Testy płatkowe u polskich dzieci i młodzieży z wypryskiem: Wyniki

Testy płatkowe u polskich dzieci i młodzieży z
wypryskiem: Wyniki badań wieloośrodkowych
KRAK (faza druga, 2013-2014)
Radosław Śpiewak, Zbigniew Samochocki, Elżbieta Grubska-Suchanek,
Ewa Czarnobilska, Marek Paśnicki, Magdalena Czarnecka-Operacz, Marzena Bukiel,
Anna Cisowska, Katarzyna Jędrzejewska-Jurga, Andrzej Krakowski, Bo Niklasson
1
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków; Warszawski Uniwersytet Medyczny;
Gdański Uniwersytet Medyczny; Alergicus-Med, Żary; Uniwersytet Medyczny w Poznaniu;
Alergologia-Pulmonologia, Stargard Szczeciński; Praktyka Dermatologiczna, Kamienna Góra;
Dolnośląski Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy, Wrocław; Krak-Med, Kolbuszowa;
Chemotechnique Diagnostics, Vellinge (Szwecja)
Wprowadzenie
Częstość alergicznego wyprysku kontaktowego (ACD) u dzieci i młodzieży jest porównywalna do częstości
atopowego zapalenia skóry. Ponadto choroby te często współwystępują, a leczenie miejscowe wyprysku jest
istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju jatrogennej alergii kontaktowej na leki zewnętrzne i środki do pielęgnacji
skóry. Dlatego wykonanie testów płatkowych jest nieodzownym elementem diagnostyki klinicznej każdego
chorego na przewlekły lub nawrotowy wyprysk.
Cel
Celem niniejszej pracy była analiza częstości występowania alergii kontaktowej wśród dzieci i młodzieży z
przewlekłym lub nawrotowym wypryskiem.
Metodologia
Przedstawione dane zostały zebrane w ramach fazy 2 badań KRAK (Krajowy Rejestr Alergii Kontaktowej) –
wieloośrodkowych badań obserwacyjnych pacjentów rutynowo kwalifikowanych do testów płatkowych.
W badaniu uczestniczyło 10 ośrodków alergologicznych i dermatologicznych, od praktyk prywatnych do klinik
uniwersyteckich. Na plecy wszystkich pacjentów na 2 dni naklejano serię 50 substancji testowych
(Chemotechnique Diagnostics) w elastycznych komorach testowych z miękkiej, chemicznie obojętnej pianki
polietylenowej (IQ Ultra). Reakcję skórną odczytywano co najmniej dwukrotnie, a okres obserwacji po zdjęciu
plastrów wynosił co najmniej 3 dni (minimalny czas badania 5 dni). Wyniki zapisywano w międzynarodowej skali
ICRDG a istotność kliniczną dodatnich odczynów oceniano według skali CODEX.
Wyniki
W okresie obserwacji testy płatkowe wykonano 171 dzieci w wieku 0,5-13 (mediana 6) lat oraz 119 osób w wieku
14-21 (mediana 18) lat. Co najmniej jeden dodatni odczyn stwierdzono u 119 dzieci (70%) oraz 70 osób młodych
(59%). U 55 dzieci (32%) oraz 44 młodzieży (37%), wyniki testów uznano za istotne klinicznie, tzn. ujawniły one
przyczynę wyprysku u danego pacjenta i doprowadziły do ostatecznego rozpoznania alergicznego wyprysku
kontaktowego (pierwotnego lub wtórnego). Haptenami najczęściej uczulającymi dzieci z wypryskiem były nikiel
(33%), chrom, pallad i limonen (po 16%), kobalt (15%), linalol i gentamycyna (po 12%), galusany (11%),
metyloizotiazolinon (6%) i propolis (5%). Młodzież najczęściej była uczulona na nikiel (20%), pallad (14%), kobalt
(13%), limonen (12%), linalol (10%), metyloizotiazolinon (9%), chrom i galusany (po 8%), parafenylenodiaminę
(7%) oraz tekstylny barwnik azowy oranż zawiesinowy 3 (6%).
Wnioski
Alergia kontaktowa jest częstą przyczyną lub powikłaniem wyprysku u dzieci i młodzieży. Główną przyczyną
alergii kontaktowej są metale i składniki kosmetyków.