T: Upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego 476 r.

T: Upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego 476 r.
__________________________________________________________________________________
1. Barbarzyocy – za barbarzyoców Rzymianie uznawali wszystkie ludy żyjące poza granicami
imperium.
2. W II w. doszło do rozwoju plemion barbarzyoskich i zaczęło wzrastad ich znaczenie
a) dzięki kontaktom barbarzyocy zaczęli przejmowad osiągnięcia cywilizacyjne Rzymian np. uzbrojenie
b) barbarzyocy zaczęli służyd w legionach rzymskich
c) w III w. plemiona germaoskie (Goci i Wandale) rozpoczęły wędrówkę na zachód i zaczęły
organizowad najazdy łupieżcze na imperium.
3. W IV w. nad Morze Czarne przybyli z Azji Hunowie, którzy zapoczątkowali wędrówkę ludów. Inne
plemiona uciekając przed nimi zaczęły przekraczad granice imperium. Rzymianie nie byli w stanie
powstrzymad wszystkich tych ludów. Częśd z nich osiedliła się w granicach imperium.
4. Najazdy plemion barbarzyoskich w V w.
a) Hunowie pod wodzą Attyli przekroczyli Ren i spustoszyli najpierw Galię, a później północną Italię.
b) Wandalowie przekroczyli Ren, wtargnęli do Galii, później na płw. Iberyjski, przedostali się do Afryki
Północnej. Stamtąd przeprawili się do Italii i m.in. spustoszyli Rzym. Zagarnęli Korsykę, Sardynię i
Sycylię.
c) plemiona barbarzyoskie zaczęły osiedlad się w granicach Cesarstwa i zakładad własne paostwa
Plemię barbarzyoskie
Obszar paostwa
Wandalowie
Północna Afryka, Sardynia, Sycylia, Korsyka
Swebowie
Płw. Iberyjski - dzisiejsza Portugalia
Wizygoci
Płw. Iberyjski – dzisiejsza Hiszpania
Frankowie
Ujście Renu – północna Galia
Ostrogoci
Północna Italia
Anglowie i Sasi
Anglia
Burgundowie
Burgundia – południowa Galia
5. Sytuacja wewnętrzna w Cesarstwie Rzymskim w IV i V w.
a) najazdy barbarzyoców do prowadziły do spustoszenia północnych i zachodnich prowincji
imperium, a także do migracji ludności, która opuszczała zagrożone najazdami regiony
b) wyludnienie prowincji spowodowało niemożnośd uzupełnienia stanów legionów rzymskich, które
miały bronid imperium
c) do legionów zaczęto przyjmowad coraz więcej barbarzyoców spośród przyjaznych plemion
d) wyludnienie prowincji miało wpływ na spadek wpływów z podatków, przy jednoczesnym wzroście
kosztów spowodowanym koniecznością obrony tych prowincji
6. Próby reform podejmowane przez cesarzy rzymskich.
a) cesarz Dioklecjan w 284 r. podjął próbę reform, wprowadzając m.in. tetrarchię i rządy dwóch
cesarzy by usprawnid rządzenie paostwem. Rozwiązanie to się jednak nie przyjęło
b) cesarz Konstantyn w 330 r. przeniósł stolicę z Rzymu do Bizancjum nad Bosforem (miastu
zmieniono nazwę na Konstantynopol), które nie było narażone na najazdy barbarzyoców i skąd
łatwiej było zarządzad paostwem
c) cesarz Teodozjusz Wielki w 395 r. podzielił cesarstwo na Wschodnie (ze stolicą w Konstantynopolu)
i Zachodnie (ze stolicą w Rzymie, a później Rawennie), by łatwiej było nim zarządzad i go bronid
7. Cesarstwo Zachodniorzymskie upadło w 476 r. gdy Odoaker obalił ostatniego cesarza.