Collage „polskiego Berlina“
Transkrypt
Collage „polskiego Berlina“
STRONY_wer POLSKA 2.qxd 03.03.2009 16:48 Page 5 Spis treści My, berlińczycy! Wir Berliner! Historia polsko-niemieckiego sąsiedztwa Wprowadzenie 7 Część 1 Panorama Robert Traba W poszukiwaniu „przenośnej ojczyzny“. Polacy w wielokulturowym Berlinie 13 Tomasz Szarota Spotkania między Polakami i Niemcami w Berlinie (1815-1945) 55 Andrzej Stach Berlińska Polonia dzisiaj 79 Część 2 Collage „polskiego Berlina“ Ewelina Wanke Na królewskim i cesarskim dworze 95 Wojciech Suchocki Mecenas. Postać hrabiego Atanazego Raczyńskiego 111 Spis treści 5 STRONY_wer POLSKA 2.qxd 03.03.2009 16:48 Page 6 Konrad Vanja / Gerhard Weiduschat „Pamiętasz o tem…“. O historii wzajemnych oddziaływań polsko-niemieckich w Berlinie w XIX wieku 127 Anna Baumgartner Fałat i Kossak. Polscy malarze w pruskim Berlinie pod koniec XIX wieku 139 Lidia Głuchowska Awangarda: Berlin – Poznań 159 Heinrich Olschowsky Polscy artyści patrzą na Berlin 197 Jarosław Suchoples „Mój dziadek studiował w Berlinie...“ Polacy w dziejach społeczności akademickiej Berlina 221 Jarosław Suchoples Od „wypędzenia“ do niemieckiej „godziny zero“. „Polski Berlin“ w czasie II wojny światowej 245 Natalie Wasserman W cieniu muru. Polskie ślady we wschodniej części Berlina 261 Leszek Szaruga Mój Berlin. Wrażenia byłego emigranta 277 Natalie Wasserman Polski teatr na deskach scenicznych Berlina 295 Polski Berlin. Tablica synchroniczna, najważniejsze daty z historii Polaków w Berlinie 315 Wystawa 6 Biogramy 319 Wystawa 321 My, berlińczycy! Wir Berliner! STRONY_wer POLSKA 2.qxd 03.03.2009 16:48 Page 7 Wprowadzenie Trzy akty, osiemnaście scen, prolog i epilog. Taka jest konstrukcja dramatu, który opowiada prawie trzystuletnią historię „polskiego Berlina“. Zamiast teatru swoje podwoje otwiera muzeum. Na wystawie „My berlińczycy! Historia polsko-niemieckiego sąsiedztwa“ widz odnajdzie wszystkie cechy klasycznego dramatu. Zamiast aktorów akcję naszej opowieści tworzy kilkaset eksponatów (oryginałów i kopii), instalacji, filmów i… plastyczna kompozycja zbudowana ze SŁOWA. Bohaterami są jednak przede wszystkim ludzie, wydarzenia z historii stolicy Prus/Niemiec, które głosem świadków historii komentują, inspirują i prowokują do samodzielnej interpretacji historii. Jaki finał ma dramat przedstawiony na wystawie? Czy jest to tragedia? Czy też komedia? A może udało się znaleźć równie oryginalne rozwiązanie, jak sam fakt pokazania dramatu w formie wystawy? Na to pytanie muszą już odpowiedzieć sami widzowie. Nie jest to w każdym razie opowieść ex cathedra, lecz zaproszenie do nowej, otwartej dyskusji, w której próbujemy „złamać“ paradygmat polsko-niemieckich sporów ostatnich lat. Prezentowany tom nie jest klasycznym katalogiem. Uzupełnia i wzbogaca wystawę „My, berlińczycy!“, ale jednocześnie stanowi samodzielną, otwartą opowieść o przeszłości. Włączamy się w europejskie dyskusje o historii, proponując opowieść o „własnych historiach“ Polaków i Niemców poprzez pryzmat historii wzajemnych oddziaływań (Beziehungsgeschichte). Nie ma bowiem zamkniętych historii narodowych. Wszystkie dzieją się w szerszym kontekście. Punktem odniesienia staje się historia sąsiada. W przypadku Berlina „sąsiedzkość“ ma pod- Wprowadzenie 7 STRONY_wer POLSKA 2.qxd 03.03.2009 16:48 Page 8 wójne znaczenie: wewnętrzne – Polacy jako integralna część społeczno-politycznego organizmu stołecznego Berlina, jako współobywatele; zewnętrzne – Polacy/Niemcy jako rzeczywisty i wyobrażony wizerunek sąsiada. *** Wystawa „My, berlińczycy! Wir Berliner! Historia polsko-niemieckiego sąsiedztwa“ oraz niniejszy tom wieńczą projekt, który powstał w Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie pod koniec 2006 roku pod nazwą: „My, berlińczycy! Polacy w rozwoju Berlina (XVIII-XXI wiek)“. W jego ramach organizowane były seminaria, warsztaty, konferencje, wydawane są publikacje. Wzięło w nim udział kilkudziesięciu pracowników i współpracowników CBH PAN: naukowców różnych dziedzin, studentów, plastyków, wystawienników, artystów, dziennikarzy. Bez ich koncepcyjnej pracy, bez zaangażowania, graniczącego z poświęceniem, wystawa ta nie mogłaby zostać zrealizowana. Dużego wsparcia merytorycznego udzielili nam członkowie Rady Wystawy, z profesorem Tomaszem Szarotą i Basilim Kerskim na czele. Tomasz Szarota nie tylko przekazywał nam bezcenne informacje, lecz także udostępnił swoje „zbiory berlińskie“, zawierające nieznane publikacje i kopie dokumentów. Dziękuję naszym licznym partnerom instytucjonalnym, w tym przede wszystkim Muzeum Miejskiemu (Stadtmuseum Berlin) w Berlinie, które nie tylko udzieliło nam przestrzeni wystawienniczej, lecz również wsparło kompetencjami swojego zespołu współpracowników. Poznańska firma wystawiennicza „Ptasia 30“ Danuty Słomczyńskiej w sposób innowacyjny i profesjonalny przygotowała wszystkie instalacje plastyczne, wzbogacając jednocześnie narracyjną część wystawy. Od początku projekt finansowany był z funduszy Polskiej Akademii Nauk. Jednak niemożliwe byłoby jego zrealizowanie, gdyby Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie obdarzyło Zespołu CBH PAN ogromnym zaufaniem. Większość środków pochodzi z funduszy właśnie tych ministerstw. Kompetencje ministerialnych urzędników, pracowników Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz pracowników Ambasady RP w Berlinie pozwoliły nam dostosować się do wysokich standardów operacjonalizacji środków budżetowych. Finansowego wsparcia udzieliły nam również Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie. 8 My, berlińczycy! Wir Berliner! STRONY_wer POLSKA 2.qxd 03.03.2009 16:48 Page 9 Bez wahania patronat nad projektem objął Burmistrz Berlina Klaus Wowereit oraz Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz. Dziękujemy. Na koniec chciałem podziękować dwóm wybitnym osobistościom życia publicznego w Polsce i w Niemczech: Prezydentowi Richardowi von Weizsäckerowi oraz Ministrowi Władysławowi Bartoszewskiemu. Obaj Panowie od początku towarzyszycie rozwojowi CBH PAN w Berlinie. Dzisiaj, 19 marca 2009 roku, symbolicznie odbieracie nasz pierwszy wielki projekt. Chciałbym, żeby zarówno Panowie, jak i przyszli odbiorcy wystawy, odnaleźli w niej nowe inspiracje na temat dialogu polsko-niemieckiego i radość obcowania z interesującą sztuką wystawienniczą! Robert Traba Berlin, 19 marca 2009 roku Wprowadzenie 9