Dr Zofia Rutkowska jest adiunktem w Instytucie Pracy i Spraw

REFERENCI
NOTY BIOGRAFICZNE
KRZYSZTOF HAGEMEJER (ur. 1951) przewodniczy grupie ds. Rozwoju Polityki i Badań
w Departamencie Zabezpieczenia Społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP).
Uzyskał stopień magistra ekonometrii i doktora nauk ekonomicznych Uniwersytetu
Warszawskiego. Przed dołączeniem do MOP pracował jako asystent na Wydziale Ekonomii
Uniwersytetu Warszawskiego i doradca w polskim Ministerstwie Pracy i Spraw Społecznych. W latach
1980-1991 pracował jako doradca Komitetu Niezależnego Związku Zawodowego „Solidarność”.
Bierze aktywny udział w pracach MOP w obszarze rozbudowy systemów zabezpieczenia
społecznego, w szczególności w Afryce, oraz w dziedzinie reform emerytalnych, w szczególności
w Europie. Jako autor zajmuje się głownie problemami świadczeń emerytalnych, ich wymiarem
i zrównoważonym rozwojem systemów emerytalnych, dostępnością podstawowej ochrony
społecznej w krajach rozwijających się i przemianami społecznymi w krajach w okresie transformacji.
Jako wykładowca zajmuje się także kwestiami „budżetu społecznego” na Uniwersytecie w Maastricht
i Uniwersytecie Mauritius.
NICHOLAS BARR jest profesorem Finansów Publicznych w Londyńskiej Szkole Ekonomicznej
i autorem licznych książek i artykułów, takich jak: Gospodarka Państwa Opiekuńczego (wyd. Oxford
University Press (OUP), V wydanie w 2012 r.), Finansowanie Szkolnictwa Wyższego: Rozwiązania
Brytyjskie (współautor wraz z Iainem Crawfordem, wyd. Routledge, 2005 r.), oraz Reforma
Emerytalna: Reguły i Decyzje Polityczne (współautor wraz z Peterem Diamondem, wyd. OUP, 2008 r.)
Jego karierze akademickiej towarzyszy szeroko rozumiane zaangażowanie w kwestie polityczne.
Dwukrotnie był ekspertem Banku Światowego – od 1990 do 1992 r. – pracując przy zagadnieniach
związanych z przepływem dochodu i finansowaniem służby zdrowia w Europie Wschodniej,
Centralnej i w Rosji, a także głównym autorem Raportu Banku Światowego o Rozwoju Światowym w
latach 1995-96, pt. ‘1996: od Planu do Rynku’; był także wizytującym ekspertem w Departamencie
Spraw Podatkowych Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Poza publikacjami akademickimi brał udział w debatach o bieżącej polityce, w szczególności
w związku z reformą szkolnictwa wyższego, doradzając rządom w krajach postkomunistycznych,
a także rządom Wielkiej Brytanii, Chile, Australii, Węgier, Nowej Zelandii oraz Republiki Południowej
Afryki. Jest współpracownikiem HelpAge International i członkiem rady Instytutu Polityki
Emerytalnej.
Teksty dotyczące kwestii akademickich i politycznych dostępne są na:
http://econ.lse.ac.uk/staff/nb <http://econ.lse.ac.uk/staff/nb> .
FRITZ VON NORDHEIM jest ekspertem w sprawach ochrony społecznej I specjalizuje się
w polityce emerytalnej, w szczególności rozwiązań w dziedzinie problemu starzenia się
społeczeństwa. Po dekadzie badań w zakresie komparatystyki rozwiązań socjalnych w państwach
opiekuńczych w ramach współpracy z uniwersytetem w Kopenhadze, Uniwersytetem w Cambridge,
i Instytutem Uniwersytetu Europejskiego, oraz Kopenhaską Szkołą Biznesu, dołączył do grupy
analitycznej przy Duńskim Ministerstwie Spraw Społecznych w 1992 r. Zajmował się świadczeniami
emerytalnymi, wiekiem emerytalnym i opieką nad osobami starszymi, będąc jednocześnie
konsultantem Ministerstw ds. polityki społecznej w rządach Łotwy i Litw, a także profesorem
wyższych uczelni.
W 1998 r. dołączył do Departamentu Polityki Zatrudnienia przy Komisji Europejskiej, gdzie
odegrał kluczową rolę w rozwoju paradygmatu Aktywizacji Osób Starszych w ramach polityki
Unijnej będącej odpowiedzią na zmiany demograficzne zwiazane ze zjawiskiem starzenia się
społeczeństwa. Aktualnie zajmuje się zarządzaniem grup ds. emerytur i świadczeń zdrowotnych
w dziale Aktywności Osób Starszych i Świadczeń Emerytalnych.
W ostatnim czasie został współautorem Zielonej Karty Emerytalnej, Raportu EPC-SPC
o Świadczeniach Emerytalnych i opartej na nim Białej Karty Emerytalnej wydanej przez Komisję
Europejską.
ANDREW REILLY Organizacja Wspólnoty Gospodarczej i Rozwoju (OECD)
ZORAN ANUŠIĆ Od stycznia 1998 r. Zoran Anusic pracuje jako starszy
ekonomista w Banku Światowym, zajmując się reformami emerytalnymi w
Chorwacji, Rosji, Serbii, Słowacji, Czarnogórze, Armenii, Białorusi i Mołdawii. Od
połowy 1998 r. do połowy 1999 r. roku był koordynatorem w Komitecie
Reformy Emerytalnej przy Rządzie Chorwacji. W 1999 r. został zatrudniony
przez rząd Chorwacji jako doradca ds. reformy emerytalnej. W 2001 r. i 2002 r.
był doradcą zastępcy premiera Chorwacji ds. reformy emerytalnej. Przed zajęciem stanowiska w
Banku Światowym był ekspertem i asystentem w Instytucie Ekonomicznym w Zagrzebiu (1986-95),
asystentem Ministra Gospodarki ds. makroekonomii, analiz i prognoz (1995-97), Doradcą
Ekonomicznym premiera rządu Chorwacji (1997) i członkiem zarządu InvestmentBank Austria
w Chorwacji. W czasie swojej kariery opublikował jedną książkę, ok. 30 artykułów akademickich
i brał udział w szeregu projektów naukowych dotyczących makroekonomii, polityki monetarnej
i podatkowej, ekonometrii, polityki stabilizacyjnej itd. Ukończył Uniwersytet w Zagrzebiu i zdobył
stopień magistra na Uniwersytecie Stanowym Florydy w Stanach Zjednoczonych.
KENICHI HIROSE pracuje w biurze Międzynarodowej Organizacji Pracy od 2008 r. jako starszy
specjalista ds. zabezpieczenia społecznego. Jest odpowiedzialny za obszar zabezpieczenia
społecznego, w szczególności w zakresie reformy emerytalnej i bezpieczeństwa pracy oraz kwestii
zdrowotnych związanych z zatrudnieniem. Przed tym okresem pracował w biurze MOP w Manili
(w latach 2002-2008) oraz w biurze MOP w Genewie (1994-2002).
Zanim dołączył do MOP, pracował dla biura Szefa Rady Ministrów i w Ministerstwie Zdrowia
i Spraw Socjalnych rządu Japonii.
Kenichi Hirose posiada dyplom magistra nauk ekonomicznych Londyńskiej Wyższej Szkoły
Ekonomicznej oraz licencjat nauk matematycznych uzyskany na Uniwersytecie w Kyoto.
GERGANA PEEVA Gergana Peeva jest ekonomistką. Pracuje w Krajowym Instytucie
Zabezpieczenia Społecznego od 1997 r., wcześniej, w latach 1997-2004, pracowała jako księgowa
w Dyrektoriacie Finansów i Księgowości. Następnie przeniosła się do Dyrektoriatu Analizy,
Planowania i Prognoz w 2005 r.
Od 2010 jest przewodniczącą oddziału zajmującego się świadczeniami emerytalnymi na
Wydziale Statystyki, Analizy Aktuarialnej i Planowania. W zakresie jej obowiązków znajduje się
statystyka, planowanie budżetu i krótkoterminowe prognozy w zakresie wydatków emerytalnych,
jak również ocena propozycji zmian i poprawek w ustawodawstwie emerytalnym.
SNJEŽANA BALOKOVIĆ aktualnie pracuje w Ministerstwie Ekonomii, w Departamencie Pracy i
Przedsiębiorczości ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego i Implementacji
Projektów Unijnych. Była członkinią PIU jako lider projektu i menadżer projektu Twinning IPA 2009
„Wzmacnianie zdolności administracyjnych instytucji właściwych i agencji ds. implementacji
koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego” jak również sekretarzem Stałej Grupy
Międzyinstytucjonalnej ds. koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Jej inne stanowiska obejmują następujące funkcje:
• Członkini Komisji Technicznej w charakterze obserwatora w strukturach Komisji
Administracyjnej Wspólnot europejskich;
• Członkini grupy koordynacyjnej przygotowującej EESSI;
• Członkini grupy roboczej ds. procesu negocjacyjnego i przygotowawczego pomiędzy
Chorwacją i Unią Europejską w zakresie Rozdziału 2 dot. swobody przepływu osób;
• Członkini grupy roboczej ds. wspólnego memorandum dot. Inkluzji Społecznej Republiki
Chorwackiej;
• Członkini grupy roboczej ds. opracowania zmian legislacyjnych w zakresie ubezpieczeń
emerytalnych;
• Członkini komitetu zarządzającego Programem Regionalnym IPA 2008 „Koordynacja
systemów zabezpieczenia społecznego i reformy systemów zabezpieczenia społecznego
w Europie Wschodniej”;
• Członkini Komitetu Zarządzającego Programu Regionalnego CARDS ds. krajów Europy
Wschodnio-Południowej „Program Wsparcia dla Instytucji Społecznych (SISP).
• Jest autorką licznych publikacji z zakresu zabezpieczenia społecznego.
JAN SKORPIK jest ekspertem ds. zabezpieczenia społecznego; specjalizuje się w emeryturach
i ubezpieczeniach zdrowotnych. Pracował dla Departamentu Ubezpieczeń Społecznych czeskiego
Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych jako Szef Wydziału Aktuarialnego. Odpowiada za prognozy
dot. systemu emerytalnego oraz analizy systemu ubezpieczeniowego. Był członkiem grupy
ekspertów (tzw. komisji Bezděka), analizującej w latach 2004-2005 propozycje reform emerytalnych
zgłaszanych przez partie polityczne.
Reprezentuje Czechy jako członek komitetów Unii Europejskiej: ISG (Indicators Subgroup) oraz
SPC WG AGE (Working Gropu Age). Współpracuje z organizacjami międzynarodowymi, m.in. OECD,
MOP i MFW. Jest także konsultantem WB.
ANDRÁS SIMONOVITS Zatrudniony w Instytucie Ekonomicznym Węgierskiej Akademii Nauk od
1970 r. Wizytował liczne zagraniczne uniwersytety i instytucje, w takich krajach jak USA, Belgia,
Holandia. Zajmował się badaniami nad systemami linearnymi i ich zdecentralizowaną kontrolą
w latach 1970-90. Od 1990 r. w centrum jego zainteresowania znalazły się zagadnienia
ekonomiczne związane z systemami emerytalnymi, zarówno w sferze teorii jak i praktyki. Jest
autorem kilku popularnonaukowych artykułów dotyczących węgierskiej reformy emerytalnej,
w ostatnim okresie analizował również likwidację drugiego filaru. Publikował także artykuły na
temat świadczeń w elastycznym systemie emerytalnym: jak wynagradzać lub karać osoby, które
decydują się na wcześniejsze lub późniejsze przejście na emeryturę. W ostatnim czasie zajmował się
także badaniami nad unikaniem odpowiedzialności podatkowej.
DR ZOFIA CZEPULIS-RUTKOWSKA jest adiunktem w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych.
Przedmiotem jej zainteresowań badawczych są instytucje zabezpieczenia społecznego, przede
wszystkim systemy emerytalne i rentowe oraz opieki długoterminowej.
Przez kilka lat prowadziła wykłady z polityki społecznej w Wyższej Szkole Ubezpieczeń
i Bankowości. Pracowała też w administracji; jako dyrektor współpracy międzynarodowej
w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, ostatnio podjęła pracę w Kancelarii Prezydenta RP jako
dyrektor Biura Polityki Społecznej.
DR MILOSLAV HETTEŠ Dr Miloslav Hetteš jest wykładowcą akademickim
(w zakresie stosowanych nauk o polityce społecznej, zarządzania i organizacji służb
socjalnych, polityki zatrudnienia, przedsiębiorczości społecznej) na Uniwersytecie
Zdrowia i Zadań Społecznych w Bratysławie i na Uniwersytecie w Trnava, Słowacja.
Aktualnie piastuje także urząd eksperta rządowego (ds. Systemu Ochrony
Społecznej) w Bośni I Hercegowinie. W ostatnim czasie przewodził także projektowi
ds. Prawa Pracy w Macedonii. Posiada także doświadczenie w krajach poza europejskich.
Od lipca 2006 r. do sierpnia 2010 r. dr Hetteš pracował jako Dyrektor Generalny w Ministerstwie
Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny Republiki Słowacji. Był odpowiedzialny za Sekcję
Międzynarodowej Polityki społecznej i Polityki Pracy. Koordynował działania 30 pracowników
w trzech departamentach.
We wcześniejszym okresie brał udział w reformie emerytalnej I koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego oraz projektach dotyczących swobody przepływu osób i zagadnień
przed-akcesyjnych.
Od lipca 1997 r. do grudnia 1999 r. dr Hetteš pracował jako zastępca Stałego Przedstawiciela
Parlamentarnej Misji Słowackiej na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych. Zajmował się
rozwojem ekonomicznym, finansowym, zrównoważonym rozwojem i koordynacją rozwoju.
Dr Hetteš posiada międzynarodowe doświadczenie akademickie i badawcze.
Dr Hetteš był przewodniczącym grupy roboczej UNECE ds. starzenia się w Genewie oraz wiceprzewodniczącym Komitetu ONZ ds. Społecznego Rozwoju oraz Komitetu ONZ ds. Zrównoważonego
Rozwoju w Nowym Jorku.
Dr Hetteš jest założycielem lokalnego samorządu oraz był pierwszym prezydentem Narodowego
Związku Władz Samorządowych w Słowacji (ZMOS). Dr Hetteš był także wśród założycieli
Organizacji Obywatelskiej popierającej Demokrację Bezpośrednią – Agora w 2000 r.
Dr Hetteš posiada stopień doktora za zakresu geografii populacji oraz ukończył studia
podyplomowe z zakresu Badań Demograficznych. Brał udział w szkoleniach w ONZ (Nowy Jork),
Japonii, Turynie, Radzie Europy (w Strasburgu), Komisji Europejskiej (Bruksela, Kopenhaga, Haga,
Madryd, etc.).
Aktualnie jest przyjacielem Międzynarodowej Federacji Pracowników Społecznych (ISFW),
członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Szkół Zadań Społecznych (IASSW), Członkiem
Europejskiego Instytutu Zabezpieczenia Społecznego (EISS) w Leuven, przedstawicielem i członkiem
Międzynarodowej Organizacji Edukatorów Społecznych oraz reprezentantem na Konferencji
Organizacji Trzeciego Sektora w Słowacji w Międzynarodowej Radzie Dobrobytu Społecznego
(ICSW).
2000 r. – złoty medal (ZMOS) “Zasługi za wspieranie lokalnej demokracji”
2010 r. – złoty medal (MOLSAF) “Zasługi w działaniach na rzecz międzynarodowej polityki
społecznej”
TINE STANOVNIK jest profesorem ekonomii na Uniwersytecie w Ljubljanie oraz
współpracownikiem w Instytucie Badań Ekonomicznych. Był aktywnie zaangażowany w wiele
projektów badawczych realizowanych przez MOP, z których cześć została opublikowana przez MOP,
np.: The Political Economy of Pension Reform in Slovenia [Ekonomia Polityczna Reformy Emerytalnej
w Słowenii] (w: “Pension reform in Central and Eastern Europe”, vol. 2, 2002), Combatting Poverty
and Social Exclusion – A Case Study of Slovenia [Zwalczanie Ubóstwa i Wykluczenia Społecznegostudium przypadku] (współautor: Nada Stropnik, 2002), The Gender Dimension of Social Security
Reform in Slovenia [Wymiar genderowy reformy systemów zabezpieczenia społecznego w Słowacji]
(współautorzy: Natasa Kump and Mitja Cok, w: “The Gender Dimensions of Social Security
Reforms”, vol. 2, 2006). Współedytował także książkę z Elaine Fultz (“Collection of Pension
Contributions”[Składki Emerytalne i ich Pobór]) w 2004 r. Uzyskał stypendium Fullbrighta jako
student w Instytucie Badań Społecznych w Ann Arbor (1989/90) i Uniwersytecie Drury w Springfield
(1998/99). Pracował także jako konsultant dla Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu
Walutowego.
PETRU SORIN DANDEA jest działaczem związków zawodowych z dużym doświadczeniem
w obszarze reform systemu emerytalnego. Od 1998 r. brał udział w negocjacjach dotyczących
reformy emerytalnej jako członek przedstawicielstwa wszystkich konfederacji rumuńskich związków
zawodowych. Był także zaangażowany w debatę publiczną na temat głównych zagadnień
w obszarze polityki społecznej i zabezpieczenia społecznego. Począwszy od 2007 r. jest członkiem
Europejskiego Komitetu ds. Społecznych i Ekonomicznych i koncentruje się w swoich działaniach na
społecznych konsekwencjach procesu starzenia się społeczeństwa. W ostatnim roku został
mianowany przez EESC sprawozdawcą ds. związanych z tzw. Zieloną Ustawą Emerytalną
prezentowaną przez Komisję Europejską.
ERIC OECHSLIN jest francuskim ekonomistą. Ukończył studia podyplomowe z ekonomi
matematycznej i ekonometrii na Uniwersytecie Pantheon-Assas (Paryż). Pracuje jako doradca
w Międzynarodowej Organizacji Pracodawców (IOE), która jest największą organizacją
przedsiębiorców zajmującą się kwestiami społecznymi i pracowniczymi. Łączy ona 150 organizacji
pracodawców z całego świata.
W organizacji tej zajmuje się koordynacją organizacji pracodawców państw członkowskich
z Europy, którym doradza w sprawach kształtowania polityki i wsparcia technicznego. Zarządzał,
miedzy innymi, dwoma projektami kierowanymi do wschodnich krajów Bałkańskich i dotyczącymi,
kolejno, dialogu społecznego i zatrudnienia. Jest specjalistą ds. zabezpieczenia społecznego i brał
udział w szeregu spotkań dotyczących roli organizacji pracodawców w rozwoju i rozbudowy
systemów zabezpieczenia społecznego. Brał także udział w spotkaniach G20 i B20 jako
przedstawiciel organizacji pracodawców ds. pracy i polityki zatrudnienia.