Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy braków zębowych

IMPLANT TRIBUNE Polish Edition
Praktyka
3
Komplikacje implantoprotetycznej odbudowy
braków zębowych ‒ opis przypadku
Michał Pelc i Andrzej Wojtowicz, Polska
W artykule przedstawiono sposób postępowania klinicznego
w przypadku powikłania podczas rekonstrukcji implantoprotetycznej. Powikłanie w postaci
poprzecznego złamania korzenia zęba 12 naprawiono poprzez
implantację natychmiastową.
Pokazano długotrwały proces
napełzania brodawki dziąsłowej
wokół korony implantu.
W opisanym przypadku przedstawiono komplikacje podczas
leczenia implantoprotetycznego
54-letniej, niepalącej pacjentki.
Życzeniem kobietybyła wymiana
istniejących koron protetycznych,
których estetyka nie spełniała jej
oczekiwań oraz zastąpienie mostów pojedynczymi koronami, co
związane było z koniecznością
zwiększenia liczby ilarów poprzez wprowadzenie implantów
śródkostnych.
Rozpoznanie
Badanie kliniczne i radiologiczne wykazało niewielkie poziome zaniki kostne w obszarze
szczęki i żuchwy, ogólna higiena obszaru jamy ustnej została
oceniona jako dobra. Nie zaobserwowano ruchomości zębów,
a kieszonki dziąsłowe nie zostały
sklasyikowane jako patologiczne.
Planowanie leczenia
Podjęto decyzję o implantacji
w pozycjach #14, #24, #25, #35, #36
oraz #44. Zaplanowano wykonanie
pojedynczych koron na podbudowie z tlenku cyrkonu. Dokonano
rejestracji zwarcia przy pomocy
łuku twarzowego, wykonano wax-up i przymiarki mock-up’u. Na ich
podstawie przygotowane zostały
szablony chirurgiczne.
Wykonano również korony
tymczasowe (Empress Direct,
Ivoclar Vivadent, Lichtenstein)
celem weryikacji prawidłowej
okluzji oraz estetyki koron.
Procedura chirurgiczna
i protetyczna
W oparciu o szablony chirurgiczne wprowadzono implanty
Astra Ø 4 mm (AstraTech AB,
Szwecja) w pozycjach #14, #24,
Ryc. 1: Tymczasowe korony kompozytowe.
Ryc. 4-5: Pełnoceramiczne pojedyncze korony – korony 14 oraz 24 i 25 na łączniku cyrkonowym ze stopą metalową.
Ryc. 6: Usunięty fragment złamanego korzenia wraz z koroną ceramiczną. Korzeń
usunięto w całości techniką atraumatyczną dla sąsiadującej tkanki kostnej.
Ryc. 7: Uwolnienie korzenia zęba 22 przy
pomocy periotomu.
Ryc. 8: Zanik blaszki przedsionkowej.
Ryc. 9: Wprowadzony wszczep wraz z biomateriałem BioOss.
Ryc. 10: Praca tymczasowa wykonana
z kompozytu (Empress Direct, Vivadent
Ivoclar, Lichtenstein), stan 3 dni po zabiegu.
Ryc. 11: Korona tymczasowa na wgojonym implancie.
Ryc. 12: Napełzanie dziąsła, widok od
góry.
Ryc. 13: Napełzanie dziąsła, widok od
strony wargowej.
Ryc. 14-15: Uzyskany rezultat w zakresie funkcji i estetyki jest satysfakcjonujący dla
pacjentki.
biennie od szczytu wyrostka bez
wykonywania
horyzontalnych
cięć odbarczających. Wprowadzony został implant Astra Ø 3,5 mm
(AstraTech AB, Szwecja), a powstała od strony przedsionkowej
dehiscencja i fenestracja została
pokryta materiałem BioOss (Geistlich Pharma, Szwajcaria) oraz
membraną resorbowalną BioGide.
Rana została zaszyta szwami pojedynczymi.
wykonano odbudowę tymczasową, wykorzystując koronę z utraconego ilaru.
Ryc. 2: Wygojone dziąsło wokół implantu 44.
Ryc. 3: Wygojone dziąsło wokół implantów 35 i 34.
#25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano 12-tygodniowy okres
gojenia. Pozostałe ilary zębów
zaopatrzono pojedynczymi pełnoceramicznymi koronami (e.max,
Ivoclar Vivadent, Lichtenstein).
Po okresie gojenia wykonane
zostały indywidualne łączniki
hybrydowe (tytanowa baza i ilar
z dwutlenku cyrkonu), na których
zostały zacementowane korony na
podbudowie z ZrO2.
Komplikacja
Po upływie 22 miesięcy od
wykonania inalnej rekonstrukcji
protetycznej doszło do poprzecznego pęknięcia korzenia zęba #12.
Podjęto decyzję o natychmiastowej
implantacji w tym miejscu. Wybrano poddziąsłowy protokół gojenia.
Pacjentka nie wyraziła zgody na
wykonanie przeszczepu łącznotkankowego celem zwiększenia objętości dziąsła związanego w okolicy przyszyjkowej implantu.
Procedura chirurgiczna
Odsłonięcia struktur kostnych
dokonano poprzez wykonanie nacięcia poprowadzonego podnie-
Zaplanowano 16-tygodniowy
okres gojenia. Na czas gojenia
Procedura protetyczna
Ryciny pokazują sytuację po
odsłonięciu implantu i 2-tygodniowym okresie gojenia z wykorzystaniem śruby gojącej. Na
implancie wykonano koronę
tymczasową z kompozytu, co
umożliwiło jej łatwą modyikację
w gabinecie. Stwierdzono prawie
2 mm recesję dziąsła oraz brak
brodawek dziąsłowych przy zębach sąsiednich.
Przez kolejne 12 tygodni modyikowano koronę tymczasową.
Przez pierwsze 2 tygodnie dodawano niewielkie ilości materiału
celem kompresji tkanki dziąsłowej wokół implantu. Następnie
stopniowo usuwano materiał, wytwarzając miejsce na napełzanie
tkanki dziąsłowej wokół korony.
Czynność taką wykonywano raz
w tygodniu. Proces nadpełzania
brodawki w przestrzenie pomię-
dzy koronami jest widoczny, zależy jednak w głównej mierze
od istnienia podparcia kostnego
przy sąsiednich ilarach oraz odpowiedniego położenia punktów
stycznych.
Na rycinach przedstawiono
sytuację kliniczną w 18 miesięcy
po wykonaniu implantacji – widoczne są w pełni uformowane
brodawki dziąsłowe wokół implantu. IT
Autorzy
prof. dr hab. n. med. Andrzej
Wojtowicz – Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet
Medyczny.
lek. stom. Michał Pelc
– doktorant z Zakładu Chirurgii
Stomatologicznej, Warszawski
Uniwersytet Medyczny.