Hipoteza: defekt informacyjny i defekt energetyczny. Postulaty

Hipoteza: defekt informacyjny i defekt energetyczny.
Postulaty wstępne i analiza możliwości pomiarowych
przy użyciu dostępnych metod technicznych
Rafał Ciołek – Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej
Abstrakt:
W pracy przedstawiono założenia teoretyczne wskazujące na możliwość istnienia efektów fizycznych
określanych jako defekt informacyjny i defekt energetyczny. Umożliwia to nowe spojrzenie na procesy fizyczne i
może prowadzić do nowych interpretacji trudno wyjaśnialnych efektów fizycznych (np. oddziaływania na
odległość przy stanach splątanych).Wprowadzane pojęcia mają charakter uniwersalny, nie zaburzając przy tym
żadnego z aktualnie funkcjonujących praw fizyki.
Słowa kluczowe:
informacja, entropia, negentropia, energia, materia, strukturalizm, metoda systemowa, kondensacja
informacji, defekt informacyjny, holografia, infodynamika, klasyczna teoria informacji, kwantowa teoria
informacji, funkcja falowa, interpretacje mechaniki kwantowej, interpretacja transakcyjna, interpretacja
kopenhaska, teoria zmiennych ukrytych, kwantowy izomorfizm informacyjny, unitarne pole informacyjne
I. WPROWADZENIE
Wiadomo, że aktualnie funkcjonujące wyjaśnienie fizyczno-chemiczne nie tłumaczy
do końca natury otaczającej nas rzeczywistości fizycznej. W tej pracy wykorzystano
metodę systemową jako punkt wyjścia do opracowania hipotezy, która zakłada, że
ontologicznie informacja jako substancja stanowi samoistną, podstawową w stosunku do
energii i materii, warstwę rzeczywistości (fizycznej) [1,2,3,4,5], a jej realizacje
energetyczne i materialne są innymi stanami skupienia informacji. Koncepcja ta
wpływając
na
interpretację
funkcji
falowej
ψ
nawiązuje
do
teorii
kwantowego
izomorfizmu informacyjnego (unitarne pole informacyjne) [6] oraz po części do
interpretacji transakcyjnej mechaniki kwantowej, opartej na założeniu, że istnieje głębsza
warstwa rzeczywistości (rodzaj przestrzeni subkwantowej) zawierająca dodatkową
informację o świecie (Cramer, Bohm, Bell, Aspect).
Od początku lat 90-tych pluralizm koncepcyjny w interpretowaniu mechaniki
kwantowej coraz silniej uprawomocnia kierunek realistyczny umożliwiający głębszą
analizę zagadnień niż interpretacja kopenhaska. Jego stosunkowo późny rozwój związany
jest m. in z ugruntowaniem w literaturze błędnego dowodu autorstwa von Neumanna,
dowodu
obalonego
ostatecznie
w
1988r.
przez
J.S.Bella.
Od
tego
czasu
(przy
uwzględnieniu eksperymentu A. Aspecta z 1982r – potwierdzenie nielokalności świata
kwantów) stał się on generatorem olbrzymiego skoku w rozwoju teorii kwantowych, w
szczególności sukcesów kwantowej teorii informacji.
Metoda systemowa użyta w tej pracy jako nośnik logiczny dla omawianego problemu
to sposób opisu rzeczywistości, w którym wszystko, co istnieje jest elementem większego
systemu,
do
którego
byt
(obiekt)
w
sensie
ontologicznym
należy
(Hartmann,
Białobrzeski). Konsekwentne wprowadzenie filozofii systemowej wymaga stosowania
nowych pojęć i strukturalistycznego języka. Metoda systemowa w konsekwencji zmienia
sposób
widzenia
relacji
całość-część.
Wynikają
z
tego
określone
konsekwencje
ontologiczne i epistemologiczne. Metodę systemową można przedstawić w trzech tezach:
1. Wszystkie istniejące byty są systemami. System charakteryzuje się strukturą.
Struktura stanowi o naturze bytów,
2. Poznanie jest względne tzn. odniesione jest zawsze do podmiotu poznającego,
będącego systemem poznającym (podejście relatywistyczne),
3. Relacja całość – część (system – element) ma następujące właściwości:
a. całość nie jest sumą części (całość nie jest redukowalna do części),
b. całość określa właściwości części (właściwości części wynikają z funkcjonowania
części w całości),
c. część poznawalna jest zawsze jako element całości,
d. części nie istnieją poza całością,
e. części stale oddziałują na siebie modyfikując swoje właściwości,
System jest, więc podstawowym i pierwotnym pojęciem określającym wszystko, co
istnieje, całą rzeczywistość i jej elementy będące również systemami (podsystemami). W
każdym systemie możemy wyróżnić elementy i strukturę, dzięki której elementy tworzą
system. To, co identyfikuje system decydując o jego tożsamości jest jego strukturą
(informacją), elementy są wtórne względem struktury, są podporządkowane strukturze
całości. System i struktura (informacja) stają się, więc podstawowymi kategoriami
ontologicznymi.
II. HIPOTEZA DEFEKT INFORMACYJNY I DEFEKT ENERGETYCZNY. TEORIA
Na podstawie poniższych postulatów,
2
1. Materia i energia są formami kondensacji (formami skupienia) treści, którą w
sensie ontologicznym (substancjalnym) jest informacja. Kondensacje powyższe
można przedstawić za pomocą wzorów:
M = K M (E)
[1.01]
E = K E (H )
[1.02]
2. Korzystając z [1.01] i [1.02], materię, energię i informację można przedstawić
∑K
wzorem Einsteina,
E
( H ) + K M ( K E ( H )) ⋅ c 2 = const
[1.1]
przez jego uogólnienie przedstawione poniżej [5],
K E ( H ) K M ( K E ( H )) ⋅ c 2
= const
∑H + k +
10 7 ⋅ k
[1.2]
gdzie:
k - stała Boltzmanna, k = 1,38 · 10-23 [J/K]
H - uogólniona negentropia (informacja) w bitach [b]
E - energia w dżulach [J]
M - masa układu w gramach [g] uwzględniająca jej przyrost przy prędkościach
KM ( H ) =
rzędu prędkości światła
K M0 ( H )
ν 
1−  
c
2
[1.3]
c - prędkość światła, c = 299 792 458 [m/s]
Z równania [1.2] według [5] wynika poniższa relacja ilościowa:
1[ kg ] = 1017 [ J ] = 10 40 [b ]
[1.4]
Przy uwzględnieniu:
I. Zasady równoważności energii i materii, co wyraża się wzorem Einsteina
[1.7] i wynikających z niej zasad zachowania energii i zachowania masy, jak
również faktu istnienia defektu masy - zamiany materii w energię – efekt
ubytku masy na rzecz energii wiązań przy syntezie np. 2 atomów wodoru H w
cząsteczkę H2 i odwrotnie – zamiany energii w materię: produkcja dwóch
3
π+
mezonów
z
jednego
π0
mezonu
przy
współudziale
kwantu
energii
promieniowania – kreacja pary kwark-antykwark),
K E ( H ) = K M ( K E ( H )) ⋅ c 2
II.
Ilości
informacji
w
systemie
[1.7]
izolowanym
dla
stanów
jednakowo
prawdopodobnych co wyraża się wzorem:
H = n = log 2 s = log 2 2n
[1.8]
gdzie
s = 2n – ilość stanów nadawcy
n – ilość bitów informacji
oraz
wzoru
Shannona,
będącego
uogólnieniem
wzoru
[1.8]
uwzględniającego możliwość różnych prawdopodobieństw występowania
poszczególnych stanów nadawcy:
H = −∑ p (i ) ⋅ log 2 p (i )
n
[1.9]
i =1
gdzie:
p(i) – prawdopodobieństwo zjawienia się stanu oznaczonego numerem i u
nadawcy jak również, przede wszystkim właściwego wzoru na
entropię termodynamiczną (S=k·lnP)
III.
Istnienia efektu kreacji i anihilacji par elektron-pozyton – istnienie
antymaterii. Tu ponadto: zagadnienia czy może istnieć materia ujemna i
antymateria ujemna i związane z nią zjawisko antygrawitacji.
IV.
Postulatu niezmienniczości praw fizyki w przestrzeni np.: próżnia to
nie
jest
piana
kwantowa:
w
pierwszym
przypadku
niezmienniczość
metryki przestrzeni różni się zasadniczo od drugiego.
V.
II Zasady Termodynamiki – określającej, że w procesach zachodzących w
układach izolowanych entropia jako funkcja ekstensywna nigdy nie maleje.
Informację
rozumiemy
jako
ujemną
negentropię)
4
entropię
(negatywną
entropię
–
VI.
Postulatu istnienia energii ujemnej i materii ujemnej (równanie
Diraca) opisującego ujemne poziomy energii, istniejące w próżni,
VII.
Prawa Hubble’a – ekspansji przestrzeni jako struktury informacyjnej nawet
z
prędkością większą od
prędkości światła (zachowanie praw
fizyki,
niezmienniczość geometrii, metryki przestrzeni),
VIII.
Niedostatecznej
znajomości
struktury
materialno-energetycznej
wszechświata – dotychczas nieopisane formy materii i energii: gorąca
ciemna materia (0.3% masy wszechświata), zimna ciemna materia (25%),
ciemna energia (70%), materia kwarkowa
IX.
Efektu zaburzenia struktury przestrzeni przez materię i energię
(czarne dziury, mosty Einsteina-Podolskiego-Rosena)
X.
Dualizmu korpuskularno – falowego, - paradoksu mechaniki kwantowej
wynikającego z doświadczenia Younga dla fotonów i elektronów,
XI.
Metody systemowej – wykazującej, że opis redukcjonistyczny nie tłumaczy
do końca natury rzeczywistości – struktura nie jest redukowalna do części
składowych,
XII.
Istnienia informacji genetycznej (DNA, RNA) tzn. informacji związanej
w materialnej strukturze chemicznej, która to informacja ma zdolność przy
współudziale energii dostarczanej z zewnątrz generować zakodowaną w
sobie formę materii rekurencyjnie posiadającą tożsamą zdolność – materia
żywa. 4 zasady organiczne (A, G, C, T lub U) w 3-kach par generują 64
„litery”, które są w stanie kodować 105 genów. W alfabecie 24 litery kodują
105 słów. Tu: Fraktale.
XIII.
Działania
mózgu
ludzkiego
(sieci
neuronowych),
w
którym
„zmagazynowane jest” 1017 [b] informacji wraz z makroinstrukcjami (tzw.
inteligencja) oraz działania komputerowych dysków twardych (HDD) o
dużych pojemnościach informacyjnych 1015 [b]. Mózg człowieka to 5·1010
[b], wraz makroinstrukcjami to 1017 [b], co daje masę informacji w mózgu
rzędu 10-20[g]. Przeciętna masa dorosłego człowieka to 60[kg] = 6·104 [g] =
6·1041 [b]. Szacowana aktualnie masa wszechświata (wraz z ciemną
materią): 3·1055 [g] = 3·1069 [J] = 3·1092 [b]. Potrzeba 5·103 dysków HDD
200 [Gb] w celu zapisania informacji z mózgu jednego człowieka. Potrzeba
5
5·1030 dysków HDD 200 [Gb] w celu zapisania informacji o jednym
człowieku. Potrzeba 5·1080 dysków HDD 200 [Gb] żeby zapisać informację o
całym wszechświecie.
XIV.
Kwantowej teorii informacji – połączenia mechaniki kwantowej z teorią
informacji (qubity) przy zastosowaniu kodów kwantowej korekcji błędów zasady nieklonowania i niekasowania informacji oraz możliwości teleportacji
informacji kwantowej.
XV.
Zasady nieoznaczoności Heisenberga – wskazującą na niemożność
równoległego pomiaru z dowolną dokładnością
i
∆ x i ⋅ ∆ p xi ≥ h
[1.9a]
∆K
[1.9b]
jej
E
(H ) ⋅ ∆t ≥ h
uogólnienia
–
dualizmu
rzeczywistości
materialnej
i
psychicznej, co zostało potwierdzone eksperymentalnie,
∆K
XVI.
E ,M
(H ) ⋅ ∆H ≥ h
[1.9c]
Założeń ontologicznych i precedensów w literaturze naukowej (prof.
Czesław Białobrzeski, prof. Elmot Liiv, prof. Lennox z Cambridge, prof.
Wheller z Princeton University, prof. Andrzej Trzebski) dotyczących i istnienia
fizycznej, dynamicznej warstwy rzeczywistości, w której zanurzone są,
warunkowane są lub generowane są struktury materialno-energetyczne
(potencjalność, teoria strun etc.)
XVII.
Zasady antropicznej wskazującej na korelację pomiędzy świadomością
człowieka a rzeczywistością fizyczną otaczającego go świata
XVIII. Twierdzenia Gödla i konsekwencji z niego wynikających wskazujących na
to, że żaden system rekurencyjny nie może być wewnętrznie spójny.
XIX.
Istnienia informacji ujemnej – przy kwantowych układach złożonych
XX.
Utraty informacji we wnętrzu czarnych dziur – 3 zasady termodynamiki
dla czarnych dziur oraz entropia uogólniona w wydaniu Beckesteina
6
XXI.
Zasady Landauera: Wymazanie jednego bitu informacji w otoczeniu o
temperaturze T wymaga straty energii (wydzielenia się ciepła) o wartości co
najmniej kTln2.
XXII.
Doświadczenia
Younga:
nawet
pojedyńcze
elektrony
tworzą
obraz
dyfrakcyjny.
Przyjęta została hipoteza:
Istnieje pole informacyjne jako struktura negentropiczna - potencjalna
(forma przestrzeni, „psychika wszechświata”, „bioplazma”), której lokalnymi
realizacjami
(kondensacjami)
są
określone,
możliwe
formy
energii,
a
lokalnymi realizacjami (kondensacjami) tych form energii są określone,
możliwe formy materii. To pole informacyjne w przeciwieństwie do pól
masowego i energetycznego może mieć ontologicznie inny charakter –
wieloczasowy lub bezczasowy.
W związku z powyższą hipotezą i na podstawie powyższych przesłanek przyjęto za
słuszne rozważenie poniższych zagadnień:
1. Istnieje defekt energetyczny na rzecz pola informacyjnego (negentropicznego,
strukturalnego) adekwatny do defektu masy na rzecz energii wiązań (reakcje
1
1 H).
syntezy pary jąder wodorowych typu
Jeżeli suma wyjściowych form
energii z układu (np. fal elektromagnetycznych) koduje więcej stanów niż
suma wejściowych form energii nie generując form materii to następuje
przyrost informacji (ubytek energii).
∑H < ∑H
n
m
i
i =1
∑E > ∑E
n
m
i
i =1
[1.91]
j
j =1
[1.92]
j
j =1
Co zapiszemy szczegółowo:
[m > n] ∧ [ki > k j ] ⇒ ∑log2 2 > ∑log2 2
n
m
ki
i=1
j =1
7
kj
[1.93]
2.
Istnieje
defekt
informacyjny
(negentropiczny,
strukturalny)
na
rzecz
pola
energetycznego adekwatny do produkcji masy z energii (np. produkcja pary mezonów
π+ z mezonu π0 pod wpływem kwantu promieniowania E = hν). Jeżeli suma
wyjściowych form energii z układu (np. fal elektromagnetycznych) koduje
mniej stanów niż suma wejściowych form energii nie generując form materii
to następuje ubytek informacji (przyrost energii).
∑H > ∑H
n
m
i
i=1
j
[1.94]
j =1
∑E < ∑E
n
m
i
i =1
[1.95]
j
j =1
Co zapiszemy szczegółowo:
[m < n] ∧ [ki < k j ] ⇒ ∑log2 2 < ∑log2 2
n
m
ki
i=1
kj
[1.96]
j =1
3. Suma masy jako kondensacji kondensacji informacji, energii jako kondensacji
informacji i informacji w systemie są wartością stałą:
∑H
n
+ KE (H )i + KM [KE (H )i ]i = ∑ H j + KE (H ) j + KM [KE (H ) j ] j = const
m
i
i =1
j =1
[1.97]
Na tej podstawie zapisano uogólnione wzory dotyczące zasad zachowania:
1. Zasada zachowania masy (trzy równoważne zapisy):
∑M = ∑M
n
m
i
i =1
∑K
n
i =1
[1.121]
j
j =1
( E )i = ∑ K M ( E ) j
m
M
[1.122]
j =1
8
∑K
n
∑K
m
M
[ K E ( H ) i ]i =
i =1
M
[K E (H ) j ] j
[1.123]
j =1
2. Zasada zachowania energii:
∑E = ∑E
n
m
i
i =1
∑K
[1.131]
j
j =1
n
( H )i = ∑ K E ( H ) j
m
E
i =1
[1.132]
j =1
3. Zasada zachowania informacji
∑H = ∑H
n
m
i
i =1
[1.141]
j
j =1
III. SZCZEGÓŁOWA ANALIZA FORMALNEJ ZALEŻNOŚCI MIĘDZY MATERIĄ
ENERGIA I INFORMACJĄ
3a. WYPROWADZENIE WZORU ŁĄCZĄCEGO ENERGIĘ I INFORMACJĘ
Rozważmy układ izolowany i relację
E = m ⋅ c 2 . Wprowadźmy oznaczenia:
Ω - objętość komórki przestrzeni
n() - funkcja kondensacji: n’(x) = nx,
H - informacja
K() - funkcja koncentracji K() = n()/Ω
Uwzględniając relację [1.01] dostajemy
n~M ( E )
K M (E) =
Ω
[1.51]
Korzystając z faktu, że
9
n~M ( E ) = n M ⋅ E
[1.52]
otrzymamy
c2 =
Ω
nM
[1.53]
Analogicznie dla relacji [1.02] otrzymamy
n~E ( H )
K E (H ) =
Ω
[1.54]
Uwzględniając fakt, że
n~E ( H ) = nE ⋅ H
[1.55]
i korzystając z [1.53] otrzymamy ostatecznie:
H = Θ ⋅ E ⋅ c2
(w sensie entropii Shannona)
[1.56a]
gdzie
Θ=
nM
nE
[1.56b]
Wyprowadzenie funkcji informacyjnej prezentowanej poniżej pokazane zostało w zależności od
temperatury T i energii wewnętrznej U w części 3c:
Θ (T , U ) =
H


c 2  k ⋅ T ⋅ ( H ⋅ ln( ∑ e − β U i ) + β U 
i


[1.56c]
Ze wzoru [1.56a] wynika, że kondensacja informacji jest równa energii w danej
objętości,
nE ⋅ H = E ⋅ Ω
[1.57]
a kondensacja energii jest równa masie w danej objętości
nM ⋅ E = m ⋅ Ω
[1.58]
10
Jednocześnie masę można wyrazić jako funkcję informacji:
m(H ) =
H
θ ⋅ c4
[1.59]
W miarę jak postępy w miniaturyzacji przybliżają dzień, kiedy każdy atom będzie
przechowywał po jednym bicie informacji, wartości entropii Shannona nowoczesnych
układów scalonych są coraz bliższe ich entropii termodynamicznej (Boltzmanna lub von
Neumanna – dla układów kwantowych). Kiedy obie te entropie wyliczy się dla tych
samych stopni swobody, będą one równe.
3b. WYPROWADZENIE WZORU NA FUNKJĘ INFORMACYJNĄ
Entropię opisujemy wzorem:
S = k ln P
[1.61]
gdzie
k – stała Boltzmanna
P – prawdopodobieństwo termodynamiczne stanu,
P=
N!
n 0 ! n1 ! n 2 !...
[1.62]
Jednocześnie ze wzoru Shannona na ilość informacji H w systemie:
H = log2 P = log2 2 N
[1.63]
gdzie
P = 2N – ilość stanów nadawcy
N – ilość bitów informacji
Dalej mamy
S = k ⋅ ln(
N!
)
n 0 ! n1 ! n 2 !...
[1.64]
11
∑n
gdzie
ni = K ⋅ e − β U i
,
i
= N
i
,
∑n
i
K = const
i
⋅ ui = U
[1.65a]
[1.65b]
stąd
S = N ⋅ k ⋅ ln( ∑ e − β U i ) + k ⋅ β ⋅ U
i
[1.66]
czyli
N =
S − k ⋅ β ⋅U
k ⋅ ln( ∑ e − β U i )
[1.67]
i
Korzystając z [1.63] wyznaczamy H w funkcji N:
S − k ⋅ β ⋅U
H = log 2 ( 2
k ⋅ ln( ∑ e − β U i )
i
)
[1.68]
stąd wynika, że
H =
S − k ⋅ β ⋅U
k ⋅ ln( ∑ e − β U i )
[1.69a]
i
więc
S = H ⋅ k ⋅ ln( ∑ e − β U i ) + k ⋅ β ⋅ U
i
[1.69b]
Korzystając dalej ze wzoru
E =T ⋅S
[1.70]
12
otrzymujemy
E = k ⋅ T ⋅ [ H ⋅ ln(∑ e − βU i ) + β ⋅ U ]
i
[1.71a]
teraz wyznaczamy H
β ⋅ (E − U )
H=
ln(∑ e − βU i )
[1.71b]
i
i uwzględniając wzory [1.56a] oraz [1.70] otrzymamy ostateczny wzór na funkcję
informacyjną:
4
β ⋅ (T ⋅ S − U )
s
θ ( S , T ,U ) =
[
]
T ⋅ S ⋅ c 2 ⋅ ln ∑ e − β U i kg ⋅ m 4
[1.72]
i
gdzie
1
β=
k ⋅T
[1.73]
IV. REMINESCENCJE DLA MECHANIKI KWANTOWEJ
Funkcja falowa
ψ jest interpretowana ontologicznie jako byt a nie tylko energetyczna,
statystyczna wizualizacja pełnego stanu informacyjnego układu dostępnego w sposób
dokładny z poziomu warstwy informacyjnej.
ψ → K M [ K E ( H )], K E ( H )
- warstwa materialno-energetyczna
ψ → K M [ K E ( H )], K E ( H ), H
- warstwa informacyjna
V. WNIOSKI
13
[1.74]
[1.75]
1. Kiedy ilość informacji w układzie izolowanym maleje ilość energii lub materii w
układzie wzrasta,
2. Kiedy ilość energii w układzie izolowanym maleje nie generując materii ilość
informacji w układzie wzrasta,
3. Jeżeli wszystkie elementy układu kodują ten sam stan to układ nie odzwierciedla
żadnej informacji np. kondensat Bosego-Einsteina.
4. Struktura zmieniająca się w czasie bez udziału energii emituje lub pobiera
informację,
5. Wzrost ciepła otoczenia o ∆Q związany z zamianą informacji w energię nie zależy
od energii interferujących fal płaskich, zależy od częstotliwości.
Rozważania przedstawione w tym artykule pozwalają nam się zbliżyć do problemu
ontologicznej interpretacji funkcji falowej, a tym samym elementarnych właściwości
wszechświata oraz są próbą odpowiedzi na pytanie czy rzeczywistośc jest lokalna i
nierealna (jak chce tego interpretacja kopenhaska) czy raczej nielokalna i realna (jak
twierdzą przedstawiciele kwantowej teorii informacji). Skłaniając się do tego drugiego
wyjaśnienia uważamy, że rzeczywistość na poziomie informacyjnym stanowi unitarne
pole informacyjne [6] – bezprzestrzenne i bezczasowe (w tej warstwie rzeczywistość jest
nielokalna – stąd między innymi możliwy jest efekt splątania fotonowego), którego
kondensacje
generują
przestrzenie
geometryczne
z
formami
energii.
W
ramach
konkretnej przestrzeni, rekurencyjnie, kondensacje form energii stanowią formy materii
(w tych warstwach rzeczywistość jest lokalnai zarazem nierealna). W każdym przypadku
jedno z założeń nierówności Bella traci sens.
VI. POTENCJALNE KONSEKWENCJE EKSPERYMENTALNEGO POTWIERDZENIA HIPOTEZY DEFEKTU
INFORMACYJNEGO I DEFEKTU ENERGETYCZNEGO
Skokowe zmiany są prognozowane dla telekomunikacji, informatyki, energetyki,
przemysłu chemicznego, dystrybucji paliw, medycyny, mediów, systemów finansowych i
obronnych, etc. Trudno sobie wyobrazić okres, w którym powstaną urządzenia do
przesyłania (generacji i odbioru) czystej informacji. Możliwe, że to kluczowy krok do
teleportacji materii. Na dzień dzisiejszy trzy kwestie pozostają otwarte: czy informacja
ma masę, czy informacja ma charakter czasowy oraz czy informacja może istnieć jako
byt samoistny (niezwiązany z materią i/lub energią). Dodatkowa kwestia to klasyfikacja
informacji zarówno klasycznej jak i kwantowej szczególnie w kontekście ostatnich
14
doniesień [17]. Otwarte pozostaje również zagadnienie czy byłaby możliwość przesłania
informacji jako bytu aprzestrzennego przez wnętrze czarnej dziury.
Jeśli pojawiłaby się możliwość regeneracji informacyjnej materii (na przykład
regeneracji zepsutego zęba posiadając ówcześnie matrycę informacyjną zęba zdrowego)
to musiałyby działać ze sobą dwie wiązki – jedna słaba informacyjna, a druga silna
wysokoenergetyczna zamieniana w punkcie pracy (gdzie obie wiązki oddziaływałyby ze
sobą) na postać materialną.
LITERATURA
[1] Roger Penrose „Nowy Umysł Cesarza”,
[2] Stephen Weinberg „Kwantowa Teoria Pola”
[3] Czesław Białobrzeski “Wstęp do fizyki świata atomowego” + niepublikowany fragment
[4] Krąpiec M. A., Kamiński S. Dybicka Z.J., A. Maryniarczyk, P.Jaroszyński
„Wprowadzenie do filozofii” ISBN-83-7363-022-8, KUL Lublin (2003)
[5] Elmot Lijw „Infodynamika, obobszcziennaja entropia i niegientropia” Tallin (1998)
[6] R. Horodecki, M. Horodecki, P. Horodecki „Quantum Information Isomorphism:
Beyond the Dilemma of the Scylla of Ontology and Charybdis of Instrumentalism”
Ibm. J. Res & Dev 48 139-145 (2004)
[7] Władysław Z. Traczyk, Andrzej Trzebski „Fizjologia człowieka z elementami fizjologii
stosowanej i klinicznej”, PZWL Warszawa (2004)
[8] Stefan Taczanowski „Termodynamiczno-informacyjne determinanty podejmowania
decyzji i jej wartościowania”
[9] “Bioelectronics” Proceedings of the First National Symposium, Lublin 14-15 May 1975
Edited by Włodzimierz Sedlak, Lublin (1982)
[10] J. Hruby „ A Role of Antiquantum Bits for Superdense Coding and Quantum
Computing” Quant. Phys. (1999)
[11] H.Zbinden, H. Bechmann-Pasquinucci, N.Gisin, G.Ribordy “Quantum Cryptography”,
Appl. Phys. B 67. 743-748 (1998)
[12] David Hitlin “Nowy Sprawdzian Modelu Standardowego”
Phys. Word 10 nr 2, 37 (1997)
[13] Michał Horodecki „Niezwykłe Cechy Informacji Kwantowej”,
Postępy Fizyki 53D 35-40 (2002)
[14] Jan Pavlik „Informacje, Ontologie, Entropie” El.J.Phil. ISSN 1211-0442 (2004)
[15] D. Bouwmeester, K. Mattle, J.-W. Pan, H. Zeilinger, M.Zukowski “Experimental
Quantum Teleportation of Arbitrary Quantum States”
Appl. Phys. B 67, 749-752 (1998)
[16] R.S. Ingarden, Rep. Math. Phys. 10, 43 (1975)
15
[17] M. Horodecki, J. Oppenheim, A. Winter „Partial Quantum Information“,
Nature 436, 673-676 (4 August 2005)
[18] M.W. Zemansky „Temperatures Very Low and Very Hig” D.Van Nostrand
Company, Inc. Princeton, N.J. (1964)
[19] Jan Petykiewicz „Podstawy fizyczne optyki scalonej”
ISBN 83-01-08983-0, PWN Warszawa (1989)
16