Leczenie bólu nowotworowego
Transkrypt
Leczenie bólu nowotworowego
lekarzonkolog.pl Leczenie bólu nowotworowego Leczenie bólu nowotworowego Wprowadzenie Ból i cierpienie towarzyszą człowiekowi od zawsze. To właśnie te objawy są najczęściej przyczyną poszukiwania przez pacjentów porady lekarskiej. I to właśnie walka z nimi jest jednym z podstawowych obowiązków lekarza. "Około 75% pacjentów z chorobą nowotworową (w tym prawie 100% chorych z przerzutami odległymi) skarży się na ból. Obecnie stosowane metody, jeśli są odpowiednio dobrane, mogą przynieść im ulgę w 85-95%." Ocena chorego Ocena chorego powinna być pierwszym krokiem przed podjęciem dalszych decyzji terapeutycznych. Powinna obejmować: charakterystykę bólu (nasilenie - pomocne są skale punktowe, lokalizację , rodzaj bólu - zlokalizowany, uogólniony, kostny, neuropatyczny, ciągły, okresowy), dotychczas stosowane leki , ocenę bólu przebijającego , stan fizyczny i psychiczny chorego (czasami konieczne jest dołączenie leków przeciwdepresyjnych) Leczenie podstawowe Podstawą leczenia bólu u chorych na nowotwór jest trójstopniowa drabina analgetyczna opracowana przez ekspertów WHO. I stopień czyli nieopioidowe leki przeciwbólowe: paracetamol (6x500 mg), niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ - np. diklofenak 3x50mg po lub ketoprofen 3x100 mg) powinny być stosowane u pacjentów, u których do tej pory nie stosowano żadnego leczenia, i którzy skarżą się na ból miernie lub średnio nasilony. II stopień czyli słabe leki opiodowe np. kodeina (6x30-60mg) lub tramadol (6x50-100 mg) powinny być dołączone do prostego leku przeciwbólowego w razie jego nieskuteczności. W przypadku silnego bólu można rozpocząć leczenie z tego poziomu drabiny analgetycznej. III stopień czyli silne leki opiodowe: morfina, buprenorfina, fentanyl, sporadycznie metadon powinny być dołączone do prostego leku przeciwbólowego w przypadku nieskuteczności leków II stopnia. Dawkowanie morfiny podawanej doustnie ustalane jest indywidualnie. Najlepiej w początkowym okresie stosować preparaty krótkodziałające co 4 godziny (np. 5-10 mg), jednocześnie pozwolić choremu przyjąć drugą taką samą dawkę w razie wystąpienia bólu przebijającego. Po ustalaniu dobowego zapotrzebowania na morfinę można zacząć stosować preparaty o przedłużonym działaniu (co 12 h). Dobowe zapotrzebowanie na morfinę sporadycznie jest większe niż 200mg. Fentanyl i buprenorfina dostępne są w postaci systemów transdermalnych czyli popularnych plastrów. Mogą być one stosowane np. u chorych, którzy nie są w stanie przyjmować leków doustnie . Ból przebijający Jest to zazwyczaj krótki, szybko narastający, bardzo silny ból, pojawiający się nagle bądź w © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 1/2 lekarzonkolog.pl określonej sytuacji u pacjentów z dobrze kontrolowanym bólem podstawowym. Zjawisko to może dotyczyć 30-70% chorych z bólem nowotworowym. Jego leczenie polega na podaniu dodatkowej dawki szybkodziałającego leku przeciwbólowego lub zwiększeniu dawki leku podstawowego (jeśli ból przebijający występuje kilka razy na dobę). Zaleca się, by stosować ten sam opiod co w leczeniu bólu podstawowego - ułatwia to ewentualne modyfikowanie leczenia podstawowego i ocenę skutków ubocznych (nie ma interakcji). W przypadku stosowania morfiny dawka dodatkowa powinna wynosić 20% dawki dobowej. Można także zastosować np. paracetamol w postaci tabletki musującej (1g) lub metamizol (1g). Ponieważ 40% bólów przebijających ma charakter neuropatyczny, wskazane może być dołączenie do leczenia odpowiedniego leku (patrz leki wspomagające). Jeżeli ból przebijający jest wywołany określoną sytuacją (np. kaszel) najlepiej jest zapobiegać jej wystąpieniu ( w opisanym przypadku zastosować lek przeciwkaszlowy). Leki wspomagające Wybór leku uzależniony jest od rodzaju bólu. W bólach o typie kostnym dobrze działają NLPZ i bifosfoniany. Ból wynikający z obrzęku i/lub stanu zapalnego może wymagać zastosowania kortykosterydów (np. deksametazon 1x8-16 mg rano zmniejszając dawkę do najmniejszej skutecznej). Neuropatie są wskazaniem do zastosowania leku przeciwpadaczkowego (np. karbamazepina początkowo 100-200 mg na noc) lub trójpierścieniowego leku przeciwdepresyjnego ( np. amitryptylina początkowo 1x10-25mg na noc). Leczenie niefarmakologiczne Należy pamiętać że poza farmakoterapią w leczeniu bólu u pacjentów z chorobami nowotworowymi można zastosować metody niefarmakologiczne, np. paliatywną radioterapię (np. w przerzutach do kości) i neurolizy splotów nerwowych. Ważnym elementem leczenia u wszystkich chorych jest wsparcie ze strony rodziny, bliskich, lekarzy (w tym w pewnych przypadkach lekarzy psychiatrów), pielęgniarki i/lub psychologów. Podsumowanie Leczenie bólu nowotworowego jest istotnym problemem współczesnej medycyny. Większości chorych ulgę przyniesie zastosowanie prostych leków przeciwbólowych w optymalnych dawkach. W czasie leczenia należy zwracać uwagę na zgłaszane przez chorych dolegliwości i objawy niepożądane (w tym objawy przedawkowania lub odstawienia leków opiodowych) oraz zadbać, by leczenie przeciwbólowe towarzyszyło optymalnemu leczeniu przeciwnowotworowemu. © 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone. str. 2/2