X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP
Transkrypt
X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP
X.5.a. Znasz podstawowe funkcje programów DTP KaŜda publikacja – gazeta, broszura, biuletyn, ulotka – składa się z tekstu i elementów graficznych typu rysunki, zdjęcia, wykresy, diagramy itp., które naleŜy odpowiednio zestawić na stronach publikacji. W dotychczas stosowanych przez ciebie aplikacjach istniała moŜliwość utworzenia tego typu dokumentów, ale wymagało to bardzo duŜego nakładu pracy i wielu skomplikowanych operacji. Problem pojawia się juŜ na przykład przy tworzeniu składanego zaproszenia lub broszury składającej się z kilku kartek formatu A4, które po wydruku powinny być złoŜone np. w zeszyt formatu A5. Dodatkowym problemem nie do rozwiązania jest automatyczne ponumerowanie stron takiej broszury. PowyŜsze problemy oraz znacznie bardziej skomplikowane rozwiązują programy DTP. Pozwalają one przygotować w sposób profesjonalny dowolną publikację. MoŜna je podzielić na: programy do składu i łamania tekstu, programy do tworzenia i obróbki grafiki – zarówno map bitowych, jak i grafiki wektorowej. Pierwszym etapem tworzenia publikacji jest przygotowanie jej wstępnego odręcznego projektu. Następnie projekt taki wykonuje się w komputerze za pomocą programów słuŜących do składu i łamania tekstu. Projekt komputerowy zawiera takie elementy, jak: tytuły, miejsca na teksty, zdjęcia, ramki. Wszystkie teksty moŜna przygotować w edytorze wbudowanym do programu DTP lub w dowolnym innym edytorze. Grafikę przygotowuje się w odpowiednich programach graficznych. Jeśli juŜ wszystkie teksty i grafika są gotowe i sprawdzone, w programie do składu tekstu otwieramy wstępny projekt i wstawiamy w odpowiednie miejsca przygotowane materiały. W programie tym formatujemy tekst, sprawdzamy połoŜenie grafiki oraz wzajemne dopasowanie tekstu i grafiki. Jeśli wszystko jest ułoŜone poprawnie i zgodnie z zaplanowanym projektem, moŜna rozpocząć przygotowania do druku. Na czym polega skład i łamanie tekstu, juŜ wiesz. Zatrzymajmy się chwilę nad programami drugiej grupy – programami graficznymi. Programy te słuŜą do tworzenia i obróbki map bitowych (zdjęć) lub grafiki wektorowej (rysunków, znaków firmowych itp.). Po programy do obróbki map bitowych sięgamy najczęściej wtedy, gdy zeskanowane zdjęcia wymagają elektronicznego retuszu. Na przykład naleŜy poprawić ich kontrast, wyrazistość krawędzi kształtów, poprawić lub dorobić drobny element, a więc – ogólnie mówiąc – poprawić jakość zeskanowanego obrazu. Oczywiście, programy te wyposaŜone są równieŜ w funkcje pozwalające na tworzenie ilustracji zupełnie od początku. Za pomocą programów do grafiki wektorowej moŜna przygotować róŜnego rodzaju schematy, mapy, rysunki, diagramy. Wśród profesjonalnych programów do składu i łamania najpopularniejsze są: Adobe PageMaker, QuarkXPress, Corel Ventura, InDesign. Programy drugiej grupy, słuŜące do tworzenia i obróbki grafiki, moŜna podzielić na dwie kategorie: programy do obróbki map bitowych, np. PaintShop Pro, Photoshop, Micrografx Picture Publisher, Corel Photo-Paint, programy do obróbki grafiki wektorowej, np. CorelDraw, Adobe Illustrator. Wymienione aplikacje są przeznaczone dla profesjonalistów. Przeciętny uŜytkownik nie będzie w stanie wykorzystać wszystkich narzędzi i opcji oferowanych przez te programy. Ponadto są to bardzo drogie aplikacje. Nie stać nas zwykle na zakup takich programów dla szkolnych czy domowych potrzeb. Istnieje jednak wiele programów, które w szkole moŜesz wykorzystać do przygotowania publikacji typu: broszura, szkolny biuletyn, ulotka, zaproszenie, wizytówka itp. Programy te są znacznie tańsze, jak równieŜ łatwiejsze w obsłudze. Posiadają wbudowane szablony. Wykorzystując szablon, w prosty sposób moŜesz utworzyć wybraną publikację. Optymalnym zestawem programów dla szkolnego studia DTP moŜe być np. Microsoft Office Publisher oraz pakiet CorelDraw (wersja edukacyjna). poziom wymagań cykl kształcenia N 2 3 4 – K K Technologia informacyjna nie tylko dla uczniów Wydawnictwo Szkolne PWN E. Krawczyński, Z. Talaga, M. Wilk