przed wilgocią i wodą Ochrona - e

budownictwo
fot. DEITERMANN
Przemysław Kalicki
Izolacja przeciwwilgociowa elastycznym systemem D.U.D.:
– gruntowanie ścian,
– nakładanie bitumicznej masy uszczelniającej,
– naklejanie maty ochronno-drenującej,
– układanie styropianowych płyt ocieplających.
36
Wilgoć w domu, to
zjawisko niepożądane.
Może uszkadzać
materiały budowlane,
zmniejszać ich
izolacyjność cieplną
i przyczyniać się
do rozwoju pleśni
i grzybów. Zalewająca
dom woda, to zaś
istna klęska żywiołowa,
do której absolutnie
nie można dopuścić.
Przed tego rodzaju
kłopotami ustrzegą
szczelne izolacje
przeciwwilgociowe
i przeciwwodne,
wykonane z najwyższej
jakości materiałów
hydroizolacyjnych.
KREATOR – PROJEKTY Domy Wnętrza • 4/2004 listopad-grudzień
Gdy dom ma mokro
Wilgoć poważnie szkodzi wszystkim częściom budynku. Sprzyja rozwojowi grzybów pleśniowych, a w domach drewnianych lub bogatych w drewniane elementy konstrukcyjne i wykończeniowe, także rozwojowi grzybów domowych,
których pokarmem jest celuloza zawarta w drewnie. Pleśnie źle wpływają na
ludzkie zdrowie, a grzyby domowe
niszczą doszczętnie drewno i potrafią
również uszkodzić strukturę ścian i stropów murowanych. Zawilgocone materiały ścienne mają poza tym gorsze właściwości mechaniczne i obniżoną izolacyjność termiczną. Wilgoć powoduje też
pęcznienie płyt gipsowo-kartonowych
i wyrobów drewnopochodnych. Woda,
która dostała się w cegły, spoiny cementowe, tynki lub pod kafelki i doczekała
tam zimy, zamarza rozsadzając przy okazji te materiały. Wymienione powyżej
niekorzystne zjawiska mogą wystąpić nie
tylko wtedy, gdy brak jest izolacji, ale
również wówczas, gdy została ona źle
dobrana i wadliwie ułożona.
Dobry wybór to podstawa
Rodzaj materiału izolacyjnego zawsze należy dobierać odpowiednio do danego
miejsca. Trzeba też mieć na uwadze panujące w nim warunki. Inna hydroizolacja powinna być użyta na przykład do
dachu płaskiego, a inna na tarasie usytuowanym nad pomieszczeniem, mimo że
i tu chodzi przecież o ochronę budynku
przed zalaniem lub zawilgoceniem. Nieprawidłowe dobranie materiałów i ich niewłaściwe zamontowanie może być przyczyną poważnych usterek, których napra-
od warunków gruntowych:
— grunt przepuszczalny, niski poziom
wód gruntowych,
— grunt spoisty, niski poziom
wód gruntowych,
— grunt przepuszczalny, wysoki poziom
wód gruntowych.
rys. IZOHAN
Ochrona
przed wilgocią
i wodą
Izolacja fundamentów w zależności
wa będzie w przyszłości sporo kosztować.
Wybierając papy, folie, membrany lub
masy hydroizolacyjne nie warto zbytnio
oszczędzać. Zawsze lepiej też zdać się na
sprawdzonych, solidnych wykonawców,
niż zatrudniać tanią ekipę, która z bogactwem zagadnień dotyczących izolowania
budynku zetknie się po raz pierwszy dopiero na naszej budowie.
Izolacje dzieli się też na: pionowe –
chroniące pionową powierzchnię fundamentów przed wodą i wilgocią oraz poziome – ułożone w poprzek ścian i ław
fundamentowych, chroniące przed przedostawaniem się wilgoci ścianami w górę (tak zwane podciąganie kapilarne).
Izolacje pionowa i pozioma powinny być
ze sobą połączone.
Materiały izolacyjne do fundamentów
W wypadku fundamentów i ścian fundamentowych lub piwnicznych wykonuje się jedną z trzech rodzajów izolacji:
1. przeciwwilgociową lekką –
zabezpiecza ona fundamenty przed
wodą, która nie wywiera na nie
ciśnienia (tak zwanego parcia
hydrostatycznego). Izolację taka
wykonuje się w domach położonych
powyżej poziomu wód gruntowych,
w gruntach przepuszczalnych.
2. przeciwwodną średnią – wykonuje się ją między innymi wówczas,
gdy zaraz poniżej fundamentów
znajduje się grunt przepuszczalny,
a wyżej znajduje się warstwa gruntu
nieprzepuszczalnego.
3. przeciwwodną ciężką – wykonuje
się ją, gdy posesja ulokowana jest na
gruntach spoistych (piaski gliniaste,
glina). Taki grunt, po ulewnych
deszczach, powoduje długotrwałe
utrzymywanie się wody wokół
fundamentów. Taką izolację poleca
się robić również wówczas, gdy
woda gruntowa sięga wyżej poziomu
fundamentów lub może ten poziom
przekraczać okresowo.
Drenaż
Jest to system odprowadzania wody gromadzącej się wokół fundamentów, do
specjalnych studzienek chłonnych. Stosuje się go tam, gdzie są grunty nieprzepuszczalne. W wykopie wokół ścian fundamentowych układa się rury drenarskie
(koniecznie poniżej dolnej krawędzi ław
fundamentowych) i zasypuje go żwirem.
Woda deszczowa szybko przesącza się
przez żwir i rurami jest odprowadzana do
studzienek.
Papy
Mają budowę warstwową. Najważniejszy jest nośnik mechaniczny (osnowa,
wkładka). Najczęściej jest to włóknina
poliestrowa lub welon szklany. Z obu
stron otacza go asfalt (bitum), który zapewnia wodoszczelność. Asfalt jest modyfikowany chemicznie, co zapewnia mu
większą odporność na starzenie, niszczące działanie promieni UV, zmiany temperatury. Papy modyfikowane są głównie dwoma metodami:
– modyfikacja plastomerem APP –
poprawia elastyczność asfaltu
i dzięki temu zachowuje on swoje
właściwości mechaniczne w zakresie
temperatury od –15°C do +130°C;
– modyfikacja elastomerem SBS –
sprawia, że papy zachowują swoje
właściwości mechaniczne w zakresie
temperatury od –30°C do +110°C.
Papy są także z jednej strony zabezpieczone folią, która chroni ich warstwy
w rulonie przed sklejeniem. W pionowej
izolacji przeciwwilgociowej do fundamentów przymocowuje się jedną lub
dwie warstwy papy, albo jedną warstwę
osłoniętą membraną kubełkową. Przy
izolacji poziomej przeciwwilgociowej
układa się dwie warstwy papy.
Papy przykleja się do ścian lepikiem
asfaltowym lub mocuje za pomocą zgrzewania specjalnym palnikiem. W sprzedaży są też papy samoprzylepne, które
po zerwaniu folii ochronnej przykłada się
do muru i dociska specjalnym wałkiem.
Folie płaskie
Wykonuje się z nich zarówno izolacje
pionowe, jak i poziome. Do izolowania
fundamentów najczęściej wykorzystywane są zwykłe folie z polietylenu lub PCV.
W sprzedaży są również folie EPDM
produkowane z kauczuku syntetycznego.
W sklepach i składach budowlanych
znaleźć można również samoprzylepne
folie polietylenowe z warstwą bitumiczną, która ma właściwości klejącouszczelniające.
Pasy folii układa się z zachowaniem
co najmniej 5 cm zakładów. Mocuje się
je na lepik bądź klej, poprzez zgrzewanie brzegów lub tylko na zakład. Folie
samoprzylepne po nałożeniu wygładza
się specjalnym wałkiem. Pod folie
z warstwą bitumiczną musi być naniesiony bitumiczny podkład gruntujący.
4/2004 listopad-grudzień • KREATOR – PROJEKTY Domy Wnętrza
37
budownictwo
Obustronnie wytłaczana membrana
Hydroizolacja
izolacyjna FONDALINE
balkonów i tarasów
w systemie
Folie PCV i polietylenowe polecane są do
izolacji przeciwwilgociowych i średnich
izolacji przeciwwodnych. Do ciężkich
izolacji przeciwwodnych zaleca się stosowanie jednej warstwy folii EPDM.
Membrany kauczukowo-bitumiczne
Są to materiały do izolowania podziemnych części budynków. Mogą być układane nawet na wilgotnym jeszcze betonie. Izolowana powierzchnia musi jednak
zostać wpierw pomalowana środkiem
gruntującym. Membrany takie są zazwyczaj samoprzylepne. Mogą być stosowane przy izolacjach przeciwwodnych średniego typu. Od strony gruntu powinny
być osłonięte membranami kubełkowymi, płytami polistyrenu ekstrudowanego lub innymi materiałami osłonowymi.
Membrany kubełkowe
Produkowane są z twardego polietylenu.
Wykorzystuje się je głównie do wykonywania pionowych izolacji fundamentów. Nie pełnią one wówczas typowej
funkcji hydroizolacyjnej, a jedynie zabezpieczają izolację z folii płaskiej lub papy
przed uszkodzeniem mechanicznym (na
przykład podczas zasypywania fundamentów). Dodatkowo kubełkowa budowa tych membran ułatwia odprowadzanie wody która mogłaby się gromadzić
między nimi, a hydroizolacją.
Produkowane są membrany zespolone z geowłókniną. Wykorzystuje się je
w izolacjach fundamentów, wokół których wykonany jest drenaż. Niektóre
firmy oferują też membrany połączone
ze specjalną siatką. Używa się ich do izolowania ścian piwnicznych od we-
38
wnątrz. Siatka ma zapewnić lepszą przyczepność zaprawie tynkarskiej, którą
pokrywa się taką membranę po jej zamocowaniu.
Membrany mocuje się do ścian mechanicznie, za pomocą plastikowych kołków rozporowych lub gwoździ ze specjalnymi podkładkami uszczelniającymi.
Ponad poziomem gruntu membrana zostaje zaczepiona do specjalnej listwy. Listwa jest tak zbudowana, że nie odcina
dostępu świeżego powietrza między
membranę a folię lub papę. Brzegi poszczególnych pasów membrany mocuje
się ze sobą na zatrzask lub na taśmę dwustronnie klejącą.
Ochrona przed wilgocią i wodą
Masy bitumiczne
Są to płynne lub półpłynne substancje
izolacyjne na bazie asfaltu. Jest on wzbogacony dodatkowo różnymi substancjami chemicznymi, które zwiększają jego
właściwości izolacyjne i ułatwiają rozprowadzanie masy. Masy mogą też zawierać środki adhezyjne poprawiające ich
przyczepność. W ich składzie często jest
również syntetyczny kauczuk odpowiedzialny za poprawę elastyczności. Masy
mogą być rozpuszczalnikowe lub bezrozpuszczalnikowe. Jedne i drugie z powodzeniem nadają się do wykonywania pionowych i poziomych izolacji przeciwwilgociowych. Masy bezrozpuszczalnikowe
mogą być ponadto używane do przyklejania płyt styropianowych podczas ocieplania fundamentów. W sklepach i składach jest bardzo duży wybór mas. Znajdą
się tam:
KREATOR – PROJEKTY Domy Wnętrza • 4/2004 listopad-grudzień
– roztwory asfaltowe – rozpuszczalnikowe substancje przeznaczone do
gruntowania podłoży przed nałożeniem właściwej hydroizolacji;
– emulsje asfaltowe – masy wodorozcieńczalne stosowane do izolowania
fundamentów i przyklejania styropianu. Mogą one być anionowe lub
lateksowe – o długim czasie wiązania oraz kationowe – szybkowiążące;
– masy asfaltowe – wzbogacane
bywają żywicami, gumą, kauczukiem syntetycznym, polimerami lub
nawet aluminium. Wykonuje się
z nich izolacje przeciwwilgociowe,
a po nałożeniu 3–5 warstw – nawet
izolacje przeciwwodne. Jedne mają
w swoim składzie rozpuszczalniki,
a inne nie;
– lepiki asfaltowe – są to mieszanki
asfaltów, wypełniaczy i substancji
uplastyczniających. Używa się ich
do wykonywania samodzielnej
izolacji przeciwwilgociowej lub
stosuje do przyklejania papy.
Produkowane są lepiki do nanoszenia na gorąco lub na zimno.
Masy mineralne
Są to drobnoziarniste zaprawy na bazie cementu, z dodatkiem substancji
poprawiających plastyczność, wodoszczelność i szybkość wiązania. Wykonane z nich hydroizolacje są paroprzepuszczalne, czego nie da się powiedzieć
o izolacjach z papy, folii lub mas bitumicznych. Stosuje się je do wykonywania pionowych izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych fundamentów. Oprócz tego mogą być używane
Artykuł pochodzi z portalu e-izolacje.pl
fot. IZOHAN
rys. IZOHAN
fot. ONDULINE
IZOHAN EKO
do izolowania ścian piwnicznych od
wewnątrz.
Bentonit
Jest to chemicznie obojętny ił wulkaniczny. Ma on pewną specyficzną właściwość. W kontakcie z wodą zwiększa
swoją objętość nawet szesnastokrotnie.
Jeśli uniemożliwi mu się swobodne pęcznienie, to po nawilżeniu zamieni się
w żel, który nie przepuszcza wody ani
pary wodnej. Właśnie w takiej formie
tworzy on znakomitą izolację przeciwwodną. Bentonit, którego pęcznienie nie
zostanie ograniczone, nie uzyska takich
właściwości hydroizolacyjnych.
Materiały bentonitowe wykorzystuje
się najczęściej do ciężkich izolacji przeciwwodnych. Nie jest wówczas konieczne
wykonywanie drenażu. Bentonit sprzedawany jest w postaci paneli lub membran.
Panele zbudowane są z dwóch warstw tektury wypełnionej bentonitem. Mają one
grubość 4,7 mm i powierzchnię 1,48 m2.
Mocuje się je gwoździami. Membrany
zbudowane są z folii pokrytej bentonitem
osłoniętym cieniutką błoną, która ulega
rozpuszczeniu w kontakcie z wodą. Membrany mają grubość 1,5–3,8 mm. Mocuje się je specjalnym klejem, Muszą być
skierowane folią na zewnątrz.
Beton wodoszczelny
Fundamenty można też wykonać z betonu o właściwościach wodoszczelnych.
Nie jest on co prawda tani, ale za to nie
wymaga stosowania dodatkowych materiałów hydroizolacyjnych. Łatwiej też
popełnić jakieś błędy przy doborze
i montażu izolacji niż podczas przygoto-
wywania i wylewania betonu. Materiał
ten jest szczególnie polecany do ciężkich
warunków gruntowo-wodnych.
Materiały izolacyjne do wnętrz
Folie i papy
Wewnątrz budynków stosuje się przede
wszystkim folie płaskie. Wykonywana
z nich jest paroizolacja w ocieplanych
stropach (zwłaszcza drewnianych). Paroizolacje muszą być też wykonane w ścianach o konstrukcji szkieletowej. Folia
zabezpiecza wówczas przed parą przedostającą się z wewnątrz pomieszczeń
w głąb ścian. Chroni ocieplenie z wełny
przed zawilgoceniem. Z folii wykonuje
się też paroizolację pod posadzkami.
Papy są zaś stosowane głównie do izolowania podłóg na gruncie. Nadają się do
tego te same rodzaje pap co do izolowania fundamentów.
Folie półpłynne
Stosuje się je do uszczelniania podłoża
pod płytki ceramiczne w pomieszczeniach narażonych na duże zawilgocenie
(pralnie, łazienki). Są to wodorozcieńczalne, półpłynne masy akrylowe. Po
naniesieniu tworzą bezspoinową, elastyczną powłokę hydroizolacyjną. Mają
dobrą przyczepność do większości materiałów budowlanych.
Materiały do izolacji tarasów
i balkonów
Papy oraz folie
Papy i folie, popularne materiały do izolowania fundamentów, są też wykorzy-
stywane do izolowania tarasów oraz balkonów. Folie są wykorzystywane w tych
miejscach prawie zawsze jako warstwa
paroizolacyjna układana pod ociepleniem. Ale można z nich robić także właściwą hydroizolację. Papy stosowane są
tylko do wykonywania warstwy hydroizolacyjnej. Na nich układa się betonową
warstwę dociskową, do której będą mocowane płytki.
Membrany kubełkowe
Ich głównym zadaniem jest odprowadzenie wody, która mogłaby dostać się pod
nawierzchnię (płytki ceramiczne, gres).
Dzięki wytłoczeniom w kształcie kubełka, między poszczególnymi warstwami
tarasu istnieje kilkumilimetrowa przestrzeń przez którą woda może spłynąć do
rynien nie powodując trwałego zawilgocenia.
Membrany stanowią dodatek do właściwej izolacji z papy lub folii i nie powinny występować samodzielnie. Tu
także pełnią funkcję ochronną. Nie dopuszczają do uszkodzenia hydroizolacji
podczas układania wierzchnich warstw
tarasów i balkonów.
Folie półpłynne
Do tarasów i balkonów wykorzystywane są akrylowe masy wysokociśnieniowe – jedno- lub dwuskładnikowe.
Układa się z nich powłokę izolacyjną
pod nawierzchnią tarasu, zapobiegającą
przedostawaniu się wody w głąb jego
warstw, w wypadku, gdy nawierzchnia
ulegnie uszkodzeniu i straci swoją szczelność.
Przemysław Kalicki
4/2004 listopad-grudzień • KREATOR – PROJEKTY Domy Wnętrza
39