Co Biblia mówi o agresji i wojnach

Chrystadelfiańska
Misja Biblijna
PODSTAWOWE PRAWDY BIBLIJNE
24
sprawującym rządy nad innymi”. „Przypominaj im, że powinni podporządkować się
zwierzchnim władzom, słuchać ich”.
Przeczytaj: Ewangelię Mateusza 22,16-21
(to znaczy: Ewangelię Mateusza rozdział 22,
wersety od 16. do 21.); List do Rzymian
13,1-9; List do Tytusa 3,1-2.
Czy chrześcijanin
powinien walczyć?
2. Czy chrześcijanin powinien kiedykolwiek wypowiadać posłuszeństwo
władzy?
– nauczanie Biblii o wojnie
i agresji
Jest tylko jeden wyjątek wobec zasady posłuszeństwa: kiedy prawa ludzkie stoją
w sprzeczności z prawami Bożymi. W takim
wypadku wierzący musi na pierwszym miejscu postawić Boga. Jest tak dlatego, że kiedy ludzie przyjmują chrzest w Jezusa Chrystusa, oddają mu swoją lojalność. Wierzący
obiecali służyć Bogu i dlatego nie mogą pełnić bezwarunkowej służby dla kogoś innego.
Kiedy przeczytasz tę ulotkę, będziesz
znał(a) odpowiedzi na te pytania:
1. Czy chrześcijanin powinien kiedykolwiek
wypowiadać posłuszeństwo władzy?
2. Czego nauczał Jezus o agresji i prowadzeniu wojen?
3. Co powinien zrobić wierzący powołany
do wojska?
1. Jakie są obowiązki wierzącego wobec państwa?
Biblia naucza, że na ile to możliwe, obowiązkiem każdego wiernego jest posłuszeństwo wobec sądów, rządów, osób sprawujących władzę. Ci, którzy podążają za Jezusem Chrystusem muszą też iść za jego
przykładem, stosując się do praw kraju,
w którym żyją. To oznacza zachowanie
zgodne z prawem, płacenie podatków, nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy i bycie
dobrymi, sumiennymi obywatelami.
„Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do
Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.
„Każdy niech będzie poddany władzom,
Biblia opisuje wierzących jako „gości”
i „pielgrzymów”. Czyli nie należą oni do jakiegokolwiek kraju na tym świecie, ale do
Pana Jezusa Chrystusa. Jeśli zatem władza
mówi, że dana osoba musi walczyć, wierzący będzie związany swą lojalnością wobec
Jezusa Chrystusa, żeby odmówić.
„Nie jesteście ze świata, bo ja was wybrałem sobie ze świata”. „Nie wprzęgajcie się
z niewierzącymi w jedno jarzmo”. „Przeto
wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od
nich, mówi Pan”. „Nasza bowiem ojczyzna
jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa”. „Siebie samych zaś uważali za gości
i pielgrzymów na tej ziemi […], ciągle poszukiwali swojej ojczyzny”.
Przeczytaj: Ewangelię Jana 15,19 i 17,1416; 2 List do Koryntian 6,14-18 i 7,1; List
do Filipian 3,20; List do Hebrajczyków
11,13-14 i 13,14.
3. Dlaczego Boży lud walczył w czasach Starego Testamentu?
W czasach Starego Testamentu lud Izraela
często wyruszał na wojnę przeciwko innym
narodom. Robili to, bo tak im nakazywał
Bóg. Bóg nakazywał Izraelowi walczyć
w szczególnych okolicznościach i ze szczególnego powodu, co nie ma zastosowania
dzisiaj.
Cała ziemia należy do Boga. Narody nie oddają czci Bogu w taki sposób, jak powinny
i nie szanują Jego praw. Przyczyna, dla której biblijny Izrael miał walczyć była taka, że
Bóg posługiwał się nim, aby odzyskiwał
ziemię dla Niego. Nakazywał Izraelitom,
żeby niszczyli narody, które były nikczemne
i pomagał im w tym dziele. Mieli ustanowić
królestwo, w którym Bóg byłby otoczony
chwałą.
Izrael zawiódł w tym zadaniu. Oni także
stali się nieposłuszni wobec Boga i nikczemni. Kiedy Pan Jezus Chrystus powróci
na ziemię, będzie walczył przeciwko narodom, aby usunąć całą nikczemność. Może
wtedy poprosić wierzących, by mu pomogli.
Wtedy słusznym będzie, żeby to uczynili.
Jezus nie zawiedzie w swym zadaniu. Tymczasem jednak jego wyznawcy nie powinni
angażować się jakiegokolwiek rodzaju walki.
„Wszyscy, którzy za miecz chwytają, od
miecza giną”. „Królestwo moje nie jest
z tego świata. Gdyby królestwo moje było
z tego świata, słudzy moi biliby się”.
Przeczytaj: Ewangelię
Ewangelię Jana 18,36.
Mateusza
26,52;
4. Czego nauczał Jezus o agresji?
Jezus nauczał, że złą rzeczą jest przeciwstawiać się złu przemocą. W Kazaniu na
Górze mówi, że nie powinniśmy stawać
w obronie naszych praw ani rzucać się do
walki, kiedy ktoś wyrządza nam krzywdę.
Naucza, że powinniśmy raczej modlić się za
takich ludzi i zawsze próbować czynić dobro.
W tej mierze Jezus był doskonałym przykładem. Dopuścił do tego, że został aresztowany, był pogardliwie traktowany, wyśmiewany, został pobity i ukrzyżowany,
chociaż był bez grzechu i w ogóle nie zasługiwał na takie traktowanie.
„Błogosławieni cisi”. „A ja wam powiadam:
Nie stawiajcie oporu złemu”. „Miłujcie nieprzyjacioły wasze; błogosławcie tym, którzy
was przeklinają; dobrze czyńcie tym, którzy
was mają w nienawiści, i módlcie się za tymi, którzy wam złość wyrządzają i prześladują was” (BG). „Chrystus przecież również
cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście
szli za nim jego śladami […], gdy mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie
groził, ale oddawał się Temu, który sądzi
sprawiedliwie”.
Przeczytaj: Ewangelię Mateusza 5,6-7.3848; 1 List Piotra 2,19-24
5. Czy słuszne jest prowadzenie świętej wojny?
Nie. Wszystkie kraje wyruszające na wojnę
wierzą, że czynią to słusznie. Niektórzy czują, że mają Boga po swojej stronie. Inni
wierzą, że sprawiedliwie walczą o słuszną
sprawę. A to dlatego, że mężczyźni i kobiety są istotami ludzkimi i nie potrafią spojrzeć na rzecz z Bożego punktu widzenia.
Być może czują, że mają rację, ale
w oczach Boga mogą się mylić. W naszych
czasach nie ma czegoś takiego jak „słuszna” sprawa dla usprawiedliwienia wojny
i żadna wojna nie jest dziś święta w oczach
Boga.
Jedyne działania wojenne, w które wierzący
może się dzisiaj słusznie angażować, to
walka z własnymi grzesznymi pożądliwościami. Jest to wojna duchowa, którą musimy wszyscy toczyć wewnątrz siebie.
W ten sposób dążymy do tego, by bardziej
upodobnić się do naszego Mistrza, Jezusa
Chrystusa.
„Nie prowadzimy walki według ciała, gdyż
oręż bojowania naszego nie jest z ciała”.
„Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi
i ciału”.
Przeczytaj: 2 List do Koryntian 10,3-5; List
do Efezjan 6,12-17.
6. Co by się stało, gdyby wszyscy w
jakimś kraju odmówili walki?
Ludzie pytają czasami, co by się stało, gdyby wszyscy przyjęli tę postawę i odmówili
walki. Wówczas nikczemne narody mogłyby
zniszczyć całą resztę i zawładnąć światem.
To nie jest sensowne pytanie. Gdyby rzeczywiście każda osoba w jednym narodzie
naprawdę w pełni zaakceptowała słowo Boże i w Nim położyła ufność, wówczas On
broniłby tego narodu, tak że nie zostałby
zniszczony. Do czasu, aż Jezus przyjdzie
z powrotem na ziemię nie będzie jednak
narodu, w którym wszyscy wierzyliby w Boga i z tego powodu odmówiliby walki.
7. Co powinien zrobić wierzący powołany do wojska?
Upewnij się, że rozumiesz i wierzysz w zasady, o które tu chodzi. Módl się o Bożą
pomoc i prowadzenie.
W niektórych krajach istnieje taka możliwość, że osoba powołana do wojska rejestruje się jako „przeciwnik sumienia” (potocznie ‘obdżektor’), czyli osoba, która
z powodu sumienia odmawia walki albo
służby wojskowej. Jeżeli to zrobisz, być może będziesz mógł pomagać swojemu krajowi przez pracę w szpitalu lub w rolnictwie.
W innych krajach ten przywilej nie jest
uznawany i wierzący mogą zostać posłani
do więzienia albo nawet maltretowani i zabici.
Najlepiej jest spróbować zarejestrować się
i, jeśli to możliwe, wyjaśnić powód, dlaczego nie możesz brać udziału w żadnej działalności związanej z przemocą ani pracować
pod przywództwem militarnym. Ważne jest,
żeby zapewnić, że twoje życie jest zgodne
z zasadami, w które wierzysz. Dlatego powinieneś oddać się służbie Bogu i swojemu
najbliższemu kościołowi, nie powinieneś zaś
wykonywać zajęcia, które wiąże się z przemocą.
Chętnie udzielimy dalszych informacji na
temat naszej wspólnoty i naszej wiary.
Prosimy o kontakt:
www.prawdybiblijne.com
Wszystkie cytaty biblijne pochodzą z Biblii
Tysiąclecia, wyd. IV, 1989, chyba że zaznaczono inaczej (BG: Biblia Gdańska, 1632).