Sprawozdanie - Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji
Transkrypt
Sprawozdanie - Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji
Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej Zakład Metrologii i Badań Jakości WROCŁAW Wrocław, dnia Rok i kierunek studiów Grupa (dzień tygodnia i godzina rozpoczęcia zajęć) 1. Imię i nazwisko Laboratorium Podstaw Metrologii 2. Imię i nazwisko Ćwiczenie 4 3. Imię i nazwisko Oscyloskopy Ocena parametrów elektrycznych sygnałów pomiarowych. 1. Wstęp Oscyloskop jest uniwersalnym przyrządem pomiarowym, stosowanym do obserwacji odkształconych przebiegów elektrycznych i pomiaru ich parametrów. Odpowiednio dobrany układ pracy oscyloskopu pozwala nie tylko mierzyć parametry przebiegu odkształconego ale również zdejmować charakterystyki statyczne i dynamiczne przyrządów elektronicznych, mierzyć przesunięcie fazowe, rezystancję dynamiczną i inne. Schemat blokowy oscyloskopu przedstawiono na rysunku. Obwody wejściowe wejście X,Y Lampa oscyloskopowa Wzmacniacz X Układ synchronizacji Generator podstawy czasu Wzmacniacz Y Głównym podzespołem oscyloskopu jest lampa oscyloskopowa. Jest to element, w którym strumień elektronów może odchylać się w polu magnetycznym lub elektrycznym, z jednej strony znajduje się działo elektronowe, czyli zespół elektrod emitujących elektrony, z drugiej strony znajduje się ekran pokryty od wewnątrz warstwą substancji fluoryzującej, czyli wysyłającej światło pod wpływem podającej na nią wiązki elektronów. Elektrony są wysyłane przez podgrzaną katodę w kierunku ekranu, anody przyspieszają ich ruch. Strumień wysyłających elektronów można odchylać od osiowego obiegu układem elektrod złożonym z pary płytek odchylania pionowego Y i poziomego X. Jeżeli do jednej pary płytek przyłożymy stałą różnicę potencjałów to pole elektrostatyczne odchyli wiązkę elektronów w kierunku elektrody o wyższym potencjale. Jeżeli przyłożymy zmienną w czasie różnicę potencjałów, to elektrony będą wykonywały drgania pomiędzy tymi elektrodami. Przy dostatecznie dużej częstotliwości zmian napięcia będziemy obserwować na ekranie oscyloskopu jasną kreskę jako ślad drogi, po której wędruje strumień elektronów. W celu obserwacji przebiegu napięć do płytek odchylania poziomego należy przyłożyć napięcie o piłokształtnym przebiegu. Napięcie takie jest generowane przez generator podstawy czasu. Napięcie wzrasta linowo proporcjonalnie do czasu, a plamka świetlna przesuwa się równomierne od lewej strony ekranu do prawej, po osiągnięciu wartości maksymalnej napięcia bardzo szybko powraca do swojej wartości początkowej. Jeżeli teraz do płytek odchylania pionowego Y przyłoży się napięcie o nieznanym przebiegu to zostanie ono odwzorowane na ekranie przez ruchomą wiązkę elektronów. Zadaniem bloku synchronizacji jest dostrojenie częstotliwości napięcia podstawy do czasu tak, aby była ona równa całkowitej wielokrotności częstotliwości przebiegu badanego. W przypadku synchronizacji obraz na ekranie lampy jest nieruchomy, generator podstawy czasu może być wyzwolony przebiegiem badanym lub innym napięciem okresowym doprowadzonym z zewnątrz 2. Poznanie podstawowych własności oscyloskopu. a) Po włączeniu oscyloskopu (POWER)i ukazaniu się obrazu plamki na ekranie – sprawdzić zakresy regulacji: ostrości (FOCUS*) i jasności obrazu (INTEN); możliwości przemieszczania obrazu w pionie (POSITION ) i poziomie (POSITION ); poziomu wzmocnienia kanałów oscyloskopu (VOLTS/DIV). b) Zaobserwować ruch plamki na ekranie oscyloskopu przy najmniejszych jej prędkościach ruchu. Znając szerokość ekranu (długość drogi poziomego ruchu plamki na ekranie), przy pomocy stopera wyznaczyć odpowiadające tym prędkościom częstotliwości napięcia podstawy czasu. fmin = [Hz] c) Zwiększając stopniowo prędkość plamki określić moment uzyskania obrazu linii poziomej, ciągłej. Określić najmniejszą wartość częstotliwości napięcia podstawy czasu, przy której obraz plamki na ekranie jest widziany jako odcinek linii ciągłej. fminl = [Hz] *) W nawiasach podano oznaczenia odpowiednich przełączników widoczne na przednim panelu oscyloskopu OS5020G 1 Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej Zakład Metrologii i Badań Jakości WROCŁAW d) Zmieniając pokrętłem wartość częstotliwości napięcia podstawy czasu (TIME/DIV), ocenić wpływ prędkości narastania napięcia podstawy czasu na jasność obrazu plamki na ekranie. Zanotować wnioski z obserwacji: e) Korzystając z kalibratora wbudowanego do oscyloskopu (złącze oznaczone OUTPUT) doprowadzić do wejścia toru Y – kanał 1 (złącze oznaczone CH1.X.) lub kanał 2 (złącze oznaczone CH2.Y.) – kalibrowane napięcie. W polu .VERTICAL. ustawić w odpowiedniej pozycji przełącznik (MODE) wybierając jako źródło sygnału kanał 1 (CH1) lub kanał 2 (CH2). Dla kilku wybranych czułości wzmacniacza w torze Y zmierzyć na ekranie wychylenie plamki w pionie. Wyniki pomiarów zamieścić w tabeli, oznaczając jako: S y = K y ⋅ S L – czułość toru Y [mm/V] gdzie: Ky – wzmocnienie wzmacniacza, SL – czułość lampy oscyloskopowej w kierunku pionowym). y – wychylenia plamki w pionie [mm], U y = S y ⋅ y – wyznaczone z pomiaru napięcie w układzie odchylania pionowego [V] Tab.1 Wyniki pomiarów wychylenia plamki Czułość Sy wzmacniacza [V/dz] Napięcie kalibracji [V] Wzmacniacz toru Y y [dz] Uy [V] 2. Pomiar sygnałów periodycznych. a) Ciąg impulsów o przebiegu prostokątnym (rys.) τi okres amplituda Um czas narastania frontu przedniego t fk t fp czas opadania frontu tylniego ti czas trwania impulsu b) Ustawić na generatorze sygnał sinusoidalny zmiennego napięcia (pole -FUNCTION-, przycisk ) c) Doprowadzić sygnał do wejścia oscyloskopu tak dobierając czułość wzmacniacza (VOLTS/DIV) aby amplituda sygnału mieściła się w całości na ekranie, a podstawę czasu (TIME/DIV) tak, aby na ekranie były dwa okresy przebiegu sinusoidy. Podczas obserwacji skorzystać z różnych możliwości wyzwalania przebiegu (pole -TRIGGEER-, przełącznik MODE): automatycznie, zboczem narastającym i opóźniającym badanego przebiegu d) Wyznaczyć amplitudy Um i okresy τ sinusoidalnie zmiennych sygnałów napięciowych o różnych częstotliwościach. Dla ciągu impulsów o przebiegu prostokątnym wyznaczyć: czas trwania impulsu ti, okres przebiegu ciągu impulsów τ i, czas narastania frontu przedniego τ fp, i opadania frontu tylnego τ fk. Wyniki pomiarów zamieścić w tabeli. Tab. 2 Wyniki pomiarów Ciąg impulsów prostokątnych Napięcie sinusoidalne f [Hz] Um.[V] δU [%] τ [s] δτ [%] ti [s] δti [%] 2 τi [s] δτ [%] tfp [s] δtfp [%] tfk [s] δtfk [%] Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej Zakład Metrologii i Badań Jakości WROCŁAW e) Wyznaczyć błąd pomiaru δ z zależności: ∆Ymax δ = Yz gdzie: ∆Ymax – graniczny błąd pomiaru równy działce elementarnej ekranu oscyloskopu [mm], Yz – wartość zmierzona na ekranie oscyloskopu [mm] δ= = f) Określić zmianę parametrów sygnału sinusoidalnego po przejściu przez przetwornik inercyjny. Schemat przetwornika przedstawiono na rysunku. R C Uo R C C Um1 Um2 Na wejście przetwornika podać napięcie sinusoidalnie zmienne Uo z generatora (OUTPUT) – sygnał ten podać również na jedno z wejść oscyloskopu: kanał 1 (złącze oznaczone CH1.X.) lub kanał 2 (złącze oznaczone CH2.Y.). Na drugie wejście oscyloskopu doprowadzić sygnał wyjściowy z przetwornika – w polu .VERTICAL. ustawić przełącznik (MODE) w pozycji DUAL. Zmieniając częstotliwość sygnału generatora w zakresie od 20 Hz do 200 kHz wyznaczyć z ekranu wartości amplitud i przesunięć sygnału wyjściowego. Należy zwrócić uwagę aby sygnał wejściowy miał w każdym przypadku taką samą amplitudę. Pomiary napięć wykonać dla dwóch układów filtra (pojedynczego – Um1 i podwójnego – Um2). Wyniki zamieścić w tabeli Tab. 3 Wyniki pomiarów z wykorzystaniem przetwornika inercyjnego f [Hz] log f 2Um1 2Um2 g(ω) = 2Um/2Uo φ G(ω) = 20 log g(ω) g) Na podstawie pomiaru sygnału na ekranie oscyloskopu wyznaczyć wartości przesunięcia fazowego φ [rad] napięcia sygnału wyjściowego względem sygnału wejściowego. Wartość tę dla kolejnych częstotliwości wyznaczać z zależności: ϕ= lp l ⋅ 2Π τ=l okres Uo Um lp 3 przesunięcie fazowe Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji Politechniki Wrocławskiej Zakład Metrologii i Badań Jakości WROCŁAW 3 Wyznaczanie charakterystyki amplitudowo-częstotliwościowej a) Do wejścia oscyloskopu doprowadzić z generatora napięcie sinusoidalne o regulowanej częstotliwości f z przedziału od 20Hz do maksymalnej częstotliwości. Na ekranie dokonać pomiaru amplitudy sygnału początkowego Umo, a następnie wartości amplitudy sygnału dla kolejnych częstotliwości Um. Wyniki zamieścić w tabeli. Tabela 4 f Um. [V] 50Hz f 5kHz Um f 800kHz Um 100Hz 250Hz 500Hz 750Hz 1kHz 20kHz 50kHz 100kHz 250kHz 500kHz 1MHz 2MHz 5MHz 7,5MHz 1MHz na podstawie uzyskanych wyników sporządzić charakterystykę amplitudowo-częstotliwościową g (f ) = Um U mo Uwaga! - oś odciętych (oś częstotliwości f) wykonać w skali logarytmicznej 4. Pomiar częstotliwościomierzem cyfrowym. a) Połączyć przewodem koncentrycznym wyjście generatora sygnałów z wejściem oscyloskopu i częstotliwościomierza. Ustawić dowolną częstotliwość generatora dla wybranego kształtu przebiegu sygnału a następnie wybrać odpowiednie jego napięcie (np. przebieg sinusoidalny, 6 kHz, 5V). Uruchomić przyrządy. Dobrać odpowiednie położenie przełączników (poziomu sygnału, czasu zliczania, zakresu pomiarowego) częstotliwościomierza umożliwiające zliczanie impulsów. Wykonać pomiary częstotliwości na różnych odcinkach czasu zliczania, dla kilku różnych częstotliwości generatora. Wyniki zamieścić w tabeli. Tabela 5. f generatora [Hz] f1 [Hz] – 0,1s f2 [Hz] – 1s 4 f3 [Hz] –10s błąd δmax