studia II stopnia - stacjonarne - 2009/10

Transkrypt

W Y D Z I A Ł A RT Y S T Y C Z N Y
kierunek: Edukacja artystyczna w zakre sie sztuk plastycznych
studia II stopnia (uzupełniające magisterskie)
Nazwa przedmiotu: HISTORIA IDEI I DOKTRYN ESTETYCZNYCH
Kod przedmiotu: 08.1-WA-EASP-HIDE
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Wiedza obejmująca podstawy filozofii, historii ogólnej oraz historii sztuki.
Język nauczania: polski
Odpowiedzialny za przedmiot: dr Artur Pastuszek
Prowadzący: dr Artur Pastuszek
Forma zajęć
ćwiczenia
Liczba godzin
60
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
2
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie/egzamin
10
Zakres tematyczny przedmiotu:
Klasyczne ujęcie sztuki. Doktryny artystyczne antyku - pitagorejczycy, Demokryt, sofiści, Platon,
Arystoteles, Plotyn. Kontrowersje wokół pojęcia piękna - klasyczna definicja piękna (harmonia,
symmetria), sofiści i relatywizacja, piękno jako jakość, esencjonalistyczne uzasadnienie Platona. Mimesis
i katharsis jako kryteria artystyczne (Arystoteles). Zagadnienie relacji: sztuka — prawda, poznawcza
wartość sztuki.
Wczesnochrześcijańskie i średniowieczne doktryny artystyczne. Średniowieczne ujęcie sztuki i piękna.
Poglądy teologów i filozofów dotyczące znaczenia sztuki. Piękno jako własność obiektywna. Doskonałość,
zupełność, blask formy, sacrum. Klasyfikacja sztuk i problem naśladowania. Sztuka jako biblia pauperum.
Estetyka claritas - Augustyn, Klemens Aleksandryjski, Orygenes, Tertulian, Boecjusz, Tomasz z Akwinu, Witelon,
Mikołaj z Kuzy.
Artystyczne doktryny czasów nowożytnych. Poetyki i traktaty renesansowe. Klasycyzm,
antropocentryzm, humanizm, forma, imitatio. Związek pomiędzy sztuką a nauką. Antropocentryzm a
humanizm. Antyczne korzenie renesansu. Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci. Immanuel Kant i
autoteliczność sztuki. Bezinteresowność i subiektywny charakter sądów smaku. Transcendentalna
koncepcja piękna i wzniosłości. Autonomiczność i wyjątkowość przedmiotów estetycznych. Estetyka G.W. F.
Hegla.
Problem interpretacji dzieła sztuki. Społeczne miejsce sztuki, jej rola w obrębie kultury współczesnej
(kultura masowa, dystans, dehumanizacja sztuki). Problem kontynuacji, ciągłości (awangarda –
awangardy).
Estetyczna i antropologiczna perspektywa tragiczności. Żywioł appoliński i dionizyjski - ujęcie sztuki przez Friedricha
Nietzsche’go.
Estetyka polska początku XX wieku. Formizm i katastrofizm. Teoria Czystej Formy Stanisława Ignacego
Witkiewicza. Nienasycenie i przeżycie metafizyczne jako zasady teorii sztuki. Wielość rzeczywistości w
sztuce wg Leona Chwistka. Fenomenologiczna propozycja Romana Ingardena. Problem interpretacji dzieła
sztuki. Wartości artystyczne a wartości estetyczne. Schematyczność i wielowarstwowość dzieła sztuki.
Ontologia dzieła sztuki.
Nowoczesne próby metodologicznego poszerzenia refleksji nad sztuką. Koncepcja psychoanalityczna.
Sigmund Freud a Carl Gustav Jung. Współczesne rozstrzygnięcia. Socjologiczna propozycja Jose Ortegi y
Gasseta. Problem odbiorcy dzieła sztuki. Instytucjonalna teoria sztuki Georga Dickiego.
Współczesne dyskusje wokół statusu dzieła sztuki i autora. Problematyka historii, stylu, oryginalności,
języka sztuki. Symbol, alegoria, metafora. Spór o pozaestetyczne wartości i kryteria wartościowania dzieł
sztuki. Problem oryginalności i falsyfikatu, arcydzieła i kiczu. Śmierć autorstwa w ujęciu Rolanda Barthesa.
Inspiracje postmodernistyczne w teorii sztuki. Próby przełamania kryzysu współczesnej estetyki.
Nietzscheańskie podstawy współczesnej krytyki estetycznej. Modernizm jako zapowiedź ponowoczesnych
problemów w ujęciu Zygmunta Baumana. Dekonstrukcja modernizmu – Jaques Derrida, Jonathan Culler,
Paul de Man. Wzniosłość w koncepcji Jean-Francoisa Lyotarda. Ustanowienie nowego pola współdziałania
filozofii i sztuki. Propozycja Wolfganga Welscha.
Efekty kształcenia:
Nabycie kompetencji w zakresie interpretacji dzieł sztuki tradycyjnej oraz współczesnej. Zapoznanie się z
dziejami estetyki oraz filozofii sztuki. Rozpoznawanie istotnych motywów i najważniejszych tematów
estetyki zachodniej oraz pojęć estetycznych i artystycznych w ich historycznej perspektywie.
Warunki zaliczenia:
Aktywne uczestniczenie w wykładach.
Złożenie egzaminu końcowego.
Literatura podstawowa:
(1) W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, (T. 1: Estetyka starożytna, T. 2: Estetyka średniowieczna, T. 3: Estetyka nowożytna), Wyd.
Arkady, Warszawa 1985-1991.
(2) K. Wilkoszewska, Estetyki filozoficzne XX w., Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2000.
(3) M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1984.
(4) S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do posztuki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1985.
(5) Postmodernizm: antologia przekładów, wyb. R. Nycz, Wydaw. Baran i Suszczyński, Kraków 1998.
Literatura uzupełniająca:
1) W. Welsch, Estetyka poza estetyką. O nową postać estetyki, Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2005.
(2) I. Lorenc, Logos i mit estetyczności, Uniwersytet Warszawski Instytut Filozofii, Warszawa 1993.
(3) M. Bachtin, Estetyka twórczości słownej, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986.
(4) J. Margolis, Czym, w gruncie rzeczy, jest dzieło sztuki?, Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2004.
(5) H. Read, Sens sztuki, Wyd. PWN, Warszawa 1982.
(6) Myśliciele kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500 roku, wyb. i oprac. J. Białostocki, Wyd. Słowo/Obraz Terytoria,
Gdańsk 2001.
(7) Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500-1600 , wyb. i oprac. J. Białostocki, Wyd. PWN, Warszawa 1985.
(8) Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, wyb. E. Grabska i M. Poprzęcka, Wyd. PWN, Warszawa 1974.
(9) F. Nietzsche, Narodziny tragedii czyli hellenizm i pesymizm, Wyd. Zielona Sowa, Kraków 2005.
(10) J. Baudrillard, Spisek sztuki. Iluzje i deziluzje estetyczne z dodatkiem wywiadów o „Spisku sztuki”, Wyd. Sic!, Warszawa 2006.
Nazwa przedmiotu: PSYCHOFIZJOLOGICZNE PODSTAWY SZTUKI
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PPSZ
Wymagania wstępne: Język nauczania: polski
Odpowiedzialny za przedmiot: Prof. dr hab.Janina Fyk
Prowadzący: Prof. dr hab.Janina Fyk
Forma zajęć
Liczba godzin
wykład
30
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
1
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie/egzamin
6
Biofunkcjonalne podstawy percepcji sztuki – „artystyczne geny”.
Wybrane zagadnienia dotyczące rozwoju mózgu w okresie prenatalnym i po urodzeniu.
Mapa mózgu i funkcje półkul mózgowych.
Różne rodzaje inteligencji – rodzaje aktywności a metody kształcenia.
Kanony w muzyce i w plastyce. Liczba, harmonia i proporcja – podstawy filozofii pitagorejskiej i teorii sfer
niebieskich. Pitagoras i pitagorejczycy i ich wkład do nauki i sztuki. Wielka Teoria Piękna i jej odbicie w
nauce i sztuce.
Podstawy audiometrii – próg bólu i granice słyszalności.
Psychofizyczne i psychologiczne podstawy percepcji barwy wizualnej.
Wymiary wrażeniowe w muzyce i plastyce - czułość i progi różnicowe.
Percepcja holistyczna i percepcja analityczna. Psychologia postaci na gruncie sztuki - podstawowe prawa
psychologii postaci.
Synestezja i chromostezja – szczególne zdolności - praktyczne zastosowanie w muzyce, plastyce i
arteterapii.
Stany świadomości, częstotliwość i charakterystyka fal mózgowych.
Tworzenie i „moment twórczy” według Tadeusza Wrońskiego.
Podstawy metody Alfreda Tomatisa i jej wykorzystanie w edukacji i terapii.
Sugestia – sugestopedia – superlerning - rola muzyki i sztuki.
Zasady nauczania sugestopedycznego. Aktywizacja półkul mózgowych - oddychanie i muzyka.
Efekt Mozarta w muzyce i plastyce; wykorzystanie Efektu Mozarta w nauce, medycynie i do
indywidualnych potrzeb.
„Muzyczny” i „plastyczny” mózg w świetle badań naukowych.
Terapeutyczne działanie sztuki na przykładzie muzyki i plastyki - terapeutyczne oddziaływanie dźwięku i
koloru.
Neurofizjologia, biomuzykologia i psychologia w służbie muzyki, sztuki i edukacji.
Poszerzenie wiedzy na temat psychofizjologicznych i neurobiologicznych uwarunkowań rozwoju zdolności
plastycznych i muzycznych w funkcji rozwoju i kształcenia człowieka. Umiejętność wykorzystania wiedzy
dotyczącej psychofizjologicznych i neurobiologicznych uwarunkowań sztuki w kształcenia i wzbogacaniu
doznań estetycznych.
Warunki zaliczenia:
Aktywny udział na zajęciach, ew. samodzielne opracowanie zadanego tematu. Odrobienie zaległości na
zajęciach (w formie opracowań na zadany temat) oraz pozytywny wynik egzaminu końcowego.
Konieczna, E. Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 2003.
Kataryńczuk-Mania, L., Karcz, J. (red.) Sztuka w kontekście oddziaływań na człowieka, Uniwersytet Zielonogórski,
2006.
Szulc, W. Sztuka w służbie medycyny, Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań, 2001.
Tomaszewski, T., Główne idee współczesnej psychologii, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1984, wyd. I.
Tatarkiewicz
Campbell, D. The Mozart Effect, Quill, 2001.
Lewandowska, K. Muzykoterapia dziecięca, Studio NORMA, Gdańsk, 1996.
Tomatis, A.A. Ucho i śpiew, Wydawnictwo UMCS, Lublin 1995.
Zeugner, G. Barwa i człowiek, Wydawnictwo „Arkady”, Warszawa 1965, Wyd. I.
Metera, A. Muzykoterapia. Muzyka w medycynie i edukacji. Wydawnictwo Centrum Techniki Nauki Metronom, Leszno,
2002.
Oster, G., Gould, P. Rysunek w psychoterapii, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk, 2001.
Anisimowicz, B. Alternatywne nauczanie języków obcych w XX wieku.
Lecourt, E. Muzykoterapia czyli jak wykorzystać siłę dźwięków, Videograf II, Katowice, 2008.
Utwory muzyczne okresu baroku – wybór.
Wierszyłowski, J. Psychologia muzyki, PWN, Warszawa, 1970.; Czasopisma: Arteterapia, Exit.
Nazwa przedmiotu: WARSZTATY PLASTYCZNO-MUZYCZNE
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-WPLM
Wymagania wstępne:
Język nauczania:
Odpowiedzialny za przedmiot: Prof. dr hab.Janina Fyk
Prowadzący: Prof. dr hab.Janina Fyk; mgr Agnieszka Graczew-Czarkowska
Forma zajęć
Liczba godzin
warsztaty
60
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
2
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
3-4
zaliczenie z oceną
8
Punkt, linia, płaszczyzna w aspekcie sensów terapeutycznych;
Dźwięk, klaster, kontur melodyczny, linia melodyczna – autocharakterystyka;
Barwa dźwięku, barwa koloru i barwa emocji w kontekście oddziaływań terapeutycznych;
Muzyka a skojarzenia barwne w kontekście stylów muzycznych i kompozytorskich;
Komunikat i realna wartość sztuki – wiedza a odbiór sztuki, rola i kompetencje artysty;
Autokorelacja w procesie twórczym (budowanie tożsamości twórczej);
Płaszczyzna komunikatu – strefa wyboru tematu przewodniego komunikatu plastycznego i muzycznego a
przesłanie;
Celowość wykorzystania medium artystycznego w celach terapeutycznych;
Emocje a przeżycia intelektualne i estetyczne – podmiot a przesłanie, empatia- artykulacja-urywek
doświadczenia, dynamika przesłania a dynamika odbioru (alea).
Twórca – dzieło – odbiorca: od inicjatywy do kulminacji , organizacja pracy, sposoby i atrakcyjność
prezentacji dzieła, odpowiedzialność twórcy a kontrola, dzieło a wiarygodność twórcy.
Muzyka , nastrój emocjonalny, a świadomy dobór barw wizualnych;
Aktywność komunikatywna: sztuka jako narzędzie, tworzenie ram, sztuka dialogu oraz dialogowość.
Postawa interdyscyplinarna ( sens montażu).
„Plastyczne” oddziaływanie dzieła muzycznego.
„Muzyczne” oddziaływanie dzieła plastycznego.
Kreatywny odbiór dzieła plastycznego i muzycznego.
Wystawa prac / Performance.
Umiejętność analizy przebiegu warsztatu i jego formy; umiejętność organizacji pracy, umiejętność
poszukiwania impulsu i inspiracji artystycznej.
Umiejętność doboru tła muzycznego do dzieła plastycznego oraz umiejętność doboru dzieła plastycznego
do tła muzycznego z uwzględnieniem efektów terapeutycznych.
Warunki zaliczenia:
Plastyczna interpretacja wizji muzyki, muzyczna interpretacja wizji obrazu wraz z opracowaniem
pisemnym i nagraniem utworu (CD).
Marvin Carlson, Performans, PWN, Warszawa, 2007.
Mieczysław Porębski, Sztuka a informacja, Wyd. Literackie, Kraków, 1986.
Marek Wasilewski, czy sztuka jest wściekłym psem ? , Stowarzyszenie Czasu Kultury, Poznań, 2009.
Leszek Polony, W kręgu muzycznej wyobraźni, PWM, 1980.
Witold Rudziński, Dźwięki i rozdźwięki, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa. 1986.
Utwory muzyczne od baroku do muzyki współczesnej oraz utwory muzyki rozrywkowej – wybór
Czasopisma: Arteterapia, Exit, Arteon
Nazwa przedmiotu: TECHNIKI RELAKSACYJNE
Kod przedmiotu: 16.9-WA-EASP-TREL
Wymagania wstępne: brak
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Maria Jałocha
Prowadzący: ad. Maria Jałocha
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
30
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
2
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
3
zaliczenie z oceną
2
Humanistyczne podstawy technik relaksacyjnych (wspieranie i stymulacja rozwoju).
Stres – objawy i techniki jego redukcji.
Trening autogenny Schulza.
Trening progresywny Jacobsona.
Wizualizacja jako proces kreatywności i ekspresji.
Masaż relaksacyjny (technika Aleksandra, refleksoterapia).
Świadome oddychanie.
Joga i orientalne techniki relaksacyjne (tai-chi, zen-shiatzu).
Inne techniki relaksacyjne wykorzystujące pracę z ciałem i oddechem – techniki medytacyjne (ćw.
Bensona), trans hipnotyczny, NLP, ćwiczenia Dennisona, metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne,
relaksacja wg Wintreberta, bajki relaksacyjne.
Wykorzystanie koloroterapii i aromaterapii w relaksacji.
Muzykoterapia.
Zna metody i techniki relaksacyjne oraz potrafi posługiwać się nimi praktycznie.
Zdobywa umiejętność wyciszenia się i odprężenia oraz uwalniania stresu i uzyskania stanu relaksu.
Nabywa umiejętność w zakresie prowadzenia zajęć z wykorzystaniem technik relaksacyjnych.
Potrafi wykorzystać oraz samodzielnie tworzyć teksty do wizualizacji i bajek relaksacyjnych.
Warunki zaliczenia:
Podstawą zaliczenia jest znajomość zagadnień, aktywność na zajęciach oraz umiejętności praktyczne.
ALBISETTI Valerio - Trening autogeniczny. – Kielce : Wydawnictwo „Jedność”, 2005
BAILEY Roy - Zarządzanie stresem : 50 ćwiczeń. - Warszawa : Wydaw. ARTE, cop. 2002
CRAZE R., tł. Ciepłowska A.: Relaksacja ciała i umysłu - Warszawa 2007
DIEKEMPER Elisa - Więcej niż wyciszenie : znaczenie i przebieg podróży w krainę fantazji oraz ich praktyczne
wykorzystanie : poradnik dla rodziców i wychowawców. - Kielce : Wydawnictwo "Jedność", 2005
KULMATYCKI Lesław - Lekcja relaksacji. - Wyd. 2. - Wrocław : Wydaw. Akademii Wychowania Fizycznego, 2002
SCHENK Christoph, tł. Hanna Borowiec.: Relaksacja: sposób na stres. Warszawa J&BF,1996
CHOROŚ Jadwiga - W pułapce stresu, w: Lider 2006, nr 1, s. 9-15
DUDA Dorota - Oddech - pigułka na stres. Cz.1, w: Ekoświat. - 2005, nr 9, s. 44-45 , Regeneracja organizm: oddech pigułka na stres. Cz. 2 w: Ekoświat. - 2005, nr 10, s. 46
GIMNASTYKA mózgu, w: Gazeta Szkolna 2003, nr 1, s. 11,15
MARCHWICKA M. - Bajki - jako elementy treningu autogennego dla dzieci, w: Szkoła Specjalna 1990, nr 5, s. 265-268
Nazwa przedmiotu: METODY UPOWSZECHNIANIA KULTURY ARTYSTYCZNEJ I KRYTYKA ARTYSTYCZNA
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-MEKA
Odpowiedzialny za przedmiot: mgr Mirosława Vierstra
Prowadzący: mgr Mirosława Vierstra
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
60
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
2
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie z oceną
10
Program ćwiczeń poświęcony jest:
- pogłębianiu umiejętności prezentowania w różnych formach własnego światopoglądu artystycznego
- pogłębianiu znajomości kryteriów oceny twórczości artystycznej
- kształtowaniu sztuki sprawności w upowszechnianiu sztuki z wykorzystaniem różnorodnych form i
strategii promocji twórczości artystycznej
Student powinien posiąść umiejętność:
- komentowanie bieżących wydarzeń artystycznych
- wyrażania własnych poglądów na temat sztuki współczesnej
- upowszechniania sztuki i aktywności artystycznej z wykorzystaniem różnorodnych form i strategii
promocji
Warunki zaliczenia:
recenzje z wystaw, udział w dyskusjach, przedstawienie własnych projektów (np. makiety katalogu,
scenariusza wystawy)
Galinowska, S., (red), (1992), Komercjalizacja w kulturze, Warszawa
Estetyka i krytyka, (2003), nr. 5, Kraków: Uniwersytet Jagielloński
Dziemidok, B., (2002), Główne kontrowersje estetyki współczesnej, Warszawa: PWN
Ruskin, J., (1977), Sztuka, społeczeństwo, wychowanie, Wrocław: Ossolineum
Matuchniak-Krasuska, A., (1988), Gust i kompetencja, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Wybrane artykuły z prasy artystycznej.
Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA WOLNEGO WYBORU
Kod przedmiotu: 03.0-WA-EASP-PWW
Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny
Prowadzący: Prof.UZ Ryszard Woźniak, dr hab. Magdalena Gryska; ad. Zenon Polus; dr hab. Radosław
Czarkowski; dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła; ad. Piotr Czech; dr hab.Jarosław Dzięcielewski; ad. Helena
Kardasz; Prof. Wiesław Hudon; Prof. Wojciech Müller;
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
ćwiczenia
150
150
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
5
5
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
1-2
zaliczenie z oceną
zaliczenie z oceną
5
5
(student wybiera 2 pracownie)
MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie
Odpowiedzialny za przedmiot: Ryszard Woźniak, prof.UZ
Prowadzący: Ryszard Woźniak, prof.UZ
Forma zamknięta. Forma otwarta. Dzieło jako rzecz, dzieło jako proces i dzieło jako zapis. Program
zakłada indywidualne poszukiwania artystyczne, wyrazowe i warsztatowe. Cały semestr przeznaczony jest
na realizację tylko jednego samodzielnie sformułowanego tematu lub realizację programu dopasowanego
do indywidualnych potrzeb studenta. Ćwiczenia z zakresu autoprezentacji.
Umiejętność tworzenia oryginalnych prac malarskich opartych o samodzielnie wypracowane idiomy
wyrazowe i indywidualną technikę pracy. Umiejętność zaprezentowania i obrony indywidualnej koncepcji
plastycznej.
Warunki zaliczenia:
Udział w konsultacjach. Przegląd prac powstałych w czasie semestru. Warunkiem zaliczenia jest
opracowanie tematu w formie rozwiniętego cyklu prac.
Czasopisma:
Artforum, WWW.artforum.com
Art Review, WWW.artreview.com
Flash Art., WWW.flashartonline.com
Parkett, WWW.parkettart.com
Obieg, WWW.obieg.pl
Art&Business, WWW.artbiznes.pl
Sztuka.pl, WWW.sztuka.pl
Piktogram, WWW.piktogram.pl
Notes.na.6.tygodni, WWW.funbec.eu
Muzeum, WWW.gazeta-muzeum.pl
Arteon, WWW.arteon.pl
Exit
Literatura uzupełniająca: -
Wymagania wstępne: umiejętności rysunkowe i malarskie
Język nauczania: polski, angielski
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Magdalena Gryska
Prowadzący: ad. Magdalena Gryska
Punktem wyjścia jest zrozumienie i opanowanie warsztatu twórczego, znajomość budowy obrazu; materii
malarskiej, struktury, światła i koloru oraz podejście do malarstwa jako dyscypliny umożliwiającej dostęp
do współczesnych środków wyrazu by osiągnąć, cel jakim jest obraz. Program pracowni zawarty jest w
proponowanych tematach, opartych na studiowaniu natury i przy wykorzystaniu wielości środków
interpretacyjnych. Wykształcenie umiejętności w podejmowaniu samodzielnych decyzji malarskich.
Znajomość podstawowych elementów kompozycji obrazu, Poznawanie podstaw technologii malarstwa w
tym m.in. malarstwo olejne, akrylowe, mix media, ćwiczenia z rozmaitymi rodzajami podobrazia itp.
Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach, uczestnictwo w przeglądach śródrocznych i semestralnych, realizacja tematów.
Wassily Kandinsky, O duchowości w sztuce, przeł. Stanisław Fijałkowski, wyd. PGS, Łódź 1996.
Władysław Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1974.
Kazimierz Malewicz, Świat bezprzedmiotowy, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria,
Heinrich Wolfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki, Wydawnictwo Słowo/Obraz/ Terytoria, Gdańsk 2006.
Czasopisma:
Arteon, Exit, Artluk, Format, Obieg itp.
Inne źródła:
Strony internetowe; Muzea świata, Galerie Sztuki Współczesnej, autorskie strony artystów.
RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Zenon Polus
Prowadzący: ad. Zenon Polus
Rozwijanie umiejętności nabytych na studiach licencjackich w zakresie rysunku poprzez studyjne ujmowanie
obserwowanej i analizowanej rzeczywistości, jej interpretacja i przetworzenie twórcze.
Łączenie tradycji z nowoczesną myślą artystyczną oraz doskonalenie zastanych i poszukiwanie nowych
programów i metod nauczania rysunku to standardy, do których nawiązujemy w naszej pracy ze
studentami. Program nauczania w pracowni obejmuje umiejętności notacji rysunkowej, zarówno tego, co
jest naszą rzeczywistością jak i tego, co należy do sfery naszej wrażliwości i duchowości. Celem tej pracy
jest przygotowanie studentów do realizacji rysunku jako autonomicznej formy wypowiedzi.
Student potrafi samodzielnie podejmować artystyczne decyzje, które są odzwierciedleniem jego
spostrzegania świata i jego własnej wrażliwości oraz transponować je na obraz plastyczny.
Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach, realizacja tematów.
Dick Higgins, Intermedia, Akademia Ruchu, Warszawa 1985.
Performance, wybór tekstów, MAW, Warszawa 1984.
E.H. Gombrich, O sztuce, Rebis, 2008.
Marcin Czerwiński, Samotność sztuki, Warszawa 1988.
A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Warszawa 2005.
K. Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, wyd. Universitas, Kraków 2008.
B. Reeves, C. Nass, Media i ludzie, Wyd. PIW 2000.
Wszelkie książki i katalogi, czasopisma dotyczące problematyki sztuki współczesnej, które są w zasięgu studentów, poprzez
biblioteki oraz inne sposoby poznania, o których rozmawiamy na zajęciach.
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Radosław Czarkowski
Prowadzący: dr hab. Radosław Czarkowski
Stosowane metody dydaktyczne to indywidualna dyskusja, monitorowanie rozwoju świadomości
warsztatowej i artystycznej, opieka merytoryczna nad realizacjami, wspólna analiza jakości ideowych,
organizacja i opieka nad organizacją wystaw, plenerów, wystąpień, dyskusje na forum publicznym.
Tematy zajęć opracowywane są wg wymagań indywidualnych z nastawieniem na przygotowanie dla
potrzeb pracowni dyplomujących w zakresie warsztatu artystycznego w szerokim tego pojęcia znaczeniu.
Celem przedmiotu jest permanentne doskonalenie indywidualnego warsztatu, wzbogacanie świadomości
twórczej, kształcenie umiejętności argumentowania racji (idei) twórczej, budowanie wartości
autonomicznych, kształcenie w zakresie swobodnego dyskursu artystycznego przy zachowaniu
elastyczności i otwartości dla refleksji i idei alternatywnych, wypracowywanie umiejętności obserwacji
możliwie szerokiego spektrum zjawisk będących w polu zainteresowań, kształcenie szeroko pojętej
wrażliwości artystycznej, wzmacnianie postaw indywidualnych.
Warunki zaliczenia:
Przedmiot realizowany jest w formie ćwiczeń, a zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądów
śródrocznego i końcoworocznego, i kończy się zaliczeniem z oceną.
Literatura wg indywidualnych potrzeb, oraz m.in. Sztuka – Umberto Eco, Obecność mitu – Leszek Kołakowski, Energie
sztuki – Alicja Kępińska, Zestaw do śmierci – Susan Sontag, Zaproszenie na egzekucję - Vladimir Nabokow
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła
Prowadzący: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła
Pracownia ma za zadanie rozwijanie ogólnej wrażliwości i świadomości artystycznej, doskonalenie
artystycznego warsztatu jak również wprowadzanie studenta w problematykę sztuki współczesnej.
Kształcenie polega na indywidualnej pracy ze studentem, jest oparty o jego własną wrażliwość i
dyspozycje. W pracowni rysunku studenci mogą posługiwać się klasycznymi oraz niekonwencjonalnymi
technikami rysunkowymi. Program pracowni porusza zagadnienia rysunku interaktywnego, instalacji,
rysunku mobilnego, przestrzennego i in. Spełnia je przez propozycje tematów, które pozwalają na
realizacje intermedialne z wykorzystaniem rysunku, obiektu, fotografii, dźwięku i wideo.
Student rozpoczyna program indywidualny, bądź realizuje zagadnienia proponowane przez
program pracowni. W obu przypadkach – począwszy od sformułowania idei przez etap koncepcyjny aż do
ukończenia realizacji – student konsultuje się z prowadzącym pracownię.
Przykłady tegorocznych zadań:
1. Przyjemne – okropne – przejmujące
2. Miejsca – mapy – historie
Umiejętność realizacji wybranego tematu. Swobodne poruszanie się w zakresie różnorodnych
kontekstów kulturowych. Przełożenie na język intermedialnej wizualizacji zjawisk, emocji i
odniesień wobec różnych przejawów i sytuacji życia codziennego oraz wytworów kultury, zachowań
społecznych.
Warunki zaliczenia:
Udział w przeglądach prac, systematyczne konsultacje. Warunkiem zaliczenia jest wykonanie podjętego
tematu w formie cyklu prac lub innej pełnej realizacji plastycznej (instalacji, działania rysunkowego itp.)
M. Archer, N. de Oliveira, N. Oxley, M. Petry, Installation Art, Smithsonian Institution Press
J. Brach-Czaina, Szczeliny istnienia, PIW, Warszawa 1992
U. Czartoryska, Fotografia – mowa ludzka. Perspektywy teoretyczne, Wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2005
M. Eliade, Mity, sny i misteria, Wyd. KR, Warszawa 1999
M. Głowiński (red.), Symbole i symbolika, Czytelnik, Warszawa1990
A. Jakubowska, Na marginesach lustra, Universitas, Kraków 2004
C.G.Jung, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1975
A. Żmijewski, Drżące ciała, rozmowy z artystami, seria Krytyki Politycznej, t.2, Bytom-Kraków, 2006
10. A. Mencwel [red.], Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego,
Warszawa 2005.
11. L. Kolankiewicz [red.], Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego,
Warszawa 2005.
Czasopisma papierowe i sieciowe:
Obieg
ARTeon
Exit
Format
Sztuka i Filozofia
Orońsko
Katalogi wystaw
PROJEKTOWANIE GRAFICZNE
Wymagania wstępne: obsługa komputera i programów graficznych w st. zaawansowanym
Odpowiedzialny za przedmiot: kw. art. I st. Piotr Czech
Prowadzący: kw. art. I st. Piotr Czech
Ćwiczenia obejmują: rozwój umiejętności w zakresie: wykorzystania typografii, projektowania plakatu,
znaku, grafiki edytorskiej i wydawniczej, oraz grafiki użytkowej i komunikacji wizualnej. Doskonalenie
technik komputerowych w projektowaniu graficznym, umiejętny i świadomy dobór narzędzi do sposobów
realizacji. Przygotowanie materiałów do druku cyfrowego. W ramach programu Pracowni student powinien
rozwijać umiejętność kreatywnego myślenia i rozwiązywania problemów z zakresu samodzielnej pracy
projektowej oraz poszukiwać indywidualnych rozwiązań projektowych uwzględniając estetyczne i
użytkowe funkcje obiektów graficznych. W procesie edukacji program zajęć jest indywidualizowany w
zależności od ujawniających się w trakcie pracy możliwości kreacyjnych studentów, aż do dyplomowych
świadomych i profesjonalnych wypowiedzi artystycznych.
Przedmiot ma na celu przygotowanie studenta do praktycznego wykorzystania wiedzy w zakresie:
projektowania graficznego, oraz rozwinięcia nabytych umiejętności i podstaw zdobytych w trakcie
studiów licencjackich. Ważne także jest uzyskanie świadomej, indywidualnej wypowiedzi przy
tworzeniu projektów graficznych, a także dojrzałości artystycznej prowadzącej do realizacji pracy
dyplomowej. Nabycie profesjonalnego podejścia do korzystania w projektowaniu zarówno z mediów
tradycyjnych jak i najnowszych technologii cyfrowych. Posługiwanie się aplikacjami graficznymi:
CorelDraw, Adobe Photoshop i pochodnych w stopniu zaawansowanym i kreatywnym w realizacji
projektów.
Warunki zaliczenia:
aktywne uczestnictwo w zajęciach, realizacja ćwiczeń, zaliczenie z oceną
Stefan Bernaciński, Liternictwo, WSiP, Warszawa 1990
Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Gliwice, Helion 2002
Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Do/Optima, Warszawa 2003
Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Design Plus, Kraków 2007
Friedrich Forssman, Hans Peter Willberg, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo-Obraz Terytoria, Warszawa 2008
James Felici, Kompletny przewodnik po typografii. Zasady doskonałego składania tekstu, Słowo Obraz Terytoria,
Warszawa 2007
Tibor Szántó, Pismo i styl, Wrocław, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo 1986
Krzysztof Tyczkowski, Lettera Magica, Polski Drukarz, Łódź 2005
Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Słowo-Obraz Terytoria, Warszawa 2008
Gavin Ambrose, Paul Harris, Typografia, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2008
1.Piotr Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artysytczna w XX wieku,
2.Piotr Rypson: Obraz Słowa, Wydawnictwo AR, Warszawa 1989
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Warszawa 2000
3.S.G Wheeler, G.S. Wheeler, Typografia komputerowa, Exit, Warszawa
4.Janina Wiercińska, Sztuka i książka, PWN, Warszawa 1986
5.Frantz Herman Wills, Grafika reklamowa, WNT, Warszawa 1972
6.L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006
7.Czasopisma: O ile to możliwe stała lektura periodyków:
Tekst oraz 2+3D (krajowe), Graphis, Print, Typography, Computer Arts
Inne źródła: strony WWW (podawane sukcesywnie) związane z tematyką projektowania.
RZEŹBA
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Jarosław Dzięcielewski
Prowadzący: dr hab. Jarosław Dzięcielewski
CEL PRZEDMIOTU: Pracownia ta jest przeznaczona dla studentów stacjonarnych II stopnia (studia
magisterskie). Tutaj szczególny nacisk kładę na samodzielność, na umiejętność podejmowania przez
studentów własnych artystycznych decyzji, wyrażenia własnych myśli, sądów i spostrzeżeń. Pracownia ta
ma pomóc studentom w zrealizowaniu dyplomu artystycznego w pracowni rzeźby.
METODY DYDAKTYCZNE: Poprzez prowadzone przeze mnie indywidualne rozmowy i konsultacje dotyczące
zaproponowanych przez studentów tematów – autorskich programów, staram się zadbać o osobowość i
jakości artystyczne moich podopiecznych. W czasie naszych wspólnych rozmów słucham, pytam,
uzasadniam własne wątpliwości i własne racje, ukazuję możliwości i ograniczenia dotyczące konkretnych
tematów i problemów. Tego samego oczekuję od studentów – podczas proponowania przez nich własnego
programu, składającego się z czterech tematów w ciągu semestru. Każdy temat zaproponowany przez
studenta, oraz jego realizację, mam prawo zaakceptować lub nie, mam także obowiązek to uzasadnić.
Poprzez indywidualne konsultacje z dyplomantami, staram się zadbać o ich jakości twórcze i
osobowościowe. Pomagam moim podopiecznym w wyborze własnych artystycznych decyzji dotyczących
dyplomów w moich pracowniach. Kładę nacisk na umiejętność artykułowania sądów i przekonań
związanych z twórczymi realizacjami w moich pracowniach.
Efekty kształcenia: Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach i zrealizowanie obowiązującego programu.
Literatura podstawowa: Literatura uzupełniająca: -
FOTOGRAFIA / Fotografia intermedialna
Wymagania wstępne: opanowanie techniki i technologii fotografii; znajomość estetyki sztuki współczesnej (wiedza
nabyta w ramach studiów I stopnia), teorii i estetyki fotografii
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Helena Kardasz
Prowadzący: ad. Helena Kardasz
Aktywność studentów w zakresie realizacji programu wiąże się z pogłębieniem samoświadomości
artystycznej w kontekście swobodnej wypowiedzi w obszarze fotografii. Studenci mają możliwość
interpretacji programu poprzez zapis analogowy, cyfrowy, video, obiekt, instalację.
Obszary fotografii proponowane do interpretacji:
inscenizacja, eksperyment: fotografia postmedialna (odrzucenie konwencjonalnych zasad optyki
warunkujących prawidłowość obrazu fotograficznego), fotografia otworkowa (camera obscura – ciemnia
optyczna); zapis cyfrowy (fotomontaż); fotografia wirtualna (konsultacje przy użyciu programu Adobe
Photoshop)
Poszerzenie świadomości artystycznej i wiedzy studenta z obszaru fotografii współczesnej.
Warunki zaliczenia:
- konsultacje indywidualne (projekt realizacji, założenia dot. proponowanego tematu)
- udział w spotkaniach dyskusyjnych Pracowni; autoprezentacja poszczególnych etapów realizacji
programu przez studentów
- udział w plenerze Pracowni Fotografii (poszerzenie programu o eksperyment i wartości poznawcze w
wyniku obserwowanej rzeczywistości)
Barthes Roland, „Światło obrazu”, Wyd. KR, Warszawa 1999
Benjamin Walter, „Twórca jako wytwórca”, Wyd. Poznańskie, Poznań 1975
Benjamin Walter, „Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej”, w: „Anioł historii”, red. H. Orłowski, Wyd.
Poznańskie, Poznań 1996
Brauchitsch Boris von, „Mała historia fotografii”, Cyklady, Warszawa 2004
„Przestrzenie fotografii. Antologia tekstów”, praca zbiorowa pod red. T. Ferenca, K. Makowskiego, Galeria f5, Łódź
2005
Rosenblum Naomi, „Historia fotografii światowej”, Wyd. Baturo i Grafis Projekt, Bielsko – Biała 2005
Rouillé André, „Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną”, Universitas, Kraków 2007
Sontag Susan, „O fotografii”, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989
Tomaszczuk Zbigniew, „Łowcy obrazów. Szkice o fotografii”, CAK, Warszawa 1998
Berger John, „O patrzeniu”, Fundacja Aletheia, Warszawa 1999
Berger John, „Nasze twarze, moje serce, zwięzłe jak fotografie”, Czuły Barbarzyńca Pies, Warszawa 2006
„Co widać?”, praca zbiorowa pod red. J. Kaczmarka, M. Krajewskiego, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2006
Czartoryska Urszula, „Fotografia mowa ludzka. Perspektywy historyczne. Tom 2”, słowo/obraz/terytoria, Gdańsk
2006
Flusser Vilém, „Ku filozofii fotografii”, folia academiae, Katowice 2004
„Fotografia: realność medium”, praca zbiorowa pod red. G. Dziamskiego, A. Kępińskiej, S. Wojneckiego, ASP Poznań,
Poznań 2000
Michałowska Marianna, „Niepewność przedstawienia. Od kamery obskury do współczesnej fotografii”, Rabid, Kraków
2004
Michałowska Marianna, „Obraz utajony. Szkice o fotografii i pamięci”, Galeria f5, Kraków 2007
„Słowo o fotografii”, Krzysztof Jurecki, Krzysztof Makowski, ACGM Lodart S.A., Łódź 2003
Segal Hanna, „Marzenie senne. Fantazja i sztuka”, Universitas, Kraków 2003
Sobota Adam, „Szlachetność techniki”, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 2001
Tomaszczuk Zbigniew, „Odwzajemnione spojrzenie”, Typoscript, Wrocław 2004
„Wokół dekady. Fotografia polska lat 90”, praca zbiorowa pod red. M. Bauera, K. Jureckiego, A. Soboty, Muzeum
Sztuki, Galeria FF, Łódź 2002
Exit http://www.exit.art.pl/
Fotografia http://www.fotografia.net.pl/
Fototapeta http://fototapeta.art.pl/
Obieg http://www.obieg.pl/
- albumy, katalogi z wystaw bieżących
Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA EDUKACJI TWÓRCZEJ
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PTWR
Wymagania wstępne:
Język nauczania:
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti
Prowadzący: dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
90
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
3
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie z oceną
10
Przedmiot obejmuje projektowanie i realizowanie działań edukacyjno - artystycznych rozumianych jako
obszar sztuki i edukacji.
Po zakończeniu kształcenia w pracowni student potrafi:
- napisać scenariusz, konspekt warsztatów twórczych dla różnych grup wiekowych, dotyczących różnych
zagadnień,
- czytelnie określać cele warsztatów, działań plastycznych, edukacyjnych,
- aktywizować grupę uczestników,
- przeprowadzić warsztaty,
- posługiwać się różnymi technikami plastycznymi, także technikami zapisu cyfrowego.
Warunki zaliczenia:
zaliczenie z oceną
E. Olinkiewicz i E. Repach, Warsztaty edukacji twórczej, wyd. Europa, Wrocław 2001,
W. Karolak, Warsztaty twórcze, wyd. Jedność, Kielce 2002;
E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, wyd. KR, Kraków 1998;
E. Hall, Ukryty wymiar, wyd. Muza, Warszawa 2000.
Nazwa przedmiotu: PROSEMINARIUM
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PSEM
Prowadzący: dr Artur Pastuszek; dr Roman Sapeńko
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
60
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
2
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie z oceną
10
Wymagania wstępne: Uzyskanie zaliczenia co najmniej z dwóch przedmiotów z zakresu kultury umysłowej i
estetycznej (filozofia, estetyka, historia sztuki, socjologia sztuki, antropologia kultury). Ogólna wiedza dotycząca
wybranych zagadnień kulturowych, artystycznych, historycznych oraz językowych. Zainteresowanie problematyką.
Zakreślenie granic poszukiwań naukowych (estetyka, filozofia sztuki, socjologia sztuki, filozofia kultury)
oraz przedstawienie propozycji tematów badań. Wybór obszaru problemowego pracy i próba ustalenia jej
zakresu. Umiejętność doboru metody badawczej. Sformułowanie tematu pracy. Kwerenda biblioteczna.
Poszukiwanie materiałów przydatnych dla pracy. Studia dotyczące stanu badań. Wyznaczenie obszaru
badawczego poprzez prezentację przedmiotu analiz oraz poddanie go krytycznej dyskusji. Przygotowanie
konspektu, opracowanie planu pracy.
Kwestia praw autorskich i plagiatu. Pierwsze próby samodzielnego artykułowania tez pracy i ich publiczna
prezentacja, dyskusja. Jasność i precyzja terminologiczna, definiowanie pojęć, literatura dodatkowa (tzw.
varia). Kryteria oceny poprawności pracy: metodologiczna spójność, logika wywodu, przejrzystość
konstrukcyjna, wartość merytoryczna.
Nabycie kwalifikacji do samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych a także publicznej
prezentacji wyników badań. Nabycie umiejętności wydania sądu wartościującego oraz oceny skuteczności
w odniesieniu do określonych technik, narzędzi badawczych. Umiejętność przedstawienia tematu swojej
pracy oraz jej struktury a także przyjętej metodologii. Zapoznanie z zasadami przygotowywania i
redagowania prac uniwersyteckich.
Warunki zaliczenia:
Złożenie konspektu pracy magisterskiej oraz wyniku kwerendy jako warunek zaliczenia pierwszego
semestru.
Złożenie rozdziału pracy magisterskiej oraz jedno wystąpienie prezentujące tezy stawiane w pracy jako
warunek zaliczenia drugiego semestru.
Eco U., Jak napisać pracę dyplomową, Warszawa 2008.
Oliver P., Jak pisać prace uniwersyteckie?, Kraków 1999.
Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001.
Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004.
1.
2.
3.
4.
Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995.
Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996.
Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998.
Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa 2005.
Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM DYPLOMOWE
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-SEMM
Prowadzący: dr Artur Pastuszek; dr Roman Sapeńko
Forma zajęć
Liczba godzin
konwersatorium
90
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
3
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
3-4
zaliczenie
20
Wymagania wstępne: Ocena z proseminarium magisterskiego o zbliżonym profilu. Ogólna wiedza dotycząca
wybranych zagadnień kulturowych, artystycznych, historycznych oraz językowych. Zainteresowanie problematyką.
Prezentacja przedmiotu poszukiwań naukowych oraz krytyczna dyskusja nad nim. Próba zawężenia i
uściślenia problematyki. Ocena dostępności środków realizacji celu badawczego. Uwagi wstępne ewentualna modyfikacja tematu. Precyzowanie zakresu i ustalenie ostatecznej wersji tytułu pracy
(kryteria: rzeczowość, przejrzystość, poprawność językowa).
Analiza treści pracy, jej zakresu oraz przydatności przyjętych narzędzi badawczych. Ocena perspektywy
realizacji przyjętych celów. Selektywność - wskazywanie kwestii pominiętych w pracy, trudności
obiektywnych związanych z pełną realizacją zamiaru badawczego, etc. Przedstawienie pierwszej wersji
pracy magisterskiej – wystąpienie. Wstępna recenzja promotorska. Korekta. Artykułowanie wniosków
końcowych. Przygotowanie pracy do druku.
Opanowanie techniki pisania pracy – struktura tekstu (wstęp, układ pracy, tezy, wnioski), sposób
prezentacji źródeł (cytat, omówienie, parafraza, wtrącenie), język, odsyłacze, bibliografia, aneksy.
Nabycie umiejętności rozumienia i interpretacji zgromadzonego materiału badawczego. Umiejętność
wykorzystania i właściwe zastosowanie nabytej metodologii, terminologii i techniki pisania pracy
magisterskiej. Nabycie umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych a także
publicznej prezentacji wyników badań. Znajomość zasad przygotowywania i redagowania prac
uniwersyteckich. Przygotowanie pracy dyplomowej.
Warunki zaliczenia:
Złożenie kolejnego rozdziału pracy magisterskiej oraz przynajmniej jedno wystąpienie prezentujące tezy
stawiane w pracy jako warunek zaliczenia pierwszego semestru.
Ostateczna redakcja i złożenie pracy magisterskiej.
Eco U., Jak napisać pracę dyplomową, Warszawa 2008.
Oliver P., Jak pisać prace uniwersyteckie?, Kraków 1999.
Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001.
Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004.
1.
2.
3.
4.
Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995.
Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996.
Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998.
Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa 2005.
Odpowiedzialny za przedmiot: dr Roman Sapeńko
Prowadzący: dr Roman Sapeńko
Przygotowanie studentów do samodzielnego przygotowania pracy dyplomowej. Praca powinna być
dowodem opanowania umiejętności korzystania z literatury, materiałów empirycznych oraz rozwiązywania
podstawowych problemów badawczych. Wynikiem zajęć powinno być osiągnięcie umiejętności
swobodnego sporządzania esejów, referatów, artykułów i innych prac naukowych. Następnym celem zajęć
jest opanowanie techniki publicznego prezentowania osiągniętych wyników. Seminarium jest treningiem
umiejętności uczenia się, pracy zespołowej, podejmowania decyzji oraz pisania syntetycznych raportów.
METODY DYDAKTYCZNE:
Referowanie opracowanego materiału.
Praca koncepcyjna i problemowa.
Definiowanie pojęć.
Twórcze rozwiązywanie problemów.
Metody aktywizujące (burza mózgów, projekty, dyskusje).
Wykład.
PROGRAM ĆWICZEŃ
Struktura pracy dyplomowej.
Wybór obszaru tematycznego pracy licencjackiej i sformułowanie tematu. Metodyka pracy koncepcyjnej
(diagnoza, poszukiwania, realizacja)
Studia literaturowe i kwerenda biblioteczna.
Wykorzystanie materiału empirycznego (interpretacja, egzemplifikacja, uogólnianie)
Przygotowanie planu pracy oraz jego zatwierdzenie.
Techniki pisania pracy (wstęp, rozwinięcie tematu, wnioski, metody badawcze, przypisy, szata graficzna,
wykaz źródeł, literatura).
Naukowe właściwości prac dyplomowych oraz kryteria oceny: poprawność, metodologia, struktura spisu
treści i wywodu problematyki, terminologiczna precyzja, przejrzystość struktury pracy,
Przedłożenie I wersji rękopisu, poprawki, dyskusja nad stylem i przejrzystością.
Przygotowanie pracy do druku.
Przygotowanie do obrony problematyki poruszanej w pracy podczas licencjackiego egzaminu
dyplomowego. Przebieg egzaminu (przepisy dotyczące plagiatu, regulamin uczelni).
Efekty kształcenia: Warunki zaliczenia: Literatura podstawowa:
Pułło Andrzej. Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. Warszawa 2000.
Oliver Paul. Jak pisać prace uniwersyteckie? Kraków 1999.
Weiner Janusz. Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Warszawa 1998.
Urban Stanisław. Jak napisać dobrą pracę magisterską? Wrocław 1997.
Nazwa przedmiotu: DYPLOMOWA PRACOWNIA ARTYSTYCZNA
Kod przedmiotu: 03.0-WA-EASP-DPAM
Prowadzący: Prof.UZ Ryszard Woźniak, dr hab. Magdalena Gryska; ad. Zenon Polus; dr hab. Radosław
Czarkowski; dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła; ad. Piotr Czech; dr hab.Jarosław Dzięcielewski; ad. Helena
Kardasz; Prof. Wiesław Hudon; Prof. Wojciech Müller
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
135
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
5,4
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
3-4
zaliczenie
20
Odpowiedzialny za przedmiot: Ryszard Woźniak, prof.UZ
Prowadzący: Ryszard Woźniak, prof.UZ
Samodzielne sformułowanie tematu opartego o wcześniej zdobyte doświadczenia lub tematu nowego,
reprezentującego bieżące zainteresowania studenta. Wykonanie szkiców koncepcyjnych do tematu.
Planowanie i realizacja poszczególnych kompozycji tworzących cykl.
Umiejętność wizualizacji refleksji związanych z tematem. Umiejętność wyboru adekwatnych do tematu
środków wyrazu, narzędzi i materiałów. Umiejętność budowania spójnej, wielowątkowej wypowiedzi w
formie wystawy.
Warunki zaliczenia:
Warunkiem zaliczenia jest bieżące konsultowanie kluczowych etapów realizacji dyplomowej oraz
ukończenie wszystkich jej części składowych.
Literatura dobierana jest do wybranego tematu i obszaru zainteresowań studenta.
Czasopisma:
Artforum, WWW.artforum.com
Art Review, WWW.artreview.com
Flash Art., WWW.flashartonline.com
Parkett, WWW.parkettart.com
Obieg, WWW.obieg.pl
Art&Business, WWW.artbiznes.pl
Sztuka.pl, WWW.sztuka.pl
Piktogram, WWW.piktogram.pl
Notes.na.6.tygodni, WWW.funbec.eu
Muzeum, WWW.gazeta-muzeum.pl
Arteon, WWW.arteon.pl
Exit
Inne źródła:
strony internetowe, bieżąco ukazujące się katalogi z wystaw
Wymagania wstępne: umiejętności rysunkowe i malarskie
Język nauczania: polski, angielski
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Magdalena Gryska
Prowadzący: ad. Magdalena Gryska
Praca nad umiejętnością podejmowania decyzji malarskich.
Studenci posiadają umiejętności związane z tzw. klasycznym warsztatem malarskim i rysunkowym, znają
właściwości i możliwości poszczególnych technik i materiałów malarskich. Rozwijają nadal umiejętności
nabyte na studiach licencjackich w zakresie malarstwa.
Efektem kształcenia jest osiągniecie świadomości malarskiej w poszukiwaniu bądź kontynuowaniu własnej
drogi, własnej indywidualnej wypowiedzi. Przygotowanie samodzielnego zestawu prac malarskich w
dowolnej technice.
Umiejętności i cechy, jakie student powinien posiadać po ukończeniu kursu malarstwa to; świadomość
warsztatu, znajomość odczynników, środków, umiejętność rysunku, wrażliwość na kolor, temperaturę,
walor, fakturę, umiejętność sformułowania koncepcji plastycznej, ale to przede wszystkim świadomość
procesów myślowych, zachodzące w artyście oraz osobiste zaangażowanie, pracowitość i konsekwencja w
pracy twórczej.
Warunki zaliczenia:
Konsultacje, przeglądy prac.
Krystyna Bartnik, Zbigniew Makowski, Muzeum Narodowe, Wrocław, 2008.
Umberto Eco, Historia piękna, Rebis, Poznań 2005.
Władysław Strzemiński, W setną rocznicę urodzin, Muzeum Sztuki, Łódź 1994.
Marek Wasilewski, Sztuka nieobecna, Wydawnictwo Obserwator, Poznań 1999.
Ludwiński Jerzy, Epoka błękitu, Wydawnictwo Stowarzyszenie Artystyczne Otwarta Pracownia, Kraków 2003
Marek Sobczyk; Kurs abstrakcji, Wyd. Galerii Zderzak, Kraków 1996
Bieńczyk Marek, Melancholia, czyli o tych, co nigdy nie odnajdą straty, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 1998.
Anda Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Wyd. Stentor, Warszawa 2005.
Grzegorz Sztabiński, Dlaczego geometria? Problemy współczesnej sztuki geometrycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu
Łódzkiego, Łódź 2004.
Baus Wojciech, Mundus melancholicus. Melancholiczny świat w zwierciadle sztuki, Wydawnictwo Universitas, Kraków
1996.
Adorno Theodor W., Sztuka i sztuki, Wybór esejów, przeł. Krystyna Krzemień-Ojak, PIW, Warszawa 1990.
Czasopisma:
Arteon, Exit, Artluk, Format, Obieg itp.
Inne źródła:
Strony internetowe; Muzea świata, Galerie Sztuki Współczesnej, autorskie strony artystów.
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Zenon Polus
Prowadzący: ad. Zenon Polus
Poprzez praktykę rysowania i związaną z nią nieustanną próbą poznania, zdefiniowania i opisania
otaczającej nas rzeczywistości, otwieramy się jednocześnie na dyskurs nad kulturą przekazu plastycznego
i jego znaczeniem.
Zadaniem studenta jest przygotowanie samodzielnej, autorskiej koncepcji dyplomu w wybranej przez
siebie technice artystycznej wypowiedzi.
Efektem jest wykształcenie postaw kreatywnych i umiejętności stosowania technik rysunkowych. Studenci
są przygotowani do konstruowania różnych form zbiorowej aktywności o charakterze twórczym.
Warunki zaliczenia:
Obecność na zajęciach, realizacja tematów.
Alicja Kępińska, Energie sztuki, PWN Warszawa 1990
Edward Nęcka, Psychologia twórczości, GWP Gdańsk 2005
Zbigniew Herbert, Znaki na papierze. Cyprian Norwid, Wyd, Bosz, 2008
A. Gwóźdź, Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów, Wyd. Universitas, Kraków, 2001
Postmodernizm - antologia przekladów, Poznań1997
Matilde Battistini, Symbole i alegorie, wyd. Arkady 2005.
S. Sontag, O fotografii, wyd. Warszawa 1986.
Leszek Brogowski, Powidoki i po... Unizm i "Teoria widzenia" Władysława Strzemińskiego, Wyd. Słowo/Obraz/
Terytoria, Gdańsk 200
Jean Baudrillard, Spisek sztuki, Wyd. Sic, Warszawa 2006.
Wszelkie książki i katalogi, czasopisma dotyczące problematyki sztuki współczesnej, które są w zasięgu studentów, poprzez
biblioteki oraz inne sposoby poznania, o których rozmawiamy na zajęciach.
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Radosław Czarkowski
Prowadzący: dr hab. Radosław Czarkowski
Celem przedmiotu jest przygotowanie i opieka nad realizacją dyplomową. Cykl kształcenia kończy się
obroną prezentacji na poziomie dyplomu magisterskiego – absolutnie samodzielnej realizacji artystycznej,
w której elementy składowe będą się wzajemnie uzasadniały, a tym samym uzupełniały. Wartości
merytoryczne powinny być logiczne, przez co spójne, a warsztat artystyczny i jego jakość nie będzie
budził żadnych zastrzeżeń. Idea winna być czytelna i niepozostawiająca wątpliwości, co do intencji
wypowiedzi artystycznej.
Metody dydaktyczne dostosowywane są do wymogów indywidualnych.
Sylwetka absolwenta winna odpowiadać aktywnemu świadomemu twórcy. Pozyskane z możliwie szerokich
źródeł, jakości, mają być gwarantem permanentnego poszukiwania, gwarantem umiejętności budowania
tez, stawiania pytań, analizy rzeczywistości oraz rzetelnej oceny różnorakich zjawisk. Ważnym elementem
jest nabycie umiejętności unikania postaw skrajnych, narzucających, niepopartych rzeczową
argumentacją, postaw destrukcyjnych, nieproponujących w zamian żadnych rzeczowych wartości. Stąd
potrzeba umiejętności budowania elastyczności w dyskursie artystycznym jak i elastyczności postrzegania i
oceny rzeczywistości.
Warunki zaliczenia:
Przedmiot realizowany jest w formie ćwiczeń, a zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądów
śródrocznego i końcoworocznego, i kończy się zaliczeniem bez oceny.
Literatura dostosowana jest do potrzeb indywidualnych.
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła
Prowadzący: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła
Kontynuacja wcześniejszych zagadnień poruszanych w ramach pracowni wolnego wyboru, lub realizacja
nowego tematu sformułowanego przez studenta. Przedstawienie idei pracy, zaplanowanie i wykonanie jej
poszczególnych elementów tworzących spójną wypowiedź artystyczną.
Umiejętność sformułowania tematu, przełożenie na język plastyczny własnych idei i wyobrażeń z nim
związanych. Dostosowanie odpowiednich środków wyrazu do indywidualnej realizacji tematu. Wykonanie
prac tworzących wystawę dyplomową.
Warunki zaliczenia:
Sformułowanie tematu pracy dyplomowej. Konsultacje nad realizacją poszczególnych etapów tematu.
Wykonanie prac tworzących wystawę dyplomową.
Według zainteresowań studenta, adekwatna do sformułowanego tematu.
Czasopisma papierowe i sieciowe:
Obieg
ARTeon
Exit
Format
Sztuka i Filozofia
Orońsko
Katalogi wystaw
PROJEKTOWANIE GRAFICZNE
Wymagania wstępne: obsługa komputera oraz programów graficznych w st. zaawansowanym
Odpowiedzialny za przedmiot: kw. art. I st. Piotr Czech
Prowadzący: kw. art. I st. Piotr Czech
Ćwiczenia obejmują: rozwój umiejętności w zakresie wykorzystania typografii, projektowania plakatu,
znaku, grafiki edytorskiej i wydawniczej, oraz grafiki użytkowej i komunikacji wizualnej. Doskonalenie
technik komputerowych w projektowaniu graficznym, umiejętny i świadomy dobór narzędzi do sposobów
realizacji. Przygotowanie materiału do druku cyfrowego.
W ramach programu Pracowni student powinien rozwijać umiejętność kreatywnego myślenia i
rozwiązywania problemów z zakresu samodzielnej pracy projektowej oraz poszukiwać indywidualnych
rozwiązań projektowych uwzględniając estetyczne i użytkowe funkcje obiektów graficznych. Ważna jest
zarówno treść, czyli pomysł jak i forma przekazu graficznego oraz realizacja.
Poszukiwanie indywidualnych rozwiązań kreatywnych i projektowych prowadzących do realizacji pracy
dyplomowej.
W procesie edukacji program zajęć jest indywidualizowany w zależności od ujawniających się w trakcie
pracy możliwości kreacyjnych studentów, aż do dyplomowych świadomych i profesjonalnych wypowiedzi
artystycznych.
Warunki zaliczenia:
aktywne uczestnictwo w konsultacjach, zaliczenie
Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Do/Optima, Warszawa 2003
Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Design Plus, Kraków 2007
James Felici, Kompletny przewodnik po typografii. Zasady doskonałego składania tekstu,
Słowo-Obraz Terytoria, Warszawa 2007
Tibor Szántó, Pismo i styl, Wrocław, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo 1986
Gavin Ambrose, Paul Harris, Typografia, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2008
Quentin Newark: Design i grafika dzisiaj, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006
Alice Twemlow: Czemu służy grafika użytkowa, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006
Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN SA,
Warszawa 2007
L. Manovich: Język nowych mediów, Warszawa 2006
Piotr Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artysytczna w XX wieku,
Piotr Rypson: Obraz Słowa, Wydawnictwo AR, Warszawa 1989
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Warszawa 2000
Janina Wiercińska, Sztuka i książka, PWN, Warszawa 1986
Frantz Herman Wills, Grafika reklamowa, WNT, Warszawa 1972
Ruedi Ruegg Basic: Typography Design with Letters.
David Brier: Great Type and Lettering Designs.
Czasopisma: O ile to możliwe stała lektura periodyków:
Tekst oraz 2+3D (krajowe), Graphis, Print, Typography, Computer Arts
Inne źródła: strony WWW (podawane sukcesywnie) związane z tematyką projektowania.
RZEŹBA
Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Jarosław Dzięcielewski
Prowadzący: dr hab. Jarosław Dzięcielewski
METODY DYDAKTYCZNE: Poprzez prowadzone przeze mnie indywidualne rozmowy i konsultacje dotyczące
zaproponowanych przez studentów tematów – autorskich programów, staram się zadbać o osobowość i
jakości artystyczne moich podopiecznych. W czasie naszych wspólnych rozmów słucham, pytam,
uzasadniam własne wątpliwości i własne racje, ukazuję możliwości i ograniczenia dotyczące konkretnych
tematów i problemów. Tego samego oczekuję od studentów – podczas proponowania przez nich własnego
programu. Każdy temat zaproponowany przez studenta, oraz jego realizację, mam prawo zaakceptować
lub nie, mam także obowiązek to uzasadnić. Poprzez indywidualne konsultacje z dyplomantami, staram się
zadbać o ich jakości twórcze i osobowościowe. Pomagam moim podopiecznym w wyborze własnych
artystycznych decyzji dotyczących dyplomów w moich pracowniach. Kładę nacisk na umiejętność
artykułowania sądów i przekonań związanych z twórczymi realizacjami w moich pracowniach.
CEL PRZEDMIOTU: Pracownia ta przeznaczona jest dla studentów chcących zrealizować dyplom
magisterski. Tutaj szczególny nacisk kładę na samodzielność, na umiejętność podejmowania przez
studentów własnych artystycznych decyzji, wyrażenia własnych myśli, sądów i spostrzeżeń. Pracownia ta
ma pomóc studentom w zrealizowaniu dyplomu artystycznego w pracowni rzeźby.
Warunki zaliczenia: Literatura podstawowa:
J. Brodski- ,,Pochwała nudy”.
Z. Bauman- ,,Humanista w ponowoczesnym świecie”.
W .Tatarkiewicz-,,O sztuce filozofii”.
H. Gadamer- ,,Aktualność piękna. Sztuka jako gra ,symbol i święto”.
Rocznik Rzeźby Polskiej, Orońsko – poświęcony instalacji i obiektowi.
FOTOGRAFIA / Fotografia intermedialna
Wymagania wstępne: wiedza z obszaru fotografii (technika i technologia w st. zaawansowanym; teoria i estetyka
fotografii)
Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Helena Kardasz
Prowadzący: ad. Helena Kardasz
Fotografia jako autonomiczny (posiadający swoją własną tradycję) środek wypowiedzi.
Fotografia jako interdyscyplinarny język wypowiedzi artystycznej. Obszar ten dotyczy doświadczenia
fotografii jako narzędzia umożliwiającego i poszerzającego środki i sposoby obrazowania w różnych
dziedzinach twórczości.
Realizacja jednego z tematów proponowanych w Pracowni – wybór (semestr zimowy).
Aktywność studentów w zakresie realizacji programu wiąże się z pogłębieniem samoświadomości
artystycznej. Studenci mają możliwość realizacji pracy dyplomowej poprzez zapis analogowy, cyfrowy,
video, obiekt, instalację.
Temat pracy dyplomowej proponowany przez studenta.
-
poszerzenie świadomości artystycznej i wiedzy studenta z obszaru fotografii współczesnej
umiejętność samodzielnego proponowania obszaru znaczeń do interpretacji
umiejętność samodzielnej realizacji pracy w kontekście ekspozycyjnym (wystawienniczym)
dyplom magisterski
Warunki zaliczenia:
− konsultacje indywidualne (projekt - założenia dot. proponowanego tematu, realizacja)
− udział w spotkaniach dyskusyjnych Pracowni; prezentacja poszczególnych etapów realizacji programu
przez studenta w grupie
Barthes Roland, „Światło obrazu”, Wyd. KR, Warszawa 1999
Benjamin Walter, „Twórca jako wytwórca”, Wyd. Poznańskie, Poznań 1975
Benjamin Walter, „Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej”, w: „Anioł historii”, red. H. Orłowski, Wyd.
Poznańskie, Poznań 1996
Brauchitsch Boris von, „Mała historia fotografii”, Cyklady, Warszawa 2004
„Przestrzenie fotografii. Antologia tekstów”, praca zbiorowa pod red. T. Ferenca, K. Makowskiego, Galeria f5, Łódź
2005
Flusser Vilém, „Ku filozofii fotografii”, folia academiae, Katowice 2004
Michałowska Marianna, „Niepewność przedstawienia. Od kamery obskury do współczesnej fotografii”, Rabid, Kraków
2004
Michałowska Marianna, „Obraz utajony. Szkice o fotografii i pamięci”, Galeria f5, Kraków 2007
Rosenblum Naomi, „Historia fotografii światowej”, Wyd. Baturo i Grafis Projekt, Bielsko – Biała 2005
Rouillé André, „Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną”, Universitas, Kraków 2007
Sontag Susan, „O fotografii”, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989
Tomaszczuk Zbigniew, „Łowcy obrazów. Szkice o fotografii”, CAK, Warszawa 1998
Bakke Monika, „Ciało otwarte”, Wyd. Naukowe IF UAM, Poznań 2000
Berger John, „O patrzeniu”, Fundacja Aletheia, Warszawa 1999
Berger John, „Nasze twarze, moje serce, zwięzłe jak fotografie”, Czuły Barbarzyńca Pies, Warszawa 2006
„Co widać?”, praca zbiorowa pod red. J. Kaczmarka, M. Krajewskiego, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2006
Czartoryska Urszula, „Fotografia mowa ludzka. Perspektywy historyczne. Tom 2”, słowo/obraz/terytoria, Gdańsk
2006
„Efekt rzeczywistości. Fotografia i wideo z Polski”, praca zbiorowa pod red. M. Jurkiewicz, Zachęta Narodowa Galeria
Sztuki, Warszawa 2007
„Estetyka wirtualności”, praca zbiorowa pod red. M. Ostrowickiego, Universitas, Kraków 2005
Ferenc Tomasz, „Fotografia – amatorzy, dyletanci i artyści”, Galeria f5, Łódź 2004
„Fotografia lat 90. Czas przemian czy stagnacji?”, praca zbiorowa pod red. K.Jureckiego, Muzeum Sztuki, Galeria FF,
Łódź 2002
„Fotografia: realność medium”, praca zbiorowa pod red. G. Dziamskiego, A. Kępińskiej, S. Wojneckiego, ASP Poznań,
Poznań 2000
Margolis Joseph, „Czym, w gruncie rzeczy jest dzieło sztuki?”, Universitas, Kraków 2004
Miselbeck Reinhold, „Fotografia XX wieku. W Muzeum Ludwig w Kolonii”, Taschen, Bonn 2001
Giżycki Marcin, „Koniec i co dalej?”, słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2001
Jenkins Henry, „Kultura konwergencji”, Wyd. WaiP, Warszawa 2006
„Kadrowanie rzeczywistości. Szkice z socjologii wizualnej”, praca zbiorowa pod red. J. Kaczmarka, Wyd. Naukowe
UAM, Poznań 2006
Kluszczyński Ryszard W., „Film, video, multimedia”, Instytut Kultury, Warszawa 1999
Kluszczyński Ryszard W., „Obrazy na wolności”, Instytut Kultury, Warszawa 1998
„Nowoczesnośc jako doświadczenie”, praca zbiorowa pod red. R. Nycz, A. Zeidler – Janiszewskiej, Universitas, Kraków
2006
Manovich Lev, „Język nowych mediów”, Wyd. WaiP, Warszawa 2006
„Od fotografii do rzeczywistości wirtualnej”, praca zbiorowa pod red. M. Hopfinger, IBL PAN 1997
Ostrowicki Michał, „Wirtualne realis. Estetyka w epoce elektroniki”, Universitas, Kraków 2006
Pontremoli Edouard, „Nadmiar widzialnego. Fenomenologiczna interpretacja fotogeniczności”,
słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2007
Popczyk Maria, „Przestrzeń sztuki: obrazy – słowa – komentarze”, ASP Katowice, Katowice 2005
Ronduda Łukasz, „Strategie subwersywne w sztukach medialnych”, Rabid, Kraków 2006
Ryczek Justyna, „Piękno w kulturze ponowoczesnej”, Rabid, Kraków 2006
„Słowo o fotografii”, Krzysztof Jurecki, Krzysztof Makowski, ACGM Lodart S.A., Łódź 2003
Segal Hanna, „Marzenie senne. Fantazja i sztuka”, Universitas, Kraków 2003
Sobota Adam, „Szlachetność techniki”, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 2001
Tomaszczuk Zbigniew, „Odwzajemnione spojrzenie”, Typoscript, Wrocław 2004
Wasilewski Marek, „Sztuka nieobecna”, Obserwator, Poznań 1999
„Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów”, opr. Andrzej Gwóźdź, Universitas, Kraków 2001
Fototapeta http://fototapeta.art.pl/
Obieg http://www.obieg.pl/
- albumy, katalogi z wystaw bieżących
Nazwa przedmiotu: ARTETERAPIA
Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-ARTE
Odpowiedzialny za przedmiot: mgr Agnieszka Graczew-Czarkowska
Prowadzący: mgr Agnieszka Graczew-Czarkowska
Forma zajęć
Liczba godzin
ćwiczenia
30
Liczba godzin w
tygodniu
Studia stacjonarne
1
Semestr
Forma zaliczenia
Punkty
ECTS
1-2
zaliczenie z oceną
4
Przedmiot realizowany jest w formie ćwiczeń, a każdy z semestrów kończy się zaliczeniem z oceną.
Cel przedmiotu to poszukiwanie „nadwartości” w rozumieniu sensu istnienia, optymalnego funkcjonowania
w otoczeniu/środowisku, konstruktywnych relacji w grupie, hierarchii.
Przewodnictwo a indywidualność. Rozwijanie elastycznego kreowania warsztatów terapeutycznych.
Struktura i tektonika warsztatu: pomysł – opracowanie / przygotowanie – prowadzenie (ewentualna
modyfikacja) – wnioski – zamknięcie – ewentualna kontynuacja. Poszerzanie funkcji dialogu. Rozwijanie
odpowiedzialności przyszłego terapeuty / instruktora; świadomość roli („Nawigator”).
Stosowane metody dydaktyczne to ćwiczenia, warsztaty dydaktyczne/prezentacje potencjałów, na które
składają się:
- omówienie/koncepcja – projekt;
- realizacja – kontrolowanie, modyfikowanie, przebieg akcji;
- akcja – reakcja; reakcja – dynamika relacji, czuwanie, kreatywne pobudzanie;
- omówienie – wnioski, zamknięcie, kontynuacja.
Werbalizacja / elementy wykładu / idea dyskusji:
- opis, konspekt, recenzja, ocena.
Eksperyment:
- łączenie wartości moralnych i umiejętności artystycznych;
- poszerzanie realiów terapeutycznych;
- próby interdyscyplinarne;
- posiadanie a nabywanie umiejętności (autorska koncepcja pracy).
Przykładowe tematy ćwiczeń:
- „Moje ‘ja’. Empatia, urywek doświadczenia, wspomnienie; problem pamięci”;
- „Lód. Temat a przesłanie; bajko terapia”;
- „Przerwa – intuicja jako narzędzie pracy”;
- „Autoprezentacja – poszerzanie możliwości własnych; autor jako inicjator, rola i kompetencje artysty.
Program nauczania oscyluje wokół budowania sensu wartości jednostki, wyszukiwania podobieństw i różnic
jakości (wytyczanie granic dla skutecznej terapii), podnosi problem oceny i samooceny (krytyczna a
bezkrytyczna postawa, realna a wyimaginowana ocena), relatywności, komunikatu nadanego a komunikatu
odebranego, interpretacji sygnałów, sensu odpowiedzialności, tożsamości a chorobie / defektowi,
incydentu.
Program zajmuje się także oglądem warunków zastanych, systemu prognoz terapeutycznych, odnosi się do
modelu pro homini, idei holistycznych terapeutycznych funkcji sztuki, twórczości.
Warunki zaliczenia: Literatura podstawowa:
Mieczysław Porębski: Sztuka a informacja – Wyd. Literackie, Kraków 1989;
Wita Szulc: Sztuka w służbie medycyny od antyku do postmodernizmu – Poznań 2001;
Red. Lidia Kataryńczuk-Mania: Wybrane elementy terapii w procesie edukacji artystycznej – Zielona Góra 2002.

studia II stopnia - stacjonarne - 2009/10

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA WOLNEGO WYBORU Kod

plik do pobrania - Instytut Sztuki i Kultury Plastycznej

plik do pobrania - Instytut Sztuk Wizualnych

literatura do pedagogiki_do internetu

warunkowe zaliczenie roku

sylabus - Samodzielna Katedra Biotechnologii i Biologii Molekularnej

Edukacja Wczesnoszkolna Tropiciele. Klasa 3 – Box. Wyd. Zajęcia

wychowanie przedszkolne