6 Hasło biblijne 2015 roku

Z życia i wiary
Hasło biblijne 2015 roku
Przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga.
Rzymian 15,7
Piętnasty rozdział listu apostoła Pawła do Rzymian
poświęcony jest wezwaniu do cierpliwości, jaką chrześcijanie winni okazywać sobie. Drugim ważnym zagadnieniem, jakim apostoł w tym rozdziale się zajmuje, jest
zachęcenie do jednomyślności. W tym miejscu należy
wyraźnie podkreślić, że nie chodzi o jednolitość, bo często te dwa pojęcia są mylone i błędnie używane.
W haśle biblijnym opartym na myśli apostoła zawarte jest wezwanie do określonej postawy. Mamy przyjmować drugiego człowieka. Przyjmować – związane
jest to z naszą otwartością – żeby kogoś przyjąć, wpierw
trzeba się otworzyć.
A to dzisiaj trudne. Żyjemy w świecie pełnym zagrożeń. Cokolwiek robimy i mówimy, jest wykorzystywane przeciwko nam. Każda nasza słabość może
stać się źródłem ataku skierowanego na naszą osobę.
Z tej racji naturalnym, ludzkim odruchem jest zamykanie się i odgradzanie. To stwarza bezpieczny bufor
bezpieczeństwa. Wtedy możemy mieć poczucie względnego bezpieczeństwa.
Otwartość to sygnał dla innych:
- moje życie jest czyste – nie mam nic do ukrycia,
- oczekuję na drugiego,
- gotowy jestem ponosić ciężar, trudność i konsekwencje związane z innością drugiego człowieka – inne
poglądy, wartości, zachowanie, zwyczaje, zainteresowania.
W jaki sposób Jezus podchodził do ludzi:
- przyjmował ich w swoim życiu – ludzie przychodzili do Niego z chorobami, problemami – nikogo nie
odrzucił,
- podejmował temat – nie było mało ważnych spraw
– rozmowa dotyczyła tego, z czym ludzie do niego przyszli,
- nikt nie był dla Jezusa za mały, prosty, mało ważny.
Apostoł wzywa do tego, aby przyjmować drugiego
człowieka, jak czynił to Chrystus. On dał wzór do naśladowania. To ma być obecne w naszym życiu.
Jest to trudne. Trudność polega na tym, że nieraz
sami wbijamy się w swój pancerz, który z jednej strony
ma nas chronić, a z drugiej bardzo ogranicza nieraz,
krępuje nas, hamuje na drodze do otwartości.
Ten jest taki, tamten owaki, ten ma inne poglądy polityczne, z tym się nie zgadzam, itp.
Problem z przyjmowaniem drugiego polega na tym,
że sami nieraz stawiamy bardzo wygórowane wyma-
6
gania i warunki wobec drugiego człowieka. One już na
samym początku stanowią ogromną przeszkodę, wielką
barierę, zaporę, aby przyjąć drugiego człowieka, aby
móc go zaakceptować, przyjąć takim jaki jest.
Nowy rok zawsze związany jest z nowymi planami,
zamierzeniami. Stawiamy sobie cele i zadania, które
chcemy w tym roku zrealizować. Hasło biblijne wzywa i zachęca do otwartości wobec drugiego człowieka.
Apostoł mówi, aby przyjmować innych bez stawiania
przeszkód. To ma służyć budowaniu jedności i wspólnoty wiary zboru i Kościoła. Ludzie się różnią. Te różnice w wielu zakresach naszego życia są nieraz bardzo
wielkie. Jednak wspólna płaszczyzna, która nas wszystkich łączy, to wiara w Jezusa Chrystusa. W wierszu
poprzedzającym hasło biblijne apostoł mówi: „Abyście
byli jednomyślni na wzór Jezusa Chrystusa, abyście
jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga i Ojca Pana
naszego Jezusa Chrystusa”.
Jezus przyjął nas takimi, jakimi jesteśmy, z tym
wszystkim co mamy. Przyjął z tym, co dobre, ale i nasze
słabości, to co złego. Chrystus nie stawia warunków – do
każdego podchodzi z miłością. Tak i my mamy postępować. Naśladować Jezusa i uczyć się takich relacji. Sami
o swoich siłach nie jesteśmy w stanie tego uczynić. To
możliwe jest tylko w mocy Ducha Świętego. O tę moc
musimy nieustannie prosić. Bo Duch Święty ma moc
łagodzić i znosić wszystkie bariery i przeszkody pomiędzy ludźmi. To Duch Święty może zerwać z nas ów
pancerz, z którego sami nie mamy sił się wyzwolić.
Nowy rok związany jest z nowymi oczekiwaniami.
Wiele oczekujemy od świata. Hasło biblijne mówi, że to
my mamy..., to do nas należy inicjatywa.
To jest nasze zadanie. W ten sposób apostoł mówi:
„Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił”.
Rzym. 13,8
To jest świadectwo wiary w Jezusa Chrystusa, że
jesteśmy jego uczniami, naśladowcami.
To jest zamienianie Słowa w czyn.
Świata nie zmienimy. Możemy zmienić siebie,
a przez to mieć wpływ na tych, z którymi przyjdzie
żyć, spotykać się, pracować i uczyć się. A to czyńmy,
przyjmując ku chwale Boga jedni drugich. Wtedy świat
zobaczy, że jednymi ustami wielbimy Boga, bo w Duchu
Świętym jesteśmy jednomyślni na wzór
Jezusa Chrystusa.
I to niech Duch Święty w nas sprawi,
abyśmy każdego dnia 2015 roku w ten
sposob mogli świadczyć o Bożej miłości, która mieszka w nas.
Informator Parafialny nr 76
ks. Andrzej Krzykowski
www.parafiajaworze.pl