Odpust 2012 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP

Transkrypt

Odpust 2012 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
Parafia Ducha Œwiêtego
i NMP Matki Koœcio³a
str. 1
przy Osiedlu Piastów w Kêdzierzynie–KoŸlu
Zesłanie Ducha Świętego 2012
Ks. Tomasz Horak
„DUCH ŚWIĘTY I MY”
Co to właściwie jest „Kościół”?
O kim myślę, gdy mówię „Kościół”?
O proboszczu, bo on najbliżej. Są jeszcze wikarzy, katecheci, jest kapelan
w szpitalu. Są zakonnice. A nad nimi
biskup. Zjawia się czasem w parafii,
bierzmuje. A daleko w Rzymie jest
papież. Bez nich nie byłoby Kościoła.
A skoro tak, to może po prostu oni są
Kościołem? „Oni” - to słówko zrobiło
ogromną karierę. Zawsze byli jacyś
„oni”, z którymi mało kto się identyfikował. I, niestety, to słowo-klucz dopasowaliśmy także do Kościoła. Kościół to
oni. My jesteśmy klientami. Parafia zaś
punktem świadczenia usług religijnych.
Wygodne to i niefortunne zarazem.
Wygodne - bo zdejmuje odpowiedzialność, to w końcu „oni”, nie ja... Niefortunne - bo z tej pozycji przestaję mieć
wpływ na... Właśnie, na co? Na „ludzi
Kościoła”, czy na Kościół? Wiem, uprościłem sprawę. Ale nie tu miejsce na
rozległe analizy. Przyznasz jednak, że
odpowiedź na pytanie o Kościół nie jest
ani prosta, ani łatwa. I dlatego odpowiedzi bywało i jest wiele.
Czy nie zaskoczyła cię formuła,
której użyli Apostołowie, pisząc list do
chrześcijan w Antiochii, Syrii i Cylicji?
Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty
i my... Co za śmiałość: „Duch Święty
i my”. Ludzie postawili siebie obok Boga!
A jednak to nie bluźnierstwo ani pomyłka. Apostołowie są świadomi obietnicy
danej przez Jezusa: A Pocieszyciel, Duch
Święty... On was wszystkiego nauczy
i przypomni wam wszystko, co Ja wam
powiedziałem. Ta obietnica wypływa
z innej: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie
zachowywał moją naukę, a Ojciec mój
umiłuje go, i przyjdziemy do niego,
i będziemy u niego przebywać. Przez
kilkanaście lat doświadczali realności
tych słów. Wiedzą więc, że to nie oni
gromadzą i nie wokół siebie skupiają
tysiące wiernych. Czują swoją małość
i słabość. Staliśmy się jakby śmieciem
tego świata (l Kor 4,13). Równocześnie
są współuczestnikami zadziwiających
przemian w ludziach - świadectwem tego
jest cała księga Dziejów Apostolskich.
Przeżywając to i współtworząc wiedzą, że Kościół nie jest ich dziełem. Jest
darem Jezusa. Jest tajemnicą obecności
Boga w świecie. Jest żywy obecnością
Ducha Świętego. Czują się za to dzieło
odpowiedzialni, ale ono ich przerasta.
Mają świadomość „starszeństwa” (1P
5,1), ale przede wszystkim czują się jego
cząstką i sługami (Kol 1,24n). Bo Kościół
– to Miasto Święte. Miastu temu świątyni nie potrzeba, bo jego świątynią jest
Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek.
I ja jestem cząstką społeczności Miasta Świętego. Nie mieszkańcem, lecz obywatelem. W Świętym Mieście, w Kościele
ISSN 1732–6885
przyszedłem na świat. Z tradycji, obyczaju, wiary, historii Kościoła wyrasta moje
duchowe wnętrze: moja wiara, historia
mego życia, moje codzienne obyczaje,
tradycje mojej rodziny i mego kraju. Bez
zakorzenienia w społeczności Kościoła
byłbym bezkształtną cząstką kosmosu.
Wygnańcem pozbawionym oparcia
i domu. Bez przynależności do wielkiej
rodziny Kościoła byłbym sierotą otoczonym obojętnym tłumem ludzi.
Ja? A ty nie? Kim byś był, gdyby
ciebie, twojej rodziny, twego kraju, twojej historii nie kształtował od wieków
Kościół? Czym byłaby Europa i świat...
Dlatego tak ważna jest dla mnie
historia Kościoła - bo ta historia mnie
ukształtowała. Wiem, nie wszystko
w tej historii blaskiem cnót świeci. Były
(i są...) w niej karty ciemne i wstydliwe.
Jak w życiu każdego człowieka i każdej
rodziny. Trzeba je poznać. Zadziwia
wszakże jedno: mimo błędów Kościół
ciągle się odradza. Ciągle odżywa w nim
pragnienie świętości. I wciąż daje on
światu świętych. Gdyby był tylko ludzkim dziełem, jego błędy i niedostatki
dawno doprowadziłyby do unicestwienia - tak to widział już dwa tysiące lat
temu Gamaliel (Dz 5,34nn).
Uświadomienie sobie, czym jest
Kościół, poznanie jego historii wyzwala w człowieku pragnienie wierności
Kościołowi - tak jak własnej rodzinie czy
ojczyźnie. Więcej - bo nawet rodzina
i ojczyzna w Kościele znajdują ostateczne oparcie.
Opoka - Czytelnia
str. 2
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
s. M. Imelda Kosmala – felicjanka
O Matce Bożej inaczej
Nikt nigdy nie pisał o zmarszczkach
Matki Bożej
o Jej włosach srebrzystych na skroniach
jak niteczki poświaty w czas pełni księżyca
czyżby ich nie miała?
czy mówić nie wypada o bliznach miłości
wielkiej bo zwyczajnej —
wszyscy wizjonerzy widzieli Ją młodą i piękną
tak piękną że język im się plątał
w nieudolnym słowie
malarzom drżały pędzle pod palcami
a Bernadetka wołała w rozpaczy
to do Niej nie podobne!
nikt nigdy nie pisze o Jej spracowanych rękach
o spękanych od trudu dłoniach
galilejskiej Gosposi
Jej wizerunki nie rejestrują
żadnej zmarszczki trudu czy zakłopotania
jakby nie musiała żyć wiarą z chwili na chwilę
jakby nie znała bezradności wobec tajemnicy
czemu w litanii nie ma wezwania
Matko codzienna
Matko zwyczajnie nam podobna
Matko spracowana
Ukryta w cieniu mieściny
z której nie wyszło nic dobrego
Są róże duchowne Przedziwne naczynia
a tak by się chciało nadać Jej imię
Matko zatroskana
Matko gospodarna
przepasana fartuchem
schylona nad żarnami
o dłoniach oblepionych ciastem
zamiatająca kąty ubogiego mieszkania
w poszukiwaniu zapodzianej drachmy
krzesząca ogień
zapalająca oliwę w lampie
niosąca na głowie wodę ze studni odległej
Matko licząca po wypłacie
ubogi zarobek Józefa
płacząca za zgubionym Synem
wolimy legendę
czemu z Twego życia usuwamy świętą szarość
poezję faktów
wszystko co Cię czyni nam podobną
stawiamy Twoje stopy na sierpie księżyca
jakbyś była bardziej kosmiczna niż ziemska
dalekie gwiazdy tańczą wokół Twojej głowy
Panno najwierniejsza w królestwie codzienności
piękna jak jedna chwila zanurzona w Bogu
Matko ubogich
«Ku twarzy wędruję», Warszawa 1997
O BŁOGOSŁAWIONEJ
MARYI DZIEWICY
W ŻYCIU PIELGRZYMUJĄCEGO
KOŚCIOŁA
W czasie Soboru papież Paweł
VI uroczyście ogłosił, iż Maryja
jest Matką Kościoła, „czyli Matką
wszystkich chrześcijan, tak wierzącego ludu, jak i Pasterzy”. Z kolei
w Wyznaniu wiary, znanym pod nazwą Credo populi Dei, w 1968 roku,
dał temu jeszcze bardziej zobowiązujący wyraz w słowach: „Wierzymy, że
Najświętsza Boża Rodzicielka, nowa
Ewa, Matka Kościoła, spieszy spełnić z nieba macierzyńskie zadanie
wobec członków Chrystusa,
aby dopomóc
do zrodzenia
i pomnożenia
życia Bożego
w duszach ludzi
odkupionych”.
Magisterium
Soboru podkreśliło, że prawda
o Najświętszej
Dziewicy, Matce Chrystusa,
stanowi swoisty
klucz do zgłębienia prawdy
o Kościele. Tenże Paweł VI, przemawiając w kontekście świeżo uchwalonej przez Sobór Konstytucji Lumen
gentium, powiedział: „Poznanie
prawdziwej nauki katolickiej o Błogosławionej Maryi Dziewicy będzie zawsze kluczem do należytego
zrozumienia tajemnicy Chrystusa
i Kościoła”. Maryja jest w Kościele
jako Matka Chrystusa, równocześnie
zaś jako ta Matka, którą Chrystus
w tajemnicy Odkupienia dał człowiekowi w osobie Jana apostoła.
Dlatego Maryja swym nowym
macierzyństwem w Duchu obejmuje każdego i wszystkich w Kościele,
obejmuje również każdego i wszystkich przez Kościół. W tym znaczeniu Maryja — Matka Kościoła jest
także jego wzorem. Kościół bowiem
— jak wskazywał Paweł VI — „winien brać z Bogarodzicy Dziewicy
najprawdziwszy wzór doskonałego
naśladowania Chrystusa”.
Dzięki tej szczególnej więzi, jaka
łączy Bogarodzicę z Kościołem,
rozjaśnia się zarazem tajemnica
owej „niewiasty”, która od pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju
aż do Apokalipsy towarzyszy objawieniu zbawczych zamiarów Boga
w stosunku do ludzkości. Maryja
bowiem, obecna w Kościele jako
Matka Odkupiciela, po macierzyńsku uczestniczy
w owej „ciężkiej
walce przeciw
mocom ciemności”, jaka toczy
się w ciągu całej
historii ludzkiej.
Równocześnie
poprzez Jej
eklezjalne utożsamienie z ową
„niewiastą obleczoną w słońce” ( p o r . A p
12, 1), można
powiedzieć, że
„Kościół w Jej
osobie osiąga już tę doskonałość,
dzięki której istnieje nieskalany
i bez zmazy”; stąd też chrześcijanie
z ufnością wznosząc oczy ku Maryi
w całym swoim ziemskim pielgrzymowaniu, „starają się usilnie o to,
aby wzrastać w świętości”. Maryja,
wzniosła Córa Syjonu, pomaga
wszystkim swoim synom, gdziekolwiek i w jakichkolwiek warunkach
żyjącym, aby w Chrystusie znajdowali drogę do domu Ojca.
Kościół przeto w całym swoim
życiu zachowuje z Bogarodzicą
więź, która obejmuje w tajemnicy
zbawczej przeszłość, teraźniejszość
i przyszłość, i czci Ją jako Matkę
duchową ludzkości i Orędowniczkę
łaski.
Z Encykliki Redemptoris Mater
Ojca Świętego Jana Pawła II.
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
Misterium wielkanocne
W Trzecią Niedzielę Wielkanocną,
kiedy Kościół cały czas trwa w radości
wielkanocnego poranka, nasza młodzież przygotowała krótką inscenizację
wydarzeń Paschalnych, połączonych
z nabożeństwem i zakończonych błogosławieństwem sakramentalnym, samego
Zmartwychwstałego Chrystusa. Pokazane
str. 3
zostały sceny, kiedy niewiasty szły namaścić ciało Pana i znalazły tylko chusty
i anioła zapewniającego, że On zmartwychwstał: „Czemu szukacie żyjącego
wśród umarłych?”. Następnie w naszych
sercach pospieszyliśmy z uczniami do wsi
Emaus, gdzie Jezusa rozpoznali dopiero
przy łamaniu chleba. A także patrzyliśmy
na Piotra, który nad brzegiem jeziora
Genezaret wyznał Zmartwychwstałemu
Panu swoją miłość.
Niech Jezus będzie uwielbiony w tych
wszystkich ludziach młodych, którzy zechcieli przygotować to misterium, a także
w naszych parafianach, którzy pragnęli
tego dnia być razem z nami. Bóg zapłać.
tekst: ks. Robert Sadlak
zdjęcia: T. Kucharski
33. rocznica święceń kapłańskich ks. proboszcza - prałata Edwarda Bogaczewicza
Dzień 6 maja, od kilku lat, jest dniem
szczególnym dla naszej parafii.
W tym dniu od rana, pomiędzy niedzielnymi mszami św., trwała adoracja
Najświętszego Sakramentu, zakończona
Apelem Jasnogórskim o godz. 21.00.
W czasie mszy św. o godz. 11.30, której
przewodniczył ks. proboszcz, a koncelebrował ks. Robert Sadlak, przy asyście
diakona Artura Juzwy, dziękowaliśmy
Bogu za dar kapłaństwa ks. proboszcza
Edwarda Bogaczewicza.
Po Komunii Świętej, serdeczne
życzenia Jubilatowi złożyli przedstawiciele Rady Duszpasterskiej, wspólnot
parafialnych, Służby Liturgicznej i Dzieci
Maryi.
Dziękowaliśmy również diakonowi
Arturowi, kończącemu praktykę diakonatu, za
Jego wkład w pracę duszpasterską w naszej
Wspólnocie, życząc, aby ta praktyka przyniosła obfite owoce duchowe i przygotowała
Go do wiernej służby Bogu i ludziom.
tekst: Tadeusz Kucharski
zdjęcia: Urszula Bogaczek
4. rocznica świeceń kapłańskich ks. Roberta Sadlaka
„Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem na to,
abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał” (J 15,16)
Te słowa słyszałem przed dziesięcioma laty, kiedy przekraczałem próg
opolskiego seminarium duchownego. I nie
jest dziełem przypadku, że podczas mojej
Mszy dziękczynnej w czwartą rocznicę
święceń Pan, poprzez Matkę Kościół, mi
je przypomniał na nowo. Bo za każdym
razem przypominam sobie, że to nie ja,
nie moje zasługi, ale szczególna łaska
Zmartwychwstałego sprawiła, że wraz
z 22 braćmi 10 maja 2008 roku staliśmy
się kapłanami. Nie dla siebie, ale dla Boga
i Jego Kościoła.
W ten szczególny dzień pragnę wyrazić moją wdzięczność za te cztery lata pracy na niwie Pańskiej. Za moich Rodziców,
Siostrę, całą rodzinę. Za ludzi, którzy stali
się moimi przyjaciółmi. Za parafian, których Bóg stawia na mojej drodze, za każde
życzliwe słowo i uśmiech. Za modlitwę tak
wielu ludzi, o którą w sposób szczególny
cały czas proszę. Jeszcze raz wszystkim
pragnę powiedzieć z serca płynące słowo:
BÓG ZAPŁAĆ!!!
Wszystkie te sprawy i ludzi spotkanych na drodze życia zawierzam Panu
przez wstawiennictwo Niepokalanej
Matki Kościoła. W Jej matczynych dłoniach składam moją posługę i wszystkie
ludzkie sprawy, które obiecałem otoczyć
modlitwą.
Maryjo, Matko kapłanów... módl się za
nami.
św. Janie Mario Vianney’u... módl się
za nami
ks. Robert
zdjęcia : D. Kubny
str. 4
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
WIELKI TYDZIEŃ W NASZEJ PARAFII w fotograficznym skrócie
Niedziela Palmowa
– Procesja z palmami. (z lewej)
– Czytanie Męki Pańskiej. (z prawej)
Wielki Czwartek
– Msza Wieczerzy Pańskiej. (z lewej)
– Ciemnica. (z prawej)
Wielki Piątek
– Liturgia na cześć Męki Pańskiej.
(z lewej)
– Adoracja Krzyża. (z prawej)
Wielka Sobota
– Poświęcenie pokarmów. (z lewej)
– Błogosławieństwo wody
chrzcielnej. (z prawej)
Niedziela
Zmartwychwstania
Pańskiego
– Procesja rezurekcyjna. (z lewej)
– Msza św. w Niedzielę
Zmartwychwstania Pańskiego.
(z prawej)
Opracował: Tadeusz Kucharski
zdjęcia: U. Bogaczek i T. Kucharski
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
str. 5
UROCZYSTOŚĆ PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ
Za nami kolejne piękne wydarzenie w naszej parafii.
Bo piękne i wzruszające chwile niesie ze sobą uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. Dla dzieci, rodziców i duszpasterzy jest to
niepowtarzalna chwila, kiedy w tak uroczysty dzień, mogą wraz
z rodzinami być obecni, kiedy ktoś po raz pierwszy spotyka
Zmartwychwstałego Pana w Eucharystii.
W tym roku, pod przewodnictwem księży Tomasza i Roberta,
przygotowywało się do tego wielkiego wydarzenia 93 dzieci ze
Szkół Podstawowych nr 9 i nr 19. Na mszach św., którym przewod-
niczyli księża opiekunowie, czynny udział w liturgii brały udział
dzieci pierwszokomunijne, jak i ich rodzice. Cała uroczystość
była podniosła, a w czasie popołudniowego nabożeństwa dzieci
odebrały obrazki upamiętniające ten szczęśliwy dzień spotkania
z Panem Jezusem Eucharystycznym.
ks. Robert Sadlak
Opracował: Tadeusz Kucharski
zdjęcia: Studio Jezierny, D. Kubny
Szkoła nr 19
Szkoła nr 9
str. 6
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
Śp. Władysław Wilczyński
zaopatrzony świętym wiatykiem odszedł do Pana
w poniedziałek 23 kwietnia 2012 roku
Urodził się w 1927 w Biłce Szlacheckiej, czyli prawie, można powiedzieć, na
przedmieściach Lwowa. W 1942 roku,
mając 15 lat wstępuje w szeregi Armii
Krajowej, w której walczy do 1945 roku.
Po wojnie przybywa na ziemie odzyskane do Gościęcina i działa w ruchu
oporu w organizacji Wolność i Niezawisłość. W 1949 roku zostaje aresztowany
i skazany na 15 lat więzienia. Przebywa
w najcięższych więzieniach w Polsce,
amnestia pozwala mu wyjść na wolność
w 1955 roku.
W 1956 poślubia panią Urszulę. Mają
córkę, troje wnuków i dwóch prawnuków. Dzisiaj możemy powiedzieć – to
był pełen wiary i miłości ojciec, dziadek
i pradziadek.
Wiara - Zawsze był wśród ludzi
modlących się. Bóg był przez całe życie
naczelną wartością i w tym duchu wraz
z żoną Urszulą kształtowali oblicze swojej rodziny. Dzięki takim ludziom jak
Pan Władysław trwa święta wiara i za
takich ludzi Bogu niech będą dzięki!
Praca - Praca w ZA”Kędzierzyn”,
później jego pracownię elektryczną przeniesiono do Biura Projektów
w ZCh „Blachownia”. Lata uczciwej pracy, przyjaźni z wieloma ludźmi. Dzisiaj
wielu to pamięta i wspomina.
Solidarność - A gdy trzeba było na
nowo upomnieć się o Polskę, to bez
wahania to uczynił. Włączył się w działalność ruchu Solidarność. Solidarność
dla niego, to Bóg, Honor, Ojczyzna i to
bez żadnych odcieni politycznych.
Kościół - Od samego początku był
w ścisłym gronie osób, które włączyły
się w prace pierwszego komitetu budowy kościoła na Piastach. Wykonywał
różne prace, nie tylko z branży elektrycznej. Zbierał tacę, dopóki zdrowie
pozwalało ciągle był wśród nas.
Pamięć – Pan Władysław żył Polską i świętą pamięcią o jej Synach,
których prześladowano, osadzano
w ciężkich więzieniach, mordowano
w powojennej Polsce. Jego staraniom
zawdzięczamy kamień pamięci przy
naszym kościele, który poświęcony
został Żołnierzom AK.
Rozłąka jest naszym losem. Spotkanie naszą nadzieją. Te słowa umieścili na swojej stronie internetowej
Kresowiacy, zawiadamiając o śmierci
pana Władysława.
Z nadzieją na spotkanie z panem
Władysławem w Domu naszego Ojca
modlimy się: „Wieczny odpoczynek
racz mu dać Panie!”
ks. proboszcz
Mszy św. pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił ks. Edward
Bogaczewicz, koncelebrował ks.
p. por. Jarosław Król, asystował
dk. Artur Juzwa.
Uroczystościom pogrzebowym na
cmentarzu przewodniczył ks. p. por.
Jarosław Król. Asystę honorową Wojska Polskiego wystawił d-ca Garnizonu
Miasta Opola z 10 Brygady Logistycznej
w Opolu.
W pogrzebie śp. Władysława uczestniczyły delegacje i poczty sztandarowe:
– naszej parafii z asystą żołnierzy
Honorowego Szwadronu Kawalerii
III RP w barwach IV Pułku Ułanów
Zaniemeńskich,
– Koła Światowego Związku Żołnierzy
Armii Krajowej,
– Związku Sybiraków,
– Towarzystwa Miłośników Lwowa
i Kresów Południowo–Wschodnich,
– NSZZ „Solidarność” ZCh „Blachownia”,
– uczniowie i nauczyciele Zespołu
Szkół Miejskich nr 1.
Zmarłego żegnała rodzina, sąsiedzi,
przyjaciele i koledzy z różnych środowisk, w których śp. Władysław realizował swoje, jakże bogate i godne życie.
zdjęcia: T. Kucharski i D. Kubny
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12
PRZEŻYJMY TO WSPÓLNIE
Czerwiec
1 16.30 18.00
Msza św. w intencji dzieci z okazji Dnia Dziecka.
Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu
- I piątek m-ca.
3. 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– I niedziela m-ca.
15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych.
4 18.00 Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca.
7 Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej
Msze św. 7.00, 8.30 - po niej procesja, 11.30 - za parafian,
15.00 i 18.30.
17 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– III niedziela m-ca.
Rocznica I Komunii Świętej.
18 18.00 Msza św. za zmarłych – III poniedziałek m-ca.
29 8.00
Msza św. na zakończenie roku szkolnego.
Lipiec
1 11.30
2
6
15.00
18.00
18.00
15
11.30
15.00
16
25
18.00
18.00
Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– I niedziela m-ca.
Msza św. w intencji Róż Różańcowych.
Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca.
Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu
- I piątek m-ca.
Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– III niedziela m-ca.
Msza św. w intencji Bractwa Szkaplerza
Świętego.
Msza św. za zmarłych – III poniedziałek m-ca.
Msza św. w intencji Apostolatu Margaretka.
Sierpień
3 18.00
5
6
15
Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu
- I piątek m-ca.
11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących
– I niedziela m-ca.
15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych.
18.00 Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca.
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Msze św. w porządku niedzielnym.
Uroczystość
Najświętszego
Ciała
i Krwi
Pańskiej
Uroczysta procesja przejdzie w tym roku ulicami Osiedla
Piastów, po mszy św. odprawionej w kościele o godz. 8.30.
Prosimy mieszkańców osiedla o włączenie się w przygotowanie ołtarzy, dekorację balkonów i okien.
Niech nasze zaangażowanie w przygotowanie procesji
i jak najliczniejszy w niej udział, będą świadectwem naszej
wiary.
str. 7
Z ŻYCIA WSPÓLNOTY
PARAFIALNEJ
W rubryce tej pragniemy informowaæ czytelników o radosnych i smutnych wydarzeniach z ¿ycia naszej wspólnoty parafialnej. Chrzty, œluby
i inne sakramenty, wa¿niejsze jubileusze i uroczystoœci oraz pogrzeby, to
istotne momenty w ¿yciu ka¿dego z nas, to ich suma stanowi o kondycji
duchowej parafii.
Sakrament chrztu œwiêtego
„Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” – tymi
słowami następujące dzieci zostały włączone we Wspólnotę
Kościoła Świętego: Oliwier Sławomir Koliński, Lena Maria
Gromala, Maja Stanisławska, Michał Jan Herbowski, Jagoda
Aleksandra Paździor, Julia Amelia Krzywkowska, Amelia
Morawska, Hanna Marzena Honczarek, Brajan Kacper Wilkon
–Ziajko, Piotr Adam Wilga, Maja Elżbieta Przybyła.
Sakrament małżeństwa
„...ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że
cię nie opuszczę aż do śmierci.” – taką przysięgę małżeńską
w obecności Chrystusa złożyli sobie:
Dariusz Sikorski
Robert Banach
Mateusz Delkowski
Mateusz Kępka
i
i
i
i
Iwona Łukasiewicz
Agnieszka Ochman
Joanna Mikołajczyk
Katarzyna Witczak
Bóg mi³osierny daje odkupienie
Polecamy miłosierdziu Bożemu tych, którzy zasnęli w pokoju
z Chrystusem w nadziei zmartwychwstania:
Anna Sadzik l. 15
Krystyna Soszyńska-Supron
Zdzisław Ostrowicz l. 69
Jan Adamów l. 78
Józef Piętka l. 83
Zbigniew Chudzik l. 56
Ryszard Bednorz l. 65
Janusz Maksymowicz l. 76
Krystyna Losik l. 74
Władysława Licznar l. 73
Walter Myca l. 72
Henryk Gołąbkowski l. 74
Daniela Wojtaszek l. 76
l. 67
Walentyna Sobolewska l. 77
Józefa Świerk l. 87
Anastazja Wisła l. 87
Alicja Johna l. 76
Władysław Wilczyński l. 84
Leszek Łuba l. 57
Mieczysław Sado l. 64
Henryk Pustelnik l. 85
Józef Janur l. 71
Antoni Mincewicz l. 63
Niech spoczywają w pokoju.
Wydawca: Parafia Rzymskokatolicka Ducha Świętego
i NMP Matki Kościoła,
ul. B. Krzywo­­us­tego 2; 47–232 Kędzierzyn–Koźle 12.
Kontakt telefoniczny z redakcją pod numerem 77–483–73–50
w godzinach pracy kancelarii.
E–mail parafii: [email protected]
Strona internetowa: www.duchaswietego–kk.pl
Konto PKO SA 26 1240 1659 1111 0000 2594 9018
ISSN 1732–6885
Zapraszamy do współpracy
str. 8
Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a
UROCZYSTOŚĆ
KRÓLOWEJ
POLSKI
„Już się zbliżył miesiąc
maj...” i to w tym przepięknym czasie w sposób szczególny czcimy naszą Matkę
i Królową. Dla nas Polaków
tym większa radość, że od
1656 r. po ślubach króla
Jana Kazimierza, możemy
w Matce naszego Pana widzieć swoją królową. A naród, który za królową ma
Panią Nieba i Ziemi, nie
może zginąć.
Także w naszym kościele
parafialnym 3 maja zgromadziło się wielu wiernych,
którzy przez wstawiennictwo
Królowej Polski modlili się
o pomyślność naszej Ojczyzny. Uroczystą mszę św.
koncelebrowali: ks. prałat
Edward Bogaczewicz, ks.
Tomasz Fortalski i ks. Robert
Sadlak, który przewodniczył
Eucharystii i wygłosił okolicznościową homilię.
Po Eucharystii udaliśmy
się pod krzyż misyjny i do
kamieni upamiętniających
ważne wydarzenia i ludzi
z historii Polski. Tam po modlitwie za Ojczyznę złożono
kwiaty i zapalono znicze.
Ubogaceniem uroczystości
był udział orkiestry dętej.
tekst: ks. Robert Sadlak
zdjęcia: T. Kucharski

Podobne dokumenty