BEZPIECZEŃSTWO WODY Z INSTALACJI WEWNĘTRZNYCH

BEZPIECZEŃSTWO WODY Z INSTALACJI WEWNĘTRZNYCH
Jakość wody dostarczanej przez przedsiębiorstwa wodociągowe oraz innych producentów odbiorcom
może w niekorzystnych warunkach eksploatacji i utrzymania instalacji wodociągowej w budynkach ulec
pogorszeniu. Okolicznościami sprzyjającymi zanieczyszczeniu wody w instalacjach wodociągowych
budynków są możliwości wystąpienia przepływu zwrotnego wody zużytej, połączenia z obcą instalacją,
wpływy czynników zewnętrznych, materiały i wyroby stosowane w instalacjach, stagnacja wody,
nieodpowiednia lub niewłaściwa konserwacja instalacji wodociągowej.
Stagnacja wody w instalacjach budynków może spowodować obniżenie jakości wody w wyniku
znaczącego stężenia substancji rozpuszczonych lub substancji w zawiesinie oraz rozwoju bakterii.
Stopień pogorszenia jakości wody zależy od zastosowanych materiałów, jakości wody, jej temperatury
i czasu trwania wody w bezruchu. Ze względów higienicznych konieczne jest płukanie instalacji
wodociągowych po okresach bezruchu wody. Fragmenty instalacji, z których korzysta się rzadko lub
przez krótki okres czasu, powinny być po wykorzystaniu odizolowane oraz przepłukane przed
ponownym wprowadzeniem ich do eksploatacji. Przewody niewykorzystywane należy odłączyć od
instalacji wodociągowej. Ponadto każda niedostateczna lub niewłaściwa konserwacja instalacji
wodociągowej może spowodować obniżenie jakości wody.
Do przyczyn bakteriologicznego zanieczyszczenia wody pobieranej bezpośrednio przez konsumenta
można zaliczyć: zastoiny wody w rurach, zakończenia kranów (sitka, perlatory) czy dodatkowe filtry
nie wymieniane przez długi okres, nie poddawane okresowemu czyszczeniu, czy dezynfekcji. Na
czynniki te nie mają bezpośredniego wpływu służby sanitarne bezpośrednio nadzorujące jakość wody
wodociągowej. Wskazane jest prowadzenie akcji uświadamiającej wpływ tych pozornie błahych
czynników na jakość wody pitnej.
Odpowiedzialnym za zapewnienie bezpiecznego użytkowania i eksploatacji instalacji wodociągowej
jest właściciel lub zarządca budynku. Uregulowania prawne w tym zakresie zawarte są w ustawie z
dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) oraz
rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
Zgodnie z § 113 ust. 6 cyt. rozporządzenia Ministra Infrastruktury wyroby zastosowane w instalacji
wodociągowej powinny być dobrane z uwzględnieniem korozyjności wody, tak aby nie następowało
pogorszenie jej jakości oraz trwałości instalacji, a także aby takich skutków nie wywoływało wzajemne
oddziaływanie materiałów, z których wykonano te wyroby.
Natomiast § 113 ust. 7 tego rozporządzenia nakłada obowiązek stosowania w instalacjach wodociągowych
zabezpieczeń uniemożliwiających wtórne zanieczyszczenie wody, zgodnie z wymaganiami dla przepływów
zwrotnych, określonymi w Polskiej Normie dotyczącej zabezpieczenia przed przepływem zwrotnym (PN –
EN 1717:2003).
Bezpieczeństwo zdrowotne wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi uzależnione jest także od utrzymywania
wody w stanie równowagi węglanowo - wapniowej, gdyż stan ten pozbawia wodę agresywnych właściwości
korozyjnych.