Unia bankowa – konkluzje Rady

Transkrypt

Unia bankowa – konkluzje Rady
��
�
���
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
��
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
�����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
�
�����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
�
�����
�
�
�
��
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
�
�����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
�
�����
�
�
�
��
���
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
�
�����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
�
�����
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
�
�����
�
�
�
��
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
��
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
���
�
����
�
�
�
�
��
�
�
�
�
�
���
UNIA BANKOWA
Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
Spis treści
I. Oświadczenie ze szczytu państw strefy euro – 29 czerwca 2012 r. ........................................ 3
II. Rada Europejska – Bruksela – 28–29 czerwca 2012 r. – Konkluzje......................................... 4
III. Rada Europejska – Bruksela – 18–19 października 2012 r. – Konkluzje ................................ 5
IV. Rada Europejska – Bruksela – 12–13 grudnia 2012 r. – Konkluzje .............................................. 7
V. Rada Europejska – Bruksela – 14–15 marca 2013 r. – Konkluzje ......................................... 12
VI. Rada Europejska – Bruksela – 27–28 czerwca 2013 r. – Konkluzje ..................................... 13
VII. Rada Europejska – Bruksela – 24–25 października 2013 r. – Konkluzje ............................. 15
VIII. Rada Europejska – Bruksela – 19–20 grudnia 2013 r. – Konkluzje ........................................ 17
IX. Rada Europejska – Bruksela – 20–21 marca 2014 r. – Konkluzje .......................................... 17
Uwaga
Niniejsza publikacja została opracowana przez Sekretariat Generalny Rady wyłącznie do celów
informacyjnych. Nie ponoszą za nią odpowiedzialności instytucje UE ani państwa członkowskie.
2 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
I. Oświadczenie ze szczytu państw strefy euro – 29 czerwca 2012 r.
OŚWIADCZENIE ZE SZCZYTU PAŃSTW STREFY EURO
– 29 czerwca 2012 r. –
•
Stwierdzamy, że należy bezwzględnie przerwać błędne koło, w jakim znalazły się banki
i rządy. Niedługo Komisja przedstawi wnioski na podstawie art. 127 ust. 6 dotyczące
jednolitego mechanizmu nadzorczego. Zwracamy się do Rady o pilne rozważenie tych
wniosków do końca 2012 r. Gdy utworzony zostanie skuteczny jednolity mechanizm
nadzorczy, z udziałem EBC, w odniesieniu do banków w strefie euro, europejski mechanizm
stabilności (ESM) mógłby – po przyjęciu zwykłej decyzji – mieć możliwość bezpośredniego
dokapitalizowania banków. Byłoby to uzależnione od odpowiednich warunków, jak np.
przestrzegania zasad pomocy państwa, które to warunki powinny być dostosowane do
poszczególnych instytucji, sektorów lub dotyczyć całej gospodarki i które zostałyby
formalnie określone w protokole ustaleń. Eurogrupa przeanalizuje sytuację irlandzkiego
sektora finansowego z myślą o dalszej poprawie stabilności programu dostosowawczego,
który przynosi dobre wyniki. Podobne przypadki będą traktowane jednakowo.
•
Wzywamy do szybkiego zawarcia protokołu ustaleń towarzyszącego wsparciu finansowemu
udzielonemu Hiszpanii na dokapitalizowanie jej sektora bankowego.
Ponownie
potwierdzamy, że pomoc finansowa zostanie udzielona z Europejskiego Instrumentu
Stabilności Finansowej (EFSF), zanim uruchomiony zostanie ESM, i że następnie zostanie ona
przeniesiona do ESM bez uzyskania uprzywilejowanego statusu.
•
Potwierdzamy nasze zdecydowane zobowiązanie do uczynienia wszystkiego co niezbędne
do zapewnienia finansowej stabilności strefy euro, zwłaszcza przez wykorzystanie
istniejących instrumentów EFSF/ESM w sposób elastyczny i skuteczny, tak aby ustabilizować
rynki w przypadku państw członkowskich respektujących skierowane do nich zalecenia i ich
inne zobowiązania, w tym ich odpowiednie harmonogramy, w ramach europejskiego
semestru, paktu stabilności i wzrostu oraz procedury w sytuacji zakłócenia równowagi
makroekonomicznej. Warunki te powinny znaleźć odzwierciedlenie w protokole ustaleń.
Z zadowoleniem przyjmujemy fakt, że EBC zgodził się służyć jako przedstawiciel EFSF/ESM
w prowadzeniu operacji rynkowych w sposób skuteczny i sprawny.
•
Zlecamy Eurogrupie wdrożenie tych decyzji do 9 lipca 2012 r.
3 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
II. Rada Europejska – Bruksela – 28–29 czerwca 2012 r. – Konkluzje
(fragment – Sprawozdanie na temat unii gospodarczej i walutowej (UGW) – EUCO 76/12)
II. SPRAWOZDANIE NA TEMAT UNII GOSPODARCZEJ I WALUTOWEJ
4. Sprawozdanie pt. „W kierunku faktycznej unii gospodarczej i walutowej” – przedstawione
przez przewodniczącego Rady Europejskiej, we współpracy z przewodniczącym Komisji,
przewodniczącym Eurogrupy i prezesem EBC – określa cztery podstawowe elementy przyszłej
UGW; są to: zintegrowane ramy finansowe, zintegrowane ramy budżetowe, zintegrowane ramy
polityki gospodarczej oraz większa legitymacja i odpowiedzialność demokratyczna.
Po otwartej wymianie poglądów, podczas której wyrażono zróżnicowane opinie, poproszono
przewodniczącego Rady Europejskiej o to, by – w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji,
przewodniczącym Eurogrupy i prezesem EBC – przygotował konkretny harmonogram działań
prowadzących do faktycznej unii gospodarczej i walutowej; harmonogram ten ma obejmować
konkretne propozycje zachowania jedności i integralności jednolitego rynku usług finansowych
i uwzględniać oświadczenie strefy euro oraz między innymi zamiar przedłożenia przez Komisję
wniosków na mocy art. 127.
Przeanalizują oni, co można zrobić w ramach obecnych Traktatów i jakie środki wymagałyby
zmiany traktatowej. Aby zapewnić współodpowiedzialność państw członkowskich, będą one
ściśle włączone w te rozważania i będą z nimi prowadzone regularne konsultacje. Konsultacje
będą prowadzone również z Parlamentem Europejskim. Sprawozdanie okresowe zostanie
przedstawione w październiku 2012 roku, zaś sprawozdanie końcowe – przed końcem roku.
4 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
III. Rada Europejska – Bruksela – 18–19 października 2012 r. –
Konkluzje
(fragment – Zintegrowane ramy finansowe, s. 7–8 – EUCO 156/12)
Zintegrowane ramy finansowe
6. Musimy dążyć do zintegrowanych ram finansowych, jak najbardziej otwartych dla
wszystkich państw członkowskich pragnących je stosować. W związku z tym Rada Europejska
zwraca się do prawodawców, by priorytetowo potraktowali dalsze prace nad wnioskami
ustawodawczymi dotyczącymi jednolitego mechanizmu nadzorczego, z myślą o uzgodnieniu
ram ustawodawczych do 1 stycznia 2013 r. Prace nad operacyjnym wdrożeniem będą się toczyły
w 2013 roku. W tym względzie zasadnicze znaczenie ma poszanowanie integralności jednolitego
rynku.
7. Istnieje potrzeba wyraźnego rozdzielenia funkcji EBC dotyczących polityki pieniężnej i jego
funkcji nadzorczych, a także potrzeba zapewnienia sprawiedliwego traktowania i reprezentacji
zarówno państw członkowskich należących do strefy euro, jak i państw spoza tej strefy
uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym. Rozliczalność obowiązuje na tym
poziomie, na którym decyzje są podejmowane i wykonywane. Podstawą jednolitego
mechanizmu nadzorczego będą najwyższe standardy nadzoru bankowego, a EBC będzie mieć
możność – w zróżnicowany sposób – sprawowania bezpośredniego nadzoru. Będzie mieć także
możliwość korzystania z faktycznych uprawnień powierzonych mu w prawodawstwie, gdy tylko
wejdzie ono w życie. Ponadto ogromne znaczenie ma opracowanie jednolitego zbioru
przepisów, który stanowiłby podstawę scentralizowanego nadzoru.
8. Należy zapewnić równe warunki działania dla tych państw członkowskich, które biorą udział
w jednolitym mechanizmie nadzorczym, i tych, które w nim nie uczestniczą, z pełnym
poszanowaniem
integralności
jednolitego
rynku
usług
finansowych.
Konieczne
jest
wypracowanie możliwego do przyjęcia i wyważonego rozwiązania w kwestii zmian zasad
głosowania i podejmowania decyzji zgodnie z rozporządzeniem o Europejskim Urzędzie
Nadzoru Bankowego (EUNB), z uwzględnieniem ewentualnych zmian w składzie uczestników
jednolitego mechanizmu nadzorczego; rozwiązanie to miałoby zapewnić niedyskryminacyjne
i skuteczne podejmowanie decyzji w ramach jednolitego rynku. Na tej podstawie EUNB
powinien zachować swoje aktualne uprawnienia i obowiązki.
5 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
9. Rada Europejska apeluje o szybkie przyjęcie przepisów dotyczących harmonizacji krajowych
ram w zakresie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz krajowych ram
dotyczących gwarantowania depozytów w oparciu o wnioski ustawodawcze przedstawione
przez Komisję dotyczące naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków,
a także krajowych systemów gwarantowania depozytów. Rada Europejska apeluje o szybkie
zakończenie prac nad jednolitym zbiorem przepisów, w tym wypracowanie porozumienia
w sprawie wniosków dotyczących wymogów kapitałowych dla banków (rozporządzenia
w sprawie wymogów kapitałowych / dyrektywy w sprawie wymogów kapitałowych IV) przed
końcem roku.
10. We wszystkich tych kwestiach należy zapewnić sprawiedliwą równowagę między krajami
pochodzenia a krajami przyjmującymi.
11. Rada Europejska odnotowuje fakt, że po tym, jak przyjęte zostaną wnioski dotyczące
dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz
dyrektywy w sprawie systemu gwarantowania depozytów w odniesieniu do państw
członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym, Komisja zamierza
zaproponować stworzenie wspólnego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji
banków.
12. Eurogrupa opracuje ścisłe kryteria operacyjne, które będą podstawą bezpośredniego
dokapitalizowywania banków w ramach europejskiego mechanizmu stabilności, z pełnym
poszanowaniem oświadczenia złożonego w dniu 29 czerwca 2012 r. na szczycie państw strefy
euro. Bezwzględnie konieczne jest wyjście z błędnego koła, w którym znalazły się banki i rządy.
Po tym jak powstanie skuteczny jednolity mechanizm nadzorczy – z udziałem EBC – nad
bankami strefy euro, europejski mechanizm stabilności mógłby, po zapadnięciu decyzji zgodnie
ze zwykłymi zasadami, mieć możliwość bezpośredniego dokapitalizowywania banków.
6 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
IV. Rada Europejska – Bruksela – 12–13 grudnia 2012 r. – Konkluzje
(fragment – Plan działania na rzecz ukończenia tworzenia UGW – s. 1–5 – EUCO 205/12)
I.
POLITYKA GOSPODARCZA
Plan działania na rzecz ukończenia tworzenia UGW
1. Fundamentalne wyzwania, przed którymi stoi dziś unia gospodarcza i walutowa, powodują,
że należy ją wzmocnić, aby zapewnić dobrobyt gospodarczy i społeczny, a także stabilność
i trwałą dobrą koniunkturę. Polityki gospodarcze muszą być w pełni ukierunkowane na
promowanie silnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu,
zagwarantowanie
dyscypliny
fiskalnej,
zwiększanie
konkurencyjności
i stymulowanie
zatrudnienia, w szczególności zatrudnienia młodzieży, tak by Europa pozostała wysoce
konkurencyjną społeczną gospodarką rynkową i by utrzymany został europejski model
społeczny.
2. Konsolidacja UGW polega nie tylko na ukończeniu tworzenia jej struktury, ale również na
prowadzeniu zróżnicowanych i rozważnych polityk fiskalnych sprzyjających wzrostowi.
Możliwości, jakie w zakresie równoważenia potrzeb dotyczących efektywnych inwestycji
publicznych z celami dyscypliny fiskalnej oferują istniejące unijne ramy fiskalne, mogą być
wykorzystywane w ramach funkcji zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu, przy pełnym
poszanowaniu tego paktu.
3. W następstwie przedstawionego w październiku 2012 r. sprawozdania okresowego
przewodniczący Rady Europejskiej sporządził – w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji,
prezesem Europejskiego Banku Centralnego i przewodniczącym Eurogrupy – konkretny
harmonogram działań prowadzących do urzeczywistnienia prawdziwej unii gospodarczej
i walutowej. Rada Europejska odnotowuje przedstawiony przez Komisję plan działania na rzecz
UGW, w którym zawarto kompleksową analizę odnośnych zagadnień oraz ocenę ich aspektów
prawnych. Odnotowuje również wkład Parlamentu Europejskiego. Rada Europejska określa
kolejne kroki na drodze do ukończenia tworzenia UGW, w oparciu o pogłębioną integrację
i większą solidarność państw członkowskich strefy euro.
7 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
4. Proces ukończenia tworzenia UGW będzie się opierał na ramach instytucjonalnych
i prawnych UE. Będzie charakteryzował się otwartością i przejrzystością względem państw
członkowskich, które nie używają jednej waluty. Na wszystkich etapach proces ten cechować
będzie pełne poszanowanie integralności jednolitego rynku, w tym w poszczególnych
wnioskach ustawodawczych, które zostaną przedstawione. Istotne jest również, by zapewnić
równe szanse tym państwom członkowskim, które uczestniczą w jednolitym mechanizmie
nadzorczym, i tym, które w nim nie uczestniczą.
5. Najpilniejszym priorytetem jest ukończenie prac nad ramami na rzecz wzmocnionego
zarządzania gospodarczego i wdrożenie tych ram, które obejmują: „sześciopak”, traktat
o stabilności, koordynacji i zarządzaniu oraz „dwupak”. W związku ze znacznymi postępami, jakie
poczyniono w odniesieniu do głównych elementów „dwupaku”, Rada Europejska wzywa do jego
szybkiego przyjęcia przez współprawodawców.
6. Równie pilna jest potrzeba poczynienia postępów w kierunku bardziej zintegrowanych ram
finansowych, które pomogą przywrócić normalne kredytowanie, zwiększyć konkurencyjność
i ułatwić wprowadzenie niezbędnych korekt w naszych gospodarkach.
7. Jednolity mechanizm nadzorczy stanowi istotny krok jakościowy w kierunku bardziej
zintegrowanych ram finansowych. Rada Europejska z zadowoleniem przyjmuje porozumienie
wypracowane przez Radę w dniu 13 grudnia i wzywa współprawodawców do szybkiego
osiągnięcia porozumienia, tak by mechanizm ten mógł zostać wdrożony możliwie najszybciej.
Ponownie podkreśla również znaczenie nowych przepisów – stanowiących najwyższy priorytet
w kontekście opracowania jednolitego zbioru przepisów – dotyczących wymogów kapitałowych
dla banków (rozporządzenie w sprawie wymogów kapitałowych i dyrektywa w sprawie
wymogów kapitałowych) oraz wzywa wszystkie strony do wypracowania porozumienia
w sprawie tych przepisów i ich szybkiego przyjęcia.
8. Rada Europejska wzywa współprawodawców do tego, by przed czerwcem 2013 r. osiągnęli
porozumienie co do wniosków dotyczących dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji oraz dyrektywy w sprawie systemu gwarantowania depozytów;
Rada ze swojej strony powinna osiągnąć porozumienie przed końcem marca 2013 r. Gdy
dyrektywy te zostaną przyjęte, państwa członkowskie powinny potraktować ich wdrożenie jako
priorytet.
9. Rada Europejska oczekuje szybkiego podjęcia przez Komisję działań następczych w związku
z propozycjami grupy ekspertów wysokiego szczebla dotyczącymi struktury unijnego sektora
bankowego.
8 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
10. Istnieje bezwzględna potrzeba przerwania błędnego koła, w jakim znalazły się banki
i państwa. Zgodnie z oświadczeniem złożonym w czerwcu 2012 r. na szczycie państw strefy euro
oraz konkluzjami z posiedzenia Rady Europejskiej w październiku 2012 r., porozumienie
w sprawie ram operacyjnych, w tym w sprawie definicji aktywów odziedziczonych (legacy assets),
należy osiągnąć jak najszybciej w pierwszej połowie 2013 r., tak by – gdy powstanie skuteczny
jednolity mechanizm nadzorczy – Europejski Mechanizm Stabilności miał możliwość, w drodze
zwykłej decyzji, bezpośredniego dokapitalizowywania banków. Proces ten będzie prowadzony
w pełnej zgodności z zasadami jednolitego rynku.
11. W sytuacji gdy nadzór bankowy zostaje faktycznie przeniesiony do jednolitego mechanizmu
nadzorczego, konieczny będzie jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej
likwidacji, dysponujący niezbędnymi uprawnieniami, tak by restrukturyzacja i uporządkowana
likwidacja dowolnego banku w uczestniczących państwach członkowskich mogła zostać
przeprowadzona z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi. Dlatego też należy przyspieszyć
prace nad wnioskami dotyczącymi dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji oraz dyrektywy w sprawie systemu gwarantowania depozytów, tak
by mogły one zostać przyjęte zgodnie z pkt 8. W tych kwestiach należy zapewnić sprawiedliwą
równowagę między krajami pochodzenia a krajami przyjmującymi. Komisja przedstawi w 2013 r.
wniosek w sprawie utworzenia jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej
likwidacji dla państw członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym,
tak by współprawodawcy przeanalizowali ten wniosek w trybie priorytetowym, z myślą
o przyjęciu go w bieżącej kadencji Parlamentu. Mechanizm ten powinien chronić stabilność
finansową i zapewnić skuteczne ramy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji
finansowych, a jednocześnie – w kontekście kryzysów bankowych – chronić podatników.
Jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien opierać się na
wkładach wnoszonych przez sam sektor finansowy i obejmować odpowiednie i skuteczne
ustalenia wspierające. Ustalenia te powinny być w perspektywie średniookresowej neutralne
pod względem fiskalnym dzięki zapewnieniu, że pomoc publiczna zostanie zrekompensowana
z opłat nakładanych ex post na sektor finansowy.
12. Aby UGW mogła zapewnić wzrost gospodarczy, konkurencyjność na szczeblu globalnym
i zatrudnienie w UE, a w szczególności w strefie euro, trzeba będzie dokładniej przeanalizować
pewne inne istotne kwestie związane z koordynacją polityk gospodarczych i wytycznych polityki
gospodarczej strefy euro, w tym środków służących propagowaniu pogłębienia jednolitego
rynku i ochronie jego integralności. W tym celu przewodniczący Rady Europejskiej – w ścisłej
współpracy z przewodniczącym Komisji i po przeprowadzeniu konsultacji z państwami
członkowskimi – na posiedzeniu Rady Europejskiej w czerwcu 2013 r. przedstawi możliwe środki
i harmonogram działań dotyczące następujących kwestii:
9 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
a) koordynacji reform krajowych: uczestniczące państwa członkowskie będą proszone
o zapewnienie, by – zgodnie z art. 11 traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu –
wszystkie najważniejsze reformy polityki gospodarczej, jakie planują wprowadzić, były
omawiane ex ante, a w stosownych przypadkach wzajemnie koordynowane. W takiej
koordynacji powinny uczestniczyć instytucje UE, zgodnie z wymogami prawa unijnego
przewidzianymi do tego celu. Komisja ogłosiła, że zamierza przedstawić wniosek dotyczący
ram koordynacji ex ante najważniejszych reform polityki gospodarczej w kontekście
europejskiego semestru;
b) społecznego wymiaru UGW, w tym dialogu społecznego;
c) wykonalności i warunków wzajemnie uzgodnionych umów na rzecz konkurencyjności
i wzrostu gospodarczego: indywidualne ustalenia o charakterze umownym z instytucjami
UE mogłyby zwiększyć odpowiedzialność i efektywność. Ustalenia takie powinny być
zróżnicowane w zależności od konkretnej sytuacji poszczególnych państw członkowskich.
Obejmowałoby to wszystkie państwa członkowskie strefy euro, przy czym państwa
członkowskie nienależące do tej strefy również mogłyby zdecydować się na zawarcie
podobnych ustaleń;
d) mechanizmów solidarności mogących wzmocnić wysiłki podejmowane przez państwa
członkowskie, które zawrą takie ustalenia umowne na rzecz konkurencyjności i wzrostu
gospodarczego.
13. Należy jeszcze bardziej usprawnić zarządzanie w strefie euro w oparciu o traktat
o stabilności, koordynacji i zarządzaniu, z uwzględnieniem oświadczenia ze szczytu strefy euro
z 26 października 2011 r. Na posiedzeniu w marcu 2013 r. szefowie państw lub rządów strefy
euro zostaną poproszeni o przyjęcie regulaminu swoich posiedzeń, z pełnym poszanowaniem
art. 12 ust. 3 traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu.
10 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
14. We wszystkich działaniach głównym celem pozostaje zapewnienie demokratycznej
legitymacji i rozliczalności na szczeblu, na którym są podejmowane i wdrażane decyzje.
Wszelkim nowym krokom w kierunku wzmocnienia zarządzania gospodarczego będą musiały
towarzyszyć dalsze działania na rzecz zwiększenia legitymacji i rozliczalności. Na szczeblu
krajowym państwa członkowskie będą musiały zapewnić odpowiednie zaangażowanie ze strony
swoich parlamentów, jeżeli mają zostać zrealizowane działania na rzecz dalszej integracji ram
polityki fiskalnej i ram polityki gospodarczej. Dalszej integracji procesu kształtowania polityki
i większemu łączeniu kompetencji towarzyszyć musi proporcjonalne zaangażowanie Parlamentu
Europejskiego. W realizacji tego procesu mogą pomóc nowe mechanizmy zacieśniania
współpracy między parlamentami narodowymi i Parlamentem Europejskim, zgodnie z art. 13
traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu oraz protokołem nr 1 załączonym do Traktatów.
Parlament Europejski i parlamenty narodowe wspólnie określą sposób organizacji i promowania
konferencji ich przedstawicieli w celu omówienia kwestii związanych z UGW.
11 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
V. Rada Europejska – Bruksela – 14–15 marca 2013 r. – Konkluzje
(fragment – Pogłębienie UGW – s. 9–10 – EUCO 23/13)
Pogłębienie UGW
11. Rada Europejska podsumowała bieżące prace nad czterema aspektami określonymi
w swoich konkluzjach z grudnia 2012 roku w sprawie pogłębienia UGW. Wszelkim nowym
krokom w kierunku wzmocnienia zarządzania gospodarczego będą musiały towarzyszyć dalsze
działania na rzecz zwiększenia legitymacji i rozliczalności.
12. Pilnie potrzebne są postępy w kierunku bardziej zintegrowanych ram finansowych, tak aby
przywrócić normalne kredytowanie, zwiększyć konkurencyjność i ułatwić wprowadzenie
niezbędnych korekt gospodarczych. W nawiązaniu do postępów poczynionych w zakresie
nowych zasad dotyczących wymogów kapitałowych dla banków należy szybko rozwiązać
pozostałe nierozstrzygnięte kwestie techniczne, tak aby umożliwić osiągnięcie ostatecznego
porozumienia do końca miesiąca. Priorytetem jest zakończenie w najbliższych tygodniach
procesu ustawodawczego dotyczącego jednolitego mechanizmu nadzorczego.
13. Rada Europejska przypomina, że należy bezwzględnie przerwać błędne koło, w jakim
znalazły się banki i rządy. W myśl ustaleń z grudnia 2012 roku należy w pierwszym półroczu 2013
roku jak najszybciej uzgodnić ramy operacyjne, w tym definicję aktywów odziedziczonych, tak
by w momencie utworzenia skutecznego jednolitego mechanizmu nadzorczego Europejski
Mechanizm Stabilności miał – w drodze zwykłej decyzji – możliwość bezpośredniego
dokapitalizowywania banków. Do czerwca 2013 roku trzeba osiągnąć porozumienie co do
dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz
dyrektywy w sprawie systemów gwarancji depozytów, zapewniając przy tym sprawiedliwą
równowagę między krajami pochodzenia a krajami przyjmującymi. Komisja zamierza przekazać
do lata 2013 roku wniosek ustawodawczy w sprawie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji dla krajów uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym;
wniosek ten będzie analizowany na zasadzie priorytetu, tak aby móc go przyjąć podczas obecnej
kadencji Parlamentu. Mechanizm ten powinien zapewnić skuteczne ramy restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych przy zapewnieniu ochrony podatników
w kontekście kryzysów bankowych, opierać się na wkładach wnoszonych przez sam sektor
finansowy oraz obejmować odpowiednie i skuteczne mechanizmy ochronne, zgodnie
z konkluzjami z grudnia 2012 roku. Integralność jednolitego rynku będzie w pełni przestrzegana;
zapewnione zostaną także równe warunki działania państw członkowskich uczestniczących
w jednolitym mechanizmie nadzorczym i tych, które w nim nie uczestniczą.
12 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
VI. Rada Europejska – Bruksela – 27–28 czerwca 2013 r. – Konkluzje
(fragment s. 9–10 – EUCO 104/2/13)
III. UKOŃCZENIE TWORZENIA UNII GOSPODARCZEJ I WALUTOWEJ
12. Od momentu przedstawienia w grudniu ubiegłego roku sprawozdania pt. „W kierunku
faktycznej unii gospodarczej i walutowej”, postępują prace dotyczące czterech podstawowych
elementów mających wzmocnić strukturę UGW. Konkretnym nowym krokom w kierunku
wzmocnienia zarządzania gospodarczego będą musiały towarzyszyć dalsze działania na rzecz
zwiększenia demokratycznej legitymacji i rozliczalności na szczeblu, na którym decyzje są
podejmowane
i wdrażane.
Proces
ten
będzie
przebiegał
w oparciu
o unijne
ramy
instytucjonalne, z pełnym poszanowaniem integralności jednolitego rynku; jednocześnie
państwom członkowskim UE zapewnione zostaną równe warunki działania, także dzięki
właściwej równowadze między państwami członkowskimi pochodzenia a przyjmującymi
państwami członkowskimi. Proces ten będzie otwarty i przejrzysty względem państw
członkowskich, które nie używają wspólnej waluty.
13. W krótkiej perspektywie kluczowym priorytetem jest ukończenie tworzenia unii bankowej
zgodnie z konkluzjami Rady z grudnia 2012 r. i marca 2013 r. Ma to podstawowe znaczenie dla
zapewnienia stabilności finansowej, zmniejszenia fragmentacji finansowej i przywrócenia
normalnego kredytowania gospodarki. Rada Europejska przypomniała, że należy bezwzględnie
przerwać błędne koło, w jakim znalazły się banki i rządy, i zwróciła uwagę na następujące
elementy:
a) nowe przepisy dotyczące wymogów kapitałowych dla banków (rozporządzenie
w sprawie wymogów kapitałowych / dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych) oraz
nowy jednolity mechanizm nadzorczy odegrają bardzo istotną rolę w zapewnianiu
stabilności sektora bankowego;
b) w
okresie
przechodzenia
do
jednolitego
mechanizmu
nadzorczego
zostanie
przeprowadzona ocena bilansów obejmująca ocenę jakości aktywów, a następnie test
warunków skrajnych. W tym kontekście państwa członkowskie uczestniczące w jednolitym
mechanizmie nadzorczym dokonają – przed ukończeniem stosownych działań – wszelkich
odpowiednich ustaleń, w tym ustanowią krajowe mechanizmy ochronne;
c) Eurogrupa uzgodniła najważniejsze cechy ram operacyjnych służących bezpośredniemu
dokapitalizowywaniu banków przez Europejski Mechanizm Stabilności (EMS). Należy
kontynuować prace, aby – w chwili ustanowienia skutecznego jednolitego mechanizmu
nadzorczego – Europejski Mechanizm Stabilności miał, w drodze zwykłej decyzji, możliwość
bezpośredniego dokapitalizowywania banków;
13 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
d) Rada Europejska z zadowoleniem przyjęła porozumienie osiągnięte w Radzie w sprawie
projektu dyrektywy ustanawiającej ramy naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej
likwidacji banków i zwróciła się do Rady i Parlamentu o rozpoczęcie negocjacji, których
celem będzie przyjęcie przedmiotowej dyrektywy przed końcem roku. Wezwała również do
przyjęcia przed końcem roku wniosku dotyczącego systemu gwarantowania depozytów;
e) w pełni skuteczny jednolity mechanizm nadzorczy wymaga jednolitego mechanizmu
restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla banków objętych jednolitym mechanizmem
nadzorczym. Rada Europejska oczekuje wniosku Komisji ustanawiającego jednolity
mechanizm
restrukturyzacji
i uporządkowanej
likwidacji
z myślą
o wypracowaniu
porozumienia w Radzie przed końcem roku, tak by można było ten mechanizm przyjąć
przed końcem obecnej kadencji Parlamentu. Latem 2013 r. Komisja zamierza przyjąć
zmienione zasady pomocy państwa w odniesieniu do sektora finansowego, z myślą
o zapewnieniu równych warunków w kontekście decyzji dotyczących restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji obejmujących wsparcie publiczne.
14 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
VII. Rada Europejska – Bruksela – 24–25 października 2013 r. –
Konkluzje
(fragment s. 15–16 – EUCO 169/13)
Unia bankowa
41. Rada Europejska aktywnie kieruje procesem tworzenia unii bankowej. Z aprobatą odnosi się
do ostatecznego przyjęcia przez Radę rozporządzenia w sprawie jednolitego mechanizmu
nadzorczego i rozporządzenia zmieniającego w sprawie Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego (EUNB). Stanowi to decydujący krok w kierunku unii bankowej. Rada Europejska
przypomina o zasadzie niedyskryminacji państw członkowskich w odniesieniu do nadzoru
bankowego oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, zgodnie z tym, co
stwierdziła Rada Europejska w październiku 2012 r., i potwierdza uzgodnione w rozporządzeniu
w sprawie EUNB nowe zasady głosowania w tych kwestiach, co odzwierciedla właściwą
równowagę między uczestniczącymi a nieuczestniczącymi państwami członkowskimi. Rada
Europejska potwierdza także swoją zgodę co do tego, że przegląd funkcjonowania zasad
głosowania rozpocznie się z chwilą, gdy liczba nieuczestniczących państw członkowskich
wyniesie cztery.
42. Jednolity mechanizm nadzorczy jest pierwszym krokiem w kierunku unii bankowej.
W listopadzie Europejski Bank Centralny rozpocznie wszechstronną ocenę instytucji
kredytowych z państw członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym
zgodnie z rozporządzeniem powierzającym Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne
zadania. W ślad za tą oceną w bankach w całej UE przeprowadzone zostaną testy warunków
skrajnych. Rada Europejska jest zdania, że działania te mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia
zaufania do unijnego sektora bankowego i przywrócenia normalnych warunków kredytowania
dla przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Rada Europejska oczekuje pełnego wsparcia
i współpracy ze strony organów krajowych w celu zapewnienia całkowitej przejrzystości
i rygorystycznego podejścia, co ma fundamentalne znaczenie dla wiarygodności tych działań.
15 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
43. W tym kontekście Rada Europejska przypomina, jak pilne – w przypadku państw
członkowskich uczestniczących w jednolitym mechanizmie nadzorczym – jest opracowanie
skoordynowanego europejskiego podejścia w ramach przygotowań do wszechstronnej oceny
instytucji kredytowych przez Europejski Bank Centralny. Państwa członkowskie powinny
poczynić wszelkie stosowne przygotowania, łącznie z krajowymi mechanizmami ochronnymi,
przy zastosowaniu przepisów dotyczących pomocy państwa. Instrumenty europejskie są
dostępne zgodnie z ustalonymi dla nich przepisami. Rada Europejska zwraca się do Rady, by
opracowała to podejście w trybie pilnym i ogłosiła je przed końcem listopada zgodnie z celem
zakładającym terminowe ukończenie przez Europejski Bank Centralny wszechstronnej oceny
instytucji kredytowych.
Apeluje również do Eurogrupy o sfinalizowanie wytycznych dotyczących bezpośredniego
dokapitalizowania z Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS), tak by Europejski Mechanizm
Stabilności mógł bezpośrednio dokapitalizowywać banki, w następstwie ustanowienia
jednolitego mechanizmu nadzorczego.
44. Ukończenie tworzenia unii bankowej jest pilne i wymaga nie tylko jednolitego mechanizmu
nadzorczego, ale również jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
Rada Europejska apeluje do prawodawców o przyjęcie przed końcem roku dyrektywy w sprawie
naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz dyrektywy w sprawie
gwarantowania depozytów. Rada Europejska podkreśla konieczność dostosowania jednolitego
mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i dyrektywy w sprawie naprawy oraz
restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, w ostatecznie przyjętym brzmieniu.
Podkreśla także, jak ważne jest zobowiązanie do wypracowania przez Radę przed końcem roku
ogólnego podejścia w sprawie wniosku Komisji dotyczącego jednolitego mechanizmu
restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, tak by umożliwić jego przyjęcie przed końcem
obecnej kadencji.
16 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej
VIII. Rada Europejska – Bruksela – 19–20 grudnia 2013 r. – Konkluzje
(fragment s. 16 – EUCO 217/13)
Unia bankowa
29. Rada Europejska z zadowoleniem przyjmuje ostateczne porozumienie osiągnięte przez
prawodawców co do dyrektywy w sprawie systemu gwarantowania depozytów, a także
dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków.
Z aprobatą
odnosi
wypracowanych
się
przez
również
Radę
do
ogólnego
w sprawie
podejścia
jednolitego
i szczegółowych
mechanizmu
konkluzji
restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji. Obok przyjętego już jednolitego mechanizmu nadzorczego,
jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji będzie stanowił istotny krok
na drodze do utworzenia unii bankowej. Rada Europejska apeluje do prawodawców o przyjęcie
jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przed końcem bieżącej
kadencji.
IX. Rada Europejska – Bruksela – 20–21 marca 2014 r. – Konkluzje
(fragment s. 3 – EUCO 7/14)
3. Rada Europejska gratuluje negocjatorom z Parlamentu Europejskiego i Rady osiągnięcia
porozumienia co do rozporządzenia w sprawie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji. Jak podkreślono podczas dzisiejszej wymiany poglądów między
przewodniczącym Parlamentu Europejskiego a Radą Europejską, jest to jedno z najważniejszych
osiągnięć, które otworzy drogę do urzeczywistnienia unii bankowej. Teraz istotne jest formalne
przyjęcie tego rozporządzenia przed końcem obecnej kadencji. Wraz z umową międzyrządową
o przekazywaniu i uwspólnianiu składek na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji
i uporządkowanej likwidacji stanowi to kolejny bardzo ważny krok ku silniejszej i odporniejszej
unii gospodarczej i walutowej.
17 Unia bankowa – Odnośne konkluzje Rady Europejskiej

Podobne dokumenty