Wystąpienie Rzecznika Praw Dziecka

Wystąpienie Rzecznika Praw Dziecka podczas Informacji Prezesa Rady
Ministrów na temat sytuacji w Instytucie
„Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka”
20. posiedzenie Sejmu RP, 8.06.2016r.
Szanowny Panie Marszałku, Szanowna Pani Premier, Wysoka Izbo!
Wydarzenia ostatnich tygodni pokazują jak kruchy jest system, który powinien
zabezpieczać prawa dziecka do ochrony życia i zdrowia.
Pokazują jak wiele jeszcze działań przed nami, aby do takich dramatycznych
sytuacji nie dochodziło w przyszłości.
Centrum Zdrowia Dziecka zamiast pozostać symbolem najlepszej opieki
medycznej, chlubą polskiej dbałości o zdrowie dzieci, może stać się dziś
Pomnikiem nieodpowiedzialności dorosłych i cierpienia niczemu winnych
dzieci oraz ich rodziców.
Nie ma zgody Rzecznika Praw Dziecka na to, by dzieci były narażane na utratę
zdrowia, poprzez działania lub zaniechania osób dorosłych!
Nie ma zgody Rzecznika Praw Dziecka na to, żeby konflikty i ekonomiczne
ściany przesłaniały najwyższe dobro - jakim jest dobro dziecka!
Przyszedł czas na konkretne działania!
Na dialog i współpracę dla dobra polskich dzieci!
Zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz Konwencją o prawach
dziecka, dzieci podlegają szczególnej ochronie, a na państwie polskim spoczywa
szczególny obowiązek dbałości o ich rozwój i zdrowie.
Proszę i apeluję do wszystkich środowisk i osób odpowiedzialnych za zdrowie i
bezpieczeństwo pacjentów-dzieci o podjęcie pilnych działań zapewniających im
dostępność i ciągłość leczenia.
Taka sytuacja, jak w Centrum Zdrowia Dziecka, nigdy nie powinna się
wydarzyć, ale nie czas na szukanie winnych, czas na podjęcie zdecydowanych
działań i konkretnych decyzji. Dzisiaj potrzebne jest rozwiązanie, jako efekt
dialogu wielu środowisk: rządu, specjalistów, lekarzy, pielęgniarek, rodziców
i opiekunów dzieci.
W tym całym konflikcie pomiędzy pielęgniarkami, dyrekcją Instytutu, rządem
wydaje się, że zapomniano o najistotniejszym – o dziecku-pacjencie.
Dziecko zawsze powinno być podmiotem wszelkich działań.
Rolą Rzecznika nie jest ocenianie, która ze stron ma rację. Moją rolą jest
zdecydowane stanie na straży interesów dzieci i ich praw.
Realizując konstytucyjne i ustawowe zobowiązania, od wielu lat zabiegam
o poprawę stanu zabezpieczenia zdrowotnego dzieci. Wielokrotnie
wskazywałem obszary wymagające podjęcia pilnych działań naprawczych.
Także i dzisiaj – szczególnie w tej trudnej sytuacji - zobowiązany jestem do
domagania się o wprowadzenie rozwiązań, które zabezpieczą zdrowie i życie
małych pacjentów.
Wskażę tu jedynie kilka postulatów i uwag Rzecznika Praw Dziecka:
 Wycena świadczeń pediatrycznych jest nieadekwatna do faktycznie
ponoszonych kosztów przez lecznicę.
Należy pilnie zintensyfikować działania mające na celu przeszacowanie
procedur medycznych dla dzieci. Niezbędne jest ich urealnienie. Dziecko to nie
jest połowa pacjenta! Dziecko to pacjent, który często wymaga większych
nakładów finansowych, większego zaangażowania i czasu pracy, by mogło
powrócić do zdrowia.
 W Polsce potrzebna jest systemowa opieka pediatryczna. U podstaw
systemowej opieki powinny znajdować się takie wyspecjalizowane
ośrodki, jak CZD.
 Aktualny pozostaje problem niewystarczającej dostępności do lekarza
pediatry. W dalszym ciągu czas oczekiwania na wizytę u lekarzy
specjalistów jest zbyt długi.
 Zła sytuacja dotyczy również zbyt małej ilości personelu
pielęgniarskiego, który zagwarantowałby opiekę i leczenie na
optymalnym poziomie.
 W dalszym ciągu nie przyjęto standardów medycznych w profilaktyce
zdrowotnej nad dziećmi od 5 do 18 roku życia. Utrudnia to ocenę
efektywności działań podejmowanych przez lekarzy.
 Rzecznik Praw Dziecka zwracał uwagę na zbyt małą - w stosunku do
potrzeb - liczbę lekarzy pediatrów podejmujących pracę w systemie
dyżurowym. Wskutek wspomnianych niedoborów istnieje zagrożenie
okresowego wyłączenia z funkcjonowania oddziałów pediatrycznych.
To tylko kilka z szerokiego wachlarza postulatów kierowanych przez RPD do
właściwych organów, instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do jak
najlepszego zabezpieczenia zdrowia dzieci.
Wysoka Izbo,
Sytuacja jest bardzo poważna. To jest stan nadzwyczajny.
Kiedyś Korczak-Stary Doktor, apelował:
Wzywam o magna charta libertatis! – wzywam o prawa dziecka!
Albo porozumiemy się teraz, albo rozejdziemy na zawsze.
Parafrazując te słowa apeluję dzisiaj:
Wzywam o magna charta libertatis! – wzywam o prawa dziecka!
Musimy dzisiaj wspólnie i w zgodzie porozumieć się dla dobra dzieci !
Bo innej drogi nie ma.
Tej zgody i poczucia bezpieczeństwa oczekują mali pacjenci i ich rodzice.