Lustro - luty 2014
Transkrypt
Lustro - luty 2014
GAZETKA SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 1 W OLSZYNIE 2/2013-2014 Šťastný Nový Rok Happy New Year Felix sit annus novus Счастливого Нового Года Καλή Χρονιά Feliz año nuevo Glückliches Neues Jahr Felice Anno Nuovo W numerze znajdziemy odpowiedzi na pytania: - co krąży w zimowym powietrzu? - co się dzieje z nakrętkami? - skąd się wziął Dzień Babci i Dzień Dziadka? - dlaczego w diecie ważna jest marchewka? - jak dbać o higienę włosów, by były piękne i zdrowe? - czy Internet jest bezpieczny? ZAPRASZAMY DO LEKTURY! 28 listopada- warsztaty profilaktyczne dla uczniów klas I- III i IV- VI, poświęcone problematyce agresji i przemocy 29 listopada- zabawa andrzejkowa 6 grudnia usypaliśmy szkolną górę grosza; zebraliśmy 26 666 monet ważących 47 kg o wartości 570 zł 16gr 6 grudnia obył się koncert muzyków z Filharmonii Dolnośląskiej pt. „Muzyka z piernika” w nocy z 6 na 7 grudnia spaliśmy w szkole, czekając na Mikołaja; 11 grudnia byliśmy w Jeleniej Górze, w teatrze, na spektaklu pt. „Opowieść wigilijna” 14 grudnia pojechaliśmy na jarmark świąteczny do Bautzen 20 grudnia udaliśmy się w podróż ze „Świątecznym rozkładem jazdy” 17 stycznia- zajęcia umuzykalniające prowadzone przez muzyków Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze- „Roztańczony Wiedeń” 21 stycznia w szkole gościliśmy nasze babcie i naszych dziadków 31 stycznia- zakończenie pierwszego semestru. SEGREGUJMY, ALE NIE PALMY ŚMIECI!!! W ostatnich latach bardzo modna stała się walka o środowisko. Chcemy, żeby było piękne i czyste, ale czy naprawdę dbamy o nie, jak należy? Jesienią i zimą, kiedy na dworze jest plucha i zimno, chętnie przytulamy się do pieca. Niestety, okres jesienno- zimowy, to czas, kiedy wielu z nas ma pokusę pozbycia się śmieci i spalenia ich właśnie w piecu. Metoda ta, wbrew pozorom, nie pozwala zaoszczędzić na węglu, bowiem wydajność energetyczna śmieci wcale nie jest taka duża. Palenie śmieci może przysporzyć nam wiele problemów: - po pierwsze, podczas spalania śmieci uwalnia się wiele trujących substancji, które mają negatywny, czy wręcz zabójczy wpływ na nasze zdrowie; do atmosfery trafiają: tlenek węgla, nieorganiczne związki chloru, nieorganiczne związki fluoru, tlenki azotu, dwutlenek siarki, metale ciężkie zaliczane do klasy I- kadm, rtęć, tytan; II -arsen, kobalt, nikiel, selen; III -ołów, chrom; - po drugie- możemy, w myśl polskiego prawa, dostać karę w postaci grzywny, w wysokości do 5 tysięcy złotych. JAK DZIAŁAJĄ NA NASZ ORGANIZM TRUCIZNY EMITOWANE DO POWIETRZA PODCZAS SPALANIA ŚMIECI? Dwutlenek siarki (SO2)- powoduje: u ludzi trudności w oddychaniu, a u roślin zanik chlorofilu (obumieranie liści). Jest przyczyną powstawania siarczanów i kwasu siarkowego, co prowadzi do suchych i mokrych opadów kwaśnych deszczy. Odkładając się w glebie powoduje jej zakwaszenie i zasolenie. Tlenki azotu (NOx)- mogą być przyczyną zapalenia płuc i bronchitu. U roślin powodują uszkodzenia liści. W powietrzu tworzą kwas azotowy, który odkładając się w glebie podwyższa ich zawartość w produktach roślinnych. Tlenek węgla (CO) jest trujący dla ludzi i zwierząt. Wiąże czerwone ciałka krwi, utrudniając transport tlenu. Oddziałuje także na centralny układ nerwowy. Pył odkładając się w glebie powoduje szkodliwe dla zdrowia człowieka zanieczyszczenie roślin metalami ciężkimi. Przyspiesza powstawanie trójtlenku siarki (SO3), który w powietrzu atmosferycznym tworzy z parą wodną aerozol kwasu siarkowego. Dioksyny i furany- należą one do grupy związków kancerogennych, czyli rakotwórczych, a powstają jako produkty uboczne spalania różnych odpadów. Dioksyny to najbardziej szkodliwe substancje, jakie zidentyfikowano w środowisku. Są one 10 tysięcy razy bardziej trujące od cyjanku potasu! CZEGO NIE WOLNO, A CO WOLNO PALIĆ W PIECU Prawo polskie jasno określa czego nie wolno spalać w piecach i domowych kotłowniach: plastikowych pojemników i butelek po napojach, zużytych opon innych odpadów z gumy, przedmiotów z tworzyw sztucznych, elementów drewnianych pokrytych lakierem, sztucznej skóry, opakowań po rozpuszczalnikach czy środkach ochrony roślin, opakowań po farbach i lakierach, pozostałości farb i lakierów, plastikowych toreb z polietylenu, papieru bielonego związkami chloru z nadrukiem farb kolorowych. W gospodarstwach domowych można spalać tylko - poza opałem: papier, tekturę i drewno opakowania z papieru, tektury i drewna odpady z gospodarki leśnej, ale nie chemikalia i opakowania z tworzyw sztucznych odpady kory i korka trociny, wióry i ścinki mechanicznie wydzielone odrzuty z przeróbki makulatury. Jeśli nie chcemy, by maska przeciwgazowa stała się obowiązkową częścią naszego codziennego ubrania, NIE PALMY ŚMIECI! Źródło: http://www.kominiarstwo.slupsk.pl/szkodliwosc.php; http://www.niepalsmieci.pl/ DLACZEGO ZBIERAMY NAKRĘTKI? O tym, że w szkole zbieramy nakrętki, wiedzą chyba wszyscy. Ale jak to działa i po co? Pomysł akcji zbierania nakrętek rozpowszechnili studenci Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie; koordynatorem całego przedsięwzięcia stał się Michał Żukrowski. Wszystko zaczęło się od kameralnej zbiórki charytatywnej dla znajomego. Potem idea zbierania nakrętek opanowała cały kraj. Każdy kilogram nakrętek zostaje spieniężony przez poszczególne fundacje; za pieniądze uzyskane ze sprzedaży kupowany jest sprzęt rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie i inne niezbędne rzeczy, służące osobom niepełnosprawnym lub chorym. Przed sprzedażą nakrętek, wolontariusze segregują je, ważą, dopiero potem sprzedają firmom recyklingowym. Akcje zbierania nakrętek przynoszą korzyści nie tylko ludziom, ale również środowisku. Nakrętki są przetwarzane w granulat i powtórnie wykorzystywane do produkcji plastikowych opakowań żywności, kosmetyków, wykończeń kartonowych opakowań, rur PCV, obudowy komputerów i innych urządzeń. Podobnie dzieje się z plastikowymi butelkami. Są one ponownie wykorzystywane do produkcji różnych przedmiotów: z 35 butelek można wykonać jedną bluzę polarową, 6 butelek wystarczy do wyprodukowania kuwety malarskiej; z plastikowych butelek można wykonać samodzielnie przedmioty codziennego użytku- pojemnik na przybory do pisania, pojemnik na wodę, stołówkę dla ptaków, itp. WARTO ZATEM SEGREGOWAĆ ODPADY, ZBIERAĆ NAKRĘTKI. DZIĘKI TEMU DBAMY O NASZE ŚRODOWISKO. Źródła: Spiralislanders.com, Ekobudowanie.pl, recykling.pl i inne. OSTATNI TAKI SPRAWDZIAN Pierwszego kwietnia uczniowie klasy szóstej po raz ostatni napiszą sprawdzian na dotychczasowych zasadach. Sprawdzian w pigułce: - Przystąpienie do sprawdzianu jest warunkiem ukończenia szkoły, gdyż jest on powszechny i obowiązkowy. - Jest opracowywany w oparciu o Podstawę programową kształcenia ogólnego i Standardy wymagań egzaminacyjnych. Szczegółowy opis wymagań, kryteriów oceniania, formy przeprowadzania sprawdzianu oraz przykłady zadań znaleźć można w informatorze o sprawdzianie. Sprawdzian ma charakter ponadprzedmiotowy. Sprawdza umiejętności w zakresie: czytania, pisania, rozumowania, korzystania z informacji i wykorzystywania wiedzy w praktyce. - Prace uczniów ocenia zespół egzaminatorów wpisanych do ewidencji egzaminatorów. Wynik jest opisany w skali punktowej (od 0 do 40). - Podstawą prawną sprawdzianu jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (z późniejszymi zmianami). Magdalena Zielińska nauczyciel języka polskiego egzaminator OKE we Wrocławiu DO SZÓSTOKLASISTY KILKA SŁÓW POLONISTY Drodzy Szóstoklasiści!! Jak wiecie, na sprawdzianie wykazujecie się wiedzą w zakresie pięciu standardów. Jednym z nich jest PISANIE. Standard ten sprawdzi, czy potraficie pisać na temat i zgodnie z celem, posługując się różnymi formami wypowiedzi. Macie jeszcze dwa miesiące, by nadrobić zaległości i uzupełnić braki. Co zrobić, aby napisać dobry tekst? Oto kilka rad dla każdego ucznia. Kiedy masz pisemnie wypowiedzieć się na zadany temat, zawsze bardzo dokładnie czytaj polecenie i pisz o tym, czego dotyczy. Inaczej układasz wypowiedź, jeśli na przykład sporządzasz notatkę, inaczej, jeśli piszesz opowiadanie lub list. W zależności od polecenia (tematu) nadaj swojej wypowiedzi odpowiednią formę. Przypomnij sobie, czy potrafisz napisać: opowiadanie; opis przedmiotu, krajobrazu, postaci rzeczywistej i literackiej, dzieła sztuki; sprawozdanie z uroczystości szkolnej, wycieczki; notatkę w formie planu, tabeli, wykresu, streszczenia; kartkę pocztową, list prywatny i oficjalny; telegram; zaproszenie; zawiadomienie; ogłoszenie; instrukcję; przepis. W zależności od tego, po co i do kogo mówisz, wypowiadasz się w różny sposób. Świadomie dobieraj słowa, aby na przykład w odpowiedni sposób kogoś przeprosić, zachęcić do czegoś, coś komuś obiecać, poprosić o coś, odmówić komuś, coś potwierdzić, przyrzec, gdzieś kogoś zaprosić albo też wyrazić współczucie czy zwątpienie. Sprawdź, czy potrafisz formułować wypowiedzi ze świadomością celu (intencji): pytać i odpowiadać; potwierdzać i zaprzeczać; polecać i prosić; przyrzekać i obiecać; zachęcić i zniechęcić; zaprosić; przeprosić; współczuć; żartować; wątpić, odmówić. Treść pisemnej wypowiedzi (około 1 strony formatu A4) powinna być uporządkowana i złożona z prawidłowo zbudowanych zdań. Musisz napisać tekst poprawny kompozycyjnie, celowo stosując środki językowe i przestrzegając norm gramatycznych, ortograficznych i interpunkcyjnych. Zadbaj o układ graficzny, czytelność i estetykę zapisu. Powtórz sobie zasady pisowni: nie zapominaj o przecinkach, kropkach i innych znakach interpunkcyjnych, staraj się nie popełniać błędów ortograficznych. Dostosuj zapis do formy, wyróżniaj części tekstu zgodnie z jego strukturą i pisz czytelnie. Z życzeniami najwyższych wyników Wasza POLONISTKA DEUTSCHSTUNDE IN BAUTZEN W tym roku, po raz kolejny, w piękną grudniową sobotę, pojechaliśmy na wycieczkę do Bautzen. Bautzen (w języku górnołużyckim- Budyšin), to miasto powiatowe w Niemczech, we wschodniej części kraju związkowego- Saksonii. Leży nad rzeką Sprewą. Bautzen, czyli Budziszyn, jest historyczną stolicą Górnych Łużyc i centrum kulturalnym Łużyczan. Liczy ponad 40 tysięcy mieszkańców (2009r.) W Budziszynie możemy zobaczyć szereg zabytków, m. in. zamek Ortenburg, ratusz ze średniowiecznym zegarem słonecznym na wieży, Katedrę św. Piotra z przełomu XIII wieku, bramę Mikołajską, będącą fragmentem fortyfikacji miejskich i wiele innych. Bautzen słynie ze swoich jarmarków bożonarodzeniowych. Tradycja jarmarków sięga w Europie średniowiecza. Zrodziła je praktyczna potrzeba. Dzięki nim mieszkańcy średniowiecznych grodów łatwiej mogli zaopatrzyć się nie tylko na święta Bożego Narodzenia, ale także na trudny czas zimy i przednówka. Najwcześniej bożonarodzeniowe jarmarki pojawiły się na ziemiach niemieckich (Austria, Niemcy). Do najstarszych należą m.in. jarmarki w Wiedniu (przywilej ich organizowania nadany w 1294 roku przez księcia Albrechta I Habsburga), Budziszynie (1384), Frankfurcie nad Menem (1393), Dreźnie (1434), Lipsku (1458) i Augsburgu (1498). Jarmark w Budziszynie (Bautzen) na Łużycach, choć raczej skromny, jest najstarszym w Niemczech. Jego początki sięgają 1384 roku, kiedy król Wacław IV Luksemburski nadał miastu przywilej organizowania w okresie przed Bożym Narodzeniem targów mięsnych. Od 2009 roku nosi nazwę Jarmarku Wacława (WENZELSMARKT / WJACŁAWSKE WIKI). Lekcja języka obcego, w naszym przypadku niemieckiego, w naturalnych warunkach jest nieocenionym doświadczeniem. Mając wokół siebie ludzi posługujących się językiem niemieckim, trzeba wytężyć słuch, przypomnieć sobie szybko różne wyrażenia i słowa, nabrać odwagi i… pytać, odpowiadać, rozmawiać. Urok jarmarku, piękno ozdób bożonarodzeniowych każdego roku jest niepowtarzalne i na długo pozostaje w pamięci. Język niemiecki wcale nie jest taki straszny. Źródło: http://etnologia.amu.edu.pl/go.live.php/PL-H464/bozonarodzeniowe-jarmarki.html WSZYSCY KOCHAMY NASZE BABCIE I DZIADKÓW Babcia i dziadek to osoby, które pozwalają na więcej niż rodzice. Zawsze się cieszą, gdy widzą wnuki. To oni potrafią pocieszyć i przymknąć oko na nasze wybryki. Gdy babcia każe sprzątać, dziadek pomaga. Babcia pozwoli pójść do koleżanki, a dziadek kupi największe lody. Dziadek nie krzyczy, nawet wtedy, gdy się zdenerwuje, a babcia piecze najlepsze ciasto. Z dziadkami nigdy nie można się nudzić! Jola Gajdosz CZY WIESZ, SKĄD SIĘ WZIĄŁ DZIEŃ BABCI I DZIEŃ DZIADKA? W Hiszpanii dzień ten przypada 26 lipca, we Włoszech 2 października, we Francji jest to święto ruchome obchodzone w pierwszą niedzielę marca, a w Wielkiej Brytanii w pierwszą niedzielę października. W Polsce na pomysł obchodzenia 21. stycznia Dnia Babci wpadli pierwsi poznaniacy. Pomysł na ustanowienie takiego dnia w kalendarzu narodził się dopiero w 1964 r w redakcji tygodnika „Kobieta i Życie”, ale spopularyzował je rok później „Express Poznański”. Ciekawa jest sama historia, która sprawiła, że Dzień Babci zaczęto świętować właśnie 21 stycznia. Otóż tego dnia w 1965 r. w Poznaniu miała wystąpić znana aktorka Mieczysława Ćwiklińska. Traf chciał, że tego dnia przypadały właśnie jej 85. urodziny, a w wystawianej sztuce pt. „Drzewa umierają stojąc” Alejandro Casona odgrywała właśnie postać Babci. Ryszard Danecki z redakcji „Expressu Poznańskiego” wręczając jej tort i kwiaty, wmawiał aktorce, że to właśnie z okazji Dnia Babci, który jest obchodzony w Poznaniu. Później pomysł podchwycił „Express Wieczorny” i tak to się zaczęło. W tym samym terminie co my Dzień Babci obchodzą także Bułgarzy i Brazylijczycy. Dziadkowie, swoje święto obchodzą 22 stycznia. Jest ono znacznie młodsze od Dnia Babci, a jego obchody zaczęły się w latach 70. od konkursu Telewizji Polskiej na ustalenie daty takiego dnia w kalendarzu. Początkowo Dzień Dziadka miał być obchodzony w dniu urodzin Mieczysława Fogga, czyli 30 maja, ale taki termin w ogóle się nie przyjął i później zaczęto go obchodzić bezpośrednio po Dniu Babci. Źródło: http://www.mmpoznan.pl/400474/2014/1/21/dzien-babci--swieto-ktore-spopularyzowalpoznan?category=news kgwwyszmontow.blox.pl NA MARCHEWKI URODZINY, ZESZŁY SIĘ WSZYSTKIE JARZYNY... Od października realizujemy w naszej szkole projekt edukacyjny „Zdrowo jem i zdrowo rosnę”. Pamiętamy z pewnością dzień ziemniaka, dzień marchewkowy i jabłkowy. Wszyscy wiemy, że warzywa są zdrowe i powinniśmy wprowadzać je do naszego codziennego menuprzynajmniej pięć porcji. Czy jednak zastanawiamy się, dlaczego warzywa są tak cennym składnikiem naszej diety? W ostatnim numerze gazetki pisaliśmy o ziemniaku. Dziś przyjrzyjmy się marchewce. Marchewka liczy już sobie ponad kilka tysięcy lat, a jej ojczyzną są najprawdopodobniej Chiny. Jednak warzywo to kiedyś wyglądało całkowicie inaczej niż obecnie. W starożytności rozpowszechniona była marchewka biała, którą mocno ceniono za jej odżywcze właściwości. Dopiero w XVII w. w Holandii wyhodowano pomarańczową odmianę, najpopularniejszą do dziś. Marchewka w kuchni polskiej jest równie popularna jak ziemniaki. Najczęściej dodawana jest do zup, surówek i sałatek. Można ją jeść na surowo, jak i na ciepło – duszona ze śmietaną czy groszkiem konserwowym staje się dodatkiem wielu dań jarskich, ale także i obiadów mięsnych. Sprawdza się również jako składnik zapiekanek i sosów. Pomimo, że marchewka jest warzywem, rewelacyjnie sprawdza się jako główny składnik ciast. Marchewkowy placek, który w smaku przypomina odrobinę piernik lub ciasto orzechowe, to bardzo popularny deser w Stanach Zjednoczonych. W Szwajcarii natomiast regionalnym wypiekiem jest tort marchewkowy. Wykorzystanie marchewki w produkcji deserów wzięło się najprawdopodobniej stąd, że ma ona w sobie dużą ilość cukru, znacznie większą niż inne warzywa. Do pomarańczowego koloru marchewki jesteśmy tak mocno przyzwyczajeni, że trudno nam uwierzyć, że wśród 100 odmian tego warzywa znajdują się także białe, żółte, czerwone, a nawet ciemnofioletowe okazy. Co więcej, nie we wszystkich krajach marchewka to warzywo. W Portugalii uważana jest ona za owoc. A to wszystko za sprawą narodowego produktu kulinarnego – dżemu marchewkowego. Marchewka należy do najbogatszych w witaminy warzyw. Zawiera ona bowiem w sobie witaminę A, która odpowiada za wzrost u dzieci, a dodatkowo witaminy z grupy B, witaminy: C, E, K i PP. Picie soku z marchewki zalecane jest każdemu, niezależnie od wieku. U nastolatków wpływa korzystnie na cerę i urodę, a osobom starszym wygładza zmarszczki i dodatkowo za sprawą beta-karotenu, pozytywnie działa na wzrok. Dlatego zalecana jest także osobom pracującym przed monitorami komputerów lub kierowcom. Marchew wpływa również na obniżanie poziomu tłuszczów we krwi. Zawarta w niej celuloza pomaga pozbyć się szkodliwego cholesterolu, co czyni ją skuteczną ochroną przed miażdżycą i chorobami wieńcowymi. Bogactwo wapnia, żelaza, magnezu, cynku, potasu, miedzi i fosforu w marchewce działa wzmacniająco i chroni nasz organizm przed anemią, reguluje również pracę żołądka, poprawia metabolizm i utrzymuje wątrobę w zdrowiu. *** Wystarczy 10 dag marchewki, by zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę A. *** Wchodzisz do ciemnej sali kinowej. Zanim Twój wzrok przyzwyczai się do ciemności, mija kilka sekund. Ale jeśli potrwa to dłużej, kilkanaście, kilkadziesiąt sekund... Oj, jest źle. Po prostu brakuje Ci witaminy A. Oczy jako pierwsze w Twoim organizmie reagują na jej brak. Jeśli więc źle widzisz w ciemności albo oczy męczą się bardzo szybko, sięgnij po marchew. Podobnie gdy jedziesz gdzieś daleko albo gdy czeka Cię długie ślęczenie nad książkami. Wtedy koniecznie wzbogać dietę o marchewkę. JAK DBAĆ O WŁOSY, BY BYŁY PIĘKNE I ZDROWE? Jednym z kroków do zdrowia jest higiena osobista. Rozumiemy ją jako podstawowe czynności pielęgnacyjne, dzięki którym człowiek utrzymuje czystość. Czynności te to codzienne mycie, kąpiel. Do higieny osobistej należy głównie higiena skóry, czyli systematyczna pielęgnacja i utrzymywanie czystości, hartowanie i odpowiedni ubiór. Głównym celem higieny osobistej jest usunięcie z powierzchni skóry różnego rodzaju zanieczyszczeń. Mówiąc o skórze mamy na myśli również skórę głowy, która pokryta jest włosami. Nikt nie zaprzeczy, że włosy są ozdobą człowieka. Dbają o nie szczególnie kobiety, choć dziś coraz częściej zdarza się, że i mężczyźni zaczynają rozumieć sens dbania i pielęgnowania włosów. Co robić, by były on piękne, lśniące i zdrowe? Dziś mamy wiele różnych środków do pielęgnacji włosów- różnego rodzaju odżywki, szampony, ale samo mycie nie wystarczy (włosy powinniśmy myć zgodnie z potrzebami, jednak nie rzadziej niż raz w tygodniu). Włosy powinny być codziennie szczotkowane- „z włosem” i „pod włos”; każdy powinien mieć swoją własną szczotkę czy grzebień; jeśli mamy kontakt z dużym zbiorowiskiem ludzi, powinniśmy kontrolować czystość skóry głowy i włosów, żeby uniknąć pasożytów żerujących na włosach, czy ewentualnych chorób skóry (w tym przypadku ryzyko zachorowania jest dużo mniejsze niż w przypadku „złapania” pasożytów). Jeśli zdarzy się, że zauważymy na włosach obecność pasożytów, powinniśmy zaopatrzyć się w specjalny szampon i zgodnie z zapisanymi na nim zaleceniami, porządnie umyć głowę. Dbanie o włosy- to nie wstyd. Jeśli chcemy, by jak najdłużej były naszą ozdobą, powinniśmy je pielęgnować. CIEKAWOSTKI O WŁOSACH Dorosły człowiek ma na całym ciele około pięciu milionów mieszków włosowych. Na samej tylko skórze głowy, łącznie ze skórą twarzy, człowiek ma około miliona mieszków włosowych. Właściwe owłosienie głowy składa się z 80 000 - 100 000, maksymalnie 150 000 mieszków włosowych, które mogą wytwarzać włosy. Blondyni mają na głowie około 140 000, bruneci około 110 000, szatyni około 100.000, a rudzi około 90 000 mieszków włosów. Przeciętny przyrost włosa na głowie wynosi 0,35 milimetra dziennie, jeden centymetr miesięcznie i dwanaście centymetrów rocznie. Przy ilości 80 000 włosów daje to dziennie przyrost 25 - 30 metrów, miesięczny około 800 metrów, a roczny prawie dziesięć kilometrów nowych włosów. Na jednym centymetrze kwadratowym skóry głowy rośnie od 180 do 350 włosów. Włosy osiągają długość od 25 do 70 centymetrów, jednak u niektórych ludzi mogą być znacznie dłuższe. Człowiek każdego dnia traci przeciętnie od 60 do 80 włosów, maksymalnie 100. W zależności od indywidualnego tempa wzrostu, czas przeżycia włosów na głowie wynosi od dwóch do siedmiu lat. Włosy mają grubość około 0,1 milimetra. Źródło: http://www.hairlab.pl/baza/wlosy.html Już niedługo upragnione ferie. Oficjalnie zaczynają się 17 lutego, ale już 14 po południu możemy zacząć się delektować wolnym czasem. Ferie to czas odpoczynku, ładowania biologicznych „akumulatorów”. Pamiętajmy, aby spędzić je zdrowo- w ruchu, na świeżym powietrzu. Nie dajmy się zamknąć w więzieniu Internetu, gier komputerowych, czy telewizora. Jest tyle innych ciekawych sposobów na spędzenie czasu wolnego. A oto propozycje zebrane przez Wasze koleżanki- Kamilę Pietrykowską i Martynę Girtler: - ferie z rodziną i przyjaciółmi- zwyczajny odpoczynek, leniuchowanie; - zabawy na świeżym powietrzu, - spacery z pupilami, - jazda na nartach, łyżwach i sankach. Niezdecydowanym proponujemy wyjazdy na basen, zakupy, do kina, a wieczorami ciekawą książkę. ODPOCZYWAJĄC, PAMIĘTAJMY O BEZPIECZEŃSTWIE. Kodeks bezpiecznych ferii – na podstawie rozmowy z inspektorem BHP Piotrem Jakubowskim 1. Pamiętaj, że bitwa na śnieżki jest zabawą tylko wtedy, gdy rzucamy śnieżkami, a nie kamieniami lub lodem – szczególnie w twarz! 2. Zjeżdżanie z górek, przy których znajduje się ulica, jest bardzo niebezpieczne, ponieważ można wpaść pod samochód! 3. Gdy zjeżdżasz na nartach, pamiętaj o kasku – bezpieczeństwo jest najważniejsze! 4. Zwisające z dachów sople lub grube warstwy śniegu są bardzo ciężkie i mogą spaść na głowę. 5. Bądź widoczny na drodze. Noś elementy odblaskowe szczególnie nocą lub wtedy, gdy pada śnieg. 6. Nie rzucaj śnieżkami w przechodniów i przejeżdżające samochody – ktoś może na tym ucierpieć. 7. Nigdy nie chodź i nie ślizgaj się po zamarzniętych zbiornikach wodnych. 8. Pamiętaj, że zima to świetny czas na spacery. Pamiętaj, ubrać się tak, aby nie zmarznąć i nie przegrzać. 9. Kulig za samochodem? Niemądre i niebezpieczne! 10. Pamiętaj, aby nie biegać po chodnikach i schodach. Grozi to guzem, a nawet złamaniem ręki czy nogi. 11. Budując igloo pamiętaj, aby konstrukcja była stabilna, w przeciwnym razie budowla może się na Ciebie zawalić. Twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze! Sandra Jakubowska Tajemnice lodowej krainy Lodowce górskie i lądolody stanowią największy magazyn słodkiej wody na Ziemi. Gromadzą niemal ¾ jej światowych zasobów! Przyciągają swym pięknem i tajemnicą. Są jak żywy organizm. W ich cielsku – niczym krew w żyłach – płyną potężne strumienie wody, wydające niesamowity pomruk. Ruchowi lodowca nieustannie towarzyszy też inny dźwięk. Jest nim łoskot spadających skał. Badanie lodowców wymaga nie lada wiedzy i przygotowania. Na śmiałków chcących poznać sekrety lodowego świata czyhają m.in. bardzo głębokie szczeliny. Przysypane śniegiem mogą być niewidoczne dla oka i stanowić niebezpieczna pułapkę. Czy wiesz, że… * Lodowce zajmują obecnie 11 procent powierzchni wszystkich lądów na Ziemi. Jednak w przeszłości, kiedy klimat naszej planety kilkakrotnie się ochładzał, nastawały tak zwane epoki lodowcowe. Wówczas lodowce znacznie zwiększały swój zasięg. Podczas największego zlodowacenia zajmowały Az 30 procent powierzchni lądów całej kuli ziemskiej. * Lodowce powstają tam, gdzie więcej śniegu spada, niż topnieje. Śnieg gromadzi się w zagłębieniach dolin lub na grzbietach gór. Pod wpływem własnego ciężaru dolne warstwy śniegu stopniowo przekształcają się w lód. * Największy lodowiec górski w Europie znajduje się w Alpach Grosser Aletsch. Ma 25 km długości, a jego maksymalna grubość wynosi 900 m! * Lodowy gigant, Lądolód Antarktydy zajmuje na półkuli południowej powierzchnię 14 mln km2. To więcej niż powierzchnia całej Europy! Grubość lądolodu dochodzi w niektórych miejscach do 4 km! * Najdłuższym lodowcem na Ziemi jest lodowiec Beringa na Alasce. Ten rekordzista ma aż 200 km długości! Szkolne koło przyrodnicze PAŁAC W BIEDRZYCHOWICACH Pałac w Biedrzychowicach wybudowany został w 1702 roku dla Moritza Christiana von Schweinitza na miejscu starego dworu. Niektóre źródła podają jednak, że pałac był rezydencją króla saskiego i polskiego Augusta II Mocnego. Niestety na potwierdzenie tej teorii nie istnieją żadne dowody. Na przestrzeni lat pałac wielokrotnie zmieniał właścicieli. W 1825 roku należał do hrabiego Breslera, następnie od 1840 roku do podpułkownika von Rapskiego, a kolejno w 1846 roku do radcy Blumenthala. W roku 1863 pałac wraz z całym majątkiem objął baron Alexander von Minutoli, wybitny kolekcjoner i znawca sztuki. W pałacu i wieży, którą wybudował w parku specjalnie w celach wystawienniczych, znajdowała się bogata ekspozycja malarstwa, broni, szkła weneckiego, ceramiki, kolekcja mumii egipskich oraz zbiory numizmatyczne. W rękach rodziny Minutoli oraz von Pfeil-Minutoli pałac pozostawał aż do 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej majątek przekształcono w PGR, a od 1960 roku mieści się tu zespół szkół zawodowych i średnich. Pałac utrzymany w stylu barokowym o jedenastoosiowych fasadach głównych, akcentowanych podziałem pilastrowym, nakryty mansardowym dachem z lukarnami. Fasadę zachodnią podkreślają dodatkowo dwubiegowe, kamienne schody z tarasami ujętymi balustradami ozdobionymi wazonami. We wnętrzach znajdują się dekoracyjne plafony z malowidłami z XVIII wieku, ilustrującymi sceny mitologiczne. Legendy głoszą iż pałac połączony jest podziemnym przejściem z wybudowaną przez Minutoliego widokową wieżą. Według opinii miejscowej ludności z pałacu przeprowadzono tunel do zamku Czocha, lub do zamku Rajsko. Podobno von Minutoli tymi tunelami miał transportować gromadzone przez lata skarby. Po wojnie większość wyposażenia pałacu została przejęta przez polską Komisję Rewindykacyjną. Nie przeprowadzono jednak inwentaryzacji, dlatego nie można ustalić żadnych szczegółów. Do dziś zagadką pozostaje co stało się z cenną kolekcją ostatnich właścicieli pałacu. Źródło: http://www.dworypalace.travel.pl/?p=3263 Dziś kilka słów o policji. Mieszkańcy Olszyny mówią, że policja była w Olszynie, odkąd ona istnieje, a na pewno- po wojnie, od roku 1945. Zwód policjanta nie należy do tych łatwych. Funkcjonariusz policji często, w trosce o bezpieczeństwo i życie innych, naraża swoje własne. Jak wygląda praca w policji opowie funkcjonariusz Posterunku Policji w Olszynie, p. Zbigniew Sznajdrowicz. Wywiad z policjantem – panem Zbigniewem Sznajdrowiczem Redakcja Lustra: Ilu policjantów pracuje w naszym komisariacie? Policjant: W naszej jednostce oprócz mnie pracuje czterech funkcjonariuszy, w tym: dwóch dzielnicowych, jeden funkcjonariusz patrolowy i Pan kierownik. Jak długo jest Pan policjantem i na czym polega Pana praca? W policji pracuję już 19 lat. Przez okres 16 lat byłem dzielnicowym Posterunku Policji w Olszynie. Od trzech lat jestem policjantem dochodzeniowo – śledczym i zajmuję się wykrywaniem przestępców. Dlaczego wybrał Pan taką pracę? Zdecydowałem się zostać policjantem, gdyż jest to praca ciekawa, dynamiczna i pełna niespodzianek. Jakie trzeba ukończyć szkoły, aby zostać policjantem? Aby rozpocząć służbę w policji, wymagane jest posiadanie przez kandydata minimum średniego wykształcenia, nienagannej opinii w miejscu zamieszkania, dobrego stanu zdrowia i sprawności fizycznej. Z jakimi trudnościami spotyka się pan w codziennej pracy? W codziennej pracy spotykam się z różnymi trudnościami. Są one związane z nieprzestrzeganiem przez mieszkańców prawa. Już osoby nieletnie wstępują w konflikt z prawem, niejednokrotnie przekreślając swoim zachowaniem swój start w dorosłe życie. Jakie są plusy i minusy tej pracy? Muszę przyznać, że to trudne pytanie. Na pewno plusem jest to, że służy się społeczeństwu, że dba się o bezpieczeństwo innych. Minusami są różnego rodzaju kłopoty, jakie niesie ze sobą służba w tej formacji. Bywają chwile, że podejmując się różnych czynności, narażamy własne życie. Minusem bywają też przejawy nieżyczliwości i niezrozumienia. Niektórzy ludzie nie biorą pod uwagę tego, że policjant wykonuje tylko to, co powinien. Kto sprawia więcej trudności: młodzież czy dorośli? Na to pytanie nie mogę odpowiedzieć jednoznacznie, ponieważ są kategorie zdarzeń, czyli przestępstw, gdzie dominują ludzie młodzi, a niektóre z przestępstw są domeną ludzi starszych. Statystycznie to ludzie dorośli sprawiają więcej trudności, ale dzisiejsza młodzież nie należy do najgrzeczniejszych. Właściwe wzorce rodzinne, wsparcie wychowawcze szkoły, mogą ograniczyć ilość przestępstw popełnianych przez nieletnich. Dziękuję za rozmowę. Dawid Sznajdrowicz Martyna Girtler Moim hobby jest taniec. Tańczę od siódmego roku życia. Kiedy pierwszy raz poszłam do szkoły tańca, bałam się, że mnie wyrzucą albo, że zepsuję cały występ. Na szczęście, myliłam się, bo szło mi świetnie. Uczyłam się hip hopu, baletu i tańca klasycznego. Niestety, kiedy się przeprowadzałam, musiałam opuścić szkołę. Nie było tak źle, bo do nowej szkoły przyjeżdżały panie, które uczyły tańca. Gdy pojechałam na wakacje do Włoch, babcia zapisała mnie tam do szkoły tanecznej, w której miałam zajęcia od rana do popołudnia. Po powrocie z wakacji chciałam, aby mama znowu mnie zapisała do szkoły tańca, ale już nie było sensu, ponieważ przeprowadziłam się do Olszyny. Miałam nadzieję, że będzie tu szkoła, do której będę mogła chodzić, żeby uczyć się dalej innych stylów tańca, ale niestety. Mimo wszystko nie poddałam się z powodu braku szkoły tańca; dalej tańczę w domu. *** Marcelina Ślusarczyk Każdy z nas ma różna zainteresowania. Moim hobby jest fotografia i piłka nożna. Ten sport zaczęłam uprawiać już w drugiej klasie. Jestem zawodniczką klubu OKS Olsza Olszyna. W każdy czwartek mam trening na hali, ponieważ zimą nie ma możliwości korzystania ze stadionu. Gram z chłopakami w grupie trampkarzy. Fotografia jest dla mnie zupełnie czymś innym. Uwielbiam robić zdjęcia, a przekonałam się o tym niedawno, gdy dostałam wymarzony aparat. To zajęcie pozwala mi wykorzystać różne pomysły i uwiecznić otoczenie na zdjęciach. Uważam, że wszyscy jesteśmy wyjątkowi i powinniśmy odnaleźć i kształtować swoje zdolności. *** Krzysztof Bednarczyk Nazywam się Krzysiek. Moje zainteresowania to piłka nożna. W piłkę gram od zawsze. Gdy poszedłem do pierwszej klasy, starsi koledzy zaprosili mnie do wspólnej gry i od tamtej pory to zajęcie zajmuje mi najwięcej czasu. Od drugiej klasy zacząłem uczęszczać na treningi do OKS Olsza Olszyna. Chodzę tam systematycznie. Podczas wyjazdów na mecze zajmuję miejsce bramkarza i piłkarza w polu. Moimi idolami są Messi, Ronaldo. Zapraszam wszystkie dzieci na treningi. Chociaż pierwszoklasiści dopiero uczą się czytać, ich ulubionym miejscem podczas przerw jest szkolna biblioteka. Lubią, gdy pani Bibliotekarka lub koleżanka/kolega ze starszej klasy, czytają im bajki. Często też oglądają albumy tematyczne lub inne ciekawe książki. Ostatnio, podczas zajęć lekcyjnych w bibliotece, pierwszaki miały okazję podyskutować na temat książek. A oto efekty ich rozmowy: Czy lubicie czytać książki? Dominika Polerecka: Tak, bardzo lubię. Czytam codziennie przez godzinę. Mój tato bardzo się ucieszył, gdy mu czytałam o świętach.” Gracjan Tylus: Ja jeszcze nie umiem czytać, ale codziennie przed snem czyta mi tato.” Antek Animucki: „Wolę grać w gry komputerowe niż czytać książki”. Andrzej Jaworski: „Czytanie zajmuje dużo czasu. Wolę się bawić z siostrą”. Mirella Zaton: „Czytanie może pomóc w nauce. Poznaje się literki. Bardzo lubię czytać.” Roksana Roszyk: „Nawet jak się nie umie czytać, to można pokazywać młodszej siostrze obrazki.” Wiktoria Niechwiadowicz: „Ja czytam książeczki mojej młodszej siostrzyczce.” W czym może pomóc czytanie książek? Antek Ostrowski: „Czytanie uczy zasad ortograficznych.” Milena Markowska: „Pomaga doskonalić technikę czytania.” Mirella Zaton: „Rozwija wyobraźnię. Czytanie jest związane z uczeniem się.” Seweryn Kaletyński: „Na przykład z książki o dinozaurach można się dowiedzieć, co jadły dinozaury, jak wyglądają ich ślady”. Roksana Roszyk: „Książka może być przyjacielem.” Mirella Zaton: „Kiedy jest mi smutno, to czytam wesołą książkę i się rozweselam.” Jak należy obchodzić się z książkami? Paweł Sznajdrowicz: „Książek nie można niszczyć”. Bartek Zygmunt: „Nie można nimi rzucać.” Gracjan Tylus: „Nie wolno ich rwać.” Roksana Roszyk: „Nie wolno na niej stawiać jedzenia ani picia.” Jak jest Wasza ulubiona książka, którą wypożyczyliście ze szkolnej biblioteki? Antek Ostrowski: „Bazyliszek”- to jest jedyna książką, którą wypożyczyłem. Antek Animucki: „Niezwykła noc” Mirella Zaton, Milena Markowska: „Plastusiowy pamiętnik” Dominika Polerecka: „Na jagody” Seweryn Kaletyński, Gracjan Tylus : „Przygody Koziołka Matołka” Paweł Sznajdrowicz, Patryk Jesiołowski: „Walle” Bartek Zygmunt: „Timon i Pumba” Andrzej Jaworski, Kaziu Piskozub: „Indiana Jones” Roksana Roszyk: „Wilk i zając” Mikołaj Karaczun: „Toy story” Wiktoria Niechwiadowicz: „Zajączki” Maja Kukuła: „Dwa różowe baranki” Hubert Kruhlik: „Nie mam ulubionej książki. Lubię wszystkie, które mi czytają rodzice”. To miłe i budujące, że są jeszcze dzieci, które lubią książki. Oby takich dzieci było jak najwięcej! Rodzicom przypominamy, dlaczego głośne czytanie dzieciom jest takie ważne. Zalety głośnego czytania: 1. Buduje mocną więź między dorosłym a dzieckiem. 2. Tworzy skojarzenie czytania z przyjemnością i poczuciem bezpieczeństwa. 3. Niezwykle stymuluje rozwój mózgu. 4. Przynosi ogromną wiedzę ogólną; rozbudowuje słownictwo. 5. Uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu ludzi, świata i siebie. 6. Daje kontakt z bogactwem doświadczeń niemożliwych do zdobycia samemu. 7. Rozbudza zainteresowania, rozwija wyobraźnię. 8. Stymuluje rozwój emocjonalny, rozwija wrażliwość i empatię. 9. Uczy wartości moralnych, wpływa na zmianę negatywnych postaw na pozytywne. 10. Buduje samouznanie – dziecko czuje się ważne, kochane i coraz bardziej kompetentne. 11. Ułatwia samodzielne czytanie, daje podwaliny pod sukces w mówieniu i czytaniu. 12. Chroni przed uzależnieniem od telewizji. 13. Uczy konstruktywnych, pozbawionych agresji, sposobów rozwiązywania problemów i konfliktów. 14. Kształtuje nawyk czytania na całe życie. 15. Jest najlepszą inwestycją w pomyślną przyszłość dziecka. E. Dubicka, W Kurczewska CZY INTERNET JEST BEZPIECZNY? W dzisiejszych czasach komputer i Internet stał się nieodzownym elementem codziennego życia. Służy do nauki, rozrywki, robienia zakupów, komunikowania się z innymi i do wielu innych celów. Z komputera i Internetu korzystają nie tylko dorośli i młodzież, ale coraz częściej dzieci i to te najmłodsze. Często za przyzwoleniem i aprobatą rodziców. Nic więc zatem dziwnego, że wśród dzieci zachowania i postawy przyjęte ze świata wirtualnego stają się normą w życiu realnym; nie dziwi też fakt, że coraz więcej konfliktów między dziećmi powstaje z powodu działalności na różnych portalach społecznościowych, m. in. facebookach. Dzieci nie są świadome, że pisząc do kolegi, czy koleżanki używając wulgaryzmów i innych obraźliwych sformułowań, popełniają przestępstwo ( art. 216 § 1 Kodeksu karnego- „Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności”.) Świadomości tej często nie mają też rodzice. W Internecie czeka na dzieci wiele innych niebezpieczeństw- pornografia, pedofilia, agresja, cyberprzemoc, zagrożenie związane z sektami, kradzież danych, uzależnienie. Jak zatem postępować, by uchronić dziecko przed niebezpieczeństwami związanymi z korzystaniem z komputera i Internetu? Oto kilka wskazówek: „- Starannie wybierać programy multimedialne i gry komputerowe, zwracając uwagę, aby były bez przemocy i dostosowane do wieku dziecka. - Widząc dziecko oglądające przemoc lub grające w agresywną grę komputerową, powinniśmy wyrazić głośno swoją dezaprobatę. Jest wówczas wysoce prawdopodobne, że dziecko wykaże również stosunek krytyczny do takich treści. - Rodzice mogą również pomóc, zachęcając dziecko do dokonania rozróżnienia pomiędzy fantazją a zdarzeniami rzeczywistymi poprzez rozmowę o tym, w jaki sposób efekty specjalne zostały użyte do symulowania przemocy. - Rodzice mogą także pomóc poprzez narzucenie dziecku wyraźnych limitów i ograniczeń dotyczących typów gier i programów. - Czas spędzany przez dziecko przed komputerem powinien być przez rodziców kontrolowany i nie przekraczać 1h- 1,5h dziennie. - Odległość oczu dziecka od monitora to minimum 80 cm. - Rodzice powinni kontrolować przeglądanie stron internetowych przez swoje dziecko, nauczyć się surfowania z dzieckiem po interesujących i bezpiecznych stronach internetowych. - Rodzice mogą również zainstalować w swoich komputerach domowych odpowiednie oprogramowanie i filtry niebezpiecznych stron internetowych” (http://www.edukacja.edux.pl/p8149-zagrozenia-plynace-z-niekontrolowanego.php) Źródło fotografii: www.komputerswiat.pl Drogi Rodzicu, bezpieczeństwo dziecka w Internecie zależy tylko od Ciebie. Pedagog- I. Obrębska 31 stycznia 2014 roku zakończyliśmy pierwszy semestr roku szkolnego 2013/ 2014. Wszyscy ciężko pracowaliśmy, by rozwijać swoją wiedzę, umiejętności, kompetencje, zainteresowania. Poniżej przedstawiamy efekty pracy. UCZNIOWIE, KTÓRZY OSIAGNELI NAJWYŻSZE WYNIKI W NAUCE: klasa I : Antoni Animucki, Patryk Jesiołowski, Wiktoria Niechwiadowicz, Dominika Polerecka, Milena Markowska, Mirella Zaton, Paweł Sznajdrowicz, Antoni Ostrowski, Roksana Roszyk, Bartosz Zygmunt klasa II Konrad Bajda, Maja Gruszka, Patrycja Kiryk, Hubert Kuchmistrz, Angelina Odziemkowska, Bartosz Pawłowski, Mateusz Przybylski, Wiktoria Sawicka klasa III: Alicja Cymbałko, Jakub Mularczyk, Wiktor Ostrowski, Kaja Popiel, Patrycja Stycharz, Julia Rogala, Martyna Waryszewska klasa IV: Klaudyna Kijek, Laura Kiełdanowicz, Szymon Waryszewski klasa V: Jolanta Gajdosz, Martyna Giltler, Estera Tylicka, Kamila Petrykowska klasa VI: Sandra Jakubowska, Oliwia Szelest, Daria Torba, Sara Odziemkowska, Patrycja Sakowicz, Aleksandra Krusche, Oliwia Szelest, Dawid Sznajdrowicz, Uczniami, którzy uzyskali 100% frekwencję byli – Hubert Maksymiak, Maja Gruszka, Wiktoria Sawicka, Jakub Mularczyk, Patrycja Stycharz, Klaudyna Kijek, Laura Kiełdanowicz, Szymon Waryszewski, Marceli Wołoszyn, Szymon Wałęsa, Julia Musiał, Patryk Zygmunt, Aleksandra Krusche, Sara Odziemkowska, Justyna Piskozub, Dawid Sznajdrowicz. AKCJE, KONKURSY, PRZEGLĄDY- LAUREACI, UCZESTNICY Uczniowie klasy III i IV wzięli udział w ogólnopolskiej akcji w ramach „Europejskiego Dnia Przywracania Czynności Serca” – wspólnie ustalamy rekord w jednoczesnym prowadzeniu resuscytacji krążeniowo - oddechowej przy jak największej liczbie osób. „Konkurs Interdyscyplinarny „zDolny Ślązaczek” – etap szkolny - laureatka Sara Odziemkowska, zakwalifikowała się do etapu powiatowego; finalistka etapu powiatowego; Międzynarodowy Konkurs Matematyczny „Pangea” – wzięło w nim udział 25 uczniów, wyniki w marcu 2014r. XI Powiatowy Konkurs Ortograficzny klas IV – VI „Mistrz Ortografii 2013/2014” – w etapie szkolnym wzięło udział 17 uczniów; I m-sce- Daria Torba – kwalifikacje do etapu powiatowego, II miejsce- Dawid Sznajdrowicz, III miejsce- Sandra Jakubowska i Sara Odziemkowska; Wojewódzki finał scenek dramowych „Zaczarowny świat wierszy Juliana Tuwima” – udział Wiktorii Rutkowskiej z oddziału przedszkolnego, Mileny Markowskiej i Mikołaja Karaczuna, uczniów klasy I – Wrocław 2013r. II Festiwal Talentów organizowany przez GOK w Olszynie: - Amelia Trzpit z oddziału przedszkolnego – wyróżnienie w recytacji wierszy – „Multimedialna tablica” i „Samochwała”, - Wiktoria Rutkowska z oddziału przedszkolnego, Milena Markowska, Mikołaj Karaczun z klasy I - wyróżnienie za zaprezentowanie scenki dramowej. - Oliwia Juszkiewicz z oddziału przedszkolnego – w kategorii plastycznej przedstawiła prace nt. „Multimedialne przedszkole”, - Marcelina Ślusarczyk uczennica z klasy VI w kategorii indywidualnego śpiewu prezentując piosenkę pt. „Dokąd idziesz Polsko”. VI Powiatowy Konkurs Plastyczny dla Przedszkolaków – „Tu jest moje miejsce” – do etapu powiatowego zakwalifikowano prace dzieci – Krzysztofa Kuczykowskiego, Bartosza Wyspiańskiego, Wiktorii Rutkowskiej, Oliwii Juszkiewicz oraz Oliwii Dubiel. XVIII Gminny Przegląd Dziecięcych Zespołów Artystycznych w Zarębie – udział „Wesołych nutek” z klas I – IV i udział „Półnutek” z klasy V; grupa „Promyczki” z klasy VI otrzymała wyróżnienie; Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Moja ulubiona postać bajkowa”- udział dzieci z oddziału przedszkolnego Wiktoria Rutkowska, Oliwia Juszkiewicz oraz Oliwia Dubiel Międzygminny Konkurs Wiedzy o Bioregionie XII edycji „Doliną rzeki Kwisy – ochrona przyrody” dla uczniów klas V – VI szkół podstawowych – udział uczennicy kl. VI, Darii Torba i uczennicy kl. V Kamili Pietrykowskiej. Konkurs wiedzy o bioregionie pt. „W krainie łużyckich osobliwości” – III miejsce w powiecie – Klaudyna Kijek kl. IV, Jolanta Gajdosz kl. V, Oliwia Szelest kl. VI. Fotograficzny Konkurs zespołowy dla klas i grup świetlicowych ze szkół podstawowych Zachowaj Trzeźwy Umysł – „Nasza piękna okolica” – udział Szkolnego Koła Fotograficznego. Konkurs „Zbieramy zużyte baterie 2013” w ramach publicznej kampanii edukacyjnej Marszałka Województwa Dolnośląskiego – udział społeczności szkolnej. Konkurs Ochrony Środowiska pt. „Rady na odpady 2013” – wyróżnienie dla społeczności szkolnej. Ogólnopolski Konkurs Klubu Gaja Drzewo Roku 2014 – zgłoszenie do konkursu. Ogólnopolski etap XV Konkursu plastycznego dla dzieci i młodzieży „Czujka czadu w domu, tlenek węgla nic nie zrobi nikomu”- III miejsce- Karolina Szczyrbuła Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Na tropie piękna”- wyróżnienie - Laura Szczęsna Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „Moja ulubiona postać bajkowa”-liczba uczestników-8 Międzynarodowy Konkurs Plastyczno – Literacki - 60. Edycja - „Europa w szkole” (na ok. 500 prac):- konkurs plastyczny: I miejsce - Kaja Popiel, Patrycja Stycharz, Konrad Bajda, II miejsce - Karolina Szczyrbuła, Klaudyna Kijek, III miejsce - Katarzyna Krzyworączka - konkurs plastyczno - literacki: I miejsce - Patrycja Sakowicz Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „W harmonii z przyrodą”- wyróżnienie - Wiktoria Faltyn; Dolnośląski Konkurs Plastyczny „Mój kawałek Europy”- konkurs z ograniczoną ilością prac - udział wzięło 4 uczniów - W. Ostrowski, P. Stycharz, K. Popiel, K. Szczyrbuła 61. Edycja Międzynarodowego Konkursu Plastycznego „Europa w szkole”- udział wzięło 23 uczniów) - konkurs trwa; rozstrzygnięcie -VI- IX 2014 Powiatowy Konkurs Plastyczny „Tu jest moje miejsce”- laureaci etapu szkolnegoK. Popiel, K. Szczyrbuła, M. Waryszewska, S. Waryszewski, S. Odziemkowska, J. Piskozub; konkurs jeszcze nie rozstrzygnięty, Szkolny konkurs na kalendarz adwentowy w języku niemieckim – wyróżnienia – Sandra Jakubowska kl. VI, Patrycja Sakowicz kl. VI, Jolanta Gajdosz kl. V Zawody sportowe: Mistrzostwa powiatu w sztafetowych biegach przełajowych dziewcząt - 5 miejsce. Mistrzostwa powiatu w sztafetowych biegach przełajowych chłopców - 4 miejsce Mistrzostwa gminy w piłkę ręczną dziewcząt - 1 miejsce Mistrzostwa gminy w piłkę ręczną chłopców - 3 miejsce Mistrzostwa gminy w tenisa stołowego dziewcząt - 1 miejsce Mistrzostwa gminy w tenisa stołowego – chłopców - 3 miejsce Mistrzostwa powiatu w tenisa stołowego – 3 miejsce uczennic klasy VI Marceliny Ślusarczyk, Patrycji Sakowicz, Oliwii Szelest 1. Redakcja gazetki dziękuje Uczennicom i Uczniom, którzy rozwiązali zagadkę fotograficzną. Ich nazwiska podamy w następnym numerze, a nagrody wręczymy na apelu wychowawczym. 2. Redakcja szkolnej gazetki LUSTRO zastrzega sobie prawo do skracania i korygowania tekstów; ich autorzy, przekazując swoje prace do druku, automatycznie wyrażają zgodę na wym./ w. działania. Gazetkę redaguje i wydaje szkolne koło redakcyjne. Opiekun koła: Elżbieta Dubicka Redakcyjny głos doradczy: pedagog Iwona Obrębska Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy pomogli w tworzeniu LUSTRA