuje scenariusze różnych zajęć. Kompetencje społeczne CK1: Student rozumie społeczno-wychowawcze aspekty relacji: człowiek – wychowanie – czas wolny; umie usytuować problemy wychowania do czasu wolnego w całokształcie zabiegów edukacyjnych jednostki na tle całego życia. D - Efekty kształcenia EKW1 EKW2 EKW3 EKU1 EKU2 Wiedza Definiuje podstawowe pojęcia z pedagogiki czasu wolnego. Zna społeczne, psychologiczne i kulturowe mechanizmy, pozwalające na kształtowanie właściwych postaw do uczestnictwa w czasie wolnym. Dokonuje oceny realizowania zadań w czasie wolnym i ich wpływu na socjalizację jednostki. Umiejętności Potrafi dokonać analizy potrzeb dzieci i młodzieży oraz dorosłych niezbędnej do właściwego organizowania czasu wolnego. Wykorzystuje wiedzę o sposobach organizowania czasu wolnego i umie kierować rozwojem osobniczym tak by doprowadzić jednostki do podejmowania właściwych działań. K_W01 K_W04 K_W06 K_U01 K_U10 K_U11 K_U13 EKK1 Przygotowuje wychowanka do pełnienia różnych ról społecznych i umiejętności funkcjonowania w zespole oraz zaspokajania własnych potrzeb, wynikających z zachowań wolnoczasowych. Kompetencje społeczne Jest przygotowany do uczestnictwa w pracy grupy i animowania jej działań. EKK2 Jest świadomy powierzonej mu roli, odpowiedzialnie planuje i przygotowuje swoje zadania. K_K08 EKU3 K_K07 Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Wykłady S Ns Wyk. 1: Czas wolny – podstawowe pojęcia i definicje. Pedagogika czasu wolnego – kulturoznawczy i filozoficzny aspekt zagadnienia. Wprowadzenie w problematykę czasu wolnego, definiowanie, funkcje, zachowania wolnoczasowe i ich determinanty. 2 2 Wyk. 2: Czas wolny dzieci, młodzieży i dorosłych. Różne koncepcje, potrzeba nowych kompetencji uczestnika, przygotowanie wychowawcy. Animacja społeczno-kulturalna – definicje, koncepcje animacji społeczno-kulturalnej. Zadania animacji. 2 2 Wyk. 3: Metodologiczne problemy badania czasu wolnego. Zakres tematyki badawczej, specyficzne metody badań, narzędzia i techniki. 1 1 Razem liczba godzin wykładów 5 5 Ćwiczenia S Ns Ćw. 1. Mechanizmy związane z powstawaniem czasu wolnego. Społeczno-wychowawcze funkcje czasu wolnego. Czas w kulturze, kultura czasu wolnego. 2 2 2 2 2 2 Ćw. 4. Pedagogika zabawy – jako inny styl wychowania do czasu wolnego. Klasyfikacja zabaw, zasady ich organizowania. Rola zabawy w życiu dziecka. 4 2 Ćw. 5. Schematy programowania imprez. Układanie scenariuszy imprez związanych z organizacją czasu wolnego, umiejętność dostosowania programu do wieku uczestników 5 2 Razem liczba godzin ćwiczeń 15 10 Ogółem liczba godzin przedmiotu: 20 15 Ćw. 2. Czas wolny dzieci i młodzieży i jego społeczno – wychowawcza problematyka. Ćw. 3. Czas wolny dorosłych - potrzeba nowych kompetencji. Wieś i miasto jako zróżnicowane środowisko wychowania do czasu wolnego. Rodzina, grupy rówieśnicze a wzorce spędzania czasu wolnego F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1- wykład informacyjny, M2 – dyskusja dydaktyczna, symulacje, burza mózgów, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej, M5 – projekt. Środki dydaktyczne: projektor, prezentacje multimedialne, karty pracy. G - Metody oceniania F – formująca Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się. F2 – obserwacja/aktywność, F1 – sprawdziany (pisemny wiedzy i umiejętności; praktyczny umiejętności) P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia. P2 – kolokwium (pisemne), P5 – wystąpienie/rozmowa (przedstawienie i omówienie projektu; pokaz i omówienie prezentacji multimedialnej). Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną. H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: F. Adamski: Kultura między sacrum i profanum, [w:] Człowiek – wychowawca – kultura, Kraków 1993; Czas w kulturze, Warszawa 1987. 8. J. Danecki: Jedność czasu podzielonego, Warszawa 1986. 9. K. Denek: Poza ławką szkolną, Poznań 2002. 10. K. Denek: Edukacja. Dziś – jutro, Leszno – Poznań – Żary 2006. 11. J. Huizinga: Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1985. 12. Z. Melosik: Ciało i zdrowie w społeczeństwie konsumpcji, Toruń – Poznań 1999. 7. Literatura zalecana / fakultatywna: 8. J. Grad, U.: Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 2005. Załącznik do Uchwały Senatu Nr 58/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. 9. 10. 11. 12. 13. 14. M. Dudzikowa: Pomyśl siebie... Minieseje dla wychowawców klasy. Gdańsk 2007. L. Dyczewski: Kultura polska w procesie przemian, Lublin 1993. K. Kowalik: Czas pracy a czas wolny – uwarunkowania i rozmiar [w:] Czas wolny, Poznań 1987, s. 77-104. J. Kargul: Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997. A. Tyszka: Interesy i ideały kultury, Warszawa 1987. Z. Zaorska: Pedagogika zabawy – inny styl wychowania, ,,Credo” 1991, nr 2, s. 34-36. I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis Danuta Umiastowska 31 maja 2012 [email protected]