Wprowadzenie do „Liturgii domowej”

Wprowadzenie do „Liturgii domowej”
na okres Bożego Narodzenia 2014/2015
Drodzy Diecezjanie!
W całym Kościele rozbrzmiewa bożonarodzeniowa radość. Pan Bóg, posyłając
na świat swojego Syna, okazał kolejny raz wierność i miłość do ludzi. Podobnie jak pasterze
z Betlejem oraz trzej mędrcy ze Wschodu nie możemy tej radości zatrzymać tylko dla siebie;
pragniemy podzielić się nią z innymi. Rozpocznijmy od naszych rodzin. Jedną z form
wypełnienia tego zadania jest proponowana „Liturgia domowa”, którą oddajemy do Waszych
rąk.
Podejmując zadanie dzielenia się Dobrą Nowiną w rodzinach, odpowiadamy również
na apel papieża Franciszka, który Kościół Chrystusowy wprowadza na drogę odnowy
misyjnej. Jednym z pierwszych kroków na tej drodze winien stać się zwyczaj niesienia
Ewangelii osobom, które spotykamy każdego dnia, zarówno tym najbliższym, jak i tym
jeszcze nieznanym. Rozpocząć musimy jednak od naszych rodzin.
W niniejszym zeszycie znajdziecie propozycję czterech spotkań na kolejne niedziele
i uroczystości okresu Bożego Narodzenia. Każde spotkanie składa się z trzech części:
słuchania słowa Bożego
rozmowy na wybrany temat nawiązujący do liturgii dnia
modlitwy w gronie rodzinnym.
Wszystkim sięgającym po tę pomoc duszpasterską życzymy radości i pokoju od nowo
narodzonego Jezusa Chrystusa.
Przygotowanie: ks. Krystian Piechaczek
Wydział Duszpasterski Kurii Diecezjalnej w Gliwicach
Uroczystość Bożego Narodzenia
Czytania: Iz 62,11-12; Tyt 3,4-7; Łk 2,1-20.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina gromadzi się razem
przy stole, na którym znajdują się – przygotowana wcześniej – dekoracja bożonarodzeniowa
(np. stroik i świeca) oraz Pismo Święte.
1. Modlitwa i słuchanie słowa Bożego
Ojciec: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment z Pisma Świętego – Łk 2,1-20.
Ojciec rodziny: odczytuje modlitwę.
Módlmy się: Boże, Ty sprawiłeś, że w tej najświętszej nocy zajaśniał dla nas blask
prawdziwej światłości. Daj, abyśmy w niebie mogli uczestniczyć w radości Twojego Syna,
którego tajemnicę wcielenia poznaliśmy na ziemi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2. Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Ewangelia o Słowie, które stało się ciałem i zamieszkało między nami, objawia nam
tajemnicę Jezusa Chrystusa, który – istniejąc przed wiekami – przyjął ciało człowieka i stał
się w ten sposób jednym z nas. Pan Jezus przyjął ludzką naturę, aby być blisko każdego z nas
i z każdym człowiekiem się zjednoczyć. Stało się tak, gdyż Bóg postanowił objawić siebie
ludziom w zrozumiały dla nich sposób.
Znamy pewnie przysłowie, które mówi o tym, iż historia lubi się powtarzać. Również
dzisiaj spotykamy ludzi, którzy, podobnie jak mieszkańcy Betlejem, nie mają ochoty przyjąć
do siebie Pana Jezusa. Powodem tego stanu rzeczy są nie tylko zamknięte drzwi do ich
mieszkań, ale również zamknięte serca.
Otworzyć swój dom (swoje mieszkanie) dla Pana Jezusa i przyjąć Go do siebie – to na
teraz najważniejsze dla nas zadanie. Czyniąc to, stajemy się podobni do pasterzy, którzy
obudzili w sobie wiarę, która pozwoliła im poznać Boga jako świętego i prawdomównego.
Poniższe pytania niech będą pomocą w rozmowie domowników.
Dlaczego dzisiejsza uroczystość posiada tak bardzo radosną oprawę? Z czego
wypływa nasza radość?
Jak przeżyli przyjście Jezusa na świat Maryja i Józef? Jak zareagowali na to
pasterze?
Jak przeżywają święta ludzie naszych czasów? Czy w ich świętowaniu jest obecna
radość z przyjścia na świat Pana Jezusa?
Co łączy wszystkich ludzi opisanych na kartach Ewangelii, którzy tamtej nocy
spotkali Pana Jezusa? Dlaczego nie usłyszeliśmy ani jednego słowa radości z ust
tych, których domy pozostały zamknięte dla Pana Jezusa?
Z Narodzeniem Pana są związane również prezenty. Jaki prezent otrzymaliśmy
dzisiaj od Pana Jezusa? Jak można rozpoznać tych, którzy wśród wielu prezentów
odkryli również ten najcenniejszy?
W jaki sposób możemy się dzielić z innymi ludźmi darem wiary, nadziei
i miłości?
2. Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat jako dziecko, aby nas
pobłogosławił i pomnożył naszą świąteczną radość.
Wszyscy domownicy: Zdrowaś Maryjo...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże Bóg Wszechmogący i Miłosierny: Ojciec i Syn, i Duch
Święty, a pokój Pański niech zawsze będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
Śpiew kolędy, np.: Cicha noc, święta noc – DN 391 (nowe wydanie).