DZIEŃ POWSZEDNI ADWENTU

28 listopada 2016r. - Poniedziałek -
DZIEŃ POWSZEDNI ADWENTU
Feria II infra Hebdomadam I Adventus - III classis
28 listopada 2016r. – kolor szat fioletowy - Msza z 1. niedzieli Adwentu, bez Gloria, bez Alleluja z wersetem, bez
Credo, prefacja zwykła.
Albo: [Biała] Msza wotywna Rorate (wolno odprawić jedną Mszę) – Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
W liturgii adwentowej ciągle rozbrzmiewa okrzyk «Veni — Przyjdź». Kościół wyprasza przyjście Zbawiciela do dusz
swoich wiernych, aby przygotować ich na godny obchód pamiątki Bożego Narodzenia i na ostateczne przyjście Pana.
Śpiewy dzisiejszej Mszy są wyjęte z psalmu 24, który doskonale wyraża usposobienie duszy w Adwencie. Czujemy naszą nicość i grzeszność i gorąco pragniemy zbawienia. Pragnienia nasze wyraża kolekta, zwracająca się wprost do Syna Bożego
i natarczywie błagająca o nawiedzenie Boże. Lekcja wzywa do współdziałania z łaską Bożą. Ewangelia zapowiada ostateczne przyjście Zbawiciela, które rzuca właściwe światło na całą doczesność. «Podnoście głowy wasze, bo się zbliża odkupienie». W sekrecie modlimy się o dobre przygotowanie na spotkanie się z Bogiem, który jest naszym początkiem i celem.
3 klasy
INTROITUS:
Do Ciebie wznoszę moją duszę, Boże mój, Tobie ufam,
nie będę zawstydzon. Niech się nie śmieją ze mnie
wrogowie moi, gdyż nie dozna zawodu, kto zdał się na
Ciebie.
Szaty fioletowe
Ps 24,1-3
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te
confíde, non erubéscam: neque irrídeant me
inimíci mei: étenim univérsi, qui te exspéctant,
non confundéntur.
Ps 24,4
Ps. Daj mi, o Panie, poznać drogi Twoje: i ścieżek Two- Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: et sémitas
ich mnie naucz. V. Chwała Ojcu.
tuas édoce me. V. Glória Patri.
ORATIO:
Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę Twoją i przybądź! Excita, quaesumus, Dómine, poténtiam tuam, et
Oto grozi nam niebezpieczeństwo wskutek grzechów veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrónaszych. Ty nas od niego obroń i wyrwij, Ty nas zbaw rum perículis, te mereámur protegénte éripi, te
przez wyzwolenie swoje. Który żyjesz i królujesz.
liberánte salvári: Qui vivis.
LECTIO:
A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła
dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem
zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli.
Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy
więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję
światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w
hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu,
nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana
Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało,
dogadzając żądzom.
GRADUALE:
Nikt nie dozna zawodu, kto zdał się na Ciebie, Panie.
V. Daj mi, Panie, poznać drogi Twoje i ścieżek Twoich
mnie naucz.
EVANGELIUM:
Onego czasu rzekł Jezus uczniom swoim: «Będą znaki
na słońcu i księżycu i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów wśród zamieszania, szumu morskiego i nawałności. Gdy ludzie drętwieć będą ze strachu i oczekiwania tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat, albowiem moce niebieskie poruszone będą. A wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku
z mocą wielką i majestatem. A gdy się to dziać pocznie, patrzcie, a podnoście głowy wasze, bo się przybliża odkupienie wasze».
I powiedział im przypowieść: «Spojrzyjcie na drzewo
figowe i na wszystkie drzewa. Gdy już z siebie owoc
wydają, wiecie, że blisko jest lato. Tak i wy, skoro ujrzycie, że się to dzieje, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam, nie przeminie
to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia
przeminą, ale słowa moje nie przeminą».
Rz 13, 11-14
Fatres: Scientes, quia hora est iam nos de somno
súrgere. Nunc enim própior est nostra salus,
quam cum credídimus. Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die
honéste ambulémus: non in comessatiónibus et
ebrietátibus, non in cubílibus et impudicítiis,
non in contentióne et æmulatióne: sed induímini Dóminum Iesum Christum.
Ps 24,3-4
Univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur,
Dómine.
V. Vias tuas, Dómine, notas fac mihi: et sémitas
tuas édoce me.
Łk 21,25-33
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Erunt
signa in sole et luna et stellis, et in terris
pressúra géntium præ confusióne sónitus maris
et flúctuum: arescéntibus homínibus præ timóre
et exspectatióne, quæ supervénient univérso
orbi: nam virtútes coelórum movebúntur. Et
tunc vidébunt Fílium hóminis veniéntem in nube cum potestáte magna et maiestáte. His autem
fíeri incipiéntibus, respícite et leváte cápita vestra: quóniam appropínquat redémptio vestra.
Et dixit illis similitúdinem: Vidéte ficúlneam et
omnes árbores: cum prodúcunt iam ex se fructum, scitis, quóniam prope est æstas. Ita et vos,
cum vidéritis hæc fíeri, scitóte, quóniam prope
est regnum Dei. Amen, dico vobis, quia non
præteríbit generátio hæc, donec ómnia fiant.
Coelum et terra transíbunt: verba autem mea
non transíbunt.
OFFERTORIUM:
Do Ciebie wznoszę moją duszę, Boże mój, Tobie ufam,
nie będę zawstydzon. Niech się nie śmieją ze mnie
wrogowie moi, gdyż nie dozna zawodu, kto zdał się na
Ciebie.
SECRETA:
Potężna moc tych darów poświęconych niech obmyje
nas, Panie, i doprowadzi z czystszym sercem do Ciebie, który źródłem ich jesteś. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego: który z Tobą żyje
i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez
wszystkie wieki wieków.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego
Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa,
z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać
w pokornym uwielbieniu:
Ps 24,1-3
Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te
confído, non erubéscam: neque irrídeant me
inimíci mei: étenim univérsi, qui te exspéctant,
non confundéntur.
Hæc sacra nos, Dómine, poténti virtúte
mundátos ad suum fáciant purióres veníre
princípium. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: Qui tecum vivit et regnat in
unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula
saeculorum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Łk 12,42
COMMUNIO:.
Pan użyczy błogosławieństwa, a ziemia nasza wyda Dóminus dabit benignitátem: et terra nostra daswój plon.
bit fructum suum.
POSTCOMMUNIO:
Daj nam, Panie, uzyskać miłosierdzie Twoje pośrodku Suscipiámus, Dómine, misericórdiam tuam in
świątyni Twojej, abyśmy z należytą czcią uprzedzali médio templi tui: ut reparatiónis nostræ
nadchodzącą uroczystość naszego Odkupienia. Przez ventúra
sollémnia
cóngruis
honóribus
Pana.
præcedámus. Per Dominum.