Karta wzorów
Transkrypt
Karta wzorów
Karta wzorów do kursu Fizyka 1 Ruch prostoliniowy (podano wartości) Grawitacja v = ∆s ∆t Prędkość średnia Przyspieszenia: średnie i chwilowe v − v0 F (t ) dv a= a= = t − t0 ; m dt vk = v0 + a ⋅ t Prędkość Prędkość i droga w ruchu prostoliniowym jednostajnie zmiennym vk2 = v02 + 2a ⋅ ( sk − s0 ) ω = ∆α ∆t ; v = ω R; ωk = ω p + ε t ε = ∆ω ∆t Przyspieszenie kątowe α = α 0 + ω0t + ε t 2 2 Droga kątowa Prędkość i droga kątowa w ruchu jednostajnie zmiennym Przyspieszenie styczne ωk2 = ω02 + 2ε ⋅ (α k − α 0 ) Przyspieszenie dośrodkowe ados = v 2 R = ω 2 R ast = ε R Druga zasada dynamiki Wartość siły tarcia Ciężar ciała Wartość siły dośrodkowej Praca mechaniczna mv 2 = mω 2 R R r r W = FR cos < F , R Fdos = ( ( )) −∆E p = W Zderzenia centralne idealnie sprężyste V1 + v1 = V2 + v2 Dynamika ruchu obrotowego ( ( r r M = FR sin < F , R )) n I = ∑ mi ri Moment bezwładności 2 i =1 Wartość momentu pędu I = I ŚM + md 2 r r r r r L = r × p; L = I ω r r L = Rp sin < p, R ( ( )) II zas. dynamiki dla ruchu obrotowego Środek masy układu n punktów materialnych E pot = −Gm1m2 R g0 = I i II prędkość kosmiczna r r r r ∆L M = Iε ; M = ∆t r n r n rsr = ∑ mi ri ∑ mi i =1 i =1 2 RZiemi = 10 m s2 T 2 = 4π 2 r 3 ( Gm ) III prawo Keplera Hydrostatyka Siła parcia i ciśnienie F = pS Ciśnienie hydrostatyczne p = ρ gh FW = ρ gV v ⋅ S = const. p + ρ gh + σ= ρ v2 2 = const. W F ; σ= ∆S l r r F = −kx Siła sprężystości σ= Prawo Hooke’a Naprężenia objętościowe Energia potencjalna sprężystości F ∆l =E = Eε S l ∆V p = −K V0 E p = kx 2 2 r Fwyp = 0; Warunki równowagi r M wyp = 0 Ruch drgający x(t ) = A cos(ω0 t + φ ) Przemieszczenie: drgania nietłumione ω0 = 2π T Częstość kołowa v (t ) = − Aω0 sin(ω0 t + φ ) Wartość prędkości Okresy wahadeł T = 2π Drgania tłumione Praca, energia, moc Energia kinetyczna ruchu mv 2 Iω 2 Ek = ; Ek = postępowego i obrotowego 2 2 Energia potencjalna (małe zmiany E p = mgh wysokości) P = ∆W ∆t ; P = Fv; P = M ω Moc GmZiemi vI = Gm R ; vII = 2 Gm R Sprężystość Tw. o pracy siły potencjalnej i energii pot. Moment pędu Grawitacyjna energia potencjalna Napięcie powierzchniowe ∆ Ek = W Twierdzenie Steinera γ = Gm R 2 Prawo Bernoulliego Twierdzenie o pracy i energii kinetycznej Wartość momentu siły Wartość γ dla planety kulistej Równanie ciągłości r r p = mv r r ∆pr r F = ma; F = ∆t FT = µ FN r r Q = mg r r γ = Fg m Wartość siły wyporu f =1 T Częstotliwość Dynamika Pęd 2 m1m2 −11 Nm G ; = 6.67 ⋅ 10 R2 kg 2 Wartość przyspieszenia grawitacyjnego przy powierzchni Ziemi Ruch po okręg (podano wartości) Prędkość kątowa Fg = G Natężenie pola grawitacyjnego s = s0 + v0 t + at 2 2 Droga Wartość siły grawitacji Energia drgań nietłumionych i tłumionych l m I ; T = 2π ; T = 2π g mgd k x(t ) = Ae − β t cos {ωt + φ} ; ω = ω02 − β 2 ; β = kA2 Ec = ; 2 b ; ω 02 = k m 2m kA2 e−2 β t Ec ≈ 2 Karta wzorów do kursu Fizyka 1 Drgania wymuszone Siła wymuszająca F (t ) = F0 cos(ω t ) Równanie ruchu ma = − kx − bv + F0 cos(ω t ) Przemieszczenie drgań ustalonych Amplituda Ruch falowy Równanie fali x(t ) = A sin(ω t + φ ) ∆l = α l0 ∆T pV = nRT Prędkość cząsteczek ośrodka wywołana ruchem falowym pV κ = constans η= Zmiana entropii gazu doskonałego QuŜyteczne Qcalkowite Prędkość dźwięku = smax cos ( kx − ωt ) Ej = exp − N0 kT Częstotliwość dudnień Średnia prędkość kwadratowa v 2 = 3kT / m0 p = 2 NEk 3/ 2 ⋅ Prędkość grupowa fali λ/2 f = f ź ( v m vd ) ( v ± vź ) c= (κ P / ρ ) J J0 β = 10log J = P ( 4π R 2 ) ∆p = ∆pmax sin ( kx − ω t ) ; ∆pmax = ( c ρω ) smax f1 − f 2 d d ω ( k ) = c ( k ) ⋅ k = dk dk d d = c + k c ( k ) = c − λ c ( λ ) dk dλ vgr = ( 3V ) S = k ln Ω; k ln 2 2 ρ vmax /2 Głośność dźwięku Zmiana ciśnienia fali dźwiękowej s ( x, t ) = Nj Funkcja rozkładu Maxwella 2 J = ρ cvmax /2 Natężenie dźwięku źródła o mocy P ) ( 2πkT ) ⋅v 2 ⋅ exp −m0 v 2 ( 2kT ) Mikroskopowe równanie gazu doskonałego Entropia BoltzmannaPlancka; kwant entropii 2 ρ Scvmax /2 Odległość miedzy węzłami fali stojącej Praca w przemianie W = nRT ln Vkońc Vpocz izotermicznej Ciepło molowe gazu idealnego o i CV = i ⋅ R / 2 stopniach swobody Elementy termodynamiki statystycznej f (v) = 4π m0 Średnia moc energii fali sprężystej Efekt Dopplera V T ∆S = n Rln końc. + CV ln końc. Vpocz. Tpocz. Funkcja rozkładu Boltzmanna 2 ∆m ⋅ vmax /2 Średnia gęstość energii fali sprężystej T −T = 1 0 T1 ( Średnia energia mechaniczna fali małego fragmentu ośrodka o masie ∆m Średnia intensywność (natężenie) fali sprężystej ∆S ≥ 0 ∂y ∂x ∂y v= ∂t ε= Odkształcenie względne ośrodka wywołane ruchem falowym Wzór Mayera, C p − CV = R; κ = C p CV wykładnik adiabaty Praca gazu δ W = p∆V (stałe ciśnienie) I zasada δ Q = ∆U − δ W termodynamiki Energia wewnętrzna gazu U = nCV T + U 0 doskonałego II zasada termodynamiki Zmiana ∆S = δ Q / T entropii Sprawność silnika Carnot c = E/ρ Prędkość fali podłużnej w pręcie c = Q ( m∆T ) ; cprzem. = Qprzem. m Równanie adiabaty c = N / ρL Prędkość fali poprzecznej w strunie Termodynamika fenomenologiczna Równanie gazu doskonałego ∂2 y 1 ∂2 y = ∂x 2 c 2 ∂t 2 Równanie falowe 2 2 A = F0 m (ω 2 − ω02 ) + ( bω m) Rozszerzalność liniowa Ciepło właściwe, ciepło przemiany y ( x, t ) = y0 ⋅ sin (ωt − kx ) Włodzimierz Salejda Wrocław, 27 I 2010