X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP

Transkrypt

X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP
X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP
KaŜda publikacja – gazeta, broszura, biuletyn, ulotka – składa się z tekstu i elementów
graficznych typu rysunki, zdjęcia, wykresy, diagramy itp., które naleŜy odpowiednio zestawić
na stronach publikacji.
W dotychczas stosowanych przez ciebie aplikacjach istniała moŜliwość utworzenia tego
typu dokumentów, ale wymagało to bardzo duŜego nakładu pracy i wielu skomplikowanych
operacji. Problem pojawia się juŜ na przykład przy tworzeniu składanego zaproszenia lub
broszury składającej się z kilku kartek formatu A4, które po wydruku powinny być złoŜone
np. w zeszyt formatu A5. Dodatkowym problemem nie do rozwiązania jest automatyczne
ponumerowanie stron takiej broszury.
PowyŜsze problemy oraz znacznie bardziej skomplikowane rozwiązują programy DTP.
Pozwalają one przygotować w sposób profesjonalny dowolną publikację. MoŜna je podzielić
na:
programy do składu i łamania tekstu,
programy do tworzenia i obróbki grafiki – zarówno map bitowych, jak i grafiki
wektorowej.
Pierwszym etapem tworzenia publikacji jest przygotowanie jej wstępnego odręcznego
projektu. Następnie projekt taki wykonuje się w komputerze za pomocą programów słuŜących
do składu i łamania tekstu. Projekt komputerowy zawiera takie elementy, jak: tytuły, miejsca
na teksty, zdjęcia, ramki. Wszystkie teksty moŜna przygotować w edytorze wbudowanym do
programu DTP lub w dowolnym innym edytorze. Grafikę przygotowuje się w odpowiednich
programach graficznych. Jeśli juŜ wszystkie teksty i grafika są gotowe i sprawdzone,
w programie do składu tekstu otwieramy wstępny projekt i wstawiamy w odpowiednie miejsca
przygotowane materiały. W programie tym formatujemy tekst, sprawdzamy połoŜenie grafiki
oraz wzajemne dopasowanie tekstu i grafiki. Jeśli wszystko jest ułoŜone poprawnie i zgodnie
z zaplanowanym projektem, moŜna rozpocząć przygotowania do druku.
Na czym polega skład i łamanie tekstu, juŜ wiesz. Zatrzymajmy się chwilę nad
programami drugiej grupy – programami graficznymi. Programy te słuŜą do tworzenia
i obróbki map bitowych (zdjęć) lub grafiki wektorowej (rysunków, znaków firmowych itp.). Po
programy do obróbki map bitowych sięgamy najczęściej wtedy, gdy zeskanowane zdjęcia
wymagają elektronicznego retuszu. Na przykład naleŜy poprawić ich kontrast, wyrazistość
krawędzi kształtów, poprawić lub dorobić drobny element, a więc – ogólnie mówiąc –
poprawić jakość zeskanowanego obrazu. Oczywiście, programy te wyposaŜone są równieŜ
w funkcje pozwalające na tworzenie ilustracji zupełnie od początku. Za pomocą programów do
grafiki wektorowej moŜna przygotować róŜnego rodzaju schematy, mapy, rysunki, diagramy.
Wśród profesjonalnych programów do składu i łamania najpopularniejsze są:
Adobe PageMaker,
QuarkXPress,
Corel Ventura,
InDesign.
Programy drugiej grupy, słuŜące do tworzenia i obróbki grafiki, moŜna podzielić na dwie
kategorie:
programy do obróbki map bitowych, np. PaintShop Pro, Photoshop, Micrografx Picture
Publisher, Corel Photo-Paint,
programy do obróbki grafiki wektorowej, np. CorelDraw, Adobe Illustrator.
Wymienione aplikacje są przeznaczone dla profesjonalistów. Przeciętny uŜytkownik nie
będzie w stanie wykorzystać wszystkich narzędzi i opcji oferowanych przez te programy.
Ponadto są to bardzo drogie aplikacje. Nie stać nas zwykle na zakup takich programów dla
szkolnych czy domowych potrzeb.
Istnieje jednak wiele programów, które w szkole moŜesz wykorzystać do przygotowania
publikacji typu: broszura, szkolny biuletyn, ulotka, zaproszenie, wizytówka itp. Programy te są
znacznie tańsze, jak równieŜ łatwiejsze w obsłudze. Posiadają wbudowane szablony.
Wykorzystując szablon, w prosty sposób moŜesz utworzyć wybraną publikację. Optymalnym
zestawem programów dla szkolnego studia DTP moŜe być np. Microsoft Office Publisher oraz
pakiet CorelDraw (wersja edukacyjna).
poziom wymagań
cykl kształcenia
N
2
3
4
–
K
K
Technologia informacyjna nie tylko dla uczniów
Wydawnictwo Szkolne PWN
E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk