037 - Kryminalistyka sądowa _Z
Transkrypt
037 - Kryminalistyka sądowa _Z
WyŜsza Szkoła Administracji i Zarządzania w Przemyślu Zamiejscowy Wydział Administracyjno-Prawny w Rzeszowie SYLABUS 1. Kierunek: „PRAWO” 2. Nazwa przedmiotu: KRYMINALISTYKA SĄDOWA 3. Rok studiów: po II roku studiów 4. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne Semestr: letni Wymagane zaliczenie przedmiotu: „Prawo karne”. Stacjonarne Niestacjonarne 5. Liczba godzin: 45 godzin 36 godziny 6. Wykład: 25 godzin 20 godzin 7. Ćwiczenia: 20 godzin 16 godzin 8. Punkty ECTS: 6 punktów 6 punktów 9. ZałoŜenia i cele przedmiotu Kryminalistyka stanowi wyspecjalizowaną dziedzinę wiedzy, odgrywającą waŜna rolę w zakresie walki z przestępczością, a jednocześnie uzupełniającą wiedzę teoretyczna z zakresu prawa karnego materialnego i procesowego. Współczesne warunki walki z przestępczością wymagają stałego poszerzania znajomości metod działania sprawców, doskonalenia metod ścigania karnego oraz wyprzedzania akcji przestępczej przez bezpośrednie zapobieganie czynom naruszającym porządek prawny. W ramach zajęć z kryminalistyki sądowej w pierwszej kolejności przedstawiona zostanie historia tej dziedziny nauki i etapy jej rozwoju w Polsce, a takŜe wyjaśnione podstawowe pojęcia związane z taktyką i techniką kryminalistyczną. W dalszej kolejności student będzie się zapoznawał z poszczególnymi działaniami wykrywczymi organów ścigania, taktyką przeprowadzania czynności procesowych oraz podstawowymi działami techniki kryminalistycznej. W ramach ćwiczeń z kryminalistyki sądowej szczególnie zalecane są tzw. zajęcia praktyczne, polegające zwłaszcza na wizycie w laboratorium kryminalistycznym i zapoznanie z technikami kryminalistycznymi, sporządzenie planu postępowania przygotowawczego czy udział w czynnościach procesowych (oględziny miejsca zdarzenia, przesłuchanie, sekcja zwłok). Zajęcia powinny być równieŜ poświęcone analizie stanów faktycznych – kazusów, które pozwolą na zastosowanie wiedzy teoretycznej w praktyce. 10. Metody dydaktyczne Wykład 11. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie na podstawie uzyskania pozytywnych ocen z kolokwiów. 12. Lp. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII 13. Treści programowe Tematyka zajęć Kryminalistyka sądowa jako dyscyplina naukowa i dydaktyczna. - definicje kryminalistyki - funkcje kryminalistyki - podział na taktykę i technikę kryminalistyczną - kryminalistyka a inne nauki penalne i przyrodniczo-techniczne Geneza i historia kryminalistyki (A. Bertillon, H. Gross). Rozwój kryminalistyki w Polsce Działania wykrywacze organów ścigania. Czynności operacyjno – rozpoznawcze (kontrola operacyjna, zakup kontrolowany i kontrolowane wręczenie i przyjęcie korzyści majątkowej, przesyłka niejawnie nadzorowana, tajni współpracownicy, obserwacja). Źródła pierwszych informacji o przestępstwie. Planowanie czynności śledczych. Wersja śledcza i plan śledztwa. Psychologia zeznań jako część kryminalistyki. Podstawowe załoŜenia psychologii ogólnej, róŜnicowej, psychodiagnostyki. Mechanizmy kształtowania się materiału zeznaniowego. Prawdziwość i szczerość zeznań. Psychologiczne i psychofizjologiczne metody weryfikowania szczerości zeznań. Narkoanaliza i badania poligraficzne. Wartość diagnostyczna i dopuszczalność stosowania poligrafu w procesie karnym. Kryminalistyczne reguły taktyczne przeprowadzania czynności procesowych i operacyjno-rozpoznawczych. Taktyka kryminalistyczna a reguły obowiązującego prawa dowodowego. Taktyka przesłuchania. Szczególne formy przesłuchania (przesłuchanie małoletniego, przesłuchanie in articulo mortis, okazanie i konfrontacja). Taktyczne reguły przeprowadzania czynności procesowych takich jak: oględziny miejsca zdarzenia, eksperyment procesowy, wizja lokalna, przeszukanie. Pojęcie śladu w kryminalistyce. Rodzaje śladów. Ślad kryminalistyczny a dowód rzeczowy. Ujawnienie śladów a utrwalenia dowodów w procesie karnym. Podstawowe działy techniki kryminalistycznej. Daktyloskopia, mechanoskopia, traseologia, odorologia. Badania dokumentów i fonoskopie. Badania broni palnej. Badania fizyko-chemiczne. Wykorzystanie termowizji. Nowe metody identyfikacji (m.in. identyfikacja na podstawie DNA). Perspektywy rozwoju kryminalistyki. Liczba godzin stacjonarne wykład ćwiczenia Liczba godzin niestacjonarne wykład ćwiczenia 2 - 2 - 1 - 1 - 3 1 2 - 1 1 1 1 2 2 1,5 1,5 2 2 1,5 1 2 2 1 1,5 3 2 2 2 2 3 1 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 2 1 2 1 1 Literatura podstawowa 1. T. Hanusek, Kryminalistyka. Zarys wykładu, Kraków 2002. 2. J. Widacki [red.], Kryminalistyka, Warszawa 2002. 3. Z. Czeczot, T. Tomaszewski, Kryminalistyka ogólna, Toruń 1996 4. 5. 6. 7. M. Kulicki, Kryminalistyka. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki śledczo – sądowej, Toruń 2005. B. Hołyst, Kryminalistyka, Warszawa 2007. T. Tomaszewski, E. Guza (red.), Zagadnienia współczesnej kryminalistyki, t. I-V, Warszawa 1996-2002. W. Kędzierski (red.), Technika kryminalistyczna, t.I-III, Szczytno 1993-1995. 14. 1. 2. Literatura uzupełniająca P. Horyszowski, Kryminalistyka, Warszawa 1958. J. Wójkiewicz [red.], Ekspertyza sądowa, Kraków 2002. 15. Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach stacjonarnych - wykład: dr hab. J. Świtka - ćwiczenia: dr A. Taracha 16. Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach niestacjonarnych - wykład: dr hab. J. Świtka - ćwiczenia: dr A. Taracha