Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany Nr 44 lipiec

Nr 44
lipiec-sierpień 2011
Gazeta Lokalna Mieszkańców Miasta i Gminy Jeziorany
W NUMERZE:
♦ Wywiad ze
zwycięŜczyniami
Festiwalu
♦ Piknik naukowy
♦ Najlepsi uczniowie
Gimnazjum 2010/2011
♦ Dni Gminy Jeziorany
♦ Galiny - zespół
pałacowo-parkowy
♦ Bocian w kulturze
♦ Jubileusz 50 i 60-lecia
poŜycia małŜeńskiego
♦ II zjazd rodzinny
♦ Festyn i Dzień Sportu we
Franknowie
♦ Sport
♦ KrzyŜówka
Corocznie w Szkole Podstawowej im. Michała Lengowskiego w Jezioranach
przeŜywamy wielkie wydarzenie, przerywając szarą
codzienność. Do tego wydarzenia przygotowujemy się
przez cały rok.
Zespół nauczycieli oraz
uczniów opracowuje strategię działania, wykonywane
są rekwizyty, scenografia.
Wszyscy czekają z niecierpliwością na ten dzień, jakŜe waŜy w Ŝyciu nie tylko
społeczności szkolnej, ale takŜe lokalnej. Jest to zawsze
ciepły, wiosenny dzień, w którym spotykamy się, by
poczuć naszą narodowość, oddać hołd ludziom, którzy
poświęcili się dla kraju, kochali swoją ojczyznę, walczyli o jej niepodległość, a często ginęli w jej obronie.
Tego dnia odbywa się w maju w naszej szkole Fe-
stiwal Piosenki i Pieśni Patriotycznej, który pełni juŜ od
czterech lat bardzo waŜną funkcję wychowawczą w
naszej szkole, a takŜe dostarcza wszystkim uczestnikom
oraz gościom duchowych przeŜyć, dzięki swojej oprawie artystycznej i wspaniałemu przygotowaniu uczniów
biorących w nim udział.
c.d. na str. 3
Nietypowo, bo zaczynając od słowa "oraz",
w tym roku przegląd kapel poprzedziły
śpiewy przy gitarach pod hasłem "Raz do
roku w Jezioranach".
24 czerwca do naszego miasteczka przybyli
gitarzyści z całej Polski. Mimo niesprzyjającej aury, uczestnicy pokazali hart ducha i
udowodnili, Ŝe nawet w strugach deszczu,
moŜna się świetnie bawić. Noc z ogniskami, to element wprowadzenia nowych obyczajów w naszej gminie i zapewniamy, Ŝe
jeszcze nie raz pozytywnie Was zaskoczymy!
Drugiego dnia, tj. 25 czerwca, rozpoczął
się długo oczekiwany przegląd.
c.d. na str. 2
Scena przybrana była w stylu wiejskiego podwórka, co dało niespodziewany pozytywny efekt.
Oczywiście pierwszoplanową rolę tradycyjnie odegrał korowód. Tego dnia wystąpiło 16 zespołów
śpiewaczych, a było o co walczyć, gdyŜ główna
nagroda opiewała kwotę 10 000 zł. Artyści folkloru
kolejny raz pokazali się z jak najlepszej strony. W
swoich repertuarach uwzględnili zdolności zarówno
wokalne, jak i taneczne, wprowadzając elementy
muzyki skocznej. Spośród 16 zespołów nagrodziliśmy 9, a główną nagrodę jury przyznało kapeli
Sterławiacy. Reszta zespołów za popularyzację muzycznego folkloru otrzymała wyróŜnienia.
K. Szydłowski
Protokół z posiedzenia Komisji Artystycznej
oceniającej występy zespołów biorących udział w
XXVII Wojewódzkim Przeglądzie Kapel i
Zespołów Śpiewaczych
w Jezioranach w dniu 25 czerwca 2011 r.
Komisja Artystyczna w składzie:
1.Włodzimierz Jarmołowicz – Przewodniczący
2.Tadeusz Niedźwiedź
3.Danuta Nowakowska
po wysłuchaniu występów 16 kapel ludowych i
zespołów śpiewaczych postanowiła przyznać
następujące nagrody:
♦ Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego - Zespołowi Sterławiacy,
♦ Nagrodę
Wojewody Warmińsko Mazurskiego -Zespołowi Szuwary,
♦ N a g r o dę
M ar s zał ka W o j ew ó d zt w a
Warmińsko – Mazurskiego - Zespołowi
Warmianki,
♦ Nagrodę Starosty Powiatu Olsztyńskiego Zespołowi Pasłęczanie,
♦ Nagrodę Burmistrza Jezioran oraz statuetkę
Jezioranka 2011 - Zespołowi Warmianki
Sępopolskie,
♦ Nagrodę Związku Gmin Warmińsko –
Mazurskich - Zespołowi Gosposie,
♦ Nagrodę ufundowaną przez Zakłady Mięsne
„Potorscy” Jan Potorski, Jerzy Potorski Zespołowi Nadwiślanie,
♦ Nagrodę ufundowaną przez Państwa Janinę
Ilczuk i firmę „Oriflame” - Zespołowi
Jezioranie,
♦ Nagrodę Spółdzielczego Banku Ludowego w
Olsztynie Oddział w Jezioranach - Zespołowi
Legato
oraz następujące wyróŜnienia „Za popularyzację
muzycznego folkloru” zespołom:
Kapela Kurpiowska, Seniorzy, Wrzosy, Echo
Pasymia, Babki Romana, Kurpie, Zaciszuki.
2
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
i pieśni patriotyczne powstałe po 1945 roku.
Jury w składzie: pan dyrektor Krzysztof Góralczyk, pan Czesław Matwiejczuk, pani Agnieszka Kubik po długich obradach przyznało nagrody ufundowane przez sponsorów: Cefarm, IPN, Urząd Marszałkowski, Starostwo Powiatowe, NSZZ Solidarność,
Spółdzielczy Bank Ludowy w Olsztynie, posłanka
Beata Bublewicz, Fundacja generał Zawackiej, Tahami Fish. Imprezę wsparli takŜe Stanisław Kawecki i
Krzysztof Kiljan.
W kategorii I -I miejsce zajęła Antonina Witkowska z Katolickiej
Szkoły Podstawowej w Olsztynie,
II miejsce Emil Olejnik z SP 15 w
Olsztynie, III miejsce Faustyna
Wasilewska z SP 15 w Olsztynie
oraz w kategorii II I miejsce zajęła
Laura Eliszewska z Katolickiej
Szkoły Podstawowej w Olsztynie,
II miejsce Magdalena Kolos ze
Poziom występów
artystycznych jest wysoki, a organizatorzy
dbają o stronę techniczną oraz przebieg
uroczystości. Co roku
laureaci
festiwalu
otrzymują interesujące
nagrody, dzięki licznym sponsorom, którzy wspierają krzewienie wśród młodzieŜy patriotyzmu i zainteresowania polską pieśnią patriotyczną.
Podobnie w tym roku 20 maja odbył się kolejny,
juŜ V Festiwal Pieśni i Piosenki Patriotycznej pod patronatem Muzeum Powstania Warszawskiego, poprzedzony występami Wielkiego Mistrza Jacentego z Ordowa wraz z bractwem rycerskim oraz laureatów poprzednich festiwali.. Wzięło w nim udział dwudziestu
uczestników z dziesięciu szkół. KaŜda szkoła wytypowała swoich
reprezentantów, którzy występowali w
dwóch
kategoriach:
piosenki
wojskowe,
partyzanckie i piosenki z okresu Powstania
Warszawskiego oraz
współczesne piosenki
Laura Eliszewska
Antonina Teresa Witkowska
Szkoły Podstawowej w Jezioranach, III miejsce Jakub Gesek ze
Szkoły Podstawowej w WaśniewoGrabowie.
WyróŜnienia w kategorii I otrzymała Natalia Sęder ze Szkoły Podstawowej w Klebarku Wielkim
oraz Patrycja Fiuk ze Szkoły Podstawowej w Spręcowie, a w kategorii II wyróŜnienia otrzymali Mikołaj Poliński ze Szkoły Podstawowej w Radostowie oraz Agata Sosnowska ze Szkoły
Podstawowej 29 w Olsztynie.
Po rozdaniu nagród pan dyr. Andrzej Sibierski
zakończył V Festiwal Pieśni i Piosenki Patriotycznej
w Jezioranach oraz złoŜył podziękowania wszystkim
uczestnikom, sponsorom, opiekunom, organizatorom
oraz rodzicom za zaangaŜowanie w organizację festiwalu.
Monika Łukomska,
Szkoła Podstawowa w Jezioranach
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
3
Antonina Teresa Witkowska, lat 12, kl.V, Katolicka
Szkoła Podstawowa im. Świętej Rodziny w Olsztynie.
Laura Eliszewska, lat 13, kl. VI, Katolicka Szkoła Podstawowa im. Świętej Rodziny w Olsztynie.
Kto was przygotowywał do festiwalu w Jezioranach?
- Laura: Przygotowywała nas p. Magda Olender, która
uczy religii w przedszkolu oraz w klasie IV szkoły podstawowej.
- Antonina: Poza tym p. Magda jest dobrym duchem muzycznym w naszej szkole, śpiewa, gra na gitarze, jak trzeba
to i zatańczy.
Jak się przygotowywałyście do konkursu?
- Laura: Pani Magda wybrała dla nas piosenki, które ćwiczyłyśmy. Wszystkie uwagi pani starałyśmy się uwzględniać.
- Antonina: Ćwiczyłyśmy nie tylko śpiew, ale równieŜ
wchodzenie na scenę. W mojej piosence grałam wstęp na
oboju, dlatego waŜne było odkładanie go, wzięcie spokojnie oddechu i wejście ze śpiewem w dalszy ciąg piosenki.
Pani Magda jest bardzo wymagająca, dlatego wszystko
musiało być dokładnie dopracowane. Podczas prób było
teŜ duŜo śmiechu, zaprzyjaźniłyśmy się z p. Magdą oraz
bliŜej poznałyśmy i polubiłyśmy się z Laurą.
Kto wam wybrał stroje?
- Laura: Mnie wybrała p. Magda, która dała mi swoją sukienkę, spódnicę i bluzkę.
- Antonina: U mnie był problem z wyborem stroju. Początkowo miałam być przebrana za Ŝołnierza, ale to chyba
nie był dobry pomysł. Ostatecznie wystąpiłam w białej
bluzce i czarnej spódniczce z lat wojennych, a na głowie
miałam granatowy beret, który otrzymałam między innymi
jako nagrodę w ubiegłorocznym konkursie. Pani Asia Gełdon, która uczy mnie historii zaproponowała, abym w ręku
trzymała gałązkę kwitnącego krzewu. Miałam piękną gałązkę fioletowego bzu z mojego ogrodu.
O czym śpiewałyście?
- Laura: Śpiewałam „Taki kraj”. Dwie pierwsze zwrotki
opowiadają o tym, jaki kraj był piękny przed wojną, jak
miło się w nim mieszkało, wszystko było takie piękne. Od
trzeciej zwrotki śpiewam o wojnie. Osoba, która to śpiewa,
zaczyna wypominać ludziom te wszystkie ich grzechy, to
wszystko, co zrobili źle.
- Antonina: Śpiewałam „Modlitwę obozową”. Jest to modlitwa Ŝołnierzy będących w obozie. Przez śpiew wyraŜali
oni swoją wielką tęsknotę za wolnym krajem; wierzyli, Ŝe
wojnę wygrają i Polska będzie wolną i spokojną Ojczyzną.
Czy wcześniej występowałyście w konkursach?
- Laura: Dwa lata temu występowałam w Jezioranach i
zajęłam I miejsce. W nagrodę dostałam mp3. Dzisiaj to był
kibord. Oprócz tego wzięłam udział w programie telewizyjnym „Przebojowe dzieci”.
- Antonina: Rok temu po raz pierwszy brałam udział w
konkursie pieśni patriotycznej w Jezioranach. Zajęłam
wówczas III miejsce śpiewając „Ułanów”. Brałam teŜ
udział w konkursach szkolnych i parafialnych.
Czy interesujecie się historią?
- Laura: Bardzo lubię historię, a szczególnie, gdy p. Asia
od historii ciekawie nam opowiada.
- Antonina: RównieŜ bardzo lubię historię, szczególnie
interesuje mnie średniowiecze. Mam duŜą słabość do zamku w Malborku, mogłabym jeździć tam co tydzień. Na
konkursie w Jezioranach byłam mile zaskoczona, gdy zobaczyłam rycerzy. W naszej szkole teŜ są organizowane
pokazy rycerskie, w których równieŜ uczestniczą uczniowie.
Dziękuję bardzo za wywiad.
Z. Sadza
4
zjalistów biorących udział w tej naukowej imprezie mógł znaleźć coś dla
siebie.
Na co dzień uczniowie przyswajają
określone zasoby wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyk.
Zdobyte wiadomości i umiejętności
starają się wykorzystać do wykonywania zadań i rozwiązywania problemów. Pomaga im to w kształtowaniu
postaw prawidłowego funkcjonowania
w otaczającym świecie. Uczniowie
biorący udział w Pikniku Naukowym
mogli przekonać się, Ŝe nauka to nie
tylko suche fakty, wykresy i wzory,
ale Ŝe moŜe być ona przygodą i wyzwaniem przez co umoŜliwia lepsze
zrozumienie otaczającej rzeczywistości.
E. Wakszyńska
Klasa I A (sportowa)
Karolina Olszewska 5,08
Maciej Drzewiecki 4,92
Wiktoria Ilczuk 4,77
Klasa I B
Jan Oniszko 4,92
Weronika Kołota 4,85
Klasa I C
Urszula Majewska 4,92
Klasa II A (sportowa)
Katarzyna Pańczyszyn 5,69
(najwyŜsza średnia w szkole)
Weronika Adamiec 5,25
Dominika Kociołek 5,00
Ada Szuwalska 4,88
Dominika Szpakowska 4,81
Szymon Stolarski 4,81
Justyna Jakubowska 4,75
Klasa II C
Karolina Jędrzejewska 4,87
Aleksandra Domarad 4,75
Dominika Szwaradzka 4,63
Klasa II D
Milena Krupa 5,31
Martyna śuk 4,94
Paulina Olejnik 4,88
Natalia Dzikowska 4,75
Klasa III A (sportowa)
Sara Orzechowska 5,25
Alicja Bojar 5,25
Monika Łączyńska 5,00
Rafał Machniak 4,88
Karina Płukarska 4,80
Klasa III B
Jakub Kąkolewski 4,94
Grzegorz Węgrodzki 4,75
Klasa III C
Anna Łyjak 5,69 (najwyŜsza średnia w szkole) 5,65 najwyŜsza średnia z trzech lat
Klasa III D
Dominika Ogonowska 5,38
Agnieszka Nowosiadłyk 5,00
śaneta Pajewska 5,63
Wioleta Cholewińska 4,75.
Średnie ocen klas:
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
fot. K. Wakszyńska
Piknik Naukowy Polskiego Radia i
Centrum Nauki Kopernik jest największą w Europie imprezą plenerową
o tematyce naukowej. Jego celem jest
upowszechnianie wiedzy z róŜnych
dyscyplin naukowych poprzez ciekawe eksperymenty i doświadczenia.
Tegoroczny 15 Piknik Naukowy odbył się 28 maja w Parku Marszałka
Edwarda Rydza – Śmigłego w Warszawie. W tym wielkim naukowym
happeningu brali udział uczniowie
Gimnazjum im. Seweryna PienięŜnego w Jezioranach, pod opieką nauczycieli przedmiotów matematyczno –
przyrodniczych. Hasłem przewodnim
tegorocznej imprezy była „Wolność”.
Instytucje zaproszone przez organizatorów przygotowały pokazy, które w
dowolny sposób nawiązywały do tego
tematu. Reprezentanci róŜnych dziedzin wiedzy – matematyki, fizyki,
chemii, archeologii, biologii, medycyny, literatury, historii i geografii – za
pomocą ciekawych eksperymentów i
pokazów przedstawiali czym moŜe
być wolność. Na 237 stanowiskach
zaprezentowało się 230 instytucji naukowych, edukacyjnych i kulturalnych z Polski i zagranicy. Wśród ponad tysiąca pokazów kaŜdy z gimna-
I A 3,60
I B 2,89
I C 2,84
II A 3,70
II B 2,85
II C 3,18
II D 3,00
III A 3,69
III B 3,49
III C 3,15
III D 3,66.
5
Dnia 16 lipca nasza gmina obchodziła kolejne DNI
GMINY JEZIORANY.
Ku miłemu zaskoczeniu, jeszcze przed rozpoczęciem
imprezy, amfiteatr powoli zaczął się wypełniać. Przed występem pierwszej gwiazdy, mieszkańcy mieli okazję pojeździć na mało spotykanych „segwayach”. DuŜą atrakcją
były równieŜ ogromne bańki mydlane, w których kaŜdy
mógł spróbować swoich sił pod wodzą fachowca. Oczywiście dla dzieci niebem na ziemi były trampolina i dmuchana zjeŜdŜalnia.
Na scenie jako pierwszy wystąpił bałkański wokalista
Sasha Popaz, który po występach z polskimi artystami pokochał Polskę i od kilku lat mieszka w naszym kraju. Sasha
Popaz, to show-man, mistrz klasycznych przebojów światowych, takich wykonawców jak: Julio Iglesias, Tom Jones, Dalida, Goran Bregovic, Demis Roussos czy teŜ zespół ROMA.
Następnie rockowe rytmy grupy Eljot rozruszały publiczność. ZałoŜycielem i managerem zespołu jest od początku jej powstania Leszek Jakuszczonek (nazwa pochodzi od inicjałów jego załoŜyciela L.J.). Formacja prezentuje styl rockowy oparty w większości na własnych utworach. W repertuarze zespołu znaleźć moŜna takŜe znane
polskie covery z własną aranŜacją.
Jako ostatni, a zarazem najbardziej znany wystąpił Andrzej Rybiński. Polski piosenkarz, gitarzysta i kompozytor
w jednym, od lipca 1981roku prowadzi karierę solową.
Największe przeboje to: „Nie liczę godzin i lat”,
„Pocieszanka”, „Zima tuŜ”.
TuŜ po koncercie niebo rozbłysło w strugach świateł
laserowych i rozpoczęła się zabawa ludowa.
Krystian Szydłowski
6
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
GALINY
zespół pałacowo – parkowy
Na pograniczu Warmii i Mazur, znajduje się wyjątkowe miejsce: XVI –
wieczny Zespół Pałacowy i XIX –
wieczny Folwark – Galiny.
Pałac został wybudowany dla barona
Botho zu Eulenburga w 1589 roku. Usytuowany na wzniesieniu, miał początkowo charakter obronny. Jest jednym z
nielicznych przykładów architektury
renesansowej zachowanych na terenach
dawnych Prus KsiąŜęcych. Pierwotnie
pałac z budynkiem głównym i skrzydłami miał załoŜenie w kształcie litery U,
układ ten został jednak zachwiany, gdy
wschodnia strona pałacu uległa zniszczeniu. Cały kompleks otaczała fosa, do
której wodę dostarczano ze spiętrzonej
w tym celu rzeki. Jedynym dojściem do
pałacu był zwodzony most. Główna
bryła, zbudowana na planie prostokąta
składa się z dwóch kondygnacji z poddaszem. Jest to najstarsza część pałacu.
W przeszłości z piwnic budynku, pod
korytem rzeki, prowadził do pobliskiego
kościoła podziemny korytarz ewakuacyjny, którego wyjście, jak ustalono,
znajdowało się pod ołtarzem. Dzisiaj
niestety, nie ma po nim śladu. W roku
1745,
tuŜ
przed bramą
wjazdową do
pałacu, wybudowany został
spichlerz
o
konstrukcji
szachulcowej
(tzw. mur pruski) na planie
prostokąta, o
czterospadowym dachu i dwóch kondygnacjach.
Jest to jedna z niewielu budowli tego
typu, które przetrwały na terenie Warmii i Mazur. W połowie XVIII wieku
zespół pałacowy został rozbudowany o
stajnię, wozownię oraz bramę wjazdową. Sto lat później, zgodnie z panującą
modą, całości nadano charakter gotycki.
Poziom rzeki został obniŜony, a fosę
zlikwidowano. Układ koryta rzeki był
wówczas bardzo zbliŜony do stanu dzisiejszego. Na przełomie XIX i XX wieku majorat w Galinach naleŜał do grupy
największych posiadłości na tym terenie
i obejmował 1260 ha. W roku 1921 neogotyckie zdobienia bramy, wozowni,
stajni i wieŜ zostały zlikwidowane przez
Botho-Wend zu Eulenburga, a pałac
uzyskał dzisiejszy wygląd. Wraz z na-
Bocian w kulturze
Ten piękny ptak północnowschodniej Polski występuje w Europie
Środkowej, jak równieŜ w Azji Mniejszej i Afryce Północnej.
W staroŜytnej kulturze przez Greków,
Rzymian i Egipcjan bocian uwaŜany był
za symbol troski i miłości, jaką dzieci
powinni otaczać swoich rodziców. Na
Dalekim Wschodzie (południowowschodnia Azja) uwaŜano go za dobroczyńcę ludzi i sprzymierzeńca rolników,
gdyŜ zjadał węŜe będące plagą niektórych okolic. Dawniej wierzono i jeszcze
dziś istnieje takie przekonanie, Ŝe bociany w gnieździe na dachu to szczęście,
Ŝe przynoszą dzieci i zostawiają je najczęściej w kapuście.
W bajce greckiego EZOPA z VI w.
p.n.e. „Lis i bocian”, bocian jawi się
spryciarzem, gdyŜ zapraszając lisa, w
odwecie podaje mu obiad w butelce z
długą szyjką.
RównieŜ motyw bociana przewija się
w malarstwie. Słynny obraz Józefa Chełmońskiego z 1900 roku „Bociany” znajduje się w warszawskim muzeum.
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
Bociany Józef Chełmoński
W kulturze muzułmańskiej pod postacią bociana kryją się dusze zmarłych,
którym za Ŝycia nie było dane dotrzeć
do Mekki. Stąd islamiści mają wielki
szacunek do tego ptaka i za jego zabicie
grozi kara śmierci.
A co ciekawe, Ŝe w jednym z najwaŜniejszych mitów, notabene, o którym
do niedawna nie wiedziałam, jest to, Ŝe
w Polsce jak i w innych krajach Europy
wierzono, Ŝe bocian powstał z człowieka! Skąd to się wzięło? Za sprawą niepohamowanej natury człowieka. OtóŜ,
dejściem roku 1945 nastały mroczne
czasy dla pałacu, który został splądrowany, a jego ostatni właściciel hrabia
Botho-Wend zu Eulenburg, zmarł podczas wywózki na Sybir. Pałac cudem
ocalał, ale wnętrza zostały zniszczone.
TuŜ po wojnie obiekt został przejęty
przez skarb państwa, organizowano w
nim kolonie dla dzieci, a następnie cały
majątek przekazany został na potrzeby
PGR-u. Pałac i park niszczały przez lata
aŜ do roku 1995, kiedy to zespół trafił w
ręce obecnych właścicieli, którzy starannie go odrestaurowali. Obecnie część
budynków słuŜy gościom apartamentami i salą konferencyjną połączoną z
oranŜerią. Całość załoŜenia wpisana jest
do rejestru zabytków.
Z. Sadza
kiedy na świecie pojawiło się w nadmiarze płazów i
gadów Bóg zebrał je do worka
i kazał człowiekowi wysypać
je do morza. Człowiek nie
mógł opanować swojej ciekawości i otworzył worek, a wtedy płazy i gady się rozpełzły.
Bóg nieposłusznego człowieka
za karę zamienił w bociana,
aby po sobie sprzątał świat!
Kiedy zbliŜa się wiosna, z utęsknieniem czekam na te fascynujące ptaki, na ich obecność
w pobliŜu domu, jak będzie
wyglądało pierwsze z nimi spotkanie.
Większość z nas wierzy, Ŝe bocian w
locie, to pozytywne zmiany w naszym
Ŝyciu, natomiast stojący nie wróŜy nic
nowego.
Bociany są symbolem polskiej wsi.
Nie myślmy tylko o sobie, ale teŜ o
środowisku, w którym nie tylko my Ŝyjemy, ale teŜ piękne zwierzęta. Dajmy
im szansę na bezpieczne Ŝycie, by przetrwały dla następnych pokoleń.
M.Gajdasz-Smalec
7
22 lipca 2011 roku Państwo Krystyna i Aleksander Capiga obchodzili 50-lecie poŜycia małŜeńskiego.
Państwo Capiga przyjęli Burmistrza
wraz z pracownikami we własnym
domu. U dostojnych jubilatów gościł
Zastępca Burmistrza – Władysław
Daliga i Kierownik Urzędu Stanu
Cywilnego – Danuta Boradyn. Zwracając się do solenizantów pani Kierownik Ŝyczyła wszelkiej pomyślności, długich lat w dobrym zdrowiu i
szczęściu rodzinnym. W imieniu p.
Burmistrza Macieja Leszczyńskiego,
jego zastępca wręczył list
gratulacyjny,
upominek
oraz bukiet czerwonych róŜ.
Po zakończeniu części oficjalnej przy kawie obudziły
się wspomnienia i ze wzruszeniem przywołano tamte
dni sprzed pięćdziesięciu
lat, kiedy jubilaci stawali w
drewnianym Kościele na
ślubnym kobiercu i wypowiedzieli
sakramentalne
„Tak”. Państwo Capiga
swoje poznanie się zawdzięczają wujkowi jubilata. Po
zawarciu związku małŜeńskiego jubilaci zamieszkali
u rodziców p. Aleksandra.
W miejscowości Tłokowo
mieszkają od lat 50-tych.
Jubilaci mają ośmioro dzieci, szesnaścioro wnucząt i
dwoje prawnuków. Państwo
Capiga poświęcili Ŝycie
prowadzeniu gospodarstwa
rolnego. A ich receptą na
długoletnie poŜycie małŜeńskie jest właśnie „wspólne
gospodarowanie”.
12 sierpnia 2011 roku
obchodziliśmy zaś 60-lecie
poŜycia małŜeńskiego Państwa Wandy i Piotra Bogorodź. Jubilaci znają się od
1949 roku, Pani Wanda
wspomina, Ŝe „dawniej
trzeba było najpierw poznać
korzenie rodzinne, a dopiero później myśleć o wspólnym Ŝyciu”. Oboje pochodzą z Wileńszczyzny, przebyli drogę z Pasłęka do Jon8
kowa i następnie w 1957 roku przyjechali do Jezioran. W tym teŜ roku
p. Piotr dostał słuŜbowe przeniesienie do Jezioran, a pracował juŜ od
1938 roku w weterynarii, p. Wanda
zaś przyjechała na nasze tereny za
męŜem. Oboje w Jezioranach pracowali na stanowiskach kierowniczych
i póki dzieci były małe w domu piecze nad wszystkim trzymała p. Wanda. Jubilatka większość swojej kariery pracowniczej związała z nauczaniem, pracowała m.in. w inspektoracie szkolnym w Pasłęku, przedszko-
lu w Osieku i 20 lat w Ŝłobku w Jezioranach skąd przeszła na emeryturę. Jubilaci mają czworo dzieci, sześcioro wnuków i czworo prawnuków. Ciekawostką jest, Ŝe w kaŜdym
z pokoleń jest tylko jedna kobieta, a
reszta to męŜczyźni, tak więc ród
„Bogorodziów” nie zaginie. Recepta
jubilatów na długoletnie poŜycie
małŜeńskie to: „przede wszystkim
szacunek, cierpliwość, wybaczanie i
od czasu do czasu nie mówić za duŜo”.
Magdalena Klęczar
50-lecie poŜycia małŜeńskiego państwa Krystyny i Aleksandra Capiga
60-lecie poŜycia małŜeńskiego państwa Wandy i Piotra Bogorodź
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
W dniu 30 lipca 2011 roku odbył
się II zjazd rodzinny państwa Władyko. Przyjęcie odbyło się w Restauracji Klimat w Jezioranach. Starsze
pokolenie, to mieszkańcy rodzin
Władyko, którzy tu mieszkali ponad
50 lat temu. Ich dzieci urodziły się
ukończyły szkoły w Jezioranach.
Wszystkich przyjezdnych zaskoczyły wielkie zmiany pod względem
estetyki i porządku, które miały miejsce w ostatnich latach w naszym mieście. Państwo Władyko pragną za
pośrednictwem "Naszych Jezioran"
złoŜyć władzom Gminy Jeziorany
gorące podziękowania za szczególną
dbałość o miasto, z którym wiąŜe ich
przeszłość i mnóstwo ciepłych wspomnień.
Helena Łukaszewska
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
9
Dnia 5 czerwca w sali wiejskiej
odbył się coroczny festyn rodzinny,
pt. ,,Rodzina jak z bajki”. Przybyło
wielu gości m.in. zastępca burmistrza p. Władysław Daliga, sekretarz
gminy p. Danuta Zawolska, inspektor oświaty p. Piotr Szczyglak, sołtys naszej wsi p. Anna Sledzianowska, radna p. Teresa Parzonka oraz
mieszkańcy Franknowa.
Na początku dyrektor p. Jolanta
Kazimierczyk powitała wszystkich
przybyłych i odczytała list od zaproszonych gości, którzy nie mogli
uczestniczyć w naszej uroczystości.
Jako pierwsze na scenę wkroczyło
kółko teatralne z przedstawieniem o
królewnie, wichurze i ogrodniczku.
Później
uczniowie przypomnieli
waŜność dnia matki i ojca w Ŝyciu
rodzinnym.
KaŜdy z obecnych
mógł
skosztować
przysmaków
takich jak: kiełbaski z grilla,
ruskie pierogi,
czy ciast. Potem
nasi
straŜacy
zademonstrowali gaszenie poŜaru. Następnie rozpoczęły się konkursy a wśród nich: gaszenie poŜarów, rodzina jak z bajki, skakanie na
skakance, rzut kaloszem, przeciąganie liny, podnoszenie cięŜarka, a
takŜe witajcie w naszej bajce. Było
wiele atrakcji, kaŜdy mógł zagrać w
pinponga, siatkówkę, piłkę noŜną
Pierwszego czerwca w naszej
szkole odbył się dzień sportu.
Rozpoczął się on biegiem pokoju,
w którym uczestniczyła cała społeczność szkoły. Zaczęliśmy od
najstarszej klasy. KaŜdy zwracał
szczególną uwagę na przekazywaniu
sobie pałeczki sztafetowej. Jako
ostatni biegli uczniowie klasy 0, a
potem niespodziewanie okazało się,
Ŝe do biegu dołączyli nauczyciele.
Po zakończeniu biegu na boisku
została rozciągnięta lina do przeciągania. Do walki stanęli chłopcy
przeciwko dziewczętom. Na szczęście w naszej szkole wśród nauczycieli mamy przewagę kobiet, które
dołączyły do odpowiedniej grupy.
10
lub porzucać lotkami. Na koniec
odbył się mecz, straŜacy kontra ,,reszta świata”.
Wszyscy uczestnicy konkursów
cieszyli się z nagród. KaŜdy bawił
się doskonale.
Dominika Dobosz
Agnieszka Tabero
Śmiechu było co niemiara, kaŜdy
upadał na ziemię. Potem było wiele
konkurencji, w których kaŜdy mógł
brać udział. Pierwszy był skok w
dal w kategoriach dziewcząt i chłopców. Na dolnym boisku w tym samym czasie odbyło się skakanie na
skakance. I kręcenie hula-hop.
Młodsze klasy rywalizowały w wyścigach rzędów. Następnie odbyły się biegi sztafetowe klasy
4-6 oraz 1-3 . Najwięcej emocji
wzbudziła gra w dwa ognie, w
której rywalizowały nauczycielki z uczennicami. Na zakończenie tego emocjonującego
dnia odbył się mecz piłki noŜnej chłopców z klasy 6 na resztę szkoły. Zmęczeni udaliśmy
się na obiad zakończony lodami. Potem czekały na nas nagrody w postaci piłek dla kaŜdej klasy.
Niektórzy juŜ nie mogą się
doczekać następnego dnia sportu. Na pewno będziemy mile
wspominać ten dzień.
Paulina Niedzińska
Joanna Matuszów
Aleksandra Matuszów
Uczennice SP Franknowo
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
sport * sport * sport
1. Proszę przybliŜyć Pańską sylwetkę (w kilku zdaniach) fanom
piłki noŜnej w Jezioranach.
Nazywam się Andrzej Kowalczyk,
mam 36 lat. Mieszkam w Olsztynie.
Mam Ŝonę Annę i dwójkę dzieci, syna
Gracjana 13 lat i córkę Aleksandrę
1,8 roczku.
2. Kiedy rozpoczęła się Pana przygoda z piłką?
Swoją przygodę z piłką rozpocząłem
w 1986 roku w klubie Stomil Olsztyn.
3. Jakie są Pana plany związane z
karierą trenerską?
Jestem trenerem II klasy piłki noŜnej.
Ale mam zamiar dalej podnosić swoje kwalifikacje.
4. Jak trafił Pan do klubu MKS
Jeziorany?
W sierpniu 2010 roku dostałem propozycję od Zarządu Klubu objęcia
druŜyny seniorów, którą przyjąłem.
Nie była to łatwa decyzja poniewaŜ
dotychczas prowadziłem tylko druŜyny młodzieŜowe. A człowiekiem, który mnie „wymyślił” dla jeziorańskiej
piłki jest Krzysztof Kiljan.
5. 5 miejsce po rundzie jesiennej
jest satysfakcjonującym wynikiem
czy moŜe nie do końca. Co nowego
zamierza Pan wprowadzić w sezonie wiosennym?
UwaŜam, Ŝe 5 miejsce po I rundzie
patrząc na naszą wąską kadrę druŜyny seniorskiej jest satysfakcjonujące.
Ale mimo tych problemów kadrowych chcę poprawić jakość i organizację gry. A na wiosnę być moŜe mienię pozycje na boisku niektórych zawodników.
6. Jak układa się Pana współpraca
z nowym zarządem klubu?
UwaŜam, Ŝe nasza współpraca układa się pomyślnie. Widzę ogromne
zaangaŜowanie tych ludzi i wkład w
działalność i funkcjonowanie tego
klubu. Na duŜą pomoc zawsze mogą
liczyć ze strony dyrektora OSiR
Krzysztofa Kiljana oraz prezesa naszego klubu Ferdynanda Aptazy.
7. Jak Pan ocenia swoich obecnych
podopiecznych? Jakie widzi Pan
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.
perspektywy przed tą druŜyną?
Moi podopieczni to mieszanka rutyny
z młodością. Zadowolony jestem, Ŝe
mimo wielu obowiązków rodzinnych
i zawodowych starsi zawodnicy starają się sumiennie i regularnie trenować. Cieszę się, Ŝe młodzieŜ chętnie chłonie tajniki piłkarskiego rzemiosła, które staram się przekazać
co spowoduje mam taką nadzieję
podnoszenie ich umiejętności i zaistnienie na wyŜszych poziomach niŜ
liga okręgowa. Czego kaŜdemu z
nich Ŝyczę.
8. Jaki cel postawił sobie Pan na
nowy sezon 2011?
Tak daleko nie wybiegam myślami.
Moja umowa obowiązuje do końca
bieŜącego sezonu. A czy będę pracował w nowym sezonie zaleŜy od postawy i wyników jakie druŜyna będzie osiągała w rundzie wiosennej.
9. Jaka jest atmosfera w szatni
przed i w trakcie meczu?
Osobiście preferuję i staram się aby
przed i w trakcie meczu wszyscy w
szatni byli „pod napięciem” bo uwaŜam, Ŝe wtedy większa jest mobilizacja i koncentracja zawodników nad
zadaniami taktycznymi, które mają
wykonać w trakcie meczu.
10. Co Pan myśli o poziomie polskiej piłki noŜnej?
Poziom polskiej piłki moim zdaniem
odzwierciedlają wyniki naszej reprezentacji narodowej oraz druŜyn klubowych na arenie międzynarodowej.
Ale Ŝeby ten stan poprawić kluby
powinny zadbać o lepszą infrastrukturę i dóbr kadry szkoleniowej. Aby
młody człowiek zaczynający przygodę z piłką miał komfort i przyjemność
trenowania na dobrych obiektach i
pod fachowym okiem szkoleniowców.
Dziękuję za rozmowę Ŝyczę samych sukcesów w nowym sezonie.
J. śmijewska
11
POZIOMO:
1. Przedstawicielka sfeminizowanego zawodu
7. Przynosi wstyd i oburza
8. Reklama o artystycznej szacie
12. Stal stopowa z niklem
15. Ponoszenie kary lub reakcja na słowa
16. Beczka o objętości 18 garnców
19. Taras powstały wskutek erozji rzek lub
morza
22. Danie za wygraną, rezygnacja
23. Pogoda
26. Ścinek, skrawek
30. Osoba wprowadzająca kogoś w błąd
31. Sportowy zespół reprezentacyjny
32. Krótka siermięga lub szabla samuraja
PIONOWO:
1. Wał kojarzony z koleją
2. Ansa
3. Drzazga
4. Pomieszczenie w akumulatorze
5. Znana marka drukarek
6. Marionetka
9. Gruba włochata tkanina wełniana
10. W kropki bordo, gryzła trawę
11. Sztuczka
12. Państwo z Dekanem i Gangesem
13. Łazienkowy wygrzewasz
14. I Orinoko i Sym – Sarna
16. Kotew
17. DuŜy ssak z niewielką trąbą, z dŜungli
Ameryki Płd.
18. Łajdak, niegodziwiec
19. Banan na którego stawiano
20. Porcja słuszności
21. ….. Dobre MałŜeństwo
24. W Radostowie jej nie ma, w Jezioranach
krótka
25. Jóźwa dla tej krzyŜówki
26. Miękka kanapa z oparciem
27. Grała w Czterech Pancernych
28. Rózga
29. Była nieodzowna w samochodach typu
śuk
HASŁO: . .........................................................................
imię i nazwisko:................................................................
adres:.................................................................................
telefon:..............................................................................
NASZE JEZIORANY, NR 44, lipiec-sierpień 2011 r.
Litery z kratek oznaczonych w prawym dolnym rogu cyframi
od 1 do 15 utworzą hasło. Rozwiązanie krzyŜówki na
oryginalnym kuponie wyciętym z gazety moŜna składać do 15
września 2011 r. w pokoju nr 24 Urzędu Miejskiego w
Jezioranach. Zwycięzcę wyłonimy w drodze losowania i
ogłosimy w następnym numerze gazety. Do wygrania nagroda
o wartości 50zł. Autorem krzyŜówki jest „Jóźwa”.
Redaktor Naczelny: Zbigniew Sadza
Redakcja Gazety: Katarzyna Edyta Semen - Siekaniec, Patrycja Ostałowska, Jagoda śmijewska, Elwira Nojman-Kieza, Katarzyna Borówko,
Maria Gajdasz-Smalec, Barbara Suchocka, Joanna Potorska, ElŜbieta Wakszyńska.
Koło Dziennikarskie: Katarzyna Pańczyszyn, Karolina Taraszkiewicz, Karolina Stasiuk, Dominika Szwaradzka.
Skład komputerowy i opracowanie graficzne: Agnieszka Frąckiewicz-Nowotka, korekta: Krystyna Banasiuk
Siedziba redakcji: Jeziorany, ul. Konopnickiej 13 budynek D (I piętro)
ZAPRASZAMY NA STRONĘ:
NUMER TELEFONU DO REDAKCJI: 606 751 903 E-MAIL: [email protected]
www.jeziorany.com.pl/?id=gazeta
12
Nasze Jeziorany, Nr 44/lipiec-sierpień 2011 r.