Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany Nr 44 lipiec
Transkrypt
Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany Nr 44 lipiec
Nr 44 lipiec-sierpień 2011 Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany W NUMERZE: ♦ Wywiad ze zwycięŜczyniami Festiwalu ♦ Piknik naukowy ♦ Najlepsi uczniowie Gimnazjum 2010/2011 ♦ Dni Gminy Jeziorany ♦ Galiny - zespół pałacowo-parkowy ♦ Bocian w kulturze ♦ Jubileusz 50 i 60-lecia poŜycia małŜeńskiego ♦ II zjazd rodzinny ♦ Festyn i Dzień Sportu we Franknowie ♦ Sport ♦ KrzyŜówka Corocznie w Szkole Podstawowej im. Michała Lengowskiego w Jezioranach przeŜywamy wielkie wydarzenie, przerywając szarą codzienność. Do tego wydarzenia przygotowujemy się przez cały rok. Zespół nauczycieli oraz uczniów opracowuje strategię działania, wykonywane są rekwizyty, scenografia. Wszyscy czekają z niecierpliwością na ten dzień, jakŜe waŜy w Ŝyciu nie tylko społeczności szkolnej, ale takŜe lokalnej. Jest to zawsze ciepły, wiosenny dzień, w którym spotykamy się, by poczuć naszą narodowość, oddać hołd ludziom, którzy poświęcili się dla kraju, kochali swoją ojczyznę, walczyli o jej niepodległość, a często ginęli w jej obronie. Tego dnia odbywa się w maju w naszej szkole Fe- stiwal Piosenki i Pieśni Patriotycznej, który pełni juŜ od czterech lat bardzo waŜną funkcję wychowawczą w naszej szkole, a takŜe dostarcza wszystkim uczestnikom oraz gościom duchowych przeŜyć, dzięki swojej oprawie artystycznej i wspaniałemu przygotowaniu uczniów biorących w nim udział. c.d. na str. 3 Nietypowo, bo zaczynając od słowa "oraz", w tym roku przegląd kapel poprzedziły śpiewy przy gitarach pod hasłem "Raz do roku w Jezioranach". 24 czerwca do naszego miasteczka przybyli gitarzyści z całej Polski. Mimo niesprzyjającej aury, uczestnicy pokazali hart ducha i udowodnili, Ŝe nawet w strugach deszczu, moŜna się świetnie bawić. Noc z ogniskami, to element wprowadzenia nowych obyczajów w naszej gminie i zapewniamy, Ŝe jeszcze nie raz pozytywnie Was zaskoczymy! Drugiego dnia, tj. 25 czerwca, rozpoczął się długo oczekiwany przegląd. c.d. na str. 2 Scena przybrana była w stylu wiejskiego podwórka, co dało niespodziewany pozytywny efekt. Oczywiście pierwszoplanową rolę tradycyjnie odegrał korowód. Tego dnia wystąpiło 16 zespołów śpiewaczych, a było o co walczyć, gdyŜ główna nagroda opiewała kwotę 10 000 zł. Artyści folkloru kolejny raz pokazali się z jak najlepszej strony. W swoich repertuarach uwzględnili zdolności zarówno wokalne, jak i taneczne, wprowadzając elementy muzyki skocznej. Spośród 16 zespołów nagrodziliśmy 9, a główną nagrodę jury przyznało kapeli Sterławiacy. Reszta zespołów za popularyzację muzycznego folkloru otrzymała wyróŜnienia. K. Szydłowski Protokół z posiedzenia Komisji Artystycznej oceniającej występy zespołów biorących udział w XXVII Wojewódzkim Przeglądzie Kapel i Zespołów Śpiewaczych w Jezioranach w dniu 25 czerwca 2011 r. Komisja Artystyczna w składzie: 1.Włodzimierz Jarmołowicz – Przewodniczący 2.Tadeusz Niedźwiedź 3.Danuta Nowakowska po wysłuchaniu występów 16 kapel ludowych i zespołów śpiewaczych postanowiła przyznać następujące nagrody: ♦ Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Zespołowi Sterławiacy, ♦ Nagrodę Wojewody Warmińsko Mazurskiego -Zespołowi Szuwary, ♦ N a g r o dę M ar s zał ka W o j ew ó d zt w a Warmińsko – Mazurskiego - Zespołowi Warmianki, ♦ Nagrodę Starosty Powiatu Olsztyńskiego Zespołowi Pasłęczanie, ♦ Nagrodę Burmistrza Jezioran oraz statuetkę Jezioranka 2011 - Zespołowi Warmianki Sępopolskie, ♦ Nagrodę Związku Gmin Warmińsko – Mazurskich - Zespołowi Gosposie, ♦ Nagrodę ufundowaną przez Zakłady Mięsne „Potorscy” Jan Potorski, Jerzy Potorski Zespołowi Nadwiślanie, ♦ Nagrodę ufundowaną przez Państwa Janinę Ilczuk i firmę „Oriflame” - Zespołowi Jezioranie, ♦ Nagrodę Spółdzielczego Banku Ludowego w Olsztynie Oddział w Jezioranach - Zespołowi Legato oraz następujące wyróŜnienia „Za popularyzację muzycznego folkloru” zespołom: Kapela Kurpiowska, Seniorzy, Wrzosy, Echo Pasymia, Babki Romana, Kurpie, Zaciszuki. 2 Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. i pieśni patriotyczne powstałe po 1945 roku. Jury w składzie: pan dyrektor Krzysztof Góralczyk, pan Czesław Matwiejczuk, pani Agnieszka Kubik po długich obradach przyznało nagrody ufundowane przez sponsorów: Cefarm, IPN, Urząd Marszałkowski, Starostwo Powiatowe, NSZZ Solidarność, Spółdzielczy Bank Ludowy w Olsztynie, posłanka Beata Bublewicz, Fundacja generał Zawackiej, Tahami Fish. Imprezę wsparli takŜe Stanisław Kawecki i Krzysztof Kiljan. W kategorii I -I miejsce zajęła Antonina Witkowska z Katolickiej Szkoły Podstawowej w Olsztynie, II miejsce Emil Olejnik z SP 15 w Olsztynie, III miejsce Faustyna Wasilewska z SP 15 w Olsztynie oraz w kategorii II I miejsce zajęła Laura Eliszewska z Katolickiej Szkoły Podstawowej w Olsztynie, II miejsce Magdalena Kolos ze Poziom występów artystycznych jest wysoki, a organizatorzy dbają o stronę techniczną oraz przebieg uroczystości. Co roku laureaci festiwalu otrzymują interesujące nagrody, dzięki licznym sponsorom, którzy wspierają krzewienie wśród młodzieŜy patriotyzmu i zainteresowania polską pieśnią patriotyczną. Podobnie w tym roku 20 maja odbył się kolejny, juŜ V Festiwal Pieśni i Piosenki Patriotycznej pod patronatem Muzeum Powstania Warszawskiego, poprzedzony występami Wielkiego Mistrza Jacentego z Ordowa wraz z bractwem rycerskim oraz laureatów poprzednich festiwali.. Wzięło w nim udział dwudziestu uczestników z dziesięciu szkół. KaŜda szkoła wytypowała swoich reprezentantów, którzy występowali w dwóch kategoriach: piosenki wojskowe, partyzanckie i piosenki z okresu Powstania Warszawskiego oraz współczesne piosenki Laura Eliszewska Antonina Teresa Witkowska Szkoły Podstawowej w Jezioranach, III miejsce Jakub Gesek ze Szkoły Podstawowej w WaśniewoGrabowie. WyróŜnienia w kategorii I otrzymała Natalia Sęder ze Szkoły Podstawowej w Klebarku Wielkim oraz Patrycja Fiuk ze Szkoły Podstawowej w Spręcowie, a w kategorii II wyróŜnienia otrzymali Mikołaj Poliński ze Szkoły Podstawowej w Radostowie oraz Agata Sosnowska ze Szkoły Podstawowej 29 w Olsztynie. Po rozdaniu nagród pan dyr. Andrzej Sibierski zakończył V Festiwal Pieśni i Piosenki Patriotycznej w Jezioranach oraz złoŜył podziękowania wszystkim uczestnikom, sponsorom, opiekunom, organizatorom oraz rodzicom za zaangaŜowanie w organizację festiwalu. Monika Łukomska, Szkoła Podstawowa w Jezioranach Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. 3 Antonina Teresa Witkowska, lat 12, kl.V, Katolicka Szkoła Podstawowa im. Świętej Rodziny w Olsztynie. Laura Eliszewska, lat 13, kl. VI, Katolicka Szkoła Podstawowa im. Świętej Rodziny w Olsztynie. Kto was przygotowywał do festiwalu w Jezioranach? - Laura: Przygotowywała nas p. Magda Olender, która uczy religii w przedszkolu oraz w klasie IV szkoły podstawowej. - Antonina: Poza tym p. Magda jest dobrym duchem muzycznym w naszej szkole, śpiewa, gra na gitarze, jak trzeba to i zatańczy. Jak się przygotowywałyście do konkursu? - Laura: Pani Magda wybrała dla nas piosenki, które ćwiczyłyśmy. Wszystkie uwagi pani starałyśmy się uwzględniać. - Antonina: Ćwiczyłyśmy nie tylko śpiew, ale równieŜ wchodzenie na scenę. W mojej piosence grałam wstęp na oboju, dlatego waŜne było odkładanie go, wzięcie spokojnie oddechu i wejście ze śpiewem w dalszy ciąg piosenki. Pani Magda jest bardzo wymagająca, dlatego wszystko musiało być dokładnie dopracowane. Podczas prób było teŜ duŜo śmiechu, zaprzyjaźniłyśmy się z p. Magdą oraz bliŜej poznałyśmy i polubiłyśmy się z Laurą. Kto wam wybrał stroje? - Laura: Mnie wybrała p. Magda, która dała mi swoją sukienkę, spódnicę i bluzkę. - Antonina: U mnie był problem z wyborem stroju. Początkowo miałam być przebrana za Ŝołnierza, ale to chyba nie był dobry pomysł. Ostatecznie wystąpiłam w białej bluzce i czarnej spódniczce z lat wojennych, a na głowie miałam granatowy beret, który otrzymałam między innymi jako nagrodę w ubiegłorocznym konkursie. Pani Asia Gełdon, która uczy mnie historii zaproponowała, abym w ręku trzymała gałązkę kwitnącego krzewu. Miałam piękną gałązkę fioletowego bzu z mojego ogrodu. O czym śpiewałyście? - Laura: Śpiewałam „Taki kraj”. Dwie pierwsze zwrotki opowiadają o tym, jaki kraj był piękny przed wojną, jak miło się w nim mieszkało, wszystko było takie piękne. Od trzeciej zwrotki śpiewam o wojnie. Osoba, która to śpiewa, zaczyna wypominać ludziom te wszystkie ich grzechy, to wszystko, co zrobili źle. - Antonina: Śpiewałam „Modlitwę obozową”. Jest to modlitwa Ŝołnierzy będących w obozie. Przez śpiew wyraŜali oni swoją wielką tęsknotę za wolnym krajem; wierzyli, Ŝe wojnę wygrają i Polska będzie wolną i spokojną Ojczyzną. Czy wcześniej występowałyście w konkursach? - Laura: Dwa lata temu występowałam w Jezioranach i zajęłam I miejsce. W nagrodę dostałam mp3. Dzisiaj to był kibord. Oprócz tego wzięłam udział w programie telewizyjnym „Przebojowe dzieci”. - Antonina: Rok temu po raz pierwszy brałam udział w konkursie pieśni patriotycznej w Jezioranach. Zajęłam wówczas III miejsce śpiewając „Ułanów”. Brałam teŜ udział w konkursach szkolnych i parafialnych. Czy interesujecie się historią? - Laura: Bardzo lubię historię, a szczególnie, gdy p. Asia od historii ciekawie nam opowiada. - Antonina: RównieŜ bardzo lubię historię, szczególnie interesuje mnie średniowiecze. Mam duŜą słabość do zamku w Malborku, mogłabym jeździć tam co tydzień. Na konkursie w Jezioranach byłam mile zaskoczona, gdy zobaczyłam rycerzy. W naszej szkole teŜ są organizowane pokazy rycerskie, w których równieŜ uczestniczą uczniowie. Dziękuję bardzo za wywiad. Z. Sadza 4 zjalistów biorących udział w tej naukowej imprezie mógł znaleźć coś dla siebie. Na co dzień uczniowie przyswajają określone zasoby wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyk. Zdobyte wiadomości i umiejętności starają się wykorzystać do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów. Pomaga im to w kształtowaniu postaw prawidłowego funkcjonowania w otaczającym świecie. Uczniowie biorący udział w Pikniku Naukowym mogli przekonać się, Ŝe nauka to nie tylko suche fakty, wykresy i wzory, ale Ŝe moŜe być ona przygodą i wyzwaniem przez co umoŜliwia lepsze zrozumienie otaczającej rzeczywistości. E. Wakszyńska Klasa I A (sportowa) Karolina Olszewska 5,08 Maciej Drzewiecki 4,92 Wiktoria Ilczuk 4,77 Klasa I B Jan Oniszko 4,92 Weronika Kołota 4,85 Klasa I C Urszula Majewska 4,92 Klasa II A (sportowa) Katarzyna Pańczyszyn 5,69 (najwyŜsza średnia w szkole) Weronika Adamiec 5,25 Dominika Kociołek 5,00 Ada Szuwalska 4,88 Dominika Szpakowska 4,81 Szymon Stolarski 4,81 Justyna Jakubowska 4,75 Klasa II C Karolina Jędrzejewska 4,87 Aleksandra Domarad 4,75 Dominika Szwaradzka 4,63 Klasa II D Milena Krupa 5,31 Martyna śuk 4,94 Paulina Olejnik 4,88 Natalia Dzikowska 4,75 Klasa III A (sportowa) Sara Orzechowska 5,25 Alicja Bojar 5,25 Monika Łączyńska 5,00 Rafał Machniak 4,88 Karina Płukarska 4,80 Klasa III B Jakub Kąkolewski 4,94 Grzegorz Węgrodzki 4,75 Klasa III C Anna Łyjak 5,69 (najwyŜsza średnia w szkole) 5,65 najwyŜsza średnia z trzech lat Klasa III D Dominika Ogonowska 5,38 Agnieszka Nowosiadłyk 5,00 śaneta Pajewska 5,63 Wioleta Cholewińska 4,75. Średnie ocen klas: Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. fot. K. Wakszyńska Piknik Naukowy Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik jest największą w Europie imprezą plenerową o tematyce naukowej. Jego celem jest upowszechnianie wiedzy z róŜnych dyscyplin naukowych poprzez ciekawe eksperymenty i doświadczenia. Tegoroczny 15 Piknik Naukowy odbył się 28 maja w Parku Marszałka Edwarda Rydza – Śmigłego w Warszawie. W tym wielkim naukowym happeningu brali udział uczniowie Gimnazjum im. Seweryna PienięŜnego w Jezioranach, pod opieką nauczycieli przedmiotów matematyczno – przyrodniczych. Hasłem przewodnim tegorocznej imprezy była „Wolność”. Instytucje zaproszone przez organizatorów przygotowały pokazy, które w dowolny sposób nawiązywały do tego tematu. Reprezentanci róŜnych dziedzin wiedzy – matematyki, fizyki, chemii, archeologii, biologii, medycyny, literatury, historii i geografii – za pomocą ciekawych eksperymentów i pokazów przedstawiali czym moŜe być wolność. Na 237 stanowiskach zaprezentowało się 230 instytucji naukowych, edukacyjnych i kulturalnych z Polski i zagranicy. Wśród ponad tysiąca pokazów kaŜdy z gimna- I A 3,60 I B 2,89 I C 2,84 II A 3,70 II B 2,85 II C 3,18 II D 3,00 III A 3,69 III B 3,49 III C 3,15 III D 3,66. 5 Dnia 16 lipca nasza gmina obchodziła kolejne DNI GMINY JEZIORANY. Ku miłemu zaskoczeniu, jeszcze przed rozpoczęciem imprezy, amfiteatr powoli zaczął się wypełniać. Przed występem pierwszej gwiazdy, mieszkańcy mieli okazję pojeździć na mało spotykanych „segwayach”. DuŜą atrakcją były równieŜ ogromne bańki mydlane, w których kaŜdy mógł spróbować swoich sił pod wodzą fachowca. Oczywiście dla dzieci niebem na ziemi były trampolina i dmuchana zjeŜdŜalnia. Na scenie jako pierwszy wystąpił bałkański wokalista Sasha Popaz, który po występach z polskimi artystami pokochał Polskę i od kilku lat mieszka w naszym kraju. Sasha Popaz, to show-man, mistrz klasycznych przebojów światowych, takich wykonawców jak: Julio Iglesias, Tom Jones, Dalida, Goran Bregovic, Demis Roussos czy teŜ zespół ROMA. Następnie rockowe rytmy grupy Eljot rozruszały publiczność. ZałoŜycielem i managerem zespołu jest od początku jej powstania Leszek Jakuszczonek (nazwa pochodzi od inicjałów jego załoŜyciela L.J.). Formacja prezentuje styl rockowy oparty w większości na własnych utworach. W repertuarze zespołu znaleźć moŜna takŜe znane polskie covery z własną aranŜacją. Jako ostatni, a zarazem najbardziej znany wystąpił Andrzej Rybiński. Polski piosenkarz, gitarzysta i kompozytor w jednym, od lipca 1981roku prowadzi karierę solową. Największe przeboje to: „Nie liczę godzin i lat”, „Pocieszanka”, „Zima tuŜ”. TuŜ po koncercie niebo rozbłysło w strugach świateł laserowych i rozpoczęła się zabawa ludowa. Krystian Szydłowski 6 Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. GALINY zespół pałacowo – parkowy Na pograniczu Warmii i Mazur, znajduje się wyjątkowe miejsce: XVI – wieczny Zespół Pałacowy i XIX – wieczny Folwark – Galiny. Pałac został wybudowany dla barona Botho zu Eulenburga w 1589 roku. Usytuowany na wzniesieniu, miał początkowo charakter obronny. Jest jednym z nielicznych przykładów architektury renesansowej zachowanych na terenach dawnych Prus KsiąŜęcych. Pierwotnie pałac z budynkiem głównym i skrzydłami miał załoŜenie w kształcie litery U, układ ten został jednak zachwiany, gdy wschodnia strona pałacu uległa zniszczeniu. Cały kompleks otaczała fosa, do której wodę dostarczano ze spiętrzonej w tym celu rzeki. Jedynym dojściem do pałacu był zwodzony most. Główna bryła, zbudowana na planie prostokąta składa się z dwóch kondygnacji z poddaszem. Jest to najstarsza część pałacu. W przeszłości z piwnic budynku, pod korytem rzeki, prowadził do pobliskiego kościoła podziemny korytarz ewakuacyjny, którego wyjście, jak ustalono, znajdowało się pod ołtarzem. Dzisiaj niestety, nie ma po nim śladu. W roku 1745, tuŜ przed bramą wjazdową do pałacu, wybudowany został spichlerz o konstrukcji szachulcowej (tzw. mur pruski) na planie prostokąta, o czterospadowym dachu i dwóch kondygnacjach. Jest to jedna z niewielu budowli tego typu, które przetrwały na terenie Warmii i Mazur. W połowie XVIII wieku zespół pałacowy został rozbudowany o stajnię, wozownię oraz bramę wjazdową. Sto lat później, zgodnie z panującą modą, całości nadano charakter gotycki. Poziom rzeki został obniŜony, a fosę zlikwidowano. Układ koryta rzeki był wówczas bardzo zbliŜony do stanu dzisiejszego. Na przełomie XIX i XX wieku majorat w Galinach naleŜał do grupy największych posiadłości na tym terenie i obejmował 1260 ha. W roku 1921 neogotyckie zdobienia bramy, wozowni, stajni i wieŜ zostały zlikwidowane przez Botho-Wend zu Eulenburga, a pałac uzyskał dzisiejszy wygląd. Wraz z na- Bocian w kulturze Ten piękny ptak północnowschodniej Polski występuje w Europie Środkowej, jak równieŜ w Azji Mniejszej i Afryce Północnej. W staroŜytnej kulturze przez Greków, Rzymian i Egipcjan bocian uwaŜany był za symbol troski i miłości, jaką dzieci powinni otaczać swoich rodziców. Na Dalekim Wschodzie (południowowschodnia Azja) uwaŜano go za dobroczyńcę ludzi i sprzymierzeńca rolników, gdyŜ zjadał węŜe będące plagą niektórych okolic. Dawniej wierzono i jeszcze dziś istnieje takie przekonanie, Ŝe bociany w gnieździe na dachu to szczęście, Ŝe przynoszą dzieci i zostawiają je najczęściej w kapuście. W bajce greckiego EZOPA z VI w. p.n.e. „Lis i bocian”, bocian jawi się spryciarzem, gdyŜ zapraszając lisa, w odwecie podaje mu obiad w butelce z długą szyjką. RównieŜ motyw bociana przewija się w malarstwie. Słynny obraz Józefa Chełmońskiego z 1900 roku „Bociany” znajduje się w warszawskim muzeum. Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. Bociany Józef Chełmoński W kulturze muzułmańskiej pod postacią bociana kryją się dusze zmarłych, którym za Ŝycia nie było dane dotrzeć do Mekki. Stąd islamiści mają wielki szacunek do tego ptaka i za jego zabicie grozi kara śmierci. A co ciekawe, Ŝe w jednym z najwaŜniejszych mitów, notabene, o którym do niedawna nie wiedziałam, jest to, Ŝe w Polsce jak i w innych krajach Europy wierzono, Ŝe bocian powstał z człowieka! Skąd to się wzięło? Za sprawą niepohamowanej natury człowieka. OtóŜ, dejściem roku 1945 nastały mroczne czasy dla pałacu, który został splądrowany, a jego ostatni właściciel hrabia Botho-Wend zu Eulenburg, zmarł podczas wywózki na Sybir. Pałac cudem ocalał, ale wnętrza zostały zniszczone. TuŜ po wojnie obiekt został przejęty przez skarb państwa, organizowano w nim kolonie dla dzieci, a następnie cały majątek przekazany został na potrzeby PGR-u. Pałac i park niszczały przez lata aŜ do roku 1995, kiedy to zespół trafił w ręce obecnych właścicieli, którzy starannie go odrestaurowali. Obecnie część budynków słuŜy gościom apartamentami i salą konferencyjną połączoną z oranŜerią. Całość załoŜenia wpisana jest do rejestru zabytków. Z. Sadza kiedy na świecie pojawiło się w nadmiarze płazów i gadów Bóg zebrał je do worka i kazał człowiekowi wysypać je do morza. Człowiek nie mógł opanować swojej ciekawości i otworzył worek, a wtedy płazy i gady się rozpełzły. Bóg nieposłusznego człowieka za karę zamienił w bociana, aby po sobie sprzątał świat! Kiedy zbliŜa się wiosna, z utęsknieniem czekam na te fascynujące ptaki, na ich obecność w pobliŜu domu, jak będzie wyglądało pierwsze z nimi spotkanie. Większość z nas wierzy, Ŝe bocian w locie, to pozytywne zmiany w naszym Ŝyciu, natomiast stojący nie wróŜy nic nowego. Bociany są symbolem polskiej wsi. Nie myślmy tylko o sobie, ale teŜ o środowisku, w którym nie tylko my Ŝyjemy, ale teŜ piękne zwierzęta. Dajmy im szansę na bezpieczne Ŝycie, by przetrwały dla następnych pokoleń. M.Gajdasz-Smalec 7 22 lipca 2011 roku Państwo Krystyna i Aleksander Capiga obchodzili 50-lecie poŜycia małŜeńskiego. Państwo Capiga przyjęli Burmistrza wraz z pracownikami we własnym domu. U dostojnych jubilatów gościł Zastępca Burmistrza – Władysław Daliga i Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego – Danuta Boradyn. Zwracając się do solenizantów pani Kierownik Ŝyczyła wszelkiej pomyślności, długich lat w dobrym zdrowiu i szczęściu rodzinnym. W imieniu p. Burmistrza Macieja Leszczyńskiego, jego zastępca wręczył list gratulacyjny, upominek oraz bukiet czerwonych róŜ. Po zakończeniu części oficjalnej przy kawie obudziły się wspomnienia i ze wzruszeniem przywołano tamte dni sprzed pięćdziesięciu lat, kiedy jubilaci stawali w drewnianym Kościele na ślubnym kobiercu i wypowiedzieli sakramentalne „Tak”. Państwo Capiga swoje poznanie się zawdzięczają wujkowi jubilata. Po zawarciu związku małŜeńskiego jubilaci zamieszkali u rodziców p. Aleksandra. W miejscowości Tłokowo mieszkają od lat 50-tych. Jubilaci mają ośmioro dzieci, szesnaścioro wnucząt i dwoje prawnuków. Państwo Capiga poświęcili Ŝycie prowadzeniu gospodarstwa rolnego. A ich receptą na długoletnie poŜycie małŜeńskie jest właśnie „wspólne gospodarowanie”. 12 sierpnia 2011 roku obchodziliśmy zaś 60-lecie poŜycia małŜeńskiego Państwa Wandy i Piotra Bogorodź. Jubilaci znają się od 1949 roku, Pani Wanda wspomina, Ŝe „dawniej trzeba było najpierw poznać korzenie rodzinne, a dopiero później myśleć o wspólnym Ŝyciu”. Oboje pochodzą z Wileńszczyzny, przebyli drogę z Pasłęka do Jon8 kowa i następnie w 1957 roku przyjechali do Jezioran. W tym teŜ roku p. Piotr dostał słuŜbowe przeniesienie do Jezioran, a pracował juŜ od 1938 roku w weterynarii, p. Wanda zaś przyjechała na nasze tereny za męŜem. Oboje w Jezioranach pracowali na stanowiskach kierowniczych i póki dzieci były małe w domu piecze nad wszystkim trzymała p. Wanda. Jubilatka większość swojej kariery pracowniczej związała z nauczaniem, pracowała m.in. w inspektoracie szkolnym w Pasłęku, przedszko- lu w Osieku i 20 lat w Ŝłobku w Jezioranach skąd przeszła na emeryturę. Jubilaci mają czworo dzieci, sześcioro wnuków i czworo prawnuków. Ciekawostką jest, Ŝe w kaŜdym z pokoleń jest tylko jedna kobieta, a reszta to męŜczyźni, tak więc ród „Bogorodziów” nie zaginie. Recepta jubilatów na długoletnie poŜycie małŜeńskie to: „przede wszystkim szacunek, cierpliwość, wybaczanie i od czasu do czasu nie mówić za duŜo”. Magdalena Klęczar 50-lecie poŜycia małŜeńskiego państwa Krystyny i Aleksandra Capiga 60-lecie poŜycia małŜeńskiego państwa Wandy i Piotra Bogorodź Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. W dniu 30 lipca 2011 roku odbył się II zjazd rodzinny państwa Władyko. Przyjęcie odbyło się w Restauracji Klimat w Jezioranach. Starsze pokolenie, to mieszkańcy rodzin Władyko, którzy tu mieszkali ponad 50 lat temu. Ich dzieci urodziły się ukończyły szkoły w Jezioranach. Wszystkich przyjezdnych zaskoczyły wielkie zmiany pod względem estetyki i porządku, które miały miejsce w ostatnich latach w naszym mieście. Państwo Władyko pragną za pośrednictwem "Naszych Jezioran" złoŜyć władzom Gminy Jeziorany gorące podziękowania za szczególną dbałość o miasto, z którym wiąŜe ich przeszłość i mnóstwo ciepłych wspomnień. Helena Łukaszewska Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. 9 Dnia 5 czerwca w sali wiejskiej odbył się coroczny festyn rodzinny, pt. ,,Rodzina jak z bajki”. Przybyło wielu gości m.in. zastępca burmistrza p. Władysław Daliga, sekretarz gminy p. Danuta Zawolska, inspektor oświaty p. Piotr Szczyglak, sołtys naszej wsi p. Anna Sledzianowska, radna p. Teresa Parzonka oraz mieszkańcy Franknowa. Na początku dyrektor p. Jolanta Kazimierczyk powitała wszystkich przybyłych i odczytała list od zaproszonych gości, którzy nie mogli uczestniczyć w naszej uroczystości. Jako pierwsze na scenę wkroczyło kółko teatralne z przedstawieniem o królewnie, wichurze i ogrodniczku. Później uczniowie przypomnieli waŜność dnia matki i ojca w Ŝyciu rodzinnym. KaŜdy z obecnych mógł skosztować przysmaków takich jak: kiełbaski z grilla, ruskie pierogi, czy ciast. Potem nasi straŜacy zademonstrowali gaszenie poŜaru. Następnie rozpoczęły się konkursy a wśród nich: gaszenie poŜarów, rodzina jak z bajki, skakanie na skakance, rzut kaloszem, przeciąganie liny, podnoszenie cięŜarka, a takŜe witajcie w naszej bajce. Było wiele atrakcji, kaŜdy mógł zagrać w pinponga, siatkówkę, piłkę noŜną Pierwszego czerwca w naszej szkole odbył się dzień sportu. Rozpoczął się on biegiem pokoju, w którym uczestniczyła cała społeczność szkoły. Zaczęliśmy od najstarszej klasy. KaŜdy zwracał szczególną uwagę na przekazywaniu sobie pałeczki sztafetowej. Jako ostatni biegli uczniowie klasy 0, a potem niespodziewanie okazało się, Ŝe do biegu dołączyli nauczyciele. Po zakończeniu biegu na boisku została rozciągnięta lina do przeciągania. Do walki stanęli chłopcy przeciwko dziewczętom. Na szczęście w naszej szkole wśród nauczycieli mamy przewagę kobiet, które dołączyły do odpowiedniej grupy. 10 lub porzucać lotkami. Na koniec odbył się mecz, straŜacy kontra ,,reszta świata”. Wszyscy uczestnicy konkursów cieszyli się z nagród. KaŜdy bawił się doskonale. Dominika Dobosz Agnieszka Tabero Śmiechu było co niemiara, kaŜdy upadał na ziemię. Potem było wiele konkurencji, w których kaŜdy mógł brać udział. Pierwszy był skok w dal w kategoriach dziewcząt i chłopców. Na dolnym boisku w tym samym czasie odbyło się skakanie na skakance. I kręcenie hula-hop. Młodsze klasy rywalizowały w wyścigach rzędów. Następnie odbyły się biegi sztafetowe klasy 4-6 oraz 1-3 . Najwięcej emocji wzbudziła gra w dwa ognie, w której rywalizowały nauczycielki z uczennicami. Na zakończenie tego emocjonującego dnia odbył się mecz piłki noŜnej chłopców z klasy 6 na resztę szkoły. Zmęczeni udaliśmy się na obiad zakończony lodami. Potem czekały na nas nagrody w postaci piłek dla kaŜdej klasy. Niektórzy juŜ nie mogą się doczekać następnego dnia sportu. Na pewno będziemy mile wspominać ten dzień. Paulina Niedzińska Joanna Matuszów Aleksandra Matuszów Uczennice SP Franknowo Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. sport * sport * sport 1. Proszę przybliŜyć Pańską sylwetkę (w kilku zdaniach) fanom piłki noŜnej w Jezioranach. Nazywam się Andrzej Kowalczyk, mam 36 lat. Mieszkam w Olsztynie. Mam Ŝonę Annę i dwójkę dzieci, syna Gracjana 13 lat i córkę Aleksandrę 1,8 roczku. 2. Kiedy rozpoczęła się Pana przygoda z piłką? Swoją przygodę z piłką rozpocząłem w 1986 roku w klubie Stomil Olsztyn. 3. Jakie są Pana plany związane z karierą trenerską? Jestem trenerem II klasy piłki noŜnej. Ale mam zamiar dalej podnosić swoje kwalifikacje. 4. Jak trafił Pan do klubu MKS Jeziorany? W sierpniu 2010 roku dostałem propozycję od Zarządu Klubu objęcia druŜyny seniorów, którą przyjąłem. Nie była to łatwa decyzja poniewaŜ dotychczas prowadziłem tylko druŜyny młodzieŜowe. A człowiekiem, który mnie „wymyślił” dla jeziorańskiej piłki jest Krzysztof Kiljan. 5. 5 miejsce po rundzie jesiennej jest satysfakcjonującym wynikiem czy moŜe nie do końca. Co nowego zamierza Pan wprowadzić w sezonie wiosennym? UwaŜam, Ŝe 5 miejsce po I rundzie patrząc na naszą wąską kadrę druŜyny seniorskiej jest satysfakcjonujące. Ale mimo tych problemów kadrowych chcę poprawić jakość i organizację gry. A na wiosnę być moŜe mienię pozycje na boisku niektórych zawodników. 6. Jak układa się Pana współpraca z nowym zarządem klubu? UwaŜam, Ŝe nasza współpraca układa się pomyślnie. Widzę ogromne zaangaŜowanie tych ludzi i wkład w działalność i funkcjonowanie tego klubu. Na duŜą pomoc zawsze mogą liczyć ze strony dyrektora OSiR Krzysztofa Kiljana oraz prezesa naszego klubu Ferdynanda Aptazy. 7. Jak Pan ocenia swoich obecnych podopiecznych? Jakie widzi Pan Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r. perspektywy przed tą druŜyną? Moi podopieczni to mieszanka rutyny z młodością. Zadowolony jestem, Ŝe mimo wielu obowiązków rodzinnych i zawodowych starsi zawodnicy starają się sumiennie i regularnie trenować. Cieszę się, Ŝe młodzieŜ chętnie chłonie tajniki piłkarskiego rzemiosła, które staram się przekazać co spowoduje mam taką nadzieję podnoszenie ich umiejętności i zaistnienie na wyŜszych poziomach niŜ liga okręgowa. Czego kaŜdemu z nich Ŝyczę. 8. Jaki cel postawił sobie Pan na nowy sezon 2011? Tak daleko nie wybiegam myślami. Moja umowa obowiązuje do końca bieŜącego sezonu. A czy będę pracował w nowym sezonie zaleŜy od postawy i wyników jakie druŜyna będzie osiągała w rundzie wiosennej. 9. Jaka jest atmosfera w szatni przed i w trakcie meczu? Osobiście preferuję i staram się aby przed i w trakcie meczu wszyscy w szatni byli „pod napięciem” bo uwaŜam, Ŝe wtedy większa jest mobilizacja i koncentracja zawodników nad zadaniami taktycznymi, które mają wykonać w trakcie meczu. 10. Co Pan myśli o poziomie polskiej piłki noŜnej? Poziom polskiej piłki moim zdaniem odzwierciedlają wyniki naszej reprezentacji narodowej oraz druŜyn klubowych na arenie międzynarodowej. Ale Ŝeby ten stan poprawić kluby powinny zadbać o lepszą infrastrukturę i dóbr kadry szkoleniowej. Aby młody człowiek zaczynający przygodę z piłką miał komfort i przyjemność trenowania na dobrych obiektach i pod fachowym okiem szkoleniowców. Dziękuję za rozmowę Ŝyczę samych sukcesów w nowym sezonie. J. śmijewska 11 POZIOMO: 1. Przedstawicielka sfeminizowanego zawodu 7. Przynosi wstyd i oburza 8. Reklama o artystycznej szacie 12. Stal stopowa z niklem 15. Ponoszenie kary lub reakcja na słowa 16. Beczka o objętości 18 garnców 19. Taras powstały wskutek erozji rzek lub morza 22. Danie za wygraną, rezygnacja 23. Pogoda 26. Ścinek, skrawek 30. Osoba wprowadzająca kogoś w błąd 31. Sportowy zespół reprezentacyjny 32. Krótka siermięga lub szabla samuraja PIONOWO: 1. Wał kojarzony z koleją 2. Ansa 3. Drzazga 4. Pomieszczenie w akumulatorze 5. Znana marka drukarek 6. Marionetka 9. Gruba włochata tkanina wełniana 10. W kropki bordo, gryzła trawę 11. Sztuczka 12. Państwo z Dekanem i Gangesem 13. Łazienkowy wygrzewasz 14. I Orinoko i Sym – Sarna 16. Kotew 17. DuŜy ssak z niewielką trąbą, z dŜungli Ameryki Płd. 18. Łajdak, niegodziwiec 19. Banan na którego stawiano 20. Porcja słuszności 21. ….. Dobre MałŜeństwo 24. W Radostowie jej nie ma, w Jezioranach krótka 25. Jóźwa dla tej krzyŜówki 26. Miękka kanapa z oparciem 27. Grała w Czterech Pancernych 28. Rózga 29. Była nieodzowna w samochodach typu śuk HASŁO: . ......................................................................... imię i nazwisko:................................................................ adres:................................................................................. telefon:.............................................................................. NASZE JEZIORANY, NR 44, lipiec-sierpień 2011 r. Litery z kratek oznaczonych w prawym dolnym rogu cyframi od 1 do 15 utworzą hasło. Rozwiązanie krzyŜówki na oryginalnym kuponie wyciętym z gazety moŜna składać do 15 września 2011 r. w pokoju nr 24 Urzędu Miejskiego w Jezioranach. Zwycięzcę wyłonimy w drodze losowania i ogłosimy w następnym numerze gazety. Do wygrania nagroda o wartości 50zł. Autorem krzyŜówki jest „Jóźwa”. Redaktor Naczelny: Zbigniew Sadza Redakcja Gazety: Katarzyna Edyta Semen - Siekaniec, Patrycja Ostałowska, Jagoda śmijewska, Elwira Nojman-Kieza, Katarzyna Borówko, Maria Gajdasz-Smalec, Barbara Suchocka, Joanna Potorska, ElŜbieta Wakszyńska. Koło Dziennikarskie: Katarzyna Pańczyszyn, Karolina Taraszkiewicz, Karolina Stasiuk, Dominika Szwaradzka. Skład komputerowy i opracowanie graficzne: Agnieszka Frąckiewicz-Nowotka, korekta: Krystyna Banasiuk Siedziba redakcji: Jeziorany, ul. Konopnickiej 13 budynek D (I piętro) ZAPRASZAMY NA STRONĘ: NUMER TELEFONU DO REDAKCJI: 606 751 903 E-MAIL: [email protected] www.jeziorany.com.pl/?id=gazeta 12 Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
Podobne dokumenty
Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany Nr 46
rzające do przygotowania się na wypadek jego wystąpienia. Gminy Jeziorany i Biskupiec uznały, iŜ zagroŜenia terrorystyczne pojawiają się coraz częściej w róŜnych krajach i nie moŜna wykluczyć ich w...
Bardziej szczegółowoGazeta nr 64
swoim wiekopomnym, kilkudziesięciotomowym dziele „Lud, jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce".
Bardziej szczegółowo